Ο Ιταλός τροβαδούρος στιχουργός και συνθέτης Λούτσιο Ντάλα άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί - ύστερα από καρδιακή προσβολή-, στο Μοντρέ της Ελβετίας, όπου βρισκόταν για σειρά συναυλιών κατά τη διάρκεια της περιοδείας του.
Ο Ιταλός τροβαδούρος στιχουργός και συνθέτης Λούτσιο Ντάλα άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί - ύστερα από καρδιακή προσβολή-, στο Μοντρέ της Ελβετίας, όπου βρισκόταν για σειρά συναυλιών κατά τη διάρκεια της περιοδείας του.
Ο τραγουδιστής από την Μπολόνια - που θα συμπλήρωνε τα 69 του χρόνια την ερχόμενη Κυριακή- μέχρι και χθες έμοιαζε να είναι καλά στην υγεία του, αφού μάλιστα έδωσε κανονικά την χθεσινή προγραμματισμένη συναυλία της τουρνέ του.
Η τελευταία τηλεοπτική εμφάνιση του Ντάλα ήταν πριν από δυο εβδομάδες, όπου είχε πάρει μέρος στο φεστιβάλ ιταλικού τραγουδιού του Σαν Ρέμο. Όταν μάλιστα ανέβηκε στο πόντιουμ για να διευθύνει την ορχήστρα, στο κομμάτι «Nani» του Ντέιβιντ Καρόνε, χάρισε στην κάμερα που βιντεοσκοπούσε ένα μεγάλο χαμόγελο το οποίο φαντάζει πλέον ως το αντίο του μεγάλου καλλιτέχνη προς τους αμέτρητους θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μεγάλη απώλεια του ιταλικού τραγουδιού και της ιταλικής κουλτούρας και κατ' επέκταση της ευρωπαϊκής.
Ο συνθέτης του Caruso, που ερμήνευσαν με τεράστια επιτυχία ο Λουτσιάνο Παβαρότι και μετέπειτα ο Αντρέα Μποτσέλι, γεννήθηκε στην Μπολόνια στις 4 Μαρτίου 1943. Η μουσική μπήκε στη ζωή του ήδη από τα παιδικά χρόνια του, όταν σε ηλικία έξι ετών εμφανίστηκε με τον τοπικό θίασο «Primavera dell' Αrte» που ανέβαζε οπερέτες, παίζοντας φυσαρμόνικα. Σε ηλικία μόλις δεκατεσσάρων ετών μαθαίνει να παίζει κλαρινέτο και το 1962 γίνεται μέλος, ως κλαρινετίστας, του συγκροτήματος των «Flippers». Εκεί έγινε γνωστός, και το 1964 έκανε ντεμπούτο στο τραγούδι χάρη στις προσπάθειες του Τζίνο Πάολι. Το 1970 έκανε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία, το «Occhi di ragazza» που έγινε αμέσως γνωστό. Στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, το 1971, το τραγούδι του «Gesu Bambino» βρίσκεται στην κορυφή και πουλάει περισσότερα από μισό εκατομμύριο αντίτυπα μόνο στην Ιταλία.
Από το 1974 έως το 1977 συνεργάζεται με τον ποιητή Ροπέρτο Ροβέρσι και γράφουν τραγούδια πολιτικού προβληματισμού, τα οποία γίνονται και θεατρικές παραστάσεις. Το 1977 κάνει το ντεμπούτο του ως στιχουργός και απολαμβάνει της καθολικής αποδοχής του κοινού. Η αγάπη του λαού προς το πρόσωπο του δεν άργησε να πάρει διαστάσεις, με αποτέλεσμα να του αποδοθεί ο χαρακτηρισμός «Τροβαδούρος της Αγάπης». Τα επόμενα χρόνια πραγματοποιεί παγκόσμιες επιτυχίες, όπως οι «Lucio Dalla», «Banana Republic», με αποκορύφωμα το αριστούργημα «Caruso» στο άλμπουμ Dalamericaruso», το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα ωραιότερα τραγούδια και πούλησε εννέα εκατομμύρια παγκοσμίως. Ακολούθησαν αρκετοί δίσκοι και αρκετές συναυλίες μέχρι να σημειωθεί το μεγάλο ρεκόρ. Το 1990, το άλμπουμ «Cambio» έφτασε στην πώληση 1.400.000 αντίτυπων, νούμερο που ακόμα είναι ρεκόρ στην γείτονα χώρα.
Επιλεκτικός και ιδιοφυής, διέπρεψε και στο χώρο της τηλεόρασης ως δημιουργός επιτυχημένων εκπομπών, όπως το «La Bella e la Bestia» με τη Σαμπρίνα Φερίλι, που έγινε το μεγάλο σόου στο κανάλι της Rai uno. To 2003 ανεβάζει μία από τις μεγαλύτερες θεατρικές παραγωγές, την «Tosca», έργο που έγραψε ο Ντάλα εμπνευσμένο από την ομώνυμη όπερα του Πουτσίνι, και λίγο αργότερα σκηνοθετεί το «Τροβατόρε».
«Μου αρέσει πάντα να επιχειρώ κάτι που δεν ξέρω να κάνω. Μου πρόσφεραν τη σκηνοθεσία του Τροβατόρε. Εγώ από Θέατρο δεν ξέρω τίποτα, αλλά γι' αυτό μ' αρέσει», είχε πει τότε ο ίδιος.
Μιλώντας για το «Caruso» είχε αναφέρει: «Όλα τα κείμενα των τραγουδιών μου είναι πάντα μικρές διηγήσεις, υποθέσεις σεναρίων, και κάθε φορά το θέμα μου ήταν να μην παραβιάζονται οι χρόνοι της ακρόασης, που είναι δύο έως τέσσερα λεπτά, όσο ζητούν για παράδειγμα τα ραδιόφωνα. Με το «Caruso» έφτασα τα έξι λεπτά και 20'', αλλά δεν πίστευα ότι το τραγούδι αυτό θα γινόταν τόσο διάσημο»!
Πολυτάλαντη προσωπικότητα, έδωσε το «παρών» και στη λογοτεχνία με το βιβλίο του «Bella Lavita», που περιλαμβάνει έντεκα διηγήματα.