Είναι σε έναν χώρο ο οποίο χρησιμεύει και σαν χώρος διαμονής η Δαμάρεως από τον τρόπο που είναι δομημένος ο χώρος, προκύπτει από τα κρεβάτια που υπάρχουν μέσα προκύπτει ότι είναι ένας χώρος ο οποίος κατά περίπτωση χρησιμοποιείται και σαν χώρος διαμονής. Είναι ένας χώρος ο οποίος σας δήλωσε εδώ κάποια στιγμή ανύποπτη ο Δημήτρης Κουφοντίνας ότι ήταν ένας χώρος ο οποίος δεν νοικιάστηκε για να αποτελέσει κρησφύγετο της Οργάνωσης.
Τι μπορείτε λοιπόν να συνάγετε; Τι αποδεικνύει αυτό το αποτύπωμα; Αποδεικνύει αναμφισβήτητα την διέλευση και κομίζετε γλαύκα, την έχουμε αποδεχθεί, ποτέ δεν την αρνηθήκαμε. Αποδεικνύει αυτό το αποτύπωμα την γνώση; Θα μπορούσε βέβαια να υποθέσει ο καθένας από μας ότι αυτός που επέτρεψε στην Αγγελική Σωτηροπούλου να μπει σε αυτό το διαμέρισμα θα μπορούσε υποθετικά να της έχει παράσχει κάποιες ελάχιστες ή καθόλου ή κάποιες παραπάνω πληροφορίες για το τι ήταν αυτός ο χώρος.
Έχετε κάποιο στοιχείο όμως από το ίδιο το αποτύπωμα που να σας οδηγεί σε αυτήν την σκέψη; Σας παρέχει κάποια πληροφορία το ίδιο το αποτύπωμα για να οδηγηθείτε στην σκέψη ότι αφού υπάρχει αυτό το αποτύπωμα εδώ σε αυτό το σημείο συνάγεται και η γνώση; Εάν το αποτύπωμα ήταν επάνω στην πόρτα η οποία οδηγούσε στα computer και στις ρουκέτες, εάν το αποτύπωμα ήταν πάνω στη ντουλάπα με τις ρουκέτες, αν ήταν πάνω στις ρουκέτες τα αποτυπώματα, είχε δοκιμάσει να τα ξεσκονίσει η κα Σωτηροπούλου θα μπορούσαμε να πούμε ότι πράγματι μπορεί η Αγγελική να είχε γνώση αυτών των πραγμάτων. Όχι μπορεί, είχε γνώση σε αυτή την περίπτωση. Το ίδιο τα αποτύπωμα μας παρέχει την πληροφορία.
Ένα αποτύπωμα όμως σε μια πόρτα δωματίου που χρησιμοποιείται για διαμονή σας παρέχει από μόνο του την πληροφορία για το αν αυτός που το άφησε γνώριζε ή δεν γνώριζε το τι ήταν ο χώρος στον οποίο βρισκόταν; Και πολύ περισσότερο σας παρέχει οποιαδήποτε πληροφορία αυτό το αποτύπωμα ως ίχνος, ως στοιχείο για το αν υπήρχε οποιασδήποτε μορφής συνέργια ή συμμετοχή στην αυτουργική πράξη της Οργάνωσης από πλευράς αυτού που το αφήνει;
Δεν λέω το τι συνάγεται με την φαντασία της πολιτικής αγωγής αλλά το τι μπορεί να προκύπτει από το ίδιο το στοιχείο στο σημείο που βρίσκεται, τι πληροφορίες μπορεί το ίδιο το στοιχείο να σας παρέχει, τις αποκλειστικές πληροφορίες τις οποίες οφείλεται σαν Δικαστήριο να σταθείτε, να λάβετε υπόψη σας για να μπορέσετε να πείτε, να καταλήξετε σε μία κρίση γιατί έχουμε βεβαίως διέλευση και είναι δεδομένη η διέλευση. Είναι η διέλευση ακόμα κι αν στο βάθος του μυαλού σας υπάρχει η σκέψη ότι μπορεί και ένα κάτι να της είπε, κάτι ελάχιστο ή κάτι παραπάνω. Μπορεί η διέλευση να θεωρηθεί με οποιονδήποτε τρόπο υποστηρικτική ή ενισχυτική πράξη της δράσης της Οργάνωσης για να μπορέσετε να οδηγηθείτε από αυτό σε σκέψη για συνέργια ή πολύ-πολύ περισσότερο για συμμετοχή;
Νομίζω ότι κανένα τέτοιο στοιχείο δεν σας παρέχει αυτό το αποτύπωμα και με κανένα τρόπο δεν μπορείτε με βάση αυτό να οδηγηθείτε σε μία τέτοια σκέψη. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να κάνω αναφορά σε μία άλλη απόφασή σας. Σας ανέφερε μία ο κ. Φυτράκης χθες, εγώ θα σας αναφέρω μία άλλη κ.κ. Δικαστές, θα επικαλεστώ μία άλλη.
Πριν από 10 χρόνια δικάστηκε στην αίθουσα αυτή μια παρόμοια υπόθεση. Η υπόθεση της έκρηξης της Πάτρας με εκλεκτό Πρόεδρο τότε τον κ. Τζένο και Εισαγγελέα (δεν κάνουμε χαρακτηρισμούς για τους παρόντες) τον κ. Μαρκή. Εκτός από τους πρωταίτιους και αυτούς που παραπέμφθηκαν σαν συνεργοί για εκείνη την έκρηξη, μια έκρηξη που είχε προκαλέσει 7 νεκρούς, είχε 28 νομίζω τραυματίες και είχε μεγάλο αριθμό ζημιών που είχαν προκληθεί σε κτίρια και αυτοκίνητα και είχε προκαλέσει και ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα εκείνη την εποχή οδηγώντας και στην απέλαση στα πλαίσια της συλλογικής ευθύνης και την εκδίωξη νομίζω 2.500 αν θυμάμαι καλά Παλαιστινίων που ζούσαν στην χώρα μας. Μου έρχεται ένας αριθμός που μπορεί να είναι και υπερβολικός.
Σε κείνη λοιπόν την υπόθεση εκτός από τους πρωταίτιους κάθισε στο σκαμνί και η συντρόφισσα ενός εκ αυτών. Η κυρία αυτή, η κοπέλα αυτή, ένα νέο κορίτσι ήταν, διώχθηκε, παρέμεινε ένα χρόνο προφυλακισμένη και οδηγήθηκε στην δίκη έχοντας την γενική κατακραυγή αν θέλετε, από πλευράς της κοινωνίας, όπως και αντίστοιχα σήμερα η δική μας. Γιατί η γυναίκα είναι πάντα ο δαίμονας, γιατί η γυναίκα είναι πάντα αυτή που φταίει, φταίει περισσότερο και από τον δράστη. Η γυναίκα του δράστη, είναι πιο ένοχη από τον ένοχο.
Η κοπέλα αυτή παραπέμφθηκε τότε κατά τα εξής. Από τη δική της κατάθεση και από τις καταθέσεις των συγκατηγορούμενών της προέκυπτε, όχι μόνο ότι είχε σχέση με τον σύντροφό της που ήταν ο ένας εκ των δυο πρωταιτίων, ένας εκ των δυο βασικών, όχι μόνο γιατί ήταν μαζί του πριν από την έκρηξη και ήταν μαζί του αμέσως μετά την έκρηξη, κατέφυγε σ’ αυτήν μετά την έκρηξη, αλλά γιατί η γυναίκα αυτή είχε μπει στο δωμάτιο όπου κατασκευαζόταν η βόμβα, σύμφωνα με την δική της μαρτυρία και τις μαρτυρίες και των συγκατηγορουμένων της, είχε μπει στο δωμάτιο που κατασκευαζόταν η βόμβα, την ώρα που κατασκευαζόταν η βόμβα.
Και όχι μόνο είχε μπει, αλλά είχε πιάσει στα χέρια της τον εκρηκτικό μηχανισμό. Αποπέμφθηκε από τον σύντροφό της, ρώτησε μάλιστα, και τι είναι αυτό το πράγμα που έχετε εδώ πέρα; Της είπαν οι άλλοι ότι άστο αυτό δεν σε αφορά, πήγαινε στο δωμάτιό σου. Γινόντουσαν όλα αυτά στην φοιτητική εστία.
Το Δικαστήριο τα δέχθηκε αυτά. δέχθηκε λοιπόν ότι η κα «Λ› κατηγορείται ότι την παραμονή της εκρήξεως είχε επισκεφθεί στην φοιτητική εστία του δωματίου του δράστη, του ανθρώπου που σκοτώθηκε φέροντας την βόμβα, έλαβε γνώση του εκρηκτικού μηχανισμού και της σχεδιαζόμενης εκρήξεως και αποδείχθηκε και ομολογείται από την ίδια την κατηγορούμενη, ότι πραγματικά επισκέφθηκε με τον σύντροφό της το δωμάτιο του δράστη και είδε πράγματι ένα κουτί, στο οποίο όπως αποδείχθηκε υπήρχε η εκρηκτική ύλη – δεν ήταν το κουτί με την εκρηκτική ύλη βεβαίως, ήταν ο εκρηκτικός μηχανισμός - ,γιατί το κουτί με την εκρηκτική ύλη ήταν ογκώδες. Όμως δεν γνώριζε η κατηγορούμενη αυτή αν πράγματι ήταν εκρηκτικός μηχανισμός και πολύ περισσότερο, δεν γνώριζε ότι μ’ αυτόν, επρόκειτο να τελεστεί η οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη.
Το Δικαστήριο εκείνο οδηγήθηκε στο να αθωώσει την κατηγορούμενη, από τις κατηγορίες οι οποίες απαγγελλόντουσαν, απέναντι στην κυρία «Λ› της υπόθεσης αυτής. Θα σας καταθέσω το απόσπασμα αυτό, αν και δεν παρέχει σημαντικά στοιχεία για το Δικαστήριό σας βέβαια, για την κρίση σας σ’ αυτή την υπόθεση. Παρέχει όμως ένα σημαντικό στοιχείο σε σχέση με την χρήση του αποτυπώματος. Η κυρία «Λ› δεν είχε απλά αφήσει αποτυπώματα, δεν βρέθηκαν τα αποτυπώματα, δεν θυμάμαι καν αν είχαμε αποτυπώματα σ’ αυτή την ιστορία, μάλλον δεν είχαμε, δεν είχε γίνει καν έρευνα, είχαν καταστραφεί τα πάντα, είχε εξαϋλωθεί και ο φέρων τον εκρηκτικό μηχανισμό, η κυρία αυτή δεν είχε αφήσει μόνο αποτυπώματα στο χώρο του δωματίου χιλιάδες, είχε αφήσει αποτυπώματα πάνω στην ίδια την βόμβα.
Και παρόλα αυτά το Δικαστήριο που την δίκασε, είχε το θάρρος να πει ότι αυτά τα αποτυπώματα, αυτή η σχέση, αυτή η επαφή της με αυτό το πράγμα, δεν μπορεί αφ’ εαυτού να συνιστά καμιά εγκληματική ενέργεια, καμιά συμμετοχή, καμιά συνέργια, καμιά υπόθαλψη, για υπόθαλψη παραπέμφθηκε. Για κακουργηματική υπόθαλψη είχε παραπεμφθεί, δεν είχε παραπεμφθεί για συνέργια.
Αυτά λοιπόν σε ότι αφορά τα αποτυπώματα, να σας καταθέσω και την απόφαση. Να σας πω κιόλας κ. Μαρκή ότι μέσα σε εκείνο τον όγκο των πεντακοσίων τόσων σελίδων, έψαξα να βρω την πρόταση. Υπέθετα ότι ήταν απαλλακτική. Η πρόταση ήταν απαλλακτική δεν μπόρεσα όμως να βρω το σκεπτικό, ήταν ένα χάος πραγματικά.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να επισημάνω για να πω κάτι ακόμα για τους χρόνους εντοπισμού των αποτυπωμάτων, ότι 12 Σεπτέμβρη εσπευσμένα όπως είπα φθάνουν τα αποτυπώματα της κας Σωτηροπούλου, 21 Οκτώβρη είναι το έγγραφο με το οποίο εντοπίζονται και γνωστοποιούνται τα αποτυπώματα που έχουν βρεθεί των υπόλοιπων κατηγορούμενων, κατηγορούμενων που βρίσκονται στα χέρια των αρχών από τις αρχές του Ιουλίου, γνωστοποιούνται στις ανακριτικές αρχές.
Αυτό για να σας επισημάνω αυτό που σας έλεγα, διάτρητη η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία μας λέει ο κ. Βαλυράκης, τις σχέσεις τις ψηλαφίσαμε στην διάρκεια της δίκης με διάφορους τρόπους. Οι σχέσεις επισημαίνονται και σήμερα διάτρητοι από τις αμερικανικές υπηρεσίες. Οι σχέσεις επιβεβαιώνονται και σήμερα με την βράβευση που γίνεται. Προκύπτει ίσως, θα μπορούσε κανείς να συλλέξει συμπεράσματα στο γιατί, γιατί αυτής της εσπευσμένης και άδικης δίωξης, που οδήγησε έναν άνθρωπο επί 15 μήνες στα κελιά που βρίσκονται κάτω από τα πόδια σας.
Και βέβαια ακολούθησαν οι μάρτυρες. Αναφέρθηκε η κυρία Βαγιανού, θα προσπαθήσω και εγώ να αναφερθώ σε όσο το δυνατόν λιγότερα ζητήματα, για να αναδείξω κάποιες πλευρές. Είχε πει ο κ. Μαρκής όταν σε κάποια στιγμή που αγόρευε κάποιος άλλος, μα δεν μπορούμε να δεχθούμε παράλογα πράγματα. Αυτό θέλουμε και εμείς κ. Δικαστές, μην δεχθείτε παράλογα πράγματα. Μη δεχθείτε τον παραλογισμό που έχουν οι καταθέσεις των Μανιά και Σαγρή. Μη δεχθείτε τον παραλογισμό που έχουν οι καταθέσεις του Μηλιώνη και του Φιωτάκη. Μη δεχθείτε να νομιμοποιήσετε αυτό που φοβάμαι ότι κρύβεται πίσω από τέτοιου είδους καταθέσεις.
Γιατί υπάρχουν κάποια κοινά σημεία σ’ αυτές τις καταθέσεις, τα οποία το λιγότερο, εμβάλουν σε σκέψεις. Όλοι οι μάρτυρες που εμφανίζονται να «αναγνωρίζουν› την κα Σωτηροπούλου, είναι μάρτυρες που την τοποθετούν την αναγνώριση κάποιες μέρες πριν από το γεγονός. Κανείς δεν έχει τολμήσει να έρθει και να πει, να θυμηθεί ότι την ώρα του γεγονότος, πέρναγε μια ξανθιά γυναίκα παραδίπλα, δεν θα πέρναγε και καμιά ξανθιά γυναίκα παραδίπλα; Δεν θα πέρναγε καμιά γυναίκα;
Κανένας μάρτυρας δεν τόλμησε να έρθει και να πει, ναι, εκείνη την ημέρα, εκείνη την ώρα, ήμουν και εγώ κάπου εκεί κοντά και την είδα. Οι δυο βασικοί μάρτυρες συμβαίνει να είναι γυναίκες, δυστυχώς και οι δυο, έχουν εμφανιστεί και οι δυο μετά την σύλληψη και μετά την προφυλάκιση. Και οι δυο, καταθέτουν την ίδια ακριβώς περίοδο. Και οι δυο προκύπτει από τις καταθέσεις τους, ότι ξεκίνησαν να εμφανιστούν στις αρχές, αφού η Αγγελική είχε προφυλακιστεί. Και οι δυο καταθέτουν για παρωχημένα γεγονότα, αναφέρθηκε σ’ αυτό και η κα Βαγιανού νομίζω. Και οι δυο εκδηλώνουν την ίδια εμπάθεια, απέναντι στο πρόσωπο εναντίον του οποίου καταθέτουν.
Και οι δυο έχουν δεχθεί, επιτρέψτε μου και όχι μόνο αυτές οι δυο, συμβουλές για την κατάθεσή τους. Η κα Σαγρή μας δηλώνει εδώ μέσα ότι πήγα και ρώτησα έναν μοίραρχο για το τι πρέπει να κάνω. Σε ότι αφορά την κα Μανιά, οι συμβουλές προκύπτουν από τον τρόπο με τον οποίον καταθέτει. Έχει λάβει γνώση, έχει πλήρη γνώση, της προανακριτικής κατάθεσης η κα Μανιά. Έχει πλήρη γνώση της προανακριτικής της κατάθεσης και φροντίζει να μην απέχει, όχι μόνο στην περιγραφή των γεγονότων στην πολύ ακριβή, επακριβώς λέει αυτά που λέει και στην κατάθεσή της, αλλά την ακολουθεί και κατά την ροή, κατά την δομή. Στο ίδιο Δικαστήριο δικάζουμε και εσείς και εμείς.
Ξέρετε πόσο ένας μάρτυρας μπορεί να έρχεται εδώ και να περιγράφει μια ιστορία με τον ίδιο τρόπο, που την περιέγραψε πριν ένα χρόνο. Είναι αδύνατον κ. Δικαστές. Αλλά αυτός ο άνθρωπος, αυτή η γυναίκα, έχει δει την κατάθεσή της, λίγη ώρα προτού μπει εδώ μέσα.
Έχει έτοιμες απαντήσεις σε όλα τα γνωστά ερωτήματα που κάναμε ως τότε. Ήταν έτοιμη να απαντήσει στα ποσοστά, ήταν έτοιμη να απαντήσει στην σύγκριση των υψών, ήταν έτοιμη να απαντήσει σε λεπτομέρειες τις οποίες ρωτάγαμε σε όλη την διάρκεια της διαδικασίας τους άλλους μάρτυρες και είχε επομένως ετοιμαστεί να μας αντιμετωπίσει, ήταν όμως ανίκανη να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση, ήταν έξω απ’ αυτά.
Όταν οι ερωτήσεις πέρασαν σε άλλα πράγματα, ήταν αδύνατον να ανταποκριθεί. Ήταν αδύνατον για την κα Μανιά να μας πει, ποια ήταν η στάση που κατέβαλε ένδεκα χρόνια, ήταν αδύνατον να μας πει τι βρισκόταν απέναντί της στην Κηφισίας, εκεί που δούλευε 11 χρόνια υποτίθεται, δούλευε δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω ιδιαίτερο. Ήταν αδύνατον να μας πει, πού ήταν το σημείο που έγινε η επίθεση κατά του Σόντερς. Ήταν αδύνατον να μας πει, πού ήταν το αυτοκίνητο που υποτίθεται ότι την άλλη μέρα, βρέθηκε, συνάντησε όντας και πηγαίνοντας στη δουλειά της στο οποίο είχε χτυπηθεί και βρισκόταν ο νεκρός, ήταν αδύνατον να μας πει, αν και κατά πόσο τις επόμενες ημέρες κατέβαιναν όχι αστυνομικοί, δεν είμαι σίγουρη αν ήταν αστυνομικοί, ή εν πάση περιπτώσει με πολιτικά ντυμένα άτομα, ή της Αγγλικής Πρεσβείας οι οποίοι διένειμαν τον γνωστό φυλλάδιο το οποίο σας καταθέσαμε, με το οποίο καλούσαν τους κατοίκους της περιοχής να δώσουν στοιχεία. Δεν είχε λάβει γνώση του συγκεκριμένου φυλλαδίου. Ήταν αδύνατον να απαντήσει, σε οποιοδήποτε ερώτημα τους ετίθετο πέρα από το πολύ συγκεκριμένο, την πολύ αναλυτική περιγραφή της Αγγελικής.
Και στις δυο περιπτώσεις στις καταθέσεις συνεχίζω την παράθεση των σημείων εκείνων, τα οποία μου δημιουργούν την εντύπωση, ότι κάτι υπάρχει σ’ αυτές τις δυο καταθέσεις, κάτι υπάρχει που δεν πάει καλά κ. Δικαστές. Υπάρχει λοιπόν και στις δυο περιπτώσεις αυξημένη εμπάθεια και κίνητρο. Υπάρχει κίνητρο που είναι η καταδίκη. Υπάρχει κίνητρο το οποίο δηλώνουν. Λέει η Μανιά, ότι ναι ήξερες και γι αυτό ήρθα. Λέει η Σαγρή, όχι θα σε άφηνα απέξω λέει, να κάνεις την αθώα, να παριστάνεις την αθώα; Και υπάρχει επομένως και σκοπιμότητα. Μια σκοπιμότητα που θα πρέπει να σας απασχολήσει. Δεν σας είδα όμως κ. Εισαγγελέα να αγανακτείτε μ’ αυτά που ακούστηκαν εδώ μέσα απ’ αυτές τις δυο μάρτυρες. Σκοπιμότητα η οποία είναι απαράδεκτο στοιχείο για έναν μάρτυρα κ. Δικαστές, που έρχεται εδώ να σας φωτίσει, για μια ανθρωποκτονία, ως τρίτος, ως τυχαίος, ως περαστικός, τι είναι αυτό που κινεί τέτοια αισθήματα σ’ αυτό το μάρτυρα και αν αυτός ο μάρτυρας έχει τέτοια αισθήματα. Αν έρχεται εδώ με τέτοια ιδιοτέλεια, έχει όμως το προνόμιο να ορκίζεται.
Και τι αξιοπιστία έχει η κατάθεσή του για σας; Και πώς στέκεται η δικαιοσύνη απέναντι σε κάτι τέτοιο; Αλλά προβλήματα, προβληματικές ήταν και οι καταθέσεις των δυο άλλων μαρτύρων, νιώθω την ανάγκη να αναφερθώ και δεν είναι μόνο οι καταθέσεις των δυο μαρτύρων. Στους μάρτυρες Φιωτάκη και Μηλιώνη δεν έχουν σχέση, δεν έχουμε κατηγορία, δεν έχουμε καν στην μια καν συμμετοχή, δεν θεωρείται ότι υπάρχει ένταξη, η ένταξη είναι με το βούλευμα του ’86 νομίζω.
Η περίπτωση Μηλιώνη, ΜΑΤ Καισαριανής είναι το ’85 παρόλα αυτά και ο Μηλιώνης και ο Φιωτάκης που είναι από την υπόθεση των ΜΑΤ Χαριλάου Τρικούπη, είναι δυο μάρτυρες, οι οποίοι πολύ χαρακτηριστικά, ο ένας έχει κληθεί από την πολιτική αγωγή, δεν τον κάλεσε η ανάκριση. Τον μάρτυρα Φιωτάκη δεν τον κάλεσε το Δικαστήριο. Τον κάλεσε η πολιτική αγωγή. Ο μάρτυρας Μηλιώνης ήρθε δηλώνοντας ότι είναι θύμα. Αλλά βεβαίως ορκίστηκε. Και δήλωσε μάλιστα ότι είναι δυνητικός θύμα, γιατί εγώ κινδύνευα λέει, κ. Δικαστές. Εγώ κινδύνευα τότε.
Το 1985 βεβαίως που λέει αυτός ότι κινδύνευε και ένιωθε ότι κινδύνευε δεν είχε γίνει καμία ενέργεια της οργάνωσης ενάντια σε αστυνομικούς. Το 1985 γίνεται η πρώτη ενέργεια που γίνεται τέτοιου τύπου και γίνεται λόγω της περίπτωσης Καλτεζά, ο μάρτυρας όμως αυτός δηλώνει από τότε θύμα και δηλώνει και εδώ σε σας, ότι εγώ είμαι θύμα. Έρχονται λοιπόν και οι δυο, με ένα στοιχείο ιδιοτέλειας αν θέλετε. Και φορτώνουν και οι δυο, αλλοιώνουν προς την ίδια πάντα κατεύθυνση και οι δυο, τις καταθέσεις τους.
Θέλω να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα. Νομίζω ότι αναφέρθηκε εκτενώς η κα Βαγιανού στην Μανιά, εγώ θα ήθελα να σταχυολογήσω κάποια πράγματα από την κατάθεση Σαγρή για να σας πω, να στηρίξω αυτό που σας λέω της εμπάθειας, να επισημάνω αυτό που σας λέω της εμπάθειας και της προκατάληψης, της φόρτισης, της μικρότητας και της κακίας, που επιδείκνυε αυτή η μάρτυρας απέναντι στην κατηγορούμενη.
Λέει λοιπόν στον Ανακριτή όταν καταθέτει: «το πρόσωπό της ήταν άγριο, φαινόταν το ασπράδι του ματιού της› και έρχεται στο ακροατήριο και συνεχίζει, «πρόσωπο αγέλαστο, αχαρακτήριστο, άχρωμο›. Όταν διαμαρτύρεται η Αγγελική της απαντάει, «δεν ντρέπομαι, εσείς δεν ντρεπόσασταν που σκοτώνατε;› Όταν η Αγγελική λέει ότι, εγώ δεν ήμουν της απαντάει, έχει θάρρος, έχει αέρα η κα Σαγρή, «όλες τις παρουσίες τις έχετε αμφισβητήσει εσείς ως τώρα›.
Όταν ο κ. Κουρκάκης την ρωτάει, γιατί ήρθατε να καταθέσετε; Απαντάει πολύ συγκεκριμένα, «γιατί την έβλεπα να λέει ότι δεν είχε καμιά σχέση και έβλεπα και την αστυνομία να παρακαλάει και αποφάσισα να βοηθήσω.› Όταν κάποια στιγμή τη ρωτάμε για κάποιο πακέτο μας απαντά προκλητικά: «Ήταν του γείτονα›. Και όταν διαμαρτυρόμαστε για τον τρόπο που μας φέρεται, μας απαντά: «Να μου φέρονται πιο κόσμια›.
Όταν διαμαρτύρεται η Αγγελική γιατί «είμαι στη φυλακή εξαιτίας σας› της λέει, της απαντά: «Οι άλλοι κυρία μου είναι χρόνια στους τάφους›, αυτό βρίσκει να απαντά στην κατηγορουμένη. Κι όταν εγώ τη ρωτώ κάτι, μου λέει «είστε ηλίθια›. Το είδα στα πρακτικά, μου το είπαν τότε, δεν το πίστεψα, το είδα μετά γραμμένο και στα πρακτικά. «Καταντήσατε αηδία› μου απαντάει, «είστε ηλίθια. Για σας κανένας μάρτυρας δεν είναι αξιόπιστος›. Και δίνοντάς μου κάποια απάντηση σε κάποια ερώτησή μου, «ησυχάσατε τώρα;›
Με αυτή την προπέτεια, με αυτή την αυθάδεια, με αυτή την έπαρση, με αυτή την εμπάθεια, ήρθε αυτός ο μάρτυρας να καταθέσει μπροστά σας. Θα πιστέψετε ότι αυτός ο μάρτυρας μπορεί να στηρίζει δικαστικές κρίσεις; Και συνεχίζοντας την εμπάθειά της απέναντι στην Αγγελική, όταν λέει η Αγγελική λέει ότι «εγώ ποτέ δεν έκανα τα μαλλιά μου κοτσίδα›, γυρίζει και της λέει: «Ναι, τις πρώτες μέρες εμφανιζόσαστε μοιραία εδώ› -μια χαρακτηριστική έκφραση που χρησιμοποιούν οι γυναίκες όταν θέλουν να χτυπήσουν μια άλλη γυναίκα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να πω ότι η κα Σαγρή, σε αντίθεση με την κα Μανιά, η οποία όπως είπα έχει διαβάσει την κατάθεσή της, έχει προετοιμαστεί να έρθει να καταθέσει, έχει προετοιμαστεί σε όλα τα πράγματα εκείνα που μπορούν να στοιχειοθετούν, να αφορούν την Αγγελική Σωτηροπούλου αλλά δεν ξέρει να μας πει για τίποτε άλλο απ’ όλα τα άλλα που συμβαίνουν γύρω της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η μάρτυρας αυτή ενώ επικαλείται τερατώδη μνήμη –τη ρωτάτε κ. Πρόεδρε «μα έχετε τόσο μεγάλη παρατηρητικότητα;› και σας απαντά «δυστυχώς κ. Πρόεδρε, έχω τεράστια›, δε θυμάται να μας πει τίποτε για την υπόθεση Σόντερς. Ξαναγυρίζω στη Μανιά για να επισημάνω αυτό το σημείο. Δε θυμάται να μας πει τίποτα για την υπόθεση Σόντερς. Έχω μια υποψία κ.κ. Δικαστές ότι τοποθετεί τον Σόντερς στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, διότι όταν τη ρωτάμε σε ποιο ρεύμα κυκλοφορίας ήταν το αυτοκίνητο με τον Σόντερς, μας απαντά στο αριστερό. Αριστερό είναι το ανερχόμενο.
Θα μπορούσε να εννοεί, και αυτό καταλάβαμε όλοι εκείνη τη στιγμή, την αριστερή λωρίδα. Μίλησε όμως για αριστερό ρεύμα. Όταν παρακάτω ερωτάται αν είχε μαζευτεί κόσμος, μας απαντά ότι είχε μαζευτεί κόσμος από τα απέναντι κτίρια. Στα απέναντι κτίρια όμως δε μπορούσε να μαζευτεί κόσμος, το ρεύμα της ανόδου προς την Κηφισίας, το αριστερό ρεύμα δηλαδή, δεν είχε διακοπή. Είχε διακοπή του ρεύμα της καθόδου προς την Αθήνα, όπου έγινε και η επίθεση.
Εκεί όντως μπορούσε να είναι μαζεμένος κόσμος. Στο απέναντι διάζωμα, στο απέναντι ρεύμα όπου εξακολουθούσε η κυκλοφορία και την έσπρωχναν κιόλας, την προωθούσαν οι αστυνομικοί για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν το χώρο, να πλησιάσουν τα ασθενοφόρα για να γίνει η δουλειά τους, δεν υπήρχε κόσμος μαζεμένος. Αν υπήρχε κόσμος μαζεμένος θα υπήρχε από το από δω ρεύμα κυκλοφορίας, και ήταν λογικό να υπάρχει, εκεί που είχε γίνει η επίθεση. Παρόλα αυτά, η κα Μανιά το τοποθέτησε στο άλλο. Εν πάση περιπτώσει, με επιφύλαξη αυτό το αναφέρω.
Ξαναέρχομαι στην κα Σαγρή. Μας λέει ότι «έκανα ταξίδι ατομικό›. Τη ρωτάμε επανειλημμένα, «ατομικό ή σε γκρουπ;› «Ατομικό› μας λέει, «μόνη μου θα πήγαινα›. Όταν προχωρά όμως η εξέταση και επανέρχεται, μας λέει «οργανωμένα θα πήγαινα›. Μας λέει αρχικά ότι θα έφευγε με ιπτάμενο, έκανε τη παρατήρηση και ο κ. Ζαίρης. Στη συνέχεια το διορθώνει, με το ΙΘΑΚΗ θα έφευγε.
Πηγαίνει στον ανακριτή και δεν αναφέρει τίποτα για το είδος του ταξιδιού που θα έκανε. Έρχεται εδώ, έχει εμπλουτίσει τις πληροφορίες της, μας λέει ότι θα το έκανε με το ΠΡΙΝΟΥ. Λέει εδώ πέρα ότι η ώρα αναχώρησης ήταν 06:30. Μας λέει μετά στις 07:00. Μας λέει ότι σημείο διανυκτέρευσης ήταν τα εκδοτήρια. Σε άλλο σημείο όμως μας λέει ότι διανυκτέρευσε μπροστά στο πλοίο ΙΘΑΚΗ, τα εκδοτήρια όπου έγινε η έκρηξη, μας είπε τη μία φορά. την άλλη φορά μας είπε το πλοίο ΙΘΑΚΗ.
Τοποθετεί το σημείο της καφετέριας στην οποία υποτίθεται ότι πήγε, άλλοτε απέναντι από την 3η πύλη, μάλλον στην ανακριτική της απέναντι από την 3η πύλη, στο ακροατήριο μέσα, απέναντι, πίσω και εμπρός από την 3η πύλη. Μας λέει ότι η καφετέρια ήταν κλειστή, όταν σας έχουμε φέρει χαρτί ότι ήταν ανοιχτή όλο το 24ωρο. Μας λέει για τα εισιτήρια ότι τα έβγαλε στις 23:30, στις 12:30, στη 01:30, όταν προκύπτει από τα εισιτήρια ότι τα έβγαλε στις 20:30.
Μας λέει ως ώρα άφιξης στο σταθμό Λαρίσης την 22:30, την 23:30, ποτέ τις 20:30, την ώρα που έχει εκδοθεί το εισιτήριο. Τα παράδοξα εντοπίστηκαν και τότε, εντοπίστηκε και τότε κάτι στο οποίο θα επιμείνω και τώρα. Πιστεύω πάντα ότι η κα Μανιά είναι ένας μάρτυρας ο οποίος έχει καθοδηγηθεί, πιστεύω ότι η κα Σαγρή είναι ένας μάρτυρας ο οποίος έχει προσφερθεί στα πλαίσια εθελοντικού προγράμματος και έχει έρθει ως εθελόντρια εδώ.
Στην κατάθεσή της προέκυψε περίπου ποια πρέπει να ήταν η αλήθεια της. Η κα Σαγρή ταξίδεψε στη Σαντορίνη όπως μας είπε, τον προηγούμενο Σεπτέμβρη. Ταξίδεψε τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, πέρασε από αυτά τα μέρη, είδε τα εκδοτήρια, είδε το πλοίο, είδε τις διαδρομές, σκέφτηκε στο μυαλό της ότι εδώ έγιναν αυτά, φαντασιώθηκε ότι μπορούσε να φαντασιωθεί και αποφάσισε στη συνέχεια να έρθει να καταθέσει.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο εμφανίζεται να καταθέσει τον Σεπτέμβριο και όχι τον Ιούλιο, όπως θα ήταν λογικό αν είχε συμβεί εκείνο που μας είπε, ότι μόλις την είδαν –και να υπενθυμίσω ότι είδε την Αγγελική στην τηλεόραση όταν δεν την ήξερε κανένας, την είδε την επόμενη μέρα της έκρηξης στην τηλεόραση κατά τα όσα μας είπε εδώ μέσα, όταν η Αγγελική εμφανίστηκε στις τηλεοράσεις, 15 περίπου ημέρες αργότερα, με την πρώτη της επίσκεψη στον τραυματισμένο πρώην σύζυγό της.
Ταξίδεψε λοιπόν τον Σεπτέμβριο, είδα τα εκδοτήρια, είδε την περιοχή, σκέφθηκε ότι πρέπει να έχει μπει βόμβα και πήγε να κάνει τη σχετική της κατάθεση. Βρήκε κ.κ. Δικαστές και δυο εισιτήρια, δεν είχε βέβαια εισιτήριο για τη Σαντορίνη, πού να το βρει; Δεν είχε δυνατότητα να αποδείξει οτιδήποτε άλλο, δε μας έστειλε κάποιο χαρτί για να μας πείσει ότι είχε σχέση με τα ΠΡΙΝΟΥ. Πήρε δυο εισιτήρια τα οποία με κανέναν τρόπο δε μπορούν να αντιστοιχούν σε ένα άτομο που έκανε το ταξίδι που περιέγραφε η κα Σαγρή.
Δε μπορεί ένα άτομο που κάνει αυτό το ταξίδι και έτσι ακριβώς όπως το κάνει και αν το υποθέσουμε, δεν είναι δυνατόν αυτό το άτομο που έρχεται για να ταξιδέψει για τη Σαντορίνη να έρχεται το βράδυ στις 23:30 στην Αθήνα, στις 07:00 να πρέπει να ταξιδέψει και στις 08:30 να βγάζει εισιτήριο να ξαναγυρίσει στη Θεσσαλονίκη. Τα επισημάναμε και στη διάρκεια της εξέτασης της μάρτυρος στη συγκεκριμένη περίπτωση και νομίζω ότι είναι σαφές τί ήταν αυτά τα δυο εισιτήρια.
Αυτά τα δυο εισιτήρια είναι εισιτήρια που τα έχει πάρει από διαφορετικούς ανθρώπους, ή από τον ίδιο άνθρωπο ο οποίος όμως έχει κάνει ένα ταξίδι, αυτό που κάνουν όλοι οι Θεσσαλονικείς που έρχονται για μια μέρα, για κάποια δουλειά στην Αθήνα. Έρχονται το βράδυ, διανυκτερεύουν σε ένα από τα ξενοδοχεία του σταθμού, βγάζουν εισιτήριο το επόμενο πρωί για να ταξιδέψουν το μεσημέρι, διεκπεραιώνουν τη δουλειά τους, γυρίζουν και φεύγουν. Αυτό το πράγμα έχει κάνει η κα Σαγρή. Αυτά τα εισιτήρια μας έχει φέρει. Αυτά τα εισιτήρια όμως δεν αντιστοιχούν στην ιστορία την οποία μας λέει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μην πείτε κάτι για τις γυναίκες κ. Εισαγγελέα, κάτι για γυναίκες άκουσα....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ τις αγαπώ τις γυναίκες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δε θέλουμε την αγάπη σας, θέλουμε την δίκαιη αξιολόγηση των στοιχείων που έχουν τεθεί στην κρίση σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο σημείο αυτό να κάνουμε το μισάωρο διάλειμμά μας.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Έχετε το λόγο κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι μια εξαιρετική συλλογή ποιημάτων κ. Εισαγγελεύ, νομίζω ότι πρέπει να την χαρίσουμε στην έδρα σε κάθε μέλος της, βέβαια θα τα πάρει ο πρόεδρος και θα τα βάλει στη δικογραφία?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος έχει γράψει τα ποιήματα; Προχωρούμε λοιπόν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπήρξαν και κάποιοι άλλοι μάρτυρες οι οποίοι πέρασαν απ’ αυτή την αίθουσα – επανερχόμενη στο θέμα της αξιολόγησης των μαρτύρων – και βρέθηκαν να αναγνωρίζουν την Αγγελική Σωτηροπούλου, σε διάφορες στιγμές όπως είχαμε πει και πριν, μια δυο μέρες συνήθως πριν από ενέργειες της οργάνωσης.
Είναι σαφές ότι ήταν αναξιόπιστοι, ήταν σαφές ότι δεν αφορούσαν την κατηγορία γιατί δεν κατηγορείται η κα Σωτηροπούλου γι’ αυτές τις πράξεις, έχει όμως ένα ενδιαφέρον, δεν θα ασχολιόμουν καθόλου, γιατί η αναξιοπιστία τους ανέκυψε στο Δικαστήριο, έχει όμως ένα ενδιαφέρον να δούμε πώς αυτοί οι άνθρωποι βρέθηκαν να καταθέτουν και γιατί βρέθηκαν να καταθέτουν εδώ με τον τρόπο που κατάθεσαν.
Ο πρώτος από σας ήταν ο κ. Μηλιώνης, ο οποίος αναφερόταν στην ενέργεια των ΜΑΤ Καισαριανής. Είχε καταθέσει και τότε λοιπόν αμέσως μετά την έκρηξη και είχε πει το εξής. Έχουν αναγνωστεί οπότε μπορώ να κάνω χρήση. Λέει λοιπόν ότι, ενώ προσήλθα στην υπηρεσία μου κλπ, είδα ένα άτομο με τα εξής χαρακτηριστικά, ψηλός, περίπου 1.85 με μικρό μούσι, μαλλιά δεμένα κοτσίδα, ηλικίας 25 έως 30 ετών, να διέρχεται πλησίον του κτιρίου της υπηρεσίας μαζί με μια κοπέλα παριστάνοντας τον αμέριμνο. Δυο μέρες αργότερα λέει, στις 21/11, αυτό είχε γίνει στις 19/11, στις 21/11 λέει είδα το ίδιο άτομο, μόνο του αυτή τη φορά να περιφέρεται πλησίον του κτιρίου και να παρατηρεί.
Αυτά ήταν αυτά που είχε πει τότε ο κ. Μηλιώνης. Ερχόμενος όμως να καταθέσει στη συνέχεια στον Ανακριτή, διεύρυνε την κατάθεσή του και αυξάνοντας και προσθέτοντας διάφορα χαρακτηριστικά ταύτισε τον ψηλό άνδρα με τον Σάββα Ξηρό. Χαρακτηριστικά του προσώπου δεν έχω συγκρατήσει, δήλωσε και μου είναι αδύνατο να προβώ σε οποιαδήποτε σύγκριση του προσώπου με τον Σάββα Ξηρό, θα μπορούσα όμως λέει, να τα ταυτίσω με τον Σάββα Ξηρό.
Η γυναίκα λέει, που ήταν μαζί με τον άνδρα φορούσε τζάκετ στρατιωτικό και ήταν χαρακτηριστικά κοντή και αδύνατη, είχε δε και μακριά μαλλιά κοτσίδα, αλλά το πρόσωπό της δεν το συγκράτησα. Ανάμεσα λοιπόν στην πρώτη και στη δεύτερη κατάθεση του συγκεκριμένου μάρτυρα, η κοτσίδα μεταφέρεται από τον άνδρα στην γυναίκα.
Και έτσι βρίσκεται ξαφνικά, η γυναίκα με την οποία ούτε καν ασχολείται το 1985, έρχεται σήμερα να έχει κάποια από τα χαρακτηριστικά του άνδρα. Και έρχεται να έχει επιπλέον και κάποια πρόσθετα χαρακτηριστικά με τα οποία μπορεί στη συνέχεια, να κάνει αυτό που κάνει, σταδιακά κάνει την διεύρυνση ο συγκεκριμένος μάρτυρας, δεν την κάνει κατευθείαν. Κατορθώνει, έρχεται εδώ να την ταυτίσει με την κα Σωτηροπούλου. Υπόψη ότι η κατάθεσή του είναι 1η Οκτώβρη 2002.
Η Αγγελική έχει ήδη συλληφθεί, κρατείται, έχει εμφανιστεί χιλιάδες φορές στις οθόνες. Ο μάρτυρας δεν την κατονομάζει και δεν την αναγνωρίζει στην ανακριτική του κατάθεση, έρχεται όμως να την αναγνωρίσει με απολυτότητα μέσα στο Δικαστήριο.
Έρχεται λοιπόν στο Δικαστήριο να μας πει ότι, να διευρύνει σε όλα την κατάθεσή του. Προσθέτει ξανά την κοτσίδα στην γυναίκα. Προσθέτει στις φορές που έχει δει, δυο φορές μας λέει στην προανακριτική του κατάθεση ότι έχει δει τον άνδρα να διέρχεται, μια μόνο του και μια με μια γυναίκα, στην κατάθεσή του στο ακροατήριο, οι φορές γίνονται τρεις, τρεις φορές έχει δει τον άνδρα, δυο φορές έχει δει την γυναίκα. Αυξάνεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Και για να αυξηθεί επιπλέον η αξιοπιστία αυτής της κατάθεσης προσθέτει και άλλα στοιχεία. Ότι προσπάθησε, ότι ήμουν και με κάποιον άλλον, την είδε και κάποιος άλλος, του είπα να πάμε απέναντι να τους ελέγξουμε, έπρεπε να τους ελέγξουμε, μετά ο άλλος δεν θέλησε και έτσι μας διέφυγαν.
Λέει λοιπόν μια ολόκληρη ιστορία η οποία τότε δεν υπάρχει στην αρχική του κατάθεση. Είναι εντυπωσιακός και ο τρόπος με τον οποίον καταθέτει επιπλέον αυτός ο μάρτυρας και στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του. Είναι επιθετικός. Όταν διαμαρτύρεται η Αγγελική, της απαντάει με σιγουριά, όχι με επιθετικότητα, να ολοκληρώσω κυρία μου και μετά λέει, μπορείτε να ρωτήσετε. Διαμαρτύρεται γιατί δεν κατηγορούνται οι δυο που «αναγνωρίζει› και γιατί δεν προσάγονται εδώ ως κατηγορούμενοι για την υπόθεση των ΜΑΤ.
Και αντιδρά βάλλοντας κατά του Ανακριτή, αλλά και των προανακριτικών υπαλλήλων που είχαν πάρει τότε την κατάθεσή του, φορτώνοντάς τους το ότι εγώ τους τα είπα, αλλά αυτοί δεν τα έγραψαν. Στην αυξημένη του αυτή επιθετικότητα ο συγκεκριμένος μάρτυρας, προσθέτει και κάτι ακόμα. Αυτό που σας είπα. Εγώ λέει, κινδύνευα, εγώ ήμουν θύμα σ’ αυτή τη περίπτωση. Αυτοί είναι οι όροι υπό τους οποίους έρχεται ο Μηλιώνης λοιπόν να καταθέσει.
Η ιστορία με την κοτσίδα της Αγγελικής όμως, μια κοτσίδα η οποία εμφανίστηκε μια φορά μοναδική σε ένα κανάλι, σε μια λήψη και εντυπώθηκε φαίνεται στο μυαλό κάποιων, που χρησιμοποιείται από τούτον εδώ, χρησιμοποιείται και μια ακόμα φορά μέσα στο Δικαστήριό σας. Χρησιμοποιείται από τον κ. Ταουξή.
Αγορεύοντας λοιπόν ο κ. Ταουξής και νομίζω ότι πρέπει να έχουν σχέση αυτά τα πράγματα και θα πρέπει να τα δείτε, διαμαρτύρεται γιατί δεν έφερε η ανάκριση εδώ η Εισαγγελία τα στοιχεία εκείνα, από τα οποία θα αποδεικνυόταν η αλήθεια. Και μας λέει ο κ. Ταουξής ότι υπάρχουν δεκάδες μαρτυρικές καταθέσεις τους είδαμε μαζί με τους άνδρες να κινούνται ύποπτα και γυναίκες, μας λέει ο κ. Ταουξής. Υπάρχουν, μας λέει, στην δική μου υπόθεση των ΜΑΤ, υπάρχουν επτά μάρτυρες, οι οποίο δυστυχώς δεν εκλήθησαν.
Υπάρχει ο κ. Κρητικός που κλήθηκε να καταθέσει και είπε, αναγνωρίζουμε μια γυναίκα μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά με κοτσίδα στα μαλλιά, η οποία λειτουργούσε ως συνεργάτης, ως συμπαραστάτης και ως πιθανό προκάλυμμα των αυτουργών της υπόθεσης. Αυτό τον άνδρα λέει, το αντρικό μέλος του ζευγαριού που είχε δει να κινείται, τον αναγνωρίζει λέει, και είναι ο Κουφοντίνας. Την Σωτηροπούλου, λέει, δεν την ήξερε με το όνομά της. Ούτε τους άλλους ήξερε, αλλά δεν πειράζει. Αλλά πάντως είπαν για μια γυναίκα, κοντή, αδύνατη με κοτσίδα τα μαλλιά. Ο κ. Κρητικός τα λέει αυτά. Έχει καταθέσει 27.11.1985.
Αναζήτησα αυτή την κατάθεση της 27.11.1985 μέσα στην δικογραφία πριν μερικές μέρες για να διαπιστώσω έκπληκτη ότι οι σελίδες της κατάθεσης οι αρχικές, της προανακριτικής, λείπουν, δεν υπάρχουν στην δικογραφία. Βεβαίως η κατάθεση του μάρτυρα να πω δεν έχει αναγνωστεί. Ο μάρτυρας δεν έχει καταθέσει.
Η κατάθεσή του δεν έχει καμία αξία για το Δικαστήριό σας, η κατάθεσή του η τότε. Οι δηλώσεις όμως εδώ μέσα που καλλιεργούν την υπόνοια ενάντια στην Αγγελική Σωτηροπούλου, έχουν νόημα, έχουν σημασία. Και έχουν και συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Αναζήτησα λοιπόν αυτή την κατάθεση, για να δω αν πράγματι υπήρχε κάποια καταγραφή, κάποιας γυναίκας τότε με κοτσίδα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εξηγώ κ. Πρόεδρε γιατί το λέω, γιατί ήρθε εδώ πέρα ένας συνάδελφος πολιτικής αγωγής για να σας ενισχύσω την άποψη με πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Με συγχωρείτε κ. Πρόεδρε, αλλά εδώ πέρα έρχεται ο καθένας και λέει ότι θέλει. Το ξαναείπα ότι θεωρώ και εγώ ότι η πολιτική αγωγή, είναι ένα πολύ λεπτό εγχείρημα, το οποίο πρέπει να το κάνει κανείς με απόλυτο σεβασμό στον κατηγορούμενο και στην αλήθεια. Δεν έχει δικαίωμα η πολιτική αγωγή να ψεύδεται, ούτε να κρύβει. Μπορεί να έχει ο κατηγορούμενος, δεν έχει όμως η πολιτική αγωγή.
Εδώ ήρθαν μάρτυρες, οι οποίοι προσπάθησαν να κατασκευάσουν αλήθειες. Ήρθαν και πολιτικώς ενάγοντες δικηγόροι, συνήγοροι πολιτικής αγωγής, οι οποίοι επίσης προσπάθησαν να κατασκευάσουν αλήθεια. Δεν θα μου βγάλετε μια απόφαση όπου θα μου πείτε ότι, τυχόν αναγνώρισε οποιοσδήποτε, δεν το θεωρώ δεδομένο. Όμως στο βάθος του μυαλού σας, θα εξακολουθεί να υπάρχει η υποψία, ότι απόφαση και αν βγάλετε, μωρέ κάποιος την αναγνώρισε και εκεί. Κάποιος είπε ότι την αναγνώρισε.
Επανέρχομαι λοιπόν να πω ότι, ο μεν μάρτυρας Μηλιώνης αναγνώρισε με τους όρους που σας είπα, προσθέτοντας κοτσίδες, ύψη, πλάτη κλπ, ο δε μάρτυρας Κρητικός, δε περιγράφει καμία γυναίκα γιατί βρέθηκε η κατάθεσή του τελικά στα αρχεία ενός συναδέλφου από τους πρώτους που είχαμε πάρει, περιγράφει τρεις άνδρες, οι οποίοι στέκονται πλησίον του χώρου, στον οποίον στη συνέχεια γίνεται η έκρηξη. Καμία γυναίκα.
Θα μπορούσα να σας την δώσω την κατάθεση, γιατί δεν υπάρχει στη δικογραφία, νομίζω ότι θα έπρεπε να την συμπληρώσουμε, για ότι τυχόν μπορεί να απασχολεί το Δικαστήριο. Είναι στην διάθεσή σας. Θα την βγάλουμε φωτοτυπίες και θα σας την δώσουμε μετά.
Εμφανίζεται και ένας ακόμα μάρτυρας, από το πουθενά και αυτός, μάλιστα δεν το περιμέναμε, έμεινα κατάπληκτη εκείνη την ημέρα, έψαξα την κατάθεση, μου την δάνεισε η έδρα για να μπορέσω να δω, τι ακριβώς έλεγε ο κ. Φιωτάκης. Ο κ. Φιωτάκης είναι στην υπόθεση των ΜΑΤ Χαριλάου Τρικούπη, ο οποίος έρχεται με πρόταση της πολιτικής αγωγής. Και έρχεται με μια κατάθεση στην οποία, σε όλα της, μα σε όλα της τα σημεία την σπρώχνει ελαφρά σε σχέση με την προανακριτική του, για να μπορέσει να πλησιάσει και να κολλήσει στη Σωτηροπούλου. Γιατί; Τι θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια κατάθεση; Να σας υποψιάσει κ. Δικαστές, να υπονοήσει πράγματα. Να αφήσει αμφιβολίες. Να δημιουργήσει εντυπώσεις.