Μια γυναίκα διηγείται μια «μικρή», μεγάλη ερωτική ιστορία, σαν αυτές που «περνούν πάνω από τις ζωές και τις σαρώνουν, τις αφήνουν γυμνές και έρημες», στον μονόλογο του Ακη Δήμου, «Η αναγνώριση», που κλείνει τον κύκλο των παραστάσεών του στο θέατρο του Νέου Κόσμου, την Τρίτη 8 Ιανουαρίου.
Μια γυναίκα διηγείται μια «μικρή», μεγάλη ερωτική ιστορία, σαν αυτές που «περνούν πάνω από τις ζωές και τις σαρώνουν, τις αφήνουν γυμνές και έρημες», στον μονόλογο του Ακη Δήμου, «Η αναγνώριση», που κλείνει τον κύκλο των παραστάσεών του στο θέατρο του Νέου Κόσμου, την Τρίτη 8 Ιανουαρίου.
Νικώντας τον φόβο της μοναξιάς
Αναλαμβάνοντας τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία της «Αναγνώρισης», η Γιώτα Φέστα ανεβαίνει στη σκηνή κάθε Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη, στις 9 το βράδυ, και κάνει μια μοναχική κατάδυση στον βυθό ενός άδοξου έρωτα, μια σκηνική εξομολόγηση χωρίς παραλήπτη, με φόντο την οριστική απουσία του πάθους. Ένας νεκρός άντρας και μια νικημένη γυναίκα, που αναρωτιέται: «Τι θα πει «θα σε σκέφτομαι πάντα»; Τι άλλο από θα σε αδικώ ισόβια;».
Η Γιώτα Φέστα αναφέρει γι' αυτήν την εμπειρία: «Όταν, πέρυσι, ο Δημήτρης Μαραμής μου πρότεινε να ανεβάσουμε την «Αναγνώριση» ως κανονική παράσταση, μετά τις πρώτες παρουσιάσεις της με τη μορφή Αναλογίου, πριν από μερικά χρόνια και μην έχοντας καταπιαστεί άλλη φορά με μονόλογο, δεν είχα καθόλου φανταστεί τον φόβο που θα αισθανόμουν «μόνη» στη σκηνή.
Η «Αναγνώριση» διαπραγματεύεται τη μοναξιά στον ίσκιο μιας οριστικής απουσίας... ή, τουλάχιστον, έτσι διαβάζω εγώ το κείμενο αυτό. Σκέφτομαι... μια ηθοποιός μόνη στη σκηνή, μιλώντας για τη μοναξιά! ... Μπίνγκο! Στη διάρκεια της προετοιμασίας αυτής της παράστασης, ωστόσο, δεν ένιωσα ποτέ μόνη... Αυτή η homemade παράσταση έγινε με την ουσιαστική συνεργασία, τη συνεχή συμπαράσταση και την πολύτιμη βοήθεια των πιο κοντινών μου ανθρώπων».
Με ένα αδιόρατο νόημα
Όπως διηγείται ο Ακης Δήμου: «Η «Αναγνώριση» πρωτογράφτηκε τον χειμώνα του 2002. Δεν θυμάμαι την αφορμή. Θυμάμαι μόνο το τετράδιο: μπλε, μεσαίου σχήματος, πενήντα σελίδες, όλες με ρίγες. Σκεφτόμουν τη Λούλα Αναγνωστάκη, ένα τηλεφώνημα, κάτι αδιέξοδους έρωτες. Γυναίκες και άντρες να χάνουν τα χρόνια τους, λησμονώντας - πώς το ‘γραψε ο Καρούζος; - «τον ήχο ενός ανθρώπου μέσα στα ενδύματα». Τις παραιτήσεις. Ύστερα, δεν σκεφτόμουν τίποτα, μονάχα ότι ήθελα να γράψω αυτήν την ιστορία, με αυτόν τον τρόπο. Γι' αυτή τη γυναίκα και γι' αυτόν τον άντρα, που είναι ανυπόφορα παρών σε όλο το έργο και ας μην μπορεί να προφέρει ούτε μια λέξη. Για να ακούγεται εδώ, σημαίνει ότι τελικά τα κατάφερα. Την έγραψα. Δεν ξέρω το νόημά της».
Ταυτότητα παράστασης: σκηνοθεσία - ερμηνεία: Γιώτα Φέστα, σκηνικά – κοστούμια: Calliopi, μουσική: Δημήτρης Μαραμής, φωτισμοί: Φίλιππος Κουτσαφτής, βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Μοθωναίος. Συμπαραγωγή του θεάτρου του Νέου Κόσμου με την ομάδα λέξεις.
Πληροφορίες
Θέατρο του Νέου Κόσμου - Κάτω Χώρος, Αντισθένους 7 και Θαρύπου (στάση μετρό Συγγρού - ΦΙΞ), τηλ.: 210 9212900. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: 22 Οκτωβρίου 2012 - 8 Ιανουαρίου 2013: Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη, στις 21.00. Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά. Χωρητικότητα σκηνής: 50 άτομα. Τιμές εισιτηρίων: γενική είσοδος: 10 ευρώ, εισιτήριο για ανέργους: 5 ευρώ.