Επανέρχομαι σε αυτό αν μου επιτρέψετε, δεν μου αρέσει να σχολιάζω απολογίες κατηγορουμένων. Το θεωρώ ότι δεν είναι τόσο πρέπον. Εδώ όμως θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν θεωρώ ότι αυτό το σημείο της απολογίας πέραν του γεγονότος ότι δεν βγαίνει, ότι έχει καμία σχέση ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος με αυτά, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αυτό το σημείο της απολογίας για μένα δεν είναι αληθές. Αυτό το σημείο της απολογίας για μένα δεν προσδιορίζει μια συγκεκριμένη πραγματική κατάσταση και δεν προσδιορίζει μια πραγματική κατάσταση. Για κάποιους λόγους δεν θα ήθελα να τους αναπτύξω γιατί δεν θέλω να υπεισέλθω σε απολογίες άλλων κατηγορουμένων.
Πάντως εκείνο που έχω γιατί ηθικά δικαιούμαι εάν υπάρχει μια αιχμή η οποία δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα εναντίον του πελάτη μου, θέλω να πω ότι δεν με αντιπροσωπεύει. Εμφανίστηκε ότι έγινε μία κουβέντα θεωρητική κλπ. Στην κουβέντα αυτή εμφανίζεται ότι ο Νικήτας δεν έλαβε μέρος (προσέξτε το αυτό). Ήταν παρών με κουκούλα ίσως, ίσως ο Νικήτας αλλά δεν έλαβε και μέρος. Αυτό τονίζει ο Τέλιος στην κατάθεσή του.
Έγινε πριν από τον Δεκέμβρη όπως λέει ο κ. Πρόεδρος, αυτό δεν συνάδει με το γεγονός ότι δεν πείσαμε θεωρητικά, δεν συνάδει με γιάφκες που αναφέρονται αργότερα, δεν συνάδει με οπλισμούς, δεν συνάδει με επιχειρήσεις, δεν συνάδει με πράγματα. Δεν θα μπω όμως πιο πέρα, ο νοών νοείτο. Δεν θέλω να προχωρήσω πιο πέρα. Έχω την εντύπωση ότι είναι ένα επιχείρημα το οποίο εφευρέθηκε, τίποτε άλλο.
Φεύγω όμως και από αυτό και έρχομαι σε κάποια άλλα. Γι αυτό ακριβώς λοιπόν θεωρήθηκε ως συμμέτοχος ο Νικήτας φυσικά και με τις άλλες αναφορές που έγιναν από τον Παύλο Σερίφη, από τον Χριστόδουλο Ξηρό κλπ. Έρχομαι σε κάποια πράγματα –προσπαθώ να τελειώνω- τα οποία θεωρητικά είναι σε βάρος του Νίκου Παπαναστασίου, σε βάρος δηλαδή μπορεί κάποιος να σκεφθεί ότι αυτά πιθανόν να σηματοδοτούν μια συμμετοχή του στην Οργάνωση αυτή. Σαν πρώτο στοιχείο το οποίο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να πει ότι «ναι, αλλά έχεις ένα δακτυλικό αποτύπωμα›. Πράγματι κ.κ. Δικαστές υπάρχει ένα δακτυλικό αποτύπωμα.
Εγώ έχω πάρα πολλές αμφιβολίες αν το δακτυλικό αποτύπωμα αυτό προσδιορίζει το συγκεκριμένο δακτυλικό αποτύπωμα του Νίκου Παπαναστασίου. Δεν μπορώ να ξέρω, εδώ δεν μπορώ να σας πείσω ούτε μπορώ να σας πω ότι είναι, ούτε δεν είναι ενόψει του γεγονότος ότι εσείς δεν δεχθήκατε ότι μπορεί αυτό να μην είναι πραγματογνωμοσύνη και να τεθεί από κάποια άλλη αρχή η δυνατότητα αυτή.
Εγώ το δέχομαι αυτό. Ας δεχθούμε όμως, θα κινηθώ με την δική σας τη συλλογιστική πολύ μάλιστα περισσότερο γιατί; Έχω κάποιες αμφιβολίες και για κάποιους άλλους λόγους τους οποίους τους είπαμε μια φορά. Το δάχτυλο το συγκεκριμένο του Παπαναστασίου είναι κομμένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Εγώ θα έρθω στη δική σας τη συλλογιστική γιατί σε αυτή τη συλλογιστική θέλω να αντιλέξω και σε αυτή θέλω να σας πείσω ότι δεν έχει καμία σχέση η ύπαρξη αυτού του δακτυλικού αποτυπώματος. Καταρχήν ένα δακτυλικό αποτύπωμα είναι κάποια δακτυλικά αποτυπώματα, όχι ένα σε 4 σελίδες, στην 1, στην 3, στην 43 και στην 44. Είναι δηλαδή σελίδες σε έναν οδηγό δημοσίων υπηρεσιών ο οποίος είναι του ΄71-’72. Τότε είναι αυτός ο οδηγός.
Οι σελίδες στις οποίες είναι αυτά τα συγκεκριμένα δακτυλικά αποτυπώματα οφείλω να σας πω ότι η πρώτη είναι το εξώφυλλο, η δεύτερη είναι μια διαφήμιση, η σελίδα 3 είναι μια διαφήμιση και οι σελίδες 43 και 44 αναφέρονται στο ΥΠΕΧΩΔΕ, δηλαδή σε κάποιες υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ οι οποίες κανείς δεν μπορεί να πει ότι εθίγησαν ποτέ αυτή την Οργάνωση που είναι σήμερα καθισμένη εδώ και λέγεται 17Ν.
Έχουμε ένα συγκεκριμένο αποτύπωμα και έρχομαι και σας ρωτάω. Είναι ένα αποτύπωμα, αυτά θα σας τα αναπτύξει πολύ καλά γιατί τα ξέρει πολύ καλύτερα από μένα ο κ. Φυτράκης. Κύριε Πρόεδρε, θα τελειώσω σήμερα. Δώστε μου όμως τη δυνατότητα να πω αυτά που πρέπει να πω. Θεωρώ ότι είμαι υποχρεωμένος να τα πω. Δώστε μου την δυνατότητα, από άλλη άποψη εννοώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Το δικαστήριο είναι δέσμιο.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Εμείς όμως δεν είμαστε δεσμώτες. Το δικαστήριο είναι δέσμιο αλλά εμείς δεν είμαστε δεσμώτες ή προσπαθούμε να μην είμαστε δεσμώτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Στο συγκεκριμένο δακτυλικό αποτύπωμα είναι γεγονός ότι υπάρχουν άλλα 2 αποτυπώματα τα οποία επιδρούν στην ύπαρξη αυτού του αποτυπώματος. Είναι γεγονός ότι στο βιβλίο αυτό υπάρχει το αποτύπωμα του Γιωτόπουλου και του Σάββα Ξηρού, αυτό είναι δεδομένο και αυτό οφείλουμε να το παραδεχθούμε.
Πέστε μου όμως κάτι, είναι γεγονός ότι σας είπε ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος ότι είχε κάποιες επαφές 4-5 φορές σε αυτές τις ομάδες. Όταν σας τα είπα αυτά δεν είχαν βρεθεί τα δακτυλικά αποτυπώματα. Σας είπε πράγματα χωρίς να θέλει να δικαιολογήσει γιατί θα μπορούσατε κάποια στιγμή να δεχθείτε ότι αυτά μας τα είπε γιατί βρέθηκαν τα δακτυλικά αποτυπώματα και ως εκ τούτου εγώ τα είπα. Όχι όμως, την εποχή εκείνη που πράγματι ελέχθηκαν αυτά τα δακτυλικά αποτυπώματα αυτά δεν είχαν βρεθεί γιατί ήρθαν αργότερα.
Εγώ σας λέω ότι έχουμε σε αυτή τη Δίκη εδώ τον Αυγουστίνο Ξηρό με 19 αποτυπώματα τα οποία βρέθηκαν σε κινητά πράγματα και ο Αυγουστίνος Ξηρός και ορθώς κατά την άποψή μου, πάρα πολύ ορθώς δεν ήρθε στο ακροατήριό σας διότι αυτά θεωρήθηκαν ότι δεν ήταν ενδείξεις τέτοιες που θα τον έφερναν, τουλάχιστον θα έβγαινε ένα βούλευμα το οποίο θα τον παρέπεμπε μέχρι εδώ. Εσείς με ένα κινητό τι θα κάνετε; Θα πείτε ότι ναι, πράγματι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος είναι ένοχος συμμετοχής επειδή το συγκεκριμένο αυτό βιβλίο το οποίο δεν έχει καμία σχέση με εγκληματικές πράξεις της Οργάνωσης αυτής είναι εκείνο το οποίο πράγματι συνιστά επιβαρυντικό στοιχείο για κείνον;
Εγώ θα σας πω και κάτι άλλο. Σας είπε ο κ. Γιαννακούρης ότι σε αυτά τα βιβλία υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες δακτυλικά αποτυπώματα τα οποία όμως δεν αξιοποιήθηκαν, δεν ήταν αξιολογήσιμα και δεν ήταν αξιολογήσιμα γιατί δεν ήταν κάποιος άλλος κατηγορούμενος. Σκεφτείτε δηλαδή όλοι όσοι έπιασαν πράγματα τα οποία έπιασε ο κ. Γιωτόπουλος και έπιασε και ο Σάββας Ξηρός, όλοι όσοι έπιασαν αυτά θα έπρεπε με αυτή τη λογική να είναι κατηγορούμενοι ενώπιόν σας ως μέλη συμμετοχής στην 17Ν.
Εκατομμύρια, χιλιάδες αποτυπώματα εκείνου ο οποίος το πούλησε, εκείνος ο οποίος το έφτιαξε, εκείνος ο οποίος το μεταπούλησε, εκείνος ο οποίος το πήρε. Γιατί λοιπόν αυτό το αποτύπωμα θα είναι εκείνο το οποίο θα μπορέσει να σας οδηγήσει σε μια κρίση περί αξιόποινης πράξης του συγκεκριμένου κατηγορουμένου;
Έχω την άποψη ότι δεν είναι εκείνο το οποίο θα μπορέσει να σας βοηθήσει σε αυτό. Έρχομαι σε ένα δεύτερο στοιχείο που ανεπτύχθη πολύ μια ολόκληρη θεωρία με αυτά τα τετράδια. Σε αυτά τα τετράδια οφείλω να πω ότι ακόμα και ο κ. Σίδερης ο οποίος είχε μια άποψη σχετικά με τα τετράδια αυτά, δεν ρώτησε καμία ερώτηση τον Νίκο Παπαναστασίου ούτε το Δικαστήριό σας αν θυμάμαι καλά εκτός αν κάνω λάθος διορθώστε με.
Νομίζω ότι κανείς δεν ρώτησε και εδώ επανέρχομαι σε αυτό το επιχείρημα που σας είπα στην αρχή της εισήγησής μου αυτής για τον Νίκο Παπαναστασίου το οποίο αναφερόταν σε κείνο το γεγονός ότι δεν κάνουμε συνειρμούς για ανθρώπους τους οποίους βλέπουμε ότι πράγματι δεν έχουμε καμία σχέση. Τι είναι αυτά τα τετράδια; Καταρχήν είναι τετράδια τα οποία τα εντοπίσατε εσείς άλλοι από το ΄91 έως το ΄95, από το ΄95 έως το ΄96 κλπ.
Δεύτερον, εκείνο που έχω να σας πω είναι ότι αυτά τα τετράδια δεν έχουν καμία σχέση με τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο διότι ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος δεν είχε καμία οικονομική δυσκαμψία σε αυτό το χρονικό διάστημα ούτως ώστε να θελήσει να κάνει χρήση τέτοιου ταμείου το οποίο προερχόταν από κει.
Σας έχω δώσει και δεν θα τις ξαναδιαβάζω γιατί θεωρώ ότι σας κουράζω, κάποιες δηλώσεις του οι οποίες αναφέρονται σε χρηματικά ποσά τα οποία είναι της τάξεως ακαθάριστα 20-25-17-16 εκατομμύρια σε εποχές το 1991. Βέβαια τα καθαρά είναι λιγότερα γιατί έκανε εξαγωγές. Είχε ένα ειδικό καθεστώς και φαινόντουσαν λιγότερα.
Θα δείτε λοιπόν σε όλες αυτές τις ιστορίες ότι δεν υπάρχει καμία δυνατότητα σαν άτομο και σαν άνθρωπος ο οποίος είχε μια τέτοια να συμμετέχει σε όλα αυτά. Είναι γεγονός ότι σε κάποιες από αυτές τις συγκεκριμένες σημειώσεις υπάρχει ένα «Νικ›. Αυτό οφείλω να το ομολογήσω. Αν δείτε όμως ότι στις σημειώσεις αυτές το «Νικ› το οποίο υπάρχει θα δείτε ότι συνήθως αυτό το «Νικ› κ.κ Δικαστές (εδώ θα ήθελα να με προσέξετε) μαζί συγχορδείτε με κάποια άλλα ονόματα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο.
Θα σας πω και μία άλλη άποψη. Πέστε μου κάτι, το «Νικ›, θα μπορούσε ένας Νίκος Παπαναστασίου στα τετράδια να αναφέρεται ως «Νικ›; Υπάρχει δυνατότητα; Έχετε δει κανέναν άλλον από αυτούς όπως εσείς νομίζετε πέραν του επισφαλούς των ονομάτων αυτών τα οποία εγώ τα θεωρώ φοβερά επισφαλή, αλλά πέραν αυτού του επισφαλούς έχετε δει πουθενά κανένας να έχει το όνομά του; Δηλαδή ο Νίκος Παπαναστασίου θα είχε τα αρχικά «Νικ›; Πέραν αυτού όμως οφείλω να σας πω και κάτι ακόμα και κάτι τελευταίο σε σχέση με τα τετράδια αυτά το οποίο πείθει ότι δεν μπορεί να έχει καμία σχέση.
Κύριοι Δικαστές, σας πάω στην κατάθεση του Τέλιου. Αυτό δεν λέχθηκε εδώ κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Υπάρχει όμως στην κατάθεση του Τέλιου την οποία έδωσε στις 23 Ιουλίου όταν συνελήφθη. Ο Τέλιος μιλάει για κάποιον τον οποίο δεν θέλω να σας αναφέρω το όνομά του γιατί δεν θεωρήθηκε ότι υπήρχαν αρκετές ενδείξεις ώστε να έρθει εδώ ενώπιόν σας αυτός ο συγκεκριμένος, αυτό το συγκεκριμένο άτομο. Αλλά αυτός ο συγκεκριμένος, από το πρώτο διάστημα συμμετείχε στις συζητήσεις και μετά περιέργως εξαφανίστηκε. Θυμάμαι ότι σε μια συζήτηση ο τάδε μου είχε πει για τον τάδε ότι από δω και στο εξής θα τον λέμε ‘Νικολάκη’.
Υπάρχει λοιπόν κάποιος άλλος ο οποίος αναφέρεται ως «Νικολάκης› για τον οποίο βέβαια δεν κρίθηκαν αρκετές οι ενδείξεις. Το ίδιο πράγμα λέχθηκε και στην ανακριτική κατάθεση και λέει: «Τυχαία πέρυσι είχα συναντήσει το άτομο με το ψευδώνυμο ‘Νικολάκης’ στη Θεσσαλονίκη ο οποίος μου ζήτησε να έρθουμε σε επαφή τηλεφωνικώς αλλά εγώ το απέφυγα›.
Αυτή η συνάρτηση και η σχέση την οποία έχετε αναπτύξει εσείς με τα βιβλία αυτά δεν είναι τόσο ασφαλής. Διαβάζοντας τα βιβλία αυτά, όπως τα εξέδωσε μια εφημερίδα, είδα διάφορα πράγματα. Είδα ότι κάποιος «Ρουμ› το 1991 είχε πάρει κάποια λεφτά. Είδα κάποιος «Σταμ› ότι είχε πάρει κάποια λεφτά. Είδα κάποια «Μαριν› ότι είχε πάρει λεφτά. Έτσι εξηγείται κατά την άποψή μου γιατί ο αξιότιμος κ. Αναπληρωτής Εισαγγελεύς θεώρησε ότι εμείς ήμαστε εκείνοι οι οποίοι απολαύσαμε ένα μέρος αυτών. Το «Ρουμ› είναι Ρουμελιώτης, «Σταμ› είναι Σταμούλης, «Μαριν› είναι η Μαρίνα Νταλιάνη, «Μ› δεν ξέρω αν είναι ο κ. Μυλωνάς.
Σας τα λέω όλα αυτά για να δείτε πόσο επισφαλές είναι αυτό το κριτήριο. Εγώ για πρώτη φορά το είδα αυτό στα βιβλία αυτά. Δεν το είχα προσέξει το «Ρουμ›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ αυτό το θέμα με τους δικηγόρους να μην επανέρχεται. Βέβαια ο Σαίξπηρ κάπου στον «Βασιλιά Ληρ› έχει πει «τά’ πα καλά βασιλιά μου; - Σαν απλήρωτος δικηγόρος τα είπες› Λοιπόν, προχωράτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο Σάββας τα έχει πει αυτά.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Για ποιο πράγμα;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Δεν έχει πει τίποτα ο Σάββας για Νικήτα, δείτε το και πείτε μου. Αν τυχόν κάνω λάθος πέστε τό μου. Πληροφορίες μπορεί να υπάρχουν, αλλά σας λέω πόσο επισφαλές είναι αυτό το κριτήριο. Εδώ έχουν λεχθεί τόσα πράγματα που θα πρέπει εγώ να σας αντιλέξω τώρα για όλα αυτά και δεν θα ήθελα να σας αντιλέξω αυτή την ώρα γιατί θέλω να τελειώσω.
Έρχομαι λοιπόν και λέω κάτι άλλο: Υπάρχει ένα άλλο στοιχείο το οποίο μπορεί κάποια στιγμή να σας κωδικοποιήσει στο μυαλό σας την πιθανότητα συμμετοχής του Νίκου Παπαναστασίου σε αυτή την Οργάνωση που λέγεται 17Ν. Αυτό είναι μια ατζέντα, ο κ. Μαρκής την ξέρει, έχει κάνει χρήση αυτής της ατζέντας και ο κ. Τακτικός Εισαγγελεύς την ξέρει, είναι μια ατζέντα η οποία πράγματι βρέθηκε στο χώρο τον οποίο ήταν ο κ. Νίκος Παπαναστασίου, είναι γεγονός αυτό.
Αυτή η ατζέντα περιέχει τριών ειδών γραφές: Η μία είναι η γραφή του Παπαναστασίου η οποία δεν βρέθηκε σε καμία περίπτωση, σε κανένα σημείο της γιάφκας και αυτά θα πρέπει να το τονίσουμε, μία δε από τις γραφές αυτές εμφανίστηκε ότι βρέθηκε μέσα σε κάποιο χαρτί που ήταν μέσα στη γιάφκα. Βρέθηκε λοιπόν στην ατζέντα του εργαστηρίου του Παπαναστασίου, μία γραφή η οποία λένε ότι ταυτοποιήθηκε με κάποια γραφή που βρέθηκε στη γιάφκα.
Σας λέω όμως το εξής εδώ: Ότι εδώ αυτή η γραφή η οποία λέει ότι ταυτοποιήθηκε αναφέρεται σε τρεις κουβέντες, αυτή που βρέθηκε στη γιάφκα: «Ν. Πλαστήρα, Κ. Μαρία, Λεμός Παναγιώτης, Ρόδου και Πηλέως 4 Κεφαλλάρι›. Όταν ρωτήθηκε ο συγκεκριμένος κ. Μακρής, είπε το εξής, όταν εγώ τον ρώτησα «γιατί κ. Μακρή εμείς παίρνουμε δύο και τρεις ολόκληρες γραμμές και τέσσερις για να μπορέσουμε να έχουμε μια άποψη σε σχέση με το αν υπάρχει γραφολογική εξέταση;› -γιατί αν θα δείτε όλες οι γραφολογικές εξετάσεις, του έβαλαν και έγραψαν τρεις και τέσσερις γραμμές-, «υπάρχει δυνατότητα με δύο και τρεις γραμμές να υπάρξει αυτή η γραφολογική εξέταση;› τότε μου είπε «όχι, δεν υπάρχει η δυνατότητα›.
Έχουμε λοιπόν εδώ μια αμφισβήτηση. Θα σας πω και κάτι άλλο γι αυτές τις γραμμές. Ότι σε αυτές τις γραμμές δεν έχει ταυτοποιηθεί, ενώ σε όλες τις άλλες πραγματογνωμοσύνες έχει ταυτοποιηθεί σε άλλα πράγματα, σε αυτές δεν έχει ταυτοποιηθεί η μορφή και ο τρόπος απόδοσης των γραμμάτων, το μέγεθος, ο ρυθμός και η ταχύτητα χαράξεως. Γιατί άραγε;
Αυτό τί δείχνει; Ότι δεν είμαστε σίγουροι ότι αυτή η γραφή που βρέθηκε στη γιάφκα και αναφέρεται σε αυτές τις τρεις τέσσερις λέξεις είναι εκείνη η γραφή η οποία πράγματι είχε βρεθεί και στην ατζέντα του συγκεκριμένου κατηγορουμένου. Αλλά θα σας πω και κάτι άλλο: Εγώ σας λέω ότι πράγματι είναι έτσι όπως το λέτε και είναι πράγματι αυτή η γραφή, αποτυπώνει πράγματι εκείνο το οποίο λέει ο πραγματογνώμονας.
Πείτε μου, ευθύνεται ο Νίκος Παπαναστασίου εάν κάποιος που τυχόν είχε γράψει στην ατζέντα του βρέθηκε αυτή στη γιάφκα; Ευθύνεται; Έχει καμία συμμετοχή σε αυτό; Μπορεί να το ξέρει; Όποιο έγγραφο, όποιο χειρόγραφο βρέθηκε αυτή τη στιγμή μέσα στη γιάφκα είναι εκείνο που θα σας έφερνε οποιονδήποτε εκεί; Έχω την άποψη ότι δεν μπορείτε να το πείτε σε καμία περίπτωση. Να ήταν δικό του, θα έλεγα ότι ναι, έχετε δίκιο, βρέθηκε ένα έγγραφο, εν πάση περιπτώσει σημαίνει ότι κάποιο συγκοινωνούν δοχείο υπάρχει το οποίο μεταφέρει αυτό το έγγραφο.
Δηλαδή και σε αυτό και στα σχεδιαγράμματα για τα οποία θα σας πω παρακάτω, του εντοπίζεται μια αντικειμενική ευθύνη, μια ευθύνη την οποία δεν έχει. Εκείνο είναι που λέτε. Δηλαδή χωρίς να έχει γράψει είναι υπεύθυνος γιατί κάποιος ο οποίος τυχόν έγραψε, αν είναι έτσι τα πράγματα και αν είναι σωστή αυτή η γραφή και αν αντιπροσωπεύει, είναι εκείνη η οποία θα οδηγήσει αυτόν σε αυτή την καταδίκη την οποία εσείς θα έχετε λέγοντας ότι είναι μια ένδειξη συμμετοχής στην Οργάνωση 17Ν;
Έρχομαι σε ένα τελευταίο θέμα που έχει σχέση με τα στοιχεία εκείνα τα οποία φαντάζουν επιβαρυντικά για το συγκεκριμένο κατηγορούμενο, τον Νίκο Παπαναστασίου. Είναι το σχεδιάγραμμα που βρέθηκε στη γιάφκα και είναι και αυτά τα δύο άλλα κείμενα τα οποία βρέθηκαν, τα οποία αφορούν κανόνες ασφαλείας έτσι όπως αυτοί ορίζονται.
Ο Ανέστης Παπαναστασίου ερωτώμενος κάποια στιγμή από τον κ. Ζαίρη, δε θυμάμαι ποια ημερομηνία, όχι όμως στα πλαίσια της απολογίας του αλλά νωρίτερα, όταν γινόταν κάποια συζήτηση σε σχέση με αυτά τα σχεδιαγράμματα, κατέθεσε ότι «εγώ δεν μπορώ να ξέρω τί σχέση έχουν αυτά τα συγκεκριμένα με τον ξάδερφό μου›. Είναι γεγονός και σας θυμίζω, αν τυχόν κάποιος δεν το θυμάται καλά, ότι στα συγκεκριμένα σχεδιαγράμματα δεν υπήρχε κανένα δακτυλικό αποτύπωμα του Νίκου Παπανστασίου.
Τα δακτυλικά αποτυπώματα που βρέθηκαν, τα οποιαδήποτε, ήταν του Ανέστη Παπαναστασίου και μάλιστα σας θυμίζω ότι το συγκεκριμένο σχεδιάγραμμα ήταν γραμμένο από τον Ανέστη Παπαναστασίου. Ο Νίκος πράγματι είπε ότι ο Ανέστης Παπαναστασίου «θεωρώ ότι δεν έχει καμία σχέση με την Οργάνωση και δε θα μπορούσε να είναι›. Βέβαια αυτό που λέει είναι η ενδιάθετη πεποίθησή του με την άποψη ότι είναι κι αυτός ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την Οργάνωση κι έρχεται και σας λέει ότι όπως κι εγώ δεν έχω, έτσι δεν υπέπεσε ποτέ στην αντίληψή μου κάτι που να ενδυναμώνει μια τέτοια πεποίθησή μου σε σχέση με τον Ανέστη Παπαναστασίου.
Δυστυχώς όμως κατά τη διάρκεια της απολογίας του υπήρξε μια μεγάλη μεταστροφή. Είπε ότι «εγώ δεν ξέρω αλλά έχω κάποιο λογικό επιχείρημα, η λογική μου με κατευθύνει στο γεγονός ότι εκείνος ο οποίος πήρε αυτό το συγκεκριμένο σχεδιάγραμμα και αυτά τα συγκεκριμένα επιμέρους, είναι ο ξάδερφός μου ο Νίκος Παπαναστασίου›.
Εγώ ερμηνεύω τη στάση του αυτή με πάρα πολλούς τρόπους και θα σας πω και θα σας διαβάσω ορισμένες καταθέσεις, ορισμένες ερωτήσεις που έγιναν από τον Τακτικό κ. Εισαγγελέα για να δείτε πώς μετεστράφη αυτή η άποψη έτσι όπως εκδηλώθηκε προς τον κ. Ζαϊρη σε κάποιες ημέρες και από εκεί που εγώ δεν ξέρω τί κάνω, πώς αυτή η άποψη έγινε ότι «ξέρετε, η λογική μου είναι εκείνη η οποία κατατείνει στο γεγονός ότι πράγματι εκείνος ο οποίος τα πήρε›.
Έγιναν κάποιες ερωτήσεις κ.κ. Δικαστές οι οποίες θεωρώ ότι ήταν αντιδικονομικές πλήρως. Του έλεγαν ευθέως «δώσε μας τον ξάδερφό μας για να φύγεις εσύ›. Αυτές οι ερωτήσεις έγιναν και αυτό οφείλω να το πω και το ακούσατε κι εσείς. Αυτές οι ερωτήσεις είχαν να κάνουν όχι μόνο στον ίδιο τον Ανέστη Παπαναστασίου αλλά είχαν να κάνουν –και το λέω με μεγάλη μου λύπη αυτό- και στη γυναίκα του και στα αδέρφια του.
Θα σας διαβάσω δυο-τρία πράγματα, για να δείτε πώς έχει ερωτηθεί, με ποιον τρόπο έχει ερωτηθεί η σύζυγος του Ανέστη Παπαναστασίου η οποία ήταν μάρτυρας υπερασπίσεώς του και όχι μάρτυρας η οποία προήλθε από το κατηγορητήριο. Θα σας πω λοιπόν τί λέει σε ένα σημείο. Λέτε εσείς κ. Πρόεδρε «η κυρία πήρε θέση σε όλα τα ζητήματα νομίζω, ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο›. Λέει λοιπόν ο κ. Εισαγγελεύς: «Κυρία, σύζυγός του είστε;› «Ναι›. «Βέβαια ενδιαφέρεστε›. «Γιατί; Για τον σύζυγό μου;› «Για να βρει από αυτή τη δύσκολη θέση›. «Βεβαίως›.
Δεύτερο στοιχείο, σε άλλο σημείο της κατάθεσης: Εισαγγελέας: «Η ενοχή του συνδέεται λογικά και με τη λογική του ξαδέρφου του› Κα Πρόγιου: «Ναι›. «Ένας όμως που είναι αθώος και εμπλέκεται πώς φέρεται; Μήπως βάζει και τις φωνές; Μήπως κάνει και άλλα πράγματα εναντίον εκείνου που τον ενέπλεξε άθελά του; Καταλάβατε τί σας λέω τώρα;› «Κατάλαβα και θα σας απαντήσω› έχει πάρει το μήνυμα ήδη. «Εάν κάποιος τον ενέπλεξε τον σύζυγό σας αυτός λογικά μπορεί στο τέλος να είναι ο Νικόλαος Παπαναστασίου, ο ξάδερφός του. Θα μιλήσουμε κα Παπαναστασίου με τη γλώσσα της αλήθειας›. «Με τη γλώσσα της αλήθειας και τη γλώσσα της λογικής›, απαντά η κα Πρόγιου. «Και με τη γλώσσα του συμφέροντος του συζύγου σας και της δικαιοσύνης›. Το δεύτερο σκέλος σωστό, το πρώτο όμως απαράδεκτο. Πρόγιου: «Εγώ μιλώ με τη γλώσσα της αλήθειας και αυτή είναι το συμφέρον για όλους μας εδώ πέρα μέσα και για σας και για τον Ανέστη και για μένα›. «Εμένα το συμφέρον μου είναι η δικαιοσύνη›. «Ναι, ο καθένας τί εξυπηρετεί›. «Μήπως αυτό είναι και για τον σύζυγό σας;›
Αφήνω τί απαντά, για να μη σας ταλαιπωρώ. Εισαγγελέας: «Επικρέμεται μια κατηγορία που επισύρει κάθειρξη μέχρι 10 ετών για τον σύζυγό σας, το καταλάβατε;› «Ναι, δηλαδή εμείς τί θα μπορούσαμε να κάνουμε ή ο σύζυγός μου; Να φωνάζαμε όλη την ημέρα;› «Ό,τι κάνει ο αθώος›. Δεν έχω να πω τίποτε άλλο σε σχέση με αυτό, θα σας πω όμως και κάτι άλλο πριν κάνω τα σχόλιά μου επάνω σε αυτή την κατάθεση η οποία για μένα είναι μια κατάθεση που λέει ότι «δώσε μας εκείνον, για να πάρεις εκείνο›.
Δε μπορεί κανείς κ.κ. Δικαστές, βάζοντας το χέρι στην καρδιά να πει ότι αυτές οι ερωτήσεις δεν είναι ερωτήσεις οι οποίες κατατείνουν, οι οποίες υπαγορεύουν το «γίνε Ανδοκίδης και έλα πέσ’ μας για να γλιτώσεις εσύ›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή είναι η δική σας γνώμη.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Ό,τι λέω είναι κατά τη γνώμη μου, δεν δογματίζω εγώ, έχω κάποιες απορίες τις οποίες πού θα τις πω; Θα τις πω σε άλλους; Θα τις πω στο Δικαστήριο, θα τις πω σε εκείνους οι οποίοι θα κρίνουν.
Ελάτε τώρα να δείτε και κάτι ακόμα. Αυτά έχουν γίνει στην 80η συνεδρίαση, δε θυμάμαι την ημερομηνία. Θα σας πω τί έχει πει τώρα ο Αθανάσιος Παπαναστασίου, ο αδελφός του στην 57η συνεδρίαση. Δηλαδή πολύ νωρίτερα, πριν ακόμα αρχίσει αυτό το συγκεκριμένο αλισβερίσι «ξέρεις μίλα εκεί και θα δούμε τί θα γίνει›. Ρωτά ο κ. Κουρκάκης τον Αθανάσιο Παπαναστασίου, αδελφό του Ανέστη: «Τί εξηγήσεις σας έδωσε ο αδελφός σας για τον τρόπο με τον οποίο βρέθηκε αυτό το χαρτί στη γιάφκα;› «Μου είπε από την πρώτη στιγμή ότι κάποιος το έκλεψε› «Το έκλεψαν δηλαδή;› «Ναι› Ποιος το έκλεψε;› «Τί να σας πω;› «Ο ξάδερφός του;› «Όχι, δε μου είπε ποτέ τέτοιο πράγμα›. «Ποιος;› «Δεν ήξερε γιατί δεν μπορούσε να προσδιορίσει›.
Αυτά τα λέει ο αδελφός του. Είδα τί λέει ο αδελφός του, είδατε τί λέει η γυναίκα του, ακούσατε τί είπε ο ίδιος. Να δούμε όμως και παρακάτω, που πιέστηκα πάλι για να μιλήσει για το Νίκο. «Πώς βρέθηκε; Σας ρωτώ, τί σας είπε; Ποιος το έκλεψε;› «Δε γνωρίζω, αυτό μου είπε› «είναι απάντηση αυτή; Τα χαρτιά του τα είχε σπίτι;› «Απ’ όσο ξέρω όχι›. «Τα πήρε ο ξάδερφός του; Τα πήρε άλλο μέλος της Οργάνωσης;› «Δε μου είπε τέτοιο πράγμα›. Έχει αρχίσει η Δίκη, έχει δει τον αδερφό του, έχουν συζητήσει, έχει έρθει κτλ.
Ακούστε ερώτηση του κ. Τακτικού Εισαγγελέα: «Εάν καθ’ υπόθεση πρόκειται να επιλέξετε μεταξύ του ενός ή του άλλου το συμφέρον, ποιον θα επιλέγατε, τον αδερφό σας ή τον πρώτο ξάδερφο;› Αυτό έχει καταγραφεί στα πρακτικά. Και του λέει: «Τί εννοείτε κατ’ υπόθεσιν;› απαντά ο Παπαναστασίου.
Εάν υπάρχει ένα γεγονός το οποίο ενοχοποιεί τον έναν και αθωώνει τον άλλον, ερωτώ ποιον εκ των δυο θα διαλέγατε; Τον αδελφό σας ή τον πρώτο εξάδελφο; Επιμένει. Θα πρέπει ένας από τους δυο να είναι ένοχος, οπωσδήποτε. Και ποιος θα είναι ένοχος; Αυτός τον οποίον τον εμφανίζουν ως υπαρχηγό, αυτός ο οποίος είναι όλα αυτά θα πρέπει να είναι ένοχος.
Απάντηση, ακούστε απάντηση. «Εγώ κ. Εισαγγελέα ορκίστηκα να πω την αλήθεια και σας επαναλαμβάνω και πάλι, ότι μου είπε ο αδελφός μου. Αυτό είναι η αλήθεια›. Τέτοια πίεση και τέτοια απάντηση.
Στη συνέχεια ρωτάει ο κ. Ζαϊρης που υπηρετούσε κλπ. Εντάξει ας το πούμε και αυτό, επειδή κλείνει όλη αυτή η παραπομπή. κ. Ζαϊρης: «Ξέρετε όσο καιρό υπηρετούσε ο αδελφός σας ως έφεδρος αξιωματικός στις Σέρρες, τον είχε επισκεφθεί ο Νίκος Παπαναστασίου;› «Αυτό δεν το συζητήσαμε με τον αδελφό μου και εγώ δεν θυμάμαι ακριβώς τέτοιες λεπτομέρειες. Απ’ όσο λέει και ο ίδιος τον επισκέπτονταν και άλλα συγγενικά πρόσωπα.› κ. Ζαϊρης: «Ο ξάδελφός του;›. «Σ’ αυτό εγώ δεν θυμάμαι, έχουν περάσει και τόσα χρόνια, θα πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιον.›
Καταλαβαίνετε για ποιο λόγο τώρα, μετά απ’ αυτές τις ερωτήσεις οι οποίες για μένα, θα έπρεπε να έχουν απαγορευθεί. Επιτρέψτε μου, αλλά αυτές οι ερωτήσεις, τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν αντέλεξα εγώ; Ίσως είναι λάθος μου.
Εκείνο λοιπόν που θα ήθελα να σας πω είναι το εξής, μετά απ’ αυτές τις ερωτήσεις αντιλαμβάνεστε?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε να δείτε, όπως ξέρετε οι ερωτήσεις των Δικαστών δεν λογοκρίνονται.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Εγώ δεν είπα για τον κ. Κουρκάκη με συγχωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε και για τον κ. Ζαϊρη, τότε γιατί τα διαβάσατε αυτά; Εάν τις διαβάσατε για να περάσει η ώρα, αλλά ουδέν προσέθεσε. Φαίνεται ότι σας αρέσει να περνάει η ώρα.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Όχι δεν μ’ αρέσει να περνάει η ώρα καθόλου?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τις ερωτήσεις των δικαστών που λέτε, ούτε να αντιλέξετε?.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε γιατί βάζετε στο στόμα μου πράγματα τα οποία δεν είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν βάζω εγώ στο στόμα σας, εάν δεν λέγατε για τους δικαστές, δεν θα έλεγα τίποτα?.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Αφήστε με να ολοκληρώσετε την ενδιάθετή μου βούληση, γιατί το έκανα το ξέρω καλύτερα απ’ όλους σας, έχω την εντύπωση εγώ είμαι εκείνος ο οποίος ξέρω, και ξέρω γιατί τις έκανα αυτές τις ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνο όμως που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι τι του χρειάζονται του πελάτη σας αυτά, να μας εξηγήσετε να καταλάβουμε, τον ωφελούν αυτά που λέτε και εσείς;
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Ένα λεπτό, τις ερωτήσεις λοιπόν εγώ του κ. Εισαγγελέως, τις διάβασα για να καταδείξω το πλαίσιο των ερωτήσεων αυτών, έχετε δίκιο. Τις ερωτήσεις του κ. Κουρκάκη και του κ. Ζαϊρη, δεν τις διάβασα για να δείξω το πλαίσιο των ερωτήσεων, τις διάβασα γιατί με ενδιέφεραν οι απαντήσεις. Αλλά εάν διάβαζα μόνο τις απαντήσεις, τις οποίες έδωσε ο Αθανάσιος Παπαναστασίου, καταλαβαίνετε ότι δεν θα αντιλαμβανόσαστε τι απαντούσε.