ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Έχουμε να απαγγείλουμε την απόφαση. Βέβαια όπως αντιλαμβάνεστε το σκεπτικό θα είναι σύντομο εδώ και θα αναπτυχθεί περισσότερο στην απόφαση, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αυτή τη δουλειά εδώ.
Από τα άρθρα 80, Κ.Ποιν.Δ., 34, 36 προκύπτει ότι για το κύρος της εξέτασης του κατηγορουμένου και κατά την προανάκριση, απαιτείται κατά το χρόνο λήψης της, η διαπίστωση ενός ικανού βαθμού επιπέδου συνείδησης, που να επιτρέπει σ’ αυτόν να αντιληφθεί την σπουδαιότητα της διαδικαστικής πράξης, καθώς και την φύση και την έκβαση των δικαιωμάτων που του παρέχουν οι σχετικές διατάξεις των άρθρων 100 και 103 του Κ.Ποιν.Δ. και οποιεσδήποτε άλλες.
Χωρίς αυτό το επίπεδο συνείδησης, η εξέταση του κατηγορουμένου πάσχει και το κύρος του περιεχομένου της εξέτασης τίθεται σε αμφιβολία. Το επίπεδο αυτό συνείδησης μπορεί να υποβιβαστεί ουσιωδώς ή και να εκλείψει, μεταξύ άλλων αιτίων και από βασανιστήρια, όπως ορίζονται τα βασανιστήρια στο άρθρο 137 Α παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα, σε συνδυασμό επίσης καθώς και κάθε άλλη παράνομη χρησιμοποίηση χημικών, ναρκωτικών κλπ, καθώς και κάθε παράνομη προσβολή της προσωπικότητας, είναι και αυτά μέσα στα βασανιστήρια, τα οποία απαγορεύονται εκτός από την διάταξη 137 Α, παράγραφος 2 του Ποινικού Κώδικα, αλλά τούτο συνδυάζεται και με τα άρθρα 2 παρ. 1, 7 παρ. 2, ο κ. Μυλωνάς τα ανέφερε, 19 παρ. 2 του Συντάγματος, άρθρα 3 και 6 της ΕΣΔΑ καθώς και την Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ που υπογράφτηκε στην Νέα Υόρκη τον Δεκέμβριο του 1984 και κυρώθηκε με τον Νόμο 1782/88.
Το ίδιο αποτέλεσμα με τα βασανιστήρια μπορεί να επέλθει και με την εκμετάλλευσή της από άλλα αίτια υπάρχουσας στον εξεταζόμενο ψυχοσωματικής κατάστασης, εφόσον ο ανακρίνων, εκμεταλλεύεται το απορρέον απ’ αυτήν ελλειπτικό επίπεδο συνείδησης του εξεταζόμενου, ανάλογης ψυχοσωματικής κατάστασης για να επιτύχει την λήψη ομολογιών εις βάρος του, αλλά και καταστάσεων σε βάρος άλλου κατηγορουμένου.
Η ομολογία οπωσδήποτε αποτελεί ένα μέσον αποδεικτικό στην Ποινική διαδικασία και η εκτίμησή της βέβαια και αυτή τίθεται κατά το 177. 1 Κ.Ποιν.Δ. σε εκτίμηση, σε συνδυασμό με όλα τα άλλα αποδεικτικά μέσα, με την ελεύθερη κρίση που προκύπτει από τις συζητήσεις και αφορά την αλήθεια πραγματικών γεγονότων.
Υπάρχει βέβαια ο περιορισμός της παραγράφου 2, όπως έχει προστεθεί αυτή με το 2.7. του Ν. 2408, κατά την οποία αποδεικτικά μέσα που έχουν αποκτηθεί με αξιόποινες πράξεις ή μέσω αυτών δεν λαμβάνονται υπόψη για την κήρυξη της ενοχής. Εκτός αν πρόκειται έχει κάποια εξαίρεση.
Στην έκθεση εξέτασης του κατηγορουμένου, εκτός από τις ομολογίες σε βάρος του ίδιου, μπορεί να διαλαμβάνονται και γεγονότα βλαπτικά για άλλους συγκατηγορούμενους. Αυτό προκύπτει οπωσδήποτε από το 211 Α του Κ.Ποιν.Δ. όπου η απολογία συγκατηγορουμένου ρητώς αναφέρεται ως υποστατή απόδειξη και σε βάρος τρίτων, με τους εκεί φυσικά περιορισμούς, καθώς και το 187 Α του Ποινικού Κώδικα, που ρητώς ορίζεται ότι ο κατηγορούμενος που συμβάλλει ουσιωδώς στην εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης, απαλλάσσεται από κάποια ποινή ή έχει ορισμένες ευεργετικές συνέπειες αυτή η ομολογία του.
Όταν γίνεται μια τέτοια ομολογία εις βάρος άλλου συγκατηγορουμένου, αυτομάτως υπάρχει μαρτυροποίηση αυτού του κατηγορουμένου και αμέσως αναφύεται από το άρθρο 6 παρ. 3 στοιχείο Δ της ΕΣΔΑ, δικαίωμα του επιβαρυνόμενου σε υποβολή ερωτήσεων. Στην περίπτωση την οποία έχουμε εδώ υπόψη μας, ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός υπέβαλε μια γραπτή δήλωση εδώ στο Δικαστήριο με την οποία λέει ότι, οι ομολογίες και οι καταθέσεις αυτές οι οποίες λήφθηκαν κατά το προανακριτικό στάδιο, έχουν το ελάττωμα, δεν μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία της αποδεικτικής διαδικασίας, διότι έχουν το ελάττωμα ότι είναι αποτέλεσμα βασανιστηρίων, άλλως εκμετάλλευσης αυτής της κατάστασης στην οποία βρισκόταν εκείνη την εποχή.
Τον ισχυρισμό ο κατηγορούμενος και οι συνήγοροί του συμπλήρωσαν με τον πρόσθετο ισχυρισμό ότι, και ενώπιον του Εφέτη Ανακριτή επίσης υπήρχε αυτή η κατάσταση γιατί αρχικά δεν το είχε πει, από ότι μια γραπτή δήλωση διαβάσαμε. Και επίσης ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα βρισκόταν υπό το κράτος του συνδρόμου της στέρησης της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας.
Επίσης και οι συνήγοροι τις θέσεις αυτές υποστήριξαν, και οι συνήγοροι των κατηγορουμένων του κ. Τζωρτζάτου και του κ. Κουφοντίνα, του κ. Τέλιου και του κ. Γιωτόπουλου, οι οποίοι φυσικά έχουν έννομο συμφέρον, να μην ληφθούν υπόψη οι εν λόγω απολογίες κατά το μέρος που περιέχουν επιβαρυντικά στοιχεία γι’ αυτόν.
Ακούσαμε εδώ τις καταθέσεις των μαρτύρων των ιατρών του Ευαγγελισμού, Πιτταρίδη, της ψυχιάτρου Θεοδωροπούλου και της νοσηλεύτριας Κοκκινοπούλου, καθώς και του ψυχίατρου Χριστοδουλάκη πάνω σ’ αυτά τα θέματα. Επίσης αναγνώσαμε και το πόρισμα περί των συνθηκών νοσηλείας στον Ευαγγελισμό και απ’ αυτά προέκυψαν ότι, ο Σάββας Ξηρός διακομίσθηκε στο θεραπευτήριο την ίδια μέρα 29.6.2002 από το Τζάνειο που αρχικά νοσηλεύτηκε ως πολυτραυματίας από έκρηξη βόμβας, που σημειώθηκε στις 22:40 στην Ακτή Μιαούλη Πειραιά.
Παρέμεινε σε κατάσταση καταστολής μέχρι 4 Ιουλίου. Τα αποτελέσματα το απόγευμα της επόμενης ημέρας, κλήθηκαν από τους θεράποντες ιατρούς η Διευθύντρια του ίδιου θεραπευτηρίου μαζί με τον Αναπληρωτή Καθηγητή Ψυχιατρικής Μαντωνάκη. Εξέτασαν τον κατηγορούμενο επί δεκαπέντε, είκοσι λεπτά και διαπίστωσαν ότι αυτός έχει ικανοποιητικό επίπεδο συνείδησης και του ζήτησε μάλιστα ξομολόγο ιερέα. Στον κατηγορούμενο αποδείχθηκε ότι δεν χορηγήθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο ψυχοτρόπες ή παραισθησιογόνες ουσίες. Αποκλείστηκε με απολυτότητα από τους ιατρούς του Ευαγγελισμού.
Στην έκθεση αυτή για τις συνθήκες νοσηλείας που είπαμε, από τον θεράποντα της ΜΕΘ Πιτταρίδη καθώς και από την νοσηλεύτρια Όλγα Κοκκινοπούλου. Ο ψυχίατρος Χριστοδουλάκης τον εξήτασε πολύ αργότερα και ερεύνησε επίσης αβάσιμους έχουμε πει σε άλλη συνεδρίαση, με άλλη απόφασή μας ισχυρισμούς ότι και εδώ μέσα στον Κορυδαλλό εξακολουθούσαν να του δίνουν ψυχοτρόπες ουσίες. Κατέθεσε ότι κατά την εκτίμησή του, εδώ στο ακροατήριο, ότι οι ομολογίες δεν είναι αποτέλεσμα φαρμακευτικής ουσίας. Η μεταχείρισή του από τους ιατρούς και το προσωπικό δεν έδειξε ότι ενείχε κάποια μεταχείριση γι’ αυτόν δυσμενή, ώστε να του δημιουργεί συνθήκες πρόσθετες, εκτός από την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει.
Απεναντίας κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για την αποκατάσταση της υγείας του, πράγμα το οποίο δεν δίστασε άλλωστε και ο ίδιος εδώ και ο συνήγορός του να το αναγνωρίσουν. Επίσης δεν ευσταθεί αποδεικτικά ο ισχυρισμός κατά την κρίση του Δικαστηρίου, ότι τελούσε ο κατηγορούμενος κατ’ εκείνο το χρόνο σε κατάσταση του συνδρόμου αισθητηριακής αποστέρησης της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας. Ο ιατρός Πιτταρίδης και οι δυο ψυχίατροι δεν επιβεβαίωσαν τον ισχυρισμό. Δεν μπορεί δε να δημιουργηθεί η αντίθετη πεποίθηση με την κατάθεση του Χριστοδουλάκη, ο οποίος πολλούς μήνες μετά τον εξέτασε.
Προκύπτει ακόμα από τα έγγραφα των προσβαλλόμενων αιτιολογιών, ότι η γραπτή εξέταση του Σάββα από τα ανακριτικά όργανα, έγινε όχι στις 5, 6, 7 ή 8 ή 9 ή 10, αλλά στις 11, 20 και 27 Ιουλίου. Και κάθε φορά μέσα σ’ αυτές τις καταθέσεις απεκάλυπτε και καινούργιες δραστηριότητες και καινούργια πρόσωπα.
Στις εκθέσεις αναφέρεται ότι του γνωστοποιήθηκαν τα δικαιώματά του και ο εν λόγω δήλωσε συνεργασιμότητα προς τους ανακριτικούς υπαλλήλους και ζήτησε την εφαρμογή γι’ αυτόν και τους αδελφούς του, των ευεργετικών διατάξεων του νόμου.
Και ότι δεν ζήτησε ούτε δικηγόρο, ούτε να κάνει χρήση αυτών των δικαιωμάτων του. Στον Εφέτη Ανακριτή απολογήθηκε στον Ευαγγελισμό στις 11/8 αφού ζήτησε προθεσμία από 7, με την παρουσία του συνηγόρου του, ο οποίος εξακολουθεί και σήμερα να του παρέχει τις υπηρεσίες του, που επιβάλει το λειτούργημά του και όχι μόνο δεν ανήρεσε το περιεχόμενο αυτών των προηγουμένων εκθέσεων, αλλά αναφέρθηκε ρητώς σ’ αυτές, επιβεβαίωσε το περιεχόμενο και προσέθεσε και άλλα στοιχεία επιβαρυντικά γι’ αυτόν και για άλλους συγκατηγορουμένους.
Στο θεραπευτήριο Ευαγγελισμός κατά την νοσηλεία του, πράγματι βεβαιώνεται ότι παρίστατο αστυνομική δύναμη, η παρουσία της οποίας ήταν κατά την κρίση του Δικαστηρίου αναγκαία για την προστασία του, κατά την διάρκεια της παραμονής του εκεί.
Όταν πλέον στις 27.10.2002 βρισκόταν στον Κορυδαλλό ζήτησε από τον Ανακριτή να έρθει, και ανήρεσε την απολογία του, έκανε συμπληρωματική απολογία και κατέθεσε και υπόμνημα, στο οποίο ανήρεσε όσα έχει πει για τους άλλους και δέχεται μόνο την πολιτική ευθύνη για τις πράξεις της οργάνωσης και επιπλέον ανέλαβε την ευθύνη ως μοναδικός φυσικός αυτουργός, όλων των ενεργειών που πραγματοποίησε η οργάνωση από το 1982 μέχρι εκείνη την ημέρα. Αυτή τη θέση εξέφρασε και κατά την αρχική δήλωση εδώ στο Δικαστήριο, στο ακροατήριο, την μετέβαλε όμως χωρίς να δώσει καμία εξήγηση μετά ταύτα και περιορίζεται στην πολιτική ευθύνη αποποιούμενος την δράση του για τις λοιπές εγκληματικές πράξεις που είχε αποδεχθεί.
Αυτή η διαρκώς αντιφατική συμπεριφορά του κατηγορουμένου, εκτιμάται ανάλογα από το Δικαστήριο και αποδυναμώνει ακόμα περαιτέρω την ειλικρίνεια του επίμαχου ισχυρισμού του. Κατόπιν το Δικαστήριο οδηγείται στις κρίσεις ότι, ο κατηγορούμενος κατά την σύνταξη των εκθέσεων που προσλήφθηκαν είχε ικανοποιητικό επίπεδο συνείδησης, που του επέτρεπε να αντιληφθεί την σπουδαιότητα των εν λόγω διαδικαστικών πράξεων, καθώς και την φύση και την έκταση των δικαιωμάτων που του παρείχαν οι διατάξεις του Κ.Ποιν.Δ. και ότι η λήψη των εν λόγω απολογιών, δεν ήταν αποτέλεσμα βασανιστηρίων ή προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτή είναι η απόφαση.
Ο κύριος Μυλωνάς έχει το λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε θέλω να κάνω μια δήλωση κατ’ άρθρο 333, γιατί ομολογώ ότι άκουσα προσεκτικά την απόφαση και αισθάνομαι τουλάχιστον περίεργα, να το πω έτσι κομψά. Γιατί: Την Παρασκευή το μεσημέρι ανέπτυξα επί μακρόν, μισή ώρα και παραπάνω, τις θέσεις της υπεράσπισης Τζωρτζάτου με την συγκεκριμένη ένσταση. Ο πυρήνας αυτής της προβληματικής που αναπτύχθηκε με αναφορά σε θεωρία και νομολογία, ήταν ο εξής, ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά όχι των γιατρών, όχι του Σάββα Ξηρού, του κ. Διώτη και του κ. Σύρου, συνιστούσε βασανιστήριο κατ’ άρθρο 137 Α του Ποινικού Κώδικα και σύμφωνα και με το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ. Και ανέπτυξα μια επιχειρηματολογία, βασιζόμενος επίσης σε ένα έγγραφο το οποίο έχει αναγνωστεί, στην συνέντευξη που έχει δώσει ο κ. Διώτης στο BHMAGAZINO.
Εκεί λοιπόν επικαλέστηκα αυτή τη συνέντευξη όπου ρητά αναφέρεται ότι, επί ώρες συστηματικά βομβαρδίζαμε με ερωτήσεις τον κ. Σάββα Ξηρό πάντοτε την νύχτα και ανέπτυξα ένα σκεπτικό, δεν θέλω να το επαναλαμβάνω σύμφωνα με το οποίο, βασιζόμενος σ’ αυτή την συνέντευξη?εκτίμησα ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά των δυο ανωτάτων διωκτικών οργάνων ήταν παράνομη. Αυτός ήταν ο πυρήνας της επιχειρηματολογίας, βάση της οποίας η υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου ζήτησε να γίνει δεκτή η ένσταση.
Επ’ αυτού του επιμέρους αλλά πολύ σημαντικού θέματος, δεν άκουσα ούτε μια λέξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα ολοκληρωθεί από το Δικαστήριο όπως ξέρετε. Εμείς είπαμε τον πυρήνα απλώς, δεν είπαμε όλη την απόφαση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τότε κύριε Πρόεδρε διευκρινιστικά να μας πείτε, αν θεωρείτε πρώτον ότι ήταν βασανιστήρια η συγκεκριμένη συμπεριφορά των δυο?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε όχι, απορρίφθηκε ότι ήταν βασανιστήρια τελειώσαμε, τελειώσαμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν είπατε τίποτα όμως για τον κ. Διώτη και τον κ. Σύρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε απερρίφθη η ένσταση, τελειώσαμε. Δεν χρειαζόταν αυτή η αιτιολογία, εμείς θεωρήσαμε χρήσιμο να την κάνουμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα μου επιτρέψετε όμως να πω κάτι, επειδή και εσείς και εμείς επικαλούμαστε την ΕΣΔΑ και αναφερθήκατε σ’ αυτήν, βασική αρχή που προκύπτει από το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ είναι, όχι βέβαια ότι γίνονται αποδεκτά τα αιτήματα της υπεράσπισης και οι ισχυρισμοί της, όμως βασική αρχή ότι λαμβάνονται υπόψη και υπάρχει τοποθέτηση επ’ αυτού του Δικαστηρίου. Αναπτύξατε διεξοδικά την αιτιολογία του Δικαστηρίου?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χρειαζόταν να πούμε, μπορούσαμε να πούμε μόνο απορρίπτει και να τα αιτιολογήσουμε όλα, τελειώσαμε μ’ αυτό το ζήτημα. Δεν αγνοήθηκε κανένα ζήτημα, θα απαντηθούν όλα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όταν αναπτύσσεται μια επιχειρηματολογία επί μισή ώρα, νομίζω σε αμιγώς νομικό επίπεδο και όταν δεν ακούω ούτε μια κουβέντα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν την διαβάσετε την νομολογία λίγο πιο προσεκτικά, εμείς απαντούμε σε αιτήματα, όχι σε επιχειρηματολογία. Τελειώσαμε. Να απολογηθεί ο κ. Ξηρός. Να έρθει ο κ. Ξηρός.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, όχι για την απόφασή σας, αλλά είπατε εσείς το λόγο με το 333?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά κοιτάξτε, επειδή ξέρετε σκέφτομαι να αναθεωρήσω την απόφασή μου για τις 4 μέρες τις εργάσιμες και να μην φύγουμε καθόλου, διότι βλέπω πολύ καθυστερεί το Δικαστήριο, και δεν θα το διστάσω να το κάνω. Σας παρακαλώ πολύ μη μου λέτε πράγματα που δεν μας χρειάζονται. Τώρα εδώ πέρα έχουμε απολογίες.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Τώρα κύριε Πρόεδρε πράγματα που δεν μας χρειάζονται, χωρίς να τα ακούσετε πριν, δεν μπορείτε να τα απορρίπτετε. Δυο λόγια, εγώ θέλω να πω κύριε Πρόεδρε, είχα πει επανειλημμένως ότι αυτή η δίκη δεν γίνεται μόνο για εδώ μέσα. Αυτή η δίκη γίνεται κυρίως για την ελληνική κοινωνία, η οποία τόσο ταλαιπωρήθηκε από τη δράση αυτής της οργάνωσης, και βέβαια τις τελευταίες μέρες παρατηρώ μια ένταση του φαινομένου, στρεβλής προς τα έξω διοχέτευσης της διαδικασίας που επιχειρείται εδώ μέσα.
Και δεν θα έπαιρνα το λόγο, εάν δεν διαπίστωνα ότι τα δημοσιευόμενα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά, τα οποία βέβαια δεν είναι υπό την ευθύνη τη δική σας αλλά προς τα έξω δίνουν μια εντύπωση, εξωράισαν την βάναυση επίθεση που υπέστην την Παρασκευή από τον κατηγορούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα. Την εξωράισαν, τόσο μη αναφέροντας αυτά που έγραψα ότι τα είπε εκείνος, όσο και εξωράισαν την «αλητεία› που μου απέδωσε, σε «αδικία› που είναι συμπαθής έκφραση. Και βέβαια, μίλησε για αλητεία χωρίς όρια, μίλησε για φασισμό χωρίς όρια και θα μου επιτρέψετε κύριε Πρόεδρε και εμένα να εκφράσω την λύπη μου, που το μόνο που βρήκατε να πείτε σε αυτή την βάναυση επίθεση που υπέστην κατά το στάδιο της νομίμου αγορεύσεώς μου ήταν, «συνεχίστε κύριε Γεωργίου την δουλειά σας.›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να πω, να πω να μην συνεχίσετε την δουλειά σας; Θα σας κακοφαινόταν.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Το τι θα πείτε δεν θα σας το πω εγώ, γιατί εγώ δεν σας έχω κάνει υποδείξεις εδώ μέσα. Εάν όμως θέλετε να σας πω το τι μπορούσατε να πείτε, ή θέλετε να σας υπενθυμίσω τα δικαιώματα του διευθύνοντος τη συζήτηση, εγώ πολύ ευχαρίστως να σας τα υπενθυμίσω. Αλλά εν πάση περιπτώσει θέλω να πω?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, όχι, τα ξέρω αυτά.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εντάξει αφού τα ξέρετε γιατί με ρωτάτε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γεωργίου ακούστε να δείτε, κάθε πρωί που έρχομαι εδώ, παρκάρω τον εγωισμό μου έξω από την αίθουσα, γιατί θέλω να τελειώσει η δίκη. Μου λένε, μου ξαναλένε, άστους να λένε, έτσι λέω. Και εσείς μου λέτε και από εδώ μου λέτε, δεν πειράζει. Τον έχω παρκάρει απέξω τον εγωισμό μου, εδώ φέρνω μόνο την αξιοπρέπεια του έλληνα δικαστή. Τίποτα άλλο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Τέλος πάντων εγώ ήθελα να πω κλείνοντας, για να ολοκληρώσω, δεν ξέρω εάν η αλητεία ή ο φασισμός γιατί αυτά δεν με αφορούν, πάντως η υπομονή έχει τα όριά της?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα έχουν?
Κύριε πρόεδρε να εκφράζατε την δυσαρέσκειά σας την Παρασκευή που τα υπέστην. Εν πάση περιπτώσει εγώ απλά έχω να πω ότι και η υπομονή έχει τα όριά της και να μην κάνουν κατάχρηση ορισμένοι της υπομονής μας.
????: Την ενημέρωση του λαού δεν την κάνουν τα πρακτικά, αλλά οι εφημερίδες οι οποίες κάνουν θαυμάσια την δουλειά τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή τώρα εμείς θέλουμε να έρθει να απολογηθεί, διακόπτουμε πέντε λεπτά για να του το πείτε και να έρθει.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση. Ο κ. Σάββας Ξηρός έχει τον λόγο.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Μια δήλωση θα κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γραπτά τα έχουμε; Πέστε τα με δικά σας λόγια μια φορά να σας ακούσουμε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Δικά μου λόγια είναι, μια δήλωση θα κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με δικά σας λόγια να σας ακούσουμε. Όλο οι άλλοι πρέπει να βοηθούν; Πέστε τα κατ’ ευθείαν αντρίκεια.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Τι εννοείτε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε «Εγώ κ. Πρόεδρε έχω να σας πω αυτό κι αυτό›.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ποιοι άλλοι βοηθούν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εμένα βοηθούν ή εσάς;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα ποιος να με βοηθήσει; Με έχεις υποτιμήσει αν νομίζεις ότι εμένα μπορεί να με βοηθήσει κάποιος.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Όταν με υποτιμάτε εσείς τι μπορώ να πω εγώ για σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω, γιατί εγώ δεν τα διαβάζω. Θέλετε οτιδήποτε να σας πω απ’ έξω; Δεν τα διαβάζω.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εσείς δεν τα διαβάζετε, ο κ. Λάμπρου διαβάζει και τρεις σειρές να πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, διαβάστε ό,τι θέλετε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ως προς την αρμοδιότητα του Δικαστηρίου έχω αναφερθεί στην πρώτη μου δήλωση. Ως προς τη διαδικασία σας παραπέμπω στην επιστολή που κατάθεσε ο συνήγορός μου και που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ›. Όσο για τις προανακριτικές και την ανακριτική είναι άκυρες, ακόμη και με τους δικούς σας νόμους. Καταπατήθηκε η νομιμότητα και ο πολιτισμός σας. Εμποδίστηκε με κάθε τρόπο η επαφή με δικηγόρο και η άσκηση των δικαιωμάτων που εγγυάται η δημοκρατία σας?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, απολογείται τώρα ο κατηγορούμενος;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Θα το καταλάβετε στο τέλος κ. Εισαγγελέα. Μην με διακόπτετε.
?Επιπλέον δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια και δεν δέχομαι να τις χρησιμοποιήσετε. Στη διάρκεια της φιλοξενίας μου στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ εκτός από τις οργιώδεις παρανομίες που έχουν καταγγελθεί από τη Διεθνή Αμνηστία, από το Παρατηρητήριο και για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, από Δικηγορικούς Συλλόγους εδώ και στην Ευρώπη, κυρίως έγιναν απάνθρωπα εκσυγχρονισμένα βασανιστήρια με πρωτοφανή τρόπο για τα ελληνικά δεδομένα σε πολυτραυματία και ετοιμοθάνατο. Βασανιστήρια, που στοχεύουν στο μυαλό και την προσωπικότητα, που στοχεύουν στην ηθική εξόντωση.
Αυτό προκύπτει από: πρώτον, την κοινή λογική 27 χρόνια μηδενικά αποτελέσματα. «Μοναδική ευκαιρία›, «Μην χάσετε το δώρο› κ.ά. Δεύτερον, τον τρόπο που διερευνάτε εσείς οι ίδιοι παρ’ ότι αποδείχθηκε στη διαδικασία δεν εμβαθύνετε στην ουσία αλλά αναζητάτε δικονομικά τεχνάσματα για να αποφύγετε την αλήθεια.
Τρίτον, δεν τολμάτε να φέρετε τις κασέτες. Αν ήταν όπως τα λέτε ζήτησα μόνος διαύγεια, όχι φάρμακα, θα ήταν ήδη εδώ. Τέταρτον, από τη διεθνή πρακτική ο Γερμανός Φέλιγνκ πριν 25 χρόνια, ο Οτσαλάν πριν 3. Γιατί να αλλάξει κάτι σήμερα; Πέμπτον, από το αόρατο χέρι που άλλαξε την εντολή για διερεύνηση ψυχοτρόπων από 5 σε μόνο 2.
Κύριος υπεύθυνος για τα βασανιστήρια είναι ο Χαράλαμπος Ρούσσος με τη συνεργασία των αγγλο-αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος προσωπικά χειρίστηκε τις συγκεκριμένες μεθόδους. Ήταν παρών και καθοδηγούσε ο ίδιος τους ανακριτές τουλάχιστον τις πρώτες δύσκολες γι’ αυτούς ημέρες.
Εφόσον το Δικαστήριό σας δεν παραδέχεται το εξόφθαλμο και καραμπινάτο έγκλημα, αυτό που όλος ο κόσμος έχει καταλάβει και που κι εσείς συζητάτε κατ’ ιδίαν, γίνεται συνένοχος και συναυτουργός. Η απόφασή σας δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική γιατί ποτέ κανένα Δικαστήριο, ούτε κι αυτά της Χούντας, δεν παραδέχτηκαν τα βασανιστήρια.
Αρνούμαι να πω οτιδήποτε, αρνούμαι να απολογηθώ και αποχωρώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δυο κουβέντες θέλω. Συζητάμε αντίκρια. Εννοείτε ότι «Δεν παραδέχομαι τίποτα από όσα έχω κάνει›;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εννοώ αρνούμαι να απολογηθώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλετε καθόλου να απολογηθείτε και βγάλτε εσείς συμπεράσματα. Αυτό το θεωρώ δηλαδή ότι και έχετε ανακαλέσει όλες αυτές τις απολογίες, δεν ισχύουν. Έτσι δεν είναι;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αυτό εννοείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω κι εγώ να καταλάβω. Ότι «Εγώ δεν δέχομαι τίποτα›. Έτσι;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αυτός είναι ο λόγος της ένστασης και όπως σας είπα και στη δήλωση δεν ανταποκρίνεται τίποτα στην αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα αυτά λοιπόν είναι ψέματα, όλα όσα έχουν γραφτεί στις απολογίες είναι ψέματα. Εντάξει; Το κατάλαβα καλά;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όσα λένε οι άλλοι συγκατηγορούμενοι για σας;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα, θα βρείτε εσείς τον τρόπο και το λόγο που ο καθένας έχει πει αυτά που έχει πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι τρόπο να βρω; Εγώ περίμενα σε τούτη εδώ την αίθουσα του Δικαστηρίου, θα έχει μια άλλη τελείως διαφορετική μορφή. Αν κάναμε κάτι κύριε, αυτά είναι όλα και πάει τελείωσε. Βέβαια έχετε το δικαίωμα σιωπής και πολύ καλά κάνετε και το χρησιμοποιείτε. Αργά; Αυτό είναι το ερώτημα.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αυτό που έχει δείξει η διαδικασία μέχρι τώρα και η σημερινή απόφαση, δείχνει το προαποφασισμένο και το προτετελεσμένο όλων των αποφάσεων. Όλες οι αποφάσεις είναι προαποφασισμένες, αυτό δείχνει και η σημερινή απόρριψη των ενστάσεων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ γελάω επειδή ξέρω ότι δεν είναι τίποτα προαποφασισμένο. Αλλά ποιος να με καταλάβει! Εσείς θα με καταλάβετε, που μέχρι και την πρώτη μέρα μου λέγατε «Εγώ κ. Πρόεδρε αυτά που έχω κάνει τα έχω κάνει, αλλά αυτά που λέω για τους συντρόφους τα έβαλαν οι άλλοι›.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν ξέρω αν έχω πει κάτι τέτοιο, αναζητήστε τα πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπατε και το έχουμε σημειώσει στα πρακτικά. Δυστυχώς έχουν γραφτεί στα πρακτικά, διότι αν δεν είχαν γραφτεί δεν θα τα έλεγα κ. Ξηρέ. Καταλάβατε; Γιατί κάτι είπατε στην αρχή και εδώ μάλιστα προχθές είπατε για δυο τρεις πράξεις. Μάλιστα βοηθήσατε μερικούς να βρουν κι αυτοί το δίκιο τους. Είπατε ο τάδε όχι, ο τάδε όχι. Βοηθήσατε να βρουν κι αυτοί το δίκιο τους. Δεν είναι κακό. Για εμένα είναι καλό να πει κανένας
Σ. ΞΗΡΟΣ: Είναι μερικά πράγματα που είναι τόσο χοντροκομμένα που δεν άντεχα να τα αφήσω έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ενώ τα άλλα δεν είναι χοντροκομμένα;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Έτσι κι αλλιώς σας είπα δεν τα παίρνετε υπόψη σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά ήταν χοντροκομμένα. Τα άλλα δεν είναι;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Είναι. Αλλά έτσι κι αλλιώς ό,τι και να πω εγώ δεν πρόκειται να το πάρετε υπόψη σας. Εφόσον υπάρχουν αποδείξεις για τα βασανιστήρια, αποδείξεις για τις παρανομίες κι εσείς λέτε ότι δεν έγιναν, από εκεί και πέρα όλα τα άλλα περισσεύουν. Ό,τι και να πω εγώ, είναι σαν να κοπανίζω αέρα εδώ πέρα. Την Παρασκευή ήρθα εδώ και δεν μπόρεσα να αναπτύξω σε όλη τη διάσταση τις παρανομίες και τα βασανιστήρια.
Από την απόρριψη του κ. Εισαγγελέα την οποία την είχε γραμμένη από το σπίτι του και ήρθε εδώ και την ανέγνωσε χωρίς να λάβει τίποτα υπόψη από αυτά που είχα πει, ούτε μια ερώτηση δεν μου έκανε. Μια ερώτηση για να πει «Η απόφαση που θα βγάλω τι άποψη έχει ο κατηγορούμενος› δεν με ρώτησε τίποτα. Από εκεί και πέρα τι να πω; Όλα τα άλλα περισσεύουν! Δεν υπάρχει ούτε λόγος απολογίας, ούτε οτιδήποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατάλαβα. Τέλος πάντων εγώ δεν έχω τίποτα άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε να μου επιτρέψετε να απευθύνω τον λόγο στον κ. κατηγορούμενο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλει να απαντήσει. Δεν θέλει, ας μην απαντήσει ο άνθρωπος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σάββα, θα μπορούσα να ήμουν πατέρας σου.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Αμφιβάλλω, αλλά τέλος πάντων.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όταν συνέβη αυτό που συνέβη, αποφάσισες να πας με το νόμο, με το καλό, με την αγάπη του Θεού. Κύριε Σάββα εγείρομαι για να σου πω τούτο: θεωρώ ότι τότε έδειξες μεγαλείο ψυχής. Κύριε Σάββα υποκλίνομαι για εκείνη την απόφασή σου. Προσέφερες εις την έννομο τάξη, στην πατρίδα, στο έθνος.
Κύριε Σάββα σας ομιλώ από την ψυχή μου. Σάββα, όταν ήρθε ο κ. Κουφοντίνας ο οποίος ούτε ¶ρης Βελουχιώτης ήταν, ο οποίος αυτοκτόνησε για να μη συλληφθεί, ούτε Τσε Γκεβάρα, όταν κ. Σάββα ήρθε ο κ. Κουφοντίνας, το επαναλαμβάνω, ούτε ¶ρης Βελουχιώτης που αυτοκτόνησε ούτε Τσε Γκεβάρα, ήταν ο Κουφοντίνας, τότε κ. Σάββα γύρισες άλλαξες την άποψή σου και γύρισες εδώ που γύρισες.
Σάββα, έχεις τη ζωή μπροστά σου. Πρόσεξε, θα σου γυρίσουν την πλάτη. Έχουν αρχίσει να σου γυρίζουν την πλάτη. Δεν θα ξέρεις πού να σταθείς ηθικά?.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Τι πράγματα είναι αυτά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Σάββα, μείνε εκεί που ήσουν, προσπάθησε να γυρίσεις?. Μόνο αυτό θα σε βοηθήσει για τη ζωή σου. Μη μείνεις τραγικό πρόσωπο για όλη σου τη ζωή.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Τη ζωή μου την έχω αφιερώσει εκεί που την έχω αφιερώσει από μικρό παιδί και δεν πρόκειται να μπω σε καμία συναλλαγή κύριε Αρειοπαγίτη μας!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ξηρέ, εγώ βέβαια δε σας είπα αυτά τα πράγματα, ούτε μπορώ να σας τα πω, δεν θέλω να λέω τίποτα, φαίνεται ότι δεν πρέπει να στέλνετε σε εμένα επιστολές, στον κ. Εισαγγελέα να στέλνετε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εσείς διευθύνετε τη διαδικασία, εσείς έχετε την ευθύνη και για τα λεγόμενα του Εισαγγελέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για πολλά έχω ευθύνη εδώ μέσα?
Ο κ. Μαρκής έχει τον λόγο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ένα πράγμα θα σε ρωτήσω, έχεις το δικαίωμα να φύγεις, να πεις, ή να μην πεις οτιδήποτε. Έχεις την εντύπωση, σου έχει πει κανείς ή σου περνάει από το μυαλό ότι αυτά τα οποία αναφέρονται στις απολογίες σου, αν θα φύγεις δεν θα ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο; Αυτό πιστεύεις;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι αυτό είναι υπερασπιστική γραμμή. Εγώ αγωνίζομαι να αναδειχθούν τα βασανιστήρια και οι παρανομίες, αλλά κυρίως τα βασανιστήρια αυτά που έγιναν στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο, δεν με ενδιαφέρει αν θα παραμείνω σε όλη μου τη ζωή στη φυλακή. Ξεγράψετε ότι θα με δελεάσετε με τέτοιες καραμελίτσες.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ δεν πρόκειται να δελεάσω ποτέ κανέναν και για τίποτα, να είσαι σίγουρος.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ακούστηκε εδώ την Παρασκευή κάτι γι’ αυτό σας το λέω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ σου λέω αυτό το πράγμα: μήπως σου περνάει από το μυαλό ότι φεύγοντας εξαφανίζονται οι απολογίες σου.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν με ενδιαφέρει τι θα γίνουν οι απολογίες μου. Με ενδιαφέρει να αναδειχθεί αυτό που έγινε στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Αν το παραδεχτείτε αυτό, τότε θα παραμείνω και θα απολογηθώ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό ήδη το Δικαστήριο το απέκλεισε πριν από λίγο. Δεν ξέρω αν σε ενημέρωσαν.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Με ενημέρωσαν και γι’ αυτό ανέβηκα να κάνω αυτή τη δήλωση. Για εμένα τελειώνει αυτή η διαδικασία σήμερα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δικαίωμά σου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και είπε αρνείται όλα.
Κατόπιν τούτου κ. Εισαγγελεύς τι προτείνετε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι να προτείνω κ. Πρόεδρε; Ο κ. κατηγορούμενος έχει τα δικαιώμάτα του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σχετικά με τις απολογίες;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ισχύουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τις διαβάσουμε τώρα για να δείξουμε ότι υπάρχει αντίθεση;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. κατηγορούμενος έχει κάνει τις επιλογές του, αρνείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικαίωμά του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε θα πρέπει να γίνει η ανάγνωση κατά τα θέματα, όπως ορίζει ο Κ.Ποιν.Δ. εν πάση περιπτώσει και να αξιοποιηθεί σαν ένα αποδεικτικό υλικό ιδιαιτέρως σημαντικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος πάντων μαζί με τα άλλα αποδεικτικά μέσα. Δεν είναι μόνο αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Προς διερεύνηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προς διερεύνηση όλα αυτά. Δεν σημαίνει επειδή τα είπε ότι είναι όλα αλήθεια ή ότι είναι όλα ψέματα, ή ότι δεν είναι άλλα ψέματα άλλα αλήθεια, ή ότι δεν είναι όλα – όλα ψέματα. Αυτά θα τα δούμε και πρέπει όλα αυτά να επιβεβαιωθούν από άλλα στοιχεία. Μπορείτε να καθίσετε άμα θέλετε και να μην απαντάτε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκπροσωπείται από τους άξιους συνηγόρους του.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε τίθεται ένα θέμα και θέλω να το θέσω υπόψη του Δικαστηρίου σας.
???.: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ανακάλεσε ο άνθρωπος. «Αυτά που είπα μέσα τα δέχομαι, όλα τα άλλα δεν έχουν καμιά αλήθεια, αυτά που είπα εδώ πέρα τα δέχομαι› και εκεί που είπε ότι όχι ο Βασίλης εγώ, ο άνθρωπος το δέχτηκε όπως και δυο τρεις άλλες περιπτώσεις. «Ο κ. Τζωρτζάτος δεν είχε καμιά σχέση› γιατί ανακλήθηκαν; Δεν ανακαλούνται.
Λέγονται εδώ και θα συνεκτιμηθούν και αυτά με εκείνα τα οποία περιέχονται. Δεν σημαίνει ότι εκείνα που περιέχονται είναι η αλήθεια και τούτα εδώ είναι τα ψέματα. Αυτά θα συνεκτιμηθούν και θα συνεκτιμηθούν με πολύ μεγάλη προσοχή. Εδώ είπαμε για της προδικασίας αν θα πρέπει να τις διαβάσουμε και εφόσον καταλήξαμε ότι πρέπει να αναγνωστούν οι περικοπές ο κ. Εισαγγελεύς?
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε ότι η απόφαση αυτό λέει ότι είναι έγκυρες και θα αναγνωστούν οι περικοπές.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήδη έχουμε πάρει απόφαση κ. Μυλωνά, φαντάζομαι εδώ είστε και τα ακούτε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μου έχετε δώσει τον λόγο, σας παρακαλώ πολύ ας καθίσει κάτω ο κύριος. Μου έχετε δώσει τον λόγο θα μου τον αφαιρέσετε να τον δώσετε στον κ. Μυλωνά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οχι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Παρακαλώ πολύ μην μου λέτε να καθίσει κάτω ο κύριος.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε όταν με διακόπτετε κατ’ επανάληψη θα αναγκαστώ να σας πω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίστε κ. Μαρκή.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μετά την πρόταση του συναδέλφου μου να αναγνωστούν αποσπάσματα της κατάθεσης, περικοπές ανακύπτει το εξής ζήτημα: είναι φανερό ότι στις περικοπές αυτές τις οποίες θα προτείνουμε και τελικά ενδεχομένως να δεχτείτε την πρότασή μας, υπάρχουν επιβαρυντικά στοιχεία για άλλους κατηγορούμενους.
Είναι φανερό ότι οι κατηγορούμενοι, μάλλον οι συνήγοροί τους αλλά και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος Ξηρός θα ήταν εδώ, θα έπρεπε να τους δοθεί ο λόγος προκειμένου να θέσουν ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Η αποχώρηση του κατηγορούμενου το Δικαστήριο το αντιμετωπίζει έτσι. Αλλά εγώ διερωτώμαι ποια είναι η θέση της Υπεράσπισης. Γιατί το Δικαστήριο έχει και μια άλλη δυνατότητα: να διατάξει τη βιαία προσαγωγή του κυρίου και να στέκεται εκεί. Το θέμα είναι να δηλώσει η Υπεράσπιση αν θέλουμε να τηρήσουμε αυτή τη διαδικασία, δηλαδή το να τον φέρουμε εδώ και να τον ακινητοποιήσουμε εκεί πέρα, προκειμένου να υποβληθούν ερωτήσεις διευκρινιστικές, σε σχέση με το τι επιβαρυντικό καταθέτει σε βάρος οποιουδήποτε άλλου μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλουν πολύ ευχαρίστως. Αλλά να ξέρετε ότι θα έρθει βιαίως, εκτός αν υποδείξουν οι συνήγοροί του να έρθει εδώ και να απαντήσει.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ νομίζω ότι υπάρχουν θέματα προγενέστερα αυτού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια προγενέστερα;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κατ’ αρχήν αυτό που πρέπει πρώτα να δούμε και να αποφασίσετε, είναι αν μπορείτε σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος ασκεί το δικαίωμα σιωπής να διαβάσετε το σύνολο της απολογίας του και να την κάνετε αποδεικτικό μέσο. Γι’ αυτό το ζήτημα δεν έχετε αποφασίσει. Από εκεί ξεκινάμε κατά τη γνώμη μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτό δεν αποφασίσαμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι άσχετο με τον τρόπο λήψης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμφωνώ απόλυτα κ. συνήγορε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πέστε ότι είχατε έναν τυχαίο κατηγορούμενο που λέει «Δεν απολογούμαι›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ωραία το λέτε συμφωνώ μαζί σας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι δεν έχετε τέτοια δυνατότητα από τον Κώδικα να διαβάσετε ως σύνολο και να κάνετε αποδεικτικό μέσο της προφορικής διαδικασίας, μια προανακριτική απολογία, μια απολογία της προδικασίας. Αυτή είναι η δική μου θέση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εφόσον;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ότι δεν μπορείτε να υποκαταστήσετε δηλαδή το δικαίωμα της σιωπής και να παραβιάσετε το 273 εκ πλαγίως διαβάζοντας τις προανακριτικές απολογίες. Εγώ νομίζω ότι σε αυτό πρέπει να αποφανθείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς θέτετε –και πολύ καλά κάνετε- ένα θέμα το οποίο οπωσδήποτε μας απασχολεί και ο κ. Μυλωνάς φυσικά είναι έτοιμος να πάρει τον λόγο. Σας ακούμε. Νομικά είπαμε εμείς.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχετε ακούσει ποτέ να μη μιλώ νομικά σ’ αυτή την αίθουσα κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ομολογώ όχι. Αλλά εκ μέρους σας τίθεται η αντίρρηση, επομένως θα ακούσουμε την αντίρρηση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Διευκρινιστικά, για να βοηθήσω και την Πολιτική Αγωγή να αρθρώσει τον λόγο της, έχουμε την εξής δικονομική κατάσταση: Εμφανίστηκε ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός, για την ακρίβεια εσείς που διευθύνετε την συζήτηση, καλέσατε τον κατηγορούμενο να απολογηθεί, σύμφωνα με το 366 παρ. 1. Εμφανίστηκε ο κ. Σάββας Ξηρός, έκανε μία δήλωση, αυτή που έκανε, και στη συνέχεια είπε σαφέστατα και λακωνικότατα «δεν απολογούμαι›.
Στη συνέχεια, αν κατάλαβα καλά, ο τακτικός Εισαγγελέας έθεσε θέμα εφαρμογής του 366 παρ. 2 το οποίο λέει: «Αν όσα εκθέτει ο κατηγορούμενος είναι στο σύνολό τους ή εν μέρει διαφορετικά απ’ όσα ο ίδιος εξέθεσε στην προδικασία, είναι δυνατό να του διαβαστούν οι αντίθετες περικοπές της απολογίας του κατά την ανάκριση›.
Όμως έρχομαι εδώ και διευκρινίζω το εξής: Η εφαρμογή του 366 παρ. 2 –και σημειώνω ότι κατά τη γνώμη μου αυτή η παράγραφος είναι ο μόνος τρόπος για να διαβαστούν στην ακροαματική διαδικασία ενώπιόν σας κάποια λιγότερο ή περισσότερο εκτενή τμήματα της προδικαστικής απολογίας του όποιου κατηγορούμενου-, η εφαρμογή αυτής της παρ. 2, έχει ένα λογικό προαπαιτούμενο, ότι έχει απολογηθεί ο κατηγορούμενος, ότι έχει πει «έκανα εκείνο, το άλλο, το τρίτο›, έχει εκθέσει ο κατηγορούμενος, όπως λέει η παρ. 2 κάποια ζητήματα.
Κατά την άποψή μου η εφαρμογή του 366 παρ. 2 προϋποθέτει λογικά ότι ο Χ κατηγορούμενος έχει πει κάποια πράγματα επί της ουσίας. Ο παρών κατηγορούμενος έκανε μία δήλωση που αφορά τα βασανιστήρια που υπέστη στην προδικασία και στη συνέχεια είπε «δεν απολογούμαι›. Δεν είπε ούτε κρύο, ούτε ζέστη, ούτε άσπρο, ούτε μαύρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε και για κρύο και για ζέστη, για να διαβάσουμε τα πρακτικά να δούμε?.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είπε «δεν απολογούμαι›.