Oσοι ξέρουν τον «Αρίκ», τον Αριέλ Σαρόν, που έχει επαναλάβει πολλές φορές με αυταρέσκεια ότι προτίθεται να θέσει υποψηφιότητα για να επανεκλεγεί το 2007, λένε ότι δεν είναι πια αυτός που ήταν.
Δεν λιποθυμάει βέβαια, ούτε δουλεύει τη μισή μόνο μέρα, παρά ταύτα, γράφει ο Γιοέλ Μάρκους στην εφημερίδα «Haaretz» πολλοί επιμένουν ότι οι ημέρες του στην εξουσία φτάνουν στο τέλος.
Ισως μάλιστα να παραιτηθεί προτού λήξει η θητεία του. Η, πάλι, μπορεί να μην παραιτηθεί, αλλά να αδειάσει το γραφείο του και να φύγει για μακροχρόνιες διακοπές, αφήνοντας τους δικαστές να ερευνούν κατά πόσον η οικογένειά του εμπλέκεται σε σκάνδαλα δωροδοκίας ή διαφθοράς.
Ως πολιτικός ηγέτης σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, ο ισραηλινός πρωθυπουργός δεν έχει σχέδιο και δεν αναλαμβάνει καμιά πρωτοβουλία που θα μπορούσε να δώσει κάποια ελπίδα στους Παλαιστίνιους. Η απέλαση ή η δολοφονία του Αραφάτ έχει γίνει ένα κλισέ που κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Με λίγα λόγια, σημειώνει ο ισραηλινός αρθρογράφος, ο Σαρόν δεν διαθέτει τα στοιχεία που χρειάζονται για να βγάλει τη χώρα από τη λάσπη.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, πήρε πολύ χαμηλούς βαθμούς στη διαχείριση των οικονομικών και κοινωνικών υποθέσεων, στην οικοδόμηση της ειρήνης και στην άμυνα. Τώρα, υποβιβάζεται και στην ηθική. Μπορεί να παραμείνει βέβαια πρωθυπουργός ελλείψει καλύτερου, μπορεί όμως και η πτώση του να είναι ξαφνική και χωρίς προειδοποίηση.
Λίγη ακόμα αιματοχυσία, λίγες ακόμα τρομοκρατικές επιθέσεις, λίγοι ακόμα άνθρωποι χωρίς δουλειά, λίγοι ακόμα φόροι, και ο κόσμος θα χάσει την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπό του. Ο πρώην αρχηγός της Μοσάντ, Εφρέμ Χαλεβί, χρειάστηκε να βγει από την πόρτα του σπιτιού του για να ανακαλύψει την Αμερική, δηλαδή την «αφόρητη προχειρότητα με την οποία λαμβάνει σήμερα το Ισραήλ μοιραίες αποφάσεις».
Ο Σαρόν δεν τήρησε ποτέ την υπόσχεσή του να οργανώσει μια συζήτηση περί στρατηγικής στην ολομέλεια του κοινοβουλίου. Οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται από μια μονομελή επιτροπή: τον Αριέλ Σαρόν.
Ως στρατιωτικός, ο Σαρόν θεωρείτο επινοητικός. Ως πρωθυπουργός, όμως, δεν είναι σε θέση να μιμηθεί τον Μεναχέμ Μπεγκίν, ο οποίος έκοψε τον γόρδιο δεσμό και υπέγραψε ειρήνη με την Αίγυπτο. Ο Σαρόν έχει παγιδευτεί σε μια σειρά αδιάλλακτων θέσεων οι οποίες οδηγούν το Ισραήλ σε αδιέξοδο. Η κυριότερη από τις θέσεις αυτές είναι η καλλιέργεια στενών σχέσεων με τα «γεράκια» που κυβερνούν σήμερα στην Ουάσινγκτον. Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου και το όνειρο της οικογένειας Μπους να λύσει τους λογαριασμούς της με το Ιράκ ενίσχυσαν τον πολιτικό κοινό παρονομαστή μεταξύ Σαρόν και Μπους και εκπλήρωσαν τον κοινό τους στόχο να τεθεί στο στόχαστρο η τρομοκρατία. Ο Σαρόν δεν έχει όμως μια ολοκληρωμένη θεωρία εκτός από την έμμονη ιδέα του να απαλλαγεί από τον Αραφάτ και να προωθήσει μια ειρηνευτική συμφωνία που θα επιτρέψει τη διαιώνιση των οικισμών και τη διαιώνιση του τρόμου.
Είναι αλήθεια πως κανείς ισραηλινός πρωθυπουργός μέχρι σήμερα δεν είχε επισκεφθεί τον Λευκό Οίκο εννιά φορές. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι ποτέ το Ισραήλ δεν ήταν τόσο εξαρτημένο από τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο είναι σήμερα. Η Αμερική δεν θα λύσει τα προβλήματα του Ισραήλ, καταλήγει ο Γιοέλ Μάρκους.
Πηγή: Haaretz, ΑΠΕ