Προέκυψαν ακόμα, διότι όταν και αυτά ελέχθησαν και ακούστηκε και η ερώτηση «γιατί εσείς δεν ομολογήσατε και ομολόγησε αυτός;› σας αναφέρθηκε και άνθρωπος, τότε συγκατηγορούμενος του Σισιλιάνου Θεόδωρης Μπεχράκης, ο οποίος ομολόγησε πράγματα που δεν είχε κάνει και εν συνεχεία απηλλάγη με απαλλακτικό βούλευμα. ¶ρα λοιπόν, αποδείξαμε ότι το πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί η αστυνομία και το θεσμικό και το ουσιαστικό είναι τέτοιο που πραγματικά καθόλου μα καθόλου δεν αποτελεί έκπληξη μία τέτοια του συμπεριφορά.
Και πώς να αποτελεί έκπληξη μάλιστα μία συμπεριφορά τέτοια όταν εδώ ο παράγοντας της εκδικητικότητας, ο οποίος ανεξάρτητα από πρόσωπα, μέσα στην αυτονομία των μηχανισμών και στην ιστορική του διαδρομή, σαφώς και λειτουργεί επαυξυντικά σε τέτοιου είδους περιπτώσεις, πάνε και συλλαμβάνουν έναν κατηγορούμενο τον οποίο τον έχουν υποψιαστεί καλώς ή κακώς από το 1993.
Εδώ μπαίνουμε στο ερώτημα γιατί να δείρουν μόνο αυτόν και όχι όλους τους άλλους. Ασφαλώς και υπάρχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα και δεν είναι καθόλου από τα καταλυτικά για τους ισχυρισμούς. Πρώτον γιατί ο Τζωρτζάτος συνελήφθη σε μία ημερομηνία που τα αποδεικτικά στοιχεία τα οποία είχε η αστυνομία για τη 17Ν ήταν ακόμα πάρα πολύ λίγα. Ήταν ο τρίτος, τέταρτος που συνελήφθη και είχαν ανάγκη ομολογιών για να μπορέσουν να δέσουν τις κατηγορίες.
Δεύτερον γιατί ο Τζωρτζάτος ομολόγησε ότι είχε συμμετοχή στη 17Ν σε κάποιο σημείο της αστυνομικής προανάκρισης όπως σας το είπε κι εδώ πέρα κι εχθές κι από εκείνο το σημείο αυτό θεωρήθηκε αρχή νομιμοποίησης κάθε είδους ανακριτικής μεθόδου εναντίον του για να μπορέσει να φορτωθεί και τις πράξεις τις οποίες ήθελαν.
Τρίτον γιατί ο Τζωρτζάτος ήταν ένα πρόσωπο γνωστό το οποίο είχε διαφύγει της δυνατότητας αποδεικτικής εναντίον του δημιουργίας στοιχείων το 1993 κι ήταν φυσικό να συγκεντρώνει το μένος.
Τέταρτον, γιατί πραγματικά κάθε άνθρωπος έχει την ιδιομορφία του. Οι ανακριτές αυτά τα πράγματα τα ξέρουν, οι ψυχολόγοι με τους οποίους συνεργάζονται οι ανακριτές επίσης τα ξέρουν αυτά τα πράγματα. Σε άλλον πιάνει η απειλή για το παιδί, σε άλλον πιάνει ο εκβιασμός, σε άλλον πιάνει το ξύλο, σε άλλον πιάνουν άλλου είδους πράγματα.
Εδώ λοιπόν ερχόμαστε εμείς και λέμε το εξής: Ότι ο άνθρωπος αυτός και υπέστη ξυλοδαρμούς και πιέσεις και απειλές και στερήθηκε τα δικαιώματα της επικοινωνίας με συνήγορο όσον ήταν μέσα στην Αντιτρομοκρατική. Είναι λοιπόν προφανές ότι η δυνατότητα την οποία είχε να αντισταθεί κάτω από αυτές τις συγκεκριμένες συνθήκες ήταν ελάχιστη. Θέλετε να δεχθούμε ότι ήταν φοβιτσιάρης ή εν πάση περιπτώσει είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά;
Δε θα καθίσω αυτή τη στιγμή να κάνω πορτρέτο κανενός λαϊκού αγωνιστή και εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι όποιος μπαίνει σε μια τέτοια διαδικασία, καλά θα κάνει να κρατά και μερικά μέτρα σύγκρισης για τον εαυτό του και για όλους. Αλλά εν πάση περιπτώσει και ο φόβος είναι μία ανθρώπινη λειτουργία, ένα ανθρώπινο συναίσθημα και σαφώς επενεργεί, αξιοποιείται, τίθεται υπό εκμετάλλευση. Όλοι το λένε αυτό το πράγμα.
Γίνεται λόγος για την επόμενη μέρα και την παρουσία στην ανακρίτρια. Την επόμενη μέρα στην ανακρίτρια, ο Τζωρτζάτος πηγαίνει και δηλώνει το όνομα μιας συνηγόρου η οποία εν τέλει δεν τον ανέλαβε. Τί βγαίνει απ’ αυτό; Προκύπτει από τις καταθέσεις των συγγενών του και από όλα τα περιστατικά που έχουν προκύψει από δω, ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν έχει επικοινωνήσει με κανέναν από τους οικείους του. Κατά συνέπεια αν δίνει το όνομα και το τηλέφωνο κάποιου δικηγόρου είναι βέβαιο ότι τα δίνει διότι τα θυμάται από μνήμης, διότι έχει κάποιον δικηγόρο να δώσει.
Και ερωτώ: Πόσο είναι πιστευτό ότι στην ανακρίτρια, στις 5 η ώρα την Παρασκευή 19/7 έχει όνομα και τηλέφωνο δικηγόρου για να δηλώσει ενώ την προηγούμενη ημέρα, στις 18/7 στην Ασφάλεια έχει παραιτηθεί του δικαιώματος να επικοινωνήσει με συνήγορο; Πέρα από τη γενική αμφισβήτηση ότι όλοι οι συλληφθέντες αυτοί ξαφνικά παραιτήθηκαν των δικαιωμάτων τους τα οποία πάρα πολύ καλά γνώριζαν όπως είπε κάποιος από τους συναδέλφους της Πολιτικής Αγωγής πριν, ότι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος που αποδεδειγμένα είχε δικηγόρο να δηλώσει και δήλωσε την άλλη μέρα, δεν τον δήλωνε από πριν.
Εν πάση περιπτώσει φεύγουμε από τις 19 του μηνός, παίρνει μία 5νθήμερη προθεσμία, έγινε και για το μήκος της προθεσμίας λόγος, προφανώς ο συνάδελφος ξεχνά ότι έχει μεσολαβήσει ένα Σαββατοκύριακο διότι 19 ήταν Παρασκευή, επακολουθεί Σαββατοκύριακο και 24 είναι Τετάρτη, μάλιστα δεν έγινε καν χρήση όλης της προθεσμίας, η απολογία εν τέλει δόθηκε στις 23/7, και δόθηκε παρουσία δύο δικηγόρων οι οποίοι καθ’ ομολογίαν του δεν είχαν ενημερωθεί από τον ίδιο μετά από επιλογή του ιδίου για ό,τι είχε διαδραματισθεί προηγουμένως στην Ασφάλεια.
Και δεν είχαν ενημερωθεί διότι ο ίδιος εξακολουθούσε να φοβάται διότι τον συνόδευαν σφίγγοντας τις χειροπέδες στο δρόμο, διότι τον συνόδευε ο άνθρωπος που τον είχε χτυπήσει, διότι ο άνθρωπος που τον είχε χτυπήσει ήταν μέσα στην ανακρίτρια την ώρα που έδινε την απολογία και να γιατί έχει συγκεκριμένη επίδραση στην άσκηση των υπερασπιστικών δικαιωμάτων του Τζωρτζάτου η παρουσία αστυνομικών της συγκεκριμένης υπηρεσίας που είχαν προηγουμένως επιληφθεί με τη φρούρηση, την κράτηση και την ανάκρισή του.
Μάλιστα, έναν από αυτούς, εδώ μέσα στο Δικαστήριο τον αναγνώρισε και δεν τον αναγνώρισε να πει ένα όνομα, έδειξε έναν άνθρωπο. Αποδείχθηκε ότι ήταν αστυνομικός, το θυμάστε το περιστατικό, πήγε να φύγει, να μη δώσει τα στοιχεία του και τα βρήκε ο κ. Εισαγγελέας και είναι προς τιμήν του και μας τα έδωσε και τα στοιχεία τα γνωστοποιήσαμε στην Πταισματοδίκη που διεξάγει προκαταρκτική εξέταση και σας έφερα και το αντίγραφο της γνωστοποίησης αυτής.
Και μέχρι σήμερα δεν έχει κληθεί ο Τζωρτζάτος, αυτός είναι ο φόβος και η ανησυχία μου για το πώς η δικαιοσύνη ασχολείται με ανθρώπους οι οποίοι προβάλλουν δικαιώματα και είναι αντίθετοι από την πορεία την κρατούσα των πραγμάτων, ότι δεν έχει μέχρι τώρα κληθεί μία φορά ο Τζωρτζάτος, τρεις μήνες μετά από αυτή τη γνωστοποίηση, να πει τί έκανε αυτός ο άνθρωπος, τώρα που προσωποποίησε έναν απ’ αυτούς και λέει ότι είναι αυτός, να πει τί έκανε.
Δε θα φταίω εγώ αν αύριο η προκαταρκτική εξέταση καταλήξει σε απαλλακτική διάταξη και έρθω και καταγγείλω εκείνους οι οποίοι ασχολήθηκαν. Όπως δε φταίω, αλλά θα έρθω και μετά σ’ αυτό, για το τί έγινε από τον Οκτώβριο και μετά και γιατί άργησε και γιατί δεν άργησε κι όλα αυτά τα πράγματα.
Κλείνω με το θέμα λοιπόν της παρουσίας των δικηγόρων του στην ανάκριση για να πω το εξής: Έχει επιχειρηθεί κατά κόρον να σπαρθεί το σπέρμα της ρήξης, της διάστασης ανάμεσα στους τότε και στους τώρα δικηγόρους του κ. Τζωρτζάτου. Βεβαίως και τιμούμε τον κ. Τεντολούρη και τον κ. Κούρκολου και δεν περίμενα να το ακούσω από κανέναν εδώ πέρα, μαζί τους καθόμουν στα ίδια έδρανα χρόνια ολόκληρα και εγώ και πολλοί άλλοι από την Υπεράσπιση όταν υπερασπιζόμαστε ανθρώπους που διώκονταν για τα πολιτικά τους φρονήματα και υπερασπίζαμε τα δικαιώματά τους.
Εδώ δεν ελέγχεται κανένας δικηγόρος επειδή γνώριζε κάτι και το αποσιώπησε ή παρέλειψε να υποδείξει στον εντολέα του τα δικαιώματά του. Εδώ λέει ο ίδιος ο εντολέας ότι αποσιώπησε το τί είχε συμβεί από τους δικηγόρους του και εύλογο ήταν εκείνοι να πιστεύουν ότι η υπερασπιστική γραμμή την οποία φέρεται να έχει ακολουθήσει στην Ασφάλεια είναι αληθής κι είναι φανερό ότι οι άνθρωποι προσπάθησαν να πετύχουν κάποιες βελτιώσεις στην ανακρίτρια, στην κα Μπούρη.
Είναι προφανές το έργο τους αυτό αλλά απ’ αυτό δεν συνάγεται καμία αντίφαση με τα προηγούμενα. Κι εγώ αν ερχόταν ο Τζωρτζάτος και οποιοσδήποτε άμα ερχόταν «ναι, αυτά είπα, αυτά είναι, αυτά ισχύουν›, θα κοιτούσα να δω πώς θα μπορούσα να τον ελαφρύνω. Και βεβαίως αυτά τα σημεία στην κατάθεση ενώπιον της κας Μπούρη που επεσήμανε ο κ. Μαρκής είναι προϊόντα αυτού του είδους της παρέμβασης που πολύ καλά οι συνάδελφοι έκαναν τη δουλειά τους.
Αλλά σας λέει και κάτι άλλο: Ότι διέμενε μέσα στην Αντιτρομοκρατική μέχρι τις 29/7 που ήρθε εδώ. Και να απαντήσω σε κάποιον από τους συναδέλφους που το έθεσε, πιθανώς να το αγνοεί, ότι δεν ήταν καθόλου δεδομένο στις 18, στις 19 ή στις 20 Ιουλίου, τότε δηλαδή που απελογείτο στην ανακρίτρια, πού θα φυλακισθούν αυτοί οι άνθρωποι, πού θα κρατηθούν, πού θα μεταχθούν. Εκρατούντο για αόριστο χρόνο στην Αντιτρομοκρατική Διεύθυνση, άρα υποκείμενοι στον κίνδυνο να εξακολουθούν να υφίστανται όσα κατήγγειλε και αρκετές μέρες αργότερα άρχισε να διαμορφώνεται εδώ η πτέρυγα και να γίνεται λόγος για ειδική πτέρυγα στον Κορυδαλλό η οποία κατασκευάστηκε σε χρόνο ρεκόρ και ήρθαν εδώ πέρα.
Κανένας δε μπορούσε να ξέρει στις 18, στις 29, στις 20 Ιουλίου πού τελικώς θα φυλακισθούν και πότε και κάτω από ποιες συνθήκες, διότι αν θυμάστε από τη χθεσινή του απολογία, οι απειλές εναντίον επεκτείνονταν και σε χρόνο μελλοντικό που θα κρατείται στη φυλακή, ασχέτως βασιμότητας ή όχι, εξάλλου η βασιμότητα ή μη βαρύνει τους απειλήσαντες, όχι τον ίδιο που εκθέτει τις απειλές. Ότι «κι εκεί που θα πας ελέγχουμε τη φυλακή, ελέγχουμε τους φύλακες, θα υποστείς τα ίδια.
Σοβαρός φόβος αυτός ο οποίος λειτουργεί και λειτουργεί ακόμα πολύ περισσότερο είναι όταν όλοι γίνονται τηλεοπτικά θεάματα, όταν υπάρχει το κλίμα της τρομοϋστερίας το οποίο υπήρχε πέρυσι, όταν υπάρχει διαρροή των προανακριτκών καταθέσεων κατά τα όσα ζήσαμε πάρα πολύ και όταν υπάρχουν οι πιέσεις όλες αυτές.
Εν πάση περιπτώσει, σας λέει μεσολαβεί ένα διάστημα σωματικής και ψυχολογικής του προσαρμογής που ταυτοχρόνως είναι και διάστημα διακοπών δικαστικών και δικηγόρων τον μήνα Αύγουστο και αποφασίζει κάποια στιγμή, να αλλάξει υπερασπιστική γραμμή, να καταγγείλει και να δημοσιοποιήσει αυτά τα οποία υπέστη και να προχωρήσει στις σχετικές καταγγελίες.
Είναι πάρα πολύ φυσικό μία τόσο σοβαρή απόφαση και ενημέρωση να απαιτεί και συζήτηση με τους δικηγόρους του να απαιτεί και μία και δύο και τρεις και πέντε φορές και προκύπτουν από τα επισκεπτήρια στο χώρο της φυλακής του Κορυδαλλού και όταν τελικά διαπιστώνεται μία απόκλιση δεν είναι κάτι το οποίο ξεπετιέται σε ένα επισκεπτήριο της μισής ή της μίας ώρας που ήταν τότε και χωρίς ανταλλαγή εγγράφων για να μπορέσει την προανακριτική του απολογία να έχει να διαβάσει και με όλες τις συνθήκες των περιορισμών που υπήρχαν τότε.
Ούτε καταγγέλλει τους δικηγόρους του ο ίδιος ούτε καταγγέλλουν οι δικηγόροι αυτό, λένε το πολύ απλό που ο καθένας θα το έλεγε, μηδέ και εμού φυσικά εξαιρουμένου και παντός, ότι «εμείς σε αναλάβαμε έχοντας κατά νου μία υπερασπιστική γραμμή που νομίζαμε ότι ανταποκρίνεται σε αληθή πραγματικά περιστατικά. Έρχεσαι σήμερα και μας λες ότι είχες αποκρύψει γι αυτούς και γι αυτούς τους λόγους, πολύ καλά, κανένα πρόβλημα, συνέχισε χωρίς εμάς›.
Έτσι φτάνουμε στον Οκτώβριο. Θα μου πείτε βέβαια γιατί περίμενε να πάει στον ανακριτή και δεν πήρε κάποια πρωτοβουλία να δημοσιοποιήσει ο ίδιος με άλλον τρόπο, ενδεχομένως με τα ΜΜΕ αυτά τα οποία είπε μετά στον ανακριτή. Θα το θεωρούσατε φρόνιμο και δικονομικά σοβαρό αυτό, μία τέτοια συμπεριφορά; Εγώ τουλάχιστον, μιας και αρχίζω να έχω την ευθύνη της υπερασπιστικής του γραμμής, έχω πει κάτι το οποίο δεν έχω δει και κανέναν να με διαψεύδει μέχρι τώρα, ό,τι έχω να πω πρώτα το λέω στις αρχές και στα Δικαστήρια και μετά το λέω στα κανάλια.
Θέλετε να πούμε και γιατί, για ποιον λόγο; Θα φέρω ένα παράδειγμα. Ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός είχε προεξαγγείλει, είχε διαρρεύσει στον Τύπο εν πάση περιπτώσει με έναν κάποιο τρόπο ότι πρόκειται να ανακαλέσει τις απολογίες του στην προδικασία. Μεταξύ των όσων εφέρετο να λέει στην προδικασία υπήρχαν και περιστατικά ενοχοποιητικά για τον συγκατηγορούμενο κ. Γιάννη Σερίφη.
Θυμηθείτε κάτι. Ο κ. Γιάννης Σερίφης κλήθηκε σε συμπληρωματική απολογία ενώπιον του Εφέτη Ανακριτή 27 Οκτωβρίου και ώρα 11:00 το πρωί, ο δε κ. Χριστόδουλος Ξηρός την ίδια ημέρα στις 17:00 το απόγευμα. Τί σημαίνει αυτό; Ότι η απόφαση για την προσωρινή κράτηση του κ. Γιάννη Σερίφη ελήφθη προτού επισήμως ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός ανακαλέσει όπως είχε προεξαγγείλει ότι θα ανακαλέσει τα όσα ενοχοποιητικά είπε σε βάρος του.
Κατά συνέπεια θέλω να σας πω ότι μία μεθόδευση τέτοιου είδους με προεξαγγελίες θα ήταν βάσιμη και από άποψη αποτελέσματος διότι ουσιαστική διευκόλυνε χειρισμούς σαν αυτούς τους οποίους είπαμε πριν. Αλλά εν πάση περιπτώσει να φτάσουμε και κάποια στιγμή στα πραγματικά περιστατικά από την στιγμή που ανέλαβα εγώ τον Τζωρτζάτο. 25 Οκτωβρίου είναι η πρώτη μου επίσκεψη στον Κορυδαλλό. Είχε κληθεί ήδη στις 23 για συμπληρωματική απολογία χωρίς να έχει δικηγόρο και του είχε δοθεί προθεσμία για τις 30. Μέσα σε 4-5 μέρες έπρεπε να πάρω 20.000, τόσο αριθμούσε τότε η δικογραφία σελίδες, να τα διαβάσω και να υποδείξω στον πελάτη μου την γραμμή του. Φυσικά και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Ο κλητήρας ήρθε 5 φορές το πρωί και μου ζητούσε να σας δώσω αντίγραφο του απολογητικού μου υπομνήματος για να αναγνωσθεί όταν θα έρθει η ώρα εφόσον η ένσταση απορριφθεί. Μα δεν είχα να του δώσω κανένα υπόμνημα. Δεν πρόφταινα ούτε να γράψω, ούτε να διαβάσω, ούτε να κάνω τίποτα. Η παρουσία μου στον Ανακριτή όπως θα δείτε ήταν τυπική. Δεν είχα καμία απολύτως παρέμβαση. Την μόνη παρέμβαση που είχα ήταν στην αρχή όπου είπα «κ. Ανακριτά δώστε μου 15 ημέρες προθεσμία διότι ανέλαβα προχθές και με αυτήν την ογκώδη δικογραφία δεν προφταίνω›. Το αίτημα απορρίφθηκε. Μου πρότεινε να πάω την άλλη μέρα λες και την άλλη μέρα θα είχα προλάβει να τα διαβάσω και απολογήθηκε μόνος του αυθεντικά χωρίς την χειραγώγηση κανενός δικηγόρου, χωρίς την διατύπωση του λόγου του από κανέναν δικηγόρο, χωρίς την παρέμβαση κανενός δικηγόρου και είπε όσα είπε.
Από κει και πέρα βέβαια αν θέλετε μπορώ να δώσω εγώ κάποιες εξηγήσεις γιατί ο γιατρός, γιατί ο ιατροδικαστής, γιατί η μήνυση, γιατί εβράδυνε, γιατί δεν εβράδυνε κλπ κ.κ. Δικαστές. Εξήγηση πρώτοι. Εγώ μπορεί να μην έκανα καλά την δουλειά μου. Ο Ανακριτής την έκανε; Ο Ανακριτής σε μία τέτοιας σπουδαιότητας υπόθεση στον οποίο περιέρχονται οι καταγγελίες, τόσο σοβαρές όφειλε να εφαρμόσει το άρθρο 38 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ή όχι; Ενέκρινε ότι δεν συντρέχουν προϋποθέσεις και ενδείξεις. Όφειλε να εκδώσει μία διάταξη και κάποια αιτιολόγηση της απόφασής του ή όχι; Δεν το έκανε.
Αντ’ αυτού λίγες ημέρες μετά επεράτωσε την ανάκριση. Εξέφρασα αντιρρήσεις και όχι μόνο εγώ και άλλοι πολλοί και όχι μόνο γι αυτόν τον λόγο και για άλλους πολλούς στο πέρα της ανάκρισης. Βεβαίως οι αντιρρήσεις αυτές δεν έγιναν δεκτές. Φτάσαμε στην πρόταση του κ. Καρούτσου και φτάσαμε στην φάση του υπομνήματος ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών. Κι εκείνο είναι ένα δικαστικό όργανο στο οποίο προβάλλονται οι ενστάσεις που αφορούν τις ακυρότητες της προδικασίας και όφειλε να εφαρμόσει το ίδιο άρθρο και αυτό ανάμενα.
Διότι τα βασανιστήρια δεν είναι ιδιωτική υπόθεση, δεν είναι κανένα κατ’ έγκληση αδίκημα το οποίο εξαρτάται από την βούληση του παθόντος να καταγγείλει και να καταμηνύσει. Είναι ένα βαρύτατης μορφής αδίκημα ονειδιστικό για κάθε οργανωμένη δημοκρατική πολιτεία και πρέπει να ερευνώνται αυτά τα πράγματα αυτεπαγγέλτως ιδίως σε μία υπόθεση για την οποία τόσος σπαραγμός γίνεται για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τα αίματα, για τα δύο μέτρα κάτω από τη γη και όλα αυτά τα πράγματα. Αλλά γίνεται μονόπλευρα.
Καμία εκδήλωση λοιπόν δικονομικής συνταγματικής ηθικής ευαισθησίας δεν υπήρξε από τα δικαστικά όργανα στα οποία ο Τζωρτζάτος επανειλημμένα και διαδοχικά κατέφευγε αναφέροντας όλα αυτά τα πράγματα και όταν πια βγήκε και το βούλευμα στις 30/12 το οποίο δεν διελάμβανε και περί αυτών, τότε καταθέσαμε την μήνυση. Τότε ζητήσαμε και τον ιατροδικαστή και υπάρχει αυτό μέσα στην μήνυση. Θα μου πείτε γιατί για το ιδιώτη γιατρό; Θα σας πω και για τον ιδιώτη γιατρό.
Να μου βρείτε έναν γιατρό που θα ερχόταν εδώ μέσα στον Κορυδαλλό με τις συνθήκες αυτές να εκτεθεί και να κάνει γνωμάτευση. Να μου βρείτε έναν Δικαστή που την γνωμάτευση του ιδιώτη γιατρού θα την δεχόταν ως αληθινή όταν ο άνθρωπος αυτός παρά τα όσα εμπόδια θα είχε να περάσει θα είχε τον καταλογισμό ότι είναι φίλος του Τζωρτζάτου, να μου πείτε ποια εμπιστοσύνη θα μπορούσε να έχει σε οποιονδήποτε γιατρό της φυλακής όταν για την φυλακή είχε αυτές τις απειλές από την Αντιτρομοκρατική από τότε που ήρθε;
Να μου πείτε ποια αποτελεσματικότητα έχει η φυλακή σε ότι αφορά την ευόδωση έστω και του αιτήματος μιας ιατρικής επίσκεψης όταν ο Παύλος Σερίφης και ευχαριστώ την υπεράσπισή του γι αυτό, μόλις στις 19/3/2003 έτυχε επίσκεψης γιατρού με πρόβλημα το οποίο είναι οφθαλμοφανέστατο με το χέρι του, που ζητούσε από πέρσι, από τον χρόνο που ήρθε εδώ πέρα για να κρατηθεί.
Πάλι ξαναλέω, δεν έχει την ίδια βαρύτητα η έλλειψη του αποδεικτικού μέσου μιας ιατρικής βεβαίωσης με τις παραλείψεις τις διαδοχικές των δικαστικών οργάνων στα οποία ετέθησαν αυτές οι καταγγελίες. Εν πάση περιπτώσει έγινε η μήνυση. Είπαμε ότι τα σημάδια υπάρχουν μέχρι τότε. Ποιος ιατροδικαστής ήρθε; Κανένας ιατροδικαστής δεν εστάλη. Μα εδώ κατεμηνύθη συγκεκριμένος άνθρωπος, ο κ. Γεώργιος Γκρίζης που ήταν εδώ πέρα στο ακροατήριο και δεν έχει κληθεί ούτε καν να δώσει μία διευκρίνηση. Συζητάμε τώρα για αξιοπιστία διαδικασιών;
Πάμε όμως και στα άλλα αποδεικτικά στοιχεία, διότι κι εδώ δεν βλέπω κάποια ιδιαίτερη αναφορά από κανέναν. Λέει: δεν αποδείχθηκαν. Εν τούτοις ο Τζωρτζάτος υπέδειξε τρεις συγκατηγορουμένους στην μήνυσή του. Κατά την διάρκεια της κύριας διαδικασίας αυθορμήτως άλλοι δύο δήλωσαν ότι τον είδαν ή τον άκουσαν να τον χτυπούν και να βογκάει. Αυτοί τους οποίους πρότεινε και οι οποίοι οσάκις εκλήθησαν από το Δικαστήριό σας, επιβεβαίωσαν τις καταγγελίες του. Είναι οι Θεολόγος Ψαραδέλλης, Χριστόδουλος Ξηρός και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.
Εκείνοι ο οποίο αυθορμήτως σε διάφορες στιγμές του Δικαστηρίου παρενέβησαν και επιβεβαίωσαν τις καταγγελίες του είναι ο Γιάννης Σερίφης και ο Βασίλης Ξηρός. Για τον τελευταίο τον οποίο θα ήθελα μάλιστα να προσθέσω ότι δεν είναι και συγκατηγορούμενός του ή δεν είναι μάλλον πρόσωπο φερόμενο ότι αναφέρεται από τον Τζωρτζάτο σε οποιαδήποτε απολογία του της προδικασίας ώστε να έχει το οποιοδήποτε συμφέρον από την αξιοπιστία του Τζωρτζάτου για να τον υπερασπίσει. Αλλά οι κατηγορούμενοι εν πάση περιπτώσει είναι αναξιόπιστοι, ελέχθη και αυτό από τον κ. Εισαγγελέα. Οι συγγενείς τί είναι; Είναι αναξιόπιστοι και αυτοί; Ήρθαν εδώ πέρα και κατέθεσαν ότι είδαν τα σημάδια.
Στα πρακτικά της συνεδρίασης της 20ης Ιουνίου 2003 υπάρχουν οι καταθέσεις της κας Μαρίας Μήτσιου, της κας Ευαγγελίας Μήτσιου, της κας Μαργαρίτας Ράπτη και της κας Βασιλικής Τζοβλά. Θέλετε να αναφερθούμε λιγάκι σε αυτές και συγκεκριμένα; Να το κάνουμε.
Μήτσιου: «Δεν μπορούσε να περπατήσει, ήταν συνέχεια σκυφτός. Καθώς έφευγε τον είδα βασικά να περπατάει. Όταν έφευγε από το γραφείο που ήμασταν που τον συνόδευαν κάποιοι Αστυνομικοί (μιλάει για την Ασφάλεια) περπατούσε με πολύ-πολύ αργό ρυθμό. Δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του στην κυριολεξία›.
Τί σας είχε πει; «Ότι τον χτύπησαν, ότι ήταν πολύ βίαιοι απέναντί του και είχε κάποια σημάδια›. Είδατε εσείς κάποια σημάδια; «Ναι, σήκωσε την μπλούζα του και μου τα έδειξε›. Περιγράψτε τα σημάδια «Δεν ξέρω ακριβώς, σαν μελανώματα›. Πού; «Στα πλευρά›. Σελίδες 1 και 2 από της 20 Ιουνίου.
Σε επόμενες σελίδες υπάρχει η κατάθεση της αδελφής του της κας Ευαγγελίας Μήτσιου η οποία λέει «ήταν σε κακό χάλι και ράκος. Ότι ερχόταν και δεν μπορούσε να περπατήσει διότι κούτσαινε και κράταγε την μέση του›. Υπάρχει και η κατάθεση της συζύγου του κας Βασιλικής Τζοβλά της οποίας μία φράση διαβάστηκε από κάποιον εκ των Δικαστών στην φάση των ερωτήσεων στον κ. Τζωρτζάτο. Δεν διαβάστηκε όμως μία άλλη η οποία σαφώς λέει και για σωματική και για ψυχική βία ότι ασκήθηκε εις βάρος του.
Εδώ λοιπόν θα έλεγα ότι υπάρχει η εξής τακτική από την άλλη πλευρά. Η απαξίωση των μαρτύρων για την οποία καταγγέλθηκε κιόλας ότι είναι προϊόν υπόδειξης του Λένιν. Δεν ξέρω αν έχουν γεμίσει Λενινιστές τα Δικαστήρια διότι σε όλες τις δίκες που πηγαίνω αυτό βλέπω δικηγόρους να κάνουν, να προσπαθούν να κλονίσουν την αξιοπιστία των μαρτύρων. Αλλά κι εδώ δεν έχουμε το ίδιο; Είχαν κανέναν λόγο οι συγγενείς του που εν πάση περιπτώσει οι περισσότεροι από αυτούς είναι και άνθρωποι πολιτικοϊδεολογικά άσχετοι από αυτόν, να πουν ψέματα ότι είδαν τα σημάδια;
Αφού πλέον η πολιτεία μας έχει στερήσει την δυνατότητα απόδειξης όλων αυτών και με την παράλειψη ασχολίας, με την διερεύνηση των αυτεπαγγέλτως ερευνούμενων καταγγελιών του και με την παράλειψη να αποστείλει ιατροδικαστή έστω και από τις 30 Δεκεμβρίου και μετά που καταγγέλλεται αυτό το πράγμα. Έχουμε μετά την απαξίωση όσων είδαν τα σημάδια αυτά είτε είναι κατηγορούμενοι, είτε μάρτυρες συγγενείς και έχουμε και ορισμένα «τρικ›. Ορισμένα τα οποία είναι και προκλητικά για τη νοημοσύνη και για την μνήμη όλων.
Να φωτογραφηθεί εντός της φυλακής. Μα λέμε δεν μπορούσε. Εδώ μας έπαιρναν τις ταυτότητες, τα κινητά και δεν άφηναν εμάς τους δικηγόρους και τους συγγενείς βεβαίως ούτε ένα έγγραφο να δώσουμε και να έχουμε μαζί μας. Σιγά μην πέρναγε η φωτογραφική μηχανή. Να τον πάτε έξω λέει, ακούστηκε κι αυτό το πράγμα δίπλα από τους Αστυνομικούς. Να έρθει λοιπόν εκείνος που μου το είπε και να μου πει από τις 25 Οκτωβρίου που εγώ ανέλαβα τον κ. Τζωρτζάτο μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου και μέχρι και σήμερα ακόμα, πότε ο κ. Τζωρτζάτος έχει βρεθεί έξω από το χώρο των φυλακών σε ανοιχτό χώρο και χωρίς φρούρηση υπό συνθήκες που εγώ μπορώ να βγάλω μία φωτογραφία; Αλλιώς να μην τα λέμε αυτά τα πράγματα, διότι πέρα από την εμπάθεια και την προκλητικότητα δεν υποδηλώνουν τίποτε άλλο. Καμία απολύτως δυνατότητα αποδεικτική ή άλλη πέραν αυτών που προεξέθεσα δεν υπήρχε.
Από κει και πέρα είναι φανερό ότι δεν σταματάει ποτέ ο κατάλογος της επικουρίας των επιχειρημάτων με τα οποία είναι δυνατόν να αντικρούεται. Και να ερχόταν ο ιατροδικαστής πάλι θα βρισκόταν κάτι να πουν, ότι διαπίστωσε σημάδια αλλά αυτά μπορεί να είναι από το πέσιμο στο σίδερο. Ελέχθη κιόλας πριν. Εγώ λέω και να τα έβρισκε έγκαιρα θα μπορούσε κάποιος άλλος να μπει ότι χτύπησε στην Χιλιαδού προτού να τον πιάσουν και τα είχε από εκεί πέρα.
Όταν δεν θέλει κανένας να πιστέψει και είναι κακόπιστος βρίσκει πάρα πολλά πράγματα και ιδίως όταν θέλει να δικαιολογήσει παραλήψεις Αστυνομικών, παραλήψεις Δικαστικών Λειτουργών, παραλήψεις ενός ολοκλήρου συστήματος το οποίο μέσα από αυτή την δίκη προσπαθεί να υπερασπίσει την αξιοπιστία του η οποία δυστυχώς έχει πληγεί ανεπανόρθωτα με αυτές τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων.
Δεν θα ήθελα να αφήσω κανέναν επιχείρημα αναπάντητο. Τελικά με αυτή την επικουρία θα κλείσω θυμίζοντας το εξής. Όταν είπαμε για πρώτη φορά για βασανιστήρια αμφισβητήσατε ότι γίνονταν βασανιστήρια στην Ελλάδα μετά το ΄74. Όταν το αποδείξαμε αυτό το πράγμα με ανθρώπους που έχουν βασανιστεί είπατε ότι δεν γινόταν σκευωρίες. Όταν σας φέραμε και ανθρώπους που έχουν υπάρξει θύματα σκευωριών είπατε ότι αυτά σταμάτησαν. Όταν ήρθαν αυτοί οι άνθρωποι και είπαν ότι εν πάση περιπτώσει ήταν αθώοι και δεν ομολόγησαν, ζητήσατε γιατί δεν ομολόγησαν και αν υπάρχει άνθρωπος που ομολόγησε και παρά ταύτα δεν είχε κάνει την πράξη και απηλλάγη. Όταν και σε αυτό υπήρξε αποδεικτικό στοιχείο, πήγαμε στις γυναικούλες και τα φουστανάκια και στους παλικαράδες κλπ.
Όταν και σε αυτό το πράγμα μερίδα της πολιτικής αγωγής αναγνωρίζει ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος φοβάται και συμπεριφέρθηκε όπως συμπεριφέρθηκε πάμε στο γιατί γι αυτόν και όχι για όλους τους άλλους. Όταν απαντήσαμε το γιατί αυτόν και όχι και για όλους τους άλλους πήγαμε στις πορτοκαλάδες και πήγαμε αλλού κλπ. Όταν τελικά ο άνθρωπος αυτός.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αγιοστρατίτης φεύγει. Η κα Κούρτοβικ εκπροσωπεί όλους αυτή την στιγμή. Την διορίζουμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όταν τελείωσε και αυτό λοιπόν προεβλήθη κατά κόρον το επιχείρημα ότι αν είναι δυνατόν στην Ανακρίτρια να υπήρχαν Αστυνομικοί και δεν υπάρχει Ανακριτής που να το δεχθεί αυτό το πράγμα. Όταν και αυτό το αποδείξαμε πήγαμε στο τί έκαναν οι δικηγόροι και το τί έκανε ο Δικηγορικός Σύλλογος. Βεβαίως δεν πήγαμε στο τί έκανε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ή ο Προϊστάμενος της Ανακρίτριας γιατί αυτοί δεν έχουν κανέναν καθήκον να κάνουν τίποτα. Όταν τελικά είπαμε και για τους Δικηγόρους και για τους Αστυνομικούς που παρίσταντο εκεί, τότε πήγαμε στο γιατί εν πάση περιπτώσει υπάρχει και 2-3 περικοπές από την απολογία που περιέχουν ελαφρυντικά πράγματα για τον Τζωρτζάτο, όταν το εξηγήσαμε και αυτό δεν ξέρω πια τί άλλο μπορεί να λεχθεί.
Εν πάση περιπτώσει έχετε την εξουσία εσείς να κρίνετε εάν πράγματι από όλα αυτά τα περιστατικά τα οποία εκτέθηκαν αποδείχθηκαν ή δεν αποδείχθηκαν οι ισχυρισμοί οι οποίοι στηρίζουν τις ακυρότητες των απολογιών της προδικασίας του Βασίλη Τζωρτζάτου και αν πρέπει ή δεν πρέπει επιτρεπτά να γίνει χρήση. Από κει και πέρα έχετε κατά νου ότι βεβαίως δίνετε λόγο στην συνείδησή σας, δίνετε λόγο και στην ιστορία. Την απόφασή σας την περιμένουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλουμε κάποιο χρόνο για διάσκεψη. Να μην σας κρατάω εδώ. Διακόπτουμε για την Δευτέρα το πρωί.