Εγώ θέλω να πω κ.κ. Δικαστές ότι ο συνδυασμός του 211α και των ευεργετικών διατάξεων του 2928 και μόνο ο συνδυασμός μπορεί να σας οδηγήσει σε αποφάσεις δίκαιες και να δημιουργήσουν, που θα δημιουργούν και ασφάλεια δικαίου. Μάλιστα διαβάζοντας πρόσφατα σε κάποια εφημερίδα για κάποια σύμβαση που θα υπογράψει και η χώρα μας, νομίζω ότι είναι για υποθέσεις χρηματισμού και διαφθοράς των δημοσίων υπαλλήλων. Θα υπογραφεί τον Δεκέμβριο στο Μεξικό, είδα ότι κι εκεί η διεθνής έννομη τάξη προβλέπει ευνοϊκή μεταχείριση για κατηγορούμενους που συνεργάζονται με τις Αρχές.
Θέλω να πω ότι είναι ένα θέμα που το αντιμετωπίσαμε, το αντιμετωπίζουμε, θα το αντιμετωπίσουμε και στο μέλλον. Ξαναγυρίζω στην προδικασία λέγοντας ότι εγώ θα συλλέξω και θα αξιολογήσω τα επιβαρυντικά στοιχεία που έχουν προκύψει για τον Ψαραδέλλη και θα αποδείξω ότι αναιρούνται και καταρρίπτονται από το σύνολο των στοιχείων της ζώσας διαδικασίας. Στον αντίποδα δηλαδή της προδικασίας, πρέπει να δούμε τι έγινε στο ακροατήριο εδώ και οκτώ μήνες, οκτώ μήνες που αναπλάθεται μια δικονομική πραγματικότητα 27 ετών, 25 από τα οποία , σύμφωνα με το κατηγορητήριο αφορούν τον Ψαραδέλλη.
Και να αναρωτηθούμε τι συμπεράσματα θα έβγαζε και ένας απλός πολίτης, που θα καθόταν εκεί στο ακροατήριο εδώ και οκτώ μήνες, δίπλα στην κόρη του Ψαραδέλλη που κάθε μέρα είναι εδώ και στηρίζει τον πατέρα της, τι θα έλεγε αυτός ο απλός πολίτης λοιπόν που θα ερχότανε εδώ; Που θα ασκούσε έναν έλεγχο κοινωνικό και πολιτικό στις αποφάσεις σας, για να έχει εμπιστοσύνη;
Εγώ απλοϊκά θα έλεγα ότι, το όνομα του Ψαραδέλλη δεν ακούστηκε εδώ στη διαδικασία, παρά μόνο όταν ήρθαν οι μάρτυρες υπεράσπισης και μίλησαν γι’ αυτόν, μόνο τότε. Αυτό είναι το μόνο επιβαρυντικό που έχετε. Όλα τα άλλα στοιχεία με τα οποία ήρθατε σε άμεση επαφή, συνηγορούν στην αδυναμία στοιχειοθέτησης του 187.
Και ας προσδιορίσουμε λίγο αυτή την κατηγορία λοιπόν σύμφωνα με το διατακτικό του βουλεύματος. Λέει το διατακτικό του βουλεύματος ότι ο Ψαραδέλλης ότι από το 1978 μέχρι τις 18.7.2002, συγκρότησε, ή εντάχθηκε κλπ.
Ποιο είναι το πρόβλημα που δημιουργείται εδώ. Αν δείτε παρακάτω στην συγκεκριμενοποίηση της κατηγορίας, υπάρχει μια αντιφατικότητα. Αναφέρει το βούλευμα ότι ο Ψαραδέλλης μαζί με άλλα άτομα, Γιωτόπουλο, Σερίφη κλπ, συγκρότησε την 17Ν και οι υπόλοιποι εντάχθηκαν σε αυτή. Δηλαδή τι θέλω να πω; Ενώ το διατακτικό λέει ότι, η οργάνωση αυτή συγκροτήθηκε το 1975, ότι μεταξύ άλλων ο Ψαραδέλλης εντάχθηκε το 1978, παρόλα αυτά τον παραπέμπει για την συγκρότηση.
Γιατί το αναφέρω αυτό κ. Δικαστές; Γιατί νομικά ίσως μου πείτε ότι, εντάξει η συγκρότηση έχει παραγραφεί. Είναι στιγμιαίο αδίκημα και νομικά δεν μας ενδιαφέρει. Εγώ όμως θα πω ότι, μια αδυναμία που προκύπτει εδώ να αποδοθεί η κατηγορία, πιστεύω ότι δημιουργεί και ένα ρήγμα στην στοιχειοθέτησή της. Ένα καταρχήν ρήγμα.
Και γιατί υπάρχει βέβαια αυτό το ρήγμα; Γιατί εδώ επιχειρείται να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία αυτή αποκλειστικά και μόνο από μια ανακριτική απολογία. Την απολογία του Παύλου Σερίφη. Πιστεύω ότι η κατάθεση αυτή σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ως η εξήγηση που μπορούμε να δώσουμε για τις ρίζες, για τη δημιουργία αυτού που δικάζουμε εδώ σήμερα. Για την δημιουργία δηλαδή ενός πολιτικού φαινομένου. Η κατάθεση του Παύλου Σερίφη, η καταγγελθείσα κατάθεση δεν μπορεί να γράψει ιστορία, γιατί η ιστορία δεν γράφεται από μια πηγή. Σε κάθε περίπτωση.
Και πόσο μάλλον κ. Δικαστές η δικαιοσύνη δεν μπορεί να δικάσει με μια κατάθεση. Η δικονομική νομιμοποίηση αυτής της κατάθεσης την οποία αποφασίσατε, δεν μπορεί να σας οδηγήσει και σε δικονομική αξιοποίηση. Γιατί όσα φέρεται να καταθέτει ο Παύλος Σερίφης για τον Ψαραδέλλη, δεν αποδείχθηκαν από τη διαδικασία στο ακροατήριο.
Θέλω να πω εδώ παρενθετικά ότι, αυτή η κατάθεση είναι μια σκέψη που δεν αφορά τον Ψαραδέλλη. Εμένα μου δημιούργησε πολλά ερωτήματα και σε σχέση με το 187. Δηλαδή πολύ γρήγορα θα το πω με τρεις φράσεις, μοιάζει σε αυτή τη κατάθεση να συγκροτείται μια οργάνωση με ένα μόνο στόχο, να χτυπήσουμε τους αμερικάνους, να λείπει δηλαδή το ένα στοιχείο που απαιτείται για την έννοια της οργάνωσης. Μετά φαίνεται κάποια μέλη να φεύγουν και να μένει μόνο ένα, ή δυο και να έχουμε την εκτέλεση του Μάλλιου εκεί. Δεν είναι τυχαίο ότι στο Μάλλιο ο ανακριτής εξέδωσε τυπικές κλήσεις, μόνο για μια ¶ννα αγνώστων λοιπών στοιχείων και για τον Γιωτόπουλο. Η οργάνωση έχει χάσει εκεί το ποσοτικό στοιχείο, δεν είναι παραπάνω από τρεις.
Μετά φαίνεται να μένει μόνος του ο ένας, ο οποίος βρίσκει τον απολογούμενο και του λέει, θα βρούμε και άλλους. Για να καταλήξομε στην ενέργεια του Πέτρου Σταμούλη, που εκεί φαίνεται ότι είναι πλέον τέσσερις, αλλά που πάλι ενώνονται για να κάνουν μόνο μια πράξη. Αυτές είναι κάποιες σκέψεις προσωπικές μου, που ούτως ή άλλως δεν αφορούν τον Ψαραδέλλη.
Ξαναγυρίζω στον Ψαραδέλλη για να σας πω ότι, θα αντιμετωπίσω την κατηγορία ως εξής. Καταρχήν θα πω ότι δεν στοιχειοθετείται αντικειμενικά, γιατί δεν αποδεικνύεται η ένταξη και κατά δεύτερον ότι δεν στοιχειοθετείται και υποκειμενικά. Ως προς την αντικειμενική υπόσταση και το στοιχείο τώρα της ένταξης. Ας δεχθούμε ότι το στοιχείο της οργάνωσης, που είναι το ένα που απαιτείται για την αντικειμενική υπόσταση, στοιχειοθετείται στην προκειμένη περίπτωση, ότι έχουμε μια οργάνωση με τα στοιχεία που απαιτεί ο νόμος. Να δούμε τώρα εάν αποδεικνύεται η ένταξη του Ψαραδέλλη σ’ αυτή. Να ξεκινήσουμε και να δούμε τι σημαίνει ένταξη.
Σημαίνει ένταξη λοιπόν η συμμετοχή κάποιου ως μέλους, η ενεργητική συμμετοχή του, δεδομένου ότι η παθητική μη αντίδραση στην ύπαρξη της οργάνωσης, δεν νοείται ως ένταξη. Μέλος λέει είναι κάποιος που μπορεί, αυτός μάλλον που υποτάσσει την βούλησή του στην οργάνωση, χωρίς να είναι αναγκαία η διάπραξη των κατ’ ιδίαν πράξεων.
Για να αντιληφθούμε τώρα την έννοια της ενεργητικής συμμετοχής, θα πρέπει να δούμε ποιος είναι ο τρόπος λειτουργίας της 17Ν. Ποιες είναι οι αντικειμενικές παράμετροι αυτής της οργάνωσης, που προσδιορίζουν και την έννοια της ενεργητικής συμμετοχής; Και να καταλήξουμε αν έχουμε στοιχεία με τον Ψαραδέλλη.
Δυο αποδεικτικά στοιχεία θα επιλέξω, για να προσδιορίσω την έννοια αυτή. Δηλαδή της παραμέτρου στις αντικειμενικές της λειτουργίες της οργάνωσης. Πάντα κ. Δικαστές, σύμφωνα με την δικονομική αλήθεια, γιατί την ουσιαστική δεν την ξέρει κανένας μας νομίζω.
Το επονομαζόμενο καταστατικό. Ξεκινώ με μια δήλωση του Δημήτρη Κουφοντίνα στις 17.5 που λέει ότι, το κείμενο αυτό που διαβάζετε είναι ένα ιστορικό κείμενο στα πλαίσια της οργάνωσης, του οποίου το πνεύμα και οι βασικές αρχές ίσχυαν στην οργάνωση. Στην απολογία του ο Κουφοντίνας λέει ότι, βασικές αρχές όπως περιγράφονται σ’ αυτό το κείμενο ίσχυαν και δεν είναι αποκλειστικότητα βέβαια της 17Ν.
¶ρα λοιπόν εάν δεχθείτε ότι αυτό το έγγραφο απεικονίζει ένα οργανωτικό πλαίσιο της οργάνωσης, τι στοιχεία θα αντλήσετε απ’ αυτό; Ότι μέλη είναι, όσοι αποδέχονται λέει τρεις όρους, μεταξύ των οποίων είναι, ο τρίτος όρος, να δουλεύουν ενεργά και με αφοσίωση για την πραγματοποίηση των στόχων της οργάνωσης μέσα στη συγκεκριμένη οργανωτική δομή της. Αυτό λέει το καταστατικό.
Και συνεχίζει, μια από τις βασικότερες αρχές της οργάνωσης, είναι ότι δεν δέχεται μέλη που μπορούν να δουλέψουν, μόνο σε ένα τομέα, ή σε μια δραστηριότητα. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας μας είπε ότι, ένας αγωνιστής που εντάσσεται στην 17Ν έχει σκεφθεί πολλά πράγματα και ότι η οργάνωση αποφεύγει τους ειδικούς.
Ο Πάτροκλος Τσελέντης μίλησε για μια ηθική υποχρέωση. Τα μέλη λέει έχουν ηθική υποχρέωση να συμμετέχουν σ’ όλες τις πράξεις και να αποδείξουν την πίστη τους στην οργάνωση. Πάλι ο ίδιος κατηγορούμενος εδώ είπε, ότι κάθε μέλος πρέπει να είναι έτοιμο και προετοιμασμένο, για κάθε είδους δραστηριότητα. Και αυτό είναι απόδειξη της πίστης στον αγώνα. Για να πει στη συνέχεια ότι, μέλη εγώ θεωρούσα αυτούς που είχαν πάρει μέρος σε ενέργειες. Το ίδιο λέει και ο Θωμάς Σερίφης. Συμμετοχή, χωρίς φυσική παρουσία και δράση, δεν υπήρχε. Δεν την καταλαβαίνω, όχι δεν υπήρχε.
Από τα αποδεικτικά στοιχεία κ. Δικαστές, δεν προκύπτει τέτοιου είδους ενεργητική συμμετοχή του Ψαραδέλλη. Αφού δεν αποδείχθηκε ότι, συμμετείχε σε πράξεις που έγιναν και εντάσσονταν για την εξυπηρέτηση του κοινού σκοπού των μελών της Οργάνωσης της 17Ν, όπως αυτή προσδιορίζεται από τα παραπάνω στοιχεία.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο η 17Ν έχει διαπράξει 88 ενέργειες. Δεν τις μεταφράζω σε ποινικά αδικήματα, 88 ενέργειες. Και ο Ψαραδέλλης, σύμφωνα με όλα όσα είπα και πριν, αποδείχθηκε ότι δεν συμμετείχε σε καμία απ’ αυτές. Θα μου πείτε ότι δυο συγκατηγορούμενοι τον εμπλέκουν σε τρεις συνολικά πράξεις. Δηλαδή, από την στιγμή που είναι έγκυρα δικονομικά οι καταθέσεις τους, λέω πάλι ότι τις αναφέρω. Λέει ο Παύλος Σερίφης λοιπόν, ότι συμμετείχε στη δολοφονία Πέτρου και Σταμούλη το 1980.
Μια χάρτινη απολογία, ένα στοιχείο της προδικασίας, δεν επιβεβαιώθηκε αυτή η απολογία του Παύλου Σερίφη εδώ ενώπιόν σας, ενδεικτικά εδώ θέλω να αναφέρω κάποιες καταθέσεις του Σάββα Ξηρού που εδώ ενώ μιλάνε από αφηγήσεις για παλαιότερους, δεν αναφέρουν τίποτα για τον Ψαραδέλλη.
Δεν προκύπτει ούτε πραγματική, ούτε δικονομική αλήθεια απ’ αυτή την κατάθεση. Αυτή η κατάθεση τι μας δίνει; Μας δίνει μια κατηγορία φάντασμα 23 ετών. Μια κατηγορία που ο Ψαραδέλλης, όπως θα σας πει και ο συνάδελφός μου κ. Ζώτος, στην οποία ο Ψαραδέλλης απάντησε σκληρά και με αποδείξεις, παρά τα 23 χρόνια που πέρασαν. Και έτσι, αν θέλετε κέρδισε μια ηθική αποκατάσταση γιατί δυστυχώς νομική, δεν μπορεί να έχει, λόγω του ότι εδώ υπάρχει η παραγραφή.
Η δεύτερη κατάθεση είναι του Χριστόδουλου Ξηρού, που πράγματι τον εμπλέκει, αν διαβάσουμε στην ληστεία της ΕΤΕ Δροσοπούλου το 1986, παραγεγραμμένη πράξη και στην ληστεία στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο Αιγάλεω το 1991.
Για το ’86, υπάρχουν στοιχεία από την δικογραφία, ότι ο Ψαραδέλλης είναι υπεράριθμος, δεν μπορώ να αναφερθώ όμως περισσότερο, γιατί είναι μια πράξη που δεν ερευνήθηκε. Και ίσως εδώ, εδώ ξέρετε ο Χριστόδουλος Ξηρός αναφέρει ως συμμέτοχο και τον Πάτροκλο Τσελέντη. Και όμως αυτή τη πράξη ο Πάτροκλος Τσελέντης δεν την ανέφερε εδώ στο ακροατήριο, δεν την επιβεβαίωσε, δεν επιβεβαίωσε τη συμμετοχή του. Και ίσως αν είχε εξεταστεί αυτή η πράξη και ο Πάτροκλος Τσελέντης μπορούσε να μιλήσει γι’ αυτήν και να απολογηθεί, ίσως για άλλη μια φορά να μας είχε πει ότι ο Ψαραδέλλης δεν ήταν εκεί.
Και υπάρχει και η ληστεία του1991, που τον εμπλέκει ο Χριστόδουλος που προανέφερα γιατί δεν αποδεικνύεται. Θέλω να πω εδώ, κάτι που ανέφερα και προηγουμένως ότι, ναι μεν δικονομικά ο Ψαραδέλλης μπορούσε να ασκήσει το δικαίωμά του στις ερωτήσεις, αλλά πραγματικά αυτό, ήταν κάτι που ήταν ουσιαστικά κατηργημένο θα έλεγα. Και άρα ούτε να αναζητήσει εξηγήσεις μπορούσε, παρόλο που εξηγήσεις έδωσε.
Κάνοντας μια τελευταία παρένθεση εδώ, θέλω απλά να κάνω μια τοποθέτηση που την αισθάνομαι σαν ανάγκη, γι’ αυτές τις ευεργετικές διατάξεις του 2928. Εγώ θέλω να πω κ. Δικαστές, ότι θεωρώ ότι αυτός ο νόμος είναι ένας ανειλικρινής νόμος, ήδη από τον τίτλο του ανειλικρινής, τον λέμε όλοι Αντιτρομοκρατικό και ο ίδιος στην εισηγητική του έκθεση λέει ότι, η εγκληματική τρομοκρατική δράση καταλαμβάνει ελάχιστο πεδίο εφαρμογής.
Θεωρώ ότι είναι ένας ανειλικρινής νόμος, που παρέχει ανειλικρινείς συμπεριφορές. Τα μέτρα επιείκειας είναι ένα πρόσφορο έδαφος κατά την γνώμη μου, για να ανθίσουν δυο πράγματα. Από τη μια, η αποτυχημένη αστυνομία, που κρύφτηκε από το ακροατήριο, δεν ήρθε εδώ. Οι δοξασίες που είχε για την 17Ν χρόνια τώρα. Οι μέθοδοί τους χωρίς περιορισμούς, γνωστές μέθοδοι και αναβαθμισμένες αυτή τη φορά από επαϊοντες του εξωτερικού και από την άλλη, να η έξοδος, πολιτικό, προσωπικό, οικογενειακό; Ένας νόμος που σου λέει χίλια αδικήματα, αλλά την άλλη ημέρα θα είσαι έξω.
Εγώ θέλω να πω ότι αυτός ο νόμος δεν ξέρω τι υπηρετεί, αλλά σίγουρα κάποιους μπορεί να τους κάνει υπηρέτες του. Να επανέλθω στον Ψαραδέλλη κ. Δικαστές για να πω ακόμα ένα προβληματισμό που θεωρώ πολύ σημαντικό και που αφορά στο εξής.
Εάν το Δικαστήριό σας προσπαθήσει να αποδείξει την συμμετοχή του από μια παραγεγραμμένη ενέργεια, η οποία λόγω της παραγραφής του αξιοποίνου δεν εξετάζεται. Και άρα δεν αποδεικνύεται. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί υπάρχει μια πράξη το 1996 που λέει ο Χριστόδουλος Ξηρός και είναι παραγεγραμμένη και μια πράξη το 1980 που λέει ο Παύλος Σερίφης και είναι παραγεγραμμένη.
Μου έκανε εντύπωση όταν εξεταζότανε ο Θωμάς Σερίφης νομίζω, του γίνανε κάποιες ερωτήσεις για τον Βρανόπουλο. Ο Σερίφης δεν κατηγορείτο για την πράξη αυτή και αντέταξε το Δικαστήριό σας, είναι όμως λέει θέμα συμμετοχής, γι’ αυτό ρωτάμε.
Κύριοι Δικαστές, η σκέψη μου είναι ότι εδώ, καταλύεται ουσιαστικά και έμμεσα, ο θεσμός της παραγραφής. Δηλαδή δυο πράξεις που έχουν απολέσει τον αξιόποινο χαρακτήρα τους, γιατί παρήλθε ο χρόνος, δεν υπάρχουν δηλαδή στον νομικό κόσμο αυτές οι πράξεις, επιχειρείται εδώ να στοιχειοθετήσουν μια κατηγορία που είναι ζωντανή γιατί έχει διαρκή χαρακτήρα.
Δεν μπορεί να αποτελεί απόδειξη κ. Δικαστές, κάτι που δεν αποδείχθηκε. Ας βρούμε λοιπόν άλλα στοιχεία, για να πούμε ότι ο Ψαραδέλλης εντάχθηκε στην 17Ν, αιτιολογημένα να το πούμε αυτό. Να βρούμε στοιχεία που δείχνουν ότι έχει υποτάξει την βούλησή του στους σκοπούς της οργάνωσης αυτής.
Τα τετράδια, τα περίφημα τετράδια. Και εδώ καταρχήν να πω, ότι όλοι ξέρουμε, εμένα μου έμεινε χαρακτηριστικά μια φράση κάποιου συνηγόρου της πολιτικής αγωγής που είπε αποδείξεις στην ποινική δίκη; Ο ουρανός με τα άστρα λέει είναι αποδείξεις, έτσι είπε κάποιος συνάδελφος. Και εγώ να πω ότι πράγματι, έχετε το απεριόριστο των αποδείξεων. Είναι όμως τα τετράδια κ. Δικαστές αποδεικτικά μέσα;
Η αν θέλετε μπορούν να θεωρηθούν ενδείξεις; Δηλαδή γεγονότα που να σας δημιουργούν εύλογες υπόνοιες. Τα έγγραφα αυτά αμφισβητήθηκαν. Κατ’ αρχήν από το Δημήτριο Κουφοντίνα, που φέρεται κατά το Δικαστήριό σας, ή κατά κάποιους συγκατηγορούμενούς του, έναν νομίζω, ως ο συντάκτης. Αμφισβητήθηκαν όμως έντονα. Αμφισβητήθηκε ο τρόπος που τα διαβάζουμε και είναι σημαντικό. Αμφισβητήθηκε και από τους τέσσερις κατηγορούμενους που απολογήθηκαν εδώ και αποδέχθηκαν ο καθένας με τον τρόπο του την συμμετοχή τους.
Ο Κουφοντίνας σας είπε χαρακτηριστικά, «έχω ακούσει πολλά γι’ αυτά τα τετράδια, τα οποία είναι αυθαίρετα και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.› Εγώ θέλω να πω ότι, αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας να βρείτε την αλήθεια την δικονομική όλων αυτών των ετών. Έχω αντιληφθεί και εγώ ότι έχετε επεξεργαστεί αυτά τα στοιχεία ιδιαίτερα. Κατά την γνώμη μου όμως, τα συμπεράσματα δεν είναι ασφαλή.
Και δεν είναι ασφαλή κ. Δικαστές, γιατί αλήθεια που είναι «Φω?, Σταμ?, Χαρ?, Γρηγ?› και δεν ξέρω και πόσα άλλα, είναι μισή αλήθεια, είναι μισή όπως και αυτά που γράφει. Και άρα δεν είναι δικονομική αλήθεια.
Ενδεικτικά να πω κάποιους προβληματισμούς μου γι’ αυτά τα τετράδια και επικουρικά. Μια έλλειψη σαφούς χρονικού προσδιορισμού. Το μόνο που έχετε είναι το 1995. Αναφέρθηκε κάτι για το συνάλλαγμα, δεν θα αναφερθώ σ’ αυτό. ¶ρα μπορώ να πω ότι αν τα χρησιμοποιήσετε, για οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να περιοριστείτε σ’ αυτό το χρονικό προσδιορισμό.
Ιστορία, μας είπε ο Αναπληρωτής κ. Εισαγγελέας, είναι η ρεμπέτικη ιστορία, εγώ όμως δεν μπόρεσα να βρω από πού προκύπτει αυτό. Ο κ. Σίδερης ο Αναπληρωτής κ. Εφέτης, γιατρός λέει, δεν ξέρω καν αν το γράφει ολόκληρο γιατρός, αλλά ρώτησε τον Θωμά Σερίφη, αναρωτήθηκε και ο ίδιος ο κ. Δικαστής, είναι λέει για πρόβλημα υγείας, ή κανένα άλλο συναισθηματικό γεγονός; Πώς να ξέρουμε τι είναι;
Αμοιβή υδραυλικού για την Πάτμου. Αφού είχαν υδραυλικά προβλήματα η Πάτμου, επειδή έχει αμοιβή υδραυλικού είναι μετά το 1995 μας είπατε. «Γρηγόρης, Γρηγ?› για την ακρίβεια, είναι ο Γρηγόρης Πουφτής προφανώς καταλήξατε της Πάτμου. Μόνο και μόνο γιατί ο Σάββας Ξηρός γιατί φαντάζομαι ότι κάπως έτσι είναι η σκέψη είπε ότι, η «Ηλιούπ?..› είναι το κρησφύγετο της Θεσσαλονίκης.
Και μετά τα συγκοπτόμενα ψευδώνυμα, «Φω?› που δεν είναι φο μπιζού κ. Πρόεδρε, αλλά μπορεί να είναι Φώντας, μπορεί να είναι Φωκίων, μπορεί να είναι ένας δεύτερος Φώτης. Δώδεκα μέλη και είμαι σίγουρη ότι είναι στοιχεία που έχετε εντοπίσει, δώδεκα φερόμενα ως μέλη, μεταξύ των οποίων και αποθανόντες, εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους με περισσότερα από ένα ονόματα. Μέλη αλλάζουν ονόματα. Κάποια φαίνεται να έχουν χρησιμοποιήσει μέχρι και τέσσερα κατά την διάρκεια της συμμετοχής τους. Τέσσερα διαφορετικά.
Σας είπε ο Δημήτρης Κουφοντίνας, κατά καιρούς για κάποιους λόγους άλλαζαν τα ψευδώνυμα. Πολλά ψευδώνυμα έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι και τέσσερις φορές, υπάρχουν τέσσερις Νικήτες, δύο Στέλιοι, δυο?και σε κάθε περίπτωση υπάρχουν μια σειρά από ανεξιχνίαστα ψευδώνυμα.
Κύριοι Δικαστές, τα τετράδια εγώ τα κατατάσσω στις επικίνδυνες και παραπλανητικές ενδείξεις. Και προχωρώ σε άλλα στοιχεία που μπορούμε να βρούμε στο υλικό εδώ της δικογραφίας και να αναρωτηθούμε αν αποδεικνύουν την ένταξη του Ψαραδέλλη στην 17Ν.
Είναι οι ταβέρνες και τα ρεμπετάδικα. Και εδώ θα πρέπει να εξηγήσουμε σοβαρά, ιδιαίτερα σοβαρά, αν αυτά αποδεικνύουν ενεργητική συμμετοχή και υποταγή λοιπόν του Ψαραδέλλη στην βούληση της 17Ν και των στόχων της.
Από πού αντλείται ένα τέτοιο στοιχείο; Ο Σάββας Ξηρός, 11 του μηνός Ιουλίου, 20, 21, 22, 27 δεν αναφέρει πουθενά τον Ψαραδέλλη. Αντιθέτως, αναφέρει 14 άλλα πρόσωπα. 11.8 τώρα στον Ανακριτή λέει: αφού διευκρινίζει ότι τον Φώτη τον έχει γνωρίσει εκτός επιχειρήσεων της Οργάνωσης, λέει: «Είχαμε πάει ένα βράδυ στη ΡΕΜΠΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ στην Ιπποκράτους μόνο μέλη και σε αυτή τη συνάντηση ήταν και ο Φώτης. ¶λλες δυο τρεις φορές είχα συναντήσει τον Φώτη σε τέτοιες συναντήσεις που ελάμβαναν μέρος μόνο μέλη της Οργάνωσης›.
Καταρχήν να πω ότι δεν παρέχει διευκρινίσεις αυτή η κατάθεση. Θεωρώ αυτονόητο ότι ο ανακρίνων εκείνη τη στιγμή θα έπρεπε να ρωτήσει «αυτός ο Φώτης που είδες λοιπόν εκεί είναι μέλος της Οργάνωσης;› Πολύ φοβάμαι ότι τέτοια νέφη που αφήνει αυτή η κατάθεση, κάτι εξυπηρετούν. Ο Κονδύλης ήρθε εδώ στο ακροατήριό σας, μίλησε για τις ταβέρνες. Έδωσε εξηγήσεις.
Κύριοι Δικαστές εσείς τί μπορείτε να συνάγετε από τις ταβέρνες και τα ρεμπετάδικα; Μια ψυχική συνδρομή; Ίσως. Αν είναι όμως αυτή αξιόπιστη και αν είναι ένα αξιόποινη είναι ένα θέμα. Εκτός από τον Σάββα Ξηρό υπάρχει και ο Θωμάς Σερίφης. Θα πρέπει να παρακολουθήσουμε μια διαβαθμισμένη αμφιβολία τώρα του Θωμά Σερίφη. Τί εννοώ μ’ αυτό: Στην ανακριτική του κατάθεση λέει: «Θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας το κλίμα των ημερών εκείνων που δόθηκαν οι προανακριτικές›.
Να πάμε τώρα στις προανακριτικές και να δούμε τί είπε εκεί: «Στις 22/7 συνάντησα τον Ψαραδέλλη μία φορά σε μία ταβέρνα στη Δραπετσώνα›. Στις 25/10 αναφέρει στη συμπληρωματική ανακριτική του απολογία μεταξύ των άλλων: «Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν και ο Ψαραδέλλης. Προφανώς ήταν και ο Ψαραδέλλης, αλλά δεν είμαι σίγουρος›.
Υπάρχει μια διαβαθμισμένη όπως είπα αμφιβολία που καταλήγει τελικά σχεδόν σε μία άρνηση. Τί έγινε όμως στο ακροατήριο: Ο ίδιος κατηγορούμενος κατά την εξέταση ενός μάρτυρα του Ψαραδέλλη, του Ζιλ Περό, στις 25/6/2003, μόλις ο κ. Πρόεδρος είπε στον μάρτυρα: «Μα ξέρεις και κάτι ταβέρνες.... κάποιος συγκατηγορούμενος κάτι λέει γι αυτές...› ο Θωμάς Σερίφης αυθόρμητα και χωρίς να ερωτηθεί, σηκώθηκε και είπε: «Έχω πει ότι τον Ψαραδέλλη δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ μου›.
Δύο φορές το έχει κάνει αυτό ο Θωμάς Σερίφης. Δύο φορές έχει πράξει έτσι αυθόρμητα και με ειλικρίνεια. Τη δεύτερη φορά θυμάστε ότι είναι στην περίπτωση της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ στο Περιστέρι κατά την εξέταση του Σωτήρη Κονδύλη από τον κ. Κουρκάκη, που αυθόρμητα σηκώθηκε και είπε «δεν ήταν ο Κονδύλης›.
Να προχωρήσουμε όμως. Αυτά τα ρεμπετάδικα που λέει ο Σάββας Ξηρός, είναι τόποι λήψεως αποφάσεως της Οργάνωσης; Είναι τόποι συναντήσεων; Είναι τόποι που συζητιούνται θέματα της Οργάνωσης και άρα μπορεί κανείς να συνάγει ότι κάποιος θέλει να συμμετάσχει και βρίσκεται εκεί; Τί γνωρίζετε εσείς εδώ από τα στοιχεία που έχετε; Πού λαμβάνονταν οι αποφάσεις σύμφωνα με αυτά που σας είπαν κάποιοι άνθρωποι που μίλησαν εδώ, ενώπιον σας;
Ο Τσελέντης στις 5/8 είπε ότι τα τοπικά σημεία που είδε την προκήρυξη του Μομφεράτου και του Αγγελόπουλου, νομίζω εκεί αναφερόταν για την προκήρυξη, πού την είδε, νομίζω ότι εκεί λέει: «Αυτά γίνονταν συνήθως σε καφενεία, καφετέριες που είχαν τραπεζάκια έξω ή μεγάλο χώρο και πηγαίναμε και καθόμαστε σε μία γωνία›. Ερωτάται εδώ: «Ποιοι ήταν οι τόποι συναντήσεως των μελών;› Αναφέρει κάποιες περιοχές της Αθήνας για να πει μετά ότι ήταν κάποια τραπεζάκια έξω το καλοκαίρι «για να έχουμε ασφάλεια, να μπορούμε να μιλάμε, ακόμα και κάποια παρκάκια›.
Ο Κονδύλης τί σας είπε για τα ρεμπετάδικα; Είναι χώροι αναψυχής. Μέχρι και για ποδόσφαιρο συζητούσαν σας είπε. Τελειώνω με αυτό κ.κ. Δικαστές λέγοντας ότι για μένα τα ρεμπετάδικα και οι ταβέρνες, είναι «ολίγον από συμμετοχή›. Και αυτό δεν είναι νομικά, είναι μάλλον μαγειρική.
Θα τελειώσω με ένα άλλο στοιχείο, είναι αυτό που έχετε από τήν κατάθεση του Χριστόδουλου Ξηρού ο οποίος λέει ότι «ο Θεολόγος Ψαραδέλλης ήταν στην ιδεολογική υποστήριξη της 17Ν›. Σας διαβάζω: «Το δεξί χέρι του Λάμπρου ήταν ο Λουκάς, δηλαδή ο Κουφοντίνας και ο Φώτης. Ο Λουκάς στο χώρο της εκτέλεσης των επιχειρήσεων, ο Φώτης στην ιδεολογική υποστήριξη της ομάδας›.
Καταρχήν, αυτή η κατάθεση, αναιρείται από εσωτερικές αντιφάσεις. Διότι στην κατάθεση αυτή ο ίδιος δηλώνει ότι το ’92 έχει φύγει, το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει και ο Κονδύλης εδώ ενώπιόν σας, στη δε μαρτυρική του έχει πει ότι «από το ’97 έχω εγκατασταθεί στην Ικαρία›. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί λέει ότι ο Φώτης ήταν στην ιδεολογική υποστήριξη μέχρι τώρα, μέχρι σήμερα που μιλάμε.
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι δεν τον επιβεβαιώνει κανείς. Για να μην αναφερθώ σε αυτή την συνέντευξη-λάφυρο όπου προσδόθηκε μια ιδιαίτερη αξία, αυτή τη συνέντευξη του Σάββα Ξηρού στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο. Έχω την εντύπωση ξέρετε, ότι σ’ αυτήν, επειδή τα χέρια του Γιωτόπουλου είναι πολύτιμα σ’ αυτή τη Δίκη, θα είχε αναφερθεί ο Ψαραδέλλης.
Ας δεχτούμε παρόλα αυτά ότι ο Ψαραδέλλης που έχει αποδεδειγμένα μια πολιτική διαδρομή εντελώς αντίθετη με αυτή της 17Ν, όλος ο κόσμος ξέρει ότι είναι κατά της βίας ως μέσο επίτευξης ενός πολιτικού σκοπού, παρόλα αυτά λοιπόν όταν την ημέρα μιλά κατά της βίας, παρόλα αυτά είναι και στην ιδεολογική υποστήριξη της 17Ν. Μιλάμε δε για έναν άνθρωπο κύριοι Δικαστές, που σας είπε ότι «επειδή δεν έχω τη βασική εκπαίδευση και δεν μπορώ να γράφω, μ’ αρέσει που ασχολήθηκα με το επάγγελμα του τυπογράφου γιατί έτσι είχα επαφή με τον λόγο, το γραπτό, μάθαινα τα κείμενα πριν δημοσιευθούν και το αγάπησα αυτό το επάγγελμα›.
Εν πάση περιπτώσει η ιδεολογική υποστήριξη αν μπορώ να την προσδιορίσω, θα έλεγα ότι είναι η μελέτη και η σύνταξη των προκηρύξεων. Τέτοιο στοιχείο για τον Ψαραδέλλη όμως δεν έχετε. Ιδεολογική υποστήριξη ας πούμε ότι σημαίνει καθοδήγηση των μελών αν και εδώ κ.κ. Δικαστές μιλάμε για μία Οργάνωση πολιτική που δεν ήταν χώρος κατήχησης, έμπαιναν άνθρωποι που ήταν πολιτικά συνειδητοποιημένοι με επιλογές πολιτικά συνειδητοποιημένες.
Αν λοιπόν ήταν ο ιδεολογικός υποστηρικτής θα έπρεπε να γνωρίζει τα μέλη, να ερχόταν σε επαφή, να επικοινωνούσε, να τα υποστηρίζει σε αυτή την πολυπρόσωπη Οργάνωση, να τα υποστηρίζει ιδεολογικά. Ποια μέλη όμως, ποια φερόμενα ως μέλη γνωρίζουν τον Ψαραδέλλη; Η πλειοψηφία λέει ότι δεν τον γνωρίζει και κάποιοι λένε ρητά ότι δεν ήταν και μέλος της Οργάνωσης. Αυτό κ.κ. Δικαστές δημιουργεί εύλογες αμφιβολίες.
Θέτω ένα δεδομένο εδώ, ότι είτε δεχτείτε αυτό που είπε ο Θωμάς Σερίφης ότι στην Οργάνωση δεν υπήρχαν πυρήνες, λέει «δεν ξέρω αν υπήρχαν άλλες ομάδες, δεν έπεσε ποτέ στην αντίληψή μου να υπήρχαν›, αν δεχτείτε αυτό και άρα δεχτείτε ότι όλοι γνώριζαν όλους, είτε δεχτείτε ότι ίσχυε αυτό που λέει το καταστατικό, ότι τα μέλη λειτουργούσαν σε πυρήνες, λέει ο Κονδύλης «εγώ αυτό κατάλαβα, ότι λειτουργούσαν σε πυρήνες ανεξάρτητους›, είτε δεχτείτε το ένα είτε δεχτείτε το άλλο ως δικονομική αλήθεια, στο ίδιο συμπέρασμα θα καταλήξετε για τον Ψαραδέλλη ότι τα πρόσωπα που εδώ στο ακροατήριο αποδέχτηκαν τη συμμετοχή τους δεν επιβεβαιώνουν τις προανακριτικές καταθέσεις του Χριστόδουλου Ξηρού ειδικά και άρα δημιουργούν τεράστιες αμφιβολίες.
Θα αναφερθώ μόνο στα πρόσωπα που αποδέχθηκαν τη συμμετοχή τους με όποιον τρόπο την αποδέχθηκαν και αναφέρομαι σε έναν ισχυρισμό του Κωνσταντίνου Τέλιου γι αυτό κάνω αυτόν τον διαχωρισμό. Τα μέλη που αποδέχτηκαν τη συμμετοχή τους εδώ στο ακροατήριο, αυτά εάν δείτε κάνοντας ένα διάγραμμα που είμαι σίγουρη ότι έχετε κάνει, καλύπτουν ένα χρονικό διάστημα από το 1983 μέχρι το 1996 και μιλώ για τα χρόνια που οι ίδιοι αποδέχονται ότι συμμετείχαν και όχι για το χρόνο που σύμφωνα με το κατηγορητήριο συμμετέχουν. Από το 1983 ως το 1996 είναι 13 χρόνια στα 27 ή 25 που κατηγορείται ο Ψαραδέλλης. ¶ρα η μαρτυρία τους είναι σημαντική.
Από το 1983 μέχρι το 1988 καταρχήν θέλω να σας πω πώς αποδεικνύεται ότι ο Ψαραδέλλης δεν συμμετείχε. Προκύπτει από αυτό που λέει ο Πάτροκλος Τσελέντης. Ο Τσελέντης δέχεται ότι συμμετείχε από το ’82 σε συζητήσεις, εντάχθηκε το ’83-’84 και αποχώρησε το ’88. Ο Τσελέντης λέει για τη δομή ανά πυρήνες ότι «σε αυτό το χρονικό διάστημα στην πράξη δεν μπορούσαμε να λειτουργήσουμε μόνο πυρήνες›. ¶ρα δεν δέχεται εδώ ότι υπήρχαν πυρήνες.
Αυτό το διάστημα είναι πολύ ευαίσθητο για τον Ψαραδέλλη γιατί περιλαμβάνει δύο πράξεις, και του ’86 την παραγεγραμμένη και του ’88 για την οποία κατηγορείται. Ο Τσελέντης στην απολογία του λοιπόν αναφέρθηκε και τονίζω ιδιαίτερα το «αναφέρθηκε› -γιατί μιλώ για απλή αναφορά, δεν είπε ότι ήταν όλοι όσοι είπε μέλη- σε όλα τα πρόσωπα που κατά το κατηγορητήριο φέρονται να συμμετέχουν εκείνο το χρονικό διάστημα ή κατηγορούνται ότι έκαναν ενέργειες.
Σε ερώτηση, όπως προείπα, του κ. Ζαϊρη «τον Ψαραδέλλη πότε τον γνωρίσατε;› ο Τσελέντης λέει «δεν τον έχω γνωρίσει, δεν τον ξέρω, δεν τον έχω δει›. Τί συμπεράσματα λοιπόν βγάζουμε απ’ αυτό κ.κ. Δικαστές; Αναιρεί τον Χριστόδουλο Ξηρό, που ισχυρίζεται ότι το ’86 συμμετείχε με τον Ψαραδέλλη στη ληστεία της ΕΤΕ Δροσοπούλου γιατί λέει ότι μαζί ήταν και ο Τσελέντης.
Αναιρεί την κατηγορία του ’88. Επιβεβαιώνει την προανακριτική κατάθεση του Τζωρτζάτου που στο ίδιο χρονικό διάστημα και εκείνος λέει δεν τον γνωρίζει τον Ψαραδέλλη. Και θέλω να πω ότι εάν αναφέρετε εδώ ότι δεν τους ξέρει όλους, εδώ κατά το κατηγορητήριο φέρεται και ο Κωστάρης και ο Καρατσώλης, αυτό είναι ένα επιχείρημά σας που δεν επηρεάζει το δικό μου συλλογισμό γιατί ο Κωστάρης που έχει μια προανακριτική, δεν ξέρει τον Ψαραδέλλη.
Αυτά για το διάστημα ’83-’88. Το διάστημα ’89-’96 πώς αποδεικνύεται ότι ο Ψαραδέλλης δεν συμμετείχε: Ο Σωτήρης Κονδύλης δέχεται τη συμμετοχή του από το ’91 μέχρι το ’96, ευαίσθητο πάλι χρονικό διάστημα γιατί ο Ψαραδέλλης κατηγορείται ότι το ’91 έκανε τα ΕΛΤΑ Αιγάλεω. Στην απολογία του ο Κονδύλης ανέφερε τα πρόσωπα που γνώριζε και με τα οποία ανήκε στον ίδιο πυρήνα, και κάποια που τα κατέταξε εκτός του πυρήνα.
Το γεγονός ότι ο Σωτήρης Κονδύλης αν πάρουμε πλέον κατά το κατηγορητήριο τους φερόμενους ως συμμετέχοντες, το γεγονός ότι ο Κονδύλης δεν γνώριζε τον Τέλιο, τον Θωμά Σερίφη και τον Καρατσώλη, που φέρονται όπως είπα ως μέλη, πάλι δεν ασκεί επιρροή στο επιχείρημά μου διότι όλα αυτά τα πρόσωπα έχουν πει ότι δεν γνωρίζουν τον Ψαραδέλλη. Αυτό που λέει ο Κονδύλης λοιπόν επιβεβαιώνει ακόμα ένα στοιχείο, ότι δεν έλαβε μέρος στη ληστεία του 1991. Δεν επιβεβαιώνει τον Χριστόδουλο Ξηρό θα έλεγα, αυτό είναι το πιο βασικό.
Θέλω να πω ότι όλα αυτά κ.κ. Δικαστές δημιουργούν ένα ρήμα, καθιστούν αναξιόπιστες και μετέωρες σε επίπεδο νομικής αντιμετώπισης, πέραν των καταγγελιών που έχουν γίνει, τις προανακριτικές απολογίες για τον Ψαραδέλλη και δημιουργούν εύλογες αμφιβολίες στο Δικαστήριό σας πιστεύω. Συνηγορούν δε σε όλα αυτά η έλλειψη σκληρών αποδείξεων μας είπε ο κ. Γιαννίδης, σκληρές αποδείξεις τα δακτυλικά αποτυπώματα, το γενετικό υλικό, τα γραφολογικά ευρήματα. 25 χρόνια δράστης και δεν υπάρχει τίποτα για τον Ψαραδέλλη.
Ευρήματα από τις εκθέσεις κατασχέσεως που έχουν καταστεί αναγνωστέα από τον κ. Εισαγγελέα. Βρέθηκε στο σπίτι του Ψαραδέλλη μια γραφομηχανή κι εγώ θυμάμαι όταν σας είπε να κάνετε έρευνα σε αυτή τη γραφομηχανή για να δείτε ότι τύπωνε έντυπα που δημοσίευαν κριτική σκληρή στη 17Ν και δισκέτες με την πτυχιακή εργασία της κόρης του, φωτογραφίες, φωτογραφία από τον τάφο του Παντελή Πουλιόπουλου, οικογενειακές στιγμές κτλ. Αυτά ήταν τα ευρήματα.
Για να τελειώσω με τους μάρτυρες κατηγορίας και απλά να αναφέρω τον Παναγιώτη Καμμένο που ήταν αναπάντεχα αποκαλυπτικός εδώ για τον Ψαραδέλλη. Ως προς την υποκειμενική υπόσταση, διότι αυτά είχα να πω για την αδυναμία στοιχειοθέτησης της αντικειμενικής υπόστασης και δη του στοιχείου της ένταξης, για την υποκειμενική υπόσταση θέλω να πω μόνο ένα πράγμα: Οι μάρτυρες που ήρθαν εδώ, σας απέκλεισαν οποιαδήποτε ψυχική σχέση του Ψαραδέλλη με τη 17Ν. Γιατί αν χαρακτηριστικό του δόλου της εκ προθέσεως άδικης πράξης είναι ότι ο δράστης εχθρεύεται το δίκαιο, εγώ θα πω ότι ο Ψαραδέλλης 40 χρόνια εχθρεύεται τη βία, την ένοπλη βία, πάλι ως μέσο επίτευξης πολιτικών στόχων.
Τελικά ξαναγυρίζω συμπερασματικά σε αυτό που ανέφερα αρχικά στην αγόρευσή μου, ότι δηλαδή εδώ υπάρχει ένα παζλ και απ’ όλα όσα είπα πιστεύω ότι αυτό που συνάγεται είναι αόριστα στοιχεία, αντιφατικά μεταξύ τους. Αντιφατική η παρουσίαση της συμμετοχής του Ψαραδέλλη εδώ. Σπασμωδικά και άτσαλα, είναι το ’80, μετά το ’91, είναι ιδεολογικός υποστηρικτής....
Νομίζω ότι αυτά είναι κομμάτια του παζλ αλλά δεν μπορεί να είναι κομμάτια του νομικού παζλ που εμείς εδώ επιχειρούμε να φτιάξουμε, γιατί δεν κολλάνε. Και γιατί θα πω ότι εδώ, στη διαδικασία με τις εγγυήσεις που έχει αυτή και που σας δίνει, έχετε στοιχεία για τον Ψαραδέλλη που είναι τα μόνα σταθερά βήματα για τη δικονομική αλήθεια σε σχέση με τον κατηγορούμενο αυτό.
Έχω τελειώσει με όλα όσα ήθελα να πω και θα μπορούσαν να συνοψίσω με ένα συμπέρασμα ή να πω και πάλι ότι οι κατηγορίες δεν αποδεικνύονται για τον Ψαραδέλλη. Δε μπορώ όμως να τελειώσω με αυτό τον τρόπο. Και δε μπορώ να τελειώσω γιατί δε μπορώ να παραγνωρίσω ότι όλα αυτά που ανέφερα, όλα όσα εγώ έζησα, όλα όσα ζήσαμε όλον αυτόν τον καιρό, διαδραματίζονται σε μία κοινωνικοπολιτική συνθήκη. Αυτή διεκδικεί για κάποιους το χαρακτήρα σας ως ιστορικής Δίκης, έχει κι έναν αυτονόητο χαρακτήρα, αυτόν της πολιτικής Δίκης.
Θέλω να πω ότι μέχρι να φτάσουμε εδώ στο ακροατήριο, ζήσαμε ένα απόλυτο σκοτάδι. Εγώ προσωπικά που είμαι γέννημα θρέμμα της αστικής δημοκρατίας, που πίστευα ότι αυτή η δημοκρατία σε καιρούς που θεωρεί ότι κινδυνεύει, πάντα όμως απαντά με νομιμότητα και δημιουργεί ασφάλεια σε εμάς, εγώ που πίστευα λοιπόν αυτά, θέλω να σας πω ότι βίωσα την απόλυτη ανατροπή του τεκμηρίου αθωότητας, την αστυνομική προανάκριση ενός ετοιμοθάνατου χωρίς τον δικηγόρο του, παραβίαση της εμπιστευτικής συνομιλίας με τον πελάτη όταν την τρίτη ημέρα που βλέπω τον Ψαραδέλλη στη ΓΑΔΑ ήταν 7 παρόντες αστυνομικοί, δεκάδες αστυνομικούς έξω από το κτίριο της οδού Ευελπίδων που μάλλον δεν καθιστούσαν πάντως αναγκαία την παρουσία των 4 ενόπλων αστυνομικών για λόγους δήθεν ασφαλείας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης του Ψαραδέλλη και όχι μόνο αυτού.