ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Ελάτε κύριε καθηγητά, κύριε Σκαρπαλέζο.
Κύριε Κεχαγιόγλου έχετε το λόγο.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Κύριε μάρτυς πόσα μέλη είχε η Λ.Ε.Α.;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Για το πόσα μέλη, ποια μέλη και πώς ήταν, αυτά όταν θα υπάρξει δικογραφία για το τι υπήρξε η Λ.Ε.Α. να σας τα πω.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Όχι γιατί σας βλέπω ότι είστε σε θέματα ιστορικής αναλύσεως εξαιρετικά ικανός και θέλω να μας διαφωτίσετε και εμάς.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν θέλω να σας απαντήσω.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Έχει παραγραφεί ούτως ή άλλως, αν έχει κάνει κάποιο αξιόποινο αδίκημα έχουν περάσει 30 χρόνια.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι νόμοι μας λειτουργούν έτσι, επίσης όμως ξέρουμε ότι ανάμεσα από ένα ιδεατό κράτος, από μια ιδεατή κατάσταση και από μια απτή πραγματικότητα, υπάρχουν κάποιες αποστάσεις?.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Όχι δεν σας ρώτησα ονόματα και διευθύνσεις, σας ρώτησα πόσα μέλη είχε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν θα σας πω.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Ήταν χιλιάδες, ήταν δεκάδες;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: ΄Όχι δεν ήμασταν χιλιάδες, ήμασταν μερικές δεκάδες. Υποθέτω.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Η πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση που είδατε τον κ. Γιωτόπουλο δια ζώσης ήταν στην Αθήνα ή στο Παρίσι;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν θυμάμαι γιατί περάσανε 28 χρόνια και σας λέω επίσης ότι με την απογοήτευση που είχαμε, ότι δεν κατορθώσαμε να κάνουμε αυτό τον αριστερό πόλο, γενικά η μνήμη εξασθενεί. Εξασθενεί και σε σχέση με την μνήμη επίσης θα ήθελα να σας πω ένα πράγμα. Κάθε άνθρωπος θυμάται άλλου είδους πράγματα. Εάν άνοιγε η όπερα, το ’90 και ρωτάγατε έναν κουτσομπόλη τι έργο έπαιζε δεν θα θυμόταν. Αλλά θα θυμόταν ότι κοντά στην πριγκίπισσα καθόταν ο τάδε επίδοξος εραστής. Εάν ρωτάγατε έναν αστυνομικό θα σας έλεγε ότι παρατήρησε ένα ύποπτο πρόσωπο και εάν ρωτάγατε έναν φιλόμουσο θα σας έλεγε τι μουσική έπαιζε.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Εντάξει ο καθένας έχει μια διαφορετική άποψη για τα πράγματα. Πείτε μου κ μάρτυς δηλαδή η απάντησή σας ήταν ποια;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν θυμάμαι, θυμάμαι ότι τον είχα δει.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Το μετά την μεταπολίτευση ποια χρονική στιγμή τον είδατε πρώτη φορά το θυμάστε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Τον έβλεπα κατά διαστήματα, τακτικά διαστήματα.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Στην Αθήνα ή στο Παρίσι;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Και στην Αθήνα και στο Παρίσι. Τώρα πότε δεν μπορώ να σας πω.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Αφήστε το Παρίσι στην άκρη. Στην Αθήνα όταν τον είδατε μετά τις 24 Ιουλίου ’74 μετά την μεταπολίτευση τον είδατε κάποιες φορές έτσι δεν είναι;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν θυμάμαι.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Στις 11 Αυγούστου του 2002 όταν δίνετε συνέντευξη στην κα Μάνη στην Ελευθεροτυπία γιατί θυμάστε με ακρίβεια την συνάντηση της ΛΕΑ στην Πεντέλη;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Πρώτον δεν είναι συνάντηση της ΛΕΑ στην Πεντέλη. Δεύτερον δεν την θυμάμαι, την είχα διαβάσει σ’ αυτό το πράγμα απάντησα.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Στην Πεντέλη την θυμάστε την συνάντηση;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν έγινε συνάντηση. Εγώ δεν ξέρω.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Εσείς το διευκρινίσατε κύριε μάρτυς. Εσείς 11 Αυγούστου λέτε στην κα Μάνη ότι έγινε συνάντηση στην Πεντέλη. Αυτή τη λέξη λέτε, δεν τα έφερα μαζί μου, αλλά αυτό λέτε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Μα δεν λέω αυτό με συγχωρείτε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτά τα είχατε μαζί σας, θα βλέπατε ότι δεν ήταν συνέντευξη, το θυμόσαστε αυτό;
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Δεν έχει σημασία. 18 Αυγούστου του 2002 στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ πάλι διευκρινίζετε αυτά τα οποία σε φιλική συζήτηση στο κρασί είπατε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι αυτά που είπα, αυτά που κατάλαβαν οι άλλοι και ήταν λάθος. Γιατί οι άλλοι ήταν το μυαλό τους φτιαγμένο από τις εφημερίδες.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Ρωτώ λοιπόν ευθέως, σ’ αυτή τη συζήτηση την οποία μετέφερε η δημοσιογράφος, φέρεστε ότι είπατε ότι σε εκείνη τη συνάντηση της Πεντέλης, ή όπως θέλετε ονομάστε την, αποστερήσατε τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο από τις οργανωτικές και ιδεολογικές του αρμοδιότητες.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Είπα ότι αυτά ήταν τελείως παρανόηση της συγκεκριμένης δημοσιογράφου.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Δεν είναι κακό να το διευκρινίζετε ενόψει ακροατηρίου. Διαβάζουμε όλοι σ’ αυτό το τόπο, διάβασα και εγώ αυτά που είπατε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εντάξει ,αλλά για να μην ταλαιπωρούμε το Δικαστήριο.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Αφήστε ξέρω πολύ καλά το ερωτώ και γιατί το ρωτώ. Αναφερόμενος στη δράση του κ. Γιωτόπουλου κατά την δράση της δικτατορίας, αναφέρατε ότι πηγαινοερχόταν στην Ελλάδα, ότι παράτησε τις σπουδές του, ότι αναλάμβανε κινδύνους, ότι έβαλε βόμβα στην Αμερικανική Πρεσβεία. Αυτές όλες οι ενέργειες, κατά την άποψή σας, και με βάση τη μαρξιστική παιδεία σας, ή την κοσμοθεωρία σας, ή την λενινιστική πρακτική σας, ή αυτών με τους οποίους συνεργαζόσασταν, αναφέρονται σε ηγετικό ή σε περιθωριακό στέλεχος οργανώσεως;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Νομίζω ότι μου το θέτετε μ’ αυτό τον τρόπο μάλλον δείχνει ότι δεν ήσασταν στο ακροατήριο από σήμερα το πρωί. Δηλαδή είναι πράγματα που έχω απαντήσει.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Όχι χωρίς πολλές κουβέντες, γιατί έχετε μια τάση και πλατιάζετε, συγκεκριμένα.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εσείς πλατιάζετε για να δείξετε ότι κάνετε το καθήκον σας, επανέρχεστε στα ίδια και στα ίδια. Εντάξει το κάνετε το καθήκον σας, μπράβο σας.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Σας ρωτώ, παραπέμπει σε ηγετικό ή σε περιφερειακό μέλος της οργανώσεως, μπορείτε να μου απαντήσετε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Απλώς ότι οι κατηγορίες με τις οποίες με ρωτάτε, δεν είναι οι κατηγορίες με τις οποίες λειτουργούσαμε. Μη ταλαιπωρούμε περισσότερο το Δικαστήριο.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Αφήστε κύριε τις ταλαιπωρίες τώρα, δεν θα είστε εσείς προστάτες του Δικαστηρίου εσείς, υπάρχουν δικαστές εδώ. Οποιοδήποτε αντάρτικο ή οποιοδήποτε επαναστατικό κίνημα έχει φυσικούς ηγέτες. Αυτές τις θεωρίες περί εκλογής αρχηγού αντάρτικου κλπ, που επαναλαμβάνουν πολλοί εδώ μέσα, εγώ δεν είπα ποτέ ότι ένα αντιστασιακό κίνημα κάνει εκλογές και ψηφοφορία. Ο φυσικός ηγέτης της ΛΕΑ ποιος ήταν;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν υπήρχε φυσικός ηγέτης της ΛΕΑ.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Με βάση τη δράση του ποιος ήταν φυσικός ηγέτης της ΛΕΑ;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν υπήρχε φυσικός ηγέτης.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Δεν υπάρχουν σε ένα κίνημα θεωρητικοί, πρακτικοί, εκτελεστικό, συμβούλια, εκτελεστικά όργανα, άλλοι που δρουν κατά τον ένα τρόπο, άλλοι που είναι οι εγκέφαλοι αυτής της οργανώσεως, άλλοι που κάνουν την ανάλυση;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Αυτά τα καταλαβαίνουμε εάν μελετήσουμε ιστορικά την οργάνωση?
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Ιστορικά σας ρωτώ.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Και σας απαντώ, ότι η στιγμή και ο χώρος να αναλύσουμε ιστορικά την ΛΕΑ δεν είναι τώρα.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Επί πραγματικού περιστατικού μιλάω. Ξέρετε γιατί ρωτάω; Διότι εάν ο κ. Γιωτόπουλος ήταν φυσικός ηγέτης της ΛΕΑ, παραπέμπει σε άλλου είδους δραστηριότητα μετά το ’74 αυτό, γι’ αυτό σας το ρωτώ ευθέως. Γιατί όποιος ξέρει να ηγείται μιας επαναστατικής συνωμοτικής οργάνωσης, έχει ήδη το Know How για μετά την 24η Ιουλίου του ’74, γι’ αυτό το ρωτάω.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ακριβώς σκέπτεστε με τον ίδιο περιορισμένο τρόπο, ο οποίος επί 27 χρόνια οδήγησε σε αποτυχία των διωκτικών αρχών.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Και οδήγησε στην μεγαλύτερη επιτυχία εξ ου και ευρίσκονται σήμερα αυτοί εδώ καταλάβατε; Όσοι εξ αυτών είναι ένοχοι. Για πείτε μου κάτι άλλο παρακαλώ. Μετά την έκρηξη στον Πειραιά, που εξερράγη η βόμβα στου κ. Σάββα Ξηρού, είδατε τον κ. Γιωτόπουλο;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Καμία στιγμή από τότε μέχρι την σύλληψή του;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Μιλήσατε καθόλου μαζί του;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Μετά την σύλληψή του μιλήσατε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Τον ρώτησα πώς τα πάει?ότι έγινε εδώ.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Κοινωνικά όχι με κανέναν άλλο τρόπο;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Και μια τελευταία ερώτηση παρακαλώ, είπατε αναφερόμενος σε ένα κρίσιμο σημείο της κατηγορίας κατά του κ. Γιωτόπουλου για το θέμα του πραγματικού ονόματός του ή του ψευδωνύμου. Το είπατε και είπατε και νωρίτερα την ώρα που σας άκουσα, ότι ο Δεκέμβριος του ’75 που φέρεται η 17Ν να έχει την πρώτη της ενέργεια με την δολοφονία του Γουέλς, είναι πολύ σύντομος χρόνος για να αλλάξει κανείς άποψη, άκουσα που απαντήσατε σε ερώτηση συναδέλφου. Θέλω να σας ρωτήσω από τον Ιούλιο του ’74 μέχρι τον Δεκέμβριο το ’75 ως προς τι να αλλάξει άποψη, ως προς την ανάλυση της πολιτικής καταστάσεως; Ως προς την ανάγκη ενάρξεως ένοπλου αγώνα; Ως προς τι ακριβώς για να καταλάβω τον συλλογισμό σας; Και είναι η τελευταία μου ερώτηση.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ο συλλογισμός μου είναι ότι η εικόνα ότι ένα αντάρτικο πόλης αρχίζει με φόνους αντιπάλων, όσο και κακό να είναι, δεν ήταν στο σκεπτικό της οργάνωσής μας, δεν ήταν στο πώς βλέπαμε την έννοια αντάρτικο πόλης.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Και η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα με τους αμερικανούς να είναι πάντα παρόντες, δεν δικαιολογούσε έναρξη αντάρτικου πόλεως;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Θα μπορούσε νομίζω ότι στις ελάχιστες συζητήσεις που είχαμε, πιστεύω, δεν μπορεί να είμαι απόλυτος, ότι θα άκουγα κάτι που να μου δείχνει προς αυτή τη κατεύθυνση. Εγώ σας λέω ότι η εικόνα των κάποιων συζητήσεων δεν ήταν αυτή.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Το είπατε ότι δεν ήταν αυτή. Την πρωτομαγιά του ’75 όταν γίνανε τα επεισόδια τα μεγάλα στην Αθήνα, και που η Αθήνα αντηχούσε με το σύνθημα «το πολυτεχνείο ήταν η αρχή, θα έρθει και η σειρά σου Καραμανλή› το θυμάστε, το πληροφορηθήκατε από την Γαλλία; Ήταν η πολιτική κατάσταση τέτοια, που να δικαιολογούσε καινούργια αντίσταση κατά του ψευδεπίγραφου δημοκρατικού καθεστώτος, όπως πολλοί με τις δικές σας απόψεις πιστεύανε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εγώ πιστεύω ότι γενικά, άλλο αντίσταση, άλλο επιλογή ενός συγκεκριμένου τρόπου δράσης.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Τον οποίο καταδικάζετε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Τον οποίο θεωρώ όντως, γιατί είμαστε σε Δικαστήριο, θεωρώ ότι δεν ήταν σε καμία περίπτωση κατά την άποψή μου, ο σωστά πολιτικός και με την έννοια που εγώ κατανοώ την αντίσταση, ορθώς τρόπος δράσης.
Α. ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ: Ουσιαστικά τον καταδικάζετε δηλαδή;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ας το πούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νόμιμος ή παράνομος ήταν αυτός ο τρόπος;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Με συγχωρείτε οποιαδήποτε παράνομη πράξη είναι εξ ορισμού παράνομη, οπότε μη χάνουμε καιρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και όταν λέτε νόμιμη δράση που κατά την αντίληψη τη δική σας θα μπορούσε να γίνει ποια ήταν; Δηλαδή τι άλλο να κάνουν από το να πάρουν τα 45άρια και να ρίξουν και καμιά ρουκέτα; Τι άλλο έπρεπε να κάνουν; Θέλαμε να κάνουμε αντίσταση – όπως λέτε – κατά του ιμπεριαλισμού, του κράτους όπως το λέτε εδώ πέρα, του αυτοκρατορισμού και ένα σωρό άλλα, που εγώ δεν τα κατανοώ απόλυτα ευχερώς, αλλά δεν έχουμε και το χρόνο να κάνουμε μεγάλες αναλύσεις. Πείτε μου, εσείς πώς αλλιώς θα αντιδρούσατε σ’ αυτή την κατάσταση εδώ;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εγώ να σας πω την αλήθεια, πίστευα ότι ο βασικός στόχος μετά την πτώση της δικτατορίας ήταν περισσότερο να δημιουργηθεί ένα όπως είπα, ένας αριστερός αλλά άλλου είδους αριστερός από τα υπάρχοντα κόμματα πόλος, ο οποίος επιπλέον να έχει μια διάθεση να παρακολουθεί τα πράγματα, ώστε να μην ξαναπέσουμε στη σφαλιάρα που φάγαμε όταν εξ ουρανού μας ήρθε η χούντα, και πιστεύω ότι δεν θα θεωρούσα εκείνη την στιγμή δεν θα θεωρούσα σε καμιά περίπτωση την κατάλληλη στιγμή έναρξης ενός ενόπλου κινήματος. Πιστεύω ότι άλλοι άνθρωποι, μπορούσαν να το κάνουν. Αλλά σας λέω την άποψή μου. Αυτή είναι η άποψή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή ήταν η άποψή σας. Δεν θέλατε να πάρουμε τα 45άρια και να σκοτώνουμε μάλιστα στόχους ειδικούς. Αυτό λέτε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Είπα ότι ήταν η άποψή μου, ότι δεν είναι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε έχετε το λόγο. Ο κ. Μαύρος.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, καταλαβαίνω καλά ότι έχετε πει ότι δεν θέλετε να αναφερθείτε στα ονόματα των συντρόφων σας στην 29 Μάη και στη ΛΕΑ έτσι;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Μάλιστα.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Τούτο σημαίνει επίσης σε ερώτηση συναδέλφου μου, για το πόσοι ήταν σ’ αυτές τις οργανώσεις είπατε μερικές δεκάδες;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Υποθέτω.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Να υποθέσω και εγώ ότι είναι δυνατόν να υπήρξαν μέλη αυτών των οργανώσεων που για λόγους συνωμοτικούς δεν τον γνωρίζανε όλοι και δεν το γνωρίζετε εσείς;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Πάλι θα σας πω ότι η απάντηση είναι στα όρια του προφανούς. Δηλαδή ότι οπωσδήποτε σε τέτοιου είδους οργανώσεις δεν ξέραμε τα ελάχιστα μέλη. Διαφορετικά θα μας είχαν πιάσει πολύ πιο νωρίς και δεν θα μου λέγατε κάνατε αντίσταση γιατί θα είχαμε δικασμένους που θα λέγανε να, έφαγα ξύλο, με βασανίσανε και έχω απόδειξη. Αποδείξεις δεν έχουμε γιατί δεν μας πιάσανε. Και αν δεν μας πιάσανε είναι εν μέρει επειδή δεν γνώριζαν, όλοι, όλους.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Συνεπώς εάν σας πω εγώ για κάποιον άνθρωπο ότι ήταν μέλος της 29 Μάη και της ΛΕΑ, εσείς δεν μπορείτε μετά βεβαιότητας να μου πείτε, αν ήταν , ή δεν ήταν. Μπορεί και να ήταν και να μην το ξέρετε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ακριβώς.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Σ’ αυτήν εδώ την μεταφορά συνεντεύξεως εις την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ γιατί εγώ έχω το ίδιο το κείμενο, είχατε εντός εισαγωγικών σας αποδίδετε η φράσις «αυτό που δεν γνωρίζετε είναι ,ότι όσοι κατά καιρούς χαρακτηρίστηκαν συνιδρυτές και συναρχηγοί της 17Ν, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ώστε ο Γιωτόπουλος να πάει ιδεολογικά και οργανωτικά γυμνός σ’ αυτή την συνάντηση της Πεντέλης›.
Είπατε ότι εσείς σ’ αυτή τη συνάντηση της Πεντέλης δεν ήσαστε, δεν ξέρετε και εάν έγινε, διατηρείτε κάποιες επιφυλάξεις. Αυτή όμως εδώ η φράση αν αποδίδει αυτά που πράγματι είπατε, στην δε συνέντευξη στην επιστολή που δώσατε που στείλατε στη συνέχεια, δεν βλέπω αυτή την συγκεκριμένη φράση να την αμφισβητείτε,?
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Αμφισβητώ το σύνολο, άμα αμφισβητώ το σύνολο.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Ποιο σύνολο αμφισβητείτε, ότι ξέρατε από το ’64 τον Γιωτόπουλο; Αυτό εκεί το λέτε. Είναι ψέματα αυτό το έγραψε λάθος η εφημερίδα;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι, αλλά το γενικό κλίμα, με συγχωρείτε. Γιατί δεν διαβάζετε την διάψευσή μου όπως την είπα.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Αυτή τη συγκεκριμένη φράση την είπατε, ή δεν την είπατε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν την είπα. Ακριβώς αυτό που έγινε για να μην πηγαίνουμε παραπέρα?
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Δεν την είπατε, μου αρκεί αυτό. Ούτε ονόματα θέλουμε, ούτε αριθμούς θέλουμε από την ΛΕΑ και την 29η Μάη. Εάν κάποια μέλη αυτής της οργανώσεως έκαναν ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στην Κούβα το ξέρετε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Μπορείτε να το αποκλείσετε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι δεν μπορώ να το αποκλείσω.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Τώρα θα ήθελα να σας παρακαλέσω, σ’ αυτή την οργάνωση και μ’ αυτούς που ξέρατε, γιατί τέλος πάντων κάποιους ξέρατε, χρησιμοποιούσατε ψευδώνυμα ή όχι;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Βεβαίως.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Πώς τα παίρνατε αυτά τα ψευδώνυμα, σας τα έδινε κάποιος, ήταν κάποιος που είχε την πρωτοβουλία και καθόριζε τα ψευδώνυμα;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Νομίζω ότι με κουράζετε γιατί έχω πάλι την εντύπωση ότι θα πρέπει να ξαναμιλήσω για πολιτιστική διαφορά. Βλέπω ότι δεν έχετε ποτέ φανταστεί, δεν έχετε κάνει ποτέ προσπάθεια να καταλάβετε, πώς λειτουργούσαμε. Δηλαδή είναι κουραστικό να πω ότι, ήμαστε τρεις άνθρωποι και λέμε ενδεχόμενα κάποιος αποφασίζει για συνωμοτικούς λόγους όταν θα μιλάμε μεταξύ μας να μην ακούσει κάποιος τρίτος, ότι θα λέγεται έτσι ή αλλιώς.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος ποιο ψευδώνυμο είχε και εσείς ποιο ψευδώνυμο είχατε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εγώ δεν είχα ένα ψευδώνυμο. Είχα ένα ψευδώνυμο συγκεκριμένο για Γάλλους, ένα άλλο είχα στο πλαίσιο της μικρής ομάδας της ΛΕΑ, στην οποίαν δουλεύαμε, αλλά η δική μου περίπτωση ήταν ιδιαίτερη, γιατί πολύ σύντομα?
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος είχε ψευδώνυμο;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ναι βέβαια.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε ένα από τα πολλά; Γιατί αντιλαμβάνομαι ότι είχε πολλά.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ένας προς τους Γάλλους το συνηθέστερο ήταν Μισέλ. Και για τον απλούστατο λόγο ότι?
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Όχι δεν θέλω το λόγο. ¶λλο ψευδώνυμο εκτός του Μισέλ είχε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Μισέλ που σημαίνει Μιχάλης.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: ¶λλο ψευδώνυμο είχε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Στους ενός ένα από τα άλλα, τα οποία υπήρχαν ήταν το «Θέμις›, αλλά σας λέω πάντα ότι το ψευδώνυμο είναι προς κάποιους. Δεν ξέρω με τι ψευδώνυμο λειτουργούσε στην Ελλάδα, δεν ξέρω.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Λέτε λοιπόν ότι ένα από τα ψευδώνυμά του ήταν το Θέμις. Ξέρετε εάν ο κ. Ανδρέας Στάϊκος ήταν μέλος της 29ης Μάη ή της ΛΕΑ;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Απ’ ότι ισχυρίζεται ο ίδιος και απ’ ότι θυμάμαι, ήταν μέλος της 29 Μάη.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Ήταν μέλος και μάλιστα λέει ότι το ψευδώνυμο του κ. Γιωτόπουλου ήταν το Θέμις.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Αλλά δεν ήταν μέλος της ΛΕΑ.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Λέει τώρα ο κ. Στάϊκος, ότι τα ψευδώνυμα αυτά τα μοίραζε ο κ. Γιωτόπουλος.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Νομίζω ότι ο κ. Στάϊκος έχει δείξει σε πολλές περιπτώσεις από εκείνη την περίοδο μια έλλειψη σοβαρότητος σ’ αυτά που λέει, που θέλω να μην κουράσουμε το Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ρωτήσω εγώ κάτι. Κύριε μάρτυς, είχε ερωτηθεί από δικαστή εδώ της έδρας, τον εξ αριστερών μου ο κ. Γιωτόπουλος και είχε πει ότι δεν είχε ψευδώνυμο Μισέλ στο Παρίσι. Εσείς γιατί μας το λέτε έτσι; Ερωτήθηκε από τον κ. συνάδελφο και το έχουμε σημειώσει. Τώρα ποιος μας λέει αλήθεια, εσείς ή ο κ. Γιωτόπουλος; Βλέπετε ότι εδώ τα θυμόμαστε όλα, είναι κακό πράγμα να θυμάται κανείς.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Παρέμβαση εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:Στην Γαλλία στο Παρίσι είχατε το ψευδώνυμο Μισέλ, έτσι μας είπε ο μάρτυρας εδώ πέρα.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ:? μετά το ‘70
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ποια εποχή; Υπάρχουν εποχές και εποχές. Σας λέω εγώ στην παρουσίασή μου?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή το Μισέλ δεν το είχε ποτέ;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Το είχε το Μισέλ από ’71 και μετά.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είχε ερωτηθεί από μένα γενικά, χωρίς να προσδιοριστεί χρονική περίοδος, στην Γαλλία εάν είχε άλλο ψευδώνυμο. Το είχα ρωτήσει εγώ.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχα αλλά δεν θυμάμαι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Μου είπατε όχι, δεν είχατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε όχι για το Θέμις.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Θέλω να σας εξηγήσω κάποια πράγματα. Το Μισέλ ήταν ένα σύνηθες ψευδώνυμο που του είχαμε δώσει, εάν ερχόμαστε σε επαφή με κάποιο Γάλλο, με κάποιο από την Χιλή, γιατί εκείνη την εποχή τα κινήματα βράζανε στο Παρίσι σε σχέση με όλο τον κόσμο. Οπότε αν είχαμε μια ?με ένα Γάλλο αριστερό δεν θα έλεγα, «Αλέκο πες μου κάτι›.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Με είχατε ρωτήσει σε αυτό σε σχέση με τον «Ιατρόπουλο› και σας είπα ότι δεν είχα ψευδώνυμο Ιατρόπουλος αυτή ήταν η απάντηση.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: ¶λλο ήταν αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, εξακολουθείτε να απαντάτε στις ερωτήσεις του κ. συνηγόρου.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Θέμις πάντως είχε έτσι δεν είναι; Αφού λέει ο κ. Στάϊκος ότι λέει, δεν λέει ψέματα σ’ αυτό; Σ’ άλλα δεν είναι σοβαρός λέτε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Σε άλλα πράγματα είναι λιγάκι συζητήσιμος.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Έχετε την καλοσύνη να μας περιγράψετε λίγο τον χαρακτήρα την προσωπικότητα, τις αντιδράσεις του κ. Γιωτόπουλου στα πλαίσια, όχι δεν με ενδιαφέρει ο ιδιωτικός του βίος, στα πλαίσια των επαφών που είχατε σ’ αυτές τις οργανώσεις;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ο Γιωτόπουλος κατά κανόνα έλεγε την άποψή του αυτό περί διπλοπροσωπίας νομίζω ότι είναι η άποψη του κ. Στάϊκου, η οποία ως ένα βαθμό μην ξεχνάμε ότι ενδεχόμενα τις οργανώσεις αγωνιστών υπάρχουν και κάποιες συγκρούσεις, κάποια στιγμή θεωρείς τον άλλον ότι σου την έφερε.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Υπήρξε καμιά τέτοια σύγκρουση μεταξύ του κ. Στάϊκου και του κ. Γιωτόπουλου;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Υποθέτω ότι μέσα απ’ αυτά που λέει ο κ. Στάϊκος, υποθέτω, δεν ήμουν παρών σ’ όλες ?
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Α, υποθέτετε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν μπορώ να απαντήσω στα πάντα. Δεν είμαι παντογνώστης.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Λέτε λοιπόν ότι αυτό που λέει ο Στάϊκος περί διπλοπροσωπίας του κ. Γιωτόπουλου, ή είναι λάθος, οφείλεται ενδεχομένως σε μεταξύ τους συγκρούσεις. ¶λλο χαρακτηριστικό του χαρακτήρα του, της συμπεριφοράς του; Να σας βοηθήσω εγώ, ήταν συνωμοτικός τύπος, ήταν κρυψίνους τα έλεγε όλα, καταλαβαίνατε ότι έλεγε κάτι;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Κρυψίνους δεν ήταν, αλλά προσπαθούσε μετά από την νίλα που έγινε με την 29 Μάη δεν ήθελε να πάρουμε ανθρώπους στο κεφάλι, και νομίζω ότι σ’ αυτό το πράγμα απλώς έπραξε το καθήκον του με τα μέτρα γνώσεων και πείρας που είχαμε εκείνη την εποχή τι να σας πω; Αλλά κρυψίνους δεν ήταν.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Πού έμενε ο κ. Γιωτόπουλος γνωρίζετε την εποχή εκείνη; Για το διάστημα μιλάω πριν το ’75 για να προσδιορίσω και χρονικά.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Κάποιες περιόδους έχει κοιμηθεί κάτω από το τραπέζι του δωματίου μου τι να σας πω τώρα.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Μάλιστα. Τις περιόδους που δεν κοιμόταν κάτω από το τραπέζι του δωματίου σας, ήταν γνωστό σε όλους πού είναι το σπίτι του, πηγαίνατε και τον βρίσκατε στο σπίτι του ή το απέκρυβε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Απ’ ότι θυμάμαι, πρώτον, δεν είχε σταθερή οικία απ’ ότι θυμάμαι στο σύνολο αυτής της περιόδου. Και μ’ αυτό τον τρόπο και το οποίο το συμπεραίνω και από το γεγονός ότι μου είχε συμβεί να τον φιλοξενήσω για κάποιες περιόδους σχετικά που είχαν κρατήσει και κάποιο καιρό.
Αυτό σταμάτησε να γίνεται κατά περιόδους από την εποχή που με συνέλαβαν, όπως σας είπα ότι δεν ήμουν πια ένας στόχος που θα μπορούσε, ένας σύντροφος που επιστρέφει από μια αποστολή στην Ελλάδα να κινηθεί ακριβώς διότι είχα συλληφθεί στη Γαλλία από τους Γάλλους αξιωματικούς, είχα κάνει 2 μήνες φυλακή και όλοι ήξεραν και υπέθετα ότι αν κάποιο άνθρωπο τον έβαζα να κοιμάται σπίτι μου εκείνη την περίοδο, αργά ή γρήγορα θα το μάθαιναν.
Αλλά τώρα να σας πω που κοιμόταν ο κ. Γιωτόπουλος όλη αυτή την περίοδο, ρωτήστε τον ίδιο. Τι να σας πω εγώ;
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Πιθανό να τον ρωτήσει το Δικαστήριο. Αλλά εγώ ελέγχω τώρα αυτά που λέει ο κ. Στάικος, διότι ο κ. Στάικος κάνω χρήση μιας συνέντευξής του στο «ΒΗ-MAGAZINO› και λέει ότι ήταν ένας ο μοναδικός ο οποίος δεν έλεγε τη διεύθυνσή του δεν ξέραμε το σπίτι του. Τώρα τον χαρακτηρίζει ο Στάικος -και παρακαλώ εσείς να μας πείτε- ως αυταρχικό άνθρωπο και συγχρόνως πολύ οργανωτικό. Αντιστοιχούν αυτοί οι χαρακτηρισμοί του κ. Στάικου στην εικόνα που έχετε εσείς από τον κ. Γιωτόπουλο;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν αντιστοιχούν στην εικόνα που έχω από τον κ. Γιωτόπουλο, αλλά αντιστοιχούν στην εικόνα που έχω για τον κ. Στάικο. Δηλαδή ο κ. Στάικος είχε μια αγωνιστική θέληση, αλλά θυμάμαι ότι γενικά η δυσκολία που είχε να μπει στο πλαίσιο των ψευδωνύμων μας ενοχλούσε λίγο.
Θυμάμαι ότι κατά κάποιο τρόπο μπορώ να φανταστώ ότι ας το πούμε το άτακτο παιδί να νιώσει τις παροτρύνσεις «Για πρόσεχε γιατί παίζεις με το κεφάλι μας›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασχοληθήκαμε πολύ με τον Στάικο και ούτε τον ξέρω.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Ο Στάικος δεν μας ενδιαφέρει, μας ενδιαφέρει ο κ. Γιωτόπουλος.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εγώ δεν φταίω, δεν τον ανέφερα εγώ.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Δεν ήταν αυταρχική προσωπικότητα, δεν έδινε δείγματα αυταρχισμού.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Όχι.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Του άρεσε να ξεχωρίζει; Του άρεσε να διακρίνεται;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Δεν του άρεσε. Δεν ήταν κόκορας.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Κόκορας δεν ήταν, αλλά λέω αν ήταν άνθρωπος που του άρεσε να μπαίνει στην πρώτη γραμμή, να φαίνεται δηλαδή.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Στην πρώτη γραμμή όταν υπήρχαν κίνδυνοι γενικά ήταν από αυτούς οι οποίοι δεν δίσταζαν. Στην πρώτη γραμμή όταν υπάρχει φωτογραφία δόξας, δεν ήταν.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Εσείς είπατε στην κατάθεσή σας νομίζω σε ερώτηση, ή σαν επιχείρημα ότι αποκλείεται να είναι ο αρχηγός της 17Ν ή μέλος της 17Ν σαν ένα τέτοιο επιχείρημα πήρατε το σπίτι που έχει στους Λειψούς και είπατε ότι δεν θα πήγαινε να το βάλει στην κορυφή του λόφου και να τη βάψει κιόλας ροζ.
Ο Στάικος όμως λέει ότι αυτό είναι ένδειξη ακριβώς του χαρακτήρα του κ. Γιωτόπουλου, ο οποίος πάντοτε του άρεσε να ξεχωρίζει. Τι λέτε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εδώ λέω ότι ένας άνθρωπος που έχει κάποιο ναρκισσισμό όπως πιστεύω ότι έχει ο κ. Στάικος?
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος έχει ναρκισσισμό;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: ? Θεώρησε ότι θίχτηκε ο ναρκισσισμός του με κάποιες παρατηρήσεις και βγάζει τα απωθημένα του. Είναι απλά προβλήματα τα οποία νομίζω ότι δεν πρέπει να κουράζουμε το Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να φέρετε να διαβάσουμε αυτό το δημοσίευμα.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Ναι θα το φέρω γιατί έχει αξία.
Εσείς δεν βλέπετε μια έκφραση ναρκισσισμού στο παράπονο του κ. Γιωτόπουλου που το έστειλε σε μια επιστολή του στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› ότι τα σεντόνια στις φυλακές παγωμένα και δεν μπορούσε να ξαπλώσει;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Νομίζω ότι τέτοιου είδους συζήτηση δεν τιμά το Δικαστήριο. Εάν επιμείνει ο κ. Πρόεδρος θα σας απαντήσω. Διαφορετικά, σας παρακαλώ?
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Δεν θέλετε να απαντήσετε για τα παγωμένα σεντόνια. Αυτές οι συζητήσεις για ανθρώπινα θύματα, στην ΛΕΑ και στην 29 Μάη, ήταν εκτεταμένες; Είχε τεθεί έντονα το θέμα αυτό;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Το θέμα δεν είχε τεθεί έντονα γιατί ακριβώς αυτό που είχαμε συζητήσει εκτεταμένα, ήταν τι σημαίνει ένοπλη προπαγάνδα. Νομίζω ότι εάν λιγάκι μελετούσαμε το θέμα, θα βλέπαμε ότι υπάρχουν περισσότεροι τρόποι να κάνει κανείς ένοπλη προπαγάνδα.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Δεν σας ρώτησα αυτό. Σας ρώτησα και απαντήσατε «Δεν έγιναν πολλές συζητήσεις γι’ αυτό το θέμα›. Τέλειωσε. Διότι μετά ο κ. Πρόεδρος τα βάζει με εμάς. Καταλάβατε;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Είπα δεν είναι εκτεταμένες.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Δεν ήταν εκτεταμένες οι συζητήσεις διότι υπήρχε ένα consensus το οποίο με κάποιο τρόπο δηλώθηκε από όλους ή από αυτούς που μετείχατε ότι «Εμείς ανθρώπινα θύματα δεν θέλουμε›;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Υπήρχε ένα consensus ότι η βασική διαδικασία της ένοπλης προπαγάνδας στην Ελλάδα επί δικτατορίας, επικεντρώνεται με αυτό τον τρόπο. Το είπα και κατά κάποιο τρόπο βλέπω ότι με ξαναρωτάτε πράγματα που είπα και έχω την εντύπωση ότι το κάνετε για να καταγραφεί ότι κι εσείς το ρωτήσατε. Μην ταλαιπωρούμε το Δικαστήριο.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Μπορεί τώρα ο κ. Γιωτόπουλος βλέποντας αυτό το consensus ότι υπήρχε μια γενική συμφωνία ή μια λανθάνουσα συμφωνία ότι δεν θέλουμε να χυθεί αίμα να μην δήλωσε τις απόψεις του; Μπορείτε να το αποκλείσετε ότι έκρυβε τις σκέψεις του; Εσείς τον γνωρίζετε.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εγώ τον γνωρίζω και η άποψή μου είναι ότι όχι. Τώρα εάν θέλετε να υπάρχει ένας Τζέκιλ και Χάιντ που ήξερα, πάση θυσία αποδείξεις δεν μπορώ να έχω. Σας λέω για τον άνθρωπο που ήξερα. Να κάνουμε υποθέσεις κακής αμερικανικής ταινίας –γιατί υπάρχουν και καλές- μην μπερδευόμαστε.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Όπως ξέρετε δεν είναι αμερικανικής ταινίας, αυτό είναι γαλλικής ταινίας.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Υπάρχουν και κακές γαλλικές ταινίες.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Είναι γαλλικής ταινίας την οποία ασφαλώς έχετε δει, είναι της γαλλικής ταινίας του Σαρτρ ο οποίος λέει και τα έχετε διαβάσει αυτά ότι «Ο άνθρωπος είναι αυτό που δεν είναι και δεν είναι αυτό που είναι›.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Μάλιστα.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Εσείς χάνετε έναν άνθρωπο από το ’74 – ’75. Έχετε έναν άνθρωπο ο οποίος συνωμοτικώς δεν μιλάει, έχετε μια λανθάνουσα αντίθεση προς μια συγκεκριμένη φύση ενεργειών, χάνετε έναν άνθρωπο το ’74 και έρχεστε και μας λέτε ότι είστε απολύτως βέβαιος χωρίς καμία αμφιβολία –εκτός από εκείνη του Dr Τζέκιλ- ότι ο κ. Γιωτόπουλος είναι αθώο αγγελούδι. Που στηρίζονται αυτά τα πράγματα;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Νομίζω ότι πέρασα μια ώρα σήμερα το πρωί να τα εξηγώ. Εάν ο κ. Πρόεδρος θέλει να τα επαναλάβω πολύ ευχαρίστως.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Όχι ούτε εγώ θέλω. Εδώ 4 – 5 από τους κυρίους κατηγορούμενους, ένα δυο τρεις από αυτούς τα ανασκεύασαν, οι άλλοι όμως δεν τα ανασκεύασαν, φωτογραφίζουν ή κατονομάζουν ευθέως τον κ. Γιωτόπουλο ως μέλος και μάλιστα ως αρχηγός της Οργάνωσης. Τι λέτε γι’ αυτούς;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Θέλετε να ξαναρχίσουμε ολόκληρη συζήτηση;
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Μα όταν σας ρωτάω μου λέτε «θέλετε να αρχίσουμε τη συζήτηση;›?
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Μα, ρωτήστε με κάτι καινούριο!
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Γι’ αυτό δεν σας ρώτησε κανένας. Σας ρώτησε κανένας; Και ο κ. Πρόεδρος την ίδια απορία έχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ρώτησε για τους συγκατηγορουμένους οι οποίοι τον ονομάζουν.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Ας πούμε κι αυτό το ταλαιπωρημένο θέμα! Ας πιάσουμε πρώτα για την ιστορία του Σάββα. Θέλω να σας θυμίσω ότι επί δικτατορίας υπήρξε άνθρωπος με κουράγιο και όρκο του Ιπποκράτη, ο οποίος απαγόρευσε να μπει η Αστυνομία στην εντατική. Σήμερα έγινε ένα πράγμα το οποίο ήταν ανεπίτρεπτο, ότι να ληφθεί υπόψη με οποιονδήποτε τρόπο?
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Ακούστε κ. μάρτυς γιατί σας αφήνουν και συνεχίζετε. Σας ερωτώ συγκεκριμένα: έχουμε πέντε ανθρώπους, σας είπα οι δύο – τρεις τα ανασκεύασαν. Οι άλλοι επιμένουν, τον φωτογραφίζουν, τον λένε, τον κατονομάζουν ως αρχηγό. Έχετε κάποια εξήγηση; Δεν θέλω τη διάλεξή σας εγώ τουλάχιστον. Ούτε θέλω να μου πείτε για τους Ισπανούς. Εσείς είστε μαθηματικός. Πρέπει να απαντάτε: ένα κι ένα ίσον δύο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε! Ο μάρτυρας θα απαντάει όπως νομίζει εκείνος. Αλλά δεν επιτρέπετε να φωνάζουμε στους μάρτυρες! Μόνο όταν βρίζει κάποιον, ή όταν βρίζει το Δικαστήριο.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Μα αν θέλει να διαβάσει το Ευαγγέλιο, θα τον ακούσουμε επί 6 μέρες να διαβάζει το Ευαγγέλιο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε λοιπόν να μην τον ρωτάτε!
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Εσείς μιλάτε περισσότερο από εμένα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα του υποβάλλει και την απάντηση ο κ. συνάδελφος ή να εκνευρίζεται.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Δεν εκνευρίζομαι καθόλου.
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Η απάντησή μου είναι η εξής: σας υπενθυμίζω ότι σε μια δίκη λαμβάνονται υπόψη οι ομολογίες οι οποίες έχουν ληφθεί στα πλαίσια κάποιων δικονομικών κανόνων. Τα υπόλοιπα σας παρακαλώ να τα συζητήσετε με τους δικηγόρους. Μην με ταλαιπωρείτε εμένα και το Δικαστήριο. Η άποψή μου είναι ότι δεν μπορώ να θεωρήσω σαν αποδεικτικό στοιχείο μαρτυρίες οι οποίες λαμβάνονται ή με μη δικονομικό τρόπο, ή στις οποίες μπορεί να υπάρχει το δέλεαρ 10 χρόνια φυλακής ή λιγότερο. Είναι δέλεαρ το οποίο είναι πολύ μεγάλο για ανθρώπους σε μια Οργάνωση.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Σε αυτό το δέλεαρ γιατί δεν υπέκυψαν και οι υπόλοιποι;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Γιατί πιστεύω ότι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι, δεν έχουμε όλοι τα ίδια προβλήματα και επίσης σας επιβεβαιώνω ότι δεν καταδικάζω κανέναν γιατί δεν είναι όμοιος με εμένα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σε μια δύσκολη κατάσταση. Εάν θέλω εγώ να λάβω υπόψη μου το τι λένε σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, δεν μπορώ να βγάλω έναν γενικό κανόνα για όλους.
Ι. ΜΑΥΡΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Χρυσικόπουλος έχει τον λόγο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ανεγνώσθη ένα προφίλ κατά του χειρισμούς του κ. Στάικου ή και πολλών άλλων, συγκεκριμένα να σας πω ότι υπάρχει στο βιβλίο του κ. Λαμπρόπουλου, το οποίο έχει κυκλοφορήσει και νομίζω κάτι παρόμοιο και στο βιβλίο του κ. Παπαχελά που περιγράφουν και με ακρίβεια μάλιστα σαν να είναι μπροστά, σαν να έχουν ζήσει τον κ. Γιωτόπουλο, σαν να έχουν μιλήσει μαζί του, ποιο είναι το προφίλ του Γιωτόπουλου.
Λένε δηλαδή τα βιβλία αυτά που έχουν κυκλοφορήσει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό και θα τα έχουν διαβάσει μάλιστα κάποιοι. Αυτό το οποίο λέει ο κ. Στάικος το ίδιο λέει και ο κ. Λαμπρόπουλος που έβγαλε το βιβλίο «Πάτμου και Δαμάρεως›, το ίδιο λέει και ο κ. Παπαχελάς και περιγράφουν τον κ. Γιωτόπουλο ότι είναι ένας άνθρωπος «Που αρνείται να δουλέψει υπό τις εντολές άλλων, είναι προσηλωμένος στο σχεδιασμό πρακτικών και οργανωτικών λεπτομερειών και έχει πάθος για ένοπλη πάλη›. Αυτό το προφίλ λένε ότι ταιριάζει στον κ. Γιωτόπουλο.
Εσείς μας είπατε ποια είναι η άποψή σας για τον κ. γιωτόπολο που τον έχετε ζήσει ως φίλος του και δεν το γράφετε όπως οι δημοσιογράφοι το γράφουν, γιατί έτσι θέλουν να είναι. Εγώ θέλω να σας ρωτήσω διαφορετικά. Ένας που θα συμμετείχε σε μια Οργάνωση σαν τη ΛΕΑ ή σαν τη 29 Μάη και είχε αυτό το προφίλ που περιγράφει ο κ. Στάικος, ο κ. Παπαχελάς, μπορούσε να λειτουργήσει σε μια τέτοια Οργάνωση; Ήταν άνθρωπος δηλαδή με δύο όψεις; Οι άλλοι που ανήκατε σε αυτή την Οργάνωση πως θα αντιδρούσατε εσείς αν συναντούσατε έναν τέτοιο με αυτό το προφίλ;
Δ. ΣΚΑΡΠΑΛΕΖΟΣ: Να σας πω την αλήθεια δεν θα ένιωθα καθόλου καλά.