Αμασία. Έτσι θα μπορούσε να ονομάζεται η νέα υπερήπειρος που θα δημιουργηθεί από τη σύγκρουση Βορείου και Νοτίου Αμερικής, Ευρώπης και Ασίας στο Βόρειο Πόλο. Αυτό, σύμφωνα με ερευνητές του Γέιλ, θα γίνει μέσα στα επόμενα 50 με 200 εκατομμύρια χρόνια, ενώ με την Αμασία θα ενωθούν αργότερα Αυστραλία και Αφρική.
Αμασία. Έτσι θα μπορούσε να ονομάζεται η νέα υπερήπειρος που θα δημιουργηθεί από τη σύγκρουση Βορείου και Νοτίου Αμερικής, Ευρώπης και Ασίας στο Βόρειο Πόλο. Αυτό, σύμφωνα με ερευνητές του Γέιλ, θα γίνει μέσα στα επόμενα 50 με 200 εκατομμύρια χρόνια, ενώ με την Αμασία θα ενωθούν αργότερα Αυστραλία και Αφρική.
Οι Αμερικανοί επιστήμονες δεν είναι οι πρώτοι που διατυπώνουν τη θεωρία της μελλοντικής ένωσης σε μια υπερήπειρο -όπως ήταν η Παγγαία πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια ή η Ροδινία πριν από 1,1 δισεκατομμύρια χρόνια- ούτε είναι οι πρώτοι που προτείνουν το όνομα Αμασία. Στο παρελθόν ωστόσο συνάδελφοί τους εκτιμούσαν ότι αυτό θα συμβεί είτε στην ίδια περιοχή με την Παγγαία, κοντά στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται η Αφρική είτε 180 μοίρες μακριά, στην άλλη άκρη του κόσμου.
Η νέα μελέτη τοποθετεί την Αμασία στην περιοχή του Αρκτικού Ωκεανού. «Η ένωση Βόρειας και Νότιας Αμερικής θα κλείσει τη Θάλασσα της Καραϊβικής και θα συναντήσει την Ευρασία στο σημερινό Βόρειο Πόλο», λέει ο γεωλόγος του Γέιλ Ρος Νέλσον Μίτσελ, ένας εκ των συντακτών της έκθεσης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature. «Η Αυστραλία μετακινείται προς το Βορρά και πιθανότατα θα ενωθεί με την Ασία κάπου μεταξύ Ινδίας και Ιαπωνίας».
Ο Μίτσελ και οι συνάδελφοί του διατύπωσαν τη θεωρία τους με βάση τη μετακίνηση των αρχαίων υπερηπείρων, χρησιμοποιώντας παλαιομαγνητικά δεδομένα των πετρωμάτων, τα οποία «προδίδουν» το μαγνητικό τους προσανατολισμό στο παρελθόν. Οι χερσαίες μάζες της Γης μετακινούνται συνεχώς λόγω της τεκτονικής δραστηριότητας, μια διαδικασία από την οποία παράγονται περιοχές όπως η Μεσο - Ατλαντική Ράχη όπου σχηματίστηκε η Ισλανδία ή περιοχές όπου συγκλίνουν οι τεκτονικές πλάκες.
Οι γεωλόγοι πιστεύουν ότι εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, οι διαδικασίες αυτές οδηγούν στην περιοδική ένωση των ηπείρων και στη δημιουργία υπερηπείρων. «Είμαστε όλοι εξοικειωμένοι με την έννοια της Παγγαίας, όμως έχουν υπάρξει ελάχιστα πειστικά δεδομένα γύρω από το πώς σχηματίζονται οι υπερήπειροι», λέει ο Μίτσελ.
Όπως εξηγεί, το μοντέλο της ομάδας του τοποθετεί την Αμερική στη ζώνη του Ειρηνικού Ωκεανού που είναι γνωστή ως «δαχτυλίδι της φωτιάς». Σύμφωνα πάντα με την ίδια πρόβλεψη, η Ευρώπη, τμήμα της Ευρασιατικής χερσαίας μάζας, η Αφρική και η Αυστραλία θα συνενωθούν με τη νέα ήπειρο και μόνο η Αρκτική θα μείνει εκτός.