Τον περασμένο Αύγουστο, η Καραϊβική και η ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών επλήγησαν από τον τυφώνα Αϊρίν, ο οποίος άφησε περισσότερους από 50 νεκρούς στο πέρασμά του και καταστροφές που υπολογίστηκαν στα 10 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τον περασμένο Αύγουστο, η Καραϊβική και η ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών επλήγησαν από τον τυφώνα Αϊρίν, ο οποίος άφησε περισσότερους από 50 νεκρούς στο πέρασμά του και καταστροφές που υπολογίστηκαν στα 10 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και μετεωρολόγοι έκαναν τότε λόγο για μια καταιγίδα από αυτές που συμβαίνουν μια φορά στα 100 χρόνια. Τώρα όμως μία ακόμη μελέτη έρχεται να ενισχύσει την πεποίθηση μεταξύ των επιστημόνων ότι τέτοια φαινόμενα θα εκδηλώνονται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές του ΜΙΤ και του Πρίνστον, οι οποίοι παρουσιάζουν τα συμπεράσματα της μελέτης τους στην επιθεώρηση Nature Climate Change, η κλιματική αλλαγή θα έχει μεταξύ άλλων ως αποτέλεσμα οι λεγόμενες «καταιγίδες του αιώνα» να εκδηλώνονται ακόμη και κάθε τρία έως είκοσι χρόνια. Πλημμύρες τόσο σφοδρές που καταγράφονταν μέχρι σήμερα κάθε περίπου μισή χιλιετία θα μπορούσαν να εκδηλώνονται στο μέλλον κάθε 25 έως 40 χρόνια.
Οι ερευνητές, που προσομοίωσαν δεκάδες χιλιάδες καταιγίδες υπό διαφορετικές κλιματικές συνθήκες, λένε ότι τα συμπεράσματά τους ως προς τη συχνότητα τέτοιων μεγάλων καταιγίδων μπορούν να βοηθήσουν στον αποτελεσματικότερο σχεδιασμό κατασκευών για την προστασία πόλεων και παράκτιων περιοχών. «Όταν σχεδιάζεις κτήρια ή φράγματα ή κτίσματα πάνω στην ακτή, πρέπει να γνωρίζεις πόσο ψηλοί είναι οι κυματοθραύστες», λέει η επικεφαλής της ομάδας Νινγκ Λιν από το ΜΙΤ. «Πρέπει να αποφασίσεις εάν θα κατασκευάσεις ένα νέο κυματοθραύστη ώστε να αποτραπεί μια πλημμύρα κάθε 20 χρόνια».
Χρησιμοποιώντας ως μελέτη περίπτωσης τη Νέα Υόρκη και συνδυάζοντας τέσσερα κλιματικά μοντέλα με ένα συγκεκριμένο μοντέλο τυφώνων, η ομάδα διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης των καταιγίδων. Τα μοντέλα τους έδωσαν 45.000 καταιγίδες σε ακτίνα έως και 200 χιλιομέτρων από το νότιο άκρο του Μανχάταν. Μελέτησαν κάθε μοντέλο με βάση δύο σενάρια: ένα με βάση τις κλιματικές συνθήκες της περιόδου 1981 - 2000 και ένα με βάση τις συνθήκες που έχει προβλέψει η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή για την περίοδο 2081-2100. Παρά τη μεταβλητότητα ανάμεσα στα μοντέλα, το συμπέρασμα δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: η συχνότητα των σούπερ καταιγίδων θα αυξηθεί εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Όπως λέει η Λιν, όταν αναφερόμαστε σε μια «καταιγίδα του αιώνα» εννοούμε καταιγίδα που συνοδεύεται από κύμα ύψους περίπου δύο μέτρων. Κάθε 500 χρόνια, η Νέα Υόρκη πλήττεται από καταιγίδες με κύματα της τάξεως των τριών μέτρων. Και στις δύο περιπτώσεις, όπως εξηγεί, οι κυματοθραύστες του Μανχάταν δεν θα μπορούσαν να προστατεύσουν την πόλη, αφού δεν ξεπερνούν το 1,5 μέτρο.