Πολιτική
Τρίτη, 05 Αυγούστου 2003 19:06

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (05/08/2003) Μέρος 6/7

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μέρη του σχεδίου που θα έπρεπε να πάρει μέρος ενημερωνόταν, δεν ενημερωνόταν πόσα άλλα κρησφύγετα υπάρχουν, πόσα άλλα άτομα είναι διαθέσιμα ή πόσα άλλα άτομα έχει η Οργάνωση. Σε ένα σχέδιο που έπρεπε να πάρουν μέρος ενημερώνονταν όλοι αυτοί που θα έπαιρναν μέρος.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Δηλαδή εσείς μπορούσατε να γνωρίζατε και τον ρόλο του καθενός από αυτούς που θα συμμετείχαν στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Συνήθως ναι.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Σας επισημαίνω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, υποθέτετε, μάλλον μας εισφέρετε ότι σας δόθηκε σινιάλο, ή δόθηκε σινιάλο, χωρίς παρ’ όλα αυτά να γνωρίζετε από ποιον δόθηκε το σινιάλο. Από κει και πέρα εικάζουμε ότι μπορεί να είναι κατά μία κατάθεση ο κ. Παπαναστασίου, δεν εμπλέκεται με κάποιον άλλον τρόπο αλλά παραπέμπεται για το σινιάλο, κατά μία άλλη κατάθεση εικάζουμε ότι μπορεί να είναι ο Γιωτόπουλος, παρ’ όλα αυτά δεν το λέμε με βεβαιότητα για το βαθμό συμμετοχής του καθενός. Συνεπώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση, γνωρίζατε το ρόλο ενός εκάστου;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εκείνη την εποχή μπορεί να τον γνώριζα, τώρα μπορεί να μη θυμάμαι. Αναφέρω λοιπόν στο Δικαστήριό σας αυτά που έζησα και όπως τα θυμάμαι.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Για τις κινήσεις του κ. Γιωτόπουλου, όχι μόνο για τις διακοπές, είχατε ενημέρωση;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, καμία, ούτε αν πήγαινε διακοπές ή δεν πήγαινε.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Συνεπώς, επιτρέψτε μου την υπόθεση, να μου πείτε αν μπορώ να έχω δίκιο στην τοποθέτηση, εάν σε κάποια περίπτωση ο κ. Γιωτόπουλος καθαρά από εγκυκλοπαιδικό ενδιαφέρον ήθελε να δει πώς έγινε το συγκεκριμένο πράγμα και ερχόταν χρησιμοποιώντας τα μέσα μεταμφίεσης που λέτε ότι χρησιμοποιούσατε πάντοτε σε μία απόσταση ή και εγγύτερα για να δει πώς εξελίσσεται η ενέργεια, ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο να γίνει χωρίς να έχετε ενημερωθεί σχετικά;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μπορεί να ήταν, αλλά θα ήταν τεράστια αφέλεια σε ένα γεγονός που ήταν τραγικό και θα ερχόταν και η αστυνομία, να βρίσκεται κάποιος που έχει πάρει μέρος σε αυτό το γεγονός και μπορεί εκεί να συλληφθεί τυχαία, ή κάποιος μάρτυρας να τον δει ότι ήταν και λίγο πιο πριν έξω από το σπίτι του. Το θεωρώ τραγική αφέλεια να γινόταν αυτό. Ήταν και σαν εντολή ή λογικό, ότι εξαφανιζόμαστε από την περιοχή.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Ακόμα και ένας άνθρωπος με ικανότητα διενέργειας τέτοιων χτυπημάτων εδώ και 20 χρόνια; Με 20ετή πείρα;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Το ίδιο ισχύει. Όταν χλευάζουμε την αστυνομία, σε άλλες χώρες η αστυνομία έκλεινε 20 τετράγωνα και απέκλειε όλο τον κόσμο. Εδώ δεν έγινε αυτό ποτέ, δηλαδή έπρεπε να παίρνουμε μέτρα και γι αυτό το λόγο.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Τοποθετηθήκατε εμμέσως αλλά σας παρακαλώ μία άμεση τοποθέτηση θα την εκτιμούσα ιδιαιτέρως, για τον Ρουσέτη. Ποιου είδους απόφαση ελήφθη όταν συζητούσατε το σχέδιο; Δηλαδή υπήρξε απλώς μία ενημέρωση ότι αυτός οπλοφορεί ή ήταν και κάτι παραπάνω, δηλαδή «σκότωσέ τον εάν κινηθεί›;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Το δεύτερο.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Από ποιον έγινε αυτή η υπόδειξη;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ήταν απόφαση από την αρχή ότι ο άνθρωπος αυτός είναι σωματοφύλακας.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Η υπόδειξη από ποιον έγινε; Κάποιος πρέπει να το διατύπωσε αυτό. Από ποιον έγινε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να απαντήσω έτσι, μπορεί από τον Κουφοντίνα, μπορεί απ’ τον Γιωτόπουλο, δεν μπορώ όμως να πω ότι έγινε εκείνη την ημέρα από κείνον.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν ο κ. Γιωτόπουλος σε αυτή την περίπτωση έλεγε «όχι, να μην πυροβοληθεί› τι θα γινόταν; Θα επικρατούσε η γνώμη του κ. Γιωτόπουλου;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε θα γινόταν η ενέργεια έτσι και εκεί.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Ο Παναγιώτης Ρουσέτης ήταν οδηγός και το όπλο του, όπως προέκυψε και από τη διαδικασία, ήταν μονίμως στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου. Δεν έβγαινε από κει μέσα. Συνεπώς με οπτική επαφή δεν μπορούσε κανείς να διαπιστώσει αν οπλοφορεί. Παραπέρα, ο Μομφεράτος είχε προσωπική φρουρά, ένστολους κιόλας, τους οποίους έπαυσε μικρό διάστημα προ της ενέργειας.

Αντιπαρέρχομαι το πώς μπορεί να εικάζει κανείς το γεγονός ότι μπορεί να οπλοφορεί ο οδηγός και ρωτώ: Υπήρχε, εάν γνωρίζετε, κάποια τέτοια σχέση με ανθρώπους που μπορεί με ευχέρεια να παρείχαν αυτή την πληροφορία περί οπλοφορίας του οδηγού Ρουσέτη;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν υπήρχε καμία σχέση απ’ ότι έχει πέσει στην αντίληψή μου με την οικογένεια του μακαρίτη του Ρουσέτη ή του μακαρίτη του Μομφεράτου. Εικάζω ότι κάποιο παραπολιτικό από τον Τύπο είχε δώσει αυτή την πληροφορία σε εμάς.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Περνάμε από την απόφαση στο συμβάν: Είπατε πυροβολήσατε και μετά, επειδή φοβηθήκατε, ταραχθήκατε προφανώς από τον πυροβολισμό μπήκατε αμέσως στο αυτοκίνητο όπου και παραμείνατε. Είναι μία εικόνα που μας είναι πολύτιμη γιατί δεν γνωρίζουμε το πώς έχουν γίνει τα πράγματα καν. Ακινητοποιήθηκε ο οδηγός Ρουσέτης μετά τον δικό σας πυροβολισμό;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, ο δικός μου πυροβολισμός δε νομίζω ότι επέδρασε πάνω στον ατυχή άνθρωπο αυτόν.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Γιατί δεν ξαναπυροβολήσατε ο ίδιος τότε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν είχα τη δύναμη, δεν είχα την πρόθεση, δε μπορούσα να το κάνω.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Φύγατε τότε τρέχοντας πιθανόν για να γλιτώσετε ή ταραχθήκατε μόνο από τον πυροβολισμό;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ταράχτηκα για όλο το συμβάν, δεν είχα ξανατύχει σε τέτοιο πράγμα. Δηλαδή και από τους άλλους πυροβολισμούς που έπεφταν.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Έπεσαν πολλοί πυροβολισμοί μετά;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ταυτόχρονα σχεδόν, δηλαδή έπεσαν κάποιοι πρώτα, πυροβόλησα εγώ και μετά έπεφταν και άλλοι λίγοι. Αλλά ήταν σύντομο χρονικό διάστημα εκείνο.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Σε ποια πόρτα του αυτοκινήτου μπήκατε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Στην μπροστινή δεξιά.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Από το σημείο αυτό για να βλέπετε την εξέλιξη της ενέργειας, θα πρέπει να είχατε γυρίσει την πλάτη σας προς τον ¶γιο Διονύσιο.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Προς την πλατεία Κολωνακίου, δηλαδή το αυτοκίνητο το MERCEDES ήταν από πίσω μας.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Τότε ρωτώ το εξής: Το αυτοκίνητο το οποίο κατά τις μαρτυρικές καταθέσεις, όχι μόνο στην αίθουσα αυτή αλλά και στις προανακριτικές καταθέσεις, υπήρχε στην οδό Τσακάλωφ ένα άσπρο φορτηγάκι όπως λένε όλοι, ήταν προς την αντίθετη μεριά από αυτήν προς την οποία είχατε στραφεί.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τρία-τέσσερα αυτοκίνητα μπροστά από μας.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Υπήρχαν κι άλλα αυτοκίνητα στο ενδιάμεσο;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Η Τσακάλωφ και πριν τη διασταύρωση και μετά, δεξιά είχε παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Υπήρξε μάρτυρας υπεράσπισης που είπε ότι δεν υπήρχε ούτε ένα αυτοκίνητο. Να ρωτήσω το εξής τότε: Είπατε ότι ήταν νύχτα, είχατε ταραχή, διορθώστε με αν κάνω λάθος, από την ώρα που μπήκατε στο αυτοκίνητο μέχρι την ώρα που άγνωστος πολίτης όπως είπατε, πιθανόν έφυγε λίγο πριν αναχωρήσει το δικό σας αυτοκίνητο προς εκείνη την κατεύθυνση, κατά μαρτυρικές καταθέσεις προανακριτικά, του κ. Κουρνουτού είναι η προανακριτική κατάθεση, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα λοιπόν από την ώρα που μπήκαμε μέσα μέχρι την ώρα που έφυγε αυτός?.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πιο αργά, δηλαδή αυτός έφυγε όταν είχαν μπει και ο Κουφοντίνας και ο Χριστόδουλος στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Περίμενε δηλαδή να δει όλη την ενέργεια και μετά?.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν ξέρω τι περίμενε. Αφού μπήκαν και εγώ γύρισα μπροστά γιατί φεύγαμε, είδα αυτό το αμάξι, μπήκε αυτός μέσα και έφυγε γρήγορα.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Είπατε ότι ήταν νύχτα, είστε ταραγμένος, φοβισμένος, κοιτούσατε την ενέργεια προς τα πίσω και εκείνη την ώρα φεύγατε. Λοιπόν, νύχτα και τέσσερα αυτοκίνητα μπροστά, συγκρατήσατε χαρακτηριστικά του πολίτη;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, είπα μόνο ότι τον είδα φευγαλέα όταν ήταν όρθιος, ένας μελαχρινός άντρας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερωτήθηκε, σας παρακαλώ, άλλη ερώτηση. Τι ρωτάτε; Είπε ο άνθρωπος «δεν τον ξέρω›, πάει τελείωσε. Είπε και πόσο χρονών περίπου ήταν, είπε ότι είχε μαύρα μαλλιά, δεν ήταν ο Γιωτόπουλος, τι να βγάλουμε; Ποιος ήταν θέλετε να βγάλουμε; Να βρούμε μηχανές αναδρομής χρόνου?.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ:Υπάρχει μηχανή αναδρομής χρόνου, οι ερωτήσεις μας κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ πέρα ο άνθρωπος είπε όχι, μη τον ρωτάτε πάλι τα ίδια πράγματα. Είπαμε η «κόκκινη πόλη› μη βοηθάμε όλοι να ξαναγκρεμίζεται και να ξαναχτίζεται.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Να ρωτήσω κ. κατηγορούμενε την δυνατότητα παρεμβάσεως στη λήψη αποφάσεων αν καταλαβαίνω καλά την συνάγετε μόνο από την περίπτωση της έγχρωμης Αμερικανίδας στην οποία επιτρέψτε μου να πω ότι πρόκειται για μία περίπτωση γενική και όχι συγκεκριμένη. Υπήρχε άλλη περίπτωση που μπορείτε να μας πείτε, ότι κάποιος αντέδρασε και είπε «όχι βρε παιδιά, γιατί τον Χ Αγγελόπουλο;›. Μία περίπτωση τέτοια έχετε να μας εισφέρετε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην απαντάτε, δεν την έχω την απορία εγώ. ¶λλη ερώτηση. Κάποτε θα τελειώνουμε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Ξανάγινε η ερώτηση;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν την χρειάζομαι. ¶λλη ερώτηση.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Είπε χθες ότι δεν έκαναν ενέργειες σε πολλούς στόχους επειδή είτε φυλάσσονταν, είτε υπήρχε κίνδυνος για πολίτες. Επισημαίνω ότι κάθε Σάββατο ο Ρουσέτης είχε ρεπό και δεν οδηγούσε τον Μομφεράτο. Γιατί δεν έγινε η ενέργεια Σάββατο για να αποφευχθεί η δολοφονία Ρουσέτη;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Προφανώς δεν είχαν πάει κάποιοι να κάνουν παρατήρηση Σάββατο, δεν το είχαν δει. Προφανώς αυτό.

Γ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΣ: Εξηγείτε με κάποιον τρόπο – τελευταία ερώτηση – την συμπεριφορά των μελών της Οργάνωσης προανακριτικά και τώρα; Δηλαδή να λένε κάποια πράγματα πιθανόν παραπειστικά και τώρα να ανακαλούν τα πάντα; Εάν μπορείτε να την εξηγήσετε γιατί είστε λογικός άνθρωπος απ’ ότι βλέπω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εύλογη ερώτηση. Αν μπορείτε να του εξηγήσετε.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μπορώ να πω εγώ για τον εαυτό μου ότι είχα καταλάβει ότι έκανα λάθος γι αυτήν την δραστηριότητα και είμαι υπόχρεος σαν στάση ζωής να έχω αυτή την θέση. Για τους άλλους εγώ δεν μπορώ να πω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του Αγγελόπουλου η πολιτική αγωγή έχει το λόγο.

Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Θέλω να μου δώσετε το λόγο σας παρακαλώ κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.

Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όταν δίνετε τον λόγο να γίνονται δηλώσεις εν τι απουσία μου θέλω να πω το εξής, εγώ εδώ είμαι ταγμένος από κάποιος εντολέα και έχω συγκεκριμένο καθήκον.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς

Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εφόσον κανείς δεν θέλει να διευκολύνει σε αυτό το καθήκον είναι δικαίωμά του. Θέλω όμως να πω ότι δεν μπορούμε να μιλάμε περί προπηλακισμού όταν λεκτικά προπηλακιζόταν και ο συνήγορος πολιτικής αγωγής και απών μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το οποία αναμίχθηκε εδώ και δεν είδα καμία ευαισθησία από τον προλαλήσαντα αξιότιμο κ. Εισαγγελέα να κάνει έστω μία σύσταση. Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπατε, τελείωσε. Η πολιτική αγωγή του Αγγελόπουλου.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην δική μας υπόθεση εάν επιτρέπετε ο κ. Παπαδημητρίου. Τον διορίζει η πελάτης μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον διορίζει τώρα; Όχι τώρα. Θέλετε να την ανοίγουμε την διαδικασία; ¶μα θέλει δικαίωμα είναι, άμα είναι εδώ να έρθει εδώ και να τον διορίσει. Εσείς κυρία Ρουσέτη θέλετε να διορίσετε και τον κ. Παπαδημητρίου. Έχει διορίσει, διορίζει και άλλον. Δικαίωμά της είναι. Διορίζεται, ελάτε κ. Παπαδημητρίου.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Θέλω να πω τούτο. Κάτι άκουσα περί εντολών πελατών. Θα ήθελα να θυμίσω κάτι, είναι ωραίο αυτό που θα σας πω. Στον Γαλλικό Δικηγορικό Σύλλογο στο Παρίσι υπάρχει μία φράση του ?.. «ο δικηγόρος οφείλει στον πελάτη του όλες τις καλές του υπηρεσίες, την πίστη και αφοσίωσή του. Δεν του οφείλει όμως τίποτα από την τιμή, υπόληψη και αξιοπρέπειά του›. Συνεπώς τον επικαλούμεθα, εγώ υπερασπίζομαι τον πελάτη μου και θέλει ο πελάτης μου αυτό έχει μία διαφορά από το τι πρέπει να κάνουμε εμείς. Αυτό ήθελα να σας πω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ το είπα ότι είναι διακριτός ο ρόλος των συνηγόρων κλπ. μην τα ξαναλέμε πάλι. Ερωτήσει θα κάνει ο κ. Παπαδημητρίου, διορίστηκε αυτή την στιγμή.

(Διαλογικές συζητήσεις)

κα ΡΟΥΣΕΤΗ: (Εκτός μικροφώνου) ?. Θέλω λεπτομέρειες να μου πει ο κύριος γιατί σκοτώσανε τον άνδρα μου, γιατί το έκαναν αυτό; ?..

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κα Ρουσέτη. Εμείς τα καταλαβαίνουμε. Σεβαστό είναι και καταλαβαίνω και τον πόνο σας αλλά δεν είναι σωστό να φωνάζετε.

κα ΡΟΥΣΕΤΗ: (Εκτός μικροφώνου) Μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα αυτοί;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ανθρώπινα δικαιώματα τα έχουν όλοι κα Ρουσέτη. Έχουν το τεκμήριο αθωότητος όπως έχουμε πει, δεν είναι ένοχος κανένας. Δικάζονται για τα αδικήματα και είμαστε υποχρεωμένοι να τους φερόμαστε όπως θα θέλαμε να φέρονται και σε μας αν καθόμαστε εκεί.

κα ΡΟΥΣΕΤΗ: (Εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό ψάχνουμε τώρα κα Ρουσέτη. Σας παρακαλώ πολύ. Κυρία Ρουσέτη, δεν πάτε μια βόλτα λιγάκι να ηρεμήσετε κι εσείς γιατί εγώ δεν μπορώ να κάνω δίκη. Θέλετε να διακόψει το Δικαστήριο; Σας παρακαλώ πολύ. Να ρωτήσει η πολιτική αγωγή του αείμνηστου Αγγελόπουλου.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, δι’ υμών θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. κατηγορούμενο τα εξής: θα ήθελα λίγο να μας βοηθήσετε αν μπορείτε με την εμπειρία και την γνώση την οποία έχετε αυτή της ομάδας την οποία ήσασταν μέλος να μας πείτε για τον τρόπο λήψης της απόφασης. Είπατε και διορθώστε με αν κάνω λάθος ότι οι συγκατηγορούμενοί σας κ. Κουφοντίνας και ο κ. Γιωτόπουλος ερχόντουσαν με μία πρόταση ότι μετείχαν σε υπέρτερη ομάδα και όχι είχαν ηγετικά προσόντα. Το επιβεβαιώνετε αυτό κ. κατηγορούμενε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Γενικά ναι.

Π. ΜΑΧΑΣ: Μπορείτε να μου πείτε στην συγκεκριμένη περίπτωση Αγγελόπουλου πώς έγινε; Αν θυμάστε την συγκεκριμένη σκηνή, ποια μέρα ήταν, πού ήταν, πώς έγινε όλη αυτή η πρόταση προς εσάς;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έχω απαντήσει ότι δεν είναι δυνατόν να θυμάμαι.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ειδικές λεπτομέρειες προφανώς δεν θυμάται. Σε ερωτώ το εξής όμως, πώς και με ποια κριτήρια επελέγη ο αείμνηστος Δημήτριος Αγγελόπουλος και όχι κάποιος άλλος οικονομικός παράγων ίδιου βεληνεκούς;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω ότι απάντησα στην απολογία μου χθες.

Π. ΜΑΧΑΣ: Δηλαδή;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω ότι έχω απαντήσει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψάχνανε για τις ευκολίες τους και τον Βαρδινογιάννη θέλανε αλλά τον ψάχνανε από παλιά. Τα είπα.

Π. ΜΑΧΑΣ: Εκεί θέλω να καταλήξω. ¶ρα λοιπόν οι παράγοντες ήταν πρώτον, η οικονομική επιφάνεια και δεύτερον, το εύκολο ή το σχετικό εύκολο της επιχείρησης.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι μόνο αυτό. έπρεπε και το άτομο αυτό να είναι στα μάτια της κοινωνίας κατηγορούμενος και διάφορα πράγματα, για σκάνδαλα κλπ. δεν ήταν μόνο αυτό κριτήριο.

Π. ΜΑΧΑΣ: Τα στοιχεία για την εμπλοκή αυτών των προσώπων σε σκάνδαλα ή μη από πού τα λαμβάνατε; Είπατε από τον Τύπο;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Από τον Τύπο προφανώς, τον εν γένει Τύπο.

Π. ΜΑΧΑΣ: Από τον εν γένει Τύπο, καμία αντίρρηση. Προβαίνατε σε κάποιον έλεγχο, διαπιστώνατε εάν πράγματι είχαν βάση αυτά; Γιατί στην υπόθεση Μομφεράτου προκύπτει τώρα ότι αυτά τα οποία ειπώθηκαν τότε απείχαν, δεν έχουν καμία σχέση με αυτά τα οποία έγραφε στην προκήρυξη η Οργάνωση. Ψάξατε για κάθε περίπτωση αν ανταποκρίνεται στην αλήθεια;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δυστυχώς δεν προβαίναμε και δεν είχαμε την δυνατότητα να προβούμε σε κάποιον έλεγχο και είπα χθες ότι το πρώτο δυνατό χτύπημα μέσα μου ένοιωσα όταν διάβασα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› μετά την υπόθεση Μομφεράτου ότι ο άνθρωπος αυτός ?.

Π. ΜΑΧΑΣ: Ήταν λάθος πρόσωπο.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι λάθος πρόσωπο, ήταν λάθος αυτό που κατηγορούσαμε. Το είπα χθες.

Π. ΜΑΧΑΣ: Είπατε ότι βασικός παράγων στον οποίο εσείς στηριζόσασταν στο να κάνετε μια επιχείρηση κυρίως σε βάρος κάποιου σημαίνοντος στόχου ήταν το πόσο και κατά πόσο ήταν εύκολη ή αν θέλετε χωρίς μεγάλες δυσκολίες, χωρίς να υπάρχει μεγάλη φρούρηση η επίθεση.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, λάθος. Ο συμβολισμός του στόχου και από τους στόχους που μπορούσαν να έχουν τον συμβολισμό μετά?.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην απαντάτε άλλο, εμείς τα έχουμε καταλάβει. ¶λλη ερώτηση.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα καταλήξω κάπου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θα έλεγα να καταλήγατε από την αρχή.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, σύντομος είμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε.

Π. ΜΑΧΑΣ: Ευχαριστώ. Κύριε κατηγορούμενε, είπατε όμως ότι από τους στόχους που επιλέγατε κάποιους εξ αυτών επιλέγατε περισσότερο διότι δεν είχαν μεγάλη φρούρηση. Σωστά;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μάλιστα.

Π. ΜΑΧΑΣ: Πώς λοιπόν αφού αυτά τα δύο κριτήρια ήταν τα βασικά επιλέχθηκε από την Οργάνωση αργότερα – με την εμπειρία σας ρωτώ να μας εξηγήσετε – το χτύπημα κατά Βαρδή Βαρδινογιάννη;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: ¶ποψη προσωπική.

Π. ΜΑΧΑΣ: Ναι, προσωπική άποψη.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να είχαν την αντίληψη ότι κατείχαν όπλα που μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την φρουρά του Βαρδινογιάννη.

Π. ΜΑΧΑΣ: Μήπως με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να δώσουν και άλλα μηνύματα τα οποία μπορεί να είχαν και άλλες επιπτώσεις πέραν της απώλειας της ζωής του υποψηφίου θύματος; Εννοώ δηλαδή στον επιχειρηματικό τομέα, στον κοινωνικό τομέα, σε οποιονδήποτε άλλο τομέα, ερωτώ.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μπορεί να είχαν. Δεν μπορώ να γνωρίζω. Το κυριότερο μήνυμα είναι ότι δεν μπορείτε να φυλαχτείτε θα σας βρούμε.

Π. ΜΑΧΑΣ: Είπατε και επαναλαμβάνω τα λόγια σας ότι ως μέλος της Οργάνωσης δεν είχα προσωπική ζωή. Θα είχατε την καλοσύνη να μας το αναπτύξετε κάπως περισσότερο τι θα πει αυτό;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, δεν μπορούσα να είχα μία σχέση με μια γυναίκα φυσιολογική.

Π. ΜΑΧΑΣ: Ας μείνουμε σε αυτό. Για ποιον λόγο δεν μπορούσατε να έχετε μια φυσιολογική σχέση με μια γυναίκα ή έναν φιλικό κύκλο στενό;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μα είναι πολύ απλό, γιατί είχα ώρες που εξαφανιζόμουν και δεν μπορούσα να δικαιολογήσω πού χάνομαι.

Π. ΜΑΧΑΣ: Πώς δικαιολογείτε ότι ο συγκατηγορούμενός σας κ. Κουφοντίνας και κ. Ξηρός συνδεόντουσαν με μια άλλη συγκατηγορουμένη την κα Σωτηροπούλου; Μάλιστα ο δεύτερος και ο πρώτος ήταν παντρεμένος με την κα Σωτηροπούλου χωρίς εκείνη όπως διατείνεται να γνωρίζει τίποτα για όλα αυτά;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να γνωρίζω.

Π. ΜΑΧΑΣ: Από την εμπειρία σας όμως πού οδηγείστε εσείς;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τι να πω;

Π. ΜΑΧΑΣ: Μπορούσε να μην γνωρίζει κύριε τι γινόταν, πού έλειπε τόσες πολλές ώρες ιδίως ο κ. Κουφοντίνας με αυτή την εμπλοκή που είχε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω, δεν μπορώ να υποθέσω. Εγώ είχα αυτή την στάση στην δικιά μου ζωή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν γνωρίζει.

Π. ΜΑΧΑΣ: Όχι δεν γνωρίζει. Είπε ότι με την δική του εμπειρία δεν θα μπορούσε να υπάρχει σχέση χωρίς να γνωρίζει το έτερον ήμισυ. Σωστά κ. κατηγορούμενε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, ήταν πάρα πολύ προβληματικό.

Π. ΜΑΧΑΣ: Αυτό ακριβώς λέω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να γνωρίζει ή να συμμετέχει κιόλας; Είναι άλλο το ένα άλλο το άλλο.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τεράστια διαφορά. Ούτε να γνωρίζει, ούτε να συμμετέχει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γνωρίζω είναι το ίδιο βήμα με το συμμετέχω;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)? παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων για την κα Σωτηροπούλου και με ποιο δικαίωμα ??.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δικαιούμαι να ρωτήσω ότι θέλω και το ρωτάω ο ίδιος. Εάν σας κακοφαίνεται, εσείς ενίστασθε σε ερωτήσεις του Προέδρου;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βεβαίως ενίσταμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην λέτε τώρα πράγμα. Αφήστε αυτά, τελειώσανε. Ερωτηθήκατε από μένα και απαντήσατε. ¶λλη ερώτηση.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μισό λεπτό συγγνώμη, θέλω να απαντήσω λίγο σε σας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ είπα ότι είναι άλλο στάδιο ενδεχομένως να ήξερε η γυναίκα η δική μου, να ξέρει ότι κάνω και άλλο να μετέχει κι αυτή σε μια Οργάνωση. Δεν είναι το ίδιο πράγμα αλλά η κα Κούρτοβικ φαίνεται ότι κάτι άλλαξε, ούτε κατάλαβε τι ρώτησα. Δεν καταλάβετε φαίνεται.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί ρωτάει για την κα Σωτηροπούλου;

Π. ΜΑΧΑΣ: Εσάς γιατί σας ενοχλεί τόσο πολύ δεν μας λέτε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν καταλάβατε τι ρώτησα. Εγώ τα ρωτάω. Κάνει πρόταση ερωτήσεως κι εγώ αν θέλω την ρωτάω. Σας λέω ότι η ερώτηση η δική μου δεν ήταν αν προσέχατε ποια είναι δεν θα είχατε την αντίρρηση. Αν θέλετε να προσέχετε όταν ρωτάει ο Πρόεδρος. ¶μα δεν θέλετε να κάνετε τις αντιρρήσεις σας χωρίς να προσέχετε τι ρωτάω.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θέλω να απαντήσω πάνω σε αυτό κ. Πρόεδρε. Ότι την εποχή που ήμουν εγώ ήταν αποδεκτό ότι στην Οργάνωση δεν πρέπει να είναι μέλος άλλο της ίδιας οικογένειας γιατί αυτό ήταν επίφοβο στην περίπτωση που κάποιος συλληφθεί εάν είχε άλλο δικό του μέλος να έχει συλληφθεί, να έχει τραυματιστεί, ήταν δύσκολη η ψυχολογική κατάσταση γι αυτόν που υπήρχε. Δηλαδή δεν μπορούσε να είναι από την ίδια οικογένεια μέλη στην Οργάνωση. Εγώ δεν γνώρισα?.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μας είπατε οι δύο αδελφοί Ξηροί;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μισό λεπτό. Εγώ γνώριζα τον Μιχάλη και τον Μανώλη. Δεν γνώριζα ότι είναι αδέλφια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς δεν γνωρίζατε αλλά εκείνοι όμως που τους είχαν βάλει;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εγώ είχα την αντίληψη ότι δεν πρέπει να είναι δύο αδέλφια στην Οργάνωση ή σύζυγοι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είχατε αυτή την αντίληψη αλλά βλέπω ότι η πράξη απ’ ότι μας λέτε δεν τα εφήρμοζε αυτά.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Το είδα, μα γι αυτό και λέω ότι το καταστατικό δεν εφαρμοζόταν. Την εποχή εκείνη μάλιστα ο Χριστόδουλος μιλούσε υποτιμητικά για τον Μιχάλη και την σύζυγό του. Δηλαδή μιλούσε ότι αυτός είναι κάποιος που δεν ενδιαφέρεται για την ζωή του, έχει μία σύζυγο. Δεν μπορούσε να πάει στο μυαλό μου ότι ο Μιχάλης ήταν αδελφός του Χριστόδουλου.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) ? τα πίστευε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τα πίστευε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας μην πάμε στα προσωπικά των ανθρώπων τώρα. Φτάνουμε σε σημεία που πού σκάβουμε, τι ψάχνουμε; Ελάτε για την δολοφονία του Αγγελόπουλου που μας ενδιαφέρει, την ανθρωποκτονία.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε κατηγορούμενε, για την ανθρωποκτονία Αγγελόπουλου θα ήθελα να σας ρωτήσω την οποία την ζήσατε σε όλη της την διάρκεια. Μεταξύ των προσώπων τα οποία αναφέρετε ότι μετείχαν ήταν και το πρόσωπο του κ. Τζωρτζάτου. Ο κ. Τζωρτζάτος μας είπε προχθές εδώ ότι δεν έχει καμία σχέση. Μάλιστα ανάφερε και σε ερώτησή μου ότι εσείς λέτε τα αντίθετα. Πώς δικαιολογείτε την στάση αυτή του κ. Τζωρτζάτου;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ, τι να πω;

Π. ΜΑΧΑΣ: Εσείς είστε βέβαιος ότι ήταν ο κ. Τζωρτζάτος;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι. Στο αυτοκίνητο ήταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας με οδηγό τον Τζωρτζάτο.

Π. ΜΑΧΑΣ: Και δεν έχετε καμία αμφιβολία γι αυτό.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ειδικά σε αυτό όχι. Στην προηγούμενη μπορεί αλλά σε αυτό όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέταρτη φορά όμως το μάθαμε που το είπατε διότι μέχρι τώρα μας είχε ξεφύγει. Κύριε συνήγορε, σας παρακάλεσα μην ρωτάμε τα ίδια πράγματα. Παρακαλώ δεν θα ξαναπαντήσετε εάν δεν σας πω εγώ να απαντάτε.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως κ. Πρόεδρε.

Π. ΜΑΧΑΣ: Δι’ υμών κ. Πρόεδρε να ρωτήσω το εξής: αναφέρθηκε ο κ. κατηγορούμενος για τους λόγους εκείνους για τους οποίους δεν πήγε από τις αποχωρήσεώς του και μετά στην Αστυνομία να καταγγείλει τα μέλη της Οργανώσεως, να αναφέρει ποια είναι τα μέλη της Οργανώσεως. Για ποιον λόγο δεν πήγε καταρχήν; Να μας το επαναλάβει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, να μην το επαναλάβετε. ¶λλη ερώτηση.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είπε?.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με ενδιαφέρει τι είπε. ¶μα θέλετε κρατάτε το για τον εαυτό σας. Εγώ ξέρω τι είπε. Ερώτηση έχετε; Δεν σας έδωσα το λόγο να μου πείτε τι είπε.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶μεσα κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατευθείαν η ερώτηση.

Π. ΜΑΧΑΣ: Είπε λοιπόν ότι δεν πήγα γιατί ήταν δύσκολο να εμπιστευθεί κανείς τότε τις Διωκτικές Αρχές. Παρακαλώ να μας το εξηγήσει αυτό ο κ. κατηγορούμενος τι εννοεί ότι δεν μπορούσε να εμπιστευθεί τότε τις Διωκτικές Αρχές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει σαφέστερο τούτου ότι δεν μπορεί να εμπιστευθεί κάποιος τις Διωκτικές Αρχές; Θα μας το εξηγήσουν οι περισσότεροι που λένε ακόμα και σήμερα, τους λένε ασφαλίτες. Απαντήστε, γιατί δεν τους εμπιστευόσασταν αφού αυτό είναι τόσο κρίσιμο για τούτη την δίκη, διότι φαίνεται δεν καταλαβαίνουμε τι κάνουμε εδώ μέσα. Πέστε το.

Π. ΜΑΧΑΣ: Φαίνομαι να μην καταλαβαίνω κ. Πρόεδρε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ τουλάχιστον δεν καταλαβαίνω, για τον εαυτό μου μιλάω.

Π. ΜΑΧΑΣ: Εσείς δεν ξέρω κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φαίνεται δεν καταλαβαίνω. Είμαι μειωμένης αντιλήψεως. Θα πάω να ψαχτώ.

Π. ΜΑΧΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, η ερώτησή μου είναι η εξής την οποία και επαναλαμβάνω. Λέει ο κ. κατηγορούμενος ότι δεν πήγα γιατί δεν ήταν δύσκολο να εμπιστευθεί κανείς τότε τις Διωκτικές Αρχές. Και ερωτώ, τι άλλαξε από τότε σήμερα;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω ότι όλη η κοινωνία ξέρει ότι η Αστυνομία έχει αλλάξει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό.

Π. ΜΑΧΑΣ: Δηλαδή;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Είναι γνωστό.

Π. ΜΑΧΑΣ: Τότε τι διαφορά είχε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τότε ήταν πολύ διαφορετικά.

Π. ΜΑΧΑΣ: Υπήρχαν ενδεχόμενες διαρροές από την Αστυνομία προς άλλα μέλη της Οργάνωσης; Αυτό ήθελα να ρωτήσω.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ποτέ. Δεν έπεσε στην αντίληψή μου ποτέ τέτοιο πράγμα, καμία σχέση της Οργάνωσης με την Αστυνομία.

Π. ΜΑΧΑΣ: Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Λυκουρέζος έχει το λόγο.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Κύριε μάρτυς?.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Κατηγορούμενος δυστυχώς.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Κύριε κατηγορούμενε, με συγχωρείτε.

???.: Γλώσσα λανθάνουσα ?.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Σας ταράσσει πολύ, σας έχει αναστατώσει η απολογία του κατηγορουμένου του συγκεκριμένου. Πείτε μου κ. κατηγορούμενε, είπατε νομίζω από την αρχή της κατάθεσής σας ότι στην διάρκεια που ήσασταν μέλος συζητούσατε ή συζητήσατε μερικές φορές για το ενδεχόμενο να δολοφονήσετε τον Βαρδινογιάννη και δεν το αποφασίζατε. Είναι έτσι ή όχι;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μάλιστα.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Αυτές οι συζητήσεις μπορείτε να μου πείτε ποιος σας τις έκανε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όλοι, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο για τον κ. Βαρδινογιάννη.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Το αναφέρατε εσείς γιατί εγώ δεν το φαντάστηκα αυτό. είπατε μάλιστα ότι δεν το αποφασίζαμε διότι ήταν καλά φυλαγμένος, είχε ασφάλεια, άλλο τι έγινε μετά. Αυτές οι συζητήσεις που κάνατε τότε χωρίς να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο μπορείτε να μας πείτε αν θυμόσαστε ποιοι τις έκαναν ή ποιος τις κάνατε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αυτοί που είμαστε.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Ποιοι δηλαδή;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εγώ, ο Κουφοντίνας, ο Γιωτόπουλος.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Και ο Γιωτόπουλος. Δηλαδή λέγατε τώρα καλό θα είναι να είναι να επιλέξουμε τον Βαρδινογιάννη αλλά δεν μπορούμε διότι ?..

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, όχι έτσι τι θα επιλέξουμε τώρα. Περνούσε κάποιος από το Σύνταγμα. Είδαμε πάλι το αυτοκίνητο του Βαρδινογιάννη, έχει ακόμα τους σωματοφύλακες, έχει το συνοδευτικό από πίσω. Αν βλέπαμε μία μέρα τον κ. Βαρδινογιάννη με ένα μηχανάκι μπορεί να πηγαίναμε να τον κυνηγάγαμε.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Συνεπώς την κουβέντα αυτή την έκαναν οι ίδιοι, ο κ. Γιωτόπουλος, ο κ. Κουφοντίνας, εσείς και ποιοι άλλοι;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όποιος άλλος περνούσε από το Σύνταγμα?Ας πούμε κάποιος συμπτωματικά είχε δει το αμάξι του κ. Βαρδινογιάννης στην Εθνική Οδό που κατευθυνόταν προς την Φιλοθέη, πήγαινε από την Εθνική Οδό. Αυτός ήρθε και είπε «είδα τον Βαρδινογιάννη να ανεβαίνει από την Εθνικό Οδό. Εκεί μπορεί να γίνει τίποτα; Δεν μπορεί, τρέχει πολύ το αυτοκίνητο›.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Αυτή την κουβέντα την κάνατε αυτοί που είπατε.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μάλιστα.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Κάνατε και για άλλους τέτοιες κουβέντες που στην εποχή που ήσασταν εσείς στην ομάδα δεν υλοποιήσατε τους στόχους;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω ότι είπα για τον κ. Τσάτσο της ΑΓΕΤ.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Για ποιον άλλον;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν θυμάμαι κάποιον άλλον.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Και για τον κ. Τσάτσο πάλι τα ίδια πρόσωπα συζητούσαν το ενδεχόμενο του πώς θα γίνει η εκτέλεσή του και η μη ?.;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, δεν συζητάγαμε πώς θα γίνει η εκτέλεση του. Νομίζω ότι κάποια στιγμή εγώ και ο Γιωτόπουλος τον είχαμε δει στο Σύνταγμα που κατέβαινε από το σπίτι του που ήταν στο Κολωνάκι και είχαμε δει ότι χρησιμοποιούσε ένα αυτοκίνητο GOLF με έναν συνοδό με μοτοσικλέτα πίσω του.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Τον ξέρατε φυσιογνωμικά δηλαδή;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι βέβαια.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Αυτόν πώς τον ξέρετε; Από φωτογραφίες που μαζεύατε από τον Τύπο, από τι;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εσείς κ. Λυκουρέζο ξέρετε πολύ καλά τις στήλες των περιοδικών και αυτούς που φωτογραφίζονται.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Αυτό λέω, επιλέγατε από εκεί δηλαδή τις φωτογραφίες.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Προφανώς.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Εσείς πότε φύγατε από την Οργάνωση; Το φθινόπωρο του ΄88;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Το φθινόπωρο του ΄88.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Σε μία δολοφονία που έγινε όσο ήσασταν στην Οργάνωση και δεν είχατε λάβει μέρος δεν την σχολιάζατε μετά;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Κάποιο σχόλιο μπορεί να γινόταν. Εγώ δεν ενημερωνόμουν. Ήταν κάποια διαστήματα που εγώ έλειπα από την Αθήνα και δεν με ενημέρωναν.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Να ρωτήσω κάτι ευθέως. Εσείς φεύγετε, αποχωρείτε λέτε το φθινόπωρο του ΄88. 1η Μαρτίου ΄88 εκτελείται ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης στο ΥΓΕΙΑ, στην Λεωφόρο Κηφισίας. Γιατί μεσολαβούν αν καταλαβαίνω 7 μήνες μέχρι την αποχώρησή σας, είστε τότε στην Οργάνωση, δεν είστε ακόμα; Ακούσατε, σχολιάσατε τίποτε μετά αφού το διαβάσατε, έγινε αυτό, ξέρατε ότι το έκανε η Οργάνωση στην οποία ανήκατε. Πώς αντιδράσατε; Μιλήσατε με κανέναν από τους κατηγορούμενους από αυτούς που μας αναφέρατε γι αυτήν την εκτέλεση;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εκείνη την εποχή εγώ έλειπα στην Κεφαλονιά.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Τον Μάρτιο;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, τον Μάρτιο. Όταν γύρισα δεν το σχολίασα ιδιαίτερα. Ήταν όμως μία εποχή που άρχισα να προβληματίζομαι ιδιαίτερα.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Ωραία, δεν το σχολιάσατε ιδιαίτερα. Έστω μη ιδιαίτερα το σχολιάσατε και με ποιους;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πιθανόν με τον Κουφοντίνα, δεν θυμάμαι όμως.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: ¶ρα μάθατε καθόλου ποιος είχε αναμειχθεί σε αυτή την εκτέλεση;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν έπρεπε ποτέ να ρωτάμε για πράγματα που δεν ήμαστε ή για πράγματα προηγούμενα. Αν άρχιζα να ρωτάω θα με έβλεπαν με λοξό μάτι και σαν ύποπτο.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Προκηρύξεις μας είπατε βλέπατε κάποια χειρόγραφα που μας είπατε ότι τα έφερνε ο κ. Γιωτόπουλος. Μας είπατε μετά τα δακτυλογραφούσε ο κ. Κουφοντίνας. Είναι έτσι ή όχι; Εμείς ξέρουμε όλοι ότι αυτές οι προκηρύξεις δημοσιεύονταν στον Τύπο και επίσης ξέρουμε από τότε που διαβάζαμε ότι κάποια φωνή και μάλιστα γυναικεία τηλεφωνούσε στις εφημερίδες και έλεγε «θα βρείτε μια προκήρυξη εκεί›. Ξέρατε πώς γινόταν αυτή η διαδικασία; Από την δακτυλογράφηση μέχρι τον Τύπο πώς έφτανε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ορισμένες φορές η προκήρυξη πετάγονταν στον τόπο.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Ποιος ειδοποιούσε μετά; Γιατί κάποια φωνή ειδοποιούσε πάντοτε και ήταν γυναικεία φωνή όπως έχουν καταγραφεί στον Τύπο, επειδή είπατε ότι δεν υπήρχε γυναίκα.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ορισμένες φορές η προκήρυξη πεταγόταν στον τόπο.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Και ποιος ειδοποιούσε πού βρίσκεται; Στον τόπο της δολοφονίςα.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Στον τόπο της ενέργειας.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Μάλιστα, σωστά.

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: ¶λλες φορές στέλνονταν σε κάποιους στον Τύπο, δεν γνωρίζω. Την δραστηριότητα αυτή γνωρίζω ότι την είχε ο Κουφοντίνας.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Ξέρετε αν κάποιος ειδοποιούσε ή κάποια φωνή ειδοποιούσε όταν δεν αφήνατε στον τόπο ότι εδώ θα βρείτε την προκήρυξη; Είχε γίνει κάποια κουβέντα έστω αφηρημένη γύρω από αυτό το πρόσωπο;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, αυτή ήταν η διαδικασία που την αναλάμβανε ο Κουφοντίνας.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Και στην οποία εσείς δεν είχατε ενδιαφερθεί να μάθετε. Δεν είχατε διερευνήσει πώς υλοποιείτο αυτή η διαδικασία;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, δεν ήταν και φρόνιμο να διερευνείς για να μάθεις περισσότερα πράγματα γύρω από την δράση.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Τελευταία ερώτηση. Αν μου επιτρέψει ο κ. Πρόεδρος να την επαναλάβω αλλιώς θα την αποσύρω, είπατε κ. κατηγορούμενε ότι για την δολοφονία Αγγελόπουλου την προκήρυξη την είδατε πριν;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πρέπει, ναι.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Ήταν και αυτή χειρόγραφη σε πρώτη φάση; Έτσι την είδατε;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, όλες έτσι ήταν.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Και την έφερε ποιος;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ο Γιωτόπουλος.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Έγινε συζήτηση πάνω στο περιεχόμενο, στο κείμενο αυτής της προκήρυξης;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βέβαια.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Είχατε λάβει μέρος στη συζήτηση αυτή εσείς;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πρέπει να είχα λάβει, ναι. Είχα λάβει.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Είχαν γίνει διορθώσεις, βελτιώσεις, προσθήκες, αφαιρέσεις;

Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να θυμάμαι.

Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Δεν θυμόσαστε αυτό. Ευχαριστώ πολύ, τίποτε άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βασιλακόπουλος έχει τον λόγο.

Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Τσελέντης με την κατάθεσή του καθίσταται ως αποδεικτικό μέσο πλέον παρά της διαφοροποίησης την οποία έκανε ο κ. Εισαγγελέας είναι αποδεικτικό μέσο για όλους. Συνεπώς όταν ο κ. Τσελέντης καταθέτει αυτά τα οποία καταθέτει για τον κ. Γιωτόπουλο, για τον κ. Κουφοντίνα και για τους λοιπούς οι οποίοι έκαναν τις επιμέρους πράξεις?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι θέμα δηλαδή της δικής σας ηθικής αυτουργίας, άρα βγάζουμε συμπεράσματα.

Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως. ¶μα δεν έχουμε εδώ το λόγο να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα που θα τον έχουμε δηλαδή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξεκαθαρίστε λοιπόν αυτά τα πράγματα.

Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Αν λέτε ότι ξεκαθαρίστηκαν να θέσουμε υπόψη τις ερωτήσεις μας και αν δεν έχουν αξία?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα μαζεμένα.

Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μαζεμένα θα είναι κ. Πρόεδρε. Αμάζευτα δεν τα είχα ποτέ εγώ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επειδή μου το θέτει ο εντολέας μου θέλω να παρακαλέσω το Δικαστήριό σας, ο συνάδελφος συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής που έθεσε ένα θέμα γυναικείας φωνής η οποία ειδοποιούσε τυχόν για προκηρύξεις, να μας φέρει το δημοσίευμα από το οποίο προκύπτει ότι οποιαδήποτε στιγμή οποτεδήποτε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύρια Κούρτοβικ τώρα δεν μπορεί να φέρει τίποτα. Δεν επιτρέπω να φέρουν τίποτα. Μόνο αν έχετε κανένα χαρτί εσείς και απαλλάσσει τον κόσμο, θα πάρω.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επικαλείται κάτι το οποίο δεν προκύπτει από πουθενά και ούτε υπήρχε ποτέ. Επομένως υπάρχει ένα ζήτημα για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει αναπόδεικτο.