ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΕΜΠΤΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας ημέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τον κ. Τζωρτζάτο είναι ο κ. Αγιοστρατίτης ο οποίος πάντοτε τον εκπροσωπεί. Κύριε Εισαγγελεύ, για τον κ. Τζωρτζάτο και τον κ. Γεωργιάδη;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να επιτραπεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιτρέπει την εκπροσώπηση. Κύριε Ξηρέ, τί έχουμε;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Μία μικρή δήλωση. Στο εδώλιο βρίσκονται κατηγορούμενοι μεταξύ των οποίων και αθώοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή υπάρχουν και ένοχοι; Εδώ είναι όλοι αθώοι. Εγώ έχω το τεκμήριο αθωότητας. Εσείς τους βγάζετε ένοχους;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Σημειώνετε να με ρωτήσετε στο τέλος. Το μόνο που μας ενώνει είναι το κοινό κατηγορητήριο. Το ότι βρέθηκαν εδώ δεν είναι ευθύνη της Οργάνωσης αλλά των Διωκτικών Αρχών. Θα μπορούσαν λοιπόν αντί να μας συκοφαντούν με μάρτυρες απληροφόρητους ως προς την Οργάνωση μέχρι ανιστόρητους ως προς το επαναστατικό κίνημα, να κατευθύνουν τα πυρά τους στους άμεσα υπεύθυνους. Δεν νοείται Αριστερός, Αγωνιστής ή Επαναστάτης αν δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον εχθρό του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Σάββα, να σας κάνω μία ερώτηση.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν χρειάζεται. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ζώτος έχει το λόγο.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, απλώς θα κάνω μία δήλωση ως υπερασπιστής του κ.Ψαραδέλλη. Οι μάρτυρες που κατέθεσαν για λογαριασμό του κ. Ψαραδέλλη εκφράσανε τις προσωπικές τους απόψεις σε ότι αφορά όλα τα θέματα στα οποία αναφέρθηκαν. ¶ρα ότι ειπώθηκε από τους μάρτυρες στον βαθμό που η δήλωση Ξηρού αναφέρεται στους μάρτυρες Ψαραδέλλη αφορούν αυτούς και δεν απηχούν αναγκαίως απόψεις του κ. Ψαραδέλλη για την σχέση Διωκτικών Αρχών και επαναστατικού κινήματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεώργιος Κουρής, ο γνωστός μας εκδότης. Θέλετε να καταθέσετε για τον κ. Τσελέντη.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Για τον κ. Τσελέντη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μάρτυρας υπεράσπισης, έχει προταθεί από τον συνήγορο του κ. Τσελέντη.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Είμαι χωριανός του κ. Τσελέντη. Πρόκειται για μία οικογένεια, την καλύτερη του Φισκάρδου της Κεφαλονιάς, το πιο πλούσιο μέρος της Κεφαλονιάς και μία από τις καλύτερες της Κεφαλονιάς. Ο αδελφικός μου φίλος ήταν συνεταίρος με τον θείο του τον κ. Τσελέντη. Το νεαρό τον ήξερα. Ήταν σεμνό παιδί, εργατικό και είχε ευγενικής εκτίμησης. Όταν το πληροφορηθήκαμε πέσαμε όλοι από τα σύννεφα. Βέβαια ξέραμε πως ήταν πολύ συναισθηματικός άνθρωπος, πολύ εργατικός. Αυτά ξέρω να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι η μαρτυρία σας πολύτιμη πάντως διότι μας ενδιαφέρει και πιο άνθρωπος είναι ο καθένας.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Σας επαναλαμβάνω, η οικογένεια ολόκληρη συμπεριλαμβανομένου και του νεαρού υπήρξε υπόδειγμα την Κεφαλονιά. Υπόδειγμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Κουρή, τώρα τί γίνεται;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Κοιτάξτε να δείτε, εγώ διαφωνώ με την βία. Διαφωνώ με την βία ριζικά. Βεβαίως όμως από την άλλη πλευρά πιστεύω ότι και οι κυβερνήσεις σε όλα τα μέρη του κόσμου θα πρέπει να είναι πιο σοβαρές, να μην λένε ψέματα, να μην κοροϊδεύουν τον κόσμο και να μην κλέβουν. Καμία φορά κ. Πρόεδρε το κλέψιμο και τα ψέματα μερικούς ανόητους, άμυαλους ή πολύ συναισθηματικούς τους οδηγούν εδώ που τους οδήγησαν τους κυρίους.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Κουρή, δεν ρώτησα αυτό. Με τον κ. Τσελέντη τώρα τί γίνεται;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Εγώ αν ήμουν Δικαστής θα του έδινα μία ευκαιρία. Διότι σας επαναλαμβάνω, ξέρω την οικογένεια. Ξέρω τον άνθρωπο και πιστεύω πως έκανε ένα λάθος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά την υπόθεση αυτή αφού αποκαλύφθηκε, είχατε κάποια πληροφόρηση σχετική με την συμπεριφορά του μετά;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Να σας εξηγήσω κάτι. Εάν μπορούσε ο θείος του θα τον έσφαζε. Θα τον έσφαζε, σας το λέω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, είναι κρίμα.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Αλλά κατόπιν σκέφθηκε λογικά και τον βοηθάει. Σου λέει «νέο παιδί είναι, έκανε ένα σφάλμα, τί να κάνουμε›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετανόησε;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Ναι, μετανόησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει μετανοήσει απ’ ότι ξέρω.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Χωρίς συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σοβαρή η κατάθεσή σας.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Κύριε Κουρή, πράγματι προξενεί εντύπωση από την μια να είναι αυτός που περιγράφεται και από την άλλη να μετέχει.....
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Αυτά που είπα εγώ τώρα τα πιστεύουμε για την οικογένεια Τσελέντη όλοι οι Κεφαλλονίτες. Δηλαδή οποιονδήποτε Κεφαλλονίτη βρείτε στον δρόμο θα σας πει ότι η οικογένεια Τσελέντη είναι άριστη.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Το ξέρω. Το ερώτημα είναι ένα, εάν είναι πράγματι όπως το λέτε .....
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Είναι έτσι. Δεν το αμφισβητώ εγώ. Το ξέρω εγώ. Έχω προσωπική αντίληψη και πεποίθηση. Αν δεν ήμουν σίγουρος δεν θα ερχόμουν εδώ πέρα.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Από αυτή την εκδοχή που λέτε προκύπτει το ερώτημα πώς εντούτοις μετείχε σε μία Οργάνωση η οποία έκανε αυτά για τα οποία κατηγορείτε; Τί ερμηνεία μπορείτε να δώσετε με δεδομένο – προσέξτε το αυτό – ότι όπως λέτε είχε ένα μέλλον λαμπρό, ήταν φοιτητής, είχε μια καλή οικογένεια, είχε μια άνεση αν θέλετε και απεμπόλησε μέλλον, διασκεδάσεις για να κινδυνεύει....
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Ασφαλώς και αυτός και η οικογένειά του.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Συγγνώμη, να τελειώσω. Σε Σικούρια, σε Αστυνομικά Τμήματα, σε Μουσεία Πολεμικά όλα αυτά δεν ξέρει κανείς αν βγαίνει ζωντανός.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Σωστό είναι.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Όπως αυτοί που πηγαίνουν και ζώνονται και δεν βγαίνουν ζωντανοί.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Έπαιζε κορόνα-γράμματα την ζωή του.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Γιατί άραγε αυτό; Αυτό το μεγάλο «γιατί› αν μπορείτε να μας το εξηγήσετε.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Γιατί είναι συναισθηματικό παιδί.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δηλαδή;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Πίστεψε σε ορισμένες ιδέες. Μπορεί να είχε λάθος αλλά πίστεψε.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Είχατε κάνει ποτέ κουβέντα εσείς παλαιότερα;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Με τον ίδιο προσωπικά όχι, αλλά είχα μάθει από τον φίλο μου τον κ. Μανώλη Βαλέτα με τον οποίο ο θείος του είναι συνεταίρος στο ferry boat «ΑΦΡΟΔΙΤΗ›.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Οι αντιλήψεις βέβαια εφόσον δεν είχατε προσωπική επαφή δεν θα το ρωτήσω.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Όχι, κοιτάξτε να δείτε, δεν είχα κουβεντιάσει πολιτικά. Τον ήξερα, είχαμε κουβεντιάσει.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Τί αντιλήψεις είχε;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Οι αντιλήψεις ήταν προοδευτικές χωρίς συζήτηση.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Με τί έννοια προοδευτικές;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Προοδευτικές ότι όταν βλέπεις την ανθρωπότητα να πεινάει και τα παιδιά να πεθαίνουν από την πείνα και την δίψα κάτι πρέπει να κάνουμε εμείς που βγάζουμε μεροκάματο.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Αισθανόταν μια ανάγκη κάτι να κάνει γι αυτό το πράγμα;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Να κάνει κάτι και παρασύρθηκε. Να σας πω και κάτι άλλο. Εάν αυτό που έκαναν τα μέλη της 17Ν τα είχαν κάνει 3-4 χρόνια προηγουμένως, επί χούντας ο κ. Κουφοντίνας ίσως ήταν Υπουργός Τύπου, στην θέση του κ. Πρωτόπαπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλει λέει κ. Κουρή. Θα μου δώσετε όμως με κάποια πληρότητα τα στοιχεία σας. Τον πατέρα σας;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Τον πατέρα μου Ανδρέα, την μητέρα μου Αθηνά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γεννηθήκατε;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ετών;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: 1937. Είμαι μεγάλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από μένα είστε δυο χρόνια, αλλά μου φαίνεστε μικρότερος.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Δουλεύω πολύ, δεν πίνω, δεν καπνίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είμαστε μαζί πακέτο. Ούτε πίνουμε, ούτε καπνίζουμε. Επάγγελμα Εκδότης.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Μήπως ξέρετε την οικονομική του κατάσταση μετά το 1988 που απεχώρησε τελείως από την Οργάνωση;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Δεν έβαλε φράγκο στην τσέπη του. Μην τρελαθούμε τώρα. Και να του έδιναν δεν θα τα έπαιρνε.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Γνωρίζετε αν η γυναίκα του εργαζόταν;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Σκληρά και υπερωρίες. Όχι μόνο αυτό, πηγαίνει από το ένα αεροδρόμιο στο άλλο για να παίρνει μερικά χρήματα επιπλέον.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Εάν υποθέσω ότι είχε πάρει κάποια χρήματα, ένα ποσό....
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Να μην τρελαθούμε τώρα. Δεν θα το έκανε ποτέ. Κανένα μέλος της οικογένειας Τσελέντη δεν είναι παραδόπιστο.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Κουρή, θα σας κάνω μόνο μία ερώτηση. Εσείς είστε γεννημένος δημοσιογράφος και ξέρετε να κάνετε πολύ καλά αυτή την δουλειά.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Κάνω και λάθη για τα οποία ζητάω συγγνώμη.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είναι κανείς αλάνθαστος. Θέλω να μου πείτε το εξής: στην κοινωνία της Κεφαλονιάς, όχι του Φισκάρδου πλέον, όπου λίγο ως πολύ γνωρίζεστε υπάρχει κάποια αντίθετη άποψη για τον κ. Τσελέντη;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Όχι, είναι γενική η πεποίθηση γι αυτά που σας είπα. Γενική η πεποίθηση.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι να είπαν ότι κακώς έπραξε και το ένα άλλο ή να τον κατηγορήσουν;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Σας επαναλαμβάνω, έμειναν άναυδοι. Δεν πίστευαν ότι μέλος της οικογένειας Τσελέντη την οποία γνωρίζουν και εκτιμούν όλοι οι Κεφαλλονίτες θα έκανε αυτά τα πράγματα που έκανε ο κ. Τσελέντης.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Η ευρύτερη οικογένεια Τσελέντη αποτελείται από ανθρώπους οι οποίοι είναι....
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Παράδειγμα προς μίμηση.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ξέρετε χαρακτηριστικά πρόσωπα;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Παράδειγμα προς μίμηση. Όλους τους ξέρω.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Έχει Καθηγητές Πανεπιστημίου η οικογένεια....;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Τους ξέρω όλους σας επαναλαμβάνω, παράδειγμα προς μίμηση.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ο κ. Τσελέντης ο σεισμολόγος είναι ξάδελφός του.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Δεν υπάρχει αμφιβολία.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ο κ. Γιάννης Τσελέντης ο οποίος είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Είναι μία οικογένεια για την οποία εμείς οι Κεφαλλονίτες είμαστε υπερήφανοι.
Γ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Να ρωτήσω κάτι τους κατηγορούμενους; Έχω μια απορία. Θα σας την πω. Θα ήθελα να πουν το εξής: αγωνίζονταν για την δικαιοσύνη. Γιατί αυτοί ήταν άδικοι στην διανομή των προκηρύξεων, γιατί πάντα την έστελναν σε μια εφημερίδα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κουρή, σας ευχαριστούμε. Να πάτε στην ευχή του Θεού.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Δεν έχω ιδέα. Αν ήξερα θα τους είχα σταματήσει. Θα τους έλεγα «κορόιδα με τα όπλα δεν λύθηκε ποτέ τίποτε›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στην τελευταία κουβέντα είπατε την λέξη «κορόιδα›.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Κορόιδα ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποια πλευρά;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Διότι μπλέχθηκαν σε ένα αδιέξοδο πράγμα που έβλαψε τους ίδιους και την χώρα. Καταλάβατε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την χώρα σε τί την έβλαψε;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Την έβλαψε κάπως την χώρα όλη αυτή η ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Διεθνώς την έβλαψε με την τρομοκρατία και το ένα και το άλλο. Βεβαίως η τρομοκρατία που υπήρχε στην Ελλάδα μπροστά σε αυτά που γίνονται στην Αμερική ήταν αστεία. Εκεί σκοτώνουν έναν άνθρωπο κάθε δυο λεπτά. Πέραν από την κρατική τρομοκρατία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εννοεί την εγκληματικότητα.
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έκαναν ολόκληρο πόλεμο τώρα οι Αμερικάνοι και οι ¶γγλοι και βγαίνει ο Μπλινξ και λέει «δεν υπάρχουν στοιχεία›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάμε σε άλλα χωράφια. Εσείς να γράφετε, αλλά εμείς εδώ;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Μην ξεχνάμε επίσης κ. Πρόεδρε ότι η χώρα έχει βγει και από εμφύλιο πόλεμο. Εγώ δεν ξέρω τί μέσα του έχει δει ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος. Δεν τον έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Σήμερα τον πρωτοείδα. Δεν ξέρω τί βιώματα έχει μέσα ο άνθρωπος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με αυτό που έγινε εσείς τί λέτε;
Γ. ΚΟΥΡΗΣ: Δεν συμφωνώ με αυτό που έγινε. Δεν συμφωνώ, το καταδικάζω. Το καταδικάζω σας λέω κ. Εισαγγελέα χωρίς συζήτηση. Την βία την καταδικάζω. Για όνομα του Θεού. Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος να είναι υπέρ της βίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Λευκαδίτης ¶γγελος. Ο πατέρας σας;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Χρήστος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που γεννηθήκατε;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Το 1935 στην Κεφαλονιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που κατοικείτε;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Λαζαρά 53 στην Κυψέλη, Αθήνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί εργασία κάνετε;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Κυβερνήτης πλοίου είμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ««Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Ορκίζομαι.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Πόσο διάστημα γνωρίζετε τον κατηγορούμενο Τσελέντη;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Το ’95 πήραν ένα σκάφος.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Τίνος ήταν το σκάφος;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Του Οδυσσέα Τσελέντη, του θείου του.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Από το ’95 μέχρι πότε;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Από το ’96 μέχρι το ’99 ήμουν κυβερνήτης στο σκάφος αυτό.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Τον κ. Τσελέντη, τον κατηγορούμενο πώς τον γνωρίσατε;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Τον γνώρισα στις επισκευές.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Υπηρέτησε στο πλοίο μέσα;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Τρία χρόνια μαζί μου. Επειδή εμείς ως διοικητικοί έχουμε υποχρέωση να έχουμε και λίγη ψυχολογία για το πλήρωμα, αν είναι κάποιος είναι κατάλληλος, αν κάνει ή δεν κάνει.... για μένα ο Πάτροκλος Τσελέντης ήταν άψογος και πολύ καλός άνθρωπος. Γι αυτό τον είχα και δεξί μου χέρι στη διαχείριση του πλοίου, στα μπαρ, σε όλα, μου απέδιδε λογαριασμό απόλυτα.
Στην Ιταλία που ήμουν με ένα ιταλικό φέρυ μπόουτ έμαθα ότι συνελήφθη και δεν το πίστευα, ούτε και το πιστεύω ακόμα, ότι συνελήφθη γι αυτές τις πράξεις για τις οποίες τον κατηγορούν. Δεν τις ξέρω βέβαια αλλά, άμα ακούω για 17Ν ξέρω τί πράξεις περίπου είναι. Έπαιζα δίπλα στου Στρίντζη το βαπόρι, το GALAXY με καπετάνιο τον Θεοτόκη Καβαλλιεράτο και με πήρε και μου λέει «δεν το πιστεύω›. Δίπλα-δίπλα τα βαπόρια, γιατί φορτώναμε για Πρίντεζι. Εν τω μεταξύ έχω και μια απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι άνθρωπος κ. Πρόεδρε για τον εξής λόγο:
Το ’97 το νησί του Ωνάση, είχα πάει 200 επιβάτες από την Κεφαλλονιά. Εγώ ήμουν επάνω στη γέφυρα και παρακολουθούσα τους επιβάτες που έκαναν μπάνιο. Ο Τσελέντης ήταν στη σκάλα και παρακολουθούσε να μη γλιστρήσουν, να μη χτυπήσουν κτλ. Ένας εξ αυτών –υπάρχει γραμμένο στο ημερολόγιο του πλοίου και στο ημερολόγιο του Λιμεναρχείου Νυδρίου, λιμενάρχης Σοφάκος λεγόταν- βούτηξε από το βαπόρι και πήγε στον πάτο και έμεινε στον πάτο από καρδιακή προσβολή. Ο Λάκης Τσελέντης μαζί με έναν άλλον τον έβγαλε. Έπεσε με τα ρούχα και τον έβγαλαν στη σπιάντζα και του έκαναν τεχνητές αναπνοές και ειδοποίησα εγώ και ήρθαν από το Λιμεναρχείο με ταχύπλοα και τον πήγαν στο νοσοκομείο της Λευκάδας. Λοιπόν εγώ δεν πιστεύω ότι μπορεί να έκανε τέτοια πράγματα, αυτές τις κατηγορίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ανακατευόμαστε με τις κατηγορίες, εσείς να μας πείτε τί άνθρωπος ήταν θέλουμε.
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Πολύ καλός, απ’ τους καλύτερους. Κι επειδή είμαι τώρα πάλι σε τουριστικό βαπόρι, εμένα μου λείπει, γιατί αν ήταν μέσα θα ήταν το δεξί μου χέρι. Είναι άνθρωπος 100%, βοηθούσε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λυπάμαι, υπήρξε ένας τέτοιος άνθρωπος.....
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Καμιά φορά παρασυρόμαστε σε νεαρή ηλικία...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έδειξαν και οι άλλοι ότι έχουν κανένα χαρακτήρα ανάποδο κτλ., αλλά ξέρω κι εγώ... πώς βγήκαν αυτές οι Οργανώσεις;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Να σας πω κάτι; Σε νεαρή ηλικία καμία φορά παρασυρόμαστε. Εγώ βλέπω τους αναρχικούς. Δεν υπάρχει κανένας 60άρης αναρχικός. Όλοι νεαροί είναι, ο ένας παρασύρει τον άλλον και με την παρέλευση του χρόνου βάζει μυαλό και γίνεται σωστός άνθρωπος, ξεχνά αυτό που έχει κάνει. Έτσι πιστεύω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα έχει πει και ο Μαρκούζε αυτά τα πράγματα στον «Μονοδιάστατο άνθρωπο›.
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Είχα υποχρέωση να έρθω να πω δυο κουβέντες γι αυτόν τον άνθρωπο γιατί αξίζει τον κόπο, είναι 1000% άνθρωπος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Υπεράσπιση θέλει κάτι άλλο;
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Μέσα στο καράβι, σε κουβέντες που κάνατε τί σας έλεγε για τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Δεν κάναμε και πάρα πολλές τέτοιες κουβέντες, ήταν άνθρωπος ο οποίος έκανε τη δουλειά του αλλά απ’ ότι κατάλαβα στεναχωριόταν με ορισμένα πράγματα, κάτι αδικίες, πολέμους, τα συζητούσαμε ελαφρώς όχι για να ανοίξουμε θέματα....
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Εκεί έπαιρνε μισθό;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Μάλιστα.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Μετά από αυτό, το 2002, μάθατε τί απέγινε;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Όχι, ήμουν στην Ιταλία.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Αν αγόρασε κάποιος σκάφος ο θείος του;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Μα σ’ αυτό το σκάφος είμαι τώρα εγώ.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Το αγόρασε πόσο;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Το πήραν γύρω στα 15-16 εκατομμύρια σε πλειστηριασμό και το επισκευάζουν τώρα κάτω στο Κερατσίνι.
(διαλογικές συζητήσεις)
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε μάρτυς, επειδή φαντάζει σαν φαινόμενο ο Τσελέντης σε σχέση με οικονομικές ατασθαλίες κτλ., αυτά που είπε ο κ. Οικονομίδης τώρα, σας δόθηκε ποτέ η εντύπωση ότι αυτός ο άνθρωπος θα μπορούσε να πάρει έστω και μία πορτοκαλάδα από το μπαρ ή κάποιο χρηματικό ποσό το οποίο θα έπαιρνε από ιδιοτέλεια μέσα στο καράβι;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Όχι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Είχε την άνεση να βγάλει κάποια επιπλέον χρήματα;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Απόλυτα.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Το έκανε;
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άνθρωπος είπε ότι ήταν άψογος στη διαχείριση.
Α. ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ: Όντως ήταν άψογος. Εγώ πάω για το βαπόρι, αλλά πέρασα να πω δυο κουβέντες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυρα να πάτε στο καλό.
Ο κ. Πεταλάς Ανδρέας του Μιχάηλ, κάτοικος Φισκάρδου Κεφαλλονιάς, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, επάγγελμα ιδιωτικός υπάλληλος, γεννηθείς το 1959. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Ορκίζομαι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε μάρτυς πείτε τί δουλειά κάνετε και πώς είστε στο Φισκάρδο, τί κάνετε στο Φισκάρδο.
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Είμαι Πρόεδρος ενός μη κερδοσκοπικού μη κυβερνητικού Οργανισμού με έδρα το Φισκάρδο Κεφαλλονιάς, υλοποιούμε Προγράμματα της Ε.Ε. και έχουμε φτιάξει ένα μουσείο Περιβαλλοντολογικής Ιστορίας στο Φισκάρδο.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Τί σχέση έχετε με τον κ. Τσελέντη;
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Τον γνώρισα το καλοκαίρι του 1998, όταν το σκάφος του συλλόγου παρουσίασε μία σοβαρή ζημιά και χρειαζόμαστε βοήθεια, τεχνική βοήθεια, οπότε όλα τα δάχτυλα στο Φισκάρδο έστρεψαν πάνω στον κ. Τσελέντη. Τον πλησιάσαμε, του ζητήσαμε βοήθεια, μας βοήθησε και από τότε η γνωριμία μας εξελίχθηκε, ένα μέλος του Συλλόγου μας και ήταν ένα από τα πιο δραστήρια μέλη του Συλλόγου μας.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Όταν σας έφτιαξε το σκάφος που προαναφέρατε πόσα χρήματα σας πήρε;
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Ουδέποτε ζήτησε, τουλάχιστον από μένα, από τον Σύλλογο και απ’ ότι γνωρίζω στο Φισκάρδο ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, δεν έχει ζητήσει ποτέ χρήματα. Θα ήθελα να πω και είναι χαρακτηριστικό, ότι ένα παιδάκι, είναι 9 χρονών αυτή τη στιγμή, λέει ότι από τότε που έφυγε ο Λάκης, όπως τον λέει, κανείς δεν του φουσκώνει το ποδήλατό του.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Θα ήθελα να μου δώσετε κάποια δείγματα του χαρακτήρα του, κάνατε παρέα σχεδόν καθημερινά, να πείτε στο Δικαστήριο τί άνθρωπος ήταν όσο τον ξέρατε, στο βαθμό που τον ξέρατε εσείς.
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Οφείλω να ομολογήσω ότι η παρουσία του κ. Τσελέντη στον Σύλλογο ήταν ωφέλιμη, ήταν εποικοδομητική και ήταν τιμή μας που ήταν μέλος του Συλλόγου, γιατί ήταν ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους, τουλάχιστον στην περιοχή μας που βοήθησε αφιλοκερδώς έναν σύλλογο με μια δραστηριότητα η οποία, αν μη τι άλλο δεν είναι εμπορική και δεν είναι κερδοσκοπική.
Πιστεύω ότι είναι ένας άνθρωπος με πολύ μεγάλη κοινωνική ευαισθησία, ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος βοηθά, θέλει να βοηθήσει και είναι γεγονός ότι η ομάδα διάσωσης του συλλόγου μας η οποία είναι εντεταμένη στη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, περάσαμε πάρα πολλές ώρες μαζί με τον Λάκη σχεδιάζοντας πώς μπορούμε να σώσουμε ζωές κυρίως στη θάλασσα, γιατί ήμαστε όπως σας είπα ενεργά μέλη σε διασώσεις και ο Πάτροκλος με την εμπειρία που είχε και με τις γνώσεις του, νομίζω ότι προσέφερε πάρα πολλά. ¶λλωστε αυτή τη στιγμή η ομάδα διάσωσης βασίζεται πάνω στις ιδέες και στις συζητήσεις που είχαμε από τότε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Η κοινωνία του Φισκάρδου πώς τον έβλεπε; Με τί μάτι τον έβλεπε τον Τσελέντη;
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Όπως σας είπα εγώ δεν τον γνώριζα κι όταν χρειαστήκαμε βοήθεια, όλοι έδειξαν προς την κατεύθυνση του κ. Τσελέντη. Νομίζω ότι όλη η κοινωνία του Φισκάρδου τον βλέπει με ένα καλό μάτι, δεν άκουσα ποτέ κανένα παράπονο από κανέναν...
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Είχε αντιθέσεις με κάποιους στην κοινωνία του Φισκάρδου;
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Απ’ ότι γνωρίζω όχι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ήταν αγαπητός απ’ όλο το χωριό του;
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Νομίζω ότι ήταν αγαπητός από πάρα πολύ κόσμο, δεν ξέρω αν ήταν απ’ όλους....
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς ακούσατε ότι ήταν κάπου μπλεγμένος για μια χρονική περίοδο με τη 17Ν;
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Το άκουσα ένα πρωί όταν κατέβηκα στο Φισκάρδο και υποθέτω πως πολλοί θα πούνε «πέσαμε από τα σύννεφα›, γιατί δεν φανταστήκαμε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως για τον χαρακτήρα του μας είπατε αρκετά και έχει μετανιώσει για όλα αυτά....
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Εγώ πιστεύω κ. Πρόεδρε, όπως σας είπα, ότι είχε κοινωνικές ευαισθησίες, δεν ξέρω αν θέλησε καλώς ή κακώς να τις διοχετεύσει συμμετέχοντας σε αυτή την οργάνωση. Το σίγουρο είναι ότι αυτές τις κοινωνικές ευαισθησίες εγώ τις είδα μέσα στο σύλλογό μας και τις είδα πάρα πολύ πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς, εσείς τα είδατε υλοποιούμενα σε καλά έργα.
Α. ΠΕΤΑΛΑΣ: Ασφαλώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε πολύ.
Ο επόμενος μάρτυρας, ο κ. Ευγενίας Αλέξανδρος του Εμμανουήλ, κάτοικος Πυθαγόρειου Σάμου, γεννηθείς στη Σάμο το 1953, υπάλληλος Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, κάτοικος Πυθαγορείου. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μας για τον Πάτροκλο Τσελέντη.
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Τον γνωρίζω από το 1989, τον Μάρτιο που ήρθε η γυναίκα του στην υπηρεσία μας, είμαστε συνάδελφοι. Είναι ένας άνθρωπος καταπληκτικός, κοινωνικός, κάναμε παρέα συνεχώς, είχε κοινωνικές ευαισθησίες, ήταν ένας φίλος, σε βοηθούσε πάντα, όποτε τον χρειαζόσουν.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μπορείτε να μας πείτε συγκεκριμένα γεγονότα από τα οποία να φαίνεται ότι ήταν ένας άνθρωπος της προσφοράς;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Εγώ συγκεκριμένα έχτιζα σπίτι και με βοήθησε σε όλες τις δουλειές που έκανα μέσα, προσέφερε προσωπική εργασία στο σπίτι μου.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Γι αυτή τη βοήθεια σας είχε πάρει κάποιο ποσό; Πόσα χρήματα;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Όχι, ποτέ, ήταν τίμιος άνθρωπος.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Δε σημαίνει ότι αυτός που παίρνει χρήματα είναι άτιμος... Πείτε μου πώς το βλέπετε αυτό το πράγμα, πώς το κρίνετε, να έρχεται να σας βοηθά χωρίς να έχει κάποιο όφελος;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Το έκανε σαν κοινωνικό άτομο, σαν κοινωνική προσφορά στον συνάνθρωπό του.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ήταν ένας άνθρωπος της προσφοράς που μπορούσε να προσφέρει σε κάποιον άνθρωπο που θα του ζητούσε κάποια βοήθεια;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Ναι, και σε άλλους συναδέλφους είχε κάνει ανάλογες προσφορές.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αν αυτός ο άνθρωπος ακούγατε αυτή τη στιγμή ότι έχει λάβει μέρος σε ληστείες πώς θα σας φαινόταν;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Δεν το πιστεύω αυτό.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Εάν σας έλεγαν παρακάτω ότι αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει πράγματι ληστείες και αυτά τα χρήματα τα έχει επωφεληθεί, θα το δεχόσαστε;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Όχι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αν πήγαιναν για κάποιον άλλο σκοπό;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Μπορεί, ίσως. Για άλλον σκοπό ίσως, για προσωπικό όφελος όχι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ξέρετε τη σταδιοδρομία του στο στρατό τουλάχιστον όταν ήταν εκεί κάτω, ήταν ένας άνθρωπος απείθαρχος; Μήπως είχε δημιουργήσει προβλήματα και τέτοια;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Όχι, ήταν ήσυχος άνθρωπος.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πειθαρχημένος άνθρωπος;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Πολύ ήσυχος.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Κάνατε ποτέ συζητήσεις μεταξύ σας; Οι ιδέες του, οι ανησυχίες του, ποιες ήταν;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Γενικώς για την κοινωνία ανησυχίες, οι ανισότητες μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών, όπως όλοι μας συζητάμε για τις κοινωνικές ανισότητες.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Από το ’89 και μετά πόσον καιρό έμεινε εκεί στο νησί;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Πέντε με πεντέμισι χρόνια περίπου.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα εκεί, έτσι;
Α. ΕΥΓΕΝΙΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μηνάς Τσελέντης, του Δημητρίου, κάτοικος Αθηνών, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953, επάγγελμα έμπορος. Τί σχέση έχετε;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τον γνωρίζω από παλιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το ίδιο επώνυμο, μήπως είστε συγγενή;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Υπάρχει και συγγενική σχέση μακρινή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μας για τον Πάτροκλο Τσελέντη.
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Οι σχέσεις μας συσφίχθηκαν από το ’94, τον γνώρισα και είδα έναν άνθρωπο ο οποίος σε βοηθά, έναν άνθρωπο ο οποίος πραγματικά είναι όχι του συμφέροντος, πραγματικά μπορεί να γίνει φίλος και εξεπλάγην βεβαίως με τα γεγονότα, πιστεύω ότι ήταν κάτι το οποίο ήταν έξω από τον χαρακτήρα του. Δεν υπάρχει καμία βιαιότητα στον χαρακτήρα του, επειδή έχουμε συμβιώσει αρκετές φορές, εγώ έχω ένα κατάστημα, ένα εστιατόριο στο Φισκάρδο και κυριολεκτικά ήταν το δεξί μου χέρι.
Με βοηθούσε στο οτιδήποτε με υποτυπώδη χρήματα τα οποία πολλές φορές τον πίεζα εγώ για να του τα δώσω. Ένας άνθρωπος που πραγματικά χαίρει εκτίμησης στο χωριό, είναι αγαπητός ιδιαίτερα, από καλή οικογένεια....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πέσατε κι εσείς απ’ τα σύννεφα....
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πέσαμε απ’ τα σύννεφα, δυστυχώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως σαν χαρακτήρας και σαν άνθρωπος δεν ήταν βίαιος.
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι μόνο δεν είναι βίαιος, μπορώ να πω είναι ιδιαίτερα ένας άνθρωπος ο οποίος απεχθάνεται τη βία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαγιάννης έχει τον λόγο.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Είπατε ότι σας βοηθούσε στο μαγαζί σας και σας έκανε κάποιες δουλειές που δεν μπορούσατε να κάνετε εσείς. Προηγούμενα ο πλοίαρχος είπε ότι δούλευε στο καράβι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πως εξηγείτε ότι βοηθούσε κι εσάς, ήταν και στο καράβι;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Γιατί έφευγε το καράβι και του έλεγα «Πάτροκλε έχει χαλάσει η τοστιέρα›.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Όταν λέτε έφευγε εννοείτε ότι δούλευε στο καράβι;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δούλευε συνέχεια. Ένας άνθρωπος ο οποίος μπορούσε να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Το καράβι έτσι δούλευε;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έτσι.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πότε σας βοηθούσε εσάς;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εμένα με βοηθούσε όταν δεν είχε υποχρεώσεις στο καράβι, τον ελεύθερο χρόνο του. Ήταν εργατικός άνθρωπος.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Τι δουλειά έκανε;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε. Έχει ιδιαίτερες δεξιότητες στο να καταπιάνεται με οτιδήποτε και κάτι που θα το δει πρώτη φέρ’ ειπείν θα καθίσει και θα το φτιάξει.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Πέστε μου τώρα για το χαρακτήρα του. Μέσα στο χωριό πως τον έβλεπαν, πως τον βλέπουν και πως τον ξέρουν;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ένας άνθρωπος που ήταν αποδεκτός από το χωριό, ήταν ο μάστορας ο οποίος θα πάει να βοηθήσει τον οποιοδήποτε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Απολάμβανε του σεβασμού των συγχωριανών του;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Οπωσδήποτε.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Λέτε ότι ήταν αποδεκτός στο χωριό. Μέχρι ποιου βαθμού ήταν αποδεκτός; Πόσο αποδεκτός ήταν αυτός ο άνθρωπος;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θα μπορούσε κανείς να πει ότι θα μπορούσε και να εκλεγεί.
Θ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ: Τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Οικονομίδης έχε τον λόγο.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Αυτά όλα καλά, ήταν καλός δηλαδή, τον αγαπούσαν κλπ. Μετά τις πράξεις αυτές στις οποίες μετείχε, ο κόσμος πως το αντιμετώπισε;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ο κόσμος εξεπλάγην.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Κατ’ αρχήν αν θυμάμαι καλά όταν είχα έρθει ήσασταν μαζί.
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι. Εγώ ήμουν στην καφετέρια στην πλατεία, αν θυμάστε.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Πώς το αντιμετώπισε ο κόσμος;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ο κόσμος εξεπλάγην.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δεν το πίστευε δηλαδή.
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν υπήρξε μένος του κόσμου, δεν είπε ο κόσμος «το παλιόπαιδο› δεν υπήρξε μια κατακραυγή.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Δεν συμφωνούσε φυσικά με τέτοιες πράξεις...
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αλλά δεν ήταν το άτομο εκείνο που ευχαριστήθηκε ο κόσμος. μπορώ να πω ότι ιδιαίτερα στενοχωρέθηκε.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Εσείς που τον βλέπατε και συζητούσατε, τι κουβέντες κάνατε καμιά φορά; Τι λέγατε πάνω σε πολιτικά π.χ.; Δεν μετείχε σε τίποτα; Τι ιδέες είχε;
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν είχα κάνει ιδιαίτερες πολιτικές συζητήσεις, αλλά οι ιδέες του ήταν ενός ατόμου άνω του μέσου όρου, αντιλαμβανόταν πολύ καλά τα πράγματα. Εγώ τον είχα εντάξει στους φίλους μου και δύσκολα εντάσσω άνθρωπο στους φίλους μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πάτε στο καλό.
Μ. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ.
Να προσέλθει η σύζυγος Τσελέντη η κα Αλεξάνδρα. Είστε σύζυγος Πάτροκλου Τσελέντη, του Γεράσιμου, κάτοικος Ελληνικού, γεννηθείς στην Κέρκυρα και υπάλληλος στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας.
«Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α. ΔΑΦΝΗ: Ορκίζομαι. Είμαι εξειδικευμένη στη δουλειά μου σε θέματα πυρασφάλειας στα αεροσκάφη, σε θέματα αντιμετώπισης φωτιάς σε αεροσκάφη και διδάσκω στην Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας αυτά τα θέματα, έχω εκπαιδευτεί στην Αγγλία πάνω σε αυτό.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Πότε παντρευτήκατε με τον κ. Τσελέντη;
Α. ΔΑΦΝΗ: Το Μάρτιο του ’89.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Από τότε που παντρευτήκατε μέχρι και πριν συμβούν τα γεγονότα αυτά, δηλαδή η σύλληψή του, τι γνώμη σχηματίσατε –δεν θα σας πω αν σας είπε τίποτα για την προηγούμενη δράση του- για το χαρακτήρα του, σαν γυναίκα με το ένστικτό σας, με την επαφή που είχατε και που τον αποδέχεστε και έρχεστε κάθε μέρα και τον βλέπετε. Τι γνώμη σχηματίσατε για την προσωπικότητά του, για το χαρακτήρα του, άσχετα βέβαια από το κομμάτι αυτό της ζωής του το οποίο και ο ίδιος απολακτίζει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ’89 παντρευτήκατε;
Α. ΔΑΦΝΗ: Μάλιστα. Πήγαμε στη Σάμο τότε γιατί εγώ πήρα μετάθεση στο αεροδρόμιο της Σάμου και δούλευα εκεί.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Πόσο μείνατε;
Α. ΔΑΦΝΗ: Μείναμε 5,5 χρόνια περίπου. Ο σύζυγος ήρθε εκεί ο οποίος υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία και μείναμε όλο αυτό το διάστημα στη Σάμο.
Ο Πάτροκλος είναι ένας άνθρωπος -όπως τον βλέπω εγώ και αυτό που διακρίνω πάνω του- σοβαρός, υπεύθυνος, αναλαμβάνει τις ευθύνες του για ό,τι κάνει, ειλικρινής, συνεπής, ένας άνθρωπος που έχει μια διάθεση προσφοράς, βοηθά τους συνανθρώπους του και μου κάνει πολύ εντύπωση που πραγματικά πόσο ενδιαφέρεται να βοηθήσει. Όποιος τον έχει ανάγκη και του πει «Πάτροκλε έλα να κάνεις αυτό› τρέχει. Το ίδιο και στη Σάμο, το ίδιο και στην Κεφαλονιά στο χωριό του, το ίδιο και στην Αθήνα στους φίλους μας, παντού. Είναι άνθρωπος με αυξημένη κοινωνική ευαισθησία, άνθρωπος γενικά που βοηθά τους συνανθρώπους του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σαν σύζυγος και πατέρας είναι καλός;
Α. ΔΑΦΝΗ: Δεν έχουμε παιδιά. Σαν σύζυγος είναι πολύ καλός. Όλα αυτά πηγάζουν από το χαρακτήρα του, όπως σας είπα. Είναι ευγενής, τρυφερός, δεν είναι βίαιος χαρακτήρας, λύνει όλα τα προβλήματα με διάλογο και με επιχειρήματα, είναι ένας άνθρωπος ήρεμος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί συνήθως αυτό το μικρό κοινωνικό κύτταρο που λέγεται γάμος, έχουμε δεσπόζουσα προσωπικότητα και συνήθως δεσπόζουσα μέχρι τώρα ήταν ο άνδρας. Στο γάμο σας υπήρχε ισότητα;
Α. ΔΑΦΝΗ: Υπήρχε ισότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν συναινετικός άνθρωπος;
Α. ΔΑΦΝΗ: Ακριβώς. Τα πάντα τα λύναμε με διάλογο. Δεν είχαμε ποτέ προβλήματα και η σχέση ήταν και είναι πάρα πολύ καλή.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Ποιες ήταν οι σκέψεις του, οι αντιλήψεις του που συζητούσε με φίλους, ή με εσάς; Γιατί ένας άνθρωπος ο οποίος είναι αυτός που μας περιγράφουν και σχεδόν το βλέπει κανείς, γεννά τεράστια απορία πως αυτός ο άνθρωπος ξαφνικά αποφασίζει και μπαίνει σε μια Οργάνωση η οποία κάνει αυτά, για τα οποία κατηγορείται. Είναι ένα ερώτημα αυτό.
Υπό την εκδοχή ότι κάτι τον ώθησε, αναζητώ –εγώ τουλάχιστον υποθέτω και το δικαστήριο και κάθε λογικός άνθρωπος- τι οιστρηλάτισε για να μπει μέσα σε μια Οργάνωση που έκανε αυτά. Τι πίστεψε ότι μπορεί να συμβεί δηλαδή και τι ήθελε να συμβεί.
Α. ΔΑΦΝΗ: Πιστεύω η ευαισθησία που είχε. Έβλεπε ότι είναι μια κοινωνία στην οποία υπάρχουν ανισότητες, ότι μπορούσε να γίνει μια καλύτερη κοινωνία. Και τότε την εποχή που μπήκε σε αυτή την Οργάνωση να λάβουμε υπόψη το γενικότερο κλίμα της εποχής, το νεαρό της ηλικίας του, τις ιδέες που είχε για να αλλάξει η κοινωνία μας. Πίστευε ότι κάτι διαφορετικό θα γίνει, ότι μέσα από αυτή δραστηριότητα κάτι διαφορετικό θα προκύψει στην κοινωνία μας.
Αλλά έχει βέβαια μετανιώσει γι’ αυτές τις πράξεις του κι έχει καταλάβει ότι δεν γίνεται τίποτα μέσα από αυτές τις πράξεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αδιέξοδο δηλαδή.
Α. ΔΑΦΝΗ: Ακριβώς και γι’ αυτό και αποχώρησε το ’88 όπως ο ίδιος λέει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε λέτε ότι αποχώρησε;
Α. ΔΑΦΝΗ: Το ’88 όπως ο ίδιος έχει πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν παντρευτήκατε δεν ήταν;
Α. ΔΑΦΝΗ: Δεν ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταλαβαίνατε να λείπει πολλές ώρες;
Α. ΔΑΦΝΗ: Καθόλου. Σας λέω ήμασταν στη Σάμο όλο αυτό το διάστημα, υπηρετούσε τη θητεία του, ήμασταν συνέχεια μαζί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά που γυρίσατε εδώ;
Α. ΔΑΦΝΗ: Μετά που γυρίσαμε εδώ ασχολήθηκε με το καραβάκι αυτό που αγόρασε ο θείος του, δούλευε στη μετασκευή και μετά πήγε στην Κεφαλονιά που εργαζόταν εκεί τα καλοκαίρια για μεγάλο χρονικό διάστημα, πήγαινα εγώ εκεί τον έβλεπα, έκανα και τις διακοπές μου. Δούλευε εκεί συνέχεια δηλαδή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε αν κράτησε δεσμό με τους παλιούς συντρόφους του; Γιατί παραδέχεται ο άνθρωπος ότι «μέχρι μια ορισμένη εποχή ήμουν κι εγώ› εκεί. Αλλά από εκεί και πέρα κράτησε δεσμό; Είχε συναντήσεις; Υποστήριζε τις ενέργειες;
Α. ΔΑΦΝΗ: Μπορώ να σας πω καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως έλεγε «ρε παιδιά καλά πάτε, προχωρήστε, αλλά εγώ δεν μπορώ›.
Α. ΔΑΦΝΗ: Καμία σχέση. Επειδή ξέρω το χαρακτήρα του πιστεύω ότι αυτά που λέει είναι αυτά ακριβώς και ότι σε διάφορες συζητήσεις που γίνονταν, ποτέ δεν λάμβανε μέρος. Ήταν σαν ένα κομμάτι που ήθελε να φύγει από πάνω του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτές τις Οργανώσεις είναι εύκολο; Είναι Σωματείο που γράφουμε και ξεγράφουμε;
Α. ΔΑΦΝΗ: Εγώ πιστεύω ότι κάποιος που έχει αποφασίσει και έχει δει ότι είναι αδιέξοδο αυτό και ότι δεν οδηγεί πουθενά, μπορεί να ξεκόψει, δηλαδή μπορεί να μην ασχοληθεί καθόλου. Το ότι φύγαμε μακριά, δηλαδή ήμασταν στη Σάμο όλο αυτό το διάστημα ήταν μεγάλο χρονικό διάστημα που ήταν εκτός.
Πιστεύω στην ειλικρίνειά του και σε αυτά που λέει και τον θεωρώ έναν έντιμο άνθρωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα κρατάω αυτά. Ο κ. Σιδέρης έχει τον λόγο.