Εμείς ως υπερασπιστές έχουμε να παλέψουμε και αυτή την άποψη και αυτή την προκατάληψη, αυτή την γνώση που έχει αν θέλετε, την άποψη που έχει δημιουργηθεί και η οποία με διάφορους τρόπους προσπαθεί να εισαχθεί στο Δικαστήριό σας και είναι έργο δικό μας να την αντικρούσουμε, να τα θέσουμε υπόψη σας.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντική η κατάθεση του κ. Αγγελόπουλου διότι ακριβώς αναδεικνύει την αλήθεια και την πραγματικότητα για έναν άνθρωπο ο οποίος σε λίγο καιρό, σε λίγες ημέρες θα απολογηθεί και τον οποίο θα κρίνετε στο τέλος. Αλλά ένα άλλο σημείο που έχω σημειώσει εγώ κ. Πρόεδρε είναι και αυτό το ακούω με πραγματική θα έλεγα λύπη καίτοι δεν έζησα εγώ την ανάκριση. Εγώ ανέλαβα σε μεταγενέστερο στάδιο, την έζησε ο κ. Ραχιώτης την ανάκριση.
Λέει η πολιτική αγωγή, οι συνάδελφοι της πολιτικής αγωγής «γιατί δεν πήγατε τον μάρτυρα τότε στον κ. Ανακριτή να καταθέσει και τον φέρατε τώρα να καταθέσει›. Πραγματικά ψάχνω το σωστό επίθετο για να χαρακτηρίσω αυτή την άποψη απευθυνόμενος στο δικό σας Δικαστήριο. Το λιγότερο που μπορώ να πω σε σχέση με μια ανάκριση που εγώ την έζησα στην προδικασία, άλλοι όμως την έχουν ζήσει και την ξέρουμε καλά, είναι τουλάχιστον άδικο να λέγεται για τους συνηγόρους που υπερασπίστηκαν σε κείνο το κλίμα, σε κείνη την εποχή που τόλμησαν εγώ θα πω να υπερασπιστούν σε κείνο το κλίμα και σε κείνη την εποχή τους συγκεκριμένους κατηγορουμένους, να έρχεται σήμερα συνήγορος της πολιτικής αγωγής και να λέει «ξέρετε, δεν πήγατε τον μάρτυρα τότε›.
Με κάνει να σκέφτομαι ότι τελικά αυτή η δίκη εδώ ορισμένοι πιστεύουν ότι γίνεται σε συνθήκες εργαστηρίου, ότι δεν είμαστε Έλληνες πολίτες όλοι, δεν ζούμε σε αυτή την χώρα, δεν ζήσαμε το κλίμα, δεν ξέρουμε τί έγινε εκείνη την εποχή και τί επικράτησε και τί δισταγμός – είναι η μικρότερη έκφραση – αλλά η αποφυγή ανάληψης της υπεράσπισης που επικράτησε εκείνη την περίοδο λόγο συγκεκριμένου κλίματος είναι γεγονός που θα καταγραφεί στην ιστορία.
Θα μου επιτρέψετε να πω στο Δικαστήριό σας, είναι προς τιμή της διαδικασίας, της δικονομίας που είναι σήμερα οι Δικηγόροι εδώ της επιλογής των κατηγορουμένων και στηρίζουν αυτή την δίκη και την απόφαση που θα βγει και που μας έχουν επιλέξει και κάνουμε την δουλειά όσο μπορεί ο καθένας να την κάνει καλά ή κακά. Όσο μπορεί ο καθένας, με ότι δυνάμεις τον έχει προικίσει η φύση.
Ας αποφασίσει τελικά η πολιτική αγωγή τί θέλει τουλάχιστον ως προς τον πολιτικό χαρακτήρα και τον πολιτικό χαρακτήρα των αδικημάτων για τα οποία εδώ γίνεται αυτή η διαδικασία. Όταν ακούω από συνήγορο πολιτικής αγωγής να λέει ότι ήρθε ο κ. Βένιος Αγγελόπουλος ο οποίος παίρνει ένα παχυλό μισθό και είναι εφιάλτης του συστήματος, το ότι είναι εφιάλτης το ξέρουμε όλοι, προδότης.
Όταν έρχεται και το λέει αυτό ουσιαστικά τί σας λέει; Θα σας το πω εγώ με άλλες λέξεις τί σας λέει. Σας λέει ότι αυτοί που κατηγορούνται στην δίκη αυτή της 17Ν είναι όλοι τους εξωθεσμικοί αμφισβητίες του συστήματος το οποίο διακονούμε οι υπόλοιποι όλοι. Ακόμα και ο μάρτυρας δηλαδή που αμείβεται είναι προδότης εάν έρθει να καταθέσει υπέρ ενός κατηγορουμένου.
Αυτό αν θέλετε για μένα κ. Πρόεδρε, αυτές οι τοποθετήσεις που γίνονται αναδεικνύουν τον πολιτικό χαρακτήρα αυτής της δίκης ασχέτως πώς στο τέλος εσείς με την απόφασή σας θα πείτε τί είναι ταπεινό και τί δεν είναι ταπεινό. Δεν είναι στιγμής αυτό να το αναλύσουμε. Θα έρθει η ώρα που θα το αναλύσουμε αλλά αναδεικνύει το βαθύ πολιτικό χαρακτήρα της δίκης που γίνεται.
Έχω την άποψη ότι η κατάθεση του κ. Βένιου Αγγελόπουλου ήταν πολύ σημαντική. Σας έδωσε γεγονότα, είπε στοιχεία, έκανε και κάποιες κρίσεις, έδωσε την άποψη την υπερασπιστική την οποία στο τέλος θα εκτιμήσετε και είναι μία κατάθεση αξιόπιστη. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για το πολιτικό έγκλημα τί είπε ο κ. Αγγελόπουλος; Θυμάστε;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το πολιτικό έγκλημα ως ζήτημα αρμοδιότητος έχει κριθεί από το Δικαστήριό σας. Το εάν έχουμε πολιτικά οργανωμένη δραστηριότητα.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και κίνητρα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και κίνητρα, είναι άλλο ζήτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και όχι μόνο αυτό. Πολιτικά κίνητρα κι αν αυτά τα κίνητρα θεωρούνται μη ταπεινά.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είπα κι εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατά την αντίληψη τίνος; Του κατηγορουμένου ή της κοινωνίας;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά την αντίληψη σαφώς το τί λέει ο νόμος και το τί λέει η κοινωνία, δεν το συζητάμε και κατά την αντίληψη όμως του κατηγορουμένου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να το ερευνήσετε όλοι, να το δείτε σας παρακαλώ. Να είναι ολοκληρωμένη προς το Δικαστήριο η αγόρευση σε αυτά τα σημεία γιατί είναι σημαντικά και με ενδιαφέρει να ακούσω τις απόψεις όλων γι αυτό τα προκαλώ.
Κύριε Χρυσικόπουλε, εάν η πολιτική αγωγή έφερνε έναν μάρτυρα και έλεγε «εγώ ξέρω τον παθόντα, δεν ξέρω τους κατηγορουμένους αλλά από τα στοιχεία της δικογραφίας τάδε, τάδε προκύπτει ότι ο κ. Μαργαρίτης είναι ένοχος›. Τί θα λέγατε γι αυτόν τον μάρτυρα;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνω ότι έχουμε μία δίκη και αυτή ήταν η εισαγωγική μου τοποθέτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορισμένα πράγματα είναι λίγο περίεργα εδώ μέσα και οφείλω να τα επισημαίνω.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να απαντήσω σε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, μόνο σε σας απευθύνω αυτό το ερώτημα.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω αντίρρηση εγώ να σας πω ότι αυτού του είδους οι κρισιολογήσεις συμβαίνουν σε αυτήν εδώ την δίκη. Δεν έχω αντίρρηση να σας το πω. Εδώ θα πάμε να δικάσουμε και στο Εφετείο αργότερα και άλλες υποθέσεις, δεν θα μείνουμε μόνο σε αυτήν εδώ την υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι βέβαια.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό που θέλω να τονίσω και δεν θα κάνουμε ενδεχομένως αυτού του είδους την αποδεικτική διαδικασία. Προσέξτε όμως κ. Πρόεδρε γι αυτό ξεκίνησα έτσι την τοποθέτησή μου. Είναι μια δίκη όπου έχει απασχολήσει την δημοσιότητα, όπου έχουν γραφεί πάρα πολλά, είναι μία δίκη που έχει γίνει πριν αρχίσει στην κοινωνία την ελληνική και υπάρχει ανάγκη να ακουστούν και κάποιες άλλες φωνές στο Δικαστήριό σας. Εάν το δείτε στενά δικονομικά δεν έχω κανέναν δισταγμό να σας πω ότι βεβαίως είναι έτσι όπως το λέτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απ’ ότι είδατε δεν τον εμπόδισα τον άνθρωπο να πει οτιδήποτε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σε αυτό το κλίμα κι εγώ τοποθετήθηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν νομίζω ότι του είπα και δύσκολα πράγματα. Ο ίδιος έλεγε ορισμένα πράγματα, τον άκουγα εγώ με κατανόηση.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είπε την άποψή του κ. Πρόεδρε την οποία θα αξιολογήσετε εσείς και άλλες σκέψεις. Είναι και άλλες σκέψεις. Έδωσε και άλλη εκδοχή, είναι και άλλες σκέψεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τον άκουσα με πολύ ενδιαφέρον και σας το λέω με ειλικρίνεια.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ήθελα να κάνω ένα σχόλιο. Δεν ζήτησα το λόγο κ. Πρόεδρε αλλά «προκλήθηκα› από την τοποθέτηση του συναδέλφου του κ. Χρυσικόπουλου.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Απαγορεύεται να με διακόπτετε αυτή την στιγμή εφόσον το Δικαστήριο μου δίνει τον λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σίγουρα θα μιλήσετε τελευταίοι. Η κα Βόζεμπεργκ έχει το λόγο.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Εκτιμώ ότι κανένας δεν δικαιούται να κάνει μαθήματα σε κανέναν εδώ μέσα κ. Πρόεδρε και θεωρώ ότι η πολιτική αγωγή τις τελευταίες ώρες της λήξης της αποδεικτικής διαδικασίας και προπηλακίστηκε και δέχθηκε επιθέσεις. Όμως αυτό θα κάνω χρήση στην αγόρευσή μου σε ότι με αφορά προσωπικά.
Όταν όμως μιλάμε για την κατάθεση ενός μάρτυρα που αποτελεί την συνέχεια μιας σειράς μαρτύρων που ήρθαν στο Δικαστήριο αυτό με την ιδιότητα του μάρτυρα υπεράσπισης να εισφέρουν μόνο το άλλοθι της πανεπιστημιακής τους ιδιότητας, αυτό δεν σημαίνει ότι συνέβαλαν στην αποδεικτική διαδικασία. Το λέω για τον κ. Βένιο Αγγελόπουλο, το λέω για τον κ. Σκαρπαλέζο, το λέω για τον κ. Μπιτσάκη και κάποιους Πανεπιστημιακούς τους οποίους τιμώ για την ιδιότητά τους αυτήν αλλά ήρθαν να υπερασπιστούν έναν άνθρωπο – θα το επαναλάβω για δεύτερη φορά – τον οποίο οι ίδιοι δηλώνουν ότι έχουν να δουν για χρονικό διάστημα περίπου 30 ετών.
Οι άνθρωποι αυτοί επομένως απριόρι και κατά αμάχητο τεκμήριο δεν μπορούν να εισφέρουν στην αποδεικτική διαδικασία τουλάχιστον αυτά που επιβάλλει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας για απόδειξη, δηλαδή δεν έχουν να πουν τίποτε για γεγονότα. Το να μας κάνει διάλεξη ο κ. Αγγελόπουλος περί μαρξισμού, περί ιδεών που διέπνεαν το επαναστατικό πνεύμα της εποχής εκείνης και που καμία σχέση δεν έχουν με την δομή της προσωπικότητας ενός ανθρώπου από τα 22 έτη του στα 62 δεν σημαίνει ότι εισφέρουν για γεγονότα που αφορούν σε αυτήν την δίκη.
«Προκλήθηκα› όταν είπε από τον κ. Χρυσικόπουλο ήταν διότι έπρεπε να θυμηθούμε σε ποια δίκη βρισκόμαστε. Επειδή βρισκόμαστε σε ένα Ποινικό Δικαστήριο και οι ιδεολογικές αποκλίσεις ή συγκλήσεις του καθενός είναι αποδεκτές με την έννοια της ελευθερίας έκφρασης, δεν εισφέρουν όμως στην αποδεικτική διαδικασία.
Ο μάρτυρας αυτός εκτός του ότι υπήρξε ιδιαίτερα αναλυτικός για τις προσωπικές του απόψεις, υπήρξε ιδιαίτερα αντιφατικός όταν την μια ανεγνώριζε Αριστερό χαρακτήρα στις προκηρύξεις και την άλλη δεν ανεγνώριζε Αριστερή προσωπικότητα στους κατηγορούμενους, όπως υπήρξε και ιδιαίτερα απρεπής όταν έκανε απρόκλητη επίθεση σε θύμα αλλά και παράγοντα και της δίκης στον κ. Πέτσο με χυδαίο υπονοούμενο.
Αυτός ο μάρτυρας συνέχισε την κατάθεσή του στα τηλεοπτικά κανάλια. Η αξιοπιστία του λοιπόν είτε εκεί, είτε εδώ έχει να κάνει για το Δικαστήριό σας και ως προς αυτό τον αξιολογώ και τελειώνω, ως προς τα γεγονότα που θα μπορούσε να εισφέρει στην αποδεικτική διαδικασία. Κανένα απολύτως γεγονός δεν ήξερε παρά μόνο να μας εξηγήσει ότι υπήρξε συνοδοιπόρος του κ. Γιωτόπουλου όπως ο κ. Σκαρπαλέζος την εποχή εκείνη χωρίς βεβαίως να μπορεί να μας εξηγήσει γιατί επέλεξε όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Γιωτόπουλος να απομονωθεί από αυτούς τους ανθρώπους που πνευματικά και πρακτικά συλλογικά δρούσαν την εποχή εκείνη που ήταν αγνές οι ψυχές τους. Ευχαριστώ πολύ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν θέλω να κάνω κανένα σχόλιο στην κατάθεση του κ. Αγγελόπουλου. Εν πολύς θα έλεγα ότι θεωρώ δικαίωμα των Ελληνικών Ταχυδρομείων δια του διαπρεπούς εκπροσώπου τους να σχολιάσουν αυτή την κατάθεση, να τον θεωρήσουν αναξιόπιστο επειδή ήρθε στο Δικαστήριο να πει ότι είχε να πει αλλά δεν το έκανε και στον Ανακριτή αυτό και να είναι αυτό ένα κριτήριο αναξιοπιστίας για έναν από τους διαπρεπέστερους μαθηματικούς του κόσμου θα έλεγα παρενθετικά.
Εδώ βεβαίως είναι δικαίωμα, βεβαίως είναι και δικαίωμα να κριθεί αναξιόπιστος ή ανεπαρκούς κύρους αν θέλετε ή ανεπαρκούς ευαισθησίας κάποιος επειδή δεν ξέρει όλα τα στατιστικά της 17Ν, ξέρει μόνο τα κύρια. Θα μπορούσε να αποδοθεί και γι αυτό ευαισθησία. Επίσης δικαίωμα των Ελληνικών Ταχυδρομείων είναι να εκτιμούν ότι η ελληνική κοινωνία έχει ψηλά τα Σώματα Ασφαλείας στην εκτίμησή της. Δεν ξέρω αν αυτή η έρευνα είχε και τον Στρατό, να δούμε πού βρίσκεται και ο Στρατός από την εκτίμηση. Όλα αυτά είναι δικαιώματα κι εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση αυτά τα πράγματα να ακούγονται εδώ και να σχολιάζεται έτσι ένας μάρτυρας σαν τον κ. Αγγελόπουλο. Δεν νομίζω ότι η υπεράσπιση έχει να χάσει κάτι, ούτε έχει να απαντήσει κάτι ειδικά πάνω σε αυτό.
Αν υπάρχει κάτι να χαθεί σε αυτή την ιστορία σχετίζεται με μερικές απόψεις που μπορούν να αντανακλούν κλίμα και να αναπτύσσονται με μια λανθάνουσα διεργασία. Να μην τις θεωρείς σοβαρές όταν τις ακούς αλλά στον βαθμό που εμπεδώνονται και διευρύνονται είναι το αυγό του φιδιού πια και αυτό μπορεί να μην αφορά αυτούς που θα μπουν φυλακή. Μπορεί να αφορά όλους και στο παρελθόν αφορούσε και τους προϊσταμένους των ΕΛΤΑ όπου έχουν περάσει επίσης από την φυλακή όπως ξέρετε.
Θα έλεγα ότι το να αποκαλείς έναν Καθηγητή επειδή πληρώνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό για την δουλειά που κάνει σαν Καθηγητής ενώ υποθέτω ότι έπρεπε να είναι Καθηγητής όχι σε Πανεπιστήμιο αλλά κάπου αλλού, εφιάλτη του συστήματος παραπέμπει σε μια συγκεκριμένη άποψη για το ποιος έχει δικαίωμα να εργάζεται στο δημόσιο.
Θυμόσαστε παλιότερα στην Γερμανία υπήρχε και νόμος γι αυτό το ζήτημα, το Φερμπότεν. Οι Αριστεροί, γενικώς οι διαφορετικών απόψεων δεν είχαν δικαίωμα να εργάζονται στον κρατικό μηχανισμό και βεβαίως δεν είναι προνόμιο της Γερμανίας. Εδώ είχαν ένα πιστοποιητικό κοινωνικό φρονημάτων προκειμένου να διοριστείς κλητήρας κάπου. Βλέπετε πώς με αυτό το κλίμα που διαμορφώθηκε μετά το καλοκαίρι που εγώ τον κ. συνάδελφο δεν τον θεωρώ συνειδητά φορέα του αλλά λανθανόντως εισάγονται στην συνείδησή του και εξάγονται μετά εδώ στο Δικαστήριο απόψεις που ουσιαστικά οδηγούν σε εκκαθαρίσεις στον βαθμό που βεβαίως δεν τις απαντήσουμε, δεν διαμορφωθεί μια αντίδραση πάνω σε αυτό το ζήτημα, δεν προσδιοριστούν εν πάση περιπτώσει κάποια όρια στα οποία μπορεί να υπάρχει και ο αντίλογος μέσα σε μια δίκη, ακόμα και σε μια σοβαρή δίκη.
Δηλαδή εκεί τα πράγματα μπορεί να γίνουν επικίνδυνα ακόμα και για τον κ. συνάδελφο όταν θα αλλάξει η κυβέρνηση και στα ΕΛΤΑ δεν θα είναι πια αυτοί οι εκπρόσωποι και θα είναι κάποιοι άλλοι. Τότε κάποιοι άλλοι μπορεί να μιλήσουν για εφιάλτες για τον κ. συνάδελφο επίσης γιατί τότε οι απόψεις του θα φαίνονται τελείως αντίθετες με την άποψη που έχει αυτό το κρατικό όργανο. Αυτή είναι μια παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω και γι αυτό παίρνω το λόγο.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι γιατί σχολιάζετε η ευαισθησία κάποιων ανθρώπων. Δεν έχω δει και το κείμενο που επικαλείται. Να πάρουν θέση για τις συνθήκες κράτησης κάποιων ανθρώπων, αυτών των συγκεκριμένων, αλλά ξέρετε το τί συμβαίνει στις φυλακές μιας χώρας είναι και αντανάκλαση και του πολιτισμού της και της νηφαλιότητάς της να αντιμετωπίζει τους φυλακισμένους της, είτε τους θεωρεί αντιπάλους της, είτε τους θεωρεί αντικείμενα της σωφρονιστικής της προσπάθειας και ούτω καθεξής.
Το ότι υπάρχουν μια σειρά ευαίσθητοι άνθρωποι είναι αρκετά επικίνδυνο αυτό το πράγμα να λοιδορείται και να ενοχοποιείται επειδή αυτοί είναι οι άλλοι, είναι οι εχθροί μας εμπεδώνονται σιγά-σιγά καταστάσεις. Εγώ θα θύμιζα και στον κ. συνάδελφο που τα έθεσε εκείνη την λαμπρή εποχή που ο Βουρνάς των ΕΛΤΑ ήταν στην φυλακή και διάφοροι άλλοι εκπρόσωποι τραπεζών μπήκαν στην φυλακή, κρατήθηκε κόσμος στην φυλακή με το κόλπο του απανατού 18μηνου έως και 5ετίες όπως θυμόσαστε και χρειάστηκε μετά να γίνει συνταγματική ρύθμιση.
Δεν ξέρω τότε ο κ. συνάδελφος, υποθέτω ότι βεβαίως θα είχε δώσει αγώνες για να μην γίνουν αυτά τα πράγματα το ΄89 αλλά θα πρέπει θα θυμίσω ότι και άλλοι άνθρωποι από την Αριστερά και από όλους τους χώρους είχαν την ευαισθησία να πουν ότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα να συμβαίνουν και να κρατάμε στην φυλακή ανθρώπους έτσι. Σήμερα δεν μιλάμε για απανωτά 18μηνα, μιλάμε για συνθήκες που περιορίζουν και την ανθρώπινη υπόσταση αλλά και τα υπερασπιστικά δικαιώματα. Πάντως είναι προβλήματα που σχετίζονται με αυτούς που είναι αιχμή του δόρατος της «πλειοψηφίας› σε κάθε εποχή (είτε μέσα σε εισαγωγικά η πλειοψηφία, είτε εκτός εισαγωγικών).
Από αυτή την άποψη λοιπόν το να κριτικάρουμε και να εγκαλούμε την ευαισθησία είναι αρκετά επικίνδυνο, το έχουμε βρει μπροστά μας στο παρελθόν και πιθανότατα μπορούμε να το βρούμε στο μέλλον. Το ίδιο είναι και η λογική των συνοδοιπόρων που αναφέρθηκε και από την κα Βόζεμπεργκ. Συνοδοιπόρος μπορεί να χαρακτηριστεί οποιοσδήποτε στον βαθμό βέβαια που έχει κάτι να κάνει, γιατί αν δεν έχεις να κάνεις και τίποτα ενάντια στο σύστημα δεν θα σε χαρακτηρίσει και κανένας τίποτα.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αν μου επιτρέπετε, εγώ δεν κάνω χαρακτηρισμούς. Ο κ. Αγγελόπουλος δήλωσε τότε συνοδοιπόρος.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν τον κάνατε αυτόν τον χαρακτηρισμό κα συνάδελφε; Να σας θυμίσω για να μην είσαστε τόσο εύκολη στο τί κάνετε και τί δεν κάνετε.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μην παρερμηνεύετε αυτά τα οποία λέω όταν δεν σας συμφέρουν. Ξέρω πολύ καλά τί λέω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ειδικά με σας δεν θέλω να αντιδικώ.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αυτό κάνετε από την πρώτη στιγμή.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Να σας θυμίσω ότι στην δήλωση του κ. Πέτσου σηκωθήκατε επάνω και είπατε «την προσυπογράφω› που είχε όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς περί συνοδοιπόρων.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Την προσυπέγραψα ......γιατί δεν σας συνέφερε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θα πρέπει σε αυτά τα πράγματα να φοβόμαστε ότι εδώ δεν είναι το τέλος της ιστορίας της χώρας.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Εγώ δεν φοβάμαι τίποτα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κύκλοι μπορούν να γίνουν πολλοί. Από αυτή την άποψη ίσως έπρεπε να διδασκόμαστε μερικά πράγματα από την ιστορία.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μαθήματα δεν δεχόμαστε όπως δεν δέχεστε κι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Χρυσικόπουλος έχει το λόγο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε εγώ θα ήθελα συμπληρωματικά να κάνω κάποια σχόλια. ¶κουσα την τοποθέτηση της κας συναδέλφου, λέει ότι δεν είδαν οι μάρτυρες που ήρθαν εδώ, ο κ. Αγγελόπουλος, για πολλά χρόνια τον κ. Γιωτόπουλο, άρα πώς η κρίση του μπορεί να έχει αξιοπιστία. Γιατί, ο κ. Στάικος κ. Πρόεδρε τον είδε τον κ. Γιωτόπουλο; Ο κ. Παπαχελάς που το έγραψε στο βιβλίο, τον είδε τον κ. Γιωτόπουλο; Ο κ. Λαμπρόπουλος που τα γράφει και τα αναπαράγουν τον είδε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ ο ίδιος μας είπε ότι τέσσερα χρόνια είχε να τον δει η αδερφή του, πώς να τον δουν οι άλλοι;
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το ζήτημα δεν είναι αυτό το γεγονός το οποίο εισεφέρθη στη διαδικασία, το ζήτημα είναι οι κρίσεις?..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί λένε ότι δεν τον είδα, πού ξέρω εγώ ποιος τον είδε και ποιος δεν τον είδε; Είμαι υποχρεωμένος να πιστέψω αυτά που μου λένε. Θα διακόψουμε για να έρθει ο κ. Εισαγγελεύς με τα χαρτιά του.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Κύριε Εισαγγελεύ κάποια έγγραφα είπατε θα φέρετε, για τα οποία διακόψαμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, από αυτά τα έγγραφα προκύπτει ότι ο κ. Τζωρτζάτος δεν διέκοψε όπως ισχυρίζεται την εγκληματική του δραστηριότητα το ’92, αφού στις 14/5/93 προκύπτει ότι στη Νέα Κηφισιά εθεάθη να κινείται ύποπτα με μοτοσικλέτα στην οποία επέβαινε αυτός και ένα άλλο άτομο το οποίο οπλοφορούσε, όπως και ο κ. Τζωρτζάτος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν τότε που συνελήφθη, που μας λένε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Τζωρτζάτο, αυτή είναι η ιστορία;
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγιγνώσκονται τα έγγραφα. Κύριε Τζωρτζάτο ας τα διαβάσουμε καλύτερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε το μεγάλο λάθος ήταν τότε της αστυνομικής αρχής, η οποία δεν αξιοποίησε την πληροφορία και δεν έστειλε δυο περιπολικά να τους συλλάβουν. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος. Τον κάλεσε εκ των υστέρων να εμφανιστεί στο Τμήμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων, αυτά λέει μια υποβλητική αναφορά του Ταξίαρχου κ. Πεντάρη προς τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών.
«Περί ώρα 17:00 στις 14/5/93, άγνωστος που μιλούσε σπαστά ελληνικά, τηλεφώνησε το κέντρο επιχειρήσεων της Υπηρεσίας μας και ανέφερε ότι στην οδό ¶γγελου Σικελιανού, στη Νέα Κηφισιά, εθεάθη να κινείται ύποπτα η υπ’ αριθμ. ΥΥΗ 847 δίκυκλη μοτοσικλέτα μάρκας BMW, χρώματος λευκού, στην οποία επέβαιναν δύο άτομα που οπλοφορούσαν. Σύμφωνα με τον άγνωστο, οι επιβαίνοντες στη μοτοσικλέτα ήταν ηλικίας 30-35 ετών, φορούσαν δερμάτινα μπουφάν, κράνη μοτοσικλετιστών και σκούρα παντελόνια.
Κληθείς στην Υπηρεσία ο ανωτέρω ιδιοκτήτης της μοτοσικλέτας τις πρωινές ώρες της 15/5/93 και εξετασθείς σχετικά δήλωσε τα εξής: Την 16:00 ώρα της προηγούμενης ημέρας, 14/5/93, ξεκίνησε με την υπ’ αριθμ. ΥΥΗ 847 μοτοσικλέτα του από την πατρική του οικία, Ακακίας 12 Κηπούπολη, προκειμένου να μεταβεί στο κτήμα του, στο χωριό Χιλιαδού Ευβοίας. Όταν έφτασε στο ύψος της Κηφισιάς, άλλαξε γνώμη λόγω του καιρού και λόγω του ότι όπως ισχυρίστηκε δεν αισθανόταν καλά, με σκοπό να επιστρέψει το σπίτι του στου Ζωγράφου μέσω Κηφισιάς.
Εκατό μέτρα πριν τα φανάρια της Νέας Κηφισιάς έστριψε δεξιά. Σε μικρή απόσταση αφότου έστριψε στη νέα εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας, ένας άγνωστος άντρας ηλικίας 30 ετών περίπου που του συστήθηκε ως Γιώργος, αγνώστων λοιπών στοιχείων, τον σταμάτησε και του ζήτησε να τον μεταφέρει στη λεωφόρο Κηφισίας. Οι δυο άντρες μετά την πρόταση του Γιώργου, έφαγαν σε ταβέρνα της περιοχής, ενώ στο διάστημα αυτό και συγκεκριμένα όταν έφτασαν στην ταβέρνα ο άγνωστος συνεπιβάτης απουσίασε για 10’ της ώρας χωρίς ο ίδιος να γνωρίζει πού πήγε και τί έκανε.
Στη συνέχεια οι δύο άντρες καθ’ υπόδειξη του Γιώργου, επιβιβάστηκαν στη μοτοσικλέτα και κινήθηκαν με αυτήν στους δρόμους της ίδιας περιοχής, προκειμένου όπως ισχυρίστηκαν να βρουν κάποια καφετέρια για να πιουν καφέ. Καθ’ ον χρόνο προχωρούσαν σε κάποια διασταύρωση, ο Γιώργος του είπε να σταματήσουν γιατί ήθελε κάτι να δει. Ο Γιώργος απομακρύνθηκε πεζός προχωρώντας ευθεία μπροστά του και χάθηκε για 5-10’. Στο διάστημα αυτό ο Τζωρτζάτος επειδή ανησύχησε για την καθυστέρηση έκανε μερικές βόλτες με τη μοτοσικλέτα, μήπως και τον εντοπίσει.
Στη συνέχεια, όταν εμφανίστηκε ο Γιώργος, οι δυο άντρες επιβιβάστηκαν εκ νέου στη μοτοσικλέτα και περί την 18:00 ώρα μετέβησαν σε ένα καφενείο παγωτατζίδικο εκεί κοντά και ήπιαν καφέ. Στο εν λόγω καφενείο παρέμειναν επί μια ώρα περίπου. Ακολούθως, επειδή έβρεχε και αυτοί κάθονταν έξω από το κατάστημα για να προφυλαχτούν από τη βροχή, πήγαν κάτω από ένα υπόστεγο κοντά στο κατάστημα. Όταν σταμάτησε η βροχή επέστρεψα στο ίδιο καφενείο όπου αυτή τη φορά περίμεναν για 45’ περίπου. Όταν είχε ήδη σκοτεινιάσει αναχώρησαν κατευθυνόμενοι προς Νέα Ερυθραία και ακολούθως στη λεωφόρο Κηφισίας, όπου στο ύψος του Αμαρουσίου και συγκεκριμένα λίγο πριν το μέγαρο του ΟΤΕ, ο Γιώργος κατέβηκε και ο Τζωρτζάτος συνέχισε για το σπίτι του στου Ζωγράφου.
Κατά τον Τζωρτζάτο ο Γιώργος ήταν ηλικίας 30 περίπου ετών, ύψους 1,70-1,75 μ., σχετικά αδύνατος, είχε καστανά ίσια μαλλιά κανονικού μεγέθους χτενισμένα προς τα πίσω, με μικρή μετωπική φαλάκρα. Ακόμη είχε μουστάκι και γένια, φορούσε καφέ δερμάτινο μπουφάν, καταγόταν όπως του είπε από τη Μακεδονία και έμενε στο Παγκράτι.
Το δρομολόγιο το οποίο ακολούθησαν ο Τζωρτζάτος και ο άγνωστος συνεπιβάτης τις απογευματινές ώρες της 14/5/93, υπεδείχθη από τον ίδιο τον Τζωρτζάτος υπεδείχθη από τον ίδιο τον Τζωρτζάτος σε άνδρες της Υπηρεσίας που τον συνόδευαν για τον σκοπό αυτό στην περιοχή της Νέας Κηφισιάς, πρόκειται δε για το εξής:
Ο Τζωρτζάτος παρέλαβε τον άγνωστο συνεπιβάτη του από τη συμβολή των οδών Κήπων και Ιλισίων στη Νέα Κηφισιά, μετέβησαν ακολούθως για φαγητό στην ταβέρνα «Παρνασσός› που βρίσκεται στην οδό Ιλισίων 26 στην ίδια περιοχή και στη συνέχεια έφυγαν και ακολούθησαν την οδό Ιλισίων. Στη συμβολή των οδών Ιλισίων και Ρόδων έστριψαν δεξιά αναζητώντας κάποιο κατάστημα για να πιουν καφέ και στη συμβολή Ρόδων με την οδό Χελιδονούς, ο άγνωστος κατέβηκε από τη μοτοσικλέτα. Ο Τζωρτζάτος προχώρησε με τη μοτοσικλέτα λίγο επί της οδού Χελιδονούς αναμένοντάς τον.
Μετά από λίγα λεπτά, επειδή ο άγνωστος καθυστερούσε, ο Τζωρτζάτος κινήθηκε επί της οδού Χελιδονούς, κατόπιν επί της οδού Ρέμβης και στη συνέχεια επί της οδού ¶γγελου Σικελιανού, κινούμενος με τον τρόπο αυτό περιμετρικά της οικίας του Αμερικανού διπλωμάτη, όπως διαπιστώθηκε από την επιτόπια αυτοψία.
Φτάνοντας στη διασταύρωση της Σικελιανού με την οδό Ρόδων δεν είδε τον άγνωστο και έτσι συνέχισε επί της οδού Χελιδονούς. Ευρισκόμενος επί της ιδίας οδού είδε τον Γιώργο στη συμβολή των οδών Χελιδονούς και Παλλήνης. Από το σημείο αυτό αποχώρησαν επιβιβασθέντες στη μοτοσικλέτα και μετέβησαν σε κατάστημα καφέ-παγωτό που βρίσκεται στον αριθμό 27 της οδού Ελαιών.
Φεύγοντας από το εν λόγω κατάστημα, ακολούθησαν τη διαδρομή Ελαιών-Λϋρα-Χαριλάου Τρικούπη-λεωφ. Κηφισίας, όπου στη διασταύρωση στο ύψος Αμαρουσίου, στον επόμενο σηματοδότη προς Αθήνα, ο άγνωστος κατέβηκε από τη μοτοσικλέτα, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς του Τζωρτζάτου. Επειδή οι προαναφερθείσες κινήσεις θεωρήθηκαν ύποπτες και πιθανόν σχετιζόμενες με σχεδιαζόμενες έκνομες ενέργειες, διενεργήθηκαν από την Υπηρεσία μας εμπεριστατωμένη έρευνα, τόσο για την αναζήτηση και εξέταση του δεύτερου άγνωστου μέχρι σήμερα ατόμου, όσο και για τον ίδιο τον Τζωρτζάτο Βασίλη.
Παρά τις μέχρι τώρα έρευνές μας δεν κατέστη δυνατό να εντοπισθεί το δεύτερο άτομα και δεν προέκυψαν αξιολογικά στοιχεία σε βάρος του ίδιου του Τζωρτζάτου. Τα ανακριτικά έγγραφα σας υποβάλλονται, αποτελούνται από πέντε ένορκες μαρτυρικές καταθέσεις, δύο εκθέσεις κατ’ οίκον έρευνας, δύο εκθέσεις απόδοσης κατασχεθέντων και μία έκθεση γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης.
Η βραδύτητα υποβολής των προαναφερομένων εγγράφων, οφείλεται στην επισταμένη διενέργεια των ερευνώ μας σε συνδυασμό με προηγούμενες αλλά και επόμενες τρομοκρατικές ενέργειες με αρνητικό, όπως αναφέρεται αποτέλεσμα›.
Είναι και η έκθεση εξέτασης μάρτυρα χωρίς όρκο του κ. Τζωρτζάτου.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε πρόεδρε, νομίζω ότι παραβιάζεται βάναυσα η δικονομία με όλη αυτή την ιστορία. Εάν ο κ. Εισαγγελεύς έχει την υποψία ότι υπήρχε ενοχή του συγκεκριμένου κατηγορουμένου, δικαιούται να υποβάλλει μία αίτηση επαναλήψεως της διαδικασίας. Είναι δυνατόν ανωμοτί καταθέσεις, χωρίς όρκο.... Δεν αφορά τους πελάτες μου, αλλά να σεβόμαστε ορισμένες στοιχειώδεις διατάξεις της δικονομίας.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η απαγόρευση της αξιοποιήσεως αυτών των αποδεικτικών στοιχείων είναι σαφές ότι αφορά την ίδια δικογραφία με την ίδια κατηγορία. Εδώ αυτή τη στιγμή υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία τα οποία υπάρχουν ως έγγραφα, τεκμήρια, έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν το α’ ή το β’. Γι αυτά δεν ακολούθησε ποινική δίωξη.
Ετούτη τη στιγμή λοιπόν, το μόνο το οποίο ζητάμε είναι -και από τα μέχρι τούδε αναγνωσθέντα για την Πολιτική Αγωγή προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα-, αυτό το οποίο ζητάμε, είναι να αναγνωσθεί το τί είπε ο κ. Τζωρτζάτος τότε για πράξη για την οποία δεν οδηγήθηκε κατηγορούμενος διότι τα όπλα που έλεγε ο άγνωστος, προφανώς δεν επιβεβαιώθησαν στους χρόνους που επενέβη η αστυνομία, γι αυτό δεν ασκήθηκε η δίωξη.
Όμως το ότι η υποβλητική αναφορά, στηριζόμενη προφανώς στην κατάθεση του κ. Τζωρτζάτου, λέει ότι πήρε έναν παντελώς άγνωστο λόγω καιρού για να τον μεταφέρει στην Αθήνα και ξαφνικά βρέθηκαν να κάνουν βόλτες όλη μέρα μαζί και αφού τον έχασε τον άγνωστο να τον ξαναψάχνει τον άγνωστο τον Μάιο του 1993, επιτρέψτε μου, για οποιονδήποτε σκεπτόμενο εν τω τόπω τούτο, αυτό κάτι υποδηλώνει. Το τί υποδηλώνει θα σας το πούμε στις αγορεύσεις μας.
Εκείνο το οποίο εμείς θέλουμε είναι να αναγνωσθούν αυτά μη υπαρχούσης καμίας δικονομικής απαγορεύσεως, για να μπορέσει η Πολιτική Αγωγή, η Εισαγγελία ή όποιος άλλος θέλει να κάνει χρήση αυτών των εγγράφων και για να μπορέσει ο κ. Τζωρτζάτος να υπαγάγει τις παρατηρήσεις του, ο οποίος στο τέλος-τέλος της γραφής δεν επιβαρύνει τον εαυτό του εάν η έκθεση η υποβλητική επαναλαμβάνει αυτά τα οποία λέει.
Εκείνο το οποίο ζητά λοιπόν η Πολιτική Αγωγή είναι ενός αθώου τότε κ. Τζωρτζάτου να ακουστούν το τί διηγήθηκε και από κει και μετά ο καθένας θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Δεν υπάρχει επαναλαμβάνω καμία δικονομική απαγόρευση, διότι η δικονομική απαγόρευση αφορά σε εκείνες τις μαρτυρικές καταθέσεις οι οποίες εδόθησαν και συνεπεία των οποίων επηκολούθησε η ποινική δίωξη. Εδώ δεν υπάρχει η βασική δικονομική προϋπόθεση δεν υπάρχει για την απαγόρευση.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε και εμείς συνασσόμαστε και ως Πολιτική Αγωγή κατά του κ. Τζωρτζάτου συμφωνώ με όσα ο προλαλήσας συνάδελφος ανέφερε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μιλά η Πολιτική Αγωγή για κατάθεση η οποία δόθηκε ανωμοτί, η οποία δεν οδήγησε βέβαια σε ενοχή ή δίωξη του κ. Τζωρτζάτου, πλην όμως ενδεχομένως να υπάρχουν στοιχεία μέσα τα οποία δεν θέλουμε εμείς αυτή τη στιγμή να αποτελέσουν ή να συναποτελέσουν αν θέλετε υλικό ενοχής για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. Γι αυτό έχουμε αντίρρηση για την ανάγνωση ειδικώς του εγγράφου της καταθέσεως εκείνης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ας ρωτήσουμε τον κ. Τζωρτζάτο αν θέλει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Τζωρτζάτο σας ενοχλεί να το διαβάσουμε; Θέλετε να τη δείτε πρώτα εσείς και να δείτε αν σας βλάπτει τίποτε ή δεν σας βλάπτει;
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Δεν θέλω κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τη διαβάσατε για να δείτε. Δεν θέλετε να τη διαβάσετε εσείς, να τη δείτε; Δική σας κατάθεση είναι.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν ο άνθρωπος αυτός εκρίθη βάσει της καταθέσεώς του και δεν ησκήθη καν δίωξη, για τί πράγμα μιλάμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό λέω, δε μιλάμε για τίποτα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτό είπε ο κ. Εισαγγελέας, ότι με την κατάθεση αυτή αυτοενοχοποιείται γιατ ο 1993, ενώ έχει πει ότι μέχρι το 1993 συμμετείχε....
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Με συγχωρείτε, στην κατάθεση εκείνη του 1993 δε λέει ότι «είμαι μέλος της 17Ν›, λέει ότι «πήγα για βόλτα, για καφέ στη Χαλκίδα›.
(διαλογικές συζητήσεις)
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε έφερα αυτά τα έγγραφα και θέλω να αναγνωσθούν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είμαστε υποχρεωμένοι να διακόψουμε για να το σκεφθούμε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε, δεν ασχολούμαστε με την ουσία του θέματος. Είναι θέμα δικονομικής τάξεως. Γνωρίζετε καλύτερα από εμένα ότι μία διάταξη του άρθρου 31 απαγορεύει να μείνουν στη δικογραφία, όχι να αναγνωσθούν, στοιχεία τα οποία συγκεντρώθηκαν επ’ ευκαιρία μιας προκαταρκτικής εξετάσεως και τα οποία προσάγονται για να εξετασθούν ως αποδεικτικά στοιχεία σε βάρος ενός κατηγορουμένου για κατηγορία ταυτιζομένη με εκείνη η οποία δημιούργησε την υποψία στην αστυνομική αρχή η οποία επελήφθη τω καιρώ εκείνω αυτής της ιστορίας.
Τίθεται ευθέως το θέμα εφαρμογής του άρθρου 31 και θα παρακαλούσα τον κ. Εισαγγελέα να το ξανασκεφθεί το θέμα, να προβληματιστεί επί του ζητήματος και εκείνα που πρέπει να μένουν στο γραφείο της Εισαγγελίας όπως λέει το άρθρο 31, δεν μπορεί από τον κ. Εισαγγελέα να προσκομίζονται στο Δικαστήριο. Εκείνο το οποίο πρέπει να τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου, είναι ότι σήμερα δικάζομε υπόθεση ταυτιζομένη με εκείνη για την οποία η αναφορά της αστυνομικής αρχής προς τον κ. Εισαγγελέα. Ταυτίζεται απολύτως, διότι και εκεί φέρεται κατηγορούμενος ο συγκεκριμένος, φέρεται ύποπτος ο συγκεκριμένος, ως ενοχοποιούμενος σε σύσταση προς εκτέλεση αξιοποίνων πράξεων.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αν δέχονται ότι ταυτίζονται κ. Πρόεδρε, εμάς μας αρκεί.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε το 31 παρ. 2 μιλά για δικογραφία η οποία σχηματίστηκε εν συνεχεία και η προκαταρκτική κατάθεση του υπόπτου σε αυτή τη δικογραφία δεν μπορεί να συμπεριληφθεί. Ο κ. Σταμούλης γι αυτό μίλησε περί ταύτισης, διότι η γραμματική ερμηνεία της 31 παρ. 2 δεν συμπλέει με τις απόψεις του. Λοιπόν, εδώ δεν μπορεί να υπάρξει ταύτιση. Δεν μπορεί να συμπεριληφθεί αλλά θα μας βοηθήσει να συναγάγουμε συμπεράσματα. Υπό αυτή την έννοια ζητούμε να αναγνωσθεί. Το 31 παρ. 2 πάντως δεν το απαγορεύει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το σκεφτούμε λοιπόν και εμείς. Εμείς τώρα πρέπει να διακόψουμε για 10’.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Το Δικαστήριο ενόψει της ρητής εναντίωσης του κατηγορούμενου, απορρίπτει το αίτημα ανάγνωσης από 15/5/93 χωρίς όρκο κατάθεση του Βασιλείου Τζωρτζάτου, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 31 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ., τελολογικά ερμηνευόμενης, αφού αφορά μεν άλλη δικογραφία αλλά αναφέρεται σ’ ένα από τα εκδικαζόμενα εγκλήματα ήτοι αυτό της συμμετοχής σε εγκληματική Οργάνωση και επομένως δεν την αναγιγνώσκουμε.
???.: ¶λλα έγγραφα υπάρχουν σε αυτή τη δικογραφία;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω, αυτά έφερε ο κ. Εισαγγελεύς, αυτά έχω εγώ προς ανάγνωση. Δεν έχω τίποτα άλλο.
Επομένως αύριο το πρωί έχουμε την απολογία. Διακόπτουμε για αύριο στις 09:00 το πρωί.