Στις περιπτώσεις που αναφέρω, όπως προείπα, ο θάνατος που επεδίωκε ο κατηγορούμενος και οι συγκατηγορούμενοί του, δεν επήλθε από αίτια εξωτερικά και εκτός της βουλήσεως του κ. Κουφοντίνα και των συγκατηγορουμένων, δηλαδή επειδή το ωστικό κύμα από τις εκρήξεις από εξαιρετική τύχη δεν έπληξε τα λεωφορεία καίρια, δεν προκάλεσε ανάφλεξη και περαιτέρω εκρήξεις και επίσης στην περίπτωση του λεωφορείου στον Ρέντη, συγκρατήθηκε τυχαία στο χείλος του Κηφισού ποταμού και δεν εκρημνίσθη εντός.
Επίσης έχει τελέσει απόπειρα θανατώσεως 4 ανθρώπων που έτυχε να διέρχονται από την οδό Καραγεώργη Σερβίας, στις 14/7/92 κατά τη ρίψη ρουκέτας εναντίον του αυτοκινήτου κ. Παλαιοκρασσά.
Ήταν συνεργός στην απόπειρα θανατώσεως του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Ταρασουλέα, όπως προανέφερα. Συνεργός σε 7 απόπειρες ανθρωποκτονιών, εναντίον του Βαρδή Βαρδινογιάννη, της συνοδείας του και ενός τυχαία διερχομένου στις 20/11/90.
Συνεργός στην απόπειρα ανθρωποκτονίας του επιτετραμμένου της Τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα Ντενίς Μπολούκμπασι και άλλων 4 ανθρώπων, στις 16/7/91. Συνεργός στην επίθεση με ρουκέτα και χειροβομβίδα εναντίον του λεωφορείου των ΜΑΤ στην οδό Χαριλάου Τρικούπη και εναντίον των 11 ανδρών που επέβαιναν.
Συνεργός στη δολοφονική επίθεση στις 20/11/91 εναντίον 5 αστυνομικών στα Σεπόλια. Συνεργός στην απόπειρα θανατώσεως του φύλακα Κεφαλόπουλου στο κτίριο της ΒΙΟΧΑΛΚΟ στις 8/12/91 στους Αμπελοκήπους. Συνεργός στην απόπειρα θανατώσεως του Βουλευτού Λευτέρη Παπαδημητρίου, στις 21/12/92 στο Μαρούσι.
Συνεργός απόπειρας θανατώσεως 7 δημοσιογράφων εργαζομένων στο MEGA CHANNEL στις 15/3/95, με την εκτόξευση δύο ρουκετών στην Παιανία Αττικής.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω να κάνω μια παρατήρηση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Παρατηρήσεις την ώρα που αγορεύει η κ. Εισαγγελέας;
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Όχι παρατηρήσεις, ένα λάθος που έγινε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι τώρα σας παρακαλώ, σ’ αυτό το στάδιο. Μπορεί κάτι να έχει ξεχάσει ο άνθρωπος, να του διέφυγε, όλοι μας θα το παρατηρήσουμε. Κι εγώ σημειώνω, κι εσείς, αλίμονο.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ... Συναυτουργός στην απόπειρα θανατώσεως της θυγατρός του Ολλανδού Πρέσβη στο Κολωνάκι στις 7/5/99 με έκρηξη βόμβας. Συναυτουργός στην απόπειρα θανατώσεως του Γερμανού Πρέσβη Κούνα και της συζύγου του στις 16/5/99 στο Χαλάνδρι με ρήψη ρουκέτας στη σκεπή της οικίας του. Συναυτουργός και συνεργός επιθέσεων με έκρηξη και με βόμβες σε 56 εκρήξεις.
Έχω χάσει τον λογαριασμό κ.κ. Δικασταί, με συγχωρείτε. Εδώ έχουμε εγκληματία αποκλειστικής απασχόλησης. Συναυτουργός στη ληστεία του Α.Τ. Βύρωνα, στις 14/8/88 από όπου αφαιρέθηκαν όπλα, φυσίγγια όπλων, στολές και έγγραφα. Συναυτουργός στη ληστεία του Πολεμικού Μουσείου στις 3/12/90. Συναυτουργός στη ληστεία – αφαίρεση ταξί του Δημόπουλου στα Σεπόλια.
Συναυτουργός στη ληστεία του σούπερ μάρκετ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ στις 23/12/87, με ιδιαίτερη σκληρότητα. Είναι εκείνη η περίπτωση την οποία πρέπει να μνημονεύσω: Αφού λήστεψαν το σούπερ μάρκετ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, τον Διευθυντή Νικόλαο Νικολακόπουλο, -ακούσατε σκληρότητα: Τον καθίσανε κάτω και του έβαλαν από πάνω απ’ το κεφάλι ένα βαρέλι που είχε χρησιμοποιηθεί για τυρί φέτα, ύψους 1,20μ. Του το φόρεσαν, αυτό που λέει ο λαός, «καπέλο› και δεν σκέφθηκαν ότι ο άνθρωπος μπορούσε να σκάσει εάν λίγο είχε λίγη κλειστοφοβία και δεν σκέφθηκαν πώς θα βγει από μέσα. Γιατί τέτοια βαρβαρότητα; Γιατί τέτοια σκληρότητα; Τα λεφτά τα είχαν πάρει. Να τον πάρουν μαζί τους, να τον πάνε σε κάποιο ερημικό μέρος και να τον εγκαταλείψουν.....
Αναφερόμενος σε αυτή την πράξη ο κατηγορούμενος Πάτροκλος Τσελέντης για τον οποίο εγώ είμαι βέβαιος ότι δεν μετείχε, είπε: «Εγώ δεν ήταν δυνατόν ποτέ να ανεχθώ μία τέτοια πράξη›. Μάλιστα, αμφισβήτησε την πράξη και για τον Κουφοντίνα. Το κακό όμως ποιο είναι: Είναι ότι την παρουσία του Κουφοντίνα τη βεβαίωσαν οι άλλοι συγκατηγορούμενοί του.
Κύριοι Δικασταί, θα σας κουράσω να αναφέρω πληθώρα ακόμα εγκλημάτων, τρεις σελίδες ακόμη έχω γράψει εδώ και άλλες τόσες για τον Σάββα Ξηρό, για τον οποίο θέλω μόνο να αναφέρω ότι σαν αυτουργός και συναυτουργός σκότωσε τον Ρόναλντ Στιούαρτ στις 12/3/91. Ήταν εκείνος ο μαύρος ο λοχίας, αυτός έφταιγε για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ!
Έχει πει κάπου ο Σάββας ότι είχε πει ο Γιωτόπουλος στην παρέα όταν έφερε αντιρρήσεις και κουβέντιασε το θέμα αυτό: «Μα αυτόν τον φουκαρά, τον μαυράκο, το λοχία;› Και είπε λοιπόν ο Γιωτόπουλος: «Και οι μικροί φταίνε›. Και έτσι δικαιολόγησε την αφαίρεση της ζωής ενός ανθρώπου. Και οι μικροί φταίνε.....
Επίσης σκότωσε τον Ομέρ Σιπαχίογλου στις 4/7/94 και εκεί που τον σκότωνε, θα ενθυμήστε που τον είδε εκείνος ο παλαιοπώλης και του είπε «τί κάνεις εκεί βρε μ....; Θα σκοτώσεις τον άνθρωπο! Τί πας να κάνεις εκεί πέρα;› Αλλά αυτός εκεί, τον σκότωσε. Ούτε τον είχε δει ποτέ τον Ομέρ Σιπαχίογλου, μάλλον ελληνική ρίζα είχε, Όμηρος πρέπει να ήταν, έτσι υπολογίζω.
Κύριοι Δικασταί, εγώ ντρέπομαι, θα το πω, ντρέπομαι για λογαριασμό αυτών των ανθρώπων. Μετά τον φυσικό θάνατο θέλησαν εδώ και τον ηθικό θάνατο του θύματος. Είπε κάποιος –δεν θα πω το όνομά του- ότι ήταν λέει κατάσκοπος της ΜΥΤ, πράκτορας της ΜΥΤ. Έτσι είπαν για τον Σιπαχίογλου. Όταν εγώ ρώτησα «έχετε κάποιο στοιχείο;› –θα το θυμάστε φαντάζομαι, είναι πρόσφατο- σηκώθηκε πάνω αφού τον προκάλεσα και αντί απαντήσεως επανέλαβε αυτό και προσπάθησε να διαβάσει ένα κείμενο που είχε γράψει σχετικά με τις ανόητες αυτές, ξεπερασμένες σταλινικές θεωρίες του.
Τον ξαναρώτησα «έχετε κάποιο στοιχείο;› δεν είχε κανένα. Πάει ο φουκαράς ο Ομέρ Σιπαχίογλου, επίσης ο Σάββας Ξηρός σκότωσε τον Κωστή Περατικό στις 28/5/97 και μαζί με το Δημήτρη Κουφοντίνα και τον Στήβεν Σόντερς στις 8/6/2000.
Ο κ. Σάββας Ξηρός συμμετείχε ως συνεργός στις δολοφονίες: του Ουίλιαμ Νορντίν στις 28/6/88,του Παύλου Μπακογιάννη στις 26/9/89, του Τσετίν Γιοργκού στις 7/10/91, του Μιχάλη Βρανόπουλου στις 25/1/94, αποπειράθηκε να σκοτώσει ως αυτουργός και συνεργός 24/4/87 στη λεωφόρο Κηφισού τους επιβαίνοντες στο λεωφορείο της Πολεμικής Αεροπορίας (νομίζω ήταν 14 Αμερικανοί), στη Βούλα στη 10/8/87 10 Αμερικανούς, επίσης αποπειράθηκε να σκοτώσει τον Κάρος στις 21/1/88 στη Φιλοθέη. Εδώ κύριοι Δικαστές έχουμε υπαναχώρηση, ή μάλλον κατά την πλέον επιεική άποψη την οποία εισηγούμαι, ούτε υπαναχώρηση. Δεν είχε φτάσει αυτή η τοποθέτηση βόμβας στο στάδιο της απόπειρας και ήταν στο μεταίχμιο πράξεως και προπαρασκευαστικών ενεργειών. Δεχτείτε ότι ήταν προπαρασκευαστικές ενέργειες. Συνεργός στην απόπειρα εναντίον του Εισαγγελέα Ταρασουλέα και του Πέτσου και των ατόμων της ασφαλείας του.
Κύριοι Δικαστές ενδεικτικά ανέφερα, μπορούσα να σας πω και για τη δράση και των άλλων κατηγορούμενων αλλά μάλλον θα κούραζα, διότι πλέον είναι μονότονο το έγκλημα, ρουτίνα είχε καταντήσει από τους κυρίους κατηγορούμενους.
Κύριε Πρόεδρε θέλω να μπω σ’ ένα άλλο κεφάλαιο, θέλω να τονίσω την κοινωνική απαξία των πράξεων και από την εξής σκοπιά: ο Βουλευτής Παύλος Μπακογιάννης, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Κώστας Ανδρουλιδάκης, αλλά και ο Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αναστάσιος Βερνάρδος που έχει σκοτωθεί από άλλη τρομοκρατική Οργάνωση, αλλά κύριοι Δικαστές επιτρέψτε μου ν’ αναφερθώ και στη μνήμη του επειδή κι αυτού η ψυχούλα φωνάζει και ζητάει δικαίωση. Καθώς και οι αστυνομικοί Χρήστος Μάτης, Νικόλαος Γεωργακόπουλος, Ιωάννης Βάρης και Σωτήρης Σταμούλης καθώς και ο αστυνόμος Παντελής Πέτρου υπήρξαν θύματα της τρομοκρατίας που δολοφονήθηκαν άνανδρα επειδή ήταν με την πλευρά του κράτους. Αυτό ήταν το αμάρτημά τους. Επειδή ήταν άνθρωποι του καθήκοντος, επειδή ήταν συνετοί προς το χρέος τους προς την πατρίδα. Μαρτύρησαν για τη δημοκρατία, είναι μάρτυρες της δημοκρατίας. Πέρασαν πλέον στην ιστορία η δημοκρατική ελληνική πολιτεία στο πλαίσιο της ηθικής και πολιτικής καταδίκης της τρομοκρατίας πρέπει να δώσει τη θέση που κατέκτησαν με το μαρτυρικό τους θάνατο.
Αλλά επίσης και ο 20χρονος φοιτητής Θάνος Αξαρλιάν, ο Δημήτριος Αγγελόπουλος, ο Νικόλαος Μομφεράτος, ο Παναγιώτης Ρουσέτης, ο Μιχάλης Βρανόπουλος, ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης, ο Βελούτσος, ο Κωστής Περατικός, καθώς και οι υπάλληλοι της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς, Ουίλιαμ Νορντίν, Ρόναλντ Στιούαρτ και ο Ελληνοαμερικανός Τζορτζ Τσάντες θα σταθώ εδώ και θα θυμίσω στο Δικαστήριό σας την κατάθεση της θυγατρός η οποία είναι Εισαγγελεύς σε μια Πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών, είπαν ότι «Ο πατέρας μας ήταν περήφανος για την ελληνική του καταγωγή και μας έκανε κι εμάς περήφανους. Τώρα μετά από τη δολοφονία του είμαστε με σκυμμένο το κεφάλι, μας είναι δύσκολο να πούμε το ίδιο πράγμα›. Είναι κι αυτό ένα από τα κατορθώματα των κυρίων κατηγορούμενων της 17Ν.
Επίσης ο Βρετανός ταξίαρχος Στήβεν Σόντερς και οι υπάλληλοι της Τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα ο 28χρονος Τσετίν Γιοργού και ο Ομέρ Σιπαχίογλου βρέθηκαν στο στόχαστρο και τη δολοφονική μανία των τρομοκρατών της 17Ν επειδή και αυτοί ήταν με την πλευρά της κοινωνίας των πολιτών.
Περαιτέρω οι πρώην Υπουργοί Γεώργιος Πέτσος, Ιωάννης Παλαιοκρασσάς και ο Βουλευτής Λευτέρης Παπαδημητρίου, ο οδηγός του αυτοκινήτου του Μιχάλη Βρανόπουλου Νικόλαος Δρίσκος και ο επιχειρηματίας Βαρδής Βαρδινογιάννης, αλλά και ο επιτεταμένος της τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα Ντενίζ Μπουλούκμπασι, η ακόλουθος στην Πρεσβεία αυτή Keleci Nilgun Ayse και ο οδηγός του αυτοκινήτου Yildimir Alil, ο Πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα Κούναν, ο Ολλανδός Πρέσβης, ο Αμερικανός λοχίας Ρόμπερτ Τσάντ, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί που επέβαιναν στα λεωφορεία και δέχτηκαν τις δολοφονικές επιθέσεις των κατηγορούμενων στις 24/4/87 στη λεωφόρο Κηφισού στο ύψος του Ρέντη και στις 10/8/87 στο Καβούρι, όλοι αυτοί βρέθηκαν σε κίνδυνο ζωής από τους κατηγορούμενους επειδή ήταν με την πλευρά της έννομης τάξης και της κοινωνίας των πολιτών.
Επίσης και οι ακόλουθοι αστυνομικοί της Ελληνικής Αστυνομίας που τραυματίστηκαν από τις δολοφονικές επιθέσεις των κατηγορούμενων κατά των λεωφορείων των ΜΑΤ στην Καισαριανή στις 26/11/1985 ο Θωμάς Γιαννίκος, Αριστομένης Αδαμόπουλος, Δημήτριος Δημητρακόπουλος, Σπυρίδων Δολιανίτης, Ηλίας Οικονόμου, Κων/νος Γιακουμής, Γεώργιος Κατσένης, Ιωάννης Ζαφειρόπουλος, Εμμανουήλ Φιορεντής, Νικόλαος Χατζηπαύλου, Νικόλαος Κοκκίνης, Νικόλαος Λουρίδας, Παναγιώτης Μιτυλούτης και Βασίλειος Τσαρπαλιάς και στα Εξάρχεια στην οδό Χαριλάου Τρικούπη 26 οι: Κωνσταντίνο ΜΠάκας, Νικολάου Γκόγκου, Στέφανος Καψάλης, Χρήστος Αβράζης, Ιωάννης Ανδρώνης, Πέτρος Δρουβάκης και Ιωάννης Αθανασοπούλος υπήρξαν τα θύματα της τρομοκρατίας επειδή ήταν συνεπείς στα υπηρεσιακά τους καθήκοντα.
Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τους αστυνομικούς της συνοδείας του Γιώργου Πέτσου Σαβάκη και Καραχάλιο και τους αστυνομικούς της συμπλοκής στα Σεπόλια στις 20/11/1991 Ιωάννη Παπαφώτη, Σωκράτη Κότσια, Χρήστο Καρά, Γεώργιο Σταυρακάκη και Γεώργιο Σταματίου και αυτοί κινδύνευσαν μόνο και μόνο επειδή βρέθηκαν στην πλευρά της έννομης τάξης και εκτελούσαν με συνέπεια τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα.
Με τη διαπίστωση αυτή κύριοι Δικαστές μπαίνει ξεκάθαρα το μεγάλο θέμα στις σωστές του διαστάσεις. Από τη μια μεριά ο λαός, η δημοκρατική πολιτεία, η κοινωνική ειρήνη, η κοινωνία των πολιτών και της δημιουργίας και από την άλλη οι τρομοκράτες της 17Ν οι κατηγορούμενοι.
Κύριοι Δικαστές αυτοί εδώ δεν είναι οι αντίπαλοι. Γιατί αντίπαλος νοείται και είναι μόνο εκείνος που παλεύει με άλλον στο στάδιο, μόνο εκείνος που αγωνίζεται στο στίβο, που συναγωνίζεται. Αντίπαλοι δεν είναι οι δολοφόνοι της ενέδρας, δεν είναι οι δολοφόνοι του πισώπλατου χτυπήματος, οι κουκουλοφόροι του Γιωτόπουλου και του Κουφοντίνα, οι άνανδροι και οι δειλοί άνθρωποι της νύχτας, του πιστολιού και της ωμής και απρόκλητης βίας.
Είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Επαναλαμβάνω είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Όλοι το χρωστάμε στην πραγματικότητα, το χρωστάμε στη λογική που έχει τόσο δεινοπαθήσει τα τελευταία χρόνια, έχει κακοποιηθεί και κακοποιείται. Το χρωστάμε στον εαυτό μας, το χρωστάμε στη σύγχρονη Ελλάδα.
Κύριε Πρόεδρε παρακαλώ να διακόψουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο διακόπτει για μισή ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριοι Δικαστές, στη δολοφονία εναντίον του Ομέρ Σιπαχίογλου αυτουργός ήταν ο Σάββας Ξηρός, συνεργοί ο Δημήτριος Κουφοντίνας και ο Σωτήρης Κονδύλης. Έχω πει και θα το επαναλάβω για τον κ. Κονδύλη έχω την εξής απορία: πως βρέθηκε αυτός ο καθαρός άνθρωπος, ο Ρουμελιώτης, σε αυτή την εγκληματική Οργάνωση. Πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι και για τον κ. Κονδύλη όπως είπα προηγούμενα με το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μετανοίας.
Στην περίπτωση της επίθεσης εναντίον του Γιάννη Παλαιοκρασσά στις 14/7/92 στην πλατεία Συντάγματος στην οδό Καραγιώργη Σερβίας ως αυτουργός έχει δράσει ο κατηγορούμενος Δημήτριος Κουφοντίνας, συνεργοί υπήρξαν ο Κων/νος Τέλιος επί της οποίους επιφυλάσσομαι να εκθέσω.
Στην ανθρωποκτονία του Σόντερς στις 8/6/2000 που είναι η τελευταία δολοφονία των κατηγορούμενων αυτουργός δράστης ήταν ο Δημήτριος Κουφοντίνας ο οποίος μαζί με το Σάββα Ξηρό προσέγγισαν το αυτοκίνητο του Βρετανού ταξιάρχου τη στιγμή που λόγω μεγάλης κίνησης και ερυθρού σήματος είχε σταματήσει. Τον προσέγγισαν με τη μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο Σάββας Ξηρός από τη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας και οι υπόλοιποι οι οποίοι είχαν καταστρώσει το σχέδιο δολοφονίας του Βρετανού ταξίαρχου επειδή φοβούνταν μήπως το αυτοκίνητο έχει αλεξίσφαιρα τζάμια, είχαν φροντίσει ώστε ο υποψήφιος δολοφόνος του Σόντερς ο Δημήτρης Κουφοντίνας να έχει όπλο πολεμικό, όχι απλά πιστόλι ή περίστροφο, όπλο δυνατό που να διαπερνά το αλεξίσφαιρο τζάμι και αυτό ήταν ένα G3 πολεμικό όπλο με το οποίο έριξε μια βολή εναντίον του Σόντερς.
Ακολούθως επειδή έπαθε εμπλοκή το όπλο αυτό, ο Σάββας Ξηρός που ήταν οδηγός της μοτοσικλέτας επειδή είδε ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά με τη δολοφονία εξήγαγε το πιστόλι και έριξε άλλες 4 – 5 σφαίρες εναντίον του θύματος και έτσι από κοινού οι δύο επέφεραν το θάνατό του.
Σε αυτή την ανθρωποκτονία πέραν της συναυτουργίας των δύο προαναφερθέντων κατηγορούμενων δράση εγκληματική έχει και ο Βασίλειος Ξηρός ως απλός συνεργός συνισταμένου στη συνεργία στο ότι μετέφερε με αυτοκίνητο τη μοτοσικλέτα στον τόπο εκεί πλησίον στον τόπο του εγκλήματος, στην οποία ανέβηκαν προ του εγκλήματος ο Σάββας Ξηρός και ο Δημήτρης Κουφοντίνας.
Όπως ανέφερα και χτες απλή συνεργός σε αυτή τη δολοφονία υπήρξε η Αγγελική Σωτηροπούλου. Λεπτομερώς εξέθεσα χτες το ρόλο της και εξήγησα γιατί ήταν συνεργός. Ο κατηγορούμενος Γιωτόπουλος είναι αποδεδειγμένος ότι υπήρξε ο ηθικός αυτουργός, είναι αυτός ο οποίος προκάλεσε την απόφαση στους προαναφερθέντες συναυτουργούς και συνεργούς να αφαιρέσουν τη ζωή του Σόντερς.
Στην υπόθεση στην ανθρωποκτονία του Κωστή Περατικού η οποία έλαβε χώρα εις τον Πειραιά στις 28/5/1997 ως αυτουργός έδρασε ο Σάββας Ξηρός ως απλοί συνεργοί ο Κουφοντίνας, ο Κωστάρης και ο Βασίλης Ξηρός και για τις πράξεις αυτές οι κατηγορούμενοι αυτοί πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι.
Έρχομαι τώρα στην επίθεση των κατηγορούμενων εναντίον του τηλεοπτικού καναλιού του MEGA CHANNEL η οποία έλαβε χώρα στις 15/3/95. Σε αυτή την επίθεση η οποία στόχευε στη θανάτωση, την αφαίρεση της ζωής των δημοσιογράφων και των εργαζομένων στο κανάλι αυτό. Το επαναλαμβάνω οι κατηγορούμενοι Σάββας Ξηρός σαν αυτουργός και Κουφοντίνας σαν απλός συνεργός πήγαν στις 8:50 στις 15/3/95 εγγύς του καναλιού και έριξαν δύο ρουκέτες εναντίον του κτιρίου που στεγάζει το κανάλι αυτό.
Έβλεπαν αναμμένα τα φώτα, ήξεραν ότι μέσα εργάζονται, όλοι ξέρουμε για το δελτίο ειδήσεων των 8, το λεγόμενο κεντρικό δελτίο. Εκεί ακριβώς βλέποντας τα φώτα, υπολογίζω ότι μέσα θα είναι δημοσιογράφοι κι άλλοι εργαζόμενοι στον τομέα αυτόν της πληροφόρησης, έριξαν όχι μία, αλλά δύο ρουκέτες.
Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο είπε νομίζω κάποιος, ο κ. Κουφοντίνας αν καλά θυμάμαι «Μα καλά, θέλαμε να σκοτώσουμε δημοσιογράφους;›. Βέβαια τι να του πω τη στιγμή εκείνη; Λέω θέλατε να σκοτώσετε ανθρώπους, με την έννοια ότι και οι δημοσιογράφοι είναι άνθρωποι. Εγώ ρωτώ: όταν ρίχνω ρουκέτα εναντίον ενός κτιρίου που έχει μέσα ανθρώπους τι θέλω αν δεν θέλω να τους δολοφονήσω; Δώρο θέλω να τους κάνω; Μήνυμα θέλω να τους στείλω;
Να το κάνω πιο χαρακτηριστικό. Εάν πάρω ένα πιστόλι τώρα και ρίξω εναντίον ενός δεν θέλω να τον δολοφονήσω, δεν έχω ανθρωποκτόνο δόλο; Αν πω ότι δεν έχω ανθρωποκτόνο δόλο αντέχει στη λογική αυτό; Το ότι βέβαια δεν τον πέτυχα, δεν αίρεται ο ανθρωποκτόνος δόλος, υπόθεση αφαίρεσης ζωής. Το ίδιο και στην προκειμένη περίπτωση όχι μία, δύο ρουκέτες.
Το ότι βέβαια ήταν τυχεροί οι άνθρωποι και δεν σκοτώθηκε κανένας απλά τραυματίστηκαν μερικοί, μάλιστα είπε ένας ότι εάν λίγο η ρουκέτα ερχόταν δεξιότερα ή αριστερότερα, δεν θα ζούσε. Μάλιστα τα αντιαρματικά βλήματα ήταν των 3,5 ιντσών όχι των 2,35. Εξεταζόμενος ο μάρτυρας Εμμανουήλ Κυπραίος που ήταν μέσα στο κανάλι είπε «Μέσα υπήρχε προσωπικό από σύμπτωση ήταν περιορισμένος ο αριθμός. Θα μπορούσε να είναι περισσότερα, ήταν όμως 4 άτομα. Ένας που ήταν απ’ έξω και ήθελε να πετάξει κάτι, να ρίξει, μπορούσε να αντιληφθεί ότι είναι άνθρωποι μέσα, ήταν τόπος που υπάρχουν γραφεία, υπήρχαν υπάλληλοι που εργάζονταν επί σχεδόν 24ώρου βάσεως. Είναι τηλεοπτικός σταθμός. Η μία εξερράγη, διαπέρασε τον τοίχο και μπήκε μέσα και εξερράγη και ευτυχώς στην περιοχή που έσκασε δεν υπήρχαν άνθρωποι. Μια άλλη η οποία δεν εξερράγη απλώς προσέκρουσε στον τοίχο και δεν διαπέρασε. Κατά τη γνώμη μου κατά σύμπτωση δεν υπάρχουν άνθρωποι›.
Το ίδιο και ο έτερος μάρτυς Ανδρέας Κολούας. «Εκείνη την εποχή εργαζόμουν στο τμήμα μηχανογράφησης και δούλευα από το πρωί – μεσημέρι στο γραφείο μου. 20:45 περίπου φεύγω από το γραφείο μου και πηγαίνω στο Master Control το παράθυρο είχε φύγει όλο, είχε πέσει πάνω στο γραφείο μου. Εγώ αν ήμουν στο γραφείο μου το μόνο που έχω να σας πω είναι ότι το παράθυρο ήταν μασίφ παράθυρο. Τώρα αν κάποιος άνθρωπος ήταν εκεί στη θέση μου σίγουρα οι συνέπειες θα ήταν από βαριά βλάβη μέχρι θάνατο. Ο τοίχος από πίσω ήταν γεμάτος τρύπες από τα θραύσματα πίσω από την καρέκλα μου ακριβώς που καθόμουν, από τη ρουκέτα›. Το ίδιο και ο Κλεομένης Σακελλαρόπουλος «Κινδύνεψα, τεράστιες ζημιές›.
Κύριοι Δικαστές και σε αυτή την πράξη η εγκληματική δράση των κατηγορούμενων είναι αποδεδειγμένη και ομολογημένη από τον Σάββα. Έτσι πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι, ο πρώτος ο Σάββας σαν αυτουργός και ο Κουφοντίνας σαν απλός συνεργός των πράξεων απόπειρας ανθρωποκτονίας των 4 ανθρώπων και της έκρηξης των περιπτώσεων α και β του 270 του Ποινικού Κώδικα.
Κύριοι Δικαστές θα αναφερθώ στην έκρηξη στον Πειραιά 29/6/2002. Η πράξη αυτή έχει χαρακτηριστεί ως απόπειρα έκρηξης και είναι πράγματι απόπειρα. Ιδού γιατί: η πράξη του κατηγορούμενου ως αυτουργού Σάββα Ξηρού περιελάμβανε δύο ενέργειες την τοποθέτηση δύο βομβών. Τη μία την τοποθέτησε ρυθμισμένη για να εκραγεί την ώρα που εκείνος είχε υπολογίσει και είχε αποφασίσει. Τη δεύτερη δεν πρόλαβε. Επομένως η απόπειρα έκρηξης είναι αποδεδειγμένη.
Ούτε έχει σημασία το ότι η δεύτερη βόμβα έσκασε από τεχνική βλάβη της κατασκευής. Είναι αδιάφορο. Υπάρχει μια ενότητα της εγκληματικής δράσης η οποία είναι η τοποθέτηση μιας βόμβας και ακολούθως η προσπάθεια για τη δεύτερη βόμβα. Το ότι δεν εξερράγη η πρώτη βόμβα οφείλεται στο ότι αποκαλύφθηκε μετά το συμβάν η ύπαρξή της από την αστυνομική Αρχή η οποία και απέτρεψε την έκρηξη. Έχουμε αυτή την απόπειρα στον Πειραιά.
Κύριοι Δικαστές για τον κατηγορούμενο Ανέστη Παπαναστασίου έχω να πω ότι το πιθανότερο είναι ότι δεν έδωσε αυτός το σχέδιο του στρατοπέδου στην Οργάνωση 17Ν. Εδώ τη δουλειά την έχει κάνει ο ξάδελφός ο Νικόλαος Παπαναστασίου. Να μην μακρηγορήσω: ο Ανέστης Παπαναστασίου πρέπει να κηρυχθεί αθώος από την πράξη η οποία του αποδίδεται και όπως του αποδίδεται με το παραπεμπτικό βούλευμα.
Κύριοι Δικαστές, ο Μιθριδάτης ήταν βασιλιάς στη Μικρά Ασία. Αυτός επειδή φοβόταν μήπως τον θανατώσουν οι διεκδικητές του θρόνου άρχισε να παίρνει κάθε μέρα από λίγο δηλητήριο, ώστε ο οργανισμός του να εθιστεί στο δηλητήριο και να αποκτήσει ανοσία. Έκτοτε όποιος αποκτά εθισμό στο κακό, δηλαδή δεν αντιδρά όπως πρέπει σε αυτό, λέμε ότι πάσχει από μιθριδατισμό.
Στη δίκη αυτή από πολλούς και από πολλές πλευρές μέσα και έξω από το Δικαστήριο θεληματικά και αθέλητα, επιχειρήθηκε και επιχειρείται η χορήγηση του ψεύδους και της παραπλάνησης σχετικά με την τρομοκρατία και τους τρομοκράτες. Τι κακό έκαναν στη χώρα μας και ποιοι είναι οι εγκληματίες και πόσο μεγάλη είναι η κοινωνική απαξία όλων των εγκλημάτων;
Σκοπός αυτών που χορηγούν το δηλητήριο του ψεύδους και της παραπλάνησης, είναι η δημιουργία ανοχής στο ψεύδος, ανοχής στο έγκλημα, ανοχής στο κακό, ανοχής στους εγκληματίες, ανοχής που εμποδίζει τη σκέψη να είναι καθαρή και να ξεχωρίζει την πραγματικότητα, την αλήθεια από το ψεύδος, που εμποδίζει τον άνθρωπο να μπορεί να συλλογιέται ελεύθερα, αλλά και σε βάθος χρόνου.
Η αρρώστια αυτή κύριε Πρόεδρε, ο μιθριδατισμός είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των καιρών μας. Μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με έλεγχο του νου μας. Με αυτοκριτική. Με αυτογνωσία και με πολύ – πολύ μεγάλη προσοχή σ’ αυτά που ακούμε και που διαβάζουμε.
Πιστεύω ότι πρέπει να καταβληθεί μεγάλη προσοχή από όλους μας να το αντιληφθούμε όλοι, να προσέξουμε, να προσέχουμε, για να μπορέσουμε ν’ αντιμετωπίσουμε αυτό το επικίνδυνο κακό του καιρού μας.
Κύριοι Δικασταί, κοινωνικά και ατομικά προβλήματα όσο υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν. ¶λλωστε πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν. Μάλιστα στη σύγχρονη εποχή μας που η κοινωνία μας τόσο γρήγορα μεταλλάσσεται λόγω της τεχνικής προόδου που τόσο περισσότερα και οξύτερα θα γίνονται τα κοινωνικά προβλήματα. Και βεβαίως όπως κάθε πρόβλημα αποζητεί την λύση του, έτσι και τα κοινωνικά προβλήματα. Και διδάσκει βέβαια η ιστορία ότι, τα κοινωνικά προβλήματα επιλύονται μόνο με πολιτικές λύσεις. Όμως να μην ξεχνάμε ότι συχνά ενεδρεύουν οι φαύλοι, οι καιροσκόποι, οι κακοί, αλλά και ενίοτε νοσηροί εγκέφαλοι. Οι υπόπτου προελεύσεως και κατευθύνσεως όπως ο κ. Γιωτόπουλος και η παρέα του, που επεχείρησαν να λύσουν τα προβλήματα αυτά με την ένοπλη επαναστατική βία.
Δηλαδή με το 45άρι και τις ρουκέτες. Και περαιτέρω και με τις ληστείες. Αυτή την πραγματικότητα οφείλουμε όλοι να σταθμίσουμε όταν μάλιστα φαίνεται διαπιστωμένο ότι και αυτή τη στιγμή η 17Ν υπάρχει ως ομάδα εδώ μέσα στον Κορυδαλλό, απλώς αναδιοργανωμένη. Αλλά και έξω από εδώ, το βλέπουμε και το αισθανόμαστε, ότι υπάρχουν ανόητοι επίδοξοι μιμητές των κατηγορουμένων.
Αυτοί κύριοι Δικασταί περιμένουν την απόφαση του Δικαστηρίου για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να δουν και να σκεφθούν αν θα ενεργοποιηθούν εις το έγκλημα. Θα δουν και θα σκεφθούν με την απόφασή σας αν η δημοκρατία, η καλύτερη δημοκρατία που είχε ποτέ αυτός ο τόπος, μπορεί να αντιμετωπίσει τους υπονομευτές της, αν η πολιτεία, μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς, μέσα από τη δικαιοσύνη, δια της δικαιοσύνης, έχει την δύναμη, την ικανότητα να διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη αδιατάρακτη και να πατάξει την βία των ολίγων, αλλά οργανωμένων μειοψηφιών.
Αυτό το μεγάλο ειδικό βάρος πρέπει να έχει η απόφασή σας. Ο ελληνικός λαός κύριε Πρόεδρε, αναμένει δύναμη και αποφασιστικότητα. Επιθυμεί να προχωρήσει απερίσπαστος στα ειρηνικά του έργα, χωρίς τα βαρίδια της τρομοκρατίας.
Είμεθα μέλη της οικογενείας των ευρωπαϊκών λαών και αυτό μας δίνει δικαιώματα και καθήκοντα. Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να δημιουργήσει όταν ενεδρεύει το 45άρι του Κουφοντίνα και η ρουκέτα του Σάββα Ξηρού. Δεν μπορεί κύριοι Δικασταί να δημιουργήσει κανένας όταν είναι αναγκασμένος να βαδίζει στο δρόμο και να κοιτάει πίσω του 50 φορές, μήπως τον πυροβολήσει κάποιος. Είναι δυνατόν να υπάρχει έτσι κοινωνία των πολιτών;
Ο ελληνικός λαός κύριοι Δικασταί, θέλει ειρήνη και ασφάλεια. Δεν θέλει άλλες ταλαιπωρίες. Αρκετά έχει ταλαιπωρηθεί. Αρκετά πληρώσαμε. Ο ελληνικός λαός σκέπτεται κύριοι Δικασταί, αλλά και ξέρει. Βλέπει σήμερα τι γίνεται στις χώρες όπου επικρατεί η βία και ποιος δεν βλέπει τι γίνεται, όπου υπάρχει η βία, όπου υπάρχουν οι αντάρτες των πόλεων και όλα αυτά να μην τα χαρακτηρίσω φληναφήματα.
Δεν θέλω ν’ αναφερθώ κύριοι Δικασταί, είναι γνωστά πράγματα για καθέναν σκεπτόμενο. Κύριοι Δικασταί, οι κατηγορούμενοι μέσα στον κουρνιαχτό του ψεύδους τους και της απάτης, με την θολή και στρεβλή σκέψη τους, προσπαθούν να ταυτίσουν τα εγκληματικά τους ένστικτα και την παρωχημένη, σταλινική, καταδικασμένη από κάθε πολιτισμένο άνθρωπο ψευτο-θεωρία τους, προσπαθούν να ταυτίσουν τα εγκληματικά τους ένστικτα ως πολιτικά κίνητρα.
Και ότι κατά συνέπεια τα κίνητρά τους αυτά συνιστούν την διαλαμβανόμενη στο άρθρο 84 του Ποινικού Κώδικα ελαφρυντική περίσταση των μη ταπεινών αιτίων. Είναι το ελαφρυντικόν το οποίον εγώ ως Εισαγγελεύς εκτιμώ, ότι θα ακουστεί από την πλευράν των κατηγορουμένων και των αξιοτίμων κ. συνηγόρων τους.
Επαναλαμβάνω θα ακουστεί το ελαφρυντικό αυτό των μη ταπεινών αιτίων, που εδράζεται δήθεν στα πολιτικά τους κίνητρα, για τις δολοφονίες, τις ληστείες, τις κλοπές και τα άλλα εγκλήματά τους. Οι ισχυρισμοί τους αυτοί είναι εντελώς ψεύτικοι. Μπορεί κάλλιστα τα όποια πολιτικά κίνητρα να είναι όχι απλά ταπεινά, να είναι ποταπά. Και ο Χίτλερ είχε πολιτικο-ιδεολογικά κίνητρα όταν διέπραττε την γενοκτονία, όταν αιματοκύλησε τον πλανήτη. Είχε πολιτικο-ιδεολογικά κίνητρα, σκέφθηκε κανείς ποτέ να του δώσει εκείνου του φασίστα του δικτάτορα ελαφρυντικό, μη ταπεινών αιτίων, επειδή είχε πολιτικο-ιδεολογικά κίνητρα και διέπραττε γενοκτονία και αιματοκύλησε εν ονόματι των πολιτικο-ιδεολογικών κινήτρων τον πλανήτη;
Το ίδιο και τώρα. Οι πολιτικές μας απόψεις δεν καθιστούν κατ’ ανάγκη τα κίνητρά μας ευγενή. Οι κατηγορούμενοι ανέπτυξαν εγκληματική δραστηριότητα με κοινωνική απαξία, επαναλαμβάνω πολύ μεγαλύτερη του κοινού εγκληματία.
Και είναι εντελώς αβάσιμο εάν τυχόν προβληθεί αίτημα για αναγνώριση αυτού του ελαφρυντικού στους εγκληματίες της 17Ν, δηλαδή των μη ταπεινών αιτίων. Κύριοι Δικασταί, επειδή ουκ εν τω πολλώ το ευ, η υπόθεσις αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη ποινική υπόθεση. Έχει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες και σύνθετες. Αυτά υπάρχουν ενόψει της δημιουργίας και της δράσης της εγκληματικής αυτής της οργάνωσης. Ενόψει των σοβαρών επιπτώσεων που είχε η δράση της, τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στις διεθνείς σχέσεις.
Πέρα απ’ αυτά, όπως είναι γνωστό, η τρομοκρατία στην εποχή μας τείνει να καταστεί το μεγαλύτερο κακό του 20ου αιώνα. Να βλάψει συθέμελα λαούς, να καταστρέψει πολιτισμούς και οικονομίες, να αιματοκυλήσει τον πλανήτη μας.
Η πατρίδα μας δεν είναι ένα νησί απομονωμένο στον ωκεανό. Είναι μια χώρα που ζει ενωμένη με τις άλλες χώρες της Ευρώπης, με τις άλλες δημοκρατίες της Ευρώπης και του κόσμου γενικότερα. Η πατρίδα μας έχει συμμαχίες και συμφέροντα. Η τρομοκρατία, η 17Ν όλα αυτά τα έβλαψε. Γι’ αυτό και η απόφασή σας πρέπει και αυτό το κακό να το σταθμίσει. Όπως επίσης να σταθμίσει και το ότι αυτή η απόφασις η δική σας θα έχει επιπτώσεις για πολλούς και για πολλά.
Κύριοι Δικασταί, η πατρίδα μας έχει καταφέρει να έχει σήμερα εσωτερική ασφάλεια ζηλευτή. Και θα ήταν η πρώτη δημοκρατία στο κόσμο εάν δεν υπήρχε αυτή η εγκληματική οργάνωση τα μέλη της οποίας δικάζονται από το Δικαστήριό σας.
Το ότι οι τρομοκράτες αυτοί κατόρθωσαν επί 27 χρόνια να επιβιώνουν και να τρομοκρατούν, οφείλεται πλην άλλων και εις το ότι μια μερίδα αυτοαποκαλουμένων «διανοουμένων και αναλυτών› και άλλων κονδυλοφόρων, δεν είχαν αντιληφθεί το πόσον μεγάλη βλάβη επέφερε η τρομοκρατία στα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Αυτοί αντί να απομονώσουν τους τρομοκράτες και την τρομοκρατία και να αποδοκιμάσουν, ή έστω να αδιαφορήσουν για την ύπαρξη των τρομοκρατών, άρχισαν να ασχολούνται μαζί τους και να προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους και τα αιτήματά τους.
Είναι τραγικό το ότι δεν αντελήφθησαν ότι η 17Ν ήταν ένα μιλιταριστικό φαινόμενο με πολιτικές και κοινωνικές αντιλήψεις αντιλαϊκές. Με ολοκληρωτικές μεθόδους και αντιλήψεις. Μου κάνει εντύπωση ότι δεν έβλεπαν αυτό το βαθύτατα συντηρητικό μόρφωμα την 17Ν που παρέπεμπε και παραπέμπει σε αντιλήψεις μεσαιωνικού χαρακτήρα.
Κύριοι Δικασταί, δεν το χωράει το μυαλό μου ότι, όταν όλες οι πολιτισμένες χώρες καταργούν την ποινή του θανάτου, αυτοί δεν αντιλαμβάνονταν ότι η 17Ν διεκδικούσε το δικαίωμα στο θάνατο. Το δικαίωμα να σκοτώνει. Να σκοτώνει άλλους ανθρώπους. Αυτοί οι ολίγοι αυτοαποκαλούμενοι «διανοούμενοι και αναλυτές› , αυτή η ολιγομελής ομάδα, κατάφερε να βλάψει την κοινωνία των πολιτών και να δημιουργήσει ορισμένα προβλήματα.
Κύριοι Δικασταί, σ’ αυτή τη δίκη είδατε πόσο σεβασμό δείχνουν οι κατηγορούμενοι προς το Δικαστήριο. Και τους άλλους παράγοντες της δίκης, τους θεσμικούς παράγοντες και αναφέρομαι στην πολιτική αγωγή και στην υπεράσπιση. Και πως αντιλαμβάνονται την δυσχερή τους – κατά την άποψή μου – θέση; Όντας φονιάδες, τόλμησαν αντί να χαμηλώσουν τα μάτια τους μπροστά στα θύματά τους και να ζητήσουν συγνώμη και ύψωσαν την φωνή τους και άσκησαν κριτική εναντίον των θυμάτων τους και ελασπολόγησαν. Έδειξαν την περίσσια εγκληματικότητά τους, το θράσος και την αναίδεια. Χωρίς φόβο τόλμησαν να εμφανιστούν ενώπιόν σας και ενώπιον του ελληνικού λαού, με εξαίρεση τους μεταμεληθέντες Τσελέντη, Τέλιο και Κονδύλη. Οι υπόλοιποι εμφανίστηκαν ενώπιόν σας ξανά ως εγκληματική ομάδα. Οργανώθηκαν ξανά.
Κύριοι Δικασταί, η δημοκρατία αντιμετωπίζει τους εχθρούς της, τους πολεμίους με τα θεσμικά της όργανα, με τη δικαιοσύνη και με τα δικαστήρια, όχι με τα 45άρια. Σε λίγο, όταν εκδώσετε την απόφασή σας, θα έχετε επιτελέσει ένα έργο. Σε αυτή τη δίκη εγώ αυτό το έργο το ονομάζω αποστολή, χρέος προς τον ελληνικό λαό και τη δικαιοσύνη. Κύριοι Δικασταί, όλοι μας ακολουθώντας την ανθρώπινη μοίρα μας σε κάποια χρόνια θα φύγουμε απ’ αυτή τη ζωή, η απόφασή σας όμως θα μείνει και θα λειτουργεί ανάλογα.
Εγώ από τη θέση του Εισαγγελέα της Έδρας σε αυτή την ιστορική δίκη παρακαλώ, πιστέψτε το, έδωσα όλες μου τις δυνάμεις για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, να αποκαλυφθεί σε σχέση με την κατηγορία τι έπραξαν οι κατηγορούμενοι και ποιοι είναι. Αν αρκετές φορές ύψωσα τον τόνο της φωνής μου είναι από το αίσθημα της ευθύνης που με διακατέχει πάντοτε στην άσκηση των καθηκόντων μου αλλά είναι και μια στάση ζωής απέναντι στη Δικαιοσύνη την οποία υπηρετώ.
Τέλος επιτρέψτε μου δεν είναι εγωιστικό είναι η προσωπική μου εντιμότητα, αλλά και η αδυναμία μου να αντιπαρέλθω όλα αυτά τα σύγχρονα σοβαρά και μεγάλα πράγματα των καιρών μας.
Κύριοι Δικαστές ο αείμνηστος Ίων Δραγούμης αγωνιστής της δημοκρατίας και θανατωθείς από το φανατισμό των πολιτικών παθών έχει πει ένα πράγμα απευθυνόμενος στον καθένα μας: «Εσύ ατομικά να αγωνίζεσαι για την πατρίδα. Μόνος σου. Να σκέφτεσαι ότι εσύ θα σώσεις την πατρίδα. Να μην βλέπεις γύρω σου τι κάνουν οι άλλοι›. Αυτό δεν είναι εγωιστική θεώρηση, είναι η υπόμνηση του χρέους καθενός μας σε αυτή την πατρίδα, η οποία μας τα δίνει όλα.
Κύριοι Δικαστές με την απόφαση του Δικαστηρίου η δίκη της 17Ν θα περάσει στην ιστορία. Η Δικαιοσύνη όμως δεν πρόκειται να σταματήσει την πορεία της και θα αναζητεί πάντα αυτούς που πρέπει να συναντήσει. Πέρα από όσα είπα κύριοι Δικαστές υπάρχει και η ατομική διάκριση των εγκλημάτων της 17Ν, ο πόνος, η λύπη, τα δάκρυα, οι στεναγμοί των θυμάτων και των οικείων τους, τα τόσα πολλά ανθρώπινα δράματα που δημιούργησε η 17Ν.
Θέλω ν’ αναφερθώ στη μάνα του Θάνου Αξαρλιάν, θέλω να θυμηθείτε τον βουβό πόνο της. Σας παρακαλώ να θυμηθείτε το Μιχάλη Περατικό. Κύριε Πρόεδρε, δυο τρεις φορές του είπατε να καθίσει όταν κατέθετε και εκείνος είπε «Όσο καταθέτω για το γιο μου θα είμαι όρθιος›. Πιστεύω έτσι θέλησε να τιμήσει τη μνήμη αυτού του αδικοσκοτωμένου παιδιού. Θέλω να θυμίσω την αδελφή του Χρήστου Μάτη η οποία είπε «Η μάνα μας έφυγε με τον καημό›.
Κύριοι Δικαστές επειδή ο πόνος δεν έχει σύνορα, είναι παντού ο ίδιος σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, θ’ αναγνώσω την επιστολή της μάνας του αδικοσκοτωμένου Τσετίν Γιοργού -είναι αναγνωστέο έγγραφο της αποδεικτικής διαδικασίας- για να δείτε τον σπαραγμό του καθενός.
«Παρ’ όλο που επιθυμώ πάρα πολύ να παραστώ στη δίκη –αναφέρει η χαροκαμμένη μάνα- η κατάσταση της υγείας μου δεν μου το επιτρέπει. Δεν έχω τη δύναμη να αντικρίσω τον αιμοβόρο δολοφόνο ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του γιου μου. Είμαι πεπεισμένη ότι εσείς θα καταβάλλετε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να επιληφθεί στο δολοφόνο του γιου μου η ποινή η οποία του αξίζει›.
Συνεχίζει η μάνα του Τσετίν Γιοργού:
«Έχω αφιερώσει όλη μου τη ζωή στους δυο γιους μου. Προσπάθησα να τους διδάξω ότι όλοι οι άνθρωποι, χωρίς καμία εξαίρεση μεταξύ των λαών είναι αξιοσέβαστοι και θα πρέπει να τους αγαπήσουν όλους. Ο γιος μου ο Τσετίν χάρηκε πάρα πολύ όταν έμαθε ότι διορίστηκε στην Αθήνα ως ακόλουθος Τύπου. Το όραμα του γιου μου ήταν να συμβάλλει στην ανάπτυξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα αφού είχε αναλάβει τα καθήκοντά του στην Αθήνα είχε ξεκινήσει την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, μου περιέγραφε μάλιστα πόσο πολύ αγαπούσε τους Έλληνες. Έτσι έστω και για λίγο είχα ανακουφιστεί. Αλλά όμως η τρομακτική εκείνη μέρα ήταν το τέλος όλων. Το τέλος της ζωής του γιου και της δικής μου
Μήπως μπορείτε να κατανοήσετε τι σημαίνει για μια μητέρα της οποίας ούτε της ίδιας δεν της έκανε καρδιά να φιλήσει το όμορφο και αθώο προσωπάκι του γιου της να το πυροβολήσει κάποιος άγνωστος; Έξι σφαίρες είχε δεχτεί αυτό το αθώο προσωπάκι από το 45ντάρι του δολοφόνου.
Το γεγονός αυτό για πάρα πολλούς είναι ένα φρικιαστικό σενάριο για εμένα όμως στην κυριολεξία είναι η πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που είναι πάρα πολύ σκληρή για να την αντέξεις. Ως μητέρα του Τσετίν ο οποίος ήταν ένας τέλειος, συνετός, όμορφος και καλός άνθρωπος, δεν είναι καθόλου εύκολο να το αντέξω. Αυτός που διέπραξε αυτό πυροβολώντας με τον τρόπο αυτόν κάποιον αθώο, που ούτε καν τον γνώριζε, δεν μπορεί να είναι άνθρωπος. Το τερατώδες αυτόν δεν μπορεί να έχει το δικαίωμα να δώσει τέλος στη γεμάτη από ανθρώπινη αγάπη ζωή του γιου μου και να αφαιρέσει το δικαίωμα για το μέλλον του.
Ο γιος μου είχε όνειρα και υπήρχαν πάρα πολλά πράγματα που ήθελε να πραγματοποιήσει σε αυτό τον κόσμο. Ήταν υγιής, αθλητικός, με χιούμορ, όπου δε βρισκόταν σκορπούσε τη χαρά. Η ύπαρξη του όντος αυτού στον κόσμο αυτό όπου ο όμορφος γιος μου είχε το δικαίωμα να ζήσει, αλλά όμως το δικαίωμα αυτό του αφαιρέθηκε από αυτόν τον αιμοβόρο δολοφόνο, είναι απαράδεκτη.
Το υποκείμενο αυτό δεν είναι μόνο δολοφόνος του γιου μου, αλλά και δικός μου δολοφόνος. Την ημέρα που πέθανε ο γιος μου τερματίστηκε και η δική μου ζωή. Δεν υπάρχει ούτε μια μέρα, ούτε μια στιγμή που δεν έχω κλάψει. Τις σπάνιες δε στιγμές που δεν στάζουν δάκρυα από τα μάτια μου, κλαίει η καρδιά μου.
Το γεγονός αυτό είναι διατυπωμένο διαρκώς στη μνήμη μου όπως και την πρώτη μέρα. Πολύ σπάνια, κάποιες νύχτες, λησμονώ τη δολοφονία του γιου μου και ονειρεύομαι ότι τον αγκαλιάζω και φιλώ το όμορφο πρόσωπό του. Αλλά αυτό διαρκεί πολύ λίγο μετά επιστρέφω και πάλι στην πραγματικότητα.
Η δολοφονία που διέπραξε αυτός ο αιμοβόρος δολοφόνος δεν σταμάτησε στις 7/10/1991 αυτό το υποκείμενο από την ημέρα εκείνη και κάθε μέρα εξακολουθεί να με δολοφονεί. Εκτός από το αγόρι μου και την υγεία μου έχασα και τη θέληση για τη ζωή. Το βασανιστήριο αυτό θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της ζωής μου. Συνεπώς το υποκείμενο αυτό που ταυτόχρονα είναι και δικός μου δολοφόνος με βασανίζει κάθε μέρα που ζω. Κύριοι Δικαστές ένας Έλληνας πολίτης πήρε από τα χέρια μου το όμορφο αγόρι μου, τώρα είναι η σειρά της Ελλάδας να αποδείξει σε όλο τον κόσμο πόσο δίκαιη είναι η ελληνική Δικαιοσύνη›.
Κύριε Πρόεδρε παρακαλώ ένα διάλειμμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να κάνουμε ένα διάλειμμα 5 λεπτών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριοι Δικασταί, για τις υπόλοιπες πράξεις ειδικότερα, θα αγορεύσει ο συνάδελφός μου κ. Βασίλειος Μαρκής. Εγώ θα αρκεστώ και θα κλείσω την αγόρευσή μου διευκρινίζοντας το θέμα του Γιάννη Σερίφη.
Όπως έχω πει, ο Γιάννης Σερίφης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της 17Ν. Τα στοιχεία τα οποία υπήρχαν εις βάρος του, ήσαν ικανά και υπεχρέωσαν τον Εισαγγελέα να ασκήσει την ποινική δίωξη για την πράξη της συμμετοχής, όπως κι εχθές ανέφερα. Ακολούθως, από τα ίδια στοιχεία, παρά την έρευνα η οποία έγινε στη διαδικασία του ακροατηρίου, δεν προσεφέρθη κάποιο στοιχείο ότι παρέμεινε στην Οργάνωση και μετά το 1983.
Δημιουργούνται λοιπόν αμφιβολίες, οι οποίες πρέπει να ερμηνευθούν υπέρ του κατηγορουμένου όπως επιτάσσει ο Κ.Ποιν.Δ. Έτσι λοιπόν, για τον Γιάννη Σερίφη, το ιστορικό μέλος της 17Ν, λόγω παραλεύσεως του χρόνου, υπάρχει θέμα παραγραφής του αξιοποίνου και η ποινική δίωξη για την συμμετοχή του και την ίδρυση της δολοφονικής αυτής Οργάνωσης, πρέπει να πάψει οριστικά.
Κύριε Πρόεδρε, τελείωσα την αναφορά μου προς το Δικαστήριό σας. Παρακαλώ να διακόψετε για αύριο ώστε ο κ. Μαρκής να συνεχίσει αναπτύσσων την κατηγορία στα υπόλοιπα κεφάλαιά της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, συγνώμη, ο κ. Ιωάννης Σερίφης, κατηγορείται και για άλλες δυο πράξεις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αφού κ. Πρόεδρε δεν ήταν μέλος μετά το 1983....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αθώος των λοιπών πράξεων λοιπόν. Για την πληρότητα της πρότασης μας έλειπε ένα σημείο.
Το Δικαστήριο διακόπτει για αύριο στις 9 το πρωί.