ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶λλο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τίποτε άλλο δεν μου είπε. Αυτό που μου είπε «εγώ φεύγω›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Φεύγω και πάω πού;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου είπε ότι θα πάει να μείνει αν μπορέσει για λίγο στην Κερατέα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στην Κερατέα να κάνει τί;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να μείνει το βράδυ. Κάπου έπρεπε να μείνει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με την Κερατέα τί σχέση έχει ο Δημήτρης;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η αποθήκη μας είναι. Κερατέα-Λαύριο, στα σύνορα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συγγνώμη, το είχα ξεχάσει. Αποθήκη έχετε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκεί έχουμε αποθήκη μελισσοκομική. Έχουμε ένα ντιβανάκι για όταν δούλευε και έμενε, ξεκουραζόταν. Μου λέει «σήμερα, αύριο, μεθαύριο δεν ξέρω τί θα κάνω, θα μείνω λίγο εκεί. Μπορεί να μείνω λίγο εκεί›. Δεν είχε και καμία ιδιαίτερη σημασία. Μετά που τα σκέφτηκα λογικό ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είχατε τηλέφωνο στην Κερατέα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στον Βαρνάβα είχατε σταθερό τηλέφωνο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, σταθερό τηλέφωνο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κινητό είχατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Μετά απέκτησα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από την Κερατέα σας πήρε τηλέφωνο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς τί κάνατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ είχα χάσει τον κόσμο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα η ημέρα είναι Κυριακή.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι. Εγώ έχω πει στην προανάκριση ότι τον είδα την Δευτέρα. Δεν έχει καμία διαφορά, ότι ήθελα έλεγα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καλά, δεν λέω αυτό.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Το λέω εγώ, δεν έχει καμία σημασία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν ρωτάω αυτό. ¶λλο ρωτάω.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η ουσία είναι μία. Μου είπε όλα αυτά ....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από Χολαργό σας είπε ότι πάει στην Κερατέα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, δεν μου είπε ότι θα πάει αμέσως. «Εγώ θα μείνω›. Θα μείνει το βράδυ, κάποια ώρα θα πάει να μείνει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από Κυριακή για την Δευτέρα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, γιατί μου λέει «εγώ δεν ξανάρχομαι σπίτι›. «Πού θα σε δω;›. «Δεν ξέρω›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί; Δεν τον ρωτήσατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τί γιατί;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: «Βρε Δημήτρη, δεν ξανάρχεσαι στο σπίτι, στο παιδί μας; Εγώ τί θα γίνω μόνη γυναίκα;›. Γελάει ο Σάββας τώρα. Κυρία Σωτηροπούλου, σας ομιλώ σαν παντρεμένος.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μπαίνετε όμως στην θέση μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με καταλάβατε; Σκέπτομαι αυτή την στιγμή την γυναίκα μου. Είμαι 35 χρόνια παντρεμένος αν σας ενδιαφέρει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να γίνουν 50-100.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ξέρω τί θα μου έλεγε εμένα η γυναίκα μου. Αυτό σας ρωτάω.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εγώ το ίδιο είπα. «Πώς θα σε ξαναδώ›, αυτό είπα. «Τί θα γίνουμε;›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό περιμένω. Τί σας είπε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τώρα θα σας λέω τί προσωπικά λέγαμε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία Σωτηροπούλου, αντιμετωπίζετε σοβαρή κατηγορία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, χωρίς λόγο για μένα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καλά αυτό είναι μία άλλη υπόθεση. Αυτό θα το δούμε, θα δείξει και βεβαίως με βάση αυτά που λέτε εσείς. Αυτή την στιγμή αυτά που λέτε είναι και προς υπεράσπισή σας, είναι και προς απόδειξη. Σας το λέω να το ξέρετε. ¶λλωστε εσείς το ξέρετε, δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Λογικό είναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έξυπνο άτομο είστε και σας ενημερώνω κιόλας. Σας λέει ο Δημήτρης «ξέχασέ με›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου είπε μερικά πράγματα αλλά δεν μου είπε και θα ήταν αδύνατο κι εσείς δεν θα το κάνατε, να κάτσει εκείνη την ώρα να μου λέει τί; Ξέρεις μία ενέργεια τάδε; Γίνεται, είχε νόημα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς δεν έχει νόημα τώρα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκείνη την στιγμή να μου πει την ιστορία της ζωής του; Δεν μπορείτε να μπείτε στην θέση μου ούτε στην θέση του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η ζωή η δική σας και του Δημήτρη είναι κοινή, είστε ζευγάρι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου λέει ότι ο άνθρωπος που ξέρω 20 χρόνια μπορεί να έχει πεθάνει και μου λέτε να ρωτάω εγώ λεπτομέρειες; Εγώ πάγωσα, έμεινα. Ήξερα ότι ο Σάββας και όχι μόνο αυτό, ότι δεν ήξερε.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς για ποιον ανησυχούσατε, για τον Σάββα ή για τον Δημήτρη;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Για όλα. Αυτό ακριβώς λέω, είχα ένα μυαλό με εκατό μέρη και εκατό σκέψεις. Το καθένα σκεφτόταν άλλα. Αυτό σκεφτόταν τον Σάββα, τον Δημήτρη, το παιδί, εμένα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Φυσικό είναι. Μετά τί έγινε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μετά δεν έγινε τίποτα. Δεν τον ξαναείδα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι βέβαιο ότι δεν τον ξαναείδατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Απολύτως. Απολύτως βέβαιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία Σωτηρόπουλου, να σας πω τί με βασανίζει; Θα σας το πω, μην θυμώσετε όμως.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αφού μου το λέτε από τώρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα σας το πω εγώ . Την βραδιά εκείνη ή την επομένη....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ποια βραδιά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυριακή προς Δευτέρα, Δευτέρα προς Τρίτη στην οδό Δαμάρεως 73 .....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μην μου πείτε ότι εμφανίστηκε πάλι γυναίκα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Περιμένετε. Έγινε μεταφορά οπλισμού.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Και τί σχέση έχω εγώ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η λογική λέει ότι ήταν ο κ. Δημήτρης.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κι αν ήταν;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι πήγε και σήκωσε ότι χρήσιμο είχε για να συνεχίσει όταν βρει την ευκαιρία πάλι το θεάρεστο έργο της 17Ν, να ξανασώσει πάλι στην Ελλάδα και τα δικαιώματα του λαού και να πετύχει τον μετασχηματισμό από δημοκρατία της 17Ν του πολιτεύματος, πήγε λοιπόν και τα σήκωσε όλα εκεί.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ τί σχέση έχω;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι όλα, τα χρήσιμα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ τί σχέση έχω;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέει η κυρία εκείνη η οποία δεν τα είπε όλα, έκρυψε κιόλας η γειτόνισσα ότι δύο άτομα πηγαινοέρχονταν.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, φτάνει αυτό. Κι εκεί ήμουν; Φαντομάς είμαι;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πού το λέει αυτό;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να σας πω τί έκανα; Πήγα το παιδί μου... Το σπίτι μου είναι μόνο του 3 χιλιόμετρα.... Μισό λεπτό τώρα, αρκετά. Τί να μην θυμώσω; Τί θέλετε να πείτε; Καινούρια κατηγορία; Ότι πήγα και άδειαζα την Δαμάρεως;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν πήγατε λοιπόν.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σοβαρολογούμε τώρα; Είχα ένα παιδί. Μου λέει αυτό το πράγμα. Το άφησα στον Βαρνάβα. Θα τα ακούσετε. Είμαι 3 χιλιόμετρα από το χωριό, 50 από την Αθήνα, 3 από το χωριό, μέσα στους λύκους. Ολομόναχο ένα σπίτι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχω πάει στον Βαρνάβα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στο σπίτι μου;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι βέβαια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να πάτε να δείτε το σπίτι μου. Είναι στο πουθενά. Θα πήγαινα, θα άφηνα το παιδί μου κι εγώ θα πήγαινα να αδειάζω μία γιάφκα ή θα το έπαιρνα μαζί μου; Να ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν ξέρω πού τα έχει βάλει ο Δημήτρης τα όπλα, τα πράγματα....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τί με ενδιαφέρει; Δεν με ενδιαφέρει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ούτε και το λέει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αν είναι να κάνω μία έκκληση να έρθει ο ταξιτζής που με πήγε σπίτι μου. Τί να κάνω τώρα; Σοβαρά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι πρόβλημα της δημοκρατίας και πρόβλημα της κοινωνίας.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εμένα τί με αφορά αυτό; Πήγα εγώ μαζί του;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αρνείστε , δεν πήγατε λοιπόν μαζί του.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό είναι καινούρια κατηγορία;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι, ερώτηση είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δηλαδή κάθε που θα φανταστεί κάποιος εγώ πρέπει να τα αποδείξω; Να πάω να μπω μόνη μου κάτω, τέλειωσα, δεν έχω τρόπο. Δεν γίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην εκνευρίζεστε σας παρακαλώ πολύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία Σωτηροπούλου, σας είπα και προηγουμένως θα σας στενοχωρήσω.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα δεν περίμενα τέτοιο πράγμα. Θα πάω να αδειάσω εγώ, εκείνη την ώρα που ο άλλος μπορεί να πεθάνει, έχω ένα παιδί μαζί μου....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία Σωτηροπούλου, εγώ είμαι Εισαγγελέας και κάνω ορισμένες σκέψεις.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι αλλά δεν περίμενα αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η πολιτεία εδώ που με έχει βάλει γι αυτό με έβαλε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι να προσπαθείτε να καταδικάσετε κάποιον ντε και καλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι, ποτέ αθώο. Ποτέ, ποτέ. Είναι σαν να σκοτώνεις όταν βάζεις αθώο στην φυλακή.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ίσως και χειρότερο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τέλος πάντων. Μάθατε μετά ταύτα ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας έχει σκοτώσει 10-11. Τί λέτε γι αυτό; Η κατηγορία το λέει αυτό, το βούλευμα. Πάνω σε αυτό τί άποψη έχετε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να πω αν το έκανε ή όχι; Δεν είναι δυνατόν να ξέρω αν το έκανε. Ή νομίζετε ότι μου έχει πει όλο αυτό το διάστημα τίποτε σχετικό;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού να ξέρω εγώ;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, δεν μου έχει πει. Εδώ δεν μου λέει για το καλοκαίρι πού ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον παντρευτήκατε όμως και επίσημα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Βέβαια. Γιατί να μην.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καλά κάνατε, δικαίωμά σας είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αλλιώς δεν θα τον έβλεπα. Είναι κανόνας....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σεβαστό πλήρως. Κυρία Σωτηροπούλου, είπατε για την κα Θεοδοσία Μανιά. Θυμάστε την κοπελίτσα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κοπελίτσα; 30 χρονών γυναίκα είναι. Δεν έχει το ακαταλόγιστο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εν πάση περιπτώσει. Αυτή η κυρία ήρθε εδώ πέρα. Θυμάστε τί είπε, δεν χρειάζεται να τα λέμε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Θυμάμαι και το ύφος της.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και το ύφος της και όλα. Γιατί άραγε εσάς; Δεν ήρθε ούτε για τον κ. Κουφοντίνα, για τον κ. Τζωρτζάτο. Τον κατηγορούν τον Γιωτόπουλο.... Ο Γιωτόπουλος λέει ότι είναι αθώος;!
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ ησυχία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κυρία Μανιά Θεοδοσία λοιπόν...
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Που εσείς την πιστέψατε όμως πριν τελειώσει η ιστορία και της δώσατε και συγχαρητήρια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί να μην την πιστέψω;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αν μια μέρα ανακαλύψετε ότι έλεγε ψέματα και ορκιζόταν, τί θα μου πείτε τότε; Συγνώμη, λάθος;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί να μην την πιστέψω;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί να την πιστέψετε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν μου είπατε ούτε έναν λόγο που να αίρει την αξιοπιστία της.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ποια αξιοπιστία της; Το ότι θυμόταν τη φουστίτσα μου που δε φόρεσα ποτέ μου, αλλά δε θυμόταν το τί έχει απέναντι; Τόσο καλή μνήμη....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είδε την παραμονή της δολοφονίας του Σόντερς....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μπράβο! Και γιατί δεν πήγε να το πει που παρακαλούσαν; Γιατί δεν πήγε να το πει; Μη μου πείτε ότι φοβόταν πάλι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τηλεφώνησε στον κ. Ζερβομπεάκο και πήγε και το είπε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όταν το είδε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε ποιον να πήγαινε; Τί να πει;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Έτσι κάνουν οι μάρτυρες; Συγνώμη, πέρασαν 300 τόσοι μάρτυρες. Όταν πηγαίνουν στην αστυνομία «εγώ είδα αυτό›, αλήθεια ή ψέματα, ή νομίζουν, λένε «εγώ είδα κάποιον που νομίζω ότι ήταν ο κ. τάδε› ή λένε «εγώ είδα ένα πρόσωπο;›
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κα Μανιά δεν ήταν στη δολοφονία του Σόντερς την ημέρα που δολοφονήθηκε. Λέει για την προηγουμένη...
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η κα Μανιά λέει ότι όταν έγινε αυτό τρόμαξε κτλ. Την άλλη μέρα το συνέδεσε. Γιατί δεν τρέχει να το πει που παρακαλάνε, ως αυτόπτης μάρτυρας; Γιατί δεν πάει να το πει και το θυμάται δυόμισι χρόνια μετά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τηλεφώνησε στον κ. Ζερβομπεάκο.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πότε; Όταν έγινε... Γιατί δεν είδε τίποτα, γι αυτό δεν πήγε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κα Μανιά ζούσε στην Ελλάδα και γνώριζε πολλά πράγματα για το πώς σκέφτονται ορισμένοι στην Ελλάδα και ορισμένες Υπηρεσίες. Σας παραπέμπω δε σε αυτό που είπε ο μάρτυρας κ. Παπαδόπουλος στη δολοφονία Σιπαχίογλου, που είπε ότι όταν κατέπεσε ενώπιον της Αντιτρομοκρατικής και του είπε του αστυνόμου για τη δολοφονία Σιπαχίογλου «κύριε αστυνόμε φοβάμαι, έχω γυναίκα και μικρό παιδί, να μην το μάθουν› και του είπε ο αστυνόμος «τώρα το έχουν μάθει›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κατέθεσε όμως... Τριακόσιοι άνθρωποι κατέθεσαν, ό,τι νόμισε ότι είδε ο καθένας, σωστό ή λάθος. Αυτή η κυρία γιατί δεν κατέθεσε δυόμισι-τρία χρόνια πριν;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας έφερα το παράδειγμα του κ. Παπαδόπουλου, στην υπόθεση Σιπαχίογλου.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό είναι το επιχείρημά της; Δεν είπε ότι φοβήθηκε. Να σας πω κάτι; Δεν κατέθεσε τότε γιατί δεν είδε τίποτε. Θέλετε να πάω για ανθρωποκτονία; Σας είπα, ευχαρίστως. Αλλά μία μέρα με κάποιον τρόπο θα φανεί και τότε να δω τί θα πουν όλοι σε μένα. Ξέρετε τί είναι η κακοήθεια, η εμπάθεια και τόσα άλλα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εδώ μας φυλάνε από τους τρομοκράτες. Εγώ απέκτησα φρουρά και όλα τα μέλη του Δικαστηρίου. Αυτό δε σας λέει τίποτα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν μπορείτε να σκεφτείτε γιατί ή κα Μανιά σκεφτόταν να πάει και να πει ό,τι είχε δει;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τί είχε δει; Τί υποτίθεται ότι είχε δει; Ανθρώπους με όπλα; Πήγατε και κάναμε ό,τι μπορούσαμε να μας καταλάβει ο θηλυκός Πουαρώ... Εντάξει, αν θέλετε, αν εξυπηρετεί, λέει αλήθεια. Εγώ δεν ήμουνα και τελείωσε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί είπε, κα Σωτηροπούλου;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είπε κάτι που δεν το θυμάται, μια το θυμόταν και μια το ξεχνούσε...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βεβαίωσε την παρουσία σας εκεί με τον Δημήτρη, την παραμονή, το μεσημέρι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Έτσι λέει...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέει ψέματα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Φυσικά λέει ψέματα. Μην επιμένετε, πιστέψτε το αν θέλετε. Ας το πιστέψουν όλοι. Δεν θα τρελαθώ κι εγώ. Τελεία και παύλα. Δεν ήμουν ούτε εκεί, ούτε πουθενά αλλού.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ούτε στον Πειραιά.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ακριβώς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν είσαστε όπως λέτε ένα αθώο άτομο και με τον κ. Κουφοντίνα –άνθρωπό σας είναι- βρεθήκατε εκεί πέρα, γιατί δε λέτε «κύριε Πρόεδρε στην οδό Στρέιτ την παραμονή της δολοφονίας και τώρα και πριν και μετά πήγαινα και όπου θέλω πηγαίνω; Λογαριασμό θα δώσω;›
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν πήγα. Γιατί να πω ψέματα; Θα βόλευε πιο πολύ να πω ότι ήμουν περαστική αλλά δεν το ήξερα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί τόσο πολύ ανησυχείτε όταν ακούτε ότι σας είδαν εκεί;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα δεν ήμουν. Αν σας πω εγώ ότι σας είδα –και το ξαναείδα εδώ μέσα- με έναν έμπορο ναρκωτικών τί θα λέτε; «Μπορεί και να ήμουν αλλά δεν το ήξερα;› Δεν ήμουν, πώς να το πω αλλιώς; Περιγράφει κάτι πολύ συγκεκριμένο, δε λέει «την είδα σε ένα σούπερ μάρκετ› κι εγώ να πω «σούπερ μάρκετ ήταν, μπορεί και να ήμουν και να μην ξέρω τί έγινε εκεί μέσα›, περιγράφει κάτι συγκεκριμένο. Εγώ δεν λέω ότι δεν ξέρω την Κηφισίας, αλλά δεν ξέρω το σημείο που λέει ακριβώς.
Ξέρω το σημείο, περνώντας από κει γιατί έμενα στα Βριλήσσια, γιατί έβαζαν για πάρα πολύν καιρό φωτογραφία του ανθρώπου εκεί και άρα καταλάβαινα πού βρισκόταν.... Εκείνη όμως περιγράφει κάτι που πρέπει να έχει γίνει ως εξής: Να πάω με ένα μέσον, δε μπορώ να πάω με τα πόδια, να το παρκάρω κάπου, να κατέβω και να μου δείχνει. Και δε μπορούσε να μου δείξει περνώντας με ένα αμάξι, έπρεπε να πάει να με δείξει. Λοιπόν, όταν μου περιγράφει τόσο συγκεκριμένη σκηνή, μπορώ να πω ήμουν δεν ήμουν. Δε μου λέει «σε είδα σε ένα σούπερ μάρκετ› και να πω «εντάξει, μπορεί και να ήμουν›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το να βρεθεί κάποιος σε κάποιο δρόμο της Αθήνας δεν είναι προς θάνατον. Εσείς όμως, όταν ακούτε....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε τόσο άσχετο σημείο είναι περίεργο. Μεσημέρι, που έχει γυρίσει το παιδί μου απ’ το σχολείο.... Όσοι με ξέρουν, οι γείτονες έχουν πει ότι δεν κουνούσαν απ’ το σπίτι μου. Είχα τόσο σταθερό ωράριο που δε γίνεται πιο πολύ. Δεν έβγαινα απ’ το σπίτι μου σχεδόν καθόλου. Έτσι μου άρεσε, δεν με πίεσε κανείς. Μεσημέρι που έχει γυρίσει το παιδί μου και είναι σπίτι και του βάζω να φάει, εγώ το άφησα και πήγα εκεί πέρα. Με πήγε σε ένα άσχετο σημείο και τί μου δείχνει απέναντι; Τα κτίρια; Δεν είναι ένα σημείο που μπορεί να πέρασα κατά λάθος. Τί να μου δείχνει; Και είπε στην αρχή ότι πήγαινα να δω οικόπεδο ή κτίριο. Μοιάζω για να πάω να αγοράσω κτίριο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να φύγουμε από την κα Μανιά για την οποία δεν είπατε τίποτε απολύτως. Η κα Μανιά είπε γιατί βρέθηκε εκεί, εξήγησε ότι ήταν η δουλειά της, εξήγησε ότι ήταν η ώρα που σχόλαγε. Είπε όλα τα πράγματα, είπε επίσης ότι σας είδε από το ένα μέτρο. Κι αυτό το είπε. Η κα Μανιά, δεν απεδείχθη ότι είχε προηγούμενα με εσάς ή με κάποιον άλλον.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ δεν είπα ότι έχει προηγούμενα, εγώ είπα ότι είναι στημένη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Περιμένω να μου πείτε από ποιον είναι στημένη.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εγώ αυτό θέλω να μάθω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν με δείτε εμένα να σκοτώνω κάποιον και πω εγώ ότι είστε στημένη....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δε μου λέτε, πρέπει εγώ και ο κάθε άνθρωπος προκαταβολικά να έχουμε ένα ατράνταχτο άλλοθι για κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι βέβαια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό μου ζητάτε. Επειδή η κυρία και σε όλες τις άλλες ενέργειες που δούλευε στην ευρύτερη περιοχή και πει «εγώ την είδα να περνάει›, τελείωσα εγώ. Πρέπει να αποδεικνύω ότι δεν ήμουν. Τί την κάνει αξιόπιστη; Για πείτε μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλα την κάνουν αξιόπιστη. Τα πάντα. Η ηλικία της, η λογική της, η δουλειά της, ο χρόνος.....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σοβαρά μιλάτε; Για να τα πούμε ένα-ένα: Το μαλλί μου ήταν τόσο και είναι και φωτογραφία μια εβδομάδα μετά. Να μάκρυνε τόσο αποκλείεται. Αυτό την κάνει αξιόπιστη; Γιατί το παραβλέπετε; Όταν περιγράφει ένας μάρτυρας λέει: Είδα αυτό, αυτό κι αυτό. Είδε μία γυναίκα, ας πούμε ότι είδε, με το μαλλί εδώ. Αυτό το μαλλί έχει καμία σχέση;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σ’ αυτό το Δικαστήριο υπήρξε μία αντίληψη εκτός λογικής. Αυτή η περίφημη περιγραφή και με τα ποσοστά, εκτός από σας που είναι χαρακτηριστική η φιγούρα σας, εδώ το 80% των ανθρώπων θυμούνται αλλά δεν μπορούν να περιγράψουν. Εδώ πέρα παίξαμε με τη λογική και με τους πόντους....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να σας πω κι εγώ ένα περιστατικό: Μπήκε μια κυρία τώρα που διαρκεί η Δίκη και μου χαμογελάει και με χαιρετάει. Από ευγένεια κι εγώ τη χαιρέτησα. Δεν ήξερα, κάτι μου θύμιζε και όταν την βλέπω και να κάθεται δίπλα στον κ. Αγιοστρατίτη τότε συνειδητοποιώ ότι είναι συνεργάτης του γραφείου του, με την οποία όμως ήπια καφέ πέντε φορές το καλοκαίρι στο γραφείο τους. Και δε μπορούσα –αν είναι δυνατόν- να τη θυμηθώ. Και με θυμήθηκε εμένα. Πέρασε, είδε και θυμάται. Εσείς θυμάστε ποιον συναντήσατε εχθές στο δρόμο; Τους περαστικούς;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι βέβαια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκείνη γιατί θυμάται;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πάντως αυτό που είπατε μου θυμίζει το άρθρο ενός δημοσιογράφου απ’ αυτούς που δεν ξέρουν τί γράφουν, και μάλιστα γράφει και σε σοβαρή εφημερίδα. Δε θα πω το όνομά του.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ ξέρω ότι φυσιολογικά όλοι εσείς, όποιον είδατε χθες.... θυμάστε τί ρούχα φορούσα χθες;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι βέβαια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί δε θυμάστε; Εκείνη γιατί θυμάται; Εγώ μίλησα με λίγους φίλους μου, γιατί δε θέλω να τους ενοχλώ σ’ αυτή τη φάση, και γέλασαν όλοι. «Καλά, είπε ό,τι είπε αυτή η γυναίκα, τη φούστα τί την ήθελε, με τα λουλουδάκια;› Είκοσι χρόνια δεν με έχει δει άνθρωπος με φούστα, εκτός αν την έβαλα εκείνη τη μέρα για αλλαγή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς έχετε μια χαρακτηριστική φιγούρα, είστε μια «μινιόν› κυρία και μάλιστα όταν είστε μαζί με τον κ. Σάββα Ξηρό, όποιος και να δει αυτή την εικόνα, του μένει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκτός από τη Σαγρή, αυτή δεν το είδε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας το λέω αυτό για τον μάρτυρα τον Μηλιώνη, ο οποίος σας είδε τις προηγούμενες ημέρες....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, 18 χρόνια πριν. Με τί μαλλιά είπε; Δε θυμάμαι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Του έκανε εντύπωση ακριβώς αυτή η διαφορά, εκείνος ψηλός....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δε του έκανε εντύπωση εκείνη η διαφορά τότε, απλώς ξέρει τώρα ότι αυτό είναι το χαρακτηριστικό μας και το λέει. Εάν θεωρείτε μαρτυρία, 18 χρόνια μετά να λέει αυτό το πράγμα.... κουράστηκα να το λέω το ίδιο πράγμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κα Σαγρή που σας είδε κάτω στον Πειραιά, ήρθε η κα Σαγρή.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Την εμπάθεια την έχετε ακουστά; Την κακοήθεια την έχετε ακουστά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και βέβαια την ξέρω την εμπάθεια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Συγνώμη, εδώ ακούμε κάθε μέρα στην τηλεόραση για πολύ λιγότερα πράγματα να σχολιάζουν οι μεν τους δε, διάφοροι, όποιον θέλουν –και με την ευκαιρία το λέω για την κα Βόζεμπεργκ γιατί μια μέρα πετάχτηκε και είπε «γιατί εμπάθεια, τί σας είχαν;› Λοιπόν κα Βόζεμπεργκ, όταν ανακατευτήκατε με αυτή την υπόθεση, με αυτό το Κόμμα το πολιτικό, γιατί οι μισοί έλεγαν εξαιρετικά λόγια, «η συμπαθέστατη δικηγόρος› κτλ. και κάποιοι άλλοι έλεγαν ό,τι έλεγαν; Έχουν προσωπικά μαζί σας; Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κα Σωτηροπούλου αφήστε την κα Βόζεμπεργκ και μη φεύγετε από την κουβέντα μας.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στην κουβέντα είμαι απόλυτα. Ότι υπάρχει η εμπάθεια, η κακοήθεια....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήρθε από τη Θεσσαλονίκη η κυρία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Και ο άλλος έρχεται και εγώ δεν ξέρω από πού και πάει και ξευτιλίζει ο ίδιος τον εαυτό του στην τηλεόραση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν πήγε κάποιο ζευγαράκι που πήγε ραντεβού στον Πειραιά και σας είδε, που μπορούσαν ζευγαράκια πολλά να σας δουν αν ήταν φτιαχτά.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εννοείτε να ταξιδέψει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήρθε από Θεσσαλονίκη.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ήρθε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βεβαίως. Έφερε και τα εισιτήρια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πού είναι τα εισιτήρια; Να σας φέρω εγώ ένα εισιτήριο οποιουδήποτε; Είναι ονομαστικό; Το είδατε το εισιτήριο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Του τρένου τα εισιτήρια δεν είναι ονομαστικά.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Και τί αποδεικνύει το δικό της; Αφού έκανε τόσο κόπο και ήρθε και στήθηκε εκεί και έφυγε λέει στις 7:30, γιατί δεν είδε γκρουπ 227 άτομα να πάει στο ταξίδι;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δεν την είχαν αυτήν μέσα. Φαίνεται ότι ο «ΠΡΙΝΟΣ› την εξαπάτησε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Την εξαπάτησε ο «ΠΡΙΝΟΣ› για να καλύψετε την κυρία; Εντάξει. Και για μια απορία σας άλλη, πριν μου την πείτε, γιατί δεν τους έκανα μήνυση, γιατί δε με άφησαν οι δικηγόροι μου. Θα τους κάνω μόλις τελειώσουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ πάντως στη θέση σας θα τους είχα κάνει δέκα μηνύσεις.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Το πρώτο πράγμα που ήθελα να κάνω, ρωτήστε τις συνηγόρους μου γιατί δε με άφησαν. Και θα τους κάνω, ρωτήστε και τις συνηγόρους μου γιατί δεν με άφησαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και μάλιστα σας είδε και με τον Σάββα Ξηρό.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ακόμα καλύτερα, ναι...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και ο Σάββας κρατούσε στην αγκαλιά του ένα σακ βουαγιάζ, με λατρεία το κρατούσε....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πήγε βόλτα τη βόμβα, είμαστε κι ηλίθιοι κι από πάνω...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Νόμισε ότι ήσαστε λαθρέμποροι είπε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αλλά το χαρακτηριστικό που μόλις εσείς το είπατε, της διαφοράς μας, δεν το είδε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είδε, σας είδε καθιστούς
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, «όταν σηκωθήκανε και περπατήσανε και πήγαν στο αμάξι...›, έτσι είπε, έχω πολύ καλή μνήμη σ’ αυτά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καταλάβατε γιατί η κα Σαγρή είναι κατηγορηματική;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Την πιστεύετε, έτσι; Δεν πειράζει, τί να κάνω άλλο;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί να μην την πιστέψω την κα Σαγρή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είμαι υποχρεωμένη να αποδείξω εγώ. Αυτό μου ζητάτε κοντά μισή ώρα τώρα. Θα έρθει ο κάθε παλαβός πλέον, θα λέει ό,τι θέλει για όποιον θέλει και θα πρέπει εγώ να αποδείξω οτιδήποτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ζητήσατε μάλιστα λέει να σας φέρει και κάτι άλλο, ότι είχε επιλεγεί από τα «ΠΡΙΝΟΥ›, κάτι τέτοιο.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, είπαμε ότι όντως θα ταξίδευε και είπε ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν έστειλε λέει το σχετικό έγγραφο...
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Φυσικά..... Κοιτάξτε, εγώ φοράω άσπρο πουκάμισο. Εάν εσείς θέλετε να πείτε ότι δε φορά άσπρο πουκάμισο, είναι δικό σας θέμα. Η γυναίκα αυτή δεν ήταν στον Πειραιά και δεν ήμουν κι εγώ. Θα μπορούσα να λέω μόνο ότι δεν ήμουν. Δεν ήταν κι αυτή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πάμε στην υπόθεση της επίθεσης με ρουκέτα και χειροβομβίδα εναντίον του λεωφορείου των ΜΑΤ στην οδό Χαριλάου Τρικούπη στα Εξάρχεια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αρκετά, έχει παρατραβήξει αυτή η ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικαιούστε να πείτε ότι «εγώ δε σας απαντώ, διότι αυτά δεν είναι στο κατηγορητήριο›. Αλλά άμα θα απαντήσετε, θα απαντήσετε ήρεμα στον κ. Εισαγγελέα.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί ακριβώς πάλι ο μάρτυς μιλά για μια φιγούρα η οποία....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, δεν είναι πλέον μόνο ανήθικο, όχι από σας, προλαβαίνω, είναι και κακόγουστο. Όποιος θέλει να πιάνεται από οποιαδήποτε λέξη, «κάπου, κάποια γυναίκα πέρασε›.... συγνώμη, είπε εμένα ο μάρτυς και δεν το κατάλαβα; Και πώς ήρθε αυτός ο μάρτυς εδώ; Μήπως το ξέρετε; Τον έφερε ο κ. Παπαδημητρίου με προσωπική του προσπάθεια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Συγνώμη κ. Πρόεδρε, δεν μπορούμε να αποδίδουμε σε μάρτυρες πράγματα τα οποία δεν έχουν πει και να καλούμε την κατηγορούμενη να απολογηθεί ή να εξηγήσει πράγματα τα οποία δε λέχθηκαν σε αυτή την αίθουσα. Αν ο κ. Εισαγγελέας νομίζει ότι ο μάρτυρας εκείνης της υπόθεσης επικαλέστηκε γυναίκα που μοιάζει με τη Σωτηροπούλου, ας φέρουμε τα πρακτικά να το δούμε. Δεν έχω κανένα λόγο να παρέμβω κ. Εισαγγελεύ, δε μπορώ όμως να σας αφήσω να παραποιείτε την αλήθεια, να παραποιείτε και τις καταθέσεις που υπήρξαν εδώ μέσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλοι μπορούμε και σκεφτόμαστε κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δε μπορείτε να λέτε ότι ο μάρτυρας είπε αυτό, αν ο μάρτυρας δεν το είπε. Τον καλέσατε να πει αν την αναγνωρίζει και είπε «όχι›. Τί την ρωτάτε σήμερα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η τακτική σας είναι παλιά, δεν είναι τωρινή κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ να το πάρετε πίσω. Νομίζω ότι σέβομαι τη διαδικασία, παρακαλώ πάρα πολύ να το πάρετε πίσω αυτό που είπατε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ρωτήσατε κάτι και λέω: Θα πάει μακριά αυτή η ιστορία; Να ξέρω, για πόσα χρόνια όποιος θέλει θα εκτοξεύει μία ούτε καν κατηγορία, μία υπόθεση, μια δική του φαντασία και εγώ θα πρέπει να αποδεικνύω τα αντίθετα; Δεν τον έφερε μάρτυρα η Εισαγγελία αυτόν τον κύριο, τον έφερε προσωπικά ο κ. Παπαδημητρίου. Σας το ζήτησε απ’ το Δικαστήριο να έρθει κι εγώ δεν έδωσα σημασία, είπε «τον κ. τάδε›, ούτε ήξερα. Και ξαφνικά αντιλαμβάνομαι εδώ ότι αφορά εμένα. Όχι αφορά, προσπαθεί να πει για μένα.
Λέει ο άνθρωπος εδώ για μία μελαχρινή, μετρίου αναστήματος, λέει ότι έφτασε στον τόπο εκεί πέρα, έφτασε ο ίδιος περπατώντας 5 λεπτά μετά, έχει φτάσει ήδη η αστυνομία και αφού φτάνει αυτός βγαίνει ένα φορτηγάκι και περιμένω εκεί μέσα –έχει γίνει η έκρηξη, έχουν φύγει όλοι κι εγώ περιμένω να με δουν όλοι. Παρ’ όλα αυτά λέει: «... μία μετρίου αναστήματος, μελαχρινή›. Το επαναλαμβάνει εδώ. Και σηκώνεται ο κ.Πάσχος και λέει «Ταυτοποιήθηκε›. Ρωτά ο κ. Πρόεδρος: «Τί ταυτοποιήθηκε;› Ξέρουμε› λέει «ότι ποιον εννοεί ας μην το λέει›. Τώρα εγώ του κάνω του κυρίου μία μήνυση ; Αυτή τη δουλειά θα κάνω; Όποιος θέλει ας λέει ό,τι θέλει, εσείς με είδατε πουθενά;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μέσα στη γιάφκα της οδού Δαμάρεως 73 βρέθηκε αποτύπωμά σας.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Το είπαμε αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή είναι η απορία μου. Πως κα Σωτηροπούλου μια Οργάνωση – φάντασμα απεκαλείτο η 17Ν, πως βάζει μέσα ένα πρωτοπαλίκαρο επιλοχίας της Οργάνωσης ο κ. Κουφοντίνας στη γιάφκα με τα όπλα, έναν εξωτικό, έναν εκτός της Οργάνωσης. Πως τον βάζει μέσα; Πως διανοείται να τον βάλει μέσα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πρώτον εγώ δεν πήγα σε κανένα μέρος που να είχε όπλα. Δεν έχω δει στη ζωή μου όπλο, δεν έχω πιάσει όπλο. Αν θέλετε να ξέρετε, πιο κοντά οπτικά είδα όπλα στο σπίτι μου, ήταν ήρθε η Αστυνομία 15 – 17 αρματωμένοι τότε είδα όπλα. Δεν είδα όπλα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί πήγατε στη γιάφκα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ πήγα, δεν με πήγε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί πήγατε και ποιος σας έδωσε κλειδί.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μου έδωσε κλειδί κανένας. Σας είπα, ανέβηκε και είπα «θα έρθω κι εγώ δυο λεπτά›. Δεν μου είπε «Έλα να σε πάω κάπου›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς ανεβήκατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ είπα ν’ ανεβώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πως ανεβήκατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου λέει «Περίμενε δυο λεπτά, έρχομαι›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πότε πήγατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τι πότε πήγα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πότε πήγατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Χρόνο εννοείτε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Περίπου;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είπα στον κ. ανακριτή ενάμιση δυο χρόνια πριν, δηλαδή κάτι μακρινό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πέστε μου λοιπόν τι έγινε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σας λέω, σταματάει σ’ ένα δρόμο, ούτε ξέρω ποιος δρόμος ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με ποιον;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Με το Δημήτρη και μου λέει «Περίμενε δυο λεπτά κι έρχομαι› όπως άλλες φορές που λέει «Πάω στο περίπτερο›. Έβγαλε από το πόρτ μπακάζ κάτι πράγματα και μου λέει «Θα αφήσω δυο λεπτά κάτι πράγματα›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Που.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σ’ ένα σπίτι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι σπίτι;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ενός πελάτη του, έτσι μου είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι πελάτη;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Από τα μελίσσια στην Κερατέα. Δεν είναι κάτι περίεργο να γυρνάει σε σπίτια πελατών γιατί έτσι μοιράζουμε το μέλι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνεχίστε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Λέω «Να ‘ρθω κι εγώ δυο λεπτά› και τώρα που το σκέφτομαι, καταλαβαίνω ότι δεν του άρεσε και μου είπε «Δεν θα αργήσω› του είπα «Θέλω ν’ έρθω› και ανέβηκα. Τίποτε περισσότερο, τίποτε το περίεργο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο πελάτης; Σε ποιον πελάτη;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν υπήρχε άνθρωπος στο σπίτι και το έχω πει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε ποιον πελάτη πήγε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν υπήρχε άνθρωπος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος ήταν ο πελάτης;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ξέρω εγώ όλους τους πελάτες;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καταλαβαίνετε τι λέτε τώρα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Περνούσαν από την αποθήκη και έπαιρναν. Έχω πελάτες που δεν τους ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύρια Σωτηροπούλου έχει μέλι ο σύζυγός σας που θα πήγαινε στο πελάτη.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μου είπε «Πάω να πληρωθώ, πάω να αφήσω μέλια›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγε ν’ αφήσει το μέλι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είπα ότι πήγε ν’ αφήσει μέλι. Κάτι πράγματα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι πράγματα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αν θυμάμαι καλά ήταν χρώματα. Ήταν δυο σακούλες, δεν είμαι σίγουρη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βλέπετε αυτή την εκδήλωσή του με την επαγγελματική του απασχόληση με τα μέλια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είπα ότι στο σπίτι που πήγαινε να τα αφήσει ήταν κάποιου πελάτη του, δεν πήγαινε μέλια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι πήγαινε ν’ αφήσει. Κάποια πράγματα, λέτε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μια – δυο σακούλες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο πελάτης του άνοιξε την πόρτα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι άνοιξε ο ίδιος με κλειδί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πως είχε κλειδί του πελάτη;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω. Μπορεί να είναι γνωστοί ή φίλοι, του έδωσε να του κάνει μια εξυπηρέτηση. Δεν ξέρω. Να έλειπε ταξίδι και άφησε αυτά τα πράγματα. Δεν ξέρω. Εκείνη τη στιγμή δεν είχε καμία σημασία, δεν ήταν κάτι το τρομερό. Εσείς δεν έχετε κάνει σε όλη σας τη ζωή εξυπηρέτηση σε κανέναν; Δεν πήρατε κλειδί άλλου ανθρώπου να πάτε σπίτι του να ανοίξετε; Δεν το έχετε κάνει ποτέ; Εγώ έχω μπει πάντως, να πάρω τα κλειδιά και να κάνω μια χάρη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ δεν συνδέομαι με τρομοκρατικές Οργανώσεις για απεχθάνομαι τη βία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μπήκα σ’ ένα σπίτι που ούτε καν το θυμάμαι, σχεδιάγραμμα έβλεπα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε ή πήγε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πήγαμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Χτύπησε κουδούνι;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή άνοιξε μόνος του.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σας το είπα. Δεν μπορώ να λέω άλλα ντ’ άλλων. Αυτή είναι η αλήθεια. ¶νοιξε, μπήκαμε, τα ακούμπησε, μπήκα στο μπάνιο, τρία λεπτά κάνει αυτό, φύγαμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχει λογική αυτό που λέτε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί; Τι το περίεργο έχει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ένα μη μέλος τρομοκρατικής Οργάνωσης να του επιτρέπουν να πάει στη γιάφκα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί το ήξερα εγώ; Μου έδειξε; Είχε πράγματα μέσα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπήκατε μέσα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Και επειδή; Είχε πράγματα μέσα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αφού μπήκατε μέσα μπορούσατε να δείτε όλη τη γιάφκα, όλο το διαμέρισμα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Συγγνώμη, δεν συνεχίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μα είχε όπλα μέσα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είχε όπλα. Αυτό σας λέω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν πήγατε στο μπάνιο.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκ των υστέρων που τον ρώτησα θέλετε την απάντηση;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πρώτον ο ίδιος δεν θυμάται. Αλλά κι αν είχαν μέσα δεν υπήρχε περίπτωση να τα δω εγώ ή οποιοσδήποτε. Αυτό μου είπε. Ηταν τόσο κρυμμένα! Κάτι ακόμη: και σε αυτό το σπίτι και στο άλλο που δεν το ξέρω, δεν έχω περάσει ποτέ μου?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στην Πάτμου.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι. Ο χώρος –λέει- ήταν επισκέψιμος. Δηλαδή μπορούσε ανά πάσα στιγμή να μπει ο οποιοσδήποτε. Δηλαδή αν χτυπούσε εκείνη την ώρα ο γείτονας, γινόταν κάτι, τι θα έλεγε; Δεν θα άνοιγε την πόρτα; Εγώ δεν είδα τίποτε. Όπως μπήκαν κι άλλοι άνθρωπο και δεν είδαν τίποτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν κατ’ υπόθεση εσείς μετείχατε της Οργάνωσης, αν, καλύτερο βοηθό, καλύτερο συνεργό από εσάς ο κ. Κουφοντίνας μπορούσε να βρει; Ποιον άλλο πιο έμπιστο άνθρωπο από εσάς μπορούσε να βρει;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Συγγνώμη, οικογενειακή υπόθεση είναι; Πρώτα από όλα κάνετε μια υπόθεση, δεν μπορώ να απαντήσω. Αν ήμουν, θα σας απαντούσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εντάξει μην απαντάτε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ ξέρω ένα πράγμα και μου το έχει πει γιατί μου έχει πει ελάχιστα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν απευθυνθείτε σε οποιαδήποτε νοικοκυρά παντρεμένη και πείτε αυτά που είπατε σχετικά με τη σχέση σας με τον άνδρα σας?
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τι πράγμα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι δηλαδή ο άνδρας έλειπε τα βράδια?
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ποιος σας είπε ότι έλειπε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κατηγορία λέει ότι έλειπε τα βράδια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ποιος σας είπε ότι έλειπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έτσι λέει η κατηγορία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η κατηγορία το λέει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μα ο ίδιος το έχει παραδεχτεί.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τώρα πια τα ξέρω εδώ μέσα όλα!
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο ίδιος έχει παραδεχτεί τις πράξεις του στη 17Ν. Ο ίδιος. Αναλαμβάνει –λέει- την πολιτική ευθύνη.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μην μου λέτε εμένα για το τι έχει κάνει, το τι αναλαμβάνει ο Δημήτρης. Δεν θα μιλήσω εγώ για τον Δημήτρη. Εγώ μέσα ακούστηκαν κάποια πράγματα για το τι υποτίθεται ότι έκανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μου ζητήθηκε να διακόψουμε για λίγο.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι αλλά θα σας απαντήσω γι’ αυτό.