Λέει ο κ. Τζωρτζάτος ότι εμένα δεν με χρειαζόταν η Οργάνωση. Σχόλιο του ομιλούντος, το λέει και ο κ. Τσελέντης όχι μόνο ο κ. Τζωρτζάτος. Συνεχίζει ο κ. Αναγνωστόπουλος «Δεν χρειαζόταν κανένα ηλεκτρολόγο ή ηλεκτρονικό και μας λέει και η υπεράσπιση αυτό εν πάση περιπτώσει είναι άχρηστο. Δηλαδή αν κάποιος έφτιαχνε αυτά που λέει το σχεδιάγραμμα, αυτό το οποίο θα έφτιαχνε δεν επρόκειτο να προκαλέσει ούτε ένα τσαφ. Επομένως τι μου λέτε ότι με χρειαζόταν εμένα η Οργάνωση αφού αυτό το πράγμα είναι άχρηστο;›. Πώς συνεχίζει ο κ. Αναγνωστόπουλος; «Αν διαβάσετε την έκθεση του εμπειρογνώμονα κλπ πράγματι αυτό το σχεδιάγραμμα έτσι όπως είναι δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Το ερώτημα όμως είναι: αυτός που το έφτιαξε συνέτασσε εγχειρίδιο οδηγιών για τον μέλλοντα τρομοκράτη που έπρεπε να του πει έπ’ ακριβώς τι θα πάρει, πώς θα το συνδέσει και πώς θα κάνει την έκρηξη ή ήταν ένα σχέδιο εργασίας το οποίο εχρησιμοποιείτο μεταξύ των μελών της Οργάνωσης και κάποια πράγματα που δεν σημειώνονταν στο σχεδιάγραμμα λεγόταν προφορικά και συμπληρωνόταν;›.
Πιο κάτω μας λέει ο κ. Αναγνωστόπουλος: «Το σχεδιάγραμμα λοιπόν Τζωρτζάτου δεν είναι τάχα όπως αφήνει να φανεί ο εμπειρογνώμονας ηλεκτρολογικά εσφαλμένο ή λανθασμένο ή άχρηστο. Απλώς είναι σχέδιο εργασίας μη συμπληρωθέν διότι τα άλλα συμπληρώνονταν με την συνεννόηση το οποίο πράγματι οδηγεί στην κατασκευή και στην ενεργοποίηση μηχανισμού εκρηκτικού›.
Ομολογώ ότι θαύμασα την δημιουργική φαντασία του κ. Αναγνωστόπουλου. Τι βρήκε να πει ο κ. συνήγορος; Ότι ναι βέβαια το παραδέχεται και αυτός, δεν ήταν ένα σχέδιο το οποίο μπορούσε να λειτουργήσει αλλά όμως κ.κ. Δικαστές σας λέει ο κ. Αναγνωστόπουλος μην το αγνοήσετε παρόλα αυτά γιατί άκουσον-άκουσον ήταν μόνο ένα απλό σχέδιο εργασίας και έπαιρνε εκεί τους μαθητές του ο κ. Τζωρτζάτος, τα άλλα μέλη της Οργάνωσης και τους έκανε μάθημα με ασκήσεις επί χάρτου. Είχαν το πλάνο μπροστά κι εκεί επάνω έκαναν τις διορθώσεις. Δεν νομίζω ότι στέκει βέβαια αυτό το επιχείρημα αλλά οφείλω να το αντικρούσω. Βέβαια κάτι αντίστοιχο έχει πει και ο κ. Πανταζής την προηγούμενη ημέρα.
¶ρα λοιπόν ένα από τα σημαντικά σημεία είναι ότι ο κ. Τζωρτζάτος δεν είχε καμία σχέση με τα ηλεκτρονικά της Οργάνωσης. Το έχει πει ο κ. Τσελέντης, ο κ. Σάββας Ξηρός ήταν αυτός που ησχολείτο και έχουμε και ως ένα πρόσθετο δεδομένο ότι ειδικές γνώσεις είχε ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός. Έχουμε βέβαια και το βασικό δεδομένο ότι ο κ. Τζωρτζάτος δεν είχε τις απαραίτητες ηλεκτρονικές γνώσεις, ήταν ένας απλός ηλεκτρολόγος.
Θα σταματήσω για το Π57 επισημαίνοντας το πιο σημαντικό απ’ όλα, αυτό που θα πρέπει να θεωρήσετε ότι αυτές οι τρεις σελίδες δεν αξίζει καν να ασχοληθείτε μαζί τους. Ποιο είναι το δεδομένο: Ότι αυτό το πειστήριο δεν έχει βρεθεί μέσα στο κρησφύγετο της οδού Πάτμου. Γιατί οι φωτογραφίες που προσκομίσθηκαν ήταν αδιάψευστες. Πράγματι έχουμε το δωμάτιο Νο 6 που ήταν και η αποθήκη της Οργάνωσης, έχουμε φωτογραφία του δαπέδου, κάτω από τον πάγκο ακριβώς θα το δείτε, δεν υπάρχουν σελίδες.
Μη μου πείτε ότι υπήρχαν και τις βγάλαμε γιατί οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί το πρώτον μόλις μπαίνουν μέσα τα όργανα. Μας το είπε και αυτό ο κ. Γιαννακούρης, ότι πρώτα γίνεται η φωτογράφιση και μετά στη συνέχεια, σιγά-σιγά, αφού έχουμε αποτυπώσει τον χώρο όπως τον είδαμε το πρώτον, στη συνέχεια αφαιρούμε τα αντικείμενα. ¶ρα λοιπόν ούτε αυτό το περίφημο Π57 μπορεί να αποτελέσει αποδεικτικό στοιχείο εις βάρος του κ. Τζωρτζάτου.
Για την ιδιότητα του ηλεκτρολόγου αναφέρθηκα μαζί με το Π57. Να δούμε λίγο τα τετράδια γιατί και αυτά αποτελούν κάποιες ενδείξεις. Μάλιστα έχει σπεύσει ο κ. Πρόεδρος στις 23/7 να πει ότι «αυτές είναι οι μισθοδοτικές καταστάσεις›. Αυτά όμως που είναι και το τελευταίο είδος αποδεικτικών μέσων, οι ενδείξεις, θα το δούμε αμέσως στη συνέχεια, όταν θα ξεκινήσω την αναφορά μου στις επιμέρους κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο κ. Τζωρτζάτος.
Θα ξεκινήσω με μία από τις αφορμές που είχα να ασχοληθώ με αυτή την υπόθεση. Σας είπα στην αρχή της αγόρευσής μου, κάτι που με έκανε να υπερβώ τους αρχικούς μου δισταγμούς και να αναλάβω αυτή την υπεράσπιση, ήταν ένα δεδομένο ότι ο κ. Τζωρτζάτος έχει φύγει από το 1992 από την Οργάνωση. Παρόλα αυτά, το παραπεμπτικό βούλευμα τον κατηγορεί ότι συμμετείχε στην 17Ν μέχρι την ημέρα της σύλληψής του, στις 18/7/2002.
Θα πω για άλλη μία φορά ότι στο παραπεμπτικό βούλευμα για αυτή τη βαριά κατηγορία, αν θέλετε που προσδιορίζει τη συνολική προσωπικότητα του κ. Τζωρτζάτου γιατί, επιτρέψτε μου να πω ότι άλλη ποινική απαξία μας δείχνει ένας άνθρωπος ο οποίος συνεχίζει να συμμετέχει σε μία Οργάνωση επί 17 χρόνια, από το 1985 μέχρι το 2002 και άλλη είναι η ποινική απαξία ενός ανθρώπου ο οποίος συμμετείχε για 7 χρόνια σε περιφερειακό ρόλο όπως σας έχει πει, αλλά όμως ήδη 11 χρόνια πριν, το 1992, για προσωπικούς και ιδεολογικούς λόγους έχει αποχωρήσει από την Οργάνωση.
Νομίζω ότι ο τρόπος αντιμετώπισης της όποιας δράσης αυτού του ανθρώπου διαφέρει ριζικά. Αλλιώς θα κρίνουμε κάποιον που είναι αμετανόητος –για να χρησιμοποιήσω την έκφραση του κ. Εισαγγελέα- και συνεχίζει μέχρι τέλους τη δράση του και αλλιώς θα κρίνουμε κάποιον που κάποια στιγμή έχει πει «θα αποχωρήσω, το πράττω για προσωπικούς και ιδεολογικούς λόγους›.
Βέβαια, το καταλαβαίνω, ενοχλεί λιγάκι ότι αποχώρησε μεν ο κ. Τζωρτζάτος αλλά δεν κατέδωσε, δεν πρόδωσε τους συντρόφους του. Διατήρησε μία στάση αξιοπρεπή και δεν πήγε να τους καρφώσει, δεν πήγε να εισπράξει τα πολλά αργύρια της προδοσίας, αλλά από τη μία διαχώρισε τη θέση του και είπε «εγώ αποχωρώ› αλλά από την άλλη διατήρησε και την αξιοπρέπειά του, δεν κάρφωσε τους συντρόφους του. Φοβάμαι ότι αυτό, τουλάχιστον για τον κ. Εισαγγελέα είναι ένα επιβαρυντικό στοιχείο για τον κ. Τζωρτζάτο.
Το έχω πει πολλές φορές και θα το λέω μέχρι τέλους, μία από τις πιο κραυγαλέες παραβιάσεις του άρθρου 6 παρ. 3α της ΕΣΔΑ εν προκειμένω από το παραπεμπτικό βούλευμα, ήταν η ανυπαρξία οποιουδήποτε δεδομένου που να τεκμηριώνει τη συμμετοχή του κ. Τζωρτζάτου μετά το 1992. Στο παραπεμπτικό βούλευμα δεν υπάρχει ούτε μία λέξη γι αυτό το πολύ συγκεκριμένο έγκλημα, δεν υπάρχει ούτε μία περιγραφή πραγματικών περιστατικών και βέβαια ούτε και κάποια νομική αξιολόγηση.
Προέκυψε μήπως κάποιο πραγματικό περιστατικό στην ακροαματική διαδικασία που δεν τα έλεγε το βούλευμα, τα βρήκαμε όμως εμείς στο ακροατήριο; Όχι βέβαια κ.κ. Δικαστές, αυτό που από την αρχή λέει ο κ. Τζωρτζάτος, «εγώ έφυγα το 1992›, δεν κλονίστηκε ούτε ως προς το ελάχιστο σ’ αυτή την πολύμηνη ακροαματική διαδικασία.
Να δούμε πρώτα όμως ποια είναι τα νομικά στοιχεία αυτής της κατηγορίας που αφορά το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα. Τί σημαίνει συμμετοχή σε Οργάνωση μετά το 1992, γιατί μέχρι το 1992 το αποδέχεται ο κ. Τζωρτζάτος. Να θυμίσω εδώ ξεκινώντας από το νομικό μέρος αυτά που λέει ο καθηγητής Ιωάννης Μανωλεδάκης στο ήδη αναφερθέν άρθρο του «Τρομοκρατία και νομοκρατία› που έχει δημοσιευθεί στην «Ποινική δικαιοσύνη› το 2003, σελ. 65-69.
Εδώ λοιπόν, στη σελ. 67 και 68 θίγει μερικά άκρως ενδιαφέροντα νομικά ζητήματα τα οποία υιοθετώ: «Τέλος θα πρέπει να εξεταστούν ορισμένα βασικά νομικά ζητήματα τα οποία έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Η τήρηση της αρχής της νομιμότητας σε μια δίκαιη δίκη προϋποθέτει ότι τα νομικά αυτά ζητήματα θα τεθούν και θα απασχολήσουν το Δικαστήριο με την πρέπουσα επιστημονική υπευθυνότητα και κρίση›.
Και ξεκινά με το έγκλημα της συμμετοχής σε εγκληματική Οργάνωση κατ άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα «το οποίο είναι διαρκές, αλλά η διάρκειά του δεν είναι ίδια για όλα τα μέλη της, δεν δημιουργείται δηλαδή συλλογική ευθύνη και αντικειμενική ευθύνη από το έγκλημα αυτό. Για το κάθε μέλος της Οργάνωσης, το έγκλημα της συμμετοχής του διαρκεί όσο διαρκεί η δική του συμμετοχή σε αυτήν. Αν δηλαδή κάποιο μέλος αποχωρήσει πριν από τη διάλυση της εγκληματικής οργάνωσης, η διάρκεια του δικού του εγκλήματος της συμμετοχής σε αυτήν κατ’ άρθρο 187 Ποινικού Κώδικα, σταματά τη στιγμή της αποχώρησης οπότε και αρχίζει ο χρόνος παραγραφής του εγκλήματος τούτου, για το συγκεκριμένο μέλος. Το γεγονός ότι η οργάνωση συνεχίζει να υπάρχει και μετά την αποχώρησή του, δεν επηρεάζει τη διάρκεια του εγκλήματος και την παραγραφή της δικής του συμμετοχής›.
Προσέξτε τί λέει στη συνέχεια: «Αν κάποιο μέλος της Οργάνωσης τέλεσε και κάποιο άλλο εκτός της συμμετοχής του σε αυτήν έγκλημα, λ.χ. μια ανθρωποκτονία και το μέλος αυτό αποχώρησε από την Οργάνωση πριν τεθεί σε ισχύ ο νόμος 2928, η ανθρωποκτονία που τέλεσε θα δικαστεί από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο διότι ο νόμος αυτός δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ και να εφαρμοστεί στις εγκληματικές πράξεις τόσο της συμμετοχής όσο και των κακουργημάτων όπως η ανθρωποκτονία που τελέστηκαν πριν από τη θέση του σε ισχύ σύμφωνα με το άρθρο 7 και 8 για το νόμιμο δικαστή του συντάγματος›.
Στην επόμενη σελίδα μας διευκρινίζει ο καθηγητής Μανωλεδάκης το θέμα της αποχώρησης ενός μέλους από την εγκληματική κατ’ άρθρο 187 Π.Κ. οργάνωση, που έχει μεγάλη σημασία για τη νομική και ποινική του αντιμετώπιση. «Αποτελεί πραγματικό ζήτημα που πρέπει να αποδεικνύεται όπως όλα τα στοιχεία του εγκλήματος και δεν επιτρέπεται να ισχύσει κανένα τεκμήριο μαχητό ή πολύ περισσότερο αμάχητο όπως το άπαξ μέλος εσαεί μέλος μέχρι τη διάλυση της Οργάνωσης. Αν η κατηγορούσα αρχή δεν μπορεί να αποδείξει ως αναληθή τον ισχυρισμό κατηγορουμένου ότι αποχώρησε νωρίτερα, λ.χ. κατά τον χρόνο Χ από την οργάνωση, εν αμφιβολαί ισχύει ο ισχυρισμός αυτός›.
Εδώ με μεγάλη ευστοχία και νομική ακρίβεια θέτει κάποια ζητήματα ο καθηγητής Μανωλεδάκης. Πρώτον, το θέμα της παραγραφής θα κριθεί από το πότε αποχώρησε ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος. ¶ρα, εφόσον δεν αποδεικνύεται ότι συνέχισε τη συμμετοχή του μετά το ’92 ο κ. Τζωρτζάτος, η συμμετοχή του στην Οργάνωση 17Ν που την παραδέχεται για το διάστημα 1985-1992, αποτελεί πλημμέλημα συνεπώς και αυτό το έγκλημα έχει παραγραφεί.
Εδώ να σημειώσω ότι ακόμα και αν τυχόν θεωρήσετε ότι προκύπτουν κάποια στοιχεία, ενδεχομένως από τα τετράδια, αν θέλετε, τα οποία θα δούμε στη συνέχεια και για αργότερο χρονικό διάστημα, αυτό το χρονικό διάστημα δεν υπερβαίνει το έτος 1996, οπότε και πάλι μιλάμε για πλημμέλημα γιατί ως γνωστόν η συμμετοχή σε Οργάνωση είναι κακούργημα μόνο μετά το 2001.
Εφόσον λοιπόν έχουμε πλημμέλημα θα έπρεπε να έχει επιδοθεί η κλήση για εμφάνιση στο ακροατήριο εντός 5ετίας. Η κλήση αυτή έχει επιδοθεί στις αρχές Ιανουαρίου του 2003 συνεπώς, ακόμα και αν εσείς θεωρήσετε ότι συμμετείχε ο κ. Τζωρτζάτος μέχρι και τις αρχές του 1998 που δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο φυσικά, γιατί ακόμα και τα τετράδια με τη χειρότερη δυνατή ερμηνεία σταματούν κάπου εκεί, το ’96, ακόμα και τότε μιλάμε για πλημμέλημα, έχει παρέλθει η 5ετία άρα έχει παραγραφεί αυτή η συμμετοχή.
Και βέβαια θα πρέπει ηθικά να αιτιολογήσετε γιατί θα θεωρήσετε τυχόν ότι συμμετείχε και μέχρι το καλοκαίρι του 2001, γιατί μόνο από τότε και μετά είναι κακούργημα το έγκλημα του 187 Ποινικού Κώδικα. Κάτι άλλο πολύ σημαντικό μας λέει ο καθηγητής Μανωλεδάκης. Ότι ?η συμμετοχή καθενός από τα φερόμενα ως μέλη της 17Ν, θα κριθεί βάσει συγκεκριμένων αποδεικτικών δεδομένων›.
Και εδώ είναι σαφής ο καθηγητής, δεν χωρεί κανένα τεκμήριο. Υπάρχει ο ισχυρισμός του κ. Τζωρτζάτου «ναι, μέχρι το ’92 συμμετείχα› και όπως θα δείτε όλες οι κατηγορίες για συμμετοχή σε ανθρωποκτονίες και ληστείες εκεί σταματάνε. ¶ρα λοιπόν, αν δεν υιοθετήσετε αυτόν τον ισχυρισμό, θα πρέπει εσείς να αποδείξετε -θυμηθείτε αυτά που ανέφερα για τον καθηγητή Ανδρουλάκη σχετικά με την πεποίθηση και την απόδειξη και τα μοντέλα της απόδειξης- εσείς λοιπόν θα πρέπει να αποδείξετε ειδικά, εμπεριστατωμένα και τεκμηριωμένα ότι υπάρχουν συγκεκριμένα πραγματικάθ περιστατικά από τα οποία προκύπτει η συμμετοχή του κ. Τζωρτζάτου και το ’93 και το ’94 και το ’95 μέχρις ότου εσείς κρίνετε.
Εδώ ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για μένα αυτό που άκουσα από τον κ. Τακτικό Εισαγγελέα, θα συμφωνήσω βεβαίως, αναφερόμενος σε άλλον κατηγορούμενο, τον κ. Γιάννη Σερίφη. Τί μας είπε η Εισαγγελική Αρχή: Κατά την άποψή της, ήταν μεν παλαιότερα μέλος ο κ. Γιάννης Σερίφης στη 17Ν, αλλά όμως δεν προσκομίστηκαν στο Δικαστήριο στοιχεία που να πιστοποιούν ότι συμμετείχε και μετά το 1983 στην Οργάνωση 17Ν ο κ. Γιάννης Σερίφης και γι αυτό πρότεινε η Εισαγγελική Αρχή ορθότατα την απαλλαγή του κ. Γιάννη Σερίφη.
¶ρα βλέπουμε ότι και η Εισαγγελική Αρχή υιοθετεί τη δική μου προσέγγιση. Έχουμε στοιχεία κύριοι για συμμετοχή στην Οργάνωση; Για τον κ. Τζωρτζάτο έχουμε στοιχεία μέχρι το 1992. Αν δεν προσκομιστούν, αν δεν προκύψουν στην ακροαματική διαδικασία συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά από τα οποία να συνάγεται χωρίς καμία αμφιβολία η συνέχιση της συμμετοχής του κ. Τζωρτζάτου στην Οργάνωση 17Ν, τότε πρέπει να απαλλάξετε τον κ. Τζωρτζάτο. Αυτά λέει η νομοθεσία μας.
Εσείς πρέπει να δείξετε με την απόφασή σας ότι «πράγματι έχουμε αυτά και αυτά τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει ότι συνέχιζε να συμμετέχει στην Οργάνωση ο κ. Τζωρτζάτος›. Προσέξτε, συνέχισε να συμμετέχει, όχι να έχει την οποιουδήποτε είδους κοινωνική επαφή αν θέλετε με κάποια μέλη.
Ας δούμε εδώ τί μας λέει πάλι ο καθηγητής Μανωλεδάκης –αναφέρομαι στο βιβλίο του «Ασφάλεια και ελευθερία που έχει εκδοθεί το 2002, είναι μια ερμηνεία του Ν. 2928, στη σελ. 112, όπου ερμηνεύει την έννοια «συγκρότηση και ένταξη ως μέλος›. Εδώ να πω και μια λεπτομέρεια, αν θυμάμαι καλά στο παραπεμπτικό βούλευμα χρησιμοποιούνται χωρίς καμία διάκριση και οι δύο όροι, λέει «συγκρότησε και συμμετείχε στην Οργάνωση›, μάλιστα η μόνη αναφορά στο έγκλημα του 187 δεν είναι εξειδικευμένη για τον κ. Τζωρτζάτου, τους παίρνει όλους η μπάλα, όλοι μαζί συμμετείχαν, συγκρότησαν, χωρίς να γίνεται μία εξειδίκευση. Νομίζω ότι είναι προφανές ότι εξετάζουμε μόνο το σκέλος της ένταξης ως μέλους. Κανείς δεν είπε ότι συγκρότησε ο κ. Τζωρτζάτος τη 17Ν.
Τί σημαίνει λοιπόν ένταξη ενός μέλους. Αφού επαναλαμβάνει αυτά που λέει στο άρθρο του ότι «θα εξετάσουμε ατομικά κάθε περίπτωση›, ότι «η παραγραφή αρχίζει από την αποχώρηση›, πιο κάτω λέει το εξής, σελ. 113: «Ένταξη κάποιου ως μέλος σε εγκληματική Οργάνωση, σημαίνει την ενεργητική συμμετοχή του στην ομάδα και όχι βέβαια την παθητική μη αντίδρασή του στην ύπαρξή της, έστω και αν είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, ως λ.χ. πατέρας κάποιου μέλους ή ως αστυνομικός, να αποτρέψει τη συμμετοχή άλλων σε αυτήν ή τη συγκρότησή της. Συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική Οργάνωση διά παραλείψεως, (άρθρο 15) δε νοείται›.
Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι εντάξει, σταμάτησε να έχει ενεργητική συμμετοχή ο κ. Τζωρτζάτος αλλά όμως δεν αντέδρασε, δεν έκανε κάτι για να σταματήσει τη δράση της Οργάνωσης. Το εξηγεί σαφώς ο διαπρεπής καθηγητής Μανωλεδάκης, όταν μιλάμε για έγκλημα του 187 του Ποινικού Κώδικα, υποχρεωτικά πρέπει να μιλάμε για ενεργητική συμμετοχή στην ομάδα.
Να δούμε όμως ποια δεδομένα θα μπορούσατε εσείς να θεωρήσετε ότι συνιστούν αυτά τα πραγματικά περιστατικά βάσει των οποίων θα βγάλετε το συμπέρασμα ότι συνέχιζε να συμμετέχει ενεργητικά στη 17Ν ο κ. Τζωρτζάτος μετά το 1992.
Έχει δεχθεί το Δικαστήριό σας ότι η ομολογία του κ. Τζωρτζάτου ήταν καθ’ όλα νόμιμη, ότι δεν ήταν προϊόν βασανιστηρίων και ότι όλα είναι εντάξει. ¶ρα, σύμφωνα με αυτή την άποψη την οποία φυσικά αποκρούω, εσείς θεωρείτε ότι αυτά που λέει ο κ. Τζωρτζάτος στις καταθέσεις του τα έχει πει αβίαστα και αποτελούν έκφραση της πραγματικής του βούλησης, με δυο λόγια ότι λέει την αλήθεια.
Τί λέει λοιπόν ο κ. Τζωρτζάτος στην ανακρίτρια, την κα Μπούρη; «Παρέμεινα στην ομάδα μέχρι το 1992. Μετά από κάποιο τυχαίο γεγονός στις 16/5/93, έπαψα πλέον να συμμετέχω στην ομάδα. Το 1992 απέκτησα μία κόρη και άρχισα να αποστασιοποιούμαι από την ομάδα γιατί έβλεπα το αδιέξοδο της ένοπλης πάλης μέσα σε ένα σύστημα δημοκρατικό. Στη συνέχεια, μετά από 6 μήνες περίπου συνέβη το περιστατικό με την προσαγωγή μου αλλά εγώ ήδη είχα αποφασίσει να αποσυρθώ. Από το 1992 μέχρι σήμερα δεν έχω συμμετάσχει σε καμία ενέργεια της Οργάνωσης, ούτε σε κάποια συζήτηση για ενέργεια›.
¶ρα λοιπόν, μπαίνω στη δική σας λογική κ.κ. Δικαστές, όπως εκφράζεται στις αποφάσεις που έχετε πάρει μέχρι τώρα. Θέλετε να θεωρήσετε νόμιμη την κατάθεση του κ. Τζωρτζάτου; Μάλιστα. Τί μας λέει ο κ. Τζωρτζάτος. Πανηγυρικά, όχι στον Εφέτη Ανακριτή, στην Ανακρίτρια, ακόμα και εκεί που τον πηγαίνουν σιδηροδέσμιο, που του σφίγγουν τις χειροπέδες, που τον απειλούν οι αστυνομικοί, όμως ακόμα και εκεί κάποια πράγματα στοιχειώδη τα λέει παρά τις πιέσεις.
Μας λέει λοιπόν σαφέστατα ότι «εγώ κύριοι έχω αποχωρήσει το 1992, όχι μόνο δεν συμμετείχα μετά σε ενέργεια, αλλά ούτε καν συζητήσεις έκανα›. ¶ρα λοιπόν, η ομολογία του κ. Τζωρτζάτου σε αυτό το σημείο είναι υπέρ του. Έχουμε λοιπόν ένα πρώτο στοιχείο το οποίο πρέπει εσείς να αξιολογήσετε, από το οποίο προκύπτει ότι δεν συμμετείχε ο κ. Τζωρτζάτος μετά το ’92, τις ίδιες του τις δηλώσεις, αυτές που εσείς θεωρείτε ότι δεν έχουν κανένα μα κανένα πρόβλημα.
Να δούμε όμως την περίφημη προσαγωγή του κ. Τζωρτζάτου τον Μάιον το 1993, γιατί βέβαια δεν πρόκειται περί συλλήψεως, είναι προσαγωγή. Για την ακρίβεια τον παίρνουν τηλέφωνο στο σπίτι, του λένε «για ελάτε μια βόλτα να σας ρωτήσουμε κάποια πράγματα› και ο κ. Τζωρτζάτος πηγαίνει και του παίρνουν μία κατάθεση. Αυτό ήταν, αν κατάλαβα καλά, το κορυφαίο επιχείρημα για την Εισαγγελική Αρχή, από το οποίο προκύπτει η συνέχιση της συμμετοχής του κ. Τζωρτζάτου. Μιλάμε πια για τον Μάιο του 1993, όταν ο ίδιος έχει δηλώσει ότι από το 1992 έχει αποχωρήσει.
Να δούμε λοιπόν τί προκύπτει από αυτό το συμβάν -αν είχαμε λίγο παραπάνω χρόνο θα σας έλεγα και τί είχε πει ο άλλος βουλευτής που εμφανίστηκε ενώπιόν σας, ο κ. Καμμένος, ο οποίος στην αρχή είπε «ναι, παρενέβησαν κάποιοι για να τον βγάλουν έξω› και στη συνέχει τα πήρε πίσω, δε θα τα πω, μπορείτε να τα δείτε στις 10/6, να δείτε τον σχετικό διάλογο.
Θα δούμε όμως πρώτα κάτι άλλο: Είχε προσκομίσει ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής νομίζω ο κ. Μαύρος, ένα δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ από τότε το οποίο έχει αναγνωσθεί. Είναι ένα δημοσίευμα της 2/6/1993, δηλαδή 15 ημέρες νομίζω αργότερα, όπου κάνει κάποιες δηλώσεις ο κ. Τζωρτζάτος, μια καταγγελία και μάλιστα με τίτλο «Τί ετοιμάζουν και με δείχνουν για μέλος της 17Ν›.
Εκεί λοιπόν καταγγέλλει τα εξής ο κ. Τζωρτζάτος: «Μου ζήτησαν να πάω στην Ασφάλεια, με ανέκριναν επί πολλές ώρες, έκαναν και έρευνα στο σπίτι μου και μου πήραν ατζέντες και άλλα αντικείμενα και με άφησαν ελεύθερο λέγοντάς μου ότι πρόκειται για παρεξήγηση. Έκτοτε βρίσκομαι υπό στενή παρακολούθηση›. Η ταλαιπωρία όμως για τον ίδιο και την οικογένειά του δεν σταματά εδώ. Σε προχθεσινή εφημερίδα, διάβασα σε ρεπορτάζ το οποίο επικαλείται έγκυρες πηγές της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, λεπτομέρειες της ανακρίσεώς του και της περιπέτειάς του αυτής. Το δημοσίευμα με τίτλο «Σε κλοιό η 17Ν› και υπότιτλους «Σε αυτή την παρακολούθηση μέλη της τρομοκρατικής Οργάνωσης-φάντασμα και Αμερικανοί του FBI εντόπισαν τους τρομοκράτες στη Φιλοθέη›, τον εμφανίζει βάσει το περιστατικό χωρίς να αναφέρει όνομα, σαν μέλος της 17Ν.›.
Παρένθεση του ομιλούντος, στο ακροατήριο διευκρίνισε ο κ. Τζωρτζάτος ότι επρόκειτο για δημοσίευμα του συγκροτήματος Λαμπράκη. Ή τα ΝΕΑ ή το ΒΗΜΑ ήταν λοιπόν.
«Νιώθοντας ότι κινδυνεύει η ζωή του ο Βασίλης Τζωρτζάτος μας είπε: Επειδή δεν ανήκω σε κανένα Κόμμα, οργάνωση, ή θρησκευτική αίρεση και δε μπορώ να ζητήσω προστασία από την Αστυνομία γιατί αυτή με παρακολουθεί και επειδή τέλος μου φαίνεται μεθοδευμένο το δημοσίευμα, φοβάμαι πάρα πολύ για την ασφάλειά μου και γι αυτό απευθύνομαι δημόσια και ζητώ την βοήθειά της›.
Τί προκύπτει λοιπόν από αυτό το δημοσίευμα που προσκόμισε η Πολιτική Αγωγή; Ότι ο κ. Τζωρτζάτος ποτέ δε μίλησε για 17Ν. Αντιθέτως, ένα γνωστό συγκρότημα εφημερίδων τον φωτογράφισε ως μέλος της 17Ν και ενοχλούμενος βαθύτατα ο κ. Τζωρτζάτος κάνει μια καταγγελία όπου δηλώνει μάλιστα «εγώ δεν ανήκω πουθενά, ούτε σε κόμμα, ούτε σε οργάνωση και φοβάμαι γιατί με παρακολουθούν›. Από δω λοιπόν, κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο για τον κ. Τζωρτζάτο, μάλλον ελαφρυντικό.
Όμως επέμενε η Εισαγγελική Αρχή και ήθελε πάση θυσία να επιμείνει σε αυτό το συμβάν. Πράγματι, διαβάστηκε αυτό το διαβιβαστικό το περίφημο της Αστυνομίας το οποίο υποτίθεται ότι αναφερόταν και σε προκηρύξεις, εδώ είναι αυτό το τεράστιο ολίσθημα να το πω κομψά, της Εισαγγελικής Αρχής, να μην επεκταθώ, έχω αναφερθεί, είναι μία από τις περιπτώσεις όπου παραποιεί την πραγματικότητα συνειδητά η Εισαγγελική Αρχή.
Έχω λοιπόν μπροστά μου αυτό το διαβιβαστικό το οποίο αναγνώστηκε στο Δικαστήριό σας και κατατέθηκε. Αυτό το διαβιβαστικό από μόνο του συνιστά ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία υπέρ της αθωότητας του κ. Τζωρτζάτου. Ξέρετε γιατί; Δεν μας είπε η Εισαγγελική Αρχή τον χρόνο που έχει σταλεί αυτό το διαβιβαστικό. Θυμίζω ότι η προσαγωγή του κ. Τζωρτζάτου στην Αστυνομία έχει γίνει τον Μάιο του 1993. Αυτό το αναγνωσθέν διαβιβαστικό που προέρχεται από την Ελληνική Αστυνομία, την Ασφάλεια και την Υποδιεύθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας στο Τμήμα Ερευνών, ξέρετε τί ημερομηνία έχει; 15/6/1994. Ένα χρόνο και ένα μήνα μετά την προσαγωγή του κ. Τζωρτζάτου.
Ποιο είναι το θέμα αυτού του διαβιβαστικού; Υποβολή ανακριτικών εγγράφων. Αφού περιγράφει τί ακριβώς έγινε, έχει διαβαστεί, να μη σας κουράσω, τί έγινε στις 14/5/1993, προσέξτε πώς καταλήγει το διαβιβαστικό προς τον κ. Εισαγγελέα, ο οποίος βέβαια ουδέποτε άσκησε ποινική δίωξη και δε μπορούσε να ασκήσει ποινική δίωξη μετά από αυτά που του λένε οι ίδιοι οι αστυνόμοι.
Τί λένε λοιπόν οι αστυνόμοι: «Επειδή οι προαναφερόμενες κινήσεις των ανωτέρω› -αναφέρεται στον κ. Τζωρτζάτο και στον συνεπιβάτη του στη μοτοσικλέτα- «κρίθηκαν ως ιδιαίτερα ύποπτες και πιθανόν σχετιζόμενες με σχεδιαζόμενες έκνομες ενέργειες, διενεργήθηκε από την υπηρεσία μας εμπεριστατωμένη έρευνα τόσο για την αναζήτηση και εξέταση του δευτέρου, αγνώστου μέχρι σήμερα ατόμου, όσο και για τον ίδιο τον Τζωρτζάτο Βασίλειο›.
Κινητοποιείται το δυναμικό της αστυνομίας λοιπόν. Ακούστε τη συνέχεια: «Παρά τις μέχρι σήμερα έρευνές μας› -το σήμερα είναι ένα χρόνο και ένα μήνα μετά, δε μιλάμε για δέκα μέρες- «δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστεί το δεύτερο άτομο και δεν προέκυψαν αξιόλογα στοιχεία σε βάρος του ίδιου του Τζωρτζάτου Βασιλείου›. Υποβάλλονται κάποια ανακριτικά έγγραφα τα οποία παρανόμως δε μας χορήγησε η Εισαγγελική Αρχή –βέβαια και τώρα κ. Εισαγγελέα μπορείτε να επανορθώσετε και να μας δώσετε επιτέλους αυτά τα έγγραφα που βρίσκονται στη δικογραφία για να τα μάθουμε κι εμείς.
Προσέξτε πώς τελειώνει το διαβιβαστικό έγγραφο, το υπογράφει ο Διευθυντής ο Ταξίαρχος κ. Πεντάρης, δεν είναι όποιος κι όποιος: «Η βραδύτητα υποβολής των προαναφερομένων εκθέσεων και λοιπών εγγράφων οφείλεται στην επισταμένη διενέργεια των ερευνών μας σε συνδυασμό με προηγούμενες αλλά και επόμενες τρομοκρατικές ενέργειες με αρνητικό οπως προαναφέρεται αποτέλεσμα›.
Για εμάς κ. Πρόεδρε, αυτό το διαβιβαστικό είναι μια τρανταχτή απόδειξη της αθωότητας του κ. Τζωρτζάτου. Τί μας λέει ο κ. Ταξίαρχος; «Είχαμε σοβαρές υποψίες, θεωρήσαμε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με τρομοκράτες γι αυτό τί κάναμε; Επί ένα χρόνο και ένα μήνα παρακολουθούσαμε στενά, επισταμένως τον κ. Τζωρτζάτο, τον είχαμε στο στόχαστρο. Τί βρήκαμε; Τίποτα, μηδέν›.
Ένα χρόνο τον παρακολουθεί τον κ. Τζωρτζάτο τον παρακολουθεί τον κ. Τζωρτζάτο η αστυνομία σε επίπεδο Ταξιάρχου και δεν βρίσκει τίποτα. Αυτή είναι η συμμετοχή του μετά το ’92.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου).
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το ζητούμενο είναι αν συμμετείχε μετά το ’92 ο κ. Τζωρτζάτος. Εσείς λέτε ουσιαστικά ότι συμμετείχε βέβαια αλλά τί να κάνουμε; Δεν τον βρήκαμε. Εσείς θα πρέπει να αποδείξετε αυτό που δε μπόρεσε να αποδείξει η αστυνομία μετά από ένα χρόνο παρακολούθησης. Εσείς πρέπει να αποδείξετε με συγκεκριμένα στοιχεία ότι συμμετείχε ο κ. Τζωρτζάτος και μετά το 1992.
Διαβάστηκε στο Δικαστήριό σας και ένα δημοσίευμα πρόσφατο από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, της 11/6/2003. «Κατέθεσε ο κ. Πάνος Καμμένος, βουλευτής Β’ Αθηνών της Ν.Δ. και δήλωσε πως όταν το ’93 συνελήφθη ο Βασίλης Τζωρτζάτος ασκήθηκαν μεγάλες πιέσεις από βουλευτές της αντιπολίτευσης στον τότε αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ για να αφεθεί ελεύθερος. Σύμφωνα πάντως με τον πρώην αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ Αντώνη Λαμπαδιάρη, κάτι τέτοιο δεν είχε γίνει ποτέ. Δεν δέχθηκε καμία πίεση, αλλά και κανείς δεν παρενέβη τότε με οποιονδήποτε τρόπο στο έργο των αρχών. Ο Τζωρτζάτος αφέθη ελεύθερος γιατί δεν προέκυψε ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος του. Μάλιστα ο κατηγορούμενος παρακολουθήθηκε στη συνέχεια για καιρό αλλά χωρίς αποτέλεσμα›.
Αυτές είναι οι δηλώσεις του τότε αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ του κ. Λαμπαδιάρη. Ζητήσαμε από το Δικαστήριό σας να έρθει να μας τα πει κι εδώ, είπατε ότι αρκεί το κείμενο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. ¶ρα, πρόσθετο στοιχείο σε συνδυασμό με το διαβιβαστικό της αστυνομίας, και ο ίδιος ο τότε αρχηγός της αστυνομίας μας λέει: «Τον παρακολουθούσαμε για καιρό, δεν βρήκαμε όμως τίποτα και καμία πίεση βεβαίως δεν ασκήθηκε›.
Αυτά τα στοιχεία πώς είναι δυνατό κ. Πρόεδρε νομικά να τα αντικρούσετε; Θα το δούμε και περιμένω με ενδιαφέρον την τοποθέτησή σας στην απόφασή σας.
Να σημειώσω το εξής: Στην περίφημη αυτή υπόθεση του 5/93, πώς βρήκαν τον κ. Τζωρτζάτο; Γιατί κάποιος τηλεφώνησε και είπε ότι «μία μοτοσικλέτα με τον αριθμό τάδε κάτι ύποπτο κάνει εκεί›, στο Ψυχικό νομίζω ή στη Φιλοθέη. Ήταν πράγματι η μοτοσικλέτα που ανήκε κατά κυριότητα στον κ. Τζωρτζάτο.
Θέλω να προσέξτε και αυτή την λεπτομέρεια. Βρήκαν τον κ. Τζωρτζάτο, τον πήραν τηλέφωνο και του είπαν «έλα να μας πεις κάποια πράγματα›, από τη μοτοσικλέτα του. Ξέρουμε πολύ καλά ότι πάντοτε η Οργάνωση 17Ν χρησιμοποιούσε για τις ενέργειές της πρώτον κλεμμένες μοτοσικλέτες και δεύτερον με άλλες κλεμμένες πινακίδες. Είναι δυνατόν ποτέ η Οργάνωση το 1993 που έχει μια εμπειρία δράσης, να πηγαίνει για κάποια παρακολούθηση, για κάποια προετοιμασία ενέργειας με μοτοσικλέτα που ανήκει σε αυτό το μέλος της και έχει τις πινακίδες της ίδιες;
Νομίζω είναι ένα πρόσθετο στοιχείο που πιστοποιεί ότι δεν έχει καμία σχέση με προετοιμασία έστω ενέργειας γιατί είχε τον στοιχειώδη κοινό νου η Οργάνωση όταν προετοιμάζει κάποια ενέργεια να χρησιμοποιεί κλεμμένες μοτοσικλέτες με κλεμμένες πινακίδες. Εδώ όμως ήταν η μοτοσικλέτα που ανήκει στην κυριότητα του κ. Τζωρτζάτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα.