Ακούγεται πέρα για πέρα λογικό, ίσως αυτονόητο: η έκθεση στα δέντρα μπορεί να επηρεάσει θετικά την ανθρώπινη υγεία. Μία νέα αμερικανική μελέτη ωστόσο, ρίχνει φως στο ζήτημα, εξετάζοντάς το αντίστροφα, δηλαδή κατά πόσο η απώλεια βλάστησης ενδέχεται να βλάπτει την υγεία.
Ακούγεται πέρα για πέρα λογικό, ίσως αυτονόητο: η έκθεση στα δέντρα μπορεί να επηρεάσει θετικά την ανθρώπινη υγεία. Μία νέα αμερικανική μελέτη ωστόσο, ρίχνει φως στο ζήτημα, εξετάζοντάς το αντίστροφα, δηλαδή κατά πόσο η απώλεια βλάστησης ενδέχεται να βλάπτει την υγεία.
Οι ειδικοί της αμερικανικής Υπηρεσίας Δασών επικεντρώθηκαν στην απώλεια 100 εκατομμυρίων δέντρων, στις ανατολικές και μεσοδυτικές πολιτείες της Αμερικής, εξαιτίας ενός σκαθαριού-εισβολέα. Ανέλυσαν δεδομένα 18 ετών, από εκατοντάδες κομητείες, σε 15 πολιτείες.
Βρήκαν ότι στις περιοχές που επλήγησαν από το σκαθάρι, χάνοντας όλα τους τα δέντρα, αναφέρθηκαν το διάστημα αυτό 15.000 επιπλέον θάνατοι από καρδιοπάθειες και 6.000 επιπλέον θάνατοι από νόσο του κατώτερου αναπνευστικού, σε σχέση με τις κοινότητες που δεν επηρεάστηκαν.
Ο Τζέφρι Ντόνοβαν και συνάδελφοί του από το πανεπιστήμιο Ντρέξελ, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, μελέτησαν επίσης δεδομένα της περιόδου 1990-2007 γύρω από τη δημογραφική σύνθεση, τη θνησιμότητα, αλλά και την υγεία των δασών από τις κομητείες, όπου κατεγράφη τουλάχιστον ένα επιβεβαιωμένο κρούσμα του σκαθαριού Agrilus planipennis.
Όπως διευκρινίζουν οι ερευνητές, η έκθεση των οποίων δημοσιεύεται στην Αμερικανική Επιθεώρηση Προληπτικής Ιατρικής, τα αποτελέσματά τους δεν άλλαξαν στο ελάχιστο όταν έλαβαν υπόψη δημογραφικούς παράγοντες, όπως το εκπαιδευτικό υπόβαθρο ή το εισόδημα των κατοίκων στις πληγείσες περιοχές.
«Υπάρχει μια φυσική τάση να βλέπει κανείς τέτοια αποτελέσματα και να συμπεραίνει ότι, οπωσδήποτε, τα υψηλότερα επίπεδα θνησιμότητας θα έχουν να κάνουν με κάποιο συγχυτικό παράγοντα, όπως είναι το εισόδημα ή η εκπαίδευση και όχι με την απώλεια των δέντρων», εξηγεί ο Ντόνοβαν από την αμερικανική Υπηρεσία Δασών. «Είδαμε όμως το ίδιο μοτίβο να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά σε κομητείες με πολύ διαφορετικές δημογραφικές συνθέσεις».
Οι ερευνητές παραδέχονται ότι, ενώ διαπιστώνουν σχέση μεταξύ της απώλειας δέντρων και των αυξημένων επιπέδων θνησιμότητας από συγκεκριμένα αίτια, δεν έχουν μέχρι στιγμής καταφέρει να αποδείξουν την ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας.