Πολιτική
Πέμπτη, 06 Νοεμβρίου 2003 21:03

Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (06/11/2003) Μέρος 3/6

Σας ρωτώ: Πώς μπορεί στις 5 του μηνός να συνδέονται αυτά τα δύο γεγονότα πριν να υπάρχει έστω και μία σύλληψη εκτός του βαρύτατα ασθενούς Σάββα Ξηρού; Οι συλλήψεις γίνονται, όπως ξέρετε, πολύ μεταγενέστερα. Πώς λοιπόν, εάν αυτό δεν έχει στρωθεί ως χαλί για να περάσει στην κοινή γνώμη, για να έρθει φυσιολογικά στο να συλληφθεί ο Γιάννης Σερίφης;

Τονίζω δηλαδή ότι είχε προαποφασισθεί. Είναι ευτύχημα ή δυστύχημα, δεν ξέρω για τα νέα παιδιά που βρίσκονται εδώ πέρα, είναι δικό τους το θέμα και των συνηγόρων τους και του Δικαστηρίου σας να αποφανθείτε για την τυχόν ή όχι ενοχή τους. Δε με αφορά, δεν μπορώ να υπεισέλθω. Εάν όμως δεν είχε συλληφθεί ο Σάββας Ξηρός, δεν είχε, επαναλαμβάνω μιλήσει ή όχι, δεν το ξέρω, δεν με αφορά, δεν είχαν γίνει άλλες συλλήψεις, σήμερα θα ξαναδικάζατε σε αυτή την αίθουσα τη 17Ν. Αλλά θα δικάζατε αθώους γιατί οι λίστες ήταν έτοιμες. Όταν θα φτάσω στους Αμερικάνους θα σας εξηγήσω πώς δημιουργούσαν τις λίστες κ. Πρόεδρε.

Το δεύτερο θέμα, γιατί ήταν αναγκαίος ο Γιάννης Σερίφης. Οι μηχανισμοί στην Ελλάδα δεν πάσχουν από συνωμοσιολογία, όπως είπε ο κ. Εισαγγελέας, δεν τρελαθήκαμε.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Θα προτιμούσα να μη διακόπτετε, όμως σας λέω ότι έχω γλώσσα πολύ σκληρή μερικές φορές να απαντώ. Εγώ κρίνω τα θέματα και δίνω την ερμηνεία των γεγονότων όπως έχουν καταγραφεί. Μου ζήτησε ο κ. Πρόεδρος να μην αναφερθώ στους θεσμούς και είδατε ότι το θέμα το παρέκαμψα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο Σαρδανάπαλος τί ήταν;

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Ήταν ο βασιλιάς της Βαβυλώνας κτλ., μην κάνουμε ανάλυση, με περίεργες ιδέες και περίεργα βίτσια......

Πάμε στο δεύτερο: Οι μηχανισμοί στην Ελλάδα έχουν μια δική τους λογική, τραγική για τη χώρα. Είναι τραγική γιατί θα θυμάστε ότι την περίοδο που η δημοκρατία έτεινε πάλι να κλυδωνίζεται, έπεσαν άπειρες βόμβες. Θα σας δώσω στοιχεία σε λίγο από πού έπεφταν αυτές οι βόμβες. Όχι από τη 17Ν ούτε από τις άλλες αναρχικές Οργανώσεις. Από αμερικάνικες Οργανώσεις και από την ίδια την ΚΥΠ. Και αυτό δικαιολογεί το γεγονός ότι όταν άρχισε η Ελλάδα να ξετυλίγει το κουβάρι της 17Ν, δεν εμπιστεύτηκε την ΚΥΠ, δεν της έδωσε κανένα δικαίωμα να παρέμβει.

Όταν παρακάτω θα φτάσω στην ΕΥΠ την περίφημη, θα σας πω περισσότερα γεγονότα για να μη χάνω τον ειρμό. Σας δίνω το σχέδιο της αγόρευσης που θα κάνω κ. Πρόεδρε. Αυτοί οι άνθρωποι λειτουργούν ιδιόμορφα, δεν ξέρω αν τους έχετε γνωρίσει, δε θα σας γεμίσουν το μάτι, σας το λέω προκαταβολικά. Σκεφτείτε όμως ότι στον τελευταίο διαγωνισμό, για να προσλάβουν 35 «πράκτορες›, πήγαν 5.500 άνθρωποι. Εδώ, στην Ελλάδα.

Εδώ είναι η «γραβιέρα› κ. Εισαγγελέα, στο ΑΣΕΠ. Αλλά δεν είναι το θέμα μου. Εάν και πάλι την ευθύνη την ερευνών την είχε η ελληνική ΕΥΠ, κατηγορούμενο εδώ δεν θα είχατε. Γιατί υπήρξαν τεράστια τα συμφέροντα που είχαμε. Θα σας πω ένα μόνο παράδειγμα. Σε όλο αυτό το διάστημα, τα κονδύλια που ήταν να χρησιμοποιηθούν για να συλληφθούν ή να δώσουν πληροφορίες για τη 17Ν εδίδοντο στους μεν ανώτερους αξιωματικούς κάθε μήνα ένα ποσόν, στους δε κατώτερους των περιφερειακών χώρων, δηλαδή των Κοινοτήτων και των μικρών τμημάτων, 50.000.

Ένας εκ των διοικητικών μιας μικρής περιφέρειας επέστρεψε τα χρήματα στον ανώτερό του και του λέει κύριε, εμείς εδώ είμαστε ένα χωριό και δεν κάνουμε καμία έρευνα. Και η απάντησή του ήταν, τα στοιχεία τα έχω κ. Πρόεδρε, όποτε θέλετε σας τα δίνω, τα άλλα δεν έχουν νόημα, είναι όμως απόλυτα αληθινά. Ξέρετε τι είπε; Κράτησέ τα ρε, ποιος σου είπε εσύ ότι μπορείς να χαλάσεις την πιάτσα. Έτσι φεύγανε τα λεφτά. Έτσι φύγανε τα λεφτά και για την άλλη ιστορία που δεν με νοιάζει. Δεν υπερασπίζομαι την 17Ν. Αλλά κάποτε η πολιτεία και δεύτερο λαμπρό στάδιο για τον κ. Εισαγγελέα, πρέπει να ερευνήσει. Δεν χαθήκανε 700 εκατομμύρια που λένε, το ποσό είναι μηδαμινό και αστείο. Χαθήκανε πάρα πολλά χρήματα απ’ αυτά. Γι’ αυτό και το κράτος δεν την εμπιστεύεται.

Και πότε δεν την εμπιστεύεται; Όταν αρχηγό της έχει πολιτικό πρόσωπο, με δεδομένες τις περγαμηνές τις αντιστασιακές του. Στον κ. Αποστολίδη, ο οποίος κ. Αποστολίδης θα σας πω παρακάτω.

Το τρίτο θέμα. Εάν έλεγαν μόνο την περίφημη Αντιτρομοκρατική, ότι πιάσαμε ως αρχηγό της 17Ν έναν και αυτόν χωρίς στοιχεία, ή εσείς αξιολογήστε τα στοιχεία, δεν με νοιάζει. Για να μην γίνεται σύγχυση. Εγώ δεν θα γίνω υπερασπιστής κανενός αλλουνού. Εάν είχαν στοιχεία, πιάσανε μόνο αυτόν, με έναν σας περνάει από το μυαλό ότι λειτούργησε αυτή η οργάνωση όλα αυτά τα χρόνια και με τις αηδίες που λέει ο Δραβαλιάρης ότι μετά, κάνοντας ένα άλμα στο χρόνο μπήκε η νεότερη γενιά των εκτελεστών. Έτσι λειτουργεί μια οργάνωση;

Του ήρθε δηλαδή ενός μια επινόηση, ήρθε από την Γαλλία, λέει βουτάω και κάνω την 17Ν, φέρνω και μια γυναίκα φέρνω και έναν άνδρα, που είναι αυτή η γυναίκα, που είναι αυτός ο άνδρας; Έρχονται λοιπόν και λένε και να πως δένει και μπαίνει και το κερασάκι στην τούρτα αυτή του Σερίφη. Έρχονται και λένε λοιπόν όχι, δεν ήταν μόνος του. Ποιοι ήταν. Οι συνήθεις ύποπτοι, που ευτυχώς αθωώθηκαν όλοι από τα Δικαστήριά μας, και οι άλλοι ύποπτοι που δεν τους έχουν πιάσει.

Ποιος είναι ο πιο ύποπτος; Ο Γιάννης Σερίφης. Αυτός ήταν που έβαλε την βόμβα στην AEG, αυτός που σκότωσε τον Κασίμη, αυτός που ήταν στον Ραυτόπουλο, αυτός που ήταν στον Ε.Λ.Α., αυτός, αυτός?.

Όμως εάν έβγαιναν και το έλεγαν ξαφνικά, τίποτα δεν θα έβγαινε. Τι έκαναν λοιπόν οι ανέντιμοι αυτοί κύριοι; Έδιναν τις κασέτες και τις δισκέτες στους δημοσιογράφους, σ’ αυτούς που έχουν. Και αυτοί εξίσου ανέντιμα, πουλώντας τον εαυτό τους έδιναν και διοχέτευαν μέσω της τηλεόρασης και των εφημερίδων όλα αυτά που ξέρανε ότι ήταν ψέματα. Γιατί δεν μπορούσαν να μην ξέρουν ότι είναι ψέματα ότι αφορούσαν τον Γιάννη Σερίφη.

Δεν μπορούσαν γιατί ξέρανε ότι ο βίος του, ήταν ανοιχτός, ξεκάθαρος και κρυστάλλινος. Ξέρανε τις απόψεις του. Τις είχε εκφράσει πολλές φορές δημόσια. Μετείχε σ’ όλους τους αγώνες. Είδατε επαπειλείτο η σύλληψή του και η κράτησή του και κρατήθηκε. Αλλά αυτός εκείνο το διάστημα δεν σταμάτησε να πηγαίνει σ’ όλους τους αγώνες, και σ’ όλα τα συλλαλητήρια και σ’ όλες τις εκδηλώσεις, γιατί δεν φοβήθηκε. Τι να φοβηθεί ο αθώος;

Έπρεπε όμως να φτιαχτεί. Αυτή είναι κ. Πρόεδρε η περιρρέουσα φήμη, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν. Και έτσι βρέθηκαν και πολλοί ίσως άλλοι κατηγορούμενοι και να ποιο είναι το δύσκολο έργο σας. Να ξεκαθαρίσετε την γύρα από το στάρι. Εγώ το πιστεύω. Έχω τυφλή εμπιστοσύνη όπως ξέρετε, γιατί τους θεσμούς τους υπηρετούμε, ανεξάρτητα εάν τους κρίνουμε. Και επαναλαμβάνω ότι τους κρίνουμε, για να βελτιωθούν. Γιατί εγώ πιστεύω ότι ένας αντισυνταγματικός νόμος, πρέπει αμέσως να χτυπιέται στο κεφάλι. Και σας είπα και άλλη φορά εδώ, ότι κρίθηκε και άλλη φορά αντισυνταγματικός ο νόμος, που περιορίζει τις αναβολές σε δυο, από πλημμελειοδικείο της Λιβαδειάς.

Όταν λοιπόν έχει το θάρρος ένας πλημμελειοδίκης να κρίνει αυτό το νόμο αντισυνταγματικό και να μην τον εφαρμόζει, γιατί περιορίζει τα δικαιώματα του κατηγορούμενου – κατά την δική μου άποψη δεν περιορίζει τα δικαιώματα του κατηγορούμενου μόνο- περιορίζει και κυρίως και τα δικαιώματα των δικαστών, να ψάχνουν την αλήθεια, με χίλιες αναφορές αν παραστεί ανάγκη.

Και ας μην πιστέψουμε ότι μ’ αυτό τον τρόπο συντομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης. Τέτοιες φαιδρότητες να μην τις περιμένουμε. Αν θέλουμε να αποδοθεί η δικαιοσύνη στο συντομότερο χρόνο, χρειαζόμαστε νέες αίθουσες, δικαστές, δικαστικούς υπαλλήλους, χρειαζόμαστε μηχανοργάνωση, χρειαζόμαστε?α! αυτά στοιχίζουν, ένας νόμος δεν στοιχίζει.

Αυτή είναι η διαφορά. Είχαν ανικανότητα οι διωκτικές αρχές στο να συλλάβουν τον Γιάννη Σερίφη, ή να προσδιορίσουν τις όποιες συμμετοχές του, σε οποιαδήποτε, όχι μόνο σ’ αυτή που δικάζεται παράνομη οργάνωση; Εάν κ. Πρόεδρε και κ. Εφέτες, είχαν τέτοια ανικανότητα, αυτή η πολιτεία δεν πρέπει να επιβιώσει, έπρεπε να τους έχει όλους ξηλώσει. Έπρεπε να τους έχει στείλει στα σπίτια τους και έπρεπε να έχει δημιουργήσει μια νέα αστυνομία, δεν το έχει κάνει. Κάνει το αντίθετο, που εξίσου είναι δυστυχώς καταλυτικό της σοβαρότητας που μπορεί να έχει αυτό το κράτος.

Καθένας μεγαλόσχημος, υψηλόβαθμος, που βγαίνει σε σύνταξη, στην πλειονότητά τους για να μην γίνεται σύγχυση, τοποθετείται και σε μια κρατική υπηρεσία, αποτυχόντες, που το ξέρετε και εσείς και εγώ, αξιωματικοί υψηλόβαθμοι έχουν τοποθετηθεί στην Ασφάλεια των διαφόρων υπηρεσιών, ΔΕΚΟ κλπ, δεν κάνω προσωπικό αγώνα κανενός, δεν μ’ ενδιαφέρει. Τη λογική αυτή της πολιτείας τονίζω στο Δικαστήριό σας, που δεν πρέπει να συνεχιστεί.

Γιατί όταν κατά τον δοθέντα ορισμό κ. Πρόεδρε, δημοκρατία, θα σας δώσω τον ορισμό της δημοκρατίας και θα γελάσετε, δημοκρατία είναι ο ορισμός που δίνουμε στους πολίτες για να αντισταθούν σε μια εξουσία. Έτσι την έχουν καταντήσει και θα μιλήσω παρακάτω.

Αφού λοιπόν δεν είχαν ανικανότητα, γιατί δεν μπορώ να πιστέψω, ότι μέσα σ’ ολόκληρο το σώμα της αστυνομίας δεν υπάρχουν ικανοί, θα ήταν αστείο να το πει κανένας, και αφού τον παρακολουθούσαν μέρα νύχτα τον Γιάννη Σερίφη δεν θα είχαν βρει κάτι, που να προσδιόριζε ότι αυτός ο άνθρωπος επιτέλους τον πιάσαμε στην φάκα; Δεν βρήκανε όμως. Εκλήθη επαναλαμβάνω στην ανάκριση, γιατί επιφυλάχθηκε και αυτό είναι το λάθος του κ. Ανακριτή, λάθος που θα μείνει ασυγχώρητο κατά την δική μου άποψη κ. Πρόεδρε, γιατί εάν θέλανε, έπρεπε να πει ο κ. Ανακριτής, πηγαίνετε, πιάστε τον, καλέστε τον, πάρτε του μια απολογία και στείλτε τον μου. Μην παίρνετε τίποτα. Ασκείστε τη δίωξη και ελάτε. Ή ζητήστε να ασκηθεί η δίωξη. Δεν το έκαναν όμως, γιατί εκείνοι ήξεραν το φιάσκο στο οποίο θα πέσουν. Τώρα γιατί ο κ. Ανακριτής το έκανε, ας κρατήσω προς το παρόν τις σκέψεις μου.

Αφού λοιπόν επαναλαμβάνω ότι ο Γιάννης Σερίφης παρακολουθείτο έτσι ή αλλιώς και δεν βρήκαν τίποτα, τι λόγο είχε ο κ. Ανακριτής για να τον καλέσει; Κανέναν, ο κ. Ανακριτής προσωπικά. ¶λλοι είχαν λόγο. Υπέκυψε, δέχθηκε επιρροές, έτσι το πίστεψε; Δεν μπορώ να μπω σε κανενός το μυαλό. Εγώ ξέρω ότι όταν τον καλούσε ως συνιδρυτή της 17Ν, εγνώριζε, ή έπρεπε να γνωρίζει ο κ. Ανακριτής ότι ο Γιάννης Σερίφης δεν ήταν μέλος.

Έτσι όμως συμπληρωνότανε το καρέ. Και εν πάση περιπτώσει κατά την δική μου και πάλι άποψη, επειδή βλέπω ότι και πάλι δυσφορεί ο κύριος εξ αριστερών Εφέτης, δεν έπρεπε προσωρινά να κρατηθεί. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη. Γιατί και εάν δεχθώ ως αληθινή την κατάθεση του Παύλου Σερίφη, ήδη για το αδίκημα που κατηγορείτο είχε ολοκληρωθεί και είχε παραγραφεί τότε. ¶ρα δεν έπρεπε εδώ να συζητηθεί καθόλου.

Υπάρχει όμως ακόμα μια ανάγκη για να συλληφθεί ο Γιάννης Σερίφης, η οποία πιθανόν να είναι σημαντικότερη από τις προηγούμενες. Έπρεπε να ενσταλαχθεί στην συνείδηση του πολίτη, ότι ο φόβος που μπορεί να είχε ο οποιοσδήποτε για τη συμμετοχή του στα κοινά, ότι να σταματήσει πλέον να συμμετέχει. Γιατί ο Σερίφης με τις εμφανίσεις του, δεν κρυβότανε όπως είπα, προκαλούσε και πάντοτε η τηλεόραση εστίαζε το φακό επάνω του, μέχρι τις ημέρες της προφυλακίσεώς του και μέχρι φυσικά τις ημέρες που απελύθη. Αλλά μπήκαν τέτοιοι εξοντωτικοί όροι. Και εδώ θεωρώ λίγο, για να μην πω πάρα πολύ τραβηγμένο, αλλά δεν είναι τώρα η ώρα να κρίνω την προανάκριση και όλα εκείνα τα στοιχεία.

Με τον τρόπο αυτό όμως σπείρανε το φόβο στον πολίτη που ήθελε να αγωνίζεται για τα κοινά, ότι πρόσεξε, γιατί και εσύ θα έχεις την ίδια τύχη, αυτό είναι το πιθανολογούμενο σοβαρότερο αυτής της αιτίας. Τώρα ποιος φοβάται και ποιος δεν φοβάται αυτή είναι άλλη ιστορία. Και αφού ξέρανε όλοι, ότι ο Γιάννης Σερίφης δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά ένας βιομηχανικός εργάτης που πήγε μετανάστης στην Γερμανία και το ’66 – ’67 στην Αυστραλία, για να επιστρέψει – όπως σας είπε – μόλις έγινε η χούντα στην Ελλάδα στη Γερμανία, πώς είναι δυνατόν να τον κατηγορούν, αφού ξέρανε και εδώ θα σας πω ακόμα κάτι άλλο.

Ο Γιάννης Σερίφης ως αγώνα έχει, να παράγει έργο δημιουργικό. Να προσπαθεί, μέσα από τους κοινωνικούς και τους συνδικαλιστικούς αγώνες, όπως ειπώθηκε κατ’ επανάληψη, να παράγει έργο που να δημιουργεί, ώστε μ’ αυτό τον τρόπο να διεκδικεί την βελτίωση της ζωής μας. Έτσι πιστεύει και έτσι ενεργεί. Οι διωκτικές αρχές σας κ. Πρόεδρε δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι έχει το δικαίωμα ο εργαζόμενος να ανήκει στην τάξη που ανήκει και ταυτόχρονα να διεκδικεί την βελτίωση των δικαιωμάτων που θα έχει η τάξη του. Και εδώ θα θυμηθώ και θα σας πω ότι όπως γνωρίζετε, στο σύνολο των απεργιών μια θυμάμαι μόνο, που έχουν δικαστεί από τα Δικαστήρια, μόνο μια θυμάμαι, μπορεί να είναι και κάποια άλλη, πάντως το σύνολο είναι σχεδόν, όλες έχουν κριθεί καταχρηστικές.

Και επίσης ότι, ότι έχει επιτευχθεί σ’ αυτή τη χώρα, δεν έχει επιτευχθεί χωρίς ανθρώπινη θυσία. Κάποιοι έχουν αναλάβει αυτό τον αγώνα κάποιοι έτρεξαν. Και αν δεν κάνω λάθος και άνθρωποι που είναι στην έδρα έχουν αγωνιστεί και έχουν τρέξει, την περίοδο που χρειάστηκε ή την περίοδο της νεότητάς τους.

Γιατί εγώ δεν πιστεύω ότι εκείνη την περίοδο, όταν τρέχαμε και φωνάζαμε για την Κύπρο, για το 15% ή το ένα – ένα – τέσσερα δεν μετείχαν όλοι οι νέοι της εποχής, εκτός από εκείνους που είχαν την γνωστή καρφίτσα. Όλοι. Και όλοι τότε της εποχής εκείνης, θυμόμαστε το ξύλο των διωκτικών αρχών που έπεφτε, λες και αγωνιζόμαστε, όχι για τίποτα άλλο, ούτε ξέρω για ποια εγκληματική πράξη, αλλά για την ελευθερία αν θέλετε, για την αυτοδιάθεση του Κυπριακού λαού, που τότε ήταν και το κυριότερο, αν όχι το μοναδικό. Για να έρθουν μετά ταύτα όλα όσα ήρθαν και που δεν θα τα αναφέρω.

Όταν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι αγωνίζονται, θυσιάζονται και δίνουν το αίμα τους και έτσι προοδεύει η κοινωνία δυστυχώς, γιατί κανείς δεν παραχωρεί από το κεφάλαιο χαριστικά σε κανένα τίποτα, γιατί όπως θα διαβάσατε στους πίνακες αξιολόγησης των οικονομικών, οι επιχειρήσεις μας πέρσι, είχαν 72%, 80%, 65% κέρδη, αλλά ο εργαζόμενος πήρε, 2%, 2,4%, 2,6%, 2,7%.

Και όταν οι επιχειρήσεις βλέπετε δεν τους εξυπηρετούν, γιατί θεωρούν ότι ο εργαζόμενος αμείβεται υψηλά, παίρνουν οι πολυεθνικές τα μπαγκάζια τους και πάνε σε άλλες χώρες. Και αφού μιλάμε γι’ αυτά τα πράγματα, πρέπει να τονίσω επίσης, ότι ολόκληρο το 2002 δεν έγινε καμία επένδυση στην Ελλάδα, καμία από το εξωτερικό, και όσα λεφτά εισπραχθήκανε από τα Χρηματιστήρια εσείς γνωρίζετε πού πήγαν.

Έχει λοιπόν μετά ταύτα σας ερωτώ, σημασία η δίωξη του Γιάννη Σερίφη; Ασφαλώς και έχει. Κάλυπτε πολλαπλούς σκοπούς. Κάλυπτε πολλαπλές ιδεοληψίες. Κάλυπτε πολλαπλές εμμονές. Κάλυπτε εκδικητικότητα αν θέλετε κάποιων αρχών, που είχαν αποτύχει στο να τον στριμώξουν.

Είχε λοιπόν και αυτό σημασία. Για ποιους δεν έχει; Για σας. Εσείς δεν έχετε κανένα λόγο, ούτε τον έχετε βεβαίως, να έχετε οποιαδήποτε ιδεοληψία γι’ αυτά τα θέματα. Και γιατί όπως επίσης σε λίγο θα τονίσω, ανοίγουμε έναν ασκό ο οποίος είναι πολλαπλάσιος απ’ όσο υποθέτετε, θα σας διαβάσω δυο κομμάτια από την μυστική συμφωνία που έχει συνάψει η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και θα καταλάβετε τι σημαίνει έκδοση. Όχι πώς δεν το ξέρετε, αλλά πώς το ερμηνεύουν εκείνοι οι οποίοι τα έχουν υπογράψει, γιατί αυτό έχει αξία.

Όπου υπάρχει δημοκρατία, υπάρχει και δικαιοσύνη κ. Πρόεδρε. Όσο η δικαιοσύνη καθίσταται ισότιμη της δημοκρατίας, τόσο οι θεσμοί λειτουργούν και καλύτερα. Όσο ο θεσμός της δικαιοσύνης στην συνείδηση του κόσμου και στην Ελλάδα και πάλι από σφυγμομέτρηση όπως το γνωρίζετε, έχει εμπιστοσύνη ο κόσμος και αυτό είναι ευτύχημα προς το παρόν, στη δικαιοσύνη, όσο ανεβαίνει η ακεραιότητα και οπλίζεται της δικαιοσύνης, τόσο λειτουργεί η δημοκρατία.

Στην περίπτωση του Γιάννη Σερίφη έχει την εξής τύχη. Να απευθύνεται σε Δικαστές, οι οποίοι πιστεύω ότι θα κρίνουν, με μόνο γνώμονα το τι κατηγορείται ο Γιάννης Σερίφης. Και αυτό θα σας αναλύσω λίγο περισσότερο. Ο Γιάννης Σερίφης τελειώνοντας την απολογία του εδώ, σας είπε και εγώ το επαναλαμβάνω, ότι δεν ζητώ να με αθωώσετε γι’ αυτά που κατηγορούμαι, αλλά ζητώ να με δικάσετε γι’ αυτό που είμαι, όχι γι’ αυτό που οι άλλοι θέλουν να είμαι.

Και αυτό που είναι, σας το ανάλυσε χαρακτηριστικά. Έχει κρύψει ποτέ ο Γιάννης Σερίφης τις ιδέες του, τις οποίες διακηρύσσει παντού; Πριν συλληφθεί ο Γιάννης Σερίφης δίνει μια συνέντευξη στο ΕΘΝΟΣ, στις 28/7/2002. Σας διαβάζω ελάχιστα αποσπάσματα στις ερωτήσεις και απαντήσεις. Το λέω αυτό γιατί στις 28/7/2002 που δίνεται η συνέντευξη, δεν έχει ακόμα κατηγορήσει, ή έχει προσδιορίσει τον Γιάννη Σερίφη. Είναι χρόνος ανύποπτος και μ’ αυτή την έννοια την διαβάζω.

Στη συνέντευξη αυτή λέει: «Δεν αντέχω την λογική της 17Ν. Δεν διάβαζα ούτε τις προκηρύξεις της.› Τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο τον γνωρίζετε; Τον ρωτά ο Δημοσιογράφος. «Όχι, δεν είχα ιδέα ποιος ήταν. Αυτός ήταν – όπως μαθαίνω στη Γαλλία -, εγώ στην Γερμανία. Ούτε τον έχω δει ποτέ στην ζωή μου, ούτε και τον πατέρα του γνώριζα. Με τους τροτσκιστές και τους μαρξιστές λενινιστές δεν είχα κοινά ιδεολογικοπολιτικά στοιχεία. Να σας πω ότι δεν μου άρεσαν οι κατασταλτικές αποφάσεις του Τρότσκι το ξεπάστρεμα του αναρχικού κινήματος, ή η απόφαση του Λένιν, να κρατικοποιήσει ακόμα και τα συνδικάτα. Την ιστορία των μαρξιστών την έμαθα τώρα με τα γεγονότα της 17Ν.›

Λέει για τον Μπακογιάννη «Με όλα τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα τι γνώμη έχετε σχηματίσει για την 17Ν› τον ρωτούν. «Μέχρι στιγμής έχω ακούσει μόνο για τα ποινικά αδικήματα. Αυτό που περιμένω να ακούσω τον πολιτικό τους λόγο. ¶σχετα με το γεγονός ότι διαφωνώ περιμένω να πάρουν την πολιτική ευθύνη›. «Έχουν πολιτικό λόγο;› τον ρωτά ο δημοσιογράφος. «Δεν ξέρω›.

Δημοσιογράφος: «Η εικόνα που δίνουν αρκετοί από τους συλληφθέντες δεν είναι πολιτική. Λένε όμως ότι κάποιοι έγραφαν τα κείμενα. Πρέπει λοιπόν αυτά τα κείμενα να τα υποστηρίξουν›. «Με συγχωρείτε αλλά δεν δέχομαι ότι αυτοί που συμμετείχαν στην 17Ν προέρχονται από τους αναρχικούς και αντιεξουσιαστικούς χώρους. Και μόνο τα κείμενα της 17Ν είναι εξουσιαστικά. Εγώ δεν καλυπτόμουν ποτέ από τέτοιες απόψεις. Καμία συγκεντρωτική Οργάνωση όπως είναι και η 17Ν με αντίληψη καθαρά εξουσιαστική δεν μπορεί να είναι πρωτοποριακή. Τσάμπα κόπο κάνουν για μένα με τις σκευωρίες τους›.

Αναφερόμενος επαναλαμβάνω στον Μπακογιάννη λέει (για να μην σας τα διαβάζω): «Θα ήθελα να σας ρωτήσω ειδικά για την δολοφονία του Μπακογιάννη. Τον γνωρίζετε από τα χρόνια της δικτατορίας; Ποιος νοιώσατε;›. «Ήταν χοντρή και ελεεινή επίθεση. Ο Μπακογιάννης δεν με ενδιέφερε τι έκανε ως πολιτικός όπως και κάθε πολιτικός. Αυτοί που τους ψηφίζουν ας τους αλλάξουν αν δεν τους εκφράζουν. Εγώ δεν ψήφισα, δεν τους υποστήριξα. Το σημαντικότερο για μένα είναι ότι σκότωσαν έναν άνθρωπο που ήταν στη Γερμανία σε όλη την διάρκεια της Χούντας η φωνή 450.000 Ελλήνων μεταναστών. Όλοι εμείς ακούγαμε τον Μπακογιάννη να μιλάει από το Σταθμό του Μονάχου κατά της Χούντας και η δολοφονία του μας έκανε να ρωτάμε ο ένας τον άλλο γιατί; Ήταν εκτός των άλλων και ανιστόρητο. Βρίσκομαι σε κλοιό από τα ΜΜΕ που λειτουργούν σαν αστυνομικοί›.

Αυτά τα λέει επαναλαμβάνω σε μια συνέντευξή του στις 28 Ιουλίου που είναι χρόνος ανύποπτος για τον Γιάννη. Δεν γνωρίζει ότι θα έρθει κατηγορούμενος. Από την ώρα που δεν γνωρίζει και λέει όλα αυτά και είναι γνωστά επαναλαμβάνω σε αυτούς που άσκησαν την δίωξη εναντίον του, ποιος λόγος υπήρχε να ασκηθεί αυτή η δίωξη; Απολύτως κανένας γιατί δεν υπήρχε κανένας. Για τον πολύ απλό λόγο, ότι γνώριζαν κι εκείνοι. Δεν υπήρχε ένδειξη όπως ισχυρίζεται και μάλιστα σοβαρή ο κ. Εισαγγελέας. Ποια ένδειξη; Από πού προέκυψε αυτή η ένδειξη;

Μου λένε ότι προέκυψε από την κατάθεση του Παύλου Σερίφη. Εγώ σας διάβασα ότι πριν απολογηθεί ή καταθέσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο ο Παύλος Σερίφης το χαλί για τον Γιάννη Σερίφη είχε στρωθεί. Πώς είναι λοιπόν ανθρωπίνως δυνατόν να μην γνωρίζουν εκείνες οι Διωκτικές Αρχές ότι δεν υπήρχε εάν απλώς δεν τους εξυπηρετούσε ώστε να κάνουν την τούρτα με το κερασάκι της ότι υπήρξε συνιδρυτής.

Το περίεργο είναι ότι αν σας διαβάσω το δελτίο τύπου που έδωσε ο εκπρόσωπος της Αστυνομίας στις 28/7 πάλι για τους ποιοι κατηγορούνται για την 17Ν δεν αναφέρει καν το όνομα του Γιάννη Σερίφη. Έχει όλα τα στοιχεία, όλα τα ονόματα αλλά όχι τον Γιάννη Σερίφη γιατί απλούστατα είχε μεν εφευρεθεί το ότι πρέπει να υπάρχει ένας συνιδρυτής αλλά ακόμα οι Διωκτικές Αρχές, δηλαδή η Αντιτρομοκρατική δεν είχαν κανένα στοιχείο και καμία ένδειξη ώστε να τον προσδιορίσουν.

Ας πούμε στον Γουέλς που τόσο πολύ τον αγαπάει ο κ. Εισαγγελέας. Υπάρχει έστω κι ένα στοιχείο ανεξάρτητα από αυτό που είπε ο κ. Φυτράκης ότι δηλαδή είναι αδιανόητο σε μια υπόθεση που δεν εισάγεται στο Δικαστήριο εμείς να την χρησιμοποιούμε ως μέσον για να καταλήξουμε σε συμμετοχή του Γιάννη Σερίφη ούτως ώστε με αυτόν τον τρόπο να φτάσουμε στην παραγραφή, παραγραφή η οποία όπως σας είπα σε λίγο θα σας ενημερώσω τι ακριβώς περιλαμβάνει και πώς ακριβώς εκτελείται.

Είχαμε λοιπόν κανένα στοιχείο που να δίνει την ένδειξη ότι ο Γιάννης Σερίφης συμμετείχε; Πρώτο στοιχείο λοιπόν που έχουμε, είναι ο Παύλος Σερίφης. Κανένα άλλο, ένα και μοναδικό. Δεν ενδιαφέρομαι πως έδωσε αυτή την κατάθεση. Τα ανέπτυξε ο κ. Φυτράκης. Δεν με νοιάζει, δεν είναι ο στόχος μου αυτός. Ο στόχος μου είναι να αποδείξω ότι και να ήθελε ο οιοσδήποτε Παύλος Σερίφης δεν γνώριζε γιατί δεν ήταν στην Ελλάδα. Δεν μπορούσε να είναι συνιδρυτής ο Παύλος, ένας αμούστακο παιδάκι πριν πάει στρατιώτης. Είναι αστειότητες αυτές που λένε.

Σας έφερε ο κ. Σταμούλης εδώ το έγγραφο από την Γερμανία όπου λέει από το 1975 ως τον Αύγουστο του ΄76 ήταν στην Γερμανία και τον Αύγουστο του ΄76 ήρθε και ντύθηκε στρατιώτης, στα 21 του χρόνια. Πώς μπορούσε λοιπόν να είναι αυτός συνιδρυτής; Ρωτήσατε αν ξέρει μια λέξη γαλλικά για να δούμε αν είναι αυτός που έφερε ο Γιωτόπουλος όπως λένε από το Παρίσι;

Αλλά υπάρχει κάτι πολύ πιο απλό. Υπάρχουν οι καταθέσεις της χήρας Γουέλς. Μπαίνω σε αυτό το νήμα, σε αυτόν τον χώρο παρότι το θεωρώ ανεπίτρεπτο για να είμαι ειλικρινής γιατί είπα πολλές φορές στην διάρκεια της διαδικασίας και στον κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέα και στον κ. Εισαγγελέα ότι ο Γιάννης Σερίφης δεν κατηγορείται γι’ αυτήν την κατηγορία ώστε να μπορώ να αναπτύξω επιχειρήματα που να είναι καταλυτικά.

Όμως με βάση αυτή την σκέψη ο κ. Εισαγγελέας πιστεύω εκλήθη να προσθέσει ότι ναι, για τα δύο αδικήματα δηλαδή της κατοχής και της προμήθειας των όπλων τον κηρύσσω αθώο αλλά για τον άλλο ζητάω παραγραφή. Γιατί; Γιατί δέχομαι λέει ως αληθινή την κατάθεση. Μα πώς μπορεί λέει εγώ να τη δει ως αληθινή αφού αν είχε διαβάσει το τι είπε η χήρα Γουέλς και ο αστυνόμος Χρυσοχόος που ήταν μέσα στο αυτοκίνητο όταν πήγαιναν δεν έχει καμία μα καμία ομοιότητα με αυτά που είπε ο Παύλος. Που σημαίνει ότι και αυτοί που του τα έβαλαν στο στόμα δεν τα είχαν διαβάσει ή δεν τα θυμόντουσαν ή η βιασύνη τους τους έκανε να κάνουν λάθη.

Επειδή πολλές φορές έχετε διερωτηθεί σε αυτή την αίθουσα «καλά, τόσο αφελείς είναι εκείνοι που τα έκαναν;›. Ναι, ο χρόνος, η πίεση γιατί αυτή η Δίκη δεν έχει τίποτε άλλο από μία πίεση «τελειώνετε, τελειώνετε, τελειώνετε, τελειώνετε›. Γι’ αυτό έγιναν όλα. Γι’ αυτό ψηφίστηκε να μην μπορούμε να προσβάλλουμε τα βουλεύματα, γι’ αυτό στη διαδικασία συνέχεια υπάρχει αυτή η πίεση. Εν πάση περιπτώσει δεν θέλω να είστε κακός προφήτης κ. Πρόεδρε και να λέτε ότι το 18μηνο κινδυνεύει. Φτάνει η συρρίκνωση που έχει η δημοκρατία στην Ελλάδα. Αρκετά. Δεν μπορεί να συρρικνώνεται συνεχώς, δεν μπορεί οι κατηγορούμενοι να επαπειλούνται και ο οιοσδήποτε άλλος ότι ξέρετε, το κράτος μπορεί να κάνει ότι έκανε στην Ιταλία και να κάνει 5ετή την προφυλάκιση. Ας την κάνουμε αιώνια για να τελειώνουμε. Εγώ ξέρω τι γίνεται σε αυτή τη χώρα και δυστυχώς δεν σας θεωρώ προφήτη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην την κάνει λέω.

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Να μην την κάνει λέτε κ. Πρόεδρε, τι θα πω; Λέω δεν γίνεστε κακός προφήτης. Εγώ ξέρω τι γίνεται και σε ποιες συρρικνώσεις πάμε. Κακώς προφήτης να είμαι εγώ, όχι εσείς. Αυτή η χώρα ολισθαίνει. Όποιος δεν θέλει ας μην το παραδεχθεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάει πολύ καλά.

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Έτσι λέτε εσείς. Σε λίγο θα με ακούσετε να δείτε αν ολισθαίνει σύμφωνα με άλλα στοιχεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Χαίρομαι που το λέτε κ. Πρόεδρε. Εσείς πιστεύετε ότι εγώ θέλω να αφήσω στα παιδιά μου που έχω την τιμή σήμερα και την ευχαρίστηση και ως συνεργάτες μου και ως δικηγόροι που παρασκεύασαν σε μεγάλο βαθμό αυτή την αγόρευση -να είναι δίπλα μου- ότι θέλω να τους κληρονομήσω μία χώρα που να έχει έλλειμμα δημοκρατίας; Το αντίθετο. Λέω ότι τα όσα τράβηξε η γενιά μας καλώς ή κακώς τα τράβηξε. Πέρασαν, τέλειωσαν, ας τα ρίξουμε πίσω, σας δούμε το σήμερα και το αύριο. Αυτό θέλω να αφήσω στα παιδιά μου κι εσείς στα δικά σας και ο κάθε νοικοκύρης στα δικά του τα παιδιά.

¶λλο όμως το τι θέλω και άλλο το τι γίνεται. Είναι μια διαφορά. Κι αν φωνάζουμε σε αυτήν την αίθουσα κ. Πρόεδρε, κ.κ. Εφέτες και σε άλλες αίθουσες δεν το κάνουμε γιατί μας αρέσει να φωνάζουμε. Μας αρέσει πιο πολύ να είμαστε αγαπητοί αν θέλετε και να μην στενοχωρούμε κανέναν. Αλλά δεν είναι αυτός ο ρόλος μας, δεν είναι αυτή αν θέλετε η δική μου η φωνή. Δεν μπορώ να έχω τέτοια φωνή που να χαϊδεύει αυτιά. Έχω φωνή με σκοπό να προστατεύσουμε ότι είναι να προστατευθεί.

Θα θυμίσω στο Δικαστήριό σας αυτό που είπε και ο κ. Ιωαννίδης εδώ πέρα καταθέτοντας ως μάρτυρας ότι αυτός ο περίφημος τρομονόμος και όχι αντιτρομοκρατικός όπως θέλει να χαρακτηριστεί γιατί έτσι είναι τον χαρακτήρισε ο λαός, αυτός ο περίφημος τρομονόμος ψηφίστηκε μόνο από 20 Βουλευτές, 8 του ΠΑΣΟΚ και 12 της Νέας Δημοκρατίας.

Αν απαξιώνονται λοιπόν οι θεσμοί επαναλαμβάνω δεν απαξιώνονται από μας που τους κρίνουμε, απαξιώνονται από αυτούς που έχουν κληθεί να λειτουργούν μέσα σε αυτούς τους θεσμούς. Βέβαια υπάρχουν και νομοσχέδια εξίσου σοβαρά, να μην πω σοβαρότατα που πήγαν με 3 Βουλευτές μόνο, έναν υφυπουργό και 3 Βουλευτές. Δεν είναι δική μου δουλειά θα πείτε, είναι δική μου δουλειά να επισημαίνω κ. Πρόεδρε όλα τα στραβά και τα κακά αν μπορεί ποτέ να διορθωθεί.

Τι βρήκαν για διόρθωση (ξεφεύγοντας λιγάκι και κάνοντας μία παρένθεση) να έχουμε ως Βουλευτές ανεπάγγελτους. Ωραία! Δηλαδή μου λένε εμένα αν θέλεις κύριε να γίνεις Βουλευτής πρέπει να σταματήσεις να δουλεύεις. Δηλαδή πρέπει να κάνω τον γιο μου να έχει «τζάκι›, να του αφήσω περιουσία για να αρχίσει να πολιτεύεται αν θέλω να είμαι κι εγώ σωτήρας της πατρίδας. Αστειότητες!

Ας δούμε κ. Πρόεδρε ένα άλλο θέμα. Να δούμε για τις ΗΠΑ τι γίνεται και πώς επιδρούν στην Ελλάδα γιατί όταν τα λέμε φαινόμαστε ?.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με προκαλείται να πιάσω ένα κεφάλαιο που είχα ετοιμάσει στην αγόρευσή μου. Με προκαλείται να σας πω ότι στην Ελλάδα έχουμε αυτό που ειπώθηκε από τον Θουκυδίδη για τον Περικλή. Έχουμε τα ολιγοπώλια της εξουσίας η οποία εξουσία λειτουργεί κάτω από οικονομικές επιρροές. Αλλά θα σας πω τι λέει ο Τουρέν σε λίγο και όλοι αυτοί οι θεωρητικοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Για να δούμε οι ΗΠΑ πώς παρεμβαίνουν στη χώρα μας. Έχουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες κ. Πρόεδρε για να δούμε πώς γίνονται οι παρεμβάσεις κι αν πραγματικά αυτά που λέω είναι σωστά ή όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Εγώ θα σας δώσω τα στοιχεία, δεν πρόκειται να μακρηγορήσω αν καλώς ή κακώς γίνονται.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Αλλά να μην πάμε στους Περσικούς Πολέμους.

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Δεν πρόκειται να πάω σε κανέναν Περσικό γιατί αν πάω κ. Πρόεδρε θα πάω πάλι στην Αρχαία Αθήνα για να πω το εξής: ότι όταν ο Φρύνιχος υπενθύμισε στους Αθηναίους τα οικεία κακά όπως είπαν με την τραγωδία του Μιλήτου ¶λωση εξοστρακίστηκε γιατί δεν ήθελαν να τους υπενθυμίζει λέει τα οικεία κακά. Εγώ έχω πλήρη συνείδηση από τότε που το διάβασα ότι όποιος λέει πράγματα που δεν είναι αρεστά στα αυτιά σε εκείνον που απευθύνονται εξοστρακίζεται. Δεν με νοιάζει όμως και δεν το λέω σε σας κ. Πρόεδρε. Αυτά που λέω εδώ τα πολλαπλάσια λέω έξω και όπου χρειάζεται. Δεν κρύβω την γλώσσα μου. Εγώ όμως το ξέρω ότι θέλουν οι άνθρωποι να τους λες εκείνα που τους είναι ευχάριστα και όχι εκείνα που τους είναι δυσάρεστα.

Πριν από λίγες ημέρες στις 8/10/2003 έκανε μία δήλωση ο κ. Χρυσοχοίδης και είπε ότι στην Αθήνα θα δαπανήσουμε για την ασφάλεια 1.000 εκατομμύρια δολάρια. Εγώ θα σας πω το σημερινό κόστος κι εσείς μετά θα κρίνετε. Ταυτόχρονα δημοσιεύθηκε ότι στην Ατλάντα οι Ολυμπιακοί Αγώνες στοίχισαν 300 εκατομμύρια δολάρια. Στο Salt Lake City η χειμερινή Ολυμπιάδα 310 εκατομμύρια δολάρια. Στο Σίδνευ 200 εκατομμύρια δολάρια. Στην Αθήνα αυτή την ώρα είμαστε 1.650 εκατομμύρια δολάρια. Αρχικός προϋπολογισμός κ. Πρόεδρε και κ.κ. Εφέτες 122 εκατομμύρια δολάρια. Θα ξεπεράσουμε τα 2.000 εκατομμύρια δολάρια μέχρι να τελειώσει γιατί μόλις προχθές ξανάβγαλαν άλλη οι Αμερικάνοι και οι Ισραηλινοί (για να μην κρυβόμαστε), το κυριότερο εκείνοι οι οποίοι προστατεύουν την ασφάλεια της χώρας μας για τους Ολυμπιακούς.

Τι είπαν; Ότι ξέρετε, δεν έχετε πάρει υπόψη σας το βιολογικό πόλεμο και ότι μπορεί να πάει κάποιος στον Μαραθώνα και να ρίξει κλπ, φτου 75 εκατομμύρια δολάρια από πάνω και άντε συνεχίζουμε για όλη αυτή την ιστορία. Τι θέλω να πω; Αυτό που ο Γιώργος Παπανδρέου κ. Πρόεδρε, ότι δεν μπορούμε να κάνουμε την Ελλάδα στρατοκρατούμενη χώρα σε μια συνέντευξη που έδωσε στα «ΝΕΑ› πριν από λίγες ημέρες.

Γιατί το είπε αυτό; Διότι πλέον δεν αντέχεται άλλο αυτός ο περιορισμός, αυτή η προσπάθεια συρρίκνωσης προκειμένου την εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων να μας καθοδηγούν και να μας οδηγούν. Γι’ αυτό λέω ότι θα φτάσουμε σε ώρες πικρές και απλώς από μια απόρρητη έκθεση του πώς θα είναι η ασφάλεια του λιμανιού του Πειραιά μπορώ να σας πω ότι 3 μήνες προ της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων κανένα container δεν θα μπει στην πόλη του Πειραιά από κανένα δρόμο είτε λέγεται αεροπορικώς, είτε λέγεται με πλοίο, είτε οδικώς.

Γιατί νομίζετε ότι το λένε; Γιατί λέει «εμείς δεν μπορούμε να ελέγξουμε το σύνολο των container που μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα κατά τον χρόνο εκείνο και που μπορεί να έχουν οπλισμό κι αν τυχόν θέλετε να τα ελέγξουμε θα μας δώσετε άλλα 30 εκατομμύρια δολάρια›. Έχουν βρει δηλαδή χίλιους τρόπους για να καταπιέζουν την Ελλάδα και εν πάση περιπτώσει η Ελλάδα δεν κινδύνευσε ποτέ. Είχε τρομοκρατία η Ελλάδα; Για να μην κοροϊδευόμαστε.

Μετά λοιπόν από τις 11 Σεπτεμβρίου, αυτήν την περίφημη ημέρα η οποία εφευρέθηκε; Ξέρω κι εγώ, δεν ήρθε η ώρα ακόμα, θα το πω πιο ύστερα αυτό, δημιουργούνται όλες αυτές οι καταστάσεις σε βάρος της χώρας μας. Και μετά ψηφίζονται όλες αυτές οι συνθήκες που υπέγραψε και η κυβέρνησή μας. Όσα άκουσα λέω εγώ σε αυτό το σημείο, για να ξεκαθαρίζουμε. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο που αφορά την έκδοση.

Έχει δικαίωμα κ. Πρόεδρε -για να φτάσω σε ένα καίριο σημείο, γιατί αυτά θέλω να τα βγάλω γρήγορα- η κυβέρνηση των ΗΠΑ να δικάζει ξένες υποθέσεις που αφορούν πολίτες άλλων χωρών; Για να το δω το θέμα. Δεν θα τα έλεγα όλα αυτά κ. Πρόεδρε. Εάν δεν είχε προτείνει την παραγραφή??

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να πατήσουμε λίγο στη γη. Εμάς μας ενδιαφέρει αν έχει δικαίωμα η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ή όχι; Αυτά είναι θέματα Διεθνούς Δικαίου που δεν αφορούν εδώ τη Δίκη.

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Μα σας είπα, σας πρόλαβα κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι μας νοιάζουν εμάς κ. συνήγορε;

Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Αυτή τη φορά σας πρόλαβα. Είπα «δεν επρόκειτο να ασχοληθώ με αυτά τα θέματα›.