ΠΕΜΠΤΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:10 – 10:35
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλημέρα σε όλους. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Λείπει ο κ. Βασίλειος Ξηρός και ο κ. Γεωργιάδης. Προσωρινά τους εκπροσωπεί ο κ. Αγιοστρατίτης.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, απλώς να ανακοινώσω ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος αποφάσισε απεργία για τη Δευτέρα και την Τρίτη οπότε θα απέχουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς θα πάτε να πάρετε άδεια. Αυτή η Δίκη είναι 18μηνου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν υπάρχει εξαίρεση σε αυτή την απόφαση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει εξαίρεση; Υπάρχει σε όλες τις αποφάσεις όπως ξέρετε. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να σας το συστήσω αυτό. Αν δεν έρθετε εμείς θα έρθουμε εδώ κι αν δεν έρθετε μην έρθετε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είναι απόφαση του Συλλόγου. Εμείς θα πειθαρχήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς κρατείστε ότι θέλετε, θα πάτε όμως να ζητήσετε άδεια κι αν δεν σας δώσει ο Σύλλογος δεν σας έδωσε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτό θα αφορά τον συνάδελφο που έχει σειρά να αγορεύσει προφανώς, όχι εμάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι εσάς, επειδή το ανακοινώνετε εσείς σας το λέω. Εγώ σαν Πρόεδρος του Δικαστηρίου, υπεύθυνος να τελειώσει αυτή η Δίκη απορώ πώς γίνεται όλες τις αποχές να τις έχουμε αφήσει έπ’ ευκαιρία αυτής της Δίκης. Οι φόβοι μου ότι δεν θέλει κανένας να τελειώσει αυτή η Δίκη θα βγουν αληθινοί στο τέλος. Θα πληρώσετε το κόστος. Εγώ σαν Δικαστής και φυσικά και οι συνάδελφοι εδώ της Έδρας θα ερχόμαστε κάθε μέρα κι εσείς μην έρχεστε ποτέ. Είστε δικηγόροι, θα αποδώσετε κι εσείς κάποτε λόγο στον Ελληνικό λαό. Αν νομίζετε ότι τα συνδικάτα πάνε πάνω από αυτή τη συγκεκριμένη Δίκη που κινδυνεύει το 18μηνο κάντε το αλλά δεν θα έχω εγώ την ευθύνη. Σέβομαι τους αγώνες σας, σέβομαι τα δίκαιά σας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είναι μέτρο πίεσης. Αν ήταν ήρεμα τα πράγματα και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα δεν θα πιέζεται κανείς. Είναι ένα θέμα. Το κράτος μας έχει απαλλοτριώσει 100 δισεκατομμύρια δραχμές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θυμάστε από πότε;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πολλά χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και το θυμηθήκατε τώρα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι, δεν το θυμηθήκαμε μόνο με εισήγηση δική μας, το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς αλλά ποιος θα?.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Για τον Πρόεδρο τον Παξινό οτιδήποτε άλλο παρά τέτοια πρόθεση μπορούμε να?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε να δείτε, είστε δικηγόροι αλλά να ξέρετε είστε υπόλογοι έναντι του Ελληνικού λαού. Αυτή η Δίκη περιμένει ο Ελληνικός λαός να τελειώσει. Δεν θέλετε; Εσείς αναλαμβάνετε τις ευθύνες.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Θα τελειώσει κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς θα ερχόμαστε. Έπρεπε να έχει τελειώσει σε λογικά πλαίσια από τον Ιούλιο και το πάμε πίσω, το φουσκώνουμε και δεν θα τελειώσει ποτέ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε θα τελειώσει και πολύ προ του 18μηνου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας λέω ότι η αντίδρασή μου είναι αυτή και πιστεύω ότι και τα ΜΜΕ θα το προβάλλουν αυτό το πράγμα διότι σέβονται την αποστολή τους.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ έχω υποχρέωση απλώς να σας δώσω την ανακοίνωση αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην έρχεστε ποτέ. Εμείς θα ερχόμαστε εδώ και θα συνεδριάζουμε. Οι κατηγορούμενοι είναι τελείως ανυπεράσπιστοι. ¶μα δεν έρχομαι οι συνήγοροι τι να κάνουμε; Φαίνεται ότι το πήραμε παιχνιδάκι εδώ πέρα. «Διήμερη προειδοποιητική αποχή 3 και 4 Νοεμβρίου, την άμεση εγγραφή κονδυλίου που οφείλει επί σειρά ετών›. Πολλά χρόνια, το θυμηθήκαμε τώρα με αυτήν την Δίκη. Πολύ ωραία.
Είπα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Οι δικηγόροι να κάνουν αποχή αλλά ειδικά γι αυτήν την Δίκη και για όσες έχουν 18μηνο πρέπει να δίνει νομίζω όπως όλα αυτά τα χρόνια άδειες. Όποιος δικηγόρος δεν ζητάει άδεια πάει να πει ότι δεν θέλει να κάνει το καθήκον του. Εγώ δεν θα το πω; Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό. Πολλές φορές είχαμε αποχή και μάλιστα δίκαιοι οι αγώνες τους τις περισσότερες φορές και πιστεύω ότι και ετούτη τη φορά είναι δίκαιος αλλά θα γίνει μέσα στα πλαίσια τα συνηθισμένα.
Δεν θα αφήσουμε αυτές τις δίκες που πάνε για 18μηνο έτσι. Είναι θέμα Υπουργείου, είναι θέμα του καθενός, άλλων θεσμικών παραγόντων και όχι δική μας. Εμείς επισημαίνουμε απλώς αυτόν τον κίνδυνο. Δεν θέλουν να το καταλάβουν; Δικαίωμά τους να μην το καταλάβουν. Το κάνουν επίτηδες; Δικαίωμά τους να το κάνουν επίτηδες. Αφού υπάρχει κράτος το οποίο δίνει τέτοια περιθώρια καλά κάνουν αλλά η διάλυση δεν θα αρχίσει από μένα.
Το λόγο έχει η κα Σταμούλη.
ΕΥ. ΣΤΑΜΟΥΛΗ: Τώρα είστε νευριασμένος κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την αδρεναλίνη μην τη φοβάστε, εκλύεται λίγο μετά απορροφάται, μεταβολίζεται.
ΕΥ. ΣΤΑΜΟΥΛΗ: Πάντως μπορούμε να απεργήσουμε όπως στην Ιαπωνία που δουλεύουν και φέρουν απλώς μια μαύρη κορδέλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχω πει κι εγώ, να δουλεύουμε εις ένδειξη διαμαρτυρίας παραπάνω. Να πείτε «θα δουλεύουμε και το απόγευμα›.
ΕΥ. ΣΤΑΜΟΥΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, κ.κ. Εφέτες, κ.κ. Εισαγγελείς καταρχήν να σας πω ότι θα περιορίσω την αγόρευσή μου στον έναν εκ των εντολών μου τον κ. Ηρακλή Κωστάρη. Κύριοι Πρόεδροι, κ.κ. Εφέτες όπως σίγουρα θα έχετε διαπιστώσει κι εσείς ύστερα από αυτήν την πολύμηνη διαδικασία κανένα σχεδόν επιβαρυντικό στοιχείο δεν προέκυψε εις βάρος του εντολέως μου κ. Ηρακλή Κωστάρη.
Πραγματικά σε πάρα πολύ λίγες περιπτώσεις το ενδιαφέρον εστιάστηκε στην περίπτωση του Ηρακλή Κωστάρη αντίθετα όμως ο Ηρακλής Κωστάρης απασχόλησε πάρα πολλές φορές σε εξωδικαστικό επίπεδο. Επιτρέψτε μου να αναγνώσω απόσπασμα από δημοσίευμα της εφημερίδος «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ›.
«Ο κατηγορούμενος από το Μορφάτι Θεσπρωτίας άρχισε να ζωγραφίζει λίγο καιρό μετά τη φυλάκισή του. Ο 38χρονος κατηγορούμενος για την υπόθεση της 17Ν έχει φτιάξει εκπληκτικά έργα. Ο Ηρακλής Κωστάρης, πατέρας 2 παιδιών ο οποίος μέχρι τη σύλληψή του δούλευε σε μεσιτικό γραφείο (με επιτυχία, το είπαν όλοι οι μάρτυρες κ.κ. Δικαστές) πολλά από τα έργα του τα έχει δημιουργήσει μέσα στην δικαστική αίθουσα την ώρα που παρακολουθεί την διαδικασία›.
Κύριοι Πρόεδροι, κύριοι Εφέτες, αναρωτιέμαι αν ποτέ άλλοτε έχει γραφτεί τέτοιο δημοσίευμα από την κοινή γνώμη γιατί αναμφίβολα οι δημοσιογράφοι ενημερώνουν αλλά και απηχούν και είναι η κοινή γνώμη για φερόμενο ως εγκληματία που κατηγορείται για βαρύτατα αδικήματα. Κύριοι Δικαστές, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω κάποιες πολύ ορθές επισημάνσεις που έχει κάνει ο Πρόεδρος της διαδικασίας.
Είπατε κ. Πρόεδρε «εδώ θέλουμε πλήρη πεποίθηση για να καταδικάσουμε κάποιον. Εμείς δεν πρέπει να πειστούμε για την αθωότητα, πρέπει να πεισθούμε για την ενοχή›. Είπατε λοιπόν ότι δεν πρέπει να πειστείτε για την αθωότητα, πρέπει να πειστείτε για την ενοχή. Παρόλα αυτά κ.κ. Δικαστές ο εντολέας μου έκανε σημαντικά άλματα μέσα στο λίγων τετραγωνικών κελί του εν σχέση με την ορθή διακήρυξη του κ. Προέδρου και απέδειξε περίτρανα μπροστά σας την πλήρη αθωότητά του.
Ήταν από τις λίγες φορές που το ενδιαφέρον εστιάστηκε στον Ηρακλή Κωστάρη. Το Δικαστήριό σας στη συνέχεια έδειξε έκδηλο ενδιαφέρον σε αυτούς τους αθωωτικούς ισχυρισμούς του εντολέως μου. Ακριβώς αυτή η εμμονή σας σε αυτά τα στοιχεία, στα Κωστάρια άλλοθι καταδεικνύει ακριβώς την βαρύτητά τους και τη σημαντικότητά τους που δεν μπορεί παρά να δράσει ανασταλτικά στην διαμόρφωση της δικανικής σας κρίσης περί ενοχής του εντολέως μου.
Κύριοι Δικαστές, με απησχόλησε πάρα πολύ η έννοια της λέξεως «άλλοθι›. Έτσι προσέτρεξα σε νομικά βιβλία χωρίς όμως αποτέλεσμα. Επισκέφθηκα νομικές βιβλιοθήκες με τη βοήθεια του internet ξένες, κανένα αποτέλεσμα. Απευθύνθηκα και στον Καθηγητή Κατσαντώνη ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να βρω τίποτα.
Γιατί πραγματικά κ.κ. Εφέτες, κ.κ. Πρόεδροι δεν μπόρεσα να βρω τίποτα; Τίποτα δεν έχει γραφτεί για την έννοια της λέξεως «άλλοθι›. Πραγματικά κ.κ. Δικαστές το να ρωτάμε τι είναι άλλοθι είναι σαν να ρωτάμε γιατί οι άνθρωποι μένουμε σε σπίτια. Τόσο καταλυτική της έννοιας της ενοχής γενικότερα της ενοχής είναι η λέξη «άλλοθι› που το να ρωτάμε πραγματικά δεν υπάρχει καμία απάντηση. Το «άλλοθι› ή υπάρχει και προβάλλεται και βεβαιούμενο και τεκμηριώμενο ως αληθές καταλύει, εξανεμίζει την ενοχή ή προβάλλεται και εφόσον δεν προβληθεί καμία ανταπόδειξη από την αντίπαλη όχθη κρίνεται αμέσως αβάσιμο, κάτι που δεν ήταν σίγουρα η περίπτωση του Ηρακλή Κωστάρη.
Αντιθέτως παρήλασαν πάρα πολλοί μάρτυρες που εσείς κλητεύσατε κ.κ. Εφέτες. Τι σας είπαν; Τι συνεισέφεραν στη διαδικασία οι μάρτυρες αυτοί με την κατάθεσή τους; Υπενθυμίζω: κα Φράγκου, κ. Μαλτζάρκτος, κα Μουσούρη ύστερα από δική σας κλήτευση. Τι λοιπόν υπενθύμισαν; Και με τα μη δυνάμενα να αμφισβητηθούν έγγραφα. Σίγουρα με αυτή την κατάθεση και με τα έγγραφα έδειξαν ότι το άλλοθι του κ. Κωστάρη είναι ακλόνητο.
Κύριοι Δικαστές, είναι πρόδηλο ότι η συνύπαρξη, το δίδυμο «άλλοθι› και «ενοχής› είναι πέρα για πέρα παράδοξο. Τέτοιο δίδυμο είναι σίγουρο τερατογενές δίδυμο. Είτε απευθυνθείς σε αγρότη, είτε επιστήμονα, είτε σε γιατρό, είτε σε χωρικό και του πεις ότι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος είχε άλλοθι, το προέβαλλε χωρίς καμία ανταπόδειξη από την κατηγορούσα αρχή ή από την αντίπαλη όχθη και παρόλα αυτά καταδικάστηκε, το λιγότερο που μπορείς να εισπράξεις είναι έκφραση απορίας.
Η μόνη περίπτωση στην οποία μπορεί κανείς να φανταστεί τη συνύπαρξη αυτού του τερατογενούς διδύμου είναι μόνο σε σενάριο νοσηρής φαντασίας που σίγουρα θα ετιτλοφορείτο «σκάνδαλο στη Δικαιοσύνη›, κάτι που η Έδρα δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψει να συμβεί.
Απέναντι λοιπόν σε αυτά άλλοθι και στον ογκόλιθο που αυτά σχηματίσανε δύο εχθροί ενεφανίσθηκαν κ.κ. Εφέτες. Ο πρώτος εχθρός είναι η περιβόητες καταθέσεις των συγκατηγορουμένων. Ο δεύτερος εχθρός δεν είναι άλλος από τον μάρτυρα κατηγορίας κ. Μπερετάνο. Ας έρθω όμως στον πρώτο εχθρό πρώτα.
Ο πρώτος εχθρός οι καταθέσεις των συγκατηγορουμένων που έλαβαν θέση μάχης, δεν μπόρεσαν όμως ούτε καν να ραγίσουν τον ογκόλιθο που σχημάτισαν τα άλλοθι του εντολέως μου. Σίγουρα σε ένα στράτευμα δεν θα έπαιρναν παρά τον τιμητικό τίτλο του ανεκπαίδευτου στρατιώτη. Κύριοι Εφέτες, αντιλαμβάνομαι ότι σας έχουν κουράσει πάρα πολύ με την ανάλυση του 211α γι αυτό θα αναφέρω μόνο δύο ευχάριστες ιστορίες δια στόματος Καθηγητή Κωνσταντινίδη και αειμνήστου Γιαννόπουλου όταν επιχειρηματολογούσαν ερμηνευτικά στις τοποθετήσεις τους στην συζήτηση για την ψήφιση της διατάξεως 211.
Είπε ο Καθηγητής Κωνσταντινίδης «όταν τροποποιούνται οι Κώδικες είπαν στο Ναπολέοντα οι φωστήρες που συνέταξαν τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ότι εμείς είμαστε φιλελεύθεροι και διατηρούμε το εις μάρτυς ουδείς μάρτυς. Θέλουμε τουλάχιστον δύο για να καταδικαστεί κάποιος. Είπε τότε ο Ναπολέων ‘εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως δύο λωποδύτες μπορούν να καταδικάσουν έναν έντιμο άνθρωπο ενώ ένας έντιμος δεν μπορεί να καταδικάσει έναν λωποδύτη’›. Για να έρθει ο αείμνηστος Γιαννόπουλος και να συμπληρώσει κ.κ Δικαστές «εκείνος ο βασικός κανόνας, η αρχή της ηθικής αποδείξεως που έχει πηγή την Αρχαία Ελλάδα από τον Αισχύνη (κάπου εκεί αναφέρεται) ότι κάποτε έγινε δίκη στον ¶ρειο Πάγο, 7 μάρτυρες επέμεναν να καταδικαστεί ένας κατηγορούμενος αλλά η πόλη των Αθηνών έλεγε ‘όχι, είναι αθώος’ και ο ¶ρειος Πάγος στην Αρχαία Ελλάδα παρά την κατάθεση των 7 μαρτύρων σε βάρος του είπε ‘αθώος’. Από εκεί εξεπήγασε μας λέει ο αείμνηστος Γιαννόπουλος.
Βεβαίως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με τέτοιου είδους αποφάσεις κ.κ. Δικαστές, με τέτοιας ποιότητας αποφάσεις στην Αρχαία Ελλάδα η έννοια της δικαιοσύνης θεοποιήθηκε στη μορφή της Θέμιδος. Αναρωτιέμαι πώς μπορεί να ζητάται παρά τη θέληση και τη βούληση και την απόφαση που τελικά εξέδωσε ο ¶ρειος Πάγος στην Αρχαία Ελλάδα και απαξίωσε 7 μάρτυρες πώς μπορεί να ζητάται να θεοποιήσετε εσείς όχι μόνο μάρτυρες αλλά συγκατηγορουμένους των οποίων η θέση είναι ακόμα περισσότερο πολύ πιο επιρρεπής.
Βεβαίως θα αναρωτηθεί κάποιος και ευλόγως «καλά κ. Κωστάρη γιατί τότε δεν έκανες μήνυση στους συγκατηγορουμένους σου όταν εσύ έλεγες ότι είσαι αθώος και αυτοί έλεγαν όχι, είναι ένοχος›; Κύριοι Εφέτες, αν κάποιος κατηγορούμενος ζήταγε στον δικηγόρο του να κάνει μήνυση στους συγκατηγορουμένους του θα έπρεπε ο δικηγόρος αναμφίβολα να τον ενημερώσει ότι «ξέρεις, αυτή η μήνυση δεν θα έχει κανένα μέλλον, δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει›. Γιατί; Γιατί στο ουσιαστικό μας Δίκαιο υπάρχει μία διάταξη, το άρθρο 227 παράγραφος 3 που λέει ότι αν ο υπαίτιος των πράξεων των άρθρων 224.2 και 225 δηλαδή η ψευδής ανώμοτη κατάθεση τις τέλεσε για να αποφύγει ποινική ευθύνη είτε δική του, είτε κάποιου από τους οικείους του το Δικαστήριο μπορεί να τον απαλλάξει από κάθε ποινή.
Συνεπώς ερμηνεία, έχουμε δυνητικό λόγο απαλλαγής για την ψευδορκία μάρτυρα και την ψευδή ανώμοτη κατάθεση που μας ενδιαφέρει σε αυτήν την περίπτωση. Βεβαίως εδώ τίθεται εξ αφορμής της συγκεκριμένης διατάξεως και κάποιος άλλος προβληματισμός, ανακύπτει. Από την στιγμή δηλαδή που η διάταξη του ουσιαστικού Ελληνικού Ποινικού Δικαίου, το άρθρο 227.3 απαξιώνει πλήρως την ψευδής ανώμοτη κατάθεση και λέει στον δικηγόρο ότι «πρόσεξε, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να δώσει τροφή για μήνυση, δεν θα έχεις καμία προοπτική να ευδοκιμήσει η μήνυσή σου›.
Από την στιγμή λοιπόν που αυτή η διάταξη, ουσιαστικό Δίκαιο απαξιώνει την ψευδή ανώμοτη κατάθεση πώς έρχεται ο 2928 και λέει ότι όχι μόνο την απαξιώνω αλλά την καθιστώ και ορόσημο για ενδεχόμενες καταδίκες. Είναι πέρα για πέρα οξύμωρο. Πριν όμως κλείσω με τον πρώτο εχθρό δεν μπορώ παρά να αναφερθώ και στον παρατρεχάμενό του, στα τετράδια της Οργανώσεις, το περίφημο «τεφτέρι›.
Κύριοι Δικαστές, θα σας παρακαλέσω να κλείσετε τα μάτια και να φανταστείτε ότι πάτε έναν περίπατο. Προχωράτε λοιπόν ανέμελοι και όπως περιπατάτε ξαφνικά σκοντάφτετε, παραπατάτε κάπου, πέφτετε κάτω, σκύβετε από περιέργεια να δείτε τι συμβαίνει και τι βλέπετε κ.κ. Δικαστές; Ένα τετράδιο σας έχει βάλει τρικλοποδιά. Σκύβετε, το σηκώνετε, το ανοίγετε και τι διαβάζετε; «Κουρτίνα 6.000, ΔΕΗ 8.000, νερό 4.000, ΧΑΑ 10.000›. Το μόνο σίγουρο κ.κ. Δικαστές είναι ότι θα συνεχίσετε αμέριμνοι τον περίπατό σας και ως ευγενικοί φυσικά πολίτες θα το εναποθέσετε εις τον πρώτο κάλαθο των αχρήστων που θα βρείτε.
Πώς λοιπόν κ.κ. Δικαστές αυτό που αφ’ εαυτού ούτε καν κινεί την περιέργεια μπορεί να αποτελέσει ένδειξη ή αποδεικτικό μέσο ή οτιδήποτε άλλο θέλουν να αποτελέσει. Βεβαίως θα μου πείτε ότι «κοίτα, ανασύροντάς το από το φυσικό του χώρο-κάλαθο απορριμμάτων και συνδυάζοντάς το με τις καταθέσεις των συγκατηγορουμένων ίσως-ίσως μας δίνει ένα αποδεικτικό μέσο›.
Πώς όμως επιτρέπεται αυτό που πήρατε από τα σκουπίδια να το συνδυάσετε με καταθέσεις συγκατηγορουμένων όταν σε αυτές ορθώνεται ο απαγορευτικός τοίχος εκ του νόμου. Δεν είναι μόνο ο απαγορευτικός εκ της διατάξεως του 211α τοίχος κ.κ. Δικαστές που σας απαγορεύει να το χρησιμοποιήσετε, να το ανασύρετε από τον φυσικό του χώρο. Είναι επιπλέον τα κίνητρα που θέτει ο 2928 τα οποία καθιστούν τις καταθέσεις αυτές, τους δίνουν τον χαρακτηρισμό των τελείως αναξιοπίστων και διαβλητών με συνέπεια να γεννάται η υποχρέωση του Δικαστή όχι μόνο να τις αγνοήσει αλλά και να τις στιγματίσει πλήρως.
Αντιλαμβάνεστε κ.κ. Εφέτες, κ.κ. Πρόεδροι σε τι τραγικές δικαστικές πλάνες μπορεί να οδηγηθεί ο Έλληνας Δικαστής όταν λάβει υπόψη του αυτού του είδους τις καταθέσεις των συγκατηγορουμένων στις οποίες είναι πρόδηλη η υποβόσκουσα ενστικτωδώς τάση του μάρτυρα του στέμματος να αρπάξει τον απαγορευμένο καρπό, το μήλο προκειμένου να διασφαλίσει την δική του κατάσταση αδιαφορώντας πλήρως αν ενοχοποιεί ή όχι κάποιον άλλον.
Συνεπώς θεωρώ ότι γεννάται η υποχρέωση πλέον του Έλληνα Δικαστή, όχι όπως είπα πριν απλώς να τις αγνοήσει και να τις στιγματίσει πλήρως αλλά επιπλέον να τις εναποθέσει και αυτές στο φυσικό τους χώρο που δεν είναι άλλος από τον κάλαθο των νομικών απορριμμάτων. Έτσι ακριβώς έπραξε ο ¶ρειος Πάγος στην Αρχαία Ελλάδα τιμώντας τη Θεά Θέμιδα κ.κ. Εφέτες με τέτοιες αποφάσεις κι έτσι δεν επέτρεψε και ελπίζω ούτε σήμερα να επιτρέψουμε στον ιστορικό του μέλλοντος κάποτε να γυρίσει και να μας πει «ξέρεις, κάτι δεν πήγαινε καλά στο βασίλειο της Δικαιοσύνης εν έτει 2003›.
Και να μπω τώρα στο δεύτερο εχθρό κ.κ. Δικαστές: Ο μάρτυρας κατηγορίας κ. Μπερετάνος. Ο μάρτυρας αυτός εμφανίζεται ως ο ex Deus macchina του κατηγορητηρίου, το μόνο όμως τελικά που καταφέρνει είναι να το γελοιοποιηθεί και όχι να το εδραιώσει.
Αντιλαμβάνομαι βεβαίως ότι από τη στιγμή που παρήλασε μπροστά σας το «ζωντανό είδωλο›, για να χρησιμοποιήσω δική του φράση, έχετε πεισθεί για το όψιμο της καταθέσεώς του και οποιαδήποτε ενασχόλησή μου με την κατάθεσή του θα είναι σίγουρα κουραστική. Ακόμα και οι κύριοι Εισαγγελείς αντιλήφθηκαν το όψιμο της καταθέσεώς του και με πλήρη μαεστρία απέφυγαν οποιαδήποτε αναφορά στο όνομά του.
Επειδή όμως χωρίς αμφιβολία η κατάθεση του συγκεκριμένου μάρτυρα θα ενέπνεε τον πετυχημένο σεναριογράφο Φώσκολο προκειμένου να κρατήσει στα ύψη την τηλεθέαση της γνωστής σε όλους μας τηλεσειράς, επιτρέψτε μου να προβώ σε σύντομη τηλεκριτική της καταθέσεώς του.
Κύριοι Εφέτες, όπως είπα ο μάρτυρας Μπερετάνος εμφανίζεται ως ο από μηχανής Θεός το πρώτο επ’ ακροατηρίω. Και λέω το πρώτον επ’ ακροατηρίω γιατί φυσικά γνωρίζω ότι πήγε και στον κ. Ζερβομπεάκο, εκεί όμως πήγε μόνο για προθέρμανση, προκειμένου να έρθει ζεσταμένος πλέον στο στίβο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων και να τολμήσει να εκσφενδονίσει τα ψεύδη που ετόλμησε να απευθύνει σε Δικαστές Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.
Κύριοι Δικαστές, είμαι σίγουρη ότι αν ζητούσαμε σε κάποιον σκιτσογράφο να μας απεικονίσει τη σκηνή της καταθέσεως του συγκεκριμένου μάρτυρος στο ακροατήριό σας, το πενάκι του σκιτσογράφο ως κύριο χαρακτηριστικό της καταθέσεώς του θα προσπαθούσε να αποδώσει το όψιμο, το ψευδές και το κατασκευασμένο. Ενώ βεβαίως όταν θα ερχόταν η στιγμή της απεικονίσεως του κ. Προέδρου, σίγουρα θα άλλαζε πενάκι, θα έπαιρνε κόκκινο πενάκι για να αποδώσει την αγανάκτηση και την απορία του Προέδρου.
Βεβαίως αν επρόκειτο για ποδοσφαιρικό ντέρμπι, πάλι το κόκκινο θα κυριαρχούσε. Κόκκινη κάρτα κ.κ. Δικαστές θα έβγαζε ο διαιτητής του ντέρμπι στον παίκτη Μπερετάνο. Τέσσερις φορές κόκκινη κάρτα. Τέσσερις και οι προειδοποιήσεις του Προέδρου προς τον συγκεκριμένο μάρτυρα, επιτρέψτε μου να τις διαβάσω.
Πρώτη παρατήρηση: «Έτσι λέει;› αναρωτιέται ο κ. Πρόεδρος. «Λέει ο αστυνομικός διευθυντής ‘μιας και φοβάσαι δεν πας να δώσεις κατάθεση’;› Γιατί αυτό ισχυρίστηκε ο κ. Μπερετάνος. Μπερετάνος: «Όχι, αστυνομικός διοικητής ήταν, όχι διευθυντής. Πρόεδρος›. «Ε, κάτι είναι και διοικητής, δεν είναι λίγο.. Μα είναι λιγάκι σημαντικό ξέρετε αυτό το πράγμα›.
Δεύτερη κόκκινη κάρτα – παρατήρηση Προέδρου: «Από τη Ναυπακτία είστε λοιπόν. Από τη Ναυπακτία δεν επιτρέπεται να πείτε ούτε ένα ψέμα εδώ πέρα. Προσέξτε τί λέτε, τα μετράω›. Φυσικά τα μετρούσατε κ. Πρόεδρε, αφού ήταν το ένα μετά το άλλο.
Αλλά και στην επόμενη συνεδρίαση, της επομένης ημέρας, όταν προσήλθε ο μάρτυρας να συνεχίσει την κατάθεσή του, με το καλημέρα σας ο Πρόεδρος τί του διαμηνύεει: «Σας λέω το εξής: Ότι και αν είπατε κάτι το οποίο δεν είναι αληθές χθες, δικαιούστε σήμερα να αποκαταστήσετε την αλήθεια και σας καλώ εγώ να αποκαταστήσετε την αλήθεια όποια και αν είναι και δεν έχετε ευθύνες μέχρι τέλους της καταθέσεως, αρκεί να κατατεθεί η αλήθεια›. Κύριε Πρόεδρε είναι στα πρακτικά.
Τέταρτη παρατήρησή σας κ. Πρόεδρε: «Θυμηθήκατε μετά από 13 χρόνια και το είπατε στον Ανακριτή. Το τί είπατε στον Ανακριτή γιατί δεν το θυμάστε τώρα που είναι μήνες; Σας παρακαλώ να είστε προσεκτικός. Ελάτε τώρα, καλά....›
Κύριε Πρόεδρε αναρωτιέμαι αν ποτέ έχουν επιφυλαχθεί τέτοιες προειδοποιήσεις διά στόματος Προέδρου σε αξιόπιστο μάρτυρα. Δεν υπάρχει περίπτωση αξιόπιστος μάρτυρας να προκαλέσει τέτοιες αντιδράσεις, τέτοιες παρατηρήσεις. Φυσικά το να εξιλεώσουμε κ.κ. Δικαστές μια τέτοια κατάθεση επικαλούμενοι τη σωστή πολλές φορές λαϊκή ρήση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα›, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο κ.κ. Δικαστές όταν τα μέσα αυτά ισοδυναμούν μα ισόβια μέσα στη φυλακή.
Φυσικά δεν μπορώ να μην υπομνήσω στο Δικαστήριό σας την ημερομηνία κατά την οποία προσήλθε προς κατάθεση ο κ. Μπερετάνος. Πρωταπριλιά κ.κ. Εφέτες! Επιτρέψτε μου να επισημάνω έξι μόνο από τις προκλητικότατες αντιφάσεις στις οποίες προέβη ο μάρτυρας.
Πρώτη προκλητική αντίφαση: «Πρώτα λέω και μετά βλέπω› γιατί είναι επιδεκτικές και τίτλου οι αντιφάσεις του κ.κ. Δικαστές. Ο κ. Μπερετάνος πρώτα κατονόμασε τον κ. Κωστάρη και ύστερα από ερώτηση του Προέδρου «ποιος είναι ο κ. Κωστάρης; Γυρίστε, δείξτε τον› επακολουθεί η γνωστή σκηνή σε όλους μας κ.κ. Δικαστές, προσπαθεί να αναγνωρίσει, δεν αναγνωρίζει, γυρνάει και τί λέει: «Κύριε Πρόεδρε ζητώ την προστασία σας. Τα μάτια μου δεν μπορεί κανείς να ξέρει πού κοιτάνε›.
Κύριε Πρόεδρε σας ρωτώ: Εγώ τώρα που κοιτάζω τον Τακτικό Εισαγγελέα κ. Λάμπρου, μπορώ να ισχυριστώ ότι κοιτάζω εσάς και να το ισχυριστώ με αξιώσεις; Όλοι δε βλέπουν τώρα ότι κοιτώ τον κ. Λάμπρου; Και συνεχίζει κ. Πρόεδρε και λέει: «Απ’ ότι έχω διαβάσει στο βούλευμα› -και πάλι σας προκαλεί κ. Πρόεδρε και του λέτε: «Εσείς τί δουλειά έχετε να διαβάσετε το βούλευμα;› Έχετε καμία αμφιβολία κ.κ. Δικαστές ότι γλώσσα λανθάνουσα την αλήθεια λέει;
Αλλά και συνεχίζει -γιατί εμείς συμφωνούμε και με τη δεύτερη εκδοχή που έδωσε και λέει: «Θέλω να πω απ’ ότι έχω διαβάσει από τα δημοσιεύματα›. Μα και η Υπεράσπιση του κ. Κωστάρη αυτό υπεστήριξε, ότι απ’ ότι διάβασε από τα δημοσιεύματα, που τα δημοσιεύματα πάντα έκαναν το λάθος και στη φωτογραφία του κ. Καρατσώλη έβαζαν το όνομα του κ. Κωστάρη και στου κ. Κωστάρη το όνομα του κ. Καρατσώλη, αυτό ακριβώς λοιπόν το λάθος μετέφερε και στο ακροατήριό σας ο κ. Μπερετάνος. Είτε από το βούλευμα είτε από τα δημοσιεύματα είτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή ήθελε να ξέρει αυτά τα πράγματα, σε κάθε περίπτωση τα μπέρδεψε κ.κ. Δικαστές.
Δεύτερη αντίθεση: Ήταν ή δεν ήταν μεταμφιεσμένοι. Και εκεί δεν λάβαμε κάποια απάντηση. Σε ερώτηση του κ. Προέδρου αν ήταν μεταμφιεσμένοι, ρωτήσατε κ. Πρόεδρε χαρακτηριστικά αν έφερε κανένα μουστάκι, περούκα κτλ., απάντησε ο κ. Μπερετάνος: «Όχι, ήταν κανονικά›. ¶ρα, πρώτη εκδοχή, δεν ήταν μεταμφιεσμένοι, ήταν κανονικά.
Σε ερώτηση ίδιου περιεχομένου της Υπεράσπισης αν ήταν μεταμφιεσμένοι, την επόμενη ημέρα, λέει ο κ. Μπερετάνος: «Το δήλωσα κατηγορηματικά χτες. Δεν θυμάμαι αν ήταν μεταμφιεσμένοι›. Πρώτη εκδοχή, δεν ήταν μεταμφιεσμένοι, δεύτερη εκδοχή, ξύπνησε στραβά ο κ. Μπερετάνος, δεν θυμάται αν ήταν μεταμφισμένοι.
Τρίτη αντίφαση: Το βιονικό μάτι κ.κ. Δικαστές. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο μάρτυς είχε βιονικό μάτι, κάτι παραπάνω από διεισδυτικό μάτι. Τί μας λέει: Ότι από την εσοχή που βρισκόταν τόσα μέτρα κάτω από τη γωνία, μακριά από τη γωνία που εφέρετο να έχει παρκάρει το κίτρινο αυτοκινητάκι, μας λέει ότι από τόσα μέτρα μακριά μπόρεσε να δει ότι οι δράστες επιβιβάστηκαν στο αυτοκίνητο το οποίο έφυγε όπως λέει χαρακτηριστικά, πολύ γρήγορα.
Έφυγε λοιπόν πολύ γρήγορα και μπόρεσε ο κ. Μπερετάνος με το βιονικό μάτι που διαθέτει, μέσα στο κέντρο του Κολωνακίου, λες και ήταν στην εξοχή, λες και ήταν σε λιβάδια, διαπερνώντας το βιονικό του μάτι τις πολυόροφες πολυκατοικίες που ορθώνονται η μία δίπλα στην άλλη, στο κέντρο της Αθήνας, να παρακολουθήσει το αυτοκίνητο και να δει ότι έφυγε πολύ γρήγορα. Βεβαίως στο στάδιο της προθερμάνσεως στον κ. Ζερβομπεάκο, είχε πει: «Οι δράστες όταν έστριψαν στη γωνία της Σκουφά, τους έχασα από τα μάτια μου›.
Ούτε μπορούσε να γυρίσει και να πει ότι «πήγα μέχρι τη γωνία και τους ακολούθησα και είδα έτσι το αυτοκίνητο να αναπτύσσει ταχύτητα παρά τις πολυκατοικίες› γιατί σε ερώτηση του κ. Βασιλακόπουλου αν έμεινε ακίνητος στην εσοχή στην οποία βρισκόταν, πολλά μέτρα κάτω από τη γωνία εκείνη, απάντησε: «Ναι, έμεινα ακίνητος›. Και θα συμφωνήσω εδώ με τον κ. Βασιλακόπουλο ο οποίος είπε στον κ. Μπερετάνο ότι «ξέρετε, μας κατηγορεί η Υπεράσπιση ότι σας έχουμε προετοιμάσει›, σίγουρα δεν τον είχαν προετοιμάσει καλά κ.κ. Δικαστές τον συγκεκριμένο μάρτυρα.
Τέταρτη αντίφαση: Κλέφτες και αστυνόμοι. Ο κ. Μπερετάνος δεν μπορεί να θυμηθεί αν υπήρξαν μοτοσικλετιστές της ¶μεσης Δράσης ή αν δεν υπήρξαν. Ενώ διατείνεται ότι έχει καθίσει 15’ μετά το συμβάν στο χώρο του εγκλήματος, ενώ λέει λοιπόν αυτό, τη μία μέρα μας λέει ότι ήρθε κάποιος μοτοσικλετιστής μετά ενώ ο αυτόπτης μάρτυρας Τσαγκάρης λέει ότι ήρθαν τρεις, ο πραγματικά αυτόπτης μάρτυρας και την άλλη μέρα, σε ερώτηση του κ. Προέδρου που του υπενθυμίζει τί έχει πει στον Ανακριτή, λέει «δε θυμάμαι› ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, προκλητικότατα.
Πέμπτη αντίφαση: Τάδε έφη Μανάτου. Η Μανάτου, να υπενθυμίσω κ. κ. Δικαστές ότι είναι η αυτόπτης μάρτυς, η πλέον αξιόπιστη, έχει δώσει κατάθεση και την ημέρα του συμβάντος και στον κ. Ζερβομπεάκο και σε αυτό το στάδιο, απλώς επειδή ήταν κατάκοιτη δε μπόρεσε να έρθει και είπε ότι «εγώ εκείνη τη μέρα πάνω στον πανικό μου φώναζα ‘βοήθεια, βοήθεια’, ενώ ο Τσαγκάρης φώναζε ‘πιάστε τους, πιάστε τους’’ Αυτό βεβαιώνουν όλοι οι αυτόπτες μάρτυρες του συμβάντος.
Και έρχεται ο κ. Μπερετάνος να μας δώσει μία άλλη ερμηνεία και να μας πει ότι η αυτόπτης Μανάτου φώναζε «πιάστε τους, πιάστε τους› και όχι «βοήθεια, βοήθεια›. Δεκτό και αυτό.
Τελευταία αντίφαση: Τηλεπαθητικές ικανότητες της 17Ν κύριοι Δικαστές και πρέπει σίγουρα να του αναγνωρίσουμε τα ευεργετήματα του νόμου του κ. Μπερετάνου, ο οποίος μας αποκάλυψε ότι για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας να λάβουμε υπόψη μας ότι σίγουρα κάποιο από τα μέλη της διέθετε τηλεπαθητικές ικανότητες. Γιατί τί μας λέει: Ότι μερικές μέρες μετά το συμβάν, μετά τη δολοφονία του αειμνήστου Μπακογιάννη, όλη η Ελλάδα γνωρίζει το συμβάν, τον κ. Μπερετάνο δεν τον έχει δει κανείς, έχει αυτό το μυστικό που τον τρώει μέσα του σαν σαράκι και αποφασίζει να το εμπιστευθεί στον κολλητό του φίλο.
Κάποιο μέλος λοιπόν της 17Ν διαισθάνεται με τις τηλεπαθητικές ικανότητες που διαθέτει, ότι ο κολλητός φίλος του κ. Μπερετάνου γνωρίζει το μυστικό και πάει και του βάζει βόμβα στο αυτοκίνητό του κ.κ. ΔικαστέςΤο αυτοκίνητο του κολλητού φίλου εκρήγνυται. Τί λέει χαρακτηριστικά: «Ο φόβος αυτός, το περιστατικό που συνέβη› εννοεί την ανατίναξη του αυτοκινήτου του φίλου του «μετά από λίγο καιρό με έκανε να κουμπωθώ και να μη μιλώ ούτε με τον εαυτό μου κ. Σταμούλη›.
Τελικά βεβαίως δε μας ενημερώνει ο κ. Μπερετάνος πότε τον κυρίευσε αυτό το περίφημο συναίσθημα του φόβου. Όταν έγινε το συμβάν και προσήλθε ο Διοικητής ο οποίος επειδή ήταν γνωστός του και πελάτης του του είπε «εντάξει, δεν τρέχει τίποτα, φύγε τώρα›; Μήπως εκεί κ. Πρόεδρε έπρεπε εσείς να ζητήσετε να βρείτε τον συγκεκριμένο Διοικητή για να του πείτε «κοίτα, αυτό είναι και λίγο παράβαση καθήκοντος, που δεν πήρες κατάθεση›. Ή μήπως θα έπρεπε να ενημερώσουμε τον κ. μάρτυρα ότι το γεγονός ότι δεν καταθέτει είναι και αυτό ψευδορκία;
Κύριοι Δικαστές σίγουρα θα σας κουράσω αν επιμείνω κι άλλο στον κ. Μπερετάνο. Όλοι έχουμε διαπιστώσει εδώ το όψιμο της καταθέσεώς του. Ακόμα και η Πολιτική Αγωγή διά στόματος καθηγητή Γιαννίδη είπε στην αγόρευση: «Ειδικότερα για τον Ηρακλή Κωστάρη ο οποίος εξαρχής και με συνέπεια αρνείται μέχρι τέλους την ενοχή του, υπάρχει ένα σοβαρότατο αποδεικτικό μέσο και βεβαίως δεν αναφέρομαι στον μάρτυρα Μπερετάνο›.
Αντιθέτως, η κα Τσόλκα εξείρε την αξιοπιστία του συγκεκριμένου μάρτυρα αλλά επιπλέον μάλωσε πολλάκις και την Υπεράσπιση. «Ο κ. Μπερετάνος, θα το επαναλάβω πολλές φορές και από τους κ.κ. κατηγορούμενους και από την Υπεράσπιση αντιμετωπίστηκε με τέχνασμα›. Κύριοι Δικαστές, μας αποδίδει τέχνασμα η κα Τσόλκα. Διαβάζω λοιπόν τί σημαίνει η λέξη «τέχνασμα›: «Τέχνασμα: έξυπνο επινόημα, δόλιο μέσο, πανουργία, τερτίπι›. Πανουργία και τερτίπι μας αποδίδει η κα Τσόλκα.
Να κάνω μια υπόθεση εργασίας κ. Πρόεδρε: Η Υπεράσπιση του Κωστάρη έχει νομικά κενά, έχει νομικές ελλείψεις, δε γνωρίζει τίποτα και γι αυτό όταν φεύγει από το ακροατήριο του Δικαστηρίου, γυρνάει στο γραφείο της και επιδίδεται σε τερτίπια, δόλια μέσα και πανουργίες. Γιατί το τέχνασμα, το έξυπνο επινόημα, προϋποθέτει κάποια προετοιμασία. Προετοιμάζεται λοιπόν η Υπεράσπιση ενόψει των νομικών κενών και επιδίδεται σε δόλια μέσα και πανουργίες την επομένη που προσέρχεται στο ακροατήριό σας.
Υπάρχει όμως κενό και η κα Τσόλκα δεν μας είπε. Οι κατηγορούμενοι πώς; Μήπως τους πήρε η κα Τσόλκα στο κελί και τους είπε «ξέρεις Ηρακλή, αύριο πρόκειται να προσέλθει ο κ. Μπερετάνος και γι αυτό κοίτα να κάνεις καμία πρόβα με τον κ. Καρατσώλη και όταν αναγνωρίσει εσένα να σηκωθεί ο κ. Καρατσώλης›. Υπόθεση εργασίας λοιπόν, σημειώσατε «Χ› κ.κ. Δικαστές γιατί υπάρχει ένα πρόδηλο κενό.
Αλλά συνεχίζει η κα Τσόλκα και τί μας λέει: «Υπογραμμίζω ότι θεωρώ ότι ούτε ο Ηρακλής Κωστάρης ούτε ο Δημήτρης Κουφοντίνας άσκησαν ολικώς το δικαίωμα σιωπής. Και οι δύο μίλησαν. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι οι δύο άνθρωποι αυτοί, ακόμα και αν η επιχειρηματολογία τους διαφέρει κατά περιεχόμενο, συγκλίνουν στο εξής κοινό χαρακτηριστικό: στη γενική τους προσήλωση στις αρχές του καταστατικού. Το καταστατικό είναι σαφές, μιλά για κλειστό στόμα και στη συνέχεια στις περιπτώσεις συλλήψεως των μελών, ότι η γραμμή της Υπερασπίσεως αφήνεται ελεύθερη. Η λεζάντα του καταστατικού όπως ακριβώς αναφέρεται›.
Συνεπώς ακολουθήσαμε πιστά τόσο εμείς, τόσο ο κ. Κωστάρης όσο και ο κ. Κουφοντίνας το καταστατικό το οποίο ζητά στόμα κλειστό. Δηλαδή κ.κ. Δικαστές, όταν κάποιος είναι αθώος, τί πρέπει, να έχει το στόμα του ανοιχτό; Τί εννοεί η κα Τσόλκα; Ή μήπως θέλει να εξαναγκαστεί να υποβληθεί σε αυτοενοχοποίηση ο κ. κατηγορούμενος όπως ακριβώς αντιθέτως λέει στο βιβλίο της «Περί αυτοενοχοποιήσεως›;
Ή μήπως εννοεί ότι οι νομικοί συντάκτες του καταστατικού της 17Ν είχαν αφουγκραστεί, ήξεραν από πριν ότι η κα Μπούρη, η Ανακρίτρια δεν θα είναι αρμόδια προς λήψιν απολογίας και γι αυτό διεμήνυσαν από πριν στον κ. Κωστάρη να μην απολογηθεί στην κα Μπούρη; Δε μας απαντά η κα Τσόλκα, βεβαίως με την άδεια και του κ. Κουφοντίνα είναι πολύ πιθανό να συγγράψει διατριβή επί του καταστατικού γιατί βλέπω ότι πάρα πολύ την απασχολεί.
Για να έρθει τελικά η κα Τσόλκα και να αναρωτηθεί για ποιο λόγο η Υπεράσπιση κατέθεσε την αίτηση στην Τράπεζα προς λήψιν αντιγράφου του παραστατικού τον Ιούνιο και όχι τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Βεβαίως κατανοούμε ότι όταν το άλλοθι θέτει εκποδών την κατηγορία, καταφεύγουμε σε τέτοιου είδους συλλογισμούς, ημερολογιακού χαρακτήρα και δε μπορώ να φανταστώ ότι η κα Τσόλκα δε γνωρίζει ότι ακόμα και στην πολιτική δίκη όπου προθεσμία για την προβολή των ενστάσεων και των καταλυτικών ισχυρισμών δε υπάρχει, μπορεί να γίνει οποτεδήποτε, αρκεί αυτή η καταλυτικοί ισχυρισμοί να αποδεικνύονται εγγράφως παραχρήμα.
Και να απαντήσω στην κα Τσόλκα, ότι απλώς η Υπεράσπιση του Κωστάρη δεν προλάβαινε να καταθέσει νωρίτερα την αίτηση στα Κάτω Πατήσια και γι αυτό το λόγο με είχε μαλώσει πολλάκις ο κ. Κωστάρης. Αυτή είναι η απάντηση κ.κ. Δικαστές.
Η κα Μουσούρη, η πλέον αξιόπιστη μάρτυς, δε νομίζω ότι κάποιος μπορεί να υποστηρίξει το αντίθετο, η Προϊσταμένη του Λογιστηρίου του κ. Κωστάρη σας είπε ότι ο κ. Κωστάρης ήταν υπόδειγμα εργατικότητας, ότι για 10 συναπτά έτη που εργαζόταν στη συγκεκριμένη εταιρεία, είχε επάξια κερδίσει την εμπιστοσύνη του εργοδότη του ο οποίος του είχε εμπιστευθεί τη διεξαγωγή των οικονομικών συναλλαγών. Και δε μιλάμε για 200 και 300 χιλιάδες, σας είπε η κα Μουσούρη ότι μέχρι 60 εκατομμύρια μπορεί να διακινούσε ο κ. Κωστάρης.
Ποτέ δεν είχε προκαλέσει το οποιοδήποτε πρόβλημα. Επίσης σας προσκομίσαμε πιστοποιητικό ωραρίου της εργασίας του, 7:30-15:30 ή 8:00-16:00. Πρέπει να σας ομολογήσω πως από την πρώτη ημέρα της επισκέψεώς μου στη ΓΑΔΑ ο κ. Κωστάρης με το που συστηθήκαμε αμέσως μας μίλησε για την εταιρεία ΒΕΡΓΕΤΗ και μας είπε ότι αν μπορέσουμε να ανατρέξουμε στα αρχεία –και αυτά υπάρχουν- σίγουρα θα βρεθούν αποδείξεις που θα πιστοποιήσουν ότι δεν έχει καμία σχέση με τις εν λόγω κατηγορίες. Και αυτό έγινε κ.κ. Εφέτες.