ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:05 – 11:15
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλημέρα σε όλους. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Καλημέρα κ. Παπαδάκη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσαμε, δεν θα τρώμε τον χρόνο μας με αυτά. Μας βλέπετε, χαμογελαστοί είμαστε όλοι. Τελείωσε αυτό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είναι σαν να την έκανα την δήλωση. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σαν να την κάνατε την δήλωσή σας. Εδώ σκοπός μας είναι να προχωρήσει η δίκη και επειδή έχουμε λίγο χαμένο χρόνο ας τον κερδίσουμε να βοηθήσουμε όλοι. Μας ενδιαφέρει η Δικαιοσύνη να είναι ολοφάνερη, φωτεινή για όλους. Έχει σειρά σήμερα ο κ. Θωμάς Σερίφης. Ο κ. Αγιοστρατίτης εκπροσωπεί όλους τους απόντες προσωρινά όπως τον έχουμε ορίσει από την αρχή.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Έχω κάποιες σημειώσεις τις οποίες θα ήθελα να συμβουλεύομαι .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε αδυνατίσει λίγο μέσα στην φυλακή;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Αρκετά γιατί βρήκα καιρό για να αθλούμαι.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές βρίσκομαι σήμερα ενώπιόν σας προκειμένου να απολογηθώ σχετικά με πράξεις που αφορούν την συμμετοχή μου στην 17Ν. Θα ήθελα να σας επαναλάβω και πάλι όπως είχα κάνει και στην αρχή της διαδικασίας ότι αποδέχομαι την ευθύνη των πράξεων τις οποίες έχω ομολογήσει αλλά όχι στο σύνολο των πράξεων όπως μου αποδίδονται από το κατηγορητήριο.
Αναλαμβάνω την ευθύνη των πράξεων αυτών γιατί πιστεύω πως είναι χρέος μου όπως θα έκανε κάθε άνθρωπος που παλεύει συνειδητά σε κοινωνικούς αγώνες για μία κοινωνία δημοκρατική και δίκαιη με σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες. Αλλά και στην περίπτωση οι πράξεις αυτές δεν σχετίζονται με τα ιδεολογικά πιστεύω. Η οικογενειακή μου ανατροφή και η συνείδησή μου δεν θα μου επέτρεπαν να μην δεχθώ την ευθύνη μου γι αυτές.
Την συμμετοχή μου αλλά και την όποια περιορισμένη δράση μου καθώς και την αποχώρησή μου από την 17Ν τις θεωρώ πολιτικές πράξεις γιατί τις ενήργησα στα πλαίσια της τοποθέτησής μου και της συμμετοχής μου σε ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες στο χώρο του Αριστερού Κινήματος τον οποίο είμαι ιδεολογικά τοποθετημένος και που σκοπό είχαν την ανάπτυξη μαζικών αγώνων και την αμφισβήτηση της εξουσίας.
Δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο σε ιδεολογικά ζητήματα καθώς στο Δικαστήριο σας αναφέρθηκαν επί μακρόν τα ζητήματα αυτά. Εγώ θα ήθελα να αναφερθώ στο τί ήταν αυτό που με έκανε να ενταχθώ σε μια ομάδα ένοπλου επαναστατικού αγώνα. Τα βιώματά μου από την παιδική μου ηλικία καθώς προέρχομαι από μία περιοχή της Ελλάδας που θεωρείται από τις πιο φτωχές της Ευρώπης και συγκεκριμένα από την Θεσπρωτία μου έδειξαν από πολύ νωρίς την κοινωνική ανισότητα, την άνιση κατανομή του πλούτου, τον αποκλεισμό ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων από ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης και κοινωνικής ανέλιξης, με αποτέλεσμα την μετανάστευση και την ερήμωση του τόπου μου.
Κατόπιν η ένταξή μου στην παραγωγική διαδικασία καθώς εργάζομαι από πολύ μικρή ηλικία και η πλήρη συνειδητοποίηση της εκμετάλλευσης του εργατικού δυναμικού από την άρχουσα τάξη και σε συνδυασμό με τις συνθήκες που επικρατούσαν σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο εκείνης της εποχής και αναφέρομαι στο νοσηρό κλίμα που επικρατούσε στην κοινωνία με μεγάλα κοινωνικοοικονομικά σκάνδαλα που είχαν σαν αποτέλεσμα να δηλητηριάζουν την κοινωνία αλλά και την αδυναμία των παραδοσιακών Αριστερών Κομμάτων να δώσουν διέξοδο και λύσεις στα προβλήματα των λαϊκών μαζών. Αντί για αυτό τα Κόμματα αυτά συνεργάζονταν ακόμη και με την Δεξιά εξυπηρετώντας έτσι την στήριξη της άρχουσας τάξης και όχι την ανατροπή της.
Έτσι οι σκέψεις αυτές με οδήγησαν πως χρειαζόταν κάτι πιο δυναμικό για την ανατροπή αυτών των πολιτικών φαινομένων. Η συμμετοχή μου σε διάφορες κοινωνικές και πολιτικές εκδηλώσεις μου έδωσε την δυνατότητα να έρθω σε επαφή με άλλους ανθρώπους που μου πρότειναν να συμμετέχω σε μια ομάδα που θα είχε σαν σκοπό μέσα από συλλογικές διαδικασίες με την λήψη αποφάσεων από όλους σε συνθήκες άμεσης δημοκρατίας, την μαζικοποίηση των λαϊκών και εργατικών αγώνων με τελικό σκοπό την εγκαθίδρυση των λαϊκής δημοκρατίας όπου ο καθένας θα συμμετέχει στην λήψη των αποφάσεων που αφορούν το κοινωνικό σύνολο χωρίς την μεσολάβηση αντιπροσώπων και ειδικών που αποδεδειγμένα από την ιστορία πάντα λειτουργούν προς ίδιο όφελος, σφετεριζόμενοι την εξουσία που τους εμπιστεύεται ο λαός.
Η δράση μου στην ομάδα αυτή αρχίζει στις αρχές του 1989 όπου συμμετείχα στην τοποθέτηση ενός εκρηκτικού μηχανισμού σε κάποιο ακατοίκητο σπίτι όπου η όλη δραστηριότητά μου περιορίζεται απλώς στην παρακολούθηση της τοποθέτησης και δεν είχα, ούτε ποτέ απέκτησα τις γνώσεις για την κατασκευή και λειτουργία τέτοιων μηχανισμών.
Εδώ θέλω να αναφέρω ότι ουδεμία σχέση έχω με τις δύο παρόμοιες εκρήξεις οι οποίες μου αποδίδονται, όπως από την πρώτη στιγμή έχω υποστηρίξει τόσο κατά την διάρκεια της προανάκρισης όσο και κατά την διάρκεια της κύριας ανάκρισης.
Η επόμενη ενέργεια στην οποία συμμετείχα ήταν η αφαίρεση οπλισμού από το στρατόπεδο Συκουρίου. Μετά από το Συκούριο ακολούθησε η αφαίρεση οπλισμού από το Πολεμικό Μουσείο όπου κι εδώ η συμμετοχή μου περιορίστηκε μόνο στο να επιτηρώ την είσοδο του Μουσείου χωρίς και σε αυτή την περίπτωση να έχω λάβει μέρος στον σχεδιασμό και στην όλη οργάνωση της ενέργειας.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σταθώ και να σας πω ότι ήδη έχει περάσει ένας χρόνος από την ένταξή μου στην ομάδα και ήδη έχουν αρχίσει να μου δημιουργούνται οι πρώτες αμφιβολίες για την λειτουργία της ομάδας. Εγώ όπως σας είχα πει πίστευα ότι θα συμμετείχα σε μία ομάδα όπου όλοι μαζί θα αποφασίζαμε για κάποια πράγματα αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε.
Ήδη είχαν γίνει κάποιες ενέργειες στις οποίες είχα πάρει μέρος αλλά μόνο στην εκτέλεση και όχι στον σχεδιασμό τους που είχε γίνει από κάποιους άλλους. Αυτό όμως ερχόταν σε αντίθεση με αυτά που εγώ πίστευα, δηλαδή την συμμετοχή όλων τόσο στην λήψη όσο και στον σχεδιασμό και υλοποίηση των αποφάσεων.
Βέβαια παρόλα αυτά οι μέχρι τότε ενέργειες με έβρισκαν σύμφωνο γιατί αυτές στρέφονταν κατά των μηχανισμών της εξουσίας. Λίγο καιρό όμως μετά την ενέργεια στο Πολεμικό Μουσείο με προκήρυξή της η 17Ν ανέλαβε την ευθύνη για την ενέργεια αυτή οπότε συνειδητοποίησα και το πού ακριβώς βρισκόμουν. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με όσα σας είπα πιο πάνω έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την αποχώρησή μου από την ομάδα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος να συνεχίσω να βρίσκομαι στην ομάδα αυτή. Την 17Ν και την δράση της την ήξερα από τις προκηρύξεις της για τις ενέργειες που είχε κάνει ήδη.
Μπορώ να πω ότι σε πολλά απ’ όσα ανέφερε στις προκηρύξεις της συμφωνούσα και τότε και σήμερα αλλά εμένα με έβρισκε πολιτικά αντίθετο γιατί πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι τέτοιες Οργανώσεις δεν είχαν ουσιαστική παρέμβαση στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα λόγω της φύσης της δράσης τους που περιορίζεται σε συμβολικά χτυπήματα και δεν έχουν περιθώρια εξάπλωσης στις μάζες λόγω κυρίως του κλειστού χαρακτήρα οργάνωσής τους.
Η τελευταία ενέργεια στην οποία συμμετείχα ήταν η ληστεία στην Τράπεζα Εργασίας το καλοκαίρι του 1990 όπου κι εκεί συμμετείχα στην εκτέλεσή της και όχι στον σχεδιασμό της. Η ενέργεια αυτή ήταν η τελευταία. Από τότε και μέχρι σήμερα δεν έχω καμία συμμετοχή στις ενέργειες της 17Ν αλλά ούτε και κάποιου άλλου είδους συμμετοχή. Η αποχώρησή μου ήταν οριστική. Δεν μπορώ να καταλάβω πού στηρίζεται η κατηγορία για την μέχρι σήμερα συμμετοχή μου στην Οργάνωση. Συμμετοχή χωρίς φυσική παρουσία και δράση δεν την καταλαβαίνω.
Συμμετείχα μόνο από τις αρχές του 1989 μέχρι και τα μέσα του 1990. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ούτε πριν αλλά ούτε κατά την διάρκεια της διαδικασίας της δίκης βρέθηκε έστω κι ένα στοιχείο εναντίον μου. Δεν καταλαβαίνω επίσης γιατί βαρύνομαι με το αδίκημα της οπλοκατοχής όταν ουδέποτε γνώριζα πού βάζουν τα όπλα και ποτέ δεν είχα πρόσβαση σε κανένα από τα σπίτια που λέγεται ότι φυλάγονταν αυτά. Όπως επίσης δεν συμμετείχα στην κλοπή του αυτοκινήτου και των πινακίδων που μου αποδίδονται.
Ακόμη θέλω να πω ότι ουδέποτε πήρα χρήματα για προσωπική χρήση. Εγώ πάντα δούλευα σε δυο δουλειές και ούτε περιουσία έχω κάνει, ούτε εγώ, ούτε η οικογένειά μου. Από την στιγμή της αποχώρησής μου και μέχρι την στιγμή της σύλληψής μου καθώς και στο παρελθόν εργαζόμουν τις περισσότερες φορές σε δυο δουλειές ταυτόχρονα χωρίς όμως ποτέ μέσα σε αυτόν τον περιορισμένο χρόνο να σταματήσω να ασχολούμαι με τα κοινά και να παλεύω για τις ιδέες μου προσπαθώντας πάντα να προσφέρω όσο αυτό ήταν δυνατόν την βοήθειά μου σε συνανθρώπους μου.
Πάντα συμμετείχα σε όλες τις εκδηλώσεις πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου μέσα από συλλογικά όργανα και τελευταία μέσα από το Συνδικάτο. Ήμουν μέλος στο Σωματείο μου και γενικώς συμμετείχα παντού. Δεν εντάχθηκα όμως ποτέ σε κάποιο σχηματισμό γιατί πάντα φοβόμουν ότι ίσως κάποτε αποκαλυφθεί το παρελθόν μου και έτσι θα στιγμάτιζα τους χώρους αυτούς. Αυτό αποδείχθηκε πως είχα δίκιο αν κρίνουμε από το κλίμα το οποίο αναπτύχθηκε μετά την σύλληψη της 17Ν και τη προσπάθεια απαξίωσης από ορισμένους της ευρύτερης Αριστεράς και του μαχόμενου Κινήματος.
Πολλές απλές και φυσιολογικές ενέργειες στην ζωή μου όπως και επιλογές, παραδείγματος χάρη το να δημιουργήσω οικογένεια δεν έγινε για να προφυλάξω ανθρώπους που θα ήταν δίπλα μου. Η συμμετοχή μου στην Οργάνωση ήταν κάτι για το οποίο μόνο εγώ έφερα ευθύνη και μόνος μου έπρεπε να το αντιμετωπίσω γι αυτό και στην δίκη δεν ζήτησα κανένας να με βοηθήσει ούτε φίλος, ούτε συγχωριανός, ούτε συγγενείς. Αυτοί που ήρθαν εδώ και ήταν ελάχιστοι ήρθαν παρά την θέλησή μου.
Θεωρώ ότι μόνο εγώ μπορώ να εξηγήσω το πώς και το γιατί συμμετείχα σε αυτή την Οργάνωση. Δεν θα ήθελα να φέρω κάποιον και να μπλέξει σε αυτή την διαδικασία. Ακούστηκαν πολλά εδώ περί συνοδοιπορίας και όλα αυτά. Τελειώνοντας θα ήθελα να σας πω και πάλι ότι αναλαμβάνω την ευθύνη των πράξεών μου για όσα εγώ έχω ομολογήσει και ενώπιόν σας και δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε άλλους συγκατηγορούμενούς μου. Σεβαστείτε την επιθυμία μου να παραμείνω κατηγορούμενος και να μην μεταβληθώ σε μάρτυρα κατηγορίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν θέλετε μπορείτε να μου απαντήσετε σε μερικές ερωτήσεις. Εάν γνωρίζατε πριν έρθετε εδώ κατηγορούμενος άλλα άτομα τα οποία επίσης κατηγορούνται ότι ήταν μέλη της 17Ν;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Όπως σας είπα είχα συμμετοχή στην Οργάνωση αυτή. Γνώριζα κάποια μέλη τα οποία όμως δεν θα ήθελα να αναφερθώ αυτή την στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όμως τα έχετε πει στις απολογίες σας οι οποίες όπως ξέρετε μπορούν να αναγνωσθούν για να δούμε αν υπάρχουν αντιφάσεις. Δεν τις έχετε προσβάλει, δεν τις έχετε πειράξει. Επομένως στο σημείο τούτο παρακαλώ να αναγνωσθούν.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Η στάση μου αυτή κ. Πρόεδρε δεν είναι σημερινή. Η στάση μου αυτή είναι απ’ όταν απολογήθηκα στον Εφέτη Ανακριτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλω να σας πω τίποτα για την στάση σας. Είναι επιλογές προσωπικές τις οποίες τις σέβομαι πάρα πολύ και δεν ξέρω στη θέση αυτή τί θα έκανα κι εγώ.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Η στάση μου αυτή δεν είναι σημερινή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρόλα αυτά όμως εδώ έχουμε μία δίκη η οποία διεξάγεται, έχουν δοθεί ορισμένες απολογίες.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Θα ήθελα να λάβετε υπόψη σας το κλίμα των ημερών εκείνων όταν δόθηκαν όλες αυτές οι προανακριτικές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα τα λάβουμε λέτε υπόψη; Όλα θα τα λάβουμε υπόψη.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Αυτές οι προανακριτικές απολογίες, τα δεδομένα που υπήρχαν. Θέλω να τονίσω κάτι ακόμη γιατί μου δίνεται η εντύπωση ότι καλλιεργείται ένα κλίμα τέτοιο σήμερα που από μια πλευρά να λένε ότι δήθεν συνεργάστηκα με κάποιους κατά την διάρκεια της προδικασίας, σήμερα ότι τα ανακαλώ πάλι, ότι κάτι μπορεί να συμβαίνει, ότι μπορεί να έχει επανασυσταθεί πάλι η Οργάνωση και όλα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Σερίφη, άλλοι το ξήλωσαν το πουλόβερ πριν από σας.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Τότε θα ήθελα αυτό να ληφθεί υπόψη κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα πουλόβερ ξηλώνονται από μόνα τους καμιά φορά.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Το γεγονός ότι εγώ δεν βοήθησα με την έννοια του νόμου στην εξάρθρωση .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως αρνείστε να μου πείτε αν γνωρίζετε τους συμπατριώτες σας .....
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ούτε ποτέ είχα κάποιες συναλλαγές και ούτε ποτέ ζήτησα κάποιες ευεργετικές διατάξεις. Εγώ βρίσκομαι αυτή την στιγμή εδώ να απολογηθώ για πράξεις τις οποίες εγώ βαρύνομαι. Δεν θα ήθελε έπ’ ουδενί να μεταβληθούν οι όποιες μαρτυρικές μου......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ τις σέβομαι.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μάλλον οι όποιες προανακριτικές μου δεν θα ήθελα να είναι εφαλτήριο για την οποιαδήποτε στοιχειοθέτηση κατηγοριών εναντίων συγκατηγορούμενών μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πήγατε μόνος σας να κάνετε την ληστεία που παραδέχεστε, ούτε το Συκούριο πήγατε μόνος σας.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ απολογούμαι για την συμμετοχή την δική μου κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα διαβάσουμε τις καταθέσεις. Ο άνθρωπος λέει ότι «εγώ δεν θα πω για κανέναν›. Πρέπει να το σεβαστούμε αυτό. Κύριε Εισαγγελεύ, κάντε ερωτήσεις. Δεν έχω αντίρρηση εγώ, όπως το θέλετε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Θωμά Σερίφη, σας ενδιαφέρει η δικαιοσύνη;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Με ενδιαφέρει κ. Εισαγγελέα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς θα απονεμηθεί δικαιοσύνη χωρίς γνώση της πραγματικότητας; Πώς εσείς θα υποστηρίξετε τον εαυτό σας; Θέλετε ή δεν θέλετε;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Σαφώς και θέλω την δικαιοσύνη και γι αυτό ήρθα εδώ και κατά την διάρκεια της απολογίας μου στον Ανακριτή και εξέθεσα την συμμετοχή την δική μου και δεν έχω κανένα πρόβλημα να μου αποδοθούν οι τυχόν ευθύνες οι οποίες μου αναλογούν. Νομίζω ότι η στάση μου βοηθάει την δικαιοσύνη στο να μου αποδώσει τις ευθύνες που μου αναλογούν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Θωμά, φοβούμαι ότι είστε μέσα σε ένα κλίμα εντελώς λάθος. Ομιλώ πάντοτε για σας, για την αλήθεια και για το συμφέρον σας. Εδώ το θέμα είναι καθαρό. Ή έχετε μετανιώσει για ότι έγινε και είστε με την πλευρά του κράτους και της κοινωνίας των πολιτών ή είστε με την τρομοκρατία. Θα πρέπει να κάνετε επιλογή.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ δεν θα έθετα έτσι το δίλημμα κ. Εισαγγελέα. Δεν είμαι ούτε με την πλευρά του κράτους, ούτε με την πλευρά της τρομοκρατίας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είδατε τον κ. Τσελέντη;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Η στάση μου είναι ξεκάθαρη και ο τρόπος ζωής μου έχει αποδείξει για το αν εγώ έχω μεταμεληθεί για τις όποιες πράξεις μου. Η μη συμμετοχή μου από το 1990 και εντεύθεν αποδεικνύει την καθαρότητα της στάσης μου αυτής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέω και πάλι κ. Θωμά. Ο κ. Τσελέντης είδατε με τί θάρρος και τί εντιμότητα πήρε θέση πάνω σε αυτή την κατάρα που λέγεται τρομοκρατία και πόσο ο ίδιος έδειξε με την εξομολόγησή του ότι είναι αποφασισμένος να είναι με την πλευρά του καλού, του δικαίου και της κοινωνίας των πολιτών.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κύριε Εισαγγελέα, εγώ είμαι ο τελευταίος που θα κρίνω την στάση του κ. Τσελέντη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αφήστε τον κ. Τσελέντη, παράδειγμα σας φέρνω.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ έρχομαι εδώ σήμερα και σας καταθέτω την δική μου αλήθεια, αυτή που με αφορά. Η στάση ζωής μου έχει δείξει πιστεύω στην κοινωνία για το ποιος ήμουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Θωμά, μην μπαίνετε σε ψευτοδιλήμματα. Με ακούτε; Μην μπαίνετε σε ψευτοδιλήμματα τα οποία ο κ. Κουφοντίνας προσπαθεί να σας δημιουργήσει.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κύριε Εισαγγελέα, εγώ δεν εκπροσωπώ κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μου. Δεν εκπροσωπώ εδώ ούτε τον κ. Κουφοντίνα, ούτε τις απόψεις του κ. Κουφοντίνα. Εκπροσωπώ την άποψη την δική μου και είναι η δική μου στάση ζωής που αποδεικνύει την οποιαδήποτε συμμετοχή μου σε αυτή την Οργάνωση.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)..... από τον κ. Λάμπρου;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα ποιος μιλάει κ. Κουφοντίνα;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αφού δεν έχετε συναίσθηση το τί έχετε κάνει. Καμία συναίσθηση δεν έχετε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εσείς έχετε συναίσθηση; Εσείς τί κάνετε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν μιλάω με σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ξηρέ, παρακαλώ πάρα πολύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η μόνη σας ικανότητα είναι να σκοτώνετε κόσμο.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Κύριε Λάμπρου, ποια είναι η δουλειά σας;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν μιλάω σε σας.
Β. ΤΖΩΡΤΑΤΟΣ: (Εκτός μικροφώνου).... τόσους χιλιάδες νεκρούς από το 1980, από τότε που άρχισε η δημοκρατία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σκοτώστε πιο πολύ λοιπόν να γίνουν πιο πολλοί. Να ξαναβγείτε πάλι να ξανασκοτώσετε να δούμε τί θα γίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει θέμα, δουλειά του είναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να δούμε τί θα γίνει. Αμετανόητοι είστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, ο κ. Τζωρτζάτος την δουλειά του κι εσείς την δουλειά σας. Μην πιάνουμε διάλογο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν υπολογίζετε ούτε νόμο, ούτε Δικαστήριο, τίποτα.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Εσείς δεν εφαρμόσατε τόσα χρόνια τους νόμους και το ξέρετε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον κ. Κουφοντίνα υπολογίζεται και τον κ. Γιωτόπουλο. Ότι θέλετε κάνετε.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτό το επιτρέπετε; Εσείς ερωτήσεις δεν υποβάλλατε, να διευθύνετε την συζήτηση. Αυτή η επίθεση τώρα στους κατηγορουμένους την αποδέχεστε;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Έχω ξεκάθαρη θέση πάνω σε αυτό. Δεν παρακολούθησα ποτέ τον κ. Βρανόπουλο και απορώ με τη μανία των καταδιωκτικών υπηρεσιών, να προσπαθούν να μου φορτώσουν πράγματα τα οποία δεν έχω κάνω.
κ. ΡΑΠΤΗΣ: Αναφέρεται ο κ. Εισαγγελέας σε πράξεις για τις οποίες δεν κατηγορείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι όμως θέμα συμμετοχής. Τι να κάνω εγώ;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Όπως μέρος της κατηγορίας είναι ότι εγώ συμμετείχα και σε δύο άλλες εκρήξεις.
κ. ΡΑΠΤΗΣ: Θα παρακαλέσω τον κ. Εισαγγελέα να μην βάζει διλήμματα στον κατηγορούμενο. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή ο κατηγορούμενος να απολογηθεί για τις πράξεις που ομολογεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε κατηγορούμενε μια απορία τώρα ενός αφελούς χωρικού. Τι ήταν αυτό το οποίο σας έκανε να μεταβάλλετε τη στάση σας που είχατε πάρει, ενώπιον του ανακριτή Εφέτη μέχρι σήμερα.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Η στάση μου ενώπιον του ανακριτή Εφέτη τον κ. Μπίρμπο είναι ακριβώς η ίδια με τη σημερινή. Εκεί αναφέρομαι και λέω ότι θα μιλήσω μόνο για ό,τι με αφορά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν νομίζετε ότι βοηθάτε τον εαυτό σας κάνετε λάθος. Σκεφτείτε μέχρι το τέλος της απολογίας σας το συμφέρον σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 25 Οκτωβρίου αναγιγνώσκεται προς κατάδειξη όλης αυτής της ασυμφωνίας μεταξύ της νυν απολογίας με τις άλλες που έχει δώσει στον Εφέτη ανακριτή. «Αναφέρομαι στις απολογίες που έχω δώσει στην Αστυνομία για την προανάκριση και στην 4η τακτική ανακρίτρια κατά την κύρια ανάκριση και επιβεβαιώνω το περιεχόμενό τους›.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ως προς αυτό που με αφορά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Συμπληρωματικά έχω να καταθέσω τα εξής: σχετικά με την προανακριτική μου απολογία αποδέχομαι την ευθύνη για τις πράξεις τις οποίες έχω αναλάβει την ευθύνη χωρίς να θέλω να αναφερθώ σε πρόσωπα ή σε ενέργειες τις οποίες έλαβαν μέρος›. Χωρίς να θέλω να αναφερθώ.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ακριβώς. Σε πρόσωπα και σε ενέργειες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Επίσης η προανακριτική διάρκεσε πολύ χρόνο και ο σκοπός μπορεί να υπήρξε κάποια παρανόηση σχετικά με τα άτομα που μετείχαν›. Πέστε μας ποιες είναι οι παρανοήσεις σχετικά με τα πρόσωπα; Δεν θέλετε. το σέβομαι.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν θέλω ν’ αναφερθώ σε άλλους ανθρώπους και πολύ περισσότερο σε συγκατηγορούμενούς μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το σέβομαι απόλυτα.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Θέλω να σεβαστείτε την επιθυμία μου να παραμείνω κατηγορούμενος και να μην μεταβληθώ σε μάρτυρας κατηγορίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια. Απάντηση: «Το άτομο αυτό δεν το είδα στο πρόσωπο, ούτε όνομα γι’ αυτό άκουσα. Το άτομο ήρθε μαζί μας μέχρι τη Θεσσαλονίκη που πήγαμε μετά την κλοπή. Μέχρι τη Θεσσαλονίκη φορούσαμε όλοι κουκούλες›.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Νομίζω ότι αναφέρεστε στο Συκούριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι. «Όταν κατέβηκε δεν το είδα στο πρόσωπο, στην κλοπή του Συκουρίου είχα πάει δυο φορές εγώ›. ¶λλη ερώτηση: Σχετικά με τη συμμετοχή σας στη δολοφονία Βρανόπουλου. «Θέλω ν’ αναφέρω κατηγορηματικά ότι δεν είχα καμιά συμμετοχή›.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εξάλλου ο μάρτυρας που ήρθε εδώ και με κατονόμασε νομίζω ότι μόνο γέλωτα θα μπορούσε να προκαλέσει, παρά οποιαδήποτε σοβαρότητα η μαρτυρία του, από τη στιγμή που με παρομοιάζει με τον Γαλακτόπουλο. Αν είναι δυνατόν! Και να λέει ότι ήταν και φίλος του κιόλας!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση του Εφέτη ανακριτή: Τον Γιωτόπουλο τον έχετε συναντήσει ποτέ; «Όπως έχω αναφέρει στην ανάκριση τον είχα συναντήσει σε κάποια ταβέρνα κάπου στον Πειραιά. Δεν θυμάμαι συγκεκριμένα πάντως στον Πειραιά. Είχαμε καθίσει στο ίδιο τραπέζι›. Σε αυτό δεν θέλετε ν’ αναφερθείτε;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν θέλω ν’ αναφερθώ σε κανέναν από τους συγκατηγορούμενούς μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά τα είχατε πει εδώ όμως παρά το ότι λέτε ότι δεν θέλετε ν’ αναφερθείτε. Στον ανακριτή τα είπατε. Τι άλλαξε από τις 25/10/2002 μέχρι τώρα που το πάμε πίσω – πίσω; Μήπως για να αλλάξουμε γίνεται το πίσω – πίσω;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Το αλλάξω σε τι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Να ήταν κάτι που με βοηθάει, να το καταλάβω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακάτω. Ποιοι άλλοι ήταν στο τραπέζι; «Από ό,τι θυμάμαι ήταν ο Κουφοντίνας, ο Χριστόδουλος και ο Σάββας Ξηρός και ο Τζωρτζάτος. Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν και ο Ψαραδέλλης. Προφανώς ήταν και ο Ψαραδέλλης αλλά δεν είμαι σίγουρος. Τον έχω δει μόνο μια φορά τον Ψαραδέλλη και προφανώς ήταν σε αυτή τη συνάντηση. Τον Γεωργιάδη δεν τον έχω συναντήσει ποτέ. Εγώ μετά το ’93 δεν είχα καμία επαφή με άλλα μέλη της Οργάνωσης. Το χρονικό διάστημα που εγώ είχα άμεση εμπλοκή ήταν ’89 με ’90›.
«Έχετε πάει στη γιάφκα;› «Όπως έχω καταθέσει έχω πάει σε μια γιάφκα στην οδό Πάτμου, αλλά θυμάμαι κι είμαι σίγουρος ότι ήταν υπόγειο›. Δεν είναι υπόγειο όμως.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν είχε καμία σχέση το διαμέρισμα το οποίο είχα επισκεφθεί, ήταν τελείως διαφορετικό και το μόνο που υπήρχε μέσα ήταν ένα σχεδιαστήριο. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να ήταν γιάφκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. «Εγώ είδα προθάλαμο κι ένα δωμάτιο μόνο. Στη διάρκεια που ήμουν στην Οργάνωση δεν υπήρχε γυναίκα› Και για το Βρανόπουλο τα είδατε, δεν χρειάζεται να τα πω. Αυτά είπατε.
Στην ανακρίτρια πάλι είχατε δώσει 22/7 και είχατε πει «Αναφέρομαι στην προανακριτική απολογία, το περιεχόμενο επιβεβαιώνω και συμπληρωματικά καταθέτω. Περί τα τέλη μέσω του Ηρακλή Κωστάρη ο οποίος είναι παιδικός μου φίλος συμφώνησα να μετάσχω σε μια ομάδα που είχε σκοπό την αντιεξουσιαστική πάλη›. Αυτό δεν το επιβεβαιώνετε τώρα.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Κατάλαβα ότι πρόκειται για ομάδα που συμμετείχε σε παράνομες δραστηριότητες όχι όμως σε δολοφονίες. Έτσι πρωτογνώρισα άτομο με το όνομα Τάκης, αργότερα κάποιο Μανόλη δηλαδή τον Χριστόδουλο Ξηρό, το Μιχάλη δηλαδή τον Σάββα Ξηρό και το Σταμάτη δηλαδή τον Βασίλη Τζωρτζάτο. Η πρώτη ενέργεια που συμμετείχα ήταν η έκρηξη ωρολογιακού μηχανισμού σε μονοκατοικία. Είχα μετάσχει εγώ, ο Ηρακλής, ο Λουκάς δηλαδή ο Κουφοντίνας›. Εδώ αρνείστε να απαντήσετε, δεν θέλετε ούτε ότι ήταν ούτε ότι δεν ήταν. Έτσι δεν είναι;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Λέω μόνο ότι ήμουν εγώ στη συγκεκριμένη έκρηξη και αναφέρομαι μόνο στον εαυτό μου και σε κανέναν άλλον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σύμφωνοι. Δεν διαψεύδετε όμως αυτά που είχατε πει εδώ.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Θα ήθελα και πάλι να σας τονίσω ότι επιτρέψτε μου να μείνω κατηγορούμενος και να μην μεταβληθώ επ’ ουδενί σε μάρτυρα κατηγορίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικαίωμά σας. Αυτή είναι η απάντησή σας. Εγώ όμως είμαι υποχρεωμένος από το νόμο να σας ρωτάω
«Η πρώτη ενέργεια που συμμετείχα ήταν η έκρηξη σε μονοκατοικία στα Βριλήσσια. Ο Λουκάς μετέφερε και συνέδεσε τον ωρολογιακό μηχανισμό και εγώ τον συνέδεσα, ενώ ο Ηρακλής ήταν σε κάποια απόσταση παρακολουθώντας να μην περάσει κάποιος. Νωρίτερα είχαμε εξακριβώσει ότι το σπίτι ήταν ακατοίκητο και δεν υπήρχαν σε μεγάλη απόσταση κατοικημένα κτίρια. Την ώρα που πυροδοτήθηκε ο μηχανισμός ήμασταν σίγουροι ότι δεν υπήρχαν κοντά άτομα για να κινδυνεύσουν. Για την ενέργεια αυτή δεν έχει αναλάβει την ευθύνη η 17Ν και έτσι δεν είχα καταλάβει σε ποια ομάδα ήμουν.
Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους μετείχα στην υπόθεση κλοπής πολεμικού υλικού από το Συκούριο. Είχαμε μετάσχει εγώ, ο Μανόλης, ο Σταμάτης, ο Χάρης, ο Λουκάς, ο Μιχάλης και κάποιο άγνωστο άτομο. Εγώ για τα άλλα πρόσωπα ούτε επιβεβαιώνω, ούτε διαψεύδω διότι επιθυμώ να μην γίνω μάρτυρας›. Πάλι είναι αυτή η απάντησή σας.
«Το ’90 συμμετείχα με το Σταμάτη, Μιχάλη, Μανόλη, Λουκά στην κλοπή μπαζούκας στο Πολεμικό Μουσείο. Επίσης το ίδιο έτος στη ληστεία στην Τράπεζα Εργασίας στο Περιστέρι μαζί με τους προαναφερόμενους. Σε όλες αυτές τις ενέργειες κρατούσα όπλο ένα 38ντάρι αν θυμάμαι καλά›. Όπλο κρατούσατε;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κρατούσα όπλο στις συγκεκριμένες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 38ντάρι ήταν;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μάλλον ένα 38ντάρι πρέπει να ήταν το οποίο δεν χρησιμοποίησα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε από όπλα;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Όχι ιδιαίτερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε κάνει στο στρατό;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Έχω υπηρετήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποια μονάδα;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Σε βαρέα όπλα. Ολμιστής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Αν θυμάμαι καλά του οποίου όμως δεν γνώριζα καλά το χειρισμό και ευτυχώς δεν χρειάστηκε ποτέ να πυροβολήσω. Κρατούσαν και οι άλλοι που μετείχαν σε ενέργειες όπλα τα οποία συνήθως έδινε ο Λουκάς› και σε αυτό αρνείστε να απαντήσετε βέβαια και το σέβομαι.
«Είχα ακούσει ότι συμμετείχε στην ομάδα κάποιος Μάρκος, το όνομα Νικήτας δεν το είχα ακούσει, για το Βαγγέλης είχα ακούσει. Δεν γνώριζα αν ο ξάδελφός μου Σερίφης Παύλος βρισκόταν στην ίδια ομάδα με εμένα› και αυτό ουδέτερο είναι. «Είχα ακούσει επίσης το όνομα ¶ρης, το Λάμπρος και Φώτης που αναγνωρίζω σήμερα ως Γιωτόπουλο και Ψαραδέλλη γνώρισα σε μια ταβέρνα όπου είχαμε βρεθεί μαζί?› πάλι λέτε για την ταβέρνα που όπως λέτε δεν πρόκειται να πείτε τίποτα. «?.Μαζί με τα υπόλοιπα μέλη, δηλαδή τον Λουκά, τον Σταμάτη, το Μανόλη και το Μιχάλη και πιθανολόγησα ότι πρέπει να ήταν κι αυτοί μέλη της ομάδας χωρίς να γίνει καμιά ιδιαίτερη συζήτηση γι’ αυτό. Από τη φυσιογνωμία και την προσωπικότητα του Λάμπρου και τα λεγόμενά του, κατάλαβα ότι πρέπει να έπαιζε κάποιο σημαντικό ρόλο στην ομάδα› κι εδώ αρνείστε να πείτε οτιδήποτε.
«Σε δεύτερο επίπεδο ερχόταν ο Λουκάς και μετά όλοι εμείς οι άλλοι› και γι’ αυτό αρνείστε να πείτε για τη θέση του Λουκά, αν και ο ίδιος λέει ότι «Εγώ ήμουν διευθυντικό στέλεχος εκεί μέσα›.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν έχω ακούσει ποτέ να λέει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, αλλά εν πάση περιπτώσει τώρα άμα ήμασταν στην ίδια ομάδα κάποιος από εμάς τους δυο θα ήταν κάτι παραπάνω από τους άλλους. Έτσι δεν είναι; Εγώ θα ήμουν; Πάλι εγώ! Είπαμε, θα με παίρνατε, αλλά όχι και αρχηγό!
«Πάντως στη δική μας ομάδα τις εντολές και τις προτάσεις τις έκανε ο Λουκάς. Επίσης κρατούσε τα χρήματα της ομάδας› ήταν –λέει- ο οικονομικός διαχειριστής. Και σε αυτό αρνείστε να απαντήσετε;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Αρνούμαι γιατί δεν ξέρω για οικονομικούς διαχειριστές και δεν ξέρω γενικότερα τι γινόταν τα χρήματα στην Οργάνωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. «Για τη ληστεία που συμμετείχα πίστευα ότι τα χρήματα θα πήγαιναν για τις ανάγκες της ομάδες, δηλαδή για ενοίκια κλπ. Δεν έμαθα ποτέ πόσα χρήματα πήρε η ομάδα από τη ληστεία αυτή. Είχα μετάσχει και μια άλλη φορά σε κλοπή αυτοκινήτου και δυο φορές σε κλοπή πινακίδων›. Έτσι είναι για το αυτοκίνητο και τις πινακίδες;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Πάντως όχι σε αυτή τη συγκεκριμένη την οποία κατηγορούμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως κάποτε άλλοτε είχατε κάνει μια κλοπή και βρέστε τα εσείς.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ναι είχα πάει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Το ’93 μέχρι σήμερα αποστασιοποιήθηκα από την ομάδα γιατί διαφωνούσα πλήρως κυρίως για τις ανθρωποκτονίες› εδώ λίγο να σταματήσουμε. Η ομάδα δεν είχε κάνει πριν πάτε εσείς ανθρωποκτονίες;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Νομίζω ότι εξήγησα κατά τη διάρκεια της απολογίας μου, ότι εγώ έμαθα ότι πρόκειται για τη συγκεκριμένη ομάδα, εγώ δεν ήξερα σε ποια ομάδα συμμετείχα από την αρχή, κανένας δεν μου είπε «Έλα εδώ, είμαστε η 17Ν›. Συμμετείχα σε κάποιες ενέργειες τις οποίες δεν είχε αναλάβει την ευθύνη η 17Ν. Όταν εγώ ανακάλυψα ποια ήταν η 17Ν ήταν μετά την ενέργεια στο Πολεμικό Μουσείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαφωνούσατε δηλαδή με τις ανθρωποκτονίες. Γιατί διαφωνούσατε ειδικά με τις ανθρωποκτονίες, ενώ με μια ψιλοληστειούλα, άντε να βάλουμε κι ένα μπουρλοτάκι, συμφωνούσατε κι εσείς και εγώ και ο καθένας.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν συμφωνούσα ούτε με την ψιλοληστειούλα που είπατε κι αυτό ήταν ένα σημείο το οποίο με έκανε να απομακρυνθώ. Ποτέ δεν θα μπορούσα να δικαιολογήσω τη συμμετοχή μου σε μια ληστεία, εάν συνέβαινε οτιδήποτε. Ενώ πιστεύω ότι όλες οι άλλες ήταν πολιτικές πράξεις και θα μπορούσα να δικαιολογήσω τη συμμετοχή μου. Εάν συνέβαινε οτιδήποτε κατά τη διάρκεια μιας ληστείας δεν θα είχα ποτέ την ηθική κάλυψη γιατί συμμετείχα σε μια τέτοια ληστεία.
Ποτέ μου δεν διανοήθηκα να αφαιρέσω οτιδήποτε από κάποιον. Δουλεύω από πολύ μικρή ηλικία και πάντα ό,τι έχω αποκτήσει στη ζωή μου, το έχω αποκτήσει με δικά μου χρήματα και χωρίς καμία βοήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ωραία. Ας πάμε στην αριστερή όψη του νομίσματος και οι Αριστεροί επαναστάτες στη ρωσική επανάσταση είχαν δεχτεί ότι και η ληστεία είναι απαλλοτρίωση, νομιμοποιούσαν τη ληστεία, μάλιστα εδώ κάποιος συνήγορος πάρα πολύ μορφωμένος είχε την ευγενή καλοσύνη να μας εισφέρει για την άμαξα του Τσάρου, την πρώτη φορά που χρησιμοποίησε ο όρος απαλλοτρίωση.
Επίσης και ο Μπρεχτ στην «Όπερα της πεντάρας› που την έχουμε μεταφράσει, λέει ότι «η ληστεία μιας τράπεζας έχει μικρότερη απαξία από την ίδρυση›.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Είναι γνωστά και σε εμένα αυτά κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως δηλαδή αυτή την άποψη για την ληστεία την είχατε κι εσείς και μπήκατε;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κοιτάξτε, η αφαίρεση?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφαίρεση, που είναι για καλό σκοπό για να λειτουργήσει η Οργάνωση.
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν ήταν όμως στις δικές μου ηθικές αξίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι ηθικές σας αξίες δηλαδή ποιες ήταν σχετικά με μια τέτοια Οργάνωση; Μέχρι που έφταναν;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Σας το τόνισα και στην απολογία μου και σας είπα ότι οι δικές μου αξίες έφταναν στο γεγονός στο να μπορέσουμε να καταδείξουμε στις λαϊκές μάζες ότι το κράτος δεν είναι άτρωτο, μπορεί να το χτυπήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ποια μέσα;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κάνοντας αυτές τις ενέργειες στις οποίες συμμετείχα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήτοι;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Αφαίρεση οπλισμού. Εξάλλου ο οπλισμός ο οποίος αφαιρέθηκε εκείνη τη δεδομένη στιγμή, εγώ πίστευα ότι είχε καθαρά συμβολικό χαρακτήρα γιατί ο οπλισμός αυτός ήταν εν αχρηστία. Από τις γνώσεις που είχα από το στρατό, γιατί όπως σας είπα εγώ υπηρέτησα στα βαρέα όπλα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοχίας δεν ήσασταν;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ήμουν και λοχίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι λοχίες δεν ξέρουν από όπλα;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ξέρω πολύ καλά ότι αυτά τα αντιαρματικά ήταν εν αχρηστία δεν είχαν καμία χρήση.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Θα παρακαλούσα πολύ τα σχόλια κ. Μαύρο από μέρους σας ειδικά, να λείπουν στην παρούσα φάση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ έχω παρακαλέσει όλους τους παράγοντες της διαδικασίας όταν απολογείται ο κατηγορούμενος να τον σεβόμαστε. Η μόνη βία που είναι επιτρεπτή είναι η βία των αποδείξεων. Να του λέμε «κύριε, να εδώ βγαίνει τούτο. Τι έχεις να πεις;›. Τίποτα άλλο δεν επιτρέπεται, ούτε να τον λοιδορούμε, ούτε να τον κοροϊδεύουμε και προπαντός να τον πιέζουμε λέγοντας από εδώ και από εκεί!
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Είχαν καθαρά συμβολικό χαρακτήρα τα χτυπήματα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς λοιπόν νομίζατε ότι η επαναστατική δράση μιας Οργάνωσης σύμφωνα με τη δική σας ηθική αντίληψη θα έπρεπε να περιοριστεί σε συμβολικές πράξεις, παίρνουμε δηλαδή δυο ρουκέτες άχρηστες, ή παίρνουμε ένα αυτοκίνητο από ένα φουκαρά ο οποίος ποιος ξέρει τι έδωσε για να το αγοράσει. Και αυτή ήταν μια πράξη αντίστασης! Από πλούσιο τα κλέβατε αυτά τα αυτοκίνητα;
Θ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν ξέρω από ποιους κλέβαμε τα αυτοκίνητα αυτά, δεν μπορώ εγώ να μπω στη διαδικασία και να εξηγήσω το πώς και γιατί οργάνωναν κάποιοι τις ενέργειες αυτές. Γιατί δεν συμμετείχα στην Οργάνωση των ενεργειών αυτών και δεν ξέρω πως γίνονταν και δεν ξέρω που βρίσκονταν τα μέσα τα οποία χρησιμοποιούσαν.