ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπα εγώ τέτοιο πράγμα.
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Έχετε πει αρκετές φορές «ήσασταν καλό παιδί›, ότι «ήσαστε όλοι καλά παιδιά›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα εγώ ποτέ ότι ήμουν ο ίδιος καλό παιδί;
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Εγώ λέω ότι δεν ήμουν καλό παιδί πάντα γιατί ανακατευόμουν στα κοινά και τα κοινά για μένα εκείνη την εποχή ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είδατε από τη σκοπιά των άλλων.
Θ.ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Ναι. Εμένα εκείνη την εποχή τα κοινά ήταν να διοργανώσουμε τα Σωματεία, να συνδικαλίσουμε πάλι τους εργάτες και να ζητήσουμε τα δικαιώματα μας όπως τα ζητάνε μέχρι και σήμερα. Αυτό ακριβώς στα αφεντικά δεν άρεσε και με σχόλαγαν την 4η μέρα.
Όλη αυτή την περίοδο εγώ στο Σωματείο των Λιθογράφων έχω πάρει μια θέση, ήμουν στη Διοίκηση του Σωματείου. Εμείς δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τις ιδέες μας τελικά. Είχαμε περιοδικά που βγάζαμε για τους λιθογράφους και λέγαμε πώς να συνδικαλιστούν, ένα μέτωπο λιθογράφων που είχαμε βγάλει.
Δεν ήταν το πρόβλημα μας να πιάσουμε τους Τροτσκιστές ή τους Αριστερούς. Θέλαμε όλη την εργατική τάξη να παίρνει μέρος σ’ αυτά και να αποφασίζει γι’ αυτά τα πράγματα με τις Γενικές Συνελεύσεις. Και μιας που αναφέρομαι και σε Γενικές Συνελεύσεις πάλι έχετε μια φωτογραφία εδώ πέρα από την Ασφάλεια που μιλάω σε μια Γενική Συνέλευση στο αμφιθέατρο του Ακροπόλ. Θα τη δείτε κι αυτή.
Την περίοδο αυτή όντας οργανωμένος στην 4η Διεθνή και στην Αθήνα, βγάζαμε τις εφημερίδες μας τις συνδικαλιστικές, το περιοδικό τον «Σπάρτακο› ή εκείνη την περιοχή ήταν κάποια άλλη ονομασία, «Μαρξιστικό Δελτίο, δεν θυμάμαι και κάναμε μια πάλη η οποία μας έχει φέρει σε σημείο σύγκρουσης πολιτικών ιδεών και με την υπάρχουσα Οργάνωση σήμερα την «17 Ν› και με όλες τις Οργανώσεις του παρελθόντος στην Ιταλία και αυτά. Σαν διεθνής Οργάνωση έχουμε γράψει αρκετά άρθρα και αρκετά βιβλία για την ατομική τρομοκρατία.
Πέρα από τον ηγέτη και τον θεωρητικό του τροτσκισμού, τον Τρότσκι, που έχει γράψει πάρα πολλά βιβλία τι είναι ατομική τρομοκρατία και τι είναι η επαναστατική μαρξιστική εξέγερση κλπ., είναι τελείως διαφορετικές οι πρακτικές μας.
Σ’ όλη την περίοδο μετά την μεταπολίτευση, εγώ όπως σας είπα ότι δούλεψα σε τυπογραφεία. Αυτό το επάγγελμα το αγάπησα πιο πολύ απ’ όλα. Γιατί τ’ αγάπησα; Έφθασα από τα βιβλία στην πυρά και αυτά που μου είχε στερήσει η χούντα, να τα έχω μέσα στα πόδια μου που λένε. Δηλαδή ήμουν ο πρώτος, λόγω της τεχνικής μου κατάρτισης, που διάβαζα μια εφημερίδα έστω και αντίπαλου κόμματος, ή αντίπαλης οργάνωσης. Ήμουν ο πρώτος που διάβαζε τα βιβλία που βγαίνανε. Γιατί ακόμα στο τυπογραφείο, προτού τα πάμε στο βιβλιοδετείο έπαιρνα ακόμα τα αμοντάριστα φύλλα, τα τυπογραφικά.
Εκείνη την εποχή εγώ μετά την χούντα και επί 17 χρόνια ασχολήθηκα και με την ατζέντα των γυναικών, για το γυναικείο κίνημα. Και πέρα από τις εφημερίδες τις δικές μας και τα περιοδικά, να δώσω και τις τεχνικές μου ικανότητες και στις εφημερίδες του γυναικείου κινήματος και περιοδικών που βγάζανε και μια γυναικεία εφημερίδα εκείνη την εποχή.
Αυτά είναι όλα. Και να σας πω γιατί, μπορεί και να φθάσω εκεί πέρα κάποια στιγμή, να σας πω γιατί έκανα την ληστεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να μου τα πείτε. Αυτά που είπατε μέχρι τώρα είναι επαινετά αλλά ας πάμε τώρα εδώ στην κατηγορία.
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Ναι αλλά επειδή εγώ θέλω να τα πω με τον δικό μου τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς. Και το έχω δηλώσει πολλές φορές ότι αυτή η περίοδος με δράση αντιστασιακή οπωσδήποτε είναι εύσχημο, εύσχημο κοινωνικό και εθνικό. Και εμείς θα πρέπει κάτι να χρωστάμε, που παραλείψαμε. Αλλά εδώ τώρα έχουμε κάτι άλλα.
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Προτού φθάσω εκεί πέρα σ’ αυτή την ληστεία το 1983, που εγώ ισχυρίζομαι, γιατί εάν έχεις κάνει πολλά πράγματα θα τα μπερδέψεις, εγώ ξέρω ότι έχω κάνει ένα πράγμα στην ζωή μου και έχω μετανιώσει, έχω κάνει μια ληστεία το 1983 με τον Γιάννη.
Αυτό που θέλω να σας πω, ότι αυτούς τους μήνες εδώ στην φυλακή στον Κορυδαλλό διάβασα αρκετά βιβλία. Και βασικά διάβασα και αυτά που με ενδιαφέρανε εμένα προς αυτή την οργάνωση και μου δίνουν ένα κατηγορητήριο ότι ήμουν μέλος αυτής της οργάνωσης και μου δίνουν ότι επισκέφθηκα γιάφκες ότι επισκέφθηκα ?για οπλισμό παράνομο, για κατοχή παράνομη κλπ.
Αυτό εμένα με ώθησε να ψάξω να βρω γιατί; Γιατί αυτή η κατηγορία που μου έχουν βάλει οι ανακριτές, ή ο κ. Εισαγγελέας, ο κ. Καρούτσος δεν ξέρω ποιος ήταν, που έβαλε αυτές τις ληστείες. Διαβάζω στο βούλευμα τελικά το 1988 που με βάζουν σε κάποια ληστεία, που έχει και κάποιες ενέργειες οι οποίες ήταν νομίζω ενέργειες πυροβολισμού του σκοπού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του Παπαπάνου.
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Ναι. Αλλά επειδή με διακόψανε, ήθελα να πω και κάτι άλλο, προτού φθάσω στις ληστείες, να πω χαριστικά κάτι πράγματα γιατί με κατηγορούνε βασικά. Νομίζω ότι όπως έχετε δει και όλο αυτό τον καιρό, ότι έχουν βγει δεκάδες βιβλία, έχουν βγει πάρα πολλά βιβλία, όλοι έχουν γράψει για την 17Ν, από ένα βιβλίο. Κάθε δημοσιογράφος έχει γράψει και από ένα περιοδικό. Αυτά τα βιβλία έχω να τα συναντήσω από την εποχή της χούντας που υπήρχε αναβρασμός εκδόσεων κλπ.
Και κοιτάζω διαβάζοντας μερικά, γιατί είχα και πρόβλημα με τα μάτια μου δεν μπορούσα να τα διαβάσω όλα, κοιτάζω ότι έχουν την αστυνομική αντίληψη της ιστορίας. Δηλαδή παίρνοντας όλα τα πρακτικά τα δικά μου από ηλεκτρονικούς φακέλους που έχει η αστυνομία, βγάλανε και ένα βιβλίο. Γιατί είδα εκεί πέρα, συναντήθηκα με τον Παύλο, συναντήθηκα με τον Πόντιο, ήμουν εκεί πέρα, ήμουν εδώ και στο τέλος ήμουν και στην 17Ν.
Αυτά όλα νομίζω ότι τα βιβλία που έχουν γραφτεί, πρέπει τελικά η ιστορία να τα βάλει στον τενεκέ των σκουπιδιών. Δεν βλέπω τελικά άλλο λόγο, γιατί όταν παίρνεις ηλεκτρονικά αρχεία από την Ασφάλεια και λες, αυτός είναι τρομοκράτης, γιατί αυτή την δομή δώσανε όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ότι αυτός ήταν τροτσκιστής έχει κάνει δραπετεύσεις, αυτά αναφέρατε τελικά, κάπου θα είναι και ύποπτος τελικά, γιατί να μην είναι και τρομοκράτης αφού τα έχει κάνει όλα;
Και γι’ αυτό σας είπα, δεν δέχομαι το κατηγορητήριο ότι είμαι μέλος της Οργάνωσης της 17Ν. Και χωρίς να φθάσω σε λεπτομέρειες θα πω και κάτι άλλο ακόμα, όπως δεν ήμουν και μέλος της Ομάδας Παναγούλη, που έκανε την απόπειρα ενάντια στον Παπαδόπουλο. Όχι ότι θέλω να υποτιμήσω τον Παναγούλη, απλώς ότι έχουμε τελείως διαφορετικές πρακτικές. Εάν δραπετεύσαμε, ή αποδράσαμε και οι δυο, αποδράσαμε από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ο ένας απέδρασε με την βοήθεια του φαντάρου και εγώ?.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Παρέμβαση εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:Κύριε Εισαγγελεύ σας παρακαλώ δεν διακόπτουμε την απολογία του και δεν είπε τίποτα για τον αείμνηστο Παναγούλη. Ο άνθρωπος λέει έχουμε διαφορετική νοοτροπία, τι να κάνουμε δηλαδή;
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Είπα κύριε Εισαγγελέα, τον ήρωα της αντίστασης δεν τον υποτιμώ και τον εκτιμώ. Κύριε Εισαγγελέα εγώ σας είπα, δεν υποτιμώ τον Παναγούλη, ούτε κανέναν υποτιμώ που πήρε μέρος την αντίσταση, με κάθε τρόπο, ήταν δική τους επιλογή. Αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με την πρακτική αυτή. Εάν εσείς συμφωνείτε με την πρακτική αυτή και δεν σας αρέσει σήμερα ο αυτός, πηγαίνετε να τον καθαρίσετε εσείς, εγώ δεν μπορώ να τον καθαρίσω. Εάν δεν σας αρέσει κάποιος, να πάτε να τον καθαρίσετε εσείς, εγώ δεν θα πάω να τον καθαρίσω.
Αυτό σας λέω. Ότι όση σχέση είχα εγώ με την Ομάδα Παναγούλη, άλλο τόσο σχέση έχω και με την 17Ν πολύ απλά. Δεν ξέρω γιατί εξάπτεται ο κ. Εισαγγελέας όταν μιλώ για τον Παναγούλη. Έτυχε τελικά, να έχουμε μια παράλληλη ιστορία. Και θέλω να την αναφέρω γιατί, εάν μου λέγατε σήμερα, πότε πέθανε η αδελφή σου; Δεν θα θυμόμουν. Αλλά σαν γεγονός ότι έχει πεθάνει όμως, το θυμάμαι. Πότε κάνανε την απόπειρα ενάντια στον Παναγούλη; Ότι αυτό το θυμάμαι. Το άκουσα κάποια στιγμή νομίζω στις 13 Αυγούστου;
Αλλά αυτό που θυμάμαι όμως, ότι δραπέτευσα μέρα Σάββατο και ο Παναγούλης είχε αποδράσει 2, 3 μέρες πιο νωρίς, τώρα άκουσα 5 του μηνός, και εγώ δεν ξέρω τι μέρα ήταν 5 του μηνός, αλλά ακόμα διίστανται και οι απόψεις.
Θέλω να σας πω για την μνήμη. Γιατί εάν έχεις κάνει ένα πράγμα στην ζωή σου, είναι ένα γεγονός που το θυμάσαι. Και εγώ θυμάμαι σ’ αυτή την ληστεία δυο χαρακτηριστικά γεγονότα. Πρώτον, ότι ήταν μια έγκυος γυναίκα και αυτό το λέω και στην κατάθεσή μου και την άλλη μέρα οι εφημερίδες γράψανε για κάποιον ευγενικό ληστή που έβαλε την γυναίκα που πήγε να λιποθυμήσει κλπ.
Όταν εμένα μου αναφέρανε για κάποια ληστεία, έχοντας η αστυνομία μπροστά της ένα οργανόγραμμα που κανονικά έπρεπε να έχει πάει στο αρχείο αλλά βρέθηκε στα χέρια της, μου είπαν για μια ληστεία και με κατηγορεί κάποιος συγκατηγορούμενός μου εδώ πέρα. Εγώ λέω εντάξει, αυτή η ληστεία θα είναι. Δεν έχω κανένα τρόπο να την κρύψω και λέω, έχω κάνει μια ληστεία. Και μου είπαν, με ποιον έχεις κάνεις ληστεία; Λέω με τον Γιαννάκη. Δεν ξέρω κανέναν άλλον.
Όταν επιμένανε πάρα πολύ και εγώ αρνιόμουν συνέχεια, δεν έχω κάνει τίποτα άλλο στην ζωή μου, εκτός απ’ αυτή την ληστεία και την θυμάμαι γιατί έχει τα χαρακτηριστικά αυτά, μάλιστα τα γράψανε αυτά τα χαρακτηριστικά της εγκύου, γιατί με ρωτούσαν, αν θυμάσαι απ’ αυτή τη ληστεία κάτι χαρακτηριστικό που σου έχει μείνει. Ούτε θυμόμουν και τους δρόμους που έχουν γράψει, τα έχουν βάλει η Αστυνομία με βάση το οργανόγραμμα που έκαναν, εγώ δεν θυμάμαι ούτε σε ποιο δρόμο ήταν, εντάξει θυμόμουν αυτά τα χαρακτηριστικά μόνο. Δηλαδή της ληστείας τα χαρακτηριστικά βασικά, που δεν είχε πέσει ούτε τουφεκιά, δεν έχει πέσει τίποτα, ήταν ένας – δυο πελάτες απ’ ότι είχα πει μέσα ας πούμε και η έγκυος γυναίκα και την άλλη μέρα στον τύπο διάβασα για τον ευγενικό ληστή. Αυτά τα θυμόμουνα.
Βασικά θυμόμουνα ότι δεν είχα πάρει και φράγκο καταρχήν και γι’ αυτό το θυμόμουν κιόλας. Γι’ αυτό σας λέω η μνήμη είναι σε ορισμένα γεγονότα δεν μπορεί να ξεφύγει. Μπορεί να ξεχνάει ημερομηνίες. Εγώ όταν μου είπαν αυτό, έχεις κάνει τότε, είπα και εγώ εντάξει, αφού μου το λέτε εσείς, κάτι θα ξέρετε, αφού έχετε και τον κατάλογο μαζί σας το 1986, κάτι τέτοια λέγανε ας πούμε.
Δέχθηκα αυτή τη ληστεία. Αλλά ξέρετε κάτι, όταν ήρθα εδώ πέρα και διάβασα από τον κ. Μπίρμπο μου βάζει μια ληστεία το 1988, το οποίο όπως λέει ο κ. Ζαϊρης 9 του μηνός πέθανε η αδελφή σου, με βάλανε ότι στις 13 του μηνός έχω πάρει μέρος σε μια ληστεία, η οποία έχει απόπειρα ανθρωποκτονίας μέσα, έχει πιστολίδι και όλα αυτά, λέω εγώ ξέρω ότι έχω κάνει αυτό το πράγμα στην ζωή μου και άρχισα να ψάχνω. Και μάλιστα άρχισα να ψάχνω αντίθετα από το 1986 και πίσω, στέλνοντας την κόρη μου επί μήνες, ένα δυο μήνες είχε πάρει για να βρει στοιχεία, γιατί όταν έχεις κάνει ένα πράγμα στην ζωή σου, το θυμάσαι. Και γι’ αυτό έλεγα, κάπου ήταν καλοκαίρι, ψάξτε τις εφημερίδες το καλοκαίρι και της είπα πού να πάει να ψάξει στα αρχεία των εφημερίδων και βρήκαν όντως σ’ αυτή την ληστεία που έχω περιγράψει εγώ σ’ αυτή την ανάκριση.
Αυτό είναι για μένα κάτι που εντάξει έχει παραγραφεί, δεν υπάρχει αδίκημα. Γι’ αυτό είπα ότι έχει πάρει πολλές προεκτάσεις αυτή η δίκη γιατί δικάζομαι σαν μέλος μιας Οργάνωσης που εγώ δεν είμαι και δεν υποστηρίζω τις απόψεις και την ιδεολογία της. Και ένα δεύτερο, τελικά με το ψάξιμο βρήκαν ότι το ’88 εγώ ήμουν στο νοσοκομείο, είχε πεθάνει εκείνο το Σάββατο η αδελφή μου 9 του μηνός – δεν τα βρήκα εγώ τα βρήκαν οι συγγενείς μου και στο ληξιαρχείο – και είχαν πει, πώς τον κατηγορείτε εσείς αυτόν, εδώ και τρεις μήνες βρίσκεται στης αδελφής του το προσκεφάλι γιατί είχε καρκίνο. Όπως ήρθε και ο πρώην γαμπρός μου που κατέθεσε εδώ. Είχε πεθάνει Σάββατο απ’ ότι άκουσα, εγώ δεν το θυμόμουν, 9 του μηνός. Στις 11 του μηνός την θάψαμε.
Είχα μια μάνα που είχε μια τάση αυτοκτονίας μετά τον θάνατο της αδελφής μου. Την οποία έπρεπε να φυλάω μέρα – νύχτα, γιατί είχαμε μονοκατοικία, μην ανέβει και πέσει γιατί με απειλούσε τι θα κάνω εγώ χωρίς την κόρη μου; Και ήμουν εκεί και είχα ένα γαμπρό που είχε πάθει την νόσο του βυθού που δεν μπορούσε να περπατήσει και όπως ξέρετε μετά από ένα θάνατο τελικά υπάρχουν ορισμένες συγκινησιακές καταστάσεις, δεν μπορούσε να περπατήσει αυτός, γιατί έχει πάθει την νόσο του βυθού, δεν ξέρω εάν τον είδατε εδώ πέρα που ήρθε να καταθέσει, και έχει παραλύσει στα κάτω άκρα και έπρεπε να τον βοηθάω όλα αυτά τα χρόνια. Τον βοηθάω όχι οικονομικά, γιατί αυτός ήταν σε καλύτερη κατάσταση από μένα οικονομικά. Τον βοηθάω ψυχολογικά και ηθικά σε όλη αυτή την περιπέτεια. Αυτά έχω να σας πω τουλάχιστον γι’ αυτά που με κατηγορούν.
Τώρα υπάρχει και ένα άλλο σκέλος, το οποίο είναι για το ’91 δεν θα μιλήσω καθόλου. Γιατί ξέρετε δεν μπορεί να βρίσκω κάθε μέρα στοιχεία, τι έκανα εκείνη την ημέρα. Ξέρω ότι στις 17 Δεκέμβρη έχω τα γενέθλιά μου και αυτή η ληστεία το ’91 που με κατηγορούν έγινε στις 16. Εγώ ξέρω ότι στις 16 του μηνός, επειδή είμαι 20 χρόνια συνταξιούχος του ΙΚΑ και παραπάνω, έρχεται κάθε πρωί ο Παναγιώτης την πρώτη ημέρα των συντάξεων και με πληρώνει, ο ταχυδρόμος. Αυτό το ξέρω. Αν είναι η πρώτη ημέρα αυτή της πληρωμής στις 16 του μηνός, πρέπει να περίμενα τον Παναγιώτη να με πληρώσει. Θα μου πείτε τελικά, εντάξει τα πήρες και μπορούσες να πήγες και να έκανες και μια ληστεία. Εντάξει άμα είμαι και φαντομάς μπορώ να πάω όπου θέλω.
Αυτό το λέω γιατί εγώ επειδή έψαξα να βρω στοιχεία και για εκεί, να βρω υπογραφές τελικά από τις διάφορες υπηρεσίες του ΕΛΤΑ δεν βρήκα, δεν κρατάνε στοιχεία τέτοια ας πούμε, που να έχει μια υπογραφή μου την τάδε ώρα, πληρώνεσαι κλπ. δεν τα έχουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Παναγιώτης ήταν αυτός με το ποδήλατο που έπινε και λιγάκι;
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Ναι, έπινε λιγάκι. Τον ξέρετε και αυτόν; Τα ζητήματα που έχουν προκύψει, βάση των καταθέσεων ορισμένων συγκατηγορουμένων μου εδώ πέρα, έχει προκύψει ένα θέμα πολύ σοβαρό για μένα. Έφθασε στο σημείο όταν με συνέλαβαν εμένα στις 18 Ιουλίου, μαζί με τον Τζωρτζάτο, όχι μαζί αλλά τον Τζωρτζάτο πρώτα, τον είχαν συλλάβει κιόλας, όταν ήρθαν σε μένα στο μοναδικό κάτοικο που ζούσε σε ένα βουνό επάνω και με πιάσανε, μου είπαν κάποια στιγμή ότι κάποιος εμφανίστηκε εκεί πέρα και μου λέει, σε θέλει ο κ. Εισαγγελέας για μια ανάκριση. Λέω πολύ ευχαρίστως. Αλλά δεν καταλαβαίνω λέω, όλοι αυτοί οι μασκοφόροι εδώ πέρα με τα όπλα να με σημαδεύουν και ήμουν και γυμνός στο κρεβάτι και γι’ αυτό λέγανε τελικά, πιάσαμε τους τρομοκράτες με τις παντόφλες, αν το θυμόσαστε.
Κατεβαίνοντας, είπα, δώσε μου το χαρτί, μου λένε, τι το θέλεις το έχει ο απέναντι, λέω εντάξει κάποια στιγμή θα μου το δώσετε. Και μάλιστα τους είπα και κάτι χαρακτηριστικό, επειδή εγώ είχα ένα περιβόλι που κόψανε κάποια ζαρζαβατικά και φάγανε αυτοί, τους είπα παιδιά, σας παρακαλώ πάρα πολύ επειδή ξέρω πώς γίνονται οι έλεγχοι, μην σπάσετε την πόρτα του σπιτιού, σας αφήνω το κλειδί εδώ πέρα, ανοίξτε και πηγαίνετε να ψάξετε όπου θέλετε. Εντάξει την σπάσανε τελικά, τα διαλύσανε όλα, δεν αφήσανε τίποτα δηλαδή. Αυτό είναι μια νοοτροπία η οποία δεν είναι σημερινή. Είναι μια νοοτροπία η εκπαίδευση αυτή που δίνουν στην Αστυνομία εδώ και χρόνια ας πούμε. Και φθάνω σ’ αυτό το θέμα τελικά.
Βλέποντας εγώ τον Τζωρτζάτο να τον έχουν συλλάβει, δεν υποψιάστηκα ότι μας έχουν συλλάβει για 17Ν, γιατί σε συζητήσεις που έκανα και με τον Τζωρτζάτο πολιτικές, διαφωνούσαμε κάθετα σε διάφορα θέματα πολιτικά, αυτά μπορεί να σας τα αναπτύξω μετά αν θέλετε, απλώς διαφωνούσαμε πολιτικά, αλλά ούτε και αυτός μου είχε μιλήσει ποτέ για ένοπλο αγώνα κλπ, ήξερα ότι είναι από μια παραδοσιακή αριστερή οικογένεια και μάλιστα εκείνη την εποχή είχε πεθάνει και ο πατέρας του και είχα πάει στην κηδεία του.
Στις 7 η ώρα που με πιάσανε εμένα, τον Τζωρτζάτο τον είχαν ήδη πιάσει. Εμένα με έχουν πιάσει και μας πήγαν στις 9 η ώρα είχαμε φθάσει στη Γ.Α.Δ.Α. Εμένα με έχουν σε ένα γραφείο το νούμερο12 θυμάμαι, από το πρωί εκεί πέρα. Αλλά επειδή έχω την καρδιά μου και πίνω κάποια χάπια, είχα πιει τα χάπια που μου φέρνουν κάποια συχνοουρία. Και κατά τις 7 η ώρα το βράδυ, χωρίς να μου πουν όλη ημέρα τίποτα, ήταν δυο αστυνομικοί και μπαινοβγαίνανε, πότε μας φύλαγε ο ένας και πότε ο άλλος, ότι ζήτησα μου το φέρανε, εντάξει ζήτησα καφέ, μου φέρανε καφέ, μου φέρανε κάποια στιγμή ένα σάντουιτς, έφθασα στο σημείο κατά τις 7 με 7:30, να με φωνάξει κάποιος στρατηγός Σύρος και να μου πει ότι ο τάδε σε κατηγορεί ότι έχεις κάνει ληστείες, σαν Φώτης.
Βγαίνοντας εγώ, του λέω, εγώ δεν έχω κάνει ληστείες, ούτε είχα ποτέ το όνομα Φώτης. Φθάνοντας στην ανάκριση πάλι, άρχισε πάλι αυτό, πες τα μας ρε Φώτη, ο Τζωρτζάτος και οι άλλοι τα έχουν πει όλα για σένα, θέλουμε να τα διασταυρώσουμε απλώς. Λέω, τι να διασταυρώσετε; Δεν τους είχα ακόμα για την ληστεία, τι να διασταυρώσετε; Μου λένε, τα έχει πει, πες μας σε ποιους φόνους έχεις λάβει και εσύ μέρος, αυτά όμως ήταν μια φιλική συζήτηση. Τελειώνοντας αφού μου το είπαν καμιά δυο φορές, μετά άρχισαν να με ρωτάνε για το κίνημα. Ποιους γνώριζα από τη Γαλλία, αν έχω συναντήσει τον Βότση, αν έχω συναντήσει τον Καραμπελιά, αν έχω γνωρίσει τον Κοροβέση, τι απόψεις πολιτικές έχουν; Αν ήταν υπέρ του ένοπλου αγώνα; Ποιους ξέρω από το ΠΑΚ; Επειδή ήταν το ΠΑΚ τότε, υπέρ του ένοπλου αγώνα. Αν ξέρω κάποιον Γαλανόπουλο, που ήταν υπεύθυνος τότε στην Ευρώπη δεν ξέρω. Εγώ ακουστά τους είχα να σας πω την αλήθεια όλους, αλλά προσωπικά και παρόλο τις πολιτικές μας διαφωνίες, είχα πολύ καλές σχέσεις με ανθρώπους όπως ο Καραμπελιάς, όπως ο Βότσης, όπως ο Μανιός, όπως ο Πάμπλο γιατί ήμασταν στην 4η Διεθνή μαζί κάποτε και ήμουν εγώ τελικά ο Παμπλικός μου είχαν βγάλει και το παρατσούλι στην χούντα.
Όταν γίνεται μια ανάκριση τέτοια, και θέλεις να αμυνθείς, απλώς πρέπει να κάτσεις να σκεφθείς ορισμένα πράγματα, πώς ξέρανε αυτό το όνομα Φώτης, που εγώ το έχω πει μόνο σε έναν άνθρωπο, το έχω πει μόνο στο Γιάννη. Και έμαθα τελικά, ούτε το όνομά του δεν ήξερα το επώνυμο, απλώς ισχυριζόμουνα αυτός ο Γιαννάκης ήταν κάποτε υπαρχηγός του Τσιρώνη και επειδή του είχα κάποια εκτίμηση του Τσιρώνη. Ναι αυτός είναι ο Γιάννης Σκανδάλης, αλλά εγώ δεν θυμόμουν κανένα όνομα και αυτός έλεγε, ένας Γιαννάκης, ο οποίος ήταν υπαρχηγός του Τσιρώνη απ’ ότι ξέρω, του γιατρού Τσιρώνη, έτσι τον λέγαμε εμείς εκείνη την εποχή και έτσι μου είχε μείνει τελικά.
Και στέφτηκα τελικά ότι εγώ μόνο σ’ αυτή τη ληστεία είχα πει γι αυτό το όνομα. Τώρα πώς έφτασε στις 17 του μηνός ή στις 18 που μου το είπε εμένα ο Σύρος, γι αυτό έχω μια εξήγηση να δώσω. Έχω να πω το εξής: Ότι όλα αυτά τα χρόνια, η αστυνομία και η Ασφάλεια έψαχναν να βρουν τρομοκράτες και εγώ συνελήφθηκα τελικά μαζί με τον Τζωρτζάτο.
Νομίζω ότι ο Τζωρτζάτος τελικά, αφού έχει παραδεχτεί ότι ήταν και στη 17Ν, ήταν σε ένα κύκλωμα που τον παρακολουθούσαν μετά την έκρηξη της βόμβας στου Σάββα Ξηρού τα χέρια. Ευνόητο ήταν αφού ήταν φίλος μου και κάναμε εκείνη την εποχή διακοπές μαζί –αυτός έκανε σε ένα άλλο σπίτι κι εγώ ήμουν στο δικό μου-, είπε η αστυνομία, «τον Τζωρτζάτο τον πιάσαμε το 1993 σαν ύποπτο της 17Ν›, απ’ ότι έχει καταθέσει και ο κ. Καμένος εδώ πέρα που σας είπε ότι με παρακολουθούσαν κι εμένα επί χρόνια κτλ. και δεν βρήκαν τίποτα.
Νομίζω ότι αυτό το όνομα μέσα σ’ αυτόν τον κύκλο των παρανόμων τελικά, η Ασφάλεια πρέπει να το είπε στον συγκατηγορούμενό μου ο οποίος έχει αρνηθεί τελικά την απολογία που την έχουν γράψει οι αστυνομικοί. Έχει έναν αδερφό ο οποίος είναι ετοιμοθάνατος, έχει έναν άλλον μικρό αδερφό ο οποίος έχει παραδεχτεί κάποια στιγμή ότι είναι μέλος της 17Ν και μεταγενέστερα βλέποντας το κατηγορητήριο και βλέποντας εγώ τον Σκανδάλη να έχει περάσει στη 17Ν, απ’ ότι φαίνεται από το κατηγορητήριο βασικά, δεν ξέρω αν αληθεύουν αυτά όλα ή αν είναι μια σκευωρία της Ασφάλειας όπως λέγεται, αλλά εγώ αυτή την ερμηνεία δίνω.
Απ’ ότι βλέπω ο Σκανδάλης είναι μέλος της 17Ν, απ’ ότι έχω ακούσει είχε πάρει μέρος σε κάτι ενέργειες, δε θυμάμαι ακριβώς, το ’84, το ’85, το ’86, νομίζω ότι διέρρευσε το όνομά μου από κει και πέρα. Δηλαδή αυτό το όνομα πρέπει να έχει διαρρεύσει από αυτό το κύκλωμα. Δηλαδή ο Σκανδάλης τα φούσκωσε κάποια στιγμή στην Ασφάλεια και είπε «αυτός είχαμε κάνει μια ληστεία κάποτε, δεν τον παίρνουμε να κάνουμε και καμιά άλλη;› Μου είχε πει τότε «κοίταξε να δεις, δεν πήρες φράγκο αλλά πήγαν τα λεφτά αυτά για άλλες ανάγκες του Κινήματος›.
Αυτά τα γεγονότα εμένα με έβαλαν σε σκέψη, δηλαδή πρώτα μου είχαν βάλει κάποιον φόνο τον οποίο τον έβγαλαν κάποια στιγμή και κάποια στιγμή ήρθε κάποιος άλλος να με κατηγορήσει μετά από 7-8 ημέρες που ήμουν εγώ στην Ασφάλεια. Η Ασφάλεια δεν μου ανακοίνωσε ποτέ τίποτε γι αυτό τον φόνο. Το έμαθα τελικά από τις εφημερίδες, ότι «ο Ψαραδέλλης κατηγορείται και για το φόνο του Πέτρου και Σταμούλη›, εγώ νόμιζα ότι ήταν ένα άτομο, αλλά τελικά είναι δύο άτομα, ο Διοικητής των ΜΑΤ και ένας φαντάρος οδηγός του, κάτι τέτοιο.
Βλέποντας αυτά τα πράγματα κι όταν ξέρεις στη ζωή σου ότι δεν έχεις κάνει ένα έγκλημα πρέπει να πας να ψάξεις. Έτσι έψαχνα κι εγώ και τελείως τυχαία, εκείνη την εποχή είχα πάει με τη σύζυγό μου στην Κύπρο και μου λέει «εμείς ήμαστε στην Κύπρο τότε, πώς σε κατηγορούν;› Λέω «δεν ξέρω, ψάξε να βρεις›. Έψαξε να βρει, πήγε στην Πρεσβεία την Κυπριακή, δεν έχουν βρει τίποτε στοιχεία.
Μετά κάποια στιγμή, από τα πολλά που ζητούσα βοήθεια κτλ., απάντησε κάποιος συνεργάτης σε μια έκκληση που είχα κάνει εγώ, δε θυμάμαι αν είχα διαβάσει τότε την ιστορία του Πέτρου και του Σταμούλη, δηλαδή πώς είχαν δολοφονηθεί ο Πέτρος και ο Σταμούλης και θυμήθηκα τότε ότι θα πηγαίναμε στην Κύπρο εκείνες τις ημέρες, αλλά δεν πήγαμε λόγω γέννησης ενός παιδιού του φίλου μου εκεί πέρα.
Ήταν τόσο κοντά οι ημερομηνίες αυτές για την Κύπρο γιατί είχαμε αναβάλλει και το ταξίδι μας δυο-τρεις φορές και υπαίτιος ήταν αυτός, γιατί ήθελε να τελειώσει κάποιες εργασίες. Μάλιστα ήθελα να τους καλέσω κι αυτούς μάρτυρες, αλλά ήταν στην Κύπρο και δεν μπορούσα να τους βρω. Μάλιστα ήταν κάποιος για την εφημερίδα, που φτιάχναμε τα λογότυπα για κάποια εφημερίδα της Κύπρου, και μάλιστα του σοσιαλιστικού κόμματος της Κύπρου και νομίζω ότι ήταν αρχισυντάκτης τότε κάποιος Τσαλακός.
Κάποια στιγμή θυμήθηκα κάποια στιγμή, διαβάζοντας αυτά όλα στο ΠΟΝΤΙΚΙ κτλ., ότι εκείνο το βράδυ αυτός που μου ανακοίνωσε τη δολοφονία του Πέτρου και του Σταμούλη, ήταν ο ίδιος ο Παπουτσάκης. Υπήρχαν και άλλα δύο άτομα σημαίνοντα πολιτικά σήμερα που είναι στην κυβέρνηση κιόλας. Δεν ξέρω αν χρειάζεται να τα πω. Εγώ, επειδή δούλευα τεχνικός, τυπογράφος κτλ., έφτιαχνα πάρα πολλά βιβλία και ξένων εκδοτικών οίκων, έκανα τεχνική επιμέλεια και μάλιστα τα βιβλία της ΟΥΤΟΠΙΑΣ.
Εγώ είχα επαφές αρκετό καιρό γιατί έκανα τεχνική επιμέλεια σε αυτά τα βιβλία και πήγαινα τα σποτάκια να μας τα βάλουν διαφήμιση τελικά στο ΑΝΤΙ και τα πήγαινα τακτικά για πολλά χρόνια και μου έκανε εντύπωση ότι δε με θυμάμαι ο Παπουτσάκης. Εντάξει, έχει γεράσει κι αυτός όπως έχουμε γεράσει όλοι, αλλά νομίζω ότι ο Μάκης επειδή ήρθε και κατέθεσε εδώ πέρα, σας έδωσε μια απάντηση, δεν ξέρω αν πειστήκατε, ότι εγώ βρισκόμουν εκεί πέρα εκείνη την εποχή κι εκείνη την ώρα ακριβώς επειδή έβρεχε και δε μπορούσα να φύγω και ήρθε ο Παπουτσάκης και μας ανήγγειλε αυτό το πράγμα.
Τώρα γιατί το είπε ο συγκατηγορούμενός μου αυτό, θα μπορούσα να δώσω κι εκεί πέρα μια εξήγηση, γιατί δεν είπε μόνο για μένα. Είπε για μία γενιά που έχουμε τα χαρακτηριστικά αυτά, δηλαδή είπε εμένα, είπε τον ξάδερφό του τον Γιάννη Σερίφη, είπε για κάποια ¶ννα και τον Γιωτόπουλο και ήμαστε ακριβώς αυτό που λέει η αστυνομική αντίληψη των τρομοκρατών, είναι αυτή τελικά.
Με χαρακτηρίζουν κι εμένα από την πρώτη γενιά, τρομοκράτη ο οποίος ίδρυσα και τη 17Ν. Μετά το άλλαξαν, αλλά τις πρώτες ημέρες στις εφημερίδες είχε γραφεί ότι εγώ ήμουν ιδρυτής της 17Ν, ο Γιωτόπουλος, ο Γιάννης Σερίφης, ο Παπαναστασίου?. Όλα αυτά με βάζουν σε μια υποψία και λέω το αστυνομικό σενάριο ξαναδουλεύει. Με ποια έννοια δουλεύει: Ότι εφόσον αυτός έχει κάνει τόσα πράγματα, έχει πάει στο Παρίσι, τους απογοήτευσα γιατί δεν ήξερα γαλλικά, με ρωτούσαν συνέχεια στα γαλλικά αλλά πού να τα μάθω τα γαλλικά, στις διαδηλώσεις μέσα;
Αυτά όλα μου έβαλαν τη σκέψη ότι εγώ ήμουν σε μια εποχή πολύ μεγάλος συμπαραστάτης στον Γιάννη Σερίφη. Ήμουν ο μόνος που είχα συμπαρασταθεί και για να μαζέψω χρήματα για την διοίκηση τότε, το ’77, το ’78, να του βγάλω αφίσες γιατί είχα την τεχνική επιμέλεια και συνέδεσα τελικά εάν θέλουν να κάνουν μια σκευωρία σε μένα και στον Γιάννη. Διάβασα και το βούλευμα, εγώ ποτέ δεν έχω πει ότι γνωρίζω τον Παύλο Σερίφη, ούτε στην ανάκριση ούτε πουθενά.
Αλλά διάβασα σε κάποιο σημείο ότι εγώ ξέρω τον Παύλο Σερίφη, σε κάποιο βούλευμα και τρελάθηκα. Αφού εγώ έλεγα για τον Γιάννη. Ήταν παραδρομή τελικά; Ήταν ορθογραφικό λάθος; Τί ήταν αυτό τελικά; Νομίζω τελικά σε αυτή την ιστορία για να αποδεχθεί αυτά τα πράγματα ο Παύλος Σερίφης πρέπει να βρέθηκε κάτω από μεγάλη πίεση, γιατί ξέρουμε την πίεση που κάνουν οι αστυνομικοί.
Μου κάνει εντύπωση το εξής: Γιατί δεν ήρθε κάποιος Εισαγγελέας, ήμουν στη ΓΑΔΑ ακόμα, δεν ήμουν στο σπίτι μου, να μου πει «μας γέλασες, έχεις κάνει κι ένα φόνο, έχεις κάνει και δεύτερο φόνο, τότε το έκανες με τον Παύλο, με την ¶ννα, με τον Γιωτόπουλο› κτλ. Μου έχει κάνει εντύπωση πολλή. Εγώ τον μόνο που συνάντησα Εισαγγελέα εδώ σε όλη αυτή τη διαδικασία στη ΓΑΔΑ, έχω συναντήσει για πρώτη μου φορά όταν με έφεραν εδώ πέρα στον Κορυδαλλό και μάλιστα στις φυλακές που μας έφεραν συνοδεία –που όπως είπε κάποιος ούτε ο Πάπας δεν είχε τέτοια συνοδεία.
Εκείνη την ημέρα, την ίδια μέρα, μόλις είχαν φτιάξει και τις φυλακές νομίζω, μύριζαν μπογιές ακόμα και ήρθε ο κ. Διώτης εκεί. Του είπα: «Κύριε Εισαγγελέα, έχω κάνει ξανά φυλακή, έχω κάνει επί χούντας, αυτά τα κελιά δε βλέπουν ούτε ουρανό ούτε τον ήλιο να ανατέλλει, το μόνο που τους λείπει είναι μια ταφόπλακα›. Και με έσπρωξαν οι φύλακες μέσα για να μην διαμαρτυρηθώ άλλο.
Αυτό το λέω γιατί νομίζω ότι συνεχίζεται και σήμερα αυτή η κράτηση, έχω κάνει σε πολλές φυλακές και μπορώ να κάνω μια σύγκριση. Αυτά τα κελιά το μόνο που τους λείπει είναι μια ταφόπλακα, τίποτε άλλο. Επειδή στη δικτατορία έζησα σε κελιά κι ήμουν μόνος μου στο κελί πάντα όπως ήταν και η Δημοκρατική ¶μυνα και η ομάδα Παναγούλη, όπως ήταν και οι διάφοροι τελικά που είχαν έρθει, η πρώτη τους μέριμνα ξέρετε ποια ήταν; Όταν βγουν και πάρουν την εξουσία, γιατί το έλεγαν ποιοι θα πάρουν την εξουσία τότε, το είχαν πει από τότε, «εμείς θα πάρουμε την εξουσία ξανά›, να καταργήσουν αυτές τις φυλακές.
Της χούντας οι φυλακές που ήμαστε μόνοι μας, που είχαν προαύλια, που είχαν γήπεδα να παίζουμε κτλ., ήταν να τις καταργήσουμε και το μόνο που κατάφερε αυτή η εξουσία είναι να ανυψώσει αυτές τις αξίες τις ανθρώπινες που λέτε εσείς και να φτιάξει αυτές τις φυλακές, που πιστεύω, με το νόμο που ψήφισαν, να μην τις γευτούμε ξανά αυτές τις φυλακές και καμία φυλακή, γιατί η ιστορία δεν τελείωσε ούτε το 1967 ούτε το 2003. Η ιστορία συνεχίζεται και συνεχίζεται με έναν άλλον τρόπο αυτή τη στιγμή.
Και τον τρόπο τον βλέπετε καθημερινά. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, εγώ έτσι πιστεύω, οι ιμπεριαλιστές μετά από αυτό το φονικό χτύπημα που έγινε στους δίδυμους πύργους, έχουν εξαπολυθεί να βρουν τρομοκράτες. Κι ένας τρομοκράτης τους έκανα εγώ. Εγώ είχα τα στοιχεία όλα του τρομοκράτη τα οποία μπορεί να θυσιάσουν έναν αθώο στη φυλακή, αλλά θα μπορέσουν να κρατήσουν τους νόμους αυτούς που δε θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι η εργατική τάξη ξανά και όλοι οι εργαζόμενοι.
Γιατί σήμερα κάθε άνθρωπος βαφτίζεται τρομοκράτης έστω και αν πει αντιαμερικανικά συνθήματα. Δε σας λέω για τις Οργανώσεις που είναι ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, που είμαστε ενάντια και εμείς και προτείνουμε ένα άλλο αξιακό σύστημα, αλλά δεν είναι αυτό το αξιακό σύστημα το οποίο σήμερα έχει ισοπεδώσει τον πλανήτη. Είμαι ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και σε όλους τους ιμπεριαλιστές που χτυπάνε αυτά τα κινήματα και σήμερα το βλέπουν πολύ πιο ξεκάθαρα και στο όνομα το δικό μου ή δύο τριών συντρόφων εδώ πέρα, χτυπάνε αυτό το κίνημα τελικά, αυτή την ανύψωση αυτού του κινήματος.
Γιατί για πρώτη φορά αυτό το παγκόσμιο κίνημα ξαναπαίρνει μια άλλη τροπή, φεύγει από τα σταλινικά μοντέλα και δίνει μια άλλη προοπτική στις ανθρώπινες αξίες. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα: Ήμαστε μια άγνωστη οργάνωση εμείς μέχρι την τελευταία 10ετία ή 20ετία, σήμερα το Κίνημά μας, η 4η Διεθνής, έχει κατακτήσει ένα μεγάλο κομμάτι του παγκόσμιου Κινήματος. Το κομμάτι αυτό έχει ξεκινήσει από τη Γαλλία, έχει πάρει ένα 12%, εμπιστεύονται την 4η Διεθνή σήμερα χιλιάδες συνδικαλιστές, εργάτες, Υπουργοί, έχουν Υπουργούς στη Βραζιλία, έχουν Δημάρχους.
Αυτοί όλοι έχουν μπει ενάντια στην παγκοσμιοποίηση αυτή που λένε οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι κι εμείς σήμερα έχουμε σε αυτό το Κίνημα να δώσουμε κάτι, να απορρίψουμε αυτές τις ενέργειες της ατομικής τρομοκρατίας αν θέλετε, να δώσουμε μια άλλη προοπτική σ’ αυτό το Κίνημα, έναν άλλο σοσιαλισμό, το οποίο δεν μπορεί να το δώσει ένας καπιταλισμός σήμερα που είναι επιθανάτιος, ο οποίος πρέπει να καταστραφεί μόνος του, όπως πηγαίνει θα καταστραφεί μόνος του. Όταν σκοτώνει ο ένας το παιδί του άλλου, το βλέπουμε καθημερινά αυτό.
Στο όνομα της τρομοκρατίας, προσπαθούν στο όνομα το δικό μου να με βγάλουν έναν τρομοκράτη για να χτυπήσουν αυτό το Κίνημα, εγώ έτσι πιστεύω. Εσείς μπορεί να μην το πιστεύετε, να λέτε «γιατί εσένα›; Κάποιον έπρεπε να βάλουν, κάποιος κάνει την αρχή. Βρέθηκε να κάνουμε αυτή τη ληστεία κάποτε και βρήκαν κάποια ευκαιρία, είπαν «εδώ πέρα υπάρχει ζουμί, υπάρχει ένα Κίνημα πίσω από αυτούς το οποίο έχει πάρει 12% στη Γαλλία, έχει Υπουργό, έχει Ευρωβουλευτές στο Κοινοβούλιο που χτυπάνε αυτούς τους νόμους της τρομοϋστερίας.
Γι αυτό λέω ότι χτυπιέται το Κίνημά μας στο όνομα το δικό μου. Δηλαδή στο παράπτωμα το δικό μου οι μαρξιστικές ιδέες πάνε να συκοφαντηθούν. Αυτό είναι σαν ένας πρόλογος, θα μπορούσα να σας μιλώ μέρες, αλλά νομίζω ότι με τις ερωτήσεις σας και τις απαντήσεις μου θα διευκρινιστούν τα θέματα. Το είχα πει και σε ένα γράμμα που είχα στείλει στα ΜΜΕ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να κάνουμε ένα πεντάλεπτο διάλειμμα.
ΔΙΑΚΟΠΗ