Παρακολουθώ τον Κουφοντίνα με μεγάλη προσοχή καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Είναι ένας άνθρωπος που κανείς δεν μπορεί να τον πείσει ότι ενεργώντας όπως ενεργούσε και προκαλώντας τον πόνο και την καταστροφή που προκάλεσε το έκανε με κίνητρα εγκληματικά. Είναι ένας άνθρωπος που πάσχει από αυτό που λέμε «τηλεοληψία› κύριοι δικαστές.
Εγώ είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι αν τον Κουφοντίνα μπορέσει ποτέ κανείς να τον πείσει ότι αυτά που διέπραττε ήταν εγκλήματα τα οποία προκάλεσαν πόνο, καταστροφή και τίποτε άλλο, οι λύσεις του θα είναι δύο: ή θα τρελαθεί ή θα αυτοκτονήσει κύριοι δικαστές. Μπορώ μάλιστα να πω ότι η παρουσία του Κουφοντίνα και η παράδοσή του είχε τον εξής στόχο:
Βλέποντας ότι η συνεπής συνωμοτικά στάση του Γιωτόπουλου οδήγησε στην πραγματικότητα στην πλήρη διάλυση της Οργάνωσης και όχι μόνο την διάλυσή της την επιχειρησιακή κ.κ. δικαστές, αλλά την ηθική ουσιαστικά διάλυση, δηλαδή εμφανίστηκαν οι «αγωνιστές› όπως θέλουν αυτοί να ισχυρίζονται, να συναγκωνίζονται και να διαγκωνίζονται για το ποιος πρώτος θα δώσει στοιχεία για τον άλλον. Η παρουσία του Κουφοντίνα και η στάση του από κει και πέρα, αυτό προσπάθησε να σταματήσει και εν πολλοίς το πέτυχε.
Κύριοι δικαστές, θα ήθελα να κάνω δυο σκέψεις για τους αδερφούς Ξηρούς: Το πιστεύω πράγματι αυτό που θα σας πω, θεωρώ ότι είναι τραγικά πρόσωπα. Κι είναι τραγικά πρόσωπα γιατί ο μεν Σάββας λόγω της έκρηξης και της κατάστασης στην οποία βρέθηκε στη συνέχεια και την απόφασή του να συνεργαστεί με τις Αρχές, έδωσε το πρώτο έναυσμα για τη διάλυση μιας Οργάνωσης......
Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα παρακαλέσω να μην διακόπτουμε τον κ. Μαρκή. Σκεφτείτε αύριο που θα αγορεύουν οι δικοί σας οι συνήγοροι να είναι οι συγγενείς των θυμάτων και να μη τους αφήσουν καθόλου. Τί θα κάνω εγώ; Θα τους βγάλω έξω...
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Συνεχίζω λοιπόν και θέλω να πω κ.κ. δικαστές από τώρα και να το ακούσουν όλοι, ότι ποτέ, σε καμία δίκη, και στη μεγαλύτερη και στη χειρότερη, δεν άφησα αισθήματα προσωπικά να με επηρεάσουν στη θέση μου ή στην τοποθέτησή μου. Πιστεύω ότι δε χρειάζεται κανείς να απαξιώνει κανέναν. Ο ρόλος μας είναι να αποδώσουμε ευθύνες αν αποδειχθεί ότι έπραξαν εγκλήματα. Και αν αποδειχθεί δε ότι έπραξαν αυτά τα τρομερά εγκλήματα, ανάλογη τρομερή να είναι και η ποινή.
Επαναλαμβάνω ότι αντιλαμβάνομαι τη στάση του, ότι κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες αποτέλεσε το πρώτο στοιχείο για τη διάλυση μιας Οργάνωσης, στην οποία συμμετείχε ενεργότατα, θα έλεγα είχε κάνει έργο ζωής τη συμμετοχή του.
Πράγματι αντιλαμβάνομαι τη στάση του Χριστόδουλου ο οποίος κόντρα σε όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία υπάρχουν, κόντρα κυρίως στα στοιχεία που μας δίνουν καταθέσεις ανθρώπων που αυτός ενέπλεξε στην υπόθεση, επιμένει σε αυτή τη στάση. Επιμένει σε αυτή τη στάση της πλήρους άγνοιας.
Αυτή όμως η περίπτωση που με πονάει πραγματικά κ.κ. δικαστές, είναι η περίπτωση του Βασίλη Ξηρού. Ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος, πλην μιας θα έλεγα περιπτώσεως, έναν περιφερειακό ρόλο είχε προλάβει τουλάχιστον ακόμα να έχει. Και όμως, για να ακολουθηθεί αυτή η γραμμή η υπερασπιστική, θυσιάζεται ουσιαστικά εντασσόμενος στο σκληρό πυρήνα της Οργάνωσης και αντιμετωπιζόμενος ως μέλος του σκληρού πυρήνα της Οργάνωσης.
Κύριοι δικαστές, και για το σύνολο των κατηγορουμένων θα έλεγα, με προβλημάτισε πάρα πολύ, ήρθα εδώ σ’ αυτή τη Δίκη με αγωνία πράγματι, το είπα και στην αρχή της διαδικασίας, μια αγωνία για να αντιληφθώ τί είναι αυτό που έκανε αυτούς τους ανθρώπους να δράσουν με τον τρόπο που έδρασαν. Πολύ φοβάμαι ότι η στάση των περισσότερων απ’ αυτούς δεν μας επέτρεψε να ξεκαθαρίσει αυτό το πράγμα.
Σηκώθηκε ο κ. Τζωρτζάτος και επί δύο-τρεις ώρες μας διάβασε ένα κείμενο που πραγματικά με συγκίνησε. Γιατί κ.κ. δικαστές; Μου θύμισε τον εαυτό μου, κάτω απ’ τις ίδιες ακριβώς συνθήκες, στις ίδιες προσφυγικές συνοικίες, με τον ίδιο πρόσφυγα κυνηγημένο πατέρα, τον μπετατζή της δεκαετίας του ’40 και του ’50. Γιατί εγώ είμαι αυτή τη στιγμή ο Εισαγγελέας ο οποίος έχει την τιμή να μιλά στο Δικαστήριό σας; Γιατί ο γιος του ζαχαροπλάστη είναι αυτή τη στιγμή ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου; Γιατί ο γιος του φτωχού φαμελιάρη με τα 10 παιδιά, της Καρύστου, του ράφτη, είναι αυτή τη στιγμή δικαστής και δικάζει και αυτοί οι άνθρωποι ενεπλάκησαν σ’ αυτή την περιπέτεια;
Ήρθα εδώ με ανοιχτή, σας επαναλαμβάνω, καρδιά, για να ακούσω ανοιχτές ψυχές και δεν άκουσα. Αρκετά όμως αυτά, ας προχωρήσουμε στις επιμέρους πράξεις.
Κύριοι δικαστές, η πρώτη πράξη που θα με απασχολήσει είναι η περίπτωση Καψαλάκη. Το περιστατικό είναι γνωστό, ο χρόνος τελέσεως είναι η 4/2/87. Ενώ ο γιατρός Καψαλάκης, ιδιοκτήτης της κλινικής ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ βγήκε μαζί με τη γυναίκα του για να πάνε στο σπίτι τους, δύο άγνωστοι τους πλησίασαν και χωρίς να αλλάξουν ούτε μία λέξη, ο ένας απ’ αυτούς τον πυροβόλησε τρεις φορές.
Αποτέλεσμα αυτού του τραυματισμού, τα σημεία που επλήγησαν ήταν ο αριστερός μηρός, η αριστερά λαγόνια χώρα και η πρόσθια επιφάνεια του μηρού. Τρεις σφαίρες και οι δράστες αποχώρησαν. Από την κατάθεση του Καψαλάκη που αναγνώσθηκε στο ακροατήριο, δεδομένου ότι λόγω της παρελεύσεως τόσων ετών ο άνθρωπος είχε πεθάνει, προκύπτει ότι όπως υποστηρίζει, την κρίσιμη ώρα του πυροβολισμού, πρόλαβε και κατέβασε το χέρι του δράστη. Αυτό λέει ο Καψαλάκης.
Έχουμε βέβαια την κατάθεση της γυναίκας του που, σε λογικό επιχείρημα στηριζόμενη λέει ότι «πιστεύω ότι δεν ήθελαν να τον σκοτώσουν, διότι αν ήθελαν να τον σκοτώσουν, θα τον πυροβολούσαν στο στήθος ή θα πυροβολούσαν κι εμένα›. Αποδέχεται όμως η ίδια γυναίκα ότι από τους πυροβολισμούς αυτούς και κυρίως από τον πυροβολισμό που έπληξε τη λαγόνια αριστερά χώρα, θα μπορούσε να πεθάνει.
Τί στοιχεία έχουμε κ.κ. δικαστές ότι στην υπόθεση αυτή εμπλέκεται η 17Ν; Το ότι εμπλέκεται γενικά η 17Ν προκύπτει από την προκήρυξή της. Ανεγνώσθη η προκήρυξη στην οποία ασκείται μια κριτική της πολιτικής υγείας στην Ελλάδα, αφιερώνεται ένα ειδικό κεφάλαιο στους γυναικολόγους, προφανώς κάποιος γυναικολόγος την γλίτωσε την ημέρα εκείνη, ανακατεύεται και λίγη εξωτερική πολιτική, ο ρόλος της Βάσης της Νέας Μάκρης και για να αντιμετωπισθούν όλα αυτά τα πράγματα, «αποφασίζουμε να πυροβολήσουμε τον Καψαλάκη›.
Πράγματι, δε μπορώ να βρω και δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς συνδυάζονται αυτά. Και δεν μπορούσα να το αντιληφθώ κ.κ. δικαστές, μέχρι την κατάθεση του Τσελέντη, δηλαδή καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κάποιες από τις ενέργειες και ίσως και σε άλλες περιπτώσεις θα σας πω αυτά τα πράγματα, ήταν θέμα τύχης δηλαδή, προσωπικής επαφής, σχέσης, διαφοράς, με κάποιον από τα μέλη της Οργάνωσης;
Τί σας είπε ο Τσελέντης; Η συζήτηση λέει άρχισε, όταν ο Τζωρτζάτος μας είπε ότι πήγε κάποιος συγγενής του και του πήρε πολλά λεφτά ο Καψαλάκης. Του πήρε πολλά λεφτά ο Καψαλάκης, έτσι άρχισε η συζήτηση.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σας παρακαλώ, εάν πω κάτι που δεν θα στηρίζεται σε κάτι το οποίο προέκυψε μέσα σε αυτή την αίθουσα θα δεχτώ την κριτική σας.
Διερωτάται λοιπόν κανείς κ.κ. δικαστές και ενόψει του θέματος που σας έθεσε ο συνάδελφός μου εχθές: Βλέπετε κανένα στοιχείο πολιτικού εγκλήματος σε αυτή την περίπτωση; Βλέπετε πολιτικά κίνητρα; Εγώ τουλάχιστον βλέπω αυτό το οποίο βλέπω στο σύνολο των ενεργειών της Οργάνωσης, των ανθρώπων που έχουν αποφασίσει να παίζουν το ρόλο του τιμωρού. Των ανθρώπων που θα χτυπούν τα κακώς κατά την αντίληψή τους κείμενα.
Κύριοι δικαστές, δεν είναι δική μου αντίληψη θα έλεγα μόνο αυτή που στηρίζεται στα στοιχεία αυτά. Ας κάνει κανείς μια συζήτηση με το περιβάλλον του, τους ανθρώπους του, μεταξύ μας να συζητήσουμε, του είχε περάσει ποτέ απ’ το μυαλό του κανενός ότι η 17Ν προσπαθεί να ανατρέψει το καθεστώς προκειμένου να εγκαταστήσει αυτοδιαχειριζόμενο σοσιαλισμό των εργατών κτλ.; Ποιον απασχολούσε αυτό το πράγμα;
Για αρκετό καιρό οι θέσεις αυτές της ελληνικής κοινωνίας -θα έρθει η ώρα να τις κρίνω κάποτε, όταν θα τελειώνω την εισήγησή μου και θα τοποθετηθώ γι αυτές- ήταν ότι επιτέλους βρέθηκαν και κάποιοι οι οποίοι χτυπάνε κάποιους που γλιτώνουν. Γιατί, θα έλεγε κ.κ. δικαστές, είναι χαρακτηριστικό της φυλής μας και ο φθόνος. Και όχι μόνο ο φθόνος αλλά μια νοοτροπία που λέει «όταν το δικό μου σπίτι δεν καίγεται, δε με νοιάζει. Δεν πα’ να χτυπιούνται αστυνομικοί, διπλωμάτες, δικαστές, εμένα δε με νοιάζει›.
Στη συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση τί στοιχεία έχουμε; Ότι πέραν του γεγονότος ότι η 17Ν είναι πίσω απ’ αυτή την υπόθεση, ότι οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι είναι αυτοί που φέρεται να έχουν τελέσει την πράξη. Στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ο Χριστόδουλος Ξηρός πρώτα. Λέει ότι δεν έλαβε μέρος αλλά λέει «ξέρω ότι έλαβαν μέρος οι τάδε και οι τάδε›. Λέει δηλαδή ευθέως ότι συμμετείχαν, τους λέει με τα ψευδώνυμά τους, ο Αλέκος, ο Σταμάτης και ο Λουκάς.
Ο μεν Λουκάς είναι σιωπηρός και δε μας λεέι τίποτα, ο Τσελέντης αποδέχεται ότι αυτός ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου που μετέφερε τον Κουφοντίνα και τον Τζωρτζάτο στον τόπο του εγκλήματος και είναι αυτός ο οποίος τους παρέλαβε. Ο Τζωρτζάτος αποδέχεται κάποια πράγματα –και εδώ είναι αυτό που λένε ο «ηρωισμός› αυτών των μελών, ο μεταγενέστερος, η προσπάθεια την εποχή εκείνη και να ξεφύγουμε και να ρίξουμε στους συντρόφους μας τις ευθύνες- και λέει ο Τζωρτζάτος: «Ναι, ήμουν εκεί αλλά ο Λουκάς, ο Κουφοντίνας ήταν αυτός που πυροβόλησε›.
Έτσι έχουμε μια παραπομπή που εμφανίζει τον Κουφοντίνα ως αυτουργό, τον Τζωρτζάτο απλό συνεργό και τον Τσελέντη ως απλό συνεργό. Έχουμε στην περίπτωση αυτή την κατάθεση του Τσελέντη ο οποίος λέει ότι όλο αυτό το σχέδιο και ο συγκεκριμένος στόχος αλλά και η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε, χρησιμοποιήθηκε και αποφασίστηκε σε συζήτηση με την παρέμβαση του κ. Γιωτόπουλου.
Έχω όμως την εντύπωση ότι από την διαδικασία που προέκυψε, τα πράγματα δεν απεδείχθη ότι έχουν εξελιχθεί έτσι. Είναι σαφές ότι αυτός που πυροβόλησε είναι ο Τζωρτζάτος και ας προσπάθησε να φορτώσει το έγκλημα στον Κουφοντίνα. Σ’ αυτό το σημείο είναι σαφής η κατάθεση της συζύγου του θύματος, η οποία μας είπε ότι στο πρόσωπο εκείνου που δεν πυροβόλησε αναγνωρίζει τον Κουφοντίνα.
Μπαίνω σε μια άλλη υπόθεση που έχω την εντύπωση ότι ο συνάδελφός μου δεν ασχολήθηκε, αν κάνω λάθος ας με διακόψει κάποιος, είναι η περίπτωση της έκρηξης στο λεωφορείο με τους Αμερικανούς στο Καβούρι. Τί συνέβη την ημέρα εκείνη: Ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο ανατινάχθηκε, καταστράφηκε εντελώς, το παγιδευμένο τινάχθηκε σε απόσταση 10 μέτρων από το σημείο που ήταν, η έκρηξη έγινε την ώρα που περνούσε από δίπλα του ένα λεωφορείο με έναν Έλληνα οδηγό, 9 Αμερικανούς επιβάτες και το λεωφορείο το ίδιο εκτινάχθηκε σε απόσταση 5 μέτρων, τα δε τεμάχια και οι λαμαρίνες από την έκρηξη τινάχτηκαν μέχρι σε απόσταση 250 μέτρα, έσπασαν οι υαλοπίνακες σε 3 πολυκατοικίες σε απόσταση 60 μέτρων, τραυματίστηκαν επιβάτες και επιπλέον τραυματίστηκε και μία πεζή η οποία έτυχε να βρίσκεται εκεί κοντά.
Τί στοιχεία έχουμε ότι την ενέργεια αυτή την έκανε η 17Ν; Έχουμε μια προκήρυξη η οποία αναλαμβάνει την ευθύνη, έχει κυκλοφορήσει στις 10/8/87, την ίδια μέρα δηλαδή, είναι ένα κείμενο το οποίο αναφέρεται στη δίκαια εκτέλεση του Τσάντες, χαρακτηρίζει ως τσαρλατάνους τους δημοσιογράφους, πληρωμένους κονδυλοφόρους, «αποφάσισαν να χτυπήσουν το στρατό κατοχής› όπως χαρακτηρίζουν τους Αμερικανούς που βρίσκονταν εδώ στην Ελλάδα και υπηρετούσαν στη Βάση ή οπουδήποτε αλλού και καταλήγουν στο ότι «αποφασίσαμε να χτυπήσουμε το στρατό κατοχής, να ανατινάξουμε με βόμβα ένα λεωφορείο› κτλ.
Σύμφωνα με την κατηγορία αυτή και όπως είναι διαμορφωμένη στο βούλευμα, ο Χριστόδουλος Ξηρός φέρεται ως αυτουργός, ο Σάββας ως απλός συνεργός, και ως απλοί συνεργοί ο Τζωρτζάτος και ο Κουφοντίνας με ηθική αυτουργία του Γιωτόπουλου.
Με βάση αυτά τα πραγματικά περιστατικά έχει απαγγελθεί κατηγορία και έχουν παραδεχτεί οι κατηγορούμενοι για μια έκρηξη του 271Γ και για 11 απόπειρες ανθρωποκτονιών. Για τις απόπειρες ανθρωποκτονιών δεν νομίζω να υπάρχει σκέψη, συζήτηση ή επιχειρηματολογία. Όταν ανατινάζεις κάτω από αυτές τις συνθήκες και με τόση ποσότητα εκρηκτικού ώστε τα θραύσματα να τιναχτούν σε απόσταση 250 μ. τα αυτοκίνητα να μετακινηθούν έτσι, ο σκοπός σου είναι να σκοτώσεις τους επιβαίνοντες.
Είναι όμως γεγονός –και εδώ θέλω να το επισημάνω κύριοι Δικαστές- ότι σε σχέση με την πεζή δεν μπορώ να δεχτώ ότι υπήρχε άμεσος δόλος των δραστών. Σε σχέση με την πεζή το Δικαστήριό σας πιστεύω ότι πρέπει να δεχτεί ότι είναι ενδεχόμενος δόλος και είναι ενδεχόμενος δόλος κι όχι απλή αμέλεια γιατί πρόκειται για μια έκρηξη που έγινε με πυροδότηση.
Ο άνθρωπος που πυροδότησε –και με βάση τα στοιχεία τα οποία θα σας επικαλεστώ- φέρεται να είναι ο Χριστόδουλος Ξηρός, πυροδότησε βλέποντας την άλλη να προσεγγίζει. Ο στόχος του όμως και το αποτέλεσμα που επιδιώκει είναι ποιο; Να τινάξει το αυτοκίνητο με τους Αμερικάνους στον αέρα και αδιαφορεί και τουλάχιστον δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ποιο αποτέλεσμα θα επέλθει για την πεζή που προσεγγίζει. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση ενδεχομένου δόλου.
Οι κατηγορούμενοι στην περίπτωση αυτή είναι αντιφατικοί. Είναι αντιφατικοί τόσο που είναι ένα επιπλέον επιχείρημα που αποδεικνύει ότι όσα κατέθεταν στην Αντιτρομοκρατική, ήταν πράγματα τα οποία αυτοί ήθελαν να καταθέσουν. Γιατί αν η Αντιτρομοκρατική είχε ένα σχέδιο –για να επανέλθουμε πάλι στα γενικά ζητήματα- να ενοχοποιήσει κάποιους ανθρώπους, δεν θα τους άφηνε να λένε εντελώς αντιφατικά μεταξύ τους πράγματα.
Ο Χριστόδουλος Ξηρός λέει ότι ο ίδιος μαζί με τον Κουφοντίνα πήγαν με μια μοτοσικλέτα από τον ¶λιμο, αφού παρακολουθούσαν και πυροδότησε ο ίδιος με εκρηκτικά. Την προετοιμασία την είχαν κάνει ο Λάμπρος, ο Σταμάτης και ο Σάββας. Ο Τζωρτζάτος στην υπόθεση αυτή παραδέχεται τη συμμετοχή του, αλλά λέει ότι «εγώ απλώς τους περίμενα στη Γλυφάδα μ’ ένα αυτοκίνητο και τους πήρα και έφυγαν όταν ήρθε ο Λουκάς με τον Χριστόδουλο›.
Έχω την εντύπωση ότι αυτή η εκδοχή που πρέπει να γίνει δεκτή, είναι η εκδοχή του Χριστόδουλου. Στηρίζω την άποψή μου αυτή, στο ότι ο Χριστόδουλος λέει ότι ο Τζωρτζάτος ασχολήθηκε με το να φτιαχτεί το αυτοκίνητο αυτό, ο εκρηκτικός μηχανισμός δηλαδή να παγιδευτεί το αυτοκίνητο. Πράγμα το οποίο θα ήταν θα έλεγα εντελώς λογικό και σχετικό με τις ειδικές γνώσεις του Τζωρτζάτου.
Η σκέψη μου αυτή σε συνδυασμό με αυτό που έχει καταθέσει ο Χριστόδουλος, με κάνει να πιστέψω ότι τα πράγματα είναι έτσι, όχι γιατί θα είχε μεγάλη σημασία κύριοι Δικαστές. Και στη μια περίπτωση δηλαδή και να είχε παγιδέψει το αυτοκίνητο δηλαδή να είχε συνεργήσει στην παγίδευση του αυτοκινήτου και απλώς να μετέβη εκεί και να παρέλαβε τους δράστες για να φύγουν, πάλι απλή συνέργια θα ήταν. Το θέμα είναι ότι η πρόταση την οποία σας κάνω και η απόφαση που πρέπει να βγει είναι να έχει μια λογική συνέχεια.
Ερχόμαστε στη ληστεία του Βύρωνα. Η ληστεία του Βύρωνα είναι ένα γνωστό περιστατικό, θα έλεγα ότι ήταν μια από τις πιο θεαματικές ενέργειες της 17Ν που ουσιαστικά δεν είχε συνέπειες για συγκεκριμένα πρόσωπα, πλην αυτής της αστυνομικού η οποία έσπασε το σαγόνι της με κάποιο χαστούκι ή κάποια γροθιά που έφαγε, αλλά αυτό που είχε πληγή ανεπανόρθωτα θα έλεγα τότε, ήταν ο κύρος της ΕΛ.ΑΣ. Το γεγονός δηλαδή ότι οι τρομοκράτες πέτυχαν να μπουν μέσα στο αστυνομικό Τμήμα, να δέσουν στην κυριολεξία τους αστυνομικούς που ήταν εκεί και να τους αφαιρέσουν τον οπλισμό.
Τι στοιχείο έχουμε ότι η 17Ν έκανε αυτό το πράγμα; Είναι η προκήρυξή της. Είναι γνωστά τα γεγονότα, εισήλθαν όλοι μ’ ένα τέχνασμα, δηλαδή εμφανίστηκε ένας αστυφύλακας κι ένας κρατούμενος, με τον τρόπο αυτό κατόρθωσαν να κινητοποιήσουν τον αστυνομικό που ήταν στην είσοδο, μπήκαν μέσα, ακινητοποίησαν την αστυνόμο υπηρεσίας τη Νίκη Βεργή η οποία νομίζοντας ότι πρόκειται περί άσκησης επιχείρησε για μια στιγμή να αντιδράσει, την χτύπησαν. Όσο κι αν θέλουν να το αρνηθούν είναι ξεκάθαρο ότι τη χτύπησαν, η γυναίκα βρέθηκε μετά τα περιστατικά με σπασμένο σαγόνι.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Η φωτογραφία της πάντως την άλλη μέρα δεν υπάρχει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν ξέρω και δεν μπορώ να το δεχτώ. Δεν λέω ότι την έβαλαν κάτω και χοροπηδούσαν πάνω της κλπ. ίσως αυτά να ήταν υπερβολές. Αλλά το ότι την χτύπησαν, την χτύπησαν.
Εσείς λέτε ότι ήταν μια χαρά αλλά εγώ έχω μια ιατροδικαστική έκθεση που έχει εξεταστεί τότε, πριν σας συλλάβουν και να σας τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί που λέει ότι είχε κάταγμα στη γνάθο. Από εκεί και πέρα ο Θεός και η ψυχή της. Εγώ σε αυτά τα στοιχεία στηρίζομαι και σε αυτά στηρίζω τις απόψεις μου. Εσείς ζήσατε τα γεγονότα, μπορεί να είναι και διαφορετικά. Εμείς τη δικονομική αλήθεια αναζητούμε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγγνώμη κ. Εισαγγελεύς, όταν σας ρωτάγαμε γιατί δεν καθόσασταν να τα πείτε; «Ρε παιδιά, έτσι κι έτσι ήταν›. Εγώ ο καημένος τα ρωτούσα και έλεγε «Πέστε τα εδώ να τα ακούσουμε, να ακούσουμε και τις δικές σας απόψεις›. Εσείς σιγή ιχθύος. Διαβάζατε το μανιφέστο, άντε και για τον Παλαμά, άντε και για τα παιδιά του Παλαμά. Αυτά όμως δεν ήταν ποινική δίκη, επικοινωνιακό ενέργημα ήταν το οποίο δεν ξέρω που πέφτει.
Συνεχίστε κ. Εισαγγελέα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τα περιστατικά θα έλεγα ότι είναι περίπου απλά. Μπήκαν οι άνθρωποι αυτοί, οι περισσότεροι με κουκούλες, ερεύνησαν τις εγκαταστάσεις εκεί και έκλεψαν όπλα, έκλεψαν σφραγίδες, φακέλους, πυρομαχικά, πηλίκια, στολές.
Κύριοι Δικαστές υπάρχει μια λεπτομέρεια σε αυτή την υπόθεση που πραγματικά με προβλημάτισε. Ποιος ήταν ο λόγος και η ανάγκη να κλέψουν γυναικεία στολή αστυνομικού; Δεν πιστεύω ότι κάποιος θα είχε την πρόθεση να ντυθεί καρναβάλι και να πάει σε κάποιο χορό μεταμφιεσμένων! Η πεποίθησή μου είναι –χωρίς να συνδέω αυτή την πεποίθησή μου με κανένα συγκεκριμένο άτομο και θα σας επαναλάβω χωρίς να συνδέω αυτή την πεποίθησή μου με τη συγκεκριμένη κατηγορούμενη- ότι στην Οργάνωση πρέπει να υπήρχε και γυναίκα. Αλλιώς δεν βλέπω να έχω καμιά λογική. Το ότι μια στολή κρεμασμένη είναι γυναικεία φαίνεται.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Η συμπεριφορά αυτή των κατηγορούμενων, των ανθρώπων που εισήλθαν εκεί πέρα έχει χαρακτηριστεί ως ληστεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν από ψηλή γυναίκα ή από κοντή;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Γι’ αυτό δεν το συνδέω με την κυρία κατηγορούμενη γιατί δεν πιστεύω ότι η κα Σωτηροπούλου θα μπορούσε να εμφανιστεί πουθενά ως αστυνομικός με βάση τα σωματικά της προσόντα.
Στο σημείο αυτό θέλω να πω κάτι άλλο: σε κάποια φάση της διαδικασίας είπα κάτι για την κα Σωτηροπούλου. Αν θυμάμαι ήταν όταν δικάζαμε την υπόθεση της AMERICAN EXPRESS. Εκεί είχε καταθέσει ο Δ/ντής του υποκαταστήματος ότι μια ή δύο μέρες πριν το περιστατικό είχε αντιληφθεί ένα ζευγάρι το οποίο φωτογράφισε. Υπήρξε μια ανησυχία στην Έδρα στο να ερευνήσουμε ποια μπορεί να ήταν αυτή η γυναίκα με το να έρθει ο φύλακας που πήγε κλπ.
Θυμάμαι τότε ότι είχα παρέμβει για να μην ασχολούμαστε με πράγματα που δεν φαινόταν να οδηγούν πουθενά, για να πω «Ελάτε κύριε μάρτυς να σας θυμίσω την κατάθεσή σας την οποία περιέγραφε ως μια πολύ όμορφη μελαχρινή κοπέλα›. Είχα πει τότε ότι αυτή η περιγραφή δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην κα Σωτηροπούλου. Θέλω να τη διαβεβαιώσω αυτή τη στιγμή δεν είχε καμία διάθεση μειωτική για το πρόσωπό της. Ποτέ δεν διαχώρισα τους ανθρώπους με το εξωτερικό τους παρουσιαστικό και το είπα για να σταματήσει αυτή η συζήτηση ότι υπήρχε περίπτωση να ήταν αυτή η γυναίκα που ήταν την ημέρα εκείνη.
Επανέρχομαι τώρα και σας λέω το εξής: στην υπόθεση αυτή κύριοι Δικαστές κατηγορούνται οι κατηγορούμενοι Κουφοντίνας, Σάββας Ξηρός, Χριστόδουλος Ξηρός, Τζωρτζάτος, Τσελέντης, Καρατσώλης, Κωστάρης με την ηθική αυτουργία του Γιωτόπουλου. Έχοντας αποδεχτεί την άποψη ότι ο κ. Γιωτόπουλος είναι ο αρχηγός και λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί, είναι φανερό ότι δεν μπορεί ενός τέτοιου μεγέθους ενέργεια και με τέτοια εντυπωσιακά αποτελέσματα, να ήταν αποτέλεσμα μιας αυτενέργειας, ενός τμήματος της Οργάνωσης, κάποιοι μια μέρα σκέφτηκαν και είπαν «πάμε›.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο του αποδίδεται άλλωστε και η ηθική αυτουργία στην πράξη αυτή. Τι στοιχεία έχουμε; Έχουμε τον Χριστόδουλο Ξηρό, ο οποίος στις 17 Ιουλίου λέει «Εγώ, ο Σάββας, ο Τσελέντης, ο Γιωτόπουλος, ο Κουφοντίνας, ο Τζωρτζάτος, ο Καρατσώλης και ο Κωστάρης λάβαμε μέρος σε αυτή την επιχείρηση›. Το λέει ο ίδιος.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Πρέπει να είμαι 1.68!
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα το δούμε κι αυτό.
Αυτό το λέει στις 17 του μηνός ο Χριστόδουλος. Στις 18 του μηνός απολογείται και καταθέτει ο Τζωρτζάτος και περιγράφει τα γεγονότα όπως ο Χριστόδουλος. Στις 20 του μηνός καταθέτει ο Τσελέντης, αποδέχεται τη συμμετοχή του από τότε, στις 20 του μηνός καταθέτει ο Καρατσώλης αποδέχεται τη συμμετοχή του και περιγράφει ιδιαίτερα αυτός τη συμμετοχή και του Γιωτόπουλου. Λέει δηλαδή ότι «Έξω ήταν ο Γιωτόπουλος›. Για εμένα έχει ελάχιστη σημασία αν ήταν ή δεν ήταν. Ελάχιστη σημασία από πλευράς ποινικής, γιατί αν κάποιος είναι ηθικός αυτουργός μόνο αν μετέχει εν συνεχεία ως αυτουργός ανακύπτει θέμα διαβεβαίωσης της αυτουργίας του, ώστε να ανατραπεί η ευθύνη του από ηθική αυτουργία. Αλλά αν ήταν εκεί και επέβλεπε, ή βοηθούσε κλπ., για εμένα έχει τη λιγότερη σημασία, δεν παίζει κανένα ρόλο. Επισημαίνω όμως ότι ο Καρατσώλης στις 20 του μηνός λέει ότι ο Γιωτόπουλος ήταν εκεί.
Βέβαια εκεί υπάρχει μια διαφορετική τοποθέτηση. Ενώ ο Χριστόδουλος είχε πει ότι αυτός είχε ντυθεί αστυνομικός και άλλος έπαιζε το ρόλο του κρατουμένου, ο Καρατσώλης λέει ότι ο Σάββας ήταν ο αστυνομικός και ο Χριστόδουλος ήταν ο κρατούμενος. Όποια εκδοχή κύριοι Δικαστές θέλετε να πάρετε, αυτό επιβεβαιώνει ακόμη μια φορά ότι αυτά που κατέθεταν οι άνθρωποι αυτοί, ήταν αυτά που είχαν ζήσει, είχαν αντιληφθεί, ή νόμισαν ότι είχαν αντιληφθεί.
Όταν κατέθετε αυτό το πράγμα στον προανακριτικό υπάλληλο μέσα σ’ αυτούς τους σκοτεινούς κύκλους των ανθρώπων που μεθόδευαν τις κατηγορίες, δεν θα του έλεγε «¶κου Καρατσώλη, αφού τώρα σε έχουμε βάλει και λες αυτά που θέλουμε, θα μας πεις ότι ο Χριστόδουλος ήταν ο αστυνομικός και ο Σάββας ήταν ο κρατούμενος. Τι μας λες ότι ο Σάββας ήταν ο αστυνομικός;›. Τον άφησαν και το κατάθεσε.
Τέλος στις 20 Ιουλίου καταθέτει ο Σάββας –20 Ιουλίου επισημαίνω κύριοι Δικαστές- και λέει «Εγώ, ο Χριστόδουλος, ο Τσελέντης, ο Κουφοντίνας, ο Καρατσώλης ?κλπ., μπήκαμε, μαζέψαμε τα όπλα?› και, και, και λέει κι αυτός ότι ο Γιωτόπουλος βρισκόταν έξω στο φορτηγό με αυτόματο για υποστήριξη.
Σας επαναλαμβάνω κύριοι Δικαστές ότι δεν πρόκειται να εισηγηθώ στο Δικαστήριό σας οτιδήποτε, που δεν στηρίζεται σε αποδεικτικό υλικό. Θέλω να σας πω ότι εγώ εκτιμώ ως ισάξιο ολόκληρο το αποδεικτικό υλικό. Είχα πει από την αρχή στους κυρίους κατηγορουμένους ότι περισσότερο προσπαθώντας να σηματοδοτήσω κάτι και προς την πλευρά της Υπεράσπισης, ότι δεν υπάρχει στη χώρα μας (είναι αυτό που σας είπε ο συνάδελφός μου χτες) θεσμός ανάκρισης των απολογιών ή των καταθέσεων.
Δηλαδή διαμόρφωσαν έτσι ένα τέτοιο κλίμα κάποια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης «Τα είπε ο Χριστόδουλος Ξηρός, τα ανεκάλεσε και τελειώσαμε, εξαφανίστηκαν›. Δεν είναι έτσι όμως και πολύ φοβάμαι ότι κάποιοι από τους κατηγορούμενους δεν το αντιλήφθηκαν αυτό και θέλω σε αυτό το σημείο να πω γιατί κάνω αυτή τη σκέψη.
Όταν λέω «κάποιους από τους κατηγορούμενους› στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρομαι συγκεκριμένα στον κ. Καρατσώλη που είναι πράγματι θλιβερό και μου δημιουργεί τα ίδια ακριβώς αισθήματα που μου έχει δημιουργήσει ο Βασίλης Ξηρός.
Ο Καρατσώλης είναι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει βάψει τα χέρια του με αίμα, κατηγορείται για τη συμμετοχή σε κάποιες ληστείες και έρχεται τώρα αυτός ο άνθρωπος και δεν ξέρω πως πείστηκε, ποιοι τον έπεισαν και πως έγινε, και ανακαλεί τις απολογίες του, λέει ότι «όλα αυτά είναι παραμύθια›, «ιδέα δεν έχω›, «καμιά σχέση δεν έχω›.
Όταν μάλιστα –και εδώ είναι το τραγικό της περίπτωσής του- είναι δεδομένο ότι ο φίλος του, συγκάτοικός του, συγχωριανός του ο Θωμάς Σερίφης, που αυτός τον ενέπλεξε, αποδέχεται τη συμμετοχή του και περιγράφει την κοινή τους δράση και αυτό δεν το αλλάζει. Έρχεται αυτός ο άνθρωπος τώρα με μια υπερασπιστική γραμμή που στην κυριολεξία μου θυμίζει χτύπημα του χεριού στο μαχαίρι για να αυτοτραυματιστεί.
Φοβάμαι κύριοι Δικαστές ότι για κάποιους στενοχωριέμαι και προβληματίζομαι περισσότερο εγώ, από ότι οι ίδιοι. Με βάση αυτά τα στοιχεία έχω την εντύπωση όσοι κατηγορούνται οι κατηγορούμενοι, θα πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι.
Ο συνάδελφός μου ο κ. Λάμπρου ασχολήθηκε προχθές διεξοδικά με την περίπτωση του θανάτου του Ανδρουλιδάκη. Η δική μου παρέμβαση θα έχει ένα λεπτό περίπου διάρκεια και θα αναφέρεται στο νομικό καθαρά ζήτημα το οποίο τέθηκε.
Για μένα είναι φανερό κ.κ. Δικαστές ότι ο άνθρωπος ο οποίος πυροβολεί 6 φορές κάποιον που κάθεται σε ένα αυτοκίνητο, μόνο αν είναι άφρων ή ηλίθιος δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι ενδεχόμενο από τον τραυματισμό αυτόν να επέλθει θάνατος. Δεν δέχομαι κι εγώ πράγματι, νομίζω ότι το ίδιο έχει πει και το βούλευμα, ότι η πρόθεσή τους ήταν με άμεσο δόλο να τον σκοτώσουν. Αλλά ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να κάνει μια συμβολική ενέργεια πυροβολεί 1 και 2 φορές διότι σημασία δεν έχει η βαρύτητα του τραυματισμού. Σημασία έχει το γεγονός ότι κάποιοι πέτυχαν να προσεγγίσουν έναν Εισαγγελέα και να τον πυροβολήσουν.
Ερωτώ, τί ήταν αυτό που τους εμπόδιζε να πυροβολήσουν 1 ή 2 φορές τον άτυχο Ανδρουλιδάκη στον δρόμο όταν πλησίαζε στο αυτοκίνητό του; Τον άφησαν, κάθισε στο αυτοκίνητο και εκεί καθήμενος, στριμωγμένος πίσω τον πλησίασε ο λαϊκός αυτός επαναστάτης ο οποίος δεν βρίσκεται αυτή την στιγμή εδώ πέρα και τον πυροβόλησε 6 φορές εν ψυχρώ.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία αμφιβολία κ.κ. Δικαστές ότι στην περίπτωση αυτή οι κατηγορούμενοι έδρασαν με ενδεχόμενο δόλο. Αυτό που πρέπει να απασχολήσει το Δικαστήριό σας και σε αυτό εισφέρω την σκέψη μου είναι, κατά πόσο η τραγική εξέλιξη της υγείας και θέλω στο σημείο αυτό να πω, δεν θέλω να το αποδεχθώ ως πραγματικότητα γιατί πιστεύω ότι και ο στυγνότερος εγκληματίας κ.κ. Δικαστές και όταν μάλιστα τα εγκλήματα τα οποία διαπράττει θέλει να τα πασπαλίζει και μία δόση ιδεολογίας, δεν μπορεί να εκφράζει τα αισθήματα που εξέφραζε ο Χριστόδουλος Ξηρός γι’ αυτή την υπόθεση. Δεν θέλω να πιστέψω αυτό που είπε ο Τέλιος, ότι δηλαδή ο Χριστόδουλος Ξηρός όταν αναφερόταν στον Εισαγγελέα τον χαρακτήριζε «ο πριονισμένος›. Αλλά είναι γεγονός ότι όσο κι αν φαίνεται τραγικό κ.κ. Δικαστές ο άτυχος Ανδρουλιδάκης κάπως έτσι τελικά εξελίχθηκε η υγεία του. Είναι γνωστή αυτή η περιπέτεια.
Χ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Κύριε Εισαγγελέα, με τα παραμύθια δεν μπορείς να μας δικάσεις και με τις μυθομανίες.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εντάξει κ. Χριστόδουλε. Θα ήθελα να σηκωθείς παλικαρίσια να πεις την αλήθεια.
Χ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Να σηκωθεί αυτός που τα εφηύρε να τα πει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ άκουσες τί σου είπα; Εσύ δεν ήσουν εκεί, δεν μετείχες σε αυτήν την ενέργεια.
Χ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Μα ούτε είπα και ποτέ αυτό το πράγμα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: ¶κουσες ότι κι εγώ κράτησα την επιφύλαξή μου. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι και ο πιο στυγνός εγκληματίας ότι κι αν έχει διαπράξει μπορεί να αντιμετωπίζει έτσι έναν άνθρωπο. Το γεγονός είναι ότι είναι κάτι το οποίο δεν το έβγαλα από το μυαλό μου κ. Πρόεδρε. Ακούστηκε μέσα σε αυτή την διαδικασία. Ο καθένας μπορεί να εκτιμήσει αξιοπιστίες ή όχι. Δεν είναι κάτι το οποίο γέννησα εγώ από την φαντασία μου. Ας τα βρουν εν πάση περιπτώσει μεταξύ τους. Και θα περίμενα να σηκωθεί την κρίσιμη ώρα ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός και να αντιδράσει στον συγκατηγορούμενό του με τον τρόπο που αντιδρά αυτή την στιγμή σε μένα.
Χ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Ο συγκεκριμένος είναι για λύπηση μόνο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι για λύπηση. Το θέμα όμως είναι ότι –επαναλαμβάνω- και αυτόν τον κατηγορούμενο αυτός που τον εμπλέκει είναι ο Χριστόδουλος Ξηρός. Σημασία λοιπόν έχει να κρίνει το Δικαστήριό σας το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της νοσηλείας του Ανδρουλιδάκη υπήρξε ιατρική αστοχία, είναι κάτι που διακόπτει τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της δράσης των κατηγορουμένων και του τελικού αποτελέσματος με βάση αυτά που σας είπα στην αρχή της αγόρευσής μου;
Έχω την εντύπωση κ.κ. Δικαστές ότι η κακή έκβαση της υγείας ενός πολυτραυματία όπως ήταν ο Ανδρουλιδάκης ενέχει και αυτόν τον κίνδυνο, το να μην πάει καλά η νοσηλεία του. Μπορεί η κακή εξέλιξη της υγείας εξαιτίας θα έλεγα αμελούς συμπεριφοράς κάποιου γιατρού να διακόψει τον αιτιώδη σύνδεσμο της ενέργειας του δράστη; Δηλαδή να πει ότι αυτή η κακή εξέλιξη δεν έχει σχέση με τον τραυματισμό; Μόνο εάν απαντήσετε καταφατικά σε αυτό το πράγμα και πείτε «δεν έχει σχέση με τον τραυματισμό› δηλαδή ο Ανδρουλιδάκης για να κάνει εγχείρηση σκωληκοειδίτιδος θα πάθαινε το ίδιο ή αν έμπαινε έχοντας πάθει ιλαρά γιατί δεν την είχε περάσει σε παιδική ηλικία και εξαιτίας λάθους των γιατρών πέθανε, τότε μόνο θα μπορούσατε να το πείτε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Καταδικάστηκαν οι γιατροί....
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σάββα, άκου σε παρακαλώ, αυτά είναι καθαρά νομικά. Μην τοποθετείσαι σε αυτά τα πράγματα. ¶στα, άλλοι θα τα πουν. ¶λλοι θα τα πουν για σας και ίσως θα τα πουν και καλύτερα από εσάς. Και σε αυτή την περίπτωση σωστά σας επεσήμανε ο συνάδελφός μου ότι αυτός που πυροβόλησε είναι ο Τζωρτζάτος. Γιατί και από πού αποδεικνύεται αυτό το πράγμα; Το περιγράφει ο Τέλιος και λέει ότι το σχέδιο ήταν ότι ο Τζωρτζάτος θα πυροβολήσει. Επίσης ότι μπροστά του του έδωσε το όπλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε.
Θέλω να επισημάνω κ.κ. Δικαστές ότι πράγματι φαίνεται ένα όπλο μόνο να έχει χρησιμοποιηθεί. Θέλω να επισημάνω επίσης κ.κ. Δικαστές ότι και στη συγκεκριμένη αυτή υπόθεση ο Τζωρτζάτος προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες στον Κουφοντίνα υποστηρίζοντας ότι ο Κουφοντίνας είναι αυτός ο οποίος πυροβόλησε.
Δεν ξέρω αν οι καταθέσεις αυτές του Τζωρτζάτου γινόταν μετά την παράδοση Κουφοντίνα αν θα είχαν το ίδιο περιεχόμενο αλλά την περίοδο εκείνη ο Κουφοντίνας ήταν ένας «φαντομάς›. Δεν υπήρχε έτσι περίπτωση για κάποιους, σκεπτόταν ίσως και να μην τον συλλάβουν ποτέ και του φόρτωναν δικές τους ευθύνες.
Τί στοιχεία λοιπόν έχουμε γι’ αυτή την υπόθεση; Ο Χριστόδουλος Ξηρός στις 17/7 λέει «δεν συμμετείχα, από τις συζητήσεις όμως στην Οργάνωση έμαθα ότι στην ενέργεια ήταν ο Σταμάτης, ο Τζωρτζάτος και ο Κουφοντίνας›. Ο Σάββας Ξηρός στις 20 του μηνός λέει «δεν πήγα ο ίδιος, από την συζήτηση έμαθα ότι ήταν ο Λουκάς, ο Κουφοντίνας και άλλα δύο άτομα›. Ο Βασίλης Τζωρτζάτος στις 18 του μηνός λέει «η απόφαση αποφασίστηκε στην συνάντηση του ίδιου, του Λουκά και του Λάμπρου. Η επίθεση οργανώθηκε μια βδομάδα μετά την απόφαση. Η απόφαση ήταν ότι θα τον χτυπήσουμε στα πόδια. Τον πυροβόλησε ο Κουφοντίνας. Εγώ βρισκόμουν λίγα μέτρα πιο πίσω για κάλυψη. Φορούσαμε γάντια και περούκες›.
Ο Κωνσταντίνος Τέλιος καταθέτει στις 23/7 και λέει «οι ρόλοι που καθορίστηκαν ήταν οι εξής: ο Τζωρτζάτος θα πυροβολούσε, ο Κουφοντίνας θα έκανε έλεγχο της επιτυχίας και ο ίδιος παρακολουθούσε την επιχείρηση›. Αυτά είναι τα στοιχεία τα οποία έχουμε κ.κ. Δικαστές. Με βάση αυτά τα στοιχεία πιστεύω ότι υπήρξε απολύτως επιτυχής και ορθή η πρόταση του συναδέλφου μου ότι δηλαδή αυτουργός είναι ο Τζωρτάζος, άμεσος συνεργός αυτός που άνοιξε την πόρτα και κρατούσε ανοιχτή την πόρτα για να διευκολύνει τον δράστη, ήταν ο Κουφοντίνας και απλός συνεργός είναι ο Τέλιος. Ηθικός αυτουργός σύμφωνα και με αυτά που ο Τζωρτζάτος καταθέτει είναι ο κ. Γιωτόπουλος.
Η επόμενη υπόθεση που θα με απασχολήσει κ. Πρόεδρε είναι αυτές που έχουν χαρακτηριστεί ως εκρήξεις σε διαμερίσματα. Είναι δηλαδή οι πράξεις που στο κατηγορητήριο που αναφέρει τον κ. Κουφοντίνα είναι η 13Α, 13Β, 13Γ στη σελίδα 481Β του βουλεύματος. Τί συνέβη λοιπόν σε αυτή την υπόθεση; Διαδοχικά και μέσα σε λίγα λεπτά εξερράγησαν 3 μηχανισμοί ωρολογιακοί, εκρηκτικοί σε τρία σημεία της Αττικής.
Δηλαδή στις 19:30 στις 22/2/89 εξερράγη ένας ωρολογιακός μηχανισμός σε ένα διαμέρισμα ιδιοκτησίας Κατσάμπα, είναι ο Διευθύνων ή πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της Πειραϊκής Πατραϊκής στη Λουκιανού 1 στο Κολωνάκι. Κατέθεσε ο άνθρωπος, μας περιέγραψε τί έγινε. Τινάχθηκαν τα πάντα στον αέρα, έπεσε το ασανσέρ, έφυγαν οι πόρτες και ήταν μία οικοδομή η οποία κατοικείτο. Μάλιστα λέει ότι στην οικοδομή αυτή στεγάζονται κυρίως ιατρεία. Σας επαναλαμβάνω την ώρα –δεν ξέρω αν κάνω λάθος, σημειώστε κ. Πρόεδρε να το ελέγξετε – μου κάνει εντύπωση, 19:30. Απόγευμα δηλαδή, ώρα που λειτουργούν.
Η επόμενη έκρηξη έγινε στις 23:57 της ίδιας ημέρας στη Δράμου και Πίνδου στα Βριλήσσια στην οικοδομή κάποιου Κατσιμίχα με τα ίδια αποτελέσματα. Μια τρίτη έκρηξη στο Χαλάνδρι στην οδό Παπάγου 7 σε μια μονοκατοικία Γεωργίου Βαρδουλάκη, αυτοκινητιστή. Αυτή έγινε 00:20 της 20ης. Δηλαδή είχε περάσει 00:00 και πήγαμε στην επόμενη ημερομηνία.
Εκ πρώτης όψεως θα έλεγε κανείς «μα πώς είναι δυνατόν αυτές οι ενέργειες να αποδίδονται στην 17Ν;›. Και όμως κ.κ. Δικαστές ανέλαβε η 17Ν με προκήρυξη μάλιστα που για πρώτη φορά δεν εστάλη σε συγκεκριμένη εφημερίδα αλλά στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ› η οποία έχει το εξής περιεχόμενο εν περιλήψει: γίνεται μια κριτική για την εκμετάλλευση του σκανδάλου Κοσκωτά από επιχειρηματίες, γίνεται μια αντιδιαστολή για την δυσκολία αντιμετώπισης των στεγαστικών αναγκών. Καταγγέλλεται ότι υπάρχουν ακριβά ενοίκια, καταγγέλλεται το γεγονός ότι κάποιοι αρνούνται να μισθώσουν σε πολύτεκνους σπίτια. Γίνεται μια γενικότερη κριτική για την πολιτική των μισθωμάτων. Μπαίνει και ένα θέμα που δεν το βλέπω τί σχέση μπορεί να έχει για τον τρόπο αντιμετώπισης του πρώην συναδέλφου μου .... από το Δικαστικό Σώμα και καταλήγουν ότι για όλο αυτό το σκεπτικό τινάζουμε στον αέρα αυτά τα σπίτια.