Και βέβαια στην έκθεση των γιατρών της κας Βαλλιανάτου και του κ. Νέστορος, μιλάμε πλέον για έναν διαχωρισμό των εγκεφαλικών ημισφαιρίων και εγκατάσταση λειτουργικής λοβοτομής μετά από χορήγηση ψυχοδραστικών ουσιών. Μέθοδος που χρησιμοποίησε και παλαιότερα η CIA, μέθοδος για την οποία υπήρξαν ανάπηροι πνευματικά και σωματικά, μέθοδος η οποία λειτούργησε πάνω στον Σάββα Ξηρό.
Έτσι για να αναγκαστεί σαν ρομπότ να ομολογήσει αυτά τα οποία ομολόγησε, τα οποία πολλές φορές δεν έδεναν και γι αυτό γίνονταν οι βιντεοσκοπήσεις, γι αυτό γίνονταν οι αλλεπάλληλες καταθέσεις, γιατί άλλα ήξερε, άλλα του τα υπέβαλλαν. Ποτέ δε θα μάθετε την αλήθεια. Και αν θέλετε την αλήθεια, λένε πολλοί ότι κατά ένα ανακριτικό στάδιο θα έπρεπε να βρούμε αν οι κύριοι ήταν τα μέλη της 17Ν ή δεν ήταν κτλ.
Αξία έχει στη συγκεκριμένη απονομή της δικαιοσύνης οι συγκεκριμένες πράξεις και το πολιτικό έγκλημα. Αυτά είναι τα ζητούμενα. Ποιοι ήταν και ποιοι δεν ήταν κι αν ήταν αρχηγοί ή δεν ήταν και να τα πάρουμε να τα μεταφέρουμε. Ο ένας είναι αυτουργός κι ο άλλος είναι ηθικός αυτουργός και ο άλλος είναι συναυτουργός κτλ., δεν έχει καμία αξία. Αξία για τη δημοκρατία μας και αξία για τη δικαιοσύνη μας, αξία για σας που γράφετε και είστε ιστορία αυτή τη στιγμή, είναι να αποδείξετε ακόμα μια φορά ότι στέκεστε εκεί που σας έχουμε.
Να αποδείξετε ακόμα μια φορά ότι αυτούς που έχουμε να φοβηθούμε δεν είναι το τί θα μας απειλήσει η 17Ν αν βγάλουμε μια απόφαση και αν είμαστε γενναίοι δικαστές και μοιράζουμε ισόβια. Να αποδείξουμε σε αυτούς τους ξενόφερτους δουλοπάροικους με τους υπερατλαντικούς συμμάχους τους ότι εμείς δικάζουμε μακριά από κατευθυντήριες γραμμές, μακριά από δογματικές δεσμεύσεις. Αυτό είναι που ζητά ο ελληνικός λαός και τίποτε άλλο.
Και σε αυτό είμαστε βέβαιοι ότι όσο ψηλά σας έχουμε ανεβάσει, δίκαια στέκεστε εσείς και δίκαιη ήταν η απόφασή σας πάνω σ’ αυτό. Αυτό αναμένει ο ελληνικός λαός, ότι δεν φοβάται αυτό που βλέπει από τους κυβερνώντες του, ότι φοβούνται πράγματι κάποιοι άλλοι. Εσείς δε φοβάστε και θα σταθείτε όρθιοι, όσο κι αν ορισμένοι έλεγαν συνέχεια ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα να εκδοθεί Έλληνας πολίτης, υπεγράφη σύμβαση κτλ., επειδή η Σύνοδος Υπουργών το ψήφισε εν απουσία των Κοινοβουλίων όλων των ευρωπαϊκών κρατών, δίκην Φιλιππινέζας απέναντι στους Ρωμαίους Υπάρχους.
Αν δείτε και είμαι βέβαιος ότι θα έχει υποπέσει στην αντίληψή σας, το δημοσίευμα του «ΕΘΝΟΥΣ› είναι ακριβώς αυτό που θα έλεγα κομμένο και ραμμένο πάνω στο ευρωπαϊκό ένταλμα. Όχι Δικαστής, ο Δικαστής είναι επικίνδυνο στοιχείο. Αστυνόμος. Υπεράνω του βασιλέως, έλεγαν παλιά, ο νόμος και υπεράνω του νόμου ο αστυνόμος.
Έτσι κι εδώ. Ο αστυνόμος θα αποφασίζει αν ο Χριστόδουλος Ξηρός ή ο Βασίλης Ξηρός θα πάει εκεί που επιτρέπεται η θανατική ποινή. Ακούστε και τη γελοιότητα που διάβασα κατ’ ασφαλείς πληροφορίες, γιατί τέτοια είναι τα μυαλά τους κι έτσι σκέφτονται. «Τον έχουμε το νόμο να ισχύει από 1/1/2003 αλλά να μην πάθουν σύγχυση› -προσέξτε την έκφραση, με ποιους έχετε να κάνετε αξιότιμοι κ.κ. Δικαστές, να έχει δηλαδή ο κ. Μαργαρίτης, ο κ. Ζαϊρης και ο κ. Γεωργαντόπουλος, να έχουν σύγχυση- «που θα δικάζουν τη 17Ν›.
Δεν τους δημοσιεύουμε το νόμο τώρα μη μπερδευτούνκαι πουν ‘αυτός είναι αρχηγός, άρα τί θα γίνει με τις παραγραφές’ και πάθουν σύγχυση, αλλά τον ψηφίζουμε από 1/1/2004. Τότε θα αρχίσει εκείνο το ανηφορικό μονοπάτι του Γολγοθά, Ελλήνων υπηκόων, κοινωνικών αγωνιστών, σοβαρά επιλεγμένων, αυτών των οποίων θα τους πάρουμε από το ελληνικό έδαφος με τη σύμπραξη των ελληνικών αρχών για να τους παραδώσουμε σε εκείνους πραγματικά τους βασανιστές των λαών›.
Αυτό σχεδιάζεται κατά το δημοσίευμα πια και θυμηθείτε και τα λόγια του κ. Μίλερ, θα δούμε το αποτέλεσμα της Δίκης και μετά θα σκεφτούμε τί θα κάνουμε. Γι αυτό και «ο σταυρόν γαρ υπομείνας δι’ ημάς θανάτω θάνατον ωλεσας› και πριν πάρει το μονοπάτι του Γολγοθά, είπε «μεγαλυτέραν ευθύνην φέρει ο παραδιδούς με›.
Εμείς δεν έχουμε Πόντιους Πιλάτους. Εμείς έχουμε άξιους Έλληνες δικαστές, ψυχικά καταξιωμένους, ανθρώπους οι οποίοι προέρχονται από τα νάματα του ελληνικού λαού και η ελληνική δικαιοσύνη θα δώσει ένα ισχυρό ράπισμα στις μεθοδεύσεις αυτές που θα αρχίσουν αμέσως με τον καινούργιο χρόνο, μποναμάς στην ελληνική δημοκρατία, μποναμάς στα συναισθήματά μας, στις ευαισθησίες μας, εμείς που με τους πνευματικούς μας χυμούς θρέψαμε μια προσωπικότητα και μια ανθρωπότητα ολόκληρη.
Το δημοσίευμα είναι πεντακάθαρο, η έκδοση είναι προ των πυλών και ας αφήσουμε αν ο κ. Κώστας και ο κ. Κωστάκης έχουν το ηθικό ανάστημα να σταθούν όταν θα παραδίδονται οι κοινωνικοί αγωνιστές. Να θέσουν τότε το στήθος τους προμετωπίδα και τις ανθρώπινες αλυσίδες. Οι άνθρωποι κουράζονται, γυρίζουν στα κοινά. Οι ευαισθησίες όμως τις οποίες έχει ο Έλληνας δικαστής πρέπει να είναι αντιμέτωπες όλων αυτών των γεγονότων των οποίων θα δείτε να εξελίσσονται.
Γι αυτό και το θέμα του πολιτικού εγκλήματος κρατήστε το ψηλά σαν ιδέα και ελπίδα. Ο νέος τρομονόμος είναι για να τρομάζει. Η 17Ν ήταν κοινωνικοί αγωνιστές Έλληνες κι όταν βλέπετε την έκφραση της τρομοκρατίας με τα τυφλά χτυπήματα και ολόκληρα κτίρια να καταρρέουν, μην ψάχνετε πίσω από τη 17Ν να βρείτε άλλους ή τυχόν άλλους. Μπορεί και να υπήρχαν, μπορεί και να μην υπήρχαν, αυτό δεν το ξέρω εγώ. Μην ψάχνετε να βρείτε πράκτορες, ήταν μία ελληνική Οργάνωση καταξιωμένη που προσπάθησε πάντοτε με το μικρότερο, όσο είχε κόστος, να περάσει από μια δημοσιότητα του χτυπήματος.
Ποτέ τυφλά χτυπήματα, ποτέ δεν αιματοκύλισε έτσι τον κόσμο όπως βλέπουμε αυτές τις ημέρες. Αλλά με επιλογές στόχων. Φυσικά και θλιβόμεθα για την αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής και δε λέμε τίποτε το αντίθετο, αλλά ποτέ δεν έκανε αυτά που βλέπετε γύρω μας, τις ημέρες αυτές. Γιατί ήταν Έλληνες με τις ευαισθησίες τους, τις δημοκρατικές τους κατευθύνσεις, τον Αριστερό τους προσανατολισμό.
Είναι πλέον πέραν πάσης αμφιβολίας ότι στον Σάββα Ξηρό χορηγήθηκε νατριούχος αμυτάλη που στο παρελθόν έχει χρησιμοποιηθεί από την CIA σε διάφορους τρόπους του να καταστεί ο ασθενής υποβόλιμος, δηλαδή να του αφαιρεθεί οποιαδήποτε βούληση. Αυτό λέγαμε και πιστεύουμε, θα ήταν πολύ ωραίο για μας, αλλά για μας έχει τελειώσει το θέμα, το έχουμε αποδείξει από την προσπάθεια του κράτους, της κρατικής εξουσίας που εκφράζεται με συγκεκριμένους επίορκους, να μη μας επιτρέψουν να σπεύσουμε να κάνουμε τη μαγνητική τομογραφία.
Τί θα έκανε ένας συνετός ο οποίος αντιμετώπιζε τις άδικες κατηγορίες; Θα είχε σηκώσει εκόντος άκοντος τον Σάββα Ξηρό, θα τον είχε οδηγήσει στον «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ› ή οποιοδήποτε άλλο δημόσιο Νοσοκομείο και Ίδρυμα, το ΓΕΝΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ που επελέγη τελικώς και θα του έλεγε «έλα εδώ να αποδείξουμε αλήθεια ή ψέματα›.
Τί σημαίνει ότι μας το μεταφέρουν ένα μήνα μετά; Φόβο, ντροπή, κάλυψη, απόκρυψη. Αυτά σημαίνει. Επετέθησαν σε έναν άνθρωπο για να του αποσπάσουν ομολογίες; Όχι. Για να εμποτίσουν μέσα του τα οποιαδήποτε κενά και να στείλουν και αθώους ακόμα ενώπιόν σας όπως είναι ο κ. Γιωτόπουλος στην αγχόνη, ακριβώς γιατί του ενστάλαξαν μέσα του ορισμένες θέσεις, ότι πιθανώς κτλ.
Κι έρχεται ένας άνθρωπος, ο Χριστόδουλος Ξηρός, ο οποίος ποτέ δε θα είχε επιλογή λόγω του χαρακτήρα του, τον είδατε και βέβαια ήταν απρεπή η συμπεριφορά του, αλλά την αναλγησία του κράτους που έδειξε απέναντί του, ας την πάρουμε κι αυτή υπόψη κατά τη στάθμιση, γιατί η απρεπής συμπεριφορά δεν είναι στοιχείο της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος.
Ήθελα λοιπόν κι εγώ σαν υπερασπιστής ο οποίος εξήντλησε το δικαίωμα της δευτερολογίας του Χριστόδουλου Ξηρού, να πω ότι υπό την έννοια της απρεπούς συμπεριφοράς, θα μπορούσε να ληφθεί έτσι, υπό την έννοια της εκρήξεως όμως ενός ανθρώπου που κάθεται άδικα, θα το δείτε κι αυτό και κυρίως θα δείτε ότι μια τέτοια μορφή εκρηκτική που μετέχει σε όλους αυτούς τους κοινωνικούς αγώνες και είναι στο μάτι του κυκλώνα, ποτέ δε μπορούσε να τύχει της αποδοχής μιας συνωμοτικής Οργάνωσης.
Ο Βασίλης Ξηρός ο οποίος ήθελε σήμερα και επιθυμούσε να ανέβει και να πει δυο λόγια δεν μπορεί κ. Πρόεδρε διότι συμπαρίσταται στον αδελφό του, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Προσπαθήσαμε και πιστεύω αποδείξαμε ότι ήταν πλαστογραφημένη η απολογία του. Αυτό το παιδί αξίζει να τύχει της λευκότητας της αποφάσεώς σας. Σας ευχαριστώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αν δεν υπάρχει κανείς άλλος, μου επιτρέπετε; Όμως όταν μίλησε ο κ. Τζωρτζάτος παρενέβη και σχολίασε ένα σημείο ο κ. Εισαγγελέας. Αυτό το σημείο?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Επιτρέψτε μου να αναπτύξω κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε το λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Γιατί; Φιμώνετε την υπεράσπιση ακόμη και στο τέλος; Έχει σχολιάσει ο κ. Εισαγγελέας. Θέλω έναν σύντομο σχολιασμό σε αυτό το σημείο που είπε ο κ. Εισαγγελέας με το 369 παράγραφος 3, ο δικηγόρος μιλάει πάντα τελευταίος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε το λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Γιατί παραβιάζετε για άλλη μια φορά την δικονομία; Σας είπα, θα κάνω έναν σύντομο σχολιασμό σε αυτά που είπε ο κ. Εισαγγελέας την Παρασκευή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε το λόγο. Καταλαβαίνετε ελληνικά ή δεν καταλαβαίνετε;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εσείς θα πρέπει να καταλάβετε κάποτε ότι δεν μπορείτε να παραβιάζετε τη δικονομία. Είμαι σαφής. Το 369 παράγραφος 3 μου δίνει το δικαίωμα να σχολιάσω αυτά που είπε ο κ. Εισαγγελέας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην είστε ασεβής. Σας λέω εγώ «δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα›. Τελειώστε, καθίστε κάτω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μίλησε ο κ. Εισαγγελέας ?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα, σας κατάλαβα. Κατάλαβα τι λέτε και δεν σας δίνω το λόγο. Καθίστε κάτω.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Γιατί παραβιάζετε το 369 παράγραφος 3;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθίστε κάτω και αφήστε τα σχόλια. Τελειώσατε. Έχει κανένας άλλος να πει τίποτα; Ο κ. Κουφοντίνας ως δευτερολογία φυσικά.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δυο λόγια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το δικαίωμα εσείς. Δεν είπα όχι. Πάντως ας μην χάσουμε τελείως τη σοβαρότητά μας στο τέλος διότι κρατήθηκε η δίκη σε κάποια επίπεδο. Μην την χάσουμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν απαντώ κύριε μου. Εσείς προκαλείτε συνεχώς, εγώ δεν σας απαντώ. Καθίστε παρακαλώ, καταλάβετε ότι είστε σε Δικαστήριο κάποτε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εσείς κάποτε θα έπρεπε να είχατε καταλάβει ότι το να με βρίζετε δεν είναι το πρέπον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθίστε κάτω κύριε. Ποιος βρίζει ποιον εδώ υπάρχει ολόκληρος ο λαός.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εσείς με είπατε «οχετό› κ. Πρόεδρε, δεν το είπα εγώ. Εσείς με?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθίστε κάτω σας παρακαλώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εσείς με είπατε «οχετό› το οποίο είναι βρισιά όπως ξέρετε πολύ καλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βρισιά είναι;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε τι μου έχετε πει εμένα;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τίποτα. Ενώ εσείς?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε λόγο κύριε. Καταλαβαίνετε ελληνικά;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Οχετό?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελειώσατε, καθίστε κάτω. Παρακαλώ, δεν είπα εσάς «οχετό›.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Με είπατε «οχετό› και μιλάτε για σοβαρότητα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ κύριε καθίστε να τελειώνουμε τη δίκη. Προσωπικά σας σέβομαι και σας?.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: (εκτός μικροφώνου) Ως Πρόεδρος του Δικαστηρίου ?? «οχετός›? Θα μείνετε στην ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μείνω εγώ στην ιστορία; Εσείς να δούμε ποιοι θα μείνετε στην ιστορία. Δεν έχετε καταλάβει ούτε πού βρίσκεστε. Ελάτε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όσο υπάρχουν τάξεις, όσο υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί θα υπάρχει βία. Τη βία την γεννάει η βασική κοινωνική αντίθεση του πλούτου με τη φτώχια. Αυτό δεν είναι ανακάλυψη της επαναστατικής Αριστεράς. Έτσι ακριβώς το διατύπωση πριν 2.500 χιλιάδες χρόνια ο Πλάτωνας. Η βία, ο βωβός εξαναγκασμός των οικονομικών σχέσεων κατά τον Μάρξ, η βαρβαρότητα και οι πόλεμοι θα συνεχιστούν μέχρι ο κόσμος της εργασίας να απελευθερώσει τον εαυτό της και την κοινωνία και η ανθρωπότητα αρχίσει να ζει επιτέλους την ιστορία της.
Αυτή η πραγματικότητα ότι έχουμε κοινωνικό πόλεμο και όχι κοινωνική ειρήνη, κοινωνική αλληλεγγύη και ουσιαστική δημοκρατία ήταν που οδήγησε την δράση της 17Ν. Η κρατική βία, η ιμπεριαλιστική εξάρτηση που μετέτρεψε τη χώρα σε αποικία, η φτώχια, η ανεργία, η υποβάθμιση της ζωής, η αποξένωση που γεννά το απάνθρωπο εκμεταλλευτικό σύστημα, η αδικία και η προκλητική ατιμωρησία όσων ασυδοτούν ενάντια στον λαό και τη χώρα όπλισαν το χέρι της 17Ν.
Δεν δράσαμε με όρους πολέμου. Στην αδιάκριτη κρατική βία και τρομοκρατία αντιτάξαμε την προσεκτική και επιλεγμένη δίκαιη λαϊκή αντιβία. Αντιμετωπιστήκαμε όμως με όρους ολοκληρωτικού, λυσσαλέου και αδυσώπητου πολέμου, με ωμή βία, με ένα τεραστίων διαστάσεων προπαγανδιστικό επικοινωνιακό πόλεμο συκοφάντισης και διαστρέβλωσης, με ειδικούς νόμους αντίθετους ακόμα και με την αστική νομιμότητα, με εξοντωτικές συνθήκες κράτησης, με την διαφαινόμενη προοπτική της έκδοσης για μερικούς από μας στα σύγχρονα Νταχάου.
Δεν παραπονιόμαστε. Όσοι από μας, γιατί υπάρχουν ανάμεσά μας κάποιοι που βρέθηκαν εδώ από την εκδικητικότητα του συστήματος και για την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων, όσοι από μας διάλεξαν αντί για το βόλεμα και την ενσωμάτωση να βρουν την ανθρωπιά τους μέσα από την επανάσταση και να συμβάλλουν με τον τρόπο τους στον αγώνα της κοινωνικής απελευθέρωσης γνώριζαν καλά πού πήγαιναν.
Αδιαφορούμε για τις ποινές. Εσείς θα μας χαρακτηρίσετε ένοχους με βάση το δίκαιο του νικητή και αυτό δεν το θεωρούμε παράλογο, είναι μέσα στη λογική του πολέμου. Για μας οι κοινωνικοί αγώνες για την απελευθέρωση του ανθρώπου δεν είναι ούτε αθώοι, ούτε ένοχοι. Είναι δίκαιοι και αναγκαίοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, νομίζω ζητήσατε κι εσείς το λόγο. Θέλετε από εκεί, θέλετε εδώ κοντά μας; Ότι σας αρέσει.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η κύρια κατηγορία που αντιμετωπίζω είναι αυτή της ηθικής αυτουργίας για το σύνολο της δραστηριότητας της 17Ν. Στην απολογία μου απέδειξα με μια σειρά από επιχειρήματα ότι αυτή η κατηγορία είναι έωλη και ότι κατέρρευσε στην ακροαματική διαδικασία. Ενώ θα έπρεπε λογικά τόσο η πολιτική αγωγή όσο και οι Εισαγγελείς να απαντήσουν στις αιτιάσεις μου, να επιχειρηματολογήσουν νομικά δια μακρόν για να καλύψουν το κενό και να στηρίξουν το βούλευμα, το απέφυγαν με επιμέλεια. Τα αγνόησαν επιδεικτικά.
Οι αγορεύσεις τους μπορεί να διάρκεσαν πολλές δεκάδες ώρες, η χρονική διάρκεια όμως που αφιέρωσαν σε αυτήν τη νομική θεμελίωση δεν ξεπέρασε ίσως το 1/4 της ώρας. Πώς είναι δυνατόν μεγάλοι δικηγόροι και πανεπιστημιακοί να μην αρπάζουν την ευκαιρία να απαντήσουν στην πρόκληση και να προσφέρουν σημαντικό έργο στην επιστήμη τους υποστηρίζοντας την υπόθεσή τους;
Πριν επιχειρήσω να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα πρέπει να κάνω μία επισήμανση. Τόσο η πολιτική αγωγή όσο και οι Εισαγγελείς στην αγόρευσή τους έκαναν μία άτακτη υποχώρηση σε σχέση με το κατηγορητήριο. Τώρα πια εγκαταλείπεται η πειθώς και η φορτικότητα και η απειλή κυρώσεων από τον Γιωτόπουλο λόγω της θέσης τους στην ιεραρχική δομή της Οργάνωσης αφού τίποτα τέτοιο δεν προέκυψε κατά την ακροαματική διαδικασία.
Τώρα μας λένε ότι αρκεί το γεγονός ότι είναι ανώτερος διανοητικά και άρα με μόνο κάποιο νεύμα του, με μια απλή υπόδειξη ή συγκεκριμενοποίηση του στόχου και όχι πρόκληση απόφασης όπως λέει το άρθρο 46 έχουμε ηθική αυτουργία. Δηλαδή όπως τα παιδάκια αφού χάσαμε την παρτίδα αλλάζουμε εκ των υστέρων τους κανόνες μέχρι να κερδίσουμε να καταδικάσουμε τον Γιωτόπουλο σε ισόβια.
Η ουσία είναι ότι έχουμε σιωπηρή αποδοχή ότι ο Γιωτόπουλος δεν είναι αρχηγός, έμμεση ομολογία ότι είχα εξ αρχής δίκιο. Έκαναν ένα χρόνο για να απεγκλωβιστούν από το μοντέλο των αγγλοαμερικάνων φωστήρων περί αρχηγού και να καταλήξουν σε αυτό που θα κατέληγε σε 5 λεπτά οποιοσδήποτε μέσος Αριστερός με στοιχειώδη αγωνιστική δράση.
Δεν απάντησαν γιατί απλούστατα δεν είχαν τίποτα να πουν. Δεν μπορούσαν να βρουν επιχειρήματα. Οποιαδήποτε προσπάθεια συγκεκριμένης νομικής στοιχειοθέτησης της ηθικής αυτουργίας θα κατέληγε σε γελοιότητα. Η στοιχειώδης σύνεση τους υπέδειξε τη σιωπή. ¶λλωστε προς τι τα επιχειρήματα; Ήταν σίγουροι ότι θα καταδικαστώ αφού οι αυτοκράτορες απαιτούν τη βαριά καταδίκη μου.
Ο γνωστός πρώην καθηγητής, συνήγορος της πολιτικής αγωγής, δημοκράτης της σχολής του Εισαγγελέα κ. Λάμπρου μου το είπε καθαρά «ούτως ή άλλως στην ίδια ποινή θα καταδικαστείς, γιατί λοιπόν δεν λες ότι είσαι αρχηγός να έχεις και τη δόξα;›. Δεν είχαν λοιπόν παρά να αφήσουν σε σας τους δικαστές την φροντίδα να βρείτε την φόρμουλα. Αν δεν σας βγαίνει η ηθική αυτουργία βρείτε κάτι άλλο όπως είπαν. Δεν πάμε από το έγκλημα στην ποινή αλλά από την ποινή των ισοβίων στο έγκλημα.
Είχαμε δίκη πρωτότυπη και διασκεδαστική. Επειδή έπρεπε να παρουσιάσουν κάποιο έργο, να δικαιολογήσουν τις μεγάλες απολαβές τους κατέφυγαν όπως ήταν φυσικό στη λύση ευκολίας που κινήθηκε σε δυο άξονες, στον ψευδοσυλλογισμό της αναλυτικής κρίσης όπου το κατηγορούμενο περιέχεται στο υποκείμενο και στο υβρεολόγιο. Παράδειγμα είναι η λεγόμενη οντολογική απόδειξη της ύπαρξης του Θεού την οποία κατέρριψε ο Καντ. Ο Θεός είναι το τέλειο ον άρα δεν μπορεί να μην έχει ύπαρξη.
Ο Γιωτόπουλος είναι ανώτερος διανοητικά άρα δεν μπορεί παρά να είναι ο ηθικός αυτουργός. Ο ψευδοσυλλογισμός αυτός βασίζεται σε μία σύγχυση. Μια έννοια μπορεί να είναι λογική χωρίς να είναι πραγματική ή υπαρκτή. Όλοι σχεδόν οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής όπως και οι Εισαγγελείς βάσισαν την ηθική αυτουργία του Γιωτόπουλου με μικρές παραλλαγές σε αυτόν τον ψευδοσυλλογισμό αδυνατώντας να στοιχειοθετήσουν νομικά μια πραγματική και όχι φανταστική περίπτωση.
Όσον αφορά τον δεύτερο άξονα χρησιμοποιήθηκε η εύκολο κλασική τακτική της συστηματικής εξύβρισης όταν δεν είσαι σε θέση να πλήξεις κάποιον τεκμηριώνοντας τις επιθέσεις σου. Ειπώθηκε οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς εναντίον μου αλλά και το αντίθετό του. Ήμουν και σταλινικός αλλά και τροτσκιστής. Και χρησιμοποιούσα τα ψευδώνυμο Ιατρόπουλος αλλά και δεν ήμουν αυτός που καταδικάστηκε από το Στρατοδικείο με αυτό το όνομα. Και super παράνομος που κρυβόμουν αλλά και bonne viveur πελάτης πολυτελών ρεστοράν του Κολωνακίου. Και γκουρού ή αρχηγός αλλά και απλός τσιλιαδόρος ή τηλεφωνητής.
Ότι έλεγε ο ένας το κατεδάφιζε ο επόμενος υβριστής ισχυριζόμενος το αντίθετο. Φτάσαμε στο παράλογο να κατηγορούμε για 960 υποθέσεις αλλά να επινοούν διάφορα άλλα για να μπορέσουν να με καθυβρίσουν με την χυδαιότητα που διακρίνει τους θαμώνες των χλιδάτων και διεφθαρμένων σαλονιών.
Είχαμε μία δίκη καταγώγιο από την πολιτική αγωγή και τον τακτικό Εισαγγελέα. Δεν έμενε παρά η άτακτη υποχώρηση, η απόπειρα διάσωσης της κατηγορίας της ηθικής αυτουργίας με την ερμηνεία της απλής υπόδειξης από τον διανοητικά ανώτερο με κάποιο νεύμα ή της συγκεκριμενοποίησης του στόχου.
Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι προτείνετε μία νέα ερμηνεία νόμου με τέτοια ένδεια επιχειρημάτων και ότι αυτή υιοθετείται αυτοστιγμή από το σύνολο της πολιτικής αγωγής χωρίς να αισθάνονται την ανάγκη να τεκμηριώσουν αυτή την αλλαγή. Ότι την θεωρούν όλοι όπως και τα ΜΜΕ ως δεδομένη κι έγκυρη σαν να ήταν προσυνεννοημένοι. Είναι η ύστατη σανίδα σωτηρίας που θα μπορούσε να τους βγάλει από το αδιέξοδο. Τη θεωρία αυτή ξετίναξαν κάνοντάς την φύλλο και φτερό οι δύο συνήγοροί μου αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για εσφαλμένη και παραπαίουσα κατασκευή που δεν συνιστά ηθική αυτουργία ιδίως στην περίπτωση ένοπλης πολιτικής Οργάνωσης όπως η 17Ν.
Δεν πρόκειται να επαναλάβω εδώ τις καταλυτικές αυτές αγορεύσεις. Θα θυμίσω μόνο το σημαντικό και ουσιαστικό που προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία βασιζόμενος και στην αντιδικτατορική πείρα μου. Είναι πια πέραν κάθε αμφιβολίας ότι οι αποφάσεις λαμβάνονταν συλλογικά από απλά ισοδύναμα μέλη που βρίσκονταν σε πυρήνες με οριζόντια διάταξη. Οι πυρήνες ήταν στεγανοποιημένοι αφού ορισμένοι αναφέρουν αγνώστους συμμέτοχους σε πράξεις. Κάθε μέλος είχε δικαίωμα βέτο σε κάθε πρόταση κάποιου στόχου αφού έχουμε δύο ακυρώσεις από απλά μέλη άρα οι αποφάσεις λαμβάνονταν με ομοφωνία όλων των μελών.
Στη μακρόχρονη προετοιμασία συμμετείχαν πολλά μέλη αν όχι όλα. Συναποφάσιζαν όλοι, προφανώς στα πλαίσια του κάθε πυρήνα και αφού είχαν ερευνήσει μια σειρά από πιθανούς στόχους συνεκτιμώντας πολλές παραμέτρους. Συνεπώς ένα τέτοιο μοντέλο λειτουργίας που περιγράφεται από μερικούς δεν μπορούσε κάποιος να υποβάλλει στους άλλους κάποιον στόχο αφού το οποιοδήποτε μέλος κάποιου πυρήνα μπορούσε να τον ακυρώσει αν διαφωνούσε χωρίς καν να γνωρίζει φυσιογνωμικά αυτόν που τον πρότεινε.
Είναι τελείως ασύμβατο με την ύπαρξη αρχηγού ή ηγεσίας ή δεσπόζουσας προσωπικότητας που επιβάλλεται άτυπα αφού δεν έχουν καμία εξουσία επιβολής αλλά αντίθετα έχουν εξουσία βέτο τα απλά μέλη. Επιπλέον είναι προφανές ότι τα μέλη της Οργάνωσης και ακόμη περισσότερο στη διάρκεια της προετοιμασίας είναι όλα αποφασισμένα να πραγματοποιήσουν την πράξη και δεν υπάρχει έδαφος για να τους προκαλέσει την απόφαση κάποιος τρίτος ή να τους υποδείξει τον στόχο τον οποίο αποφασίζουν και συγκεκριμενοποιούν οι ίδιοι συλλογικά και ομόφωνα. Δεν υπάρχει κανένα πεδίο εφαρμογής της ηθικής αυτουργίας.
Αυτό που υποστήριζα εξ αρχής και στο οποίο θα κατέληγε σε ένα 5λεπτο οποιοσδήποτε μέσος Αριστερός με στοιχειώδη πείρα βγήκε από την ίδια τη διαδικασία. Δεν υπήρχε ούτε αρχηγός, ούτε ηγεσία, ούτε άτυπος αρχηγός δεσπόζουσα προσωπικότητα. Αποσιώπησαν το γεγονός που ανατρέπει τον ισχυρισμό τους περί γνησιότητας των πειστηρίων ότι το όνομα του Γιωτόπουλου δεν προέκυψε από την έκρηξη αλλά είχε προεπιλεγεί για να ενταχθεί σε ένα προγραμματισμένο σχέδιο.
Απέκρυψαν ότι έφτασαν μέχρι του σημείου να προαναγγέλλουν με τα βαποράκια τους στον Τύπο το είδος των στοιχείων για τον αρχηγό που δήθεν αναζητούσαν και θα έβρισκαν πριν καν βρουν τα κρησφύγετα κι ενώ δεν γνώριζαν ούτε τον γραφικό μου χαρακτήρα ούτε τα αποτυπώματά μου. Απέκρυψαν αυτό που αποκαλύφθηκε ότι τα αρχεία ήταν περασμένα στον υπολογιστή του κρησφύγετου της Δαμάρεως όπου δεν βρέθηκε ο σκληρός δίσκος αλλά οι δισκέτες με τις οποίες μπορούσαν πολύ εύκολα να ανατυπώσουν οποιαδήποτε προκήρυξη ήθελαν, με όποιο «λάθος› (εντός εισαγωγικών) ήθελαν προσθέτοντας χειρόγραφα την διόρθωσή του.
Δεν απάντησαν στην αιτίασή μου ότι και μόνο η τελευταία παράγραφος του δήθεν σχεδίου της προκήρυξης Περατικού αποδεικνύει ότι είναι χαλκευμένο. Κατάπιαν την καραμπινάτη υπόθεση των κλειδιών του κρησφύγετου της Δαμάρεως όπου δήθεν φύλαγα σε καλαθάκι στο καθιστικό του σπιτιού μου, δέκα ημέρες μετά την ανακάλυψη του κρησφύγετου και αποκάλυψαν και με καθυστέρηση οκτώ μηνών.
Αποσιώπησαν ότι δεν βρήκαν ούτε DNA ούτε αποτύπωμά μου σε ακίνητο σημείο των κρησφύγετων, πράγμα που σημαίνει ότι ποτέ δεν πήγα εκεί και άρα δεν ήμουν ούτε απλό μέλος. Σα μόνη εξήγηση είπαν ότι όλα αυτά ήταν το μοιραίο λάθος του αρχηγού. Ασφαλώς, όλοι κάνουν λάθη, αλλά όταν δεν έχουμε ένα αλλά πλήθος από χοντροκομμένα και παιδαριώδη λάθη που δε θα έκαναν ούτε πρωτοεμφανιζόμενοι 18ρηδες που βάζουν μολότωφ, τότε δεν πρόκειται για λάθη αλλά για κάτι άλλο που βοά.
Με αυτά τα στοιχεία, ορισμένες απολογίες κατηγορουμένων και την πλύση εγκεφάλου κατά Γιωτόπουλου από τα ΜΜΕ που διήρκεσε πάνω από ένα χρόνο, πίστευαν ότι είχαν πείσει τον ελληνικό λαό. Το γνωστό συγκρότημα παραγγέλνει τη δημοσκόπηση, θεωρώντας σίγουρο ότι με λίγη δεξιότητα και με τη βοήθεια και του πολιτικού κλίματος, θα έβγαζαν ποσοστά τουλάχιστον 85% ότι ο Γιωτόπουλος είναι αρχηγός και ένοχος.
Όταν είδαν το αποτέλεσμα, ότι 56% δεν τον θεωρούν αρχηγό, έμειναν σύξυλοι, έπεσαν σε πλήρη σύγχυση. ¶λλος έλεγε ότι ο Γιωτόπουλος παράγγειλε τη δημοσκόπηση από τα υπόγεια κελιά του Κορυδαλλού, άλλος ότι οι δημοσκοπήσεις βγάζουν ό,τι θέλεις, άλλος ότι είναι αβάντα στο Γιωτόπουλο. Αλλά από ποιον αλήθεια; ¶λλοι προσπάθησαν παρουσιάζοντας τα νούμερα αποσπασματικά και μαγειρεύοντάς τα να σώσουν ό,τι μπορούν ενώ το συγκρότημα όχι μόνο ζήτησε το θάψιμό της αλλά και έδωσε εντολή στους δημοσιογράφους του να μην αναφερθεί κανένας σ’ αυτήν.
Όσα πειστήρια και να παρουσιαστούν, όσα ψέματα και αν γράψει το συγκρότημα, ο κόσμος δεν τα πιστεύει. Έχει κριτήριο και μπορεί να διακρίνει ανάμεσα στο αληθινό και στο κατασκευασμένο, ανάμεσα στον αθώο και στον ένοχο. Θα πάω πιο πέρα και θα ισχυριστώ ότι ακόμη και εσείς δεν πιστεύετε ότι είμαι αρχηγός και ηθικός αυτουργός, τυπικά ή άτυπα, ανεξάρτητα από το τί θα αποφασίσετε για μένα.
Όταν στη διάρκεια της Δίκης θελήσατε να εκμαιεύσετε κάποιο σημάδι για κάποιον κατηγορούμενο, αν είχε κάποια σχέση με την Οργάνωση και τη δράση της, σε ποιον απευθυνθήκατε; Όχι βέβαια στον Γιωτόπουλο που αν ήταν αρχηγός θα έπρεπε να έχει γνώση των πάντων. Όταν θελήσατε πάλι να μάθετε και μάλιστα όχι μόνο μία φορά, πού βρίσκονται το λάβαρο και το ιστορικό 45άρι πιστόλι της Οργάνωσης σε ποιον απευθυνθήκατε; Όχι βέβαια στον Γιωτόπουλο που αν ήταν αρχηγός ή μέλος κάποιας ηγεσίας θα έπρεπε να γνωρίζει πού βρίσκονται ή να τα έχει στην κατοχή του.
Σε άλλους απευθυνθήκατε. Και εσείς ακόμη δεν πιστεύετε ότι είμαι αρχηγός ή σημαίνον μέλος. Όσο γι αυτούς από τους συνεργαζόμενους που κατέθεσαν σε βάρος μου, τόσο η Πολιτική Αγωγή όσο κυρίως οι Εισαγγελείς με τις προτάσεις τους γι αυτούς, δεν άφησαν καμία αμφιβολία τόσο για την ειλικρίνεια όσο και για τις προθέσεις τους.
Αν αυτή η Δίκη ήταν μια κανονική δίκη, θα ήμουν σίγουρος ότι σε λίγες μέρες θα βρίσκομαι στο σπίτι μου ελεύθερος. Όμως δεν είναι. Την έχω χαρακτηρίσει στη μέση της διαδικασίας όσο και στην απολογία μου. Θα προσθέσω σήμερα αυτό που λέει ο κόσμος με το κριτήριό του, ότι είναι μια Δίκη όπου όλα είναι προαποφασισμένα. Όλοι γνωρίζουν ότι τα περί αρχηγού και η συνακόλουθη κατηγορία της ηθικής αυτουργίας εναντίον μου δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα το πραγματικό.
Είναι αναγκαία και λογική συνέπεια της απαίτησης των Αγγλοαμερικάνων να καταδικαστώ σε ισόβια. Δε θα μπορούσαν να το πετύχουν αλλιώς, παρότι είχαν προβλέψει σαν εφεδρική λύση την υπόθεση Μομφεράτου με τον ψευδομάρτυρα Μπακατσέλο που όμως δεν περπάτησε.
Όταν τον Ιούνιο ο πρωθυπουργός Σημίτης επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, οι Αγγλοαμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες ήταν πίσω από τις ολοσέλιδες πληρωμένες καταχωρήσεις συγγενών θυμάτων που δημοσιεύθηκαν σε μεγάλες αμερικάνικες εφημερίδες, όπου ζητούσαν τη βαριά καταδίκη, όσων αυθαίρετα θεωρούσαν ενόχους στις παραγεγραμμένες επιθέσεις της 17Ν. Ανακοινώσεις που τα ΜΜΕ απέκρυψαν εύλογα από τον ελληνικό λαό.
Πρόσφατα η κυβέρνηση έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να αποκρύψει τη βράβευση του Διώτη, Σύρου, Νασιάκου από τον αρχηγό του FBI, αποκλείοντας ακόμα και τους δικούς της δημοσιογράφους και οργανώνοντας την τελετή εν κρυπτώ. Ο αρχηγός του FBI δεν ήρθε βέβαια λίγο πριν το πέρα της Δίκης για τα βραβεία, αλλά για να επιβλέψει αν όλα πάνε καλά στην επιχείρηση καταδίκης ορισμένων κατηγορούμενων σύμφωνα με τις επιθυμίες τους.
Θεωρητικά το Δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να λάβει μια ιστορική απόφαση που θα αποτελέσει τομή και θα γράψει ιστορία. Έχει σίγουρα αυτή την ευκαιρία. Με όσα όμως συνέβησαν αυτούς τους 8 μήνες, δεν έχω καμία αυταπάτη, δεν έχω καμία ελπίδα για μια τέτοια ιστορική απόφαση. Για πάρα πολλούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί λείπουν παντελώς από το Δικαστήριο οι απαραίτητες «καπνοσακούλες›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ή είναι πολύ γεμάτες....
Στο σημείο αυτό πρέπει να διακόψουμε για να διασκεφθούμε. Ήθελα να πω ότι αυτή η υπόθεση θέλει μέρες να τη σκεφτούμε, να ανταλλάξουμε οι τρεις Τακτικοί όπως ξέρετε απόψεις και να δώσουμε ψήφους. Είναι μια διεργασία νοητική πραγματικά η οποία είναι επίπονη και παίρνει πολύ χρόνο. Πρέπει να δούμε για πότε. Ας διακόψουμε για λίγα λεπτά.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο αποφάσισε να αποσυρθεί σε διάσκεψη και θα επανέλθει σ’ αυτή την αίθουσα για την απαγγελία της απόφασης στις 8 Δεκεμβρίου, ώρα 9 το πρωί.