Λέει λοιπόν ο κ. Ασπραδάκης σε μία φωτογραφία την οποία επέδειξε ο κ. Πρόεδρος –η σχετική στιχομυθία έχει ως εξής: «Τον αναγνώρισε από τη φωτογραφία όπως φαίνεται. Εγώ το κάνω διαδοχικά για να έχει οποιαδήποτε πίστη μπορεί να έχει μια κατάθεση› λέει ο κ. Πρόεδρος. «Όχι, δε μπορώ να είμαι σίγουρος› λέει ο κ. Ασπραδάκης. Στην ερώτηση του κ. Προέδρου, στην ευφυέστατη ερώτηση «δηλαδή όταν λέτε δεν μπορείτε να είστε σίγουρος, περισσότερο να μην ήταν ή περισσότερο να ήταν;› απαντά ο κ. Ασπραδάκης «περισσότερο να μην είναι›.
Εδώ δεν ξέρω πώς εκλαμβάνεται στο σκεπτικό σας «το περισσότερο να μην είναι›, εγώ τουλάχιστον ταπεινώς φρονώ ότι «το περισσότερο να μην είναι κάποιος αυτός που αναγνωρίζω›, είναι περίπου το 40% να είναι. 60% να μην είναι, δηλαδή περισσότερο και 40% να είναι. 60-40 όμως είναι μια πιθανότητα η οποία είναι αρκετή για να στηρίξει καταδικαστική κρίση ανελέγκτως κρίνεται η κρίση περί τα πράγματα.
Ανέλεγκτη η κρίση περί των πραγμάτων, γι αυτό και ερωτήθηκε ο μάρτυρας επανειλημμένως από το Δικαστήριο, περισσότερο να μην είναι, λιγότερο να είναι. Το 60-40 το πήραμε πάντως από τον Ασπραδάκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο σημείο αυτό να διακόψουμε ένα πεντάλεπτο.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Κύριε Σοφέ, περαιώνουμε φαντάζομαι, όπως έχετε άλλωστε προοικονομήσει που έλεγαν και στην αρχαία τραγωδία. Γιατί τραγωδία αρχαία κοντεύουμε να καταντήσουμε.....
Θ. ΣΟΦΟΣ: Ριψοκινδύνευσα μια πρόγνωση την Παρασκευή, όντως. Επανέρχομαι κ. Πρόεδρε στις ερωτήσεις εάν μπορεί να αναγνωρίσει με κάποιο ποσοστό περισσότερο να μην ήταν ή περισσότερο να ήταν, κατέληξα ότι περισσότερο να μην ήταν ο μάρτυς κατηγορίας και ερμήνευσα αυτό το «περισσότερο να μην ήταν› ως 40% περίπου να είναι.
Προκειμένου να εξειδικευθεί όπως είναι αναγκαίο αυτό το ποσοστό το οποίο κρίνει ο μάρτυς ότι αναγνωρίζει τον κατηγορούμενο, ερωτήθηκε αν μπορεί να δώσει έστω και 1% πιθανότητα αν είναι ο Καρατσώλης ο δράστης και απαντά: «Όχι, ούτε 1%›. Επομένως, από αυτό το στοιχείο προκύπτει ότι ούτε 1% είναι ο Καρατσώλης το πρόσωπο από τα οποία ήταν παρόντα στον συγκεκριμένο χρόνο και στον συγκεκριμένό τόπο.
Αυτά όσον αφορά την ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Από κανένα άλλο στοιχείο δεν προκύπτει η φυσική του παρουσία ή οποιασδήποτε μορφής ανάμειξή του στη συγκεκριμένη υπόθεση. Ως εκ τούτου ζητώ την απαλλαγή του.
Προχωρώ στην επόμενη ενέργεια η οποία αφορά τη ληστεία που έγινε στα ΕΛΤΑ Βύρωνα στις 27/1/97 κατά συναυτουργία κατηγορούμενου Καρατσώλη και θα αναφερθώ μόνο καθόσον δεν προκύπτει από κανένα άλλο στοιχείο οτιδήποτε που να μπορεί να συναρτάται με τον εντολέα που εκπροσωπώ, τον Καρατσώλη, ότι ο κ. Κολιγιάννης στις 9/5/2003, προσήλθε στο Δικαστήριό σας και κατέθεσε ότι «την ώρα που κατέβαινα μαζί με τον συνάδελφο Γιάννη Λιάσπα, δύο βήματα πριν τη σκάλα να κατέβω προς τα κάτω, στην άκρη των ματιών μου, είδα τρία άτομα και μετά άλλα δύο άτομα›. Συνολικά δηλαδή πέντε, ενώ κατηγορούνται συνολικά έξι.
Και σ’ αυτή την περίπτωση λοιπόν, είναι υπεράριθμος ο Καρατσώλης, ενώ εξ ουδενός άλλου στοιχείου προκύπτει η οποιαδήποτε ανάμειξή του.
Προχωρώ στην επόμενη ενέργεια που αφορά τη ληστεία έξω από τον ΟΤΕ Πατησίων, μιας χρηματαποστολής της WACHENHUT στις 2/4/2002 όπου αυτή η κατηγορία συναρτάται με την άλλη κατηγορία της απλής συνέργειας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του οδηγού της ανωτέρω χρηματαποστολής. Λίγα λόγια για την απλή συνέργια και τις προϋποθέσεις της, η οποία σύμφωνα με το άρθρο 47 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα, απαιτεί κάποια απόσταση από της πράξεως και αυτή η απόσταση είναι που την διακρίνει από την άμεση συνέργια είτε τοπική υπαρκτική είτε χρονική απόσταση.
Είναι η συνδρομή, η παρεχόμενη ακόμη και μετά την τέλεση ενδεχομένως της πράξεως, ή και η ψυχική συνδρομή, η λεγόμενη ψυχική αιτιότητα, υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 47 παρ. 1. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ούτε η προ της εκτέλεση πράξη, ούτε κατά τη διάρκεια, ούτε σε κάποια χρονική ή τοπική υπαρκτική απόσταση από την πράξη συνδρομή του Καρατσώλη στην πράξη της απόπειρας ανθρωποκτονίας σε βάρος του οδηγού της WACHENHUT.
Εξάλλου προέκυψαν και κάποια στοιχεία από τον παθόντα της πράξεως αυτής, ότι «μάλλον δεν ήθελαν να με σκοτώσουν αλλά όποιος τέλεσε αυτό τον πυροβολισμό το έκανε απλά και μόνο από αντίδραση επειδή τους κυνηγούσαμε›. Εδώ το στοιχείο αυτό –και νομίζω ότι κατέστη σαφές στο Δικαστήριό σας πώς τελέστηκε αυτός ο πυροβολισμός- δεν καταδεικνύει καταρχήν σε καμία περίπτωση κάποιο προγραμματισμό.
Επομένως δεν είναι δυνατό να διατυπωθεί και κάποιος τρόπος με τον οποίο να παρασχέθηκε ή να ήταν δυνατό να παρασχεθεί οποιαδήποτε συνδρομή στην τέλεση αυτής της πράξης καθότι ακόμη και η ψυχική συνδρομή η οποία, ειρήσθω εν παρόδω εξαιρείται από το Ν. 2928 για το συγκεκριμένο αδίκημα του 187, φωτεινή εξαίρεση, εδώ όμως δεν εξαιρείται επομένως θα πρέπει να την συνυπολογίσουμε ως τιμωρητέα πράξη. Η ψυχική συνδρομή λοιπόν θα πρέπει να εκδηλώνεται κατά τρόπον τέτοιον ώστε να τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο με την τέλεση της πράξης και με οποιοδήποτε συστατικό στοιχείο της, δεν απαιτείται το αποτέλεσμά της, αρκεί και οποιοδήποτε συστατικό στοιχείο να τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο με την ψυχική αυτή συνδρομή.
Περιπτώσεις ψυχικής συνδρομής είναι η ενίσχυση η ηθική ή άλλους είδους του φυσικού αυτουργού, η οποία θα πρέπει να είναι εξωτερικευμένη συμπεριφορά δηλούσα, βούληση του απλού συνεργού προς την εκτέλεση, προς την κατάφαση μάλλον της εκτέλεσης της κυρίας πράξεως του φυσικού αυτουργού. Αυτές είναι σύντομα οι προϋποθέσεις της απλής συνέργιας, οι οποίες φρονώ ότι δε συντρέχουν στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε καμία περίπτωση δε και εκ του λόγου τον οποίο ανέφερα την Παρασκευή και δη ότι ο Καρατσώλης αποδεδειγμένως, και το τονίζω, βρισκόταν σε άλλο σημείο, έκανε κάποια άλλη δουλειά.
Δηλαδή βρισκόταν με τον κ. Χρήστο Ιωάννου, πελάτη του, με σκοπό να του υποδείξει κάποιο ακίνητο στην Αλσούπολη. Αυτό το οποίο παρέλειψα όμως και θα ήθελα να παρακαλέσω να εμμείνω λίγο σε αυτό το σημείο, είναι στο σκεπτικό του κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέως όσον αφορά στο δεύτερο όνομα, τον Ιωάννου, το οποίο βρέθηκε όπως είπε στα ραντεβού της 12/3 γραμμένο την 11/3.
Έχω στα χέρια μου το βιβλίο των εντολών το οποίο επιδείχθηκε στο Δικαστήριό σας εν πρωτοτύπω και στο οποίο είχε πρόσβαση ο κ. Αναπληρωτής Εισαγγελεύς όταν έκανε εκείνο το σκεπτικό και μάλιστα τονίστηκε και από την Υπεράσπιση: «Κοιτάξτε τα στοιχεία του προσώπου του ενός Ιωάννου και του άλλου Ιωάννου›. Δε γνωρίζω για ποιον λόγο, ίσως και λόγω της ροής της διαδικασίας δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής ένα σοβαρότατο στοιχείο το οποίο είναι αντικείμενο εκτίμησης από το Δικαστήριό σας όχι τώρα ως αποδεικτικό μέσο διότι δεν μπορούμε να προσάγουμε νέα αποδεικτικά στοιχεία, αλλά είναι αντικείμενο εκτίμησης η απουσία οποιωνδήποτε άλλων στοιχείων που να συνηγορούν υπέρ του σκεπτικού του κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέως.
Δηλαδή πρέπει να αξιολογηθεί από το Δικαστήριό σας ότι είχατε μπροστά σας τον κ. Χρήστο Ιωάννου, ο οποίος υπενθυμίζω, ήλθε όχι με πρόσκληση δική μας αλλά του κ. Τακτικού Εισαγγελέως και κατέθεσε εξαντλητικότατα τόσο τον χρόνο όσο και την ώρα της συγκεκριμένης συνάντησης, επιβεβαίωσε το συγκεκριμένο ραντεβού, επιβεβαίωσε το όνομα, το πατρώνυμο και το επώνυμό του, επιβεβαίωσε το τηλέφωνό του το σταθερό, επιβεβαίωση το κινητό του τηλέφωνο, επιβεβαίωση το αυτοκίνητό του και το χρώμα και τη μάρκα, επιβεβαίωσε ότι δεν υπέγραψε σχετική εντολή διότι τελικώς δεν ενδιαφερόταν για το ακίνητο, επιβεβαίωση ότι του πρότεινε ο Καρατσώλης να δουν άλλα ακίνητα μετά από αυτό το ραντεβού, την ίδια μέρα δηλαδή και την ίδια ώρα, επιβεβαίωσε το γεγονός ότι είχε δει την αγγελία της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της Κυριακής και άρα δεν υπάρχει περίπτωση να επρόκειτο περί άλλης Τρίτης παρά αυτήν γιατί είπε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της Κυριακής και αρχές Απριλίου, επομένως δε μπορεί να είναί προ της 2/4 και δη στις 12/3 που φέρεται το άλλο πρόσωπο με το όνομα Ιωάννου να έχει δώσει εντολή.
Επομένως, με όλα αυτά επιβεβαιωμένα, η απουσία οποιουδήποτε άλλου προσωπικού στοιχείου του προσώπου έχει το όνομα «Ιωάννου› είναι αντικείμενο αξιολόγησης από το Δικαστήριό σας. Επομένως, έχετε τη δυνατότητα να αχθείτε στο συμπέρασμα ότι είναι εκτός αποδεικτικού υλικού αυτή η συγκεκριμένη εγγραφή του Ιωάννη Ιωάννου με άλλο τηλέφωνο, με άλλη διεύθυνση, με άλλο αυτοκίνητο κτλ.
Σε κάθε περίπτωση όμως είναι στην διάθεσή σας η συγκεκριμένη εντολή, η οποία έχει υπογραφεί και την διαθέτω ανά χείρας εν πρωτοτύπω. Αυτά όσον αφορά στο συγκεκριμένο άλλοθι, όπως το ονομάζουμε και όπως και την Παρασκευή, ζητώ την πλήρη αθώωση του Καρατσώλη από την κατηγορία της ληστείας στον ΟΤΕ Πατησίων, διότι βρισκόταν αλλού, πράγμα που αποδείχθηκε και την πλήρη αθώωσή του, από την κατηγορία της απλής συνέργιας σε απόπειρα ανθρωποκτονία.
Επίσης κάτι που παρέλειψα είναι μια απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών και αναφέρεται σε αξιολόγηση αποτυπώματος. Λέει λοιπόν ότι, το παραπάνω στοιχείο δεν είναι κρίσιμο με την έννοια ότι και αν ακόμα διαπιστωνόταν ότι τα προαναφερθέντα αποτυπώματα είχαν προέλθει από τα παπούτσια του τάδε, μόνο το στοιχείο τούτο, δεν θα ήταν ικανό ώστε να κριθεί ότι προκύπτουν εξ αυτού αποχρώσες ενδείξεις ενοχής, για την παραπάνω αξιόποινη πράξη. Και τούτο διότι τα αποτυπώματα τα οποία προαναφέρθηκαν, διαπιστώθηκαν όχι στο χώρο του πρατηρίου αλλά στους προαναφερθέντες τόπους, στους οποίους θα ήταν δυνατόν να είχε μεταβεί, είτε για να κυνηγήσει, είτε για κάποιον άλλον λόγο.
Μόνο αυτό χωρίς να γίνομαι κουραστικός, απλώς προς επιβεβαίωση του σκεπτικού ότι, τα δικαστήρια έχουν αντιμετωπίσει πολλές φορές περιπτώσεις αποτυπώματος, το οποίο δεν έλαβαν υπόψη, ακριβώς διότι ακολούθησαν το σκεπτικό της υποθετικής αιτιότητας.
Δηλαδή θα μπορούσε σε κάθε περίπτωση το αποτύπωμα να έχει βρεθεί για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Και ειδικά επαγγελματικούς λόγους, όπως ανέφερα εδώ στο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών ¶ρτας, όπως είναι και η περίπτωση του Καρατσώλη. Θεωρώ ότι τα στοιχεία ειδικά του Ιωάννου και η κλοπή στο τυπογραφείο Oskar Press του κ. Μαστραντώνη, είναι δυο ουσιωδέστατα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία το Δικαστήριό σας, παρακαλώ να λάβει ιδιαίτερα υπόψη.
Στο Δικαστήριό σας επίσης εμφανίστηκε η κα Σαμοθράκη, η οποία εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια την αξία των τσίγκων, τον αριθμό των τσίγκων που εκλάπησαν στο τυπογραφείο. Ήταν γύρω στους 500 αναφέρει ακριβώς ότι είχε γύρω στις 2.500 δραχμές ο τσίγκος και η συνολική τους αξία πρέπει να ανήρχετο γύρω στο 1.250.000 δραχμές τότε.
Επίσης επιβεβαίωσε ότι ήταν πολύ αφοσιωμένος στην δουλειά του. Δούλευε πάρα πολλές ώρες, ήταν φιλότιμος και εργατικότατος. Προσδιορίζοντας χονδρικώς το ωράριό του είπε ότι δούλευε 14 με 15 ώρες την ημέρα, από τις 7 το πρωί και έφευγε βράδυ. Αυτό περί του ότι ο Καρατσώλης έχει αποδεδειγμένως αποδείξει εργατικότητα και συνέπεια.
Μετά από την κα Σαμοθράκη εμφανίστηκε ο κ. Γιαννόπουλος, συνάδελφος του κ. Καρατσώλη στην εργασία του στο τυπογραφείο όπου περιέγραψε επακριβώς την εκτύπωση με την μέθοδο offset και πώς αυτή διενεργείται με μελάνη και νερό και επίσης ξεκαθάρισε με τρόπο σαφή στο Δικαστήριό σας, ότι ουδεμία σχέση έχει με την μεταξοτυπία.
Όπως επίσης ομοίως ξεκαθάρισε στο Δικαστήριό σας και ο κ. Μήτσης που εμφανίστηκε στο Δικαστήριό σας, ότι τόσο η εργατικότητα του Καρατσώλη είναι αναμφισβήτητη, όσο και το γεγονός ότι η μεταξοτυπία γιατί εκεί συνηρτήθη ουσιαστικώς η επαγγελματική του δραστηριότητα, δεν έχει καμία σχέση με αυτή.
Θα ήθελα να ζητήσω από το Δικαστήριό σας να λάβει υπόψη και την κατάθεση της συζύγου του κ. Καρατσώλη, της κας Κωνσταντίνας Καρατσώλη, όπως επίσης και του πατέρα του, του Σταύρου Καρατσώλη. Δεν θα επαναλάβω πράγματα λεχθέντα, είναι όμως διατυπώσεις οι οποίες δείχνουν ότι αυτός ο άνθρωπος, δεν αποτέλεσε, δεν αποτελεί, ούτε και θα αποτελεί ποτέ οποιαδήποτε απειλή για την ελληνική κοινωνία, είναι μέλος της ελληνικής κοινωνίας και θα συνεχίσει να είναι μέλος της ελληνικής κοινωνίας.
Επίσης θα ήθελα να παρακαλέσω να λάβετε ιδιαίτερα υπόψη και τους ισχυρισμούς που κατέθεσε η κα Μαστραντώνη, η εργοδότης του κ. Καραστώλη, η οποία περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια, τόσο τα ωράριά του, όσο και την εργατικότητά του και την αποδοτικότητά του αφενός. Αφετέρου δε, περιέγραψε και βεβαίωσε αναλυτικώς τα της κλοπής των τσίγκων και τις σχετικές ενέργειες που επακολούθησαν από την ίδια και τον σύζυγό της.
Επίσης θα ήθελα να λάβετε υπόψη την κα Φωτεινή Φάρα, τον κ. Νικόλαο Φάρα, τον κ. Βαλή, και άλλους, τον κ. Ντούρο, οι οποίοι ήρθαν και κατέθεσαν τα της προσωπικότητας του κ. Καρατσώλη και συνοψίζοντας για τον ίδιο θα ήθελα να πω το εξής.
Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος συνελήφθη, πηγαίνοντας για μπάνιο με την γυναίκα του και τα παιδιά του και σε σχετικές ερωτήσεις του, του είπαν ότι, θα μάθεις αργότερα τι συμβαίνει. Κρατήθηκε στην Ασφάλεια, στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία πολλές ώρες και υπέστη έντονη πίεση, να κατονομάσει το περιβάλλον ή και τον ίδιο τον Γιάννη τον Σερίφη, ακριβώς επειδή ανήκε, όπως του απέδιδαν στον πυρήνα του.
Επειδή ακριβώς γνωρίζει τον Γιάννη Σερίφη, και είχε συναντηθεί στο παρελθόν μαζί του, όπως και άλλοι συγκατηγορούμενοι του Καρατσώλη, υπήρχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την προανακριτική αρχή, να καταθέσει οτιδήποτε θα ήταν επιβαρυντικό για τον Γιάννη Σερίφη και προκειμένου να ικανοποιήσουν τα ένστικτα τα οποία επέβαλαν και τελικά οδήγησαν στην παρουσία του Γιάννη Σερίφη στο ακροατήριο αυτό.
Μετά απ’ αυτή την φερομένη ως δοθείσα προανακριτική απολογία, ουδέν τι άλλον ακούστηκε από τον Καρατσώλη, ή φαίνεται να ακούστηκε από τον Καρατσώλη. Ζήτησε να απολογηθεί, δεν εκλήθη, προέβαλε την ένσταση κατά της αρμοδιότητας της κας Ανακρίτριας, ουδεμία απάντηση έλαβε, και ανέμενε την κλήση προς απολογία από τον κ. Ζερβομπεάκο την οποία επίσης ουδέποτε έλαβε, παρά μόνο την κλήση στο ακροατήριο αυτό.
Παραπονέθηκε βέβαια με την αίτηση αναιρέσεώς του, όπως και άλλοι κατηγορούμενοι κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος στον ¶ρειο Πάγο, με την αίτηση αναίρεσης που κατέθεσε η υπεράσπιση, η οποία αίτηση αναίρεσης απερρίφθη ως απαράδεκτος, λόγω του ότι δεν προεβλέπετο η άσκηση του ενδίκου αυτού μέσου.
Επειδή ο Καρατσώλης δεν έχει καμία απολύτως συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση της 17Ν. Επειδή δεν έχει καμία απολύτως ανάμιξη στην κλοπή στο Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα, στην Τράπεζα Εργασίας 19/6/89 στα ΕΛΤΑ του Βύρωνα 14/1/97 και στον ΟΤΕ Πατησίων 2 Απριλίου 2002.
Επειδή προσεκόμισε, ως μη όφειλε, αποδεικτικά έγγραφα και στοιχεία και μάρτυρες, οι οποίοι άλλοι εκλήθησαν παρ’ αυτού, άλλοι από την εισαγγελική αρχή και απέδειξε την φυσική του παρουσία σε άλλο τόπο κατά τον χρόνο που περιγράφεται από το παραπεμπτικό βούλευμα, επειδή προσεκόμισε αποδεικτικά έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την έλλειψη οποιασδήποτε δυνατότητας αποδεικτικής αξιοποίησης του αποτυπώματος που του αποδίδεται, για τους λόγους αυτούς ζητώ την απαλλαγή του.
Και περνώ στον Παύλο Σερίφη λέγοντας τα εξής. Ελέχθησαν πολλά περί προανακριτικών και ανακριτικών απολογιών. Για να δούμε λίγο την ανακριτική απολογία του Παύλου Σερίφη. Ελέχθησαν πολλά και ειδικά από τον κ. Τακτικό Εισαγγελέα, για έλλειψη κάποιων ενδείξεων οι οποίες οδήγησαν σε παραγραφή. Ο ομιλών κ. Τακτικός Εισαγγελεύς για άλλον κατηγορούμενο.
Και ο οποίος κ. Τακτικός Εισαγγελεύς πρότεινε την παύση οριστικώς της ποινικής δίωξης. Για να δούμε με ποιο σκεπτικό ήχθη σ’ αυτή την κρίση και γιατί δεν το χρησιμοποιεί και για άλλους κατηγορουμένους;
Το σύνολο των πραγματικών περιστατικών που έχει ο κ. Τακτικός Εισαγγελεύς και από τα οποία αντλεί την πρόταση και την εισήγησή του, αναφέρονται στην ανακριτική του απολογία. Από εκεί και μόνο ξεκινά και σ’ αυτή και μόνο βασίζεται για να προτείνει την καταδίκη του για το αδίκημα που κατηγορείται και συγκεκριμένα για την συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση το άρθρο 187.
Δεν θα επαναλάβω βέβαια τα περί φαινομένης συρροής με τις άλλες δυο κατηγορίες, προμήθεια εκρηκτικής ύλης και οπλοκατοχή στην οποία αναφέρομαι και έχουμε μόνο το αδίκημα της συμμετοχής. Ποιο είναι λοιπόν το τελευταίο στοιχείο που έχει η εισαγγελική αρχή για τον Παύλο Σερίφη; Για να το δούμε λίγο. Από πού δηλαδή ξεκινάει και από πού φθάνει; Όσο και αν το τραβήξουμε κάποια ίσως χαρακτηριζόμενη ως ένδειξη συμμετοχής του Παύλου του Σερίφη.
Ξεκινάει από το ’75, στο οποίο έτος ’75 προέκυψε από μάρτυρες υπεράσπισης ότι ήταν στην Γερμανία. Ο Παύλος Σερίφης τελείωσε το σχολείο το ’72. Επομένως είχαμε να κάνουμε με ένα 18χρονο νέο, ο οποίος φέρεται να λέει ότι συμμετείχε με άλλους τρεις σε μια δολοφονία.
Ημεροχρονολογιακά το επόμενο στοιχείο στο οποίο αναφέρεται ο κ. Τακτικός Εισαγγελεύς είναι το ’83 και μάλιστα στον Νοέμβριο του ’83, όπου πολύ ορθά ανέφερε ότι το βούλευμα έκρινε πώς πρέπει να παύσει προσωρινώς η ποινική δίωξη διότι δεν υπάρχουν ενδείξεις.
Και μάλιστα το σκεπτικό ήταν ότι κρίθηκε ότι επειδή τρεις ήταν εκείνοι που φέρονται να έχουν συμμετάσχει στην δολοφονία Τσάντες και Βελούτσου, επειδή προκύπτει ότι υπήρχαν και άλλα δυο άτομα, δεν προκύπτει ότι υπάρχει οποιοδήποτε είδος συμμετοχή σ’ αυτή τη πράξη.
Τώρα βέβαια είναι λίγο απορίας άξιον το σκεπτικό και του κ. Τακτικού Εισαγγελέως και του βουλεύματος γιατί δεν νομίζω ότι είναι λογικό να κρίνει κανένας ότι επειδή υπήρχαν δυο ακόμα άτομα, α! άρα δεν υπάρχουν στοιχεία για τους τρεις που έχω. Μα από ποιο στοιχείο δηλαδή και με ποια επιχειρηματολογία μπορεί να κρίνει κανείς ότι επειδή ακριβώς έχω άλλους δυο, δηλαδή αν δεν είχα τους άλλους δυο τα στοιχεία θα επαρκούσαν; Όχι.
Σε καμία άλλη περίπτωση και είμαι σίγουρος γι’ αυτό, δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στον Παύλο Σερίφη, σε καμία. Από το ’83 κα μετά δεν αναφέρεται Παύλος Σερίφης έχει τελειώσει. Θα φθάσω και για το προ του ’83, την αξιολόγηση των στοιχείων αυτών, αλλά ας υποθέσουμε ότι από το ’83 και μετά δεν έχει τίποτα άλλο πλέον. Το μόνο στοιχείο πλέον που υπάρχει, το μόνο που μας απομένει, είναι τι; Η απολογία του.
Η φερομένη ως δοθείσα ανακριτική απολογία. Τι λέει λοιπόν η απολογία; Για να την δούμε. Χωρίς διάθεση επαναλήψεων κ. Πρόεδρε, αλλά έχει σημασία γιατί ο ισχυρισμός κατατείνει στο γεγονός ότι κανένα άλλο στοιχείο δεν υπάρχει από το ’83 και μετά.
Αφού φαίνεται να λέει διάφορα εδώ ο Παύλος, φθάνει σε ένα σημείο και λέει, τα αναφέρω αποσπασματικά και μόνο και όταν πρόκειται περί ονόματος θα λέω ο Χ, γιατί δεν θέλω να αναφέρομαι σε άλλα ονόματα.
«Το 1980 υπέστην τροχαίο ατύχημα. Το οποίο είναι αποδεδειγμένο και από το οποίο κινδύνευσα να πεθάνω, αλλά τελικώς επέζησα με μόνιμη αναπηρία στο αριστερό μου χέρι, το οποίο είναι εξόφθαλμο. Έτσι αποσύρθηκα οριστικά από την ομάδα –φέρεται να λέει εδώ – αλλά και γιατί διαφωνούσα πλέον με όλες τις ενέργειες της ομάδας. Το ’83 άρχισα να εργάζομαι στο Νοσοκομείο Παίδων ως τηλεφωνητής. Παντρεύτηκα και απέκτησα δυο παιδιά. Η σύζυγός μου εργάζεται στο ίδιο νοσοκομείο. Αργότερα το ’91, χρειάστηκα χρήματα για να κάνω φυσιοθεραπείες. Και ο ξάδελφός μου, μου έδωσε δυο τρεις φορές από εκατό χιλιάδες τα οποία του επέστρεψα. Και στη συνέχεια πήρα άλλες δυο φορές από εκατό χιλιάδες, τα οποία δεν του έχω επιστρέψει μέχρι σήμερα. Είχαμε κάνει συζητήσεις, είχα υποπτευθεί ότι συμμετείχαν στην ομάδα, - τα πρόσωπα στα οποία αναφέρεται και ένα απ’ αυτά είναι και ο δεύτερος εντολές μου ο Καρατσώλης, είχα υποπτευθεί ότι συμμετείχαν στην ομάδα και προσπαθούσα να τους αποτρέψω από την συμμετοχή τους αυτή, φέρεται να λέει.› Μα καλά, από πού προκύπτει ο Παύλος Σερίφης ότι είναι μέλος της 17Ν τώρα;
Δηλαδή η λογική αντιμετώπιση της φερομένης αυτής δοθείσας ανακριτικής απολογίας, η λογική της αντιμετώπιση δείχνει και αν ακόμα θεωρηθεί ότι την έδωσε, ότι αρνήθηκε ακόμα και στην ανάκριση τη συμμετοχή του και μάλιστα έχει και χρονολογική σειρά, όποιος την έγραψε πρόσεξε την διατύπωση, όποιος και αν την έγραψε τελικά. Εγώ δεν σας λέω ότι την είπε ο ίδιος, ή την έγραψε ο άλλος, ή ο τρίτος. Ας το βγάλομε έξω το θέμα, το ποιος την έγραψε, ποιος την είπε.
Από το περιεχόμενό της όμως δεν προκύπτει ότι ο Παύλος Σερίφης το νωρίτερο από το ’83 και εντεύθεν, είχε οποιαδήποτε ανάμιξη με την ομάδα αυτή. «Στις συζητήσεις μας μάλιστα , λέει, ποτέ δεν παραδέχθηκε ο Χ ανοιχτά ότι συμμετέχει εκεί.›
«Για τις ενέργειες της ομάδας δεν είχα καμία ενημέρωση, απλώς πληροφορούμουν από τα ΜΜΕ και από τις προκηρύξεις που έστελνε η ομάδα.› Αυτό θα μπορούσε να το πει κάθε έλληνας πολίτης και να μην κατηγορηθεί και όχι μόνο αυτό, αλλά όλα όσα είπε μέχρι τώρα και οι συζητήσεις που έκανε και η ενημέρωση που είχε. Κανένα απ’ αυτά τα στοιχεία δεν επαρκούν για την πλήρωση της υποκειμενικής υποστάσεως του 187. Κανένα. Και γι’ αυτό ίσως με μια επιμονή αναφέρθηκα στην έννοια των στοιχείων των συστατικών στοιχείων της υποκειμενικής υπόστασης του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα, για να ξέρουμε τι ακριβώς απαιτούμε για την καταδίκη για την συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.
Για ποιο λόγο θα πρέπει να θεωρηθεί ότι επειδή είχε επικοινωνία με κάποιον που υποπτευόταν ή που μπορεί ή που δεν μπορεί ή που αποκλείεται να έχει συμμετοχή σε μια ομάδα, να θεωρηθεί ότι αυτό αποτελεί γνώση για τον ίδιον ότι συμμετέχει σε μια ομάδα, γνώση για τον ίδιον ότι η ομάδα επιδιώκει κακουργήματα, άμεσο δόλο 1ου βαθμού για την διάπραξη των περιοριστικώς αναφερομένων κακουργημάτων στο 187; Όλα αυτά δηλαδή σημαίνει το ότι μίλησα σε κάποιον;
«Κοιτάζοντας πίσω όσο με αφορά, πάει δηλαδή χρονολογικά από το ’83 και πίσω, στην αρχική συγκρότηση της ομάδας μπορώ να πω με σιγουριά ότι εκτός από μας τους τέσσερις, δηλαδή τον χ, τον χ και τον χ, δεν υπήρχε κανένας άλλος που να επηρεάζει τα πράγματα, δηλαδή τις επιλογές μας και τον τρόπο δράσης μας›. Κι αν ακόμη την έδωσε αυτή την κατάθεση κι αυτό το τελευταίο είναι αντικείμενο αξιολογήσεως από το Δικαστήριο σας όσον αφορά στη μη συμμετοχή του από το ’83 και μετά. Ουδεμία συμμετοχή και ουδεμία ανάμειξη.
«Όπως προανέφερα -συνεχίζει και γίνεται αναλυτικότερος- ήδη από το 1980 είχα σταματήσει να πιστεύω σε αυτού του είδους τις δραστηριότητες και να υποστηρίζω την ένοπλη πάλη, που και πάλι θεωρώ ότι είναι καθ’ όλα νόμιμη αυτή η διατύπωση. Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να πει, να εξωτερικεύσει, να διατυπώσει ότι υποστηρίζει την ένοπλη πάλη. Δεν αποτελεί καν ούτε ίχνος υποψίας ψυχικής συνδρομής, που κι αν ήταν ακόμη δεν τιμωρείται πια. Αλλά δεν το χρειάζεται αυτό το δώρο του νόμου, διότι αυτή η αναφορά του είναι φρόνημα, είναι cogitaccio. Εκτός του σκοπού του ποινικού νομοθέτη. Ήδη λοιπόν από το 1980 είχα σταματήσει να πιστεύω σ’ αυτή τη δραστηριότητα - δεν του ζήτησε κανείς να το πει, μόνος του το είπε, έτσι τουλάχιστον φέρεται να λέει εδώ- και να υποστηρίζω την ένοπλη πάλη. Και προσπάθησα να αποτρέψω τα νεότερα μέλη της ομάδας.
Για τον χ γνωρίζω ότι από την αρχή διαφώνησε για την ένοπλη πάλη, γι’ αυτό και αποχώρησε πολύ σύντομα και αυτός είναι ο Γιάννης Σερίφης. Είναι ο μόνος που αναφέρω ονομαστικά εδώ και όχι ως χ, διότι αυτή είναι όλη η διαφορά αν θέλετε να τη δούμε κατάματα μεταξύ Γιάννη Σερίφη και φερόμενης ως δοθείσης ανακριτικής απολογίας Παύλου Σερίφη. Είναι ότι ο Γιάννης Σερίφης διαφώνησε από την αρχή σε κάποια συζήτηση που καθ’ όλα νόμιμα έκανε αν μου επιτρέπει η Υπεράσπιση του να κάνω αυτή την κρίση. Και για τον Παύλο Σερίφη ότι το αργότερο μέχρι το ’83 έπαψε να έχει οποιαδήποτε συμμετοχή. Ήδη από το ’83 -συνεχίζει και τελειώνω- εργάζομαι κανονικά στο νοσοκομείο «ΠΑΙΔΩΝ – ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ› χωρίς να έχω οποιαδήποτε συμμετοχή σε παράνομες δραστηριότητες και σε οργανώσεις τέτοιου είδους.
Εάν λοιπόν κ. Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, αξιολογήσετε αυτή την ανακριτική απολογία ως δοθείσα και τη λάβετε υπόψη σας στην απόφαση σας και την αναφέρετε ως μέρος του αποδεικτικού υλικού, 510-1-Δ, 139 του Κ.Ποιν.Δ. και 93 του Συντάγματος, αν λοιπόν την αναφέρετε, τότε θα πρέπει να διατυπώσετε και τους νομικούς συλλογισμούς με βάσει τους οποίους δεν θα αχθείτε αν δεν αχθείτε σε κρίση περί της παραγραφής. Καθότι σύμφωνα με τα άρθρα 111 και επόμενα του Ποινικού Κώδικα το αξιόποινο εξαλείφθηκε με την παραγραφή.
Εδώ θα ήθελα να αναφέρω και το εξής: με το άρθρο 2 παρ. 1 είναι η μη αναδρομική ισχύς του Ποινικού Κανόνα. Το άρθρο 187 όπως ίσχυε πριν από την ψήφιση του νόμου 2928 του 2001 «Σύσταση και συμμορία› ήταν πλημμέλημα και παρεγράφετο εντός της 5ετίας εκτός αν είχε επιδοθεί το κλητήριο θέσπισμα εντός της 5ετίας, οπότε ήταν 8ετής λόγω της τριετούς επεκτάσεως.
Εδώ αν έχετε κάποιο στοιχείο με βάση το οποίο ο Παύλος Σερίφης είχε οποιαδήποτε ανάμειξη από τις 27 Ιουνίου 2001 και μετά, οπότε άρχισε να ισχύει ο νόμος, τότε συναρτάται η διάρκεια, τότε πληρούται το απαιτούμενο του διαρκούς του εγκλήματος αυτού. Αν δεν έχουμε όμως τέτοιο στοιχείο μετά τον Ιούνιο του 2001, τότε το 187 πριν από την ισχύ του Ν.2928 έληξε το ’83, το αργότερο το ’83, άρα έχει παραγραφεί και με αυτή την έννοια.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, το μόνο στοιχείο το οποίο μπορεί να συνδυάσει κανείς όπως ανέφερα και σε άλλο σημείο της αγόρευσης μου, το μόνο στοιχείο που μπορεί να συναρτηθεί με την απολογία ή απολογία συγκατηγορουμένου, συγκεκριμένα για τον Παύλο Σερίφη, είναι τα τετράδια. Και από κει πάλι δεν προκύπτουν στοιχεία τέτοια ώστε να μπορείτε να αχθείτε σε κρίση περί ημεροχρονολογιών. Κι εκεί δηλαδή είστε δέσμιοι, λυπάμαι που το λέω έτσι δέσμιοι, της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Θ. ΣΟΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι ο κ. Καστριώτης δημοσίευσε κάτι την Κυριακή που σας δικαίωσε σ’ αυτό. Τότε να ανακαλέσω τον όρο ‘δέσμιοι‘ και να πω ότι το Δικαστήριο δεσμεύεται από την υποχρέωση του να αιτιολογήσει επαρκώς και μεστωμένως. Δεσμεύεται όπως δεσμευόμαστε όλοι από το Σύνταγμα, το άρθρο 93 και το άρθρο 139 του Κ.Ποιν.Δ. όπως αυτό τυποποιείται πλέον ως λόγος αναίρεσης του 510 παρ.1δ του Κ.Ποιν.Δ. από την υποχρέωση του να αναφέρει τα περιστατικά εκείνα τα οποία προκύπτουν από τα τετράδια.
Ημεροχρονολογιακά μιλάω πάντα τώρα, δεν μιλάω ως αξιοποίηση αποδεικτικού μέσου του τετραδίου. Ημεροχρονολογιακά θα πρέπει να δικαιολογηθεί. Και να διατυπωθεί και ο νομικός συλλογισμός τον οποίον ήχθη το δικαστήριο σε αυτή τη διατύπωση, ότι ο Παύλος Σερίφης την τάδε ημερομηνία με το ψευδώνυμο Βαγγέλης πήρε αυτά τα λεφτά από τον τάδε, την τάδε ημερομηνία ο Παύλος Σερίφης με το ψευδώνυμο Βαγγέλης πήρε αυτά τα λεφτά από τον τάδε κλπ. κλπ. κλπ. κι έτσι θα τον δικάσετε.
Αλλά η θέση μου, ταπεινώς ων, είναι ότι δεν είστε σε θέση να το διατυπώσετε αυτό, διότι δεν σας αρκεί το αποδεικτικό υλικό που έχετε στη διάθεση σας. Δεν μπορείτε να συναρτήσετε τα τετράδια της Οργάνωσης με τον Παύλο Σερίφη, δεν μπορείτε να συναρτήσετε τον Παύλο Σερίφη με το όνομα Βαγγέλης. Και θεωρώ ότι το μόνο που μένει πλέον είναι η φερόμενη ανακριτική του απολογία, για την οποία θα επαναλάβω ότι δεν προκύπτει η συμμετοχή του και σε κάθε περίπτωση δεν πληρούται το στοιχείο της υποκειμενικής υπόστασης όπως αυτή τυποποιήθηκε.
¶ρα πρέπει να τον απαλλάξετε λόγω ελλείψεως δόλου και δη αμέσου δόλου 1ου βαθμού όπως απαιτείται από τον 187. Πρέπει να τον απαλλάξετε λόγω ελλείψεως ενδεχομένου δόλου αν υιοθετήσετε τη θέση ότι το 187 απαιτεί τουλάχιστον ενδεχόμενο δόλο για τον δράστη. Διότι ο Παύλος Σερίφης κάνοντας αυτές τις συζητήσεις που ανέφερε στην απολογία του δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζει ή να προβλέπει ως ενδεχόμενο ότι με αυτές τις συζητήσεις θα γινόταν μέλος. Κι αν ακόμη το προέβλεψε ως ενδεχόμενο, δεν το αποδέχτηκε και δεν συμβιβάστηκε με αυτή την ιδέα, διότι ο ίδιος ανέφερε ότι δεν είχε αποδεχτεί τις ενέργειες αυτές.
Σε κάθε περίπτωση όμως κι αν το Δικαστήριο σας αχθεί σε κρίση ότι πληρούται το στοιχείο της υποκειμενικής υποστάσεως, της επιδίωξης δηλαδή, θα πρέπει να πάψετε οριστικώς την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής, διότι απεδείχθη περίτρανα ότι από το ’83 και μετά το νωρίτερο δεν είχε καμία απολύτως συμμετοχή.
Θα αναφερθώ λίγο σε κάποιο στοιχείο, το οποίο ενδεχομένως να προκαλέσει κάποια αίσθηση για τον Παύλο Σερίφη και μάλιστα στην κατάθεση κάποιου κυρίου Γκόγκου την 7/4/2003 στην υπόθεση των ΜΑΤ όπου κατέθεσε «ήμασταν πριν από 15-20 ημέρες, είχαμε πάρει εντολή, ήμασταν υπηρεσία στο κέντρο, πήραμε εντολή να μεταβούμε στο νοσοκομείο «ΠΑΙΔΩΝ› και όντως πήγαμε στο νοσοκομείο «ΠΑΙΔΩΝ›. Απ’ ότι θυμάμαι μαζί με την διμοιρία ήταν 10-15 σκαλοπάτια, καθίσαμε εκεί στο πλατύσκαλο και αν τυχόν φυσικά με ρωτάτε, ναι, τότε είχα δει μόνο σε απόσταση τον κύριο με το μουστάκι και με τα γυαλιά. Απλώς ούτε μας μίλησε›, λέει ο κ. Γκόγκος.
Μα τι επιπολαιότητα είναι αυτή στην οποία προβαίνει ο οποιοσδήποτε μάρτυρας γνωρίζοντας ότι εδώ δικάζονται πολύ σοβαρές κατηγορίες; Τι ήθελε να πει εδώ ο κ. Γκόγκος; Ήθελε απλώς μάλλον να δώσει μεγάλη βαρύτητα στην κατάθεση του ή μεγαλύτερη από όση πραγματικά είχε. Διότι δεν νομίζω ότι είναι αντικείμενο σοβαρής ενασχόλησης κάποιου που αξιολογεί το αποδεικτικό υλικό επειδή τον είδε στην δουλειά του αυτόν τον άνθρωπο, τον τηλεφωνητή του «ΠΑΙΔΩΝ› τον ανάπηρο.
Επειδή τον είδε στη δουλειά του ο κ. Γκόγκος, γυρίζει στο ακροατήριο εδώ και τον δείχνει. Και μάλιστα τότε δεν φόραγε καν γυαλιά. Διότι ο Παύλος Σερίφης όπως σας εξήγησα μπορεί να σφαδάζει από τους πόνους, αλλά όσες φορές σηκώθηκε, σηκώθηκε απλά και μόνο για να απαντήσει σε κάτι που αφορούσε το πρόσωπο του και εν συναρτήσει με την κατηγορία.
Παύλος Σερίφης:«Δεν φορούσα κ. Πρόεδρε γυαλιά εκείνη την εποχή. Έχω σκλήρυνση κατά πλάκας, την έπαθα μετά. Είμαι ανάπηρος και ο κύριος θέλει να με μπλέξει σ’ αυτή την ιστορία εδώ. Δούλευα στο νοσοκομείο «ΠΑΙΔΩΝ› και μετά έχω φορέσει τα γυαλιά. Δεν φορούσα γυαλιά›.
Και στο κάτω - κάτω κι αν φορούσες Παύλο, κανέναν δεν αφορά και κανέναν δεν απασχολεί. Διότι ούτως ή άλλως το γεγονός ότι σε είδε κάποιος στον χώρο της εργασίας σου, καλώς έκανε και σε είδε και καλώς ήσουν κι εσύ εκεί.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές, παρακαλώ θερμώς το Δικαστήριο σας να λάβει υπόψη την κατάθεση του κ. Κοντού για τον Παύλο Σερίφη μάρτυρα Υπεράσπισης ο οποίος προσήλθε την 1η Ιουλίου 2003 και λέει το εξής: «Τον Παύλο το γνωρίζω από το ’80›. Τον γνωρίζει 23 χρόνια. Είναι αξιόπιστος μάρτυρας, είναι αρκετά χρόνια για να μπορεί να καταθέσει γι’ αυτόν.
«Όταν είχε πάθει ένα ατύχημα και είχε μείνει ανάπηρος, κατέβηκε για ένα χρονικό διάστημα στο χωριό για 6-7 μήνες. Τον συντηρούσαν οι συγγενείς του και τότε πούλησε ένα οικοπεδάκι που είχε από τον πατέρα του. Ορφανός ήταν από μικρός και το χωριό μάζεψε κάποια χρήματα. Τότε αν θυμάμαι ήταν ένα ποσό γύρω στο 1,5 εκ.›
Αυτά περί των τετραδίων, διότι ο άνθρωπος αυτός είχε μια ενίσχυση από το χωριό του, στο οποίο χωριό του δεν έχω ακούσει να έχει βγει κανένας εφοπλιστής. Έχει χρεωθεί περίπου από ότι υπολόγισε η Υπεράσπιση 2.000 από τον καθένα για να ενισχυθεί. Και όχι τώρα, τον τελευταίο χρόνο που είναι κρατούμενος προσωρινώς, τότε. Δεν θα είχε την στοιχειώδη ευφυΐα να απευθυνθεί στον τηρούντα τα τετράδια και να πει «δώσε κάτι›;
«Με αυτά τα λεφτά που μάζεψε έκανε πρόταση και σε μένα και ήρθε στην Αθήνα και άνοιξε ένα μαγαζάκι, ένα τοστάδικο ο Παύλος Σερίφης. Δουλέψαμε για ένα χρονικό διάστημα 7-8 μήνες μαζί. Μέναμε στο ίδιο σπίτι, κάπου στο Παλαιό Φάληρο, τον βοηθούσα εγώ. Μόνος του δεν μπορούσε να προσφέρει στον εαυτό του τα απαραίτητα, πονούσε. Από κει και πέρα αυτό κράτησε 6-8 μήνες, δεν θυμάμαι ακριβώς, το έκλεισε το μαγαζάκι. Τον βοήθησαν ένα χρόνοι οι συγγενείς του, οι θείοι του. Παντρεύτηκε το ΄82 και το ’83 διορίστηκε υπάλληλος στο νοσοκομείο «ΠΑΙΔΩΝ›. Από τότε ασχολείται εκεί συνεχώς μέχρι και τη σύλληψη του.
Το ’75 τελείωσε το Γυμνάσιο -κατά την κατάθεση του ο κ. Ντούρος-, πήγε στη Γερμανία. Επίσης ως μάρτυρας Υπεράσπισης κατέθεσε ο κ. Τσαλίκογλου, ο οποίος επιβεβαίωσε και τα προβλήματα της υγείας του, κατέθεσε οτιδήποτε είχε στην άμεση αντίληψη του για την προσωπικότητα του και για την εργατικότητα του και για την οικογένεια του. Ομοίως ο κ. Αθανασόπουλος. Και γρήγορα – γρήγορα για να μη σας κουράζω έρχομαι στην κα Λαζαρίδου και στην κα Κουλιέρη, η οποία είναι γενική διαιτολόγος του νοσηλευτικού ιδρύματος του νοσοκομείου «ΠΑΙΔΩΝ›.
Η κα Κουλιέρη λέει ότι «ίσως λόγω της επιστημονικής μου ιδιότητας θα μπορούσα να σας πω ποια είναι τα συμπτώματα της απομυελωδοτικής νόσου γιατί καλύπτω και παιδιά του νευρολογικού ιατρείου που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας. Επειδή όμως το ζω κι εγώ στην καθημερινή πράξη, τι ακριβώς συμπτώματα είχε. Αυτό μας έφερε πιο κοντά με τον Παύλο. Στην ουσία μιλούσαμε γιατί η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια ασθένεια η οποία είναι συμπτωματική. Έχει να κάνει καθαρά με τον ψυχισμό του ατόμου, δηλαδή με την ψυχική σφαίρα του ανθρώπου και είναι ένα νόσημα που επηρεάζεται απίστευτα από το στρες και από τις στρεσογόνες και αγχωτικές καταστάσεις.
Πάντα λοιπόν μιλούσαμε με τον Παύλο γιατί ξέραμε ότι μας πειράζει και ο καιρός και οι αλλαγές του καιρού και της θερμοκρασίας. Και το βασικότερο από όλα σε αυτού του είδους τα νοσήματα είναι ότι πρέπει να αγαπήσεις πραγματικά τον εαυτό σου και να εξασφαλίζεις ξεκούραση πρώτα από όλα. Να μην υπάρχει σωματική κόπωση. ΄Όλα αυτά να γίνουν και οι αναγκαίοι συνειρμοί για την σημερινή κατάσταση του. Και το βασικότερο να απομακρυνθείς όσο γίνεται ακόμη και από τα πιο απλά πράγματα της καθημερινής ζωής που μπορεί να σε αγχώνουν.