ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πολύ. Υπήρξε θύμα επίθεσης της 17Ν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: ¶ρα λέτε ότι έχει το ακαταλόγιστο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπα ότι έχει το ακαταλόγιστο, υπήρξε θύμα επίθεσης της 17Ν ο κ. Πέτσος, μην στρέφεστε εναντίον του, το λιγότερο που μπορούμε να προστατεύσουμε εδώ πέρα, ανθρώπους που υπήρξαν θύματα της 17Ν.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Αν εξεφράσθην έτσι για τον κ. Ρούση, θα έπρεπε να πει τι είχε πει τότε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τα λέω που λέω σήμερα με άλλα λόγια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν είδα πάντως να απολογείται, εγώ είδα να λέει πώς δημιουργείται η βία.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τελειώσαμε.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Δεν θα μου πείτε «τελειώσαμε› ο Πρόεδρος θα το πει αυτό.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τελείωσα με σας κ. Πέτσος δεν ασχολούμαι άλλο μαζί σας, αλλά μου θέσατε το ερώτημα και έπρεπε να σας το πω αυτό. Πάτε γυρεύοντας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην είστε κ. Ρούση επιθετικός.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: ?υπηρετείτε το κατεστημένο ?.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Το πώς υπηρετώ το κατεστημένο φαίνεται εδώ μέσα, τα έχετε ξαναπεί αυτά.
Γ.ΠΕΤΣΟΣ: ?Εγώ δεν έχω υπηρετήσει ποτέ το κατεστημένο?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εσείς είστε επαναστάτης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πολύ κ. Ρούση να τα πείτε σε μένα. Εσείς όμως πήγατε και του επιτεθήκατε του ανθρώπου.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τον ακούτε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά εσείς του επιτεθήκατε, ήρξατε χειρών αδίκων.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Για να καταλάβω εδώ παίρνει το λόγο όποιος θέλει κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι συνήγορος αυτή τη στιγμή.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Παίρνει το λόγο όποιος συνήγορος θέλει, ότι ώρα θέλει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι αλλά σας έδωσα εγώ το λόγο να απευθυνθείτε στον κ. Πέτσο;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όταν ο ίδιος τον παίρνει για να με διακόψει, είμαι υποχρεωμένος να του απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι πριν τον πάρει, γυρίσατε και του είπατε για παράθυρα και για πορτούλες και δεν ξέρω τι άλλο. Εδώ μιλάμε για την υπόθεση. Και ήρθαμε να πούμε για τον κ. Σερίφη. Μας είπατε τέλος πάντων αυτά τα πολιτικά όπως εσείς τα αντιλαμβάνεστε και όπως τα μεταδώσατε με ενάργεια προς το Δικαστήριο, πείτε και για τον κ. Σερίφη.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Την συμμετοχή του εις το μαζικό κίνημα, που σας την είπαν υποθέτω οι συνάδελφοί του δεν συνάδει μ’ αυτού του είδους πράξεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν συνάδει;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Θα αρχίσω διάλεξη 20 λεπτών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, όχι, παραιτούμαι της ερωτήσεως.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όταν γίνονται τέτοιες ερωτήσεις, ή η απάντησή μου θα είναι, είμαι με τον Ολυμπιακό ή θα κάνω είκοσι λεπτά διάλεξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι εγώ παραιτούμαι της ερωτήσεως.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Εμείς δεν παραιτούμεθα, θα την κάνουμε κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ για είκοσι λεπτά; Μη με βάζετε να ακούω είκοσι λεπτά διάλεξη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε θέλω να πω ότι, ο κ. μάρτυς ήρθε για να καταθέσει σε μια ποινική υπόθεση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Κατά την γνώμη μου σε μια πολιτική δίκη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ?δολοφονιών, κλοπών, και άλλων και εκρήξεων, η οποία έχει συγκλονίσει 27 χρόνια τον ελληνικό λαό. Κύριε πρόεδρε εγώ απευθύνω έκκληση ο ίδιος να αυτοδεσμευθεί, να περιοριστεί στην κατηγορία κ. Πρόεδρε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι αυτό θα κάνω τώρα.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Παρακαλώ κύριε Πρόεδρε, έκανε μια παρατήρηση ο κ. Εισαγγελεύς και παρακαλώ και εγώ να πω ότι θεωρώ ότι από άποψη δικονομική οι θέσεις που λέει ο κ. μάρτυρας, είναι μέσα στα δικαιώματα που έχει ο μάρτυρας και στο ελεύθερο σύστημα της ακροαματικής διαδικασίας που έχουμε κατοχυρώσει στο δικό μας δικαστικό σύστημα. ¶ρα είναι απολύτως ορθά αυτά που λέει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίστε κύριε μάρτυρα εν συντομία όμως.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Σας παρακαλώ και εγώ, γιατί πάρα πολλές φορές ο κ. Εισαγγελέας παρεμβαίνει, ξεχνάει μερικά πράγματα. Εγώ σας το έχω δηλώσει από την αρχή ότι εδώ και μέχρι να μου φέρετε όλα τα στοιχεία, ότι είμαι πολιτικά διωκόμενος και πολιτικός κρατούμενος εδώ και 35 χρόνια. Αυτό δεν θα μπορέσει κανείς να μου το αμφισβητήσει. Καμία ιστορία και καμιά σκοπιμότητα. Θα μελετήσετε πολύ καλύτερα και θα κάνετε μεγαλύτερες έρευνες, να δείτε ποιον διώκει η πολιτεία, όχι τυχαία γιατί σας φέρανε ένα έγγραφο εδώ πέρα και είπαν ότι, αυτός είναι πιάστε τον.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Συνεπώς μίλησα για την συνεπή παρουσία του Γιάννη Σερίφη στο μαζικό, πολιτικό και συνδικαλιστικό κίνημα, η οποία δεν συνάδει με τέτοιες μορφές δραστηριότητας.
Δεύτερον, κουβεντιάσαμε με το Γιάννη επανειλημμένα, για την συγκεκριμένη μορφή, την ατομική τρομοκρατία. Πέρα των άλλων, τι μου είπε: Και μάλιστα τον πείραξα γιατί του λέω αυτό που κάνεις είναι μαρξιστική ανάλυση, ότι είναι αναποτελεσματική, δεν έχει κανένα νόημα, διότι το ίδιο το σύστημα έχει τη δυνατότητα να αναπαράγει τους μηχανισμούς, οι οποίοι υποτίθεται ότι πλήττονται μέσω αυτής της δραστηριότητος.
Τρίτο, σας το είπα και πριν, με δεδομένο ότι ο Σερίφης ανήκε στην κατηγορία των συνήθων υπόπτων, αν όλο αυτό το διάστημα 27 χρόνια πόσα είναι ,ήταν πράγματι σε μια τέτοια οργάνωση, το λιγότερο που θα είχαμε να κάνουμε σήμερα, αν είχε κάνει μια πράξη τέτοια, να ήταν εδώ συγκατηγορούμενοι και οι αστυφύλακες που τον παρακολουθούσαν. Αλλά δεν βλέπω κανέναν βλέπω μόνο τον Σερίφη.
Τέταρτο, υπάρχει μια κατάθεση ότι ο Γιάννης Σερίφης, αν δεν κάνω λάθος, ήταν και τάχθηκε υπέρ της ένοπλης πάλης. Καταρχήν άλλο είναι η ένοπλη πάλη, και άλλο η ατομική τρομοκρατία. Κατά δεύτερον, άλλο να λέει ότι είμαι υπέρ της ένοπλης πάλης, ως μιας πιθανής μορφής και άλλο να την ασκώ.
Εδώ θα σας θυμίσω ότι η Ρώσικη Επανάσταση καθ’ αυτό ήταν αναίμακτη παντελώς. Πήραν τα όπλα οι Μπολσεβίκοι μετά την αντεπανάσταση και τον εμφύλιο, παρόλο που είχαν σαν στόχο την ένοπλη πάλη, δεν χρειάστηκε.
¶ρα από το να κάνεις τον συλλογισμό και να λες, κάπου δήλωσε σε κάποιο αμφιθέατρο ή σε κάποιο καφενείο, είμαι υπέρ της ένοπλης πάλης άρα με οδήγησε στην ατομική τρομοκρατία, νομίζω απέχει πολύ. Σας θυμίζω ότι ένα τμήμα της αριστεράς , και πιο ειδικά το ΚΚΕ έχει σήμερα στο πρόγραμμά του ως εναλλακτική μορφή, σαν αντίδραση σε περίπτωση που η εργατική τάξη ,έτσι όπως λέει αυτό, πάρει την εξουσία και αντιδράσουν οι αστοί, δεν αποκλείει και την ένοπλη πάλη. Και θα πρέπει να δούμε και σε ποια περίοδο έγινε αυτή η δήλωση του Σερίφη. Σε μια περίοδο, που ο Ανδρέας Παπανδρέου μετά την ουσιαστική αθώωση των βασανιστών της χούντας έλεγε, ότι ο λαός πρέπει να επαγρυπνεί και να οργανώνεται, για να μην περάσει το κράτος της δεξιάς, το κράτος του Μάλλιου και του Μπάμπαλη, Ανδρέας Παπανδρέου.
Συνεπώς σε μια περίοδο που υπήρχε στους χώρους της αριστεράς, ένας φόβος επανάληψης του πραξικοπήματος και η αριστερά δεν ήθελε να βρεθεί στη κατάσταση του ’67. Ξέρετε ότι η ΑΥΓΗ τότε είχε βγει με πρωτοσέλιδο, την ημέρα της δικτατορίας, γιατί δεν θα γίνει δικτατορία. Το έλεγε ο Κύρκος στο Μητσοτάκη όταν βρέθηκαν στο ίδιο κελί.
Ο κ. Πέτσος με διακόπτει, θα τον επαναφέρετε στη τάξη; Διότι θα επανέλθω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πέτσο δεν κάνουμε τίποτα, θα πει αυτά που πρέπει να πει, και θέλει να πει. Ας τον αφήσουμε να εκφραστεί ελεύθερα για να τα πει.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δεν αποκλείεται να συμφωνώ και με πράγματα που λέει ο κ.Γιωτόπουλος, είναι κακό αυτό απαρχής δεν κατάλαβα; Πρέπει να διαφωνώ με τον κ. Γιωτόπουλο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ προχωρήστε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα με διακόπτουν κ. Πρόεδρε τι να κάνω, μια ο κ. Πέτσος μια ο Εισαγγελέας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε, εγώ δεν έχω το αυταρχικό μοντέλο δίκης, ούτε να κάνω παρατηρήσεις και να φωνάζω όλη την ώρα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι, αλλά σας ξεφεύγει η διαδικασία και είναι κακό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μου ξεφεύγει η διαδικασία, όπως είδατε για να φθάσω να έχω εξετάσει γύρω στους 500 μάρτυρες, δεν μου ξεφεύγει.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τελειώνοντας με τον Σερίφη μου είναι αδύνατον να φανταστώ πώς ένας άνθρωπος επί 27 χρόνια είναι σε μια τέτοια οργάνωση και δεν έχει βρεθεί ένα αποτύπωμα, ένα εργαστηριακό εύρημα σε γιάφκα κλπ, εκτός εάν θεωρήσουμε ότι ο Σερίφης, ήταν αόρατος, άυλος, είναι μικροκαμωμένος η αλήθεια είναι, αλλά δεν είναι αόρατος, έχει ύλη άρα κάτι θα έπρεπε να έχει βρεθεί.
Πιστεύω λοιπόν ότι είναι αθώος. Και βεβαίως αν τον αθωώσετε που αυτή είναι η γνώμη μου, θα πρέπει να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν οι τρομοκράτες εκείνοι που προσπάθησαν να τον ενοχοποιήσουν, αλλιώς θα έχετε κάνει μισή δουλειά. Αν δε τον απαλλάξετε λόγω αμφιβολιών, ή λόγω παραγραφής, η γνώμη μου είναι ότι θα γράψετε άλλη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ελληνικής δικαιοσύνης.
Τελειώνω με κάτι άλλο για να είμαι ειλικρινής και ξεκάθαρος με σας. Δυο λέξεις. Η παρουσία μου εδώ σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί από την μεριά μου νομιμοποίηση μιας διαδικασίας, για την οποία έχω σοβαρές αμφιβολίες. Που σημαίνει πρώτον, θεωρώ ότι η δικαιοσύνη γενικά ως τμήμα της πολιτικής εξουσίας της κυρίαρχης εξουσίας, δεν μπορεί να είναι σε καμιά περίπτωση ούτε ουδέτερη, ούτε ανεξάρτητη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Γιατί είναι τμήμα της κυρίαρχης εξουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι λέτε κύριε, εδώ έχουμε το Σύνταγμα?δεν μου λέτε εσείς φοβάστε κανέναν, που έρχεστε εδώ και λέτε ένα σωρό πράγματα; Σας ρωτάω, ναι ή όχι;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ δεν φοβάμαι και έρχομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε και εγώ φοβάμαι κύριε και δεν μπορείτε να με υβρίζετε, να είστε πιο ευγενής. Σιγά να μη μου λέτε τώρα ότι εγώ υπολογίζω τίποτα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αυτό σας είπα; Σας είπα ότι η δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη εξ ορισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξ ορισμού δεν είναι ανεξάρτητη; Δηλαδή επειδή υπόκειται στο Σύνταγμα και στους νόμους δεν είναι ανεξάρτητη;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Επειδή είναι τμήμα της κυρίαρχης εξουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι’ αυτό έτσι γενικά; Αρνείστε όλη την εξουσία και τελείωσε. Εντάξει.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Το εάν αρνούμαι ή όχι είναι άλλη ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, δηλαδή τι θέλετε εδώ πέρα για όνομα του Θεού ποιους να φέρουμε εδώ; Γιατί φέρανε και κάτι άλλοι κάτι άλλους και χύσανε δάκρυα πικρά μετά ταύτα, στέλνουν τα παιδιά τους υπηρέτες. Ελάτε τελειώνετε μ’ αυτές τις ιστορίες. Ελάτε αφήστε τις θολούρες, εδώ ήρθατε να μας πείτε?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω ότι κατά την άποψή μου η δικαιοσύνη..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με ενδιαφέρει η άποψή σας?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω ότι το ?δίκαιο στη θεωρία είναι άνισο στην πράξη γιατί απευθύνεται σε άνισους ανθρώπους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά κάνει?να πάτε να το αλλάξετε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα γι’ αυτό αγωνίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά διδάσκετε στα παιδιά μας;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ε, βέβαια αλίμονο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε πολύ.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Και λέω γιατί θα πρέπει, αυτά συμβαίνουν κάτω από κανονικές συνθήκες. Όταν βρισκόμαστε σε μια δίκη, με μια προδικασία για την οποία επιτρέψτε μου να έχω σημαντικές αμφιβολίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να έχετε, τις είπατε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι, ότι όταν βρισκόμαστε σε μια δίκη μετά από έκτακτα νομοθετικά μέτρα από τα οποία προκύπτει και η ίδια η σύνθεση του Δικαστηρίου σας και σε μια δίκη που δεν αποδεχθήκατε τον πολιτικό της χαρακτήρα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε τέτοια πράγματα, το πολιτικό έγκλημα, τα πολιτικά κίνητρα τα ψάχνουμε κύριε. Και εισφέρατε πάρα πολύ, αλλά έρχεστε και δίνετε μια κλωτσιά στο τέλος στο γάλα και πάει το χύνουμε και τελειώνουμε. Όταν μου λέτε ότι το κράτος δεν είναι τίποτα, η δικαιοσύνη δεν είναι τίποτα?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα δεν σας λέω τέτοια, μη μου βάζετε πράγματα που δεν είπα, το κράτος δεν είναι τίποτα, θα είχαμε κομμουνισμό, θα είχαμε ακρατική κοινωνία δεν έχουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ακρατική την γνώρισε ο κόσμος. Αφήστε τώρα και αυτήν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω λοιπόν και ως προς την απόφαση εγώ δεν της αποδίδω ιδιαίτερη σημασία για το χαρακτήρα της δίκης, γιατί και η Ιερά Εξέταση αποφάσισε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι δουλειά έχουμε εμείς με την Ιερά Εξέταση; Αν έχετε μια φαντασία καλπάζουσα και όλα τα συνδέετε μεταξύ τους, όλη την ιστορία, και την Ιερά Εξέταση με το Δικαστήριο?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω ότι η Ιερά Εξέταση αποφάσισε να καταδικάσει τον Κοπέρνικο και τον Γαλιλαίο αλλά η γη δεν έπαψε να γυρίζει γύρω από τον ήλιο. Πράγμα που σημαίνει ότι μια απόφαση περί μη πολιτικού χαρακτήρα της δίκης δεν είναι ικανή από μόνη της να ανατρέψει την πραγματικότητα αυτό είπα, τίποτα άλλο. Τελείωσα για να μην σας κουράζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα τα πολιτικά κίνητρα τα εξετάζουμε και σας είπα εισφέρατε πάρα πολύ στο πρώτο μέρος και όταν αρχίσατε να λέτε ότι η δικαιοσύνη και η πατρίδα μου, να την κατεδαφίσω την πατρίδα μου τώρα θέλετε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ίσα – ίσα να την αναβαθμίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι μ’ αυτές τις θεωρίες τις δικές σας;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Και να μην έχουμε την κυριαρχία του χρήματος, τον μονοθεϊσμό του χρήματος, την διαφθορά και την εξάρτηση που έχουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν έχω πιστέψει ποτέ το χρήμα και το ξέρουν όσοι με γνωρίζουν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εσείς δεν ξέρω τι κάνετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην αποδίδετε λοιπόν στο Δικαστήριο ιδιότητες τις οποίες δεν έχει. Μας βάλατε δηλαδή όλοι ότι είμαστε όργανα των καπιταλιστών και ότι είμαστε η κυρίαρχη ιδεολογία κλπ. τι να τα κάνω εγώ αυτά; Τι να τα κάνω; Σας είπα στο πρώτο μέρος εισφέρατε και στο δεύτερο στη δίκη πάρα πολλά, στο τέλος, δώσατε μια κλωτσιά στην καρδάρα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι το τέλος ενοχλεί τι να κάνουμε; Γι’ αυτό και το άφησα για το τέλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενοχλεί, προσβάλει το Δικαστήριο γι’ αυτό. Δεν έχετε δικαίωμα να προσβάλετε το Δικαστήριο.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι δεν προσβάλει το Δικαστήριο. Μια επιστημονική άποψη για τη δικαιοσύνη, διαβάστε Σούτσκα, διαβάστε Πασουκάνι, διαβάστε τον Τσάτσο τον Δημήτρη. Ότι η δικαιοσύνη σαν θεσμός, σε όποιο κράτος σοσιαλιστικό είναι, τμήμα του κρατικού μηχανισμού δεν είναι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: ¶ρα δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη απ’ αυτό, αυτό λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ?αυτό είπατε, εγώ πολύ καλά καταλαβαίνω, δηλαδή είμαστε εξαρτημένοι από κάποιον άλλον. Από ποιον;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Είσαστε τμήμα του κρατικού μηχανισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή από ποιον είμαστε εξαρτημένοι;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Είσαστε τμήμα της πολιτικής εξουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω εγώ σχέση με την πολιτική εξουσία; Διαβάζετε την τριχοτόμηση των εξουσιών; Είναι άλλη η πολιτική εξουσία, άλλη η δικαστική, άλλη η νομοθετική; Μήπως δεν τα έχετε μάθει;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Θέλετε διάλογο επί του προκειμένου. Πότε γεννήθηκε αυτό στην Εγγλέζικη Επανάσταση, σαν τι γεννήθηκε; Σαν συμβιβασμός αστών, αριστοκρατίας, παπαδαριού?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να μιλάτε απαξιωτικά για την Δικαιοσύνη της πατρίδας μας.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τελειώσαμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας τον αφήσουμε τον μάρτυρα. Τι να κάνουμε τώρα; Να έρχεται να μας βρίζει εδώ πέρα;
???.: Έχουμε απορίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απορίες; Για να περνάμε την ώρα. Θα σας απαντάει με διάλεξη σε κάθε απορία. Δεν αφήνετε να τελειώνουμε καλύτερα να εξετάσουμε κανένα μάρτυρα; Να τελειώνει αυτή η δίκη κάποτε. Σας παρακαλώ.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ. Θα ερωτηθεί ο μάρτυρας. Θέλετε να τον ρωτήσετε; Θα τον ρωτήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλεί ο Πρόεδρος να περιορίσετε τις ερωτήσεις στον παρόντα μάρτυρα. ¶μα όμως σε κάθε ερώτηση απαντάει 20 λεπτά; Οι απαντήσεις θα είναι από 20 λεπτά η κάθε μία. Κάντε ερωτήσεις. Στο τέλος θα αρχίζετε να μας βρίζετε κιόλας;
???.: Πρόεδρε, καθυστερείτε την διαδικασία. Αφήστε τους να ρωτήσουν να τελειώνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ. Ελάτε κ. Πρόεδρε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα, κάτι είπατε για το χρήμα και για τον Θεό κάτι, δεν το κατάλαβα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι, είπα ότι οι κοινωνίες που ζούμε σήμερα δεν έχουν πραγματικό Θεό τον Θεό τον οποίον επικαλούνται, αλλά πρόκειται περί μονοθεϊσμού του χρήματος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς ανήκετε σ’ αυτή την κοινωνία;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ανήκω, βεβαίως.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παίρνετε τον μισθό σας;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Βεβαίως.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω άλλη ερώτηση επ’ αυτού.
Μια δεύτερη ερώτηση. Σε ποιο Πανεπιστήμιο είστε καθηγητής;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Στο Πάντειο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και διδάσκετε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Πολιτική Φιλοσοφία.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε μόνιμος καθηγητής;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι. Έγινα μόνιμος μετά από 15 κρίσεις.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα που μιλάμε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι δικαστές ξέρετε αν είναι ισόβιοι ή μόνιμοι;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι, δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς που είστε διορισμένος θεωρείτε τον εαυτό σας ανεξάρτητο ή τμήμα της πολιτικής εξουσίας;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εδώ θέλει διάλεξη.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δυο κουβέντες μονάχα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τρία λεπτά δώστε μου.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η ερώτηση είναι συγκεκριμένη.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι. Και η απάντηση θα είναι συγκεκριμένη.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς ξέρετε ότι είστε μόνιμος, δεν ξέρετε αν οι δικαστές είναι.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Θα σας παραπέμψω να διαβάσετε ?
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να απαντήσετε σ’ αυτό που σας ρώτησα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Θα σας απαντήσω όπως νομίζω εγώ όμως.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε μόνιμος υπάλληλος.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Κατάλαβα. Βαθύτατη ερώτηση. Αν επειδή είμαι μόνιμος, είμαι τσιράκι της πολιτικής εξουσίας.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε ανεξάρτητος, ναι ή όχι;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Να σας απαντήσω. Εργάζομαι στο Πανεπιστήμιο το οποίο κατά την αντίληψη μου ανήκει στους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους και αυτοί οι ιδεολογικοί μηχανισμοί μέχρι πρότινος, τώρα στριμώχνονται τα πράγματα, είχαν μια σχετική αυτοτέλεια.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα Πανεπιστήμια λέτε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω ότι εργάζομαι στο Πανεπιστήμιο ?
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν θεωρείτε τον εαυτό σας ως άτομο ανεξάρτητο ή σαν τμήμα της πολιτικής εξουσίας. Είπατε για τους δικαστές.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δεν είπα για τους δικαστές, είπα για τον θεσμό της δικαιοσύνης. Λέω ότι εργάζομαι στο Πανεπιστήμιο. Το Πανεπιστήμιο είναι τμήμα του ιδεολογικού μηχανισμού του κράτους. Σας το λέω σχηματικά για να μην καθυστερείτε.
Αυτά τα τμήματα του ιδεολογικού μηχανισμού του κράτους είχαν –όλο και συρρικνώνεται αυτό- μια σχετική αυτοτέλεια απέναντι στον κρατικό μηχανισμό. Αυτή τη σχετική αυτοτέλεια εγώ από τη θέση μου προσπαθώ να τη διευρύνω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το άτομο σας το θεωρείτε ανεξάρτητο στη δουλειά σας;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Κανείς όταν ζει κάτω από ορισμένες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες δεν μπορεί να είναι παντελώς ανεξάρτητος. Και ο μεγαλύτερος επαναστάτης.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ισχύει και για το άτομο σας;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Βεβαίως. Δεν είμαι εκτός εγώ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι απαντάτε; Με εκπλήσσετε. Μέχρι τώρα σας θεωρώ σοβαρό άτομο. Έτσι πιστεύετε, το λέτε κατ’ ευθείαν. Δεν υπολογίζετε κανέναν. Είχα έναν κρυφό θαυμασμό για σας.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τώρα τον χάσατε μετά την απάντηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι λέτε το πιστεύετε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τώρα εσείς καταλάβατε ότι ό,τι είπα δεν το πιστεύω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για όλα φταίει η πολιτική αλλαγή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, εξηγείστε το.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σας λέω ότι ουδείς άνθρωπος μπορεί να είναι ανεξάρτητος από τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει. Από τη γέννηση μας δεν ερχόμαστε ως λευκή σελίδα, επηρεαζόμαστε από αυτές, άρα εξαρτώμεθα από αυτές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς εντελώς ας πούμε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: ¶λλο το ένα, άλλο το άλλο. Μη τα μπλέκετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να δούμε εδώ πέρα. Εσείς διδάσκετε τα παιδιά. Λέτε εκείνα που πιστεύετε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αυτό έχει σχέση; Τι θέλετε τώρα, να μου κάνετε εμένα ψυχανάλυση κ. Πρόεδρε; Για να καταλάβω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέτε ότι είστε μέσα στο σύστημα κι εσείς και είστε υπάλληλος και μου λέτε ότι και ο δικαστής είναι ?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Κι εργάτης να ήμουν πάλι μέσα στο σύστημα θα λειτουργούσα. Αυτό δεν θέλετε να καταλάβετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή όσοι είμαστε στο σύστημα, όλος ο κόσμος, κανένας δεν είναι ανεξάρτητος.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Κατ’ αρχήν δεν μίλησα για άτομα, μίλησα για τον θεσμό της δικαιοσύνης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μιλάτε για μας προσωπικά, για τους δικαστές.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Και τα άτομα, μεταξύ των οποίων κι εσείς κι εγώ και όλοι μας, είμαστε εξαρτημένοι από τον τρόπο παραγωγής τον οποίον ζούμε. Καταλάβετε το. Δεν είμαστε Ροβινσώνες. Και ο Ροβινσώνας είχε τον Παρασκευά. Είμαστε κοινωνικά άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάμε παρακάτω. Θέλετε να ρωτήσετε κι εσείς.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αντιλαμβάνομαι την κατάθεση σας όσον αφορά τον τρόπο σχηματισμού ή αιτιολογήσεως των ανθρωπίνων ενεργειών μέσα στο σύστημα ως μια περιγραφική κατάθεση. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον υπάρχει αυτή η δυσαρμονία απόψεων. Όταν εσείς λέτε ότι οι άλλοι είναι εξαρτημένοι κι εκείνοι λένε ότι είναι ανεξάρτητοι.
Πέραν αυτής της περιγραφής υπάρχει αξιολογική σας στάση έναντι των εκδικαζομένων πράξεων και ποια είναι αυτή;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δηλαδή;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Τι πράγματα είναι αυτά; Αν είναι δυνατόν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι, θα μου επιτρέψει η κα συνήγορος να απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλει να απαντήσει ο ίδιος.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αν μου επιτρέπετε ?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ; Ο Πρόεδρος;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς με διακόπτετε όμως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τελειώσει την ερώτηση όμως σας παρακαλώ.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή άκουσα ότι είναι απαράδεκτη η ερώτηση μου.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Είπα εγώ;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς δεν το είπατε, εγώ το άκουσα όμως. Προφανώς κι εγώ δεν ήμουν σαφής στην ερώτηση ή δεν έγινε αντιληπτή η ερώτηση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ την κατάλαβα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα την κατάλαβε, να απαντήσει.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε με όμως να την αναπτύξω περισσότερο για να την καταλάβουν και οι άλλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, ας απαντήσει εδώ και αν ?
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Να διευκρινίσω κ. Πρόεδρε. Εγώ κ. μάρτυς εκπροσωπώ την Πολιτική Αγωγή ως προς τον αείμνηστο Παύλο Μπακογιάννη. Μπορείτε να μου εξηγήσετε ποιες δυνάμεις οδήγησαν αιτιωδώς στον θάνατο του; Και δεύτερον, πως αξιολογείτε την ανθρωποκτονία του Παύλου Μπακογιάννη μέσα σε όλον αυτόν τον ιστό σκέψεων και αξιολογήσεων που προηγουμένως μας εκφέρατε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μάλιστα. Θα σας απαντήσω πολύ σύντομα. Κάποτε περίοδο χούντας με συνέλαβαν στα σύνορα Βελγίου – Γαλλίας γιατί είχα πλαστό διαβατήριο. Βρέθηκα σε μια αστεία θέση. Δεν μπορούσα να πάω ούτε στη Γαλλία, ούτε στο Βέλγιο. Δεν με άφηναν να μπω δηλαδή ούτε η μια χώρα ούτε η άλλη. Η λύση για να μπω στο Βέλγιο ήταν να πάω να ζητήσω πολιτικό άσυλο γιατί μου είχαν αφαιρέσει το διαβατήριο, με είχαν καταδικάσει στην Ελλάδα το Στρατοδικείο.
Όταν πήγα να ζητήσω πολιτικό άσυλο στα Ηνωμένα Έθνη, εκεί μου ζήτησαν να υπογράψω μια δήλωση κατά της βίας. Ήταν και επικίνδυνο. Αν δεν την υπέγραφα θα με έδιωχναν από το Βέλγιο. Τους απάντησα ότι αρνούμαι να την υπογράψω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε ότι αρνείστε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Βεβαίως, να σας εξηγήσω γιατί. Διότι αν το έκανα δεν θα σεβόμουν τη μεγάλη ηρωίδα Βελγίδα αγωνίστρια Γκαμπριέλ Πετί, αντιστασιακή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η οποία χρησιμοποίησε βία για να διώξει τους Γερμανούς από τον τόπο της. Πράγμα που σημαίνει ότι μια ερώτηση ως προς το είσαι υπέρ ή κατά στο οποιοδήποτε φαινόμενο, μόνο στο επίπεδο είμαι υπέρ ή κατά του Ολυμπιακού μπορεί να απαντηθεί.
Σας είπα λοιπόν πριν ότι αξιολογώ τη συγκεκριμένη πράξη –το είπα εκτός αν δεν το προσέξατε- ως αντίδραση σε ένα σύμβολο -κατά την άποψη αυτών που την έκαναν και ούτε ξέρω και ποιοι είναι, ποιοι κατηγορούνται γι’ αυτό- σε ένα σύμβολο του συστήματος, το οποίο ήταν ο κ. Μπακογιάννης και ως αντίδραση με τα μέσα του ίδιου του συστήματος.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι αιτιώδης εξήγηση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σας είπα πως την αξιολογώ.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Με συγχωρείτε, αυτό που λέτε εσείς το αντιλαμβάνεστε ως αξιολόγηση;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι. Κατά τη γνώμη μου.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ερωτώ λοιπόν: είναι ανεκτό για σας να γίνονται ανθρωποκτονίες συμβόλων κατά την άποψη του ανθρωποκτόνου;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ είμαι υπέρ μιας ανθρωποκεντρικής κοινωνίας, δηλαδή που θα έχει σαν κέντρο της τον άνθρωπο και την ανεμπόδιστη ανάπτυξη του και συνεπώς πόσο μάλλον είμαι υπέρ της ανθρώπινης ζωής.
Δυστυχώς όμως ζούμε σε μια κατάσταση πραγμάτων και διεθνώς και εδώ που κατά τη γνώμη μου κυριαρχεί είτε η άμεση βία, είτε ο φόβος της βίας, που είναι καμιά φορά πολύ πιο τρομερός από την ίδια τη βία και συνεπώς κάτω από τέτοιες συνθήκες -και το είπα και πριν- υπάρχουν αντιθέσεις και αντιστάσεις σ’ αυτό το σύστημα το βίαιο με τα ίδια του τα μέσα. Εκεί το σύστημα, προσέξτε, δεν μπορεί να κλαψουρίζει, διότι του απαντάνε με το ίδιο νόμισμα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Με συγχωρείτε, εδώ θέλω να συνεννοηθούμε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αν εγώ είμαι υπέρ;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν σας ρωτάω αν είστε, εγώ σας ρωτάω άλλο πράγμα. Εγώ σας ρωτάω πως αξιολογείτε την ανθρωποκτονία κι εσείς μου απαντάτε πως την αιτιολογείτε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σας λέω ότι είμαι υπέρ μιας ανθρωποκεντρικής κοινωνίας, πόσο μάλλον υπέρ της ανθρώπινης ζωής, άρα όχι υπέρ της αφαίρεσης της.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Συνεπώς κακώς έκαναν που σκότωσαν τον Παύλο Μπακογιάννη ναι ή όχι;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αν δεν είναι σαφής η απάντηση ?
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ρωτάω: κακώς έκαναν που σκότωσαν τον Παύλο Μπακογιάννη, ναι ή όχι;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σας απάντησα. Κοιτάξτε να δείτε, δεν πρόκειται εγώ να απολογηθώ για λογαριασμό αυτών που σκότωσαν. Ρωτήστε αυτούς που τον σκότωσαν.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε εδώ ως μάρτυς και μέχρι στιγμής μας έχετε αναπτύξει τις γενικές θεωρητικές σας αφετηρίες.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όταν ένας μάρτυρας σας απαντά ότι η κοινωνία που οραματίζεται είναι ανθρωποκεντρική και άρα πόσο μάλλον σέβεται την ανθρώπινη ζωή κι εσείς δεν καταλαβαίνετε, δεν φταίω εγώ.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αν κατάλαβα λοιπόν, κακώς έκαναν που σκότωσαν τον Παύλο Μπακογιάννη.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Καταλάβετε ό,τι θέλετε.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Να καταλάβω ό,τι θέλω.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγνώμη ένα λεπτό. Έχει σαφείς θέσεις. Κι εγώ ενδεχομένως εκεί προς στιγμή νόμισα ότι τα έβαλε εδώ με το δικό μας σύστημα. Αυτός θεωρεί ότι είναι μέρος του συστήματος. Μιλάει γενικά ο άνθρωπος.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να οξύνω τα πράγματα με μια άλλη ερώτηση που θα του έκανα, με δεδομένο ότι στην Πάντειο έχει ασκηθεί μια ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για τα βιβλία τα παίρνανε, τα μαζεύανε, τα διένειμαν και με απάτη αποστάλθηκαν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Και να ήταν μόνο αυτή; Η τρύπα στην Πάντειο είναι πολύ μεγαλύτερη κι αυτό δείχνει τη διαφθορά που υπάρχει.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Χτύπα ξύλο κ. Ρούση αν αποπειραθούν να σας σκοτώσουν ως σύμβολο της Παντείου πως θα σας φανεί;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα δεν είμαι ο κακομοίρης.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είστε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι. Είμαι από αυτούς που αποκάλυψαν τη διαφθορά.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά την άποψη όμως κάποιου κ. Κουφοντίνα μπορεί να είστε. Εκεί πως θα σας φαινόταν;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Μια στιγμή. Και η αντοχή έχει τα όρια της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πάρα πολύ.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, είναι βέβαιο ότι η αντοχή έχει τα όρια της, είναι ο λόγος για τον οποίον είστε κατηγορούμενος. Υπερέβητε τα όρια της ανοησίας, γι’ αυτό κάθεστε εκεί αν θέλετε. Κύριε μάρτυς, αλλάζω θέμα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είναι μεγάλη ανοησία πράγματι αυτό, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πρακτική και τη δράση της Επαναστατικής Οργάνωσης.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί; Δεν είναι σύμβολο της Παντείου και του κατεστημένου ο κ. μάρτυς;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ο κ. Ρούσης;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ο κ. Ρούσης είναι σύμβολο του κατεστημένου;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι; Μισθοδοτείται από το κατεστημένο μεταξύ απατεώνων που παίρνουν λεφτά από το ελληνικό Δημόσιο κοροϊδεύοντας το για τα βιβλία. Συναγελάζεται. Σύμβολο είναι. Μπορεί να είναι αθώο σύμβολο, αλλά σύμβολο είναι.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ας μη πούμε για τα δικά σας τα λεφτά από που προέρχονται.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αλλάζουμε θέμα κ . Ρούση, δεν με ενδιαφέρει ούτε η Πάντειος, ούτε οι πολιτικές σας θεωρίες. Πέστε μου παρακαλώ. Τον κ. Γιωτόπουλο τον γνωρίζετε; Ναι, όχι, από πότε και που;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τον κ. Γιωτόπουλο πρώτη φορά στη ζωή μου τον είδα σήμερα εδώ. Και από τις τηλεοράσεις.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ουδέποτε στο παρελθόν τον ξέρατε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μου κάτι άλλο. ¶λλον κατηγορούμενο γνωρίζετε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Προσωπικά; Δεν θα το θυμάται ούτε ο ίδιος. Ο κ. Ψαραδέλλης είχε περάσει κάποια στιγμή από τις Βρυξέλλες και είχαμε βρεθεί για μια μέρα. Αλλά το έχεις ξεχάσεις κι εσύ.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Πέραν του κ. Γιάννη Σερίφη, γνωρίζετε για τι πράξεις κατηγορούνται οι υπόλοιποι;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δεν απαντώ στην ερώτηση γιατί με περνάτε για αφελή.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν σας περνώ για τίποτα κύριε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα όταν μου λέτε αν γνωρίζω για τι πράξεις κατηγορούνται.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν σας περνώ για τίποτε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα δεν είναι δυνατόν. Τώρα τι, συγκεκριμένα;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ρωτάω.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι κι ούτε με ενδιαφέρει.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορείτε να εισφέρετε στο Δικαστήριο θετικώς ή αρνητικώς στοιχείο το οποίο να επιβεβαιώνει την ενοχή τους ή να τη διαψεύδει ως προς τους λοιπούς κατηγορουμένους;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τι εννοείτε, πραγματολογικό στοιχείο; Να πω ότι ήμουν εκείνη την ημέρα εκεί και έτρωγα με τον κ. Κουφοντίνα;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Οτιδήποτε αν έχετε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δεν έτυχε.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούστε κύριε. Ο μάρτυς, κατά την ελληνική ποινική δικονομία του κατεστημένου συστήματος μας, καλείται να καταθέσει περί πραγματικών γεγονότων.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Είναι πραγματικό γεγονός ότι αυτή η δίκη είναι πολιτική, είναι πραγματικά γεγονότα.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μη μπερδεύουμε τα γεγονότα με τις αιτιολογήσεις. Το βέβαιον είναι ότι δι’ αυτής της επιστήμης προσπαθούμε να αποφύγουμε τις ανθρωποκτονίες στα πεζοδρόμια. Διαφωτίστηκα πλήρως από τον μάρτυρα, δεν έχω άλλη ερώτηση.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε θα είμαι σύντομος. Συνολικώς σας έχω κουράσει ελάχιστα με τους μάρτυρες, οπότε επιτρέψτε μου μια ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πειράζει. Απλώς ο χρόνος να μη φεύγει.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε μάρτυς, θα είμαι σύντομος και επί της ουσίας της μαρτυρικής σας κατάθεσης. Θα σας πω κάτι και θα μου πείτε αν το αντελήφθην καλώς ή διορθώστε με αν το έκανα λάθος. Είστε εδώ ως μάρτυς υπεράσπισης του κ. Γιάννη Σερίφη.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Αφού δεν έχετε Πολιτική Αγωγή.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν μιλάω για την Πολιτική Αγωγή. Για όνομα του Θεού. Όχι βεβαίως. Ετοιμαζόμουν να εξηγήσω γιατί μιλάω. Κύριε Φυτράκη, ακούστε με και θα δείτε. Ξέρετε ότι είμαι Πολιτική Αγωγή διαφόρων θυμάτων.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Μη πιάνεστε από αυτό όμως.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Όχι. Μα αφήστε. Ως Πολιτική Αγωγή αυτών των οποίων είμαι, νεκρών και εν αποπείρα, θυμάτων, έχω την εξής απορία ενόψει αυτών που είπατε. Υπερασπιζόμενος τον κ. Σερίφη είπατε -κι εγώ δεν έχω καμία διάθεση να το αμφισβητήσω, κ. Φυτράκη, βλέπετε ότι βλάπτεστε αν με διακόπτετε- είπατε ότι ο Γιάννης Σερίφης είναι ένας από πολλών ετών συνεπής αγωνιστής -σωστά;- για τα ιδεώδη του, ότι αποτελεί θύμα μιας καταδιώξεως του κατεστημένου.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σε ένα αγωνιστικό πρόσωπο έβαλαν ένα εγκληματικό προσωπείο. Να σας το πω για να το καταλάβετε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Και ότι δεν έχει καμία συμμετοχή σε αυτό το εγκληματικό περιεχόμενο το οποίο πάνε να τους προσδώσουν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μάλιστα.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Συμφωνούμε σε αυτό. Εξ αυτού συμπεραίνω και πέστε μου αν είμαι λάθος ή σωστά, ότι εάν ένας άλλος, όχι ο κ. Σερίφης, ούτε κανείς άλλος εκ των παρόντων κατηγορουμένων, λέω ο κατηγορούμενος Χ απεδεικνύετο ότι ήταν δράστης ανθρωποκτονιών, εκρήξεων, αποπειρών, οτιδήποτε θέλετε, δεν θα ίσχυε ακόμη κι αν πράγματι είχε πολιτικά κίνητρα από μια ανάλογη ιδεολογία; Δεν θα κάνατε την αυτή υπεράσπιση που κάνατε για τον κ. Σερίφη;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δεν κατάλαβα. Την ανάλυση την κοινωνική που έκανα, την ίδια ακριβώς θα έκανα.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν έχω αντίρρηση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δεν θα έβγαζα ούτε ένα Χ. Ο κ. Κουφοντίνας είχε γράψει σε μία συνέντευξη και φάνηκε παρανοϊκός «εμείς παρόλα αυτά αγαπάμε την ανθρώπινη ζωή›. Το θυμάστε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Το άκουσα κι εδώ το είπε. Δεν το αμφισβητώ.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εδώ ακριβώς προσπάθησα να σας το εξηγήσω μέσω της αντίφασης.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κατάλαβα την θεωρητική σας στάση. Είστε ανθρωποκεντρικός.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι ότι είμαι ανθρωποκεντρικός. Δεν καταλάβατε φαίνεται.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτό δεν είπατε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εκεί την ώρα δεν έπληττε την ανθρώπινη ζωή καθ’ αυτό αλλά αυτό που συμβόλιζε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Στην περίπτωση που θεωρείτε ότι αυτό έγινε έτσι....
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ολοκληρώστε για να σας πω.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Η ερώτησή μου είναι η εξής και σας την επαναλαμβάνω. Ο κ. Γιάννης Σερίφης θεωρείται και πιθανώς ορθόν ότι του αποδίδουν αδίκως κάποιες πράξεις εγκληματικές. Σας είπα λοιπόν ότι υπάρχει ένας άλλος κατηγορούμενος Χ – δεν χρησιμοποιώ ορισμένο όνομα αυτή την στιγμή – στον οποίο οι πράξεις αυτές μπορεί να αποδοθούν μετά λόγου και δεν εννοώ μόνο τον μακαρίτη τον Παύλο Μπακογιάννη. Εννοώ τον σοφέρ, εννοώ το θύμα στην Τράπεζα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τον οποιονδήποτε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Τον οποιονδήποτε επί των συγκεκριμένων ενεργειών. Εσείς δεν πιστεύω ότι θα είχατε την ίδια υπεράσπιση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τί λέτε τώρα;
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Δηλαδή ότι θα ήταν δικαιολογημένες αυτές οι πράξεις.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εάν θα προσπαθούσα να αποδείξω ότι και αυτή είναι προϊόν σκευωρίας; Δεν καταλάβατε κάτι. ¶λλο το να ερμηνεύεις μία πράξη και άλλο να συμφωνείς και να την δικαιολογείς.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Ακριβώς. Στο δεύτερο σκέλος αναφέρομαι.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σε ποιο δηλαδή;
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Θα συμφωνούσατε και θα δικαιολογούσατε αυτές τις πράξεις;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Το να αιτιολογήσεις και να πεις τις αιτίες.... Ως προς την συμφωνία σας είπα και πριν, φαίνεται ότι δεν με καταλαβαίνετε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Εγώ σας καταλαβαίνω.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σας λέω λοιπόν ότι από άποψη αποτελεσματικότητας με τέτοιου είδους πράξεις δεν είμαι σύμφωνος διότι πολλές φορές φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Από άποψη πολιτική έχω πρόβλημα διότι τέτοιου είδους πράξεις δεν συνδέονται με το μαζικό κίνημα. Από άποψη ηθικής τάξης έχω πρόβλημα για τον βαθύτερο λόγο ότι υιοθετείς την ηθική του αντιπάλου σου και υιοθετώντας την κινδυνεύσεις στην συνέχεια να την κάνεις και δική σου ηθική.