Ηταν η δεύτερη ημέρα της μάχης για τον έλεγχο του προσφυγικού καταυλισμού της Τζενίν, και τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για τους Ισραηλινούς. Παλαιστίνιοι ένοπλοι, βάλλοντας από αμμόλοφους, είχαν καθηλώσει τα ισραηλινά στρατεύματα στο δυτικό άκρο της πόλης. Δύο Ισραηλινοί είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους.
Για ένα νεαρό ισραηλινό λοχία που παρακολουθούσε τη σκηνή από τον λεγόμενο Λόφο των Κεραιών, σε απόσταση 400 μέτρων από τον καταυλισμό, ήταν σαφές ότι οι διοικητές του είχαν πέσει έξω, όταν έλεγαν ότι οι Παλαιστίνιοι θα παραδοθούν μόλις δουν το πρώτο άρμα.
Και τότε άκουσε την εντολή να ανοίξουν πυρ.
«Η εντολή ήταν να ανοίξουμε πυρ εναντίον όλων των σπιτιών», λέει ο λοχίας, που υπηρετεί στο σύνταγμα Γιοάβ της Πέμπτης Ταξιαρχίας του ισραηλινού στρατού. «Η εντολή, επί λέξει, ήταν "Φυτέψτε μια σφαίρα σε κάθε παράθυρο"».
Οπως είπε ο λοχίας, η εντολή τον προβλημάτισε, αφού δεν απαιτούσε από τους στρατιώτες να βλέπουν τον στόχο. Κανείς στρατιώτης, όμως, δεν δίστασε. Αρχισαν να σφυροκοπούν ένα συγκρότημα σπιτιών, από όπου θεωρούσαν ότι έριχναν παλαιστίνιοι ελεύθεροι σκοπευτές.
«Δεν είναι αλήθεια ότι έγινε σφαγή, γιατί οι στρατιώτες δεν πυροβολούσαν αμάχους χωρίς λόγο», δήλωσε ο λοχίας. «Παρά ταύτα, είναι αλήθεια ότι πυροβολήσαμε εναντίον σπιτιών, κι ένας Θεός ξέρει πόσους αθώους σκοτώσαμε».
Σε δύο χωριστές συνεντεύξεις στην Washington Post, ο λοχίας και ένας άλλος έφεδρος που πολέμησε στην Τζενίν, ο λοχίας Σλόμι Λανιάντο, μίλησαν αναλυτικά για τις μάχες που σημειώθηκαν στην πόλη. Οι μάχες αυτές ήταν οι σκληρότερες απ’ όσες έγιναν σε όλη την πρόσφατη στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ. Στους νεκρούς περιλαμβάνονται 23 ισραηλινοί στρατιώτες και τουλάχιστον 50 Παλαιστίνιοι, ενώ πολλοί ακόμη μπορεί να είναι θαμμένοι στα ερείπια.
Οι δύο λοχίες εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για έναν εν πολλοίς αόρατο εχθρό, ο οποίος είχε προετοιμαστεί μεθοδικά για την επίθεση, είχε αποθηκεύσει τρόφιμα, ιατρικό εξοπλισμό και πολεμοφόδια και είχε κατασκευάσει βόμβες. «Δεν μπορώ να τα περιφρονήσω όλα αυτά. Κάποιοι άνθρωποι εκεί πέρα είχαν σχεδιάσει πολύ καλά την αντίστασή τους και κατάφεραν να κρατήσουν 10 με 11 ημέρες απέναντι σε έναν πολύ ισχυρό στρατό».
Ο Λανιάντο υποστήριξε ότι ο ίδιος και οι άλλοι στρατιώτες της διμοιρίας του μεταχειρίστηκαν τους αμάχους με σεβασμό. Ο άλλος λοχίας, όμως, διατύπωσε τον προβληματισμό του όχι μόνο για τις εντολές που δόθηκαν, αλλά και για το γεγονός ότι ο στρατός δεν επέτρεπε στους αμάχους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους με ασφάλεια. Επέκρινε επίσης την απόφαση να χρησιμοποιηθούν μπουλντόζες για την κατεδάφιση σπιτιών, όταν πια οι μάχες είχαν κοπάσει.
Κανείς από τους δύο δεν επιβεβαίωσε τις καταγγελίες ότι ισραηλινοί στρατιώτες χρησιμοποίησαν αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες για να εισβάλουν σε σπίτια ή να ανοίξουν ύποπτα πακέτα, όπως υποστηρίζουν οι Παλαιστίνιοι. Και οι δύο όμως είπαν ότι στρατιώτες χρησιμοποίησαν Παλαιστίνιους για να κτυπούν τις πόρτες των γειτόνων τους, ώστε οι ένοπλοι που τυχόν βρίσκονταν μέσα να διστάσουν προτού ανοίξουν πυρ.
Οι δύο λοχίες επιστρατεύτηκαν στις 17 Μαρτίου, δύο εβδομάδες πριν αρχίσει η ισραηλινή επιχείρηση στη Δυτική Οχθη.
Ο Λανιάντο λέει ότι τον κατέπληξε η διεθνής κατακραυγή για τις μεθόδους που χρησιμοποίησε το Ισραήλ στην Τζενίν. «Είμαι έτοιμος να κοιτάξω οποιονδήποτε στα μάτια και να του πω ότι εγώ και οι στρατιώτες μου ήμασταν όσο πιο καθαροί μπορούσαμε».