Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παρ’ όλα αυτά, εγώ θέλω να σας ρωτήσω τί ήταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο Μήτσος, για σας;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Τον είχα χαρακτηρίσει έναν άνθρωπο με απαράμιλλη ευγένεια, τρυφερότητα προς όλους όσους συνευρίσκοντο μαζί του. Τον είχα χαρακτηρίσει σαν έναν άνθρωπο –τον παρελθόντα χρόνο επιτρέψτε μου, τον χρησιμοποιώ για λόγους αποστασιοποίησης- ο οποίος μπορούσε να αφουγκραστεί τον καημό σου, την αγωνία σου, τη χαρά σου, σαν φίλος και να τα μετουσιώσει κιόλας. Πίστευα ότι ήταν ένα χαρισματικό άτομο, ελάχιστους ανθρώπους είχα γνωρίσει στη ζωή μου που μπορούσαν να κάνουν αυτό ακριβώς, να του πεις πάτησα μια κατσαρίδα και λυπάμαι που την πάτησα και να νιώσει κι αυτός κάτι.
Εν πάση περιπτώσει, τώρα πια, αποστασιοποιημένα, σας είπα τί συμπέρασμα έβγαλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός όμως από τις κατσαρίδες και τα σαλιγκάρια υπάρχουν και άνθρωποι όμως.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Σαφώς και το πένθος τους είναι μεγάλο. Σας είπα ότι νιώθω και βαθιά σοκαρισμένος. Δεν ήρθα εδώ για να υπερασπιστώ τα πεπραγμένα μιας Οργάνωσης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πράγματι, αυτό το προφίλ του κ. Κουφοντίνα του το δίνουν οι περισσότεροι που έρχονται εδώ και ο ίδιος δείχνει μια ευγένεια, δείχνει μια συμπεριφορά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα ήταν λογικό αν συμμετείχε σε αυτή την Οργάνωση να σας το πει; Δεν θα ήταν λογικό να μη σας το πει για να μη σας θέσει σε κίνδυνο, για να μη σας εκθέσει, να μην εκθέσει τον εαυτό του;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Αυτό είναι και λογικό αλλά και ταυτόχρονα ήταν η ακροτελεύτια γραμμή που θα ακολουθούσε κανείς. Αν μιλούσες σε κάποιον για να του πεις «ξέρεις, εγώ ανήκω εκεί, τώρα που τρώμε, πριν από δέκα μέρες έκανα αυτό›, τον έχεις φέρει στη γωνία τον άλλον άνθρωπο, πρέπει κάτι να κάνεις. Καταλαβαίνετε τί εννοώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θεωρείτε δηλαδή ότι η προσωπικότητα του Μήτσου, όπως την περιγράψατε κι όπως τη ζήσατε, ήταν αποτέλεσμα μιας υποκρισίας ή όχι; Ή ήταν ειλικρινής η εικόνα που σας έδινε για τον εαυτό του, για τη σχέση του με τον κόσμο, με τους ανθρώπους, με τους γύρω του, με τη γυναίκα του; Ήταν ειλικρινής σε αυτά τα στοιχεία της προσωπικότητας;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ήταν ειλικρινής σε αυτά και μπορώ να σας πω ότι συνάδει με την προσωπικότητα που ήξερα εγώ, μια δήλωσή του που διάβασα στις 7/12/2002 στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› όπου ούτε λίγο ούτε πολύ την ξεκινά έτσι ακριβώς και την επεσήμανα: «Θα μπορούσα να οικοδομήσω μια άλλη ζωή. Θα ήταν για μένα ανέντιμη και ανελεύθερη τη στιγμή που θα είχα προδώσει την Οργάνωσή μου, τη γυναίκα μου, το παιδί μου κτλ.›.
Συνάδει λοιπόν για το χαρακτήρα, για τη χαρακτηροδομή που εγώ ήξερα, η εμφάνιση ενός τέτοιου λόγου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επομένως ήταν υποκριτικό ή ήταν ειλικρινές το πρόσωπο που γνωρίσατε από τον Δημήτρη Κουφοντίνα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Σε μένα ήταν ειλικρινέστατο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπατε ότι πιστεύατε ότι λέγεται Σωτηρόπουλος. Σας είπε ποτέ ο ίδιος ή η γυναίκα του ότι λέγεται Σωτηρόπουλος ή μήπως το συναγάγατε εσείς;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Η αλήθεια είναι ότι συνήχθη σαν συμπέρασμα και από κουδούνι «Έκτορας Σωτηρόπουλος-Κική Σωτηροπούλου›?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήταν γραμμένο «Μήτσος Σωτηρόπουλος›;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Δεν το θυμάμαι, προσπάθησα να το θυμηθώ, δεν το θυμάμαι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το «Σωτηρόπουλος› το ακούσατε να σας το λέει ο ίδιος; Γιατί κ. Πρόεδρε, το όνομα το οποίο έχει λεχθεί ότι χρησιμοποιούσε ήταν το «Λαμπρόπουλος›, δεν χρησιμοποιούσε χίλια ονόματα ο άνθρωπος. Βασικά χρησιμοποιούσε το «Μήτσος›. Έχει προβληθεί ότι χρησιμοποιούσε διαφορετικά ονόματα και επειδή ο μάρτυρας είναι ο μόνος που λέει ότι τον ήξερε ως Σωτηρόπουλο, γι αυτό το ρωτώ: Τον ήξερε ως Σωτηρόπουλο γιατί του το είπαν ή γιατί το συνήγε μόνος του βλέποντας στο κουδούνι «Σωτηροπούλου Κική›;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Από τη συναγωγή του συμπεράσματος είτε του κουδουνιού είτε της κοινής τους ζωής.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν τον ήξερε, συνήγε το συμπέρασμα βλέποντας το κουδούνι
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Σωτηροπούλου θέλει να ρωτήσει κάτι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκτός από την πρώτη ημέρα που σε πήρα να αφήσω το παιδί κι όταν με πήρες για να το πάρετε διακοπές, πότε σου ξαναμίλησα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Στα τέλη του Φλεβάρη. Ήταν εκείνο το βράδυ ο γιος σου στο σπίτι και έπαιζε με τον δικό μου.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σου έδωσα καμία οδηγία να έρθεις εδώ να πεις οτιδήποτε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι, ήταν καθαρά στη δική μου συνείδηση.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τότε θέλω να κάνω μια δήλωση: Εκείνη την ημέρα, το Σάββατο, 29/6, μέχρι το βράδυ που επιστρέφει και με παίρνει, θυμάται –και μου κάνει εντύπωση- τις ώρες, πάντοτε. Λέει 19:03 ήρθε, 17:02 κουνήθηκε κτλ. Το κάνει συνέχεια. Εγώ δεν θυμόμουν τις ώρες που ήρθε, στον ανακριτή. Είπα στον ανακριτή «γύρω στις 18:00, γύρω στις 19:00›. Όντως δούλεψε ο Δημήτρης από τα χαράματα, έχουμε μελίσσια και στο χωράφι που έχουμε στο Βαρνάβα, πήρε από εκεί κερήθρες, τις πήγε στην Κερατέα γιατί μόνο εκεί έχουμε μηχάνημα εξαγωγής, έβγαλε, τον είδαν οι γείτονες, του μίλησαν, το έχουν καταθέσει προανακριτικά.
Με παίρνει στις 12:00 το μεσημέρι, εγώ δεν μπορώ να του πω «έρχομαι› γιατί είμαι μόνη μου και δεν ξέρω πότε θα γυρίσει. Επιστρέφει γύρω στις 17:00 και του λέω μόλις μπαίνει: «Θα πάμε;› «Όχι, δε μπορώ, πρέπει να κάνω τη δουλειά›. Γκρίνια εγώ, γκρίνια το παιδί, τον παίρνω και του λέω «Θα έρθουμε τελικά›. Μου λέει τότε «εγώ όμως δε μπορώ να μείνω, θα επιστρέψω να συνεχίσω›. Όποιος ξέρει από μελισσοκομία ξέρει ότι εκείνη την εποχή?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά δεν του λέγατε «ρε Δημήτρη, πού πάς τέτοια ώρα, εδώ πάμε στο φίλο μας να καθίσουμε να πιούμε το κρασάκι μας, να κουβεντιάσουμε;›
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι μόνο το είπα, με γκρίνια μας πήγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα πήγαινε στα μελίσσια; Τί σας είπε εσάς;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είχε να συμπληρώσει, να βάλει και να βγάλει τελάρα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να γυρίσει στα μελίσσια σας είπα, δηλαδή «σας μεταφέρω και φεύγω›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ακριβώς αυτό μου είπε, «εγώ δεν κάθομαι›. Μάλιστα, αυτό που λέει ότι τον χαιρέτησα, τελευταία στιγμή του λέω «βγες λίγο›, ήταν με τα ρούχα τα πρόχειρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μετά στην επιστροφή χαλάει το αυτοκίνητο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ήρθε μετά και έγινε ό,τι έγινε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού χάλασε το αυτοκίνητο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτά θα σας τα πω στην απολογία μου, είναι μεγάλη ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πάτε στο καλό κ. μάρτυς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπάρχει ένα αίτημα από την πλευρά του κ. Τζωρτζάτου. Κύριοι Δικασταί, η Υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου έχει φέρει μία αναφορά και αμφισβητεί τα δεδομένα τα οποία εξέδωσε ο κ. Γιαννακούρης, ο Αξιωματικός της αστυνομίας σχετικά με την ταυτοποίηση του αποτυπώματος στο πηλίκιο, το οποίο βρέθηκε στη γιάφκα της οδού Πάτμου.
Εδώ βλέπω κ.κ. Δικασταί ότι η Υπεράσπιση λέει διάφορα, δηλαδή αμφισβητεί και αυτή την αμφισβήτηση τη θεμελιώνει σε απόψεις της σχετικά με άλλη εκτίμηση αυτής της έκθεσης και αυτών των δεδομένων. Όπως είναι γνωστό, το θέμα αυτό, το θέμα δηλαδή της ταυτοποίησης και της έρευνας των αποτυπωμάτων έχει τεθεί εξ αρχής στο Δικαστήριο και προ μηνών επίσης επανήλθε.
Το Δικαστήριο επεφυλάχθη και είπε να συνδυαστεί με την ανάγνωση των εγγράφων το θέμα αυτό των δακτυλικών αποτυπωμάτων, πράγμα το οποίο έγινε. Ακολούθως δε, με δικό μου αίτημα το Δικαστήριο εξέτασε τον κ. Γιαννακούρη. Έγινε σχετική συζήτηση κατ’ επανάληψη σχετικά με το θέμα αυτό της εξέτασης του κ. Γιαννακούρη και είχα τότε τονίσει, είχε ακούσει εκείνη η πλευρά την επιθυμία μου να γίνει κατ’ αντιμωλία συζήτηση, δηλαδή να φέρει εκείνη η πλευρά ό,τι αποδεικτικά στοιχεία έχει, ό,τι μάρτυρες, επιστήμονες κτλ. στο θέμα αυτό των δακτυλικών αποτυπωμάτων, επαναλαμβάνω κατ’ επανάληψη.
Κύριοι Δικασταί, τελικώς έγινε συζήτηση διεξοδική επί ημέρες στο Δικαστήριο το οποίο Δικαστήριο επεράτωσε αυτή την εργασία του. Τώρα επανέρχεται η Υπεράσπιση όπως είπα και προηγουμένως και τί ζητά: Αμφισβητεί αυτά τα δεδομένα των Αρχών, των ειδικών επιστημόνων, του κ. Γιαννακούρη και θέλει να διαταχθεί νέα δικαστική πραγματογνωμοσύνη για το θέμα αυτό και να κληθεί ως μάρτυρας στο Δικαστήριο μία Καθηγήτρια Ιατροδικαστικής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης, η κα Καλπόγλου.
Κύριοι Δικασταί, τα αιτήματα αυτά δεν είναι ορθά. Επίσης δεν είναι ορθές και οι απόψεις του κ. Τζωρτζάτου. Δεν είναι ορθές ούτε κατά το νόμο ούτε και κατ’ ουσίαν. Τούτο διότι, το θέμα αυτό ερευνήθηκε διεξοδικά, κατ’ αντιμωλία, σε όλες τις εκφάνσεις. Το ότι τώρα επανέρχεται, είναι κάτι το οποίο δεν είναι ορθό δικονομικώς, αλλά κάνω και την άλλη σκέψη και φρονώ ότι στοχεύει στην παρέλκυση της Δίκης.
Αν υποθέσουμε ότι κάνετε δεκτό το αίτημα και κάνετε την πραγματογνωμοσύνη και ξαναγίνεται η συζήτηση επί του θέματος αυτού και τελειώνει και έπειτα εκ δευτέρου επανέρχεται με νέο αίτημα αμφισβητώντας και τη δεύτερη πραγματογνωμοσύνη κ.ο.κ., καταλήγουμε σε ένα αποτέλεσμα που είναι εντελώς αντιδικονομικό και προσβάλλει θεμελιώδεις αρχές της ποινικής δίκης.
Κύριοι Δικασταί, το θέμα αυτό, επαναλαμβάνω, αντιμετωπίσθηκε, ερευνήθηκε διεξοδικά. Δε νομίζω ότι υπάρχει θέμα να επανέλθει το Δικαστήριο. Ακολούθως, μετά από αυτά ζητώ από το Δικαστήριο να απορρίψει αυτά τα αιτήματα της Υπεράσπισης του κ. Τζωρτζάτου, δεδομένου μάλιστα ότι δεν συνοδεύονται από κάποιο αξιόπιστο στοιχείο αντίθετο από αυτά τα οποία κ.κ. Δικασταί έχουν προκύψει.
Εν πάση περιπτώσει, έχει το δικαίωμα να φέρει τον μάρτυρα, ας τον φέρει. Κύριε Πρόεδρε, ας φέρει τον μάρτυρα να εξεταστεί πάνω στο θέμα αυτό και στο σημείο αυτό να γίνει δεκτό το αίτημά του, αν βεβαίως τον φέρει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τον φέρουν οι ίδιοι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οι ίδιοι κ. Πρόεδρε, όχι το Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί ζητάνε να διατάξει το Δικαστήριο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ είπα να απορριφθεί.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή η κα Καρφόγλου, διάβασα μια συνέντευξή της στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› που έδωσε μαζί με μια συνέντευξη της κας Καμπούρη της γραφολόγου, η οποία κα Καμπούρη λέει σοβαρά πράγματα, η κα Καρφόγλου, ερωτώμενη αν είναι δυνατή η μεταφορά αποτυπώματος, απαντά καταφατικά. Λέει: «Βεβαίως›. Της λένε: «Ξέρετε πώς γίνεται και αν έχετε κάποιο περιστατικό που έχει γίνει;› και απαντά «Όχι›. Δηλαδή ξέρει ότι γίνεται η μεταφορά, αλλά δεν ξέρει ούτε πώς γίνεται ούτε πότε και από ποιον κάποτε έγινε.
Τα λέω αυτά διότι η σημασία και η αξία της κλητεύσεως ενός μάρτυρα θα πρέπει να αξιολογηθεί και σε σχέση με τα μέχρι τούδε δεδομένα και αυτά που επικαλείται η Υπεράσπιση τί εχέγγυα επιστημοσύνης παρέχει. Εγώ όταν διάβασα εθλίβην, δεν ξέρω τί είναι η κα Καλφόγλου, είναι λέει Καθηγήτρια Εγκληματολογίας στην Κωνσταντινούπολη, δεν δηλώνει ειδική σε θέματα δακτυλοσκοπήσεως και τέτοια εργαστηριακά ζητήματα και υπάρχει αυτή η ερώτηση και η απάντηση που σας προανέφερα.
Δεδομένου ότι η εξέταση του κ. Γιαννακούρη υπήρξε εξαντλητική, η Υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου είχε όλη τη δυνατότητα να υποβάλλει ερωτήσεις και να ακούσει τις απαντήσεις και να σχολιάσει εν συνεχεία την κατάσταση, παρέλκει οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα σε αυτό το θέμα. ¶ρα, δεν υπάρχει λόγος που να πρέπει να ικανοποιηθεί το αίτημα αυτό.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ουσιαστικά εκείνο το οποίο σας ζητείται, είναι να διατάξετε νέα απόδειξη που πρακτικώς οδηγεί σε κρείσσονες αποδείξεις. Μπορεί να μη συνάπτεται με αναγωγή της Δίκης, αλλά κατά συνέπεια, το εάν θα διατάξετε τέτοιο πράγμα ή όχι, είναι συνάρτηση του εάν τα μέχρι τούδε αποδεικτικά μέσα τα οποία έχετε σας δημιουργούν απορίες ή όχι σε εσάς.
Οι ίδιοι βεβαίως μπορούν να φέρουν όποιον μάρτυρα θέλουν και όποιο έγγραφο θέλουν, αλλά το να ζητήσουν από το Δικαστήριο να βγάλει πρακτικώς απόφαση για κρείσσονες αποδείξεις για ένα ζήτημα για το οποίο το Δικαστήριο αν έχει μεν από μόνο του τις επιφυλάξεις του μπορεί να το κάνει κι από μόνο του, αλλά τελικώς μία τέτοια απόφαση εξαρτάται από το εάν εσείς νομίζετε ότι το συγκεκριμένο αποδεικτικό μέσο έχει ανάγκη συμπληρώσεως ή όχι.
Το ότι αμφισβητούν την ποιότητα του αποδεικτικού μέσου, ας φέρουν εκείνοι τα αποδεικτικά τους μέσα. Εάν το Δικαστήριό σας δεν έχει από μόνο του απορία περί τα θέματα αυτά, δε νομίζω ότι τίθεται και ζήτημα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Οφείλω να πω ότι παραπονούμαι διότι ο κ. Εισαγγελέας φαίνεται ή ότι δεν διάβασε αυτή την αναλυτική έκθεση ή παρέβλεψε ορισμένα πράγματα συνειδητά και θα καθυστερήσω χωρίς να το θέλω για τον λόγο αυτό.
Πρώτον, το κυριότερο το οποίο παραβλέπει η Εισαγγελική πρόταση είναι το εξής: Ότι όλη αυτή η διαδικασία γίνεται εκ των υστέρων, όχι διότι φταίει η Υπεράσπιση του Τζωρτζάτου, αλλά διότι η κριτική γίνεται πάνω σε ένα στοιχείο αποδεικτικό που ο κ. Γιαννακούρης το έφερε εδώ στις 6/6/ για πρώτη φορά όταν ήρθε και κατέθεσε. Μέχρι τότε, όταν ζητούσα εγώ επανειλημμένα με έγγραφες αιτήσεις οι οποίες έκαναν και ένα μήνα να απαντηθούν και να ικανοποιηθούν φωτογραφίες των αποτυπωμάτων, μου έδιναν αυτή τη φωτογραφία και έλεγε κιόλας το διαβιβαστικό έγγραφο, η Δ/νση Εγκληματολογικών Ερευνών ότι «η Υπηρεσία μας δεν χρησιμοποιεί κλίμακες μεγέθυνσης και σμίκρυνσης, ακόμα και όταν παραβάλλει αποτυπώματα του ιδίου ατόμου με φυσική βιολογική απόκλιση›, ότι δηλαδή πραγματοποιεί επεξεργασία σε φυσικό μέγεθος.
Με άλλα λόγια δηλαδή ότι με τόσο μικρό μέγεθος θα έπρεπε να γίνει ταυτοποίηση. Έρχεται εδώ ο κ. Γιαννακούρης και αυτοδιαψεύδεται προσκομίζοντας μια τέτοιου μεγέθους φωτογραφία, η οποία σαφώς είναι μεγέθυνση και είμαστε αναγκασμένοι σε αυτή τη φωτογραφία επάνω η οποία φέρεται να έχει 15 ομόλογα σημεία ταυτοποίησης των οποίων τον αριθμό και το είδος για πρώτη φορά τότε πληροφορούμεθα, έρχεται εδώ για να μας αποδείξει την ορθότητα της ταυτοποίησης.
Και λέω και το έχω ξαναπεί, γιατί δεν το κάνει αυτό από την αρχή της ανάκρισης; Γιατί δεν το κάνει στο στάδιο της προδικασίας ή έστω από την έναρξη της Δίκης, να έχω κι εγώ την ευχέρεια να ασκήσω τα υπερασπιστικά μου δικαιώματα και ποιος μετά από αυτά είναι εκείνος για τον οποίον επιτρέπεται να λέγεται ότι παρελκύει τη Δίκη; Ο ομιλών ή η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών;
Ζήτημα δεύτερο: Γίνεται λόγος για νέα δικαστική πραγματογνωμοσύνη. Υπήρξε παλιά και δεν το ξέρω; Ή υπήρξε ανακριτική πραγματογνωμοσύνη; Ζητούσαμε ή δεν ζητούσαμε να υπάρξει; Στις 8/11/2002 με υπόμνημά μου στο πέρας της ανάκρισης. Στις 9/12/2002 με υπόμνημα προς το Συμβούλιο Εφετών. Τα πάντα απερρίφθησαν. ¶σκησα εγώ υπερασπιστικά δικαιώματα με τεχνικό σύμβουλο; Όχι. Ήρθε έκθεση πραγματογνωμοσύνης ποτέ η οποία να λέει με ποιον τρόπο έγινε επεξεργασία, σε ποιο μέγεθος, ποια σημεία ταυτοποιήθηκαν, πώς, τί κτλ.; Όχι.
Τί έγινε; Ήρθε εδώ ένας Αξιωματικός της αστυνομίας και όταν διεπίστωσε ότι η Υπεράσπιση δεν σκοπεύει να φάει φαγητό αμάσητο, άρχισε να βγάζει άσους από το μανίκι. Πέρασαν άλλες 11 ημέρες για να μπορέσω, στις 17/6 να πάρω αντίγραφο της ίδιας έγχρωμης φωτογραφίας από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών μετά από απόφασή σας και αίτημά μου, μιας φωτογραφίας που υπήρχε στα κομπιούτερ του Γραφείου Ερευνών μήνες πριν και είναι απορίας άξιο για ποιο λόγο δεν εδίδετο.
Την παρέλκυση της Δίκης λοιπόν την προξενεί όχι ο ομιλών, αλλά την προξενεί η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών με τη συνδρομή δυστυχώς όλων των αρμοδίων Αρχών οι οποίες ανέχθηκαν όλη αυτή την καθυστέρηση και την παρέλκυση. Πραγματογνωμοσύνη δεν υπήρξε ποτέ, παρ’ ότι το ζητούσαμε από την προδικασία. Υπερασπιστικά δικαιώματα δεν ασκήθηκαν ποτέ.
Επί της ουσίας: Ο κ. Εισαγγελέας επιμένει ότι το θέμα της ταυτοποίησης δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι θέμα απόδειξης δια μαρτύρων. Με συγχωρείτε, έχω αντίθετη άποψη, αλλά και αν ακόμα θεωρείται ότι είναι θέμα απόδειξης διά μαρτύρων, δηλαδή δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης, τότε παρακαλώ να έχω μία απάντηση στην κριτική την οποία κάνω, διότι η κριτική αυτή πράγματι προέρχεται από εμένα τον ίδιο και στηρίζεται στην παρατήρηση των αποτυπωμάτων τη συγκριτική είτε με συνήθη μεγεθυντικό φακό είτε με γυμνό μάτι, το έδειξα προηγουμένως σε δημοσιογράφους και συναδέλφους πώς γίνεται αυτό το πράγμα, και παρακαλώ να τα δούμε ένα προς ένα και να μου πείτε και να μου αποδείξετε, ότι τα σημεία αυτά τα 15 ταυτίζονται.
Εάν αυτό λοιπόν μπορεί να γίνει, έχετε την εκτίμηση, χωρίς τη συνδρομή ειδικών γνώσεων επιστήμης ή τέχνης, τότε γιατί να μη μπορώ να το κάνω κι εγώ που είμαι δικηγόρος κι εσείς που είστε Δικαστές και οι πάντες; Αν πάλι χρειάζεται, να ξεκαθαρίσουμε τί ακριβώς χρειάζεται για να ξέρω κι εγώ τί πτυχίο έχει ο κ. Γιαννακούρης για παράδειγμα, όταν η άλλη πλευρά αμφισβητεί την ειδικότητα της κας Αμπατζή. Τί σχολή έβγαλε δηλαδή; Υπάρχει σχολή Αποτυπωματολογίας; Υπάρχει κάτι παρόμοιο; Υπάρχει κάποια ειδίκευση; Γιατί δεν υπάρχουν στην Ελλάδα εμπειρογνώμονες και ειδικοί για τα θέματα αποτυπωμάτων τεχνικοί σύμβουλοι;
Συμπέρασμα: ή το Δικαστήριο θα πρέπει κρίνοντας ότι απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις τέχνης ή επιστήμης να διατάξει να πραγματογνωμοσύνη και έχει υποχρέωση να το κάνει για να διασφαλίσει την άσκηση των υπερασπιστικών δικαιωμάτων σχετικά με το θέμα αυτό, προσδιορίζοντας το είδος της ειδικότητας που απαιτείται και κατ’ επέκταση το πρόσωπο του πραγματογνώμονα για να μπορέσω κι εγώ να διορίσω τεχνικό σύμβουλο, ή θα πρέπει να κρίνει ότι δεν απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις επιστήμης αλλά εκεί παρακαλώ να έχω μια αιτιολογημένη απάντηση και όχι μια σιωπηρή υπεκφυγή στη συγκεκριμένη και βασανιστική κριτική που μου «έφαγε› κάποιες μέρες γιατί αυτά ήταν τα μπάνια που έκανα που λέγατε το πρωί στον ιδρώτα, για να κάτσω να κάνω δουλειά γι’ αυτά τα πράγματα, τη συγκεκριμένη των δαχτυλικών αποτυπωμάτων τα οποία δεν ταυτίζονται.
Αφήνω όλες τις άλλες παρεκκλίσεις της Δ/νσης εγκληματολογικών ερευνών να ερωτώ εγγράφως ποια από τις 5 δαχτυλιές είναι του πελάτη μου αυτή που φέρεται εδώ και να μου απαντούν, ή να μην απαντούν σε ερωτήσεις σχετικά με το είδος των αποτυπωμάτων, ή και να λένε ψέματα στο τέλος – τέλος ότι κάναμε σε φυσικό μέγεθος επεξεργασία, τη στιγμή που φέρνουν εδώ μεγέθυνση.
Όσο για τη μάρτυρα νομίζω ότι καλό θα είναι εφόσον έγινε αναφορά στο περιεχόμενο της συνέντευξης να θυμηθούμε όλοι τη στιχομυθία και αν μη τι άλλο να αναγνωστεί αν δεν κληθεί να έρθει. Λέει λοιπόν: «Υπάρχει τρόπος να μεταφερθούν αποτυπώματα από κάποιο βιβλίο για παράδειγμα σε ένα έπιπλο; Υπάρχει κάποια διαδικασία; Απάντηση: «Μπορεί να υπάρξει›. Και στη συνέχεια να διασταυρωθεί ότι έγινε μεταφορά αποτυπώματος; Αυτό δυστυχώς δεν υπάρχει από ό,τι ξέρω εγώ βέβαια. Μπορείτε να μου περιγράψετε με ποιο τρόπο γίνεται αυτή η μεταφορά; Οχι δεν μπορώ. Για να πάρετε ένα δαχτυλικό αποτύπωμα από ένα γυαλί, χρησιμοποιείται είτε κάποια σκόνη χημική και επιπλέον κάτι που κολλάει πάνω σε αυτό το γυαλί και μετά το αποσύρετε από εκεί πάνω, οπότε το αποτύπωμα έχει έρθει στο δικό σας υλικό της απόσυρσης. Με αυτό τον τρόπο παίρνετε τα δαχτυλικά αποτυπώματα τα οποία κατά πάσα πιθανότητα μπορείτε να τα εκθέσετε κάπου αλλού›.
Το ότι η μάρτυρας μιλάει με κάποια επιφύλαξη δεν σημαίνει ότι διαψεύδει τη δυνατότητα μεταφοράς αποτυπωμάτων όταν στο κάτω – κάτω αμφισβητείται ο τίτλος αυτής της Καθηγήτριας; 500 βιβλία σας ανέφερα όταν εξεταζόταν ο κ. Γιαννακούρης και του κ. Πίτου και του κ. Γαρδίκα και του κ. Αλεξιάδη και των πάντων οι οποίοι λένε ότι υπάρχει τρόπος μεταφοράς και δημιουργίας πλαστών αποτυπωμάτων, ότι δεν υπάρχει τρόπος διαπίστωσης του πλαστού και ότι για να υπάρξει, απαιτείται ποροσκόπηση η οποία κατά τον κ. Γιαννακούρη δεν έγινε.
Ο δε κ. Γιαννακούρης θα θυμάστε πολύ καλά ότι προεκλίθη από τον ομιλούντα όταν εξεταζόταν εδώ να του κάνω επίδειξη με το ανάγλυφο σφραγιδάκι του αποτυπώματος του Τζωρτζάτου και να βρούμε ποιο είναι το γνήσιο και ποιο είναι το πλαστό και το απέφυγε και το Δικαστήριό σας δεν το επέτρεψε.
Μετά από όλα αυτά θεωρώ ότι είναι βάσιμα και τα δύο αιτήματα και σε κάθε περίπτωση όχι απλά αποκρούω, αλλά και διαμαρτύρομαι για τη μομφή της δήθεν παρέκκλισης της δίκης μετά από όσα προανέφερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μυλωνάς έχει τον λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Εφέτες, γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο και γιατί υποβάλλαμε αυτό το αίτημα; Η απάντηση είναι σαφής και απλούστατη. Όταν στην προδικασία δεν τηρούνται στοιχειώδεις δικονομικές ρυθμίσεις και παραβιάζονται, είμαστε αναγκασμένοι να υποβάλλουμε τώρα αυτό το αίτημα.
Στην προδικασία το αναπτύσσει ρητά ο Κ.Ποιν.Δ. όταν γεννάται θέμα να αξιοποιήσουμε ειδικές γνώσεις, διατάσσεται μια πραγματογνωμοσύνη και τότε διορίζει και τεχνικό σύμβουλο ο κατηγορούμενος και τότε έχουμε μετά το πέρας της πραγματογνωμοσύνης μια έκθεση πραγματογνωμοσύνης, όπου καταγράφεται όχι μόνο το αποτέλεσμα, ταυτοποίηση αποτυπωμάτων Τζωρτζάτου εν προκειμένω, αλλά καταγράφεται η μέθοδος και ο τρόπος εργασίας και γίνεται μια σαφέστατη αναφορά ενός προς ενός, των ομόλογων αποτυπωμάτων, έτσι ώστε να μπορούν εγκαίρως οι διαφωνούντες υπερασπιστές του κ. Τζωρτζάτου να ανατρέξουν σε αρμόδιους ειδικούς και να μπορέσουν να αντικρούσουν το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης και ιδίως τη μέθοδο και τον τρόπο εργασίας.
Φυσικά κάτι τέτοιο ουδέποτε έγινε, καμία πραγματογνωμοσύνη δεν διεξήχθη και μάλιστα παρά το ότι ο κ. Παπαδάκης δύο φορές στο στάδιο της προδικασίας ζήτησε σαφέστατα να γίνει μια τέτοια πραγματογνωμοσύνη. Κανείς δεν τον άκουσε.
Ερχόμαστε στην ακροαματική διαδικασία. Ξεκινάει η ακροαματική διαδικασία, δεν υπάρχει καμία πραγματογνωμοσύνη και πάλι, έρχεται όμως ένας μάρτυρας ο οποίος εξηγεί αυτά που δεν διέλαβε η πραγματογνωμοσύνη που ουδέποτε διετάχθη. Και τι μας λέει ο μάρτυρας στις 6 Ιουνίου; Ότι «ξέρετε, είναι αυτά τα αποτυπώματα και ταυτοποιούνται αυτά υπάρχουν 15 κοινά σημεία›.
Ζητάμε την έγχρωμη φωτογραφία η οποία μόλις στις 17 Ιουνίου δίνεται στον κ. Παπαδάκη και κάνουμε το αυτονόητο, με μεγάλη καθυστέρηση που δεν οφείλεται φυσικά σε εμάς, οι οποίοι από την προδικασία από το Νοέμβριο ζητάμε επανειλημμένα να γίνουν τα νόμιμα και δεν γίνονται, στις 17 Ιουνίου ξεκινάμε την προσπάθεια να δούμε αν όντως ταυτοποιούνται αυτά τα αποτυπώματα, όπως μας είπε προφορικά ο κ. Γιαννακούρης εδώ.
Κάνουμε το όποιο ερευνητικό έργο κάνουμε και καταλήγουμε σε ένα πάρα πολύ λεπτομερές συμπέρασμα. Το συμπέρασμα είναι ότι επί συνόλου 15 φερομένων ως ομολόγων σημείων, τα 4 στερούνται της απαιτούμενης προς ταυτοποίηση ευκρίνειας και τα 10 δεν ταυτίζονται. Το ένα μόνο ταυτίζεται.
Αυτή είναι μια σοβαρότατη διαπίστωση εκ μέρους της Υπεράσπισης, αναπτύσσεται διεξοδικότατα και με όλα τα απαραίτητα τεχνικά χαρακτηριστικά στην αίτηση που έχετε μπροστά σας –δεν θα την ξαναδιαβάσω για να μην σας κουράζω- και ζητάμε το αυτονόητο: εφόσον εμείς, οι οποίοι μόλις στις 17 Ιουνίου του 2003 είχαμε στη διάθεσή μας όλα τα στοιχεία για να αντικρούσουμε αυτό το επιμέρους επιβαρυντικό στοιχείο για τον κ. Τζωρτζάτο, κάναμε σ’ ένα σύντομο χρονικό διάστημα ό,τι ήταν να κάνουμε, το αποτέλεσμα της έρευνάς μας είναι λεπτομερέστατα καταγεγραμμένο σε αυτή την αίτηση και ζητάμε το αυτονόητο, εφόσον πια καταλήξαμε βάσει της έρευνάς μας ότι τα 11 σημεία από τα 15 δεν έχουν καμία σχέση με αποτυπώματα του κ. Τζωρτζάτου, εδώ πέρα υπάρχουν δύο ενδεχόμενα:
Ή, το Δικαστήριο θα δεχτεί ως αληθή αυτά που εμείς υποστηρίζουμε, ή αν αμφισβητήσει τη βασιμότητα των λεπτομερώς καταγεγραμμένων αντιρρήσεών μας, θα πρέπει να πράξει τώρα το αυτονόητο και υπάρχει δικονομική δυνατότητα, να διατάξει μια πραγματογνωμοσύνη γιατί τώρα πια έχουμε όλα τα στοιχεία στη διάθεσή μας και επιπλέον μόλις τώρα η Υπεράσπιση μπόρεσε να αναπτύξει τα υπερασπιστικά της δικαιώματα και να διαπιστώσει ότι υπάρχει ένα σοβαρότατο πρόβλημα. Δεν μιλάμε για δύο ή τρία ομόλογα σημεία, μιλάμε για 14 στα 15.
Όταν εμείς με λεπτομερή καταγραφή των επιμέρους επιχειρημάτων μας ισχυριζόμαστε ότι δεν είναι ουσιαστικά αποτύπωμα του Τζωρτζάτου αυτό το οποίο βρέθηκε στο πηλίκιο, το Δικαστήριο ή θα πειστεί από τη λεπτομερή μας αίτηση και μάλιστα δεν χρειάζεται καν να πειστεί αρκεί να του δημιουργηθούν σοβαρές αμφιβολίες οπότε θα πει «Δεχόμαστε την αίτηση συνεπώς δεν είναι αυτό το αποτύπωμα του Τζωρτζάτου και θα σταματήσουμε εδώ›, αν όμως έχει κάποιες αμφιβολίες οφείλει να πράξει τα νόμιμα, δηλαδή να έρθει ένας άνθρωπος με ειδικές γνώσεις, να διαβάσει τη δική μας αίτηση, να δει τι έχει πει στα πρακτικά ο κ. Γιαννακούρης, να δει την έγχρωμη φωτογραφία που μόλις στις 17 Ιουνίου λάβαμε γνώση και να καταλήξει σε ένα επιστημονικά τεκμηριωμένο συμπέρασμα.
Δεν είναι δυνατόν ελλείψει πραγματογνωμοσύνης, γιατί φυσικά δεν υπήρχε καμία πραγματογνωμοσύνη, αν είχε υπάρξει πραγματογνωμοσύνη από την προδικασία εγκαίρως να είστε σίγουροι, θα είχαμε αναπτύξει τον αντίλογό μας. Όταν μόλις στις 17/6 μας δίνεται η δυνατότητα να εξετάσουμε τα συγκεκριμένα στοιχεία, ερχόμαστε εγκαίρως στις 9 Ιουλίου καταθέτουμε τον αντίλογό μας ο οποίος είναι επιστημονικά τεκμηριωμένος και πάρα πολύ λεπτομερής και περιμένουμε το αυτονόητο από το Δικαστήριό σας αν δεν δεχτεί τον αντίλογό μας να διατάξει έστω και τώρα μια πραγματογνωμοσύνη, η οποία θα λάβει υπόψη της και τις συγκεκριμένες λεπτομερείς σαφέστατες αντιρρήσεις που έχουμε εμείς και ας έρθει ο πραγματογνώμονας να μας πει την επιστημονική του άποψη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πλήρως κατανοητά.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, το οποίο πρέπει να διερευνηθεί από το Δικαστήριό σας γιατί διαφορετικά θα δημιουργηθούν σοβαρότατες αμφιβολίες ως προς την πραγματική βούληση αναζήτησης της αλήθειας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάλι με το Δικαστήριο τα έχετε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τελειώνω λέγοντας με την έκπληξή μου, ο κ. Εισαγγελέας επανειλημμένα έχει πει «Μα δεν θέλετε την αναζήτηση της αλήθειας;›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο εσείς που υπερασπίζετε τον κ. Τζωρτζάτο θέλετε την αλήθεια; Εμείς δεν τη θέλουμε εδώ πέρα; Όλο αμφιβολίες για μας κάθε μέρα! Ας ήταν 3 –4 χρόνια η προσωρινή κράτηση και θα βλέπατε αν θα τα λέγατε αυτά και θα βλέπατε πως θα γινόταν η δίκη. Σχεδόν μας βρίζετε συνέχεια. Αμφιβολίες συνέχεια!
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σας παρακαλώ πολύ κ. Πρόεδρε, αυτό να το ανακαλέσετε. Είπα τίποτα το υβριστικό για σας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αμφιβολίες για το Δικαστήριο, είπατε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είπα ότι αν δεν κάνετε δεκτό τον τεκμηριωμένο αντίλογό μου?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε για τη βούληση του Δικαστηρίου να εκδώσει απόφαση σωστή. Αμφιβολία για την εντιμότητά μας! Για την αληθή βούληση του Δικαστηρίου να εκδώσει απόφαση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είπα υποθετικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν δεν σας κάνουμε δηλαδή ό,τι ζητάτε αμέσως θα πείτε ότι έχετε αμφιβολίες.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα τελειώσω αναφερόμενος στον κ. Εισαγγελέα. Ο κ. Εισαγγελέας επανειλημμένα έχει τονίσει ότι ο ίδιος –όπως οφείλει άλλωστε εκ του νόμου- αναζητά πάνω από όλα την αλήθεια και μάλιστα έχουμε ακούσει δυο – τρεις φορές και τη μομφή εκ μέρους του κ. Εισαγγελέα «Μα εσείς δεν θέλετε να βρεθεί η αλήθεια› και μάλιστα έχετε πει κι εσείς κ. Πρόεδρε χαρακτηριστικά «Ακόμη και την τελευταία στιγμή αν ο κ. Εισαγγελέας προσκομίσει ένα αθωωτικό στοιχείο δεν θα το λάβουμε υπόψη για να δούμε 100% την αλήθεια;›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τι λέτε δεν θα το λάβουμε;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Βεβαίως. Ερχόμαστε εμείς τώρα όχι στο τελευταίο σημείο, σε ένα προχωρημένο σημείο που δεν οφείλεται όμως σε δική μας υπαιτιότητα και λέμε ότι για να λάμψει η αλήθεια πρέπει να διερευνηθούν και αυτές οι τεκμηριωμένες αμφιβολίες που έχουμε. Έρχεται ο κ. Εισαγγελέας τώρα και κάνει πίσω και δεν ζητάει την αναζήτηση της αλήθειας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ρωτήσω τον κ. Παπαδάκη. Εάν πούμε ότι διατάσσουμε πραγματογνωμοσύνη, ποιος θα την κάνει; Πάλι ο Γιαννακούρης; Βρέστε μου τον πίνακα πραγματογνωμόνων και πέστε μου ποιοι είναι οι ειδικοί επί των αποτυπωμάτων. Πάλι ο Γιαννακούρης δηλαδή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το έθεσα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι το θέσατε, διότι ήδη έχουμε απαντήσει στον κ. Σταμούλη. Αν παρακολουθείτε τη διαδικασία εδώ μέσα, πρέπει να τα παρακολουθείτε όλα. Το έχει ξαναζητήσει ο κ. Σταμούλης και του λέμε «Τι να διατάξουμε πραγματογνωμοσύνη, από τον κ. Γιαννακούρη πάλι; Τώρα βέβαια που θέτετε νέα στοιχεία όπως λέτε, τα ερευνήσατε, φυσικά μας προβληματίζετε και θα δούμε τι θα κάνουμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με τον κ. Γιαννακούρη ασφαλώς δεν μπορείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά όχι όλο η εντιμότητα του Δικαστηρίου να είναι απ’ έξω από εσάς προκαταβολικά!
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν αμφισβήτησε κανείς την εντιμότητα του Δικαστηρίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα ποτέ δεν έχουν κατά αυτό τον τρόπο μεταχειριστεί στα 34 χρόνια, όπως συμβαίνει σε αυτή την αίθουσα. Αλλά εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι θέλω να τελειώσει η δίκη. Αλλιώς θα βλέπατε όλοι τι θα έκανα!
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει αμφισβήτηση της εντιμότητας, υπάρχει αμφισβήτηση της ορθότητας αποδεικτικών στοιχείων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι έχουμε μέσα μας και την εντιμότητά μας και τον ανδρισμό μας. Δεν θα τον χάσουμε εδώ πέρα σε αυτή την αίθουσα επειδή μερικοί θέλουν να είναι υβριστικοί.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Παρακαλώ αναφέρεστε σε εμένα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετρήστε τα λόγια σας κάποτε!
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αντιλαμβάνομαι ότι σε αυτή τη δίκη δεν έχω αντιληφθεί το εξής: αφ’ ενός μεν λένε μεταφέρονται τα δαχτυλικά αποτυπώματα, αφ’ ετέρου δεν λένε ότι αυτό δεν έχει τα ίδια στοιχεία που λέει ο Γιαννακούρης ότι έχει. Ποια είναι η θέση ότι είναι μεταφερθέν του κ. κατηγορούμενου ή η θέση είναι ότι είναι τρίτου προσώπου; Αυτή είναι η πρώτη μου απορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και εγώ δεν έχω καταλάβει.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το δεύτερο που δεν αντιλαμβάνομαι είναι το εξής: λένε ότι αμφισβητούν τις συμπτώσεις των 11 σημείων. Αυτό το λένε οι ίδιοι, έχοντας κάνει οι ίδιοι μελέτη του δαχτυλικού αποτυπώματος, ή κάποιος ειδικός; Αν είναι ειδικός που χρησιμοποίησαν τις γνώσεις του, ας τον φέρουν και τότε θα δούμε αν θα υπάρξει ανάγκη πραγματογνωμοσύνης. Διότι αν εγώ κ. Πρόεδρε ως δικηγόρος πάρω το δαχτυλικό αποτύπωμα και σας πω «αυτό δεν μου μοιάζει›, «εκείνο μου μοιάζει›, βεβαίως μπορώ να το λέω εγώ, θα εκτιμήσετε τις δικές μου γνώσεις ως δαχτυλολόγου.
Εάν επικαλούνται δι’ εαυτούς ειδικότητα επί του θέματος, τι να πω. Να διαταχθεί πραγματογνωμοσύνη διότι απλώς το αμφισβητούν τη στιγμή που έχετε τη γνώμη του ειδικού, δεν νομίζω ότι δημιουργεί εξ αντικειμένου απορία. Αν το τεκμηριώσουν με γνώμη ειδικού, ας έρθει ο ειδικός εδώ, ας ξανάρθει ο Γιαννακούρης και τότε τα βρίσκουμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μπορώ να απαντήσω σε αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα θέλετε να περνάμε την ώρα μας ακόμη, απαντάτε. Εμείς πάντως θα επιφυλαχθούμε για να το σκεφτούμε γιατί είναι σοβαρό το θέμα που θέτετε. Εγώ δεν είπα ότι είναι θέμα χωρίς ερείσματα, αλλά δεν θέλω αιχμές.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κατ’ αρχήν δεν θέλω να περνάω την ώρα μου καθόλου. Θα πω για τρίτη φορά κάτι που ερωτάται από τον κ. Βασιλακόπουλο διότι το είπα τις προηγούμενες και προφανώς δεν επροσέχθη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει να πάρετε μια θέση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξέρω τι λέει. Θα παρακαλέσω τον κ. Βασιλακόπουλο να πάρει από τον κ. Ευαγγελάτο ένα αντίγραφο της δήλωσης που του ενεχείρησα προηγούμενα να τη διαβάσει να δει τι ακριβώς λέμε. Με λίγα λόγια: εμείς αμφισβητούμε την ορθότητα της ταυτοποίησης. Θέμα πλαστότητας, θέμα μεταφοράς επιφυλάσσομαι να θέσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα το είχε ο αστυφύλακας και δεν είναι του Τζωρτζάτου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε με συγχωρείτε, το αντίθετο ακριβώς λέτε από αυτό που λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τι λέω; Για σταθείτε, όλα μπαίνουν κάτω από τη λογική. Δεν θα καταργήσουμε τον Αριστοτέλη τελείως! Ή το ένα λέει ότι το άλλο. Εάν είναι μεταφερθέν θα πει ότι είναι του κ. Τζωρτζάτου, αν δεν είναι μεταφερθέν είναι του αστυφύλακα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αφήστε λίγο τις τρικλοποδιές. Δεν είπα μεταφερθέν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι τρικλοποδιές. Είναι λογική. Μην τη βιάζουμε κάθε μέρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σας παρακαλώ αφήστε με να το πω! Κύριε Πρόεδρε είναι σαφής η θέση, έχουμε μια βεβαίωση -διότι δεν πρόκειται για έκθεση- που λέει ότι υπάρχει ταυτοποίηση ενός λανθάνοντος αποτυπώματος και ενός γνησίου. Αυτή την ταυτοποίηση εγώ την αμφισβητώ και λέω ότι από τα 15 σημεία που μας λέει ότι ταυτίζονται τα 10 δεν ταυτίζονται. Τι σαφέστερο πρέπει να πω δηλαδή από αυτό το πράγμα, με 15 σελίδες αίτηση, για να γίνει κατανοητό; Εάν από εκεί και πέρα έρθει πραγματογνώμονας και τα ταυτίσει, εκεί είναι άλλου είδους νομικό επιχείρημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τα αφήνουμε για μετά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε δεν αφήνω τίποτα για μετά. Διότι για να ζητώ την κλήση της μάρτυρος η οποία έρχεται και λέει ότι υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο επιφυλάσσεται σε αυτό να το σκεφτεί με ψυχραιμία, με ηρεμία και θα σας απαντήσουμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και παρακαλώ κ. Πρόεδρε, αυτό που είπατε ότι χρησιμοποιούμε υβριστικούς χαρακτηρισμούς και να μετράμε τα λόγια μας όταν αναπτύσσουμε αμιγώς νομικά επιχειρήματα, να μην ακουστεί στην αίθουσα. Ενοχλείται από το ότι συνεχώς ο ομιλών αναπτύσσει νομικά επιχειρήματα; Αυτό είναι το πρόβλημά σας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ενοχλούμαι εγώ από τα νομικά. Τα νομικά τα ξέρω καλύτερα από πολλούς. Δεν θα μου κάνετε νομικά μαθήματα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή έχετε πολλές φορές επαναλάβει το θέμα της συνταγματικής οιονεί επιταγής του να τελειώσει η δίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μέσα σε νόμιμα περιθώρια πρέπει να τελειώσει η δίκη. Εάν βυζαντινολογούμε εμείς τα περιορίζουμε. Εάν είναι απαραίτητα για την Υπεράσπιση να μην τελειώσει ποτέ η δίκη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αμφισβητείτε επί των νομικών επιχειρημάτων; Τι ακούμε σε αυτή την αίθουσα δηλαδή! Βυζαντινολογούμε όταν αμφισβητούμε ένα εις βάρος του κ. Τζωρτζάτου αποδεικτικό στοιχείο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τις ερωτήσεις φωνάζω εγώ. Φώναξα γι’ αυτά τα δικά σας; Σας διέκοψα για τα δικά σας;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Βεβαίως. Ανέπτυξα μια νομική επιχειρηματολογία και μου είπατε ότι βρίζω το Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σας άκουσα. Δεν σας άκουσα;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Με τι σχολιασμό με ακούσατε. Ότι αμφισβητώ δήθεν την εντιμότητά σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε όμως τι είπατε στο τέλος; Προσέξατε τι είπατε στο τέλος; Μετράτε τα λόγια σας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τα μετράω ένα προς ένα και έχω καταλάβει πολύ καλά ότι από τη στιγμή που ο ομιλών αναπτύσσει νομική επιχειρηματολογία ενοχλείται το Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην έχουμε τώρα έμμονες ιδέες με τα νομικά. Τα νομικά εγώ ξέρετε πόσο τα αγαπάω και πολύ σας εκτιμώ για τα νομικά σας. Αλλά η τελευταία παράγραφος εάν δεν ήταν, δεν θα μίλαγε κανένας. Αφήστε τώρα τα νομικά, μην τα αντιστρέφετε σε εμένα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε να ολοκληρώσω τη σκέψη μου. να μην βάζουμε πάντοτε σαν Δαμόκλειο Σπάθη το θέμα της συνταγματικής οιονεί επιταγής, δεν υπάρχει κανένα άρθρο στο Σύνταγμα που να λέει ότι σε 18 μήνες θα τελειώσει η δίκη αυτή, ή επιτάσσει κάτι άλλο. Δέχομαι βέβαια ότι υπάρχει ένα 18μηνο. Είχα πει κάποιες απόψεις, έστω κι αν είναι ρηξικέλευθες, ότι μπορεί το Δικαστήριό σας να δεχτεί ακόμη και αιτήσεις αντικατάστασης της προφυλάκισης με άλλους όρους. Αυτό είναι θέμα που θα το δούμε ή θα το δει το Δικαστήριό σας.
Όμως με βάση αυτή την επιθυμία ότι θα πρέπει σε 18 μήνες να τελειώσουμε δεν θα πρέπει να περιορίσουμε αιτήματα όπως αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι είπα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Και το είπα απαντώντας στον αξιότιμο και εκλεκτό κ. Βασιλακόπουλο ότι δεν είναι θέμα ότι φιλοδοξήσαμε εμείς να γίνουμε πραγματογνώμονες, ή να πάρουμε κάποια έδρα δαχτυλοσκόπου. Όμως μέσα στα υπερασπιστικά καθήκοντα ήταν και η έρευνα αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, σας λέω ποιον θα βάλουμε να κάνει την πραγματογνωμοσύνη. Δεν απαντάτε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Και ο κ. Βασιλακόπουλος πιστεύω ότι θα είχε την ίδια θέση. Συνεπώς δεν είναι ούτε θέμα αποδείξεων, ούτε τίποτα άλλο. είναι ένα αίτημα λογικό πιστεύω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σας λέω: διατάσσει το Δικαστήριο πραγματογνωμοσύνη υποθετικά. Ποιον θα βάλει να την κάνει;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο ο κ. Γιαννακούρης υπάρχει στην Ελλάδα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιον άλλον;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να βρούμε κάποιον κ. Πρόεδρε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε εμείς ότι τα λαμβάνουμε υπόψη σώνει και καλά; Το σκεπτικό αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Μπορούσατε να είχατε κάνει κι εσείς μια πραγματογνωμοσύνη αν τους βρίσκατε και να τη φέρνατε εδώ, όπως έφεραν κι άλλοι κατηγορούμενοι. Δεν τις είδαμε εδώ πέρα τέτοιες πραγματογνωμοσύνες ούτε και από τον κ. Γιωτόπουλο που είχαμε ζητήσει είδαμε καμία, ούτε από κανέναν. Όποιος θέλει να φέρνει. Τις διαβάζουμε και τις εκτιμούμε κι αυτές.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κλείνω με αυτό: ο λόγος για τον οποίο εμείς ζητάμε την πραγματογνωμοσύνη, είναι ουσιαστικός. Δεν δέχεται –όπως υπαινίχθη ο κ. συνήγορος ο αγαπητός κ. Βασιλακόπουλος- ότι είναι το αποτύπωμα δικό του και μεταφέρθηκε ή όπως ενδεχομένως εξέλαβε το Δικαστήριό σας, δεν δέχεται καν ότι υπάρχει αποτύπωμα. Μεταφέρθηκε από αλλού το αποτύπωμά του από προηγούμενη, του ’93 ενδεχομένως αποτύπωση. Αυτή είναι η έννοια ότι το αποτύπωμα αυτό κι αν υπάρχει έστω και όχι από όλα τα ομόλογα στοιχεία της ταυτοποίησης, ότι μεταφέρθηκε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα δεν είναι δικό του τι μεταφέρθηκε και πως μεταφέρθηκε τότε; Ομολογώ, δεν μπορώ όλα να τα παρακολουθήσω.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας πω αμέσως. Έχω το αποτύπωμά μου από το ’93 μου το αποτυπώνεις εσύ με τη δική σου τεχνική και μου το μεταφέρεις στο πηλίκιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα είναι ίδιο; Θα έχει 14 σημεία διαφορά από τα 15; Εσείς λέτε ότι δεν είναι το ίδιο.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αμφισβητούμε και τη μεταφορά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η βάση του επιχειρήματος είναι ότι δεν είναι δικό μας, διότι διαφέρει και επικουρικά κι αν πείτε ότι είναι δικό μας, μας το έχουν μεταφέρει. Ας βρούμε και μια τρίτη επικουρική, να δούμε! Εμείς επιφυλασσόμαστε πάντως γιατί πρέπει να το σκεφτούμε. Είναι σοβαρή πραγματικά η θέση αυτή. Όταν εσείς τα εκθέτετε τόσο λεπτομερειακά θα τα δούμε κι εμείς και θα αποφανθούμε.
Να προσέλθει η κα Σταματούκου. Είστε η κα Νικολέτα Σταματούκου του Νικολάου.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που γεννηθήκατε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Στη Χαλκίδα Ευβοίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι σημαίνει υπάλληλος ΕΟΠ;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας. Δουλεύω σε ένα πρόγραμμα με παιδιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μουσικός;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι μουσική;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Τώρα κάνω βιολοντσέλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που κατοικείτε;
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Στη Δραπετσώνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ν. ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΥ: Ορκίζομαι.