Μονοθάλαμο τάφο μακεδονικού τύπου (με ταφικό θάλαμο διαστάσεων 2,28 μ. επί 2,35 μ. και χτιστό δρόμο μήκους 5 μέτρων), του οποίου το μεγαλύτερο τμήμα της καμαροσκέπαστης οροφής καταστράφηκε από ενέργειες τυμβωρύχων, έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στη θέση «Παλιοκλήσι» του δημοτικού διαμερίσματος Πεστών στο νομό Ιωαννίνων.
Ο τάφος διαθέτει έναν θάλαμο τετράγωνης κάτοψης, στον οποίο σώζεται μικρό μόνο τμήμα του πλακόστρωτου δαπέδου, ενώ δεν έχει πλούσια διακόσμηση, αλλά χαρακτηρίζεται από λιτές αναλογίες και στιβαρή κατασκευή.
Τα κατώτερα τμήματα των πλευρών του τάφου είναι χτισμένα με ασβεστόλιθους, ενώ τα ανώτερα –όπως και η οροφή που στεγάζει το μνημείο- με λιθόπλινθους κροκαλοπαγούς πετρώματος πολύ καλής λάξευσης.
Ο τάφος αποτελεί τμήμα ελληνιστικού μνημείου, πιθανώς ηρώου, του οποίου αποκαλύφθηκε ένα τμήμα ορθογώνιου χώρου διαστάσεων εννέα επί τεσσάρων μέτρων με πλακόστρωτο δάπεδο, εξωτερικός χώρος του οικοδομήματος που επίσης φέρει εν μέρει πλακόστρωτο δάπεδο, καθώς και πιθανός αποθηκευτικός χώρος.
Ο τάφος διαχωρίζεται από το υπόλοιπο οικοδόμημα με εσωτερικό περίβολο τετράγωνης κάτοψης. Στο οικοδόμημα, του οποίου το τμήμα που αποκαλύφθηκε έως τώρα ανασκαφικά καταλαμβάνει εμβαδόν 120 τ.μ., αναγνωρίζεται μια αρχική φάση της ανοικοδόμησής του και μια μεταγενέστερη, η οποία διακρίνεται για την πρόχειρη ανακατασκευή του βορείου τοίχου και τη χρησιμοποίηση οικοδομικού υλικού σε δεύτερη χρήση, κατά την οποία παρέμενε αστέγαστο.
Το ηρώο έχει υποστεί νεότερες επεμβάσεις, οι οποίες αφορούν την απομάκρυνση οικοδομικού υλικού των τοίχων και καθιστούν δύσκολη την αποκατάστασή του.
Το μνημείο βρίσκεται σε οπτική επαφή με την ιερά οδό που οδηγούσε στο μαντείο της Δωδώνης.
Οπως πιστοποιούν τα κινητά ευρήματα, η αρχαία λατρεία στο χώρο συνεχίστηκε κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους από τους οποίους πιθανότατα προέρχεται και η ονομασία της θέσης (Παλιοκλήσι).