Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εν πάση περιπτώσει αυτό το οποίο εγώ γνωρίζω είναι το εξής. Ότι αναζωπυρώθηκε η υπόθεση εργασίας Γιωτόπουλος, το 2000 μετά την ανθρωποκτονία Σόντερς. Τότε άρχισαν να ψάχνουν και τότε κατέληξαν στο Γιωτόπουλος Χ. Προηγουμένως, ο Γιωτόπουλος κρύφτηκε το ’70 από τους γάλλους και την χούντα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Προηγουμένως κύριε, ζούμε την ιστορία όλοι τα τελευταία 20 χρόνια, σας είπε ο κ. πρόεδρος, μιλάγανε για συνωμοσίες, για πράκτορες ξένων δυνάμεων, για οργάνωση που την οργάνωσε και την υποστηρίζει συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα, δηλαδή ?.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, ναι, αλλά ξεχνάτε ότι εσείς οφείλετε να αποδείξετε την αιτιώδη συνάφεια που λέτε εσείς οι νομικοί και γεμίζει το στόμα μου που λέω αυτή την ωραία λέξη.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν έχουμε την υποχρέωση να το αποδείξουμε σε σας κύριε μάρτυς.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ απλώς διατείνομαι ότι η χρήση του ψευδωνύμου ως ενοχοποιητικού στοιχείου απευθύνεται στο συναίσθημα και όχι στο λογικόν, έτσι τόσο απλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και είστε μαθηματικός;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο θυμικόν λοιπόν έτσι και όχι στο λογικόν; Λογική του Αριστοτέλη είναι στα μαθηματικά ?ελάτε παρακαλώ.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Αγγελόπουλε, ένας άλλος από τους κατηγορουμένους ο κ. Δημήτρης Κουφοντίνας, ο οποίος αποδέχεται την πολιτική ευθύνη – όπως λέει – για τις ενέργειες αυτής της οργάνωσης και δεν αρκείται ότι υπήρξε μέλος αυτής της Οργάνωσης. Χρησιμοποιούσε επίσης ένα ψεύτικο όνομα. Υποτίθεται ότι ήταν ο Δημήτρης Λαμπρόπουλος, έτσι συστηνόταν στις κοινωνικές του σχέσεις, μέσα δε στην οργάνωση είχε ένα ψευδώνυμο, κατά τα λεγόμενα τουλάχιστον άλλων κατηγορουμένων, θα ελεγχθούν αυτά, το λέω με την επιφύλαξη αυτή, ότι είχε το ψευδώνυμο Λουκάς.
Επιχειρησιακό. Σας θέτω λοιπόν τους δυο παράλληλους βίους, Λουκάς, εντός οργανώσεως ο κ. Κουφοντίνας, Δημήτρης Λαμπρόπουλος εκτός οργανώσεως άφαντος κοινωνικά, έχει και αυτός καταδυθεί κοινωνικά δεν υπάρχει ως φορολογούμενος, δεν υπάρχει πουθενά για το ελληνικό κράτος, είναι κοινωνικά άφαντος. Η ίδια ακριβώς κατάσταση χαρακτηρίζει και τον κ. Γιωτόπουλο, είναι ο Λάμπρος?
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από πότε;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά τα λεγόμενα τουλάχιστον ορισμένων κατηγορουμένων εντός της οργανώσεως θεωρείστε το αυτό ως υπόθεση, είναι ο Μιχάλης Οικονόμου για τις κοινωνικές σχέσεις και το Αλέξανδρος Γιωτόπουλος ως όνομά του και ως πρόσωπο το οποίο μπορεί να εντοπιστεί στα αρχεία του κράτους, στο Ληξιαρχείο, να συσχετιστεί ως γνωριμία ανθρώπων που τον ξέρανε από παλιά και να πούνε αυτός είναι ο εν συνεχεία αναζητούμενος, ακριβώς το ίδιο.
Αν δεχθείτε ότι η 17Ν ήταν μια οργάνωση που είχε συνωμοτικούς κανόνες και δεν νομίζω σ’ αυτό να υπάρχει διαφωνία, οι συνωμοτικοί κανόνες, ήταν και γραμμένοι εν πολλοίς, βρέθηκαν γραπτά μνημεία που τους περιγράφουν, πώς εσείς λέτε ότι το να χρησιμοποιεί στις κοινωνικές του σχέσεις ένα ψεύτικο όνομα ο Γιωτόπουλος, είναι αποδεικτικό του ότι δεν μπορούσε να είναι μέλος της 17Ν, όταν ακριβώς το ίδιο μοντέλο εφαρμόζει κάποιος που αποδέχεται ότι ήταν μέλος της 17Ν. Και για τον οποίον στον εντοπισμό υπήρξαν οι ίδιες δυσκολίες, ως ένα βαθμό.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και το ερώτημα το οποίο διευκρινιστικά είναι, είναι η ημερομηνία κατά την οποίαν ο κ. Κουφοντίνας άρχισε να χρησιμοποιεί το Λαμπρόπουλος.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα είναι νεώτερος είναι νεώτερος 14 χρόνια δεν θα μπορούσε να το χρησιμοποιεί από το ’71, το ’71 ο κ. Κουφοντίνας ήταν μαθητής γυμνασίου.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Κουφοντίνας χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Λαμπρόπουλος πριν τον εντοπισμό του πατρικού του αυτοκινήτου στην όποια ενέργεια έγινε δεν ξέρω, γιατί δεν τα έχω διαβάσει όλα, δεν έχω ασχοληθεί με την περίπτωση του κ. Κουφοντίνα. Κάποτε εντοπίστηκε διάβασα το αυτοκίνητο του πατέρα του σε μια ενέργεια της 17Ν. Ισχύει;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να δω τι απαντάτε, εγώ σας έκανα μια ερώτηση.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Απαντώ το εξής, ότι θέλω για να απαντήσω θέλω να έχω την εξής πληροφορία, ήταν μεταγενέστερη η υιοθέτηση του ψευδωνύμου;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό θα μας το πει ο ίδιος δεν το γνωρίζουμε.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό να μας το πει τι λένε οι δικογραφίες. Εν πάση περιπτώσει απ’ όσα έχω διαβάσει εγώ στις εφημερίδες, ήταν μεταγενέστερη. Επομένως το όνομα Κουφοντίνας, εάν τον έψαχνε η οποιαδήποτε διωκτική αρχή?
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε πότε μπήκε στην Οργάνωση 17Ν ο κ. Κουφοντίνας; Πώς το λέτε αυτό ότι ξέρω ότι το άλλαξε τότε, πού τα στηρίζετε αυτά; Ξέρετε την χρονιά που ο κ. Κουφοντίνας μπήκε στην οργάνωση; Διότι βλέπω ότι διατυπώνετε συλλογισμούς?
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ; Μιλάτε σοβαρά τώρα;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ μιλάω σοβαρά και ελέγχω την σοβαρότητα των επιχειρημάτων σας.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούστε λοιπόν, εγώ αυτό το οποίο διάβασα από τον Τύπο είναι, ότι το αυτοκίνητο του κ. Κουφοντίνα, για να μην προσπαθούμε να βγάλουμε λαβράκι εκεί που δεν υπάρχει παρά μόνο σαλιγκάρι, αν μου ρίχνετε το δόλωμα εγώ δεν το τσιμπάω και γι ‘αυτό σας λέω προσδιορίστε χρονικά.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την απάντησή σας όμως δεν έχω. Κύριε ανεξάρτητα από το αυτοκίνητο ή μη, το πρόσωπο αυτό ήταν μέλος της Οργάνωσης της 17Ν επί δυο σχεδόν δεκαετίες, ή επί 15 χρόνια, ακούστε σας παρακαλώ και κυκλοφορούσε ως Δημήτρης Λαμπρόπουλος προς τα έξω, ως Λουκάς μέσα στην οργάνωση, κρύβοντας το πραγματικό του όνομα που ήταν Δημήτρης Κουφοντίνας.
Αυτό γινότανε μέσα σε μια άκρως συνωμοτική οργάνωση. Ασχέτως λοιπόν το πότε υιοθέτησε το Δημήτρης Λαμπρόπουλος, θεωρείστε ως δεδομένο ότι επί χρόνια ολόκληρα εφήρμοζε αυτό το μοντέλο. Δημήτρης Λαμπρόπουλος προς τα έξω, όχι Δημήτρης Κουφοντίνας, Λουκάς προς τα μέσα. Και μέλος της 17Ν. Γιατί λοιπόν εσείς αυτό το μοντέλο συνωμοτικότητας λέτε ότι αποκλείεται να ταιριάζει στην 17Ν και συνάγεται συμπέρασμα αντίθετο ότι, εκ του ότι ο Γιωτόπουλος κυκλοφορούσε ως Μιχάλης Οικονόμου έπεται ότι δεν ήταν μέλος της 17Ν. Αυτό λέτε.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας απαντήσω. Νούμερο 1 ο κ. Σάββας Ξηρός που αποδέχεται ότι ήταν στην 17Ν δεν είχε ψευδώνυμο δημόσιο ψευδώνυμο, ούτε οι άλλοι διότι?.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτε οι άλλοι, σας λέω τους δυο, εκ των οποίων ο ένας φέρεται να είναι ο ιθύνων νους και ο άλλος ο επιτελάρχης αυτή είναι η κατηγορία. Για σκεφθείτε το αυτό. Δυο είναι οι άφαντοι.
Ε .ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορώ να σας απαντήσω; ¶κουσα την ερώτηση με μεγάλη προσοχή. Θα σας παρακαλούσα να μη με διακόπτετε την ώρα που λέω την απάντηση, σαφής;
Λοιπόν πρώτον, οι άλλοι που παραδέχονται ότι είναι μέλη της 17Ν δεν χρειαζόντουσαν ψευδώνυμο. Ποιος άλλος χρειαζότανε ψευδώνυμο; Ο ανυπότακτος κύριος Κουφοντίνας και από πότε το χρειάστηκε και από πότε το χρησιμοποίησε; Εξ όσων εγώ προσωπικά γνωρίζω από την στιγμή που το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε και ήταν αυτοκίνητο του πατέρα του, ταυτοποιήθηκε και συνδέθηκε το όνομα του πατέρα του, το όνομα Κουφοντίνας, με κάποια επιχείρηση της 17Ν.
Από εκεί και πέρα όποιος είχε το όνομα Κουφοντίνας, μια αναδύθηση στα αρχεία θα παρέπεμπε εκεί. Επομένως η απόκρυψη του ονόματος Κουφοντίνας, απέκρυπτε, δεν απέκρυπτε το ψευδώνυμο Λαμπρόπουλος απέκρυπτε το όνομα Κουφοντίνας, το οποίο είχε σχετιστεί με την 17Ν.
Αντίθετα, το όνομα Οικονόμου, απέκρυπτε το όνομα Γιωτόπουλος, το οποίο όνομα Γιωτόπουλος, ουδέποτε είχε σχετιστεί με την 17Ν, αλλά είχε σχετιστεί με μια βαλίτσα που κατεσχέθη στο Παρίσι το 1970 και με την παραφθορά Ιατρόπουλος με μια δίκη της 29ης Μάη. Επομένως έκρυβε το «ένοχο αντιστασιακό παρελθόν› του Γιωτόπουλου και τίποτα το σχετικό με την 17Ν.
Με την 17Ν αρχίζει και σχετίζεται ο Γιωτόπουλος, κατόπιν της υιοθέτησης από την Scotland Yard ή όποια εγγλέζικη αρχή της υπόθεσης εργασίας Γιωτόπουλος, το 2000. Αλλά ο Γιωτόπουλος πολύ πριν λεγόταν Οικονόμου. Ο Γιωτόπουλος είχε πάψει να υπάρχει πριν την ύπαρξη της 17Ν. Επομένως σχέση της 17Ν με τον Γιωτόπουλο, ουδεμία ουδαμού προκύπτει.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Αγγελόπουλε εσείς λέτε και δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε, ότι η πρώτη φορά που χρησιμοποίησε ψευδώνυμο και αυτό άλλωστε ήταν πρακτική αντιστασιακών οργανώσεων επί δικτατορίας, ήταν για να αποφύγει την ταυτοποίησή του από τις τότε αρχές ελληνικές ή άλλες με κάποιες πράξεις έτσι δεν είναι;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε για να μην συνδεθεί με την βαλίτσα.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το ψευδώνυμο «Μιχάλης› γιατί τα επιχειρησιακά ψευδώνυμα εντός οργάνωσης, χρησιμοποιούντο πολύ πιο πριν, μόλις αποφασίσαμε αυτό τον τρόπο δράσης. Όλοι είχαμε ψευδώνυμο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί είχατε ψευδώνυμα; Για να δυσκολεύονται οι συσχετίσεις που θα κάνανε οι αρχές.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς, όταν γνωρίζουμε κάποιον καινούργιο καλό είναι να μην ξέρουμε το όνομά του.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι λοιπόν ?.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Γιωτόπουλος όμως μετά την βαλίτσα, δεν ξέρω ποιο όνομα προσέλαβε, εξαφανίζεται ο Γιωτόπουλος.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ ωραία, τότε λοιπόν ο λόγος που το έκανε αυτό ήταν να εξαφανιστεί από τις γαλλικές ή και τις ελληνικές αρχές ως Γιωτόπουλος. Στη συνέχεια και αφού έγινε η μεταπολίτευση και όλοι αυτοί οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην διάρκεια της δικτατορίας σε οργανώσεις αντιδικτατορικές, έπαψαν να χρησιμοποιούν το ψεύτικο όνομα, δεν υπήρχε άλλωστε κανένας λόγος και επέστρεψαν στην Ελλάδα, ή συνέχισαν να ζουν με τα πραγματικά τους ονόματα όπως εσείς και όπως όλοι οι άλλοι.
Μπορείτε και σας απασχόλησε, επειδή σας απασχολεί και το λογικόν των επιχειρημάτων, έχετε μια εξήγηση γιατί ο κ. Γιωτόπουλος προτίμησε, μετά την μεταπολίτευση, όχι τον πρώτο χρόνο και τον δεύτερο και εν συνεχεία μέχρι που συνελήφθη, να φτιάχνει ή να παραγγέλλει να του φτιάχνουν πλαστά χαρτιά, να μην έχει το πραγματικό του όνομα, να μην υπάρχει ως πολίτης, να μην κάνει καμιά φορολογική δήλωση, να μην υπάρχει ως πολίτης καθόλου;
Αυτό θεωρείτε ότι το έκανε για να αποφύγει το στρατό; Και ξέρετε ασφαλώς ότι όταν κανείς συμπληρώνει κάποια ηλικία και δόξα τω Θεώ είναι 59 ετών σήμερα, όσο και ανυπότακτος να έχει υπάρξει, παύει πλέον ο στρατός να τον θέλει.
Έφθασε λοιπόν κάποια στιγμή 40, 42, 45 χρονών, αποκλείεται να τον έπαιρνε ο στρατός. Και να εμφανιζόταν να έλεγε γειά σας δεν έχω υπηρετήσει θα του λέγανε, πήγαινε σπίτι σου. Γιατί λοιπόν η επιμονή στο ψεύτικο όνομα; Γιατί η ανάληψη του κινδύνου να συλληφθεί με ψεύτικα χαρτιά και να υποστεί τα δέοντα; Γιατί η ανάληψη του ρίσκου εάν συλληφθεί και διαπιστωθεί ότι έχει ψεύτικο όνομα τι θα πει στους ανθρώπους που τον ξέρανε και πώς θα δικαιολογήσει αυτή τη στάση του;
Έχετε γι’ αυτά όλα κάποια εξήγηση; Είπατε πριν, πέρασε ο καιρός, βρε αδελφέ πού να πάω να αλλάξω όνομα, αυτό ήταν λοιπόν; Βαριότανε να πάει να αποκτήσει νόμιμα χαρτιά; Ακούστε κάτι, γεννήθηκε στο Παρίσι, υπήρχε λοιπόν ληξιαρχική πράξη εκεί. Ήταν καταχωρημένος στα δημοτολόγια Χαλανδρίου ήταν καταχωρημένος. Οποιαδήποτε στιγμή μπορούσε να εμφανιστεί και να ζητήσει να του εκδοθεί μια αστυνομική ταυτότητα με το πραγματικό του όνομα. Δηλώνοντας ότι απώλεσε την παλαιά του. Γιατί λοιπόν δεν το έκανε αυτό; Όχι ένα χρόνο, όχι δυο χρόνια, 26 χρόνια.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το έκανε ποτέ.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και ξέρετε άλλον, επειδή την λογικότητα της συμπεριφοράς εδώ εξετάζουμε, να έχει συμπεριφερθεί κατ’ αυτό τον τρόπο και σας απασχόλησε αυτό και τι συμπεράσματα έχετε βγάλει; Τι υποθέσεις κάνετε τουλάχιστον;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι νομίζω ότι ήμουν σαφής, τα έχω καταθέσει και γραπτά, αλλά πέραν τούτου στις επεξηγήσεις που βάλατε μπορώ να δώσω απαντήσεις.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συγχωρήστε μου κάτι μισό λεπτό, εάν τον συναντούσατε τυχαία στο δρόμο με την γυναίκα του που τον ήξερε ως Μισέλ?
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα τον γνώριζα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούστε κύριε, το ’80, ’81 και του λέγατε γειά σου Αλέξανδρε, Αλέκο όπως τον ξέρατε και όχι μόνο εσείς, οποιοσδήποτε απ’ αυτούς τους ανθρώπους που τον ξέρανε από την Γαλλία ήταν Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Φοιτητών, άρα μιλάμε για εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπους που τον ξέρανε, εν πάση περιπτώσει, βάλτε τις κοινωνικές συναναστροφές, σε μια συνάντηση λοιπόν που του λέγατε γειά σου Αλέκο, αντιλαμβάνεστε τι θα ακολουθούσε; Τι θα έκανε εκεί αυτός ο άνθρωπος; Ποιος Αλέκος; Τι θα έκανε, θα σφύριζε κατά κει, θα φώναζε την αστυνομία που τον ενοχλείτε; Για ελάτε λίγο σ’ αυτή τη σκέψη. Ήταν ένα ενδεχόμενο που μπορούσε να αντιμετωπίζει καθημερινά.
Εκτός εάν βέβαια φρόντιζε επιμελώς να αποφεύγει την επαφή με οποιονδήποτε του περιβάλλοντος που τον ήξερε ως Αλέξανδρο Γιωτόπουλο. Και όλοι εσείς που τον ξέρατε από τότε, κανείς σας μέχρι σήμερα, δεν έτυχε, να τον δείτε έκτοτε. Αυτό λοιπόν το προσθέτω στα προηγούμενα που σας ρώτησα. Τι λέτε λοιπόν; Έχετε εξήγηση πώς όλα αυτά ένας νομιμόφρων άνθρωπος τα αποδέχεται, το να ζει υπ’ αυτές τις συνθήκες; Και ποιο είναι το όφελος που έχει απ’ όλα αυτά;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε να δείτε έχετε πολλές ερωτήσεις μέσα σε μια, ποιο είναι το όφελος, ποια εξήγηση κλπ. Εγώ ήξερα ότι συνέβαινε, από εκεί και πέρα πηγαίνουμε πια σε υποθετικές υποθέσεις. Έστω λοιπόν ότι βλέπω τον κ. Γιωτόπουλο στο δρόμο με μια κυρία πριν από 15 χρόνια που θα τον αναγνώριζα, Αλέκο τι κάνεις; Μου λέει γεια κλπ. Του λέει η άλλη ποιος Αλέκος; Α, θα έλεγε αυτός, πού να σου εξηγώ τώρα, η κα Μαϊτέ, ο Μένιος κλπ, παλιός φίλος, θα πηγαίναμε και θα καθόμαστε, θα με καλούσαν στο σπίτι τους, θα τους καλούσα στο δικό μου θα πηγαίναμε σε κανένα καφενείο, θα της έλεγε παλιές ιστορίες και παλιά είναι όλα αυτά, θα εξηγούσε την κατάσταση?.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και η κυρία Μαϊτέ όλα αυτά θα τα έτρωγε που λέμε έτσι, θα τις έλεγε ιστορίες γι’ αγρίους.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό τι θα έτρωγε η κα Μαϊτέ και τι δεν θα έτρωγε, την είχατε μπροστά σας και σας απάντησε. Μπορεί να μην σας κάλυψαν οι απαντήσεις της. Αυτό το οποίο λέω εγώ, είναι ότι ο κ. Γιωτόπουλος έκανε ορισμένες επιλογές στην ζωή του. Οι επιλογές τις οποίες έκανε ο Γιωτόπουλος στη ζωή του ήταν να ζήσει περιθωριακός. Τον παρομοίασα μάλιστα αν θυμάστε, με μια στάση ?., είπα την δική μου εντύπωση, δεν έχω την δική μου εντύπωση από τον άνθρωπο που γνώρισα για τελευταία φορά; Από εκεί και πέρα η επιλογή του είναι να στάση περιθωριακός και να σώσει τη χώρα; Όχι.
Ότι είχε να κάνει ο Γιωτόπουλος όταν έπρεπε να το κάνει, το έκανε και να μην ανησυχείτε καθόλου, σε αντίθεση με διάφορους άλλους. Από εκεί και πέρα, εγώ δεν έχω να τον ελέγξω εάν είχε επιλογές οι οποίες δυσκόλεψαν την ζωή του; Είχε επιλογές οι οποίες διευκόλυναν την ζωή του μέχρι να πιαστεί, δυσκόλεψαν την ζωή του από την σύλληψή του και μετά?
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε τι την δυσκόλεψαν;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στο ότι κινδύνευε να τον πιάσουν και να ανακαλύψουν τυχαία ότι είναι αυτός. Ότι έχει ψεύτικο όνομα?αυτό όμως προφανώς?.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ήταν διευκόλυνση της ζωής του ή δυσκόλεψε την ζωή του;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ε, τι είπα εγώ δυσκόλεψε την ζωή του δεν είπα; Δυσκόλεψε την ζωή του, κάθε άνθρωπος να δυσκολεύει την ζωή του. Το ποιο κοινό για κάποιον να δυσκολεύει την ζωή του, είναι να κάνει μια δουλειά που δεν του αρέσει. Δεν είναι όμως αδίκημα το να έχεις επιλογές οι οποίες σου δυσκολεύουν την ζωή. Και από εκεί και πέρα, οι επιλογές αυτές εάν ήταν μέλος συνωμοτικής οργάνωσης, το να έχει δυο πλαστά χαρτιά σε διαφορετικά ονόματα, όπως έχει πει και κάποιος άλλος, κλωτσηδόν έξω, δεν είναι νοητό αυτό το πράγμα.
Γιατί μια τέτοια οργάνωση, με έναν αρχηγό με δυο πλαστά χαρτιά, Οικονόμου το ένα και Ντυπόν το άλλο, τι τρέχει εδώ πέρα; Έξω. Και υπάρχουν και τρόποι να τα κάνεις και πολύ πιο επαγγελματικά αυτά τα χαρτιά αν χρειάζεσαι και είσαι μέλος συνωμοτικής οργάνωσης, ούτως ώστε να μην σε πιάσουν ποτέ και τέτοια τα έχουμε δει και στο σινεμά και παντού και υπάρχουν.
Όταν όμως είναι μόνος του, ξέμπαρκος τι διακινδυνεύω; Ε, θα με πιάσουν. Θα μου πείτε γιατί δεν το έκανε; Και έρχομαι στην προηγούμενη φάση του ερωτήματός σας, γιατί δεν το έκανε όταν πέρασε η πρώτη φάση της μεταπολίτευσης; Εύλογο ερώτημα. Το θέμα είναι πότε περνάει η πρώτη φάση και αρχίζει η δεύτερη. Πότε σταματάει ο μεσαίωνας και αρχίζει η αναγέννηση.
Εάν ο κ. Γιωτόπουλος το είχε κάνει αυτό, να πεί «εγώ είμαι ο Γιωτόπουλος›, τη στιγμή που θα το έκανε, με διαβεβαιώνετε εσείς ότι δεν θα είχε την τύχη του κ. Ζηρίνη; Ο Γιωτόπουλος ο αθώος κατά τη δική μου άποψη, ένας αθώος Γιωτόπουλος μη εμπλεκόμενος, θα είχε ή δεν θα είχε την τύχη και τη μεταχείριση του αθώου κ. Ζηρίνη;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι επιχείρημα να έχουμε όλοι ψεύτικα ονόματα τότε. Να βάλουμε όλοι ένα ψεύτικο όνομα καλού κακού μη τυχόν μας μπλέξουν....
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να μη λέτε ανοησίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, ο συνήγορος κάνει τη δουλειά του, έχει ένα καθήκον σοβαρό όπως έχουν κι οι δικοί σας.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Διαστρεβλώνει τα πράγματα κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τα διαστρεβλώνει, κάνει ερωτήσεις και ο μάρτυρας είναι υψηλής νοητικότητας και μπορεί να απαντήσει. Δεν μπορεί κανένας να τον παραπλανήσει.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δε μπορεί να λέει ότι χωρίς λόγο είχα άλλο όνομα. Όχι χωρίς λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν δικαιούται δηλαδή η Πολιτική Αγωγή να έχει άλλη άποψη; Μόνο οι μάρτυρες που φέρνετε εσείς εδώ δηλαδή θα έχουν; Δε μπορώ να καταλάβω γιατί εξάπτεστε.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα γιατί συνεχώς υπάρχει διαστρέβλωση των πάντων εδώ πέρα. «Δεν έκανε αντίσταση, έβαζε μπουρλοτάκια, δεν έβαζε μπουρλοτάκια›. Τελικά, γιατί κατηγορούμαι; Τη μία ήμουν έξω από το αυτοκίνητο και έλεγα «μπείτε μέσα›, μετά ήμουν μέσα στο αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε πάρα πολύ, μπορούσα εγώ να ξέρω πού ήσαστε;
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Μπακατσέλος είπε ότι ήμουν απέξω και έλεγα «μπείτε μέσα›. Μετά λέει «όχι, ήταν μέσα στο αυτοκίνητο και κρυβόταν›. Υπάρχει σοβαρότητα εδώ πέρα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε, κάναμε εκτίμηση της κατάθεσης. Κοιτάξτε, εμείς έχουμε σοβαρότητα, αν δεν έχετε εσείς σοβαρότητα, εμείς έχουμε σοβαρότητα. Δεν κυκλοφορούμε εμείς ούτε με ταυτότητες τέτοιες, έχουμε σοβαρότητα. Αν δεν έχετε εσείς να μας το εξηγήσετε.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί γίνεται τελικά; Κατηγορούμαι για εκείνα τα μπουρλοτάκια; Αποφασίστε, τελικά για τί πράγμα κατηγορούμαι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν ξέρω καθόλου τί έχετε κάνει, να μην τα ρωτάμε; Και κάθε μέρα θα ρωτάμε μέχρι να τελειώσει η διαδικασία. Όταν τελειώσει δεν θα αρχίσουμε πάλι από την αρχή... Αλλά να μην είστε υβριστικός έναντι των συνηγόρων σας παρακαλώ. Για μένα πείτε και δυο κουβέντες παραπάνω, Πρόεδρος είμαι. Αλλά σας παρακαλώ τους συνηγόρους προσέξτε τους περισσότερο. Εγώ είμαι αποφασισμένος σε μια τέτοια Δίκη, ξέρω ότι θα ακούω και τέτοια και χειρότερα. Δεν δικάζω αγορανομικό και το ξέρω. Αλλά οι συνήγοροι δεν το ξέρουν φαίνεται.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Να απαντήσω κ. Πρόεδρε: Όντως ο καθένας δεν φέρει ψευδώνυμο. Από κει και πέρα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κανένας άλλος πλην του Γιωτόπουλου.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύς κόσμος έχει πάρει ψευδώνυμο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μη μου πείτε τώρα για τη Σοφία Βέμπο, ας σταματήσουν αυτά.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Για τον Θανάση Κλάρα σας λέω, τον ξέρετε;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε ποια είναι η διαφορά του Θανάση Κλάρα που επικαλείστε από τον κ. Γιωτόπουλο; Ότι ο Θανάσης Κλάρας δεν έφτιαξε ταυτότητα για να κυκλοφορεί στους Λειψούς να κάνει διακοπές. Και άλλοι μας είπαν για καλλιτέχνες. Οι καλλιτέχνες δεν έφτιαξαν ψεύτικη ταυτότητα που να λέει «Σοφία Βέμπο›. Μπορεί να ήταν γνωστοί ως καλλιτέχνες με κάποιο όνομα, αλλά τα χαρτιά τους έλεγαν το πραγματικό τους όνομα. Εδώ έχουμε κάποιον ο οποίος δεν εμφανίζει το πραγματικό του όνομα και έχει πλαστές ταυτότητες για το δήθεν όνομά του. Αφήστε λοιπόν αυτά που μας έλεγαν άλλοι, τα καλλιτεχνικά ψευδώνυμα ή τα επιχειρηματικά ψευδώνυμα ή οτιδήποτε άλλο.
Εδώ συζητάμε για κάποιον ο οποίος να είχε τη δράση που είχε ο κ. Γιωτόπουλος στη ΛΕΑ ή οποιαδήποτε άλλη Οργάνωση, να επέστρεψε στην Ελλάδα στη μεταπολίτευση και να εξακολούθησε να ζει επί 25 χρόνια με ψεύτικο όνομα, με ψεύτικη ταυτότητα. Ε, δεν θα βρείτε κανέναν. Ρωτάμε επίμονα από την αρχή της διαδικασίας όλους τους μάρτυρες που έχουν σχέση με την εποχή εκείνη, «ξέρετε κάποιον άλλον ο οποίος να έκανε το ίδιο›; Και η απάντηση είναι «όχι›.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε συνήγορος και επομένως, λόγω επαγγέλματος χρησιμοποιείτε τα επιχειρήματα τα απευθυνόμενα στο θυμικό και όχι στο λογικό. Σας λέω λοιπόν ότι το σωστό επιχείρημα δεν είναι αν ο Γιωτόπουλος ήταν ο μόνος που είχε ψευδώνυμο, έστω ότι μόνο ο Γιωτόπουλος σε όλο τον κόσμο που είχε ψευδώνυμο, ούτε καν η Ρίτα Χέιγουορθ, αυτό δεν είναι επιλήψιμο. Το μόνο αδίκημα που συνδέεται με αυτό είναι το ότι χρησιμοποιούσε πλαστά έγγραφα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό σας λέω.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Χρησιμοποιούσε λοιπόν ο Γιωτόπουλος πλαστά έγγραφα. Το αποδέχομαι και σε αυτό είμαι σαφέστατος. Από κει και πέρα, αν προσπαθείτε να μου πείτε ότι έκανε κακό του κεφαλιού του, ενδεχομένως το αποδέχομαι ότι έκανε κακό του κεφαλιού του. Σε αυτά που λέτε, δεν βγαίνει από πουθενά ότι του χρησίμευσε σε οτιδήποτε το «Μιχάλης Οικονόμου› για τη συμμετοχή του στην Οργάνωση 17Ν, για την υποτιθέμενη συμμετοχή του. Είναι σαφέστατο εκ του αποτελέσματος αυτό το οποίο απεκρύβη με το ψευδώνυμο «Οικονόμου›, είναι η αντιστασιακή δράση του Γιωτόπουλου, η οποία έχει αμφισβητηθεί μέσα και σε αυτή την αίθουσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τον αμφισβητούμε, εμείς ρωτάμε. Σας αμφισβήτησε κανένας;
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή είπατε ότι καθ’ όσο γνωρίζετε, ο κ. Γιωτόπουλος μετείχε στο κλιμάκιο το οποίο έκανε την τοποθέτηση της κροτίδας στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, ο ίδιος έχει πει εδώ ότι πήγε μόνος του και την έβαλε.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είπα τέτοιο πράγμα, πάλι διαστρεβλώνετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα πάντα γέγραπται....
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Κύριε Αγγελόπουλε ο κ. Πρόεδρος σας ερώτησε προηγουμένως, σας πληροφόρησε ότι επτά γραφολόγοι απεφάνθησαν ότι η γραφή στην προκήρυξη Περατικού ήταν ιδιόγραφος του κ. Γιωτόπουλου. Έκανε μία υπόθεση εργασίας όπως κι εσείς, κι εσείς καταρχήν παρατηρήσατε ότι η φράση αυτή δεν περιελαμβάνετο στην προκήρυξη και ο Γιωτόπουλος τί σόι αρχηγός ήταν όταν μια φρασούλα έγραψε και αυτή δεν την έβαλαν καν στην προκήρυξη;
Θέλω να κάνω λοιπόν κι εγώ εφαρμόζων την ίδια μέθοδο τη δική σας, την υπόθεση εργασίας ότι ο κ. Γιωτόπουλος δεν ήταν τίποτα, ούτε αρχηγός της 17Ν και ότι η αντιτρομοκρατική υπηρεσία είχε ανακαλύψει ένα μηχάνημα και περνούσε τη γραφή του όπου ήθελε, εν προκειμένω στην προκήρυξη του Περατικού. Πείτε μου, για ποιο λόγο να ζωγραφίσει φράσεις που δεν περιείχοντο στην προκήρυξη και να μη γράψει μία καίρια φράση που θα είναι μέσα στην προκήρυξη;
Για ποιο λόγο να μην πλαστογραφήσουν μία φράση που περιλαμβάνετο στην προκήρυξη και να πλαστογραφήσουν μία φράση άσχετη με την προκήρυξη ή μη ουσιώδη σε σχέση με την προκήρυξη;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί κανένας να διατυπώσει πάρα πολλές εικασίες επ’ αυτού.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Έχετε απαντήσει με αυτή τη μέθοδο σχεδόν όλες τις ερωτήσεις που σας ετέθησαν και γι αυτό το λόγο τη χρησιμοποιώ κι εγώ δοκιμαστικώς.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή τη στιγμή με βάζετε να ερμηνεύσω άγνωστο κείμενο.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Εγώ σας χρησιμοποιώ ανταξίως του κύρους σας. Είμαι σαφής, λέτε «τί σόι αρχηγός είναι αυτός που δίνει μια φράση και δεν την υπακούουν, δεν τη γράφουν στην προκήρυξη›; Σας λέω λοιπόν κι εγώ, εάν η Ασφάλεια και η Αντιτρομοκρατική έχουν ένα μηχάνημα και μεταφέρει τη γραφή του κ. Γιωτόπουλου, γιατί δεν διαλέγει μία φράση καίρια;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ως προς αυτό, η μόνη απάντηση που έχω προς το παρόν, θα το σκεφτώ και μπορεί γραπτά να απαντήσω αργότερα, είναι ότι ευτυχώς η αστυνομία μας δεν έχει τόσο μεγάλο επαγγελματισμό σε αυτού του είδους τα θέματα, γιατί, σας λέω και το άλλο, για την αναγνώρισή του από τον Χριστόδουλο Ξηρό –σας ανέφερα το παράδειγμα ότι θια μπορούσαν να τον είχαν αναγνωρίσει ανάμεσα σε δέκα και να έφερναν στο Δικαστήριο ένα πρωτόκολλο αναγνώρισης ανάμεσα στους δέκα.....
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Δε θέλω να σας διακόψω, αλλά δεν ανταποκρίνεται σε εσάς να υπεκφεύγετε κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αφού δεν θέλετε να με διακόψετε να μη με διακόψετε.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Υπεκφεύγετε.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν υπεκφεύγω, λέω ότι θα μπορούσε κάλλιστα η αναγνώριση να είχε γίνει και με τους τύπους λέγοντας ότι «σου δίνουμε δέκα να αναγνωρίσεις, εμείς θέλουμε να μας πεις τον τέταρτο εξ αριστερών›. Δεν έγινε αυτό..
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Δεν ρωτώ αυτό εγώ. Εγώ ερωτώ, αφού είχαν μηχάνημα πιστογραφίας, γιατί δεν πλαστογραφούσαν μια καίρια πράξη;
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί μηχάνημα; Διά εξασκημένης χειρός.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Η εξησκημένη λοιπόν χειρ να ανέγραφε μια φράση καίρια και όχι μία φράση περιθωριακή.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Η άλλη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι ότι δεν είχαν ακόμα υπόψη τους εάν θα τον πάνε για αρχηγό ή όχι και ήθελαν κάτι το οποίο να είναι πιο αληθοφανές, με την έννοια μία πρόχειρη προκήρυξη, πάνω στην οποία να μπαίνουν διορθώσεις ιδιόχειρες, ούτως ώστε να φανεί ότι όντως ο Γιωτόπουλος ήταν αυτός ο οποίος αναλαμβάνει να διορθώσει τα πρόχειρα....
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Αυτό έγινε μετά τη δολοφονία του Περατικού αν έχει γίνει αυτή η διόρθωση. Δεν ήξεραν, δεν είχαν αποφασίσει ότι θα επέλεγαν ως αρχηγό τον κ. Γιωτόπουλου την ώρα εκείνη; Χρόνια ολόκληρα, όπως είπατε ο ίδιος, πάλευαν να τον ενοχοποιήσουν.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ δεν είπα ότι πάλευαν να τον ενοχοποιήσουν, εγώ είπα ότι πάλευαν να βρουν στοιχεία εναντίον του και να βρουν πού είναι. Αυτό το οποίο δεν απαντιέται είναι πώς βρήκαν πού είναι. Δεν έχω καταλάβει πώς, με ποια χαρτορίχτρα έφτασαν στους Λειψούς.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Περίμενα από εσάς μια πιο αντάξιά σας απάντηση, χωρίς να θέλει να σας πειράξω. Μήπως ξέρει ο κ. Γιωτόπουλος να μας πει;
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε πώς με βρήκαν υποτίθεται από αυτά;
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Επειδή αναφερθήκατε στο όνομά μου....
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε τα εσείς που τα ξέρετε, τα δύο στοιχεία από τα οποία υποτίθεται ότι με βρήκαν, από αυτά που είπε ο Σάββας Ξηρός δεν είναι ακριβή. Λέει ότι έβαζα το αυτοκίνητό μου στον δεύτερο σταθμό από την Πάτμο, άρα στους Λειψούς και ξέρετε πολύ καλά ότι το πλοίο που πάει στην Πάτμο και στη γραμμή δεν περνά από τους Λειψούς. Είναι άλλο πλοίο αυτό που περνά από τη Σάμο που κάνει μια προέκταση. Εγώ αυτοκίνητο στους Λειψούς δεν έχω πάει ποτέ.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Εγώ δεν αναφέρθηκα σε αυτοκίνητο.
Ε. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή εσείς ξέρετε τη γραμμή.....
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Εγώ δε μίλησα για αυτοκίνητο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είναι τα δρομολόγια «του κορμού› που λένε και η άγονη γραμμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, διακόπτουμε για αύριο στις 9 η ώρα.