ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπαμε, για την ανάγνωση και ότι μπορεί ο ένας κατηγορούμενος να λέει και το 211α δεν θα είχε καμία θέση τότε. Καταργείστε και το 211α , καταργείστε και την ΕΣΔΑ. Εμείς έχουμε απαντήσει πλέον.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτό θέλω να ρωτήσω. Αν έχετε απαντήσει είναι μία άλλη ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει απαντηθεί.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Είναι μία άλλη ιστορία, εντάξει. Αν κρίνετε επί του θέματος βεβαίως αυτά θα ελεγχθούν τελικώς στον ¶ρειο Πάγο. Εσείς είστε ανέλεγκτοι αναιρετικώς τώρα και συνεπώς μπορείτε να τα πείτε. Αν αποφάσισε το Δικαστήριο, αποφάσισε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως, εμείς αυτά λέμε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εκείνο που ήθελα να ρωτήσω κ. Πρόεδρε δι’ υμών τον κατηγορούμενο είναι, ποια είναι η άποψή του εν σχέσει με την δράση της Οργανώσεως στην οποία μετείχε; Είχε την αίσθηση ο ίδιος ότι διέπραττε εγκλήματα του Κοινού Ποινικού Δικαίου ή οδηγήθηκε και από τι ελατήρια στην όλη δραστηριότητά του και κυρίως τι αποβλέπατε δια των πράξεων?.;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναλυτικά τα έχει πει.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τα είπα την πρώτη ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να διαβάσετε τα πρακτικά.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Να τα πω πάλι από την αρχή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν μπορείτε να τα πείτε. Δεν ερωτώ εγώ.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Έχετε πει και κάτι άλλο και θα ήθελε έπ’ αυτού αν μου επιτρέπει ο κ. Πρόεδρος?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα δεν είχε ούτε χειρόγραφα ο άνθρωπος. Τα είπε όλα μόνος του, με δικά του λόγια που λέμε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε με συγχωρείτε, το Δικαστήριό σας διαισθάνομαι ότι θεωρεί σπουδαία προσφορά του μάρτυρος του στέμματος και τον θέλει τον κατηγορούμενο μάρτυρα του στέμματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, ότι θέλει το δίκαιο της πολιτείας η οποία με έχει εγκαταστημένο εδώ ως Πρόεδρο.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Οι θεωρητικές μας απόψεις μπορεί να συμπίπτουν κ. Σταμούλη αλλά?.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αν συμπίπτουν οι θεωρητικές δεν ξέρω, εάν δεν θα πρέπει το Δικαστήριο να νομολογήσει εκείνες τις απόψεις που επιστημονικά θεωρούνται σωστές, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι επιστημονικά, είναι αξιακές επιλογές του νομοθέτη, οι οποίες προλαμβάνουν τον δικαστή.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Τέλος πάντων, αυτό είναι ένα πελώριο θέμα.
Κύριε Τσελέντη, όταν βρεθήκατε στην αντιτρομοκρατική και δώσατε τις καταθέσεις που δώσατε, γνωρίζατε τις ρυθμίσεις του νόμου για τον οποίον παρεπέμπεσθο εν σχέσει με τα κίνητρα που έδιδε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έχω απαντήσει δυό φορές τουλάχιστον.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δηλαδή; Εξηγείστε στο Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήσαστε εδώ, αλλιώς θα ξέρατε ότι έχει απαντήσει.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε έχω διαβάσει τα πρακτικά και ξέρω, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι εφόσον γίνεται μάρτυρας ο κατηγορούμενος?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας πει κάτι για τον πελάτη σας, μόνο μάρτυρας για τον πελάτη σας γίνεται.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μα ένας εκ των πελατών μου έχει και εκείνος ομολογήσει και θέλω να δω ποιες ήταν οι συνθήκες που έπεισαν τους κατηγορουμένους να πουν αυτά τα οποία ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι τα είπε. Κύριε Τσελέντη λεύθερα εν τα είπατε εσείς μόνος σας, δεν ήταν προσωπική σας επιλογή;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως, δύο φορές το έχω πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επηρεαστήκατε από του νόμου τις διατάξεις;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, και δε μπορούσα κιόλας. Και έκανα ειδικό διάλογο με τον κ. Σύρο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Σας εξηγήθηκε λοιπόν, εμένα με ενδιαφέρουν τα πραγματικά περιστατικά, δε με αφορούν οι ψυχολογικές σας ή οι ψυχικές σας αντιδράσεις?
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τα έχω αναφέρει τα πραγματικά περιστατικά δύο φορές τουλάχιστον.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Τα πραγματικά περιστατικά λοιπόν συνίστανται στο ότι και ο κ. Διώτης και ο κ. Σύρος σας είπαν ότι έχετε ευεργετήματα εάν συμβάλλετε στην αποκάλυψη.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, μόνο ο κ. Διώτης μου εξήγησε το νόμο κι εγώ έκανα διάλογο με τον κ. Σύρο, ότι «τί μου τα είπε ο κύριος αυτός, αφού εγώ δεν εμπίπτω;›
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δε σας ρώτησα εάν εσείς εμπίπτετε ή δεν εμπίπτετε.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Σας είπα πώς με ενημέρωσαν και πώς αντέδρασα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε κατηγορούμενε, καταλαβαίνω ότι η ερώτησή μου ενοχλεί.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, δε μ’ ενοχλεί.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ενοχλεί όλους τους παράγοντες της Δίκης. Αλλού είναι το θέμα μας, διότι εδώ αυτή η ευκολία στις ομολογίες, κυρίως στα καρφώματα άλλων κατηγορουμένων, έχουν κάποιο κίνητρο και θέλω να πληροφορηθώ εάν αυτό το γνωρίζατε εσείς προ της συλλήψεώς σας, ή αν αυτά τα πληροφορηθήκατε αφού συλληφθήκατε.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ποιο πράγμα;
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Γνωρίζατε ότι ο νόμος έδινε κίνητρα για καρφώματα άλλων στην αντιτρομοκρατική;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πριν από τη σύλληψή μου όχι, δεν το γνώριζα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αυτά τα πληροφορηθήκατε όταν συλληφθήκατε.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Το νόμο, ναι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Από κει και πέρα πώς αντιδράσατε εσείς είναι προσωπικό σας θέμα, ούτε με αφορά εμένα. Εγώ θέλω το πραγματικό γεγονός, εάν τελικά αυτή η «ενημέρωση› εντός ή εκτός εισαγωγικών, έγινε από τον κ. Διώτη και από τον κ. Σύρο. Αυτό είναι αληθές.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Σε μένα έγινε από τον κ. Διώτη.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
(διαλογικές συζητήσεις)
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε με συγχωρείτε, είναι εύκολο να παραποιούμε το νόημα των ερωτήσεων και των απαντήσεων του κατηγορουμένου. Την Υπεράσπιση την ενδιαφέρει ένα και μόνο περιστατικό: Εάν οι διωκτικές αρχές εξήγησαν στον κατηγορούμενο και για ποιο λόγο το έκαναν αυτό θα το δούμε. Δεν είναι θέμα να μας πει ο μάρτυρας γιατί το έκαναν, αν το έκαναν για να ευνοήσουν αυτόν ή άλλον, αυτό το θέμα αφήστε το για τις αγορεύσεις και θα το κρίνετε στη διάσκεψή σας εσείς. Ένα είναι το πραγματικό περιστατικό το οποίο θέλει η Υπεράσπιση να πληροφορηθεί. Σας έκαναν μάθημα δηλαδή τι λέει ο νόμος.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι βέβαια, δε μου έκαναν μάθημα. Ο κ. Διώτης με ενημέρωσε ότι υπάρχει αυτός ο νόμος, έχει αυτά τα άρθρα κτλ.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Για ποιο λόγο σας ενημέρωσε; Για εγκυκλοπαιδική γνώση σας; Για να καταλάβω. Γιατί σας τα έλεγε αυτά; Μπορείτε να δώσετε μία ερμηνεία;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Του εξήγησε το συμφέρον του.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Κύριε Εισαγγελεύ με συγχωρείτε αλλά δεν ερωτάσθε εσείς από την Υπεράσπιση. Αν θέλετε να κατέβετε στη θέση του κατηγορουμένου κατεβείτε να δώσετε απάντηση. Κύριε Πρόεδρε θα διαμαρτυρηθώ εντόνως. Δεν είναι δυνατό να υποκαθιστά τον μάρτυρα, κατηγορούμενο όπως θέλετε πείτε τον, ο κ. Εισαγγελέας. Δεν είναι δικονομία αυτή.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Με ενημέρωσε λοιπόν για να επηρεάσει τη στάση μου. Όμως εγώ με τη λογική μου εκείνη τη στιγμή είχα τον διάλογο που σας είπα με τον κ. Σύρο, του είπα «αφού εσείς μου λέτε ότι η όλη η Οργάνωση έχει συλληφθεί, ο νόμος λέει γι αυτούς που θα βοηθήσουν τις αρχές να συλλάβουν την Οργάνωση έχουν ευεργετήματα, άρα κ. Σύρο, γιατί κουράστηκε ο κύριος αυτός τόσο χρόνο για να μου μιλήσει;›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Σταμούλη να διαβάσουμε τί είχε πει χθες;
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Χωρίς να αποτελούν τα επίσημα πρακτικά, έχω σημειώσει από τον κ. Τσελέντη και παρακαλώ να με διαψεύσει σε κάτι: «Δεν προσφέρθηκε από τον κ. Διώτη κανένα αντάλλαγμα, μόνο αν βοηθήσω τις αρχές το Δικαστήριο θα το λάβει υπόψη του›.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αυτό αργότερα, όταν συζητούσε για άλλη υπόθεση.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Για την 1/5.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως, δηλαδή ακόμα κι εκεί δεν μου προσφέρθηκε τίποτα, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Καλά, τη δικαιοδοσία δεν την είχε ο κ. Διώτης ή ο κ. Σύρος να σας χαρίσουν την ποινή, η Έδρα την έχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον κάνετε κεντρικό πρόσωπο, μην τον κάνετε. Εγώ τον βλέπω στα πλαίσια του 211.α. Να καταλαβαίνετε κιόλας μερικά πράγματα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ θέλω να κάνω δυο ερωτήσεις γιατί νομίζω ότι η μαρτυρία του συγκεκριμένου κατηγορουμένου επηρεάζει πάρα πολύ τους πελάτες τους οποίους υπερασπίζομαι: Είχατε ποτέ ιδιαίτερο πρόβλημα μνήμης; Σας απασχόλησε ποτέ η ρηχότητα της μνήμης σας ως τώρα ή θεωρείτε ότι είστε άνθρωπος με μια κανονική μνήμη;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έχω πρόβλημα μνήμης σε σχέση με αριθμούς και ημερομηνίες και με ονόματα ανθρώπων.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σχεδόν με όλα δηλαδή. Η ερώτησή μου είναι η εξής: Βελτιώσατε πολλά πράγματα που είχατε ξεχάσει, σας τα θύμισαν, σημαντικότατα πράγματα, υπόθεση Μομφεράτου, υπόθεση Κάρος, υπόθεση Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Πετραλώνων, σημαντικότατες ενέργειες με δολοφονημένους ανθρώπους, με χίλια δυο πράγματα και όμως τα είχατε ξεχάσει και σας τα θύμισαν.
Οι άλλοι συγκατηγορούμενοί σας πώς το εξηγείτε ότι δεν ξέχασαν τίποτα και τα είπαν όλα απ’ την πρώτη χωρίς να παραλείψουν καμία ενέργεια;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ο Χριστόδουλος που είπε ότι ο Μομφεράτος σκοτώθηκε με δύο μοτοσικλέτες που πυροβόλησαν πάνω από δύο μοτοσικλέτες?..
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτό είναι θέμα μνήμης;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τί μπορεί να είναι;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν ξέχασε όμως το γεγονός καθαυτό. Εσείς ξεχάσατε σημαντικά γεγονότα, ληστείες, δολοφονίες. Οι άλλοι θυμήθηκαν μέχρι και λεπτομέρειες, εκρήξεις, βόμβες, των άλλων η μνήμη είναι τιτάνια ενώ η δική σας έχει βλάβη; Πώς το εξηγείτε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έχω και μία άλλη άποψη πάνω σ’ αυτό το θέμα, νομίζω ότι άτομα που έμειναν στην Οργάνωση αργότερα, λόγω της αλαζονείας που επικρατούσε, συζητούσαν μεταξύ τους διάφορα πράγματα απ’ τα παλιά, διάφορα μπέρδευαν και για διάφορα πράγματα υπερηφανεύονταν και έτσι σε αυτούς η μνήμη τους ήταν πιο ξεκάθαρη. Εγώ από το ’88 που είχα αποχωρήσει δεν ήθελα να τα σκέφτομαι αυτά τα πράγματα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας διορθώνω διότι πρώτον δεν είστε σε θέση να γνωρίζετε ποιοι έμειναν και ποιοι αποχώρησαν. Πού ξέρετε εσείς ποιοι έμειναν και ποιοι αποχώρησαν αφού εσείς φύγατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Από τη δικογραφία, από αυτά που έχουν πει και από αυτά που άκουσα εδώ στο Δικαστήριο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αφήστε τη δικογραφία, θα δούμε αν αυτή η δικογραφία είναι έτσι όπως λέμε ότι είναι. Δεύτερον, πώς είναι δυνατόν να συζητούσαν πράγματα αφού εσείς μόνος σας είπατε ότι ένας από τους βασικούς κανόνες στην Οργάνωση ήταν ότι «δεν συζητάμε ποτέ παρελθούσες ενέργειες›;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Είπα, από αλαζονεία.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Επιγενόμενη αλαζονεία και αυτή, δηλαδή όλα τα κακά ήρθαν μετά από σας.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Και σε μένα υπήρχε, αλλά μετά απ’ ότι καταλαβαίνω πρέπει να υπήρχε πάρα πολύ μεγάλη.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μου έκανε εντύπωση και γι αυτό πήρα ξανά το λόγο, βλέπω ότι εκτός από την επιγενόμενη μνήμη και την όψιμη και την προϊούσα όπως χαρακτηρίστηκε εδώ, υπάρχει –με συγχωρείτε που θα σας το πω έτσι- και επιγενόμενη συνείδηση σε σας. Θα σας εξηγήσω τί εννοώ: Είπατε ότι ήρθατε εδώ –κι εγώ το σεβάστηκα πάρα πολύ, πιστέψτε με- ζητώντας εξιλασμό.
Όμως εκ των υστέρων μου κάνει εντύπωση, πώς αυτόν τον εξιλασμό τον αναζητήσατε όταν πλέον σας είχαν συλλάβει και αφού δε μπορούσατε πλέον να ξεφύγετε, τότε για πρώτη φορά συνειδητοποιήσατε ότι είχατε την ανάγκη να εξιλεωθείτε; Τότε ανακαλύψατε ξαφνικά, οψίμως, επιγενομένως, το ότι η αστυνομία δεν είναι δα και τόσο κακή όσο πιστεύαμε, ότι έχει κι αυτή ένα ανθρωπιστικό πρόσωπο;
Να σας το εξηγήσω ακόμη περισσότερο: Από το 1988 που για πρόβλημα συνείδησης φύγατε από την Οργάνωση μέχρι το 2002 που σας συνέλαβαν αφού περιμένατε να δείτε και τί θα γίνει, διότι ούτε καν όταν έσκασε η βόμβα στα χέρια του Σάββα Ξηρού που πλέον γνωρίζατε ποιος ήταν και γνωρίζατε ποια ήταν η υπόθεση και γνωρίζατε ότι είχε μαζί του το περίστροφο του Μάτη?..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Βλάχο, δεν γνωρίζονταν, μη βάζετε πράγματα εις βάρος του πελάτη σας.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Γνωρίζονταν πολύ καλά. Περιμένατε πρώτα να σας συλλάβουν για να ανακαλύψετε ξαφνικά ότι είχατε μια συνείδηση. Ξέρετε ότι από το ’88 μέχρι το 2002 εάν η συνείδησή σας ενεργοποιείτο λίγο από μόνη της, αυτόνομα, θα είχατε γλιτώσει πολλές ανθρώπινες ζωές; Δώστε μια απάντηση σ’ αυτό.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έχω απαντήσει στην απολογία μου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εδώ τί θα πείτε, εγώ δε διαβάζω.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τα είπα τη Δευτέρα, για όλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα έχει πει. Κύριε Εισαγγελεύ σας θέτω υπόψη ότι η κα Κούρτοβικ μου παρέδωσε ένα χαρτί στο οποίο λέει ότι το σύνολο του προϊόντος των ληστειών δεν είναι όσα λέτε, αλλά μόνο 796 εκατομμύρια. Το αποδιδόμενο δεν είναι όσα λέτε εσείς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Διευκρινίζω πολύ συγκεκριμένα, οι αποδιδόμενες κατά το κατηγορητήριο είναι αυτό το ποσό το οποίο σας δίνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι 796 εκατομμύρια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είναι αποδεικτικό, εγώ το παρέδωσα για διευκόλυνση του Προέδρου διότι δεν μπορώ να ακούω να αναφέρεται εκείνο το δις κάθε φορά από την άλλη πλευρά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι ένα έγγραφο το οποίο ανεγνώσθη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για το θέμα να εξεταστούν κατ’ αντιπαράσταση με τον κ. Τζωρτζάτο υπάρχει κάποια αντίρρηση; Για ποιο θέμα είναι το αίτημα; Όχι έτσι γενικά να τους βάλουμε τους ανθρώπους κατ’ αντιπαράσταση.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι το ’92 υπέστη αυτά τα οποία υπέστη. Το ’88 είχε φύγει ο κ. Τσελέντης. Συνεπώς ποιο νόημα έχει η κατ’ αντιπαράσταση εξέταση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μας πει για ποιο θέμα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ο κ. Τσελέντης είπε ότι το χρονικό διάστημα που ήταν μαζί του ο κ. Τζωρτζάτος, συμμετείχε στις ενέργειες της Οργάνωσης, είχε δηλαδή ουσιαστικό ρόλο. Ο κ. Τζωρτζάτος όμως στην απολογία του είπε ότι δεν συμμετείχε σε καμία ενέργεια της Οργάνωσης, εκτός από δυο τρεις απαλλοτριώσεις αυτοκινήτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, ή τον έναν πιστεύουμε ή τον άλλον. Να τους βάλουμε μαζί και τους δυο τί θα πουν; Ο ένας θα λέει ναι, ο άλλος θα λέει όχι. Πείτε μου τί θα βγει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ο κ. Παπαδημητρίου νομιμοποιείται να ζητά το αίτημα κατά το εύρος του πεδίου κρίσης των υποθέσεων για τις οποίες παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων. Οι υποθέσεις αυτές είναι βεβαίως η δική του, η οποία φέρεται ότι έλαβε χώρα 21/12/92, χρόνο κατά τον οποίο ο Τσελέντης έχει αποχωρήσει εδώ και 4 χρόνια από τη 17Ν, καθώς επίσης, αν θυμάμαι καλά, η έκρηξη του λεωφορείου των ΜΑΤ στην οδό Χαριλάου Τρικούπη που έχει γίνει το Νοέμβριο του ’91, χρόνο κατά τον οποίο επίσης ο Τσελέντης είχε αποχωρήσει.
Τα ερωτήματα τα άλλα δε συνδέονται με τις ενέργειες για τις οποίες παρίσταται ο κ. Παπαδημητρίου και κατά συνέπεια δε νομιμοποιείται ενεργητικά να ζητήσει την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Όλοι οι συνήγοροι και Πολιτικής Αγωγής και Υπεράσπισης, απευθύναμε δι ‘υμών ερωτήσεις στον απολογούμενο κατηγορούμενο τον κ. Τσελέντη, επί παντός του επιστητού. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της λογικής και υπό αυτό το δικονομικό πρίσμα μπορεί να ζητήσουμε και την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δε θα καθίσω να τους βάλω κατ’ αντιπαράσταση επειδή είμαστε λίγο λάσκα στις ερωτήσεις.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Δεν είμαστε λάσκα?. Να πούμε και κάτι ακόμα: Μια σειρά κατηγορουμένων έχει υιοθετήσει την άποψη «ανακαλούμε πλήρως τις προανακριτικές και τις ανακριτικές και ερχόμαστε στο Δικαστήριο και αρνούμαστε τα πάντα›. Υπάρχει ένας κατηγορούμενος ο οποίος ομολογεί τη συμμετοχή του και με ποιους συνεργάστηκε και ακούει τα πάντα, από λοιδορίες μέχρι ύβρεις από την πλευρά της Υπεράσπισης. Δε νομίζετε ότι είναι χρήσιμο και κρίσιμο να δούμε τον κ. Τζωρτζάτο μαζί με τον κ. Τσελέντη, να ακούσουμε πώς μιλά ο ένας απέναντι στον άλλον για πραγματικά περιστατικά που υποτίθεται ότι έχουν συμμετάσχει και οι δύο; Ακόμα και από τις αντιδράσεις τους θα καταλάβουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν το θεωρήσουμε αναγκαίο θα το δούμε.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αφορά την υπόθεση Τσαντ. Στην υπόθεση αυτή ως γνωστόν, στην προανακριτική του απολογία ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός αναφέρεται στον κ. Τσελέντη, ότι ήταν ένας από τα πέντε άτομα και λέει αυτά που λέει. Ο κ. Τσελέντης λέει ότι δεν ήταν και δίνει κάποιες εξηγήσεις γιατί δεν ήταν. Από την άλλη πλευρά έχουμε τη δήλωση του κ. Κουφοντίνα, ότι απ’ αυτά που λέει ο κ. Τσελέντης άλλα είναι ακριβή και άλλα δεν είναι.
Γνωρίζω βέβαια ότι ίσως δεν ανταποκριθούν οι κ.κ. κατηγορούμενοι, αλλά το θέμα προς το Δικαστήριό σας είναι μήπως ειδικά γι αυτό το θέμα, διότι κι εμάς ως Πολιτική Αγωγή μας απασχολεί αυτό το ζήτημα της συμμετοχής ή μη του κ. Τσελέντη, το αντιλαμβάνεστε, μήπως ειδικά για το θέμα αυτό, οι κ.κ. κατηγορούμενοι, είτε ο κ. Ξηρός είτε ο κ. Κουφοντίνας, είναι πρόθυμοι, θέλουν να δώσουν οποιαδήποτε διευκρίνιση για το αν συμμετείχε ή όχι ο κ. Τσελέντης. Αυτό μ’ ενδιαφέρει κ. Πρόεδρε.
Γιατί επισημαίνω το εξής: Ότι ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός τον αναφέρει 17/7 ως συμμετέχοντα. Ο κ. Τσελέντης απολογείται για πρώτη φορά στις 25/7. Εάν ακολουθήσω την εκδοχή του κ. Ξηρού ότι η αντιτρομοκρατική παρασκεύασε την κατάθεση τη δική του, την απολογία του και παρασκεύασε και τον Τσελέντη ως κατηγορούμενο-μάρτυρα, δε μπορώ να αντιληφθώ γιατί δε βάζει τον Τσελέντη να δεχτεί αυτή την ενέργεια και τον βάζει να την αρνείται. Έχει δηλαδή νομίζω και πέραν της συγκεκριμένης υποθέσεως μία σημασία να διευκρινιστεί αυτό το σημείο.
Υποβάλλω λοιπόν ένα αίτημα μήπως και ο κ. Κουφοντίνας σε αυτό το σημείο, σέβομαι τη δική του θέση, έχει κάποια διάθεση να βοηθήσει, γιατί κι εμείς ψάχνουμε την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε κ. Κουφοντίνα να μας πείτε;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι βέβαια, εγώ γι ‘αυτό δεν τον ρωτώ. Ο άνθρωπος έχει δηλώσει «μη με ρωτάτε για τους συντρόφους πού ήταν ο καθένας›. Και ξέρετε, και το να συνεχίζουμε να τον ρωτάμε, κάποια παραβίαση κάνουμε στο διακαίωμα σιωπής.
Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε ήθελα να τονίσω κι εγώ, στις δύο υποθέσεις που παρίσταμαι, δηλαδή Πολιτική Αγωγή της χήρας Αγγελοπούλου και Αθανασιάδη, στις δυο αυτές δολοφονίες κατά την άποψή μας εμπλέκεται ο κατηγορούμενος κ. Τζωρτζάτος σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Συνεπώς νομίζω κι εγώ, θα ήταν χρήσιμο για την ανίχνευση της αλήθειας, για το Δικαστήριο, για όλους τους παράγοντες, αν κρίνει το Δικαστήριό σας και καλέσει τον κ. Τζωρτζάτο να εξεταστεί κατ’ αντιπαράσταση με τον κατηγορούμενο Τσελέντη, ιδίως γι αυτές τις δυο υποθέσεις, διότι στην υπόθεση τουλάχιστον Αγγελόπουλου μετείχε όπως ομολογεί και ο κ. Τσελέντης, υπό τη μορφή που μετείχε κατά το κατηγορητήριο.
Συνεπώς έχει άμεση γνώση ποιοι ήταν γύρω του και μας τα εξήγησε, μας τα περιέγραψε αυτά. Θα ήταν λοιπόν ίσως σκόπιμο και αναγκαίο, χρήσιμο, να υπάρξει αυτή η κατ’ αντιπαράσταση εξέταση ενώπιόν σας για να βγάλουμε όλοι τα συμπεράσματά μας.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν το δεχτεί αυτό το Δικαστήριό σας ας λάβει υπόψη του ότι ο κ. Τζωρτζάτος κατηγορείται και για την υπόθεση Παλαιοκρασσά, για να συμπληρώσω εγώ στους δύο του κ. Λυκουρέζου και τον κ. Παλαιοκρασσά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά δεν είναι στην υπόθεση αυτή ο κ. Τσελέντης.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Δεν έχει σημασία?..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει κι άλλο αίτημα.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Για όσα μεν ενδεχομένως έχουν διαπράξει άλλοι, εγώ δεν ζητά αντιπαράσταση για να πεισθεί το Δικαστήριο ότι τα έχουν διαπράξει, δεν είναι αυτό που μ’ ενδιαφέρει. Νομίζω ότι στο βαθμό που έχει λεχθεί από συγκεκριμένο κατηγορούμενο ότι μετείχε στον Τσαν και στο ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ, εφόσον θα γίνει η κατ’ αντιπαράσταση εξέταση, θα πρέπει να γίνει γι αυτά τα δύο θέματα από πλευράς Τσελέντη. Δηλαδή ότι δεν μετείχε. Λέει ο κ. Γιωτόπουλος ότι μετείχε, λέει εκείνος «εγώ δεν μετείχα›. Επειδή έχει μια αξία η κατ’ αντιπαράσταση και δεν είναι μόνο ότι ο ένας λέει, ο άλλος δε λέει, είναι ποιος κατεβάζει τα μάτια, ποιος χλωμιάζει, ποιος κοκκινίζει κτλ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριοι Δικασταί, η αλήθεια είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που συνθέτουν την ίδια τη ζωή και την ίδια την κοινωνία. Όπου αλήθεια, εκεί υπάρχει ζωή ειρηνική και σωστή. Όμως, η αλήθεια προϋποθέτει διάλογο. Το έχω ξαναπεί κ. Πρόεδρε και στο πλαίσιο αυτών των σκέψεών μου, νομίζω ότι πρέπει να γίνει αυτός ο διάλογος που επροτάθη, ο οποίος θα φωτίσει έτι περαιτέρω την υπόθεση που δικάζεται στα συγκεκριμένα αυτά σημεία.
Κύριε Πρόεδρε, πράγματι υπάρχει μακρά διαδικασία, όμως η Δίκη αυτή είναι πολύ σημαντική. Αξίζει το Δικαστήριο να δεχθεί το Δικαστήριο και να επιτρέψει αυτή την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του κατηγορουμένου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶κουσα τρεις διαφορετικές προτάσεις, μία από τον κ. Ταουξή, μία από τον κ. Λυκουρέζο, μία από τον κ. Κατσαντώνη. Για μένα αυτά τα οποία είπε ο κ. Ταουξής νομίζω τα απαντήσατε κι εσείς δικονομικά, από του Τζωρτζάτου την απολογία δεν προέκυψαν επιβαρύνσεις άλλων κατηγορουμένων κατ’ άρθρο 211.α ώστε να τίθεται θέμα μαρτυροποίησής του ούτε και το αντικείμενο γενικώς να δούμε την προσωπικότητα κτλ., είναι ζήτημα κατ’ αντιπαράθεσιν εξέτασης.
Από την πρόταση του κ. Λυκουρέζου κατά το ήμισυ νομιμοποιείται ενεργητικά, διότι στη μία από τις δύο υποθέσεις που ανέφερε, εκείνη του Αθανασιάδη-Μποδοσάκη, ο Τσελέντης δεν έχει καμία σχέση, δεν κατηγορείται γι αυτό και συνεπώς δεν μπορεί να συνεισφέρει τίποτε. Στη δε άλλη η οποία αφορά την περίπτωση Αγγελόπουλου, ακόμα και η συμμετοχή που αποδίδεται στον Τζωρτζάτο από τον Τσελέντη και την οποία βεβαίως ο Τζωρτζάτος αρνείται είναι μεμονωμένη ή έχει να κάνει με απλή συνέργια σε ένα απομακρυσμένο σημείο κτλ. Και πάλι δεν έχει να συνεισφέρει τίποτα.
Τέλος σε ό,τι αφορά την υπόθεση Παλαιοκρασσά, πάλι ο Τσελέντης δεν έχει σχέση. Εκείνο το οποίο πραγματικά αρχίζει να με εντυπωσιάζει, είναι ότι άνθρωποι διαπρεπέστατοι από την Πολιτική Αγωγή έχουν βγει παγανιά και ζητούν μάρτυρες και αποδεικτικά στοιχεία. Αυτή η αγωνία αναδύεται μέσα από την εφ’ όλης της ύλης κατ’ αντιπαράσταση εξέταση και με δεδομένο ότι έχει καταγραφεί και η στάση του Τζωρτζάτου και η στάση του Τσελέντη, δεν μπορώ να καταλάβω τί υπηρετούν όλα αυτά τα αιτήματα πλην του παιχνιδιού των εντυπώσεων. Τίποτε άλλο.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, διαβάζω εδώ με το 225, αν θα γίνει κατ’ αντιπαράσταση εξέταση, τα εξής: «Μάρτυρες εξετάζει ο καθένας χωριστά, πάντως επιτρέπεται όταν αυτό είναι αναγκαίο να εξετάζονται κατ’ αντιπαράσταση προς τον κατηγορούμενο ή άλλον μάρτυρα›. Ποιος λοιπόν θα είναι μάρτυρας κατ’ αντιπαράσταση με τον κατηγορούμενο ή άλλον μάρτυρα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι κατηγορούμενοι δεν εξετάζονται ποτέ κατ’ αντιπαράσταση; Εδώ στα 34 χρόνια δεν έχετε δει;
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Πώς θα εξεταστεί και με ποιο άρθρο; Να το καταλάβουμε?. Θέλω να λάβετε υπόψη σας και αυτό το άρθρο ή να πει το Δικαστήριό σας κατά ποίαν διάταξη?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιφυλάσσεται λοιπόν το Δικαστήριο. Ο κ. Κουφοντίνας θέλει τον λόγο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ένας αγωνιστής έχει δικαίωμα να αλλάζει απόψεις, να αλλάζει αξίες, να αλλάζει τρόπο ζωής, να αλλάζει τελικά στρατόπεδο, να γίνεται πρώην αγωνιστής. Ο Πάτροκλος Τσελέντης βρέθηκε στα χέρια θεσμών που αντιμάχονταν όταν ήταν στη 17Ν, αλλά κατέληξε να τους αποδέχεται και να τους υποστηρίζει. Έχοντας περάσει πολύς χρόνος από τότε που πίστευε και που πιστεύαμε ότι κανένας αγωνιστής δεν έχει δικαίωμα να παραπονιέται για τη μοίρα του, γιατί δεν τον υποχρέωσε κανείς να αγωνιστεί αλλά ο ίδιος συνειδητά το θέλησε, έκανε σκοπό του να φύγει από τα χέρια τους με κάθε θυσία.
Θυσία των άλλων όμως και της αλήθειας, επωφελούμενος και του πνεύματος ενός υποκριτικού νόμου που αναιρεί την όποια ηθική βάση επικαλείται εξαγνίζοντας και αποκαθαίροντας τους μετανοημένους, αποφάσισε να συνεργαστεί, να πει αυτά που θέλουν οι διωκτικοί μηχανισμοί, να χτυπήσει ταυτόχρονα την Οργάνωση, να την παρουσιάσει διαφορετική απ’ ότι ήταν, να τη συκοφαντήσει, να μιλήσει σαν αυθεντία διαστρεβλώνοντας τις θέσεις, τις επιλογές, τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της, τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας της. Να μιλήσει απαξιωτικά και υποτιμητικά για τα μέλη της.
Σύντομα όμως θα διαπιστώσει ο πρώην αγωνιστής και πρώην φίλος Πάτροκλος Τσελέντης, ότι ο δρόμος της συναλλαγής, αν δεν έχεις κάποιες αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας για να κρατηθείς, ο κατήφορος της συνεργασίας δεν έχει σταματημό. Αφού θα πει όσα νομίζει ότι τον βολεύουν προσωπικά, αφού πει όσα βολεύουν τις αρχές για όλους τους κατηγορούμενους, αφού διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και συκοφαντήσει την Οργάνωση, θα τον υποχρεώσουν να πει κι άλλα πιο χονδροειδή ψεύδη, πριν τον εγκαταλείψουν σα στυμμένη λεμονόκουπα στην περιφρόνηση της κοινωνίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να δούμε όμως ποιες είναι οι στυμμένες λεμονόκουπες, ποιοι θα μείνουν στο τέλος. Ποιοι εμμένουν ότι το έγκλημα είναι ιδεολογία και ποιοι μετανιώνουν; Ποιοι πρέπει να αντιμετωπιστούν διαφορετικά από την κοινωνία τούτη δω στην οποία ζούμε; Ωραία είναι αυτά ξέρετε, αλλά «για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα› όπως λέει το τραγουδάκι?.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέτε αυτά που λέτε, τα στομφώδη, δε λέτε τίποτα όμως για το τί κάνατε, είτε εσείς είτε οι άλλοι, είτε η Οργάνωση. Ή τί δεν κάνατε. Γιατί αρνείστε αφού είστε υπερήφανος όπως λέτε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από υπερηφάνεια κ. Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί κ. Κουφοντίνα; Εγώ περίμενα να είστε παλικάρι. Βέβαια, από τον κ. Γιωτόπουλο δεν περιμένω, σας διαβεβαιώ. Είναι ο Γιωτόπουλος, ο Αλέκος, όπως τον φωνάζουν οι φίλοι του?.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Κύριε Κουφοντίνα, πού είπε ψέματα ο κ. Τσελέντης και πού λέτε εσείς αλήθεια; Εσείς αρνείστε να απολογηθείτε και αναφέρεστε μονίμως αορίστως. Πείτε μας σε ποιες από τις δύο περιπτώσεις που αναφέρθηκε είπε ψέματα και ποια είναι η άποψη η δική σας.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Αν το πω αυτό, θα μπω στην κατηγορία του Πάτροκλου Τσελέντη, συνεργαζόμενος δηλαδή.
Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ: Δηλαδή θεωρείτε καλύτερο με τη συλλογιστική σας να τους παίρνετε όλους στο λαιμό, και νέους 25 ετών και ανθρώπους 60 ετών. ¶νθρωποι οι οποίοι έχουν ζήσει τη ζωή τους, στην ίδια μοίρα με 25χρονους και 30χρονους, με αυτή τη συλλογιστική σας. Δε με βρίσκει σύμφωνο.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Κουφοντίνα, ξεκινώντας από αυτή τη δήλωση που κάνατε, θέλω να σας ρωτήσω ως μέλος του Δικαστηρίου, ποια είναι εκείνα που είπε ο κατηγορούμενος Τσελέντης συκοφαντίες της Οργάνωσης και ποια είναι τα ψέματα που είπε εις βάρος συγκατηγορομένων; Εγώ δε σας λέω πείτε μου εσείς για να φανείτε ότι είστε συνεργαζόμενος που απαντήσατε. Λέτε ότι είπε συκοφαντίες για την Οργάνωση. Πείτε τις συκοφαντίες.
Δεύτερον, είπε ψέματα εις βάρος συγκατηγορουμένων. Εσείς είπατε δε θα πω εις βάρος συγκατηγορουμένων. Λέτε ότι εκείνος είπε. Πείτε τά μας να τα συνεκτιμήσουμε εμείς. Καταλάβατε; Το Δικαστήριο πώς θα τα βρει αν εσείς δεν πείτε «εκείνο είναι το ψέμα, εις βάρος εκείνου›, καταλάβατε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να τους βοηθήσετε κ. Κουφοντίνα τους συγκατηγορουμένους σας, διότι σιωπώντας δεν τους βοηθάτε, τους αφήνετε εκτεθειμένους. Εγώ περιμένω θάρρος από σας, περιμένω θάρρος που έχει ο κ. Τσελέντης και εντιμότητα. Δε σας βρίζω, θάρρος όμως δεν έχετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δε θα μπορούσα να πω αυτό. Κύριε Κουφοντίνα εγώ μπορώ να δεχθώ ότι έχετε μια δική σας επιλογή, μια ηθική άποψη δική σας, αλλά μπορείτε να φέρεστε κατ’ αυτόν τον τρόπο σε έναν ο οποίος πάει με την ηθική άποψη της κοινωνίας, του μετανοούντος και να του λέτε ότι είναι προδότης κτλ.; Δεν τα λένε αυτά τα πράγματα. Πες «εγώ είμαι συνεπής αγωνιστής›, αυτό είναι άλλο θέμα. Δε μπορείτε όμως να μιλάτε έτσι γι αυτόν τον άνθρωπο. Δεν είναι σωστό νομίζω. Κι εγώ αν καθόμουν εκεί, μάλλον ό,τι κάνετε εσείς θα έκανα, αλλά δεν θα τα έβαζα και με τους άλλους όμως. ¶λλαξε θέση, «μόνοι οι πεθαμένοι δεν αλλάζουν άποψη›, ή δεν το είπε καλά ο Ουίνστον Τσώρτσιλ; Όλοι οι άλλοι μπορούν να αλλάξουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλα στη ζωή αλλάζουν κ. Κουφοντίνα, όλα αλλάζουν. Έχετε δει κάτι να μένει το ίδιο; Και τα έμψυχα και τα άψυχα, είναι κανόνας της ζωής.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Κύριε Εισαγγελεύ ευσταθής είναι ο ασταθής, ενώ ασταθής είναι ο ευσταθής, διότι ο ευσταθώς ιστάμενος προ του διαρκώς κινουμένου οχήματος της ιστορίας, είναι ασταθής, ενώ ο διαρκώς κινούμενος με αυτήν, είναι ευσταθής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ηθική πάντως της κοινωνίας σας λέγω, είναι ότι πρέπει ένας να αλλάζει και να μεταγιγνώσκει, ότι όταν κάνει κάποιες εγκληματικές πράξεις και αλλάζει δεν πρέπει να κατηγορούμε αυτόν, αλλά έναν ο οποίος εμμένει. ¶λλο τώρα η ιδιότυπη ηθική η δική σας που αν ήμουν κι εγώ μέσα σε αυτή τη διεργασία, μπορεί να την είχα κι εγώ. Αλλά δε μπορείτε να κατηγορείτε τους άλλους έτσι.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Ξέρετε, για τον μεταμελούμενο έχω διαβάσει ένα πολύ ωραίο: «Μοιάζει με χρυσαλίδα που καταφιλεί τα άνθη που άλλοτε κατέτρωγε ως κάμπια›.
Επειδή αυτά τα οποία άκουσα σε όλες τις ημέρες αυτές για τον κ. Τσελέντη και κορύφωμα υπήρξε αυτή η άποψη του κ. Κουφοντίνα, αισθάνομαι ότι ζω σε ένα θέατρο παραλόγου. Στο μέτρο που γίνεται λόγος για ένα «καρφί›, για κάποιον που τους κάρφωσε, για κάποιον που τους έφερε εδώ. Η πραγματικότης είναι όπως γνωρίζουμε όλοι και εκείνο προπαντός οι οποίοι τα λένε, εντελώς αντίθετη.
Ο κ. Τσελέντης κακώς αν θέλετε, από το ’88 μέχρι της συλλήψεώς του, δεν τους πρόδωσε. Με το τίμημα που είπα κι εχθές ότι θα είχε, με τα 4,5 δις. Επομένως, η ηθικότητά του με όποιο κώδικα ηθικής, είναι αποδεδειγμένη. Δεύτερον, ο κ. Τσελέντης, ενώ δεν είπε ποτέ τίποτε για κανέναν, αιφνιδίως, από εκείνους οι οποίοι τον κατηγορούν, εμφανίζεται κατηγορούμενος και από κει και πέρα, επειδή όπως είπε επί χρόνια εβασανίζετο γι αυτά τα οποία είχε κάνει, αισθάνθηκε την ανάγκη όταν συνελήφθη να πει αυτά τα οποία έκανε ο ίδιος.
Δεν εξετάσθη να λέει για τους πάντες και επί παντός του επιστητού. Όταν αργότερα με ερωτήσεις σε τρεις ανακρίσεις, επί τέσσερις μέρες εδώ έρχεται και τον ρωτά ο καθένας κάτι, μπορεί να θυμάται και να προσθέτει. Δεν έχει ανακαλέσει, δεν έχει τροποποιήσει, δεν έχει αντιφάσεις, εκτός αν υπάρχουν αυτές οι φυσιολογικές.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εδώ επειδή ερωτήθη, γι αυτό τα θυμήθηκε.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Αυτό λέω ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να τελειώνουμε, πάλι ξανά στην «κόκκινη πόλη› κάθε μέρα δηλαδή?.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Το τρίτο σημαντικό είναι αυτό που είπε ο ίδιος, ότι απώθησε τις πράξεις που τον βασάνιζαν και τον βασάνιζαν όχι διότι μετεμελήθη για το ότι κάποια στιγμή είχε σφυρηλατηθεί από κάποια ιδανικά, αλλά ως μεθοδεύσεις έκρινε πλέον ότι είναι αλυσιτελείς και μη σωστές. Γι αυτές μετεμελήθη, δε μετάνιωσε γιατί θα ονειρευόταν και αυτός όπως και οι άλλοι, είμαι βέβαιος, την «επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία› κάποτε με τη βία. Μετεμελήθη διότι είδε ότι με τη βία και δη αυτού του τύπου, δεν ήταν δυνατό να επέλθει. Και τότε απεχώρησε χωρίς να αλλάξει στρατόπεδο ιδεολογικό με την έννοια την οποία μας ανέπτυξε.
Λοιπόν, το να λέγονται αυτά τα πράγματα, ότι ο Τσελέντης άλλαξε στρατόπεδο και έγινε ο κακός και έγινε το καρφί ή δεν ξέρω τί άλλα, με τον δικό του κώδικα αξιών, δεν το έκανε ποτέ. Αυτό μπορεί να το κακίσει κανείς από τη δική μας πλευρά, αλλά δεν μπορεί να το κακίζει και από την άλλη πλευρά. Επομένως, νομίζω ότι ο Τσελέντης ό,τι είπε ήταν κατάθεση ψυχής, έβγαλε από μέσα του ό,τι θυμόταν κι ό,τι δε θυμόταν, αργότερα με τις πιέσεις μας και τις ερωτήσεις θυμήθηκε πράγματα και ένα μόνο τελευταίο θα πω, μην ξεχνάμε κάτι –για να δείτε και την ειλικρίνειά του- ότι όταν τον πήρε η αστυνομία είχε ξεχάσει ένα σημαντικό γεγονός, ότι είχε πυροβολήσει άνθρωπο, προς τη μεριά ανθρώπου, ήταν η μόνη φορά. Και στον ανακριτή χωρίς βεβαίως ίχνος πιέσεων, λέει «ξέχασα και αυτό, πυροβόλησα στην πλευρά ενός ανθρώπου, του Ρουσέτη›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απαντάτε λοιπόν στον κ. Κουφοντίνα σε αυτά τα πράγματα.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ: Επομένως κ. Κουφοντίνα κακώς παραπονείστε ότι ο κ. Τσελέντης άλλαξε στρατόπεδο και πήγε με οποιεσδήποτε πλευρές, απλώς κάποια στιγμή είδε ότι ήταν αλυσιτελείς οι μέθοδοι τις οποίες είχατε ακολουθήσει και θέλησε να αποστασιοποιηθεί. Θα μπορούσε έκτοτε να είχε κάνει ζημιά στην Οργάνωσή σας, δεν το έκανε, διότι πίστευε πάντοτε στον δικό σας, αυτόν τον κώδικα αξιών που είχε ως αγωνιστής, ότι δεν θα πρόδιδε συναγωνιστές του.
Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αρχίζει τώρα την απολογία του κ. Ξηρός;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα αρχίσουμε και θα δούμε. Αφού αφήσαμε την κατά αντιπαράσταση στο τέλος.
Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: Ήθελα μόνο δυο πράγματα να επισημάνω πολύ σύντομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Αλλά μετά θα πάρουν κι άλλοι τον λόγο, σας παρακαλώ να μην «φάμε› τη μέρα. Γιατί η Κόκκινη Πόλη θα ξαναζωντανέψει.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει πει ορισμένα πράγματα, τα οποία τα ανακαλεί βέβαια όλα και θέλει τώρα να μας πει τα εξής.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αν προκύψει το θέμα ανάνγωσης της προανακριτικής του απολογίας θα θέσουμε αυτή τη γνωστή ένσταση για να γραφεί στα πρακτικά, θα είναι πολύ σύντομος θα διαβάσει μια άποψή μου – απολογία του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα τη διαβάσει, απλώς θα συμβουλεύεται το χειρόγραφο. Έτσι;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι θα συμβουλεύεται το χειρόγραφό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας δίνουμε όλες τις ευκολίες με τα δύο χέρια, δεν θέλουμε να φανεί εδώ πέρα κανένας υποτιμημένος, ούτε ότι δεν ξέρει να μιλήσει, ούτε ότι είναι αγράμματος. Δεν θέλω τέτοια πράγματα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Απλά θα ασκήσει το δικαίωμα σιωπής, δεν θα απαντήσει σε ερωτήσεις παραγόντων της δίκης, ούτε στους συνηγόρους Υπεράσπισης και παρακαλώ αυτό να γίνει σεβαστό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε. Πέστε μας ό,τι έχετε να πείτε, συμβουλευόμενος βέβαια αυτό το χειρόγραφο όχι να τα διαβάζετε όλα από μέσα, να με κοιτάτε κιόλας.
Β. ΞΗΡΟΣ: Κάθε πρωί που μπαίνω σε αυτή την αίθουσα παρκάρω απ’ έξω την ελπίδα μου για δικαιοσύνη, αν και δυσκολεύομαι να βρω parking. Παρ’ όλα αυτά κάποια πράγματα πρέπει να ακουστούν.
Η ανθρωπότητα βρίσκεται διαρκώς σ’ ένα ακήρυχτο πόλεμο: τον πόλεμο των τάξεων. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, προσπάθησα να το αποφύγω, να κάνω πως δεν το είδα, να ζήσω ήρεμα, να κάνω μια δουλίτσα και να τη βγάζω. Αλλά ό,τι δουλειά και να πήγαινα να κάνω, έβρισκα μπροστά μου τον κρατικό νταβατζή. Οι λίγες δουλειές που υπήρχαν, αλλού έψαχναν για δούλους. Τα μεροκάματα λίγα και ισχνά. Οποιαδήποτε διαμαρτυρία αντιμέτωπη με την καταστολή.
Αισθανόμουν τον κρατικό μηχανισμό να με φυλακίζει σιγά – σιγά μέσα στο ίδιο μου το σπίτι και αναγκάστηκα να ψάξω τρόπους να αντισταθώ στη φυλακή που μέρα με την ημέρα στηνόταν γύρω μου και γύρω από κάθε άνθρωπο που προσπαθεί να επιβιώσει. Ή έπρεπε να αποφύγω την πραγματικότητα ψάχνοντας μια ψευδαίσθηση στα ναρκωτικά, ή να προσαρμοστώ πουλώντας μια – μία τις αξίες μου, ή να την αντιμετωπίσω κατάματα. Να αντισταθώ.
Είχα κάποια σχέση με την επαναστατική Οργάνωση 17Ν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δέχομαι τα γραπτά της προδικασίας, ούτε το κατηγορητήριο. Για εμένα το αντάρτικο όπως και κάθε δυναμική ενέργεια των φτωχών εναντίον των εκμεταλλευτών τους είναι μια ρεαλιστική μορφή αντίστασης. Μια από αυτές είναι και η δράση της 17Ν.
Αυτοί οι τρόποι αντίστασης είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τις ανθρωπιστικές Οργανώσεις, γιατί αποσκοπούν στο να σταματήσουν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και όχι να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Η αντίσταση δεν είναι θεωρία, αλλά πράξη. Τα βασανιστήρια που έγιναν στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, στα κελιά της Αστυνομίας και του Κορυδαλλού δεν πρόκειται να τα κουκουλώσετε με αποφάσεις. Η αλήθεια θα φανεί και τότε θα λογοδοτήσετε στο λαό. Είναι φυσικό να υποστηρίζετε ότι δεν έγιναν?.
(Διαλογικές συζητήσεις)
???.: Τον βάζετε να διαβάσει κείμενο που δεν κατανοεί ο άνθρωπος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ κανένας να μην παρεμβαίνει. Έτσι θέλει να τα πει. Τι να κάνω εγώ τώρα δηλαδή; Τι να πω; Ότι εμείς θα λογοδοτήσουμε στο λαό, ενώ τούτοι εδώ?!
Α. ΛΥΚΟΥΡΕΖΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω ότι πρέπει να σεβόμαστε τον άνθρωπο που απολογείται. Δεν λέω τίποτα άλλο, δεν λέω ούτε για το Δικαστήριο, ούτε για κανέναν. Τι να πω τώρα εγώ!;
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εάν το Δικαστήριό σας έχει την εντύπωση ότι ο κατηγορούμενος κάνει υπερβολική χρήση του κειμένου, έχει δικαίωμα να τον καλέσει να απολογηθεί και προφορικά. Όμως ζητώ κατανόηση απέναντι σ’ έναν κατηγορούμενο ο οποίος απολογείται και με φωνασκίες όσο κι αν διαφωνούμε για το περιεχόμενο της απολογίας του, δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε, δεν είναι σωστό.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε αποδεικνύεται ότι η 17Ν απέθανε λόγω ξηρασίας!
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να κάνω;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να προστατέψετε τον κατηγορούμενο από τις φωνασκίες και τις ειρωνείες. Τον κ. Τσελέντη τον προστατέψατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο διακόπτει για μισή ώρα.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ