Ανταρκτικό Πυθμαίο Νερό ή νερό του πυθμένα της Ανταρκτικής: πρόκειται για μια υδάτινη μάζα που περιβάλλει την Ανταρκτική, για το πυκνότερο και ψυχρότερο νερό των ωκεανών.
Ανταρκτικό Πυθμαίο Νερό ή νερό του πυθμένα της Ανταρκτικής: πρόκειται για μια υδάτινη μάζα που περιβάλλει την Ανταρκτική, για το πυκνότερο και ψυχρότερο νερό των ωκεανών. Δύο ωκεανολόγοι, από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και τον Εθνικό Ωκεανογραφικό και Ατμοσφαιρικό Οργανισμό (NOAA) των Ηνωμένων Πολιτειών διαπίστωσαν όμως ότι η μάζα αυτή εξαφανίζεται με ταχύτατους ρυθμούς, της τάξεως των 8 εκατομμυρίων τόνων το δευτερόλεπτο, εδώ και δεκαετίες - ποσότητα νερού που, όπως λένε, ισοδυναμεί με 50 φορές τη μέση ροή του Μισισιπή. Επιπλέον, δεν γνωρίζουν σε τι οφείλεται αυτό το φαινόμενο.
Το Ανταρκτικό Πυθμαίο Νερό σχηματίζεται σε συγκεκριμένες περιοχές γύρω από την Ανταρκτική, εκεί όπου το θαλασσινό νερό ψυχραίνεται από τον υπερκείμενο αέρα και καθίσταται αλμυρότερο από το σχηματισμό πάγου. Το ψυχρό και αλμυρό νερό είναι πυκνότερο από αυτό που το περιβάλλει, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να «βυθίζεται» στον πυθμένα και να εξαπλώνεται προς το Βορρά, καλύπτοντας το βαθύ ωκεανό καθώς αναμειγνύεται με τα θερμότερα νερά βρίσκονται από πάνω του.
Τα ωκεάνια ρεύματα διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη μεταφορά θερμότητας και άνθρακα στον πλανήτη, κάτι που βοηθά στη ρύθμιση του κλίματος της Γης. Τα αποτελέσματα παλαιότερων μελετών είχαν καταδείξει ότι το νερό του πυθμένα της Ανταρκτικής έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες θερμότερο και λιγότερο αλμυρό, όμως η νέα μελέτη δείχνει και το σχηματισμό μικρότερης ποσότητας κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, μεταξύ 1980 και 2011.
«Σε κάθε ωκεανογραφική έρευνα που πραγματοποιούνταν γύρω από το Νότιο Ωκεανό από τη δεκαετία του 1980, [οι επιστήμονες έβλεπαν ότι] το Ανταρκτικό Πυθμαίο Νερό συρρικνώνεται με παρόμοιους ρυθμούς, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι αυτή η εκπληκτικά μεγάλη συστολή επιμένει», λέει η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Σάρα Πέρκι.
Αυτό που οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν είναι τι προκαλεί αυτήν τη συρρίκνωση και τι συνέπειες μπορεί να έχει. «Δεν είμαστε βέβαιοι εάν ο ρυθμός της μείωσης του πυθμαίου νερού που ανακαλύψαμε αποτελεί μέρος μιας μακροπρόθεσμης τάσης ή ενός κύκλου», λέει ο ωκεανογράφος του NOAA Γκρέγκορι Τζόνσον. «Πρέπει να συνεχίσουμε να κάνουμε μετρήσεις στο βαθύ ωκεανό, συμπεριλαμβανομένων αυτών των υδάτων, ώστε να αξιολογήσουμε το ρόλο και τη σημασία αυτών των αλλαγών για το κλίμα της Γης», π.χ. κατά πόσο θα μπορούσαν να συμβάλουν στην άνοδο της στάθμης των υδάτων.