Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να μην πω λοιπόν τα ίδια που είπαν άλλοι εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν συμφωνείτε με όλα αυτά γιατί να τα πείτε;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για να μην επαναλαμβάνω. Το πώς στην πρώτη εκείνη συγκέντρωση που έγινε μετά την χούντα ο Νίκος Χατζηνικολάου τελείωσε το λόγο του με ποιο τρόπο, με τα όπλα ήρθαν, με τα όπλα θα φύγουν. Μάλλον θα τα πω αλλά περιληπτικά.
Αυτό το αυθόρμητο κίνημα για μια δυναμική αντίσταση αγκάλιαζε αν θέλετε όλο τον χώρο του Παρισιού εργατών και φοιτητών και τα ίδια μηνύματα είχαμε και από την Ελλάδα, αδιάφορο τί έγινε μετά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Και την 29 Μάη και την ΛΕΑ αυτό που είπατε με τα όπλα ήρθαν, με τα όπλα θα φύγουν, αγκάλιασε αυτό το σύνθημα.....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το αγκάλιασε, ήταν αυθόρμητο. Δεν το βγάλαμε εμείς. Εμείς υιοθετήσαμε το αυθόρμητο από όλους. Δεν το είπε ο κ. Γιωτόπουλος, το είπε ο Χατζηνικολάου.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Πρόεδρος Χατζηνικολάου Νίκος. Μπορώ να πω ότι αυτό το σύνθημα ένοπλου αγώνα να μην παρεξηγηθεί κιόλας δεν ήταν δηλαδή αυτοσκοπός. Ήταν πέρα από την γενική απαίτηση του κόσμου, του λαού ήταν ένα ενδεχόμενο το οποίο μπορούσε να εξελιχθεί είτε έτσι, είτε αλλιώς. Δηλαδή ακόμα και τα χειμερινά ανάκτορα αν θυμάστε καταλήφθηκαν από ένοπλους Μπολσεβίκους αλλά αναίμακτα. Δεν έχει σημασία δηλαδή τί θα γινόταν στην κάθε φάση και πώς οι συνθήκες θα ωρίμαζαν ή δεν θα ωρίμαζαν στο δρόμο όπως δεν ωρίμασαν.
Ένα άλλο πράγμα που θέλω να πω για την ΛΕΑ ήταν ότι δεν είναι η ΛΕΑ ειδικά. Είναι όλες οι Αντιστασιακές Οργανώσεις που πρέσβευαν τέλος πάντων την δυναμική δράση που ήταν αν θέλετε εκτός των παραδοσιακών σχημάτων που ήταν το ΠΜ που μετονομάστηκε σε ΠΑΜ. Επειδή είχαν βγει αν θέλετε από μία Αριστερά η οποία κάθε αποτυχία, κάθε ήττα την ονόμαζε νίκη και συνέχισε να την ονομάζει νίκη – γελάτε αλλά έτσι είναι.
Αυτοί οι άνθρωποι που συναντηθήκαμε τότε είχαμε ένα έντονο, πολύ έντονο αντιαρχηγικό μοντέλο. Δηλαδή προσπαθήσαμε να κάνουμε μέσω από αυτόν τον αγώνα να φτιάξουμε έναν καινούριο φορέα. Δεν ήταν τόσο πολύ να πέσει η χούντα διότι η χούντα ήταν δύσκολο να πέσει με έναν ένοπλο αγώνα όπως καταλαβαίνετε. Να συγκρουστούμε εμείς με τον στρατό; Αυτές οι πράξεις ήταν περισσότερο συμβολικές, να δείχνουν ότι ο Ελληνικός λαός ανθίσταται με κάποιο τρόπο.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήθελα να επιμείνω σε αυτό το αρχηγικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό έχει σημασία και θέλω να το ακούσω.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν υπήρχε περίπτωση όλοι αυτοί που έβγαιναν από την παραδοσιακή Αριστερά να δεχτούν ένα μοντέλο του στιλ Ζαχαριάδης που τον διόρισε η 3η Διεθνής και είναι ισόβιος, ή του Ζορζ Μασέπ που πάλι ήταν ισόβιος, δηλαδή πρέπει να πεθάνει για να έρθει άλλος.
Ήταν γενικό αυτό το κλίμα σε αυτές τις μικρές Οργανώσεις και γι’ αυτό τον λόγο εμείς παρ’ όλο ότι το ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε περίπου τις ίδιες θέσεις με εμάς. Δεν μπήκαμε εκεί γιατί και ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας ηγέτης ο οποίος ήταν αδιαφιλονίκητος και ισόβιος και δεν δεχόμαστε εμείς -όλο αυτό το ρεύμα εννοώ όχι εμείς μόνο- από πάνω μια γραμμή. Έπρεπε, αν θέλουμε να κάνουμε κάτι, αν θέλουμε να επεξεργαστούμε κάτι, να επεξεργαστεί από τους ανθρώπους οι οποίοι θα αναλάμβαναν μια δράση.
Εκεί γνώρισα εγώ τον Αλέκο Γιωτόπουλο. Δεν θα σας πω τώρα ότι ήταν το καλύτερο παιδί της γειτονιάς και έπεσα από τα σύννεφα. Τον γνώρισα, γίναμε φίλοι, είμαστε συναγωνιστές 7 χρόνια μαζί, δουλέψαμε μαζί σε αυτό το Κίνημα και με λίγα λόγια θα τον χαρακτήριζα σαν ένα –προσέξτε- παιδί. Παιδί ήταν, 25 χρονών ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οι Έλληνες αεί παις!
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν ένας νεαρός ο οποίος ως αγωνιστής -εγώ νομίζω όπως τον θυμάμαι δηλαδή- ήταν συνεπέστατος, γενναίος με ένα είδος γενναιότητα που αμφιβάλλω αν την καταλάβαινε και ο ίδιος, αυτό το λέω σε σχέση με τη γενναιότητα που την καταλαβαίνεις και παίρνεις ένα αβαντάζ. Όχι. Ηταν σεμνός, δεν ήταν ότι «Εγώ θα αναδειχθώ επειδή θα κάνω την τάδε πράξη›. Όχι. Ήταν τελείως σεμνός αγωνιστής με μεγάλη αυταπάρνηση.
Από εκεί και πέρα κάποια στιγμή τον είδα στην τηλεόραση ότι συλλαμβάνεται ως αρχηγός της 17Ν, το οποίο ήταν ένα πλήγμα για εμένα ψυχολογικό και συναισθηματικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην πάμε μέχρι εκεί. Πότε τον είδατε για τελευταία φορά; Στο Παρίσι τον βλέπατε βέβαια.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ασφαλώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς από ό,τι ξέρω κάνατε στο Παρίσι, το είπατε στην αρχή άλλωστε, κάνατε σκηνοθεσία, θέατρο, κινηματογράφο. Που δουλεύατε; Θέατρο ή κινηματογράφο;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν αφήνουμε αυτές τις ερωτήσεις για μετά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Προχωράμε. Όπως θέλετε εσείς.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν τον είδα, παρ’ όλο ότι εγώ ήμουν προετοιμασμένος διότι αν έχετε διαβάσει σε κάποιο βιβλίο που έχω γράψει είχε έρθει ένας ¶γγλος πράκτορας ο οποίος μου είπε ντε φτάκτο ότι αυτός είναι ο αρχηγός και περίπου υπονόησε ότι εσύ είσαι ο επόμενος στη λίστα, ουσιαστικά ήρθε ο άνθρωπος και μου απήγγειλε κατηγορία, δεν έκανε τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε γαλλικό έδαφος;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ. Έχουν αλλάξει οι συνθήκες κ. Πρόεδρε, ζούμε σε άλλη εποχή. Έρχονται οι ξένοι πράκτορες αντισυνταγματικά σε ανακρίνουν και μετά λένε «Είναι φιλική ανάκριση αυτό›, αλλά αυτό θα το αφήσουμε για παραπέρα. Εγώ ήμουν προετοιμασμένος αν θέλετε, ότι αυτοί θεωρούν τον Γιωτόπουλο και σίγουρα έχουν κι εμένα στις λίστες τους, ως ύποπτο. Αλλά σήμερα με την καινούρια κηδεμονία που υπάρχει, είσαι ύποπτος δεν χρειάζεται να είσαι αποδειγμένος κατηγορούμενος, δηλαδή αποδειγμένος ένοχος. Αρκούν οι ύποπτοι. Βεβαίως ο πράκτορας ήρθε σε εμένα τον Απρίλιο, κάποια στιγμή έγιναν οι συλλήψεις τον Ιούλιο, αν δεν κάνω λάθος.
Πέρα από αυτό το σοκ να σας πω την αλήθεια εγώ πίστεψα την εκδοχή που ήταν η μοναδική στον Τύπο, δηλαδή ο Γιωτόπουλος είναι ο αρχηγός και ήταν λογικό να την πιστέψω. Αδιάφορο αν μου ήταν εμένα οδυνηρό αυτό, λόγω του ότι ήταν ένα γνωστό μου πρόσωπο και αγαπητό.
Από εκεί και πέρα υπήρξε μια πορεία, υπήρξαν ορισμένοι μήνες και μάλιστα συγκεκριμένο εμένα μέσω του Αγγελόπουλου με ζήτησε ο κ. Ραχιώτης να με δει και δύο φορές αρνήθηκα να έρθω μάρτυρας Υπεράσπισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας πω γιατί. Εγώ έγραψα ένα βιβλίο για τον Γιωτόπουλο όπως τον γνώριζα, ήταν μια μαρτυρία, τελείωνε το ’74 το βιβλίο και ό,τι γνώριζα γι αυτόν όπως μέχρι τότε και τον γνώριζα και δεν χρειαζόταν να έρθω μάρτυρας, διότι εκείνο τον καιρό και ιδίως πριν αν έλεγες ότι «είσαι μάρτυρας, ή θα πας μάρτυρας› ήσουν δαχτυλοδεικτούμενος.
Υπήρχε –αν θυμάστε- όλη αυτή η καμπάνια η οποία ήταν μια τρομακτική ιστορία και λέω δεν χρειάζεται να έρθω μάρτυρας, εγώ ό,τι έγραψα ξέρω, ό,τι ξέρω πάει μέχρι το ’74 και από εκεί και πέρα δεν χρειάζεται. Παρ’ όλα αυτά κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών άρχισα να αμφιβάλλω.
Συμπυκνώνοντας θέλω να σας αναφέρω μερικούς λόγους γιατί άρχισα να αμφιβάλλω και γιατί στο τέλος είπα μάλλον είναι αθώος και παρ’ όλο ότι θα με κοντράρετε σε αυτό το πράγμα της λεγόμενης σκευωρίας γιατί όλοι εμείς ερχόμαστε και λέμε για σκευωρία, σίγουρα δεν θα το δεχτείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν κοντράρω κανέναν. Εγώ τους ακούω όλους. Ο δικαστής στη δημοκρατία είναι καχύποπτος προς όλους και προς τις Αρχές και προς όλο τον κόσμο. Είναι καχύποπτος. Θέλω όμως να μου δώσετε στοιχεία τέτοια, ώστε αυτές οι καχυποψίες να λάβουν υλική υπόσταση.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ζήτημα της σκευωρίας δεν είναι ζήτημα καχυποψίας ή μη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ζήτημα υπαρκτό δηλαδή, που πρέπει να δεχτούμε ότι όλοι εδώ πέρα οι 19 άνθρωποι που είναι εδώ, είναι θύματα σκευωρίας;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιος σας είπε ότι κάνετε εσείς την σκευωρία;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω τι να δεχτούμε. Έχουμε σκευωρία για όλους;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς δικάζετε δίκαια και ωραία. Αλλά δικάζετε μέσα σ’ ένα πλαίσιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να δεχτούμε ότι όλοι αυτοί οι 19 κατηγορούμενοι είναι θύματα σκευωρίας των αστυνομικών Αρχών που τους έφεραν;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε κακά τα ψέματα, ζούμε σε μια καινούρια ιστορική εποχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει τη ζούμε.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τη ζούμε. ¶λλοι όμως τη ζουν πιο έντονα στο πετσί τους κι άλλοι όχι. Ζούμε σε μια εποχή όπου ακόμη και το νόημα της σκευωρίας καταργείται και καταργείται πλανητικά. Δηλαδή όταν φέρνει τον Μπλιξ πίσω και λέει δεν υπάρχουν όπλα και κάνει επίθεση στο Ιράκ και μετά λέει τελικά δεν υπήρχαν. Αυτή είναι η καινούρια πραγματικότητα!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να κάνω;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε αυτή την πραγματικότητα ζείτε και σε αυτή την πραγματικότητα δικάζετε. Είναι η καινούρια ιστορική πραγματικότητα αυτό. Δεν έχει καν νόημα η σκευωρία ότι θα το παρουσιάσουμε και τελικά θα γίνει πιστευτό. Είναι μια καινούρια πραγματικότητα που είναι «Έτσι θέλω έτσι κάνω και τελείωσε!. Ούτε καν τα προσχήματα δεν σέβομαι. Ψέματα λέω και την άλλη μέρα σου λέω ναι ψέματα είπα!›. Αυτή είναι η καινούρια ιστορική εποχή. Sorry, αλλά αυτή είναι.
Τέλος πάντων αυτό ήταν παρένθεση πάμε παρακάτω να γυρίσουμε στον Γιωτόπουλο. Εγώ θα σας πω δυο τρεις λόγους που τους θεωρώ κάπως δευτερεύοντες, παρ’ όλο ότι δεν είναι, που κάποια στιγμή αρχίζεις να σκέφτεσαι αυτό πως το δικαιολογώ, αυτό δεν μου κολλάει.
Παραδείγματος χάρη η ιστορία του χρώματος του σπιτιού. Δεν θα ξαναπώ τα επιχειρήματα είναι γνωστά. Αλλά εγώ σας λέω ότι αν ο Γιωτόπουλος όταν ήταν στη ΛΕΑ παράνομα στην Ελλάδα είχε κάνει αυτό το πράγμα, να πηγαίνει να κάνει δίκες και να γράφει στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› και στις εφημερίδες κλοτσηδόν θα τον είχαμε διώξει.
Αυτοί όλοι οι άνθρωποι οι οποίοι βαρύνονται με αδικήματα απείρως πιο σοβαρά από τη ΛΕΑ τον άφηναν να κάνει αυτά τα πράγματα και ως αρχηγό κιόλας; Δεν πάει αυτό το πράγμα. Δεν τον διώχνουν κλοτσηδόν γιατί βάζεις σε κίνδυνο τη ζωή άλλων. Αδιάφορο αν αυτοί οι άλλοι είναι εγκληματίες όπως λέτε εσείς. Αλλά βάζεις σε κίνδυνο τη ζωή τους, όπως θα έβαζε και σε εμάς τη ζωή μας σε κίνδυνο ως ΛΕΑ. Υπήρξαν και θύματα επί δικτατορίας.
Να σας πω π.χ. γιατί δεν θέλω να πλατιάζω κιόλας και δεν θέλω να πω και εκατό χιλιάδες λόγους θα το συμπυκνώσω λίγο. Κάτι τυχαίο που μου συνέβη και το τυχαίο τελικά είναι το μόνο που έχει κάποια σημασία βαρύτερη, γιατί δεν είναι προμελετημένο. Το τυχαίο έχει συμβολική σημασία, όχι αυτό που έχει γίνει κατόπιν προμελέτης.
Πάω μια μέρα στον κ. Ραχιώτη για άλλο λόγο, μεσημέρι ήταν. Ο κ. Ραχιώτης εκείνη τη στιγμή είναι στο τηλέφωνο και τηλεφωνεί με βάζει η γραμματέας μέσα και κάθομαι εγώ και ακούω και τηλεφωνεί σε κάποιο γραφείο ελληνικό για τα αποτυπώματα του Γιωτόπουλου. Συζητάνε με αυτό το γραφείο το ελληνικό και μετά συζητάνε και για ένα Γερμανό ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος ειδήμων σε αυτές τις ιστορίες και συζητάνε για τους χρόνους, βέβαια είχε αρχίσει η δίκη και τα αποτυπώματα ήρθαν αφού είχε αρχίσει η δίκη, δεν μπορώ να σας προσδιορίσω την ακριβή ημερομηνία αλλά είχε αρχίσει η δίκη.
Συζητάνε – συζητάνε και λένε για τους χρόνους μέχρι να πάνε εκεί πότε θα γυρίσουν και μετά συζητάνε για τις τιμές. Βγαίνει μια τιμή κ. Πρόεδρε εξωφρενική, δηλαδή 4 εκ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για ποιο θέμα;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για να πάνε τα αποτυπώματα στη Γερμανία να τα ελέγξει αυτός και να σας τα φέρει αν είναι γνήσια ή όχι.
Τελειώνει το τηλεφώνημα το οποίο διαρκούσε ένα τέταρτο και του λέω «κ. Ραχιώτη που θα βρεθεί αυτό το ποσό; Από ότι ξέρω η οικογένειά του πια δεν έχουν χρήματα. Ακόμη και οι φίλοι του είναι αυτό που λέγεται πανί με πανί, που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα;› και μου απαντά ο κ. Ραχιώτης «Μα αφού το θέλει ο ίδιος και αφού επιμένει και μανιωδώς;›. Αυτή ήταν η συνομιλία.
Μετά περάσαμε σε άλλα. Αλλά εγώ όταν γύρισα σπίτι, λέω μα δεν είναι δυνατό κάποιος να επιμένει να στείλει αποτυπώματα στη Γερμανία για να του τα γυρίσει ο ειδήμων ότι είναι γνήσια; Δεν γίνεται αυτό το πράγμα
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από την άλλη μεριά δεν θεωρώ ότι ο κ. Ραχιώτης μου έπαιξε εμένα θέατρο για να πείσει ότι ο Γιωτόπουλος είναι αθώος, όλο αυτό το θέατρο στο τηλεφώνημα. Δεν πάει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Υπήρξαν δηλαδή μερικά περιστατικά τέτοια, τα οποία είναι τυχαία και τα οποία είναι σημαντικά.
Από εκεί και πέρα εγώ θέλω να σταθώ σε τρεις λόγους τους οποίους τους θεωρώ βασικούς, ούτε τυχαίοι είναι σαν το τηλεφώνημα που έγινε, αλλά είναι για εμένα βασικοί λόγοι. Ο πρώτος και ο σημαντικότερος είναι που και από πού και γιατί και πως οι αγγλικές μυστικές υπηρεσίες και η CIA είχαν το όνομα Γιωτόπουλος δύο χρόνια ή ενάμιση χρόνο πριν τις συλλήψεις, ή τουλάχιστον όταν ήρθε ο πράκτορας σε εμένα που όπως σας είπα ήταν Απρίλιος. Πως το είχαν αυτό το όνομα δύο χρόνια πριν;
Κύριε Πρόεδρε, συγγνώμη που θα το πω αλλά πρέπει να με πάρετε στα σοβαρά περισσότερο από ότι με παίρνετε δηλαδή, με την εξής έννοια: εσείς ξέρετε καλά δικονομία, ξέρετε καλά τους κώδικες κλπ., αλλά εγώ έχω μερικές άλλες γνώσεις από την Επταετία, οι οποίες είναι ειδικές γνώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή δεν σκέφτομαι ακριβώς όπως εσείς, διότι εσείς δεν είχατε αυτή την εμπειρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εμείς κάποια εμπειρία και από το Στρατό είχαμε.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι το ίδιο πράγμα. Είναι ζήτημα λογικής μις συνωμοτικής Οργάνωσης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να μας τη μεταφέρετε όσο μπορείτε καλύτερα πάνω σε αυτά τα θέματα.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι η εμπειρία μου, εγώ δεν θα σας πω για την εμπειρία μου, το θέτω και σε εσάς να το εξετάσετε. Πώς είχαν οι ξένες διωκτικές Αρχές -τουλάχιστον εμένα ξένη Αρχή με επισκέφθηκε δεν με επισκέφθηκε ελληνική- το όνομα Γιωτόπουλος ενάμιση χρόνο πριν τις συλλήψεις.
Εδώ υπάρχει μια βασική διαφορά την οποία αυτή ακριβώς θέλω να σας τονίσω. Ή, είχαν ένα καταδότη και θα τους έπιαναν όλους με τη σειρά, είδατε ότι δεν είχαν στεγανά, είδατε ότι όταν έγινε η πρώτη σύλληψη ξηλώθηκε η Οργάνωση ως φερμουάρ, sorry που το λέω δεν είναι υποτιμητικό γι’ αυτούς αλλά έτσι ξηλώθηκε, από κρίκο σε κρίκο. Αν είχαν συγκεκριμένο καταδότη μέσα από την Οργάνωση, ενάμιση χρόνο πριν ή ένα χρόνο πριν, θα είχαν συλληφθεί εντός μιας εβδομάδας. Διότι ο καταδότης που θα ήταν μέσα στην Οργάνωση δεν θα έδινε μόνο τον αρχηγό, θα έδινε ονόματα, θα έδινε γιάφκες, ακόμη και τα κλειδιά από τις γιάφκες θα έδινε, αν ήταν μέσα στην Οργάνωση.
Αλλά εδώ δεν υπάρχουν τρεις εκδοχές, υπάρχουν μόνο δύο: ή έχεις ένα καταδότη από μέσα από την Οργάνωση, ή έχεις τι; Ξέρετε τι; Αυτό που λαϊκά λέγεται έναν κοινό ρουφιάνο, ο οποίος κάθεται και λέει «Αυτός είναι ο αρχηγός, εκείνος είναι ο αρχηγός›?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε?
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εντάξει παίρνω πίσω τη λέξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί υπάρχουν και τραγικές ιστορίες εδώ. Να το δούμε και ανθρώπινα.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ τραγικές και αυτή είναι μια τραγική ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην τους λέμε ρουφιάνους. Είναι και η μετά γνώση, είναι και ένα ατύχημα στη μέση. Εγώ τους βλέπω όλους σαν ανθρώπινα πλάσματα.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα και ο ρουφιάνος είναι ανθρώπινο πλάσμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλο τον κόσμο έτσι τον βλέπω. Δεν μπορώ να το δω σαν τέρας. Για όνομα του Θεού.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή υπήρξαν 32 αρχηγοί κ. Πρόεδρε διαφορετικοί Βότσης, Κοροβέτσης, ακόμη και Ραφαηλίδης, Τσεκούρας προς Θεού δηλαδή έλεος! Μέχρι και τον Βασιλικό! Δηλαδή υπήρξαν 32 αρχηγοί και ο Γιωτόπουλος ήταν ο 33ος.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας λέω παράλογα πράγματα; Νομίζω ότι σας λέω λογικά πράγματα. Ή έχεις ένα καταδότη πραγματικό, ή έχεις έναν από αυτούς του στιλ που έδωσε τον Χρήστο Μπίστη και την ¶ννα Φιλίνη και όλοι αυτοί πήγαιναν να πιάσουν βεβαίως τα χρήματα τα οποία ήταν 6 δις κιόλας, τα χρήματα της αμοιβής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα ήταν;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: 3 - 6 δις. Στο τέλος είχε φτάσει τόσο. Ο καθένας κατέδιδε όποιον να ‘ναι, ή όποιον νόμιζε.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Υπήρχε επικήρυξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε δεν μας βγαίνει εδώ στη διαδικασία και γι’ αυτό σας ρώτησε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος τα πήρε;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κανείς δε τα πήρε. Δεν πιστεύω να τα πήρε, αλλά υπήρχαν πολλοί επίδοξοι να τα πάρουν και αυτοί έδιναν ένα σωρό ονόματα και τα ονόματα αυτά τα έλεγαν έτσι.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο 33ος είπε τον κύριο τάδε θα μπορούσε να πει τον κ. Μαργαρίτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάλι εμένα;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αποβλέποντας στην αμοιβή;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αποβλέποντας ακόμη και σε λόγους ηθικούς. Εγώ δεν συμφωνώ με αυτά τα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω τι νόημα έχω δώσει σε αυτή τη δίκη. Γιατί εδώ ειπώθηκε ότι θα με έπαιρναν στην Οργάνωση, τώρα λέτε ότι μπορούσαν να με έχουν και αρχηγό! Μην με ανακρίνουν κι εμένα!
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω να σας εκθέσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οπότε εμένα δεν με πείθει ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν έναν καταδότη, αυθεντικό καταδότη μέλος της Οργάνωσης. Οπότε είχαν κάποιον που κάτι είπε όπως είχαν πει οι άλλοι 33. Από την άλλη μεριά προσέξτε αυτό το σημείο, υπάρχουν πειστήρια τα οποία ήρθαν μετά τις συλλήψεις.
Υπάρχει όμως μία μεγάλη περίοδος 2,5 χρόνων, 1,5 χρόνου, μισού χρόνου που εάν εσείς έχετε στο κατηγορητήριό σας ένα πειστήριο, υλικό πειστήριο ότι το είπε ο ένας και ο άλλος, ένα υλικό το οποίο να δείχνει Γιωτόπουλο ή να ταυτοποιείται αλλά πριν τις συλλήψεις γιατί είναι τελείως άλλος ο χαρακτήρας των πειστηρίων μετά τις συλλήψεις και άλλο πριν.
Αν λοιπόν έχετε έστω ένα, δηλαδή να σας δώσω ένα παράδειγμα. Κάποιο αυτοκίνητο πήρε μέρος σε μία ενέργεια. Ωραία. Βρήκαν ένα αποτύπωμα και κάποια στιγμή οι Γάλλοι τους έστειλαν ένα άλλο αποτύπωμα το οποίο έλεγαν ότι βρέθηκε σε ένα διαβατήριο του Γιωτόπουλου εκείνης της εποχής κλπ πλαστό. Κατά διαβολική τύχη, κατά ευτυχή συγκυρία τους έστειλαν αυτό το πειστήριο και αυτοί το σύγκριναν και είπαν «Γιωτόπουλος›. Όχι αρχηγός, «Γιωτόπουλος› μόνο.
Αυτό όμως είναι υλικό πειστήριο. Αυτό είναι απόδειξη. Εάν έχετε ένα τέτοιο πράγμα στο κατηγορητήριό σας που να αφορά την περίοδο πριν τις συλλήψεις εγώ να γυρίσω τώρα και να σας πω «κύριοι, πιστεύω ότι είναι ένοχος›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά τα οποία μας φέρνουν τα βρήκαν κατά τις εκθέσεις που έκαναν και τις καταθέσεις....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για το πριν μιλάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τις βρήκαν μέσα στην γιάφκα.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά είναι τα μετά. Για το πριν μιλάμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εννοείτε δηλαδή πριν από κει.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως. Πριν την σύλληψη εάν έχετε ένα πειστήριο αλλά υλικό πειστήριο, αποδεικτικό στοιχείο ότι ταυτοποιήθηκε πριν.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πριν θα ήταν κατασκευασμένο.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα μετά είναι κατασκευασμένα γιατί πριν δεν μπορείς να το κατασκευάσεις. Πώς θα το κατασκευάσεις πριν; ¶μα δεν το έχεις το αποτύπωμά του πώς θα το κατασκευάσεις πριν; Ενώ μετά όταν τον πιάνεις το έχεις και μπορείς να το βάλεις και να το μεταφέρεις και δεν ξέρω τί άλλες δυνατότητες υπάρχουν. Το πριν είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρετε αν υπάρχουν δυνατότητες;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω και δεν με αφορά κιόλας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτάω γιατί ενδιαφέρει. Για να λέμε ότι μεταφέρθηκαν πρέπει να πούμε....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω να μπω σε αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι δυνατή η μεταφορά και δεύτερον, στην συγκεκριμένη περίπτωση έγινε η μεταφορά.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω να μπω σε αυτό το σημείο και δεν κατηγορώ κανέναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο γραφικός χαρακτήρας πάλι σε προκήρυξη τον έφτιαξαν;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω αν για το πριν έχετε επί δύο χρόνια ένα πειστήριο εγώ θα γυρίσω τώρα εδώ και θα πω ότι είναι ένοχος. Ξέρετε όμως τί σημαίνει αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην προκήρυξη Περατικού....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε το μετά, μιλάμε για το πριν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι πριν η προκήρυξη Περατικού;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μιλάμε για το «πριν› πειστήριο, όχι αυτό που ανακαλύφθηκε μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα πριν βρουν την γιάκφα....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, γιατί αυτό μπορεί να το βάλουν μετά στην σακούλα και να το πάνε μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πιστεύετε ότι την γιάφκα την βρήκε η Αστυνομία μόνη της για να ενοχοποιήσει τους άλλους ή λόγω του ατυχήματος του τραγικού κ. Ξηρού.....;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλο σας λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως είναι και ατύχημα εις βάρος του. Βεβαίως είναι και δικάζεται και γι αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κακούργημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως είναι και δικάζεται και γι αυτό. Εν πάση περιπτώσει έσκασε μία βόμβα στα χέρια του, δεν θα το δω και ανθρώπινα εγώ; Πήγε να σκοτωθεί. Δεν θα τον δω και σαν άνθρωπο κι αυτόν; Επειδή είναι κατηγορούμενος;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, άλλο σας λέω. Δεν θέλετε να καταλάβετε. ¶λλο το τί έγινε μετά. Πείτε ότι δεν είχε συλληφθεί ο κ. Ξηρός. Βυσσοδομούν όλοι αυτοί οι πράκτορες και λένε «Γιωτόπουλος›. Με τί στοιχείο ενοχοποιητικό πριν τις συλλήψεις;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας είπα....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε τί έγινε μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πριν από την σύλληψη δεν ήξεραν Γιωτόπουλο.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, ξέρανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψάχνανε Γιωτόπουλο.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί έψαχναν; Είχαν καταδότη, τί είχαν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς μου λέγατε, έρχονταν, ρώταγαν εσάς.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν ρώταγαν εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει και η λεγόμενη Αστυνομική, είναι κλάδος της Εγκληματολογίας όπως ξέρετε και αρχίζει κάποια στιγμή και βάζει ορισμένα χαρακτηριστικά στους πιθανούς δράστες, ποιος θα είναι. Κοιτάνε ποια είναι τα πρώτα θύματα μετά την ίδρυση αυτής της Οργάνωσης και είναι άνθρωποι οι οποίοι ήσαν βασανιστές – έτσι τους απέδιδαν οι εφημερίδες – εγώ δεν μπορώ να τους αποδώσω τίποτα διότι δεν τους δίκασα, αλλά έτσι έγραφαν οι εφημερίδες. Υπήρχε ο σταθμάρχης της CIA....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα γνωστά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αμέσως, αμέσως το μυαλό πού θα πάει τώρα; Μήπως αυτοί οι οποίοι είχαν βασανιστεί, είχαν υποφέρει, είχαν αγωνιστεί εναντίον της δικτατορίας, τον δε αγώνα φυσικά τον θεωρούμε ....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά γιατί Γιωτόπουλος; Πώς Γιωτόπουλος επί 2 χρόνια; Δεν βγαίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να αρχίσουμε από τον Βίκτορα. Πού είναι ο Βίκτορας, ο κ. Αναγνωστόπουλος; Στο Παρίσι. Τί κάνει; Σκηνοθέτης. Βλέπει τους παλιούς; Τους βλέπει. Ποιος είναι ο τάδε; Ποιος είχε εξαφανιστεί μοναχά;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι άλλη ερώτηση. Εγώ σας ζητάω μία ερώτηση πολύ συγκεκριμένη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην βάζουμε την Αστυνομία ότι ψάχνει φαντάσματα μόνο. Ψάχνει με βάση κάποια υποθετική σκέψη.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα την δούμε την υποθετική. Εγώ σας ρωτάω αν υπήρχαν επί 1,5 χρόνο που κυκλοφορούσε ως αρχηγός ο Γιωτόπουλος σαν όνομα σε διάφορους που ανακρίθηκαν, αν υπήρχε έστω ένα υλικό στοιχείο. Από το υλικό στοιχείο θα το βγάλουμε, όχι κάποιοι είπαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και γι αυτό δεν του είχαν απαγγείλει κατηγορία.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν του απάγγειλαν κατηγορία; Τί σημασία έχει αν δεν του απάγγειλαν; Κύριε Μαργαρίτη, μην τσακωθούμε τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς οι δύο να τσακωθούμε;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί να τσακωθούμε;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλετε να απαντήσετε στο ερώτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να απαντήσω;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρώτη φορά με ρωτάει μάρτυρας.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως, να απαντήσετε στον εαυτό σας μέσα σας, στην συνείδησή σας πρέπει να απαντήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ σας λέω ένα απλό πράγμα κ. Πρόεδρε. Αφού υπήρχε αυτή η κατηγορία για τον Γιωτόπουλο και αφού νομίζω ότι ένα Δικαστήριο δεν είναι μόνο μία συνάθροιση όπου εκατέρωθεν θα δημιουργούνται εντυπώσεις μόνο, αλλά ζητάμε μία αλήθεια. Το έχετε αναγγείλει 100 φορές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μία αλήθεια ζητάμε.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έστω μία, κοινή για όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή που θα προκύψει από την διαδικασία, όχι κοινή για όλους.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοινή για όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι προκύψει από την διαδικασία, αυτή είναι η αλήθεια.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ελπίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έχω μέσα μου εγώ και τις καχυποψίες μου....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, κοινή για όλους, αποδεκτή από όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω, επειδή εδώ έρχονται και λένε ότι εμείς δεν την αποδεχόμαστε την απόφασή σας. Αλίμονο, είναι απριόρι αυτή η απόφαση. Όπως υπάρχουν και κάτι άλλοι και λέει «άμα τους απαλλάξετε ενδεχομένως δεν την δεχόμαστε την απόφαση›. Αυτό θα κάνουμε εμείς δηλαδή;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι στατιστικό πιθανολογικό το θέμα. Εδώ είναι τί θα προκύψει κ. Αναγνωστόπουλε από την διαδικασία. Γι αυτό την παρακολουθούμε με τόση προσοχή.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συνεχίζω και τελειώνω σε αυτό το σημείο. Ακριβώς επειδή ζητάτε την αλήθεια....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φυσικά την ζητάμε.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ σας ζητάω κάτι άλλο. Φέρτε μου κατ’ αντιπαράθεση τον ¶γγλο πράκτορα εδώ....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού να τον βρω εγώ;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα τον βρείτε, θα σας δώσω την κάρτα του εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την κάρτα του;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως, από την Πρεσβεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέτοιος πράκτορας είναι που δίνει κάρτες;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί γελάτε; Counselor ήταν κύριε, δεν γράφει πράκτορας. Όλοι Counselor είναι, δεν γράφει πράκτορας η κάρτα του. Φέρτε τον μου εδώ και προσέξτε, με αντιπαράθεση όμως αλλά με μένα. Όχι να τον ρωτάτε εσείς, σε αντιπαράθεση με μένα. Να μας πει αυτός πώς είχαν το όνομα Γιωτόπουλος επί 1,5 χρόνο χωρίς στοιχεία. Να μας το πει. Εσείς την αλήθεια δεν θέλετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και υποθετικά εάν αυτό είναι ψάχνανε για στοιχεία και δεν είχαν στοιχεία.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά που βρήκαν τελικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να κάνουμε τώρα άμα δεν είχαν στοιχεία;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶μα δεν είχαν στοιχεία, δεν μπορείς να ενοχοποιείς τον άλλον επειδή δεν έχεις στοιχεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα αφού δεν είχαν δεν έγινε καταγγελία για .....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλο η καταγγελία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν όμως έσκασαν οι βόμβες και βρήκαν την γιάφκα έγιναν οι καταγγελίες. Τα λένε εδώ τόσο κατηγορούμενοι.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ξέρετε πολύ καλά ότι το «EURO?.› σας δίνει το δικαίωμα να τον φέρετε με βίντεο αυτόν εδώ δηλαδή και στην Αγγλία να είναι. Με ling από την Αγγλία να τον εξετάσετε κατά αντιπαράθεση με μένα. Ξέρετε γιατί;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μου πει ότι είχαμε υποψίες για τον Γιωτόπουλο.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς πώς θα μας, από πού θα ερχόντουσαν αυτές οι υποψίες, τί στοιχεία; Χωρίς στοιχεία κύριοι είναι ο Μαργαρίτης, είναι ο ένας, είναι ο άλλος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας είπα πώς σκέφτεται η Αστυνομία; Δεν θέλετε να με καταλάβετε.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα κάπου πρέπει να στηρίζεσαι επιτέλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το δικό σας παραγωγικό σχήμα συλλογισμών.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, εσείς έχετε το δικό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ πάω στην Αστυνομία, στην καχυποψία. Λένε ότι «πιστεύουμε ότι είναι από αυτόν τον χώρο, ψάχνουμε στο Παρίσι διότι όπως έχει πει και ο .....›.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα χωρίς στοιχεία κανένα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπε ότι είναι. Έψαχνε μόνο.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, σε μένα είπε ότι είναι. Και στον κ. Σκαρπαλέζο είπε ότι είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί είπε;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπε ότι είναι ο Γιωτόπουλος ο αρχηγός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ο κ. Σκαρπαλέζος τέτοιο πράγμα εδώ; Με συγχωρείτε πάρα πολύ αλλά κάθε μέρα προχωράμε κι ένα βήμα και πράγματι είναι χρήσιμο αυτό. Του είπε λοιπόν, γιατί ο κ. Σκαρπαλέζος δεν μας είπε. Απλώς ρώταγε για τον Γιωτόπουλο.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί του είπε τελικά ο πράκτορας του Σκαρπαλέζου; Δεν του ανέφερε το όνομα Γιωτόπουλος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ανέφερε αλλά δεν του είπε ότι είναι αρχηγός. Εσείς προχωρήσατε στο αρχηγός.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ανέφερε έτσι; Εδώ τον φωτογράφιζαν οι εφημερίδες πριν. Πώς δεν αναφέρθηκαν αυτά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αναγνωστόπουλε, το θέμα είναι ότι είχαν υποψίες και επειδή είχαν υποψίες αυτοί αν αποδειχθούν τελικά .....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν υπάρχουν υποψίες χωρίς στοιχεία. Υποψίες για τον Βότση, για τον έναν, για τον άλλον, για τον Ραφαηλίδη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και για τον Βότση και για τον Ραφαηλίδη, αλλά δεν τους έφεραν εδώ κατηγορούμενους. Το καταλάβατε ή δεν το καταλάβατε;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι ένα επιχείρημα το οποίο θα το εξετάσω μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήρθε ο κ. Βότσης και είπε ένα σωρό πράγματα.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν ήταν ο Βότσης εδώ θα ρωτάγατε γιατί αυτόν; Αν ήταν ο Ραφαηλίδης θα ρωτάγατε γιατί αυτόν; Κύριε Μαργαρίτη, αδιάφορο αν γελάτε.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γελάω εγώ;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εισάγετε μέσα στο Δικαστήριο ένα στοιχείο θεάτρου του παραλόγου όταν λέτε.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέατρο παραλόγου; Ιονέσκο παίζουμε εδώ;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς, όταν λέτε γιατί αυτός; Αυτή η ερώτηση για να έχει λογική πρέπει να απευθύνεται στην Διωκτική Αρχή, όχι σε μένα ως μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ τα απευθύνω όλα τα ερωτήματα στον εαυτό μου γιατί εγώ θα απαντήσω.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην Διωκτική Αρχή το απευθύνετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού να την βρω εγώ την Διωκτική Αρχή; Πού να τους βρω εγώ;
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κι εγώ πού να την βρω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορώ να βρω εγώ κανέναν. Σας λέω πιθανά αυτοί να έλεγαν «θα ψάξω και τον Βότση, θα ψάξω και τον Α και τον Β και τον Μαργαρίτη και τον κ. Γιωτόπουλο›.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έλεγαν θα ψάξω αυτόν. Έλεγαν «αυτός είναι ο αρχηγός›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, όλους αρχηγούς τους έλεγαν.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο 33ος, άρα αυτός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έλεγαν 31 ανθρώπους αρχηγούς όχι 41 που είπε ο κ. Εισαγγελεύς. Όμως δεν τους έφεραν εδώ κατηγορούμενους για να τους έχουμε εδώ πέρα. Έφεραν τον κ. Γιωτόπουλο. Γιατί τον έφεραν; Διότι έσκασε η βόμβα....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα το εξετάσουμε μετά αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς θα εξετάσουμε πλέον αν αυτά τα στοιχεία είναι ακριβή. Πάτε σε πρωθύστερα όταν οι ξένες Αρχές έψαχναν.....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι πρωθύστερο. Εάν εγώ ως Διωκτική Αρχή έχω ένα ταυτοποιήσιμο αποδεικτικό σημείο τότε έχω δικαίωμα να πω «ο Γιωτόπουλος είναι αρχηγός›. Πάντως εγώ επιμένω. Φέρτε τον ¶γγλο πράκτορα. Αν το φέρετε εγώ θα τον εξετάσω κατ’ αντιπαράσταση και να μας πει πού είχε το όνομα Γιωτόπουλος ως αρχηγό; Αυτός μπορεί να εμφανιστεί στο βίντεο εδώ με τετραγωνάκια. Δεν έχω αυτή την απαίτηση, εγώ ξέρω την φωνή του, την ξέρω πολύ καλά. Θα τον αναγνωρίσω. Ούτε θα του ζητήσω ποιον είχες καταδότη, το όνομα. Θα του ζητήσω το πώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κ. Αναγνωστόπουλε. Ο κ. Εισαγγελέας έχει το λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, είπατε για το θέμα του Γερμανού.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Του Γερμανού;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι ήσασταν στο γραφείο του κ. Ραχιώτη...
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Του Γερμανού πραγματογνώμονα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο επιστήμων ζήτησε 4,5 εκατομμύρια.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ νόμιζα ότι ήταν ένα υπερβολικό ποσό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό ήταν η αιτία του να μην γίνει....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είπα αυτό. ¶λλο είπα κ. Εισαγγελέα. Εγώ είπα ότι όταν ακούω αυτή την συζήτηση σκέφτομαι ότι ούτε ο Ραχιώτης μου έπαιξε θέατρο για να με πείσει εμένα ότι ο Γιωτόπουλος είναι αθώος, αλλά ούτε και κάποιος είναι αρκετά τρελός ας πούμε να στείλει στην Γερμανία αποτυπώματα ακόμα κι αν είναι 2 εκατομμύρια για να γυρίσουν αυθεντικά. Προς Θεού, αυτό είπα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος απολογείται στον Ανακριτή. Του θέτουν υπόψη αυτό το στοιχείων των αποτυπωμάτων. Επίσης και το θέμα το γραφολογικό. Δηλαδή ότι πάνω στην προκήρυξη Περατικού υπάρχουν τα αποτυπώματά του ....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα γνωστά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επίσης και ο γραφικός του χαρακτήρας. Τα αμφισβητεί. Δικαίωμά του. Δεν ζητάει από τον Ανακριτή να γίνει έλεγχος αυτής της βεβαιώσεως των προανακριτικών υπαλλήλων ή μάλλον των υπαλλήλων αυτών οι οποίοι βεβαίωσαν ότι είναι δικά του αποτυπώματα......
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αμφισβητείτε ότι δεν έγινε αυτό το τηλέφωνο και δεν ήμουν εκεί και δεν το άκουσα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και ενώ του παρέχει το δικαίωμα ο νόμος να φέρει τον δικό του εγκληματολόγο.....
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς, τον Γερμανό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την κουνιάδα του.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, η κουνιάδα του δεν μπορεί να ταυτοποιήσει...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επιστήμων είναι.
Β. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η κουνιάδα του θα ταυτοποιήσει αποτύπωμα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επειδή εκεί δεν υπάρχει θέμα οικονομικό.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν υπάρχει θέμα οικονομικό; Τί λέτε κύριε....; Αν είχα τα χρήματα θα είχα φέρει από παντού. Το ξέρετε πολύ καλά. Για να φέρω έναν από την Γαλλία πρέπει να πληρώσω 30 εκατομμύρια, τί λέτε τώρα;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τόσο καιρό ήταν θέμα απειλής της αυτοκρατορίας αν κατάλαβα....
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ για την Ελλάδα, για την Ελλάδα μιλάμε. Δεν είναι ίδια τιμή. Η τιμή έξω είναι απαγορευτική για μένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε πει κι από έξω. Μην μεταβάλλετε τους ισχυρισμούς γιατί εγώ θυμάμαι. Ξέρετε πόσο θυμάμαι;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έχουμε κι εμείς μνήμη ελέφαντα που λένε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω κακό να θυμάμαι πολύ. Είναι κακό αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, ότι έχετε πει είναι καταγεγραμμένο.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν και ο κ. Πρόεδρος με κατηγορούσατε ότι έλεγα ψέματα ότι υπήρχαν οπλισμένοι Αστυνομικοί. Σας φέραμε χαρτί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, δεν κατηγορώ κανέναν εγώ. Εδώ είναι οι συνήγοροί σας να σας τα πουν τί λέγατε.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς λέγατε «ελάτε τώρα κ. Γιωτόπουλε που ήταν Αστυνομικοί›. Όταν σας έφεραν χαρτί είπατε «ναι, ήταν αλλά....›.