ΔΙΚΗ 17Ν
ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύς;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να επιτραπεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να εκπροσωπηθούν από τον κ. Σταμούλη προσωρινά.
Να προσέλθει η κα Μαρία Μαστραντώνη. Είστε η κα Μαρία Μαστραντώνη
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε παντρεμένη;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο σύζυγος;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Κωνσταντίνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γεννηθήκατε;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Στην Αθήνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτοικος Μεταμόρφωσης. Επάγγελμα;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ήμουν επιχειρηματίας, αλλά εδώ κι ένα μήνα το έχουμ κλείσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Σταμούλης έχει τον λόγο.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Πέστε τι σχέση έχετε και τι γνωριμία υπάρχει με τον κ. Καρατσώλη.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ο Κώστας Καρατσώλης δούλευε από το 1987 στην εταιρεία μας, μέχρι το τέλος του 2000. Δεν είχα κανένα πρόβλημα, ήταν πάρα πολύ καλό παιδί, πολύ έντιμος, δεν μπορώ να τον κατηγορήσω για κάτι, ήταν άψογος στη δουλειά του. Γενικώς σαν χαρακτήρας πολύ καλός, πολύ γλυκός άνθρωπος.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εκείνο που ενδιαφέρει είναι να μας πείτε τι δουλειά έκανε και τι ώρες απασχολιόταν
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Η δουλειά του ήταν λιθογράφος, μηχανικός.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Όταν ήρθε είχε γνώσεις τυπογραφίας;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Στην αρχή ήταν βοηθός, δεν θυμάμαι τι γνώσεις είχε. Μετά εξελίχθηκε μηχανικός, έμαθε πολύ εύκολα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Που ήταν το τυπογραφείο σας όταν πρωτοήρθε;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Όταν πρωτοήρθε ήταν στη νέα Κηφισιά.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μέχρι πότε;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Μέχρι το 1989.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Στη συνέχεια;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Μεταφερθήκαμε στο Ηράκλειο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μπορείτε να μας πείτε τι ωράριο είχε;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Στην αρχή αν θυμάμαι καλά είχαμε δυο μηχανές και είχαμε μια βάρδια όλη τη μέρα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Το προσωπικό από ποια μέχρι ποια ώρα εργαζόταν;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Από τις 7 έως τις 3. Εκτός αν είχαμε κάποια υπερωρία κάποια δουλειά παραπάνω, που μπορεί να μέναμε και μετά τις 3.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτό έγινε για πόσο διάστημα από τότε που πήγατε στο Ηράκλειο; Δηλαδή από το ’89 μέχρι;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Τουλάχιστον ένα χρόνο και. Δεν θυμάμαι ακριβώς.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Στη συνέχεια;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Στη συνέχεια επειδή πουλήσαμε τη μία μηχανή και κρατήσαμε τη μία, δουλεύαμε δυο βάρδιες 7 – 3 και 3 – 11.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Σε σχέση με κάποια διάρρηξη που σας έγινε, τι έχετε να πείτε στο δικαστήριο.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Αυτή η διάρρηξη έγινε στη Μεταμόρφωση που είχαμε μεταφερθεί ξανά το 1998 νομίζω.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Από Ηράκλειο δηλαδή πήγατε Μεταμόρφωση;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ναι. Ήταν του Αγίου Πνεύματος Κυριακή με Δευτέρα που έγινε η διάρρηξη, ήταν ο πρώτος καιρός που είχαμε πάει στη Μεταμόρφωση. Διέρρηξαν την πόρτα, μπήκαν μέσα και πήραν τσίγκους και διάφορα άλλα πράγματα, τα οποία μπορεί και να μην τα εντοπίσαμε. Τους τσίγκους όμως τους εντοπίσαμε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Σας πήραν πολλούς τσίγκους;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Πρέπει να ήταν καμιά χιλιάδα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτοί πως είναι; Είναι συσκευασμένοι; Είναι ελεύθεροι;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Είναι δύο ειδών και συσκευασμένοι και χρησιμοποιημένοι. Οι συσκευασμένοι συνήθως είναι μέσα σε κουτιά αλλά όταν ανοίξουν το κουτί βγαίνουν έξω μέχρι να τους χρησιμοποιήσουν. Οι χρησιμοποιημένοι είναι αυτοί που τυπώνουμε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Τι σας αφαίρεσαν;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Και από τα δύο. Περισσότερο χρησιμοποιημένους γιατί ήταν ο όγκος οι χρησιμοποιημένοι. Αυτά τα παίρνουν και τα πουλάνε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Τους χρησιμοποιημένους τι μπορεί να τους κάνει κανείς;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Να τους πουλήσει για αλουμίνια.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα ανακυκλώνονταν δηλαδή;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Την καταγγείλατε αυτή την κλοπή;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Βεβαίως. Την καταγγείλαμε αλλά δεν κάναμε μήνυση.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Έχει καταγγελθεί στην Αστυνομία;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δόθηκε καμία συνέχεια στην υπόθεση;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Όχι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Βρέθηκαν οι διαρρήκτες;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Όχι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δηλαδή σε αυτούς τους τσίγκους που σας πήραν, θα υπήρχαν αποτυπώματα;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Βέβαια θα υπήρχαν από όλους.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Από όλο το προσωπικό;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Από όλο το προσωπικό.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Από πλευράς συνέπειας στη δουλειά του ο Καρατσώλης πως ήταν;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: ¶ψογος.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ήταν συνεχώς όλες τις εργάσιμες μέρες;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ήταν συνεπέστατος, δεν ήταν καθόλου κοπανατζής, στην ώρα του ήταν πάντοτε εκεί. Ένας καλός υπάλληλος και ένας πολύ καλός οικογενειάρχης από ό,τι ξέρω. Γιατί τον ήξερα πάρα πολλά χρόνια από πριν παντρευτεί δηλαδή.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δηλαδή πριν από το γάμο του, αλλά και μετά το γάμο του βεβαίως εφόσον ήταν μέχρι το ’99 – 2000 θα γνωρίσατε και το περιβάλλον του.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Βεβαίως.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα ήθελα από καρδιάς να καταθέσετε. Έχετε πληροφορηθεί ότι είναι κατηγορούμενος για κάποιες πράξεις. Πέστε στο δικαστήριο, σας είχε δώσει ποτέ την εντύπωση ανθρώπου ο οποίος μπορεί να ήταν βίαιος;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Δεν ήταν ποτέ του βίαιος. Ο χαρακτήρας φαίνεται. Δηλαδή πέσαμε από τα σύννεφα. Το άκουσα από την τηλεόραση και τρελάθηκα, έλεγα αποκλείεται και ακόμη και τώρα δεν μπορώ να το πιστέψω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς στο εργοστάσιο πηγαίνατε καθόλου;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Κάθε μέρα ήμουν εκεί για πολλά χρόνια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκτός τους τσίγκους υπήρχαν άλλα πράγματα να κλέψουν;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Υπήρχαν μελάνια, χαρτιά αλλά είναι πολύ δύσκολο να πάρουν το χαρτί. Μελάνια δεν μπορούσαμε να το ελέγξουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶λλοι αχρησιμοποίητοι τσίγκοι υπήρχαν;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τους έκλεψαν αυτούς;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ο,τι υπήρχε εκεί πέρα, έφυγε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλα;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ναι. Αφού συγκεκριμένα τους χρησιμοποιημένους ήταν να τους δώσουμε μετά, τους πουλάμε κατά διαστήματα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Προτίμησαν τους χρησιμοποιημένους ή τους αχρησιμοποίητους;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Και τους αχρησιμοποίητους. Μα το έχουμε δηλώσει στην Αστυνομία τι έχουν πάρει.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αν μου επιτρέπετε, κυρία Μαστραντώνη μου γεννήθηκε μια απορία τώρα εξ αφορμής της ερώτησης του κ. Εισαγγελέα. Ένας ο οποίος εχει κλέψει από άλλο τυπογραφείο και έρθει να τα πουλήσει εσάς, εσείς τι θα υποψιαστείτε όταν ένας άσχετος άνθρωπος έρχεται και σας πουλάει τσίγκους. Πωλούνται αχρησιμοποίητοι τσίγκοι από περιοδεύοντες άσχετους ανθρώπους, ή είναι γνωστό που τους αγοράζει κανείς;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Υπάρχουν μόνο οι αντιπρόσωποι που τους φέρνουν.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αν σας ερχόταν ο κλέφτης άλλου τυπογραφείου για να σας δώσει εσείς θα αγοράζατε;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Όχι βέβαια.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Η, ενδεχομένως θα ειδοποιούσατε και την Αστυνομία;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Θα ειδοποιούσα τουλάχιστον τον αντιπρόσωπο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτοί οι χρησιμοποιημένοι τσίγκοι που είναι προς ανακύκλωση ποιος τους πουλάει; Ένας παλιατζής;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Συνήθως οι Γύφτοι τους παίρνουν.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Συνεπώς δεν δημιουργεί υποψίες εάν έρθει ένας να πουλήσει χρησιμοποιημένους τσίγκους.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Χρησιμοποιημένους δεν θα έρθει σε εμένα να πουλήσει.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Σε εσάς όχι, αλλά εκεί που θα πάει να τους πουλήσει. Δημιουργεί υποψίες;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Όχι σε καμία περίπτωση.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Συνεπώς εκείνος που θα ήθελε να σας κλέψει θα ευχόταν να βρει κυρίως χρησιμοποιημένους τσίγκους μέσα;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Δεν το κατάλαβα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Έρχομαι εγώ να κλέψω. Αν κλέψω πακεταρισμένους τσίγκους αχρησιμοποίητους θα έχω πρόβλημα τι να τους κάνω.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Βεβαίως.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Συνεπώς θα εύχομαι μπαίνοντας μέσα να βρω χρησιμοποιημένους, διότι μόνο αυτούς μπορώ να τους δώσω.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι ένας τσίγκος που βρέθηκε με το αποτύπωμα –λέει εδώ η Αστυνομία του κ. Καρατσώλη βρέθηκε μέσα στη γιάφκα της 17Ν- ότι είναι τυχαίο γεγονός; Ότι είναι από αυτούς που εκλάπησαν, από αυτά που πήραν οι Γύφτοι και ότι η 17Ν τους αγόρασε ή κάποιο μέλος της έναν χρησιμοποιημένο και τον πήγε στη γιάφκα; Ξέρετε, στην τύχη, μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά, το πιθανότερο τι είναι όμως;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ότι μπορεί να τους έκλεψε ο Καρατσώλης; Δεν το πιστεύω όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι χρησιμοποιημένοι δηλαδή τι αξία είχαν;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Καμία αξία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας λοιπόν που θα έρθει να κλέψει πράγματα που έχουν μηδέν αξία;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Τα πουλάνε αυτά με το κιλό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Εξαρτάται από την τιμή του αλουμινίου, γύρω στις 500 δρχ. το κιλό τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα κιλό πόσοι τσίγκοι είναι;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Υπολογίζω ότι είναι γύρω στους 4 τσίγκους, είναι γύρω στα 240 – 250 γρ. ο τσίγκος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι βαρύς.
Ο κ. Σοφός έχει τον λόγο.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Δηλαδή εξηγήστε μας τι θα ήταν πιο ευχερές να γίνει μια κλοπή από το εργοστάσιο ή να βρει κανείς από Γύφτους κάποιους τσίγκους;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Από τους Γύφτους μπορούσε να βρει πολύ εύκολα.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Είπατε ότι το ’89 μεταφερθήκατε. Το έτος εκείνο -μιας και είναι η μετακόμιση θα θυμάστε- απουσίασε ο κ. Καρατσώλης από την εργασία του καθόλου;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Δεν απουσίασε και βοήθησε πάρα πολύ στη μετακόμιση, όπως όλο το προσωπικό, γιατί ένα διάστημα δεν δουλεύαμε κανονικά. Μετακομίσαμε διότι πουλήσαμε το κτίριο κατ’ αρχάς για λόγους οικονομικούς.
Το προσωπικό βοήθησε πάρα πολύ στη μετακόμιση η οποία κοστίζει πολλά λεφτά και όπως καταλαβαίνετε χρειαζόμασταν χέρια και χέρια που να ήξεραν. Ο Κώστας Καρατσώλης ήταν μηχανικός και ήξερε τις μηχανές να βοηθήσει. Αν θυμάμαι καλά δουλεύαμε πάρα πολλές ώρες τότε στη μετακόμιση.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Με ποιους άλλους εργαζόταν τότε εκεί;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ήταν με ένα Μίτση Λευτέρη και τον πατέρα και τον γιο.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Λευτέρης είναι ο πατέρας.
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Ήταν με τον Αριστείδη Κοτζόπουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Το μηχάνημα αυτό θα μπορούσε να το εγκαταλείψει κανείς για κάποια χρονική διάρκεια και να δουλεύει μόνο του;
Μ. ΜΑΣΤΡΑΝΤΩΝΗ: Αυτό δεν γίνεται. Δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να προσέλθει ο κ. Χρήστος Ιωάννου.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Καλημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε ο κ. Χρήστος Ιωάννου;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γεννηθήκατε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Το 1963 στο Μαρούσι Αττικής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι επάγγελμα κάνετε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Έχω εταιρεία αντιπροσωπειών σε ρούχα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έμπορος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Σταμούλης έχει τον λόγο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Από ποια αφορμή γνωρίζετε τον κατηγορούμενο Καρατσώλη;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Τον είχα συναντήσει μόνο μια φορά. Μου είχε υποδείξει ένα οικόπεδο για το οποίο είχα εκδηλώσει ενδιαφέρον. Δεν τον γνώριζα πριν, είχα τηλεφωνήσει στο μεσιτικό γραφείο του κ. Θάνου, είχαμε κλείσει ένα ραντεβού και μου έδειξε ένα οικόπεδο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Πως το είχατε εντοπίσει αυτό το οικόπεδο;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Υπήρχε μια αγγελία δημοσιευμένη στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ› είχα τηλεφωνήσει την επόμενη μέρα στο γραφείο του κ. Θάνου.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δηλαδή εσείς είδατε αγγελία την ημέρα Κυριακή.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Την επομένη;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Την επομένη τηλεφώνησα στο γραφείο και ζήτησα να μου δείξουν το οικόπεδο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Το ραντεβού κλείστηκε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Με είχε πάρει ο κ. Καρατσώλης και κλείσαμε ραντεβού για την επόμενη μέρα, την Τρίτη δηλαδή και θυμάμαι πολύ καλά ότι ήταν μεσημεριανή ώρα γύρω στις 2:30.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μπορείτε να θυμηθείτε την ημερομηνία;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Δεν μπορώ να τη θυμηθώ και το έχω δηλώσει από την αρχή. Δεν κρατάω ημερολόγιο οπότε δεν μπορώ να πω.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Προσέξτε, ήταν περί αρχές Απριλίου;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι κάπου εκεί.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Διότι εδώ βλέπω στο ημερολόγιο του γραφείου –και έχουμε ζητήσει να έρθει μια ατζέντα προσωπική του Καρατσώλη η οποία έχει κατασχεθεί- αν και από εκεί διασταυρώνεται η ημερομηνία.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Την ημερομηνία εγώ δεν τη θυμάμαι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Έχετε δίκιο. Εδώ βλέπω στο ημερολόγιο του γραφείου ότι την 1η Απριλίου ημέρα Δευτέρα Ιωάννου (Δείχνει: είναι αυτό το τηλέφωνό σας;)
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι του γραφείου μου.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Το 2723513;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Από πάνω με γράμματα Καρατσώλη σημειώνεται «Ο.Κ. ραντεβού›. Το ραντεβού όπως είπατε έγινε την επομένη του τηλεφωνήματος.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Την επομένη.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εσείς είδατε την Κυριακή, τηλεφωνήσατε τη Δευτέρα και το ραντεβού κλείστηκε για την επομένη.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Στο ημερολόγιο του γραφείου έχει καταχωρηθεί αυτή η ημερομηνία.
Δημιουργήθηκε μια απορία στο δικαστήριο: πως δεν σας ζήτησε ο Καρατσώλης να υπογράψετε εντολή.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Μου πρότεινε να υπογράψουμε μια εντολή, αλλά επειδή το οικόπεδο δεν με ενδιέφερε καθόλου, του το είπα εξ αρχής, διστακτικά μου πρότεινε να υπογράψω μια εντολή και του λέω «Δεν χρειάζεται δεν με ενδιαφέρει›. Στη συνέχεια μου πρότεινε να μου δείξει κάποια άλλα οικόπεδα...
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Την ίδια μέρα;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι στη συνέχεια του ραντεβού μας. Αλλά επειδή η τοποθεσία τους δεν με ενδιέφερε, δεν συνεχίστηκε το ραντεβού και διακόψαμε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Χρονικώς τι διάστημα χρειάστηκε από τη στιγμή που κάνατε το ραντεβού; Κατ’ αρχήν το ραντεβού θα το κάνατε ασφαλώς μετά το κλείσιμο του καταστήματός σας.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Δεν κλείνω. Απλώς είχα ένα κενό και επειδή μου είχε πει κι εκείνος ότι τον βολεύει μεσημέρι, με βόλευε κι εμένα γιατί έχω λάσκα από τη δουλειά μου και βρεθήκαμε γύρω στις 2:30 η ώρα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Που;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Στη λεωφόρο Ηρακλείου στο «Νέα Ιωνία Center›.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Από εκεί;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Από εκεί πήγαμε με δύο αυτοκίνητα στην Αλσούπολη. Η Αλσούπολη είναι μια περιοχή μεταξύ Καλογρέζας και Φιλοθέης.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Πήγατε εκεί λοιπόν για να δείτε το οικόπεδο και στη συνέχεια αφού κάνατε ό,τι κάνατε...
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Μιλήσαμε τα γενικά λιγάκι περί οικοπέδων, τιμών κλπ., μου πρότεινε –όπως σας είπα- να μου δείξει κάποια άλλα, του είπα ότι δεν με ενδιέφεραν τα συγκεκριμένα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Πόσο είναι το διάστημα από το ραντεβού μέχρι που χωρίσατε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Περίπου ¾. Δηλαδή από τις 2:30 – 2:40 που βρεθήκαμε μέχρι τις 3:30 κάπου εκεί ήταν μαζί μου.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Σε αυτό το διάστημα δηλαδή ήταν μαζί σας την ημέρα εκείνη, αν και δεν θυμάστε την ημέρα.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Τι εντύπωση σας έκανε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ως ένας φυσιολογικός άνθρωπος.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μιλήσατε και την προηγουμένη.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι είχαμε μιλήσει τηλεφωνικά και είχαμε πει που να βρεθούμε, μου είχε πει ότι τον βόλευε τη συγκεκριμένη ώρα επειδή θα ήταν στην περιοχή του Ηρακλείου και κλείσαμε εκείνη την ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την εντολή πότε τη ζητάει ο μεσίτης στον πελάτη; Όταν βλέπει το οικόπεδο και δεν του αρέσει ή πριν ξεκινήσει; Γιατί κατά τύχη κάτι χρειάστηκε να αγοράσω εγώ ένα διαμέρισμα 25ετίας μάλιστα. Μόλις πήγαινα εκεί, είχε αμέσως την εντολή «Δεν πάμε πουθενά φίλε›.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: ¶λλοι μεσίτες το κάνουν, άλλοι μεσίτες δεν το κάνουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλοι το κάνουν κι άλλοι δεν το κάνουν; Αυτή η διαδικασία ήταν γύρω στους 30 με 40 μεσίτες μέχρι να καταλήξω. Δεν βρέθηκε ένας να μου πει «Θα σου δείξω πρώτα κι αν δεν ενδιαφέρεσαι δεν υπογράφεις›. Πως έγινε αυτό; Αυτά είναι περίεργα δηλαδή.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Κύριε Πρόεδρε, με ειδοποίησαν τώρα από την Ασφάλεια ότι τη συγκεκριμένη ώρα και μέρα –και θα έρθει εδώ το συγκεκριμένο καρνέ- έχει σημειωθεί κατά λέξη «Ιωάννου στο εμπορικό κέντρο του Ηρακλείου και ένα κινητό τηλέφωνο 6944-511700›. Είναι δικό σας;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι δικό μου.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα έρθει τώρα από την Ασφάλεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό βέβαια είναι σημαντικό. Τι ώρα ήταν το ραντεβού;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: 2:30 ήταν και το θυμάμαι πολύ καλά.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Είναι που φέρεται ομολογώντας ότι συμμετείχε στη ληστεία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς που κατοικείται;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Στο Διόνυσο Αττικής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε δικό σας σπίτι;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε οικόπεδο ή σε πολυκατοικία;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Σε οικόπεδο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχετε οικογένεια;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Βεβαίως έχω και τρία παιδιά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον κ. Καρατσώλη τον ξέρετε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Δήλωσα εξ αρχής ότι δεν τον ήξερα καθόλου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Που τον μάθατε ότι υπάρχει σε αυτή την πόλη; Στην Αττική, που μάθατε ότι υπάρχει ο κ. Καρατσώλης;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Εγώ τηλεφώνησα στο μεσιτικό γραφείο του κ. Θεόδωρου Θάνου από μια αγγελία γιατί ήθελα να αγοράσω ένα οικόπεδο. Ενδιαφερόμουν να κάνω μια επένδυση σε κάποιο οικόπεδο. Είδα αυτή την αγγελία δημοσιευμένη στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ› την επόμενη το πρωί τηλεφώνησα και ζήτησα να μου υποδείξουν το οικόπεδο. Συνάντησα τον κ. Καρατσώλη την επόμενη μέρα και έκτοτε δεν τον είδα ξανά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Που τον συναντήσατε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Στη Νέα Ιωνία, στη λεωφόρο Ηρακλείου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Νέα Ιωνία ή Νέο Ηράκλειο;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Είναι η λεωφόρος Ηρακλείου που κατεβαίνει από το Νέο Ηράκλειο, διασχίζει τη Νέα Ιωνία και συνεχίζει προς Πατήσια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποια μέρα;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Τη μέρα δεν τη θυμόμουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποια μέρα της εβδομάδας τον συναντήσατε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Τρίτη. Αυτό το θυμάμαι και θυμάμαι και την ώρα πάρα πολύ καλά, δεν θυμάμαι την ημερομηνία γιατί –όπως σας είπα- δεν κρατάω ημερολόγιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είστε έμπορος τώρα;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Όχι έμπορος. Εμπορικός αντιπρόσωπος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είστε έγγαμος;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχετε δικό σας σπίτι;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το οικόπεδο που θα αγοράζατε που ήταν;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Έψαχνα να επενδύσω χρήματα και έψαχνα να κάνω κάποια αγορά και κοίταγα διάφορα οικόπεδα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι αξίας ήταν το οικόπεδο;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ήταν περίπου αξίας 70 – 80 δρχ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το 1900;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Το 2002.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το 2002 το οικόπεδο αυτό τι αξίας ήταν;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Γύρω στα 80 εκ. αν θυμάμαι καλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είχατε 80 εκ. να τα επενδύσετε εκεί.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι γιατί είχε κάνει μια πώληση ενός ακινήτου η σύζυγός μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Που είχε πουλήσει;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Στο Κολωνάκι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι είχε πουλήσει;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ένα διαμέρισμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με συμβόλαιο ή χωρίς;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Με συμβόλαιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελικά αγοράσατε οικόπεδο.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Όχι δεν αγόρασα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι είχε πουλήσει ακριβώς η γυναίκα σας;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Είχε πουλήσει ένα διαμέρισμα 140 τ.μ. μέσα στο κέντρο του Κολωνακίου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Γιατί θέλαμε να το πουλήσουμε. Αυτό το νοικιάζαμε, είχε μείνει πάρα πολύ καιρό ξενοίκιαστο, είχαμε πάρα πολλά προβλήματα με ενοικιαστές οι οποίοι έμπαιναν και μας κορόιδευαν και χάναμε λεφτά με τους δικηγόρους με τις εξώσεις και τα σχετικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μαγαζί ή διαμέρισμα ήταν;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Διαμέρισμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με ποιο τίμημα πουλήθηκε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Γύρω στα 90 εκ. δρχ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λοιπόν 140 τ.μ. με 90 εκ. δρχ. διαμέρισμα στο Κολωνάκι. Ετών το διαμέρισμα; Συμβόλαιο υπάρχει;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Βεβαίως και υπάρχει.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Θα παρακαλέσουμε να το φέρει κ. Εισαγγελεύς για να φύγουν οι αμφιβολίες.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Λέω λοιπόν ότι υπήρχαν αυτά τα χρήματα τα οποία θέλαμε κάπου να τα επενδύσουμε σε γη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελικά θέλατε σε γη.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Δεν έκανα αγορά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το οικόπεδο αυτό το είδατε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Αν είδα το οικόπεδο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Βεβαίως και το είδα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Που ήταν;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Στην Αλσούπολη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το θυμάστε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Αρκετά καλά. Είχε μέσα κι ένα παλιό σπίτι το οποίο κατοικούνταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι έκταση είχε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: 700 – 800 μ. ίσως και μικρότερο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε με τον κ. Καρατσώλη;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Χωρίς προηγούμενα να υπογράψετε συμφωνία.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Όχι. Μα συνήθως όταν βλέπεις ένα οικόπεδο, τότε υπογράφεις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έτσι λέτε Κύριε μάρτυς; Γιατί εγώ αλλιώς το ξέρω.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Τα σοβαρά γραφεία έτσι δουλεύουν. Έχουμε δυο υπογραφές μετά, δύο αμοιβές. Πρώτα υποδεικνύουμε το οικόπεδο και μετά υπογράφει ο πελάτης. Είναι πάγια αρχή των γραφείων αυτών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέτε;
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Όλα τα γραφεία στα Βόρεια προάστια...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και βρίσκονται τα δικαστήρια και λένε «μια και υπέγραψες σε δύο, θα πληρώσεις και στους δύο›. Δεν είναι έτσι.
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Έχει γίνει και αυτό. Ειδικά στο δικό μας γραφείο έχουμε πελάτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, μόνο με τη μεσολάβηση εκείνου με του οποίου τη μεσολάβηση έγινε τελικά η αγοραπωλησία υποχρεώνεται ο πελάτης. Είναι άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Κ. ΚΑΡΑΤΣΩΛΗΣ: Σε όλα τα γραφεία των Βορείων προαστίων μπορείτε να το ελέγξετε αυτό το πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν έχω βοηθούς να αρχίσω να τους στέλνω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, κατ’ αρχήν το δικό σας διαμέρισμα το πουλήσατε σε μεσίτη ή όχι;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Σε μεσίτη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί πληρώσατε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Βέβαια. Είναι καταχωρημένα όλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελικά αγοράσατε οικόπεδο;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Γιατί όπως εξελίσσονταν τα πράγματα, η τάση της αγοράς ήταν πτωτική. Δεν ήταν φρόνιμο να αγοράσεις εκείνη την εποχή ένα οικόπεδο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σήμερα; Πάλι πτωτική είναι ακόμη; Και περιμένετε;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Πτωτική είναι. Εφόσον υπάρχει κρίση στην αγορά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν την είδα την πτωτική πάντως.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Τι να σας πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πτωτική είναι μόνο στα μυαλό των μεσιτών οι οποίοι θέλουν να τα κατεβάσουν.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Εγώ δήλωσα εξ αρχής ότι τον άνθρωπο δεν τον γνωρίζω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς έχω σημειώσει ότι το ραντεβού σας εκεί και όλη η συζήτησή σας διήρκεσε περίπου τρία τέταρτα. Από κει και πέρα όμως συναινέσατε πολύ εύκολα όταν ο κ. Σταμούλης είπε ότι 15:30 είχατε τελειώσει και είπατε «ναι, στις 15:30›.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Συναντηθήκαμε γύρω στις 14:40 και μέχρι να πάμε, να μου το δείξει, να συζητήσουμε, πέρασαν γύρω στα τρία τέταρτα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πριν από λίγο μας είπατε γύρω στις 14:30, τρία τέταρτα, ο κ. Σταμούλης επειδή τα τρία τέταρτα άφηναν κάποιο κενό, είπε 15:30 και συναινέσατε και είπατε «15:30, ναι›.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Γιατί ήταν 14:40 όταν βρεθήκαμε επειδή είχα καθυστερήσει λιγάκι και τρία τέταρτα... δεν είναι και απόλυτα ακριβές, πάντως ήταν τρία τέταρτα τουλάχιστον.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό ακριβώς θέλω να πω κι εγώ, ότι δε μπορεί να είναι εντελώς σαφή στην ανάμνησή μας αν ήταν τρία τέταρτα, αν ήταν πενήντα λεπτά ή αν ήταν και μισή ώρα.
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Πάντως οδηγήσαμε αρκετή ώρα, είχε κίνηση, ήταν η ώρα που είχε αιχμή, πήγαμε στην λεωφόρο Κύμης, είχαμε μπλέξει στα φανάρια, γι αυτό λέω ότι ήταν περίπου τόση ώρα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Πόσες φορές τον είδατε τον κ. Καρατσώλη;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Μόνο μια φορά.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Μπορείτε να μας δείξετε ποιος είναι;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Είναι ο κύριος.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Εσείς ήρθατε με απόφαση του Δικαστηρίου ή σας είχαν ζητήσει να καταθέσετε ως μάρτυρας;
Χ. ΙΩΑΝΝΟΥ: Μου είχαν ζητήσει και είχα αρνηθεί επανειλημμένως γιατί δε θυμόμουν την ημερομηνία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά που είπατε είναι πολύ χρήσιμα, δεν χρειάζεται μόνο η ημερομηνία, έχουμε κι άλλα στοιχεία, θα τα δούμε, θα τα εκτιμήσει το Δικαστήριο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα παρακαλέσω κ. Πρόεδρε, επειδή συμβαίνει να βρίσκεται στο ακροατήριο ο Διευθυντής του μεσιτικού γραφείου κ. Θάνος, τον προτείνω ως μάρτυρας. Έχει προταθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας έρθει ο μάρτυρας. Είστε ο κ. Θεόδωρος Θάνος του Θωμά, κτηματομεσίτης. Πότε γεννηθήκατε;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Το 1953 στο Ελευθέριο Θεσπρωτίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Ορκίζομαι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ο λόγος για τον οποίο ήρθατε είναι ότι οι κατηγορούμενοι Κωστάρης και Καρατσώλης κατά τις περιόδους που φέρονται να είναι ενεργά μέλη της 17Ν ήταν υπάλληλοί σας. Πείτε στο Δικαστήριο εάν αυτά είναι συμβατά με την προσωπική σας αντίληψη και γνώση που είχατε εν σχέσει με τους κατηγορουμένους, και τους δύο.
Παρακαλώ να προηγηθεί το ραντεβού με Ιωάννου γιατί είναι πολύ κρίσιμο και επειδή ενοχλούνται πάρα πολλοί διότι διαψεύδεται μία ομολογία, θα ήθελα μετά λόγου γνώσεως να πείτε τί συμβαίνει με αυτό το κρίσιμο ραντεβού.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Δεν ξέρω αν θα μου επιτρεπόταν κ. Πρόεδρε διότι άκουσα ότι είχατε υπογράψει κάποια εντολή εσείς ο ίδιος για να αγοράσετε κάποιο σπίτι και υπογράψατε πριν την εντολή. Για κάποιο σπίτι που δεν ξέρετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φυσικά.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Εάν πηγαίνατε στο δικαστήριο –υπάρχουν αποφάσεις δικαστηρίου- και λέγατε αυτό το πράγμα, ότι υπογράψατε πριν, έχει κατηγορηθεί και έχει δικαστεί μεσίτης γι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο μεσίτης;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Βεβαίως, απαγορεύεται ρητώς. Είμαι 30 χρόνια κτηματομεσίτης κ. Πρόεδρε. Εάν ο πελάτης δεν δει, τί θα υπογράψει; Κάτι που δεν είδε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία και εγώ σας λέω, πάω εγώ, το βλέπω και λέω δε μ’ αρέσει δεν υπογράφω και κάποια στιγμή κάνω μια έρευνα στη γειτονιά, βρίσκω ποιος είναι ο ιδιοκτήτης και πηγαίνω και το παίρνω. Πώς θα πάρετε εσείς τα λεφτά σας χωρίς γραπτή εντολή; Μιλάτε για έναν δικαστή που είναι πάνω στην έδρα 34 χρόνια.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Μιλάτε μ’ έναν μεσίτη που ξέρει 30 χρόνια καλύτερα από τον δικαστή την αγορά κ. Πρόεδρε. Μ’ ένα καταξιωμένο γραφείο το οποίο δεν έχει τέτοιου είδους προστριβές. Ποτέ δεν υπογράφει ο πελάτης, δεν είμαστε στην Ουγκάντα, στην Ελλάδα είμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέω κι εγώ, αλλά πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε αυτό.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε σας παρακαλώ αν αυτό το οικόπεδο εσείς ο ίδιος το έχετε υπογράψει και σε άλλον μεσίτη και σε άλλον μεσίτη; Όταν θα πάτε στο δικαστήριο θα πληρώσετε τρεις μεσίτες αν το έχετε προϋπογράψει; Γιατί εγώ δεν θα δεχτώ εκ των υστέρων να μου πείτε ότι «ξέρετε, το είχα υπογράψει αλλού›. Όχι κ. Πρόεδρε, την ημέρα που δίνουμε το οικόπεδο, ένα, δύο, τρία, και μάλιστα επιλεκτικά γράφουμε τα οικόπεδα αυτά που ενδιαφέρουν τον πελάτη και μάλιστα το γραφείο του κ. Θάνου είναι σοβαρό και το ξέρει ο κόσμος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν το κλείσατε ακόμα το γραφείο σας;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Εάν μου δώστε παραγγελία εσείς θα το κλείσω κ. Εισαγγελέα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έτσι δουλεύετε πάντα;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Με μεγάλη επιτυχία. Εάν μου δώσετε όμως εντολή να το κλείσω θα το κλείσω, διότι έτσι όπως λειτουργεί, μάλλον θα πρέπει να γίνει αυτό κ . Εισαγγελέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε εριστικός κι εγώ δεν μπορώ να συνεννοηθώ μαζί σας. Αν νομίζετε ότι έτσι απευθύνονται σε ένα Δικαστήριο, σας συγχαίρω πάρα πολύ.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Σας ευχαριστώ πολύ. Μου κάνατε την ερώτηση αλλά δεν είναι σωστό κ. Πρόεδρε ότι υπογράφει ο πελάτης πριν δει το οικόπεδο. Εγώ στα παιδιά έδινα εντολή, ο πελάτης θα υπογράφει όταν δει το ακίνητο και επιλεκτικά, αυτά που του αρέσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς, όλος ο κόσμος έχει πάει σε μεσιτικά γραφεία και ξέρει. Πείτε λοιπόν κι εσείς ό,τι θέλετε. ¶λλο να μου λέγατε «ξέρετε, στο δικό μου μεσιτικό γραφείο› κι άλλο να μου λέτε ότι έτσι είναι όλα.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Τα περισσότερα σοβαρά γραφεία έτσι λειτουργούν κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ φαίνεται πήγαινα σε μη σοβαρά.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Προφανώς η φόρτιση η δική σας οφείλεται στο γεγονός ότι ο κ. Καρατσώλης και ο κ. Κωστάρης υπήρξαν εργαζόμενοί σας. Κάτι είπε πριν ο κ. Καρατσώλης, ότι «έτσι λειτουργούν τα σοβαρά γραφεία›. Πείτε μας τί εννοούσε ο κ. Καρατσώλης με αυτό;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Καταρχήν, καταλαβαίνω και το Δικαστήριο αλλά κ. Πρόεδρε, ένα χρόνο τραβώ τον δικό μου Γολγοθά με αυτή την ιστορία. Δύο παιδιά τα οποία είχα στη δουλειά μου, άψογα, τέλεια, όπου σήμερα που κατηγορούνται, ο κόσμος των βορείων προαστίων τους αναζητεί, τους στηρίζει, τους ξέρει καλά.
Δεν είχα ούτε ένα κρούσμα, μα ούτε ένα και το παράπονό μου είναι τουλάχιστον να είχα κάτι, ένα κρούσμα, να μη βρίσκομαι εδώ σήμερα, να μπορώ να πω ότι ήταν παλιόπαιδα. Γι αυτό σας μιλώ ειλικρινά, εν ονόματι του Θεού, τραβάω έναν Γολγοθά γι αυτά τα παιδιά διότι δεν μπορώ όχι μόνο να το πιστέψω, δεν μπορώ να το διανοηθώ, δεν είναι ποτέ δυνατόν.
Η δουλειά τους πρωί-βράδυ, πολλές φορές και τα μεσημέρια. Ναι, έτσι λειτουργούν τα σοβαρά γραφεία. Δεν είμαστε ευκαιριακοί. Γι αυτό κ. Εισαγγελεύ όχι μόνο δεν το έκλεισα, επεκτείνεται το γραφείο μου και πάει πάρα πολύ καλά. Εσείς κατά παραγγελία σας μπορείτε να μου το κλείσετε.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Ένα σοβαρό γραφείο σπεύδει να εξασφαλίσει την έγγραφη εντολή ή δεν επιδεικνύει τόση επιμονή στην υπογραφής της εντολής από τον πελάτη πριν δει το ακίνητο;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Σπεύδει να εξασφαλίσει τον πελάτη και να εξασφαλίσει το ήθος του γραφείου, την αξιοπρέπεια του γραφείου.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Έχετε συνεργαστεί πολλές φορές με πελάτες χωρίς να υπογραφεί εντολή;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Πάρα πολλές φορές. Επειδή ξέρουν το γραφείο, έχουν πάρα πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη
Θ. ΣΟΦΟΣ: Έχει συμβεί να υποδείξετε ακίνητο σε πελάτη χωρίς έγγραφη εντολή και ο πελάτης να επικοινωνήσει με τον ιδιοκτήτη και να προχωρήσει σε κατάρτιση συμβάσεως;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Στα 30 και πλέον χρόνια της καριέρας μου δεν θα τολμούσα να πω ότι δεν έχει συμβεί και αυτό μία φορά, αλλά λίγο απίθανο διότι ακούστε, όταν ο άλλος αγοράζει ακίνητο των 80 ή των 800 εκατομμυρίων, το πολύ πολύ να έρθει σε μια διαπραγμάτευση με τον μεσίτη, δεν είναι τραγικό ποσό, διότι ο πελάτης αυτός θα έρθει, θα ξαναέρθει, δεν συμφέρει τον Ιωάννου ή τον κάθε επαγγελματία Ιωάννου να δυσφημιστεί, διότι είναι και αυτός επαγγελματίες και το γραφείο του Θάνου δεν είναι ένα γραφείο της γειτονιάς του περιπτέρου κ. συνήγορε.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Για τον κ. Καρατσώλη μπορείτε να περιγράψετε το ήθος του στην εργασία του;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Δεν υπάρχουν λόγια, σταματά η λογική εδώ, τα πάντα. Θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με τα καλύτερα λόγια, ζωγραφιά ήταν ο άνθρωπος. Εργατικός, και μάλιστα επειδή δούλευε και προηγουμένως σε μια άλλη δουλειά στην οποία είχε κουραστεί, δεν ήταν αποδοτική, μόλις ήρθε στο γραφείο, όπου κακά τα ψέματα, έπαιρνε κάποια χρήματα καλά, οι ώρες του ασταμάτητες, ατέλειωτες, ο ίδιος ακούραστος πραγματικά. Είχε βελτιωθεί η ζωή του, είχε αλλάξει η ζωή του.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Καταρχήν, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, έγινε ποτέ συζήτηση ποτέ μεταξύ μας, να μου φέρετε ένα μπλοκ εντολών για να κατασκευάσουμε μία να παραπλανήσουμε το Δικαστήριο; Ήταν εύκολο να γίνει αν είχαμε τέτοιες προθέσεις;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Έχετε την εντύπωση ότι δεν είχα το χρόνο ή την εμπειρία να το φτιάξω; Όποτε ήθελα με 100 πελάτες.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτά τα μπλοκ δεν είναι θεωρημένα από καμία Αρχή.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Αυτά τα μπλοκ είναι το Α και το Ω του γραφείου, είναι αριθμημένα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: ¶λλο σας ρωτώ: Εάν αυτά τα μπλοκ προκειμένου να τα χρησιμοποιήσετε, τα υποβάλλετε σε θεώρηση και διάτρηση στην Εφορία.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Όχι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν είναι όπως ήταν τα δελτία παροχής υπηρεσιών.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Όχι, υπάρχει άλλο βιβλίο θεωρημένο...
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μιλάμε για τις εντολές, αυτές είναι απλώς προς απόδειξη του ότι δώσατε εντολή. Να ρωτήσω κάτι άλλο: Πάνε με τον κ. Ιωάννου και επιδεικνύει ένα οικόπεδο. Ξέρει τον ιδιοκτήτη ο πελάτης;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Όχι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Βέβαια ο κ. Πρόεδρος σας είπε και πολύ σωστά, ότι αν θέλει να ρίξει ο πελάτης τον μεσίτη, κάνει κάτι πάρα πολύ απλό: Πάει βρίσκει στη γειτονιά κάποιους και ρωτάει. Όμως, προσέξτε με, κατά βάση πελάτη σας από τον οποίο έχετε πάρει την εντολή, είναι ο αγοραστής ή ο πωλητής;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Καταρχήν είναι ο πωλητής διότι αν δεν έχω το οικόπεδο πώς θα το δημοσιεύσω;
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Για το συγκεκριμένό οικόπεδο είχατε μία εντολή από τον ιδιοκτήτη. Κάνετε τη δημοσίευση δαπάναις σας στην εφημερίδα και η αμοιβή σας θα κατεβάλλετο κατά βάσιν από ποιον;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Από τους δύο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Βεβαίως, αλλά στην ουσία ποιος ήταν πελάτης; Για εξηγήστε στο Δικαστήριο αυτό ακριβώς.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Είπε προηγουμένως ο κ. Πρόεδρε και σωστά, θα μπορούσε ο κ. Σταμούλης να πάει βρει τον γείτονα και να αγοράσει το οικόπεδο. Μα εγώ θα το μάθαινα, διότι ο κ. Κουτούπης που είχε το οικόπεδο το συγκεκριμένο θα μου έλεγε ότι το πούλησε στον κ. Ιωάννου. Και κάτι άλλο κ. Πρόεδρε και θα το γνωρίζετε διότι είναι αποφάσεις δικές σας: Ισχύει η προφορική εντολή και κατά το Δικαστήριο. Δηλαδή αν πάω, δεν έχω εντολή από τον πελάτη, από εσάς και σας πάω στο Δικαστήριο, ισχύει η προφορική εντολή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέτε;
Θ. ΘΑΝΟΣ: Βεβαίως, αν θέλετε πολύ ευχαρίστως να σας φέρω το νόμο. Όχι μόνο το νόμο, απόφαση πρόσφατη. Ζητήστε τή μου και θα σας τη φέρω.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Να μας τη φέρετε αύριο.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Πολύ ευχαρίστως, ο δικηγόρος είναι ο κ. Πιτσαρός και ο κ. Ζαρανίκας. Και κάτι άλλο: Είχα όλο το χρόνο, έναν ολάκερο χρόνο, να κατασκευάσω προς το σεβαστό Δικαστήριο –και ποιους θα το αμφισβητούσε- την ημέρα αυτή, τρεις πελάτες ο κ. Καρατσώλης: στις 10, στις 3, στις 4 κ.ο.κ. Μα δεν ήρθα να πω ψέματα, γιατί έχω και τρία παιδιά.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ευτυχώς αποδεικνύεται εξ άλλων στοιχείων και το ραντεβού και η ώρα.
Θ. ΘΑΝΟΣ: Αυτά θα τα βρει το Δικαστήριο.