Έρχομαι στο δεύτερο αδίκημα. Το δεύτερο αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο Βασίλειος Τζωρτζάτος είναι, απλή συνέργια στην έκρηξη του λεωφορείου των ΜΑΤ στη Καισαριανή. Είναι στις 26.11.1985 και κατηγορείται ότι, παρέσχε οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την εκτέλεση και κατά την εκτέλεση των πράξεων αυτών, η οποία συνίσταται στο ότι, τελώντας εν γνώσει για την από αυτούς εκτέλεση της άδικης αυτής πράξης, δηλαδή της έκρηξης του λεωφορείου που μετέφερε τους αστυνομικούς των ΜΑΤ και θέλοντας να συμβάλει στην εκτέλεση αυτής από αυτούς, μετέβη μαζί τους στο τόπο τους εγκλήματος και τους ενεθάρρυνε στην εκτέλεση αυτού, παραμένοντας πλησίον τους, μέχρι την αποπεράτωσή του και επιτηρώντας το γύρω χώρο για να τους παράσχει βοήθεια εάν χρειαζόταν κλπ. κλπ. Λέω και τα λοιπά, γιατί όλες οι περιγραφές των απλών συνεργιών στο βούλευμα, είναι αυτό που λέμε στη γλώσσα των υπολογιστών copy in page τουτέστιν δηλαδή είναι αντιγραφή του ενός από το άλλο, στερεοτυπίες και τι έχουμε εδώ;
Εδώ έχουμε μια εισαγγελική πρόταση πρώτα απ’ όλα, η οποία έχει μια κάποια αιτιολόγηση. Η αιτιολόγηση σε ότι αφορά την ενοχή του Τζωρτζάτου, συνίσταται σε ένα γενικό και σε ένα ειδικό στοιχείο. Λέει λοιπόν ο κ. Τακτικός Εισαγγελέας στις 9.9.2003: Στις 21.11.1985 ήταν η σειρά της αστυνομίας να πληρώσει την αφοσίωσή της στο καθήκον, οι κατηγορούμενοι κλπ?εγώ δεν επικαλούμαι στοιχεία έξω από τη διαδικασία, αλλά στοιχεία της διαδικασίας. Αν αυτά είναι σε βάρος των κατηγορουμένων, δεν φταίω εγώ.
Να δούμε λοιπόν ποια στοιχεία της διαδικασίας επικαλείται και εδώ και σε όλες τις περιπτώσεις, γιατί αυτό είναι μια γενική δήλωση. Εκεί κύριοι Δικαστές, όταν ξεκίνησε το βράδυ το λεωφορείο, οι κατηγορούμενοι Κουφοντίνας, Χριστόδουλος Ξηρός, μαζί με το συνεργό τους τον Τζωρτζάτο είχαν ετοιμάσει μια βόμβα, με σκοπό να δολοφονήσουν όλους τους επιβαίνοντες άνδρες αστυνομικούς του λεωφορείου. Όλους ήθελαν να τους σκοτώσουν.
Είχαν ετοιμάσει μια βόμβα, την είχαν βάλει μέσα σε ένα αυτοκίνητο το οποίο είχαν κλέψει, είχαν συνδέσει αυτή τη βόμβα με μηχανισμό μήκους δεκάδων μέτρων. Αυτή την σύνδεση την είχε κάνει ο Βασίλειος Τζωρτζάτος, ο οποίος ήταν και είναι ηλεκτρολόγος και έχει τις ανάλογες γνώσεις, μαζί με τους άλλους κατηγορουμένους. Και όταν το λεωφορείο τους προσέγγισε στο σταθμευμένο αυτοκίνητο που ήταν παγιδευμένο με την βόμβα, τότε οι δυο κατηγορούμενοι Κουφοντίνας και Ξηρός, προκάλεσαν έκρηξη η οποία χτύπησε το λεωφορείο, με αποτέλεσμα να προξενήσει το θάνατο και τον τραυματισμό των άλλων κλπ. ?
Αυτό είναι το γενικό στοιχείο. Το ειδικό δεν το λέει ο κ. Εισαγγελέας, νόμιζα ότι είναι στη δική του αγόρευση, το λέει ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής, επίσης εξαίρετος συνάδελφος κ. Καπελάκης στην υπόθεση αυτή, ο οποίος αναφέρει και έχει γίνει και αντικείμενο ερωτήσεων του κ. Μαρκή του Αναπληρωτή Εισαγγελέα σε μάρτυρες εδώ πέρα, το εξής. Ότι υπήρχε λέει στο σημείο που ξεκινούσε το καλώδιο με τον μηχανισμό, υπήρχε μια κολώνα της ΔΕΗ και κάποιος είχε αφαιρέσει την ασφάλεια, αυτό πράγματι προκύπτει από την δικογραφία ότι είχε αφαιρεθεί η ασφάλεια της κολώνας της ΔΕΗ, ώστε η κολώνα να μην λειτουργεί, να μην έχει φωτισμό και συνεπώς οι δράστες να είναι στο σκοτάδι και να μην γίνονται αντιληπτοί.
Το είπε και αυτό λοιπόν ο συνάδελφος της πολιτικής αγωγής και εξ αυτού συνήγαγε το μέγα τεκμήριο ενοχής του Τζωρτζάτου, διότι ο Τζωρτζάτος επειδή είναι ηλεκτρολόγος, αυτός ήξερε να βγάλει την ασφάλεια από την κολώνα της ΔΕΗ και άρα ποιος άλλος θα μπορούσε να το κάνει;
Βεβαίως αυτά είναι επιχειρήματα τραβηγμένα από τα μαλλιά. Επειδή βρήκαμε ένα παπά να θάψουμε πέντε, έξι. Θα μας ταλαιπωρήσει αυτό το επιχείρημα σ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, ότι επειδή είναι ηλεκτρολόγος, έχει την ικανότητα και αποδεικνύει εξ αυτού και μόνο ότι αφαιρεί ασφάλειες, μέχρι ότι κατασκευάζει βόμβες ή δεν ξέρω τι άλλους μηχανισμούς κλπ.
Αλλά για να δούμε πόση πραγματικά σημασία έχουν αυτές οι γνώσεις; Ξεκινώ με κάποιες ερωτήσεις του κ. Μαρκή, στο μάρτυρα κ. Χρήστο Ράπτη. Είναι ο σύζυγος της αδελφής του Τζωρτζάτου, ηλεκτρολόγος και Χριστιανός Ορθόδοξος και κατ’ ουσίαν όχι τύποις μόνο. Τον είχε συμπαθήσει ιδιαιτέρως και ο κ. Τακτικός Εισαγγελέας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το είχατε πει, μου είχατε πει πολύ καλός είναι αυτός ο μάρτυρας και λέω τι σκάρτο θα σας έφερνα; Υπάρχουν και μερικοί Ορθόδοξοι. Το λέει λοιπόν ο οποίος είναι ηλεκτρολόγος ο ίδιος και ηλεκτρονικός και δούλευε κοντά του ο Τζωρτζάτος όλα αυτά τα χρόνια και είπε, όσα είπε.
«Μαρκής: Ξέρετε ότι στο δημοτικό φωτισμό στις κολώνες, σε κάποιο σημείο υπάρχει κάποια ασφάλεια; Ράπτης: Παλιά συνήθως έβαζαν. Τώρα τις βάζουν σε πινακάκι από κάτω, πιο χαμηλά, για να είναι πιο προσιτές να μην ανεβαίνουν επάνω. Μαρκής: Ένας άνθρωπος που δεν ασχολείται με ηλεκτρολογικά τα ξέρει αυτά; Ράπτης: Μπορεί να το έχει ακούσει στην κουβέντα. Τώρα σας το είπα εγώ. Μαρκής: Μόνο εάν το έχει ακούσει σε κοινωνική συναναστροφή. Ράπτης: Ακριβώς. Πολλές φορές οι άνθρωποι παπαγαλίζουμε, ακούμε κάτι και το λέμε και εμείς.›
Να δώσουμε το λόγο σε έναν άνθρωπο τον οποίον τον εμπιστεύεστε περισσότερο από τον κ. Ράπτη, τον κ. Πάτροκλο Τσελέντη, ο οποίος απολογούμενος στις 4/8 ενώπιον του Δικαστηρίου σας, χωρίς να ερωτηθεί, κάνοντας το εισηγητικό μέρος της απολογίας του, λέει τα εξής:
«Θα έχετε πολύ μεγάλη περιέργεια να μάθετε αυτές τις γνώσεις των ηλεκτρονικών πώς τις αποκτήσαμε. Ο κ. Πρόεδρος νομίζω θα με καταλάβει περισσότερο απ’ όλους. Οι γνώσεις αυτές δεν είναι εξειδικευμένες, δεν φτιάχναμε εμείς πλακέτες. Λίγο μυαλό και πειράματα, σε οδηγούν για να αποκτήσεις την γνώση. Από την εμπειρία που είχα από τα μέλη της οργάνωσης, ο Τζωρτζάτος δεν χρειαζόταν και δεν πρέπει να χρειάστηκε καμία στιγμή για να βοηθήσει πάνω σε τέτοια πράγματα, απ’ ότι εγώ καταλαβαίνω και γνωρίζω. ¶λλοι άνθρωποι πειραματίζονταν και κατάφερναν πάρα πολλά πράγματα. Με πειράματα και προσπάθειες, λύναμε, την εποχή που ήμουν εγώ τουλάχιστον, όλα τα τεχνικά προβλήματα.›
Ερωτάται την επομένη ή την μεθεπομένη ημέρα, γιατί διήρκεσε τρεις μέρες η απολογία του με τις ερωτήσεις από τον κ. Παρασκευόπουλο. «Παρασκευόπουλος: Επειδή είπατε πάλι προχθές κάποια πράγματα γύρω από το θέμα των εκρήξεων. Εγώ δεν θέλω να μου πείτε ποιος μετείχε στα θέματα αυτά, αλλά εάν γνωρίζετε εάν ο κ. Τζωρτζάτος, επειδή είπατε κάτι σχετικά από το θέμα των γνώσεων κλπ, εσείς είστε εάν θυμάμαι καλά ένας άνθρωπος που έχετε κάποιες γενικές γνώσεις, αλλά και τεχνολογικά είστε άτομο πάρα πολύ ικανό. Τσελέντης: Μετά το ’90 τις έχω αποκτήσει. Στα πλαίσια της οργάνωσης όμως έμπαιναν διάφοροι προβληματισμοί, πώς θα κάνουμε το ένα, το άλλο, και μπορώ να δηλώσω εδώ πέρα, πιο εύκολα ιδέες έβαζε ο Σάββας μετά εγώ, και τελευταίος ο Τζωρτζάτος πάνω σ’ αυτά τα θέματα, επειδή τον Τζωρτζάτο ακούστηκε κατά κόρον και υπαινίχθηκε ακόμα και κάποιος εκ των κυρίων Δικαστών, μάλλον από τον κ. Εισαγγελέα ότι είναι ηλεκτρολόγος.
Τσελέντης: Νομίζω ότι το θέμα των εκρήξεων δεν είναι θέμα ηλεκτρολόγου, είναι ηλεκτρονικού αλλά και απλή λογική. Δεν θέλει δηλαδή πανεπιστήμιο ή τίποτα ειδικά πράγματα. Τα πειράματα μπορεί να κάνουν, έναν που έχει την διάθεση να μάθει πράγματα σαν πανεπιστήμιο, ή να φτιάξει δικά του αυτοσχέδια που να λύνουν τα προβλήματα.›
Ερώτημα: ¶μα είχατε 5, 6 ηλεκτρολόγους ανάμεσα στους 19 τι θα κάνατε; Καθένας απ’ αυτούς θα ήταν ένοχος, ή θα έπρεπε να έχουν διανεμηθεί τα αδικήματα των εκρήξεων έτσι ώστε σε κάθε συμμετοχική ομάδα σε καθένα απ’ αυτά να μετέχει και ένας ηλεκτρολόγος; Θέλει μεγάλη φιλοσοφία να πάει να βγάλει κανείς την ασφάλεια από την κολώνα της ΔΕΗ αν θέλει να δημιουργήσει σκοτάδι σε κάποιο σημείο, όταν μάλιστα επιλέγει να κάνει νύχτα την επίθεση;
Την νύχτα γιατί την επιλέγει ρε παιδιά; Για να έχει σκοτάδι. Και άμα δεν έχει σκοτάδι και είναι μια κολώνα που φέγγει κοιτάμε να την βγάλουμε. Ηλεκτρολόγος πρέπει να είσαι για να βγάλεις την ασφάλεια, ή για να το σκεφθείς; Και απ’ αυτό συνάγουμε τεκμήριο ενοχής για ένα κακούργημα;
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω περισσότερα γι’ αυτό. Αλλά να πάμε λίγο και στις απολογίες τώρα. Όπως προείπα, η απολογία η προανακριτική του Χριστόδουλου Ξηρού, στο μέτρο βεβαίως που ισχύει, εφόσον έχει ανακληθεί και έχουμε ταχθεί με την υπερασπιστική θέση του Χριστόδουλου Ξηρού, και παρά το γεγονός ότι και εάν ακόμα δεν ανακληθεί δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιβαρυντικά για άλλον συγκατηγορούμενο, λόγω του άρθρου 3 παρ. 3Δ της ΕΣΔΑ, εφόσον είναι κατάθεση προδικασίας που δεν δόθηκε η δυνατότητα άσκησης υπερασπιστικών δικαιωμάτων στον μάρτυρα κατηγορίας, λέει: «Ακολούθησε η επίθεση με έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου, εναντίον διερχομένου λεωφορείου των ΜΑΤ κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ στην Καισαριανή. Εκεί λάβαμε μέρος εγώ, ο Λουκάς, ο Σταμάτης τον οποίον συναντώ πρώτη φορά σε ενέργεια, και ένα ακόμα άτομο το οποίο δεν το θυμάμαι. Τον Σταμάτη τον γνώριζα από το χώρο και το πραγματικό του όνομα ήταν Βασίλειος Τζωρτζάτος, ηλεκτρολόγος στο επάγγελμα. Μου τον είχε γνωρίσει παλαιότερα ο συγκάτοικός μου Ζαμπούφλος Κανέλος. Για την πυροδότηση του αυτοκινήτου χρησιμοποιήθηκε μακρύ καλώδιο και ηλεκτρικό μπουτόν, αλλά δεν θυμάμαι ποιος το παγίδευσε με τα εκρηκτικά. Εγώ άπλωσα το καλώδιο στην αλάνα και φώναξα στους περαστικούς να απομακρυνθούν, γιατί θα σκάσει βόμβα.›
Καταρχήν έχουμε μια απολογία, η οποία είναι κοινότυπη με τα κριτήρια που είπα, διότι όλα τα περιστατικά τα οποία αναφέρει, ήταν γνωστά στην δικογραφία και στην αστυνομία από τότε. Ότι δηλαδή, πού έγινε το αδίκημα, με ποιο τρόπο έγινε, με το καλώδιο που απλώσανε και με το μπουτόν και ότι κάποιος φώναξε στους περαστικούς να φύγουν. Όλα αυτά είναι γνωστά από τότε. Δεν έρχεται να προσθέσει κανένα πραγματικό περιστατικό, είτε εις βάρος του εαυτού του, είτε εις βάρος άλλου, το οποίο να προσδίδει αξιοπιστία σ’ αυτή την απολογία.
Εν πάση περιπτώσει, περνάω στο ειδικό της μέρος που συνδέεται με το Τζωρτζάτο, ο Σταμάτης είναι ο Βασίλης Τζωρτζάτος, τον συναντώ για πρώτη φορά εκεί, στον Μομφεράτο δεν τον έχει αναφέρει προηγουμένως και δεν τον έχει αναφέρει παρότι βαρύνεται κατά το κατηγορητήριο και κατά τον κ. Τσελέντη με ένα πολύ σημαντικό και αυξημένο ρόλο ο Τζωρτζάτος, που εάν πράγματι είναι ο ρόλος του άμεσου συνεργού, ήταν αναγκαίος για την πραγμάτωση του αδικήματος έτσι όπως ήταν. Εδώ λέει λοιπόν πρώτη φορά. Και τι έκανε ο Τζωρτζάτος; Λάβαμε μέρος.
Τι πάει να πει λάβαμε μέρος; Λάβατε μέρος έτοιμοι μαρς; Αυτό; Δηλαδή ποιο πραγματικό περιστατικό έχει αυτή η απολογία η οποία έστω να μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τρόπο ορισμένο εις βάρος του Τζωρτζάτου.
Να δούμε κατά πόσον τώρα η ομολογία του Τζωρτζάτου του ιδίου διαφοροποιείται, όπως οι συνάδελφοι της πολιτικής αγωγής κατά την αγόρευσή τους υπεστήριξαν, κραδαίνοντας μάλιστα εξ αυτού και το επιχείρημα ότι να που δεν είναι προκατασκευασμένες γιατί ταυτίζονται μεταξύ τους. Για να δούμε πού ταυτίζονται, πώς ταυτίζονται και αν ταυτίζονται.
Τζωρτζάτος 18.7.2002. «Το 1985 στις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου υπήρχε μια υπέρμετρη καταστολή με αποκορύφωμα την δολοφονία του Καλτεζά. Πάρθηκε από την οργάνωση η απόφαση να χτυπηθούν τα ΜΑΤ, γιατί αυτές οι δυνάμεις χρησιμοποιούνται ως αντικείμενο καταστολής. Δυο με τρεις μέρες μετά την δολοφονία του Καλτεζά, είχαμε συναντηθεί εγώ, ο Λουκάς και ο Μανώλης σε κάποιο μέρος που δεν θυμάμαι. Ήταν κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ, δεν θυμάμαι πού ακριβώς. Εκεί ο Λουκάς είπε να χτυπήσουμε με βόμβα ένα λεωφορείο των ΜΑΤ. Οι υπόλοιποι συμφωνήσαμε να γίνει η δουλειά. 9 με 10 μέρες εάν θυμάμαι καλά, μπορεί κι λιγότερο, έγινε η ενέργεια αυτή. Εγώ είχα αναλάβει την κάλυψη των συντρόφων. Οπλοφορούσα με όπλο που είχε μύλο. Η βόμβα που χτυπήσαμε το λεωφορείο των ΜΑΤ, είχε φτιαχτεί και τοποθετηθεί μέσα σε ένα απαλλοτριωμένο αυτοκίνητο που είχε τοποθετηθεί από την απέναντι μεριά του ξενοδοχείου στο παρκάκι. Δεν ξέρω ποιος έφτιαξε την βόμβα και την έβαλε στο αυτοκίνητο ή ποιος το πάρκαρε εκεί.
Με διάφορα συγκοινωνιακά μέσα φτάσαμε στην περιοχή και μαζευτήκαμε κοντά σε κάποια μαγαζιά. Δεν θυμάμαι ακριβώς την οδό. Αυτό έγινε μισή ώρα περίπου προτού σκάσει η βόμβα. Γνωρίζαμε ότι περίπου στις 9 το βράδυ θα περνούσαν λεωφορεία των ΜΑΤ. Προχωρήσαμε πεζοί προς το αυτοκίνητο που είχε την βόμβα. Ο Μανώλης με τον Λουκά πήγαιναν μπροστά, και εγώ σε δέκα, δεκαπέντε μέτρα πίσω τους για να τους καλύπτω. Όταν ο Λουκάς με τον Μανώλη έφθασαν στο αυτοκίνητο, τους είδα να απλώνουν ένα καλώδιο κάτω στο χώμα και ήρθαν προς το μέρος μου περίπου 50 μέτρα. Εγώ την ίδια ώρα τραβήχτηκα μαζί τους προς τα πίσω.
Μετά ένα τέταρτο περίπου πέρασε το λεωφορείο των ΜΑΤ, τότε κάποιος από τους συντρόφους δεν είδα ποιος, ενεργοποίησε τον μηχανισμό όταν το λεωφορείο είχε βρεθεί ακριβώς δίπλα στο αυτοκίνητο, έγινε μεγάλη έκρηξη τέτοια που φοβήθηκα γιατί δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πράγμα.
Το αυτοκίνητο είχε διαλυθεί και το λεωφορείο αφού έκανε λίγα μέτρα σταμάτησε, δεν είδα τίποτα παραπάνω γιατί μετά την έκρηξη φύγαμε. Κοντά μας υπήρχε απαλλοτριωμένο αυτοκίνητο, δεν θυμάμαι ποιος οδηγούσε και μετακινηθήκαμε προς το Παγκράτι.›
Για να δούμε τώρα εδώ, πού διαφέρει από τον Χριστόδουλο και τι νέο κομίζει. Το ότι η ενέργεια αυτή έγινε για τον Καλτεζά είναι γνωστό από την προκήρυξη. Και το ότι βεβαίως η δολοφονία του Καλτεζά, αυτό ήταν, δολοφονία ήταν, ήταν δέκα μέρες πριν, είναι πασίγνωστο επίσης, διότι το πολυτεχνείο είναι 17/11 η συγκεκριμένη ενέργεια είναι 26/11. ¶ραγε ο προσδιορισμός του χρονικού διαστήματος των συζητήσεων είναι και αυτός έτοιμος.
Το δρομολόγιο του λεωφορείου είναι επίσης γνωστό. Το ότι ο ίδιος οπλοφορούσε με ένα όπλο που είχε μύλο, είναι κάτι το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν βγαίνει από πουθενά να αποδειχθεί, μπορεί να λεχθεί μπορεί και να μην λεχθεί. Το ότι λέγεται προσθέτει μια δήθεν εν πάση περιπτώσει νότα αξιοπιστίας στην κατάθεση, αλλά είναι κάτι που δεν βγαίνει από πουθενά, ούτε καν το βούλευμα δεν αποδέχεται την εκδοχή αυτή. Διότι δεν λέει ότι πήγε ένοπλος εκεί πέρα.
Ακόμα και το βούλευμα δηλαδή, δεν ξέρω εάν είναι από αβλεψία, ή από κάτι άλλο, αυτή την εκδοχή ότι ήταν ένοπλος ο Τζωρτζάτος δεν την υιοθετεί για να την προσθέσει στα στοιχεία της άμεσης συνέργιας. Το ότι ήταν η βόμβα σε ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο, που ήταν κοντά εκεί που πέρναγε το λεωφορείο και ήταν 50 μέτρα καλώδιο, επίσης είναι γνωστά και ποια ώρα θα περνούσε το λεωφορείο και ποια ώρα έγινε. Τι μένει από εκεί και πέρα; Δεν είδα τίποτα, φύγαμε με το αυτοκίνητο και πήγαμε στο Παγκράτι. Και αν έλεγε ότι πήγαν στην Γλυφάδα, ή στη Νέα Μάκρη ποιος μπορεί να αποδείξει το αντίθετο, ή να επιβεβαιώσει ότι πήγαν εκεί πέρα;
Και σε τι δηλαδή διαφέρει από τον Χριστόδουλο και ποιο συγκεκριμένο περιστατικό εισφέρει αυτή η ομολογία; Εισφέρει και κάτι για μένα, το οποίο θα το θυμηθούμε πιο κάτω. Στην έκρηξη του Ρέντη, που έγινε μέρα μεσημέρι και σε δρόμο με ορατότητα, κατηγορείται κάποιος ότι λειτούργησε ως προπομπός με την μηχανή, για να ειδοποιήσει τους άλλους ότι έρχεται το λεωφορείο για να γίνει η έκρηξη.
Εδώ που έχουμε νύχτα, στην Καισαριανή, σε κατοικημένο μέρος, 50 μέτρα μακριά τόσο ήταν το καλώδιο και βγάζουν και την ασφάλεια για να μην φαίνεται η κολώνα της ΔΕΗ, εκεί δεν χρειάζεται προπομπός, εκεί είναι αυτόματο το λεωφορείο των ΜΑΤ για να γίνει η έκρηξη.
Και τέλος θέλω να πω για την υπόθεση αυτή, ότι χωρίς καμία μα καμία ελαφρότητα στον τρόπο της νομικής αντιμετώπισης του χαρακτηρισμού των αδικημάτων αυτών και σ’ αυτή την έκρηξη και σε όλες τις άλλες που είχαν σχέση με λεωφορεία, είτε αστυνομικών, είτε αμερικανών, δεν θα έρθω για να αμφισβητήσω το χαρακτηρισμό ως αποπειρών ανθρωποκτονιών ή ανθρωποκτονιών τετελεσμένων και όλα αυτά τα πράγματα, γιατί σέβομαι και αναλαμβάνω την ευθύνη του ρόλου μου.
Όμως θα ήθελα να επισημάνω το εξής στο Δικαστήριο, που δεν είμαι σε θέση παρά μόνο να το επισημάνω, όχι να το υποστηρίξω, πολύ δε μάλλον να το τεκμηριώσω, ότι σε κάποιες από αυτές τις εκρήξεις έχουν ακουστεί κάποιοι ισχυρισμοί υπερασπιστικοί. Από τον Σάββα Ξηρό για παράδειγμα. Φέρεται να λέει σε μια απολογία ότι «κάπου είχαμε βάλει ένα σακί με τσιμέντο για να μην υπάρξουν ανθρωποκτονίες›. Θα ήταν αναγκαίο να υπάρχει μια πραγματογνωμοσύνη στο Δικαστήριο από έναν άνθρωπο ο οποίος επιτέλους να μπορέσει να συμβάλλει και να διαφωτίσει τη Δίκη αυτή.
Είναι μια παράλειψη της διαδικασίας, διότι εδώ πέρα η λογική ταιριάζει με τα επιχειρήματα του κ. Εισαγγελέα, δεν τολμώ να πω κάτι το αντίθετο, αλλά παίρνουμε αβίαστα χωρίς τη συνδρομή των ειδικών γνώσεων που απαιτούνται όταν είναι θέματα εκρήξεων, θέματα ηλεκτρονικών, θέματα ηλεκτρολογικών, θέματα φυσικής για να πούμε ότι είχαν ή δεν είχαν ανθρωποκτόνο σκοπό και τον υπηρέτησαν η όχι με πρόσφορα μέσα; Θυμάστε την περίπτωση Βαρδινογιάννη, θα τα πούμε πιο κάτω... για να προκαλέσουμε έκρηξη για ανθρωποκτονίες;
Κλείνω με αυτή την υπόθεση την υπόθεση των ΜΑΤ Καισαριανής. Περιττό βεβαίως να πω ότι όσον αφορά τον Βασίλη Τζωρτζάτο δεν υπάρχει κανένα νόμιμο αποδεικτικό στοιχείο εναντίον του δεδομένου ότι η μεν απολογία του Χριστόδουλου Ξηρού αντίκειται όπως είπαμε στο άρθρο 6 παρ. 3δ της ΕΣΔΑ στο μέτρο που θεωρείται ότι ισχύει διότι βεβαίως έχει ανακληθεί, η δε ομολογία του ιδίου αφενός μεν αποτελεί προϊόν βασανιστηρίων και κτήσης με παράνομα μέσα και άρα δεν είναι αβίαστη, αφετέρου τα πρακτικά περιστατικά τα οποία αναφέρει δεν συνηγορούν καθόλου στη δημιουργία ασφαλούς πεποίθησης του Δικαστηρίου ότι πράγμάτι αυτός ο άνθρωπος εκεί συμμετείχε και έκανε οτιδήποτε, διότι δεν αναφέρεται κανένα ειδικό περιστατικό το οποίο να δείχνει τη σύνδεση του συγκεκριμένου ανθρώπου με την πράξη.
Υπόθεση τρίτη: Ανθρωποκτονία Αγγελόπουλου στο Κολωνάκι στις 8/4/96. Κατηγορείται ο Τζωρτζάτος ότι με πρόθεση παρέσχε σε οποιονδήποτε άλλον συνδρομή πριν από την εκτέλεση και κατά την εκτέλεση της άδικης πράξης κτλ., με πρόθεση να σκοτώσει και θέλοντας να συμβάλλει στην εκτέλεση αυτής από αυτόν, μετέβη μαζί του ένοπλος με πιστόλι στον προκαθορισμένο τόπο του εγκλήματος, και ανέμενε πλησίον αυτού εντός κλεμμένου αυτοκινήτου για να εξασφαλίσει την ασφαλή απομάκρυνση αυτού. Επιπλέον δε τον ενεθάρρυνε στην εκτέλεση του εγκλήματος αυτού παραμένοντας πλησίον του μέχρι την αποπεράτωσή του και επιτηρώντας τον γύρω χώρο για να του παράσχει βοήθεια αν χρειαζόταν προς τούτο και για να αποτρέψει οποιοδηποτε ενδεχόμενο παρεμπόδισής του παρέχοντας έτσι σε αυτόν με τον τρόπο αυτό και ψυχική συνδρομή.
Η Εισαγγελική πρόταση του κ. Τακτικού Εισαγγελέα για τον Τζωρτζάτο έχει να μας εισφέρει ότι «σε αυτή την πράξη οι απλοί συνεργοί ήταν ο Κουφοντίνας ο οποίος παρέμενε στο χώρο για να επιβλέπει και να βοηθήσει τον αυτουργό σε κάποιο τυχόν πρόβλημά του κατά την εκτέλεση της πράξης του, ο Βασίλης Τζωρτζάτος και ο Γιάννης Σκανδάλης ως απλός συνεργός και πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι εκτός από τον Σκανδάλη λόγω του θανάτου...› κτλ.
Δεν είναι παρά μία επανάληψη και εδώ και μάλιστα πολύ απροβλημάτιστη επανάληψη των περιστατικών του βουλεύματος, τα οποία ούτε καν αποδίδουν στον Κουφοντίνα παρουσία στο χώρο, διότι αυτό λέει εδώ πέρα σύμφωνα με τα πρακτικά ο κ. Εισαγγελέας, «απλός συνεργός ήταν και ο Κουφοντίνας που παρέμεινε στο χώρο για να επιβλέπει και να βοηθήσει τον αυτουργό σε κάποιο τυχόν πρόβλημά του ενώ ο Κουφοντίνας κατά το κατηγορητήριο φέρεται να ήταν στο αυτοκίνητο με τον Τζωρτζάτο.
Πού όμως ήταν το αυτοκίνητο και πού ήταν το αδίκημα; Η ανθρωποκτονία του Αγγελόπουλου έγινε στην οδό Κανάρη, στην πλατεία Κολωνακίου. Ο φερόμενος ότι τον πυροβόλησε επιβιβάστηκε σε μία μοτοσικλέτα που την περίμενε στο απέναντι άκρο της οδού Κανάρη και στη διασταύρωσή της με την οδό Μηλιώνη, ένα μικρό στενάκι που τώρα είναι πεζόδρομος, η μηχανή διέφυγε από την οδό Μηλιώνη με φερόμενους ως επιβάτες και δράστες τους κ. Τσελέντη και Χριστόδουλο Ξηρό.
Κανένας αστυνομικός δεν τους καταδίωξε, παρά μόνο ένας καταστηματάρχης που ήρθε κι εδώ μάρτυρας, δε θυμάμαι το όνομά του, είπε ότι έκανε μια προσπάθεια αλλά φυσικά ήταν αδύνατο να τους πιάσει, έφυγε η μηχανή στην οδό Μηλιώνη στο βάθος. Εκεί που καταλήγει η οδός Μηλιώνη είναι η οδός Ηρακλείτου που πάει δεξιά και από εκεί έφυγε και μέσω άλλων διαδρομών και κατέληξε σε κάποιο σημείο κοντά στο γαλλικό Ινστιτούτο στην οδό Σίνα και Δαφνομήλη, εκεί που είναι ο ¶γιος Νικόλαος, στην πάνω μεριά.
Εκεί, σύμφωνα με το κατηγορητήριο ανέμενε ο Τζωρτζάτος μαζί με τον Κουφοντίνα σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο για να τους παραλάβουν. Ερωτώ: Έστω αληθή όλα αυτά: Έχουμε συνδρομή κατά τον χρόνο τέλεσης ή πριν από το χρόνο τέλεσης του εγκλήματος; Βοηθά σε κάτι η παρουσία αυτών όλων, την πραγμάτωση του εγκλήματος; Αν δηλαδή δεν πήγαιναν σε ένα αυτοκίνητο αλλά πήγαιναν στο σπίτι ενός φίλου τους που έμενε σε εκείνη την περιοχή θα ήταν απλός συνεργός; Έστω και αν είχαν προγραμματίσει να πάνε. Αν άλλαζαν μεταφορικό μέσο, επιβιβάζονταν σε ένα άλλο και έπαιρναν ένα τρίτο, όλοι οι κάτοχοι και οδηγοί των μεταφορικών μέσων θα ήταν απλοί συνεργοί;
Πού θα φτάσει η διεύρυνση του αξιόποινου σε όλα αυτά; Εάν η μηχανή με την οποία θα πήγαιναν οι δύο δράστες εκεί που ήταν το αυτοκίνητο το σταθμευμένο για κάποιο λόγο μη προβλεπτό άλλαζε δρομολόγιο και δεν πήγαινε εκεί πέρα ποια σχέση θα είχαν ακόμα και σε επίπεδο προσωπικής επαφής με τους δράστες μετά την τέλεση του εγκλήματος αυτοί που περίμεναν στο αυτοκίνητο εκεί πέρα;
Νομίζω λοιπόν ότι το Δικαστήριο θα πρέπει να προβληματιστεί πάρα πολύ σοβαρά τί πόρτες ανοίγει εάν θεωρήσει απλή συνέργια σε ένα αδίκημα τη συνάντηση του φερομένου ως απλού συνεργού με τον δράστη μακριά από τον τόπο του εγκλήματος, 1,5 χιλιόμετρο εν προκειμένω, μετά την τέλεση και ολοκλήρωση του εγκλήματος και κυρίως χωρίς να υπάρχει ούτε καν καταδίωξη διότι μοτοσικλέτα ήταν, είχε ξεφύγει από την καταδίωξη, ήδη από το Κολωνάκι.
Κάπου θα πήγαινε φυσικά η μοτοσικλέτα και κάπου θα πήγαιναν οι άνθρωποι που επιβιβάζονταν στο μοτοσικλέτα. Αυτοί τους οποίους θα συναντούσαν θα ήταν κατ’ ανάγκη απλοί συνεργοί εξ αυτού; Προφανώς όχι. Και δεν είναι μόνο η απόσταση διότι δεν υπάρχει ευθεία νοητή γραμμή, είναι και η διαδρομή όλη για να φτάσεις εκεί. Ο κ. Μυλωνάς είπε ότι στοιχειοθετεί υπόθαλψη εγκληματία. Δεν στοιχειοθετεί ούτε υπόθαλψη εγκληματία. Υπόθαλψη είναι όταν διευκολύνεις τη διαφυγή και ματαιώνεις την καταδίωξη. Δεν είναι λοιπόν ούτε αυτό.
Να δούμε εν πάση περιπτώσει και τί αποδεικτικά μέσα έχουμε σε ό,τι αφορά την ενοχή του κ. Τζωρτζάτου για την υπόθεση Αγγελόπουλου. Ούτε εδώ έχουμε μάρτυρες οι οποίοι τον αναγνώρισαν, ούτε έχουμε κανένα άλλο περιστατικό. Εκείνο το οποίο προϋπήρχε από τη δικογραφία ήταν ότι βρέθηκε η μηχανή που χρησιμοποίησαν οι δράστες εγκαταλελειμμένη κάπου εκεί στον ¶γιο Νικόλαο, εκεί όπου υποτίθεται ότι τους παρέλαβε το αυτοκίνητο.
Φέρεται να λέει λοιπόν ο Χριστόδουλος Ξηρός ο οποίος περιγράφει την πράξη, τη φτάνει μέχρι το τέλος χωρίς να αναφέρει καμία συμμετοχή του Σταμάτη και τον αναφέρει πού; «Τη μοτοσικλέτα εγκαταλείψαμε πλησίον του γαλλικού Ινστιτούτου και επιβιβαστήκαμε σε κλεμμένο ΙΧ αυτοκίνητο, μάρκα δε θυμάμαι, εντός του οποίου μας ανέμεναν ο Λουκάς και ο Σταμάτης›. Αυτά λέει και μόνο.
Τί φέρεται να λέει ο κ. Τζωρτζάτος: «Την άνοιξη του ’86, αρχές Απριλίου, μετά από συνάντηση που είχα εγώ, ο Λουκάς, ο Μανόλης και ο Αλέκος, επίσης ήταν και ο Κόμης που έχει πεθάνει απ’ ότι έμαθα, τον έβλεπα πρώτη φορά, ήταν 35 χρονών κτλ..... Στη συνάντηση αυτή αποφασίστηκε να εκτελέσουμε τον βιομήχανο Αγγελόπουλο που εξέφραζε τη λούμπεν μεγαλοαστική τάξη. Σε αυτή την ενέργεια βρισκόμουν μαζί με τον Λουκά στο δεύτερο όχημα διαφυγής. Η ενέργεια θα γινόταν στο Κολωνάκι γιατί απ’ ότι θυμάμαι πρέπει να έγινε εκεί. Στην εκτέλεση του Αγγελόπουλου δεν ξέρω πώς έγινε η ενέργεια, γιατί ήμαστε στην οδό Δαφνομήλη και δεν ακούσαμε ούτε τους πυροβολισμούς λόγω απόστασης. Η ενέργεια έγινε 8:30-9:00 το πρωί αρχές Απριλίου. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο Αλέκος με τον Μανόλη, μπήκαν στο αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Λουκάς και φύγαμε διά μέσω της Ασκληπιού, περάσαμε κάθετα την Αλεξάνδρας και σε κάποιο δρόμο εγκαταλείψαμε το αυτοκίνητο και διασκορπιστήκαμε. Το αυτοκίνητο διαφυγής ήταν απαλλοτριωμένο›.
Τί μας λέει καινούργιο και αυτή η ομολογία; Το ποιοι αποφάσισαν, τα ίδια που λέει και η προηγούμενη που αποδίδεται στον Χριστόδουλο Ξηρό. Πού θα γινόταν η ενέργεια; Γνωστό. Ότι ήταν στο δεύτερο όχημα διαφυγής μαζί με τον Λουκά, γνωστό από τον Χριστόδουλο. Ότι ήταν στην οδό Δαφνομήλη γνωστό από εκεί που βρέθηκε η μηχανή κι ότι έφυγαν μέσω της οδού Ασκληπιού διότι δεν μπορείς να φύγεις από αλλού άμα πηγαίνεις προς Αλεξάνδρας και είσαι στην οδό Δαφνομήλη. Ένας χάρτης φτάνει.
Μηδέν από άποψη εισφοράς πραγματικών περιστατικών στο επίπεδο της αξιοπιστίας της ομολογίας. Αλλά έχουμε βέβαια και τον κ. Τσελέντη. Ο κ. Τσελέντης στις 25/7/2002 δεν λέει τίποτε για τον Τζωρτζάτο. Λέει μόνο ότι: «Φύγαμε κινούμενοι αντίθετα σε ένα μονόδρομο και φτάσαμε σε ένα προκαθορισμένο σημείο στο τέρμα της οδού Σίνα. Εκεί μας περίμενε ένα ΙΧ αυτοκίνητο, κάποιος, δε θυμάμαι ποιος και κινηθήκαμε στην Αλεξάνδρας›. Ένα χρόνο πριν θυμόταν ποιος οδηγούσε, έστω και με πρέπει, το συνήγαγε διά της εις άτοπον απαγωγής, εδώ δε θυμάται.
Πράγματι, δε λέει αν ο Τζωρτζάτος οδηγούσε και ο Λουκάς ήταν συνεπιβάτης ή το αντίθετο. Μετά βέβαια, γιατί εδώ δε λέει ούτε για Λουκά ούτε για Τζωρτζάτος. Να πούμε ότι ο Λουκάς επειδή αναφέρθηκε και αυτό το επιχείρημα, θα το αναπτύξω πιο συγκεκριμένα σε άλλες περιπτώσεις, ο ιδιοτελής Τζωρτζάτος ρίχνει την ευθύνη στον Λουκά, ή ο ένας ή ό άλλος, ο Λουκάς είναι ένα πρόσωπο το οποίο γενικώς είναι δεκτικός αναλήψεως ποινικών ευθυνών στην προανακριτική απολογία, εξαφανισμένος είναι, Λουκάς είναι, Κουφοντίνας είναι, καταζητούμενος είναι, ρίχτου τα όλα, δεν τρέχει και τίποτε. Έτσι αναφέρεται παντού.
Ο Τσελέντης λοιπόν στις 30/7/2002 για δεύτερη φορά λέει ότι «επίσης ως προς την ανθρωποκτονία του Αγγελόπουλου, επιβεβαιώνω όσα είχα πριν στην προανακριτική μου απολογία και δε θυμάμαι τίποτα το διαφορετικό›. Στην οποία προανακριτική του απολογία βεβαίως δεν είχε συνδέσει κανένα πρόσωπο με το αυτοκίνητο στο γαλλικό Ινστιτούτο.
Στις 21/10/2002 φαίνεται ότι το περιβάλλον της φυλακής έχει βοηθήσει τον κ. Τσελέντη να ξαναβρεί σταδιακά τη μνήμη του και ως εκ τούτου είναι πιο συγκεκριμένος και λέει: «Ως προς την ανθρωποκτονία του Δημήτρη Αγγελόπουλου, θυμάμαι επίσης ότι μετά τη ρίψη των πυροβολισμών, εγώ ανέμενα τον Χριστόδουλο με μοτοσικλέτα στο απέναντι πεζοδρόμιο, τον πήρα και φύγαμε. Κατευθυνθήκαμε σε προσυνεννοημένο σημείο όπου μας ανέμεναν ο Κουφοντίνας με τον Τζωρτζάτο μέσα σε αυτοκίνητο στο οποίο επιβιβαστήκαμε›.
Αναφέρει για πρώτη φορά Τζωρτζάτο. Έρχεται στο ακροατήριο εδώ και προσθέτει και ένα άλλο ακόμα στοιχείο. Ότι στο προκαθορισμένο σημείο στο οποίο τους ανέμενε το αυτοκίνητο με τον Τζωρτζάτο και τον Κουφοντίνα, στο ίδιο σημείο, για να δέσει λιγάκι η κατηγορία, είχαν πάει και το πρωί και είχαν συναντήσει τους ίδιους από κει, είχαν πάρει τη μηχανή και πήγαν στο Κολωνάκι για να κάνουν αυτά που έκαναν και μετά ξαναγύρισαν.
Εκεί φαίνεται ότι ο κ. Τσελέντης που είναι πολυπράγμων έχει και μια έφεση προς τη νομική κατάρτιση, πιθανώς να έλαβε υπόψη ότι το μετά μπορεί και να μην είναι απλή συνέργια, το πριν οπωσδήποτε κάτι είναι και έβαλε και ένα «πριν› εκεί. Βεβαίως όταν κλήθηκε και πάλι, αυτό το πρέπει και αυτό το υστερογενές περιστατικό που θυμήθηκε να μας το αιτιολογήσει, πάλι κατέφυγε στα λογικά συμπεράσματα αντί της μνήμης του.
Τον ερωτώ σχετικά και του λέω: «θα ήθελα να ρωτήσω λοιπόν να μου δώσετε μία εξήγηση γι’ αυτήν την προϊούσα μνήμη και την αύξηση των περιστατικών τα οποία αφορούν τον Τζωρτζάτο. 25/7 δεν λέτε τίποτα. 30/7 δεν λέτε τίποτα, 21/10 μιλάμε πρώτη φορά για τον Τζωρτζάτο ότι σας παρέλαβε μετά και έρχεστε προχθές απολογούμενος εδώ και μας λέτε ότι ήταν και από την αρχή το αυτοκίνητο με τον Τζωρτζάτο. Θέλω μία εξήγηση γι’ αυτό›. Τσελέντης: «Έχω απαντήσει συνολικά ότι κάποια πράγματα δεν τα θυμόμουν, κάποια πράγματα τα θυμήθηκα. Έχω απαντήσει ότι και κάποια πράγματα μπορώ να τα θυμηθώ με τον χρόνο. Το ότι το αυτοκίνητο ήταν εκεί από την αρχή είναι και λογικό. Δεν θα μπορούσαμε εμείς να είχαμε ξεκινήσει με την μοτοσικλέτα να κάνουμε ότι κάναμε και να μην ήταν το αυτοκίνητο. Έπρεπε να είμαστε σίγουροι›. Να ο Εισαγγελέας μέσα του, όταν ξεκινάμε ότι είναι αυτοί εκεί και μας περιμένουν. Είδατε πώς ενσαρκώνει όμορφα την ψυχική συνέργια και την γνώση και την πεποίθηση του δράστη που ενισχύει από την αρχή. Νάτο. «Διότι αν αυτοί έρχονταν αργότερα υπήρχε μία περίπτωση να γίνει ένα ατύχημα να τρακάρουν και να μην μπορέσουν να έρθουν οι ίδιοι›. Ωραία επιχειρηματολογία, πολύ ωραία για έναν που ξέρει νομικά. Για έναν που θυμάται και έχει μια αυθεντική αφήγηση της μνήμης του «μυρίζει› λιγάκι.
Τον ρωτάω: «Κύριε Τσελέντη, άρα είναι από λογική επαγωγή ή είναι από μνήμη ότι πράγματι το αυτοκίνητο ήταν εκεί από την αρχή;›. Απάντηση: «Ενδιάμεση. Είναι από εμπειρία το πώς γίνονταν αυτές οι ενέργειες, από μία γενική εμπειρία όχι από την συγκεκριμένη›. Παπαδάκης: «¶ρα είναι από λογικό συμπέρασμα δεν είναι από μνήμη. Αυτό προσπαθώ να καταλάβω›. Τσελέντης: «Είναι συνδυασμός λογικού συμπεράσματος με ποιο τρόπο γίνονταν οι ενέργειες σε συνδυασμό με την μνήμη›.
Παπαδάκης: «Για πέστε μου τα στοιχεία της μνήμης αυτά γιατί δώσατε μία απάντηση πριν, την έχετε δώσει και άλλες φορές. Είναι η αλήθεια ότι «ναι, τα θυμάμαι ένα-ένα› αλλά θέλω να μου πείτε ποιοι παράγοντες μεσολαβούν και ενεργοποιούν την μνήμη σας και σιγά-σιγά γεμίζουν πλευρές του παζλ με πράγματα που δεν έχετε πει πριν. Έχω κι εγώ μία άποψη, θέλω να ακούσω την δικιά σας. Τι είναι αυτό δηλαδή που σας έκανε να θυμηθείτε ότι το αυτοκίνητο έχει πάει εκεί πέρα προηγουμένως και δεν το είχατε πει τις προηγούμενες φορές;›. Τσελέντης: «Στη φυλακή δεν έχεις και πολλά πράγματα να κάνεις. Στη ζωή έξω έχεις την επαγγελματική δραστηριότητα, οικογενειακή, μπορεί να φύγει το μυαλό σου να πάει αλλού. Στη φυλακή όταν είσαι υποχρεωμένος να αναμένεις μία δίκη στο μυαλό σου πηγαίνει γύρω από αυτά τα πράγματα›.
Με αυτή την λογική οι ισοβίτες θα πρέπει να είναι αρχεία μνήμης στη φυλακή. Θα πρέπει να τους συμβουλευόμαστε και να ανατρέχουμε από τα παιδικά τους χρόνια από την στιγμή που γεννήθηκαν και μετά με όλες τις λεπτομέρειες της ζωής τους. Έτσι λοιπόν και αυτή η επιβαρυντική υποτίθεται για τον κ. Τζωρτζάτο ενοχοποιητική κατάθεση του συγκατηγορουμένου καμία εισφορά σε πραγματικά περιστατικά και κυρίως καμία αξιοπιστία δεν παρέχει στο Δικαστήριό σας με όλες αυτές τις αμφιδρομίες και αμφιταλαντεύσεις της προϊούσας μνήμης του κ. Τσελέντη. Αυτό είναι το ένα αποδεικτικό μέσο. Το άλλο είναι η υποτιθέμενη ομολογία του Τζωρτζάτου η οποία ούτε αβίαστη είναι, ούτε και αυτή εισφέρει πραγματικά περιστατικά. Το τρίτο, η ομολογία του Χριστόδουλος Ξηρού η οποία όπως είπαμε δεν μπορεί να αξιοποιηθεί επιτρεπτά εναντίον του Τζωρτζάτου για τους λόγους που προαναφέραμε συν το ότι και εκείνη δεν εισκομίζει κανένα νέο περιστατικό.
Εκτιμώ λοιπόν ότι και αν δεν απαλλάξετε τον κ. Τζωρτζάτο στην περίπτωση αυτή εδώ διότι και αν υποτεθεί ότι έπραξε αυτά τα οποία του καταλογίζονται δεν είναι ένοχος υπαίτιος απλής συνέργιας σε ανθρωποκτονία αλλά είναι υπαίτιος υπόθαλψης εγκληματία και αυτό με μεγάλο ερωτηματικό, φυσικά θα πρέπει να παύσει η ποινική δίωξη λόγω παραγραφής διότι δεν μπορεί να γίνει μεταβολή. Για μένα – το ξαναλέω – δεν είναι ούτε καν υπόθαλψη εγκληματία. Βεβαίως ούτε τα πραγματικά περιστατικά αποδεικνύονται από τις καταθέσεις αυτές τις οποίες διαβάσαμε. Να διακόψουμε για αύριο να πούμε και άλλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα συνεχίζει αύριο όπως έχει υποσχεθεί ο κ. Παπαδάκης και έπεται νομίζω ο κ. Βλάχος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για την Πέμπτη πάνε αυτοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φυσικά γιατί αύριο είπατε ότι θα εξαντλήσετε εσείς την ημέρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ίσως να μην μου φτάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα το τάξατε. Εγώ θα σας ακούσω μέχρι το τέλος. Μην χαλάμε τώρα και τις υποσχέσεις. Μετά σειρά έχει ο κ. Βλάχος. Διακόπτεται η συνεδρίαση για αύριο στις 09:00.