Πολιτική
Πέμπτη, 28 Αυγούστου 2003 19:02

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (28/08/2003) Μέρος 3/7

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Να προχωρήσουμε στην ανάγνωση της ανακριτικής απολογίας.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Αναγιγνώσκονται περικοπές από την ανακριτική απολογία το κ. Παύλου Σερίφη στην 4η ανακρίτρια.

(Διαβάζει):

«Μετά από αυτές τις συζητήσεις ο ξάδελφός μου μου σύστησε κάποιο πρόσωπο που λεγόταν Λάμπρος που δεν γνώριζα τότε ότι ήταν ψευδώνυμο, ο οποίος μας πρότεινε να κάνουμε κάποια ενέργεια κατά των Αμερικανών και συγκεκριμένα να χτυπήσουμε τον τότε αρχηγό της CIA στην Αθήνα Γουέλς. Μας έπεισε με τα επιχειρήματά του και ανέλαβε να γράψει κάποιο κείμενο για την ιδεολογική υποστήριξη του χτυπήματος αυτού.

Στη συνέχεια ο Λάμπρος μας πρότεινε να ονομάσουμε την ομάδα 17Ν, η οποία ήταν επίκαιρη λόγω των σχετικών γεγονότων του Πολυτεχνείου. Στη συνέχεια ο Λάμπρος ρύθμισε δηλαδή με πρωτοβουλία του το πώς πρέπει να γίνει το χτύπημα.

Προηγήθηκε παρακολούθηση που διάρκεσε περίπου ένα μήνα, την οποία αναλάβαμε και τα 4 άτομα που αποτελούσαμε την αρχική ομάδα δηλαδή ο Λάμπρος, μια κοπέλα με το όνομα ¶ννα δεν γνωρίζω αν είναι πραγματικό της ή όχι, η οποία τότε ήταν ηλικίας περίπου 30 ετών, ήταν ξανθιά, ψηλή, περίπου 1.70 με ωραία χαρακτηριστικά, καλλιεργημένη, ο ξάδελφός μου Γιάννης Σερίφης δεν τον θυμάμαι με κάποιο ψευδώνυμο κι εγώ. Εμένα τότε με αποκαλούσαν μικρό λόγω της ηλικίας μου.

Διαπιστώσαμε από την παρακολούθηση ότι δεν λάμβανε μέτρα προστασίας του και αποφασίσαμε κάποια μέρα να κάνουμε το χτύπημα. Τον περιμέναμε κι όταν γύρισε με το αυτοκίνητό του συνοδευόμενος από τη γυναίκα του σύμφωνα μ’ ένα σχέδιο που είχαμε καταστρώσει, θα πηγαίναμε με το αυτοκίνητό μας δίπλα από το δικό του, θα κατέβαινε ο Λάμπρος και θα τον πυροβολούσε και συγχρόνως εμείς από το πίσω μέρος του αυτοκινήτου του Γουέλς θα προσέχαμε μήπως έρθει κανένας τρίτος, για να τον αντιμετωπίσουμε.

Για τον λόγο αυτό ο Λάμπρος μας είχε εφοδιάσει με όπλα. Η ¶ννα έμεινε μέσα στο αυτοκίνητο σύμφωνα με το σχέδιο. Τελικώς όταν πλησιάσαμε το αυτοκίνητο Γουέλς κατέβηκε ο Λάμπρος από το αυτοκίνητό του που το οδηγούσε και πυροβόλησε από απόσταση 2 έως 3 μ. τον Γουέλς. Εμείς είχαμε κατέβει από το δικό μας αυτοκίνητο. Πήγαμε πίσω από το αυτοκίνητο του Γουέλς και περιμέναμε να δούμε αν εξελιχθούν καλά τα πράγματα. Μετά τους πυροβολισμούς που πρέπει να ήταν τρεις ή τέσσερις αν θυμάμαι καλά, ο Λάμπρος πήρε ξανά τη θέση του οδηγού, εγώ και ο Γιάννης Σερίφης καθίσαμε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και φύγαμε.

Εν τω μεταξύ ο Λάμπρος είχε ετοιμάσει την προκήρυξη δηλαδή την είχε γράψει, μας την είχε φέρει και την εγκρίναμε και στη συνέχεια την πήρε πίσω και μας την ξαναέφερε δαχτυλογραφημένη. Δεν θυμάμαι αν στην αρχική προκήρυξη υπήρχε το σύμβουλο της ομάδας δηλαδή το αστέρι. Μπορώ να πω ότι φοβήθηκα κατά την ώρα της ενέργειας και τα συναισθήματά του ήταν ανάμικτα, αλλά κυριαρχούσε ο φόβος μήπως αυτό που κάναμε, δεν ήταν σωστό.

Εκείνο το διάστημα συναντιόμασταν ως ομάδα σε καφετέριες οι τέσσερίς μας και όχι σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο. Ανταλλάσσαμε απόψεις για την πολιτική επικαιρότητα και περισσότερο υπήρχε η καθοδήγηση από τον Λάμπρο.

Ξέχασα να πω ότι στην ενέργεια κατά του Γουέλς τα τρία όπλα που δεν θυμάμαι τον τύπο τους, μας τα είχε προμηθεύσει ο Λάμπρος και μετά το τέλος της ενέργειας μας τα πήρε πάλι. Δεν μας είχε εκπαιδεύσει από πριν, μας είχε δείξει απλώς τον χειρισμό τους. Για τον ίδιο δεν μπορώ να γνωρίζω αν είχε καλή γνώση στη χρήση του όπλου.

Μετά την ενέργεια αυτή και μέχρι το 1976 που έφυγα για να κάνω το στρατιωτικό μου, δεν συναντηθήκαμε με τους υπόλοιπους της ομάδας. Οι συναντήσεις που προανέφερα έγιναν πριν από το χτύπημα κατά του Γουέλς. Το 1979 τελείωσα από το στρατό και δεν γνώριζα τίποτα σχετικά με την ομάδα. Τότε συνάντησα τον Λάμπρο τυχαία και μου είπε «Τι μπορούμε να κάνουμε› εννοώντας κάποιο καινούριο χτύπημα που θα επιχειρούσε η ομάδα. Τον ρώτησα «Μόνοι μας;› και αυτός μου απάντησε «Θα βρούμε κι άλλους›.

Ο Γιάννης Σερίφης ήταν ήδη εκτός ομάδας γιατί μόλις είχε αποφυλακιστεί από κάποια δίκη που είχε και διαφωνούσε πολιτικά με το Λάμπρο ως προς την ένοπλη πάλη. Κατάλαβα λοιπόν ότι δεν είχε σχέση πλέον ο Γιάννης Σερίφης με την ομάδα και τον Λάμπρο. Κατά τον Οκτώβριο του 1979 περίπου ο Λάμπρος σε κάποια καφετέρια μας συγκέντρωσε εμένα και δύο πρόσωπα τα οποία έβλεπα για πρώτη φορά και μου τους σύστησε ως Φώτη και Νικήτα.

Ο Φώτης είναι το πρόσωπο το οποίο αναγνώρισα με τις πρόσφατες συλλήψεις με το πραγματικό όνομα Θεολόγος Ψαραδέλλης, ενώ ο Λάμπρος είναι το πρόσωπο που έχει το όνομα Αλέξανδρος Γιωτόπουλος το οποίο για πρώτη φορά έμαθα με τις πρόσφατες συλλήψεις. Υπήρχε κι ένα ακόμη πρόσωπο που μου τον σύστησε ο Λάμπρος ως Νικήτα, τον οποίο μέχρι σήμερα δεν έχω αναγνωρίσει. Μπορώ να τον περιγράψω ως εξής: ήταν ηλικίας 30 έως 35 ετών, λίγο παχουλός, ύψους περίπου 1.70 του μέτρου, μελαχρινός, καλλιεργημένος με μαύρα κοντά μαλλιά.

Μετά την πρώτη συνάντηση ακολούθησαν κι άλλες τέσσερις – πέντε συναντήσεις σε καφετέρια της περιοχής Παγκρατίου. Εκεί συζητούσαμε την πολιτική επικαιρότητα που τότε υπήρξαν θάνατοι σε μια πορεία του Πολυτεχνείου, από άνδρες των ΜΑΤ και τότε ο Λάμπρος πρότεινε να κάνουμε κάποια επιχείρηση κατά ανωτέρω αξιωματικού των ΜΑΤ. Ο ίδιος, ο Λάμπρος επέλεξε τον αστυνόμο Πέτρου και συζητήσαμε το σχέδιο πως θα δράσουμε, πάντοτε εμείς οι τέσσερις δηλαδή εγώ, ο Λάμπρος, ο Φώτης και ο Νικήτας. Ήδη είχα αποκτήσει ψευδώνυμο Βαγγέλης.

Τον σχεδιασμό τον έκανε ο Λάμπρος κι έφερε πάλι κείμενο για τη σχετική προκήρυξη. Συμφωνήσαμε με το περιεχόμενό της και αρχίσαμε να παρακολουθούμε τον αστυνόμου Πέτρου για χρονικό διάστημα ενός μηνός περίπου. Μας εφοδίασε πάλι με όπλα ο Λάμπρος την ημέρα που αποφασίσαμε να γίνει το χτύπημα.

Ξεκινήσαμε με ένα αμάξι το οποίο οδηγούσα εγώ. Οταν φτάσαμε στο σημείο που θα τον περιμέναμε, κατέβηκαν από το αμάξι οι τρεις και εγώ έμεινα μέσα. Ο Νικήτας έμεινε σε κάποια απόσταση από το αυτοκίνητο για να ειδοποιήσει για την άφιξη του Πέτρου. Όταν με ειδοποίησε ο Νικήτας εγώ έκλεισα με το αυτοκίνητο το δρόμο και αναγκάστηκε ο Πέτρου να σταματήσει. Διευκρινίζω ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου του ήταν ο Σταμούλης και συνοδηγός ήταν ο Πέτρου.

Αφού σταμάτησε το αυτοκίνητό του οι Λάμπρος και Φώτης πυροβόλησαν αρκετές φορές εναντίον τους από μικρή απόσταση σύμφωνα με το σχέδιο κατά το οποίο έπρεπε να εκτελεστούν. Μετά την εκτέλεση μπήκαμε και οι τέσσερις στο αυτοκίνητο και φύγαμε. Παραδώσαμε τα όπλα στον Λάμπρο και φύγαμε για ένα διάστημα δεν ξανασυναντηθήκαμε.

Το 1980 υπέστην τροχαίο ατύχημα από το οποίο κινδύνεψα να πεθάνω, αλλά τελικώς επέζησα και με μόνιμη αναπηρία στο αριστερό μου χέρι. Έτσι αποσύρθηκα οριστικά από την ομάδα αλλά και γιατί διαφωνούσα πλέον με τις δολοφονίες και όλες τις ενέργειες της ομάδας, δηλαδή ληστείες κλπ.

Το 1983 αρχικά άρχισα να εργάζομαι στο νοσοκομείο ΠΑΙΔΩΝ ως τηλεφωνικής. Παντρεύτηκα και απέκτησα δυο παιδιά.

Αργότερα το 1991 χρειάστηκα χρήματα για να κάνω φυσιοθεραπείες και ο ξάδελφός μου Κωστάρης Ηρακλής μου έδωσε δυο τρεις φορές από 100 χιλιάδες τα οποία του επέστρεψα και στη συνέχεια πήρα άλλες δυο φορές από 100 χιλιάδες περίπου τη φορά, τα οποία δεν του έχω επιστρέψει μέχρι σήμερα.

Με τον Κωστάρη και τον Καρατσώλη είχαμε κάνει συζητήσεις επειδή είχα υποπτευτεί ότι συμμετείχαν στην ομάδα περί το έτος 1990 – 1991 και προσπαθούσα να τους αποτρέψω από τη συμμετοχή τους αυτή.

Για τα χρήματα πίστευα ότι ήταν προσωπικά τους χρήματα γιατί δούλευαν κανονικά και δεν είχα καμία υποψία ότι μπορεί να προέρχονταν από το ταμείο της ομάδας. Στις συζητήσεις μας ποτέ δεν παραδέχτηκαν ανοιχτά ότι συμμετέχουν στη 17Ν αλλά πολλές φορές έλεγαν ότι οι ενέργειες της ομάδας αυτής δεν πειράζουν πουθενά.

Αργότερα περί το 1990 – ’91 έμαθα ότι ο Νικήτας είχε ανοίξει κατάστημα με πήλινα στην 3η Σεπτεμβρίου αλλά δεν γνωρίζω ακριβώς που, ούτε πήγα ποτέ στο μαγαζί του. Είχα μάθει επίσης ότι ο Νικήτας είχε προσαχθεί στην Αστυνομία περί το έτος 1985. Ο Νικήτας πρέπει να παρέμεινε στην ομάδα το διάστημα 1980 έως 1985.

Μετά το 1990 και αφού είχε ήδη αποχωρήσει ο Νικήτας που προανέφερα, κάποια από την ομάδα μου είχε δώσει το όνομα Νικήτας. Εν τω μεταξύ όλα αυτά τα χρόνια μετά την αποχώρησή μου έβλεπα κάποια πρόσωπα που υποψιαζόμουν ότι ήταν στην ομάδα όπως ο Χριστόδουλος Ξηρός, ο Κωστάρης και ο Καρατσώλης.

Το 1990 περίπου γνώρισα για πρώτη φορά τον Λουκά. Μου τον σύστησε ο Χριστόδουλος Ξηρός. Σημειώνω εδώ ότι τότε γνώρισα τον Χριστόδουλο Ξηρό όχι με το πραγματικό του όνομα, αλλά με το ψευδώνυμο Χρήστος. Στο πρόσωπο του Λουκά αναγνώρισα τον καταζητούμενο σήμερα Κουφοντίνα. Στην ίδια περιοχή και συγκεκριμένα στο ουζερί του Γιάννη Σερίφη στα Εξάρχεια, συνάντησα ένα φίλο μου με το ψευδώνυμο ¶ρης το οποίο δεν αναγνώρισα στους μέχρι σήμερα συλληφθέντες. Μπορώ να τον περιγράψω ως εξής το 1990 που τον γνώρισα: ηλικίας 40 ετών τότε, μετρίου αναστήματος, αδύνατος, μελαχρινός, με πυκνά κοντά μαλλιά σκούρα. Δεν γνωρίζω τους Ξηρό Βασίλειο, Ξηρό Σάββα, Γεωργιάδη Διονύση και Τέλιο Κων/νο.

Για τις ενέργειες της ομάδας μετά την αποχώρησή μου το 1980 δεν με ενημέρωσε κανένας απλώς πληροφορούμουν από τα Μέσα Ενημέρωσης και από τις προκηρύξεις που έστελνε η ομάδα. Όσον αφορά τη σύγκριση των προκηρύξεων των αρχικών με τις νεώτερες, υπάρχει διαφορά στη διατύπωση της ιδεολογικής υποστήριξης και στη θεματολογία. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν συνεχίζονταν να γράφονται από το ίδιο πρόσωπο, δηλαδή από τον Λάμπρο που γράφονταν αρχικά, όμως υπάρχει διαφορετική ιδεολογική τοποθέτηση.

Εγώ σε όλη αυτή την πορεία μέσα στην ομάδα δεν διέκρινα πρόσωπο με μεγαλύτερη ισχύ στην ομάδα, από τον Λάμπρο δηλαδή τον Γιωτόπουλο. Κοιτάζοντας πίσω όσο με αφορά την αρχική συγκρότηση της ομάδας μπορώ να πω με σιγουριά ότι εκτός από εμάς τους τέσσερις, δηλαδή τον Λάμπρο που όπως προανέφερα είχε τον αρχικό ρόλο, τον Γιάννη Σερίφη, την ¶ννα κι εμένα δεν υπήρχε κανένας άλλος που να επηρεάζει τα πράγματα, δηλαδή τις επιλογές μας και τον τρόπο δράσης μας.

Πιστεύω ότι η Οργάνωσή μας δημιουργήθηκε λόγω των συνθηκών της εποχής και την παρότρυνση του Λάμπρου κατά πρώτο λόγο και του Σερίφη κατά δεύτερο. Όπως προανέφερα ήδη από το 1980 είχα σταματήσει να πιστεύω σε αυτή τη δραστηριότητα και να υποστηρίζω την ένοπλη πάλη και προσπάθησα να αποτρέψω τα νεότερα μέλη της ομάδας που ήταν από το χωριό μου το Μόρφι Θεσπρωτίας από τη συμμετοχή τους αυτή.

Αρχικά δυστυχώς πείστηκα ότι έπρεπε να συμμετέχω στην ένοπλη αυτή δραστηριότητα, πιστεύοντας ότι προσφέρω κάτι σημαντικό στην πατρίδα μου χωρίς κανένα προσωπικό όφελος. Σήμερα καταδικάζω αυτού του είδους τη βία και ζητώ συγγνώμη από τα θύματα και τις οικογένειές τους και όσους τυχόν έχω βλάψει μέχρι σήμερα. Νομίζω ότι η συμμετοχή μου οφείλεται στο νεανικό ενθουσιασμό και στις συνθήκες της εποχής.

Για τη δολοφονία του Μάλλιου δεν γνωρίζω τίποτα. Για τον Γιάννη Σερίφη γνωρίζω ότι από την αρχή διαφώνησε για την ένοπλη πάλη γι’ αυτό και αποχώρησε πολύ σύντομα. Για το Θωμά Σερίφη, Καρατσώλη Κων/νο και Κωστάρη Ηρακλή πιστεύω ότι επίσης παρασύρθηκαν κι αυτοί από τον ίδιο ενθουσιασμό και ιδεολογία και από ό,τι γνωρίζω τα τελευταία χρόνια ήθελαν κι αυτοί να αποσυρθούν γιατί αυτή η μορφή πάλης δεν οδηγούσε πουθενά.

Ήδη από το 1983 εργάζομαι κανονικά στο νοσοκομείο ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ χωρίς να έχω οποιαδήποτε συμμετοχή σε παράνομες δραστηριότητες και σε Οργανώσεις τέτοιου είδους.

Η πιθανή εξήγηση που δίνω για το γεγονός ότι ο Λάμπρος αρνείται τη συμμετοχή του στην Οργάνωση 17Ν παρά το γεγονός ότι τον έχουμε αναγνωρίσει πολλοί από τους συλληφθέντες μεταξύ των οποίων κι εγώ, που δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το πρόσωπο αυτό είναι ο Λάμπρος τον οποίο γνώρισα στην ομάδα αρχικά και μεταγενέστερα, είναι ότι ήταν πάντοτε απόλυτος υποστηρικτής των ιδεών του, δηλαδή της ένοπλης πάλης και πιθανό να συνεχίζει να πιστεύει το ίδιο μέχρι σήμερα.

Ανέφερα όλα όσα γνωρίζω για τη συγκεκριμένη ομάδα, της οποίας όπως προανέφερα τη δράση αποδοκιμάζω και θέλω να υπαχθώ στις ευεργετικές διατάξεις του νόμου γιατί συνέβαλλα ουσιαστικά στην εξάρθρωση της ομάδας αυτής, επιθυμώντας να ζήσω με την οικογένειά μου μια ήσυχη ζωή στο μέλλον.

Θέλω εδώ να διευκρινίσω ότι τον Λάμπρο δεν τον έχω δει πρόσφατα από κοντά αλλά τον αναγνώρισα από τις φωτογραφίες που έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο και βλέποντάς τον ζωντανό στην τηλεόραση. ¶λλωστε δεν έχει αλλάξει και πολύ από τον καιρό που τον πρωτογνώρισα, το ίδιο συμβαίνει και με τον Ψαραδέλλη κι αυτόν τον αναγνώρισα, βλέποντάς τον στην τηλεόραση και στις φωτογραφίες.

Τίποτε άλλο δεν έχω προσθέσω›.

Υπογραφές από όλα τα παριστάμενα μέλη.

Επίσης και η απολογία του στον κ. Ζερβομπεάκο με ημερομηνία 24, η οποία δόθηκε στις 29 και λέει τα εξής:

«Αρνούμαι να απολογηθώ και επιφυλάσσομαι να απολογηθώ αφού πρώτα διενεργηθούν όσα ζητώ στο κατατεθέν ενώπιόν σας με χρονολόγια 29/10/2002 υπόμνημα – αίτησή μου. Τίποτα άλλο δεν έχω να προσθέσω›

Υπογραφές ως ακολούθως

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι κ. Σταμούλη.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα ήθελα να παρακαλέσω το εξής να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο. Από την αναγνωσθείσα απολογία παρελείφθη να αναγνωστεί η κατηγορία που είχε απαγγελθεί. Η κατηγορία συνίστατο όχι σε συμμετοχή του στη δολοφονία του Γουέλς, όχι σε συμμετοχή του στις δολοφονίες των Σταμούλη και Πέτρου και σε άλλες μεμονωμένες αξιόποινες πράξεις, στις οποίες παρά ταύτα εξαντλείται η εξιστόρηση των όσων φέρονται να έχει διατυπώσει ο κ. Παύλος Σερίφης.

Το λέω αυτό διότι έχουμε από της πλευράς τακτικής ανακρίτριας ανάκριση και κλήση του κατηγορούμενου να καταθέτει πράγματα, για τα οποία δεν υπάρχει καν κατηγορία. Θα παρακαλέσω να εκτιμηθεί αυτό το γεγονός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Βεβαίως εάν επρόκειτο να εξεταστεί ο μάρτυρας ο κατηγορούμενος, πάλι δεν θα ήταν επιτρεπτό να ερωτάται για πράξεις περί των οποίων δεν υπάρχει κατηγορία λόγω της παραγραφής.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όμως αυτά εντάσσονται στα πλαίσια της συμμετοχής έκτοτε και επειδή είναι διαρκές αίτημα τα καταλαμβάνει γι’ αυτό τα έβαλαν προφανώς, αλλά τέλος πάντων εμείς δεν θα ασχοληθούμε και πολύ με αυτά.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ας μην σπεύδουμε να χαρακτηρίσουμε το έγκλημα ως διαρκές. Αφήστε αυτό το θέμα, το οποίο είναι ένα πολύ αιχμηρό νομικό ζήτημα, να το δούμε στη συνέχεια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα θα τα δούμε. Αλλά έχει χαρακτηριστεί ήδη από το βούλευμα.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Έχω μια συμπληρωματική ερώτηση. Στο ακροατήριο η θέση σας είναι δίπλα στον κ. Γιωτόπουλο από την πρώτη μέρα;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ναι.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Πόσος χρόνος μεσολάβησε από τότε που καθίσατε δίπλα και ανταλλάξατε κουβέντα, ή χαιρετισμό. Γιατί τουλάχιστον στο Δικαστήριο έχετε δώσει την εντύπωση για ένα ικανό χρονικό διάστημα στην αρχή ούτε χαιρετισμού ούτε τίποτα.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κάποια στιγμή μιλήσαμε.

Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Οι σχέσεις σας μέσα στη φυλακή είναι καλές;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ναι. Κύριε Δικαστά ήθελα να το πω από την αρχή, εγώ είμαι ανάπηρος, χρίζω βοήθειας και ευχαριστώ όλους τους συγκατηγορούμενούς μου που με βοηθούν. Ευχαριστώ και τους φύλακες που με βοηθούν. Δεν μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ και με βοηθούν. Με όλους δεν έχω τίποτε.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ενθυμούμαι ότι όταν διαμαρτυρήθηκε ο κ. Τσελέντης και είπε για απειλή του κατηγορούμενου Αλέξανδρου Γιωτόπουλου, επικαλέστηκε εσάς και τον κ. Τζωρτζάτο. Να βεβαιώσετε αυτό που έλεγε.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ περνούσα στο διάδρομο, δεν ήμασταν μόνο εμείς, συζητούσαν?

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έλεγε ψέματα ο κ. Τσελέντης;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν είπα ότι έλεγε ψέματα. Εγώ περνούσα στο διάδρομο, είναι το τηλέφωνο εκεί, συζητούσαν για εκείνη την ημέρα. Αλλά και το άλλο: θα μου έλεγε εμένα ο κ. Γιωτόπουλος να πω για τον κ. Τσελέντη σε ενέργειες της 17Ν που εγώ δεν ήμουν; Απορώ δηλαδή.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να σας πω κάτι; Συμβαίνει, από τα τετράδια προκύπτει ότι η 17Ν σας έδινε χρήματα και κανείς διερωτάται γιατί ο κ. Γιωτόπουλος να σας δίνει λεφτά.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ποιος;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος, η 17Ν εν πάση περιπτώσει.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ σας απάντησα κ. Εισαγγελέα. Τι μου λέτε κ. Εισαγγελέα τώρα; Κοροϊδευόμαστε εδώ;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν κοροϊδευόμαστε.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ σας είπα. Αυτά που μου λέτε πάλι τι είναι; Είναι η δέκατη φορά κ. Εισαγγελέα που με ρωτάτε.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι ακραίος φασισμός είστε εσείς! Φασισμός με το 45ντάρι και με τη βία εναντίον του ελληνικού λαού!

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ποιο 45ντάρι. Το ένα χέρι νίβει το άλλο. Εγώ τι 45ντάρια να έχω; Έχω τρίτο χέρι πουθενά κρυμμένο κ. Εισαγγελέα; Τι μου λέτε;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέω ότι μου κάνει εντύπωση ότι ο κ. Γιωτόπουλος σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει εσάς και τον κ. Τζωρτζάτο.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εμένα;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μα εσάς έβαλε εναντίον του κ. Τσελέντη.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μα τι να πω εγώ για τον κ. Τσελέντη που δεν τον γνωρίζω και τι να πω για τις ενέργειες αυτές. Τι μου λέτε τώρα;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Παραπονέθηκε για απειλή του κ. Γιωτόπουλου.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Θα απειλήσω εγώ κανέναν;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη, ας το περάσουμε αυτό. Τι να κάνω εγώ τώρα;

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Δεν επιτρέπεται ο κ. Εισαγγελέας να χρησιμοποιεί το όνομά του Τζωρτζάτου κατ’ αυτό τον τρόπο. Μην πω τίποτε άλλο τώρα!

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είπε τίποτε ο Σερίφης για τον κ. Τσελέντη;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα λεφτά τα οποία πήρε ο κ. Παύλος Σερίφης.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μα τι είναι αυτά που μου λέτε για δέκατη φορά;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αρκετά κ. Εισαγγελεύς!

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Σας λέω ότι εγώ δούλευα τόσα χρόνια και έχω πουλήσει και δυο οικόπεδα. Μα τι μου λέτε τώρα; Εγώ έπαιρνα λεφτά; Από πού;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει ερωτήσεις η Πολιτική Αγωγή;

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τον Αύγουστο του 2002 όταν ο κ. Γιάννης Σερίφης πληροφορήθηκε ότι εσείς στην απολογία που είχατε δώσει στην κα ανακρίτρια τον εμπλέκατε με τον τρόπο που ακούσαμε κατά την ανάγνωσή της, έκανε μια δήλωση τότε η οποία έχει δημοσιευτεί στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› της 30/8/2002. Κάνω χρήση κ. Πρόεδρε και λέει ο κ. Γιάννης Σερίφης:

«Ειλικρινά δεν γνωρίζω τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει σε τέτοια ηθική κατάπτωση κάποιον, ώστε να καταδίδει και μάλιστα ψευδώς›. Αυτά είπε ο κ. Γιάννης Σερίφης. Στο ίδιο δημοσίευμα και σε άλλες εφημερίδες είναι με συντομότερη μορφή, ο συνήγορός σας ο κ. Σταμούλης δηλώνει –αν δεν είναι έτσι, είναι εδώ και μπορεί να μας το διευκρινίσει- ότι «άλλα ήθελε να πει –εσείς δηλαδή- άλλα είπε, αλλιώς τα αντιλήφθηκαν, αλλιώς εγράφησαν, υπάρχει ανάγκη αποσαφήνισης και ότι ήταν αργά τη νύχτα, μπερδεύτηκε, αλλά και μίλησε πολύ εύκολα σκεπτόμενος τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου, ή παρασύρθηκε από το νόμο που δίνει κίνητρα ή ενδεχομένως από τις κουβέντες του Γιάννη Σερίφη› και λέει η εφημερίδα -και αυτό είναι και το δικό μου σχόλιο επ’ αυτών των δηλώσεων και θα σας ρωτήσω τη δική σας θέση επ’ αυτού που είστε ο αμέσως ενδιαφερόμενος- ότι «Η αξιοπιστία και η ηθική υπόσταση του άνδρα έχουν υποστεί πλήγμα, εκτός αν ο κ. Παύλος Σερίφης επικαλεστεί ετεροχρονισμένα ότι υπέστη κάποιας μορφής βίας›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε εδώ.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Έχω απαντήσει. Όσο γι’ αυτά που λέει ο κ. Γιάννης Σερίφης μπορείτε να ρωτήσετε τον ίδιο.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακούστε με αν θέλετε. Ο συνήγορός σας εδώ σε κανένα σημείο δεν λέει ότι εσείς πήγατε στην ανακρίτρια και είπατε ένα ποίημα το οποίο σας είχαν υπαγορεύσει, σας είχαν υποβάλλει και σας είχαν κάνει να μάθετε οι άνδρες της Αντιτρομοκρατικής. Γιατί εσείς λέτε εδώ εκτός από αυτά που με αφορούν, που γεννήθηκα και πότε ήμουν στη Γερμανία, όλα τα άλλα εμένα μου τα έλεγαν, τα αποστήθισα και τα είπα.

Το ερώτημά μου είναι: είμαστε 30 Αυγούστου, το θέμα δεν τίθεται μόνο ως προς το Γιάννη Σερίφη αλλά γενικότερα, πολύ πριν πάτε στον Εφέτη ανακριτή, όλο αυτό το χρονικό διάστημα εσείς γιατί δεν κάνετε κάποια δήλωση εάν έτσι είχαν γίνει τα πράγματα, ότι «εγώ όλα αυτά που έχω πει, εκτός από το ότι ονομάζομαι Παύλος Σερίφης και γεννήθηκα εκεί, είναι πράγματα που μου τα υπαγόρευσε η Αντιτρομοκρατική›;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Από πού να την κάνω κ. συνήγορε; Μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού; Τι μου λέτε τώρα; Εγώ είμαι μέσα 24 ώρες και με τα προβλήματα που είχα;

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο συνήγορός σας δεν ήταν ενημερωμένος;

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Αφήστε τον συνήγορο.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο συνήγορος εκφράζει θέσεις του εντολέα του, δεν λέει ό,τι θέλει.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μα από μέσα από τις φυλακές; Μέσα από το κελί μου;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ λέω το εξής: εικάζω ότι ο συνήγορος όταν λέει ότι αλλιώς τα είπε, αλλιώς εγράφησαν κ.ο.κ., αυτά είναι αποτέλεσμα ενημέρωσής σας από τον πελάτη. Που αλλού μπορεί να τα ξέρει ο συνήγορος όταν δεν είναι παρών στην απολογία; Έχω άδικο να το υποθέσω αυτό; Ρωτώ λοιπόν τον κ. Παύλο Σερίφη έτσι είπατε εσείς, ότι αλλιώς τα είπα, αλλιώς τα κατάλαβαν κι αλλιώς τα έγραψαν; Μπερδεύτηκα; Αυτό είπατε;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ρωτήστε τον κ. συνήγορό μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το τι είπε στο συνήγορό του και τι άκουσε ο συνήγορος, νομίζω ότι είναι θέμα απορρήτου μεταξύ τους. Τώρα θα τα πούμε; Εμείς απλώς θα διερευνήσουμε αυτή τη δήλωση. Αφήστε τον άνθρωπο τώρα!

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας ρωτήσω αλλιώς: Η δήλωση αυτή είναι ακριβής;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Έχει γράψει ο Τύπος ότι εμένα με έπιασαν μέσα σε μια σπηλιά. Αυτό μου λέτε;

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε, αυτά είναι γραμμένα εντός εισαγωγικών.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μα σας λέω ότι εμένα με έπιασαν στην πλατεία του χωριού και εδώ είχε βγει στον Τύπο ότι με είχαν πιάσει μέσα σε μια σπηλιά με όπλο, λες και ήμουν κανένας Αλ Καπόνε! Τι μου λέτε τώρα εσείς;

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ήταν ανακριβές το οποίο αναφέρεστε. Αυτή η δήλωση εδώ είναι ακριβής σε σχέση με τις δικές σας θέσεις; Αυτό σας ρωτάω.

κ. ΣΟΦΟΣ: (Εκτός μικροφώνου αρχικά) Μπορούμε να ρωτάμε τη δήλωση του συνηγόρου ως μέρος της απολογίας του κατηγορούμενου η οποία είναι αποδεικτικό μέσο; Ζητώ συγγνώμη, αλλά να μην επιτραπεί αυτή η ερώτηση, διότι τις δηλώσεις που έκανε ο κ. Σταμούλης? Είναι ανεπίτρεπτη η ερώτηση αυτή. Κύριε Πρόεδρε είναι ανεπίτρεπτη και η ανάγνωση αυτής της δήλωσης και ο σχολιασμός του συναδέλφου και η ερώτηση και η διατύπωσή της.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριοι συνήγοροι όλοι φέρνετε έγγραφα μέχρι την τελευταία στιγμή. Τι να κάνω εγώ τώρα;

κ. ΣΟΦΟΣ: Αυτό δεν είναι έγγραφο κ. Πρόεδρε και δεν είναι αποδεικτικό μέσο σε καμία περίπτωση.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Προτού ακούσω την απολογία του δεν είχα λόγο να προστρέξω σε οτιδήποτε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην ερώτησή σας απάντησε. ¶λλη ερώτηση.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή είναι η ερώτησή μου κ. Πρόεδρε και το έγγραφο αυτό παρακαλώ να θεωρηθεί αναγνωσθέν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απάντησε ο κατηγορούμενος τελείωσε. ¶λλη ερώτηση.

Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί και να μην απαντήσει, δικαίωμά του είναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να απαντήσετε;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μα απάντησα. Η πρώτη ερώτηση ήταν για τον κ. Γιάννη Σερίφη και για τη δεύτερη να ρωτήσετε το συνήγορό μου. Εγώ ήμουν κλεισμένος μέσα στις φυλακές. Είναι δυνατόν;

Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Στην αναγνωσθείσα ανακριτική απολογία ανέφερε ο κ. κατηγορούμενος άγνοια περί της δολοφονίας Μάλλιου και θέλω να ρωτήσω δι’ υμών, έτσι του είπαν από την Αντρομοκρατική; Δηλαδή πες ότι συμμετείχες στον Γουέλς και δεν συμμετείχες στον Μάλλιο;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ναι, αυτό ακριβώς μου είπαν .....

Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Γιατί την μία και όχι την άλλη;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε συνήγορε, έτσι απαντάει. Ο κ. Μαύρος έχει το λόγο.

Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Ερωτάμε δι’ υμών. Κύριε Σερίφη, εσείς είστε ένας άνθρωπος απ’ ότι μας είπαμε με εμπειρίες από την ζωή. Είστε στην Γερμανία, έχετε κι εκεί αν κατάλαβα καλά μία μικρή αντιστασιακή δράση ή εν πάση αντιθέσεως εις την χούντα και στην συνέχεια έρχεστε στην Ελλάδα όπου λέτε ότι έχετε μία σχετικώς έντονη συνδικαλιστική δράση και με συζητήσεις και με πορείες κλπ.

Θα ήθελα κ. Πρόεδρε να μας πει, να μας εξηγήσει πώς αυτός ο έμπειρος άνθρωπος που έχει αυτή την συνδικαλιστική δραστηριότητα πείθεται τόσο εύκολα ότι ομολογώντας κάποιες ανθρωποκτονίες θα αφεθεί ελεύθερος μόλις πει αυτά τα πράγματα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς το θεωρήσατε τόσο εύκολα; Είστε συνδικαλιστής....

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Συνδικαλιστική δράση είχα όσο μου το επέτρεπε η υγεία μου και είμαι χτυπημένος από σκλήρυνση κατά πλάκας. Εμένα κάποια πράγματα σε αυτή την ανακριτική διαδικασία και ομολογία, κάποια πράγματα τα οποία είναι για την ζωή μου τα έχω πει, τα άλλα μου έχουν πει να τα πω.

Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Η επόμενη απορία συναφής με αυτή είναι η εξής: εντάξει δεν είχατε την υγεία σας. Θέλατε να τελειώσετε όλα αυτά τα ζητήματα. Παρά ταύτα όμως υπάρχει και ένα ηθικό ζήτημα κ. Παύλε Σερίφη.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μάλιστα.

Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Σας βάζουν να ομολογείτε ανθρωποκτονίες, ότι βάψατε τα χέρια σας μέσα στο αίμα. Δηλαδή πιστέψατε ότι είναι δυνατόν – αυτό λέτε – όταν συλλαμβάνεται η 17Ν εσάς αφού κάνετε μία επίσκεψη στην κα Ανακρίτρια θα σας αφήσουν έξω και θα στρώσουν ενδεχομένως και ένα κόκκινο χαλί και θα σας πουν «πηγαίνετε σπίτι σας, τελειώσαμε›. Το δέχομαι. Όμως γι αυτό το πράγμα το αντάλλαγμα το οποίο δίδεται είναι να ομολογήσετε ανθρωποκτονίες, ότι βάψατε τα χέρια σας μέσα στο αίμα. Αυτό το ηθικό θέμα σας ετέθη κι αν σας ετέθη παρακαλώ πείτε μας πώς το λύσατε.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μου είπαν «είναι αυτά παραγεγραμμένα, πες τα εκεί, να υπογράψεις και να φύγεις›.

Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Αυτό το κατάλαβα. Δεν σας δημιούργησε κάποιο ηθικό πρόβλημα να ομολογείτε ότι σκοτώσατε ανθρώπους στον δρόμο ενώ δεν το έχετε κάνει;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Σας απάντησα κ. συνήγορε. Εμένα μου είπαν αυτά τα πράγματα. Ήμουν μετά από 40 ώρες και μου είπαν «πες τα, υπέγραψε και φύγε›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έκαναν απειλές, θα σε στείλουμε στο Γκουαντάναμο;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Πολλές απειλές και ψυχολογία βία και με όπλα στο κεφάλι κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπαν ότι θα στείλουν στην Κούβα στους Αμερικάνους;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Έλεγαν διάφορα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι διάφορα. Αυτό το έλεγαν;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Και αυτό το είχαν πει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έστειλαν κανέναν και μου φαίνεται ότι μάλλον θα έρθει ο Κάστρο εδώ πέρα για τους Ολυμπιακούς.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Είναι καλεσμένος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαδημητρίου έχει το λόγο.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε κατηγορούμενε, από το 1983 εργάζεστε στο Νοσοκομείο ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Μάλιστα.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Απ’ ότι θυμάμαι τον Δεκέμβριο του 1990 έγινε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας των υπαλλήλων του Νοσοκομείου ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ λόγω μετάταξής τους σε άλλα Νοσοκομεία. Μετείχατε κι εσείς σε αυτή την συγκέντρωση;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ δουλεύω στο ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Το Νοσοκομείο ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ είναι δίπλα. Έγινε μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας λόγω μετάταξης των υπαλλήλων του Νοσοκομείου ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ. Μετείχατε κι εσείς σε αυτή την συγκέντρωση;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Πηγαίναμε κι εμείς εκεί.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Γιατί;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Αλλά εγώ δεν ξέρω για πότε μιλάτε, για ποια ώρα. Εγώ δούλευα στο Νοσοκομείο ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κατά την εξέταση των μαρτύρων είπατε ότι μετείχατε σε αυτή την συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Δεν είπα ότι μετείχα. Είπα ότι ήμουν εργαζόμενος στο Νοσοκομείο ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΛΑΪΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ. Ρώτησα τον συγκεκριμένο μάρτυρα σε ποιο Νοσοκομείο με είδε.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι ένας αστυνομικός και συγκεκριμένα ο κ. Γκόγκος θυμάται την παρουσία σας στον εν λόγω χώρο.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Η μισή Ελλάδα έρχεται στο ΑΓΛΑΪΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ και η άλλη μισή πάει στο ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑ κ. συνήγορε. Δύο ήταν τα ΠΑΙΔΩΝ στην Ελλάδα, μετά έγιναν πολλά. Μπορεί να με είδε και έδωσα την εξήγηση στον κ. Πρόεδρο.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ο αυτόπτης μάρτυς είπε ότι σας είδε στον συγκεκριμένο χώρο. Μήπως είσαστε ποιο ενεργητικός, ποιο παρατηρητικός;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Για κοιτάξτε με καλά. Μπορώ να είμαι ενεργητικός και παρατηρητικός; Κοιτάξτε με καλά. Δεν ξέρω τί εννοείτε.

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ο μάρτυς είπε ότι σας είδε. Θέλω να συνδυάσω την συγκέντρωση αυτή με την παρουσία αστυνομικών μια συγκεκριμένης διμοιρίας η οποία μετά από 20 μέρες χτυπήθηκε στα Εξάρχεια από την 17Ν.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κι εγώ τί έκανα δηλαδή εκεί;

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Δεν ξέρω τί κάνατε. Εγώ θέλω να κάνω αυτόν τον συνδυασμό. Ήταν σύμπτωση το ότι χτυπήθηκε η συγκεκριμένη διμοιρία που εισήλθε στο χώρο μετά από 20 ημέρες;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ τί να έκανα;

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Θεωρείτε σύμπτωση το γεγονός ότι η συγκεκριμένη διμοιρία που εισήλθε στο συγκεκριμένο χώρο χτυπήθηκε στις 1 με 2 Νοεμβρίου 1991 στα Εξάρχεια;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Με ρωτάτε εμένα τί έχει γίνει; Δηλαδή εγώ τί έκανα; Τί μπορούσα να κάνω;

Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς έχει το λόγο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Παύλε, έχετε πει στην απολογία σας ότι ο Γιάννης Σερίφης ήταν ήδη εκτός ομάδος γιατί μόλις είχε αποφυλακιστεί από κάποια δίκη που είχε και διαφωνούσε πολιτικά με τον Λάμπρο ως προς την ένοπλη πάλη.

Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Γι αυτό μας παραπέμψανε......

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η Αντιτρομοκρατική που σας έβαλε στο στόμα αυτό για τον Γιάννη δεν ήξερε ότι αυτό είναι παραγεγραμμένο;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ σας είπα κάποια πράγματα για την ζωή μου. Κάποια άλλα είναι από το στόμα της Αντιτρομοκρατικής. Δεν μπορώ εγώ να εξηγήσω γιατί. Κάποια πράγματα της ζωής μου εγώ τα είπα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Χρυσικόπουλος έχει το λόγο.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εφόσον αναγνώσθηκε και η κατάθεση στην κα Ανακρίτρια θεωρείται αναγνωστέα, έχει ήδη αναγνωσθεί σχεδόν το σύνολο και της προανακριτικής απολογίας στις 25/7.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ανεγνώσθη και αυτή. Σημειώστε το.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όπου λέει ακριβώς τα αντίθετα.

Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) ....Πώς έγινε το όραμα και πήγε και άλλαξε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το όραμα είναι ωραίο. Χωρίς όραμα οι λαοί θα πάνε πίσω.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μεταμεσονύχτιο όραμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε ο λαός μας να χάσει τα οράματα κ. Φυτράκη; Και το όραμα καλοκαιρινής νύχτας τί θα γίνει του Σαίξπηρ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Για εγκλήματα κ. Πρόεδρε και εγκληματίες....

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Με αποκαλείτε εγκληματία κ. Εισαγγελέα;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν το λέω για σας.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Με συγχωρείτε κ. Εισαγγελέα. Με ποια στοιχεία κ. Εισαγγελέα; Πώς με αποκαλείτε εγκληματία;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα δούμε.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Τί θα δούμε; Με ποια στοιχεία; Πέρασε κάποιος εδώ να πει ότι είδε τον Παύλο Σερίφη σε μία ενέργεια;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, μην κάνουμε χαρακτηρισμούς.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι δικάζουμε εγκληματίες κ. Πρόεδρε και εγκλήματα είναι βέβαιο. Το λέω το βούλευμα το παραπεμπτικό.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Εμένα με αποκαλείτε αυτή την στιγμή εγκληματία. Με ποια στοιχεία, από πού; Ήρθε κάποιος και είπε ότι ο Παύλος Σερίφης ήταν στην τάδε ενέργεια, σε μία ληστεία, σε μία δολοφονία; Με συγχωρείτε, τί μου λέτε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, βέβαιο δεν είναι διότι αν ήταν βέβαιο...

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τότε γιατί κάνουμε την δίκη κ. Πρόεδρε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα κάναμε την δίκη άμα ήταν βέβαιο. Θα τους στέλναμε την απόφαση στο σπίτι τους.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Είπατε για τον κ. Ζερβομπεάκο να απολογηθώ. Δεν απολογήθηκα γιατί ήθελα να έρθω εδώ στην δίκη να τα πω.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) ......27 χρόνια.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: 27 χρόνια εγώ που ήμουν κ. Εισαγγελέα;

(Διαλογικές συζητήσεις)

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Σερίφη, αν θέλετε καθίστε κάτω και πάψτε να απαντάτε. Για όνομα του Θεού. Σε ύβρεις θα απαντάτε; Καθίστε κ. κατηγορούμενε κάτω. Σας παρακαλώ, υπάρχουν ορισμένα όρια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, παρακαλώ. Κύριε Σταμούλη, διευθετήθηκε το θέμα.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Όταν υβρίζεται ο κατηγορούμενος δεν νοείται....

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Είπε ο κ. Εισαγγελεύς ότι έχουμε εγκλήματα και εγκληματίες. Μήπως δεν έχουμε εγκλήματα και εγκληματίες; Πότε υβρίσθη δηλαδή; Είναι ύβρης να λέμε ότι διαπράχθηκαν εγκλήματα; Δεν πρόκειται εμείς εδώ τουλάχιστον από αυτή την πλευρά να πτοηθούμε από τέτοιου είδους παρεμβάσεις.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να μας το εξηγήσει.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Κύριε συνήγορε, εγώ τί σχέση έχω με αυτά όμως;

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Και εγκλήματα έχουμε και εγκληματίες έχουμε.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να μας το πει ο κ. Εισαγγελέας. Βέβαια έχει αναφέρει έναν, τον κ. Γιωτόπουλο. Τον θεωρεί ήδη εγκληματία. Να μας πει και ποιοι είναι οι άλλοι εγκληματίες.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας ονομάτισα εγώ εσάς;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Όχι, αλλά είπατε για εγκλήματα.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) .... το βούλευμα.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Με συγχωρείτε πάρα πολύ. Είμαστε παρόντες.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: 25 τάφοι είναι, 25 νεκροί στο χώμα.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Σας παρακαλώ. Φροντίστε να βρείτε τους υπαιτίους. Μην αποκαλείτε τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο....

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό ψάχνουμε και θα το βρούμε.

Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Να ψάχνετε όσο θέλετε αλλά μην αποκαλείτε προκαταβολικά εγκληματία τον κατηγορούμενο. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν τον είπα.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να ρωτήσω τον κ. Εισαγγελέα ποιοι είναι οι εγκληματίες εδώ μέσα να ξέρουμε κι εμείς. Αν θεωρεί για παράδειγμα τον κ. Τζωρτζάτο εγκληματία να μας το πει για να ξέρουμε κι εμείς τί κάνουμε ή αν θεωρεί κάποιον άλλον κατηγορούμενο εγκληματία να μας το πει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ραγκούσης έχει το λόγο.

Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Γνωρίζετε και γνωρίζουμε την έκφραση «ultimum refugium›. Ο κ. Πρόεδρος την χρησιμοποιεί πολλές φορές. Αυτό ακριβώς ήταν η πεποίθηση των κατηγορουμένων Σάββα και Χριστόδουλου αρχίζοντας η δίκη, ότι θα έπρεπε και έτσι πιστεύω και αυτό δεν πρέπει ούτε να συρρικνώνεται, ούτε να αφυδατώνεται ότι εδώ πέρα δεν είστε συνέχεια της ανάκρισης ούτε της αστυνομικής ούτε της τακτικής.

¶ρα πιστεύω στον Έλληνα Δικαστή και πιστεύω ότι έπρεπε να χαίρεστε όταν έρχονται εδώ και αναιρούν αυτά τα οποία είπαν στην Αστυνομία και αυτά που έλεγαν στην τακτική ανάκριση, γιατί πίστευαν και πιστεύουν ότι υπάρχει ένα καταφύγιο που μπορούν να πουν τι τράβηξαν. Πραγματικά η υπεράσπιση σχολιάζοντας την απολογία κατά το μέρος που θεωρείται αποδεικτικό μέσο αισθάνεται πίκρα όταν αυτή την στιγμή ερωτάται κατηγορούμενος για το πώς γίνεται η ψυχολογική βία από τα αστυνομικά όργανα. Αλίμονο αν Τακτικοί Δικαστές, Εφέτες, αν θέλετε η υπάτη έκφραση από πλευράς ουσίας της Δικαιοσύνης μας να ερωτά πώς ασκείται η ψυχολογική βία.

Ένα πράγμα κ.κ. Δικαστές, σάπιους στο ξύλο σκληρούς κακοποιούς τους πηγαίνουμε πολλές φορές στην ανάκριση. Τους λέμε να καταγγείλουν τον βασανισμό και λένε «όταν θα γυρίσουμε πίσω τώρα που θα πάρουμε και την προθεσμία τί θα μας κάνουν μέσα στο αυτοκίνητο; Τί θα μας κάνουν την ώρα που θα πάμε πάλι και θα φύγετε εσείς ο συνήγορος;›. Αυτά τα ξέρετε και δεν είναι δυνατόν να ερωτάται ότι επειδή έχει πει σωστά το όνομά του και επειδή έχει πει σωστά τον τόπο που γεννήθηκε άρα αυτά ήθελε να επιλέξει σαν αλήθεια και τα άλλα τα επέλεξε ως ψέματα.

Αυτή η θέση πραγματικά σχολιάζεται γιατί έχουμε μία απολογία από έναν άνθρωπο με σοβαρότατα προβλήματα υγείας πέραν από την αναπηρία του, σκλήρυνση κατά πλάκας κλπ και είναι προϊόν αυτής της απελευθερώσεως της ψυχικής. Από πού φαίνεται; Από την αναφορά στις ευεργετικές διατάξεις και την βοήθειά του να εξαρθρώσει την σπείρα. Προϊόν λοιπόν όχι συναλλαγής ιταμής για να αναγνωρίσει. Απλά του είπαν ότι αυτά που λες τα ξέρουμε και τα έχουν πει κι άλλοι. Γι αυτό έφτασε στο σημείο του ψυχικού καταναγκασμού να δεχθεί αυτές τις πιέσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα εκτιμηθούν αυτά. Η τοποθέτησή σας θα εκτιμηθεί. Ο κ. Χρυσικόπουλος.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μία ερώτηση είχα να κάνω την οποία δεν μπόρεσα να την κάνω λόγω των επανειλημμένων διακοπών. Ακούγονται υπονοούμενα και δεν θέλω η δίκη στο μέτρο που μπορώ βεβαίως να γίνει με υπονοούμενα ούτε με σιωπές όπως είπε και ο κ. Μαρκής, η ερώτησή μου είναι εάν σε όσα κατέθεσε ο κ. Παύλος Σερίφης σήμερα στο Δικαστήριό σας παροτρύνθηκε ή επηρεάστηκε από οποιονδήποτε κατηγορούμενο ή και από τον κ. Γιωτόπουλο τον οποίο εκπροσωπώ. Αν τα όσα κατέθεσε είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησής του ή υπέστη οιουδήποτε είδος επηρεασμό;

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Όχι, δεν έχω επηρεαστεί από κανέναν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερωτήθηκε βέβαια.

Π. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ερωτήθηκα και είπα για όλους και για τον κ. Τσελέντη που μου είπατε και για όλους ότι με βοηθάνε γιατί έχω προβλήματα υγείας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι μόνο δεν επηρεάστηκε, απεναντίας αυτός λέει ήταν ελεύθερη η βούλησή του να τα ανακαλέσει αυτά ενώ απεναντίας αυτά που είπε δεν ήταν εκείνα που ήθελε. Τα έχει πει. Όλα αυτά εκτιμώνται και στο τέλος θα τα δούμε. Δεν υπάρχουν άλλες ερωτήσεις.

Ο κ. Παπαναστασίου Νίκος. Εκεί που κάθεστε φαινόσαστε ψηλότερος.

Ν. ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ: Όχι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: 1,70 είστε;

Ν. ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ: 1,72. Κύριε Πρόεδρε, κ.κ. Δικαστές είναι το πρώτο βήμα μετά από 13 μήνες στο οποίο μπορώ επιτέλους να υποστηρίξω την αθωότητά μου. Έχουν μεσολαβήσει πάρα πολλά δημοσιεύματα, πάρα πολλά σχόλια, τα οποία πρέπει να τα υποστώ χωρίς να πω κουβέντα. Γι αυτό, επειδή δε μπορώ να συγκεντρωθώ καλά, θα ήθελα να με αφήσετε να συμβουλεύομαι τα χαρτιά μου.

Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, όλα όσα αναφέρονται για μένα από τον Παύλο Σερίφη και τον Χριστόδουλο Ξηρό στις απολογίες τους που έχουν ανακαλέσει, συνοδεύονται από «ίσως›, «πρέπει›, «αν θυμάμαι καλά› και άλλα φανταστικά σενάρια. «Πρέπει να ήμουν μέλος από το ’80 έως το ‘85› κατά τον Παύλο, «ίσως› εγώ ήμουν ο τσιλιαδόρος στην υπόθεση Τσαντ, οδηγός μιας ανύπαρκτης βέσπας στην υπόθεση Μομφεράτου και συνεργός στη ληστεία και το φόνο του αστυφύλακα αν θυμάται καλά ο Χριστόδουλος.

Κύριοι Δικαστές δεν ήμουν στα εγκλήματα αυτά και δεν υπήρξα ποτέ μέλος της 17Ν. Τον Παύλο και το Χριστόδουλο τους γνώρισα σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες από αυτές που οι ίδιοι περιγράφουν στις απολογίες τους. Τον Παύλο τον γνώρισα στη Στουτγάρδη, όπου μαζί με τον Γιάννη που ήταν πασίγνωστος, συμμετείχε με μία μικρή ομάδα εργατών στις αντιχουντικές εκδηλώσεις και μερικές φορές στις συνελεύσεις που έκαναν οι Έλληνες φοιτητές της περιοχής.

Δεν είμαι ο Νικήτας που γνώρισε για τρεις μήνες το ’79, αλλά ο Νίκος που γνώρισε και έκανε παρέα μαζί του τότε, το ’74 στη Γερμανία. Γιατί δεν είπε την αλήθεια;

Τον Χριστόδουλο τον γνώρισα σε διαδηλώσεις και είχε περάσει από το κατάστημά μου όταν το είχα πρωτανοίξει. Στην απολογία του και αυτός έκανε ένα άλλο δικό του σενάριο για τον τρόπο γνωριμίας μας. Όμως πώς εξηγείται να γνωρίζει έναν άνθρωπο που έχει κατάστημα μοναδικό στο είδος του στο κέντρο της Αθήνας και σε τόσο κεντρικό δρόμο και να μην ξέρει δήθεν ποιος πραγματικά είμαι; Είτε από σύμπτωση είτε από περιέργεια σίγουρα θα έπεφτα κάποια στιγμή πάνω του, όπως και πράγματι συνέβη.