Στην ίδια ημέρα λίγο πιο κάτω ο Πρόεδρός μας και ευλόγως βέβαια – το σχόλιο είναι δικό μου – προβληματίζεται έντονα και ρωτάει: «και οι συνθήκες είναι όπως μας τις περιγράφετε;› απευθυνόμενος στην κα Καρατσώλη. Κα Καρατσώλη: «ακριβώς όπως τις περιγράφω και πολύ χειρότερα γιατί εγώ δεν βρίσκω τα λόγια να τις περιγράψω›. Πρόεδρος: εδώ ερχόμαστε στα όρια μεταξύ ειρωνείας και σχολιασμού και χειρότερες. «Η Αστυνομία βέβαια όταν κυνηγάει εγκλήματα τρομοκρατίας δεν μπορεί να στείλει γράμμα ο κύριος και η κυρία Σύρου έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν και σας στέλνουν και το ιδιωτικό τους ελικόπτερο. Δεν γίνονται αυτά›.
Σχόλιο του ομιλούντος: φυσικά δεν στέλνει επιστολή ελάτε κ. Καρατσώλη. Υποχρεούται όμως να τηρήσει το νόμο. Υποχρεούται να κάνει αυτό που λέει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας και το άρθρο 5 της ΕΣΔΑ, να πει στον κατηγορούμενο κ. Καρατσώλη, γιατί κάθε κατηγορούμενος είναι κύριος, σας συλλαμβάνουμε, κατηγορείστε ότι συμμετείχατε στην 17Ν. Αυτή είναι υποχρέωση και δεν έχει να κάνει με επιστολές εκ μέρους του κ. Σύρου. Έχει να κάνει με το αυτονόητο που δεν ήταν αυτονόητο σε αυτή την υπόθεση, έχει να κάνει με την τήρηση των δικονομικών εγγυήσεων.
Συνεχίζει η κα Καρατσώλη: «μα ήμασταν με τα παιδιά εκεί, ήμασταν με τα ρούχα της παραλίας, δεν κρυβόμασταν›. Πρόεδρος: «λέτε ότι ήταν πολύ βίαιος ο τρόπος›. Κα Καρατσώλη: «Πάρα πολύ βίαιος. Πίστευα ότι επρόκειτο να μας τον σκοτώσουν. Τα όργανα της Αστυνομίας δεν φέρονται μόνο ως ληστές, φαίνονται και ως υποψήφιοι δολοφόνοι›. Αυτά δεν τα λέω εγώ, τα λέει η κα Καρατσώλη που τα έζησε.
Βέβαια ο Πρόεδρος λέει «και αυτό δεν είναι καλό›. Τι άλλο να πει ο καημένος ο κ. Πρόεδρος με αυτά που ακούει. Η θέση σας είναι δύσκολη, το καταλαβαίνω. Παρεμβαίνει ο δικηγόρος ο κ. Σταμούλης «μήπως έδειξαν κανέναν ένταλμα συλλήψεως;›. Κα Καρατσώλη: «όχι›. κ. Σταμούλης: «επέδειξαν κανένα χαρτί που να έλεγε να συλληφθεί ο Κώστας;›. Κα Καρατσώλη: «όχι, δεν μας εξήγησαν καν τι συμβαίνει›. κ. Σταμούλης: «το Δικαστήριο αντιλαμβάνεται το νόημα της ερώτησης αλλά το πραγματικό γεγονός με ενδιαφέρει εμένα›. Κα Καρατσώλη: «καμία ενημέρωση. Εγώ μέχρι την τελευταία στιγμή πίστευα ότι κάποιοι τον απαγάγουν›.
Σχόλιο του ομιλούντος: έχουμε λοιπόν δράση που μοιάζει με ληστεία, με απόπειρα ανθρωποκτονίας και με απαγωγή. Τα εγκλήματα σωρεύονται, τα οποία όμως δεν τα τελούν απλοί άνθρωποι, τα τελούν οι άντρες της Αντιτρομοκρατικής. Συνεχίζει η κα Καρατσώλη «μάλιστα ξέχασα να πω ότι φεύγοντας προσπάθησα μέσα στην ταραχή μου να συγκρατήσω τα πρόσωπά τους και τον αριθμό του αυτοκινήτου για να είμαι σε θέση αργότερα να δώσω πληροφορίες στην Αστυνομία για την απαγωγή του συζύγου μου. Δεν είχα αντιληφθεί τι συνέβαινε›.
Αν δεν ήμασταν σε αυτή την αίθουσα κ. Πρόεδρε θα γελούσαμε. Αλλά το γέλιο παγώνει και τη θέση του παίρνει η τραγωδία και η περισυλλογή για το πώς δρουν τα Όργανα της Αστυνομίας. Βέβαια τα ακούει όλα αυτά και ο Τακτικός Εισαγγελέας ο κ. Λάμπρου, όλα αυτά που είπε η κα Καρατσώλη. Ο κ. Πρόεδρος προς τιμήν του επιτρέψτε μου να πω αφήνει να εννοηθεί ότι μα αν είναι έτσι κάτι δεν πάει καλά, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Τι μας λέει ο κ. Εισαγγελέας; «Εδώ κ. Πρόεδρε γίνεται ακριβώς όπως λέει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας. Είναι αυτόφωρο, είναι κακούργημα και συνελήφθη όπως λέει ο νόμος, τηρήθηκε ακριβώς αυτό που λέει ο νόμος›.
Αυτό ήταν ένα από τα πολλά δείγματα της αντικειμενικότητας και της νηφάλιας προσέγγισης της Εισαγγελικής Αρχής στα ζητήματα που προέκυψαν σε αυτή την υπόθεση. Τα ίδια περίπου έχουν συμβεί και στον κ. Γεωργιάδη. Δεν θα τα πω αυτή την στιγμή, θα τα πω στη συνέχεια της τοποθέτησής μου.
Ερχόμαστε τώρα στον δεύτερο λόγο για τον οποίο δεν ήταν δίκαιη η προδικασία. Αυτός ο λόγος έχει να κάνει με την μεταχείριση των κατηγορουμένων στην ΓΑΔΑ, στην Ασφάλεια. Εδώ βέβαια έχουμε το όνειδος της ελληνικής πολιτείας, τα βασανιστήρια που υπέστη ο κ. Τζωρτζάτος. Δεν θα τα αναφέρω τώρα, θα τα αναφέρω αργότερα.
Θα αναφέρω όμως τώρα το πώς αντιμετωπίστηκαν από την Ασφάλεια δύο άσχετες γυναίκες, δύο άσχετες με την υπόθεση που ουδέποτε κατηγορήθηκαν. Είναι η κα Τζοβλά, είναι η σύντροφος του Βασίλη Τζωρτζάτου και είναι και η κα Πεϊνώ η σύντροφος του κ. Γιωτόπουλου. Θυμίζω ότι στις δύο αυτές κυρίες ουδέποτε απαγγέλθηκε κατηγορία, ουδέποτε τους επιρρίφθηκε οποιαδήποτε μορφή για συμμετοχή στην 17Ν. Είναι δύο άνθρωποι, δύο γυναίκες άσχετες με την υπόθεση που εξετάζουμε. Για να δούμε λοιπόν πώς αντιμετώπισε η Ασφάλεια όχι τους κατηγορουμένους αλλά δύο άσχετους ανθρώπους, δύο γυναίκες.
Στις 20 Ιουνίου εξετάστηκε ως μάρτυρας η κα Τζοβλά. Εδώ λοιπόν μας είπε λεπτομερώς το πώς και αυτή συνελήφθη χωρίς να έχει καμία σχέση στην Εύβοια μαζί με τον σύζυγό της. Μιλάμε για τα χαράματα της 18ης Ιουλίου. Πρέπει να θυμίσω στο Δικαστήριό σας γιατί ξέρετε σημασία έχουν οι λεπτομέρειες σε αυτή τη δίκη. Το να λέμε γενικά και αόριστα όπως η πολιτική αγωγή ο εγκληματίας ο Τζωρτζάτος, ο δολοφόνος, ο μπήξε, ο δείξε δεν λέει τίποτα.
Εγώ θα επιμείνω κ. Πρόεδρε κι αν θέλετε έχοντας και ως παράδειγμα προς μίμηση τη στάση του αξιότιμου Εφέτη του κ. Ζαϊρη να αναφέρομαι πολύ λεπτομερώς στα στοιχεία που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία και μόνο. Ότι έκανε ο εκλεκτός Εφέτης ο κ. Ζαϊρης ο οποίος πάντοτε στις παρεμβάσεις του έλεγε «στις τάδε Ιουνίου κύριε είπατε αυτό, ειπώθηκε εκείνο, τι έχετε να πείτε›. Πάντα ήταν πολύ προσεκτικός, πολύ λεπτομερής, πολύ συγκεκριμένος. Θα προσπαθήσω να ακολουθήσω το παράδειγμα προς μίμηση του κ. Ζαϊρη.
Η κα Τζοβλά μας λέει, καταθέτει στο Δικαστήριό σας 20 Ιουνίου. «Εκείνη την ημέρα εγώ είχα σκοπό να φύγω από την Χιλιαδού με το παιδί γιατί εφημερία στο σχολείο μου και πριν προλάβει να γίνει κάτι τέτοιο γύρω στις 0600παρά τα ξημερώματα από φωνές και κάποια έντονη σαν φασαρία, μια κατάσταση όπως ξυπνάμε κάποιες φορές το πρωί και σαν γίνεται κάτι, να διαδραματίζεται στη γειτονιά. Αμέσως πετάχτηκα επάνω και διέκρινα κάποια βήματα από την χαραμάδα της πόρτας από κάτω. Αμέσως άκουσα μια φωνή να λέει με έντονο τρόπο «ανοίξτε Αστυνομία και Εισαγγελέας›. Λέω μισό λεπτό να βρω το κλειδί, ανοίγω την πόρτα και βλέπω μπροστά μου κάποιους Αστυνομικούς με προτεταμένα όπλα, δεν ξέρω πώς λέγονται αυτά τα όπλα, κάτι μεγάλα έτσι τέλος πάντων. Προφανώς ήταν τα αυτόματα.
Συνεχίζει η μάρτυς: «Πολλά άτομα, πάρα πολλοί Αστυνομικοί άλλοι με στολές, άλλοι χωρίς στολές είχαν πιάσει το μικρό σπιτάκι που μέναμε τα παράθυρα, την αυλή, είχαν διαχυθεί παντού σε όλο το χώρο. Ταυτόχρονα ξύπνησε και το παιδί που ήταν 9,5 χρονών πέρσι και έντρομο έτρεξε κοντά μου λέγοντας «τι είναι, τι θα πάθουμε, τι θα μας κάνουν›.Σε αυτή την περίπτωση βέβαια προηγήθηκε το παιδί, η ψυχολογία του εννοώ. Προσπάθησα να το καθησυχάσω. Θα έλεγα ότι υπήρχε και από την πλευρά των Αστυνομικών έτσι κάπως σαν να αιφνιδιάστηκαν που είδαν ένα μικρό παιδί να είναι τόσο τρομοκρατημένο μπροστά τους. Θα έλεγα ότι υπήρξε έτσι ένα δείγμα κάποιας ανθρώπινης ας πούμε στάσης από 1-2 από αυτούς μόνο. Μου λένε: ποιοι είστε μέσα; Λέω: εγώ, το παιδί και ο άντρας μου ο Βασίλης Τζωρτζάτος. Λένε: πού είναι ο ίδιος. Τους είπα τέλος πάντων.
Μυλωνάς: Σας έδειξαν κάποιο ένταλμα σύλληψης; Μάρτυρας: Όχι, δεν επιδείχθηκε κάποιο τέτοιο χαρτί. Μυλωνάς: Εισαγγελέας υπήρχε τελικά; Μάρτυρας: Όταν πήραν τον Βασίλη και ήθελα κι εγώ να ρωτήσω κάτι σκέφτηκα ότι ποιον θα ρωτήσω, λογικά τον Εισαγγελέα ότι είναι πιο αρμόδιος να ρωτήσω. Λέω σε κάποιον Αστυνομικό ποιος είναι ο κ. Εισαγγελέας. Οπότε γύρισαν απότομα όλοι πίσω, με κοίταξαν και λέει ένας κύριος με πολιτικά, προφανώς ο Εισαγγελέας φαντάζομαι, λέει: εγώ γιατί; Λέω να ρωτήσω αν μπορώ εγώ να φύγω ή να περιμένω και μου είπαν: περιμένετε ένα τέταρτο και θα σας πούμε.
Παρένθεση του ομιλούντος: Δεν πρέπει να ήταν Εισαγγελέας, ήταν Αστυνομικός. Γιατί; Στη συνέχεια έχει γίνει και μία έρευνα στο σπίτι όπου συνελήφθη ο κ. Τζωρτζάτος και η σύζυγός του. Στην έρευνα αυτή παρίσταται Εισαγγελέας μόνο που είναι γυναίκα. Η λογική λοιπόν λέει ότι ο ίδιος Εισαγγελέας που στη συνέχεια έκανε την έρευνα θα έπρεπε να ήταν εκεί και το πρωί παρών. Όμως δεν είναι ο Εισαγγελέας που έκανε την έρευνα, που παρίσταται στην έρευνα, είναι η Αντιεισαγγελέας. Προκύπτει από έγγραφα. ¶ρα λοιπόν ο κύριος που είπε στην κα μάρτυρα «εγώ› ψεύδονταν. Δεν υπήρχε Εισαγγελέας. Λεπτομέρεια βέβαια όπως θα δείτε σε σχέση με τα υπόλοιπα που ακολουθούν.
Μυλωνάς: Όταν ρώτησαν οι Αστυνομικοί στην αρχή πού είναι ο Βασίλης Τζωρτζάτος στη συνέχεια εξήγησαν γιατί ήρθαν τα χαράματα εκεί στο σπίτι; Είπαν κάτι; Ότι συλλαμβάνεσαι, κατηγορείσαι; Μάρτυρας (εννοώ την σύντροφό του) : Είπαν την φράση «να ντυθεί ο κύριος και μετά να μας ακολουθήσει. Αυτή είναι η λεπτομερής εξήγηση των λόγων σύλληψης. Βέβαια γυμνό δεν θα τον έπαιρναν τον άνθρωπο. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα μέχρι εκεί.
Μάρτυρας: Εγώ ρώτησα αν μπορώ να φύγω γιατί είχα ήδη κανονίσει να αναχωρήσω από εκεί και μου είπαν ότι θα μου πουν σε ένα τέταρτο. Πράγματι ακριβώς σε ένα τέταρτο μου είπαν ότι πρέπει κι εγώ να τους ακολουθήσω στην Αθήνα μαζί. Για ποιο λόγο κ.κ. Δικαστές; Υπάρχει κάποια δικονομία, κάποιο άρθρο που να λέει ότι όταν συλλαμβάνεται ο σύζυγος και η σύζυγος πάει πακέτο μαζί και την κουβαλάμε κι αυτή στην Ασφάλεια; Όχι βέβαια. Εδώ ξεκινάνε οι παρανομίες, οι παρανομίες εις βάρος ενός άσχετου ανθρώπου, μιας γυναίκας που έχει την ατυχία να είναι η σύντροφος ενός κατηγορούμενου.
Μυλωνάς: Με το παιδί βέβαια. Μάρτυρας: Δεν είπαν κάτι τέτοιο οπότε φαντάστηκε εγώ προφανώς μόνη μου και κανόνισα εκείνη την ώρα, είπα στην Ιταλίδα την κοπέλα να αφήσω το παιδί εκεί σε σένα να το κρατήσεις γιατί φαντάστηκα θα πάω, ποιος ξέρει τι θέλουν, ίσως να ρωτήσουν τίποτα παραπέρα και να γυρίσω να το πάρω. Λέει όχι, και το παιδί μαζί.
Εδώ κ.κ. Δικαστές θα μου επιτρέψετε να θυμηθώ κάποιες άλλες εποχές, όταν οι Ναζιστές εφάρμοζαν την αρχή της συλλογικής ευθύνης και όταν συνελάμβαναν έναν αγωνιστή της Αντίστασης δεν περιορίζονταν βέβαια στον ίδιο, συνελάμβαναν μαζί και όλη του την οικογένεια. Βεβαίως δεν είμαστε πια στην Εθνική Αντίσταση, δεν έχουν Ναζιστές αλλά η συμπεριφορά των Αρχών είναι ίδια. Συλλαμβάνει τους πάντες, συλλαμβάνει τον κατηγορούμενο, συλλαμβάνει φυσικά άτυπα χωρίς ένταλμα σύλληψης, συλλαμβάνει και την γυναίκα του και θα αφήσουμε το 9χρονο παιδί απ’ έξω; Όχι βέβαια και αυτό μαζί στην Ασφάλεια. Είναι και αυτό ύποπτο, επικίνδυνο κι αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Εισαγγελέα, το καταλαβαίνω, είστε συνεπής στη στάση σας, πάντοτε διακόπτετε τους πάντες, ακόμα και τώρα στην ιερή στιγμή της αγόρευσης, διακόπτετε τον συνήγορο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, θα δευτερολογήσετε και μπορείτε να τα επισημάνετε....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε είναι θράσος ο κ. Εισαγγελέας όχι μόνο να διακόπτει, να κάνει υποδείξεις ο ίδιος στον αγορεύοντα συνήγορο και να του λέει ότι βγαίνει και από τα όρια. Πότε βγαίνει από τα όρια ο συνήγορος; Όταν επισημαίνει ότι συλλαμβάνεται το 9χρονο παιδί. Τότε βγαίνει από τα όρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προτείνω 5 λεπτά διακοπή να εκτονωθείτε.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Ο κ. Μυλωνάς έχει τον λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε και πραγματικά λυπάμαι για το πώς συμπεριφέρεται η Εισαγγελική Αρχή σε αυτή την αίθουσα. Λυπάμαι πραγματικά και είναι κατώτερη των προσδοκιών μας. Συνεπής βέβαια στη στάση του σε όλη αυτή τη Δίκη ο κ. Τακτικός Εισαγγελέας με διέκοψε, μου έκανε υπόδειξη ενώ δεν είχε κανένα δικαίωμα και, άκουσον-άκουσον, έχω υπερβεί τα όρια πότε; Όταν λέω ότι έχει συλληφθεί το 9χρονο κοριτσάκι. Εισαγγελία άξιζε καλύτερης τύχης δυστυχώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ νόμιζα ότι είχαμε εκτονωθεί. Ας συνεχίσουμε την αγόρευση σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ανέχεστε να με διακόπτει ο Εισαγγελέας; Ο κ. Τακτικός Εισαγγελέας να υποδεικνύει το πώς θα συμπεριφερθώ και να μου λέει ότι έχω υπερβεί τα όρια; Και πότε όλα αυτά κ. Πρόεδρε; Όταν επισημαίνω ότι συλλαμβάνεται μαζί με τον κ. Τζωρτζάτο και η 9χρονη κόρη του. Τότε έχουμε την υπέρβαση των ορίων. Αυτή είναι η νομιμότητα του κ. Εισαγγελέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίστε σας παρακαλώ πάρα πολύ την αγόρευσή σας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είχα μείνει λοιπόν στο σημείο που η σύντροφος του κ. Τζωρτζάτου περιγράφει το πώς και αυτή συνελήφθη. Κάποια στιγμή φθάνουν στην Ασφάλεια όλοι μαζί, και η σύντροφος του κ. Τζωρτζάτου. Από τα πρακτικά διαβάζω: Μυλωνάς: «Σας φιλοξένησαν λοιπόν στην Ασφάλεια›. Μάρτυρας: «Ναι, μείναμε στο γραφείο μέσα. Μας κλείδωσαν βέβαια την πόρτα›. Μυλωνάς: «Σας κλείδωσαν κιόλας;› «Ναι›. «Για να είστε ασφαλείς προφανώς. Για πόση ώρα;› Λέει η μάρτυρας: «Από τις 9 περίπου μέχρι τη 1›.
Δηλαδή κ. Πρόεδρε, κ.κ. Διακαστές, μία άσχετη με την υπόθεση της 17Ν και με οποιαδήποτε υπόθεση γυναίκα, όχι μόνο μεταφέρεται με το ζόρι στην Ασφάλεια αλλά και επί 4 ώρες είναι κλειδωμένη σε ένα δωμάτιο. Μήπως αυτό είναι ο ορισμός ενός εγκλήματος του Ποινικού Κώδικα; Θα παρακαλούσα να αναρωτηθείτε και γι αυτό και στην απόφασή σας να εφαρμόσετε και το άρθρο 38 και να στείλετε στον αρμόδιο Εισαγγελέα τα σχετικά αποσπάσματα των πρακτικών για να κρίνει και αυτός αν είναι νόμιμο να κλειδώνουμε έναν άνθρωπο για 4 ώρες σε ένα δωμάτιο στην Ασφάλεια.
Κάποια στιγμή ξεκλειδώνει η πόρτα λοιπόν και βέβαια διευκρινίζει η κα μάρτυς ότι δεν ήταν μόνοι τους στο δωμάτιο, ήταν κλειδωμένοι μαζί και με έναν αστυνομικό, μήπως τυχόν και αποδράσουν. Είμαστε κλειδωμένοι αλλά έχουμε και τον αστυνομικό μέσα για να ξεφύγουμε εμείς οι φοβεροί εγκληματίες, η σύζυγος του Βασίλη Τζωρτζάτου και η 9χρονη κόρη του. ¶κρως επικίνδυνη κατάσταση που έπρεπε να αντιμετωπισθεί πάραυτα με κλείδωμα και παρουσία αστυνομικού.
Δεν θα επιμείνω άλλο σε αυτό κ. Πρόεδρε, θα υπογραμμίσω και πάλι την αντίδραση της Εισαγγελικής Αρχής. Όταν λέω ότι ένα 9χρονο κοριτσάκι το οποίο έκανε εμετό στο δρόμο από τον τρόμο του όπως έχει πει η κα μάρτυς, κλειδώνεται στην Ασφάλεια και συλλαμβάνεται και αυτό, τότε υπερβαίνω τα όρια. Αυτή είναι η αντικειμενικότητα της Εισαγγελικής Αρχής. Και βέβαια πρέπει ναι πω ότι το κοριτσάκι του κ. Τζωρτζάτου ήταν τυχερό γιατί όπως μου θύμισε τώρα στο διάλειμμα η κα Σωτηροπούλου, το δικό της αγοράκι, φαίνεται κάνουμε διάκριση ανάλογα με το φύλο, που κι αυτό ήταν κάπου εκεί, 9, 10 χρονών, είχε ανακριθεί 10-12 ώρες στην Ασφάλεια. Ποιος; Ο φοβερός κακούργος, ο γιος της κας Σωτηροπούλου. Βλέπουμε λοιπόν πώς μεταχειρίζεται τα άσχετα πρόσωπα η Ασφάλεια.
Έρχομαι τώρα πιο σύντομα λιγάκι στην αντιμετώπιση της κας Πεϊνώ. Είχε κληθεί στην Ασφάλεια. Φυσικά δεν της είπαν τί τη θέλουν. Μας έχει πει στις 17/7 ότι υπήρχαν κάποιοι άντρες στο Κολωνάκι, μου ζήτησαν τα χαρτιά μου, έδειξαν την ταυτότητά μου και με έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας και βρέθηκα στον 12ο όροφο της Ασφάλειας χωρίς να μου πουν οτιδήποτε και με άφησαν μόνη μου 4 ώρες. Ίσως ήταν ταρίφα το 4ωρο κ. Πρόεδρε.
Τέσσερις ώρες μετά μπήκαν στο γραφείο 4 άτομα, μου συστήθηκαν, Διώτης – Εισαγγελέας, Σύρος – Στρατηγός ή Αρχηγός της Αντιτρομοκρατικής και δύο Αξιωματικοί. Τί μας λέει η κα Πεϊνώ: «Εκεί μόνο ο κ. Διώτης άρχισε να μου θέτει ερωτήσεις: ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, η 17Ν... Καθώς δε γνώριζα Αλέξανδρο Γιωτόπουλο μου μίλησε για τον Μιχάλη. Διάφορες ερωτήσεις προσωπικού χαρακτήρα, αδιάκριτες, πολύ πολύ χυδαίες›.
Δεν θα επιμείνω σε αυτό κ. Πρόεδρε, θα τονίσω όμως ότι στη συνέχεια, όταν την επόμενη ημέρα στις 18/7 έκανα ερωτήσεις στην κα Πεϊνώ η οποία μας διευκρίνισε ότι το 4ωρο αυτό δεν μπορούσε να φύγει, ήταν εγκλωβισμένη στην Ασφάλεια και όταν τη ρωτώ ποιες είναι οι αδιάκριτες και πολύ χυδαίες ερωτήσεις του κ. Διώτη, λέει ο κ. Πρόεδρος «πάλι τα ίδια, εγώ σας απαγόρευσα να επαναλαμβάνετε τις ερωτήσεις› και υπάρχει άλλη μια αντιπαράθεση του ομιλούντος με τον κ. Πρόεδρο και εκεί λέει ο κ. Πρόεδρος «ανεχόμαστε τις συμπεριφορές των συνηγόρων, η συμπεριφορά σας κάθε φορά που έρχεστε εδώ προκαλεί›.
Δεν είναι λόγια αυτά κ. Πρόεδρε από διευθύνοντα τη συζήτηση, που πρέπει με το άρθρο 332 του Κ.Ποιν.Δ. να είναι απαθής και ψύχραιμος. Βέβαια καταλαβαίνω την ενόχληση των δικαστών όταν ακούγεται από μάρτυρα ότι ο αρμόδιος για την δίωξη της τρομοκρατίας Εισαγγελέας την προσέβαλε, την έβρισε και όχι μόνο την έβρισε, αναφέρθηκε σε προσωπικά της θέματα, αναφέρθηκε σε σεξουαλικά ζητήματα, γιατί αυτό μας είπε η κα Πεϊνώ.
Έχουμε έναν Εισαγγελέα λοιπόν που έχει μία γυναίκα κλεισμένη στο γραφείο, την βρίζει, την προσβάλλει και της κάνει σεξουαλικά υπονοούμενα. Έτσι αντιδρά η Εισαγγελία.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Υπάρχουν όρια κ. Πρόεδρε! Αρκετά πια!
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Βλέπω ότι και ο κ. Μαρκής και αυτός διακόπτει, είναι ενιαία η Εισαγγελική Αρχή βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, θα δευτερολογήσετε στο τέλος και ό,τι θέλετε από αυτά θα αντικρούσετε. Εμείς θα βγάλουμε την απόφαση, λέτε εμείς δεν θα τα αξιολογήσουμε όλα; Θα τα ακούσουμε όμως.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η κοινή γνώμη όμως κ. Πρόεδρε ακούει πράγματα......
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όμως αυτά είπε η κα Πεϊνώ, τί να κάνουμε; Διαβάστε τα πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε, μπορούμε να υποχρεώσουμε τον συνήγορο Υπεράσπισης να είναι αντικειμενικός;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πόσες φορές θα με διακόψει η Εισαγγελική Αρχή κ. Πρόεδρε; Δεν έχετε τον λόγο κ. Εισαγγελέα, τώρα έχει τον λόγο ο συνήγορος Υπεράσπισης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, επιχειρούνται και ηθικοί θάνατοι, δεν είναι δυνατόν! Δεν επιτρέπεται να υβρίζεται ο Εισαγγελέας ο κ. Διώτης εντελώς αβάσιμα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Για να δούμε ποιο είναι αυτό το «εντελώς αβάσιμα›. Λέει η κα Πεϊνώ στις 17/7: «Διάφορες ερωτήσεις προσωπικού χαρακτήρα, αδιάκριτες, πολύ πολύ χυδαίες›. Αυτά τα λέει κατά λέξη η μάρτυρας Πεϊνώ. Να την διώξω για ψευδορκία αν νομίζετε. Αυτά λέει ότι της είπε ο Εισαγγελέας, ο κ. Διώτης. Δεν μίλησα για σεξουαλική παρενόχληση, είπα «σεξουαλικού περιεχομένου›. Οι προσωπικές πολύ αδιάκριτες ερωτήσεις αυτό είναι, το διευκρίνισε στη συνέχεια η κα Πεϊνώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα παρακαλέσω όταν αγορεύει ο συνήγορος, δεν είναι υποχρεωμένος να εκτιμά αντικειμενικά τα στοιχεία. Αλίμονο. Όπως κι εσείς τα εκτιμήσατε διαφορετικά τα στοιχεία. Τί να κάνουμε τώρα; Δεν υπάρχει καμία προσωπική βάση εδώ. Εάν θίγεται ο κ. Διώτης, ας πάρει τα πρακτικά και να του κάνει μήνυση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μάλιστα λέει η κα Πεϊνώ στις 18/7: «Οι χυδαίες εκφράσεις ήταν πολύ χυδαίες και δεν μπορώ να τις επαναλάβω, ντρέπομαι›.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ζητώ τον λόγο επισήμως από το Δικαστήριό σας, αν παρεμβαίνω δεν είναι για να διακόψω τον κ. συνήγορο ή να του πω αν έχει το δικαίωμα ή όχι να πει. Εγώ αυτό το οποίο θέλω να υπενθυμίσω είναι ότι οι προσωπικές επιθέσεις δεν επιτρέπονται και δεύτερον να επισημανθεί αν έχουν καταχωρηθεί αυτά τα λόγια στα πρακτικά γιατί είναι φανερό ότι κάποιοι άνθρωποι θίγονται και ενδεχομένως θα πρέπει να προστατευθούν. Αυτό με ενδιαφέρει εμένα. Μπορεί να συνεχίσει ο κ. Μυλωνάς να λέει ό,τι ακριβώς θέλει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν τα λέω εγώ, τα λέει η κα Πεϊνώ και είναι στα πρακτικά τα απομαγνητοφωνημένα που βρίσκονται στο διαδίκτυο. Αν τώρα ο κ. Γραμματέας δεν τα έχει καταγράψει, δικό του πρόβλημα, ενδεικνύει πλημμέλεια ενδεχομένως του κ. Γραμματέα, που δε νομίζω, γιατί είναι από τους επιμελείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να συνεχίσουμε τη δουλειά μας τώρα;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το καταλαβαίνω ότι ενοχλεί κ. Πρόεδρε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν ενοχλούμαι με τίποτα....
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Φυσικά και ενοχλεί όταν λέει πολύ πολύ χυδαίες προσωπικές εκφράσεις ένας Εισαγγελέας φυσικά και ενοχλει, τα είπε όμως η μάρτυς. Ας την διώξετε για ψευδορκία. Και τα είπε όχι κατηγορούμενος, μάρτυρας τα είπε. Και βέβαια είπε κι άλλα, ότι «ο κ. Εισαγγελέας μου έλεγε ότι εσύ είσαι η ¶ννα της 17Ν›. Ας μην επεκταθούμε. Αν θέλετε κ. Εισαγγελείς να επεκταθούμε στο τί είπε η κα Πεϊνώ αυτό θα είναι εις βάρος του κ. Διώτη...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε συνήγορε, αυτά τα είπε η κα Πεϊνώ. Έχουμε καμία σφραγίδα εγγύησης αλήθειας για τίποτα; Εσείς θα πείτε «αυτά είπε κι εγώ τα εκτιμώ έτσι›.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αυτά είπα. Δεν είπα ποτέ εγώ ότι άκουσα τον κ. Διώτη να λέει αυτό, εκείνο ή το άλλο. Είπα ότι η μάρτυς Πεϊνώ κατέθεσε αυτό κι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα λοιπόν εσείς δεν τα υιοθετείτε, αλίμονο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εγώ δεν αμφισβητώ την αξιοπιστία της μάρτυρος όμως, αν την αμφισβητεί κανείς, ας κάνει ό,τι νομίζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικαίωμα του συνηγόρου είναι να εκτιμά την αξιοπιστία του μάρτυρα και αν τον πιστεύει να πει «ναι, έτσι έγινε›. Εγώ δεν είπα όχι και γι αυτό δεν τον διέκοψα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εσείς δεν με διακόψατε, κάποιοι άλλοι με διέκοψαν όμως, εν χορώ. Και αυτό κ. Πρόεδρε είναι το χειρότερο, η Εισαγγελική Αρχή ακόμα και στην ιερή στιγμή του συνηγόρου, παρεμβαίνει, προσβάλλει, διακόπτει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν προσβάλλει....
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Είναι προσβολή όταν μου είπε ο κ. Εισαγγελέας «έχετε υπερβεί τα όρια κύριε›. Πότε έχω υπερβεί τα όρια; Το λέω τρίτη φορά και θα το πω άλλες τρεις και δεκατρείς φορές, υπερβαίνω τα όρια όταν επισημαίνω τη σύλληψη του 9χρονου κοριτσιού. Αυτή είναι η υπέρβαση των ορίων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να συνεχίσουμε ήρεμα. Βέβαια δεν περίμενα ότι θα ήμαστε και απόλυτα ήρεμα σήμερα, εντάξει.... όσο μπορούμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δυστυχώς κ. Πρόεδρε, η στάση της Εισαγγελικής Αρχής ακόμα και σήμερα επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις που έχω κάνει και που θα σας αναπτύξω στη συνέχει για το πώς και τί συνεισέφερε σε αυτή τη Δίκη η Εισαγγελική Αρχή.
Βέβαια δεν αναφέρθηκα στην κα Πεϊνώ για να περνά η ώρα, αναφέρθηκα για να εξηγήσω ότι η προδικασία ήταν τόσο παράνομη ώστε υπήρχε κακομεταχείριση ακόμα και σε γυναίκες που είναι άσχετες με την υπόθεση.
Ας δούμε όμως τώρα ποιας μεταχείρισης έτυχαν και οι κατηγορούμενοι στην Ασφάλεια. Θα αναφερθώ πολύ σύντομα για να μη σας καθυστερώ, στην αντιμετώπιση που είχε ο κ. Παύλος Σερίφης. Θυμίζω ότι ο κ. Παύλος Σερίφης είναι ένας άρρωστος άνθρωπος, πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας, κάπου έχει αναφερθεί στην ακροαματική διαδικασία ότι έχει 70% αναπηρία.
Αυτόν τον άρρωστο άνθρωπο λοιπόν τον πίεζαν επί 40 ώρες στην αστυνομία και μάλιστα έχει πει ο κ. Σερίφης στην απολογία του στις 28 Αυγούστου ότι «ήταν καταπιεστική, ήταν ψυχολογία βία συνέχεια η στάση της αστυνομίας, συνέχεια έρχονταν και με ενοχλούσαν τρεις, τέσσερις και παραπάνω αστυνομικοί› και για να μη σας κουράζω, όταν τον ρωτά ο κ. Πρόεδρος «σας έκαναν απειλές, θα σας στείλουμε στο Γκουαντανάμο;› ο Σερίφης απαντά «πολλές απειλές και ψυχολογική βία και με όπλο στο κεφάλι κ. Πρόεδρε›. Πρόεδρος: «Σας είπαν ότι θα σας στείλουν στην Κούβα, στους Αμερικάνους;› Σερίφης: «Και αυτό το είχαν πει›.
Έχουμε λοιπόν ως δεδομένο και προχωρώ ότι και σε έναν ασθενή άνθρωπο που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας ασκείται έντονη ψυχολογική βία. Αυτή είναι η σωστή μεταχείριση στην Ασφάλεια.
Συνεχίζω και λέω ότι και ο κ. Κωστάρης στις 22 Αυγούστου είπε ότι ασκήθηκε ψυχολογική βία για την οικογένειά του και για το άτομό του -«Προσπάθησαν να με μειώσουν όσο μπορούσαν περισσότερο› και βέβαια και ο κ. Γεωργιάδης έχει πει για τον τρόπο που τον μεταχειρίστηκαν στην Ασφάλεια. Χαρακτηριστικά ένα μόνο θα πω, να μη σας κουράζω περισσότερο, στις 8/8 τα έχει πει αυτά: «Εν τω μεταξύ εγώ ήμουν από ταξίδι, ήμουν ήδη μια νύχτα ολόκληρη άυπνος, όποτε πήγαινε να με πάρει ο ύπνος μου έλεγαν: επ! Δεν κοιμόμαστε τώρα›.
Ξέρετε βέβαια ότι η στέρηση ύπνου, εντάσσεται και αυτή στην έννοια των βασανιστηρίων. Βασανιστήριο δεν είναι μόνο το ξύλο που τρώμε. Λέει και πολλά άλλα ενδιαφέροντα ο κ. Γεωργιάδης, θα προχωρήσω όμως λιγάκι. Ας έρθουμε σε μία άλλη ακόμα πιο σοβαρή παρανομία της προδικασίας. Είμαστε στον τρίτο λόγο για τον οποίο δεν ήταν δίκαιη η προδικασία, είναι βέβαια το περίφημο θέμα της νοσηλείας του κ. Σάββα Ξηρού.
Εδώ θα μπορούσα να μιλώ επί ώρες, δε θα το κάνω. Σας τα είπε ο κ Αγιοστρατίτης, θα τα πουν φαντάζομαι και οι άλλοι συνήγοροι του κ. Σάββα Ξηρού. Εγώ θα πω λίγα μόνο πράγματα. Είναι νομίζω σαφές ότι ο κ. Σάββας Ξηρός ήταν κρατούμενος στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Προς τιμήν του ο κ. Κατσαντώνης, ο πρεσβύτερος συνήγορος Πολιτικής Αγωγής και εμπειρότατος δικηγόρος και ικανότατος θεωρητικός του Ποινικού Δικαίου το είπε σαφέστατα στην αγόρευσή του, ήταν κρατούμενος ο άνθρωπος.
Και βέβαια εδώ έχουμε και την λαμπρή στάση ενός άλλου συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής, του κ. Χειρδάρη. Θέλω να επαινέσω δημόσια τον κ. Χειρδάρη διότι παρόλο που ήταν από την άλλη μεριά, ήταν συνήγορος Πολιτικής Αγωγής, βεβαίως από τη σκοπιά του ζήτησε την καταδίκη των εμπλεκομένων στην υπόθεση, αλλά παρ’ όλα αυτά είπε μερικά απλά πράγματα που τα είχαμε ξεχάσει.
Μας είπε στην αγόρευσή του στις 26/9 ότι «υπάρχει διαχωριστική γραμμή για όλα, υπάρχει όμως κι ένας κοινός χώρος που δεν μπορεί να υπάρξει διαχωριστική γραμμή. Ο χώρος αυτός είναι ο χώρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν δηλαδή παραβιάστηκαν τα δικαιώματα των κατηγορουμένων, οποιουδήποτε κατηγορουμένου, δεν μπορούμε εμείς ως Πολιτική Αγωγή, εγώ προσωπικά ως πολίτης, ως δικηγόρος και ως επιστήμονας να μην το αναφέρω και να μην το καταγγείλω›.
Και δεν περιορίστηκε σ’ αυτό, ένα μεγάλο μέρος της αγόρευσής του, δε σας τη διαβάσω βέβαια πάλι, αξίζει να την ξαναδείτε στη διάσκεψή σας, αφορούσε το θέμα της νοσηλείας του Σάββα στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και τις παραβιάσεις όχι μόνο της ΕΣΔΑ αλλά και του Διεθνούς Συμφώνου του ΟΗΕ για τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα. Επισημαίνει και αυτός ότι παντού υπήρχαν αστυνομικοί, ότι δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τους γονείς του και με τον δικηγόρο του. Δύο μόνο σημεία από την αγόρευσή του θα σας διαβάσω.
Λέει ο κ Χειρδάδης: «Κύριε Πρόεδρε εδώ έχουμε ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα. Εγώ προσωπικά διαπιστώνω μια παραβίαση της ΕΣΔΑ από το ελληνικό κράτος όσον αφορά το 40ήμερο της κράτησης του Σάββα Ξηρού›. Και ακόμα πιο σημαντικό, πιο κάτω λέει: «Πώς έκρινε δηλαδή η αστυνομία και η ελληνική πολιτεία ότι δεν έπρεπε για τόσο σοβαρές κατηγορίες και για τόσο σοβαρά θέματα να πάει δικηγόρος στην προανάκριση; Ήταν αναγκαίο για μια δημοκρατική πολιτεία; Εγώ κυριολεκτικά ντρέπομαι γι αυτή την κατάσταση που έγινε, για το 40ήμερο του Σάββα Ξηρού›.
Το λέω κι εγώ βέβαια, αλλά το λέει και ο κ. Χειρδάδης, ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής. Έχει το θάρρος, έχει τη γενναιότητα, έχει την εντιμότητα, τα οφθαλμοφανή να τα διαπιστώσει και να τα αναφέρει στο Δικαστήριό σας. Και βέβαια λέει ότι «είναι απαράδεκτο να παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα κατ’ αυτόν τον τρόπο›.
Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ όλα ήταν μέλι-γάλα, δεν έγινε τίποτα. Δεν θα αναφερθώ στη σοβαρή παραβίαση της ΕΣΔΑ που αφορά την χορήγηση ψυχοφαρμάκων στον κ. Σάββα Ξηρό, άλλοι αρμοδιότεροι τα έχουν πει και θα τα ξαναπούν. Εγώ θα αναφερθώ στα βασανιστήρια που υπέστη ο Σάββας Ξηρός. Αλλά πριν αναφερθώ σε αυτά, θα μου επιτραπεί μια προσωπική παρέκβαση, θα κάνω λίγο και την αυτοκριτική μου γιατί, ξέρετε, όταν μας έλεγε ο Σάββας Ξηρός από την αρχή «κ. Πρόεδρε, υπάρχουν και βιντεοκασέτες, γιατί δεν τις φέρνουν εδώ πέρα;› δεν του το έλεγα, αλλά μέσα μου είχα μια αμφιβολία, έλεγα, αυτός ο άνθρωπος έχει υποστεί τόσα πολλά, μήπως είναι και λίγο υπερβολικός τώρα; Βιντεοκασέτες, γίνονται αυτά τα πράγματα;
Είχα λοιπόν τις αμφιβολίες μου και κάνω την αυτοκριτική μου γιατί έσφαλα, γιατί αρκετά όψιμα κάποιος δημοσιογράφος μου επεσήμανε άλλο ένα δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ και βέβαια και πάλι είναι η γνωστή έμπειρη δημοσιογράφος η κα Ιωάννα Μάνδρου, η οποία έχει άμεση πρόσβαση στα δεδομένα των διωκτικών αρχών.
Είναι λοιπόν ένα δημοσίευμα από το ΒΗΜΑ, Πέμπτη 11/7/2002. προσέξτε, Πέμπτη 11/7/2002 επισήμως δεν υπάρχει κατάθεση του Σάββα Ξηρού, επισήμως είναι μόνο ένας νοσηλευόμενος. Τί μας λέει λοιπόν στο δημοσίευμα αυτό η έμπειρη δημοσιογράφος: Υπέρτιτλος: «Το θρίλερ με τη 17Ν›. Τίτλος: «Ο νυχτερινός επισκέπτης και ο «μειλίχιος τρομοκράτης›. Υπότιτλος: «Η αθέατη πλευρά των καταθέσεων. Τί συζητούν, τί λένε. Ο Εισαγγελές κ. Ιωάννης Διώτης και ο Σάββας στο απομονωμένο δωμάτιο›.
Προσέξτε, είναι το ΒΗΜΑ, πρωινή εφημερίδα 11/7. ¶ρα αυτά έχουν γραφτεί το αργότερο στις 10/7 που δεν υπάρχει καμία επίσημη κατάθεση. Ξεκινά το δημοσίευμα –τα γράφει γλαφυρά η κα Μάνδρου και με λεπτομέρειες: «Οι νυχτερινές συζητήσεις στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και οι «αρμένικες› επισκέψεις του αρμοδίου Εισαγγελέα στο δωμάτιο όπου νοσηλεύεται ο Σάββας Ξηρός, έχουν πραγματικά ενδιαφέρον. Ένας εκπρόσωπος του νόμου και ένας τρομοκράτης, κάθε βράδυ σχεδόν συναντώνται και περνούν μαζί για ώρες ατέλειωτες νύχτες, μιλώντας όχι μόνο για την τρομοκρατία. Γιατί αν κανείς μπορούσε να δει αυτές τις συναντήσεις βιντεοσκοπημένες, γιατί και αυτό γίνεται , θα διαπίστωνε με έκπληξη ότι ο Σάββας Ξηρός είναι νηφάλιος, ήρεμος και συζητά με άνεση με τον Εισαγγελέα. Προσηνής και ευγενικός τον περιμένει κάθε βράδυ για το καθιερωμένο τους ραντεβού, δίχως να δυστροπεί ή να εκδηλώνει επιθετικότητα ή αρνήσεις χωρίς νόημα›.
Κατά λέξη το δημοσίευμα. Είμαστε λοιπόν στις 10/7, τότε γράφεται αυτό το δημοσίευμα και η έμπειρη δημοσιογράφος με τις διασυνδέσεις της είναι σαφέστατη. Κάθε νύχτα τα λένε οι δυο τους, ο Σάββας με τον κ. Εισαγγελά και βέβαια βιντεοσκοπούνται όλα αυτά. Δεν σταματά όμως το δημοσίευμα εκεί. Λίγο πιο κάτω διαβάζουμε τα εξής: Ο κ. Διώτης ανοίγει συζήτηση, ακούει τον Ξηρό, ακούει τις απόψεις του, τις θέσεις του, τα πολιτικοκοινωνικά του πιστεύω και δεν είναι λίγες οι φορές που η κουβέντα τους πάει σε θέματα κοινά και καθημερινά.
Η προσωπικότητα του Ξηρού, οι απόψεις του για τη ζωή, τα παιδιά του χρόνια, η σχέση του με τα οικεία του πρόσωπα, αποτελούν θέματα της κουβέντας του. Και βέβαια η νύχτα προσφέρεται γι αυτά και για εξομολογήσεις και για εκμυστηρεύσεις. Αλλά αλήθεια, γιατί οι επισκέψεις του κ. Διώτη που πάντα βιντεοσκοπούνται, γίνονται μόνο νύχτα; Αναρωτιέται η κα Μάνδρου. Και δίνει η ίδια την απάντηση: «Ασφαλώς, όχι για να πιάσει στον ύπνο τον Ξηρό. Στο εύλογο ερώτημα, η Εισαγγελική απάντηση είναι μία: «γιατί την ημέρα δεν προλαβαίνω›. Και για πολλούς άλλους λόγους, θα προσέθετε ένας ειδικός στην εγκληματολογική ψυχολογία›.
Και λίγο πιο κάτω, στο ίδιο δημοσίευμα, υπότιτλος ενδιάμεσος στο κείμενο: «Ο Σάββας Ξηρός επιβεβαιώνει και αποκαλύπτει πολλά στοιχεία› το δημοσίευμα κατά λέξη: «Δένονται κατηγορίες και επιβεβαιώνονται πολύτιμα ευρήματα από τις επισκέψεις Διώτη στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Οι ολονύκτιες συναντήσεις του αρμόδιου Εισαγγελέα με τον τραυματισμένο βομβιστή, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, δίνουν υλικό αξιοποιήσιμο δικαστικά στις Αρχές που αφορούν τη δράση, όχι μόνο του Ξηρού αλλά και άλλων προσώπων›.
Μέχρι τις 10/7 λοιπόν έχουμε συχνές, πολλές ολονύκτιες επισκέψεις, κουβεντούλα. Εγώ ήξερα μέχρι τώρα ότι η νύχτα είναι για άλλα πράγματα, έμαθα τώρα πια ότι είναι και για εκμυστηρεύσεις και συζητήσεις μεταξύ Εισαγγελέα και κατηγορούμενου ως τρομοκράτη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Νομίζω ότι έχει αλλά ακόμα κι αν δεν έχει μπορώ να το χρησιμοποιήσω.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό οπωσδήποτε μπορούσε να μας έχει δώσει αφετηρία να έχουμε κάνει κάτι άλλο όταν βλέπαμε τέτοια πράγματα. Με συγχωρείτε πάρα πολύ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε τώρα τελευταία το πληροφορήθηκα, μου το έδωσε ένας δημοσιογράφος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα βλέπετε; Που εσείς δεν αφήσατε εδώ καρφίτσα να πέσει κάτω. Πώς λοιπόν; Εγώ δεν το θυμάμαι καθόλου.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μου επιτρέπετε να συνεχίσω όμως την αγόρευσή μου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίστε όμως την αγόρευσή σας, είναι πολύ σημαντικά.