Κύριοι Δικαστές, θα έρθω τώρα στα επιμέρους σημεία της απόπειρας ανθρωποκτονίας του Τσαντ. Θα ξεκινήσω δηλαδή μία-μία αυτές τις τρεις ανθρωποκτονίες και τη μία απόπειρα ανθρωποκτονίας για να σας πω εγώ, αναγκάζομαι να το κάνω αυτό γιατί δεν φταίει ο Νίκος Παπαναστασίου, γιατί δεν έχει καμία συμμετοχή πράγμα που το διατρανώνει σε κάθε μορφή και με κάθε τρόπο. Δεν το διατρανώνει σε σας, ούτε το διατρανώνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το διατρανώνει στους οικείους του, το διατρανώνει σε μένα, το διατρανώνει εκεί που νομίζει ότι μπορεί να έχει ευήκοον ους.
Για να δούμε τι έχει γίνει σε αυτή τη μέρα; Πού οφείλεται αυτή η εμπλοκή του; Τι λέει το βούλευμα; Το βούλευμα λέει ότι η απλή συνέργια για την οποία κατηγορείται συνίστατο στο ότι ήταν στο Σύνταγμα και τηλεφώνησε από το Σύνταγμα σε ένα καφενείο σε κάποιους συγκεκριμένους συνεργάτες του στην επιχείρηση αυτή και ότι οι συγκεκριμένοι αυτοί συνεργάτες του πήραν το μήνυμα ότι ξεκίνησε ο στόχος από το Σύνταγμα και πήγαινε προς τα εκεί που επρόκειτο να τον δολοφονήσουν.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο κατηγορούμενοι σε αυτή την υπόθεση είναι ο Γιάννης Σκανδάλης σαν αυτουργός, ο Χριστόδουλος σαν άμεσος συνεργός, ο Κουφοντίνας, ο Τσελέντης και ο συγκεκριμένος Νίκος Παπαναστασίου σε απλή συνέργια και ηθικός αυτουργός είναι ο ηθικός αυτουργός όλων των πράξεων κατά το κατηγορητήριο, ο Γιωτόπουλος.
Από όλα τα άτομα που φέρονται ότι πήραν μέρος εδώ ο μοναδικός ο οποίος αναφέρεται σε αυτή την πράξη είναι ο Χριστόδουλος. Θα μου πείτε «ο Κουφοντίνας δεν έχει πει για τίποτα› και έχετε δίκιο. Εδώ όμως κατηγορήθηκε και ο Τσελέντης ο οποίος είπε ότι «εγώ δεν έχω καμία σχέση›. Εδώ είναι το περίεργο και το αυτοαναιρούμενο και πολύ σωστά γιατί έχω την άποψη ότι αν είχε σχέση εφόσον είπε αυτά που είπε, μια απλή συνέργια δεν θα τον ένοιαζε και τόσο πολύ για να μην την συνομολογήσει από την στιγμή που η συνομολόγησή του αυτή κρίνεται από σας ως σωστή πολύ σωστά.
Εδώ έχουμε το εξής λογικό ατόπημα της πολιτικής αγωγής. Η πολιτική αγωγή τι λέει; Εμείς δεχόμαστε ως προς τον Τσελέντη ότι δεν πήρε μέρος σε αυτήν την ενέργεια, το δεχόμαστε ως ειλικρινές. Δεχόμαστε όμως από την άλλη πλευρά ότι ο Νίκος Παπαναστασίου (κοιτάξτε αντινομία) πήρε μέρος σε αυτή την ενέργεια, ο Τσελέντης όχι και δεν δεχόμαστε την άποψη αυτή. Δηλαδή σκεφτείτε το εξής: με ποια λογική όταν μάλιστα και θα σας πω ακόμα περισσότερο ότι σε αυτή την κατάθεση έτσι όπως είναι γραμμένη, με τον οποιονδήποτε τρόπο είναι γραμμένη για μεν τον Παπαναστασίου υπάρχει ένα τεράστιο διαζευκτικό «ή› που λέει ή εκείνος ή εκείνος ενώ για τον Τσελέντη υπάρχει μια συγκεκριμένη κατάθεση. Λέει ότι πήρε μέρος.
Γιατί τώρα έγινε αυτή η διαφοροποίηση; Είναι κάτι που θα πρέπει εσείς να το καταλάβετε. Είναι κάτι που εσείς θα πρέπει να το ερμηνεύσετε. Και γιατί ακριβώς ενώ όλοι οι Έλληνες που παρέστησαν ως πολιτική αγωγή λένε ότι αυτός ο φουκαράς ο άνθρωπος δεν έχει καμία σχέση. Γιατί ο εκπρόσωπος των Αμερικανών είναι εκείνος ο οποίος λέει ότι έχει σχέση; Δεν σας δίνει κανένα στίγμα. Γιατί; Γιατί η πολιτική αγωγή αυτής της πλευράς είναι η μόνη και μάλιστα όταν δεν θρηνήθηκε ένας θάνατος, όταν είναι μία απόπειρα. Οι άλλοι που θρήνησαν; Οι άλλοι που είδαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα να είναι ξαπλωμένα κάτω; Γιατί;
Στις άλλες περιπτώσεις ο Χριστόδουλος στην κατάθεση αυτή είχε μια μεγαλύτερη κατάφαση ως προς την ύπαρξη του Νίκου Παπαναστασίου. Εδώ δεν είχε και κατάφαση. Εδώ είπε διάφορα πράγματα, είπε ότι ίσως. Τι έκανε λοιπόν το βούλευμα όχι ορθώς θα έλεγα. Ας μου επιτραπεί να πω ότι έτσι το βούλευμα είναι εκείνο το οποίο φέρθηκε πολύ άσχημα θα έλεγα στον συγκεκριμένο κατηγορούμενο και αυτός είναι ο λόγος που είμαι κατά του ότι ένα τέτοιο βούλευμα μιας τέτοιας υποθέσεως δεν μπορεί να πηγαίνει σε κάποιο ανώτερο δικαστήριο, είναι απαράδεκτο αυτό κ. Πρόεδρε. Είναι μειονεκτήματα. Είναι καλή η ταχύτητα στην διαδικασία, όλα αυτά τα δέχομαι, είναι καλά ότι πρέπει να τελειώνουν οι υποθέσεις κάποτε, πρέπει να τελειώνουν οι υποθέσεις αλλά πρέπει όμως αυτές οι υποθέσεις, το πρώτο μέλημά μας είναι να τελειώνουν καλά.
Φανταστείτε εάν αυτό το βούλευμα πήγαινε κάπου παραπάνω. Τουλάχιστον τα 4-5 αδικήματα από αυτά που κατηγορείται ο Νίκος Παπαναστασίου δεν θα ήταν και δεν θα είχε την ηθική και νομική απαξία την οποία αντιμετωπίζει σήμερα ενώπιόν σας.
Έρχομαι και λέω το εξής: πώς το περιγράφει αυτό το συγκεκριμένο το γεγονός αυτή η κατάθεση η αμφισβητούμενη από τον Χριστόδουλο Ξηρό; Λέει: «για τον σκοπό αυτό στεκόμασταν σε προεπιλεγμένες θέσεις όπως στάση λεωφορείων, παγκάκια, καφενεία κλπ κατά μήκος της Λεωφόρου Κηφισίας όσο και της Λεωφόρου Βουλιαγμένης και εντοπίζαμε κυρίως από τις πινακίδες κυκλοφορίας διερχόμενα αμερικανικά αυτοκίνητα. Το στάδιο αυτό της παρατήρησης διήρκησε περίπου ένα μήνα›. Κρατείστε το αυτό και θα σας πω γιατί πρέπει να το κρατήσετε και γιατί το διαβάζω.
«Αφού εντοπίστηκε αμερικανικό αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε μόνο ο οδηγός και διήρχετο σχεδόν σε καθημερινή βάση την ίδια περίπου ώρα και σταματούσε σε συγκεκριμένο φανάρι τις περισσότερες φορές λόγω της κυκλοφορίας›. Περνούσε την ίδια ώρα, σταματούσε σε συγκεκριμένο φανάρι, κρατείστε το και αυτό. «Το δεύτερο στάδιο το οποίο πραγματοποιείτο σε παράλληλη βάση-χρόνο περιελάμβανε την ανεύρεση και εφοδιασμό με τα αναγκαία οχήματα για την πραγματοποίηση της επίθεσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εκλάπησαν μια μοτοσικλέτα τύπου βέσπα, μια άλλη μοτοσικλέτα μάρκας SUZUKI και ένα επιβατικό αυτοκίνητο μάρκας CITROEN καθώς και πινακίδες κυκλοφορίας από αντίστοιχα οχήματα. Στην υλοποίηση του β΄ σταδίου εκτός από μένα συμμετείχαν οι τάδε, τάδε›. Στην υλοποίηση του β΄ σταδίου λέει κάποιους άλλους, δεν χρειάζεται να σας τους αναφέρω. Εκείνο πάντως που είναι δεδομένο είναι ότι δεν λέει για τον Νίκο Παπαναστασίου. Διαβάζω, δεν σας παραπλανώ.
«Δεν ενθυμούμαι τις περιοχές από πού εκλάπησαν οι μοτοσικλέτες και οι πινακίδες κυκλοφορίας. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι το αυτοκίνητο μάρκας CITROEN το κλέψαμε από την οδό Καυτατζόγλου στα Πατήσια›. Θυμάμαι όλα αυτά, CITROEN, τι μάρκα ήταν κλπ. «Το τρίτο στάδιο περιλάμβανε το σχεδιασμό και τις πρόβες. Εμένα μου ανατέθηκε να οδηγήσω την μοτοσικλέτα ο συνεπιβάτης του οποίου θα έκανε το χτύπημα και που ήταν› ο τάδε, όχι ο Νίκος Παπαναστασίου. «Σε αυτό επέβαιναν οι τάδε και τάδε, όχι πάλι ο Νίκος Παπαναστασίου.
Εδώ είναι που λέει «Δεν θυμάμαι σε ποιους από τους Λάμπρο ή Νικήτα είχε ανατεθεί ο ρόλος της ειδοποίησης›. Αυτή είναι φράση η οποία προσδιορίζει την ενδεχόμενη ενοχή του συγκεκριμένου κατηγορουμένου και αυτό είναι το μοναδικό το οποίο υπάρχει γι αυτήν την συγκεκριμένη περίπτωση σε αυτή τη Δίκη, τίποτε άλλο. Μια φράση «Δεν θυμάμαι σε ποιον από τους Λάμπρο ή Νικήτα είχε αναταθεί ο ρόλος της ειδοποίησης›. Τίποτε άλλο.
Προχωράει παρακάτω και λέει: «οι πρόβες περιελάμβαναν δοκιμές όλων των οχημάτων τόσο για την πραγματική διαδρομή του στόχο όσο και τον δρόμο διαφυγής›. Προσέξτε τις πρόβες, γιατί; Γιατί ο συγκεκριμένος Νίκος Παπαναστασίου έχει έγγραφα ότι εκείνες τις εποχές δούλευε και δεν δούλευε μόνο εκείνη την ημέρα, δούλευε και άλλες και βγαίνει ότι έχει κάνει όλα τα μεροκάματα. Προσέξτε το, θα σας πω όταν έρθει ή ώρα.
«Σε αυτή τη φάση είχε προεπιλεγεί κατάλληλο σημείο όπου θα εβρίσκετο σταθμευμένο το αυτοκίνητο›. Έρχομαι και σε ένα σημείο που πάλι προσδιορίζει τον τρόπο τον οποίο έγινε και θέλω να σας το διαβάσω. «Τις μεσημεριανές ώρες εγώ με τον Κόμη και ο Αλέκος›? Λάθος, δεν θα σας πω ονόματα. Παρέβην την αρχή μου να σας λέω ονόματα αλλά το διάβασα πολύ γρήγορα.
«Εγώ με τον τάδε και οι τάδε με τον τάδε συναντηθήκαμε στο σημείο›. Δεν περιλαμβάνεται εδώ ο Νίκος Παπαναστασίου, αυτό πρέπει να σας το πω. «Συναντηθήκαμε στο σημείο που την προηγούμενη ημέρα είχαμε κλειδώσει τις μοτοσικλέτες και αφού παραλάβαμε από τον τάδε ένα περίστροφο, γάντια κι ένα καπέλο εγώ, ο τάδε ένα τάδε, μεταβήκαμε εγώ με τον τάδε σε ένα προεπιλεγμένο παρκάκι ενώ οι άλλοι δύο σε προεπιλεγμένο καφενείο της περιοχής Αγίου Ιωάννη Βουλιαγμένης και αναμέναμε την ειδοποίηση›. Οι άλλοι δύο δεν είναι μέσα ο Νίκος Παπαναστασίου.
«Αυτός που είχε πάει› ένας δηλαδή είχε πάει γιατί η πολιτική αγωγή το αντέστρεψε. Είπε ότι δεν μας νοιάζει ποιος τηλεφώνησε. Αφού είχαν πάει και οι δύο όποιος και να τηλεφώνησε υπάρχει συνδρομή γιατί ο άλλος ήταν δίπλα του. Έτσι σας είπε ο κ. Αναγνωστόπουλος και έτσι βγαίνει από τα πρακτικά. «Αυτός που είχε πάει στο σημείο εκκίνησης του στόχου, δηλαδή την πλατεία Συντάγματος πήρε τηλέφωνο στο καφενείο που βρισκόταν οι άλλοι δύο την στιγμή που ξεκινούσε ο στόχος και ζήτησε ένα προεπιλεγμένο ανύπαρκτο όνομα. Όταν ο καφετζής προσφωνούσε το όνομα προς τους θαμώνες τα δύο μέλη που ήταν εκεί δεν απαντούσαν αλλά κατάλαβαν ότι ο στόχος ξεκίνησε και μετά από λίγο αποχωρούσαν διακριτικά μεταβαίνοντας προς το σημείο που ήταν σταθμευμένη?.› και εκεί μετά περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο έγινε η απόπειρα δολοφονίας του συγκεκριμένου.
Οφείλω κ. Εισαγγελέα να σας πω κάτι, ότι δεν μπορώ να πω ότι την ξέρω καλά την υπόθεση Σόντερς διότι δεν με απασχόλησε ενόψει του γεγονότος ότι δεν κατηγορείτο ο δικός μου. Αλλά δεν μου θυμίζει απ’ ότι διάβασα από τις εφημερίδες και ότι άκουσα εδώ βέβαια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Εγώ δεν είμαι εκείνος ο οποίος θα πω ποιος ξέρει και ποιος δεν ξέρει. Τι έκανε το βούλευμα; Έκανε τη σοφή σκέψη. Έβαλε αυτούς τους οποίους έλεγαν και τι να κάνει τώρα; Αφού τον κ. Γιωτόπουλο τον είχε πάντα ηθικό αυτουργό έκανε μια «πολύ ωραία› μοιρασιά από πλευράς δικαιοκρισίας. Έβαλε τον κ. Γιωτόπουλο ηθικό αυτουργό αφού είναι ηθικός αυτουργός σε όλα και του περίσσευε και ο Παπαναστασίου και τι έκανε; Ξέχασε το μπορεί, ίσως κλπ και έβαλε και τον Νίκο Παπαναστασίου να τηλεφωνεί. Έτσι ήταν όλα καλά. Όλοι οι ζώντες οι οποίοι συνελήφθησαν εδώ ήταν κατηγορούμενοι με βάση αυτό. Αυτό όμως δεν αποτελεί δίκαιη κρίση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Εγώ δεν θα έρθω σε αντιπαράθεση με κανέναν, ούτε με σας, ούτε με τον κ. Κουφοντίνα. Εγώ το μόνο που κάνω είναι να προβάλλω επιχειρήματα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Εγώ θα ρωτούσα εσείς πώς πειστήκατε κ. Εισαγγελεύ από όλα αυτά. Εσείς πώς πειστήκαμε που δεν ήρθατε σε επαφή με τον κ. Κουφοντίνα γι αυτό το συγκεκριμένο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θα παρακαλούσα να μην παρεμβαίνουμε και να συνεχίσει ο κ. συνήγορος με τον ειρμό τον οποίο έχει και με την ταχύτητα που έχει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για χάρη της Δικαιοσύνης κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χάριν της Δικαιοσύνης πολλά λέμε κ. Εισαγγελεύ αλλά φαίνεται ποιος ενδιαφέρεται για την Δικαιοσύνη την έρμη; Λυπάμαι αλλά εκτός από μας που καθόμαστε εδώ πάνω δεν ξέρω αν ενδιαφέρεται κανένας άλλος.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Κι εγώ σέβομαι εσάς και τους θεσμούς. Ήθελα όμως ο σεβασμός να είναι έμπρακτος κ. Εισαγγελέα με την πρότασή σας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν το βλέπετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε την ευγενή καλοσύνη να συνεχίσετε;
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Ναι κ. Πρόεδρε. Αυτά είναι λοιπόν τα επιβαρυντικά στοιχεία, αυτά είναι τα στοιχεία τα οποία εσείς θα πρέπει να κρίνετε. Τίποτε άλλο δεν έχει ακουστεί, τίποτε άλλο δεν έχει λεχθεί. Τι θα κάνω εγώ; Εγώ δεν μπορώ να αμφισβητήσω, η αθωότητα η δική μου είναι δεδομένη, εγώ δεν πρέπει να σας την αποδείξω, αυτό λέει η ΕΣΔΑ, αυτό λένε και νόμοι δικοί οι οποίοι ακολούθησαν την ΕΣΔΑ, θα έπρεπε να έρθω να σας πω ότι ξέρετε, δεν λέω τίποτε άλλο, αυτό το «ή οι› σας πείθει. Εγώ δεν έρχομαι ούτε στο 211, ούτε εάν λέει αλήθεια, ή αν λέει ψέματα. Εδώ το ξεχωρίζω, το απονευρώνω από όλα τα άλλα σημεία και λέω το εξής, μόνο αυτό σας πείθει; Ένα «ή οι›. Ακούσατε εσείς κάτι άλλο; Γιατί δηλαδή να είναι ο συγκεκριμένο κατηγορούμενος και να μην είναι ο άλλος ή γιατί να είναι ο άλλος και να μην είναι ο συγκεκριμένος; Τι θα πει αυτό; Ή γιατί να μην είναι κάποιος τρίτος τον οποίον πιθανόν αυτή η κατάθεση ήθελε να αποκρύψει. Γιατί να μην είναι ένας τρίτος όταν έχουμε αυτού του είδους τις καταθέσεις;
Έρχομαι και λέω το εξής: ας προσπαθήσω όμως εγώ να πω τα στοιχεία εκείνα τα οποία κατά την άποψή μου είναι εκείνα τα οποία δείχνουν ότι πράγματι δεν έχει καμία σχέση ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος με αυτές τις συγκεκριμένες πράξεις.
Καταρχήν θα αναφερθώ σε ένα έγγραφο το οποίο σας εγχείρησα κατά την διάρκεια της διαδικασίας και σας το εγχείρησα πάρα πολύ νωρίς ούτως ώστε να έχετε τη δυνατότητα να εξακριβώσετε και την γνησιότητά του και αν πράγματι είναι σωστό γιατί κάποια στιγμή όταν το έδωσα άκουσα κι έναν ψίθυρο, υφήρπε και μία άποψη από πλευράς Εισαγγελικής Έδρας αν θυμάμαι καλά ότι «φτιάχνουμε και κάποια έγγραφα›. Εγώ σας το έδωσα από τότε και δεν το έδωσα όταν συνήθως δίνουμε τα έγγραφα. Σας το έδωσα στην αρχή της διαδικασίας την εποχή εκείνη που μιλούσαμε για τον Τσαντ για να έχετε όλη την δυνατότητα να το ελέγξετε αν είναι σωστό, αν προήλθε κανονικά,. Τι λέει αυτό το περίφημο έγγραφο;
Είναι μια βεβαίωση της ΒΙΜΑΡ ΕΛΛΑΣ, είναι η εταιρεία στην οποία δούλευε και η οποία είναι στο Μαρούσι, στην οδό Σωρού. Τί λέει λοιπόν αυτή η βεβαίωση: «Βεβαιώνουμε ότι ως προκύπτει από τα βιβλία μας, το ωράριο του προσωπικού της εταιρείας το έτος 1984 ήταν 07:00-15:00 από Δευτέρα έως Παρασκευή›. Η παρούσα είναι βεβαίωση την οποίαν πήραμε τώρα διότι αυτή η εταιρεία είχε τα αρχεία της και έτσι μπορέσαμε και την πήραμε.
Λέει λοιπόν ότι όλο το ωράριο του προσωπικού της εταιρείας ήταν 07:00-15:00. Έχουμε μια απόπειρα η οποία έγινε στις 16:20 ακριβώς το απόγευμα, η οποία έγινε στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, δηλαδή μετά από το σημείο εκεί που σκοτώθηκε ο Παναγούλης απ’ ότι έχω αντιληφθεί. Εκτός όμως από αυτό το έγγραφο, έχουμε και ένα άλλο έγγραφο το οποίο δεν έχει ανταπόδειξη. Είναι έγγραφο του ΙΚΑ, είναι δηλαδή αυτό το δελτίο ασφάλισης το οποίο σας συνεισφέρθηκε εδώ από το ΙΚΑ και δε μπορείτε να έχετε ανταπόδειξη. Είναι κάτι που δε μπορείτε να το αμφισβητήσετε.
Τί λέει λοιπόν: Ότι την περίοδο του Απριλίου του 1984 –σας υπενθυμίζω ότι αυτή η συγκεκριμένη πράξη έγινε στις 3/4/1984- έκανε 25 ημερομίσθια. Δηλαδή εκείνη την ημέρα ήταν εκεί. Κάποια στιγμή, μεταξύ σοβαρού και αστείου θυμάμαι ότι εσείς κ. Πρόεδρε κάποια στιγμή μου είπατε «ε, την κοπανάμε κιόλας...› κι όταν ρώτησα αν το λέτε για την in concreto περίπτωση ή γενικώς και αορίστως, μου είπατε βεβαίως, «γενικώς και αορίστως›.
Πείτε μου τώρα, έχουμε κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι εκείνη την ημέρα την κοπάνισε; Θα πάμε στις ώρες στη συνέχεια. Έχουμε κανένα στοιχείο, προέκυψε κανένα στοιχείο από τη διαδικασία που να πούμε εμείς αυθαίρετα ότι «ξέρετε, ναι, ο συγκεκριμένος Παπαναστασίου δεν ήταν την ημέρα εκείνη γιατί είχε πάρει άδεια από τη σημαία›;
Και σε εταιρείες τις οποίες οφείλω να σας πω ότι αν είχε πάρει άδεια απ’ τη σημαία, δεν θα είχε τα μεροκάματα, είναι εταιρείες οι οποίες είναι Ανώνυμες και οι οποίες δεν χαρίζουν μεροκάματα, ήταν ιδιωτικό το καθεστώς και μάλιστα το 1984. Να μου λέγατε ότι σε κανέναν ΟΤΕ, καμιά ΔΕΗ, να σας πω ότι πιθανόν να έχετε δίκιο. Από κάποια Δικαστήρια –για Γραμματείς μιλώ- να σας πω ότι είχατε δίκιο.
Υπήρχαν τρία στάδια προηγούμενα και σε αυτό απέβλεπε το διάβασμα που έκανα εγώ της συγκεκριμένης κατάθεσης εδώ. Τί είπε λοιπόν: «Ότι στο πρώτο στάδιο εμείς επιβλέπαμε›, στο δεύτερο στάδιο καθόλου δεν τον αναφέρει, σας είπα και ονόματα στο δεύτερο στάδιο, αλλά δεν τον αναφέρει καθόλου, λέει για μεταφορικά μέσα κτλ. και δεν τον αναφέρει καθόλου και στο τρίτο στάδιο λέει ότι «εμείς κάναμε πρόβες›. Δηλαδή κοιτάζαμε να δούμε, χρονομετρούσαμε, πόση ώρα θα κάνει κτλ. Ανάλογα με τις ώρες προφανώς οι πρόβες γίνονταν τις ώρες που ο συγκεκριμένος έκανε αυτή τη διαδρομή.
Σας ρωτώ λοιπόν: Εκείνη την ημέρα την κοπάνισε –αναπόδεικτο, υπόθεση εργασίας που έχουμε συνηθίσει να λέμε. Μα αφού και τον προηγούμενο μήνα είχε 25 μεροκάματα, και τον προ-προηγούμενο το ίδιο, πώς την κοπανούσε; Και θέλετε να ξέρετε κάτι; Πήρε μέρος κ.κ. Δικαστές σε μια τέτοια ενέργεια που απέβλεπε στη δολοφονία κάποιου συγκεκριμένου ατόμου, Αμερικανού. Δεν πήρε μέρος στις πρόβες;
Έρχεται η ίδια η κατάθεση εδώ, αυτή η οποία τον εμπλέκει αν θέλετε και λέει ότι στις πρόβες δεν πήρε μέρος. Δηλαδή; Έγιναν πρόβες για όλα, πότε φεύγει κτλ., αν την ώρα που πήγαινε να τηλεφωνήσει –καφενείο ήταν- το τηλέφωνο ήταν απασχολημένο τί θα γινόταν; Δε θα γινόταν αυτή η προσπάθεια; Σας δίνει την αίσθηση ότι αντικρίζει την πραγματικότητα το γεγονός ότι πράγματι τηλεφώνησε κάποιος για να πει ότι έφυγε και πάει προς τα εκεί;
Θα σας πω γιατί: Λέει ο ίδιος, στην ίδια κατάθεση ότι κάθε μέρα είχαν την ίδια διαδρομή. Την ήξεραν λοιπόν την ίδια διαδρομή, ήξεραν πόσες ώρες κάνει. Είχαν γίνει πρόβες. Γιατί να πάει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος; Και αν την ώρα που ζητούσε το τάδε άσχετο όνομα όπως λέει εδώ παρακάτω, ότι ζητούσαν ένα ανύπαρκτο όνομα το οποίο δεν υπήρχε και έτσι καταλάβαιναν οι άλλοι που ήταν μέσα στο καφενείο και πήγαιναν. Αν ζητούσε ένα ανύπαρκτο όνομα και τύχαινε να είναι κάποιος; Τί θα γινόταν;
Θα διακινδύνευαν την ενέργεια αυτή από ένα τηλεφώνημα το οποίο θα γινόταν; Εγώ επιμένω και στο άλλο: Μιλούσε το τηλέφωνο, είναι απίθανο να μιλούσε ένα τηλέφωνο; Πήγαινε να πάρει τηλέφωνο το καφενείο και ήταν κάποιος καφενόβιος ο οποίος επί 10 λεπτά, ένα τέταρτο μιλούσε. Δε θα γινόταν αυτή η πράξη; Τί θα έκαναν; Θα ανεβάλλετο αυτή η πράξη;
Έχουμε λοιπόν δύο πράγματα τα οποία πρέπει εσείς να λάβετε υπόψη σας. Ήταν αναγκαίο να γίνει αυτό το τηλεφώνημα όταν γινόταν κάθε μέρα αυτή η διαδρομή όπως λέει ο συγκεκριμένος στην κατάθεσή του αυτή; Ήταν αναγκαίο; Αφού κάθε μέρα έφευγε στις 16:00, το πολύ πολύ να κάθονταν 5 λεπτά παραπάνω γιατί θα έφευγε στις 16:05 ή στις 16:10. Ήταν αναγκαίο αυτό το τηλεφώνημα ούτως ώστε να τοποθετηθεί άνθρωπος εκεί της Οργάνωσης;
Δεύτερο: Στη δική σας λογική απευθύνομαι κ.κ. Δικαστές, δείτε και την άλλη σκοπιά, όχι μόνο ότι τον έφερε η Αντιτρομοκρατική, καλός είναι, ήσυχος είναι, αξιοπρεπής είναι, δε μιλάει, δε φωνάζει, δεν έχει πίσω του έναν εσμό ατόμων τα οποία θα τον προασπίσουν γιατί η αντιστασική του δράση έμεινε στο Πολυτεχνείο και πουθενά αλλού, να τον πάρουμε κι αυτόν μαζί με το σακούλι όλων των άλλων για να τον δώσουμε κι αυτόν βορρά αύριο στα οποιαδήποτε Μέσα Ενημέρωσης. Εγώ λέω το εξής: Αντέχει αυτό στη λογική σας σαν ενέργημα που έχει να κάνει με μια ανθρωποκτονία;
Τρίτο στοιχείο το οποίο θα πρέπει να δείτε πάρα πολύ καλά: Δεν πήρε μέρος στις πρόβες και αυτό είναι δεδομένο. Πώς θα γίνονταν αυτά τα πράγματα; Πού ήξερε πού είναι το καφενείο αφού δεν πήρε μέρος στις πρόβες; Του είπαν ότι «θα πας στο τάδε καφενείο και πήγε;› Να σας πω και κάποια άλλα πράγματα, γιατί έχουν σχέση με την ώρα. Το βούλευμα λέει ότι πήγε ένοπλος εκεί. Για να πάει ένοπλος έπρεπε να σχολάσει στις 15:00, να φύγει, -προφανώς σε όλες τις καταθέσεις έχετε δει να λένε ότι όλοι οι κατηγορούμενοι πήγαιναν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, δε χρησιμοποιούσαν ιδιωτικά μέσα και δε χρησιμοποιούσαν ιδιωτικά μέσα γιατί δεν ήθελαν να έχουν κάποια στάνταρτ σημεία, αν δείτε όλοι οι κατηγορούμενοι λένε ότι πήγαιναν με μέσα μαζικής μεταφοράς.
Θα έπρεπε λοιπόν να φύγει από το Μαρούσι, δεν ξέρω πόσο απέχει από τον ηλεκτρικό σταθμό ή αν πήγαινε με το λεωφορείο, δεν το ξέρω αυτό οφείλω να σας πω, θα έπρεπε να φύγει, να πάει να πάρει οπλισμό από εκείνον που έχουμε δει –θα το πω γιατί εδώ δεν είναι κάτι κακό, έχει λεχθεί, για τον κ. Κουφοντίνα- για να πάει το Σύνταγμα με τον οπλισμό αυτόν. Μα αφού ο κ. Κουφοντίνας σύμφωνα με αυτά που λένε εδώ, ήταν εκεί. Θα τον έβρισκε και θα ξαναέφευγε; Για σκεφτείτε όλα αυτά.
Ή θα είχε πάρει τον οπλισμό από την προηγούμενη ημέρα, θα πήγε στο γραφείο του με το όπλο στη ΒΙΜΑΡ, να κάνει χρέη λογιστή και να έχει και το περίστροφο; Για πείτε μου, αντέχουν στη λογική σας αυτοί οι συσχετισμοί; Βάλτε και την ώρα: Θα έπρεπε να είναι στις 16:00 ακριβώς στο Σύνταγμα. Βγαίνει εύκολα; Και αν ήταν 16:05; Και αν έπεφτε σε κίνηση; Βγαίνει αυτή η ιστορία; Είναι δυνατό να βγει; Θα έπρεπε να πάει στις 16:00; Δεν θα έπρεπε να πάει στις 15:50, δεν θα έπρεπε να πάει κάποια ώρα άλλη για να είναι σίγουρος ότι πράγματι θα γίνει αυτή η ενέργεια; Έτσι, στην τυχαιότητα αφηνόταν οποιαδήποτε ενέργεια;
Έχω λοιπόν την άποψη ότι και εδώ λόγω χρονικών περιθωρίων, δεν μπορείτε κι εσείς εδώ να αποδώσετε τη δυνατότητα σε εκείνον, δεν μπορείτε διότι δεν υπάρχει κάτι που να λέει ότι πήγε να πάρει το όπλο, δεν υπάρχει κάτι που να λέει ότι είχε τη δυνατότητα να πάει σε αυτό το χρονικό διάστημα, ήταν οριακή αυτή η δυνατότητά του αν θέλετε.
Θα σας πω και κάτι άλλο που βγαίνει. Δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό, δεν μπορώ να το ξέρω, γιατί έχω έναν πελάτη ο οποίος δεν έχει συμμετάσχει και δε μπορεί να μου πει. Σας λέω λοιπόν το εξής: Αν δείτε την κατάθεση του Τσαντ, ο οποίος δεν εξετάστηκε εδώ, ενώπιον σας γιατί δεν ήρθε, θα δείτε ότι ο Τσαντ λέει ότι «εγώ έπαιρνα τα μέτρα μου και δεν ακολουθούσα ποτέ το ίδιο δρομολόγιο› σε αντίθεση με αυτό που λέει η κατάθεση αυτή η επίμαχη στο σημείο αυτό.
Θα δείτε ότι λέει αυτή η κατάθεση ότι «εγώ επειδή έπαιρνα τα μέτρα μου δεν ακολουθούσα ποτέ το ίδιο δρομολόγιο. Πήγαινα στο σπίτι μου και στην Υπηρεσία› διότι έφευγε από το Σύνταγμα και πήγαινε να μοιράσει την αλληλογραφία, πήγαινε από διαφορετικό δρομολόγιο. Και σας λέω εγώ, εάν είναι σωστή η κατάθεση αυτή -εγώ δυστυχώς δεν είδα αυτόν τον κ. Τσαντ για να ελέγξω την κατάθεσή του ως προς το σημείο αυτό- εάν λοιπόν είναι σωστή η κατάθεση αυτή και αν πράγματι πήγαινε από διαφορετικό σημείο όπως λέει εκείνος κι όχι αυτό που λέει η κατάθεση αυτή για την οποία λέμε ότι είναι προϊόν υφαρπαγής από τον Χριστόδουλο Ξηρό, θα μπορούσε το τηλεφώνημα αυτό να αποδώσει κάτι;
Αν δηλαδή πήγαινε μια φορά στη λεωφόρο Βουλιαγμένης από την αρχή της λεωφόρου, αν πήγαινε μια άλλη φορά στη λεωφόρο Βουλιαγμένης από άλλο σημείο, θα μπορούσε να αποδώσει το τηλεφώνημα τη χρονική διάρκεια που ήθελε να πάει ένα αυτοκίνητο από το Σύνταγμα εκεί; Με τα δεδομένα των Αθηνών –βέβαια τα δεδομένα των Αθηνών του ’84 δεν είναι τα σημερινά, οφείλω να το συνομολογήσω αυτό- ήταν σίγουρο ότι ένα αυτοκίνητο που έφευγε θα πήγαινε σε ένα τέταρτο ή θα πήγαινε σε μισή ώρα, ανάλογα με την ημέρα; Εγώ χθες έκανα 1 ώρα και 20 λεπτά να έρθω, σήμερα ήρθα σε 45 λεπτά, άλλοτε έχω έρθει σε 20 απ’ το κέντρο της Αθήνας.
Θα ήθελα να πω και κάτι ακόμα: Πείτε μου κ.κ. Δικαστές με το χέρι στην καρδιά, αν είχατε έναν οποιονδήποτε κατηγορούμενο που δεν είχε καμία φερόμενη σύνδεση με αυτή την ομάδα και τον δικάζατε και ήταν αυτός μόνο, έτσι, θα τον καταδικάζατε ποτέ; Θα καταδικάζατε έναν άνθρωπο για απλή συνέργια με όλες αυτές τις συνέπειες που συνεπάγεται αυτή η απλή συνέργια, με όλες αυτές τις εξοντωτικές ποινές που υπάρχουν; Αν είχατε έναν άνθρωπο ο οποίος είχε μια ενέργεια κοινού Ποινικού Δικαίου θα τον καταδικάζατε με αυτά τα στοιχεία; Είναι δυνατόν;
Έχω την εντύπωση ότι αν βάλετε το χέρι στην καρδιά, θα πείτε ότι επ’ ουδενί, σε καμία περίπτωση, είναι τελείως οριακή η περίπτωση να καταδικάζατε έναν άνθρωπο. Γιατί λοιπόν ο Νίκος Παπαναστασίου πρέπει να καταδικαστεί; Αν στη θέση του Νίκου Παπαναστασίου ήταν κάποιος επώνυμος και είχε αυτή την εμπλοκή, ήταν κάποιος κοινωνικά γνωστός, ήταν κάποιος ο οποίος είχε ένα συγκεκριμένο προφίλ, ήταν κάποιος ο οποίος ήταν γνωστός γιατί είχε μια δράση συγκεκριμένη, τότε θα πήγαινε ποτέ με βούλευμα κατηγορούμενος; Θα υπήρχαν αυτές οι ενδείξεις οι οποίες είναι αναγκαίες για να πάει ποτέ κατηγορούμενος;
Πώς λοιπόν θα φτάσουμε στο σημείο να καταδικάσουμε; Ποια είναι η απόδειξη της συμμετοχής του στο συγκεκριμένο αδίκημα μετά απ’ όλα αυτά που νομίζω πως σας εξέθεσα; Νομίζω ότι κι εσείς θα τα έχετε σκεφτεί, απλώς εγώ πρέπει να τα κωδικοποιήσω λιγάκι για να μπορέσετε κι εσείς να τα φέρετε στο μυαλό σας και να πάρετε τις αποφάσεις σας σε σχέση με αυτά που λέμε.
Για να δούμε τί έχει πει ο κ. Αναγνωστόπουλος ο οποίος είναι ο πολιτικώς ενάγων στη συγκεκριμένη περίπτωση για να στοιχειοθετήσει την υπαιτιότητα του συγκεκριμένου κατηγορουμένου σ’ αυτό το θέμα. Διότι εγώ δεν τα φοβάμαι αυτά, εγώ επεμβαίνω σε αυτά, γιατί θέλω να τα δω πρόσωπο με πρόσωπο. Αυτό που είπε ο κ. Αναγνωστόπουλος χωρίς να έχει ακουστεί τίποτε άλλο εδώ, είναι ικανό όλα αυτά τα επιχειρήματα που λέχθηκαν περί μη συμμετοχής του συγκεκριμένου κατηγορουμένου εδώ, ενώπιόν σας είναι να θέσουν εκποδών;
Για να δούμε λοιπόν τί σας είπε γι αυτό το συγκεκριμένο αδίκημα που να έχει σχέση με τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. «Τώρα όσον αφορά τον Νίκο Παπαναστασίου που είναι το δεύτερο θέμα που τίθεται σε αυτή την υπόθεση, λέγει η Υπεράσπιση του κ. Παπαναστασίου και θ’ υποφοράν λέγω ορισμένα πράγματα: ‘Μα ο Χριστόδουλος Ξηρός και αξιόπιστο αν τον θεωρήσουμε στην απολογία του αυτή’› -ανοίγω μια παρένθεση και λέω «ο Χριστόδουλος Ξηρός είναι αναξιόπιστος γενικά σαν μάρτυρας, έχει απαξιωθεί πλήρως από την πλευρά της Πολιτικής Αγωγής, είναι αναξιόπιστος ως προς τον Τσελέντη, είναι αξιόπιστος όμως τελείως επιλεκτικά ως προς τον Νίκο Παπανστασίου, σταθμίστε το και αυτό- «λέει ότι στο Σύνταγμα απ’ όπου ξεκίνησε ο Ρόμπερτ Τσαντ, ο Λάμπρος ή ο Νικήτας, τηλεφώνησαν και ειδοποίησαν τους δύο άλλου που κάθονταν στο καφενείο με τον συνθηματικό αυτό τρόπο φωνάζοντας ο καφετζής κάποια ονόματα που δεν ήταν δικά τους ότι το αυτοκίνητο με τον λοχία είχε ξεκινήσει για να κατευθυνθεί προς τη λεωφόρο Βουλιαγμένης›.
Νομίζω κ. Πρόεδρε ότι η λύση στο ζήτημα αυτό παρέχεται από δύο πηγές: Η μία είναι η ίδια η διατύπωση του Χριστόδουλου Ξηρού, με βάλατε και το ξαναδιάβασα και πολύ σωστά κάνατε. Σας λέει η διατύπωση του Χριστόδουλου Ξηρού ότι τηλεφώνησαν; Όχι ασφαλώς. Εδώ συμφωνούμε όλοι. Δε μπορεί κανείς να μου πει ότι λέει αυτό. Η άλλη είναι βεβαίως τα στοιχεία, τα λοιπά, τα οποία υπάρχουν και λειτουργούν σε βάρος του Νίκου Παπαναστασίου.
Ποια είναι τα στοιχεία τα λοιπά; Αγνοείται η τύχη τους, δεν υπάρχουν στοιχεία λοιπά. Θα έπρεπε να μνημονευθούν τη συγκεκριμένη στιγμή ποια είναι τα λοιπά στοιχεία. Σε σχέση με τον πρώτο ο Χριστόδουλος Ξηρός δε θυμάται ποιος απ’ τους δύο είναι εκείνος που έκανε το τηλεφώνημα. Όμως αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Είτε το έκανε ο ένας το τηλεφώνημα είτε ο άλλος, είτε το έκανε ο Γιωτόπουλος είτε το έκανε ο Παπαναστασίου, η παρουσία των δύο και η ειδοποίηση των άλλων είτε με το τηλέφωνο απευθείας είτε με την παρουσία εκεί όπου παρατηρούν τον Τσαντ που ξεκινά με το αυτοκίνητο, συνιστά την αυτή μορφή συμμετοχής.
Μιλά κανείς για παρουσία και των δύο αμφοτέρων; Με πληγώνει αυτό κ.κ. Δικαστές, προσπαθώ να μη σας πω κάτι που ξεφεύγει από αυτά που υπάρχουν στη δικογραφία, αν σας πω θα είναι λάθος δικό μου, ποτέ όμως δεν θα προσπαθήσω, θεωρώ ότι είναι ανέντιμο. Είπε πουθενά ο Χριστόδουλος Ξηρός, είπε σε κανένα σημείο της κατάθεσής του ότι πήγαν και οι δύο αλλά ο ένας τηλεφώνησε; Γιατί αυτή η απαξία; Γιατί αυτή η προσπάθεια στοιχειοθέτησης αδικήματος σε έναν άνθρωπο ο οποίος δεν έχει κάνει τίποτα κι ο οποίος έρχεται εδώ και σύρεται ενώπιόν σας;
Και δε θέλει να κατηγορηθεί γιατί εν πάση περιπτώσει εξύβρισε κάποιον και θέλει να εκπορεύσει αν θέλετε το μένος κάποιου συγκεκριμένου ανθρώπου.
Πρέπει να είναι όλη η ομάδα και να καταδικαστούν όλοι για όλα για να υπάρχει επιτυχία κάποιας συγκεκριμένης αποστολής δικαστηριακής; Όχι κ.κ. Δικαστές, εσείς θα σταθείτε θεματοφύλακες σ’ αυτό, δεν θα το επιτρέψετε. Γιατί αν το επιτρέψετε κι εσείς, τί να πω; Εκεί πια υπάρχει ένα βιβλίο της Βούλας Δαμιανάτου, είναι η γνωστή εκείνη η οποία ήταν κατηγορούμενη, που λέει «ας επιδείξει ο καθείς σε ποιον θα παραπονεθεί›. Επιτρέψτε μου αυτή την έκφραση γιατί αποδίδει πραγματικά αυτή τη διάσταση.
Τί θα πούμε λοιπόν; Ότι τηλεφώνησαν και οι δύο; Για τον Γιωτόπουλο βεβαίως δεν έχει σημασία γιατί αφού είναι ηθικός αυτουργός δεν ασχολούμαστε με την απλή συνέργια. Αλλά ο Νίκος Παπαναστασίου είτε είναι μαζί με τον Γιωτόπουλο και τηλεφωνεί ο Γιωτόπουλος και λέει ότι έφυγε ο Τσαντ είτε είναι μαζί με τον Γιωτόπουλο και τηλεφωνεί ο ίδιος και λέει ότι έφυγε ο Τσαντ, αφου παρακολουθεί τις κινήσεις του λοχία και ειδοποιεί ο Γιωτόπουλος ή αυτός για την εκκίνησή του, η απλή του συνέργια είναι δεδομένη.
Όσον αφορά δε το οιονεί θα έλεγα άλλοθι το οποίο προέβαλλε ότι λόγω της εργασίας του δε θα προλάβαινε να είναι εκείνη την ώρα, αυτό νομίζω ότι καταρρίπτεται, γιατί ο άνθρωπος ο οποίος σχολούσε από τη δουλειά του στις 3 η ώρα, θα το δεχτώ αυτό ότι εκείνη την ημέρα πήγε να δουλέψει, τίποτε δεν τον εμπόδιζε να είναι εγκαίρως στο Σύνταγμα αφού ο Τσαντ φτάνει στη λεωφόρο Βουλιαγμένης ώρα 16:20, οπότε είχε γίνει η ανθρωποκτονία, είχε λοιπόν τη δυνατότητα να μεταβεί εγκαίρως και να ειδοποιήσει.
Δε θέλω να επανέλθω κ.κ. Δικαστές, έχω την εντύπωση ότι δεν έχω τίποτε άλλο να σας πω. Τελειώνω αυτό το θέμα λέγοντας ότι είναι και παράξενο λιγάκι το όλα αυτά τα θυμάται, πώς πήγαν, τί αυτοκίνητο κτλ. και δε θυμάται αυτό. Αυτό πρέπει να σας βάλει σε κάποιες ανησυχίες. Έχω λοιπόν την άποψη ότι σε καμία περίπτωση δεν θα μπορέσετε να πείτε κάτι σε βάρος του συγκεκριμένου και θα είναι άδικο να πείτε, θα είναι τελείως άδικο να πείτε κάτι σε βάρος του συγκεκριμένου κατηγορουμένου για το αδίκημα αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο σημείο αυτό να κάνουμε μια ολιγόλεπτη διακοπή.