Πολιτική
Παρασκευή, 12 Σεπτεμβρίου 2003 19:05

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (12/09/2003) Μέρος 6/6

Κάποιοι άνθρωποι αποφασίζουν αυτό το πρόβλημα να το λύσουν. Να χτυπηθούν οι Αμερικανοί γιατί ήταν υπαίτιοι και όχι μόνο υπαίτιοι αλλά ουσιαστικά μεθόδευσαν και την αλλαγή (είναι γνωστές οι ιστορίες κλπ., με την προαγγελία τρεις μέρες πριν της πτώσης της χούντας, όλοι τα έχουμε ζήσει και όλοι με την ίδια οπτική τα βλέπαμε κύριοι συνήγοροι και τα βλέπουμε τα πράγματα αυτά), επιπλέον να τιμωρήσουν τους ανθρώπους που δεν τιμώρησε το κράτος.

Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργείται αυτή η Οργάνωση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δημιουργείται η Οργάνωση κι έχουμε μια περιγραφή της πρώτης ενέργειας από έναν άνθρωπο ο οποίος μας λέει ποιοι είναι οι πρώτοι που έδρασαν για λογαριασμό της Οργάνωση, ποιοι έκαναν το πρώτο χτύπημα.

Ας αφαιρέσουμε για μια στιγμή τα πρόσωπα κύριοι Δικαστές και ας απαντήσω καθ’ υποφορά στην Υπεράσπιση του κ. Γιωτόπουλου. Όταν λέω καθ’ υποφορά εννοώ ότι είναι πράγματα τα οποία αναπτύχθηκαν και με μαχητικότητα και πειστικότητα ενδεχομένως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας γι’ αυτό εγώ είμαι υποχρεωμένος να θέσω υπόψη του Δικαστηρίου σας κάποιες σκέψεις πάνω στα ζητήματα αυτά.

Κύριοι Δικαστές είπε η Υπεράσπιση προκειμένου να στοιχειοθετήσει τον βασικό της υπερασπιστικό της ισχυρισμό ότι όλη αυτή η ιστορία όσον αφορά τον κ. Γιωτόπουλο είναι μια σκευωρία της αυτοκρατορίας των μυστικών υπηρεσιών, η οποία δημιουργήθηκε γιατί η αυτοκρατορία δεν μπόρεσε ν’ ανεχθεί το γεγονός ότι ο Γιωτόπουλος το 1971 – ‘72 – ’73 φρόντισε μόνος του ή με κάποιους άλλους να βάλουν μια βόμβα στο μαγειρείο ή κάπου αλλού.

Δεύτερον ότι αυτή η συνωμοσία γίνεται για να χτυπηθεί το αντιστασιακό Κίνημα, δηλαδή οι αντιστασιακοί που έδρασαν κατά της Χούντας. Αυτές νομίζω ότι είναι οι βασικές θέσεις, θ’ αναπτυχθούν από την Υπεράσπιση και είναι κάποιες επιπλέον θα τις δούμε. Αυτές είναι.

Για να ενισχυθεί αυτός ο ισχυρισμός περί συνωμοσίας αναφέρθηκε το γεγονός ότι πριν την έκρηξη και για αρκετό χρόνο, αρχές μεταξύ των οποίων και άνθρωποι της αγγλικής Πρεσβείας ή αγγλικές υπηρεσίες αναζητούσαν τον κ. Γιωτόπουλο.

Ας δούμε αυτό αν είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας ή το αποτέλεσμα μιας απλής λογικής. Θα έλεγα ότι αν η επιλογή του Σόντερς ως στόχου φαίνεται ότι ήταν προφανώς λανθασμένη υπό την έννοια ότι χτυπήθηκε τάχα κάποιος πτέραρχος που συντόνιζε τους βομβαρδισμούς στο Κοσυφοπέδιο και απεδείχθη τελικά ότι ο άνθρωπος δεν ξέρω αν είχε μπει παρά μόνο σε πολιτικό αεροπλάνο για να ταξιδέψει, ήταν ένας ταξίαρχος που δεν είχε ποτέ καμιά σχέση μ’ αυτό για το οποίο τον κατηγόρησαν.

Πιστεύω ότι το λάθος ήταν επιπλέον ότι ενδιαφέρθηκαν γι’ αυτή την υπόθεση και κάποιες υπηρεσίες που αντιμετωπίζουν κάποια πράγματα περισσότερο λογικά, περισσότερο ψύχραιμα και λιγότερο συναισθηματικά.

Τελειώνοντας την εισήγησή μου θα κάνω στην πρότασή μου κάποιες σκέψεις για το κλίμα που υπήρχε επί σειρά ετών στην Ελλάδα και που βοήθησε στη γιγάντωση αυτού του φαινομένου κι αυτής της δράσης επί 27 χρόνια. Οι άνθρωποι αυτοί όπως κάθε λογικός άνθρωπος που βλέπει εκ των υστέρων τα γεγονότα, έψαξαν να βρουν κάποια άκρη, χωρίς ιδεοληψίες και χωρίς προκαταλήψεις.

Είδαν τα πράγματα και είπαν το εξής: οι πρώτοι στόχοι στρέφονται κατά των Αμερικανών και κατά των χουντικών, επιπλέον έχουμε σαν δεδομένο –έχει προκύψει και το επικαλούμαι- ότι η πρώτη προκήρυξη δημοσιεύεται στη «LIBERATION› και μάλιστα μετά από παρέμβαση του Σαρτρ. Ο Σαρτρ έχει προλογήσει κάποια έκδοση που έχει γίνει στη Γαλλία.

Οι περισσότερες προκηρύξεις όχι αποπνέουν, εμφανώς προβάλλουν ότι ο άνθρωπος που τις γράφει, τις περισσότερες τουλάχιστον από αυτές, έχει γαλλική παιδεία χρησιμοποιεί αυτούσιες γαλλικές φράσεις, παραπέμπει σε έρευνες που έχουν γίνει στη Γαλλία, παραπέμπει στο τι γράφει η «MONTE DIPLOMATIQUE› για κάποια θέματα, ο ίδιος μεταφράζει –όπως λέει και το επικαλείται- το Μπαλζάκ. Δεν τίθεται λοιπόν θέμα συνομωσίας αλλά απλής λογικής το να αναζητηθεί η ρίζα αυτού του πράγματος στο Παρίσι.

Εκεί ψάχνοντας να βρουν ποιοι ήταν οι πιο ζωηροί της περιόδου εκείνης έπεσαν πάνω σε κάποια πρόσωπα. Όλα αυτά τα πρόσωπα βρέθηκαν και μίλησαν, όλοι αυτοί, ο καθένας είχε ακολουθήσει ένα δρόμο. Ο ένας είχε γίνει Καθηγητής και ο δεύτερος είχε γίνει Καθηγητής, άλλοι είχαν γίνει σκηνοθέτες, άλλοι είχαν γίνει συγγραφείς εν πάση περιπτώσει ο καθένας είχε αναπτύξει μια δραστηριότητα σύμφωνα με το ταλέντο και την προσωπικότητά του και ο μόνος που έμενε αφανής και αόρατος ήταν ο Γιωτόπουλος.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Γιωτόπουλε μπορείτε να με παρακολουθείτε και θα σας δοθεί ο λόγος να με αντιμετωπίσετε. Αλλά αυτό το να διαβάζω μαθηματικά και να πετάω, δεν είναι άξιο του τρόπου που εγώ θέλω να σας αντιμετωπίσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε?

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Διαβάζει μαθηματικά κ. Πρόεδρε!

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν πειράζει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να του πω να μην διαβάζει μαθηματικά; Εκείνο που δεν ξέρω είναι αν γυρίζει και σελίδες ή κοιτάει εκεί και ακούει εδώ!

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

(Διαλογικές συζητήσεις)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, το δύσκολο για σας δεν είναι αυτό που λέω. Το δύσκολο για σας θα είναι αυτά που θα πω μετά, γι’ αυτό κάντε υπομονή να αντιδράσετε σε μια επόμενη φάση.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα κύριοι Δικαστές: αυτό το πράγμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αμφισβητείται. Ήρθαν εδώ οι μάρτυρες Υπεράσπισής του και συναγωνιστές του κατά τη διάρκεια του αντιχουντικού αγώνα, για τον οποίο εγώ τουλάχιστον προσωπικά τιμώ τον κ. Γιωτόπουλο. Κύριε Πρόεδρε εγώ δέχομαι πραγματικά ότι ο άνθρωπος ο οποίος δικάστηκε στη Θεσσαλονίκη ήταν ο Γιωτόπουλος και δέχομαι αυτά που είπαν οι άλλοι.

Σας είπα ότι δεν λειτουργούμε ως Δικέφαλοι Αετοί, ο καθένας έχει απόψεις. Η διαφορά μας είναι αν αυτές οι απόψεις οδηγούσαν σε μια διαφορετική κρίση συνολικά για την υπόθεση, να είστε βέβαιος ότι θα το λέγαμε αλλά σας επαναλαμβάνω ότι εγώ δέχομαι ότι ο Γιωτόπουλος έλαβε μέρος στην Αντίσταση. Το λένε όλοι και από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων της εποχής εκείνης.

Όταν είδαν ότι αυτός ο άνθρωπος έχει εξαφανιστεί, άρχισαν να τον αναζητούν, οι μάρτυρες υπερασπίσεως μας τα είπαν αυτά. Οι τότε σύντροφοί του, οι οποίοι είχαν ακολουθήσει άλλο δρόμο, έγιναν καθηγητές ή διάφορα άλλα επαγγέλματα όπως σας είπα, εμφανώς, με τα στοιχεία τους και το όνομά τους, την κοινωνική τους ζωή, την οικογενειακή του ζωή, τη διαφάνεια στη ζωή τους.

Η αναζήτηση προχώρησε ακόμη περισσότερο στο οικογενειακό του περιβάλλον. Μας είπε ο Δήμαρχος του Χαλανδρίου ότι πήγαν και ζητούσαν στοιχεία από το δημοτολόγιο, πήγαν στο πατρικό σπίτι του στο Χαλάνδρι. Μέχρι εκείνη την ώρα ψάχνουν να βρουν έναν άνθρωπο που να δώσει εξηγήσεις. Διαβάστηκε μια συνέντευξη εδώ του Στάικου ο οποίος λέει ότι «Εγώ είχα την εντύπωση ότι ο Γιωτόπουλος έχει πάει στη Νότια Αμερική›.

Από πού μέχρι αυτό το σημείο προκύπτει οποιαδήποτε συνωμοσία σε βάρος του; Δεν θα σας απασχολήσω με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ξαφνικά η Αστυνομία βρέθηκε στους Λειψούς. Δεν θα σας απασχολήσω με το γεγονός ότι ο Χριστόδουλος τον έδειξε και τον κατέδειξε ότι αυτός είναι ο Λάμπρος.

Εγώ θα σας πω το εξής: υπήρχε Λάμπρος στην Οργάνωση; Μπαίνει τέτοιο ερώτημα χωρίς απάντηση; Λάμπρος υπήρχε στην Οργάνωση ή ο Λάμπρος είναι ένα πρόσωπο που οι Αρχές εμπνεύστηκαν και τον τοποθέτησαν; Νομίζω ότι θα αδικούσε τη νοημοσύνη μας να πούμε κάτι τέτοιο. Οι πάντες έχουν αποδεχθεί -όσοι έχουν αποδεχτεί τη συμμετοχή τους σε αυτή τη Οργάνωση- ότι υπήρχε Λάμπρος στην Οργάνωση. Κάποιοι δε από αυτούς, προχωρούν ακόμη παρακάτω και λένε ναι ο Λάμπρος στην Οργάνωση αναγνωρίζουμε ότι είναι ο Γιωτόπουλος και βέβαια ο κ. Γιωτόπουλος λέει «Συνεργασία›.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Οι περισσότεροι είπαν ότι με είδαν σε ρεμπετάδικο!

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό πάντως το παραδέχεστε;

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ κύριοι Δικαστές όταν μιλούσα για αδιέξοδη τακτική μερικές φορές και παρεξηγήθηκαν κάποιοι συνήγοροι δεν εννοώ αδιέξοδη υπερασπιστική τακτική που διαμόρφωσαν οι συνήγοροι. Αδιέξοδη υπερασπιστική τακτική που διαμόρφωσε ο κάθε κατηγορούμενος για τον εαυτό του. Αυτό, έχω δικαίωμα να το εκτιμήσω και να θέσω τα ερωτηματικά που προκύπτουν από συγκεκριμένες πράξεις στο Δικαστήριό σας προκειμένου να αποτελέσουν επιχειρήματα και να καταλήξετε στην Α ή στη Β άποψη.

Την τακτική του αν κάποιος κατηγορούμενος θα πει το Α ή το Β, δεν θα τη διαμορφώσει η Υπεράσπιση. Ο κ. Γιωτόπουλος όταν ενεπλάκη σε αυτή την υπόθεση και ενεπλάκη μετά τις πληροφορίες που έδωσαν οι συγκατηγορούμενοί του και διαπιστώθηκε ότι ο Μισέλ Οικόνομου είναι ο Γιωτόπουλος επέλεξε αυτή την τακτική.

Θέλω να παρατηρήσω ότι ούτε ο ίδιος υποστήριξε ότι του ασκήθηκε η οποιαδήποτε πίεση στην Αντιτρομοκρατική για να παραδεχτεί το αντίθετο. Όταν λέω οποιαδήποτε πίεση, εννοώ αυτή που περιγράφηκε από άλλους κατηγορούμενους, ας πούμε τον ξυλοδαρμό που περιγράφει ο Τζωρτζάτος, τις πορτοκαλάδες που περιγράφουν κάποιοι άλλοι, σε αυτόν είπαν «Ό,τι θέλεις›. Λες αυτό; Εντάξει›.

Ας προχωρήσουμε πιο κάτω και θα σας έλεγα το εξής: κύριοι Δικαστές υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο το οποίο βέβαια ο κ. Γιωτόπουλος κατά τη διάρκεια της απολογίας του το πέρασε και το οποίο εγώ θα το επαναφέρω και θα το επαναφέρω γιατί για εμένα είναι ένα ατράνταχτο στοιχείο που δεν οδηγεί στο γεγονός ότι ο κ. Γιωτόπουλος ήταν ο αρχηγός της Οργάνωσης και υπήρξε ο ηθικός αυτουργός, αυτό είναι άλλο πράγμα, είναι άλλες σκέψεις, τις θέσαμε υπόψη του Δικαστηρίου σας κλπ., αλλά και είναι ότι ο κ. Γιωτόπουλος ήταν μέλος Οργάνωσης και απορώ γιατί αυτό το πράγμα το αρνείται και γι’ αυτό μιλώ για αδιέξοδο.

Κύριοι Δικαστές είναι το γνωστό θέμα της ταυτότητας. Η ταυτότητα με το όνομα Μιχάλης Οικονόμου που φέρεται να έχει εκδοθεί το 1976 αλλά είναι προφανώς ότι έχει εκδοθεί πολύ αργότερα, τα πρώτα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν γι’ αυτή την ταυτότητα βρέθηκαν στη γιάφκα και κυρίως βρέθηκαν το ονοματεπώνυμο και η σφραγίδα των αστυνομικών που φαίνονται να εκδίδουν και να θεωρούν τη συγκεκριμένη αυτή ταυτότητα.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ας προχωρήσουμε λίγο πιο κάτω τη σκέψη μας για να δείτε πόσο αδιέξοδα πράγματα είναι αυτά που λέτε. Κύριοι Δικαστές όταν ρώτησα εγώ τον κ. Γιωτόπουλο «Τι έχετε να πείτε κ. Γιωτόπουλε γι’ αυτό το πράγμα, δηλαδή ότι εδώ εμφανίζονται τα συγκεκριμένα ονόματα αυτών των ανθρώπων, οι σφραγίδες τους που εκδίδουν και θεωρούν την πλαστή σας ταυτότητα και επιπλέον η πλαστή ταυτότητά σας φέρεται να έχει εκδοθεί από το Ι’ Αστυνομικό τμήμα σφραγίδα του οποίου επίσης βρίσκεται στη γιάφκα στα κρίσιμα αυτά πλαίσια της μεταξοτυπίας, τι έχετε να πείτε;› θυμάμαι χαμογελώντας ειρωνικά μου είπατε «Ε, κύριε Εισαγγελέα αυτό είναι απλό: η σκευωρία, τα έφτιαξαν εκ των υστέρων›.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Το έφτιαξαν! Αυτό σας είπα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Το έφτιαξαν, το κατασκεύασαν. Το δέχομαι αυτός είναι ο ισχυρισμός σας.

Έχουμε λοιπόν μια σκευωρία των Αρχών, βάζουν ψεύτικα χαρτιά, κατασκευάζουν ψεύτικα τελάρα μεταξοτυπίας, φτιάχνουν και μεταφέρουν ψεύτικα αποτυπώματα, βάζουν και το Σάββα Ξηρό και αρχίζουν να τον βασανίζουν και να του δίνουν φάρμακα ν’ αρχίσει να περιγράφει τι έκανε ο Λάμπρος και τι δεν έκανε και τον τυλίγουν κατά το κοινώς λεγόμενο αυτοί οι παλιάνθρωποι της Αντιτρομοκρατικής και αυτοί οι παλιάνθρωποι των μυστικών αμερικανικών υπηρεσιών, τον αθώο αυτό άνθρωπο και μας τον φέρνουν εδώ πέρα τυλιγμένο??

Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Κύριε Εισαγγελέα όχι ειρωνείες για τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, όχι ειρωνείες σε αυτά τα πράγματα. Ή να μιλάτε σοβαρά ή να μην μιλάτε καθόλου!

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ έχω να πω το εξής: κάποιοι έξω από αυτή την αίθουσα μπορεί να μου κλείσουν το στόμα, αυτό τον κίνδυνο τον αναλαμβάνω. Εδώ μέσα δεν θα μου το κλείσει κανένας.

Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ, άμα θέλατε να γίνετε Εισαγγελείς ας εφαρμόζατε κι εσείς μια δικονομία. Εδώ πέρα εφαρμόζουμε αυτή που λέει ο νόμος.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Για τα δικά σας παραπτώματα μιλάμε τώρα. Τα δικά μας θα τα υποστούμε όπως φαίνεται. Μιλάμε για τα δικά σας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μας απειλείτε κ. Ξηρέ;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Για εμένα τουλάχιστον ήταν ευθεία η απειλή κ. Πρόεδρε, αλλά σας επαναλαμβάνω ότι εγώ την αποδέχομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας που έχει ανέβει πάνω για να δικάσει, δεν υπολογίζει τη ζωή του. Δεν δεχόμαστε απειλές ούτε τις ακούμε.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πάρα πολύ, ξέρουμε ορισμένοι τι απειλές έκαναν! Ας τα αφήσουμε αυτά. Ούτε η πολιτεία ούτε οι φορείς της φοβούνται κανέναν. Ένας που φοβάται πεθαίνει κάθε μέρα, ένας που δεν φοβάται θα πεθάνει μια φορά είτε στο κρεβάτι του είτε από σφαίρα. Δεν έχω καμιά επιλογή. Εδώ είμαι!

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι ηρωικό! Ο Έλληνας δικαστής έχει την παλικαριά. Αν δεν την ξέρετε αυτή την παλικαριά θα τη μάθετε.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Οι ειρωνείες κ. Πρόεδρε ξεκίνησαν από σας και συνεχίζονται και από εσάς!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα κι εγώ μια κουβέντα, δεν ήθελα να σας ειρωνευτώ. Γιατί να σας ειρωνευτώ;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριοι Δικαστές, η παρέμβαση που γίνεται αυτή τη στιγμή είναι φανερό στο που αποβλέπει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ξέρω.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι φανερό ότι φτάνουμε στο εντελώς κρίσιμο σημείο. Για ό,τι έχει σχέση με το τι είπε στην προανάκριση, ή τι είπε στην ανάκριση ο Σάββας Ξηρός για μια στιγμή το βάζω στην άκρη. Αλλά εγώ έχω στα χέρια μου μια συνέντευξη του κ. Ξηρού που έχει δοθεί στις 8/9/2002. Η συνέντευξη μάλιστα αυτή του Ξηρού έχει γίνει αιτία να τιμωρηθεί πειθαρχικά νομίζω στις φυλακές, να δημιουργηθεί αναστάτωση πως πέτυχε να δώσει τηλεφωνική συνέντευξη στο γνωστό δημοσιογράφο Μάκη Τριανταφυλλόπουλο και εκεί λέει κάποια πράγματα. Δεν ξέρω τι θέση έχει πάρει γι’ αυτά τα πράγματα.

Κύριε Πρόεδρε δεν θα σας πω για το σύνολο της συνέντευξης αλλά εγώ σας είπα πως έρχονται τα γεγονότα. Η ταυτότητα η πλαστή, στοιχεία της ταυτότητας ανακαλύπτονται στην γιάφκα και ο κ. Γιωτόπουλος απαντά: συνωμοσία, τα έβαλε η αστυνομία. Διερωτώμαι όμως ποιος έβαλε τον Σάββα στην συνέντευξη αυτή να λέει τα εξής?

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ σας είπα ότι θέλετε προς στιγμήν να προσχωρήσω στην εκδοχή της συνωμοσιολογίας. Εντάξει να προσχωρήσω, για την πρόοδο της συζήτησης. Αλλά εγώ σας λέω, ερώτηση, ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι δεν γνώριζες το πραγματικό του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου. Σάββας Ξηρός: Αυτό ναι είναι αλήθεια. Μάκης Τριανταφυλλόπουλος: Μέχρι την τελευταία στιγμή; Σάββας Ξηρός: Ναι το έμαθα τώρα, ναι όταν συνελήφθη. Μάκης Τριανταφυλλόπουλος: Γνώριζες ότι είναι ο Μισέλ Οικονόμου και του ετοίμαζες πλαστή ταυτότητα, πιστεύοντας ότι θα περάσει στην παρανομία; Σάββας Ξηρός: Τι; Όχι. Την ταυτότητα την είχα φτιάξει πριν από χρόνια. Και τον ρώτησα, τι την θέλεις μια πλαστή ταυτότητα; Και μου λέει, την ήθελα μήπως πηγαίναμε σε κανένα ξενοδοχείο κλπ.

Κύριοι Δικαστές, όταν είπα προχθές ότι δεν τιμά έναν άνθρωπο που θέλει να εμφανίζεται σαν αγωνιστής της Αριστεράς το να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του αυτό ακριβώς εννοούσα. Δηλαδή, για να συνεχίσουμε την αποδοχή του ισχυρισμού του, τι; Ότι οι αρμόδιες αρχές, αφού έβαλαν τον Σάββα, με τον τρόπο που ο Σάββας περιγράφει εν πάση περιπτώσει και έβαλαν και όλους τους άλλους να πούνε ότι ο Λάμπρος είναι ο Γιωτόπουλος, και αφού έβαλαν και τα κατασκευασμένα στοιχεία στη γιάφκα, στη συνέχεια τι έκαναν; Έγιναν και οι υποβολείς του Σάββα τον Σεπτέμβριο από τις φυλακές της συνέντευξης με τον Τριανταφυλλόπουλο;

Κύριοι Δικαστές, συνήθως απευθύνομαι στο Δικαστήριο. Αυτό το ερώτημά μου και αυτή την απάντηση την απευθύνω σε ολόκληρη την αίθουσα, αλλά και έξω απ’ αυτή την αίθουσα. Για να καταδειχθεί αυτό που υποστηρίζω, πόσο αδιέξοδη είναι η γραμμή του. Σας επαναλαμβάνω, έχουμε ένα στοιχείο, αυτό, που αποδεικνύει ότι, ότι έχει πει ο Σάββας προηγουμένως ενώπιον των προανακριτικών αρχών κλπ για τον Γιωτόπουλο, δεν είναι εφεύρημα ?

Εγώ θα περίμενα εδώ η απάντηση, αν είναι σωστή η εκδοχή Γιωτόπουλου θα ήταν, τον άνθρωπο αυτό, ούτε τον ήξερα, ούτε τον άκουσα. Αυτοί με βάλανε να τα πω και εγώ δεν είχα ιδέα. Εγώ δεν έχω ιδέα. Αυτό περίμενα σαν απάντηση. Για να είναι δηλαδή η εκδοχή Γιωτόπουλου δεκτή είναι, ότι όλα τα άλλα ήταν μια σκευωρία και εγώ τώρα σου λέω Μάκη ότι τον τυλίξανε τον άνθρωπο, με τις γνωστές συνθήκες, με τα φάρμακα, με τα βασανιστήρια κλπ, αλλά τώρα που εγώ μιλάω μαζί σου με ανοιχτή καρδιά, σου λέω ότι όλα ήταν κατασκευή της αστυνομίας.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Γιατί ήξερα εγώ για ποιον μιλάνε;

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κακοποιείτε τη λογική και εσείς και ο κ. Γιωτόπουλος.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, προχωρούμε λοιπόν. Εγώ κύριε Πρόεδρε ασχολούμαι με τον κατηγορούμενο αλλά δεν του απευθύνω το λόγο. Ας συνεχίσουμε κ. Πρόεδρε για να δούμε, αυτό είναι κάτι που ξέφυγε από το Σάββα στη συνέντευξη; Έτσι κατά λάθος του ξέφυγε και είπε κάτι;

Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Για την ταυτότητα τότε γιατί είπες ότι την έβγαλες εσύ;

Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ταυτότητα Οικονόμου λέει. Καταλαβαίνετε κύριε Ξηρέ, καταλαβαίνετε ότι μιλάτε σε έλλογα όντα.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Βάλτε με επάνω να απολογηθώ και να σας τα πω όλα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς μου βάλατε προϋποθέσεις και εγώ δεν δέχομαι ούτε εκβιασμούς, ούτε προϋποθέσεις, το δήλωσα ρητά!

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Δικασταί, θέλω να σας επισημάνω μια άλλη λεπτομέρεια απ’ αυτή τη συνέντευξη. Θα μπορούσα να συνεχίσω για σελίδες ολόκληρες στις οποίες ο Σάββας συνεχίζει να συζητάει με τον δημοσιογράφο για τον Λάμπρο, για τον Γιωτόπουλο. Αλλά εγώ θα σας βάλω την εξής λεπτομέρεια. Περιλαμβάνεται στην σελίδα 21. Έχει υποβληθεί μια ερώτηση από τον δημοσιογράφο η οποία λέει: «γι’ αυτό σε ρώτησα εάν έχεις αναστολή, όταν πυροβολώντας έναν άνθρωπο θα μπορούσες να εκτελέσεις ένα Ζερβομπεάκο, το έχεις σκεφθεί αυτό ποτέ;› Ακούστε την απάντηση: «Ναι, μισό λεπτό γιατί μου λέει κάτι ο Χριστόδουλος. Ναι ότι, έναν δικαστή;› Τι προκύπτει απ’ αυτό το πράγμα; Η συνέντευξη αυτή δίνεται παρουσία του Χριστόδουλου.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Ήσασταν παρών εσείς;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ποιος το λέει αυτό; Γιατί λες, μισό λεπτό κάτι λέει ο Χριστόδουλος;

Χ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα σας επισημάνω ένα σημείο ακόμα, που αποδεικνύει ότι, όταν αυτά τα λέει ο Σάββας Ξηρός στη συνέντευξη, τα έχει στη κυριολεξία 400. Θυμάστε την παρέμβαση του Σάββα Ξηρού κατά την εκδίκαση της υπόθεσης Ταρασουλέα; Όταν για μια στιγμή, σηκώθηκε και είπε, ναι και εσύ πόσες οικογένειες είχες καταστρέψει; Ακούστε τι απαντάει, όταν του θέτει το θέμα ο δημοσιογράφος. «Πώς μπορείς να αλλάξεις το όπλο, να ρίξεις στον Ταρασουλέα την ώρα που σε κοιτάει στα μάτια; Δεν είναι άγριο πράγμα;› Ακούστε την απάντησή του: «¶γριο είναι, αλλά εξαρτάται υπάρχει μια διαδικασία που λες, ότι αυτός ο άνθρωπος και αυτός κοίταγε στα μάτια κάποιους άλλους που τους έστελνε στα ξερονήσια. Ή ο άλλος Εισαγγελέας ας πούμε είχε βγάλει απαλλακτικό βούλευμα για τους Τσάτσους.›

Εγώ τουλάχιστον απευθύνομαι στη κοινή λογική, όχι σε λογική Δικαστών της εμπειρίας σας, αλλά στην κοινή λογική των ανθρώπων που κάθονται σ’ όλες τις αίθουσες αυτές. Έχω πει και άλλη φορά, ότι ο Σάββας Ξηρός είναι τραγικό πρόσωπο. Έχω πει και κάτι άλλο. Αντιλαμβάνομαι την αγωνία του να βγάλει από πάνω του το στίγμα, έτσι το θεωρεί αυτός, ότι μ’ αυτά που είπε βοήθησε στο να εξαρθρωθεί η οργάνωση.

Το ζήτημα είναι ότι, αυτή η αγωνία του τον κάνει να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που συμπεριφέρεται. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω τίποτα ούτε επηρεάζομαι καθόλου συναισθηματικά σε βάρος αυτού του ανθρώπου.

Κύριοι Δικαστές, αν λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα, αν δηλαδή ο κ. Γιωτόπουλος είναι ο Λάμπρος της 17Ν τότε γιατί θα δεχθώ ότι η ιστορία αυτή όλη είναι μια συνωμοσία. Ακούσατε; Την συνωμοσία την συνδέει με την παρουσία των ευρημάτων στην γιάφκα. Αλλά το ότι η παρουσία των ευρημάτων στην γιάφκα, δεν είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας, προκύπτει ξεκάθαρα πλην όλων των άλλων, από την απολογία του Σάββα Ξηρού σε πολύ μεταγενέστερο διάστημα.

Όταν λοιπόν ο βασικός ισχυρισμός ενός κατηγορουμένου ανατρέπεται εκ βάθρων, ανατρέπεται εκ βάθρων η υπερασπιστική του τακτική, αυτό τουλάχιστον εγώ έμαθα όλα τα χρόνια που λειτουργώ εδώ μέσα. Και θα μου πει κανείς και τι σημαίνει αυτό κ. Μαρκή; Εντάξει. Ο Λάμπρου ή Γιωτόπουλος, ήταν μέλος της 17Ν. Και τι σημαίνει αυτό το πράγμα, σε σχέση με τις επιπλέον πράξεις που του αποδίδονται; Εδώ από εκεί και πέρα έχουμε τα άλλα αποδεικτικά στοιχεία που συνδυάζονται και συνδυάζονται μ’ αυτό το βασικό αποδεικτικό στοιχείο, δηλαδή το ότι δικά του αντικείμενα βρεθήκανε μέσα στην γιάφκα, χωρίς αυτό να είναι αποτέλεσμα συνωμοσίας, απ’ αυτό τουλάχιστον βγαίνει ότι, και όλα αυτά τα υπόλοιπα που είπαν οι συγκατηγορούμενοί του, τα είπαν γιατί ήταν γεγονότα τα οποία είχαν ζήσει. Και γι’ αυτό απορούσα από την αρχή για την θέση του κ. Γιωτόπουλου.

Εγώ πιστεύω ότι ο κ. Γιωτόπουλος γι’ αυτή του την τακτική, ενώ την ξεκίνησε, ακριβώς γιατί τήρησε τον βασικό συνωμοτικό κανόνα να μην μιλήσει κανείς για τίποτα, αναγκάστηκε να τον τηρήσει μέχρι το τέλος, να φθάσει μέχρι σήμερα και να λέει αυτά που λέει, τα εντελώς αδιέξοδα και εκμεταλλεύεται θα έλεγα, την στάση των υπολοίπων κατηγορουμένων, ή κάποιων απ’ αυτούς, και ειδικά του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος εμφανίστηκε ακριβώς ο άνθρωπος, αφού προηγουμένως πρόλαβε να εξασφαλίσει κάποια, ας πούμε το ιστορικό τους όπλο, ίσως το αστέρι τους κλπ, και εμφανίστηκε πραγματικά για να σώσει την τιμή αυτής της οργάνωσης με την στάση του.

Εγώ την πιστεύω απόλυτα αυτή την εκδοχή. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας με την εμφάνισή του έσωσε την τιμή αυτής της οργάνωσης. Τιμή; Τιμή με τον τρόπο που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται με την δράση τους. εγώ δεν αποδέχομαι ότι η δράση αυτή περιποιεί τιμή σε κανέναν, σοβαρότατα εγκλήματα διέπραξαν. Πόνο και δράματα μόνο προκάλεσαν, καταστροφές, θύματα, χήρες, ορφανά. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μια οπτική. Είπα χθες για τον Κουφοντίνα, αυτή την οπτική κανείς δεν μπορεί να του αλλάξει.

Και εκμεταλλεύεται θα έλεγα, ο Λάμπρος, το ότι ο Κουφοντίνας, έτσι εγώ τουλάχιστον το έχω ψυχολογήσει και θα το πω και αν είναι λάθος, να σηκωθεί και να μου το πει ότι είναι υπερβολή, του αρέσει αυτός ο ρόλος. Του ανθρώπου που εμφανίστηκε εδώ και με την στάση του, την τακτική του, τις παρεμβάσεις του, προσπαθεί να πολεμήσει υπέρ της δράσης αυτής της οργάνωσης. Του αρέσει και δεν θέλει να μπει σε δεύτερη μοίρα. Γιατί εάν σηκωνότανε κάποιος απ’ αυτούς και έλεγε, τι μας δουλεύετε κ. Γιωτόπουλε; Οι ίδιοι αυτοί που τον αναγνώρισαν και τον κατέδειξαν, αναγκαστικά αυτό τον ρόλο θα έπρεπε να τον πάρει ο Γιωτόπουλος και ο Κουφοντίνας να έρθει σε δεύτερη μοίρα.

Κύριοι Δικαστές, εγώ ποτέ δεν είχα αυτό που λένε μαθηματικό μυαλό. Είχα κοινό νου και κοινή λογική και προσπαθούσα κάθε τι που εισηγούμαι σε ένα Δικαστήριο να το στηρίζω σε κάποιες σκέψεις και σε κάποια γεγονότα. Εγώ πιστεύω ως το θεμέλιο για να αντιμετωπιστεί ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου Γιωτόπουλου περί συνωμοσίας, είναι η ανατροπή του από την συνέντευξη του Σάββα Ξηρού. Εκεί καταθέτει κάποιος την ψυχή του, ανεπηρέαστος, μακριά από αρχές και Διώτη και οποιονδήποτε άλλο, εκτός εάν θεωρήσω και να ακουστεί αυτό το πράγμα, ότι ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος υπήρξε όργανο σκοτεινών δυνάμεων, το οποίο υπέβαλε στον Σάββα Ξηρό, συγκεκριμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένες ερωτήσεις, μέλος και αυτός μιας ευρύτερης συνωμοσίας, για να μπλέξει και αυτός τον Γιωτόπουλο. Και αυτή η εκδοχή μπορεί να υποστηριχθεί, αν γίνει δεκτή από κάποιους, ας γίνει.

Αλλά κύριοι Δικαστές, αν αποκλείσει κανείς την εκδοχή της συνωμοσίας, τι στοιχεία έχουμε ότι ο Γιωτόπουλος έπαιζε αυτό το ρόλο πέραν του γεγονότος ότι κάποιοι συγκατηγορούμενοί του, έχουν περιγράψει ότι αυτός ήταν ο ρόλος του; Ήταν δηλαδή ο αρχηγός της οργάνωσης, ήταν αυτός ο οποίος υπερείχε απ’ όλους, ήταν αυτός ο οποίος αποφάσιζε τις ενέργειες και ήταν κυρίως αυτός ο οποίος έγραφε τις προκηρύξεις.

Έχουμε τις ίδιες τις προκηρύξεις κ. Δικαστές. Σας είπα από την αρχή ότι οι προκηρύξεις αυτές, αποπνέουν, διαχέεται ευθέως στον αναγνώστη γαλλική κουλτούρα. Κανένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει γαλλική κουλτούρα, δεν γράφει την πλύση εγκεφάλου με τον γαλλικό της όρο και εντός παρενθέσεως την μετάφραση. Κανένας που δεν έχει γαλλική κουλτούρα, δεν μπορεί να μεταφράσει Μπαλζάκ από το πρωτότυπο. Ακούσατε το επιχείρημα το προχθεσινό κ. Δικαστές; Α, λέει ξέρετε, αυτό μπορεί να το μετέφρασε κάποιο άλλο μέλος της οργάνωσης που ήξερε πολωνικά και επειδή ενδεχομένως να υπάρχει και μετάφραση του έργου του Μπαλζάκ στα πολωνικά, αυτός πρέπει να το μετέφρασε και αυτός πρέπει να έχει φτιάξει. Και όταν είπαμε, ποιος είναι αυτός που ξέρει πολωνικά; Α, λέει, είναι αυτός που πέθανε, ο κ. Σκανδάλης.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αναφέρατε τον Σκανδάλη και εγώ τουλάχιστον αυτόν άκουσα, αν εννοούσατε κάτι άλλο?

Ας προχωρήσουμε όμως κ. Δικαστές. Από την γραφολογική έρευνα που έγινε και θέλω να σας επισημάνω ότι, οι αστυνομικές αρχές ήταν πολύ προσεκτικές στο θέμα της γραφολογικής εξέτασης, όταν συνελήφθη ο κ. Γιωτόπουλος, ή εν πάση περιπτώσει όταν ερευνήθηκε, του αφαιρέθηκαν κάποια αντικείμενα. Ήταν μια ατζέντα και μέσα εκεί υπήρχε και μια απόδειξη χειρόγραφη, που εμφανιζόταν κάποιος κάτοικος των Λειψών, να εισπράττει κάποια χρήματα. Οι αστυνομικές αρχές, πριν χρησιμοποιήσουν αυτό το κείμενο, ως πρωτότυπη γραφή του Γιωτόπουλου για να την συγκρίνουν με γραφές που είχαν βρεθεί ήδη στις γιάφκες, έκαναν το εξής, κάλεσαν και εξήτασαν τον άνθρωπο από τους Λειψούς για να βεβαιώσει το ποιος έχει γράψει αυτό το κείμενο.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κάνετε λάθος?αμέσως μου το δώσανε..

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε η κατάθεση αυτή υπάρχει και βεβαιώθηκε ότι ο άνθρωπος είπε ότι, εγώ μόνο έχω υπογράψει, την απόδειξη την έχει γράψει ο κ. Μιχάλης. Χρησιμοποιώντας λοιπόν τα γράμματα που υπήρχαν στην ατομική του ατζέντα και σ’ αυτό το κείμενο, προχώρησαν σε μια διερεύνηση. Σε μια δεύτερη φάση, απετέλεσαν στοιχεία για την διερεύνηση, αναφορές που ο ίδιος ο κ. Γιωτόπουλος απηύθυνε και επίσης στις φυλακές.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εγώ πάντως αυτό που έχω να επισημάνω είναι ότι, όταν ο ανακριτής ζήτησε δείγμα γραφής, δεν ξέρω εάν είναι σωστό ή όχι, αυτή είναι η εντύπωσή μου ότι αρνήθηκε.

Προχωρώ λοιπόν την σκέψη μου, εάν μου επιτρέψει ο κ. Γιωτόπουλος και σας λέω το εξής κ. Δικαστές, ότι αυτά όλα τα στοιχεία λοιπόν τέθηκαν υπόψη των αρμοδίων γραφολόγων της αστυνομίας, οι οποίοι κατέληξαν στο αναμφίβολο συμπέρασμα ότι, η γραφή του Γιωτόπουλου, υπάρχει σε αρκετά έγγραφα που βρεθήκανε μέσα στην γιάφκα. Δεν σας κρύβω κ. Δικαστές, ότι όταν κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, διατάχθηκε δικαστική πραγματογνωμοσύνη πάνω σ’ αυτό το θέμα, δεν είχα καμιά σχέση με την υπόθεση τότε, αλλά πέρασε από το μυαλό μου και είπα τι κάνει ο ανακριτής τώρα; Χρόνο προσπαθεί να χάσει; Απεδείχθη όμως ότι, η κίνησή του ήταν σοφή.

Και ήταν σοφή για τον εξής λόγο. Εδώ ήρθαν και αμφισβητήθηκαν τα πάντα. Δεν υπάρχει υπάλληλος, λειτουργός, είτε είναι αστυνομικός, είτε είναι δικαστής, είτε είναι εισαγγελέας, είτε είναι οποιουδήποτε είδους λειτουργός, ο οποίος να εκπληροί τα καθήκοντά του ευσυνείδητα, είναι όλοι πράκτορες. Και όλοι μετέχουν σε μια συνωμοσία για να εμπλέξουν τον Γιωτόπουλο! Αυτή είναι λίγο πολύ η γραμμή. Οι άνθρωποι που εξήτασαν τα κλειδιά τα κατασκεύασαν, αυτοί που εξήτασαν τα αποτυπώματα, τα κατασκεύασαν και τα μετέφεραν. Οι γραφολόγοι που κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό, σιγά μην είναι έτσι αυτό το συμπέρασμα. Αυτή απ’ ότι καταλαβαίνω είναι η γραμμή η υπερασπιστική.

Αλλά ευτυχώς σας επαναλαμβάνω, που είχε την ιδέα και την έμπνευση ο Εφέτης Ανακριτής και διατάσσει δικαστική πραγματογνωμοσύνη επί των ίδιων ακριβώς στοιχείων. Και αναθέτει την πραγματογνωμοσύνη σε δυο διακεκριμένους γραφολόγους. Δεν πιστεύω κάποιος από την μια ή την άλλη πλευρά να αμφισβητεί το επαγγελματικό ήθος και κύρος της Χριστίνας Τούση, για να αναφέρω το ένα όνομα;

Εξετάζουν αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν, έχοντας δώσει τον όρκο ενώπιον του Ανακριτού και καταλήγουν σε ταυτόσημα συμπεράσματα, με τους πραγματογνώμονες της αστυνομίας, χωρίς καμία διαφοροποίηση.; Έχουν κάποιες δυνατότητες με κάποιους φωτισμούς, να φωτογραφίζουν κτλ. Αλλά θα έλεγα, στις περισσότερες περιπτώσεις κι εκεί που πια τα πράγματα είναι φανερά, είναι θέμα δυνατότητας οπτικής καθενός ανθρώπου που έχει μυαλό και βλέπει.

Ας αφήσω την έκθεση πραγματογνωμοσύνης την αρχική που έχει γίνει και υπογράφεται από τρεις γραφολόγους και την έκθεση την γραφολογική που έχει γίνει από δύο δικαστικούς γραφολόγους. Ας αφήσω και στην άκρη, διότι οι γραφολόγοι που λειτουργούν ως τεχνικοί σύμβουλοι μιας πλευράς της Πολιτικής Αγωγής, υπάρχει η σκέψη ότι απλώς συμπράττουν για να στηρίξουν τις απόψεις του πελάτη τους, ας αφήσουμε όλα αυτά τα πράγματα.

Εγώ θα έλεγα, βάλτε αυτά τα κείμενα, θα χρειαστεί πολύ μυαλό για να αντιληφθείτε πολύ μυαλό για να αντιληφθείτε αν ταυτίζονται ή δε ταυτίζονται οι γραφές; Δεν έχουμε κάποιο άλλο στοιχείο παρά μόνο τους ισχυρισμούς του κ. Γιωτόπουλου περί σκευωρίας. Αλλά σας είπα ότι η βάση αυτού του ισχυρισμού έχει ανατραπεί από το γεγονός ότι ο Σάββας παραδέχεται πολύ αργότερα ότι αυτός κατασκεύασε την πλαστή ταυτότητα.

Αν λοιπόν δεχθούμε τα συμπεράσματα της πραγματογνωμοσύνης, ότι η γραφή του είναι αυτή που ανιχνεύθηκε πάνω στα έγγραφα τα κρίσιμα, εδώ ανακύπτει ξεκάθαρα πια ότι ο Γιωτόπουλος είναι ο συντάκτης των προκηρύξεων. Θέλω να σας θυμίσω την περίπτωση του Περατικού, αλλά δεν είναι μόνο η περίπτωση του Περατικού, θα δείτε και άλλες που έχουν γίνει διορθώσεις, κάποιος δηλαδή παίρνει ένα κείμενο το οποίο το έχει περάσει είτε σε μία γραφομηχανή, είτε σε έναν πολύγραφο ή σε ένα κομπιούτερ, το παίρνει και το ρετουσάρει, το διορθώνει, παρεμβαίνει.

Να δεχθούμε τί; Ότι κάποιος άλλος έγραφε τις προκηρύξεις με αυτό το περιεχόμενο με τις γαλλικές φράσεις, παραπομπές του Μπαλζάκ, τη Γαλλική Κομμούνα, τις έρευνες που έγιναν στη Γαλλία για το ρατσιστικό φαινόμενο και τον Λεπέν, για το τι γράφει η «MONTE DIPLOMATIQUE› κάποιος άλλος. Αλλά είναι φανερό ότι ο κ. Γιωτόπουλος που έχει την τελευταία ματιά σε αυτές τις προκηρύξεις.

Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από που είναι φανερό;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι φανερό για τους λογικούς ανθρώπους το γεγονός ότι η γραφή του βρίσκεται πάνω σε σχέδιο προκήρυξης και τμήματα αυτής της γραφής έχουν μεταφερθεί στο πρωτότυπο. Θέλω να σας επισημάνω ότι ένα από τα σημεία που φαίνεται να έχει γίνει διόρθωση στην προκήρυξη αυτή, αφορά όσο κι αν φαίνεται περίεργο -για να δείτε σε τι λεπτομερή έλεγχο προέβαινε αυτός που διόρθωνε τελικά το κείμενο της προκήρυξης- στο να μπουν κάποιες λέξεις εντός εισαγωγικών, δηλαδή η λέξη είχε γραφτεί χωρίς εισαγωγικό, αυτός ο οποίος κάνει τις παραπομπές γράφει τις λέξεις γράφει τις φράσεις, με το ίδιο μολύβι κάνει κι αυτή τη διόρθωση βάζει εισαγωγικά τα οποία βέβαια έχουν περάσει κι αυτά στο τελικό κείμενο.

Θα έλεγα κύριοι Δικαστές και κοιτάξτε αυτό προσεκτικά ότι σε όλες σχεδόν τις προκηρύξεις υπάρχει μια κατάχρηση εισαγωγικών. Εγώ π.χ θα μπορούσα να γράψω ένα 10σέλιδο κείμενο χωρίς να χρησιμοποιήσω ούτε μια φορά εισαγωγικά σε μια λέξη. Μπορείτε να πάρετε υπόψη τα υπομνήματα όλων των κατηγορουμένων και των συνηγόρων και να το επισημάνετε αυτό το πράγμα. Οι περισσότερες προκηρύξεις κατ’ επανάληψη παρουσιάζουν αυτό το φαινόμενο. Αυτό το φαινόμενο θα το δείτε και σε ένα άλλο κείμενο κύριοι Δικαστές και σας το επισημαίνω για να το ελέγξετε: στην προκήρυξη της ΛΕΑ που μας ήρθε και την αναγνώσαμε εδώ.

Κύριοι Δικαστές θέλω να ασχοληθώ με τις περιπτώσεις κάποιων άλλων κατηγορουμένων για γενικότερα ζητήματα. Πέραν δηλαδή των όσων είχε την καλοσύνη ο συνάδελφός μου κατά την άσκηση των καθηκόντων του να εκθέσει στο Δικαστήριο, με όσα εγώ σας ταλαιπωρώ εδώ και δυό μέρες, υπάρχουν κάποια άλλα πράγματα τα οποία πρέπει να αναδειχθούν, να ακουστούν και να επισημανθούν.

Είναι στοιχεία τα οποία προέκυψαν από τη διαδικασία. Θα αποτελέσουν σίγουρα επιχειρήματα ή θέσεις της Υπεράσπισης κι εγώ δε θέλω να μείνει τίποτα ενόψει του ότι εγώ, είναι γνωστό κ. Πρόεδρε, σε λίγη ώρα μεταβάλλομαι σε σιωπηλό πρόσωπο σ’ αυτή τη Δίκη. Εμένα το έργο μου τελειώνω εδώ. μόλις τελειώσω, από κει και πέρα απλώς θα παρακολουθώ μέχρι να έρθει η ώρα της έκδοσης της απόφασής σας.

Θέλω να πω λοιπόν τα εξής: Ας αναφερθούμε στην περίπτωση του κατηγορουμένου Καρατσώλη. Ο Καρατσώλης, πέραν του γεγονότος ότι ο ίδιος έχει αποδειχθεί μια σειρά ενεργειών και πραγματικά λυπάμαι γιατί είναι ένας άνθρωπος που πραγματικά δεν έχει βάψει τα χέρια του με αίμα, ούτε ακόμα υπό τη μορφή του απλού συνεργού σε μια ενέργεια, η στάση του δεν μου επιτρέπει να σκεφθώ κάποιο ελαφρυντικό, αν και αυτό είναι ένα θέμα το οποίο απασχολεί τον συνάδελφό μου, αλλά θα έλεγα η συμμετοχή του στην Οργάνωση δεν προκύπτει μονάδα από αυτά που ο ίδιος έχει πει ή η συγκατηγορούμενοί του έχουν πει γι αυτόν.

Υπάρχει ένα βασικό στοιχείο, ή ύπαρξη τσίγκων τυπογραφίας στην γιάφκα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το στοιχείο αυτό που βρίσκεται εκεί, συνδέεται άμεσα με την επαγγελματική ενασχόληση του Καρατσώλη κατά το χρονικό διάστημα αυτό το κρίσιμο. Η Υπεράσπιση των τριών Θεσπρωτών, θα έλεγα, ο κ. Σταμούλης, αντιμετώπισε την υπόθεση αυτή με καθαρά δικαστικά κριτήρια, προσπαθώντας σε κάθε μια από αυτές τις υποθέσεις να μας βάλει σε έναν προβληματισμό με βάση κάποιο άλλοθι ή κάποιο ισχυρισμό που φαίνεται να αμφισβητεί κάποια πράγματα.

Εδώ λοιπόν τί ειπώθηκε για να δικαιολογήσει την ύπαρξη αυτών των τσίγκων, που σας λέω, είναι ένα επιπλέον στοιχείο, αλλά ένα στοιχείο εντελώς αντικειμενικό, που δεν έχει σχέση με το «είπα-ξείπα, ήταν έτσι, με έβαλε η αστυνομία, δε με έβαλε› κτλ. Ο κατηγορούμενος και η Υπεράσπισή του, δεν ισχυρίστηκαν την εκδοχή της συνωμοσίας, ότι δηλαδή η αστυνομία τα έβαλε εκεί.

Προσπάθησαν να εξηγήσουν την παρουσία τους με έναν άλλον τρόπο, είπαν δηλαδή ότι «ξέρεις, εκεί που δούλευε έγινε μια κλοπή, κάποιοι άγνωστοι ήρθαν και πήραν μεταχειρισμένους τσίγκους από αυτούς είναι πεταμένοι έξω αλλά και κάποια κουτιά με τσίγκους, ολόκληρα κουτιά, ολόκληρη τη συσκευασία›.

Συμπτωματικά εντελώς μετά, κατά έναν άγνωστο τελείως τρόπο, τρία από τα κλεμμένα αυτά αντικείμενα βρέθηκαν στη γιάφκα της 17Ν, στη λειτουργία της οποίας εμπλέκεται από άλλα στοιχεία ο Καρατσώλης, αλλά χωρίς ο Καρατσώλης να ξέρει τίποτα.

Ας δούμε τα πράγματα και ας δούμε τα πράγματα με δεδομένο ότι οι τσίγκοι οι αμεταχείριστοι που εκλάπησαν ήταν μέσα στη συσκευασία τους. Το ότι δεν μπορούν αυτοί οι τρεις τσίγκοι που βρέθηκαν μέσα στη γιάφκα να προέρχονται από την κλοπή, αποδεικνύεται από το εξής γεγονός: Ότι έχουν τα αποτυπώματα του Καρατσώλη επάνω τους.

Η κλοπή ήταν 50 ολόκληρες συσκευασμένες και προσέθεσαν και πεταμένους μεταχειρισμένους τσίγκους, αλλά οι πεταμένοι μεταχειρισμένοι τσίγκοι, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να λειτουργήσουν ως τσίγκοι, δηλαδή να χρησιμοποιηθούν ως πρώτη ύλη για να γίνει η εκτύπωση. Ακούσατε ότι οι μεταχειρισμένοι απλώς ανακυκλώνονται. Οι τσίγκοι αυτοί που βρέθηκαν στη γιάφκα δεν είναι μεταχειρισμένοι.

Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι από τον έναν έχει κοπεί ένα κομμάτι για να το χρησιμοποιήσουν το οποίο δεν βρέθηκε, πετάχτηκε ενδεχομένως όταν χρησιμοποιήθηκε γιατί δεν είχε να προσφέρει τίποτα παρακάτω. Αυτό και μόνο κ.κ. δικαστές αποδεικνύει ότι ο υπερασπιστικός ισχυρισμός του Καρατσώλη δεν μπορεί να ευσταθήσει, δηλαδή η κλοπή αυτή, υπαρκτή ή όχι, πραγματική ή όχι, είναι απλώς ένα γεγονός πάνω στο οποίο η Υπεράσπιση προσπαθεί να στηρίξει έναν ισχυρισμό για να ανατρέψει.....

Εγώ αυτό που επισημαίνω είναι αυτό που είπαν οι μάρτυρες. Οι τσίγκοι που εκλάπησαν ήταν ή μεταχειρισμένοι ή πεταμένοι ή 50 κουτιά στη συσκευασία τους. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι δεν είναι δυνατόν αυτοί που ήταν μέσα στις συσκευασίες τους να είχαν αποτυπώματα του κατηγορουμένου, οι δε μεταχειρισμένοι δεν είχαν κανένα λόγο για οποιονδήποτε λόγο να βρεθούν στις εγκαταστάσεις της 17Ν.

Κύριοι δικαστές, δε θα σας απασχολήσω γιατί βλέπω ότι ο χρόνος αγγίζει τα όριά του, περισσότερο για τους κατηγορουμένους. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι σε κάποια φάση της διαδικασίας, όταν τελειώσουν οι αγορεύσεις, ίσως ο συνάδελφός μου χρειαστεί με τη μορφή της δευτερολογίας να επανέλθει.

Εγώ θα έλεγα ότι τελειώνω την εισήγησή μου αυτή τη στιγμή και σε λίγα δευτερόλεπτα θα έχω μεταβληθεί όπως είπα σε σιωπηλό πρόσωπο. Πριν όμως αναλάβω αυτό τον ρόλο εδώ θέλω να σας πω δυο σκέψεις μου: Αυτή η υπόθεση συνολικά που απασχόλησε την ελληνική κοινωνία και όχι μόνο την ελληνική, για 27 χρόνια, θα έλεγα ότι φέρει τη μορφή μιας τραγωδίας. Τραγωδίας πρωτίστως για τα θύματα των επιθέσεων και τους οικείους τους.

Θα έλεγα μάλιστα ότι ίσως και για κάποιους από τους κατηγορουμένους έχει τα ίδια χαρακτηριστικά. Κάποιους νέους ανθρώπους που ενδεχομένως ξεκινώντας από μια ιδεολογική φόρτιση εντάχθηκαν σε μια τέτοια λειτουργία. Φέρει επίσης τη μορφή της τραγωδίας για τις οικογένειες αυτών των ανθρώπων.

Κινδυνεύουν για πάρα πολλά χρόνια. Εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι οικογένειες αυτών των ανθρώπων έπεσαν πράγματι από τα σύννεφα όταν προέκυψε αυτή η υπόθεση. Περιλαμβάνονται και αυτοί ανάμεσα στα θύματα της δράσης της 17Ν. Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι ότι η υπόθεση αυτή θα πρέπει να γίνει ένα μάθημα σε όλους μας.

Και θέλω να πω ότι στο ρόλο του Δικαστηρίου μας, δεν περιλαμβάνεται το καθήκον να αξιολογήσει και να ερευνήσεις τους λόγους δημιουργίας αυτής της Οργάνωσης και της δράσης της. Το Δικαστήριό μας, και αυτός που έχει την τιμή να σας ομιλεί, ποτέ δεν είχε τη διάθεση να αντιδικήσει πολιτικά με κανέναν κατηγορούμενο σε καμία υπόθεση. Θα έλεγα μάλιστα ότι πάντα υποστήριζα στο Δικαστήριο ότι θα πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί και λεπτολόγοι στις υποθέσεις αυτές που φαίνεται ότι οι κατηγορούμενοι έχουν μια γενικότερη ιδεολογική αντίληψη κάποιων πραγμάτων διαφορετική από τη δική μας.

Πάρα πολλοί έχουν φορτώσει πάρα πολλά στις πλάτες του Δικαστηρίου σας. Θέλω όμως να πω ότι αυτοί που θα πρέπει να κάνουν αυτοκριτική, είναι πάρα πολλοί. Θα έλεγα ότι πρώτα και κύρια τα πολιτικά κόμματα αυτής της χώρας, που χρησιμοποίησαν τη λειτουργία αυτής της Οργάνωσης και τα εγκλήματά της στην πολιτική τους αντιδικία, στην κομματική τους αντιδικία.

Δε θέλω να είμαι υπερβολικός, αλλά έτυχε να ζήσω αυτά τα τραγικά γεγονότα όταν υπηρετούσα σε μια άλλην περίοδο, την κρίσιμη περίοδο, σε μια άλλη θέση, όντας Εισαγγελέας Ποινικής Δίωξης το 1988 και το 1989, την τρομερά δύσκολη αυτή περίοδο για την ελληνική κοινωνία και για την ελληνική πολιτική ζωή ευρύτερα θα έλεγα.

Δε θέλω να καταλάβετε τί εννοώ, ρίξτε μια ματιά κ.κ. δικαστές στη δικογραφία του Παύλου Μπακογιάννη, λεπτομερή, όχι μόνο στα αναγνωστέα έγγραφα, αλλά σε όλα τα έγγραφα που τη συνοδεύουν. Τα πρωτοσέλιδα στα οποία ο ένας χώρος κατήγγειλε τον αρχηγό του άλλου χώρου για αρχηγό της 17Ν. Τα πρωτοσέλιδα που κατήγγειλαν για ηθικό αυτουργό τον Εισαγγελέα που έτυχε να κάνει μια προκαταρκτική εξέταση και να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα.

Επίσης θα πρέπει να ασκήσουν κριτική και τα άλλα τα κόμματα και μάλιστα τα κόμματα που λειτουργούν στο χώρο της Αριστεράς, που αντί να προβληματιστούν γιατί αυτή η δράση και μάλιστα στο όνομα των ιδεών της Αριστεράς από κάποιους, κατέληξαν στην εκδοχή της συνωμοσιολογίας, ότι πρόκειται για πράκτορες και τελείωσε η ιστορία αυτή για εμάς.

Απεδείχθη ότι όλα αυτά δεν είχαν καμία βάση. Αλλά δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους. Είναι και ο Τύπος, είναι τα ΜΜΕ, που για πάρα πολλά χρόνια, θα έλεγα, συνειδητά ή ασυνείδητα με δημοσιεύματά τους, κολάκεψαν, ναι θα πω τη λέξη και δεν την παίρνω πίσω αυτή, τη δράση αυτών των ανθρώπων.

Κάποια Μέσα χρησιμοποίησαν ως εμπόρευμα τις προκηρύξεις που έσταζαν αίμα θυμάτων και είναι πράγματι θα έλεγα πάρα πολύ υποκριτικό και σ’ αυτό θα συμφωνήσω με την Υπεράσπιση, όταν τα ίδια Μέσα, ή γενικότερα τα ΜΜΕ δημιούργησαν το κλίμα αυτό που δημιουργήθηκε πέρυσι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Κύριοι Δικασταί, μπορούμε να κατηγορηθούμε για οτιδήποτε αυτοί που είμαστε εδώ πάνω αλλά κι εγώ που αυτή τη στιγμή απευθύνω τις τελευταίες μου λέξεις: Για ένα πράγμα δεν μπορούμε να κατηγορηθούμε: Για έλλειψη ευαισθησίας σ’ αυτά τα ζητήματα.

Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Ένωση Εισαγγελέων βλέποντας αυτή την κατάσταση λειτούργησε με τον μόνο τρόπο που μπορούσε να λειτουργήσει: Οργάνωσε ένα συνέδριο και είπε «ελάτε όλοι μαζί, δικηγόροι, δικαστές, Εισαγγελείς, δημοσιογράφο, να δούμε τί γίνεται, δεν είναι δυνατόν να λειτουργούμε στο χώρο της ποινικής δικαιοσύνης με τον τρόπο που λειτουργήσαμε σ’ αυτή την υπόθεση›.

Κλείνοντας την εισήγησή μου, θέλω να πω κ. Πρόεδρε και να ακουστεί δημόσια, ότι θα είναι μια εξαιρετικά θετική εμπειρία της ζωής μου, παρ’ όλη την φθορά την πνευματική και τη σωματική που μου προκάλεσε η συμμετοχή μου σε αυτή τη Δίκη, το ότι είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί σας, με όλους όσους βρίσκονται στην Έδρα και με όλους τους ανθρώπους που είχαν την καλοσύνη να παρακολουθούν αυτές τις δύο μέρες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα αρχίσουμε τη Δευτέρα το πρωί με τον κ. Αναγνωστόπουλο. Θα τηρηθεί η σειρά εκδικάσεως, μη μου πει η Πολιτική Αγωγή ή η Υπεράσπιση ότι αλλάζουμε σειρές κτλ. Όποιος δεν έρθει, δεν αγορεύει.

Διακόπτουμε για τη Δευτέρα το πρωί.