Πολιτική
Τρίτη, 21 Οκτωβρίου 2003 20:03

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (21/10/2003) Μέρος 4/5

¶ρα ο Σάββας Ξηρός ήταν κοντά τους δήθεν, για να μπορέσουν μέσα από το στόμα του πολυτραυματία ελέγχοντας το μυαλό του, τα ονόματα που θέλανε να βάλουν. Γιατί τις πράξεις τις ξέρανε. Τα χτυπήματα τα γνωρίζανε. Τις προκηρύξεις τις ξέρανε. Τις διαφυγές δεν τους ενδιαφέρανε. Τα ψευδώνυμα θέλανε. Και αντέχει άραγε σε κάποια σκέψη ένας άνθρωπος που ζει τόσα χρόνια με τον Δημήτρη Κουφοντίνα, να τον λέει με το ψευδώνυμό του, ή τον αδελφό του να τον λέει με το ψευδώνυμό του, ή να μην του έρθει εκείνη τη στιγμή να πει, ο αυτός που έχει αυτό το ψευδώνυμο, που τον λένε με αυτό το όνομα.

¶ρα το όλο παιχνίδι παίχτηκε σε μια διαδικασία του να περάσουν μέσα από το δικό του είναι, ονόματα τα οποία είτε ήξερε, είτε δεν γνώριζε, είτε μπορούσε λόγω μιας δράσεώς του να έρχεται και να οριοθετεί και να λέει ότι αυτοί είναι. Κανένα όνομα δεν έδωσε ο Σάββας Ξηρός. Αν θέλετε ούτε καν μετανόησε ποτέ.

Και βέβαια πώς ήταν δυνατόν πράγματα τα οποία δεν αντέχουν στην λογική, θα αναφερθώ αργότερα στην περίπτωσή του αλλά μου ήρθε τώρα, του Χριστόδουλου Ξηρού που είναι κάθε μέρα σε μια κόντρα με την αστυνομία, κανένα άλλο μέλος της 17Ν δεν παρουσιάζει τέτοια αν θέλετε ιδιότητα, ανοιχτής παραθέσεως με την αστυνομία, πλην παλαιότερα, πολύ παλαιότερα του κ. Τζωρτζάτου.

Κόντρα όμως με την αστυνομία να μετέχεις σε συγκεντρώσεις, να χτυπιέσαι με δοκάρια, να είσαι ο πρωτοστάτης όλοι τον ξέρανε και να παρακολουθείσαι, λόγω της αντικοινωνικής σου κατά την αστυνομία συμπεριφοράς, θα έπρεπε τότε οπωσδήποτε να φθάσουμε σε ένα σημείο και να λέμε ότι εδώ πέρα, αυτός εδώ πέρα είναι ο στόχος μας. Και αφού είναι στόχος μας τόσα χρόνια που παλεύει και χτυπιέται με συνθήματα, με δοκάρια, με αντιπολεμικές εκδηλώσεις, σε εκδηλώσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε εκδηλώσεις πολιτικού περιεχομένου, μα αυτός θα πήγαινε να είναι μέλος της 17Ν, που θέλει άκρα μυστικότητα, τόσο πολύ που να είσαι μακριά από το στόχαστρο των διωκτικών αρχών;

Αυτό λοιπόν που πολλοί γέλασαν και είπαν ότι η 17Ν είναι οικογένεια του Σάββα Ξηρού, δεν έγινε τυχαία. Πιάσανε και βάλανε ονόματα, εκεί και ως έτυχε, για να μπορέσουν να πλαισιώσουν αυτούς τους οποίους ήδη είχαν προκρίνει μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες. Σκεφθείτε ότι είχαμε σαν κριτή της κοινωνικής μας ζωής τα αρχεία της ΣΤΑΖΙ.

Ένα μηχανισμό δηλαδή ο οποίος ήταν ευθύς εξ αρχής κατάπτυστος, ένας μηχανισμός ο οποίος έδρασε υπέρ των δικαιωμάτων ενός ολοκλήρου λαού, ένας μηχανισμός ο οποίος δούλευε σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, που άλλοτε μεν το καταδικάζουμε, ξαφνικά να αποκτά τέτοια αξιοπιστία ιδιαίτερα όταν είναι φιλτραρισμένος από τους αμερικανούς και να λέμε ότι ο Σάββας Ξηρός είναι ο δίαυλος οκτώ, ότι ο Κουφοντίνας είναι ο δίαυλος επτά, ότι ο ένας είναι έτσι και ο άλλος είναι αλλιώς. Δηλαδή νούμερα, τα οποία δεν έχουν καμιά υπόσταση και ποτέ δεν αποδεικνύονται. Μα είναι δυνατόν ποτέ, να χρησιμοποιηθούν σα μέσα αποδείξεως ανθρώπων οι πληροφορίες μυστικών υπηρεσιών, που ποτέ δεν βλέπουν το φως και μόνο λάσπη μπορούν να δίδουν και μια οσμή τάφου ανοιγμένου και να τα χρησιμοποιούμε αυτά σαν κριτήρια της ζωής μας και να λέμε ότι ήρθαν έτσι τα αρχεία και άρα δεν πιστέψαμε τα αρχεία.

¶λλο τόση οσμή, αναδίδουν και οι λεγόμενες πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών άγγλων και αμερικανών. Καμία διαφάνεια. Στήνεται ένα παιχνίδι και χρειάζεται το τυχαίο γεγονός της εκρήξεως, μάννα εξ ουρανού στις διωκτικές τότε αρχές, για να μπορέσουν να στήσουν το σενάριο εξάρθρωσης της 17Ν. Ότι χτίζανε, ότι λέγανε πώς θα συλλάβουνε, και συλλάβανε αργότερα και άλλους ανθρώπους για άλλες υποθέσεις, στήνανε εκείνα τα σενάρια από τότε.

Πρόσωπα τα οποία είχαν μπει στο στόχαστρό τους, ήταν πρόσωπα τα οποία είχαν μια αντιδικτατορική δράση, πρόσωπα τα οποία εμπλεκόντουσαν με τον έναν, ή με τον άλλο τρόπο, στο να καταδικάζουν αντικοινωνικές συμπεριφορές, εχθροί του λαού όπως τους ονόμαζε η αστυνομία, έτσι τους ονόμαζε και η χούντα, ήταν ένας τρόπος εκείνη την ώρα για να εξαφανιστούν.

Περιπτώσεις του σεβαστού Σερίφη, ανθρώπους ο οποίος έδωσε μια πρωτοπορία στους αγώνες του, ήταν και αυτός στο στόχαστρο μέσα σαν μέλος της 17Ν. Πώς θα τον εξαϋλώσουμε, πώς θα τον εξανδραποδίσουμε, μα αν δεν είναι αυτός ποιος θα είναι; Αφού λέμε ότι μάλλον Αριστερά είναι εκεί πέρα και μας πιέζουν και οι αμερικάνοι και μας δίδουν και πληροφορίες.

¶ρα ο Σάββας Ξηρός ήταν το μάννα εξ ουρανού γιατί δήθεν τους είπε ονόματα, τα οποία συμμετείχαν στην 17Ν. Αυτά τους λείπανε και αυτά προσωποποιούσαν την μεγάλη αυτή ανωνυμία που κάλυπτε επί 25 χρόνια την οργάνωση αυτή. Έτσι προσπαθήσανε για πρώτη φορά, κάτω από διαδικασίες βανδαλισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας, να αξιοποιήσουν αυτό το υλικό το οποίο ούτως ή άλλως θα είχαν στα χέρια τους και συνέδεσαν την έκρηξη εκείνη, με έναν άνθρωπο ο οποίος ουδέποτε συνεργάστηκε, ουδέποτε έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία τους, ουδέποτε έκανε οτιδήποτε από πλευράς πράξεων για να προδώσει τους συντρόφους του.

Δείτε τι λένε. Ένας άνθρωπος κομματιάζεται. Ένας άνθρωπος με ένα μεγαλείο από πάνω του δεν τον εκτελεί. Φθάνει στο νοσοκομείο εσπευσμένα. Τι λέει; Ετοιμάζεται πια αφού είναι μπροστά στις αστυνομικές αρχές να ομολογήσει, ή του λένε ότι ξέρουμε ποιος είσαι. Μα εδώ λέει ότι πήγε για μια σωματική του ανάγκη. Πού είναι όλη αυτή η προσπάθεια να συνεργαστεί;

Εδώ τους σπάει ο ίδιος και τον δένουν, τους ορούς, τα ίδια τα μέσα που είναι για την ζωή του τα απεμπολεί και σου λέει μήπως αυτό που κάνουν είναι κάτι άλλο και δεν θέλω να μιλήσω; Δεν θέλω να γίνω έρμαιο στα χέρια τους; Προσπαθεί να τα σπάσει να τα βγάλει από πάνω του. Και θα μου πείτε ότι αυτός αμέσως, είδε την αποκάλυψη που λέγεται κ. Σύρος και κ. Διώτης εξ ουρανού; Απεσταλμένοι ιεροί και ομολόγησε και ένιωσε την ανάγκη να ανοίξει την καρδιά του κατά την ανάκριση από μόνος του;

Αυτός που έσπαγε τους ορούς; Αυτός που έλεγε από την πρώτη στιγμή, ότι κάτω άλλο πήγα να κάνω και δεν είπε ναι, έγινε μια έκρηξη από μια βόμβα που έβαλα; Πώς αλλάζει; Έδωσε μια εξήγηση ο έγκριτος κ. Εισαγγελέας και τι είπε; Πάρα πολύ ωραία, γιος παπά και μετανόησε.

Και αφού μετανόησε, άρχισε και να τύπτει πιθανώς – δεν το είπε αυτό, αλλά το συνεχίζω εγώ σαν εικόνα – το στήθος του και να λέει ειλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ. Ως τώρα τω αμαρτωλώ, μόλις έφυγε υπό την επήρεια των ψυχοφαρμάκων που τον τρομπάριζαν, ξανάγινε αμαρτωλό και μάλιστα με τέτοια επιθετικότητα που να πετάει ευεργετικές διατάξεις στα πόδια των δικαστών και να λέει, δεν τις δέχομαι, ούτε την ανήκεστη, ούτε τις ευεργετικές διατάξεις. Περιμένω εδώ να πω τις απόψεις μου, τώρα, που από την ανωνυμία των 25 ετών πέρασα σε μια άλλη δράση της 17Ν, που λέγεται δικαίωση του αγώνα μας απέναντι στον ελληνικό λαό και θέλω να μιλήσω και βρίσκω αυτό το βήμα για να μιλήσω και να πω τις απόψεις μου. Μια άλλη προκήρυξη, γραμμένη με το ίδιο του το αίμα, από το κομματιασμένο χέρι του, ξεπηδάει με μια εγκυρότητα που λέγεται Σάββας Ξηρός.

Και μια νέα καταγγελία – προκήρυξη, παίρνει σάρκα και οστά μπροστά σας. Γιατί ο δεινά βασανιζόμενος από τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ άνθρωπος, υψώθηκε ξανά, πέταξε από πάνω του σαν ένα μολυσμένο ύφασμα, σαν ένα χιτώνα βρώμικο όλα αυτά που του απέδωσαν. Δεν δέχθηκε τις ευεργετικές διατάξεις. Δεν δέχθηκε την ανήκεστη βλάβη να κινήσει καμιά διαδικασία. Και δέχτηκε μόνο να σταθεί απέναντί σας για να σας πει, γιατί αγωνίστηκα και δεν μετανοώ.

Αυτό το μέγεθος που λέγεται Σάββας Ξηρός θα το ακουμπήσετε με τη δικαστική σας πεποίθηση και απόφαση. Αλλά ούτως ή άλλως πρέπει να το σεβαστείτε. Πρέπει να το σεβαστείτε γιατί υπήρξε μια μορφή αγώνα ιδιόμορφη, δεν ήταν μόνο το μέλος της 17Ν που δέχεται και την επιχειρησιακή και πολιτική ευθύνη.

Ήταν κι ένας άνθρωπος ο οποίος προσπάθησε μέσα από την πολυτραυματική αυτή κατάστασή του να ορθώσει το ανάστημά του και να αντισταθεί πια με τον πόνο του ιδίου, σαν αυτόν ίσως που προκαλούσε σε άλλους και να δοθεί μία λύση στο δράμα του. Και να πει ότι «εγώ παραμένω όρθιος, παραμένω έτοιμος να αντικρούσω αυτά τα οποία μου λέτε με βάση τα ιδεώδη μου, με βάση τις προσδοκίες μου, με βάση την αγωνιστική μου διάθεση›.

Ένας άνθρωπος ο οποίος προσπάθησαν να τον περάσουν οι άνομοι μηχανισμοί της Ασφάλειας σαν έναν κοινό καταδότη που άρχισε να μετανοεί. Και ω του θαύματος! Έχετε ξανακούσει εσείς ποτέ σαν ανακριτές, σαν άνθρωποι που πέρασαν από το δύσκολο αυτό έργο, Εισαγγελείς μας όταν ήταν Εισαγγελείς Διώξεως και ομοφωνίας, άκουσαν ποτέ ανάκριση να έχει την έννοια του εξομολόγου, την κατάθεση της ψυχής; Ανοίγω την ψυχή μου, περνώ μέσα από δω και λέω ορισμένα πράγματα τα οποία μετουσιώνονται σαν αλάφρωμα της καρδιάς μου, φθηνές, κατάπτυστες καταστάσεις ενός σεναρίου στο οποίο φθάσαμε και μηνύσαμε ορισμένους ανθρώπους.

Αυτό όμως το οποίο προέχει είναι αυτό το οποίο έλεγε ο κ. Εισαγγελέας κι έχει απόλυτο δίκιο. Βέβαια, παλιά αξιότιμοι κ.κ. Δικαστές, όταν γινόταν μία καταγγελία για ένα γεγονός το οποίο μπορεί να ήταν συκοφαντικό, δυσφημιστικό ή ψευδές, δεν σπεύδαμε να κάνουμε μήνυση κι εμείς για συκοφαντική δυσφήμιση. Αυτό τώρα τελευταία, τα τελευταία πέντε χρόνια έχει αρχίσει και το λένε και οι Εισαγγελείς: «εσύ του έκανες μήνυση;›

Λέγαμε παλιά, αν θυμάμαι καλά, ότι «εγώ θα αφήσω με εμπιστοσύνη την δικαιοσύνη, ανεπηρέαστη να εξετάσει το θέμα μου. Δεν κάνω μήνυση. Κατηγορούμαι; Θα περάσω μέσα από τη σκληρή διαδικασία και θα πιω το ποτήρι αυτό, του αν είμαι ένοχος ή όχι και μετά θα έρθω να επικαλεστώ τα δικαιώματά μου, ή δεν θα τα επικαλεστώ καθόλου. Αν εγώ έγινα υπαίτιος να αποτελέσω για τη συμπεριφορά μου αυτή κάποια δικαστική εκτίμηση σε μια κοινωνική συμπεριφορά μου που ποινικά αξιολογείται και έχει την απαξία της κοινωνικά.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία αλλάξαμε και το ακούμε κι εμείς: «Του έκανες μήνυση; Συκοφαντική δυσφήμιση; Πώς τον άφησες έτσι;› Κάναμε λοιπόν κι εμείς μήνυση, υπακούοντας όχι στα κελεύσματα μόνο του κ. Εισαγγελέα ο οποίος μας έδωσε το έναυσμα, αλλά κυρίως μέσα από τις φάσεις αυτές σε αυτά τα οποία μας κατέδειξαν οι γιατροί.

Έτσι, υπεβλήθη ενώπιον του κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιώς και διαβιβάστηκε ύστερα στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, έγκληση του κ. Ξηρού Σάββα κατά του κ. Διώτη, κατά του κ. Σύρου, κατά του Φωτίου Παπαγεωργίου που είναι αυτός που έγραφε τις ανακρίσεις, του κ. Χαράλαμπου Ρούσσου, καθηγητή της Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντή, είναι αυτός που έχει τις τωρινές αντιδικίες με τον κ. Στεφανή, της κας Θεοδωροπούλου, Διευθυντρίας του Ψυχιατρικού Τμήματος του ΓΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ και του κ. Μαντωνάκη, Αναπληρωτή Καθηγητή της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατά παντός άλλου υπευθύνου που θα προκύψει κατά τη διενέργεια της ανακρίσεως.

Για τον κ. Μαντωνάκη αναφέρθηκε η κα Θεοδωροπούλου, η οποία μαζί με τον κ. Μαντωνάκη ο οποίος περιέργως ανήκει στην Ερευνητική ομάδα του ΑΙΓΗΝΙΤΕΙΟΥ χρειάστηκε εκείνο το βράδυ μαζί με την κα Θεωδοροπούλου να πάει και εκείνος μαζί. Μηνύουμε όλους αυτούς με βάση τα δύο πορίσματα της ψυχικής και νευροψυχολογικής κατάστασης του Σάββα Ξηρού από αυτά τα οποία λένε οι δύο ψυχίατροι οι οποίοι έδωσαν τις δύο αυτές εκθέσεις σε εμένα με βάση αποκλειστικά αυτές τις δύο εκθέσεις και κανένα άλλο στοιχείο, ούτε τί έλεγε η κα Θεοδωροπούλου, ούτε τί έλεγε ο ένας, ούτε τί έλεγε ο άλλος.

Με μόνο τις δύο εκθέσεις αυτές αυστηρά καταθέσαμε την έγκληση αυτή του Σάββα Ξηρού για την διερεύνηση του θέματος μηνύοντάς τους επί εκθέσει, μηνύοντάς τους για παράβαση καθήκοντος και τα επιμέρους αδικήματα τα οποία αναφέρουμε μέσα στη μήνυσή μας. «Το κύριο συστατικό και στοιχείο ήταν ότι κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου και ενώ ήμουν βαρύτατα τραυματισμένος, προκειμένου να μου αποσπασθούν πραγματικά περιστατικά σχετικά με την πιθανολογούμενης συμμετοχής μου στην Ε.Ο. 17Ν, υποβλήθηκα σε ναρκανάλυση με τελικό στόχο την καύση των γνωστικών μου λειτουργιών, την εσκεμμένη παραβίαση της σκέψης μου, τη χειραγώγηση της εγκεφαλικής μου λειτουργίας, την αλλοίωση της προσωπικότητά μου και την εγκαθίδρυση βραχέως ψυχωσικού επεισοδίου. Έλεγαν δηλαδή οι δύο επιστήμονες ότι μου χορήγησαν τέτοιου είδους φάρμακα τα οποία με κατέστησαν υποβόλιμο ασθενή, έτσι ώστε να κάμψουν την δική μου βούληση και να λέω αυτά τα οποία θέλουν αυτοί, ή βάζουν μέσα στο στόμα μου πράγματα τα οποία ούτε τα ξέρω ούτε μπορώ να έχω τη δυνατότητα να επικαλεστώ, διότι ποτέ δεν ήμουν εκεί›.

Νομίζω ότι και τα δύο πορίσματα έχουν κατατεθεί στο Δικαστήριό σας. Και τα δύο πορίσματα διαβάστηκαν, είχε αυτή την καλοσύνη και δικονομικά επιτρεπτή ευχέρεια ο κ. Πρόεδρος και εκεί επάνω λέμε ότι όλα αυτά χρησιμοποίησαν κατά παράβαση της ιατρικής δεοντολογίας και εμπίπτουν στην έννοια του 137 παρ 2 . Θεωρήσαμε ότι η παρέμβαση επί εγκεφαλικής λειτουργία καθιστά άτομο νοητικά ανάπηρο είτε για ορισμένο χρονικό διάστημα ή επ’ αόριστον, μιλήσαμε δηλαδή για πρόκληση ψυχωσικού επεισοδίου.

Είπαμε ότι οι ανωτέρω γιατροί με τις μεθόδους που αναλυτικά αναφέρονται στα πορίσματα, με χρησιμοποίησαν ως φορέα πληροφοριών αδιαφορώντας για τους κινδύνους των μεθόδων αυτών, για την ψυχική και νοητική μου υγεία. Έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή μου, ειδικότερα την υγεία μου καθιστώντας με χειραγωγούμενο άτομο και μη έχοντας έλεγχο στη σκέψη και στο λόγο μου, προκαλώντας μη αναστρέψιμη βλάβη με την παραβατική και αντιδεοντολογική τους συμπεριφορά.

Θεωρήσαμε ότι η χορήγηση αυτή των φαρμάκων αξιότιμοι κ.κ. Δικαστές έγινε με μοναδικό σκοπό να μου αποσπάσουν ομολογίες και προκάλεσαν έτσι βραχύ ψυχωσικό επεισόδιο. Είπαμε ότι με τους όρους και τις προϋποθέσεις της βλάβης του εννόμου αγαθού της ψυχικής μου υγείας παρεβιάσθη αυτό το έννομο αγαθό από τις ενέργειές τους αυτές, είπαμε ότι η χορήγηση των ψυχοφαρμάκων είναι η αιτιατή συνθήκη που επέτρεψε την παραγωγή του αποτελέσματος της βαρείας βλάβης της ψυχικής μου υγείας και είχαμε μέσα τα επισυναπτόμενα έγγραφα και παρόλο που οι εγκαλούμενοι γνώριζαν τη χορήγηση των ψυχοφαρμάκων με εξέθεσαν σε κίνδυνο και με καθιστούσε αβοήθητο χωρίς να αυτοδιαχειρίζομαι τις νοητικές και ψυχικές μου λειτουργίες.

Αποδέχτηκαν τον κίνδυνο αυτό, εκμεταλλευόμενοι την τραγική κατάσταση της υγείας μου, προκειμένου να εξυπηρετήσουν συμφέροντα που καθόλου δεν προσάδουν με τους σκοπούς της ιατρικής επιστήμης στους οποίους τάχθηκαν να υπηρετούν. Έθεσαν λοιπόν σε κίνδυνο τη ζωή μου και θεωρήσαμε την ενέργεια αυτή ότι βλάπτει την ίδια την υπόσταση της πολιτείας η οποία ως δημοκρατική αισθάνεται τα ίδια, βαθύτατα θιγόμενη από την διαστροφή της εξουσίας της και τις απάνθρωπες πράξεις των οργάνων της που κακοποιούν την ανθρώπινη αξία.

Τα βασανιστήρια που τελούνται από ανακριτικούς υπαλλήλους συνιστούν αποτρόπαιη βαρβαρότητα ως έργο κρατικής τρομοκρατίας και αποτελούν την πλέον έκδηλη μορφή ολοκληρωτισμού. Είπαμε ότι ακόμα ότι η ανθρώπινη αξία ορίζεται ως αξία που πρέπει να έχει ο άνθρωπος ως λογικό και συνειδητό ον. Ως πρόσωπο που προσβάλλεται από πράξεις που το υποβιβάζουν, ως αντικείμενο ή μέσον για την επίτευξη ενός αλλότριου σκοπού.

Και είπαμε ότι με το νόμο 1782/88, κυρώθηκε η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων και άλλων μορφών σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής συμπεριφοράς. Με το νόμο αυτό κυρώθηκε η σύμβαση αυτή στις 10/10/1984. Είπαμε επίσης ότι με τον 1949/91 κυρώθηκε η σύμβαση για την πρόληψη των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης και τιμωρίας. Είπαμε ότι με το 137.β απαγορεύεται η χρήση παραισθησιογόνων ουσιών και συνιστά διακεκριμένη επιβαρυντική περίπτωση και είπαμε ότι η πολυσχιδής εγκληματική ενέργεια και δραστηριότητα των εγκαλουμένων πληροί τους όρους της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της έκθεσης του άρθρου 306, του εγκλήματος προβολής του πολιτεύματος για τα βασανιστήρια, το 137 και του εγκλήματος της παράβασης καθήκοντος, του άρθρου 259 του Ποινικού Κώδικα.

Δεν αφήσαμε τίποτα στην τύχη του, ζητήσαμε άδεια από τις φυλακές, ήρθαν οι δύο ψυχίατροι, εξέτασαν τον Σάββα Ξηρό και προσπάθησαν με τα μέσα τα οποία είχαν, παίρνοντας όλο τον ιατρικό του φάκελο και ελέγχοντας, γιατί ξέρετε, η έπαρση της εξουσίας άλλοτε φροντίζει να καλύπτει τα ίχνη της, άλλοτε αφήνει και μερικά, διαβάζοντας οι άνθρωποι τον τρόπο με τον οποίο τα φάρμακα, η ποσότητα των φαρμάκων που του δόθηκε, ο τρόπος με τον οποίο του εμφυτεύτηκαν και η αντιμετώπισή του σε σχέση με το αποτέλεσμα το οποίο έβλεπαν, τους οδήγησε να μιλήσουν για ναρκανάλυση.

Δηλαδή το να δίνεται στον άρρωστο ένας συνδυασμός κοκτέιλ φαρμάκων με τα οποία φάρμακα αυτά αίρεται το προσωπικό στοιχείο της επιλογής, αίρεται το προσωπικό στοιχείο του λογικού που βρίσκεται στο αριστερό, εν σχέσει με το δεξιό ημισφαίριό μας που είναι το συναισθηματικό κι έτσι κατέστησαν τον Σάββα Ξηρό άβουλο όργανό τους. Προφανής σκοπός, να μπορέσουν να τον βάλουν να ομολογήσει πρόσωπα τα οποία δεν γνώριζε και να πλαισιώσουν εκείνο το θέμα.

Δεν μετάλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, μετάλαβε τότε της ανθρώπινης κακίας, της αδυσώπητης αυτής επιορκίας που φάνταζε μπροστά μας. Δύο επιστήμονες έθεσαν τον εαυτό τους στη διάθεση του Δικαστηρίου κατά την απολογία του Σάββα Ξηρού και ζήτησαν επίσημα και από το Δικαστήριό σας μέσω του υπερασπιστή οποιαδήποτε κατ’ αντιπαράσταση εξέταση θέλετε, προκειμένου να δείτε κατά την ουσία της διαδικασίας με την πρόταση του κ. Εισαγγελέα, ποιος από τις δύο πλευρές έχει δίκιο.

Ούτε φερέγγυοι υπήρξαν. Ένας τακτικός καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κρήτης, ο κ. Νέστορας, άνθρωπος ο οποίος πρωτοστάτησε στα προκλητά δυναμικά σε άλλη δίκη στα μέσα απόδειξης, άνθρωπος ο οποίος έχει σπουδάσει 20 χρόνια στο YALE, άνθρωπος ο οποίος πρώτη φορά έγραψε για τις αναθυμιάσεις που χρησιμοποιεί το αλκοόλ στον εγκέφαλο και οι τότε καθηγητές του ζήτησαν οι ίδιες εταιρείες οι οποίες είχαν τα αλκοολούχα ποτά να χρηματοδοτήσουν το πρόγραμμα ερεύνης του YALE, αυτός ο άνθρωπος ο οποίος σηκώθηκε και τα παράτησε, θα ήταν σήμερα δισεκατομμυριούχος από τις αμοιβές αυτές, έθεσε τον εαυτό του στην κρίση του Δικαστηρίου.

Τόλμησε να πει πράγματα πάρα πολύ σοβαρά, να πει πράγματα τα οποία πιθανόν να επισύρουν αγωγές αποζημιώσεως, αν θέλετε μηνύσεις εναντίον του, και τόλμησε μαζί με τη συνεργάτιδά του, επίσης διακεκριμένη επιστήμονα και Λέκτορα, Νευροψυχολόγος του Πανεπιστημίου Κρήτης, η κα Βαλλιανάτου, η οποία έχει γράψει συγγράμματα πάνω στα θέματα αυτά και στα προκλητά δυναμικά, έθεσε τον εαυτό του στο Δικαστήριό σας με έναν μοναδικό σκοπό: Κατ’ αντιπαράσταση εξέταση.

Ελάτε εσείς κύριοι του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ, ελάτε κ. Ρούσσο, ελάτε εσείς αν αποτελείτε επιστημονικό μέγεθος το οποίο δεν αντέχετε ή δεν θέλετε να υποστείτε και τους ευτελισμούς. Δηλαδή τί μου λέτε εμένα τώρα; Να πάω πού; Να απαντήσω σε ποιους; Μα εγώ είμαι ένα μέγεθος, εγώ είμαι μέσα από τους εκλεκτούς και της κυβέρνησης. Εγώ διοικώ ένα ολόκληρο Νοσοκομείο, κοντά μου είναι και ο Υπουργός Υγείας, εμείς είμαστε ένα αναπόσπαστο δίδυμο μιας εξουσίας της οποίας τολμάτε να μας αμφισβητήσετε;

Και θα κατεβούμε εμείς στο επιστημονικό επίπεδο μιας συζητήσεως με τον οποιονδήποτε καθηγητή Πανεπιστημίου που παίζει και το κεφάλι του στο ντορβά και λέει τέτοια πράγματα, να κατεβούμε εμείς; Πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζεται ότι το κύρος το δικό μας δεν θα διασαλευθεί και δεν θα τρωθεί και θα καθίσω εγώ, ένας Διευθυντής που τόσο φροντίζω για το κοινό καλό;

Κι ένας Υπουργός, φίλος του Πρωθυπουργού, άνθρωπος ο οποίος κάθε μέρα φροντίζει για την υγεία μας, άνθρωπος ο οποίος έχει πάρα πολύ ψηλά και αυτός το ιατρικό λειτούργημα, και αυτός στο YALE ήταν μαζί με τον κ. Παπαδάτο που θα αναφερθώ αργότερα, έρχεστε εσείς να μας αμφισβητείτε και να μας λέτε τέτοιες ανοησίες; Όταν εγώ λέω ότι είναι πάρα πολύ καλά και μόνο δύο ΝΤΕΠΟΝ χρειάστηκε; Θα πέσω εγώ στο επίπεδό σας, να φτάσω στο σημείο να συζητώ με τον οποιονδήποτε Νέστορος και την οποιαδήποτε Βαλλιανάτου; Τί με νοιάζει εμένα; Εγώ είμαι σε ένα θρόνο και δεν μπορείτε εσείς οι μικροί να με αγγίξετε.

Ένα το κρατούμενο. Ή έγινα αυτά και φοβούνται να έρθουν στη συζήτηση. Μπορεί να παίζουν και τα δύο. Εκτός από τον κυρίαρχο δικαστή, θα μπορούσε να το κρίνει άλλος στην ουσία; Δε μπορεί δηλαδή να υπάρχει και η δεύτερη αυτή λύση; Ότι φοβούνται και γι αυτό δε βγαίνουν σε έναν ανοιχτό διάλογο; Καταθέσαμε μήνυση. Πήγαμε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών. Την καταθέτουμε.

Πριν πάμε, ενημερώσαμε και τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και του είπαμε «έχουμε αυτό το θέμα και σας παρακαλούμε, εδώ αν το καταθέσουμε θα έχει τον χαρακτήρα διοικητικής και θα την διαβιβάσετε. Θέλετε να την καταθέσουμε εδώ και να διαβαστεί; Ή να πάμε κατευθείαν στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας; Αλλά εμείς εκεί θα πάμε, σ’ αυτόν›. «Εκεί πρέπει να πάτε, εγώ θα είμαι ενήμερος όλων των διαδικασιών›.

Πήγαμε, το καταθέσαμε και προτείναμε και μάρτυρες. Βάλαμε να καταθέσουν αυτά που είπαν, παρόλο που δεν τους καλέσατε εδώ για μάρτυρες, οι δύο καθηγητές ενόρκως. Το κεφάλι τους μέσα στο ντορβά. «Μιλάτε για ναρκανάλυση, μιλάτε ότι έγινε κοκτέιλ φαρμάκων, μιλάτε για ορρό αλήθειας, μιλάτε ότι μπορεί ο Σάββας Ξηρός να είχε εκτεταμένες βλάβες στο μετωπιαίο από τη θεραπεία-έγκλημα που του έκαναν. Καταθέστε τα κύριοι και ενόρκως, δεν μπορείτε να κάνετε εκθέσεις και να τις υπογράφετε μόνο›.

Και μπαίνουν και οι δύο σαν μάρτυρες στη μήνυση. Και καταθέτουν ακόμα κάτι άλλο: Ότι γι αυτά που έγιναν, για το έγκλημα του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ, πέρα από τα φάρμακα τα οποία έχουμε, πέρα από τις δοσολογίες οι οποίες ήταν αποτρεπτικές και θα μπορούσε ο άνθρωπος αυτός να πεθάνει, πέρα από τις τομές που του έκαναν στο στήθος γιατί ενδιαφέρθηκαν την πρώτη στιγμή, όχι να κάνουν καμιά αξονική ή μαγνητική, ενδιαφέρθηκαν να δουν μήπως έχει εσωτερική αιμορραγία, του τράβηξαν δυο τομές –είναι αυτό που έγινε σχετική αναφορά του κ. Προέδρου όταν του έδειξε τις δύο αυτές τομές με το νυστέρι. Ήταν εκείνο το επεισόδιο με την «επαναστατική γυμναστική›, είναι μια γυμναστική την οποία κάνουμε και στο σώμα μας και στη συνείδησή μας.

Εμένα μου αρέσει, επειδή έχω να γυμναστώ από τότε που ανέβαινα ανάποδα την τσουλήθρα, από τότε δε γυμνάστηκα ποτέ στη ζωή μου, μ’ αρέσει να είμαι στην άλλη την άσκηση, που πιστεύω ότι στην άσκηση της συνείδησης δεν ήταν με την έννοια της απαξίας και της κοροϊδίας. Όχι, έτσι το θεώρησα εγώ τότε, έτσι το θεώρησε και ο Σάββας Ξηρός. Εσείς δεν το θεωρείτε και υπάρχουν δύο απόψεις.

Δημοκρατία έχουμε, δεν είναι δικαστική κρίση για να μπορώ να την αντιπαλέψω, εμένα σαν θέση τότε, μου προξένησε μια έκπληξη. Είπα τις θέσεις μου δεν κάθισα και ο Σάββας Ξηρός είπε και αυτός τις θέσεις του. Αλλά θα μείνω εγώ εκεί στο push ups; Εγώ μένω στις δυο μαχαιριές που έχει στο στήθος του και οι οποίες δεν αναφέρονται σε καμία εξέταση, σε κανένα δελτίο, σε καμία συνταγή, σε καμία βεβαίωση και προφανώς γίνανε για να μπορέσει να αναπνεύσει τότε από την συμφόρηση και να τον στήσουνε στον τοίχο για τις πληροφορίες, τόσο πολύ ενδιαφερθήκανε.

Όπως και όταν του βάζανε τον ορό, γρήγορα – γρήγορα στην μηριαία, ενώ αν θέλανε να ακολουθήσουνε τα ιατρικά διδάγματα και την αρτιότητα της ιατρικής επιστήμης δεν θα βάζανε στην μηριαία τον ορό, έτσι ώστε να κινδυνεύει ο άνθρωπος να μείνει ανάπηρος ή να προκύψει κίνδυνος για την ζωή του.

Θέσεις θα μου πείτε και ψιλά γράμματα; Ίσως. Εγώ όμως φθάνω στην γραμματική ερμηνεία των θέσεών τους έτσι όπως διατυπώνονται. Υποβάλουμε λοιπόν την μήνυση και τι ζητάμε; Έρευνα με μάρτυρες τους δυο εκλεκτούς καθηγητές πανεπιστημίων. Καθηγητής ο ένας και λέκτορας η άλλη.

Το αποτέλεσμα; Μέχρι σήμερα δεν έχει κληθεί κανένας. Ότι χρεώθηκε, χρεώθηκε, γι’ αυτό είμαστε σίγουροι. Ότι θα ακολουθήσει προκαταρκτική εκατό τοις εκατό. Και ο νέος νόμος αυτό ζητάει όχι να βαράμε ποινικές διώξεις και όποιος έτυχε. Πότε θα γίνουν αυτά; Αν προλάβουμε τον δεύτερο βαθμό, βλέπουμε. Αν υπάρξει δεύτερος βαθμός, αν είναι εδώ ο Σάββας τότε με το καλό.

Δηλαδή, καταθέτουμε μια μηνυτήρια αναφορά που καμιά φορά θυμάμαι για το έγκλημα τότε του οργανωμένου εγκλήματος, γιατί είχα ορισμένους πελάτες τότε που ήταν μαζί με την 17Ν και δεν ήταν τυχαίο το ότι βγήκαν 42 τότε εντάλματα για ορισμένους ανθρώπους, πήγαινε στο γραφείο του προϊσταμένου της Εισαγγελίας, ένας οποιοσδήποτε ο οποίος άμα τον έβλεπες από μακριά, όχι την αξιοπιστία του θα φοβόσουνα, αλλά οτιδήποτε.

Μέσα σε 24 ώρες είχε παρθεί κατάθεση, είχε διαβιβαστεί στον Ανακριτή, ξανά τον καλούσε ο Ανακριτής, ευαισθησία να χτυπήσουμε το οργανωμένο έγκλημα. Να προστατεύσουμε και τους αστυνομικούς, γιατί αυτοί είναι αυτοί οι οποίοι βάλλονται πρώτοι από το οργανωμένο έγκλημα. Όλα καλά. Γι’ αυτό εδώ μια μικρή ανησυχία, έτσι να ειδοποιήσουν τους μάρτυρες. Μα ξέρετε κάτι; Τα στοιχεία που θα σας δώσουμε, αφορούν και μάρτυρες οι οποίοι μπορεί να εκβιαστούν, να πιεστούν, να φοβηθούν, να κάνουν πίσω. Έχουμε και άλλα να σας πούμε πάνω απ’ αυτά. Έχουμε να σας πούμε ότι η μέθοδος αυτή, έχει ήδη εφαρμοστεί σε άλλον γιατρό. Και η γυναίκα του λέει ότι ξέρετε κάτι, δεν μπορώ να μιλήσω τώρα, γιατί ο άνδρας μου είναι στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Μόλις τον μεταφέρω, θα μπορέσω να μιλήσω.

Τα ίδια του κάνανε. Εγώ ήμουν μέσα στην ίδια την Εντατική, μαθητευόμενη, στις ακτινογραφίες, εγώ έβλεπα τι γινότανε στην ανάκριση. Εγώ έβλεπα ποιοι ερχόντουσαν, είμαι και εγώ γιατρός. Είδα ποιοι πηγαίνανε. Είδα ποιοι του κάνανε τον παπά. Είδα ποιος άρχισε την ανάκριση. Είδα πότε άρχισε η ανάκριση. Είδα τι του λέγανε. Είδα πώς τον πηγαίνανε.

Και αντί την ίδια ώρα, την ίδια ώρα, ακούς κάτι το οποίο όχι μόνο δεν έχει ξαναγίνει στα ελληνικά δεδομένα, προσβάλει την ίδια υπόσταση, προσβάλει την ίδια την νομιμότητα. Μα αν υπάρχει νομιμότητα μετά απ’ αυτό θα είναι καρικατούρα. Και δεν την καλείς εκείνη την ώρα με το τηλέφωνο, έλα εδώ κοπέλα μου να δούμε τι είσαι εσύ; Πώς τα λέει η Βαλιανάτου και ο Νέστορας αυτά τα πράγματα; Έλα εδώ να σε προστατεύσω, γιατί το οργανωμένο έγκλημα τι το γράφουν οι καθηγητές μας και τι το λένε και οι ενώσεις και οι ανακοινώσεις των Δικαστών και Εισαγγελέων; Αν δεν έχει την προστασία της πολιτείας, δεν μπορεί να ευδοκιμήσει.

Και αυτό το έγκλημα το οργανωμένο, που προσβάλει θεσμούς, που προσβάλει την ίδια την αξία της ανθρώπινης ζωής, πάει σε προκαταρκτική. Να πάει σε προκαταρκτική, αλλά κάλεσε τουλάχιστον έναν μάρτυρα, κάλεσε την Βαλιανάτου, κάλεσε τον Νέστορα, κάλεσε την σύζυγο του γιατρού, γιατρός και αυτή, που μια εβδομάδα πριν, έμπαινε και αυτός με σειρά ηλεκτροσόκ στην ναρκανάλυση. Ίδια δοσολογία, τα ίδια ποσοστά. Προπόνηση του κάνανε; Τυχαίο ήταν; Τα είδε η γυναικούλα μπροστά της. ¶ντε να την βρούμε τώρα, άντε να την βρούμε που της ξέφυγε πριν μια εβδομάδα, δυο και λέει ξέρετε, κύριε Νέστορα, μου είπε ο κ. Στεφανής και λέω και εγώ στον κ. Νέστορα, α! επισκέφθηκε και τον κ. Στεφανή; Την κάλεσε και ο κ. Στεφανής; Πού είναι ο μάρτυρας αυτός σήμερα; Αρνείται; Όχι.

Ξέρετε τι λέει ακόμα; Αν είναι δυνατόν να μην τα πω, γιατί θα μπλέξω. Αν είναι δυνατόν να βρει ο δικηγόρος σας κανένα τρόπο, που να μπορεί να μην φαίνομαι ότι τα λέω. Και αν με βγάλετε στην φόρα, εγώ θα τα αρνηθώ. Θα περιμένετε πότε θα το αποφασίσω, για να τα πω. Μα εσύ λες ότι κάποιος έμπαινε και έκανε τον εξομολόγο. Εσύ λες ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν γιατρός και καθηγητής. Εσύ έλεγες ότι έχει μουστάκι ότι έχει μια τρεμάμενη σιγανή ομιλία, που την είπε στους ψυχιάτρους που τον εξέτασαν στις φυλακές, ο πρώτος λέει ανακριτής ήταν αυτός. Ο Σάββας ο Ξηρός. Και τίποτα απ’ αυτά δεν θέλει να ακούσει το εισαγγελικό αυτί; Τόσο πολύ ενοχλεί η κατάδειξη της αλήθειας, ή του ψέματος και να είναι ένας έωλος ισχυρισμός, και να μας το τρίψουν στην μούρη, συγνώμη για την έκφραση , και να μας πούνε άντε ρε, προσπαθήσατε αυτή τη στιγμή να εξαπατήσετε ότι ιερότερο υπάρχει. Την δικαιοσύνη. Να σπιλώσετε συνειδήσεις, να σπιλώσετε ιατρούς, να σπιλώσετε ανθρώπους καταξιωμένους, ανθρώπους οι οποίοι φροντίζουν για την υγεία. Που έχουν περάσει στα ύψιστα υπουργικά αξιώματα. Πώς πάτε και τολμάτε να τους σπιλώσετε αυτούς και να κατεβούν σε ένα διάλογο κάτω. Και να μιλήσουν και να πούνε τις απόψεις σας. Και να πούνε, τι αηδίες είναι αυτές περί ναρκανάλυσης;

Καταλήγοντας λοιπόν στο στάδιο αυτό, εκείνο το οποίο ζήτησα, και ζήτησε και ο Σάββας Ξηρός, δικονομικά επιτρεπτό, γιατί τα μέσα αποδείξεως επιτρέπονται και βγαίνει έμμεσα αυτό, κατά την διακοπή της απολογίας και ύστερα να του δοθεί ο λόγος, δεν προκύπτει απόλυτη ακυρότητα, όταν δηλαδή κρίνει ο δικαστής μας ότι, και στις περιπτώσεις αυτές μπορεί ένα αποδεικτικό μέσο, να ελεγχθεί η αξιοπιστία του, να ερευνηθεί το κύρος του, να ερευνηθεί το πόσο μπορεί να είναι ωφέλιμο σαν κατ’ είδος αξιολόγηση του συγκεκριμένου αποδεικτικού μέσου, κατά τον σχηματισμό της δικανικής πεποίθησης είχατε την δυνατότητα, να επιτρέψετε και στο στάδιο της απολογίας, να απολογηθεί ο Σάββας Ξηρός, με την πρόταση και των δυο των μαρτύρων επιστημόνων, οι οποίοι τι θα σας έλεγαν; Αυτά τα οποία διαβάσατε στις εκθέσεις τους.

Και είναι το ίδιο να διαβαστεί μια μαρτυρική κατάθεση και δεν ήθελε κανένας από το Δικαστήριο να κάνει κάποια ερώτηση; Δηλαδή ή σαχλαμάρες θα τα περάσατε και θα είπατε, τι είναι αυτά τώρα τα πράγματα; Εδώ είναι παρελκυστικά αυτά. Πάμε να φάμε καμιά ώρα δυο παραπάνω, τρεις. Και να δείτε ότι ούτε μέρες θα τρώγαμε, ούτε τίποτα. Εσείς βέβαια ξέρετε καλύτερα, εγώ δεν δικάζω, για να λέτε εσείς μέρες, μέρες θα είναι.

(Διαλογικές Συζητήσεις)

Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Βγάλατε λοιπόν την απόφαση και πράγματι είναι σεβαστή, με την οποία απορρίψατε την πρότασή μας να στηρίξουμε την απολογία μας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Εγώ τι διαφορετικό είπα; Ότι απορρίψατε το αίτημά μας να εξεταστούν εδώ οι γιατροί.

(Διαλογικές Συζητήσεις)

Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Εκείνο λοιπόν το οποίο μας έδωσε τη δυνατότητα, αν το ερευνώμενο θέμα ήταν 7 μήνες αυτό, και εφόσον τόσο πολύ κατασπαταλήθηκε το Δικαστήριό σας γι’ αυτό το θέμα 7 μήνες για να δει αν οι προανακριτικές εδόθησαν από ένα ψυχικώς υγιή άνθρωπο ή αν είχαν τις νόμιμες προϋποθέσεις και ιδίως μιλώντας για την αισθητική απομόνωση κλπ, τότε τι σήμαινε οι δυο και τρεις ώρες εξετάσεως των μαρτύρων αυτών; Και αν εσείς θέλατε και φωνάζατε και τους άλλους για κατ’ αντιπαράσταση.

Γιατί τα στοιχεία που σας δώσαμε τότε, ήταν εντελώς νέα απ’ αυτά τα οποία είχατε τότε. ¶λλο να έχουμε μέσα μια διαδικασία ότι παραβιάζεται η ανάκριση και ότι δεν είναι ψυχικώς υγιής και ότι του δίνανε ψυχοφάρμακα και άλλο να σας λέει, μα αυτά είναι τα ψυχοφάρμακα που του δίναμε, έτσι του κάνανε την ναρκανάλυση δυο καθηγητές. Πώς είναι το ίδιο και δεν είναι ένα στοιχείο; Και γιατί αυτό το στοιχείο δεν είναι τέτοιο που πρέπει να αξιολογηθεί και δυο ώρες και τρεις.

Μέσα σε οκτώ μήνες διαδικασία, εννιά, πόσο πάει και τελειώνει πια, αυτό πια το 18μηνο και θα φθάσει το 18μηνο. Μα τελείωσε. Τέλειωσε κύριε Πρόεδρε, έχει τελειώσει ήδη. Αγορεύσεις είμαστε οι συνήγοροι υπερασπίσεως, πόσο θα κρατήσουν κ. Πρόεδρε; Η μια μέρα παραπάνω και μια παρακάτω είναι αυτό το πράγμα;

Μα είναι δυνατόν από Οκτώβριο να μιλάτε για τον κόκκινο Μάη; Τι είναι αυτό το πράγμα; Είναι κατανοητό το μήνυμα, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό το πράγμα που πρέπει να τελειώνει κάποτε, δεν πρέπει να τελειώσει μ’ αυτό που λέγεται έλεγχος των ισχυρισμών των κατηγορουμένων. Και δώσατε όλη την ευχέρεια και σας δίνουμε κάτι καινούργιο, το οποίο πιστεύουμε ότι θα ελεγχθεί. Αυτό ήταν το παράπονό μας και γι’ αυτό σταματήσαμε την απολογία μας. Ότι η απολογία σημαίνει και στήριξη των ισχυρισμών. Δώστε μας την δυνατότητα να εξεταστούν οι δυο άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι μιλάνε για κάτι καινούργιο. Δεν ζητήσαμε τίποτα το περίεργο. Ούτε να εξαφανίσουμε τη διαδικασία έτσι σε τέτοιο βαθμό και να θέλουμε μέρες ολόκληρες να εξεταστούν αυτά τα πράγματα.

Γιατί, δεν είχατε τα ερεθίσματα από τις καταθέσεις γιατρών, οι οποίοι του λέγανε ότι Σάββα πρέπει να ξεκουράζεσαι και να κοιμάσαι και δεν πρέπει να μιλάς με τους αστυνομικούς; Και μόλις φεύγανε αυτοί, πηγαίνανε οι αστυνομικοί και του κάνανε ανάκριση. Αυτά τα στοιχεία δεν υπήρχαν μέσα στη δικογραφία; Δεν τα είδατε από τις καταθέσεις; Φωνάζουν για ψυχοφάρμακα, μιλάνε για ψυχοφάρμακα, έρχονται δυο γιατροί και μιλάνε και λένε ποια είναι τα ψυχοφάρμακα και αυτό δεν ακούμπησε την έδρα καθόλου.

Διαβάσαμε τις αναφορές τους, διαβάσαμε τις καταθέσεις, σε συνδυασμό με την σιωπή της εισαγγελικής αρχής, σε μια μήνυση η οποία έπρεπε πραγματικά να εξεταστεί αυθημερόν και να εξεταστούν πράγματα και να διαφυλαχθούν στοιχεία, μας δίδει την εντύπωση ότι η ουσία της υποθέσεως της 17Ν που είναι το έγκλημα του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ, δεν έχει την δέουσα θέση στην απόδειξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ:Η συμπεριφορά των κατηγορουμένων μπορεί να είναι πρόβλημα, αλλά ο Δικαστής δικάζει και εισηγείται και ο κ. Εισαγγελέας, απροσωπόληπτα. Αλίμονο αν η προσωπικότητα του κάθε κατηγορουμένου μπορούσε να επηρεάσει. Όλα επηρεάζουν, αλλά δεν μπορεί να είναι η περί ενοχής όπως γίνεται εδώ πέρα κρίση, με βάση την συμπεριφορά του κατηγορουμένου. Εδώ μιλάμε για ένα έγκλημα, έτσι όπως το καταδεικνύουμε.

Θα ολοκληρώσω αμέσως μετά την διακοπή σας, πάνω στα θέματα της ναρκαναλύσεως που επ’ ολίγον θα τα αναλύσω. Τώρα μιλάω για την ναρκανάλυση και την λειτουργική λοβοτομή και είναι πράγματα που θέλω να ακουστούν με βάση τα στοιχεία αυτά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτουμε μισή ώρα με κάποια ευχή σε αυτοπεριορισμούς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.

Είπαμε για την 17Ν ότι είναι στοιχείο του πολιτισμού μας. Τώρα θα πούμε για τη ναρκοθέτηση ή για τη ναρκανάλυση; Σύντομα σας παρακαλώ πάρα πολύ για να μπορούμε να σας παρακολουθούμε κιόλας διότι αγχωθήκαμε πάρα πολύ και θα πάθουμε και σύγχυση νοός στο τέλος με σας όπως πάθαμε και με κάποιον άλλον. Σας παρακαλώ πάρα πολύ δηλαδή αν θέλετε να συγκεντρωνόμαστε και να προσέχουμε και τι λέμε.

Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Σας παρακαλώ όχι ειρωνείες κ. Πρόεδρε.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μόνο τέτοιο πράγμα δεν ακούς.

Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Τώρα το είπε ο κ. Πρόεδρος για ναρκοθέτηση. Δεν με λέτε ?. κατευθείαν κ. Πρόεδρε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δήλωσα μια ιδιαίτερη συμπάθεια προς το πρόσωπό σας και σας είπα ορισμένα πράγματα από την αρχή. Δεν με ακούσατε; Δικαίωμά σας.

Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Δεν θέλετε να ψάξετε την αλήθεια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλω εγώ να ψάξω την αλήθεια; Αν την θέλω;

Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) ?. ναρκοθέτηση εδώ πέρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το καταλαβαίνετε εσείς. Ένα λογοπαίγνιο για να αλλάζει λίγο η ατμόσφαιρα πειράζει;

Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Είναι σοβαρό το θέμα για λογοπαίγνια, πολύ σοβαρό είναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάρα πολύ σοβαρό και για μας είναι ακόμα πιο σοβαρό το να λέμε την αλήθεια εδώ μέσα, τίποτε άλλο.

Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Οφείλετε να την ερευνήσετε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάρα πολύ την ερευνήσαμε και την ερευνούμε και θα την ερευνούμε μέχρι τελευταία στιγμή. Όσο ζούμε δεν κάνουμε τίποτε άλλο εμείς, όσο μας αφήνουν να ζούμε.

Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Όσο υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα δεν σταματάει η αποδεικτική διαδικασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρω, η πατρίδα περιμένει τις απαντήσεις από εσάς. ¶μα θέλατε θα τις είχατε δώσει.

Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Βεβαίως και για ναρκανάλυση θα μιλήσουμε πολύ σύντομα όχι βέβαια με την έννοια της ναρκοθέτησης υπό την έννοια να μπει και αυτό το θέμα του δικαιικού μας συστήματος όταν χρησιμοποιείται η ναρκανάλυση δηλαδή ένα μέσο βασανισμού για να αποσπάσει απολογίες. Βεβαίως επιτυχέστατα ήταν ο ορισμός σας ότι η ναρκανάλυση ίσον ναρκοθέτηση. Θα το συμπληρώσουμε χωρίς να προσπαθούμε να σας ερμηνεύσουμε ότι εννοείται προφανώς πέραν του οποιουδήποτε αστεϊσμού ο οποίος είναι αποδεκτός για να σπάσει όπως είπατε καμία φορά η βαριά ατμόσφαιρα και όλα σε μια ποινική δίκη επιτρέπονται από πλευράς ισορροπιών.