Πολιτική
Τρίτη, 14 Οκτωβρίου 2003 21:03

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (14/10/2003) Μέρος 3/8

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη, νομίζω ότι δεν θα σας διαφεύγει της προσοχής ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας έχει επικυρώσει απόφαση καταδίκης δικηγόρων διότι πήραν από κάποιον?.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καθόλου δεν μου διαφεύγει της προσοχής. Εάν σε αυτό μου δίνετε ακόμα ένα βοήθημα στην ερμηνεία της άποψης του κ. Μαρκή το δέχομαι ευχαρίστως. Πράγματι συνηγορούν τα πράγματα προς τα εκεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω ότι υπάρχει ένα ζητηματάκι εδώ το οποίο νομίζω ?.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ζητηματάρα είναι, δεν είναι ζητηματάκι με συγχωρείτε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μας νοιάζει εδώ πέρα σε αυτή τη Δίκη.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μας νοιάζει πάρα πολύ.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Πιστεύετε ότι ο Σρέντερ διαφέρει πολύ από τον Μπους γιατί είναι πολιτικό?.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς είπαμε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Τι δουλειά έχει ο Σρέντερ.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Αν έχει δουλειά; Τεράστια δουλειά έχει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω. Σε άλλα καθεστώτα που μερικοί ονειρεύονται εδώ μέσα μπορεί να είχε σημασία. Εδώ στα δικά μας τα δυτικού τύπου δεν έχει καμία σημασία.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχετε κάποια άποψη, σεβαστή είναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και η δική σας φυσικά είναι πολύ σεβαστή.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Έτσι πλέον διαμορφώνονται οι νόμοι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να προχωρήσουμε.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καλή ήταν η διακοπή και εποικοδομητική. Λέω λοιπόν ότι το μόνο το οποίο δεν μας είπε ο κ. Αναπληρωτής Εισαγγελέας είναι ότι «κοιτάξτε, όποιος ?..›?..

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να εκμεταλλευθώ κι εγώ την διακοπή.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εκμεταλλευθείτε.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: (εκτός μικροφώνου)

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Εισαγγελέα, και να μην είναι αυτές οι προθέσεις σας είναι αυτά τα αποτελέσματα των ενεργειών σας. Θα πάμε στις προθέσεις και τα αποτελέσματα. Έχουμε και αδικήματα στα οποία μας ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα αλλά εν πάση περιπτώσει είναι δύσκολο να διαφύγει τον ενδεχόμενο τουλάχιστον με όλα αυτά τα ζητηματάκια τα οποία υπάρχουν?

Β. ΜΑΡΚΗΣ: (εκτός μικροφώνου) Να μου πείτε και για τον ενδεχόμενο.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θα σας πω και για τον ενδεχόμενο. Εγώ απλώς λέω το εξής, ότι αυτό εάν το συλλάβει κανείς στην ολότητα της διάστασής του στο τέλος το μόνο το οποίο δεν έχει λεχθεί ευθέως είναι ότι κοιτάξτε, άμα ξαναναλάβετε τέτοια υπόθεση και κάνετε αυτά που κάνετε θα πάτε και φυλακή για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Αυτό είναι. Μάλλον υπερβολικό.

Κοιτάξτε, σήμερα δεν είναι ώριμες οι συνθήκες. Ρίχνετε ένα σπόρο εκεί πέρα, αύριο που το ζητηματάκι που θα έχει πολλαπλασιαστεί και θα έχει γίνει και από την Γερμανία και από την Γαλλία και από δω και από κει κλπ θα δούμε τι έχει να επακολουθήσει και ποια θα είναι η διατήρηση της θεσμικής αυτοτέλειας του ρόλου του συνηγόρου υπεράσπισης όταν αυτή πλήττεται ευθύτατα από την κοινοτική οδηγία που υποχρεώνει τον δικηγόρο να γίνεται ρουφιάνος του πελάτη του προκειμένου να αποφύγει ο ίδιος την φυλάκιση για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Αλλά ο κ. Εισαγγελέας μίλησε και για ένα οργανωμένος σχέδιο των συνηγόρων υπεράσπισης οι οποίοι περιέρχονταν λέει την Ελλάδα σε διάφορες εκδηλώσεις πριν από την έναρξη της Δίκης προσπαθώντας να αμφισβητήσουν το Δικαστήριο. Τα είπε αρκετά αόριστα εκεί που χρειαζόταν να τα πει συγκεκριμένα και η αοριστία υπάρχει τουλάχιστον σε δύο σημεία, σε τι συνίσταται αυτό το οργανωμένο σχέδιο για παράδειγμα το οποίο μάλιστα είναι οργανωμένο σχέδιο των συνηγόρων υπεράσπισης. Εδώ δεν είναι των κατηγορουμένων. Εδώ είπαμε ότι πάμε κι ένα βήμα πιο μπροστά, είμαστε πιο επαναστάτες εμείς από την 17Ν και σε τι συνίσταται η αμφισβήτηση του Δικαστηρίου.

Είπα και χθες ότι μου κάνει εξαιρετική εντύπωση το γεγονός ότι εν πάση περιπτώσει πέντε μήνες τρομο-υστερία, πέντε μήνες τηλεοπτική βαρβαρότητα, πέντε μήνες διαπόμπευση από τα Κανάλια, πέντε μήνες υποκατάσταση του κράτους δικαίου και όλων των εξουσιών από πέντε «δημοσιογράφους›, εντός εισαγωγικών δημοσιογράφους γιατί είναι ένα άλλο δράμα αυτό, ότι εγώ για να πρέπει να αναλάβω μία μικροδιαφορά πρέπει να έχω πτυχίο και κάποιος για να πάρει ένα μαρκούτσι και να απευθύνεται σε εκατομμύρια Έλληνες δεν πρέπει ούτε πτυχίο να έχει, ούτε τίποτα. Τα προσόντα είναι μονάχα ο Καναλάρχης. Το αφήνω.

Από όλα αυτά ο κ. Εισαγγελέας είδε 2-3 εκδηλώσεις που έγιναν που συμμετείχε η κα Κούρτοβικ, ο κ. Ραχιώτης, εγώ, κάποιοι άλλοι και οι οποίες έθεσαν τα νομικά θέματα τα οποία δεν είχαν να κάνουν με το αν ο πελάτης είναι αθώος ή ένοχος αλλά με απροκάλυπτες παραβιάσεις στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων, συνταγματικών και δικονομικών. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή τι υποκρύπτει αυτή η δυσαρέσκεια; Σπάσαμε κάποια άτυπη σύμβαση ανάμεσα στην κατεστημένη ποινική δικηγορία που ξέρατε μέχρι τώρα και τα Δικαστήρια; Έτσι θέλατε; Να τα λέμε εδώ πέρα ηπίως και υπό τύπων μουρμούρας έχοντας κατά νου να μην σας στενοχωρήσουμε μπας και ο πελάτης μας φάει κανέναν μήνα φυλακή παραπάνω σε αυτή την υπόθεση ειδικά; Αυτός είναι ο ρόλος του δικηγόρου; Να έρχεται μονάχα και να ζητά την επιείκεια του Δικαστηρίου ή αν θέλετε και να εξαντλεί μέσα στο Δικαστήριο τα υπερασπιστικά του επιχειρήματα;

Ο πελάτης μου θα καταγγέλλει ότι έχει υποστεί βασανιστήρια κι εγώ θα βγω να το δημοσιοποιήσω; Λέτε αστεία; Ο άλλος καταγγέλλει ότι ήταν 40 ημέρες στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ με φάρμακα, χωρίς να τηρηθεί καμία διαδικασία που έχει σχέση με τα δικαιώματα του ασθενούς ή με τα δικαιώματα του κρατουμένου και δεν θα βγούμε να τα πούμε; Οι κρατούμενοι χωρίς να προβλέπεται από νόμο είναι μέσα σε κελιά-τάφους, απομονωμένοι και χωρίς δυνατότητα ουσιαστικής επικοινωνίας με τους συνηγόρους τους και εμείς θα το βουλώσουμε; Όχι κύριοι, καλύτερα να κάψουμε τα πτυχία μας.

Εάν θέλετε τέτοιους δικηγόρους δεν θα τους βρείτε στα πρόσωπά μας. Διορίστε, ο νόμος σας το επιτρέπει. Αλλά βέβαια οι επιθέσεις του κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέα δεν είναι μόνο αυτές. Εδώ είμαι υποχρεωμένος να κάνω μία αναδρομή. Έτσι κι αλλιώς είναι διαφορετικές πράξεις συρρέουν αληθώς και πραγματικώς κατά συνέπεια η αναδρομή παρά το γεγονός ότι είχα κάθε διάθεση να την ξεχάσω είναι επιβεβλημένη τουλάχιστον σε αυτές που έχω καταγράψει απέναντι στην πολυμελή, σε μία εκ των δύο πολυμελών υπερασπίσεων, αυτή του κ. Τζωρτζάτου. Αυτή πραγματικά από την αρχή της Δίκης είναι στο στόχαστρο του κ. Εισαγγελέα, του κ. Μαρκή.

Σταχυολογώ. 6/3/2003 παρατήρηση στον κ. Μυλωνά ότι ανεπιτρέπτως παρατηρεί ότι αντιδικονομικά επεμβαίνει ο κ. Μαρκής σε δήλωση του κ. Κουφοντίνα και τον διακόπτει την ημέρα εκείνη της Δίκης. 14/3/2003 παρατήρηση στον κ. Μυλωνά και σε μένα ότι το νεαρό της ηλικίας μας μας κάνει αγχώδεις και γι αυτό υποβάλλουμε την ένσταση ακυρότητας της κλήτευσης του Τζωρτζάτου την οποία ειρωνικά χαρακτηρίζει ως προϊόν ευρηματικότητας του κ. Μυλωνά.

17/3/2003 στα πλαίσια της συζήτησης για την ένσταση αποβολής της πολιτικής αγωγής στην υπόθεση Ανδρουλιδάκη. Μομφή για υπερβολική νομική προστασία και συναισθηματική πρόταξη της παρουσίας της κόρης του θανόντος, καθ’ όλα σεβαστής ότι απέναντι σε μία κοπέλα η οποία έχασε τον πατέρα της εμείς προβάλλουμε ενστάσεις.

17/3/2003, ειρωνικός χαρακτηρισμός ως παγκόσμιας πρωτοτυπίας των βασανιστηρίων τα οποία ο κ. Μαρκής μας αποδίδει ότι ισχυριζόμαστε ότι υπέστη ο Τζωρτζάτος μπροστά στον Ανακριτική ενώπιον δύο συνηγόροων. 21/3/2003, μομφές του κ. Μαρκή ότι κάνουμε παιχνίδι εντυπώσεων εδώ και κάνουμε παιχνίδι εντυπώσεων γιατί ζητάμε από το Δικαστήριο να μας δώσει τα στοιχεία ενός ανθρώπου τον οποίο ο Βασίλης Τζωρτζάτος έχει αναγνωρίσει μέσα στο ακροατήριο ως τον βασανιστή του στην Αντιτρομοκρατική και ο άνθρωπος αυτός όταν τελικά μας δίδονται τα στοιχεία μετά από την φασαρία που κάναμε και υπερβαίνοντας αυτού του είδους τις μομφές αποδεικνύεται ότι είναι πράγματι Υπαστυνόμος της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας που έχει συμμετάσχει ενεργά στην προανάκριση και τα στοιχεία του ήδη έχουν δοθεί στην αρμόδια Πταισματοδίκη. Εμείς όμως κάνουμε κυνήγι εντυπώσεων, κάνουμε θέατρο δηλαδή για τους δημοσιογράφους κατά τον κ. Μαρκή.

29/5/2003, παρατηρήσεις ανωνύμως αλλά σαφώς απέναντι στον ομιλούντα για την συμμετοχή του σε συνέντευξη τύπου που σχετίζεται με την υπόθεση με την υπόθεση του Κωνσταντίνου Αβραμίδη, του Κώστα του Πόντιου, του φερόμενου ως 20ου μέλους της 17Ν, του άλλου δείγματος των σκευωριών του κ. Διώτη και του κ. Σύρου. Θα έρθω και σε αυτό το θέμα όταν έρθει η ώρα αυτοτελώς. Είναι ανεπίτρεπτο συνήγοροι να μετέχουν σε συνεντεύξεις τύπου στις οποίες συνεντεύξεις συμμετέχουν και κάποιοι οι οποίοι χαρακτηρίζουν το Δικαστήριο έτσι κι αλλιώς. Εγώ δηλαδή θα πρέπει να ταυτίζομαι με οποιονδήποτε συνομιλητή μου σε μία συνέντευξη τύπου αλλιώς να μην συμμετέχω διότι όταν συμμετέχω διαπράξω ανοσιούργημα κατά τον κ. Μαρκή.

19/6/2003, ότι είναι προς τιμήν των δύο προηγουμένων δικηγόρων του Βασίλη Τζωρτζάτου που τον εγκατέλειψαν. Τίμησαν την υπογραφή τους και δεν υπέγραψαν τις καταγγελίες τους για βασανιστήρια. Η τιμή στους προηγούμενους εξ αντανακλάσεως βεβαίως είναι ατιμία στους επόμενους. Εκείνοι έκαναν το καθήκον τους, δεν έχαψαν το παραμύθι του Τζωρτζάτου, τον πούλησαν. Εμείς οι οποίοι προφανώς στα πλαίσια του κυνηγιού των εντυπώσεων θέλουμε δεν ξέρω τι να κάνουμε, εμείς επακολουθήσαμε και δεχθήκαμε, δεν τιμήσαμε την υπογραφή μας.

Την ίδια ημέρα εξετάζοντας τον μάρτυρα Κλέαρχο Σμυρναίο, επειδή έδωσε 2-3 απαντήσεις σε ότι αφορά συζητήσεις που είχαμε μεταξύ μας για την δικογραφία τον χαρακτηρίζει δασκαλεμένο από μένα. Δασκαλεμένο έναν μάρτυρα ο οποίος δέκα χρόνια πριν έχει συρθεί στα Δικαστήρια και έχει προφυλακιστεί 1,5 χρόνο άδικα και είναι μία ζωντανή απόδειξη το αν γίνονται σκευωρίες, αν γίνονται βασανιστήρια και πώς γίνεται η προανάκριση η αστυνομική στην Ελλάδα.

20/6/2003, υποδείξεις και μομφή επειδή είπα την φράση «τσούζει η αλήθεια›, εκφράσεις γηπέδων μου απέδωσε. Το ξανάπε και στις 22/7 πάλι όταν είπα την ίδια φράση. Μόνο που είναι άδικος ο κ. Εισαγγελέας και πολύ επιλεκτικός. Εκείνους που μετέτρεψαν σε γήπεδο το Δικαστήριο όχι 1 και 2 αλλά 15 και 20 και 30 φορές διακόπτοντας, λοιδορώντας, ερχόταν γνωστός συνάδελφος και πριν καν αφήσει την τσάντα του κάτω στο έδρανο είχε ήδη κοκκινίσει και ήταν έτοιμος για καυγά. Εκείνοι δεν δέχθηκαν ποτέ καμία παρατήρηση από την Έδρα, καμία.

Όταν εμείς για χιλιοστή φορά επιχειρήσαμε να προστατεύσουμε κάποιους μάρτυρες που κατάθεταν εκείνη την ώρα τους οποίους ανεπιτρέπτως διέκοπτε ο συγκεκριμένος συνάδελφος που δεν παρίστατο στην υπόθεση επειδή επέμεναν να λένε κάτι το οποίο δεν μπορούσε να το χωνέψει κανείς από την Έδρα, ότι υπήρχαν ένοπλοι μέσα στον Ανακριτή που έδινε απολογία ο Βασίλης Τζωρτζάτος και οι άλλοι, δεν μπορούσε να το χωνέψει μέχρι που το διάβασε από καταθέσεις αστυνομικών. Δυστυχώς είπαμε η αλήθεια είναι σαν το φως. Όσα εμπόδια και να βάλεις μία χαραμάδα φτάνει για να φτάσει κάποτε.

Αλλά τότε οι διακοπές γινόντουσαν δεκτές. Η παρεμπόδιση των μαρτύρων να καταθέσουν και των συνηγόρων να ρωτήσουν γινόταν δεκτή και όταν αγανακτούσε κάποιος μετά από 1 και 2 ώρες και είπε «τσούζουν αυτά που ακούγονται› τότε είχαμε έτοιμη και την ρετσέτα ότι είναι εκφράσεις γηπέδου. Είναι ο Παπαδάκης ο χούλιγκαν, δεν ήταν ο κύριος απέναντι ο χούλιγκαν. Είμαστε εμείς.

Στις 10/7 ειρωνεία στον μάρτυρα Πανουσόπουλο τον οποίο προφανώς και ενώ τον πρότεινα ως μάρτυρα υπεράσπισης για να καταθέσει στο Δικαστήριο συνεισφέροντας με τις γνώσεις του για κάποια θέματα ηλεκτρονικά, αφού δεν μπόρεσα εξαιτίας της τρομοϋστερίας να βρω έναν άνθρωπο που να δέχεται να έρθει να πει δύο απόψεις εδώ στο Δικαστήριο –στο κάτω-κάτω αν είχε διαταχθεί πραγματογνωμοσύνη σε κάποια πράγματα είναι αλλιώς να ζητήσεις σε κάποιον να έρθει τεχνικός σύμβουλος να κάνει κάτι δηλαδή το οποίο δηλαδή έχει μία αφή επαγγελματική, είναι άλλο τελείως όμως να πεις «έλα για μάρτυρας υπεράσπισης ως μάρτυρας ειδικών γνώσεων και να πεις κάποια πράγματα›.

Έφερα λοιπόν τον κ. Πανουσόπουλο γι αυτό αλλά ο κ. Εισαγγελέας άρχισε να του κάνει ερωτήσεις πριν τον εξετάσω και στο τέλος τον ειρωνεύτηκε και του λέει: «Γιατί ήρθατε εδώ πέρα, γιατί σας έφεραν εδώ;› Να μιλήσω για την ειρωνεία στον κ. Μυλωνά στις 30/7, ο οποίος κατήγγειλε παρουσία κουκουλοφόρων με προτεταμένα αυτόματα απέξω και είπε «τα έφεραν για εσάς, για να σας φοβίσουμε›; Να πω ότι τον κ. Μυλωνά τον κατηγόρησε ότι προσπαθεί να υφαρπάξει απόφαση του Δικαστηρίου σε ό,τι αφορά το πειστήριο Π57 για το αίτημα προσκομιδής των φωτογραφιών;

Να πω για τις 4/8 όταν συνελήφθη να αναφέρεται σε έγγραφο μη αναγνωσθέν από εκείνο το περίφημο περιστατικό του 1993 του Τζωρτζάτου δηλαδή σε μια προκήρυξη η οποία δεν αναφερόταν στο διαβιβαστικό, το μόνο έγγραφο που είχε αναγνωσθεί και έκανε χρήση και επέμενε κιόλας προσπαθώντας να πει «δεν τα ξέρετε καλά εσείς, λείπατε εκείνη την ημέρα›, λες και δεν είχαμε διαβάσει τα πρακτικά και είχε αναγνωσθεί αυτό το έγγραφο. Θυμηθείτε και εκεί την αντίδραση.

Θυμηθείτε ακόμα την αντίδραση όταν στη διάρκεια της απολογίας του Θωμά Σερίφη επισημάναμε στο Δικαστήριο ότι ο κ. Εισαγγελέας δεν έχει το δικαίωμα χωρίς άδεια από το Δικαστήριο να ζητήσει κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του Θωμά Σερίφη με άλλους κατηγορουμένους όπως υπέλαβε ότι έκανε ρωτώντας αυθαίρετα και αντι-δικονομικά στη διάρκεια της απολογίας για τα ίδια περιστατικά.

Δεν ξέρω τί μπορεί να έχει ο καθένας μέσα στο μυαλό του και ποια είναι τα κίνητρα. Ο κ. Μαρκής έχει κριτήριο και όχι μόνο νομικό, έχει και πολιτικό κριτήριο, έχει και επικοινωνιακό κριτήριο, έχει και συνδικαλιστικό κριτήριο. Ίσως να εκφράζει και έναν ιδιότυπο συνδικαλιστικό ανταγωνισμό απέναντι στο πρόσωπό μου, που είναι προφανές ότι τον έχει ενοχλήσει. Ίσως τον έχει ενοχλήσει η αποχή που κάναμε με αιχμή την αβελτηρία ενός συναδέλφου του για το θέμα της παράτασης της προσωρινής κράτησης στα τέλη Αυγούστου, ίσως τον έχει ενοχλήσει ότι το αναδείξαμε αυτό το ζήτημα.

Ίσως από τον κ. Μυλωνά όλοι έχουν ενοχληθεί ότι είναι ο άνθρωπος ο οποίος δείχνει μέσα στο Δικαστήριο και μέσα από τις δικές του τις γραφές τις αντιφάσεις του και τις ασυνέπειές του. Η επιλογή λοιπόν των στόχων έχει μία λογική. Το θέμα είναι άλλο. Υπό το καθεστώς αυτό, θα μπορούσε κανένας υπερασπιστής να κάνει τη δουλειά του ανεπηρέαστα και αβίαστα; Αντιμετωπίσαμε την αμεροληψία την οποία απαιτείτε να μας αντιμετωπίζουν οι παράγοντες της δίκης; Πότε κάποιος από μας προκάλεσε, επιτέθηκε, υπερέβη τα απαιτούμενα όρια ευπρεπείας και το μέτρο των εκφράσεων για να αντιμετωπίσει αυτού του είδους του καταιγισμό, τον επανειλημμένο;

Το χειρότερο απ’ όλα ήταν η γενίκευση η οποία επακολούθησε στο τέλος. Θα ήθελα να πω τα εξής σε ό,τι αφορά τις ληστείες και τα χρήματα τα οποία «μοιράστηκαν οι δικηγόροι›. Είναι εξ ορισμού ψευδής ο ισχυρισμός αυτός και είναι εξ ορισμού ψευδής γιατί αν μη τι άλλο, εκείνο το οποίο και ο τελευταίος, και ο έσχατος των Ελλήνων καταλαβαίνει, παρακολουθώντας τη Δίκη αυτή, είναι ότι οι συγκεκριμένοι 19 άνθρωποι που κάθονται στο εδώλιο, κάθε άλλο παρά σαν ομάδα συμπεριφέρονται, ακόμα και στον συντονισμό τον υπερασπιστικό της.

Είδατε εσείς Οργάνωση, συντονισμένη συμπεριφορά τέτοια που έστω και σε οργανωτικό επίπεδο θα μπορούσε να οργανώνει θέματα υπεράσπισης και αμοιβών κτλ.; Είναι αστείο να το συζητάμε αυτό το πράγμα. Θα πω όμως, γιατί τη Δίκη την παρακολουθεί η κοινωνία, την παρακολουθούν τα παιδιά μου, την παρακολουθούν οι άνθρωποι που με ξέρουν κι εγώ οφείλω να απευθυνθώ απέναντι σ’ αυτούς για να ξέρουν αν εγώ έχω πάρει χρήματα από ληστείες ή δεν έχω πάρει, ή τί έχω πάρει και γιατί.

Να πω τα εξής: Σε ό,τι αφορά τον Βασίλη Τζωρτζάτο, αυτοί οι άνθρωποι που είδατε εδώ, οι συγγενείς του, ορισμένοι από τους οποίους εγκωμιάστηκαν ακόμα και από τον κ. Τακτικό Εισαγγελέα, αυτοί οι άνθρωποι με το υστέρημά τους, έχουν αναλάβει το οικονομικό βάρος της παρουσίας της δικής μου στο Δικαστήριο αυτό, ένα βάρος το οποίο όπως είπα κι εχθές, επειδή αισθάνθηκα τις δυνάμεις μου ανεπαρκείς, είχα την τύχη και την τιμή να βρω δύο άξιους συναδέλφους, καλύτερους από μένα και οι δύο, ένας από άποψη εμπειρίας, ο άλλος από άποψη κατάρτισης, να το μοιραστώ το οικονομικό βάρος αυτό.

Κι όταν λέμε για οικονομικό βάρος, εννοούμε κάτι παραπάνω από τα έξοδά μας. Ποσά μικρότερα από εκείνα που κάποιοι μεγαλόσχημοι κύριοι της απέναντι πλευράς που ουδέποτε αντιμετώπισαν το ερώτημα «από πού τα πήρατε›, τα παίρνουν για παράσταση μιας μέρας. Γιατί; Όχι γιατί είμαστε συνοδοιπόροι, αλλά γιατί στη ζωή κ.κ. Δικαστές, δεν γίνονται όλα για τα χρήματα. Αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά δεν ασχολούνται για τα χρήματα, αυτοί που ασχολούνται στη ζωή τους με διάφορα πράγματα που τους γεμίζουν κοινωνικά ή επαγγελματικά, δεν ασχολούνται μόνο για τα χρήματα.

Ζούμε σε μία χώρα που δυστυχώς η παροχή δωρεάν δικαιοσύνης δεν απετέλεσε ποτέ στοιχείο του κράτους δικαίου όπως η δωρεάν παιδεία και η δωρεάν υγεία, όσο δωρεάν ήταν και όσο δωρεάν απομένουν μετά από τις νεοφιλελεύθερες και εκσυγχρονιστικές επιδρομές. Δωρεάν δικαιοσύνη υπήρχε de facto γιατί οι μισοί μαχόμενοι δικηγόροι –και αυτό το ξέρετε γιατί όλοι έχετε δικηγόρους γνωστούς ή συγγενείς- τη μισή μέρα της δουλειάς τους την αναλώνουν σε εξυπηρετήσεις και σε νομικές εργασίες που κάνουν για ανθρώπους που δεν διαθέτουν τα οικονομικά μέσα να αντιμετωπίσουν το κόστος πρόσβασης της δικαιοσύνης.

Αλλά και δεύτερο, γιατί υπάρχει και ευτυχώς δεν έχει εκλείψει παρά τις επιθέσεις που δέχεται, μία ευρύτατη κατηγορία δικηγόρων, η οποία πραγματικά κινείται με αφετηρία την προσήλωσή της στα υπερασπιστικά της καθήκοντα και στην προάσπιση των δικαιωμάτων των εντολέων της. Αυτά τα δικαιώματα είναι που μας έκαναν εμάς να στρατευθούμε αγνοώντας και ψηφώντας τους οικονομικούς όρους.

Η αγανάκτηση για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων, για την προδικασία, για την τηλεοπτική βαρβαρότητα, που μας επέβαλλε την ανάγκη να βάλουμε τις δυνάμεις μας μαζί για να ορθώσουμε ένα μέτωπο αντίστασης της κοινωνίας σ’ αυτή την οργανωμένη της διάλυση, αν αυτό είναι αδίκημα καταδικάστε μας. Εμείς θα εξακολουθήσουμε να δίνουμε τη μάχη και μέσα και έξω από τα δικαστήρια.

Περνάμε σε άλλη ενότητα, θα ήθελα εδώ να κάνουμε ένα διάλειμμα παρακαλώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτουμε για δέκα λεπτά.

ΔΙΑΚΟΠΗ