Ομάδα του ΜΙΤ εργάζεται πάνω στην ανάπτυξη μίας πανοπλίας που θα αποτελείται από «λέπια» (όπως οι μεσαιωνικές πανοπλίες), παρέχοντας σε αυτόν που τη φορά τόσο προστασία, όσο και ευκολία κίνησης.
Οι πανοπλίες παρέμειναν στο προσκήνιο της πολεμικής τεχνολογίας για χιλιάδες χρόνια, ωστόσο η εξέλιξη των πυροβόλων όπλων σταδιακά τις κατέστησε άχρηστες. Παρόλα αυτά, ενδεχομένως απλά να έκαναν ένα μικρό «διάλειμμα» μερικών αιώνων και να επιστρέψουν κάποια στιγμή μέσα στον 21ο αιώνα, καθώς ομάδα του ΜΙΤ εργάζεται πάνω στην ανάπτυξη μίας πανοπλίας που θα αποτελείται από «λέπια» (όπως οι μεσαιωνικές πανοπλίες), παρέχοντας σε αυτόν που τη φορά τόσο προστασία, όσο και ευκολία κίνησης.
Ως πρότυπο για την ομάδα που ασχολείται με το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρησιμοποιήθηκε ο πολύπτερος της Σενεγάλης (polypterus senegalus- γνωστό και ως «χέλι-δεινόσαυρος»), ένα πανάρχαιο ψάρι (η οικογένεια των πολύπτερων εμφανίστηκε πριν από 96 εκατομμύρια χρόνια, και πολλά χαρακτηριστικά της παραμένουν αναλλοίωτα), το οποίο χαρακτηρίζεται από έναν βαρύ, αλλά ταυτόχρονα εύκαμπτο εξωσκελετό.
Ο συνδυασμός ευελιξίας και αντοχής του εν λόγω ψαριού θεωρείται ιδανικός για τα δεδομένα μίας ανθρώπινης πανοπλίας, οπότε και η ομάδα τον μελέτησε ενδελεχώς, διέκρινε το πώς ακριβώς συνδέονται και λειτουργούν προστατευτικά οι φολίδες (μικρότερες και περισσότερες στην ουρά, που κινείται πολύ, μεγαλύτερες στα πλευρά, όπου προστατεύουν ζωτικά όργανα) και στη συνέχεια δημιούργησε μοντέλα σε υπολογιστή, τα οποία και μεγέθυνε κατά πολύ. Μετά, μέσω της χρήσης ενός τρισδιάστατου εκτυπωτή, δημιούργησε 144 «λέπια/φολίδες», τα οποία συμπλέκονται και «κλειδώνουν» μεταξύ τους.
Η δουλειά της ομάδας παρουσιάστηκε από την Σβάτι Βαρσνέι σε ομιλία της στη συνάντηση της Society for Integrative and Comparative Biology στο Σαν Φρανσίσκο. Ο σκοπός είναι κάποια στιγμή αυτή η τεχνολογία να αντικαταστήσει τους θώρακες από κέβλαρ που χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, καθώς θα ήταν βαριά μεν στον κορμό, παρέχοντας αυξημένη προστασία, αλλά εύκαμπτη στα άκρα, τα οποία θα παρέμεναν παρόλα αυτά προστατευμένα.
Όσον αφορά το υλικό χρήσης, οι επιλογές είναι πολλές: μόλις βρεθεί ένα απόλυτα λειτουργικό πρωτότυπο «μοντέλο», οι «φολίδες» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ανθεκτικά υλικά όπως κεραμικό ή ακόμα και μέταλλο.