Λίγες μέρες μετά βάλαμε 2 αυτοσχέδιους εκτοξευτήρες για ρουκέτες σε νεο-ανεγειρόμενη οικοδομή στον Α΄όροφο. Στην επιχείρηση ήμασταν εγώ, ο Λουκάς και ο Τζωρτζάτος. Ο μηχανισμός ήταν ωρολογιακός και ο στόχος ήταν τα γραφεία της SIEMENS στο Μαρούσι. Οι ρουκέτες πήγαν αρκετά χαμηλά και δεν θυμάμαι αν υπήρχαν ζημιές. Συνεχίζοντας με τον ίδιο ρυθμό λίγες μέρες αργότερα εγώ, ο Λουκάς και ίσως κάποιο τρίτο πρόσωπο που μάλλον ήταν ο Τζωρτζάτος, στόχος η εταιρεία ΧΑΛΥΨ στον Ασπρόπυργο. Επόμενος στόχος η LOWENBRAU στην περιοχή της Αταλάντης όπου έλαβα μέρος με τον Λουκά και ίσως 1 ή 2 άτομα ακόμα τα οποία δεν θυμάμαι. Εκεί τοποθετήσαμε ωρολογιακούς εκτοξευτήρες σε μία ελιά.
Στην ενέργεια στο Ψυχικό σε βάρος του Τούρκου Μπουλούκμπαση ήμουν εγώ, ο Τζωρτζάτος και ο Λουκάς. Στην διαδρομή που ακολουθούσε ο Τούρκος βάλαμε παγιδευμένο αυτοκίνητο και πυροδοτήσαμε με τηλεχειρισμό. Υπήρχαν μικροτραυματισμοί. Εμείς βρισκόμασταν στη στάση λεωφορείων. Φύγαμε με κλεμμένο αυτοκίνητο.
Στην ενέργεια σε βάρος του Τούρκου Τσετίν στο Παγκράτι έλαβα μέρος εγώ με τον Λουκά και κάποιος ακόμα που πρέπει να μας περίμενε στο αυτοκίνητο διαφυγής. Τον περιμέναμε να βγει από το σπίτι του. Όταν τον είδαμε να βγαίνει και να μπαίνει στο αυτοκίνητό του ο Λουκάς τον πλησίασε και τον πυροβόλησε με πιστόλι 35 χιλιοστών και τον σκότωσε. Πήγαμε στο αυτοκίνητο και φύγαμε.
Επόμενος στόχος λεωφορείο των ΜΑΤ στην Χαριλάου Τρικούπη. Μέρος στην επιχείρηση αυτή εκτός από μένα έλαβαν και ο Χριστόδουλος, ο Λουκάς και ο Τζωρτζάτος. Χτύπησα το λεωφορείο των ΜΑΤ αφού με βοήθησε ο Χριστόδουλος και ανέβηκα σε τοίχο ύψους 2,5 μέτρων με αυτοσχέδιο πλαστικό εκτοξευτή, έριξα μία ρουκέτα και χτύπησα το λεωφορείο αρκετά ψηλά. Εκεί ρίξαμε και χειροβομβίδα αλλά δεν ξέρω, εκεί δυστυχώς υπήρξε ένας νεκρός και κάποιοι τραυματίες.
Εγώ όταν έριξα την ρουκέτα νόμιζα ότι στο λεωφορείο δεν υπήρχαν Αστυνομικοί. Ο σωλήνας εκτοξευτήρας έσκασε και τραυματίστηκα ευτυχώς ελαφρά στο δεξί μου χέρι και στο δεξί αυτί. Λίγο καιρό αργότερα το χειμώνα του 1991 εγώ, ο Χριστόδουλος, ο Λουκάς και ο ¶ρης τον οποίο έβλεπα για πρώτη φορά, προσπαθήσαμε να κλέψουμε ένα Ι.Χ φορτηγό. Κάποιος μας είδε και ειδοποίησε την Αστυνομία. Στην αρχή ήρθε ένα περιπολικό. Κατέβηκε ένας Αστυνομικός να μας ελέγξει και προσπάθησε να ακινητοποιήσει τον Χριστόδουλο και τον ¶ρη και τους έβαλε στον τοίχο.
Πήγε πίσω από τον Αστυνομικό ο Λουκάς με προτεταμένο το πιστόλι και ο Αστυνομικός έτρεξε και καλύφθηκε. Επακολούθησε ένοπλη συμπλοκή και τραυματίστηκε ο οδηγός του περιπολικού και ίσως και κάποιος άλλος Αστυνομικός.
Εν τω μεταξύ στο σημείο έφτασαν και άλλοι Αστυνομικοί με περιπολικό. Ο Λουκάς έριξε χειροβομβίδα στο σημείο και καταφέραμε να φύγουμε με ταξί αφού κατεβάσαμε τον οδηγό και έναν πελάτη που είχε ο οδηγός. Οδηγός κάθισε ο Λουκάς. Φεύγοντας με το ταξί φάνηκε ένα περιπολικό και ο Λουκάς έριξε άλλη μία χειροβομβίδα. Τελικά καταφέραμε σε κάποιο σημείο κοντά στην Αχαρνών όπου αφήσαμε το ταξί να ξεφύγουμε.
Λίγες μέρες αργότερα στους Αμπελοκήπους επί της Κηφισίας κάνοντας χρήση του κλεμμένου από το Μουσείο μπαζούκας ρίξαμε δύο ρουκέτες στα γραφεία της ΒΙΟΧΑΛΚΟ Α.Ε. Οι βολές ήταν εκπαιδευτικές για τον Χριστόδουλο. Στην ενέργεια κατά του Παλαιοκρασσά εγώ δεν ήμουν. Στην όλη επιχείρηση εγώ πήρα μέρος στην προετοιμασία της, δηλαδή στην παραβίαση του διαμερίσματος όπου βάλαμε τον εκτοξευτήρα σε πρόχειρη ξύλινη βάση.
Την ημέρα της ενέργειας δεν ήμουν εκεί για τον εξής λόγο: τις προηγούμενες ημέρες έξω από το σπίτι μου στο Κολωνάκι στάθμευε ένα αυτοκίνητο της Ασφάλειας με δύο Αστυνομικούς που κάτι παρακολουθούσε. Έτσι για κάθε ενδεχόμενο η Οργάνωση είπε να μην συμμετάσχω εγώ στην ενέργεια.
Στην ενέργεια με εκτόξευση ρουκέτας που λειτούργησε με ωρολογιακό μηχανισμό σε βάρος της ΔΟΥ Νέας Φιλαδελφείας είχα συμμετοχή αλλά δεν θυμάμαι με ποιους άλλους. Η ρουκέτα ρίχτηκε από κοντά αλλά δεν έσκασε, αλλά βρέθηκε όπως έμαθα άθιχτη σε μία βιβλιοθήκη. Στην ενέργεια κατά του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παπαδημητρίου εγώ πήρα μέρος μαζί με τον Λουκά και τον Τζωρτζάτο. Κινηθήκαμε με ένα φορτηγό μπροστά από το αυτοκίνητο του στόχου, κατεβήκαμε και ο Τζωρτζάτος τον πυροβόλησε με περίστροφο 38 χιλιοστών και εγώ με εντολή του Λουκά τον πυροβόλησε μία φορά με πιστόλι των 45.
Αρχές του 1993 εγώ, ο Λουκάς και ο Χριστόδουλος βάλαμε αυτοσχέδιο ωρολογιακό εκρηκτικό μηχανισμό σε γιαπί εφαπτόμενο της Εφορίας στο Μοσχάτο. Η επόμενη ενέργεια που πήρα μέρος, δεν θυμάμαι με ποιον άλλον ήταν η εκτόξευση ρουκέτας με ωρολογιακό μηχανισμό από ένα γιαπί στην Εφορία στα Καμίνια Πειραιά. Επίσης στην Εφορία Πετρούπολης σε βεράντα στην οποία ανέβηκα από τα σίδερα της τέντας τοποθέτησα μία ωρολογιακή βόμβα που έσκασε.
Στην δολοφονία του Βρανόπουλου εγώ ήμουν οδηγός του δικύκλου με το οποίο μαζί με τον Λουκά πήγαμε στην οδό Σόλωνος και περιμέναμε να φανεί ο στόχος. Όταν φάνηκε, ο Λουκάς τον πλησίασε και τον πυροβόλησε από πολύ κοντά. Ο οδηγός του προσπάθησε να αντιδράσει και να πάρει το όπλο του Λουκά ο οποίος όμως τον πυροβόλησε και αυτόν μία φορά με το πιστόλι των 45. Εγώ δεν αντέδρασα αλλά έβαλα μπρος το μηχανάκι στο οποίο επιβιβάστηκε και ο Λουκάς και αφού ανέπτυξα ταχύτητα φύγαμε αφού κινηθήκαμε για λίγο αντίθετα στην Σόλωνος.
Λίγο καιρό μετά το βράδυ με τον Λουκά και ίσως και με κάποιον άλλον που δεν τον θυμάμαι στο Μαρούσι, στην Λεωφόρο Κηφισίας από ένα γιαπί με ρουκέτα χτυπήσαμε τα γραφεία της Αμερικανικής ALICO και στην συνέχεια βάλαμε ωρολογιακή βόμβα σε κοντινό σημείο στην NEDERLADEN. Στην επόμενη ενέργεια της Οργάνωσης με τον Λουκά και 1 ή 2 άτομα ακόμα που δεν θυμάμαι τοποθετήσαμε στον Πειραιά σε ένα οικόπεδο εκτοξευτήρες με σκοπό να χτυπήσουμε με δύο ρουκέτες ένα αεροπλανοφόρο. Δεν περιμέναμε θεαματικά αποτελέσματα πλην από 2 τρύπες. Δεν λειτούργησε ο μηχανισμός και οι ρουκέτες δεν εκτοξεύτηκαν.
Στην επίθεση κατά της εταιρείας IBM στην οδό Φιλελλήνων με ρουκέτα και ωρολογιακό μηχανισμό την τοποθέτηση την έκανα εγώ σε διπλανή μονοκατοικία. Στην δολοφονία του Τούρκου Σιπαχίογλου ήμουν εγώ με τον Λουκά και τον ¶ρη. Εγώ τον πυροβόλησα με πιστόλι των 45, 3 ή 4 φορές. Οι άλλοι είχαν το νου και παν ενδεχόμενο.
Στο σημείο αυτό την 02:30 στις 21/7 διακόψαμε την εξέταση του κατηγορουμένου κ. Ξηρού Σάββα του Τριανταφύλλου λόγω κόπωσης του εξεταζομένου. Συνέχεια 21 Ιουλίου 2002. Λόγω κοπώσεως του εξεταζομένου επανέρχεται για την πρώτη συμπληρωματική 13:30.
Λίγους μήνες μετά την επιχείρηση σε βάρος του Τούρκου Σιπαχίογλου έγινε η επίθεση με ρουκέτα στις εγκαταστάσεις του MEGA στην Παιανία. Την επιχείρηση αυτή κάναμε εγώ και ο Λουκάς και δεν θυμάμαι αν έλαβαν μέρος και άλλοι. Εγώ αναρριχήθηκα με σκοινί σε κάποια ταράτσα και τοποθέτησα τους αυτοσχέδιους ωρολογιακούς εκτοξευτήρες, έκανα την σκόπευση και τις συνδέσεις ενώ ο Λουκάς ήταν κάτω και επιτηρούσε τον χώρο.
Θυμάμαι ότι είχε σουρουπώσει. Ο Λουκάς τηλεφώνησε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› και ενημέρωσε σχετικά. Εδώ να σημειωθεί ότι οι τηλεφωνικές προειδοποιήσεις από τότε που εγώ γνώριζα ο Λουκάς τις έκανε αυτός. Η επόμενη ενέργεια της Οργάνωσης ήταν η εκτόξευση ρουκέτας κατά της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα. Στην επιχείρηση αυτή πήραμε μέρος εγώ, ο Λουκάς, ο ¶ρης και ο Παναής δηλαδή ο αδελφός μου ο Βασίλης σαν οδηγός.
Εκεί πήγαμε με ένα φορτηγάκι και σταματήσαμε σε έναν δρόμο που ξέρω ποιον αλλά σε απόσταση 50 μέτρων περίπου από τον μαντρότοιχο της Πρεσβείας. Ο Λουκάς επιτηρεί τον χώρο όπως επίσης και ο ¶ρης που πρόσεχε μην έρθει κανένα λεωφορείο και άθελά μας το χτυπήσουμε. Εγώ σκόπευσα με το μπαζούκας αφού το ακούμπησα πάνω στο φορτηγάκι και πυροδότησα.
Παρότι σύμφωνα με το σχέδιο μου είχαν υποδείξει το ακριβές σημείο της σκόπευσης εγώ σκόπευσα αρκετά χαμηλότερα φοβούμενος μην περάσει η ρουκέτα προς την Βασιλίσσης Σοφίας και χτυπήσει πολυκατοικίες. Έτσι η ρουκέτα προσέκρουσε στον μαντρότοιχο. Το σημείο σκόπευσης μου το υπέδειξε ο Λουκάς ο οποίος με τον Λάμπρο στο σχέδιο της προετοιμασίας είχαν κάνει μετρήσεις και είχαν σχεδιάσει την επιχείρηση.
Μετά από λίγο καιρό έγινε η ενέργεια σε βάρος του Περατικού στον Πειραιά. Στην επιχείρηση αυτή πήραμε μέρος εγώ, ο αδελφός μου ο Βασίλης και ο Λουκάς. Ο αδελφός μου ο Βασίλης ήταν οδηγός στο Ι.Χ φορτηγό που θα χρησιμοποιούσαμε να φύγουμε και με το οποίο είχαμε πάει στο συγκεκριμένο σημείο κοντά στο γραφείο του Περατικού.
Από τις παρακολουθήσεις που είχαμε κάνει εγώ γνώριζα κατ’ όψη τον Περατικό. Και οι τρεις καθόμασταν στην καρότσα του φορτηγού και εγώ και ο Λουκάς παρακολουθούσαμε από τα μικρά ανοίγματα που είχαμε βάλει στο πίσω τζάμι. Όταν είδαμε τον Περατικό κατεβήκαμε και οι τρεις. Ο Βασίλης κάθεται στην θέση του οδηγού, ο Λουκάς πήρε θέση στο απέναντι πεζοδρόμιο και εγώ πλησίασα τον Περατικό τον οποίο και πυροβόλησε με το γνωστό αποτέλεσμα. Αμέσως μεταβήκαμε στο πίσω μέρος στο φορτηγό αλλά ο Βασίλης δεν μπόρεσε να βάλει μπροστά το αυτοκίνητο και αφού ο καθένας πήρε τα πράγματά του εγκαταλείψαμε το φορτηγό και κινηθήκαμε αντίθετα στην οδό Φίλωνος όπου σταματήσαμε διερχόμενο ταξί και με την απειλή των όπλων βγάλαμε έξω τον οδηγό και τους επιβάτες.
Πήραμε το ταξί και με οδηγό τον Λουκά φύγαμε. Ο Βασίλης είχε καθίσει πίσω αριστερά στο ταξί. Ενώ φεύγαμε ο Βασίλης είδε σε ένα μαγαζί Αστυνομικούς με στολή και πυροβόλησε ψηλά για εκφοβισμό 1 ή 2 φορές. Με το ταξί πήγαμε σε κοντινό σημείο περίπου 1.000 μέτρα, το εγκαταλείψαμε και πήραμε το άλλο αυτοκίνητο διαφυγής που είχαμε εκεί και πήγαμε σε σπίτι-γιάφκα που είχαμε στην οδό Περικλέους στον Πειραιά και το οποίο είχε νοικιάσει ο Λουκάς.
Επόμενη ενέργεια της Οργάνωσης ήταν η τοποθέτηση 2 αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών με ρολόι σε καταστήματα MAC DONALDS στο Χαλάνδρι και στα Βριλήσσια. Η ενέργεια αυτή έγινε το ίδιο βράδυ. Ήμουν εγώ μαζί με τον Λουκά. Στην Λεωφόρο Κηφισίας στο Μαρούσι με τον Λουκά βάλαμε αυτοσχέδιο ωρολογιακό μηχανισμό στην DETROIT GENERAL MOTORS. Αμέσως μετά με τον Λουκά τοποθετήσαμε εκρηκτικό μηχανισμό στην Κατεχάκη στην αντιπροσωπεία της CHRYSLER κάτω από αυτοκίνητο. Το ίδιο βράδυ πάλι με τον Λουκά στο Χολαργό στην Λεωφόρο Μεσογείων βάλαμε εκρηκτικό μηχανισμό σε κατάστημα της OPEL.
Επόμενη επιχείρηση που κάναμε με τον Λουκά ήταν στην Κυψέλη στον οδό Δροσοπούλου σε βάρος της CITIBANK. Χρησιμοποιήσαμε ρουκέτα με τηλεχειρισμό. Ο εκτοξευτήρας είχε στερεωθεί στον ουρανό σταθμευμένου αυτοκινήτου. Την στιγμή της πυροδότησης εμείς ήμασταν σε ένα κλεμμένο αυτοκίνητο και αμέσως μετά φύγαμε. Το κουμπί το πάτησα εγώ.
Πολλούς μήνες αργότερα εγώ και ο Λουκάς με ρουκέτα που πυροδοτήθηκε με ωρολογιακό μηχανισμό χτυπήσαμε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη στα Εξάρχεια. Μερικές μέρες αργότερα με ωρολογιακή βόμβα με τον Λουκά χτυπήσαμε στο Γαλάτσι τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ που στεγάζονταν στην Λεωφόρο Γαλατσίου.
Επόμενη ενέργεια ήταν το χτύπημα 3 Τραπεζών με ρουκέτες στο Πειραιά. Για την εκτόξευση των ρουκετών χρησιμοποιήθηκε Ι.Χ επιβατικό αυτοκίνητο με σχάρα στην οποία είχαν στερεωθεί αυτοσχέδιοι εκτοξευτήρες. Στην επιχείρηση πήραν μέρος εκτός από μένα ο Λουκάς που οδηγούσε το αυτοκίνητο και ο αδελφός μου ο Βασίλης. Εγώ πατούσα το μπουτόν. Χτυπήθηκαν οι Τράπεζες MANHATTAN, MINDLANT BANK, NATIONALE DE PARI.
Επόμενη ενέργεια της Οργάνωσης ήταν η τοποθέτηση ωρολογιακού μηχανισμού στην οικία του Ολλανδού Πρέσβη στην οδό Λυκείου στην Αθήνα. Η βόμβα ήταν μικρής ισχύος και την τοποθέτησα εγώ με τον Λουκά. Στην επιχείρηση της Οργάνωσης κατά της οικίας του Γερμανού Πρέσβη πήραν μέρος εκτός από μένα ο αδελφός μου ο Βασίλης και ο Λουκάς. Η οικία ήταν στο Χαλάνδρι. Κατά την προετοιμασία της επιχείρησης είχαμε επισημάνει δύο αυτοκίνητα στην περιοχή Ελληνορώσων τα οποία άνοιγαν με αντικλείδια που εμείς είχαμε και τα είχαμε δοκιμάσει.
Την ημέρα της ενέργειας και λίγο πριν με ταξί πήγαμε και με το αντικλείδι κλέψαμε το ένα αυτοκίνητο με το οποίο πήγαμε στο στόχο. Εγώ κάθισα στο πίσω κάθισμα και κατά την διαδρομή ετοίμασα την ρουκέτα που μέχρι εκείνη την στιγμή την μεταφέραμε σε μεγάλο σάκο. Όταν φτάσαμε εκεί ο Λουκάς ήταν δίπλα σε μένα και πρόσεχε τους γύρω χώρους. Εγώ δίπλα από μία πρασιά περίπου 50 μέτρων από τον στόχο πήρα θέση βολής, δηλαδή γονατιστός με τον σωλήνα στον ώμο και σημάδευα.
Ο Βασίλης ήταν κοντά στο αυτοκίνητο και κρατούσε τσίλιες. Σημάδεψα αρκετά ψηλά για να μην πάει η ρουκέτα μέσα στο σπίτι και πυροδότησα. Ο πλαστικός σωλήνας που χρησίμευε ως αυτοσχέδιος εκτοξευτήρας έσπασε και με τραυμάτισε στα χέρια και στο μέτωπο. Στο σημείο έμεινε ο σωλήνας μία τραγιάσκα καρό που φορούσα.
Από τον τραυματισμό μου στο σημείο άφησα και κηλίδες αίματος όπως και στο αυτοκίνητο που χρησιμοποιήσαμε για να φύγουμε. Τα τραύματά μου τα περιποιήθηκα μόνος μου. Στην γυναίκα μου είπα ότι τραυματίστηκα στο εργαστήρι μου.
Τελευταία ενέργεια της επαναστατικής της 17Ν με νεκρό είναι αυτή κατά το ¶γγλου Ταξιάρχου Σόντερς. Τον στόχο επέλεξε ο Λάμπρος όπως πάντα. Σύμφωνα δε με το σχέδιο που καταστρώθηκε από τον Λάμπρο λίγες (διαγράφεται μία λέξη «λίγες›) νωρίτερα για την υλοποίηση του σχεδίου κλέψαμε ένα Ι.Χ φορτηγάκι κλειστό και ένα δίκυκλο μοτοποδήλατο 111CC όπως επίσης και Ι.Χ επιβατικό αυτοκίνητο. Είχαμε χρονομετρήσει τις αποστάσεις και την ροή της κυκλοφορίας ώστε να συμπέσουμε στο ίδιο φανάρι εμείς και ο στόχος. Το φορτηγάκι το είχαμε για να βρισκόμαστε μέσα σε αυτό σε κοντινό σημείο της Κηφισίας για να μην γίνουμε αντιληπτοί και θεωρηθούμε ύποπτοι.
Δίπλα είχαμε αφήσει το κλεμμένο μηχανάκι το οποίο θα χρησιμοποιούσαμε όταν παίρναμε το μήνυμα για να κινηθούμε και να πλησιάσουμε, συναντήσουμε τον στόχο στην Λεωφόρο Κηφισίας. Επίσης θα το χρησιμοποιούσαμε για να απομακρυνθούμε από το σημείο της ενέργειας. Θα το εγκαταλείπαμε σε άλλο σημείο που είχαμε προεπιλέξει και εκεί είχαμε αφήσει το κλεμμένο Ι.Χ επιβατικό αυτοκίνητο που ήταν το δεύτερο όχημα διαφυγής.
Το σύνθημα ότι ο στόχος κατευθύνεται προς το σημείο της ενέργειας θα το έδινε ο Λάμπρος με κλήση σε κινητό που για τον σκοπό αυτό είχαμε εφοδιαστεί. Επί μήνες παρακολουθούσαμε τον στόχο γιατί κατά διαστήματα τον χάναμε. Είχαμε όμως φτάσει κοντά στην κατοικία του όπου ήταν ο φούρνος του ΒΕΝΕΤΗ. Την συγκεκριμένη ημέρα ο αδελφός μου ο Βασίλης οδηγώντας το κλεμμένο Ι.Χ φορτηγάκι, μας πήγε εμένα και τον Λουκά στο σημείο που είχαμε αφήσει το μηχανάκι.
Καθίσαμε με τον Λουκά μέσα στο φορτηγάκι στο πίσω μέρος έτοιμοι, περιμένοντας το σήμα. Ο Βασίλης μας άφησε εκεί και έφυγε. Το σήμα μας δόθηκε όπως προέβλεπε το σχέδιο. Ενώ ο στόχος ακολουθούσε το δρομολόγιο πήραμε το σήμα από τον Λάμπρο με κινητό τηλέφωνο. Συγκεκριμένα αν θυμάμαι καλά μας κάλεσε μία φορά στο κινητό, έκλεισε και μας κάλεσε ξανά χωρίς εμείς να απαντήσουμε. Αυτό ήταν και το σύνθημα.
Εδώ θέλω να πω ότι τα δύο κινητά τηλέφωνα τα προμηθευτήκαμε μόνο για την ενέργεια αυτή και ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν. Τις συσκευές αυτές πρέπει να τις βρήκατε στις γιάφκες της Πάτμου και της Δαμάρεως. Εγώ και ο Λουκάς μόλις πήραμε το σύνθημα βγήκαμε από το φορτηγάκι, ανεβήκαμε στο μηχανάκι με οδηγό εμένα και συνεπιβάτη τον Λουκά. Είχαμε μαζί μας από ένα πιστόλι 45άρι και ο Λουκάς σε συσκευασία κρατούσε ένα G3 πολεμικό όπλο.
Κι εγώ και ο Λουκάς φορούσαμε κράνη, ενώ στα χέρια μας είχαμε γάντια. Πράγματι με τον στόχο συναντηθήκαμε στην Λεωφόρο Κηφισίας όπως είχαμε προσχεδιάσει. Στο σημείο που έγινε το περιστατικό και ενώ υπήρχε κόκκινο ο Σόντερς σταμάτησε στην αριστερή λωρίδα με κατεύθυνση προς την Αθήνα. Εγώ οδήγησα το μηχανάκι δίπλα στην πόρτα του συνοδηγού του αυτοκινήτου του Σόντερς. Το σχέδιο ήταν εγώ να ακούσω τρεις πυροβολισμούς και να φύγω. ¶κουσα όμως μόνο 1 πυροβολισμό και γύρισα να δω τί γίνεται. Είδα χτυπημένο μέσα στο αυτοκίνητο τον Σόντερς και γυρνώντας προς τον Λουκά τον είδα με το πιστόλι στο χέρι και μου είπε «περίμενε›.
¶κουσα αμέσως μετά άλλους 4 πυροβολισμούς και ανέπτυξα ταχύτητα και έφυγα. Στο πρώτο στενό μπήκα δεξιά και κινήθηκα στην Φιλοθέη, ακολούθως στην Καποδιστρίου και πέρασα κάτω από την γέφυρα και πήγα στο σημείο όπου είχαμε αφήσει το Ι.Χ αυτοκίνητο. Εγκαταλείψαμε το μηχανάκι και με το αυτοκίνητο πήγαμε στο τέρμα των λεωφορείων στο Χαλάνδρι όπου εγκαταλείψαμε και το αυτοκίνητο και φύγαμε με λεωφορείο, απομακρυνθήκαμε.
Για την ενέργεια αυτή η Οργάνωση έβγαλε προκήρυξη την οποία ο Λάμπρος είχε συντάξει από πριν και ο Λουκάς την είχε δακτυλογραφήσει στον υπολογιστή. Επειδή δεν γνωρίζαμε το όνομα του θύματος από πριν το πληροφορηθήκαμε από τις ειδήσεις και ο Λουκάς το πρόσθεσε στην προκήρυξη. Μάλιστα επειδή τότε έγινε γνωστό ότι αυτόπτες μάρτυρες έλεγαν ότι πυροβόλησε κατά του Σόντερς και ο οδηγός του δικύκλου όταν έπαθε το εμπλοκή το G3, με ιδέα του Λάμπρου έγινε προσθήκη στην προκήρυξη που έλεγε ότι αυτό έγινε σύμφωνα με το σχέδιο που προέβλεπε τάχα ακόμα και την περίπτωση εμπλοκής του όπλου.
Από τις αρχές του έτους 2002 ο Λάμπρος επειδή είχε περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από την τελευταία ενέργεια της επαναστατικής Οργάνωσης 17Ν ήθελε να κάνουμε κάποια ενέργεια πριν έρθει το καλοκαίρι. Μεσολάβησαν οι κινητοποιήσεις των ναυτεργατών και τότε σκέφτηκε να κάνουμε ενέργειες τουλάχιστον 2 σε βάρος ναυτιλιακών εταιρειών. Μετά από προετοιμασία επιλέχθηκαν 2 εταιρείες, η HELLAS FLYING DOLFIN και η εταιρεία του Αγούδημου.
Ενώ εμείς προετοιμάζαμε τις ενέργειες αυτές, τα πράγματα ηρέμησαν με τους ναυτεργάτες. Παρόλα αυτά εμείς ολοκληρώσαμε την προετοιμασία κι εγώ ετοίμασα δύο βόμβες με ωρολογιακούς μηχανισμούς.
Την 29/6/2002, περί ώρα 20:00 συναντήθηκα με το Λουκά στη γιάφκα της οδού Δαμάρεως, πήρα την τσάντα με τις δύο βόμβες που είχα κατασκευάσει, έβαλα μέσα στην τσάντα δύο χειροβομβίδες και ένα περίστροφο, ενώ ο Λουκάς που δεν κουβαλούσε τσάντα, πήρε τους πυροκροτητές και ένα πιστόλι 45άρι και γάντια. Με ταξί κατεβήκαμε στην Καλλιθέα. Εκεί αλλάξαμε και πήραμε άλλο ταξί και πήγαμε στο λιμάνι του Πειραιά. Κάναμε βόλτα, αυτοψία και ξαναείδαμε τους στόχους.
Κοντά στον πρώτο στόχο που ήταν τα εκδοτήρια εισιτηρίων της HELLAS DOLPHIN FLYING, καθίσαμε σε ένα παγκάκι και εγώ τοποθέτησα τον πυροκροτητή στη μία βόμβα. Με το τσαντάκι στη μέση πήγα να την τοποθετήσω στα εκδοτήρια. Εκεί ήταν κάπως στενό και συνέβη ό,τι συνέβη. Η βόμβα εξερράγη και με τραυμάτισε στο χέρι, στο στήθος, στο πρόσωπο και αλλού. Με πέταξε προς τα πίσω το κύμα των αερίων και τραυματισμένος έμεινα εκεί.
Ο Λουκάς ήταν 5-6 μέτρα μακριά μου και με ρώτησε φωνάζοντας δυνατά: «Πού είναι η τσάντα; Πού είναι η τσάντα;› Εγώ κατάλαβα ότι είχα τραυματιστεί σοβαρά και του είπα «φύγε› όπως κι έγινε. Σχεδόν σ’ ένα λεπτό ήρθε ασθενοφόρο και με μετέφερε στο νοσοκομείο. Στις τσάντες μου υπήρχαν διάφορα κλειδιά, από γιάφκα της οδού Πάτμου, από γιάφκα της οδού Δαμάρεως, από το σπίτι μου, από το εργαστήριο αγιογραφίας στην οδό Αιγιαλείας και κλειδιά από αυτοκίνητο και μοτοσικλέτα. Το σπίτι της οδού Πάτμου 84 το είχα νοικιάσει εγώ πριν από 10 χρόνια αν θυμάμαι καλά, με το όνομα «Γρηγόρης Πουφτσής›.
Στο σημείο αυτό, την 20:40 στις 21/7 διεκόπη η εξέταση του κατηγορουμένου Ξηρού Σάββα λόγω κοπώσεώς του. Επανέρχεται στις 13:30 στις 22/7:
«Το διαμέρισμα της Πάτμου 84 εγώ το νοίκιασα γιατί ένα άλλο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει ακριβώς απέναντι, είχε πρόβλημα με τα υδραυλικά. Στο νέο διαμέρισμα μεταφέραμε όλα τα υλικά που υπήρχαν στο παλιό. Τα υλικά όταν όπλα μεγάλα και μικρά, εκρηκτικές ύλες, χειροβομβίδες, ρουκέτες, η σφραγίδα, η σημαία της Επαναστατικής Οργάνωσης της 17Ν και αργότερα, από άλλο διαμέρισμα που κρατούσε ο Τζωρτζάτος στην οδό Πανόρμου μεταφέρθηκαν και άλλα υλικά στο διαμέρισμα, όπως τα δυό πιστόλια τα 45άρια και η γραφομηχανή.
Λίγες μέρες πριν την έκρηξη στον Πειραιά, ο Λάμπρος έφερε στην οδό Πάτμου μία τσάντα με χαρτιά χειρόγραφα. Εγώ απουσίαζα και στο σπίτι ήταν ο Λουκάς. Όταν εγώ πήγα στο σπίτι και είδα την τσάντα ρώτησα τον Λουκά τί τσάντα ήταν αυτή και μου είπε: «Ο Λάμπρος θα φύγει διακοπές και για ασφάλεια έφερε την τσάντα στο σπίτι›.
Για το άλλο σπίτι που με ρωτάτε, στην οδό Δαμάρεως, δεν ξέρω ποιος το νοίκιασε, νόμιζα ότι το νοίκιασε ο Λουκάς. Κλειδιά από το σπίτι αυτό είχα εγώ, ο Λουκάς και ο Λάμπρος όπως επίσης και από το σπίτι της Πάτμου. Στο σπίτι της Δαμάρεως υπήρχε ένας υπολογιστής, ρουκέτες μικρές και μεγάλες, ένα ή δύο G-3 πυροβόλα όπλα, χειροβομβίδες, φωτοβολίες, εκρηκτικές ύλες, πυροκροτητές, ρολόγια και σακούλες. Τα υλικά που υπήρχαν στα δύο σπίτια ήταν στη διάθεση της Ε.Ο. 17Ν.
Τα οικονομικά της Οργάνωσης προέρχονται αποκλειστικά και μόνο από ληστείες. Η πρώτη ληστεία στην οποία εγώ έλαβα μέρος ήταν αυτή που σας ανέφερα παραπάνω, δηλαδή στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στην οδό Πατησίων. Απ’ ότι θυμάμαι στο Ταμιευτήριο τραυματίστηκε ο αστυνομικός φρουρός και ο Λουκάς του πήρε ένα αυτόματο όπλο. Η δεύτερη ληστεία σε τράπεζα έγινε από την Ε.Ο. 17Ν το 1989 στο υποκατάστημα της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ στα Πατήσια. Έλαβαν μέρος εκτός από μένα, ο Λουκάς, ο Σταμάτης και άλλοι δύο τους οποίους δε θυμάμαι. Πήραμε περίπου 23 εκατομμύρια δραχμές.
Η επόμενη ληστεία έγινε το 1990 στην ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ στο Περιστέρι. Εκεί ήμουν εγώ, ο Λουκάς, ο Σταμάτης, ο Χριστόδουλος και άλλα τρία άτομα που δεν θυμάμαι. Εκεί πήραμε 45 εκατομμύρια δραχμές περίπου. Το 1992 θυμάμαι ότι ήμαστε εγώ, ο Τζωρτζάτος, ο Χριστόδουλος, ο Λουκάς ντυμένος αστυνομικός, ο Αποστόλης, ο Τούρκος και ίσως κάποιος ακόμη που δεν θυμάμαι. Ο Λάμπρος στη ληστεία αυτή συντόνιζε την επιχείρηση και κάθονταν μέσα σε ένα κλειστό φορτηγάκι έξω από την τράπεζα και κρατούσε αυτόματο όπλο για παν ενδεχόμενο. Από τη ληστεία αυτή σε βάρος των ΕΛΤΑ στο Αιγάελω, πήραμε 395 εκατομμύρια δραχμές.
Το 1997 εγώ, ο αδερφός μου Βασίλης, ο Χριστόδουλος, ο Λουκάς και ένας ακόμα για λογαριασμό της Ε.Ο. 17Ν κάναμε ληστεία σε βάρος των ΕΛΤΑ Βύρωνα, αποσπάσαμε την βοηθητική πόρτα με σιδηροτροχιά τρένου, πήραμε περίπου 100 εκατομμύρια δραχμές.
Το 1998 εγώ, ο Λουκάς, ο Βασίλης και ο Χριστόδουλος κάναμε ληστεία στην ΕΤΕ Παγκρατίου στην οδό Χρεμωνίδου. Εγώ με τη βαριοπούλα έσπασα την πόρτα, πήραμε περίπου 110 εκατομμύρια δραχμές, ενώ ο Λουκάς μου φώναζε να πάρω και κάποια χρήματα που ήταν πάνω στο γκισέ αλλά εγώ τα άφησα.
Το 2001 εγώ, ο Βασίλης και ο Λουκάς κάναμε ληστεία έξω από τον ΟΤΕ Πειραιά σε βάρος χρηματαποστολής της εταιρείας WACKENHUT. O Λουκάς και ο Βασίλης κρατούσαν τσίλιες ενώ εγώ πήρα τα χρήματα. Μάλιστα, πυροβόλησε και στο πόδι έναν υπάλληλο της χρηματαποστολής για να μην πέσει επάνω στη τζαμαρία. Πήραμε περίπου 80 εκατομμύρια δραχμές.
Την τελευταία ληστεία την κάναμε φέτος έξω από τον ΟΤΕ στα Πατήσια σε βάρος της ίδιας εταιρείας χρηματαποστολών. Λάβαμε μέρος εγώ, ο Βασίλης, ο Λουκάς και ο Στέλιος. Πήραμε περίπου 230.000 ευρώ. Μας κυνήγησαν και μάλιστα πέσαμε από τις μοτοσικλέτες όταν φεύγαμε. Ο Λουκάς πυροβόλησε κατά του οδηγού της χρηματαποστολής και μετά πυροβόλησα κι εγώ δυο φορές.
Οι οικονομικοί πόροι της Οργάνωσης 17Ν ήταν από ληστείες. Στο τετράδιο του ταμείου που βρήκατε στη γιάφκα της οδού Πάτμου 84 αναγράφονται τα έσοδα και τα έξοδα της Ε.Ο. 17Ν. Στο τετράδιο αυτό κυρίως έγραφε ο Λουκάς, αλλά κι εγώ μπορώ να σας εξηγήσω κάποια πράγματα γι αυτά που έγραφε.
Στα τετράδια φαίνονται ψευδώνυμα των μελών της Οργάνωσης συγκοπτόμενα και τα ποσά που έπαιρναν κατά καιρούς.
Έτσι, η ένδειξη «Σταμ› προφανώς εννοεί τον Σταμάτη, δηλαδή τον Τζωρτζάτο Βασίλη. Η ένδειξη «Μαν› αντιστοιχεί στον Μανόλη, δηλαδή στον Χριστόδουλο. Η ένδειξη «Μαρκ› αντιστοιχεί στον Μάρκο ή Γιώργο και είναι αυτός που έδωσε τα στοιχεία του Πουφτσή Γρηγόριου για να νοικιάσουμε το σπίτι της Πάτμου. Η ένδειξη «Παυλ› δεν γνωρίζω ποιον υποδηλώνει. Η ένδειξη «Μιχ› υπονοεί εμένα ως Μιχάλη. Η ένδειξη «Στε› αντιστοιχεί στον Στέλιο, η ένδειξη «Σταθ› αντιστοιχεί στον Στάθη. Η ένδειξη «Χα› αντιστοιχεί στον Χάρη, η ένδειξη «Βαγγ› αντιστοιχεί στον Βαγγέλη ο οποίος είναι παλιό μέλος της Οργάνωσης, ο οποίος έχει σταματήσει να μετέχει στις ενέργειες εδώ και χρόνια. Χρησιμοποιεί και το ψευδώνυμο «Νικήτας› και ενημερώνεται για ενέργειες της Οργάνωσης και λαμβάνει κατά καιρούς χρηματικά ποσά από το ταμείο της. Έχω ακούσει ότι είχε πάρει μέρος στην πρώτη ενέργεια της Οργάνωσης 17Ν, το 1975.
Η ένδειξη «Ηλιούπ› δηλώνει τη Θεσσαλονίκη όπου διατηρούσαμε το σπίτι που αναφέρω παραπάνω. Η ένδειξη «Βιβλ.Λα› αντιστοιχεί σε βιβλία Λάμπρου. Όπως σας προανέφερα, τα βιβλία αυτά τηρούσε ο Λουκάς και αυτός θα σας δώσει καλύτερες απαντήσεις. Το άτομο που ανέφερα παραπάνω ως Βαγγέλη ή Νικήτα, έχει πρόβλημα αναπηρίας στο δεξί χέρι, το οποίο βάζει πάντα στην τσέπη και εργάζεται σε κάποιο από τα νοσοκομεία Παίδων στο Γουδί.
Από 23 ετών στρατολογήθηκα όπως ανέφερα στην αρχή της απολογίας μου από την Ε.Ο. 27Ν. Τότε δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω πού θα μπορούσα να φτάσω. Πίστευα ότι είχα κάνει σωστή επιλογή και θα προσέφερα στην κοινωνία. Με την πάροδο του χρόνου όμως, συνειδητοποίησα ότι με τις ενέργειες στις οποίες προβαίναμε δεν μπορούσαμε να ελπίζουμε σε καλά αποτελέσματα. Κάποιες στιγμές ήθελα να φύγω από την Οργάνωση αλλά δεν ήταν εύκολο.
Σήμερα και ύστερα από 17 χρόνια συνεχούς δράσης, έχω μετανιώσει. Εδώ και ένα χρόνο ήθελα να φύγω και γι αυτό προσπαθούσα να αποκτήσω φίλους, να κάνω οικογένεια και να αποκατασταθώ επαγγελματικά. Με την ευχέρεια της κληρονομιάς της Αλίθια Ρομέρο που πρόκειται σύντομα να παντρευτώ, είχα σκοπό να κάνω επιχείρηση εμπορίας πάγου στο Σουδάν και εργαστήριο αγιογραφίας στην Κερατέα και έτσι να αποχωρήσω οριστικά από την Ε.Ε. 17Ν.
Θέλω να ζητήσω συγνώμη από όσους ανθρώπους έβλαψα και ιδίως από τους συγγενείς των θυμάτων, χωρίς να θεωρώ ότι μία συγνώμη είναι αρκετή. Σήμερα θεωρώ τον εαυτό μου όχι μέλος της Ε.Ο. 17Ν, αλλά θύμα αυτής της Οργάνωσης. Ζητώ από τη Δικαιοσύνη να με κρίνει με επιείκεια και γι αυτό το λόγο ήμουν τόσο αναλυτικός στην απολογία μου και επεκτάθηκα και πέρα από την κατηγορία που μου απαγγείλατε. Την απολογία μου δε, την θεωρώ δημόσια εξομολόγηση ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
¶λλο τι δεν έχω να προσθέσω. Προς πίστωσιν συνετάγη το παρόν. Υπογράφουν: Ο Εισαγγελέας, ο Ανακριτικός υπάλληλος και ένα «Σ› από πλευράς κ. κατηγορουμένου.›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε κι άλλη, από 27/7.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είναι η δεύτερη συμπληρωματική, σε σχετική ερώτηση ο κ. κατηγορούμενος αποκρίθηκε ως εξής:
«Αναφέρομαι στις από 11/7/2002 και 20/7/2002 απολογίες μου που δόθηκαν ενώπιόν σας, το περιεχόμενο των οποίων επιβεβαιώνω και πάλι και συμπληρωματικά απολογούμενος θέλω να προσθέσω και το εξής:
Το καλοκαίρι του 2000 αν θυμάμαι καλά, ο Λουκάς μου πρότεινε επειδή όλοι οι άλλοι της Οργάνωσης έλειπαν, να ανεβούμε οι δυο μας στη Θεσσαλονίκη για να κάνουμε μια ληστεία σε τράπεζα για τα οικονομικά της Οργάνωσης. Από την περίοδο του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας είχα νοικιάσει ένα διαμέρισμα που βρισκόταν στον 1ο όροφο πολυκατοικίας στην περιοχή της Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης και ήταν ιδιοκτησίας μιας μικροβιολόγου που εργαζόταν μάλλον στα ιατρεία της ΔΕΗ και είχε και ιατρείο, στην οδό Εγνατίας, πιθανόν στον αριθμό 85. Πρέπει το διαμέρισμα αυτό να το νοίκιασα την άνοιξη του έτους 1999.
Όταν ανεβήκαμε με τον Λουκά στη Θεσσαλονίκη, επιλέξαμε ένα υποκατάστημα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ σαν στόχο. Κάθε μέρα, περίπου την ίδια ώρα, παρατηρήσαμε ότι η εταιρεία WACHENHUT έφερνε λεφτά στο υποκατάστημα αυτό. Αυτά τα διαπιστώσαμε ύστερα από παρακολούθηση δύο εβδομάδων. Κάποια μέρα και ενώ έκανα παρακολούθηση με είδε ένας φίλος του αδερφού μου Βασίλη που εκείνο τον καιρό δούλευε σε περίπτερο απέναντι από την τράπεζα και με ρώτησε τί κάνω εκεί.
Εγώ προφασίστηκα ότι ήμουν εκεί για μία γκόμενα και του ζήτησα να μην πει τίποτα σε κανέναν και ιδίως στον αδερφό μου Βασίλη, για να μην το μάθει η Αλίθια και έχω πρόβλημα. Για να κάνουμε τη ληστεία μαζί με τον Λουκά, χρησιμοποιήσαμε ένα μοτοποδήλατο και ένα αυτοκίνητο που κλέψαμε στη Θεσσαλονίκη. Δε θυμάμαι ακριβώς ημερομηνία, αλλά τη συγκεκριμένη ημέρα και κατά την 10η πρωινή περίπου, περιμέναμε τη χρηματαποστολή έξω από το κατάστημα της τράπεζας. Εκεί είχαμε πάει με το μοτοποδήλατο ενώ το αυτοκίνητο το είχαμε αφήσει σε απόσταση λιγότερη από 1 χιλιόμετρο.
Όταν έφτασε η χρηματαποστολή εγώ ήμουν στην είσοδο του υποκαταστήματος όπου βρίσκεται το μηχάνημα ΑΤΜ. Κατέβηκε από το αυτοκίνητο ένας υπάλληλος της χρηματαποστολής με δύο σακούλες με χρήματα για να τροφοδοτήσει την τράπεζα. Μόλις πλησίασε στην είσοδο ο υπάλληλος εγώ τον απείλησα με ένα περίστροφο μαύρο μικρό 38άρι και του είπα να αφήσει τις τσάντες κάτω. Αυτός όμως δεν υπάκουσε και κινήθηκε πάλι προς το αυτοκίνητο. Τότε εγώ του έριξα μια ή δύο σφαίρες στα πόδια, χωρίς να ξέρω αν τον τραυμάτισα.
Πλησίασε στο αυτοκίνητο και χτυπούσε την πόρτα του συνοδηγού για να τους ανοίξει ο οδηγός. Τότε ο Λουκάς με μία κοντόκανη κομμένη καραμπίνα που έφερε μαζί του, όπλισε και πυροβόλησε μία φορά στον αέρα για εκφοβισμό και στη συνέχεια πυροβόλησε κατά λάθος μία φορά ακόμα. Μάλιστα, στον τόπο κατά την όπλιση έπεσε και ένα φυσίγγιο της καραμπίνας. Κάλεσε τον υπάλληλο να παραδώσει τις τσάντες με τα χρήματα και αυτός τα πέταξε κάτω από το αυτοκίνητο. Από εκεί τα πήραμε εμείς, ανεβήκαμε στο μοτοποδήλατο και φύγαμε.
Εγκαταλείψαμε το μοτοποδήλατο στο σημείο που είχαμε αφήσει το αυτοκίνητο και επειδή κάποιος μας ακολουθούσε μπήκαμε σε μία πολυκατοικία κι όταν αυτός έφυγε πήραμε το κλεμμένο αυτοκίνητο που είχαμε αφήσει εκεί και φύγαμε. Τα χρήματα που πήραμε ήταν περίπου 30 εκατομμύρια δραχμές. ¶λλωστε εγώ δεν ήμουν ταμίας της Οργάνωσης, αφού ταμίας και διαχειριστής ήταν ο Λουκάς.
Την εποχή εκείνη το ταμείο της Ε.Ο. 17Ν δεν είχε χρήματα και έπρεπε να ενισχυθεί. Σε ό,τι αφορά ενέργειες της Οργάνωσης που έγιναν πριν την ένταξή μου σε αυτήν και για τις οποίες με ρωτάτε, δε γνωρίζω πολλές λεπτομέρειες. Θυμάμαι όμως ότι κάποτε ο Λάμπρος σε μία συζήτησή μας, είχε περιγράψει το εξής περιστατικό: Ο Λάμπρος είχα πάει για κάποια ενέργεια που έκανε και στα χέρια του κρατούσε ένα κουτί που τάχα περιείχε γλυκά για να μην κινήσει υποψίες και φανεί ότι παρέμενε άσκοπα στο ίδιο σημείο για πολλή ώρα, περιμένοντας το θύμα της ενέργειας.
Όμως στο κουτί μέσα δεν είχε βάλει γλυκά αλλά σκόνη απορρυπαντικού για να έχει βάρος. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο στόχος. Ο Λάμπρος βάδιζε μπροστά και ο στόχος ακολουθούσε με γρήγορο βάδισμα. Όταν βρέθηκαν κοντά, ο Λάμπρος γύρισε και τον πυροβόλησε. Φεύγοντας πέταξε το κουτί σε κοντινή απόσταση. Τη στιγμή που έγινε το περιστατικό, έβρεχε καταρρακτωδώς και όπως έλεγε ο Λάμπρος χαριτολογώντας, το κουτί που κρατούσε έβγαζε αφρούς από το απορρυπαντικό που είχε μέσα. Αν είχε συνεργούς και ποιους στην ενέργεια αυτή ο Λάμπρος δεν το ανέφερε, ούτε γνωρίζω ποιο ήταν το θύμα της συγκεκριμένης ενέργειας.
Για πρόσωπα που ήταν στην Οργάνωση πριν από εμένα, εκτός από αυτά που σας έχω ήδη αναφέρει, άκουσα ότι πολύ παλιά υπήρχε μία γυναίκα το όνομα της οποίας κανένας δεν μου είπε ποτέ, η οποία κρατούσε κάποιο σπίτι και ήταν πολύ τυπική στα έξοδα. Θυμάμαι επίσης ότι κλειδιά από τα σπίτια της Πάτμου και της Δαμάρεως, εκτός από εμένα και τον Λουκά είχε και ο Λάμπρος για ώρα ανάγκης. Τα σπίτια όμως ο Λάμπρος τα επισκεπτόταν σπάνια.
Θέλω να προσθέσω επίσης ότι ο Λάμπρος ήταν ο συντάκτης των προκηρύξεων της Οργάνωσης, τις οποίες έδινε χειρόγραφες στον Λουκά, ο οποίος στη συνέχει τις δακτυλογραφούσε. Πολλές φορές, σχεδόν πάντοτε, ο Λάμπρος έκανε διορθώσεις και προσθήκες στα κείμενα των δακτυλογραφημένων προκηρύξεων, πριν αυτές δοθούν στη δημοσιότητα και τις επέστρεφε στον Λουκά για να τις δακτυλογραφήσει. Μέχρι να πάρουν την τελική μορφή τους οι προκηρύξεις, ο Λάμπρος έκανε δύο και τρεις διορθώσεις.
Κάποιες φορές άφηνε κενά στις προκηρύξεις τα οποία συμπλήρωνε μετά την ενέργεια και αυτό γιατί κάποια πράγματα μας ήταν άγνωστα. Για παράδειγμα στην περίπτωση Σόντερς που δεν γνωρίζαμε το όνομά του, τη σταδιοδρομία του και άλλες λεπτομέρειες των δραστηριοτήτων του, αυτές συμπληρώνονταν μετά την ενέργεια και αφού ενημερωνόμασταν από ΜΜΕ.
Για την εκπαίδευσή μας στα όπλα και στα εκρηκτικά που με ρωτάτε, έχω να πω ότι στα πιστόλια και στα περίστροφα δεν κάναμε εκπαίδευση στη σκοποβολή για οικονομία στις σφαίρες και άλλωστε δε χρειαζόταν τέτοιου είδους εκπαίδευση αφού τους στόχους αφού τους στόχους τους πυροβολούσαμε από πολύ κοντινή απόσταση.
Εκπαίδευση στην κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών και βομβών δεν κάναμε, απλώς βελτιώσαμε τις τεχνικές που βρήκαμε από τους παλαιότερους από εμάς στην Οργάνωση. Να σημειώσω ότι η Οργάνωση από την αρχή δεν χρησιμοποιούσε εκρηκτικά. ¶ρχισε να τα χρησιμοποιεί πολύ αργότερα, ξεκινώντας με απλοϊκές μεθόδους οι οποίες ήταν και επικίνδυνες για τους κατασκευαστές.
Για τις ρουκέτες κανένα μέλος της Οργάνωσης δεν είχε στρατιωτική εκπαίδευση. Αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε ρουκέτες, αφού προηγουμένως μελετήσαμε ένα στρατιωτικό εγχειρίδιο για τα κοίλα γεμίσματα. Κάναμε κάποιες δοκιμές σε ερημικές περιοχές στη Ραμνούντα Μαραθώνα και στον Ασπρόπυργο, στο δρόμο προς τα ραντάρ, όπως σας έχω πει. Για να βελτιώσουμε τις γνώσεις μας στις ρουκέτες, κάναμε και την επιχείρηση στο Πολεμικό Μουσείο, από το οποίο πήραμε τα δύο μπαζούκας, από τα οποία είδαμε τις γωνίες σκόπευσης ανάλογα με την απόσταση.
Στη Ραμνούντα και στον Ασπρόπυργο ρίξαμε τουλάχιστον από τέσσερις μικρές και μεγάλες ρουκέτες. Στις δοκιμές αυτές διαπιστώσαμε ότι οι μεγάλες ρουκέτες δεν εκτοξεύονταν μόνο με τη μπαταρία, γι αυτό χρησιμοποιήσαμε πολλαπλασιαστή. Πατέντα δική μας ήταν η κατασκευή αυτοσχέδιων εκτοξευτήρων από μεταλλικούς ή πλαστικού σωλήνες. Απ’ ότι γνωρίζω η Οργάνωση δεν ανέπτυξε συνεργασία ποτέ με άλλες Οργανώσεις του εσωτερικού ή του εξωτερικού, γιατί αυτό θεωρούνταν πολύ επικίνδυνο για διαρροές που θα έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλειά μας.
Κάτι τελευταίο που θυμήθηκα είναι μια ενέργεια η οποία έγινε από την Οργάνωση πολύ πριν ενταχθώ εγώ. Είχε σχεδιαστεί μια ληστεία σε τράπεζα με φορτηγάκι που θα έμπαινε με την όπισθεν μέσα στην τράπεζα. Ένα από τα μέλη της Οργάνωσης που το ψευδώνυμο ήταν «Πάρκινσον›, ενώ είχε σχεδιαστεί η ληστεία, φοβήθηκε, διαφώνησε και αποχώρησε από την Οργάνωση. Η ληστεία εκείνη την ημέρα δεν έγινε και επιχειρήθηκε με άλλο πρόσωπο που πήρε τη θέση του αργότερα. Το άτομο αυτό που αποχώρησε, πήγε στον ηλεκτρικό σταθμό στα Πετράλωνα για να φύγει με το τρένο, αλλά από το φόβο του και την ταραχή του, έτρεμαν τα χέρια του και δε μπορούσε να ακυρώσει το εισιτήριο. Έτσι του βρήκε το ψευδώνυμο «Πάρκινσον›.
Εγώ όλα τα παραπάνω τα ξέρω από αφηγήσεις παλαιοτέρων στην Οργάνωση. Το άτομο αυτό, τον «Πάρκινσον› δεν έχω συναντήσει ποτέ, δε γνωρίζω το πραγματικό του όνομα και δεν ξέρω αν έχει λάβει μέρος σε ενέργεια της 17Ν. Εκείνο τον καιρό ο «Πάρκινσον› ίσως σπούδαζε σε κάποιο Πανεπιστήμιο και ίσως έκανε κάποια φροντιστήρια. ¶λλο τίποτα δεν έχω να προσθέσω›.