Αμέτρητες φορές τα τελευταία δύο χρόνια έχει σταθεί ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δίπλα στην καγκελάριο Μέρκελ, σε μια προσπάθεια να δείξει ότι οι δύο ισότιμοι ηγέτες προσπαθούν από κοινού να σώσουν το ευρώ.
Τώρα, γράφουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», η Μέρκελ και το παράδειγμα της Γερμανίας φαίνεται ότι θα παίξουν κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια του Σαρκοζί να επανεκλεγεί.
Στην 70λεπτη τηλεοπτική του συνέντευξη την περασμένη Κυριακή, ο γάλλος πρόεδρος αναγνώρισε ότι από οικονομική άποψη η χώρα του υστερεί της Γερμανίας και, αν θέλει να ανακτήσει την οικονομική της ισχύ, πρέπει να καταπιεί το γερμανικό χάπι.
Νωρίτερα, το Βερολίνο είχε ανακοινώσει ότι η γερμανίδα καγκελάριος θα εμφανιστεί μαζί με τον Σαρκοζί σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του τελευταίου. Ηδη ο γενικός γραμματέας του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, ο Χέρμαν Γκρέχε, παρέστη σε συγκέντρωση του κυβερνώντος κόμματος της Γαλλίας, του UMP. Ο Γκρέχε επιτέθηκε εναντίον της πολιτικής του σοσιαλιστή υποψηφίου Φρανσουά Ολάντ, λέγοντας ότι η ανακατανομή του εισοδήματος θα οδηγήσει στην αποδυνάμωση, τόσο της Γαλλίας όσο και της Ευρώπης.
Ο Σαρκοζί, που διατηρούσε αποστάσεις από το Βερολίνο όταν ανέλαβε την εξουσία, έχει αρχίσει να λέει ότι η Γαλλία πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Γερμανίας αν θέλει να αναζωπυρώσει την οικονομία της. Η υπερβολική έμφαση, όμως, σε μια χώρα που ήταν κάποτε εχθρός της Γαλλίας αποτελεί ένα τολμηρό πολιτικό στοίχημα τις παραμονές των εκλογών.
«Μερικοί ψηφοφόροι μπορεί να κρίνουν αυτή τη σύγκριση από περιττή έως ανάρμοστη», σημειώνει ο Τόμας Κλάου, από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων. «Ενα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος του Σαρκοζί, πάντως, πιστεύει ότι η Γαλλία χρειάζεται μεταρρυθμίσεις».
Ο Σαρκοζί δήλωσε ότι για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της Γαλλίας και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας πρέπει να περικοπεί το εργατικό κόστος και να υπάρξει μεγαλύτερη εργασιακή ευελιξία. Δύο φορές εξήρε τον πρώην καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ για την εισαγωγή μεταρρυθμίσεων που τώρα προτείνει ο ίδιος να εφαρμοστούν στη Γαλλία. «Η γερμανική οικονομία επέλεξε να δώσει προτεραιότητα στις δουλειές, τις δουλειές, τις δουλειές», τόνισε.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για να προτείνει ο γάλλος πρόεδρος μεταρρυθμίσεις που οι οικονομολόγοι και η βιομηχανία έχουν κρίνει αναγκαίες εδώ και χρόνια. Η κίνηση αυτή, λένε, είναι μια απελπισμένη και ριψοκίνδυνη προσπάθεια να ανακτηθεί η πρωτοβουλία από τον Ολάντ.
Είναι σαφές ότι ο πρόεδρος έχει ανάγκη από ένα δραματικό μήνυμα. Η ανεργία έχει εκτοξευτεί τους τελευταίους μήνες στο 10% και η κυβέρνηση αναγκάστηκε αυτή την εβδομάδα να αναθεωρήσει προς τα κάτω την πρόβλεψη για την ανάπτυξη το 2011, που δεν θα ξεπεράσει τελικά το 0,5%.
Ενας άλλος που μπορεί να ωφεληθεί από την έμφαση στο γερμανικό παράδειγμα είναι η Μαρίν Λεπέν, του Εθνικού Μετώπου, που υποστηρίζει ότι η χώρα της πρέπει να απαλλαγεί από την ευρωπαϊκή -και γερμανική- κυριαρχία και να αποχωρήσει από την ευρωζώνη.
Ο Σαρκοζί πιστεύει πάντως ότι το ρίσκο που αναλαμβάνει δεν είναι μεγάλο: σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 74% των Γάλλων πιστεύει ότι η Γερμανία διαχειρίζεται την οικονομία της καλύτερα από τη Γαλλία και το 62% πιστεύει ότι η Γαλλία θα έπρεπε να εμπνέεται περισσότερο από το κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο της Γερμανίας.
«Η Γερμανία θεωρείται αξιόπιστη και ο Σαρκοζί συνειδητοποίησε ότι τον συμφέρει να εξαίρει το γερμανικό μοντέλο», επισημαίνει ο Ζαν-Ντομινίκ Τζουλιάνι, πρόεδρος του Ιδρύματος Ρομπέρ Σουμάν.
Πηγή: Financial Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ