Ερευνητές από το αμερικανικό Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμης Ενέργειας (NREL) ανέπτυξαν ένα σύστημα, το οποίο εντοπίζει τα άχρηστα δισκία πυριτίου πριν από την κατασκευή των φωτοβολταϊκών κυψελών. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι η εφεύρεσή τους θα μπορούσε να εξοικονομήσει στη βιομηχανία ηλιακής ενέργειας δισεκατομμύρια δολάρια.
Ερευνητές από το αμερικανικό Εθνικό Εργαστήριο Ανανεώσιμης Ενέργειας (NREL) ανέπτυξαν ένα σύστημα, το οποίο εντοπίζει τα άχρηστα δισκία πυριτίου πριν από την κατασκευή των φωτοβολταϊκών κυψελών. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι η εφεύρεσή τους θα μπορούσε να εξοικονομήσει στη βιομηχανία ηλιακής ενέργειας δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα εξαιρετικά λεπτά δισκία πυριτίου που προορίζονται για φωτοβολταϊκές κυψέλες περνούν από πολλές διεργασίες, που περιλαμβάνουν την οξείδωση, την πυράκτωση και τον καθαρισμό τους, μεταξύ άλλων, προκειμένου να μεταμορφωθούν σε αποδοτικούς μετατροπείς του ηλιακού φωτός σε ηλεκτρικό ρεύμα.
Σύμφωνα ωστόσο με το NREL, που υπάγεται στο αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας, ένα 5 με 10% από αυτά εμφανίζουν ρωγμές, με αποτέλεσμα τελικά να σπάνε και να αχρηστεύονται.
Η τεχνική που ανέπτυξαν οι ερευνητές εντοπίζει αυτά τα δισκία που είναι πολύ εύθραυστα για να φθάσουν στο τελικό στάδιο της παραγωγής και τα πετάει προτού εμπλουτιστούν με τα υλικά που θα τα μετατρέψουν σε – άχρηστα – φωτοβολταϊκά κύτταρα.
Το SPWSS ή Σύστημα Ελέγχου Φωτοβολταϊκών Δισκίων Πυριτίου, είναι στην ουσία ένας κλίβανος που κατασκευάστηκε σε τέτοιο μέγεθος ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί εκ των υστέρων σε μια γραμμή συναρμολόγησης.
Λειτουργεί «σαρώνοντας» μία λεπτή λωρίδα των δισκίων με πολύ υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες ποικίλουν ανάλογα με τις ανάγκες κάθε κατασκευαστή.
«Η ιδέα είναι να δημιουργήσουμε ένα θερμικό σοκ, σαν να βάζεις καυτό νερό σε ένα ποτήρι», εξηγεί ο Μπουσάν Σοπόρι, ένας από τους ερευνητές που ανέπτυξαν το σύστημα. Εάν τα δισκία περάσουν το «τεστ», συνεχίζουν στην επόμενη φάση της παραγωγής. Εάν σπάσουν, μπορούν να ανακυκλωθούν σε νέα δισκία.
Οι εφευρέτες υποστηρίζουν ότι το σύστημά τους είναι εξαιρετικά αποδοτικό. Τόσο η χειροκίνητη όσο και η αυτόματη έκδοσή του μπορούν να επεξεργαστούν περί τα 1.200 δισκία την ώρα, μια ποσότητα που, όπως λένε, συμβαδίζει με τη γραμμή παραγωγής των περισσότερων κατασκευαστών.
Η απλή έκδοση του SPWSS, που απλώς εντοπίζει τα άχρηστα δισκία, στοιχίζει 60.000 δολάρια, ενώ το κόστος της «ενισχυμένης», που τα απομακρύνει αυτόματα, ανέρχεται στις 100.000.