Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Στο διάστημα αυτό της συνεργασίας που είχατε με τον Θωμά είχατε παρατηρήσει τίποτα συγκεκριμένο;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Όχι. Όσο καιρό ήμασταν ήταν ένας φυσιολογικότατος άνθρωπος, πολύ ήρεμος, σε σχέση με εμένα δηλαδή πολύ πιο ήρεμος, πράος.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Κάποια χαρακτηριστικά αυτού του ανθρώπου;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Κατ’ αρχήν τον θεωρώ πάρα πολύ καλό χαρακτήρα, από τα καλύτερα άτομα που έχω γνωρίσει και γι’ αυτό τον λόγο βρίσκομαι εδώ. Αν και τον ξέρω 2,5 χρόνια, τον θεωρώ έναν από τους καλύτερούς μου φίλους παρ’ όλο που είμαι δύσκολος στις φιλίες. Μου έχει κάνει φοβερή εντύπωση ο χαρακτήρας του.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Γνωρίζατε επίσης αν εργαζόταν κάπου αλλού τα βράδια;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ναι.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Για ποιο λόγο το έκανε;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Εργαζόταν σε δύο δουλειές. Ειδικά το καλοκαίρι που η δεύτερη δουλειά ήταν σε κάποια ταβέρνα και ειδικά σε καλοκαιρινή σεζόν έφευγε από τη μια δουλειά και πήγαινε στην άλλη. Ο λόγος που το έκανε από ό,τι γνωρίζω ήταν ότι βοηθούσε τους δικούς του, έστελνε κάποια λεφτά στο χωριό και συν το νοίκι που πλήρωνε.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Πολιτικές συζητήσεις είχατε κάνει ποτέ; Στις συζητήσεις αυτές σας είχε πει που ανήκει και σε ποιο χώρο;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ήταν σίγουρα πολύ πολιτικοποιημένο άτομο. Δηλαδή μετείχε ενεργά σε ό,τι είχε σχέση με τη δουλειά, με τα συνδικαλιστικά, μετείχε επίσης -και μου είχε κάνει πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση- όπου υπήρχαν μαζικά Κινήματα, δηλαδή έκανε η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ κάποια συγκέντρωση σε περίπτωση που δεν δούλευε δεν υπήρχε περίπτωση που να μην κατέβει κάτω στην πορεία να λάβει μέρος.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Μήπως ξέρετε σε ποιο χώρο βρισκόταν πολιτικά;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Στον εξωκοινοβουλευτικό Αριστερό χώρο θα έλεγα.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Η γνώμη των συναδέλφων στην ΕΘΕΛ;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Η καλύτερη. Όλοι έχουν να πουν μόνο τα καλύτερα λόγια.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Είχε λείψει ποτέ από τη δουλειά του;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ποτέ. Παρ’ όλο που η συγκεκριμένη δουλειά είναι πάρα πολύ δύσκολη, δηλαδή έχει κάποια ξυπνήματα 3 και 3:30, ποτέ δεν είχε αργήσει ούτε δευτερόλεπτο, ποτέ δεν είχε δώσει το παραμικρό δικαίωμα και όλα αυτά μέσω της δουλειάς μπορούν να φανούν. Ήταν άψογος. Στη δουλειά επειδή ήταν ήρεμος χαρακτήρας και πολύ εξυπηρετικός με το επιβατικό κοινό. Από συζητήσεις που είχαμε –και φαινόταν κιόλας δεν ήταν δύσκολο- εκτιμούσε πολύ τους ανθρώπους, ευρύτερα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη ζωή τα πάντα.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Αυτή τη στιγμή κατηγορείται για τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη Οργάνωση. Τι γνώμη έχετε εσείς γι’ αυτό και για τον συγκεκριμένο άνθρωπο;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Εγώ πιστεύω, 100% είμαι σίγουρος ότι στη συγκεκριμένη Οργάνωση παρασύρθηκε κατά κύριο λόγο από το νεαρό της ηλικίας του, γιατί από όσο γνωρίζω μπήκε 21 – 22 ετών. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος συν κάποιες πολιτικές συγκυρίες που υπήρχαν εκείνη την εποχή. Αλλά ο βασικός λόγος ήταν το νεαρό της ηλικίας του, ο αυθορμητισμός που έχουμε όλοι μας σε αυτή την ηλικία. Αυτός πιστεύω ότι ήταν ο κύριος λόγος.
Από εκεί και πέρα, κάποιες φορές που έχουμε μιλήσει μαζί από κάποια προανακριτικά που έχω διαβάσει, ή από κάποιες εφημερίδες γιατί παρακολουθώ πλέον το θέμα –ενώ δεν έπαιρνα ποτέ πολιτικές εφημερίδες μόνο αθλητικές και έφτασα στο σημείο για τον Θωμά να διαβάζω πολιτικές εφημερίδες- και για μένα ήταν λίγο περίεργο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα έχει μετανιώσει πάντως.
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ο Θωμάς σίγουρα έχει μετανιώσει. 100%.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θεωρείτε δηλαδή ότι είναι ειλικρινής η μετάνοια.
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ειλικρινέστατη πρώτον και δεύτερον δεν νομίζω να έχει μετανιώσει τώρα. Έχει μετανιώσει πολύ παλαιότερα γιατί από αυτά που σας είπα προηγούμενα που διάβασα, ότι μπήκε στη συγκεκριμένη Οργάνωση χωρίς να γνωρίζει ποια ήταν, με το σκεπτικό και με τις ιδεολογικές τάσεις που είχε τότε ότι καλά κάνουν κάποιου τύπου αντικρατικής πάλης, μπήκε όμως χωρίς να ξέρει. Όταν κατάλαβε που ήταν, δεν του έκανε και για εμένα ήταν το πιο δύσκολο. Το εύκολο ήταν να μείνει. Το δύσκολο ήταν: δεν μου κάνει, αλλάζω πορεία, στρίβω και φεύγω.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Δεν έχω να ρωτήσω κάτι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτά τα έχετε συζητήσει μαζί του;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Όχι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ποτέ;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ποτέ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γιατί είναι πεποίθηση δική σας;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Γιατί τον γνωρίζω σαν άτομο. Από εκεί και πέρα σας είπα ότι διάβασα αρκετές προανακριτικές που με ενδιέφερε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ σας ρωτώ κάτι άλλο. Από την ημέρα που συνελήφθη μέχρι σήμερα που ήρθατε εδώ, είχατε οποιαδήποτε επαφή μαζί του;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Όχι. Μόνο τηλεφωνικά αλλά συνήθως δεν μιλούσαμε γι’ αυτά.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν του κάνατε το ερώτημα «τι έγινε βρε Θωμά με αυτή την ιστορία, πως έχει μπλέξει;›.
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Δεν μιλούσαμε ειδικά στο τηλέφωνο γι’ αυτό το θέμα, αλλά και όταν ήρθε η συζήτηση ήταν κάπως έτσι τα πράγματα ότι «μπήκα, μετάνιωσα. Δεν ήξερα που μπήκα κατ’ αρχήν, όταν έμαθα δεν μου έκανε, δεν ήταν αυτό για μένα. Όταν έμαθα ότι είμαι στη συγκεκριμένη Οργάνωση που έχουν κάνει τα συγκεκριμένα πράγματα, κάπου στρίβουμε›. Μάλιστα χαριτολογώντας κάποτε τον ρώτησα «Γιατί δουλεύεις τόσο σκληρά συνέχεια από τη μια δουλειά στην άλλη› και παλιότερα που δεν τον γνώριζα μου είπε ότι δούλευε συνέχεια σε δύο δουλειές κατά περιόδους και μου έλεγε «ένας τρόπος για να ξεφύγει και το μυαλό μου και εγώ, ήταν αυτός ο τρόπος: να δουλεύω›.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δηλαδή για να το αντιληφθώ και για να γίνει απολύτως σαφές δεν σας είπε ποτέ «με έμπλεξαν, η Αστυνομία με έβαλε να πω κάποια πράγματα τα οποία εγώ δεν τα ξέρω›.
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Όχι δεν νομίζω.
Γ. ΖΟΥΛΑΣ: Κύριε Εισαγγελεύς δεν είχε που να τον γνωρίσει πάρα μόνο μεταφέρει...
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μα, ακούω ότι αυτή τη στιγμή το συζητούσαν. Έβαλα την προϋπόθεση ότι αυτά που μας είπε είναι αποτέλεσμα δικών σου αντιλήψεων και πεποιθήσεων από αυτά που διάβασες ή συζήτησες μαζί του; Είπε στη συζήτηση εκφράζει αυτό το πράγμα, ότι μόλις αντιλήφθηκε τι γίνεται, άλλαξε πορεία. Έτσι;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ναι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν θέλω τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεωργαντόπουλος έχει τον λόγο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς κατά τη διάρκεια της γνωριμίας σας, προκύπτει από τη δικογραφία και από την εδώ διαδικασία ότι έγιναν κάποιες πράξεις που αποδίδονται στη 17Ν ή στα μέλη της 17Ν, η ανθρωποκτονία παραδείγματος χάρη Σόντερς. Γι’ αυτά τα θέματα που ήταν έξω και που ήσασταν φίλοι και συνεργάτες και κάνατε διάφορες συζητήσεις και ξέρετε ότι ήταν στον εξωκοινοβουλευτικό Αριστερό χώρο, συζητήσατε ποτέ; Ποια ήταν η θέση του τότε που γίνονταν κάθε μια από αυτές τις πράξεις, κατά τη διάρκεια της γνωριμία σας μετά το 2000.
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ποτέ δεν είχαμε συζητήσει γι αυτά που με ρωτήσατε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παραδείγματος χάρη γίνεται μια πράξη, μια ληστεία, μετά ακολουθεί μια προκήρυξη –αν ακολούθησε δεν ξέρω- φίλοι είστε, συνεργάτες, ο ένας παραδίδει στον άλλον λίγο νωρίτερα λίγο αργότερα «είδες τι έγινε;›.
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ποτέ δεν είχαμε συζητήσει γι αυτά τα περιστατικά. Ποτέ δεν είχαμε συζητήσει για τίποτα από όλα αυτά από τότε που τον ξέρω. Γι αυτό που είπα ότι ήταν εξωκοινοβουλευτικός, κοιτούσε σε ό,τι είχε σχέση με τη δουλειά με το Σωματείο. Εκεί ναι έμπαινε, έλεγε την άποψή του, ήταν δυναμικός δηλαδή στα μαζικά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως λέτε στο δικαστήριο ότι γι αυτά τα περιστατικά που φέρεται να έχουν γίνει κατά τη διάρκεια της γνωριμίας σας δεν συζητήσατε ποτέ.
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Όχι ποτέ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για τις διαδηλώσεις που συμμετείχε της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ γινόταν ποτέ συζήτηση μεταξύ σας;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ναι. Όταν είχαμε κάποια Γενική Συνέλευση στη δουλειά κατεβαίναμε μαζί έτσι κι αλλιώς.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχετε καταθέσει ότι ήταν πολύ πολιτικοποιημένο άτομο στα συνδικαλιστικά δηλαδή, στις συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Ρωτώ γι’ αυτές τις συγκεντρώσεις λίγο πριν γίνουν, ή αφού γίνονταν μάθατε σχετικά;
Γ. ΓΕΡΑΚΑΚΗΣ: Ναι μου έλεγε «αύριο έχει συγκέντρωση›. Μάλιστα σας είπα ότι μου φαίνονταν όλα αυτά πολύ περίεργα και του έλεγα «που βρίσκεις την όρεξη μεσημεριάτικα και μέσα στο λιοπύρι να τρέξεις› εγώ συνήθως του έκανα αντιπρόταση αν δεν δουλεύαμε εκείνη την ημέρα «έλα να πιούμε καφέ› και μου έλεγε «όχι θα κατέβω κάτω›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως για τις διαδηλώσεις ή πριν ή μετά γινόταν μια σχετική συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πάτε στην ευχή του Θεού.
Κύριε Εισαγγελεύς έχουμε ένα πρόβλημα εδώ: δεν έχουμε μάρτυρες. Βλέπω ένα μάρτυρα έχουμε ακόμη. Εγώ στο μέλλον θα εκφωνώ στη συνέχεια τους μάρτυρες και όποιοι ήταν δεν ξαναγυρίζουν.
..........: Αν δεν έχετε άλλους μάρτυρες μετά τον κ. Σερίφη θα συνεχίσουμε εμείς με δύο μάρτυρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία. Μην μου δημιουργείται άγχη. Το μόνο άγχος που έχω εγώ είναι αυτό.
..........: Και εμείς θέλουμε να τελειώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και εσείς πρέπει να έχετε. Διακόπτουμε για μισή ώρα.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η διαδικασία που διακόπηκε. Κύριε Σοφέ, έχετε το λόγο.
κ. ΣΟΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ. Προσκομίσαμε πριν κατ’ αίτηση του κ. Προέδρου το βιβλίο του μεσιτικού γραφείου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το οποίο το κρατάμε, μπαίνει στην δικογραφία.
κ. ΣΟΦΟΣ: Θα μπορούσαμε να βγάλουμε φωτοτυπίες και να προσκομίσουμε τις φωτοτυπίες στο Δικαστήριο σας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς. Εγώ είπα ότι πρέπει να μείνει εδώ διότι αφού είναι αποδεικτικό στοιχείο και το προσκομίσατε μένει. Έτσι δεν είναι;
κ. ΣΟΦΟΣ: Βεβαίως κ. Πρόεδρε, απλά επειδή ανήκει στο μεσιτικό γραφείο μπορεί να φανεί χρήσιμο κάποια στιγμή ενδεχομένως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανένα πρόβλημα. Θέλω να είναι στη διάθεση όλων. Ή, να κρατήσουμε εμείς φωτοτυπία και να έχετε εσείς το κύριο σώμα. Δεν έχουμε αντίρρηση. Μπορεί να σας χρειάζεται περισσότερο. Κανένα πρόβλημα.
Εφόσον προσκομίστηκε, μπορεί σ’ αυτό κάποιος να πατήσει, να πει τα άλφα ή το βήτα. Να υπάρχει εδώ, καταλάβατε; Το είδαμε δεν είναι τίποτα. Το έχουμε εδώ στα χέρια μας και την ώρα της διάσκεψης το ξανακοιτάμε. Έτσι είναι. Να μείνει η φωτοτυπία γιατί έχει κι άλλα πράγματα που δεν μας χρειάζονται. Προχωράμε στον κ. Γεώργιο Σερίφη.
Το θέλουμε όλο ή κάποια ορισμένη περίοδο; Κύριε Εισαγγελεύ, όλο να το φωτοτυπήσουμε ή ορισμένη περίοδο;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: 2 Απρίλη. 11 Μαρτίου, 12 Μαρτίου, 1 Απριλίου ...
κ. ΣΟΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα παρακαλούσα αν θα φωτοτυπηθούν κι άλλες ημερομηνίες πλην της συγκεκριμένης για την οποία εξετάζεται ο κ. Ιωάννου να ανακοινωθεί από το Δικαστήριο σας για ποιες ημερομηνίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, να το κρατήσουμε. Αναγνώστηκε όλο το βιβλίο. Δεν αναγνώσαμε μια σελίδα, το αναγνώσαμε όλο και λέμε ας κρατήσουμε μερικές σελίδες, δεν γεννάται θέμα. Μια σελίδα θα κρατήσουμε;
κ. ΣΟΦΟΣ: Όχι, η Υπεράσπιση είπε όλο το βιβλίο να φωτοτυπηθεί για να παραμένει στη διάθεση του Δικαστηρίου σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Είστε ο κ. Σερίφης Γεώργιος του Βασιλείου. Είστε μάρτυρας του κ. Θωμά Σερίφη. Γεννηθήκατε στη Κολωνία της Γερμανίας το 1969, κατοικείτε στη Γερμανία και είστε επιχειρηματίας.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορκίζεστε να πείτε την αλήθεια.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απαντήστε στις ερωτήσεις και θα δούμε τι άλλο. Είστε ξάδελφος;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Είμαι αδελφός του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Θέλω να πω ότι με τον Θωμά είμαστε πάρα πολύ δεμένοι. Έχουμε περάσει πολλές και δύσκολες στιγμές και αυτό μας έχει κάνει ένα μεγάλο δέσιμο. Νομίζω και μπορώ να πω ότι τον γνωρίζω αρκετά καλά.
Μπορώ να πω ότι είναι ένας άνθρωπος που για μένα πολλές φορές ήταν και παράδειγμα προς μίμηση, συγκροτημένος, φιλότιμος, με σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες. Να μου επιτραπεί να πω ότι ακόμα και τώρα δεν μπορώ να πιστέψω ότι βρίσκομαι εδώ γι΄ αυτά που αφορούν τον αδερφό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν δεν έλεγε ο ίδιος ότι είχε μπλέξει κάπου και ότι τον έφεραν εδώ από καταθέσεις άλλων, θα το πιστεύατε σήμερα;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Με τίποτα. Και με εκπλήσσει πάρα πολύ γιατί όπως σας είπα έχουμε ένα πάρα πολύ μεγάλο και στενό δέσιμο. Το μόνο που με κάνει όμως να νιώθω έστω -ας μου επιτραπεί η έκφραση- «καλά›, είναι ότι η πορεία του, η στάση του, είναι αξιοπρεπής, είναι ανθρώπινη και νομίζω ότι κάνει το σωστό. Αυτή τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζετε ότι έχει μετανιώσει για όποια, έστω λίγη ή πολύ, συμμετοχή στη δράση ή στην ιδεολογία μιας Οργάνωσης;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ο αδερφός μου έχει ολοκληρωμένη πολιτική συγκρότηση. Κινούταν πάντα στο χώρο της Αριστεράς, αλλά απλώς τύχαινε πολλές φορές σε συζητήσεις που είχαμε μαζί να εκφράζει τη δυσαρέσκεια του για τον τρόπο που κάθε φορά εκφράζονταν κάποια πράγματα για την Αριστερά.
Αλλά δεν νομίζω ποτέ ότι θα μπορούσε ο αδερφός μου να ταυτιστεί με πράξεις και ενέργειες σαν αυτές που ακούγονται για αυτή την Οργάνωση. Κι αυτό μάλλον αποδεικνύεται από την ολιγόχρονη πορεία του μέσα σ’ αυτή την ιστορία.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Τι έχετε να μας πείτε για τη ζωή του γενικότερα μέχρι που ακούσατε το συμβάν αλλά και μετά το συμβάν και αν ήρθατε –γιατί εργάζεστε στη Γερμανία- και συζητήσατε στη φυλακή μαζί του και τί σας είπε για τα συγκεκριμένα.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Η ζωή του ήταν μια συνηθισμένη ζωή, ήταν πάντοτε εργατικός, νοιαζόταν πάντοτε για την οικογένεια, για όλους μας, προσπαθούσε πάντα να βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο και εμάς και τους συνανθρώπους του. Όταν συναντηθήκαμε εδώ πέρα, οι πρώτες του λέξεις ήταν «ίσως τώρα καταλαβαίνεις για κάποιες περίεργες τάσεις που είχα κάποτε στη ζωή μου›. συγκεκριμένα τί θέλω να πω με αυτό:
Όταν το ’92 είχα έρθει για πρώτη φορά με άδεια από τη Γερμανία, του εξέφρασα την απογοήτευσή του για τον τρόπο ζωής όταν με ρώτησε για το πώς ζω στη Γερμανία και του εξέφρασα την επιθυμία μου, αν μπορούσε να με βοηθήσει να γυρίσω και να εργαστώ εδώ στην Αθήνα. Ήταν πολύ αρνητικός, ήταν η πρώτη φορά που έγινε αυτό και με εξέπληξε πραγματικά πολύ δυσάρεστα. Όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά εδώ μέσα στον Κορυδαλλό, το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν αυτό. «Τώρα θα καταλαβαίνεις και θα μπορείς να εξηγήσεις τη στάση μου αυτή τότε. Ίσως ακόμη θα καταλαβαίνεις γιατί δεν έκανα οικογένεια, γιατί δεν δημιούργησα παιδιά, γιατί είχα ένα πολύ μεγάλο βάρος, είχα ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα που δεν μου επέτρεπε να έχω κάποια πράγματα που για τους άλλους είναι πάρα πολύ απλά, ανθρώπινα και φυσιολογικά›.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Δηλαδή πιστεύετε, με την άρνησή του να δεχθεί να έρθετε κι εσείς και να δουλέψετε μαζί εδώ, προσπαθούσε να σας αποτρέψει από κάτι, φοβούμενος κάτι ή επικροτούσε κάτι;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μα αν επικροτούσε κάτι και νόμιζε ότι είναι καλό, σίγουρα θα μου έλεγε να έρθω, «θα σε βοηθήσω› και όλα αυτά. Εγώ έτσι το βλέπω. Η εκτίμησή μου είναι ότι κάθε άλλο, ένιωθε κάποιο κίνδυνο και προσπάθησε να με προφυλάξει από αυτόν τον κίνδυνο.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Δεν σας είχε μιλήσει ποτέ θετικά για τέτοιου είδους ενέργειες.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ποτέ.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Ο Θωμάς δούλευε εδώ συνέχεια, σε δύο δουλειές. Υπήρχε κάποιο διάστημα το καλοκαίρι, κατά το οποίο, παρά το ότι είχε εδώ δουλειά, έφυγε για το χωριό;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Για το χωριό έφυγε και νομίζω η πρώτη φορά πρέπει να ήταν το καλοκαίρι του ’93 όπου προσπάθησε να γυρίσει πίσω. Δούλεψε το καλοκαίρι στην Πάργα, μετά όμως γύρισε πάλι πίσω για λόγους τους οποίους δεν ξέρω.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Είπατε ήταν το καλοκαίρι του ’93;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μάλιστα.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Τώρα που τον βλέπετε εδώ στη φυλακή, τί σας είπε γι αυτό το διάστημα και ποιο ήταν αυτό το διάστημα; Κι αν πιστεύετε ότι σας είπε την αλήθεια, αν μπορείτε να τον ψυχολογήσετε.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μπορώ να πω ότι τα επισκεπτήρια τα οποία γίνονται είναι και ολιγόχρονα, είναι κατά κάποιον τρόπο το κλίμα τέτοιο που δεν μπορείς να συζητήσεις εξειδικευμένα πράγματα, θεώρησα από μόνος μου καλό να μη τον ρωτώ γιατί έδειχνε να μη νιώθει και τόσο καλά, μου άλλαζε πάντοτε το θέμα. Αλλά απ’ ότι μου είπε στην αρχή, μου έδωσε την εντύπωση ότι σα να έχει αναγνωρίσει ότι έκανε κάτι το οποίο δεν συμφωνούσε με την πολιτική του συγκρότηση, ότι έκανε κάτι το οποίο κάποια στιγμή κατάλαβε ότι δεν είναι αυτό που περίμενε κι ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα όπως αυτός θα ήθελε να είναι.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Για το χρονικό διάστημα δηλαδή δεν τον ρωτήσατε; Δεν σας είπε πόσο έμεινε στη συγκεκριμένη Οργάνωση;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μου είπε ότι εντάξει, ήμουν νέος, υπήρχε ενθουσιασμός, υπήρχε ανέκαθεν έντονο ενδιαφέρον για τα πολιτικά πράγματα και η εκτίμησή μου είναι ότι μάλλον κάπως έτσι έγινε ό,τι έγινε.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Πώς εξηγείτε εσείς αυτές τις ενέργειες; Πώς τις συνδυάζετε με τον χαρακτήρα του Θωμά μια που τον ξέρετε κι έχετε αυτή την επαφή;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Νομίζω ότι οι ενέργειες για τις οποίες ο αδερφός μου κατηγορείται, είναι πάρα πολύ λίγες, ο ρόλος του είναι πάρα πολύ μικρός και αυτό ακριβώς δείχνει τον χαρακτήρα του. Ακόμα πιο πολύ νομίζω ότι δείχνει τον χαρακτήρα του η αποστασιοποίησή του τόσο γρήγορα από αυτό το πράγμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η δράση, εννοείτε χρονικά ή ποσοτικά;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Και χρονικά και ποσοτικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι μικρή. Χρονικά πόσο είπατε ότι είναι η συμμετοχή του;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είναι δύο με τρία χρόνια.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Σας έδωσε κάποια εξήγηση τί τον οδήγησε να ενταχθεί και αντίστοιχα τί τον οδήγησε να αποχωρήσει;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μπορώ να το πω αυτό με λίγα λόγια. Μου είπε: «Γιώργο, αλλιώς τα περίμενα και αλλιώς ήταν›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στη 17Ν, αλλιώς τα περίμενε κι αλλιώς τα βρήκε.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μάλιστα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Γνώριζε απ’ ότι μαθαίνετε κι εσείς σε ποια Οργάνωση είχε ενταχθεί αρχικά;
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Αρχικά όχι. Αυτό φαίνεται νομίζω και από την ομολογία τη δική το όπου λέει ότι δεν γνώριζε. Το ίδιο ακριβώς πράγμα μου είπε κι εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ευχαριστούμε πολύ.
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Κύριε Πρόεδρε εμείς από τον τελευταίο μάρτυρα παραιτούμαστε αλλά ζητάμε από το Δικαστήριο αν μπορέσουμε να έρθει κάποιος άλλος στη θέση του, ο οποίος όμως δεν γνωρίζουμε πότε θα μπορέσει να έρθει, δηλαδή ποια ημέρα της άλλης εβδομάδας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε δε μπορούμε να γυρίζουμε πίσω;
Ε. ΔΟΥΛΓΕΡΗ: Δεν είναι στην Ελλάδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει να πει τίποτε σπουδαίο εκτός από το ότι είναι καλός άνθρωπος; Πειστήκαμε ότι είναι καλός άνθρωπος, τί βγήκε με αυτό; Μη φορτώνουμε το πινάκιο με άλλους μάρτυρες....
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Δεν είναι σίγουρο αν θα μπορέσει να έρθει ο συγκεκριμένος μάρτυρας, πρόκειται περί του ανθρώπου ο οποίος εφιλοξενείτο στο σπίτι του Θωμά Σερίφη κατά την σύλληψή του, ήταν συνάδελφός του και τον γνώριζε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τον καλύτερα.... Επόμενος μάρτυρας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είναι η κα Bernadette Peynaud.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Bernadette Peynaud, του George, γεννήθηκε στη Γαλλία και κατοικεί εκεί. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
B. PEYNAUD: Ορκίζομαι.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε αδερφή της Maithe Peynaud. Ποιο είναι το επάγγελμά σας;
B. PEYNAUD: Είμαι δασκάλα και Διευθύντρια του σχολείου στο οποίο δουλεύω.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εκπαιδευτικός δηλαδή. Πείτε μου αν έχετε γνωρίσει τον σύντροφο της Maithe.
B. PEYNAUD: Βεβαίως
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε;
B. PEYNAUD: Πρώτη φορά τον Απρίλιο του 1981 εδώ στην Αθήνα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είχατε έρθει στην Αθήνα; Πόσο διάστημα καθίσατε;
B. PEYNAUD: Για 15 μέρες, κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πώς τον γνωρίσατε; Πώς σαν τον σύστησαν;
B. PEYNAUD: Τον έλεγαν Μισέλ.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε στο Δικαστήριο αν ξαναήρθατε στην Ελλάδα, πόσες φορές τον έχετε ξαναδεί.
B. PEYNAUD: Την επόμενη φορά ήταν τον Μάιο του ’81, μετά τον θάνατο του πατέρα μας. Μετά, το 1992 κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα, ήρθα πάλι στη Ελλάδα με τη μητέρα μας και μετά το 2000 τον Απρίλιο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τον Απρίλιο του 2000 είχατε έρθει για πόσο διάστημα στην Ελλάδα;
B. PEYNAUD: Από την 1η έως 13 Απριλίου 2000.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σε όλες αυτές τις συναντήσεις και στη γνωριμία την οποία είχατε, ποια ήταν η γνώμη σας για τον Μιχάλη Οικονόμου τον οποίο είχατε γνωρίσει; Τί άνθρωπος ήταν;
B. PEYNAUD: Πολύ θετική, ήταν ένας ευφυής, αστείος, ευγενικός, καλός.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είχατε μάθει σε εκείνη την περίοδο τί δουλειά έκανε;
B. PEYNAUD: Ήταν μεταφραστής.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η Maithe εργαζόταν στην Ελλάδα;
B. PEYNAUD: Βεβαίως, ήταν καθηγήτρια στο Γαλλικό Λύκειο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε ακούσατε, θα το ακούσατε προφανώς, για τη σύλληψη του Μιχάλη Οικονόμου;
B. PEYNAUD: Για την σύλληψη του Μιχάλη Οικονόμου έμαθε μία από τις αδερφές μου, από μία Ελληνίδα δημοσιογράφο. Μετά η αδερφή μου μου τηλεφώνησε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Η Maithe;
B. PEYNAUD: Η άλλη μου αδερφή και μετά η Maithe.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να πείτε λοιπόν τί μάθατε και για ποιο λόγο ήρθατε να καταθέσετε σήμερα εδώ; Τί ήρθατε να πείτε στο Δικαστήριο;
B. PEYNAUD: Έμαθα ότι κατηγορούσαν τον Μιχάλη και ήρθα να πω ότι σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω στην ενοχή του. Είμαι βαθιά πεπεισμένη για την αθωότητά του και έχω έρθει για να το πω.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να το εξηγήσετε λίγο περισσότερο; Γιατί πιστεύετε στην αθωότητα του κ. Γιωτόπουλου;
B. PEYNAUD: Για παράδειγμα, έχει τύχει να μιλήσουμε για το πρόβλημα της χώρας των Βάσκων και πιστεύει τα ίδια που πιστεύω εγώ. Δηλαδή ούτε η βία ούτε η ένοπλη πάλη μπορούν να έχουν καλό αποτέλεσμα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Στο διάστημα που τον βλέπατε ή όπως μαθαίνατε από την αδερφή σας, πώς ζούσαν; Τα οικονομικά τους πώς ήταν όσο ζούσαν μαζί;
B. PEYNAUD: Η ζωή τους ήταν τελείως φυσιολογική, ανοιχτή και αρκετά άνετη οικονομικά μετά το θάνατο του πατέρα μας.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αν θέλετε εξηγήστε μου τί έγινε μετά το θάνατο του πατέρα σας. Υπήρξε κάποια κληρονομιά; Πώς αυτή διαμοιράστηκε;
B. PEYNAUD: Μετά το θάνατο του πατέρα μας η μητέρα μας αποφάσισε να πουλήσει τα αγαθά του και να μοιράσει ανάμεσα στα παιδιά της.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο θάνατος έγινε το ’81, το έχετε καταθέσει πριν από λίγο. Πότε έγινε αυτό το μοίρασμα; Σε ποια χρονική περίοδο δηλαδή μοιράστηκε η κληρονομιά;
B. PEYNAUD: Ο πατέρας μας πέθανε τον Μάιο του ’81 και η μητέρα μας ξεκίνησε να μοιράζει περίπου ενάμισι χρόνο μετά και μέχρι το 1985.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μήπως ξέρετε να μας πείτε, από αυτό το μοίρασμα όπως το περιγράφετε, από πού προήλθαν τα χρήματα και τί αναλογούσε στην Maithe;
Β. PEYNAUD: Το ποσοστό της Maithe ήταν ακριβώς το ίδιο με των υπολοίπων αδελφών. Ήταν περίπου 200.000 με 300.000 φράγκα και προερχόταν από την πώληση των αγαθών του πατέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα περίπου;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Να το προσδιορίσετε συγκεκριμένα.
Β. PEYNAUD: Αρχικά 200.000 και σαν σύνολο μετά 300.000.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το σύνολο ήταν 300.000 φράγκα για την κα Maithe;
Β. PEYNAUD: Ναι, για το καθένα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πόσοι ήταν οι κληρονόμοι;
Β. PEYNAUD: Τέσσερις.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να προσδιορίσετε χρονικά αυτά τα χρήματα από την κληρονομιά πότε περίπου τα πήρε η Maithe; Είπατε σε δύο φάσεις, αν μπορείτε να προσδιορίσετε τα χρόνια, πότε τα πήρε;
Β. PEYNAUD: Περίπου 1,5-2 χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα το πρώτο μέρος και το δεύτερο μέρος γύρω στο 1985.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά την σύλληψη του «Μιχάλη› μιλήσατε με την αδελφή σας την Maithe και τί της είπατε, γιατί ο «Μιχάλης› χρησιμοποιούσε άλλο όνομα από το πραγματικό του.
Β. PEYNAUD: Βέβαια και μίλησα με τον Maithe μετά την σύλληψη του Μιχάλη και μου είπε ότι ο Μιχάλης καθώς μαχόταν κατά της δικτατορίας είχε πάρει αυτό το όνομα εκείνη την περίοδο και ήρθε η Δημοκρατία τα πράγματα ήταν ακόμα αρκετά εύθραυστα και γι αυτό το κράτησε. Επιπλέον γνώρισε την Maithe και τους φίλους του με το όνομα Michelle και δεν θέλησε να το αλλάξει.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μία-δύο διευκρινήσεις ακόμη για τα οικογενειακά σας. Πού έχετε γεννηθεί και πού έχετε μεγαλώσει; Όλα τα παιδιά εννοώ, δεν εννοώ μόνο εσάς.
Β. PEYNAUD: Στο Σαν Ζελιζέ στην Γαλλία, κοντά στο νότο, κοντά στην Ισπανία γεννήθηκαν. Εκεί μεγάλωσαν και η ίδια μένει ακόμη εκεί.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο πατέρας σας τί δουλειά έκανε στην ζωή του;
Β. PEYNAUD: Ήταν μηχανικός.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ήσασταν ευκατάστατη οικογένεια;
Β. PEYNAUD: Ναι, είναι αρκετά ευκατάστατη η οικογένειά μας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είχατε και έχετε ακίνητη περιουσία στην Γαλλία; Για την οικογένεια ρωτάω, όχι για σας προσωπικά.
Β. PEYNAUD: Τώρα κάθε μία από τις κόρες έχει αγοράσει το σπίτι ή το διαμέρισμα στο οποίο ζει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η Maithe έχει πάει σε δημόσιο ή σε ιδιωτικό σχολείο στην Γαλλία;
Β. PEYNAUD: Ήταν σε ένα ιδιωτικό καθολικό σχολείο όπως όλες.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πότε πέθανε ο πατέρας σας;
Β. PEYNAUD: Μάιο του 1981.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είπατε ότι γνωρίσατε τον Μιχάλη το ΄81 και τον είδατε μέχρι το 2000. Τον βλέπετε και τώρα που είναι πίσω σας. Έχει αλλάξει εμφανισιακά;
Β. PEYNAUD: Όταν γνώρισα ήταν πιο χοντρός, πιο εύσωμος.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Από πότε έχει άσπρα μαλλιά;
Β. PEYNAUD: Σίγουρα την τελευταία φορά που τον είδα είχε άσπρα μαλλιά αλλά νομίζω και την προηγούμενη φορά που τον είχα δει το ’92 είχε άσπρα μαλλιά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όταν λέμε μαλλιά εννοούμε κάτασπρα μαλλιά ή γκρίζα;
Β. PEYNAUD: Τελείως άσπρα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η Mathe πότε αρρώστησε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι αρρώστια έχει;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Καρκίνο.
Β. PEYNAUD: Στα τέλη του ’99.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τις θεραπείες της, τη νοσηλεία της ό,τι χρειάστηκε τα έκανε στην Ελλάδα ή στη Γαλλία;
Β. PEYNAUD: Τα έκανε όλα στην Ελλάδα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ποιος τη βοήθησε σε αυτό το στάδιο; Είχαν έρθει οι αδελφές της;
Β. PEYNAUD: Εμείς είχαμε έρθει αλλά είναι αυτός που τη βοήθησε, κυρίως ηθικά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η μητέρα σας τους επισκεπτόταν στην Ελλάδα;
Β. PEYNAUD: Ναι. Μία φορά είχε έρθει στην Ελλάδα τον εκτιμούσε και τον αγαπούσε υπερβολικά. Τον αγαπάει σαν γιο της.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχουμε καταθέσει μια φωτογραφία. Μήπως υπάρχει να την επιβεβαιώσει η μάρτυρας;
Όμως η Αστυνομία έχει άλλη γνώμη για το Μιχάλη. Λέει φέρ’ ειπείν ότι πάνω σε μια προκήρυξη της 17Ν με το γραφικό του χαρακτήρα είχε κάνει διορθώσεις. Τι συμπεράσματα βγάζετε γι’ αυτό;
Β. PEYNAUD: Είμαι σίγουρη ότι δεν είναι αλήθεια.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πως έγινε αυτό; Ο Μιχάλης λέει ότι κατασκευάστηκε από την Αστυνομία αυτό. Είναι λογικά ή παράλογα αυτά;
Β. PEYNAUD: Εγώ ξέρω ότι τον συνέλαβαν και έμαθα ότι μετά βρήκαν τα στοιχεία.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ.Γεωργαντόπουλος έχει τον λόγο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε νιώθετε τώρα που ύστερα από 20 περίπου χρόνια πληροφορηθήκατε ότι ο σύντροφος της αδελφής σας παρουσιαζόταν με ψευδώνυμο, με στοιχεία όχι πραγματικά. Όχι αν το δικαιολογείτε, αλλά πως νιώθετε που ο σύντροφος της αδελφής σας 21 χρόνια εμφανιζόταν ως Μιχαήλ Οικονόμου ενώ τα πραγματικά του στοιχεία ήταν Αλέξανδρος Γιωτόπουλος. Τι σκέψεις κάνατε μόλις το μάθατε;
Β. PEYNAUD: Δεν με ενοχλεί καθόλου. Τον εμπιστεύομαι. ¶μα το έκανε σημαίνει πως ήταν σημαντικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ζαϊρης έχει τον λόγο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ξέρετε ότι η αδελφής σας έφτιαχνε σπίτι στους Λειψούς;
Β. PEYNAUD: Ναι βεβαίως.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Πήγατε ποτέ εκεί;
Β. PEYNAUD: Εγώ όχι φοβάμαι πολύ το πλοίο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ξέρετε για την αξία του;
Β. PEYNAUD: Όχι. Αν το έκανε σημαίνει ότι είχε την οικονομική κατάσταση.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Έχετε δει το γραφικό χαρακτήρα του κ. Γιωτόπουλου; Μπορείτε να τον αναγνωρίσετε;
Β. PEYNAUD: Ναι έχω δει. Τώρα δεν ξέρω αν μπορώ να αναγνωρίσω τον γραφικό του χαρακτήρα. Στα γαλλικά ναι, στα ελληνικά δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ευχαριστούμε πολύ. Να πάτε στο καλό.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μια δήλωση θέλω να κάνω. Επειδή εμείς θα ρωτάμε τους μάρτυρες Υπεράσπισης για το γραφικό χαρακτήρα του Γιωτόπουλου πάνω σε αυτή την προκήρυξη και ο ίδιος ο Γιωτόπουλος έχει πάρει θέση γι’ αυτό το πράγμα και λέει ότι αυτό είναι μια κατασκευή, δεν έχει γράψει αυτός πάνω σε κείμενο, θέλω σήμερα να σας καταθέσω ένα έγγραφο. Γιατί καταλαβαίνω ότι κάποιος μπορεί να γελάει ειρωνικά με αυτούς τους ισχυρισμούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν γελάει κανένας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Σας φέρνω μια επιστολή του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας δημοσιευμένη πρωτοσέλιδη στο «ΒΗΜΑ› στις 2/9/1956. «Η Intelligence Service δημοσίευσε το ημερολόγιο του Μακαρίου, το κατέθεσε στη Αγγλική Βουλή και μέσω του ημερολογίου μέσω μιας σελίδας προσπάθησε να ενοχοποιήσει το Μακάριο ως μέλος της ΕΟΚΑ και απαντά ο Αρχηγός της Αστυνομίας με επιστολή του στο «ΒΗΜΑ› μόλις δημοσιεύτηκε αυτό και λέει: «Εγώ σαν αστυνομικός έχω εκπαιδευτεί από τους ¶γγλους προ 30ετίας μάλιστα στην αντιγραφή κειμένων, αρκεί να έχω ένα γνήσιο πρωτότυπο και με εκπαίδευσαν οι ¶γγλοι και ελπίζω ότι θα έχουν εξελίξει και τις τεχνικές τους›.
Προς απόδειξη της πλαστότητας του ημερολογίου αυτού του Διγενή που κατέθεσαν στη Βουλή των Κοινοτήτων, έδωσε εντολή σ’ ένα δικό του υπάλληλο, της Αστυνομίας δηλαδή, ο αστυνομικός διευθυντής να πλαστογραφήσει κι αυτός μια σελίδα του ημερολογίου, επιλέγοντας λέξεις από τις γνήσιες και να βάλει ένα αντίθετο περιεχόμενο. Να βάλει το Μακάριο δηλαδή να καταγγέλλει την ΕΟΚΑ το οποίο ήταν επίσης πλαστό και το «ΒΗΜΑ› δημοσίευσε στην πρώτη του σελίδα και το πλαστογραφημένο κείμενο που είχε φτιάξει ο αρχηγός της Αστυνομίας από το ’56. Τις ομοιότητες μπορείτε να τις δείτε και φαίνεται σαν γραφικός χαρακτήρας του Διγενή. Σας το καταθέτω αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αναγνωστόπουλος έχει τον λόγο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή ο κ. Γιωτόπουλος και η Υπεράσπισή του προβάλλουν ότι αυτές οι διορθώσεις στις τρεις προκηρύξεις έχουν κατασκευαστεί, θέλω να ρωτήσω το εξής: εάν η θέση –βεβαίως αν θέλει η Υπεράσπιση και ο κ. κατηγορούμενος απαντούν- τους είναι ότι αυτά μεταφέρθηκαν, ή αν είναι η θέση τους ότι κάποιος απομιμήθηκε τη γραφή του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απομιμήθηκε τη γραφή του, εγώ κατάλαβα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και προβάλλει η Υπεράσπιση ότι αυτός που απομιμείται το γραφικό χαρακτήρα κάποιου άλλου δεν μπορεί γραφολογικά να βρεθεί αυτό, ότι δεν είναι η γνήσια γραφή του κυρίου Α, αλλά ότι κάποιος άλλος έγραψε σαν τον κ. Α. Αυτή είναι η θέση τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν αυτή είναι η θέση τους παρακαλώ για γραφολογική τεκμηρίωση. Είναι γραφολογικά θέματα αυτά και δεν αναφέρομαι μόνο στο ότι δεν αναίρεσαν σε κάποιον επιστήμονα να τα τεκμηριώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορούν να βρουν. Τι να τους κάνω;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Υπέβαλλαν σε κάποιον τέτοιο ερώτημα και αρνήθηκε; Θα επιθυμούσα να μας δώσουν γιατί αυτό δεν έχει γίνει ποτέ στην ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή δεν ήσασταν εδώ να σας πω το εξής: τους ζητήθηκε από εμένα και τους λέω «ρε παιδιά, εντάξει, πολύ ωραία, πέντε νομίζω ότι είναι οι γραφολόγοι που έχουν πει γι’ αυτή τη γραφή. Δεν είναι εδώ κανένας; Γιατί δεν πάτε στη Γαλλία να μας τα πουν;› και λέει «μα κι εκεί τερματίζει την καριέρα του όποιος τολμήσει και κάνει κάτι τέτοιο για να βοηθήσει τον Γιωτόπουλο›.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο συνάδελφος κ. Πρόεδρε λέει ότι δεν έχει συμβεί στην ιστορία να πλαστογραφούνται κείμενα. Εμείς καταθέτουμε κείμενο που λέει ότι η Αστυνομία το κάνει και μάλιστα το έκανε και ως υπόδειγμα, ως παράδειγμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Του ζητήθηκε δείγμα και αρνήθηκε.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Τι είναι αυτά που λέτε;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Για δέστε 19 Ιουλίου έχει δώσει δείγμα γραφής;
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Συγγνώμη, επειδή σε δική μου ερώτηση την άλλη φορά προς τον κ. Γιωτόπουλο που είχε θέσει ο κ. Εισαγγελέας, ότι για να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη και σας είπα χρησιμοποιώντας την απολογία σας στον κ. Ζερβομπεάκο, διαβάζω πάλι από την σελίδα από την απολογία σας στις 16/8/2002 σε σχετική ερώτηση: «Δέχεστε να μου δώσετε δείγμα γραφής σας λίγων σειρών με κείμενο που θα γράψετε ο ίδιος, προκειμένου να διεξαχθεί γραφολογική πραγματογνωμοσύνη›. Απάντηση: «Αρνούμαι να απαντήσω διότι δεν είχα χρόνο να προετοιμαστώ›
.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν ψεύδεται κ. Εισαγγελέα. Από 19 Ιουλίου έχει δώσει δείγμα γραφής, αν διαβάσετε όλο το κείμενο θα δείτε πάντως αυτό το κείμενο που βρήκατε πάνω μου είναι γνήσιο και μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: 17 Ιουλίου στην Αστυνομία έχω δώσει δείγμα γραφής!
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο λόγος που έγινε αυτή η τοποθέτηση τότε, ήταν γιατί τον κάλεσε 14 Αυγούστου να απολογηθεί για 16. Του ζητήσαμε προθεσμία και δεν δίνει προθεσμία και του λέμε «Αρνούμαστε να συνεργαστούμε, αρνούμαστε να απαντήσουμε›. Αυτό είναι το νόημα. Αφού οι ίδιοι του διευκρινίζουμε ότι αυτό που βρήκες πάνω μας, είναι γνήσιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ραχιώτη μπορούμε να απαντάμε και να διαλεγόμαστε χωρίς να τα κάνουμε οικόπεδο εδώ μέσα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πάντως τα πράγματα είναι σαφή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε πολύ καλά την αλήθεια. Έχω δώσει δείγμα γραφής στην αντιτρομοκρατική στις 17 Ιουλίου.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αφού το έχετε στη δικογραφία κ. Εισαγγελέα, γιατί το αρνείστε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η αλήθεια είναι πολύ πικρή!
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε λίγο ψύχραιμοι, δεν θα μας βγει σε κακό. Αλλιώς ξέρετε, η διαδικασία γίνεται οικόπεδο και εγώ θα αναγκαστώ να διακόψω. Δεν έχω άλλο μέσο. Την ηρεμία μου δεν θέλω να τη χάσω. Γιατί αν χάσω κι εγώ την ηρεμία μου μετά θα φωνάζω κι εγώ και δεν θα γίνει τίποτα. Όσο θα φωνάζουμε δεν γίνεται τίποτα, αυτά που θέλετε να πείτε όλοι, θα τα πείτε στο τέλος. Σας αφήνω κι εγώ τα λέτε και ησυχάζουμε.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να επισημάνω το εξής: ανά την υφήλιο εάν ένας δικηγόρος ενδιαφέρεται να γίνει μια γραφολογική πραγματογνωμοσύνη, ουδόλως υποχρεούται έναντι του γραφολόγου να του δηλώσει ποιος είναι ο εντολέας του και για ποιο σκοπό τη ζητάει. Μπορώ άνετα δηλαδή να πάρω τη γραφή και να πω είναι ο εντολέας μου ο κύριος Α, αυτή είναι η γραφή του, σας δίνω κείμενο του κυρίου Α και ένα άλλο κείμενο και σας παρακαλώ να απαντήσετε αν η γραφή Α ταυτίζεται με αυτή του κειμένου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα δουν την προκήρυξη που θα λέει 17Ν, Περατικός κλπ;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ιστορίες για αγρίους αυτά. Η διεθνής κοινότητα των γραφολόγων υποστηρίζει η Υπεράσπιση ότι όλοι οι ανά την υφήλιο γραφολόγοι είναι τόσο διαβλητοί, έντρομοι και αρνούνται την επιστήμη τους, που αρνούνται να δώσουν γραφολογική πραγματογνωμοσύνη για τον κ. Γιωτόπουλο. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα έλεγαν και για τους δικηγόρους εδώ, αλλά ο κ. Φυτράκης θυμάστε τι είπε; Πάει αυτό, κατέρρευσε.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όπως θέλησαν να έχουν υποστήριξη τεχνικού συμβούλου σε θέματα τεχνικά ή άλλα, πάντοτε την έβρισκαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα εκβιάζουν τους δικηγόρους; Για όνομα του Θεού! Το οχυρό της δημοκρατίας. ¶μα δηλαδή εμείς αφήσουμε τους δικηγόρους απροστάτευτους εδώ μέσα....
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω δηλαδή να μην παίζουμε με τη λογική.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τι μας προτείνετε; Να βάλουμε ένα γραφολόγο να πει ότι αυτή η γραφή μοιάζει; Σας το λέω εγώ: μοιάζει. Ποιος την αντέγραψε όμοια. Ποιος χάραξε αυτή τη γραφή; Θα έρθει ένας γραφολόγος και θα πει «έχει κοινά στοιχεία αυτή η γραφή›. Αφού τα βλέπω εγώ με το μάτι ότι έχει κοινά στοιχεία. Το θέμα είναι ποιος χάραξε τη γραφή αυτή. Τι συζητάμε δηλαδή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ έχω ακούσει πάρα πολλά στην καριέρα μου, θα ακούσω κι αυτό.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εμείς δύο είχαμε σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπατε ότι έχετε κι άλλον;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν την προλάβαμε. Γιατί δεν είχα ζητήσει άδεια από τους συναδέλφους για δύο μάρτυρες σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι θα κάνουμε; Σας χρεώνω σήμερα μιάμιση ώρα.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το αίτημά μας είναι να υπάρξει μια διακοπή από 4 μέχρι 15 Αυγούστου ή από 11 μέχρι 22.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απορρίπτεται. Συνεχίζουμε αύριο το πρωί.