Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Είχατε ποτέ γνωρίσει μέλος της Οργάνωσης που να έχει μουστάκι ή μόνο ψεύτικα μουστάκια χρησιμοποιούσατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν θυμάμαι, αλλά εκείνη την εποχή και μαλλιά αφήναμε και μουστάκια και γένια και τα ξανακουρεύαμε, μπορεί να ήταν, δεν το θυμάμαι όμως σαν ιδιαίτερο πράγμα.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Ο κ. Κουφοντίνας σας έδινε την εντύπωση ενός καλά εκπαιδευμένου μέλους ή απλά πιο έμπειρου από σας;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Το δεύτερο. Αν ήταν καλά εκπαιδευμένος δε θα πήγαινε να βάλει βόμβα με το αυτοκίνητο του πατέρα του.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Είπατε όμως ότι αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα αλαζονείας. Εν πάση περιπτώσει. Τον γνωρίσατε είπατε το ’81.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, περίπου εκεί.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Από τότε προσπαθούσε να σας μιλήσει για την ανάγκη του ένοπλου αγώνα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, πολύ αργότερα.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Δηλαδή δε σας έδωσε τότε την εντύπωση ότι συμμετείχε σε κάποια Οργάνωση.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τότε συμμετείχαμε στο Πανεπιστήμιο σε φοιτητικές δραστηριότητες για τον 815 κτλ.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Εσείς γνωρίζατε πού έμενε ο κ. Κουφοντίνας έως το ’85;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, με τους γονείς του στην Αγία Παρασκευή.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Το λέω γιατί μας είπατε ότι δεν γνωρίζατε για τα μέλη που έμεναν, τι έκαναν?.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Για τα άλλα μέλη. Ο Κουφοντίνας έτυχε να είναι γνωστός μου από το Πανεπιστήμιο.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Μεταξύ σας τα μέλη ανταλλάσσατε βιβλία;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Δηλαδή μπορεί έτσι να εξηγηθεί γιατί βρίσκονται πολλά αποτυπώματα επάνω;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, και μπορεί να έχει αποτυπώματα και από ανθρώπους που δεν είναι μέλη. Δηλαδή ένα βιβλίο που διάβασα εγώ και το έδωσα στον Κουφοντίνα, να το έχει διαβάσει η αδερφή του, να το έχει διαβάσει ο πατέρας του.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Εσείς δηλώνετε μεταμέλεια και μας μιλάτε πλέον αναλυτικά για την Οργάνωση κτλ. Αν δεν είχατε μεταμελήσει?.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε δηλώνω, είμαι.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Αν δεν είχατε μεταμελήσει, ποια πιστεύετε στάση θα κρατούσατε; Θα κρατούσατε μία εκ των Κουφοντίνα-Γιωτόπουλου; Και ένα δεύτερο σκέλος, αυτές οι στάσεις των δύο κατηγορουμένων είναι συμβατές με την επαναστατική ηθική της Οργάνωσης;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Να σας πω με ειλικρίνεια, αν δεν είχα μεταμελήσει και αν ήμουν στην Οργάνωση, τώρα θα ήμουν σε κάποιο κρησφύγετο, θα είχα τα όπλα και θα βάραγα σαν αγρίμι.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Ενώ υποτίθεται ότι θα είχατε συλληφθεί, τι στάση θα κρατούσατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θα χτυπιόμουν σαν αγρίμι την ώρα της σύλληψης με τα όπλα.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Η στάση του κ. Γιωτόπουλου που αρνείται τα πάντα, συνάδει με την επαναστατική ηθική της Οργάνωσης;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θα απαντήσει η κοινωνία σ’ αυτό.
Τ. ΣΠΑΧΟΣ: Σας ευχαριστώ.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, καίτοι οι ερωτήσεις γίνονται δι’ υμών προβλήθηκε χθες από την Υπεράσπιση το επιχείρημα το οποίο θεωρώ σοβαρό, ότι εμείς, όσοι δεν παριστάμεθα ως Πολιτική Αγωγή κατά του κατηγορουμένου του συγκεκριμένου, του κ. Τσελέντη, δεν δικαιούμεθα διά να ομιλούμεν στην συγκεκριμένη περίπτωση. Για να μην υπάρχει νομικό πρόβλημα και να επηρεαστεί η Δίκη, θα ήθελα εισαγωγικά να απαντήσω επειδή δεν μου δώσατε χθες τον λόγο σ’ αυτό το επιχείρημα, ότι σύμφωνα με το άρθρο 79 παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα, για να εκτιμηθεί η βαρύτητα της πράξης, εκτιμάται μεταξύ των άλλων και ο τρόπος τελέσεως της πράξης καθώς και λοιπές περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι λοιπές περιστάσεις είναι ότι τελέστηκαν από Οργάνωση. Άρα, κατά τούτο, για την επιμέτρηση της ποινής δηλαδή αργότερα, δικαιούμεθα και εμείς να ερωτήσουμε τον κατηγορούμενο, χωρίς να υπάρχει κανένα απολύτως νομικό πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, οι θεωρητικοί υποστηρίζουν και πολλές φορές έχω μαλώσει μαζί τους, ότι η απόφαση είναι μία και η ποινή είναι μέσα λέει στην ανοχή. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν δυο αποφάσεις, τα Δικαστήρια γι αυτό βγάζουν δυο αποφάσεις. Οι θεωρητικοί τα λένε έτσι, είναι μερικές ιδέες έμμονες.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Κύριε Τσελέντη, δεν έχω να σας ρωτήσω τίποτα για τις επιμέρους πράξεις διά του Προέδρου, θέλω όμως να σας ρωτήσω για τη στάση που κρατάτε αυτή τη στιγμή. Θέλω να μου δώστε μερικές εξηγήσεις, διότι η στάση σας αυτή είναι το πρώτο προβεβλημένο παράδειγμα στην ελληνική έννομη τάξη μεταμεληθέντος. Θα ήθελα να απολογηθείτε κατά κάποιον τρόπο για την απολογία σας. Να κοιτάξετε τον εαυτό σας και να μου απαντήσετε σε δυο-τρεις ερωτήσεις.
Σας λέω παρενθετικά ότι τιμώ την απόφασή σας αυτή, ακόμα και αν λέτε ψέματα, ψέματα βεβαίως που δεν επιβαρύνουν συγκατηγορουμένους σας. Αν λέτε ψέματα για να ελαφρύνετε την δική σας θέση, παρόλα αυτά εγώ σας τιμώ διότι δεν θεωρώ ποτέ ότι η ηθική της Οργάνωσης έχει να κάνει τίποτα με την ηθική της κοινωνίας.
Θέλω λοιπόν να μου πείτε τα εξής: Πρώτον, μου κάνει εντύπωση ότι η δική σας συμπεριφορά σε σύγκριση με τη συμπεριφορά ενός άλλου μεταμεληθέντος, του κ. Τέλιου, τον οποίον δεν βλέπω εδώ αυτή τη στιγμή, ο κ. Τέλιος εμφανίστηκε μόνος του στην αστυνομία και παραδόθηκε. Εσείς, όπως μας είπατε εδώ πέρα, καταλάβατε από το πρώτο βράδυ ότι ήγγικεν η ώρα και δι’ υμάς και φροντίσατε να προετοιμαστείτε ώστε όταν θα φτάσουν να σας συλλάβουν. Ερωτώ: Γιατί δεν παραδινόσαστε, έστω και την τελευταία στιγμή, την 12ην; Γιατί δεν πηγαίνατε μόνος σας;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω έχω απαντήσει. Ο κ. Τέλιος απ’ ότι γνωρίζω προσέτρεξε στην οικογένειά του, πήγε στο νομικό σύμβουλο και ό,τι του είπε έκανε. Εγώ βρέθηκα σε μία στιγμή που η σύζυγός μου ήταν στην επαρχία, έχω ξαναπεί, της έλεγα έμμεσα απ’ το τηλέφωνο ότι πρέπει να έρθει, δε μπορούσε λόγω επαγγέλματος, νομίζω έχω απαντήσει.
Θέλω να πω για τη στάση μου ότι είναι προσωπική, γιατί εγώ σαν άνθρωπος θέλω να μπορώ να βλέπω τους άλλους ανθρώπους στην κοινωνία στα μάτια, όπως θέλω να βλέπω και στα μάτια τους συγγενείς των θυμάτων μου.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Άρα, κ. κατηγορούμενε, όταν ζητάτε συγνώμη εσείς, δεν ακολουθείτε το παράδειγμα συγκατηγορουμένων σας που ζητάνε συγνώμη, ενώ για τις πράξεις για τις οποίες έφτασαν να ζητούν συγνώμη δεν έχουν να αντιπαραβάλουν πράξεις που να δείχνουν ότι έχουν μεταμεληθεί, ότι ζητούν συγνώμη. Εσείς, προσφέρετε αυτή την πράξη σας σήμερα ως απτό παράδειγμα συγνώμης στην ελληνική κοινωνία και στα θύματα της Οργάνωσης;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν το κάνω για παράδειγμα, το κάνω γιατί έτσι νιώθω εγώ και γιατί η στάση ζωής η δική μου θέλω να είναι αυτή.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Ο κ. Σάββας Ξηρός, στην από 20/7/2002 προανακριτική του κατάθεση αναφέρει επί λέξει τα εξής: «Σήμερα θεωρώ τον εαυτό μου όχι μέλος της Ε.Ο. 17Ν αλλά θύμα αυτής της Οργάνωσης›. Θέλω να σας ρωτήσω ευθέως, αισθανθήκατε και εσείς ποτέ θύμα της Οργάνωσης; Προσέξτε, όχι θύμα του εαυτού σας όπως είπατε προηγουμένως για τις πράξεις σας, αλλά και θύμα της Οργάνωσης;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, δεν αισθάνθηκα ποτέ θύμα της Οργάνωσης, νιώθω ότι είμαι θύμα της πολιτικής αντίληψης του ένοπλου αγώνα, της ατομικής βίας δηλαδή.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Τόσα χρόνια που φύγατε από την Οργάνωση όπως λέτε, δεν φοβόσασταν; Δεν ζούσατε με κάποιο φόβο ότι μπορεί κάποια στιγμή η Οργάνωση να σας παρακολουθεί, να κοιτάζει ποιος είναι ο ρόλος σας στη ζωή;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, δεν το φαντάστηκα ποτέ και ούτε φοβήθηκα ποτέ.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Γιατί κ. Τσελέντη; Ο Τέλιος λέει ότι «εγώ φοβόμουν επανειλημμένα μήπως με απολύσουν›. Εσείς δεν αισθανθήκατε ποτέ φόβο;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αυτό δεν μπορεί να φτάσει ούτε στα αυτιά μου, δε μπορώ να πιστέψω ποτέ ότι κάποιος από τα μέλη της Οργάνωσης, θα προσπαθούσε να σκοτώσει κάποιον άλλον επειδή έφυγε είτε επειδή διαφώνησε.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Ξέρετε, αυτό που λέτε δεν συνηθίζεται στις Οργανώσεις συνωμοτικού τύπου πουθενά και θα ήταν μία διακεκριμένη εξαίρεση.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε νομίζω, απ’ ότι έχω διαβάσει από την ιστορική γνώση, οι Οργανώσεις της Αριστεράς δεν έχω αντιληφθεί ποτέ να εκτελούν τα μέλη τους που αποχωρούν. Αυτό το γνωρίζω μόνο από την πρακτική της Μαφίας και τον κινηματογράφο.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Μα περί αυτού πρόκειται, για Οργανώσεις που συντηρούνται με συνωμοτικούς κανόνες.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εγώ ξεχωρίζω τη Μαφία από τις πολιτικές Οργανώσεις, έστω και αν έχουν λάθος σκοπούς και λάθος μέσα, δεν μπορώ να συγκρίνω αυτά τα δύο πράγματα.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Ο κ. Κουφοντίνας χθες στην παρέμβασή του εδώ με εντυπωσίασε λέγοντας ότι μερικά από αυτά που λέτε είναι αλήθεια και μερικά είναι ψέματα. Εάν υποτεθεί ότι λέτε και μερικά ψέματα, θέλω να σας ρωτήσω ευθέως, επιβαρύνετε τους συγκατηγορουμένους σας με αυτά τα ψέματα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, έχω πει απ’ την αρχή ότι λέω αυτά που έζησα και αυτά που έπεσαν στην αντίληψή μου, δε λέω κανένα ψέμα.
Ν. ΛΙΒΟΣ: Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Τσεβάς έχει τον λόγο.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Κύριε Τσελέντη, δεν παρουσιαστήκατε αυθόρμητα στις Αρχές, αλλά περιμένατε τη σύλληψή σας η οποία έγινε βάσει των καταθέσεων συγκατηγορουμένων σας. Έτσι δεν είναι;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Η σύλληψή μου έγινε από την κατάθεση του Χριστόδουλου Ξηρού γιατί κανένας άλλος εκτός από τον Κουφοντίνα δεν με γνώριζε και ο Χριστόδουλος Ξηρός γνώριζε μόνο το μικρό μου όνομα, επειδή μια φορά που περπατάγαμε στο δρόμο συναντήσαμε τυχαία κάποιο γνωστό μου και με προσφώνησε με το μικρό μου όνομα και κάποια στιγμή πρέπει να γνώριζε και τη μηχανή μου να με είχε συναντήσει σε κάποιο δρόμο. Αυτά τα δύο στοιχεία έδωσε στις Αρχές και από εκεί οι Αρχές με εντόπισαν.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Στη συνέχεια απολογηθήκατε και είπατε όλη την αλήθεια, όπως ισχυρίζεστε. Εγώ θέλω να σας ρωτήσω το εξής: αυτό το πράξατε έχοντας επίγνωση ότι δεν είναι δυνατό να τύχουν για την περίπτωσή σας εφαρμογή οι ευεργετικές διατάξεις του νόμου;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως. Ήταν το πρώτο πράγμα όταν με πήγαν στην Ασφάλεια που συνάντησα τον κ. Διώτη που μου διάβασε και μου ανέλυσε το νόμο και αμέσως ο κ. Σύρος μου είπε «Παιδί μου μην παλεύεις για καμιά ιδέα, μην ελπίζεις τίποτα. Η Οργάνωση έχει διαλυθεί› το πρώτο πράγμα που είπα «Άρα κ. Διώτη δεν χρειαζόταν να μου πείτε όλα αυτά για το νόμο, γιατί αφού η Οργάνωση έχει συλληφθεί, εγώ θα πω γι’ αυτά που εγώ έχω κάνει, χωρίς να εμπίπτω σε αυτό το νόμο›. Το γνώριζα δηλαδή πολύ καλά από την πρώτη στιγμή.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Σε ερώτηση του Εφέτη κ. Ζαϊρη σχετικά με τη συνθηματική γλώσσα της Οργάνωσης η πρώτη λέξη που του αναφέρατε σαν παράδειγμα, ήταν η λέξη «απολύσεις›. Σας μίλησε πριν και ο κ. συνάδελφος ο κ. Λίβος γι’ αυτές τις απολύσεις. Εγώ δεν έχω καταλάβει τελικά τι σήμαινε μέσα στην Οργάνωση αυτή η λέξη. Δεν μας δώσατε να καταλάβουμε τι σήμαινε.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Την αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής. Το φόνο δηλαδή.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Μια ανθρώπινης ζωής οποιουδήποτε, ή ενός μέλους;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Απολύσεις ήταν και για ένα θύμα της Οργάνωσης. «Απολύσαμε› δηλαδή τον Αγγελόπουλο.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Και για ένα μέλος της Οργάνωσης.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν έχω ακούσει, δεν μπορώ να φανταστώ τη λέξη αυτή για μέλος της Οργάνωσης, ότι έχει ειπωθεί από ένα μέλος προς ένα άλλο μέλος.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Δηλαδή οι «απολύσεις› αφορούσαν μόνο τα υποψήφια θύματα της Οργάνωσης, όχι τα μέλη.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν άκουσα και ούτε μπορώ να αποδεχτώ ή να φανταστώ ότι εγώ θα έλεγα του Κουφοντίνα αν κάπου είχαμε μια διαφορά «Κάτσε φρόνιμα γιατί θα σε απολύσω›.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Μια τελευταία ερώτηση. Μας είπατε χτες ότι με τα χρήματα τα οποία απαλλοτρίωνε η Οργάνωση είχατε σκεφτεί να δημιουργήσετε και κάποια επιχειρηματική δραστηριότητα.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν είχαμε σκεφτεί ήταν μια αναγκαιότητα γιατί καταλαβαίναμε ότι δεν αποδεχόμαστε τις ληστείες και το δικό μας κίνδυνο αλλά και τρίτων ανθρώπων.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Αυτό δεν έγινε ποτέ όπως μας είπατε χτες.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Την εποχή που ήμουν εγώ δεν έγινε.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Την εποχή που ήσασταν εσείς δεν μπορείτε βεβαίως να μιλάτε για αργότερα.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Η δικαιολογία ήταν ότι ήταν λίγα τα λεφτά που είχαμε πάρει από τις ληστείες.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Το σύνολο των χρημάτων αυτών είναι 1 δις 300 εκ. Μήπως υπέπεσε στην αντίληψή σας την εποχή που ήσασταν εσείς τι απέγιναν αυτά τα χρήματα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Την εποχή που ήμουν εγώ αυτό το ποσό ήταν φανταστικό.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Το ποσό το οποίο είχε συγκεντρωθεί μέχρι και την αποχώρησή σας υπέπεσε στην αντίληψή σας τι απέγινε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ήξερα ότι τα λεφτά πήγαιναν για σκοπούς της Οργάνωσης. Δεν μπορούσε να γίνει ανάληψη όλου του ποσού και πού πήγαινε, γιατί τότε εγώ θα καταλάβαινα ότι υπήρχαν 6 ενοικιασμένα σπίτια, ή ότι υπήρχαν αυτά κι αυτά τα πράγματα. Δηλαδή το οικονομικό θέμα δεν μπορούσε να ήταν σε όλους γνωστό που ακριβώς πήγαιναν τα λεφτά, γιατί θα έσπαζαν οι συνωμοτικοί κανόνες.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Τα χρήματα δεν ήταν πολύ περισσότερα από τις ανάγκες της Οργάνωσης;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω γιατί δεν ήξερα ακριβώς τις ανάγκες της Οργάνωσης.
κ. ΤΣΕΒΑΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φαγάδικο θα άνοιγε η Οργάνωση;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Συζητούσαμε για κάποια επιχείρηση η οποία θα έδινε μεγάλο κέρδος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πιστεύω να ήσασταν μετά ανταγωνιστές στα Mac’ Donalds μετά από 10 χρόνια! Δεν πιστεύω να κάνουμε αθέμιτο ανταγωνισμό.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μια τέτοια επιχειρηματική δραστηριότητα δίνει γρήγορα κέρδος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελέας έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σκεφτείτε παρακαλώ και πείτε μου: τι σήμαινε η φράση του κ. Σάββα Ξηρού ότι «Ο Δημήτρης Κουφοντίνας οπλοφορεί και θα πουλήσει ακριβά το τομάρι του›. Τι σήμαινε για τον κ. Σάββα αυτό που είπε για τον κ. Κουφοντίνα.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι μετά τον τραυματισμό του ο Σάββας Ξηρός πρέπει να μην είναι ο ίδιος άνθρωπος με αυτόν που ήταν πριν. Δεν μπορώ να εξηγήσω τη συμπεριφορά του εδώ στο Δικαστήριο, δηλαδή πιστεύω ότι πρέπει κάποιο τραύμα να είναι σοβαρό στο κεφάλι που του δημιουργεί κι άλλα προβλήματα, εκτός από τα ψυχολογικά του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως ότι δεν περίμενε ποτέ ότι ο κ. Κουφοντίνας θα λυγίσει μετά από αυτή την περιπέτεια; Ότι δηλαδή ή θα τον σκοτώσουν ή θα συμβεί κάτι άλλο;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω τη σχέση του Σάββα και του Κουφοντίνα από το ’88 μέχρι το 2002, την κοινή ζωή που είχαν, τους προβληματισμούς που είχαν. Δεν μπορώ να εξηγήσω δηλαδή αυτά που έλεγε μετά ο Σάββας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήξερε την φιλοσοφία του κ. Κουφοντίνα όμως.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πολύ πιο καλά από εμένα γιατί από το ’86 είχαν κοινή δράση μέχρι το 2002.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως δηλαδή ο Σάββας ενόψει αυτού δεν υπολόγισε και γι’ αυτό και ομολόγησε γι’ αυτό είπε ό,τι είπε, ότι θα δει ποτέ ζωντανό τον κ. Κουφοντίνα; Καταλάβατε τι λέω;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να απαντήσω, δεν μπορώ να σας βοηθήσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Άλλωστε όπως ξέρετε ό,τι έγινε, έγινε μετά την απρόσμενη εμφάνιση του κ. Κουφοντίνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Βόζεμπεργκ έχει τον λόγο.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Τσελέντη εγώ εκτιμώ ότι από την κατάθεσή σας είναι ειλικρινής η μεταμέλειά σας για τις πράξεις για τις οποίες κατηγορήστε και αυτό το δείχνει το ότι αναλάβατε τις ευθύνες σας. Με ενδιαφέρει εκτός από τη γνώση και το τι πιστεύετε για τρία πολύ συγκεκριμένα πράγματα στα οποία αναφερθήκατε.
Πρώτον. Κατά συνέχιση της ερώτησης του καλού συναδέλφου του κ. Τσεβά σήμερα έχετε σαν δεδομένο εκτός του ότι η λεία από το σύνολο των ληστειών υπερβαίνει το 1 δις 250 εκ?..
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
(διαλογικές συζητήσεις)
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Το πώς αντιδρά και γιατί αντιδρά ο κ. κατηγορούμενος θα το αξιοποιήσω στην αγόρευσή μου αλλά νομίζω ότι οι πάντες αντιλαμβανόμαστε.
Σας δίνω ένα άλλο δεδομένο που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει ο κ. κατηγορούμενος, ότι από το 3ο τετράδιο που αφορά στο χρονικό διάστημα που εσείς μετείχατε στην Οργάνωση αλλά αφορά την υπόθεση που χειρίζομαι του Περατικού, αυτός ο οποίος χειριζόταν το τετράδιο προέκυψε από τη διαδικασία, έπαιρνε κάθε μήνα 690 χιλιάδες δρχ. δεν ξέρουμε γιατί, σας θέτω και σας δεδομένο ότι με τα αρχικά «Τάκης› –είπατε εσείς ποιος είναι?
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μπορεί να είναι κι άλλα άτομα.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είναι άλλος ο συλλογισμός μου. Με τα αρχικά «Τάκης› από το 4ο του ’95 έως το 5ο του ’97 δηλαδή για 2 χρόνια πήρε 6.956.000 δρχ. Ο Σπύρος πήρε 6.596.000 δρχ. και ο Πέτρος πήρε 6.350.000 δρχ. Αυτό είναι δεδομένο και προκύπτει από στοιχείο – πειστήριο το οποίο ανεγνώσθη ως έγγραφο της δικογραφίας.
Με αυτό το δεδομένο και το ύψος της λείας που μπορεί να αμφισβητείται για λόγους εντυπώσεων και ιδιοτελείς από οποιονδήποτε κατηγορούμενο αλλά είναι δεδομένο και αυτό, σήμερα μετά από 6 μήνες διαδικασίες πιστεύετε πραγματικά ότι δεν υπήρξε ιδιοτέλεια από ένα ή από κάποια μέλη της Οργάνωσης; Δεν καρπώθηκαν χρήματα δι’ ίδιον όφελος κι όλα αυτά τα ποσά με τα στοιχεία που σας εκθέτω εξυπηρετούσαν μόνο τις ανάγκες της Οργάνωσης;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να διαβάσω με τον ίδιο τρόπο αυτά τα χαρτιά.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Σας είπα ότι μετά 6 μήνες διαδικασίας και με τα δεδομένα που σας δίνω που δεν είναι παραπειστικά προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία και αποτελούν στοιχεία της δικογραφίας, πιστεύετε ότι είχατε παραπλανηθεί τότε που σας μιλούσαν για επενδυτική προοπτική και σχέδια, ή αυτό συνεχίζετε να το πιστεύετε ακόμη και σήμερα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν είχα παραπλανηθεί όπως μου είχαν πει. Ήμουν ένας από τους κυριότερους που φώναζα ότι δεν πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε ληστείες, γιατί ήμουν ένας που είχε περάσει η σφαίρα δίπλα μου.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Σήμερα τι πιστεύετε με αυτά τα δεδομένα; Καρπώθηκαν χρήματα κάποια μέλη ή κάποιος από την Οργάνωση ή αυτά τα χρήματα πράγματι άρκεσαν απλώς για να συντηρήσουν την Οργάνωση και τους σκοπούς της;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν ξέρω. Κι εγώ έχω απορίες.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μου αρκεί αυτή η απάντησή σας θα εκτιμηθεί.
Αναφερθήκατε στην υπόθεση Μομφεράτου και επί λέξει είπατε ότι «Προηγουμένως είχε φέρει χειρόγραφο κείμενο της προκήρυξης ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος για τους λόγου που επελέγη ο Μομφεράτος ως στόχος›. Επομένως οι λόγοι οι οποίοι καταγράφονται εκεί, είναι αυτοί που σας έπεισαν ότι ορθώς επιλέχθηκε το πρόσωπο του Μομφεράτου ως στόχος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πρώτα είχε γίνει η συζήτηση και μετά ήρθε το κείμενο.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Στο κείμενο αναλύονταν οι λόγοι της επιλογής; Είναι αυτοί οι λόγοι που σας έπεισαν ότι πράγματι ορθώς επιλέχθηκε ως θύμα ο Μομφεράτος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Είναι οι λόγοι και είναι ότι τότε νομίζαμε ότι παλεύουμε για να δείξουμε στην κοινωνία πως πρέπει να πάρει κι αυτή.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Το είπατε αυτό. Δεν με ενδιαφέρουν οι λόγοι που αναφέρονταν και που δεν είναι κατ’ ανάγκη η τελική προκήρυξη από ό,τι είπατε, υπήρξαν κάποιες προσθαφαιρέσεις. Αλλά οι λόγοι που αναφέρονταν είναι αυτοί που σας έπεισαν ότι ορθώς επελέγη ως θύμα ο Μομφεράτος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι και η διάθεσή μας να κάνουμε ένα αγώνα στα πλαίσια της Οργάνωσης.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κατ’ αρχήν έχετε διαβάσει τις προκηρύξεις σήμερα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι. Δεν τις ξαναδιάβασα, όσες διάβασα τότε. Μετά το ’88 δεν τις διάβαζα, ούτε κι αυτές που έγραφε ο Τύπος αργότερα, δηλαδή για τον Περατικό δεν τη διάβασα.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ακούσατε κάποια στοιχεία όμως όπως εκτέθηκαν κατά την αποδεικτική διαδικασία.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είπατε κατηγορηματικά και με προβλημάτισε πολύ ότι δεν υπήρχε εσωτερική πληροφόρηση και ότι αντλούσατε τα στοιχεία από τον Τύπο και από την κοινωνία
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Και ότι εγώ δεν έχω καμία απόδειξη ή κανένα στοιχείο ότι την εποχή που ήμουν κάποια πληροφορία είναι εσωτερική.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Το είπατε. Σας θέτω όμως ως δεδομένο και το αντιληφθήκατε κι εσείς γιατί ήσασταν παρόν συνεχώς ότι υπάρχουν στοιχεία πολύ σημαντικά σε προκηρύξεις σχεδόν σε όλες, που ήταν αδύνατο είτε κοινωνικά να έχουν βγει στη δημοσιότητα, είτε να έχουν επίσημα δημοσιευτεί. Αυτό είναι δεδομένο που σας λέω.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω ότι δεν είναι δεδομένο.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είναι δεδομένο.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αν ψάξετε ειδικά οικονομικά περιοδικά ή κάποιες δημοσιεύσεις μπορεί να τα βρείτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η συμμετοχή του κ. Ανέστη Παπαναστασίου να κάνει το σχεδιάγραμμα του στρατοπέδου και να το δώσει στην Οργάνωση αυτό δεν είναι εξωτερική πληροφόρηση;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αυτό εγώ όμως το έμαθα εδώ.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μα μιλάμε και για ό,τι πληροφορηθήκατε εδώ κ. Τσελέντη.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εγώ απαντώ ότι δεν έπεσε στην αντίληψή μου?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θέλω να σας πω δηλαδή πλην του κ. Ανέστη Παπαναστασίου λέτε να μην υπήρχαν άλλοι «συνεργάτες› εκτός Οργάνωσης οι οποίοι να έδιναν πληροφορίες στην Οργάνωση; Καταλάβατε τι λέω;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως. Γι’ αυτό από την πρώτη μέρα σε αυτή την ερώτηση η απάντησή μου είναι ότι την εποχή που ήμουν δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου, δηλαδή δεν είχα δει σχεδιάγραμμα από το στρατόπεδο, στο Βύρωνα που πήγαμε δεν είχαμε σχεδιάγραμμα, δεν ξέραμε πως είναι το αστυνομικό τμήμα που θα μπορούσαμε να ξέρουμε αν κάποιος πήγαινε να πάρει μια βεβαίωση υπογραφής. Φοβόμασταν και δεν μπαίναμε να κάνουμε αυτό.
Λέω ότι δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου και η προσωπική μου εκτίμηση.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ακούστε με όμως. Όταν σας λέω ότι είναι δεδομένο θέλω να πιστέψετε ότι δεν σας παραπλανώ.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εσείς δεν έχετε λόγο να με παραπλανήσετε.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Δεν έχω κανένα λόγο. Σας λέω συγκεκριμένα ότι στην προκήρυξη Περατικού που αναγνώστηκε ως έγγραφο, υπάρχει μια παράγραφος που αναφέρεται σε μια εσωτερική συνομιλία που έγινε από παράγοντες με τον κ. Περατικό και δεν το γνώριζαν ούτε οι δικηγόροι του, το πληροφορήθηκαν μέσα από το κείμενο της προκήρυξης. Σας το θέτω δεδομένο αυτό.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μπορεί αυτό να έχει βγει κάπου παραπολιτικώς. Επειδή από τη ζωή μου και από την επαγγελματική μου δραστηριότητα ξέρω τέτοιες περιπτώσεις.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Σας μιλώ για στοιχείο που το γνώριζαν 4 άτομα και αυτό βρέθηκε στην προκήρυξη τότε. Αυτό σας το λέω ως δεδομένο και υπάρχουν κι άλλα σε άλλες προκηρύξεις. Σήμερα –αυτό με ενδιαφέρει και τελειώνω εγώ με αυτό- μετά από την εξάμηνη διαδικασία και με όσες πληροφορίες αποκομίσατε από αυτή τη διαδικασία και από τα στοιχεία είστε κατηγορηματικός ότι δεν υπήρχε εσωτερική πληροφόρηση ή κλονιστήκατε ως προς αυτή σας την πεποίθηση;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν έχω κλονιστεί. Δεν μπορώ να είμαι κατηγορηματικός 100% αλλά όμως η ζωή μου και η εμπειρία μου, μου έχει δείξει ότι μια πληροφορία μπορεί να περάσει χωρίς να είναι από αυτά τα 4 άτομα. Το δυστύχημα είναι ότι γύρω από αυτή την Οργάνωση και από όλη αυτή την ιστορία υπάρχουν πάρα – πάρα πολλοί μύθοι και ο καθένας γράφει και λέει ό,τι θέλει. Ο τρίτος το εκλαμβάνει ως θέσφατο και το αναλύει και το συζητάει και ο τέταρτος έρχεται και ρωτάει γι’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, ελάτε εδώ να τα πείτε οι δυο σας τώρα. έχετε συναντηθεί ή δεν έχετε συναντηθεί; Να ξέρουμε τέλος πάντων κι εμείς.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θα ζητήσω αυτό να γίνει μετά την απολογία μου. Διότι ο κύριος εδώ ήρθε και είπε μια σειρά ψέματα, τα οποία είναι φρέσκα και οι κύριοι από εκεί, αγωνιούν μετά που κατέρρευσε και ο μάρτυράς τους ο Μπακατσέλος έφεραν τον καινούριο και πάνω σε αυτή την ιστορία θέλουν να φτιάξουν ένα καινούριο οικοδόμημα για να δικαιολογήσουν τις απολαβές τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να εξεταστεί τώρα κατ’ αντιπαράσταση αλλά μετά την απολογία του. Το σημειώνω και το σέβομαι απόλυτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, δεν βιάζεστε να αποδείξετε την αθωότητά σας;
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Εισαγγελέα να σας θυμίσω τι λέγατε για τον Μπακατσέλο; Να είστε πιο σεμνός. «Σας είδε κ. Γιωτόπουλε› και μετά «ο Γιωτόπουλος ήταν μέσα στο αυτοκίνητο›. Τώρα έπρεπε να κάνετε την αυτοκριτική σας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας αιφνιδίασε;
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έπρεπε να κάνετε την αυτοκριτική σας τώρα; Από το ’85 έκανε σκευωρία;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ελάτε να του κάνετε ερωτήσεις.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα του τα πω τώρα. Έπρεπε να κάνετε την αυτοκριτική σας για τον Μπακατσέλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να θέσουμε το θέμα στη βάση του. Ο κατηγορούμενος δικαιούται να πει «Εγώ αρνούμαι› και τελείωσε ή «Θέλω να τα πω αργότερα›.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην απολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορώ εγώ να πω του ανθρώπου τι θα κάνει; Απλώς εγώ μπορώ να τα εκτιμήσω αφού τον ακούσω στο τέλος. Μέχρι τώρα τι να πω; Τώρα είναι η σειρά των συνηγόρων του κ. Γιωτόπουλου.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε προχθές η αντιπαράσταση από το αίτημα του κ. Λυκουρέζου θα γίνει μετά το τέλος των ερωτήσεων. Νομίζω ότι το είπατε μόνος σας, γιατί είναι και η τάξη άλλωστε. Αλλιώς θα ανοίξετε ένα ρινκ να παλέψει ο κ. Εισαγγελέας και ο κ. Γιωτόπουλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άνθρωπος δεν θέλει τώρα. Γιατί κάθεστε και κουβεντιάζετε;
(διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρώτα εσείς θα ρωτήσετε. Με τη σειρά που θα πω εγώ. Θέλετε ή δεν θέλετε; Δεν θα ρωτήσετε μετά; Με τη σειρά που λέω εγώ. Την κανονίζω έτσι. Αν θέλετε, ρωτάτε. Μετά δεν θα σας δώσω. Γιατί αλλάζω τη σειρά; Σας δίνω τον λόγο στους συνηγόρους του κ. Γιωτόπουλου να ερωτήσουν και αυτοί είπαν δεν θέλουμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κατ’ αρχήν δεν θα μας βάλετε λόγια στο στόμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε, δεν θέλουμε τώρα θέλουμε τη σειρά τους. Έτσι δεν είπατε;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ζητάμε να γίνει η σειρά επειδή το θέσατε και δεν καταλαβαίνω τους λόγους που το θέτετε και εγώ όπως είδατε σηκώθηκα αμέσως να ρωτήσω και μου λέει ο κ. Παπαδάκης στη σειρά και λέτε όχι. Δεν καταλαβαίνω τους λόγούς που το θέτετε και εν πάση περιπτώσει εφόσον θέλετε να αλλάξετε τη δικονομική τάξη εγώ απευθύνομαι στο Δικαστήριο να πάρει μια απόφαση ότι από εδώ και πέρα θα ρωτάνε από το τέλος προς την αρχή του βουλεύματος. Καμία αντίρρηση. Βγάλτε απόφαση και εγώ είμαι έτοιμος. Είδατε ότι κατ’ ευθείαν εγώ σηκώθηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν έχω καμία υποχρέωση να λάβω απόφαση. Είπαμε, δίνω τον λόγο επειδή επιβαρύνεται ο πελάτης σας. Ήδη του κ. Τζωρτζάτου αναγνώσαμε την κατάθεση και θα εκτιμήσουμε και τη δική του. Ο πελάτης σας τα έχει αρνηθεί μέχρι τώρα όλα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τους πάντες επιβαρύνει κατά τη γνώμη μου και είναι λίγο πρόωρο να κρίνετε ποιον επιβαρύνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλετε ρωτάτε, δεν θέλετε θα δούμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ απευθύνομαι στο Δικαστήριο να κρατήσει τη σειρά επειδή το έθεσαν οι συνάδελφοί μου όχι επειδή με ενδιαφέρει καθόλου και με εκπλήσσει λίγο. Απευθύνομαι στο Δικαστήριο να πάρει μια απόφαση γι’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι είναι το διευθυντικό δικαίωμα του Προέδρου.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Απορρίψτε την αίτησή μου ως απαράδεκτη τότε. Μην μου το λέτε έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα ότι θα ρωτήσετε εσείς εμένα και τελειώσαμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Απαντήσατε στην αίτηση που έκανα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς απάντησα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Την απορρίψατε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμμένω σε αυτό, ότι εγώ κρίνω ότι εσείς πρέπει να ρωτήσετε?.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ απευθύνομαι στο Δικαστήριο γι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν δικαιούστε να απευθύνεστε στο Δικαστήριο. Είναι το διευθυντικό?..
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γράψτε ότι ο Πρόεδρος με διάταξή του απορρίπτει το αίτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς, το είπα με διάταξή μου.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γράψτε το αυτό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας δίνω το λόγο, παρακαλώ είναι η ώρα της εξέτασης του κατηγορουμένου. Δεν θα κάνετε ότι θέλετε εδώ μέσα. Δεν θα κάνετε ότι σας αρέσει εδώ μέσα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν καταλάβαμε το λόγο πάντως που συμβαίνουν όλα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γράψτε στα πρακτικά ότι δεν δίνουμε το λόγο στον κ. Παπαδάκη. Είναι διευθυντικό δικαίωμα του Προέδρου.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θέλετε να δημιουργήσετε μία ένταση όταν θα ρωτήσει η υπεράσπιση; Γιατί θέλετε να δημιουργήσετε μία ένταση όταν θα ρωτήσει η υπεράσπιση; Υπάρχει κάποιος λόγος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλω να δημιουργήσω. Απ’ ότι είδατε εσείς σηκωθήκατε πρώτος να ρωτήσετε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ανατρέπετε την σειρά?..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επεμβαίνει ο κ. Παπαδάκης και να κάνει ότι θέλει εδώ μέσα. Παρακαλώ πάρα πολύ. Σηκωθήκατε μόνος σας να ρωτήσετε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Βεβαίως σηκώθηκα για να δείτε ότι δεν έχω πρόβλημα και μου λέει ο κ. συνάδελφος ότι ας κρατήσουμε την σειρά και λέω βεβαίως να κρατήσουμε την σειρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας λέω εγώ αυτή την σειρά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Και λέει ο κ. Πρόεδρος όχι και ρωτάω για ποιον λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας δίνω το δικαίωμα να υποβάλλετε ερωτήσεις. Δεν θέλετε; Μην ρωτάτε. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση μου επιβάλλει να σας δίνω το λόγο εφόσον επιβαρύνεστε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ εκείνο που θέλω να υπογραμμίσω είναι ότι δεν καταλαβαίνω καθόλου την ένταση όταν ξεκινάει να κάνει ερωτήσεις η υπεράσπιση και μάλιστα με τέτοιους λόγους. Δεν την καταλαβαίνω καθόλου πού αποσκοπεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος την δημιουργεί την ένταση;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο κ. Πρόεδρος του Δικαστηρίου. Εγώ σηκώθηκα να ρωτήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν σηκωθήκατε να ρωτήσετε και επεμβαίνει ο κ. Παπαδάκης και σώνει και καλά σας σταματάει διότι ?..
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Και επικαλείται την σειρά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν θα γίνει ότι θέλει ο κ. Παπαδάκης εδώ μέσα. Παρακαλώ να ρωτήσετε. Ας αναλάβει και ο κ. Παπαδάκης τις υποχρεώσεις του.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εμείς δεν θα επιμείνουμε περισσότερο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος διευθύνει εδώ πέρα την διαδικασία, ο κ. Παπαδάκης ή ο Πρόεδρος; Διακόπτουμε 5 λεπτά.
ΔΙΑΚΟΠΗ