Οι αμερικανοί στρατιώτες στη Βαγδάτη δεν είναι δημοφιλείς. Οι Ιρακινοί αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν, με μια δύναμη 55.000 αμερικανών στρατιωτών στην πρωτεύουσα και γύρω απ' αυτήν, να συνεχίζουν τη δράση τους οι πλιατσικολόγοι.
Την περασμένη εβδομάδα, με τη θερμοκρασία να ξεπερνά τους 38 βαθμούς, τα ψυγεία και τα κλιματιστικά δεν λειτουργούσαν, γιατί σε πολλές περιοχές δεν υπήρχε ηλεκτρικό παρά μονάχα για μία ώρα.
Η επιτυχία ή η αποτυχία της αμερικανικής κατοχής θα κριθεί από το αν οι Αμερικανοί θα καταφέρουν τελικά να μετατρέψουν μια εύκολη στρατιωτική νίκη σε πολιτική νίκη. Υπάρχουν ασφαλώς πολλά προβλήματα.
Μέχρι στιγμής έχουν υπάρξει σποραδικές μόνο επιθέσεις ενόπλων εναντίον στρατιωτών. Η ανατίναξη αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου στο δυτικό Ιράκ προοιωνίζεται ενδεχομένως κάτι σοβαρότερο, προς το παρόν όμως δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για οργανωμένο αντάρτικο.
Οι Σιίτες, οι οποίοι αποτελούν το 55% του πληθυσμού, ελπίζουν ότι έπειτα από αιώνες καταπίεσης, έχει έλθει η δική τους ώρα. Είναι βέβαιοι πως θα κερδίσουν οποιαδήποτε έντιμη εκλογική αναμέτρηση.
Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που υποσχέθηκαν δημοκρατία για το Ιράκ, αλλά φοβούνται το θρίαμβο των Σιιτών. Προσπαθούν έτσι να καθυστερήσουν τη διεξαγωγή των εκλογών, ώστε να εξασφαλίσουν τη νίκη των δικών τους ανθρώπων. Στο Νατζάφ, τη θρησκευτική πρωτεύουσα του σιιτικού Νότου, έφτασαν στο σημείο να διορίσουν ως κυβερνήτη έναν ένθερμο Σουνίτη. Αυτό ισοδυναμεί με το να καταλάβεις το Βατικανό και να διορίσεις έναν Προτεστάντη.
Μια από τις παράδοξες πλευρές της κατάστασης στο Ιράκ είναι ότι αυτό που θα αποφασίσουν μερικοί ηλικιωμένοι αγιατολάδες στους σκονισμένους δρόμους του Νατζάφ θα επηρεάσει άμεσα τις επόμενες προεδρικές εκλογές στην Αμερική. Αν ταχθούν υπέρ της παθητικής αντίστασης, ή ακόμη χειρότερα υπέρ ενός ιερού πολέμου, θα αφαιρέσουν όλα τα πλεονεκτήματα που είχε για τον Μπους η στρατιωτική του νίκη.
Αν οι ΗΠΑ επιτρέψουν, πριν ακόμη τη διεξαγωγή εκλογών, τη συγκρότηση ενός αντιπροσωπευτικού ιρακινού πολιτικού συμβουλίου με πραγματικές εξουσίες, θα έχουν να κάνουν με ανθρώπους που δεν ελέγχουν. Αν δεν το πράξουν, θα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να διοικούν το Ιράκ με τη στρατιωτική ισχύ.
Σε κάθε περίπτωση, ο Λευκός Οίκος ανακαλύπτει ότι η κατοχή του Ιράκ, μιας από τις πιο σύνθετες κοινωνίες στον πλανήτη, έχει προσθέσει μερικά επικίνδυνα χαρτιά στην αμερικανική πολιτική.
(Πηγή: The Independent)