Το περασμένο έτος, στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου γεννήθηκαν 118 αγόρια ανά 100 κορίτσια. Η αναλογία αυτή θα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη φυσική αναλογία των 105 αγοριών ανά 100 κορίτσια.
Από τον Τζον Φόλεϊ
Η ανδροκρατία στην Κίνα μπορεί να αποδειχθεί πονοκέφαλος για ολόκληρο τον κόσμο. Το περασμένο έτος, στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου γεννήθηκαν 118 αγόρια ανά 100 κορίτσια. Η αναλογία αυτή θα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη φυσική αναλογία των 105 αγοριών ανά 100 κορίτσια και ευθύνεται για το σημερινό πλεόνασμα 34 εκατομμυρίων ανδρών οι οποίοι, λογικά, θα μείνουν χωρίς ταίρι. Εάν διατηρηθεί αυτή η αναλογία γεννήσεων, σε συνολικό πληθυσμό 1,3 δισ. Κινέζων θα υπάρχουν 100 εκατομμύρια «μοναχικοί άνδρες» ή αλλιώς «σπασμένα κλαδιά», κατά την κινεζική έκφραση.
Τα αγόρια είχαν ανέκαθεν την τιμητική τους στην Κίνα. Πριν από τρεις χιλιετηρίδες, το Βιβλίο των Τραγουδιών προέτρεπε τους γονείς να χαρίζουν στα νεογέννητα αγόρια νεφρίτη (σ.σ. ημιπολύτιμος λίθος που θεωρείται στην Κίνα ό,τι ο χρυσός στη Δύση). Τα κορίτσια, αντιθέτως, οι γονείς θα έπρεπε να τα αφήνουν να κοιμούνται στο πάτωμα και να παίζουν με σπασμένα πλακάκια. Την ώρα που στην Αγγλία βασίλευαν η Ελισάβετ και η Βικτώρια και στο Βιετνάμ διέπρεπαν οι αδερφές Τρουνγκ, στην Κίνα η μόνη γυναίκα που αναδείχθηκε αυτοκράτειρα ήταν η Γου Τζετιέν τον έβδομο αιώνα, η οποία έμεινε μάλιστα στην ιστορία ως βρεφοκτόνος.
Τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα όταν η κινεζική κυβέρνηση υιοθέτησε την πολιτική του ενός παιδιού ανά οικογένεια ως λύση πανικού μετά τον διπλασιασμό του πληθυσμού τα έτη 1955-1977. Η αναλογία αυξήθηκε πολύ πάνω από τα επίπεδα των 103-107 αγοριών που ήταν επί εποχής Μάο, όταν οι γονείς αποφάσισαν να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Το 2000, η αναλογία είχε διαμορφωθεί στα 120 αγόρια ανά 100 κορίτσια -η μεγαλύτερη ανισορροπία παγκοσμίως σύμφωνα με τη CIA- η οποία δεν έχει αμβλυνθεί ουσιαστικά έως και σήμερα.
Το φαινόμενο έχει απασχολήσει πολύ τους δημογράφους, οι οποίοι προσπαθούν να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις αυτής της ανισορροπίας. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει στην Ινδία, όπου παρατηρείται το ίδιο πρόβλημα, η ανισορροπία αντρών-γυναικών οδηγεί σε έξαρση του εγκλήματος. Επιπλέον, οι άντρες έχουν περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν οικονομικοί μετανάστες και φτωχοί. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το ίδιο πρόβλημα υπήρχε και στη Νότια Κορέα, αλλά μετά από εκστρατείες και μέτρα κατά της επιλογής φύλου που εκπονήθηκαν, η αναλογία υποχώρησε από τα 116 στα 107 αγόρια/100 κορίτσια.
Για την Κίνα, η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως το «Viagra της οικονομίας». Η φούσκα της κινεζικής αγοράς στέγης οφείλεται εν μέρει στην υπόθεση ότι ένας άντρας μεταξύ 20-30 ετών που δεν έχει το δικό του διαμέρισμα δεν έχει πολλές πιθανότητες να βρει ταίρι. Επιπλέον, η αναζήτηση συντρόφου δίνει ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα. Καθώς κατεβαίνουμε την οικονομική κλίμακα, οι αδέσμευτοι άντρες είναι πιο πιθανό να δεχθούν να κάνουν κάποια επικίνδυνη δουλειά και να εργάζονται περισσότερες ώρες την ημέρα.
Το πρόβλημα είναι ότι η έλλειψη γυναικών ενισχύει τις υπόλοιπες αποσταθεροποιητικές τάσεις που επικρατούν στην Κίνα, όπως είναι η έλλειψη ενέργειας, η έλλειψη τροφής και η έλλειψη γης. Όλες αυτές οι ελλείψεις συνιστούν απειλή για την ειρηνική αναπτυξιακή πορεία που ακολουθεί η Κίνα τα τελευταία 40 χρόνια. Εάν δεν αλλάξει ριζικά η νοοτροπία, εάν δεν εγκαταλειφθεί η πολιτική του ενός παιδιού εντός της δεκαετίας ή εάν δεν υπάρξει μαζική μετανάστευση γυναικών στη χώρα, τα «σπασμένα κλαδιά» θα ανατρέψουν ολόκληρο το δέντρο.
REUTERS BREAKINGVIEWS