Έρχεται λοιπόν ο κ. Φιωτάκης, να πιστέψω εγώ ότι ο μάρτυρας αυτός είναι αθώος; Στην αρχική του κατάθεση την προανακριτική λέει, κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα, διαβάστηκε στη συνέχεια εδώ σ’ αυτή την αίθουσα. Να θυμίσω την σκηνή, γίνεται η έκρηξη στη Χαριλάου Τρικούπη, ανεβαίνει ο μάρτυρας Φιωτάκης βρίσκεται στο ΙΝΤΕΑΛ, ανεβαίνει την συνέχεια της Ζωοδόχου Πηγής για να βγει προς το μέρος του πάρκινγκ όπου έχει αφήσει το αυτοκίνητό του και βλέπει ένα φορτηγάκι να κατεβαίνει μέσα στο οποίο έχει δει δυο ανθρώπους.
Στην προανακριτική του λοιπόν κατάθεση λέει. «Ενώ όταν έφθασα στην συμβολή των οδών Φειδίου και Γενναδίου, άκουσα μια δυνατή έκρηξη και σχεδόν αμέσως άκουσα μια δεύτερη, όχι όμως τόσο δυνατή, όσο η πρώτη.› Στην συμβολή των οδών Φειδίου και Γενναδίου. Έρχεται μέσα στο ακροατήριο και σας λέει, την άκουσα όταν ήμουν στην Ακαδημίας την έκρηξη, στην Ακαδημίας ήμουν όταν άκουσα. Είναι σε όλα τα σημεία είναι σπρωγμένα ελαφρά η κατάθεσή του προς το κοντινότερο, προς αυτό το οποίο θέλει, επιχειρεί, εδώ πέρα, να υπονοήσει ή να υποδείξει.
Λέει λοιπόν στη συνέχεια, ότι η απόσταση από την Φειδίου μέχρι την οδό Ακαδημίας, είναι περίπου 80 μέτρα. «Όταν έφθασα –λέει- στην Ακαδημίας στο σημείο αυτό, στο ύψος της οδού Ακαδημίας, κατάλαβα ότι κάτι είχε γίνει, γιατί είδα εκεί ένα αστυνομικό λεωφορείο, να ανεβαίνει την οδό Χαριλάου Τρικούπη και μια ασυνήθιστη κίνηση μοτοσικλετών.›
Όταν ρωτάται όμως μέσα στην αίθουσα, πότε τα είδε αυτά; Λέει, τα είδα στην Σόλωνος. Του επισημαίνω, κύριε μάρτυς στην αρχική σας κατάθεση είχατε πει στην Ακαδημίας. Ε, λέει, μεταξύ Ακαδημίας και Σόλωνος και ήμουν μάλλον προς την Σόλωνος. Σπρώχνουμε λίγο λοιπόν και αυτό, για να φθάσει πιο κοντά στα γεγονότα.
Και συνεχίζει και μας λέει, «και είδα σε απόσταση 80 με 90 μέτρων από μένα, να κατέρχεται την Ζωοδόχου Πηγής ένα αυτοκίνητο με μικρή ταχύτητα, το οποίο έχει αναμμένα φώτα βάσεως. Όταν το αυτοκίνητο διήλθε από μπροστά μου, διέκρινα ότι ήταν ένα Ι.Χ. φορτηγό κλειστό, ιαπωνικής προέλευσης, χρώματος μπεζ και λευκού και ότι, ο οδηγός ήταν άνδρας ηλικίας 30-35 ετών και αναστήματος 1.85, λεπτός κλπ, με εντελώς ξυρισμένο κεφάλι – ένα χαρακτηριστικό που δεν ταιριάζει γενικά απ’ ότι έχουμε δει στα μέλη της 17Ν, όπως δεν ταιριάζει και η κοτσίδα κ. Δικαστές – και δίπλα στον οδηγό καθόταν μια γυναίκα ηλικίας 25 έως 30 ετών μετρίου αναστήματος, μελαχρινή, με μαύρα μαλλιά ως τους ώμους.›
Όταν έρχεται όμως να καταθέσει εδώ μέσα στην αίθουσα αυτή, η γυναίκα του μετρίου αναστήματος γίνεται μικροκαμωμένη. Επέμενα να τον ρωτάω, κ. μάρτυς λέγατε μετρίου, ε! ναι, μικροκαμωμένη προς το μέτριο. Πόσο είναι δηλαδή για σας το μέτριο; Είναι βέβαια 1.60 με 1.65 μας είπε τότε ο μάρτυς και εκεί κ. Πρόεδρε τον διώξατε. Η προσπάθεια όμως, το μέτριο να γίνει μικρό για να ταιριάξει στο ζητούμενο, γιατί υπήρχε ζητούμενο σ’ αυτές τις αλλοιώσεις, έχει γίνει και είναι αισθητή.
Συνεχίζει λοιπόν και μας λέει, μελαχρινή με μαύρα μαλλιά ως τους ώμους. Όταν έρχεται να καταθέσει σε σας, έχει ξεχάσει το μελαχρινό. Δεν μπορεί βέβαια να πει ξανθό, αυτό που θα ήθελε. Γιατί είναι τεράστια η απόσταση. Σας λέει λοιπόν, σκουρόχρωμα τα μαλλιά της Αγγελικής, υπό όρους μπορεί κάποιος να τα έχει θεωρήσει και σκουρόχρωμα, ένα ξανθό σκουρόχρωμο. Το μαύρο όμως δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι.
Αλλάζει λοιπόν και εδώ, τσιμπάει ελαφρά την κατάθεση για να μπορέσει να πλησιάσει στο ζητούμενο. Και συνεχίζει και λέει. Τον ρωτούν, μπορείς να προσδιορίσεις αν το φορτηγό αυτοκίνητο που κατερχόταν της Ζωοδόχου Πηγής είχε εξέλθει του υπαιθρίου πάρκινγκ της Τρικούπη; Και απαντάει: «όχι αυτό δεν μπορώ να το πω. Εγώ απλώς είδα το ΙΧ να κατέρχεται της Ζωοδόχου Πηγής.›
Και έρχεται μέσα στην αίθουσα αυτή και σας λέει, το είδα να βγαίνει από το πάρκινγκ. Τον ρωτήσαμε ξανά και ξανά, είστε σίγουρος κ. μάρτυς ότι το είδατε να βγαίνει από το πάρκινγκ; Και λέει ναι, το είδα να βγαίνει από το πάρκινγκ. Όλα τα σημεία της κατάθεσης έχουν αλλοιωθεί για να εξυπηρετήσουν ποιο σκοπό άραγε κ. Δικαστές; Είναι αθώα όλα αυτά;
Είναι αθώο το ότι έρχονται τόσοι μάρτυρες να καταθέσουν τόσο τερατώδη πράγματα, τόσο παράλογες αναγνωρίσεις, τόσο παράλογα στοιχεία, με τέτοια παραμόρφωση, παραποίηση των αρχικών στοιχείων, της δικής τους κατάθεσης, για να πετύχουν τι; Και να τα συνδράμει και σ’ όλο αυτό η πολιτική αγωγή, με αντίστοιχες ψευδείς αναφορές σε ανύπαρκτες καταθέσεις μαρτύρων, σε ανύπαρκτες αναγνωρίσεις.
Νομίζω ότι υπάρχουν δυο πράγματα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο γεγονός ότι η Αγγελική Σωτηροπούλου βρίσκεται μπροστά σας σ’ αυτή την αίθουσα και τα πράγματα αυτά ήταν από την μια, η σκοπιμότητα εκείνη που ήθελε όμηρο τον Δημήτρη Κουφοντίνα αυτής της δίκης κι άλλων καταθέσεων.
Το δεύτερο πράγμα το οποίο επηρέασε την διαδικασία της σύλληψης και της ενοχοποίησης της Αγγελικής Σωτηροπούλου, ήταν το κλίμα που καλλιεργήθηκε το προηγούμενο καλοκαίρι, το κλίμα που καλλιεργήθηκε σ’ όλη αυτή τη διάρκεια της εποποιίας τη εξάρθρωσης, το οποίο ήταν ένα κλίμα που κατασκεύαζε μάρτυρες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, επί ένα ολόκληρο καλοκαίρι, επί δυο μήνες, η Αγγελική Σωτηροπούλου, περιφερόταν μέσα στην Αθήνα, μια μικρόσωμη γυναίκα τόση δα, σέρνοντας ένα παιδί από κοντά της, ένα παιδί που σας είπε ο ίδιος ο μάρτυράς της που ήρθε εδώ ότι αρνηθήκαμε να το πάρουμε. Δεν δεχθήκαμε την κρίσιμη στιγμή που μας ζήτησε να το κρατήσουμε, για να μπορέσει να μην το σέρνει μαζί της στους δρόμους, αρνηθήκαμε, φοβηθήκαμε. Μη έχοντας λοιπόν πουθενά να το αφήσει, γύριζε μέσα στους δρόμους, κουβαλώντας ένα παιδί, ακολουθούμενη στα τρία βήματα από δυο ψηλούς άνδρες, δεν ξέρω γιατί αυτοί της Αντιτρομοκρατικής είναι ψηλοί πάντα, ακολουθούσε πίσω από τους ψηλούς άνδρες μια μηχανή, ή ένα αυτοκίνητο, ή κατά περίπτωση και μια μηχανή και ένα αυτοκίνητο και παραπίσω ακολουθούσαν μια ή δυο κάμερες με δημοσιογράφους κατά περίπτωση.
Αυτό το θέαμα επί δυο μήνες εκτυλισσόταν μπροστά μας, το βλέπαμε όλοι μας, το είχαμε συνηθίσει εμείς, ο κόσμος απορούσε, γύριζε, κοίταζε, έγινε όμως κομμάτι της πραγματικότητας της Αθήνας. Κάθε βράδυ τα μαντρόσκυλα της δημοκρατίας αλυχτούσαν κ. Δικαστές από τα παράθυρα και από τα κανάλια, ζητώντας σας το ξαναείπα, την σύλληψή της. Η γυναίκα της τρομοκρατίας. Η γυναίκα του τρομοκράτη.
Κάθε βράδυ πρόβαλαν καινούργια στοιχεία εναντίον της. Από τα τέλη Ιουλίου βγήκε στις οθόνες, στις εφημερίδες μάλλον, η φοβερή ιστορία της οικογενειακής της τραγωδίας. Χρησιμοποιήθηκε και αυτή, μπήκε και αυτή μέσα στο παιχνίδι. Κάναμε προσφυγή στην αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων, ζητώντας την προστασία της, αρνήθηκε. Υπήρξε κάποιο αόριστο κείμενο, δεν υπήρξε όμως μια σαφής παρέμβαση τέτοια, που να μπορούσε να σταματήσει αυτό που ακολούθησε ενάμιση μήνα μετά, όπου όλα τα κανάλια και όλες οι εφημερίδες, έβγαζαν την προσωπική της ιστορία προς τα έξω. Με τον τρόπο που την έβγαζαν.
Και να πω ότι τότε βέβαια και όταν έγινε αυτή η δεύτερη άγρια δημοσιοποίηση των προσωπικών δυστυχιών και της προσωπικής της τραγωδίας, το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο που ασχολήθηκε με αυτό το θέμα, δεν θυμάμαι εάν εγώ είχα προκαλέσει την απόφαση, πιθανόν όχι εγώ σ’ αυτή τη περίπτωση έκρινε ότι νομίμως ο Τύπος δημοσιοποιούσε προσωπικά δεδομένα, τόσο λεπτά και τόσο ευαίσθητα, σε ότι αφορούσε την κα Σωτηροπούλου.
Έκρινε μόνον ότι δεν είχε δικαίωμα ο Τύπος να τα δημοσιοποιεί, δεν είχε δικαίωμα να βάζει παράλληλα δηλαδή τις φωτογραφίες των δυο αδελφών της κας Σωτηροπούλου και με βάση αυτή του την απόφαση, τη κρίση, το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό επέβαλε τότε ένα πρόστιμο σε ένα κανάλι.
Αυτός ήταν ο τρόπος που αντιμετωπιζόταν η Αγγελική εκείνη τη περίοδο. Γύρω στον Ιούλιο στις 15 Ιουλίου, κατέθεσε ένας μάρτυρας στον ανακριτή ο κ. Κουλιανός, τον καλέσατε και εδώ μέσα, δεν ήρθε. Κατέθεσε στον ανακριτή και δυο μέρες μετά βγήκε στα κανάλια και άρχισε να λέει τα απίστευτα κ. Δικαστές. Δεν τον έχουμε, δεν ήρθε, θα θέλαμε να έρθει, είναι απίστευτες οι αναγνωρίσεις που έκανε αυτός ο άνθρωπος. Αναγνώριζε τους πάντες. Όσοι μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν εμφανιστεί αναγνωρίστηκαν απ’ αυτόν στην ανακριτική και στην προανακριτική του κατάθεση. Μας είπε αυτός ο άνθρωπος, είπε τότε στα κανάλια, τα είπε και εδώ πέρα στις καταθέσεις του, ότι η 17Ν μετέφερε τον οπλισμό της και τα υλικά της στη γιάφκα της Δαμάρεως με ένα φορτηγό μεγάλης μεταφορικής εταιρείας. Ότι το φορτηγό στήθηκε μέσα στη Δαμάρεως και ξεφόρτωνε με γερανό.
Τον καλέσαμε και δεν ήρθε. Αναφέρομαι στον Κουλιανό για έναν άλλο λόγο. Για να σας πω το τί βιώσαμε και ποια είναι η κατάσταση, να εξηγήσω, αν και το έχετε ζήσει κι εσείς, αν θέλετε να το κοιτάξετε, ποια ήταν η κατάσταση που γεννούσε μάρτυρες το προηγούμενο καλοκαίρι.
Εμφανίστηκε λοιπόν ο κ. Κουλιανός, αναγνώρισε το φορτηγό, αναγνώρισε τα όπλα, αναγνώρισε και σωρεία από καρέκλες που φορτώθηκαν λέει στο διαμέρισμα γιατί προφανώς έκανε και τις Γενικές Συνελεύσεις της εκεί η 17Ν, αναγνώρισε τον Σάββα Ξηρό ότι ήταν αυτός ο οποίος είχε το γενικό παράγγελμα, αναγνώρισε την κα Πεϊνώ η οποία είχε επίσης το γενικό παράγγελμα, η οποία όμως ήταν και μια χοντρή γυναίκα, δεν έχει σημασία, αυτό ήθελε ο κ. Κουλιανός, αναγνώρισε και την Αγγελική Σωτηροπούλου και την Αλίθια Ρομέρο, διότι κάποια μέρα πριν από 4 μήνες, είχαν κοντοσταθεί στη βιτρίνα τους.
Όχι μόνο αυτό, αναγνώρισε και τον κ. Κουφοντίνα με ποσοστό αναγνώρισης 90-95%. Πώς τον είχε δει; Τον είχε δει από πίσω, ενώ απομακρυνόταν, αλλά 90-95% ήταν αυτός. Αυτή η κατάθεση έπαιξε εκείνο το βράδυ με συνεντεύξεις του σε όλα τα κανάλια. Η Αγγελική εκείνο το βράδυ βρισκόταν στο γραφείο μου και είχε μια από τις γνωστές στο Δικαστήριό σας εκρήξεις αγανάκτησης που έχει, τις ασυγκάλυπτες, κάθε φορά που νιώθει ότι αδικείται. Φώναζε, διαμαρτυρόταν και δηλώσαμε κάτω από αυτό το κλίμα της έντονης απόγνωσης που δημιουργούσαν τέτοιου είδους καταθέσεις, ήμαστε στην αρχή ακόμη, δηλώσαμε ότι θα κάνουμε μήνυση.
Και το λέω αυτό γιατί επανειλημμένα τέθηκε από τον κ. Λάμπρου «γιατί δεν κάνατε μήνυση;› Δηλώσαμε λοιπόν ότι θα κάνουμε μήνυση, για να δεχθούμε μία τεράστια επίθεση από την επόμενη μέρα, απ΄ όλα τα Μέσα, «απειλεί η Σωτηροπούλου, απειλεί η γυναίκα του τρομοκράτη, προσπαθεί να κλείσει στόματα, απειλεί με μάρτυρες›.
Κάτω από αυτό το κλίμα, κάτω από αυτές τις συνθήκες, πήραμε κι εμείς την απόφαση, όχι, καμία μήνυση. Δεν έχουμε ανάγκη από τη μήνυση για να πείσουμε το Δικαστήριό σας. Δεν πρέπει να έχει ανάγκη από τη μήνυση για να πειστεί το Δικαστήριό σας για το ποιος λέει αλήθεια και το ποιος λέει ψέματα. Δεν είναι δυνατό να απασχολούμε τα Δικαστήριά σας με τη μικρότητα και την μικρόνοια των ανθρώπων. Και δεν είναι να μας το ζητάτε εσείς να το κάνουμε για να μπορέσετε να αποδώσετε δικαιοσύνη.
Ο κ. Κουλιανός ήταν η αρχή, ήταν νομίζω και ο άνθρωπος θύμα των ημερών και των καταστάσεων. Βρέθηκαν διάφοροι άλλοι που παρήλασαν αναγνωρίζοντας διάφορα και διάφορους σε διάφορες καταστάσεις. Πρέπει να λάβει υπόψη το Δικαστήριό σας, 5.000 τηλέφωνα δήλωνε η Αντιτρομοκρατική ότι έγιναν στο 170 μέχρι τις αρχές του Σεπτέμβρη. 5.000 αναγνωρίσεις είναι 5.000 τηλέφωνα. 5.000 άνθρωποι βρέθηκαν να αναγνωρίζουν διάφορα. Ποιο απ’ αυτά ήρθε εδώ; Κανένα. Η κα Μανιά ήρθε εδώ και η κα Σαγρή από αυτά τα τηλεφωνήματα.
Στις 12 Σεπτέμβρη όπως είπαμε, εκδόθηκε ένταλμα προσωρινής κράτησης και συνελήφθη η κα Σωτηροπούλου, εκδόθηκε αυθημερόν, συνελήφθη αυθημερόν, προσήχθη αυθημερόν. Αξίζει να πω για την καταγραφή περισσότερο, δεν αφορά τη διαδικασία, ότι και εγώ και η κα Σωτηροπούλου πληροφορηθήκαμε την ύπαρξη του εντάλματος από τους δημοσιογράφους, οι οποίοι από τις 10 το πρωί τηλεφωνούσαν και έλεγαν «υπάρχει ένταλμα, πού είστε; Δε θα πάτε να συλληφθείτε;›
Πήγαμε και συλληφθήκαμε. Συνελήφθη λοιπόν η κα Σωτηροπούλου και προσήχθη για απολογία. Μία απολογία που κράτησε 5 ώρες. Μια απολογία που έγινε χωρίς προετοιμασία, πήραμε μια μέρα προθεσμία να δούμε ποια ήταν τα έγγραφα, μία απολογία που έγινε χωρίς υπόμνημα. Υπάρχει ένα υπόμνημα στη δικογραφία, θα δείτε ότι είναι υπόμνημα το οποίο κατατέθηκε μετά την απολογία και κατατέθηκε επειδή μου ζητήθηκε από τον ίδιο τον κ. Ζερβομπεάκο να καταθέσω κι ένα υπόμνημα για να τα δουν και γραπτά.
Πήγαμε λοιπόν χωρίς υπόμνημα, χωρίς γραπτό λόγο, χωρίς στήριξη. Πήγε και κατέθεσε και απολογήθηκε, επί 5 ώρες απολογείτο. Και στο τέλος της απολογίας, ο κ. Ζερβομπεάκος έκρινε ότι αυτή η γυναίκα δεν πρέπει να προφυλακισθεί. Υπήρξε η γνωστή διαφωνία λοιπόν Ανακριτή και Εισαγγελέα και η κα Σωτηροπούλου αφέθηκε ελεύθερη. Το βούλευμα με το οποίο προφυλακίστηκε στη συνέχεια, απ’ ότι ξέρω σε όλη την Εισαγγελία ήταν μεγάλο ζήτημα, δημιούργησε μεγάλο ζήτημα στο γιατί επί διαφωνίας αφέθηκε και ελεύθερη. Δεν έπρεπε ούτε να αφεθεί ελεύθερη εκείνο το βράδυ.
Αφέθηκε λοιπόν ελεύθερη η κα Σωτηροπούλου και γύρισε στο σπίτι της στο Βαρνάβα, πολιορκήθηκε από δημοσιογράφους, από φωτορεπόρτερ, από κάμερες και κλειδώθηκε μέσα στο σπίτι της, φώναζε και διαμαρτυρόταν, φωνάξαμε το Εκατό, φέραμε την αστυνομία, ήταν αδύνατο να φύγουν οι δημοσιογράφοι, προσπαθήσαμε να τους πείσουμε ήταν αδύνατο να φύγουν και έμεινε εκεί πολιορκημένη επί τρεις μέρες.
Η ημέρα της απολογία ήταν 14/9, Σάββατο. Τελειώσαμε στις 12 η ώρα το βράδυ. Στις 12 το βράδυ φύγαμε από την Εισαγγελία. Την Τρίτη το πρωί, συνήλθε το Συμβούλιο. Έχετε βεβαίως περισσότερη γνώση γι αυτά από εμένα, δεν ξέρω αν έχει συμβεί με τέτοια ταχύτητα σε μία υπόθεση, ακόμα και αν είναι αυτή, να συνέρχεται το Συμβούλιο. Τρίτη πρωί λοιπόν συνήλθε το Συμβούλιο για να αποφασίσει επί της διαφωνίας. Την Τρίτη το πρωί εκδόθηκε το βούλευμα το οποίο διάτασσε την προφυλάκιση. Ο Εισαγγελέας είπε να κρατηθεί και ο Ανακριτή είπε να αφεθεί ελεύθερη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την αμέσως επόμενη ημέρα, την Κυριακή και τη Δευτέρα ούρλιαζαν «τα μαντρόσκυλα της δημοκρατίας›, «υπόλογη η δικαιοσύνη για την μη προφυλάκιση της Σωτηροπούλου›. Οι δικαστές, εγώ θεωρώ ότι δε μπορούν να είναι άμοιροι από τις πιέσεις που ασκεί αυτού του τύπου η κριτική.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να μου πείτε εσείς όμως γιατί την Τρίτη το πρωί και μέχρι τις 11 η ώρα είχε συνεδριάσει το Συμβούλιο, είχε βγάλει απόφαση το Συμβούλιο, είχαν ενημερωθεί οι δημοσιογράφοι, είχε καθαρογραφεί ή απόφαση και στις 11 η ώρα είχε φτάσει στην αρμόδια Αστυνομική αρχή η οποία έψαχνε εμένα και την κα Σωτηροπούλου για να κάνει τη σύλληψη. 11 η ώρα το πρωί είχε ολοκληρωθεί μια διαδικασία που λογικά έπρεπε να κρατήσει δυο τρεις μέρες. Είχε συνέλθει ένα Συμβούλιο που λογικά έπρεπε να συνέλθει μετά από 5 ημέρες. Αν αυτό δεν είναι πίεση από τον Τύπο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι ούτε πίεση ούτε τίποτα, αυτά είναι της φαντασίας σας, μπορείτε να λέτε ό,τι θέλετε, αυτά είναι απέξω από μας. Εσείς θέλετε να τα φαντάζεστε, φανταστείτε, τί να κάνουμε τώρα;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αποφυλακίσεις έχουν γίνει πολύ πιο σύντομα....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αποφυλακίσεις, όχι προφυλακίσεις....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπορούμε να σας πείσουμε εσάς, έχετε τη συγκεκριμένη καχυποψία σας, κρατήστε την, τί να κάνουμε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είναι καχυποψία.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ και με τον Τύπο τα έχετε βάλει και με όλο τον κόσμο, δεν πειράζει όμως, δικαίωμά σας.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ δεν είναι καχυποψία κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον Τύπο τον κάνατε ότι είναι, ποιος ξέρει τί δηλαδή, τα τέρατα....Εδώ είμαστε δημοκρατικό κράτος, η πατρίδα μας έχει Τύπο ελεύθερο, ό,τι θέλει λέει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου) Εμείς τον θέλουμε ελεύθερο τον Τύπο.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ασκήσαμε όλα τα μέτρα προστασίας κ. Πρόεδρε σ’ εκείνη τη φάση και πρέπει να πω ότι με όλα αυτά που λέω, δεν θεωρώ με οποιοδήποτε τρόπο ότι πρέπει να υπάρχει οποιοσδήποτε περιορισμός των δικαιωμάτων της ελευθεροτυπίας σ’ αυτό τον χώρο, σ’ αυτό τον κόσμο και σ’ αυτή τη χώρα.
Δεν διεκδικώ με κανέναν τρόπο κάτι τέτοιο. Παρακολουθούσα πριν από μερικές μέρες μια εκδήλωση που έγινε στον Δικηγορικό Σύλλογο από την Ένωση Δικαστικών Λειτουργών για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες όπου ήταν και ο κ. Μαρκής και όπου με έκπληξή μου διαπίστωσα ότι μπορούν να υπάρχουν τέτοιου είδους τάσεις. Η τάση όλων των ομιλητών ήταν για τον περιορισμό της ελευθερίας του Τύπου.
Ένα χαρακτηριστικό δε, ήταν και πολύ ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση που έκανε ο ομιλητής που άνοιξε την εκδήλωση, που ήταν ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης, ο οποίος είπε ότι «αν κάναμε μια εκδήλωση για τα ΜΜΕ και τα ανθρώπινα δικαιώματα κάποια χρόνια πριν, θα καταλαβαίναμε όλοι ότι επιδιώκουμε τη διεύρυνση της ελευθερίας του Τύπου, την κατοχύρωση της ελευθερίας του Τύπου, αν την κάναμε το ’92. Σήμερα όμως καταλαβαίνουμε όλοι το τελείως αντίθετο›.
Και πραγματικά όλοι οι ομιλητές τοποθετήθηκαν υπέρ της περιστολής των δικαιωμάτων του Τύπου. Με κανέναν τρόπο δε συμφωνώ με αυτή την εκδοχή, με τέτοιου είδους προτάσεις, με κανέναν τρόπο δε θα τις υποστηρίξω, θα σταθούμε όπως στεκόμαστε οι δικηγόροι στο πλευρό του Τύπου και θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά του, όπως το κάναμε ως τώρα. Όπως όμως έχουν δικαίωμα αυτοί να γράφουν, έχω κι εγώ δικαίωμα να κρίνω κ. Πρόεδρε και δεν καταλαβαίνω γιατί η αντίδρασή σας κάθε φορά που μιλάμε είτε εγώ είτε η κατηγορούμενη γι αυτό το ζήτημα.
Έχουμε κι εμείς δικαίωμα να κρίνουμε και δεν έχουμε και το όπλο που έχουν αυτοί, γιατί αυτοί έχουν τη σελίδα, έχουν το κανάλι, έχουν την οθόνη. Εγώ έχω τον λόγο μου. Αυτό το δικαίωμα θα το χρησιμοποιώ.
Να έρθω λοιπόν στο βούλευμα το –όπως εσείς λέτε- ανεπηρέαστο που προφυλάκισε την κα Σωτηροπούλου, να έρθω στα στοιχεία που υπήρχαν σε βάρος της κας Σωτηροπούλου την 17/9 του προηγούμενου χρόνου. Τα στοιχεία που εξακολουθούν να υπάρχει και μέχρι σήμερα γιατί θεωρώ ότι με όλες αυτές τις γελοίες μαρτυρίες που εισφέρθηκαν στη Δίκη δεν θεωρεί το Δικαστήριό σας ότι εισφέρθηκε οτιδήποτε υπέρ της ενοχής της κας Σωτηροπούλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η πρόταση λέει ότι «από τα ανωτέρω, διήλθε πριν από ενάμιση χρόνο η κα Σωτηροπούλου από τη Δαμάρεως. Όμως τα όπλα από το στρατόπεδο του Συκουρίου είχαν αφαιρεθεί τα Χριστούγεννα του ’89. ¶ρα πριν από ενάμισι χρόνο βρίσκονταν μέσα στο διαμέρισμα›. Το ότι υπήρχαν άλλα κρησφύγετα και το ότι τα όπλα ήταν στην Πάτμο ήταν άλλο. Δε μας πειράζει όμως, ας πούμε ότι είναι έτσι. Δε μ’ ενδιαφέρει αυτό, μ’ ενδιαφέρει η συνέχεια.
«Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι στο άνω διαμέρισμα υπήρχαν πριν από ενάμισι χρόνο τα όπλα που βρέθηκαν προσφάτως› -επιμένει ότι τα όπλα βρέθηκαν στην Πάτμου- «και κατά συνέπεια υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι η ανωτέρω τα είδε›. Και λοιπόν; Ακόμη και αν υπήρχαν υπόνοιες ότι τα είδε, τί εισφέρει αυτό για την ενοχή του συγκεκριμένου κατηγορουμένου ο οποίος θα προφυλακιζόταν εκείνη την ημέρα με βάση αυτή την πρόταση;
Συνεχίζει λοιπόν η πρόταση και λέει: «Ο μάρτυρας Νικόλαος Κουλιανός στην από 15/7/2002 κατάθεσή του, καταθέτει ότι η κατηγορουμένη πήγε στο επί της οδού Δαμάρεως κατάστημά του πριν από ένα χρόνο και αγόρασε αντικείμενα›. Ο μάρτυρας Κουλιανός δεν αναφέρει αυτό, ο μάρτυρας Κουλιανός ανακάλεσε στη συνέχεια την κατάθεσή του, είπε «εγώ δε μπορώ να θυμάμαι ποιος περνάει από το κατάστημά μου, είμαι σε έναν κεντρικό δρόμο, περνάνε χιλιάδες κόσμος, πού να τους θυμάμαι...›
Κατέθεσε ότι πέρασε, κοντοστάθηκε, κοίταξε τη βιτρίνα και πέρασε. Αυτό έχει πει ο Κουλιανός. Εν πάση περιπτώσει λοιπόν, μας λέει η πρόταση ότι ο Κουλιανός καταθέτει ότι πήγε και αγόρασε στη Δαμάρεως. Η κατηγορουμένη λέει το διαψεύδει. «Τα άνω πραγματικά περιστατικά δημιουργούν βάσιμες υπόνοιες ότι η κατηγορουμένη γνώριζε την ύπαρξη των όπλων και κατά συνέπεια και την ύπαρξη της εγκληματικής Οργάνωσης. Βεβαίως δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο ότι έλαβε μέρος σε συγκεκριμένο έγκλημα και δεν κατηγορείται γι αυτά. Όμως η κύρια ανάκριση συνεχίζεται και γι αυτό τον λόγο θα πρέπει να προφυλακιστεί›.
Γιατί λοιπόν προφυλακίστηκε και έμεινε ενάμισι χρόνο αυτή η γυναίκα εδώ μέσα; Γιατί υπήρχε υπόνοια σε έναν Εισαγγελέα και κατά συνέπεια στη συνέχεια και σε ένα Συμβούλιο το οποίο οδηγήθηκε σε απόφαση υπό το συγκεκριμένο κλίμα το οποίο σας περιέγραψα, μία υπόνοια ότι μπορεί να γνώριζε την ύπαρξη της εγκληματικής Οργάνωσης;
Και ρωτώ: Από τότε μέχρι σήμερα, τί παραπάνω από αυτό που καταγράφεται σε αυτή την πρόταση του κ. Καρούτσου, εισφέρθηκε σε αυτή τη διαδικασία για να κρίνετε εσείς κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που λέει αυτό το χαρτί με βάση το οποίο ενάμισι χρόνο έμεινε μέσα; Να σημειώσω ότι κρίνει επί διαφωνίας, δεν επιδέχεται προσφυγή. Γνωστό σε εσάς περισσότερο κι απ’ ότι σε εμένα.
Είπατε ότι είχαμε μέσα να αμυνθούμε ενάντια στην επίθεση που μας γινόταν. Από τη στιγμή της προφυλάκισής της, ό,τι μέχρι τότε γαύγιζε, άρχισε να δαγκώνει. Από το ίδιο βράδυ και μετά, διάφοροι και διάφορες έβγαιναν στα κανάλια να πουν τα απίστευτα εναντίον της κας Σωτηροπούλου. Γνωστή δημοσιογράφος και Δημοτική Σύμβουλος γύριζε από κανάλι σε κανάλι και την έβριζε «πρόστυχη›. Τα κανάλια όλα συλλήβδην και όλος ο Τύπος την κατήγγειλαν ότι είχε σύρει το παιδί της σε μία περιπέτεια, ότι είχε κάνει τοπαιδί της μέσο για να κάνει σώου στα κανάλια, επειδή βρισκόταν μαζί με το παιδί της όταν είχε συλληφθεί.
Πρέπει να πω πώς έγινε αυτή η σύλληψη. Όπως είπα, γύρω στις 11-11:30 επικοινώνησε μαζί μου ο κ. Τσελεντάκης από την Αντιτρομοκρατική υπηρεσία και μου είπε ότι κάποια στιγμή λυπήθηκαν οι αστυνομικοί. Έχω κι εγώ αυτή την αίσθηση, ότι ήταν αμήχανοι τουλάχιστον την ώρα που με πήραν να μου πουν ότι «ξέρετε κα Κούρτοβικ, πρέπει να τη συλλάβουμε›. Η κα Σωτηροπούλου ήταν πολιορκημένη μέσα στο Βαρνάβα, μία σύλληψη θα γινόταν μπροστά σε 100 κάμερες οι οποίες ήταν στημένες εκεί επί τρεις μέρες για να πάρουν ακριβώς αυτό το γεγονός.
Συμφωνήσαμε λοιπόν με τον κ. Τσελεντάκη να γίνει η σύλληψη κάπου μέσα στην Αθήνα, να ξεφύγουν από το Βαρνάβα, να ξεφύγουν από τα κανάλια να μπορέσει να γίνει έξω, μακριά από τις κάμερες η σύλληψη. Και ακολούθησε μία φοβερή καταδίωξη. Ξεκίνησαν η κα Σωτηροπούλου με την κα Ρομέρο και με το μικρό παιδί, δεν υπήρχε άνθρωπος στον κόσμο να το κρατήσει, ξεκίνησαν να κατέβουν στην Αθήνα. Ξεκίνησαν να κατέβουν στην Αθήνα καταδιωκόμενες από τις κάμερες, από μοτοσικλέτες, από φορτηγάκια τα οποία δεν έφυγαν ούτε όταν στάλθηκε από τον κ. Τσελεντάκη περιπολικό για να τους απομακρύνει. Δεν απομακρύνθηκαν, συνέχισαν να τους καταδιώκουν.
Έφτασαν μέσα στην Αθήνα όπου με τηλέφωνα και εγώ και η Αγγελική και ο αστυνομικός μεταφέραμε συνέχεια το σημείο της συνάντησης μήπως μπορούσαν και ξέφευγαν από τα κανάλια για να μπορέσει να γίνει η σύλληψη έξω από τα βλέμματα του Τύπου, της τηλεόρασης, δυστυχώς και ολόκληρης της Ελλάδας. Δυστυχώς δεν το καταφέραμε. Η σύλληψη έγινε μπροστά στις κάμερες.
Οι κάμερες ζουμάρισαν χιλιάδες φορές εκείνο το βράδυ. Είδαμε στις οθόνες μας χιλιάδες φορές να ζουμάρουν οι κάμερες στο πρόσωπο της Αγγελικής. Είδαμε χιλιάδες φορές να ζουμάρουν στο πρόσωπο της φίλης της, ακούσαμε χιλιάδες σχόλια, χυδαία σχόλια κ.κ. Δικαστές για το χαμόγελο της Αλίθιας, για τα σφιγμένα χείλια της Αγγελικής, για το παιδί που στεκόταν μέσα στο αμάξι για να μην βγει έξω από το αμάξι και εκτεθεί στις κάμερες.
Είδαμε τις κάμερες να ζουμάρουν μέσα στο αμάξι στο παιδί και να προβάλλεται χιλιάδες φορές αυτό το θέαμα εκείνο το βράδυ με τίτλους που έλεγαν «εξέθεσε το παιδί της, παίζει το παιδί της, χρησιμοποίησε το παιδί της› και πάει λέγοντας και ακούγοντας όπως σας είπα όλα τα σχετικά σχόλια.
Φυσιογνωμιστές άρχισαν να βγαίνουν με φοβερά σκίτσα που παρουσίαζαν ένα τέρας, να βγαίνουν και να εξηγούν τα βράδια στην τηλεόραση γιατί αυτή η γυναίκα ήδη από την φυσιογνωμία της, ήδη από τα χαρακτηριστικά της αποκάλυπτε την εγκληματική της προσωπικότητα, γιατί ήταν αιμοβόρα, ύπουλη, κακιά, κρυψίνους και δεν ξέρω τι άλλο. Τα παρακολουθούσαμε όλα αυτά τα πράγματα.
Τι μπορούσαμε να κάνουμε; Απολύτως τίποτα. Απευθυνθήκαμε στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. ¶κουσα προχθές τον κ. Χαραλάμπη, εγώ θα ήθελα να τον ακούσω να κάνει μία σκληρή κριτική στις θέσεις του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου για τις αποφάσεις που πήρε εκείνη την ημέρα, εκείνη την περίοδο με ένα πολύ διστακτικό έγγραφο το οποίο σας έχω καταθέσει, έκανε μία υπόδειξη για τον 12χρονο γιο γυναικός η οποία κατηγορείται για εγκληματικές πράξεις υποδεικνύοντας στα Κανάλια να μην δείχνουν το πρόσωπό του και να αναφέρονται στην προσωπική του ζωή. Είχε καμία βαρύτητα αυτή η υπόδειξη γι’ αυτό που παιζόταν τότε; Παιζόντουσαν και σημαντικά ποσά σε όλη αυτή την ιστορία. Είχε καμία αξία εκείνη την περίοδο αυτό για τα αδηφάγα Κανάλια;
Συνέχισαν λοιπόν, μέχρι και η ΝΕΤ συνέχισε να δείχνει, μέχρι και το Κρατικό Κανάλι συνέχισε να δείχνει το πρόσωπο του παιδιού. Καταφύγαμε στα Δικαστήρια. Όταν σας είπα ότι τα Δικαστήρια δεν μας δικαίωσαν μου είπατε «αποκλείεται, να μου φέρετε την απόφαση›. Σας έφερα την απόφαση. Η πρώτη προσπάθεια να σταματήσει η προβολή του προσώπου του παιδιού και ταυτόχρονα η προβολή του προσώπου της κας Σωτηροπούλου, δεν ζητάγαμε κάτι παραπάνω από την εφαρμογή του άρθρου 35 του 2172. Δεν ζητάγαμε κάτι παραπάνω από αυτό. Την εφαρμογή του νόμου ζητάγαμε.
Απορρίφθηκε η προσωρινή διαταγή όχι η αίτηση. Δεν προλαβαίναμε. Αν περιμέναμε την αίτηση είχε προσδιοριστεί μετά από δυο μήνες, δεν είχε κανένα νόημα. Για να επιβεβαιωθεί ότι είχαμε δίκιο από την εγκύκλιο που έβγαλε στη συνέχεια ο κ. Μπάγιας και μου έκανε εντύπωση. Μου λέτε ότι δεν δέχεστε πιέσεις. Στην προχθεσινή σας εκδήλωση τι βγήκε και είπε ο κ. Μπάγιας. Ο κ. Μπάγιας στην εκδήλωση που έγινε στον Δικηγορικό Σύλλογο για τα μαζικά μέσα ενημέρωσης και δημοκρατία και ατομικά δικαιώματα (δεν θυμάμαι τον τίτλο) βγήκε και είπε ότι τολμήσαμε αλλά δεχθήκαμε τεράστιες πιέσεις. Αυτό μας είπε ο κ. Μπάγιας.
Θα μου πείτε ότι είναι άμοιρη η δικαιοσύνη; Θα μου πείτε τόλμησε. Τόλμησε και το έκανε και είπε μάλιστα ότι δεν το καταφέραμε στο πρώτο στάδιο. Εμείς βγάλαμε την εγκύκλιο, δεν το καταφέραμε στο πρώτο στάδιο, πιστεύω όμως ότι σήμερα έχουμε κατορθώσει και έχουμε δημιουργήσει?.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Βεβαίως και τα είπε. Να ρωτήσετε τον συνάδελφό σας, παρών ήταν. Είπε ότι δεχθήκαμε πιέσεις για την απόφαση που βγάλαμε. Τολμήσαμε είπε και την βγάλαμε, τολμήσαμε και ήθελε θάρρος, είχε κόστος και τολμήσαμε και την βγάλαμε και δεχθήκαμε πιέσεις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Σας εξηγεί ο συνάδελφός σας. Εγώ δεν είπα ότι δέχθηκε από την εξουσία πιέσεις. Σε αυτό το σημείο δεν καταλαβαίνω γιατί η εξουσία είχε οποιοδήποτε λόγο να στηρίξει σε κείνη την περίπτωση?..
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Η εξουσία ασκεί τις πιέσεις της εκεί που τις ασκεί για τις σκοπιμότητες οι οποίες αυτή εξυπηρετούν τους δικούς της στόχους. Εγώ δεν αναφέρομαι σε αυτό. Αναφέρομαι στο κλίμα που δημιουργήθηκε το οποίο σας είπε γένναγε, κατασκεύαζε μάρτυρες. Υπήρχε ένα κλίμα το οποίο ωθούσε τους ανθρώπους να βγουν και να κάνουν αυτά που έκανε η κα Μανιά, αυτή που έκανε η Σαγρή. Κυρίως αυτό που έκανε η κα Σαγρή, όπλιζαν με τον αναγκαίο αμοραλισμό και την ανηθικότητα τους Φιωτάκηδες και τους Μυλώνηδες για να έρθουν και να σας πουν αυτά που σας είπαν. Αυτό το πράγμα θέλω να καταγράψω εδώ μέσα.
Έχω έναν ολόκληρο τόμο από τα εξώδικα, τις επιστολές, τα φαξ που απηύθυνα τότε προς όλα τα επανειλημμένα προς όλα τα Κανάλια και τις εφημερίδες – περιορισμένες εφημερίδες, οι εφημερίδες δεν ασχημόνησαν σε τέτοιο βαθμό – για να σταματήσει ο διασυρμός αυτής της γυναίκας. Απόπειρες που έμειναν όλες στο κενό.
Έχω μία δεκάδα αναφορών που έγιναν στα αρμόδια όργανα για την προστασία των πολιτών απέναντι σε τέτοιες παραβιάσεις. Έπεσαν όλες στο κενό. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες λοιπόν, μέσα από τέτοιες καταστάσεις οδηγήθηκε στο Δικαστήριό σας η Αγγελική. Είχα αναφέρει, θα το αναφέρω ξανά γιατί έχω νόημα ότι φτάσαμε, δεν έφτασαν μόνο οι Δικαστές να φοβούνται τον Τύπο, δεν έφτασαν οι αρχές προστασίας, οι ανεξάρτητες αρχές να δειλιάζουν μπροστά σε αυτό που γινόταν.
Χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο οι θεσμοί στάθηκαν απέναντι σε αυτό το πράγμα που ήταν αυτή η εποποιία του προηγούμενου καλοκαιριού, ήταν ο τρόπος με τον οποίο οι Αρχές οι Δημοτικές του Κορυδαλλού αντιμετώπισαν την Αγγελική την ημέρα του γάμου της. Σας το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ γιατί θέλω να καταγραφεί, το ότι η πρώτη αντίδραση του Δημαρχείου του Κορυδαλλού, του Δήμου Κορυδαλλού στην αναγγελία του γάμου με την δημοσίευση στις εφημερίδες ήταν ότι δεν πρόκειται να τον κάνουμε. Με την δημοσίευση της υποχρεωτικής αγγελίας από το νόμο στις εφημερίδες βγήκαν και δήλωσαν σε διάφορους σταθμούς ότι «δεν πρόκειται να το κάνουμε›.
Όταν τους την «έπεσαν› οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι και τους είπαν πώς δεν θα την κάνετε, σας το επιβάλλει ο νόμος το ξανασκέφτηκαν. Είπαν ότι θα το ερευνήσουμε, θα δούμε αν είμαστε εμείς υποχρεωμένοι και ανάλογα θα κάνουμε. Και τον έκαναν τον γάμο γιατί ήταν υποχρεωμένοι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Έχει μεγάλη σημασία κ. Λάμπρου ο τρόπος με τον οποίο το κλίμα υπό το οποίο κάποιος φτάνει εδώ πέρα γιατί αυτό το κλίμα καθορίζει τους όρους με τους οποίους εσείς θα δικάσετε αλλά κυρίως καθορίζει τους όρους με τους οποίους έρχονται εδώ να σας καταθέσουν ή όποιοι έρχονται να σας καταθέσουν πραγματικά περιστατικά του τύπου που κατέθεσαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Όχι, δεν τα λέω για να τα πω. Τα λέω για να τα ακούτε. Να ακούτε πώς κατασκευαζόταν τότε η κοινή γνώμη και πώς στεκόταν η κοινή γνώμη και ως πού άγγιζε, ως ποιο ύψος ιεραρχίας άγγιζε αυτή η κατασκευή, άγγιζε αυτή η επιρροή σε βάρος της Αγγελικής Σωτηροπούλου. Αυτό το πράγμα εκθέτω και θεωρώ ότι αυτό είναι ένα κρίσιμο μέγεθος που πρέπει να το δείτε και πρέπει να το λάβετε υπόψη σας. Δεν θεωρώ ότι είμαι εκτός θέματος. Θεωρώ ότι με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Για να κλείσουμε το θέμα του γάμου να πω ότι ο Αντιδήμαρχος ο οποίος τέλεσε τον γάμο αρνήθηκε να απλώσει το χέρι για να χαιρετήσει όχι μόνο τους νεόνυμφους που ήταν τρομοκράτες αλλά ακόμα και σε μένα που ήμουν παρούσα αρνήθηκε να μου δώσει το χέρι. Έμεινα με το χέρι μου απλωμένο. Δεν είναι αυτό, το ζήτημα είναι ότι βγήκε έξω και καυχιόταν σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς ότι δεν πήρα χέρι τους νεόνυμφους και δεν τους ευχήθηκα.
Ήταν προς τιμή του Δήμου κάτω από τέτοιους όρους κ.κ. Δικαστές στημένο αυτό το κλίμα που μπορεί να επηρεάζει Δημάρχους, που μπορεί να επηρεάζει Δικαστές, επηρεάζει και τους μάρτυρες. Επηρεάζει πολύ περισσότερο τον απλό, τον ασήμαντο κοινωνό, τον τρίτο κοινωνό αυτών των θεμάτων που επιχειρεί μέσα σε τέτοιες στιγμές και κάτω από τέτοιες διαδικασίες να γίνεται και πρώτος δρυός πεσούσης.
Νομίζω ότι το μοναδικό στοιχείο που υπάρχει στην δικογραφία και με το οποίο έχετε να κρίνετε την όποια σχέση της Αγγελικής με την Οργάνωση που δικάζετε είναι η σχέση της με τον άντρα της. Η σχέση της με τον άντρα της δίνει απάντηση σε όλα τα στοιχεία που έχετε. Η σχέση της με τον άντρα της δίνει απάντηση σε όλα σας τα ερωτήματα. Η σχέση με τον άντρα της είναι και το κλειδί για να αντιληφθείτε γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ η Αγγελική να συμμετέχει σε αυτή την Οργάνωση.
Δεν θα μπορούσε να συμμετέχει γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ ένας άνθρωπος με αυτό το ήθος, με αυτήν την προσωπικότητα να εμπλέξει σε μία τέτοιας επικινδυνότητας ιστορία τη γυναίκα του που τύχαινε να είναι και μητέρα του παιδιού του.
Είπα ότι ήρθαμε μπροστά σας χωρίς να διεκδικήσουμε, να ασκήσουμε καμία ένσταση, κανένα δικονομικό μέσο, κανενός δικονομικού μέσου δεν κάναμε χρήση, με κανένα τρόπο δεν προσπαθήσαμε να παραπλανήσουμε τον οποιονδήποτε οπουδήποτε. Τα όποια πράγματα είναι δικαίωμα του κατηγορούμενου σαν κατηγορούμενο ή σαν συζύγου, το δικαίωμά του να προστατεύει τον σύντροφό του είναι ένα ζήτημα, είναι ένα δικαίωμα το οποίο εσείς οφείλεται να σέβεστε, οφείλει να το σέβεται και η κοινωνία. Και τιμά πιστεύω μια τέτοια στάση και τα Δικαστήριά σας και την κοινωνία.
Δεν θέλαμε να ασκήσουμε μηνύσεις. Δεν θέλαμε να ασκήσουμε οποιοδήποτε άλλο μέσο, δεν θέλαμε να επιβάλλουμε εδώ να κάνουμε χρήση της δικονομικής αλήθειας, δεν θέλαμε την αποδεικτική αλήθεια. Θέλουμε να δεχθείτε την πραγματική αλήθεια κ.κ. Δικαστές, την αλήθεια όπως βγήκε πιστεύουμε και μέσα από την διαδικασία, ότι η Αγγελική δεν έχει καμία σχέση με τις κατηγορίες που της αποδίδεται.
Είναι μακριά η θύελλα του προηγούμενου καλοκαιριού, είναι μακριά οι εντάσεις, τα μίση και τα πάθη εκείνης της περιόδου. Αν σήμερα, κάτω από τις σημερινές συνθήκες ξανακοιτάζαμε, ξαναζούσαμε εκείνες τις καταστάσεις νομίζω ότι θα ήταν διαφορετικά. Εμείς παρόλα αυτά θέλουμε να καταγραφούν σε ότι αφορούν ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο έφτασε εδώ. Δεν θέλουμε να αγγίξουμε χορδές ευαισθησίας, καμία χορδή σας, καμία χορδή του κοινού δεν θέλουμε να αγγίξουμε. Το μόνο πράγμα που διεκδικούμε είναι το δίκιο.
Το διεκδικούμε γιατί πιστεύουμε σε αυτό που διεκδικεί, που επιμένει να υποστηρίζει η Αγγελική από την αρχή της διαδικασίας, ότι δεν έχει σχέση με τις κατηγορίες που τις αποδίδετε. Μακριά ξεπερνώντας αν θέλετε τα όσα υπαγόρευσε η προσωπική φόρτιση του κ. Εισαγγελέα που παρόλα αυτά θα έλεγα ότι τον διακρίνει μια αγνή υποκειμενικότητα μακριά από αυτό που είναι η γυναικεία εκδοχή του ανταγωνισμού, αυτό που επιβάλλει η γυναικεία εκδοχή του ανταγωνισμού, μακριά από αυτό που επιβάλλουν οι αταβιστικοί φόβοι των ανδρών απέναντι στην γυναίκα δαίμονα, μακριά από πιέσεις που ξέρουμε ότι ασκούνται και μακριά από σκοπιμότητες που ξέρουμε ότι υπάρχουν. Μακριά από τις λογικές των αντιποίνων που ξέρουμε ότι κάποιοι προωθούν για να ικανοποιήσουν την εκδικητικότητα.
Στο όνομα του δίκιου και του δίκαιου πιστεύουμε ότι η Αγγελική είναι αθώα και πρέπει να αθωωθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ευχαριστούμε κι εσάς κα Κούρτοβικ. Νομίζω όμως ότι δεν υπάρχει άλλο αντικείμενο διότι μας έφυγε ο κ. Χρυσικόπουλος. Κατόπιν τούτου διακόπτουμε για την Δευτέρα στις 09:00.